Een kwade herinnering.
S t a a t s 1 o t e r ij.
Binnenlandsch Nieuws.
d
l rï.:
i
8'
nes ging Derk huiswaarts,
lij had Weikt wat-ie wilde. Twee vliegen in één
klap geslagen. En het zaakje van de vrijage en dat van
de smokkelarij was zoo gezond als een visch.
't Was boven verwachting.
Voor de derde maal sloeg boer Mulder met zijn
;rove. harde knuisten op de tafel. Het schuim stond
tem op de lippen. En zijn oogen vuurden van woede
De boerin was krijtwit van angst. Ze wist, dat wan
neer Jaap in zoo'n bui was, alles was te vreezen.
In het begin van hun huwelijk had ze geprobeerd
hem de baas te worden Maar- ze bleek niet tegen
hem opgewassen Dien zat dicht bij de deur. Gereed
om 't huis uit te vluchten wanneer 't alte erg werd
Geen stap zal ze meer doen met dien armoed
zaaier i, schreeuwde Jaap Mulder als ik Dien ooit
weer met jiem zie, dan sla ik ze allebei de hersens
in. Groothuis is een knap jong. Hij heeft centen. Hij
weet wat ©en vrouw toekomt. Hij wordt m'n schoon
zoon en niemand anders.
Dien zat -te .snikken 't Schort tegen 't gezicht gedrukt.
Ze stond vlak bij de deur. En de woest-driftige,
balsturige natuur van haar vader kwam bij haar bo
ven, toen ;zij uitriep, plotseling alle voorzichtigheid
vergetend
Nooit, hoor-je dat?... Nooit... Sla mij dan maar
dood... Nou weet je 't
En Jaap naar een hoek van de kamer. Groep eeri
bijltje, dat daar lag.
De moeder vloog op. Greep zijn arm. "Maar hij
rukte zich los.
Zwaaide met de bijl.
Dan zal zij erarn
De boerin gilde om hulp.
Nooit, hoór-je dat, herhaalde Dien
itfcniaaü L.i iiitui mei mjuuuucii.
Sj zag op het pad Dien voortrennen de klompen
de ha.ïd Ën de vader achter haar aan. Met net
-je
En meteen vloog zij de deur uit
Vader h i ir achterna.
Mot deboerin achter zich.
Hulp, hulp, riep de moeder. Maar de hoeve
van Mulcfei lag eenzaam, achteraf.
't Was ei i Kille najaarsavond.
Haar p .els bleven steken in de modder.
Ze kon i razenden, door brandewijn verheeten,
dolgemaaK.e.r man niet_bijhouden
in
bijltje in de hand
De drank maakte 't hem onmogelijk zoo snel voort
te gaan als hij wilde.
De boerin wist nu, *waar Dien heenvloog.
Naar he. huisje van Zaanderen. Naar Koen.
En zij voelde, dat er een groot ongeluk dreigde.
Ze worste.de zich door de modder heen
Dien... Dina dan, schreeuwde de beangste moe
der, zonder eigenlijk te weten wat ze deed.
In de verte zag zij het lichtende raam van Zaanders
z'n woning.
Ze kwain er al dichter en dichter bij.
Nu was zij er.
Ën Jaap stond vóór de straatdeur. Hij schopte,
trapte beukte er tegen.
Kom d r uit, brulde hij kom d'ir uit. zeg ik
je. of je boel gaat aan splinters.
Van binnen kwam stemmengewigwar.
Daar werd de deur geopend. Koen Zaanders stond
daar.
Wat moet je? vroeg hij, met doodsbleek gelaat
en gebalde vuisten.
W... Wat... ik, zei boer Mulder, even beteuterd,
eventjes achteruit deinzend.
Ja, wat wou je? vroeg de ander.
Bedelaar, Armoedzaaier, schreeuwde de boer eens
klaps en hij zwaaide met 't bijltje mijn dochter
wil ik. Dien moet direct hier komen. Die raak je
niet meer an. Die ken je niet meer. Armoedzaaier.
Die blijft hier, zei Koen, uiterlijk rustig.
Armoedzaaier, sfchreeuwde de boer nogmaals.
Zatlap, bedrieger, barstte Koen uit, dië van Dien
die in" haar opwinding a'|es gezegd had wat ze
dien middag aan aeur luistererld opving drinkelap I
En plotseling werd dt natte duisternis doorsneden
door een lang aangehouden gegil. Een doordringend
gegil van een vrouwenstem.
Menschen kwamen aanloopen. De avondkerk ging
juist uit.
De uniformknoopen van veldwachter Martin glinster
den in het licht van 't raam.
En het bloedende lichaam van Koen Zaanders werd
naar binnen gedragen. Terwijl een van de boeren naar
den dokter rende.
Nou, zei een van de gasten in dorpsherberg,
waar enkele weken tevoren Jaap Mulder en Derk
Slot hbdden zitten smoezen nou ze hebben hem
aardig opgeknapt, Weet je 't al. De officier heeft even
tjes een jaar geëischt wegens zware mishandeling van
Jaap Mulder.
Niks te veel, zei er een. uit den kring, 't Is een
vaag voelende, dat zij de andere kamer binnen moest
gaan om tusschenbeide te komen. Maar zij was nog
niet bij de deur, toen zij den vreemdeling met schorre
stem hoorde schreeuwen.
„Jij duivel, m hondi Je zult me betalen, wat je me
schuldig bent, noor je? Je zult me betalen, of ik zal je
dat lachen verloeren 1 Vervloekt I laat dat lachen I" Ln
tegelijk klonk het geschuivel van voetstappen over
den parketvloer, teeken van een razende worsteling,
het heftig ademen van wanhopige menschen, toen de
doffe smak van een zwaar lichaam en stilte een
stilte zoo vreeseiijk na hetgaan vooraf was gegaan,
dat Margaret verstijfd van schrik staan bleef. Lenige
seconden, die haar een uur toeschenen bleef zij als
aan den'grond vastgenageld zonder den moed te vin
den om de deur te openen en de kamer in te gaan,
waar zulk een vreeselijke stilte op een niet minder
vreeselijk rumoer was gevolgd. Wat was. er gebeurd?
Wat gebeurde er in die aangrenzende kamer? Die ge
dachte vloog haar door het hoofd en intusschen ver
vulde haar slechts één wenschopnieuw de stemmen
te hooren, die zoo juist gesproken hadden,het ge
schreeuw het geschuifel was altijd nog beter dan die
ontzettende stilte. Als zij hen maar weer hoorde spre
ken. wat zou zij dan dankbaar zyn Maar er kwam geen
enkel geluid, de vreeselijke stilte bleef voortduren
Vol angst voor 't geen zij misschien zou vinden, deed
zij de deur, die op een kier stond, open en nu stond
zij op den d>empel van de andere kamer, met groote,
verschrikte o gen en hevig bonzend hart.
Twee stoelen waren omgegooid en lagen midden
hl de kame en alles wees op een wanhopige worst©
ling üp vloer bij den haard lag Berm
ag Bernard zijn
hoofd tegei. don scherpen rand van den haard, zijn
naar bo\c gekeerd gezicht was onbeweeglijk en
doodsbleek, zijn lichaam slap. Een man stond naast
do tafel, eo.i man met licht blond haar, wiens gezicht
Margaret bekend voorkwam, hoewel het op dat ©ogen
blik door ontsteltenis en afgrijzen sterk veranderd was.
En hoewel hij hevig schrikte, toen hij Margaret zag
binnen komen, kwam er toch iets in zijn blik, dat naar
verademing zweemde.
„O mijn Godl" zeide hij bijna fluisterend, ik ge
loof dat hij dood Is. Maar het was absoluut mijn be
doeling nii hem te dooden. Als u alles gehoord heeft,
kan u mijn getuige zijn, dat het geen oogenblik mijn
bedoeling geweest is. om hem te dooden Hij kwam
dichter naar haar toe, alsof hij instinctmatig voelde,
dat zij de kracht bezat, waaraan hij in zijn angstige
zwakheid steun zou kunnen vinden. „Hij maakte rye
krankzinnig. Ik sloeg toe omdat hij me dol maakte
met zijn spotlach," zoo fluisterde hij gejaagd verder
„Hij was me een massa geld schuldig. Ik vroeg hem
alleen maar, wat me wettig toekwam. Ik had het ver
diend. en toen ik er om vroeg, lachte hij me uit."
,,Ik heb het alles gehoord", antwoordde Margaret
„hij tergde u."
.„{lij maakte me dol I" De stem klonk iets luider,
maar was geheel heesch. „En toen hij zoo smalend
lachte wist Ik niet meer wat ik deed. Ik kon dat
lachende gezicht niet meer zien, ik meest dien lach
eraf slaan. Mijn God, ik heb geen oogenblik gedacht
wonder, dat Koen Zaanders 't er bovenop heeft ge-
haald.
Hij is altijd een schooier geweest, zei Derk
Slot hij heeft z'n verdiende loon. Hij was toch
niet meer uit de put te halen. Wil ik jelui eens wat
vertellen?.... 't Laatst dat ik den vent sprak wou-ie
me overhalen met hem te gaan smokkelen. En nog
meer... Daar wil ik niet eens over praten. Neen, man
nen, aan zoo'n schoft is niks voor de maatschappij
verloren.
En Derk Slot spuwde met vertoon van veel min
achting naast zich op den grond. De boertjes keken
elkaar eens aan. Ze kenden Derk Slot ook wel. Maar
ze vonden 't toch maar het best om er niets op te
antwoorden.
En een poos lang hoorde men in dorpsherberg
niets dan het puffen uit pijpen en sigaren het
slurpen uit glaasjes brandewijn.
MAITRE CORBEAU.
Ondanks het mooie weer, zijn er vele menschen
die volgens een gebruikelijke uitdrukking, zeer on
lekker zijn. Het zijn vooral die menschen welke de
zen winter slachtoffers geweest zijn van een kvya-
de griep en zich van de gevolgen daarvan nog niet
hebben kunnen bevrijden. Die booze ziekte verschilt
vande meeste anderen hierin, dat, hoewel men
zich er van genezen meent, men er nog langen tijd
mede voortsukkelt en de kwade herinnering er aan
met zich mede draagt. Het gestel heeft werkelijk
langen tijd noodig om zich te herstellen van de tal
rijke verwoestingen door de mikroben van de griep
aangericht en om nieuw bloed te makeh. Er i9 echter
toch een middel om dat herstellingstijdperk te ver
korten. Daartoe moet men het gestel helpen om rijk
en zuiver bloed terug te vinden en' in waarheid is er
geen beter middel hiervoor dan het gebruik der
Pink Pillen, waarvan het spreekwoordelijk geworden
is te zeggen dat zij met iedere pil bloed geven..Laten
wij nu het woord aan een van onze patiënten, den
heer Adrien Martin, te Xeuilly, Frankrijk, die schrijft
„Ik ben zeer tevreden over de behandeling met de
Pink Pillen. Dank zij deze heb ik mij kunnen ver
lossen van de gevolgen van een kwade en hardnek
kige griep. Toen eenmaal het ergste geleden was,
dacht ik dat de kwaal tot staan was gebracht en
alles met een paar dagen rust en goede zorgen af-
geloopen zou zijn. Maar die kwaadaardige griep had
mij geheel ondermijnd en ik heb er nog zeer lan
gen tijd aan geleden. Ik was lijdende aan bloedar
moede In zeer hevige graad; ik was hoogst zwajt
en leed altijd aan steken in de zijde, aan beklem
ming o pde borst, aan duizelingen en aan schele
hoofdpijnen. Met moeite klom ik de trappen op,vdaar
het er iets van had of mijne beenen van watten wa
ren gemaakt. Uwe goede pillen hebben binnen enkele
dagen die verschijnselen doen ophouden."
De Pink Pillen zijn onovertroffen tegen bloedar
moede, bleekzucht, algemeene zwakte, maagpijnen,
schele hoofdpijnen, zenuwpijnen en zenuwuitputting.
Zij verrijken het bloed en versterken de zenuwfen.
De Pink Pillen zijn verkrijgbaar f 1.75 per doos,
en f9.de zes doozen bij het Hoofddepot der Pink
Pillen, Da Costakade 15, Amsterdam.
Te Schagensbij J. Rotgans, Molenstr. C 14 en ver
der bij verschillende apothekers en goede drogisten.
15382
16315
16678
17135
17867
18801
19130
19520
20514
15840
16366
16736
17197
17924
18871
19134
19522
20752
15984
16375
16902
17301
18139
18942
19151
19539
20837
16138
16384
16996
17308
18379
18951
19241
19695
16168
16514
17000
17422
18391
18980
19260
19729
16246
16550
17016
17572
18528
19101
19306
20106
16630
17072
17742
18552
10124
19433
20271
Trekking van Donderdag 18 Januari
5e Klasse. 4e Lijst.
Nos. 14491 19774 elk f 1000
Nos. 10389 10660 19173 elk f 400
Nos. 3074 12945 17389 elk f 200
Nos 456 769 3224 6810 11359 13506 14470 15837
16281 16658 17232 17603 18623 19222 elk f 100.
Prijzen van f 70
203 859 903 940 1019 1255 1621
1707 1791 1851 1869 2005 2114 2200
2341 2400 2480 2496 2752 3291 3356
3916 4027 4140 4.366 4398 4694 4703
4830 4931 4953 5098 5011 5097 5272
5541 5589 5591 5596 5887 5900 5923
5931 5943 6023 6053 6199 6235 6462
6672 6729 7093 7098 7231 7292 7394
7454 7519 7617 7643 7730 7930 8078
8082 8239 8345 8581 8612 8067 8694
8861 8877 8917 8928 8983 9087 9091
9146 '9721 9764 9781
10050 10179 10207 10455 10505 10618 10743
10921 11275 11340 11450 11480 11524 11646
11653 11706 11923 11963 12022 12209 I232t>
12491 12613 12615 12801 12981 13016 13230
13680 13781 13810 J3895 13990 14058 14066
14140 14176 14228 11263 14269 14480 14532
14938 14997 15032 15055 15115 15318 15357
14938 14997 15032 15055 15115 15348 15357
hem te dooden I" Zijn stem ging over ln een kl.iai
en hij keek Margaret radeloos aan. Hij deed
haar denken aag een kruipend dier en zij ging on
willekeurig een schrede terug, hoewel zijn aanblik
haar met medelijden vervulde.
„Haal een dokter", zeide zij rustig en de bedarende
klank, die aan haar stem eigen was, scheen zijn ge
jaagdheid ©enigszins te verminderen. „Haal een dok
ter misschien kan er nog iets gedaan worden,"1
„Ja," luidde dadelijk het antwoord en u za lge-
tuigen. dat ik geen oogenblik gedacht heb hem te doo
den. Ik kom terug. Ik zal niet wegloopen. Rawson heet
ik Charlie Rawson, u herinnert u misschien mijn
naam wel?" I
„Ja," antwoordde Margaret, want nu wist zij het
plotseling weer, dat deze man lang geleden de vriend
van Bernard en Tom was geweest. „Maar ga gauw,
misschien kan er nog iets gedaan worden. Haal zoo
gauw mogelijk een dokter."
Maar toen zij naast den roerloozen man neerknielde
en zijn hoofd op haar schoot trok. zeide haar beroeps
ervaring haar al spoedig, dat geen dokter in staat
zou zijn het leven te redden, dat reeds bijna gevloden
was. Bernard was in zijn plotselingen val met zijn
slaap legen een ijzeren piaat aangekomen Marga
ret wist, dat hij stervende was. Even trokken zijn oog
leden en zij dacht, dat het bewustzijn terugkeerde, en
eens bewogen zijn lippen met moeite, alsof hij pro-
beeren wilde om te spreken, maar er kwam geen ge
luid en dat flauwe teeken van leven was het volgend
oogenblik weer verdwenen. De ademhaling werd flau
wer en langzamer en juist toen de deur openging en
Rawson terugkwam, vergezeld van een dokter, hield
zij geheel en al op; er volgde een stuipachtige bewe
ging van de ledematen en Bernard Duncan's met zon
den beladen ziel was voor haar rechter verschenen.
HOOFDSTUK XXIX.
Berfha en Betty.
In Betty's Clevedale's slaapkamer brandde een flauw
licht en behalve in de onmiddellijke omgeving van dat
licht lag de groote kamer in 't duister. Buiten in den
tuin was het ook hooi donker en stil en door Bettv's
ramen, die wiid open waren, kwam de zachte lucht
naar binnen die al de geuren meedroeg van een zomer-
schen avond in het begin van September. De rozen en
heliotroop in. den tuin vermennden hun zoeten geur
met de zilte zeelucht en die niet te beschrijven geur, dit
in de duinen hangt, van gras dat ruikt naar pas ge
maaid hooi. Betty Kon vanuit haa rbad het open raam
zien en een met sterren bezaaiden hemel; zij lag stil
te staren haar diesterren, die zoo groot eu helder
straalden in de donkerblauwe lucht, en allerlei, ge
dachten, die half droef half zoet waren. Het beeld van
Martin Holdsworth was er voortdurend doorheen ge-
wevenen dat er eens een dag zou komen, waarop zij
aan zijn wensch gehoor gaf en zijn vrouw zou wor
den, scheen haar niet zoo onmogelijk meer
,,Hij geeft me zoo'n gevoel van rust en vrede", zoo
peinsde ae,'„.ik kan me mijn leven niet meer zonder
BROODVOORZIENING.
De opperbevelhebber van tend- en zeemacht neon
de navolgende order aan de korpsen gezonden
Overwegende dat het noodzakelijk Jnaa
te nemen ter beperking van het gebruik van
en van de grondstoffen voor de bereiding van bro
heeft de minister van landbouw, nijverheid en han
del een distributieregeling van brood enz. vas
steld als gevolg waarvan de burgerbevolking m t
ingang van 5 Februari a.s. ten aanzien van de brood
voeding op rantsoen zal worden gesteld.
In verband daarmede acht ik het noodig, dat
ook het broodverbruik door het leger en de geinter-
neerden voor zooveel mogelijk worde beperkt en
wordt door mij bepaald zulks onder intrekking
van alle vroegere ter zake gegeven bevelen dat
met ingang van laatstgenoemden datum aan alle
militairen en geinterneerden niet meer dan 0.6 K.G.
brood per dag mag worden verstrekt.
REGEERINGSBOONTJES.
Toen dezer dagen een groentenhandelaar ln den
Haag een door hem, van het gemeentelijk distribu
tiebureau betrokken, vat regeerings-dubbele prinres-
seboonen openmaakte ,kwam hij tot de minder aan
gename ontdekking, dat hij in plaats van een vat
princesseboonen een vat pekel rijker was geworden,
waarin hier en daar wat princesseboonen rond
zwommen.
De man had vooruit betaald en moet nu maar zien
dat hij de schade vergoed krijgt!
REGEERINGSVARKENS.
Wij lezen ln de Vee- en Vleeschhandel:
Het ligt ln de bedoeling, met de beschikbaarstel
ling van regeeringsvarkens op ouden voet voort te
gaan tot medio April; vóór dien datum denkt men
niet de voorraden spek en vleesch aan te spreken,
welke de exporteurs, die thans varkensvleesch uit
voeren voor de regeering zouten en tot 15 April be
schikbaar moeten houden. De hoeveelheid 19 65
pet. van den uitvoer naar Engeland en Duitschland.
De karbonaden van deze gezouten varkens vallen
buiten de distributie, wijl ze minder lang bewaard
kunnen worden. Aan de exporteurs is dan ook ver
gunning verleend, reeds thans deze karbonaden te
verkoopen aan slagers, gemeentebesturen of voor
het leger tegen ten hoogstd f0.90 per K.G. De slager
die ze koopt, mag ze natuurlijk niet boven den
maximum-prijs, vastgesteld bij beschikking geldende
van 4 Jan. af, verkoopen, zijnde f 1.20 per K.G.
Intusschen vernemen we van belanghebbende zil-
de, dat het met dien verkoop van karbonaden niet
zoo vlot zal loopen, wiil de slagers er niet veel be
hoefte aan hebben. Kunnen de exporteurs ze niet
kwijt, dan zullen ze komea voor risico van de re-
geerirg.
OVER DE GRENS GEKOMEN.
Gisterenachtend arriveerden te Zevenaar twee als
burger gekleede Duitsche deserteurs. De een had bil
zich een portret van ziin ook reeds aredeserteerden
zwager, die nu in Doetinchem ve-toeft. Hij vertoon
de nog ziin oproepingsbrief om zich Donderdag als
militair aan te melden. In plaats hiervan besloot hl|
naar ona land uit te wijken. De andere, een man
van ongeveer 30 jaar, had tal van gevechten meege
maakt. De inneming van Antwerpen maakte hij me
de; daarna den val van Warschau en Lodi. Thans
bad hij verlof an hl] maakte van deze gelegenheid
gebruik om te deserteeren.
Gisteren kwamen in 't Aamsveen, gem. Lon-
neker, twee Fransche krijgsgevangenen over de
grens, terwill te Glanerbrug een Duitseh deserteur
ona land binnenkwam.
Te Doetinchem is gisteren een Duitseh deser
teur ln uniform over de grens gekomen.
Te Venlo kwamen Woensdagmorgen drie Fran
srlie officieren over de grens. Ze waren uit Duit
sche kritgsgevangenschap ontvlucht en hadden zich
gekleed als Duitsche militairen.
Op deze wijze viel het hun gemakkelijk de Duit
sche posten, die ze moesten passeeren, voorbij te
komen en de HollandBche grens te bereiken.
SMOKKELEN.
Gisternacht is te Didam wederom een smokke
lende Duitscher door buitengewone kommiezen aan
geschoten. De man werd in den schouder en ln een
been geraakt. Bij die gelegenheid werd tevens be-
hem denken, hij is zoo goed voor me geweest. Als Ik
er zeker van was, dat Ik hem zoo iiefhad als ik hem
behoor te hebben, dan zou ik geen minuut meer aarze
len. Hij is zoo goed en nobel 1 O, kwam Margaret toch
maar terug. Ik voel me zoo'n dom, klein kind zonder
haar; 't is me, alsof ik nooit uit zal kunnen maken
welk besluit het juiste fe Margaret ziet alle, zoo hel
der in, zij zou dadelijk welen, wat het beste was. Och
konden we haar ftiaar vinden I"
En nu waren haar gedachten weer bij Margaret en
werd haar stemming weer zoo treurig, omdat sedert
/tan Aaa Hot t\\ rvrs vul Lr o.o.r\ svn„mM „u
den dag, dat zij op zulk een onverklaarbare wijze uit
Twillsburv verdwnen was, noch Michael Bond noch
Jiettv taai of teeken had vernomen van de vrouw die
zij beiden zoo lief hadden.
noch
t Is gedeeltelijk de angstige spanning over haar
verpleegster, waardoor het herstel van mevrouw Cleve-
dale tegengehouden wordt," had dokter Denby dien
morgen nog tegen Holdsworth gezegd. „t>e sympto
men, die ik voor oen paar dagen opgemerkt heb zijn
verdwenen, zij zijn niet veroorzaakt door 't'geen
ik vreesde, of. als dat al zoo was. dan hebben de
goede zorgen en het nauwlettend toezicht van juffrouw
Trench alles gedaan wat noodig was. Ik zal .haar vra
gen nog dezen nacht op te zitten, en ik geloof dat hel
raadzaam is mevrouw Clevedale morgen weer naar
huis te zenden. Een verandering van omgeving zal
allicht gunstig op haar werken en dan zaJ zij wuar
schijnlijk zonder moeite haar krachten terugwinnen"
En nu lag Betty wakker en keek naar de sterren en
dacht aan Martin en Margaret, terwijl Bertha in de
aangrenzende kamer met oen zonderlingen glimlach
om haar lippen de woorden van den dokter noc oen»
bij zichzelf fnerhaalde
„Mijn goede zorgen en nauwlettend toezicht! En
Betty gaat morgen weer naar huisl Bernard noemt
zichzelf een kerel die njpts ontziet.. -Wat zou hij mii'
noemen? Ik geloof niet, dat ik er de minste of sering
ste gewetenswroeging meer op nahoud. En alleen men
schen die zoo zijn, komen er in de wereld"
Zij geeuwde even, rekte zich uit, stond op van haar
stoel en trad de kamer van haar patiënt binnen Het
vie haar tegen, dat zij,, toen zij bij het bed kwam Bet tv
wakker vond en de groote bruine oogen op zich \iL
richt zag. K
„Neen „ik slaap niet," zeide Betty met haar lieve
stem, terwijl zij vriendelijk glimlachend naar Bertha
opzag-, ,.en .ik ben hlij, dat u komt, voor ik ga slapen
ik wou u iets zeggen." B H
Mij iets zeggen?" Bertha ging een paar passen
achteruit, zoodat zii geheel in de schaduw stond Die
zachte oogen met hun melancholieke uitdrukking ga
ven haar een. onaangenaam gevoel van schaamte
„Ja. Betty stak haar de hand toe. „Ik heb over veel
hgjzen denken .terwijl ik hier naar <ie sterren lag te
kijken en die heerlijke lucht om me heen voelde De
sterren en de h'ooge duinen en de lucht van die groote
groote zee doen iemand voelen, hoe klein hij is en ooi
hoe kleinzielig het is, om leelijke gedachten te heb-
ben .terwijl God's wereld zoo mooi en groot is en
God zoo goed zij sprak op zachten, droomerigon
toon en ik wou u zeggen, dat het me zoo spijt, dat
slag gfileffd °P Mn paar duizend K.G. vet
Bovenbedoelde smokkelaar blijkt geweest te zjin
een met verlof van het front thuisgekomen militair
die den nood in zijn gezin niet langer kon aanzien en
daarom naar Nederland toog om wat voedsel te ha
len.
AANGEVALLEN IN EEN SPOORRIJTUIO.
De koopman Akquoy, die Woensdagavond te Gel-
dermalsen om half zes ln den trein naar Den Bosch
stapte, vond daar ln een der achterste rijtuigen een
heer schijnbaar dood en met zijn das gewurgd od
den vloer liggen. '1 oegeschoten hulp mocht het ge
lukken den bewustelooze bij te brengen. Hij verteld#
toen dat een medereiziger even na het vertrek van
den trein uit Culemborg opeens geroepen had: Kijk
daar bulten eens! De heer had zich daarop voor-
over naar het raam gebogen, waarop de ander hem
ziin das om den hals sloeg. Wat toen met hem ge-1
beurd was, wist hijI niet
Te Geldermalsen bleek, dat hem een portemonnaie
met f 7 en een ring ontstolen was.
De aanrander moet in Culemborg uit den trein ge
sprongen zijn.
Een dadelijk ingesteld onderzoek heeft geen re
sultaat opgeleverd.
EEN OUDERWETSCHE „SMAKPARTIJ".
Men schrijft uit Alkmaar aan het Handelsblad:
„Als u eens wilt zien, hoe in Noord-Holland nog
een oud gebruik zij het dan ook in eenigszins
gewijzigden vorm, wordt gehandhaafd, dan moet
u eens mede gaan, als wij weer een houtveiling in de
Zljpe hebben had ons een der rentmeesters van
graaf Bentinck gezegd, die daar uitgebreide bezit
tingen heeft ln den vorm van boerenhofsteden met
bosschen en weiland .lop! was ons antwoord en
zoo togen wij eergisteren per auto langs het Noord-
HolJandsch Kanaal en gingen do St. Maartensvlot-
brug over naar het landgoed „Anenas alwaar een
60-tal „parken" hout op den stam van pl.m, 15 Ja
ren zou worden geveild. Er waren veel koopers,
meest boeren uit den omtrek, die het hout voor paal
werk bij het afzetten van landerijen of voor brand
stof noodig hebben en grif kochten voor 6 tot 10, 11
gulden per park, hetgeen een uitstekende prijs mag
genoemd worden, waarvoor zij telkens van den vei-
ler een „geluk!" toekregen. Ten bewijze dat de ar
beiders te platten lande een aardig daggald verdie
nen, kan strekken dat de boschbaas den rentmeester
mededeelde, dat voor f2.50 per dag en het zijn
korte dagen tegenwoordig! geen houthakkers te
krijgen waren; daar moest „puur een guldentje" bo
venop gelegd worden, want zij konden anders loo-
nender arbeid verrichjen.
In héél vroeger dagen, zoo vertelde men ons, werd
bij deze soort veilingen de flesch duchtig aangespro
ken en hadden na afloop in het bosch de ..smak-
partijen" om koek plaats, waarbij het somtijds erg
vroolijk toeging. Koopers en belangstellenden werk
ten dan met twee dobbelsteenen op het klein smak-
bord na aankondiging van „onder de 6 of boven de 8" L
te zullen gooien. Hiervoor werden dan krielen vol 1
koek aangevoerd, die alle stelselmatig tot den bo- 4
dem toe geledigd, teruggingen. Thans zijn deze open
bare siaakpartijen, waarbij telkenmale onder groote
hilariteit met een schuin oog naar de dobbelsteenen
de vraag gesteld werd wie de grootste smakker van
het smakbord was, afgeschaft, doch het oude gebruik
leeft thans na dè laatste veiling waarbij een groote
koek als strijkgeld wordt uitgeloofd, binnenshuis
<>;>r I)«n vc: zamelen zich de rentmeester, de no
taris, een flinke, stoere Fries ven afkomst, en eeni-
ge intiemer bekende koopers ln de voorkamer van
ite boerenwoning, waar een der hupeche dochters
des huizes een brandewljntje met suiker schenkt,
liet eerst versmakt een der rentmeeetere een gul
den koek, waarvoor hij acht malen iuag gooien, en
daarna volgen getrouw de notarie en andere be
langstellenden. Het smakken wordt hoe langer hoe
geanniineerder en men gaat ztjn geluk niet langer
oor zichzelf probeeren, maar voor Anna-lle» L»«n-
tje buur, tante Griet, oom Koos en neef Gerflt, Ja
zelfs voor de aceoucheuse vanaan wie later de
oventueele koeken worden teruggezonden, l'w cor
respondent was zoo gelukkig een groot aantal koe-
keh te winnen, waarmede hij aanvankelijk geen
raad wist, doch waarvan de Alkmaarsche jeugd hem
bij zijn terugkomst in de kaasstad wel spoed:g wist
te verlossen. Het aajxiige Noord-Hollandache gebruik
viert zijn hoogtij bij deze laatste veiling in het sei
zoen omdat dan de belangstelling het grootst is en
de onderlinge gezelligheid en goede harmonie tue-
achen koopers en verkoopers na de koude liefhebbe
rij van het buitenveilen ten zeerste wordt bevor-
dord.
WAARLAND.
Vóór de vacante betrekking van onderw ijzer al
hier, hebben zich 10 sollicitanten aangemeld.
ik niet altijd vriendelijk tegen u geweest ben; ik dacht
in den beginne, dat u niet van me hield. En ik weet
nu, dat dat een kleinzielig, leelljk gevoe! was ca het
was daarenboven zoo dwaas; muar ik had altijd 't 4
idee, plsof u een soort vijandin van me was. Nu
schaam ik me daar heel erg over. en ik voel behoefte
u te danken voor uw groote goedheid. U fa zoo heul,
hoel vriendelijk voor me"
„Dal ben ik niet," antwoordde Bertha, met geweld
ae zachtere gevoelens van schaamte neerdrukkend, die
e, °Pwelden- ,,Ik hen heel blij dat ik iets voor
u heb kunnen doen en u is nu zooveel beter, dat u
ip staat fa om morgen naar huis te oaan en het sondel
mij te stellen."
Maar ik ben u toch heel dankbaar,,' Betty glim
tl' li rtili "W VII1IVOUQ
Wwktuiglnk boog Bertha zich over haar heen en
Betty s.oeg haar armen om haar hals en drukte haur
zachte lippen op haar wang. Maar Bertha kuste haar
niet terug, zij week opeens achteruit en begon vlug
in de kamer het een en ander op te ruimen, terwijl
ze intusschen de zachtere cevoelcns die Betty s woor
den «n Betty's kus bjj haar hadden' opgewekt, trachtte
.e onderdrukken.
„Koel van hoofd bHjven en aan je eigen toekomst
denken, en niet vergeten hoeveel ervan afhangt, dat
je nu niet sentiment... noot w.ide ze bij
,1 'V.JÜ1U1 nucvuci Cl «au ••'■—O-I
'?.nu,.Iue' sentimenteel gaat worden," zeide bij
zichzelf terwijl zjj 't vermeed naar het bed te zien.,
waar kleine Betty haar hoofd op het kussen had neer
gelegd om te «aan slapen Ga au in 's hemelsnaam I
niet alles bederven doo rzótte sentimentaliteit, nu, je
net spel zoó geheel in handen hebt. Wees geen zottin I
Ras toen zij aan de zachte ademhaling merkte, oa
ZIJ „au u© menie auciuiuuiug P -
'betty Ingeslapen was ging Bertha aan tafel zitten,
waarop een lamp sto'nd door een groene kap over
schaduwd en de melk die de zieke moest drinken,
als zij wakker werd. Van de plaats, waar zij zat. was
zi] geheel buiten 't gezicht van de patiente in haar
in den donkeren hoek van de kamer, «n zij wist, da
zelfs al was Betty wakker geweest, die bruine oogM
haar niet hadden "kunnen zien Toch keek zij herhaaJ-
lclijk zenuwachtig rond terwijl zij uit haar zak -l
vierkant couvert haalde 'en uit dat couvert een net op
gevouwen wit papiertje nam, klaarblijkelijk een po«W.
Haar vinger beefde, toen zij het papier openvouwde,
want Betty bewoog even en zuchtte, en het was Bertn®
alsof die lieve, zachte bruine oogen haar verwijteno
aanzagen. Maar zij verwierp dat idee met de vasm«"
radenheid van iemand, wiens besluit genomen l«
toen de rustige ademhaling haar bewees, dat Bettyy»
beweging werktuiglijk geweest was en dat naar p
tiente opnieuw rustig sliep, legde zij het nu ge<,P*?
stukje papier op de tafel. Het bevatte een wit po<*r
Nu schonk zij uit de verzegelde flesch een glas me»
in en met «en hand, die volkomen vast was nam
het papier op van de tafel en schudde den inhoud,
geheelen poeder die er zoo onschuldig uitzag, 1Q
melk 4
(Wordl vervolgd.)