Een kwade herinnering. S t a a t s 1 o t e r ij. Binnenlandsch Nieuws. d l rï.: i 8' nes ging Derk huiswaarts, lij had Weikt wat-ie wilde. Twee vliegen in één klap geslagen. En het zaakje van de vrijage en dat van de smokkelarij was zoo gezond als een visch. 't Was boven verwachting. Voor de derde maal sloeg boer Mulder met zijn ;rove. harde knuisten op de tafel. Het schuim stond tem op de lippen. En zijn oogen vuurden van woede De boerin was krijtwit van angst. Ze wist, dat wan neer Jaap in zoo'n bui was, alles was te vreezen. In het begin van hun huwelijk had ze geprobeerd hem de baas te worden Maar- ze bleek niet tegen hem opgewassen Dien zat dicht bij de deur. Gereed om 't huis uit te vluchten wanneer 't alte erg werd Geen stap zal ze meer doen met dien armoed zaaier i, schreeuwde Jaap Mulder als ik Dien ooit weer met jiem zie, dan sla ik ze allebei de hersens in. Groothuis is een knap jong. Hij heeft centen. Hij weet wat ©en vrouw toekomt. Hij wordt m'n schoon zoon en niemand anders. Dien zat -te .snikken 't Schort tegen 't gezicht gedrukt. Ze stond vlak bij de deur. En de woest-driftige, balsturige natuur van haar vader kwam bij haar bo ven, toen ;zij uitriep, plotseling alle voorzichtigheid vergetend Nooit, hoor-je dat?... Nooit... Sla mij dan maar dood... Nou weet je 't En Jaap naar een hoek van de kamer. Groep eeri bijltje, dat daar lag. De moeder vloog op. Greep zijn arm. "Maar hij rukte zich los. Zwaaide met de bijl. Dan zal zij erarn De boerin gilde om hulp. Nooit, hoór-je dat, herhaalde Dien itfcniaaü L.i iiitui mei mjuuuucii. Sj zag op het pad Dien voortrennen de klompen de ha.ïd Ën de vader achter haar aan. Met net -je En meteen vloog zij de deur uit Vader h i ir achterna. Mot deboerin achter zich. Hulp, hulp, riep de moeder. Maar de hoeve van Mulcfei lag eenzaam, achteraf. 't Was ei i Kille najaarsavond. Haar p .els bleven steken in de modder. Ze kon i razenden, door brandewijn verheeten, dolgemaaK.e.r man niet_bijhouden in bijltje in de hand De drank maakte 't hem onmogelijk zoo snel voort te gaan als hij wilde. De boerin wist nu, *waar Dien heenvloog. Naar he. huisje van Zaanderen. Naar Koen. En zij voelde, dat er een groot ongeluk dreigde. Ze worste.de zich door de modder heen Dien... Dina dan, schreeuwde de beangste moe der, zonder eigenlijk te weten wat ze deed. In de verte zag zij het lichtende raam van Zaanders z'n woning. Ze kwain er al dichter en dichter bij. Nu was zij er. Ën Jaap stond vóór de straatdeur. Hij schopte, trapte beukte er tegen. Kom d r uit, brulde hij kom d'ir uit. zeg ik je. of je boel gaat aan splinters. Van binnen kwam stemmengewigwar. Daar werd de deur geopend. Koen Zaanders stond daar. Wat moet je? vroeg hij, met doodsbleek gelaat en gebalde vuisten. W... Wat... ik, zei boer Mulder, even beteuterd, eventjes achteruit deinzend. Ja, wat wou je? vroeg de ander. Bedelaar, Armoedzaaier, schreeuwde de boer eens klaps en hij zwaaide met 't bijltje mijn dochter wil ik. Dien moet direct hier komen. Die raak je niet meer an. Die ken je niet meer. Armoedzaaier. Die blijft hier, zei Koen, uiterlijk rustig. Armoedzaaier, sfchreeuwde de boer nogmaals. Zatlap, bedrieger, barstte Koen uit, dië van Dien die in" haar opwinding a'|es gezegd had wat ze dien middag aan aeur luistererld opving drinkelap I En plotseling werd dt natte duisternis doorsneden door een lang aangehouden gegil. Een doordringend gegil van een vrouwenstem. Menschen kwamen aanloopen. De avondkerk ging juist uit. De uniformknoopen van veldwachter Martin glinster den in het licht van 't raam. En het bloedende lichaam van Koen Zaanders werd naar binnen gedragen. Terwijl een van de boeren naar den dokter rende. Nou, zei een van de gasten in dorpsherberg, waar enkele weken tevoren Jaap Mulder en Derk Slot hbdden zitten smoezen nou ze hebben hem aardig opgeknapt, Weet je 't al. De officier heeft even tjes een jaar geëischt wegens zware mishandeling van Jaap Mulder. Niks te veel, zei er een. uit den kring, 't Is een vaag voelende, dat zij de andere kamer binnen moest gaan om tusschenbeide te komen. Maar zij was nog niet bij de deur, toen zij den vreemdeling met schorre stem hoorde schreeuwen. „Jij duivel, m hondi Je zult me betalen, wat je me schuldig bent, noor je? Je zult me betalen, of ik zal je dat lachen verloeren 1 Vervloekt I laat dat lachen I" Ln tegelijk klonk het geschuivel van voetstappen over den parketvloer, teeken van een razende worsteling, het heftig ademen van wanhopige menschen, toen de doffe smak van een zwaar lichaam en stilte een stilte zoo vreeseiijk na hetgaan vooraf was gegaan, dat Margaret verstijfd van schrik staan bleef. Lenige seconden, die haar een uur toeschenen bleef zij als aan den'grond vastgenageld zonder den moed te vin den om de deur te openen en de kamer in te gaan, waar zulk een vreeselijke stilte op een niet minder vreeselijk rumoer was gevolgd. Wat was. er gebeurd? Wat gebeurde er in die aangrenzende kamer? Die ge dachte vloog haar door het hoofd en intusschen ver vulde haar slechts één wenschopnieuw de stemmen te hooren, die zoo juist gesproken hadden,het ge schreeuw het geschuifel was altijd nog beter dan die ontzettende stilte. Als zij hen maar weer hoorde spre ken. wat zou zij dan dankbaar zyn Maar er kwam geen enkel geluid, de vreeselijke stilte bleef voortduren Vol angst voor 't geen zij misschien zou vinden, deed zij de deur, die op een kier stond, open en nu stond zij op den d>empel van de andere kamer, met groote, verschrikte o gen en hevig bonzend hart. Twee stoelen waren omgegooid en lagen midden hl de kame en alles wees op een wanhopige worst© ling üp vloer bij den haard lag Berm ag Bernard zijn hoofd tegei. don scherpen rand van den haard, zijn naar bo\c gekeerd gezicht was onbeweeglijk en doodsbleek, zijn lichaam slap. Een man stond naast do tafel, eo.i man met licht blond haar, wiens gezicht Margaret bekend voorkwam, hoewel het op dat ©ogen blik door ontsteltenis en afgrijzen sterk veranderd was. En hoewel hij hevig schrikte, toen hij Margaret zag binnen komen, kwam er toch iets in zijn blik, dat naar verademing zweemde. „O mijn Godl" zeide hij bijna fluisterend, ik ge loof dat hij dood Is. Maar het was absoluut mijn be doeling nii hem te dooden. Als u alles gehoord heeft, kan u mijn getuige zijn, dat het geen oogenblik mijn bedoeling geweest is. om hem te dooden Hij kwam dichter naar haar toe, alsof hij instinctmatig voelde, dat zij de kracht bezat, waaraan hij in zijn angstige zwakheid steun zou kunnen vinden. „Hij maakte rye krankzinnig. Ik sloeg toe omdat hij me dol maakte met zijn spotlach," zoo fluisterde hij gejaagd verder „Hij was me een massa geld schuldig. Ik vroeg hem alleen maar, wat me wettig toekwam. Ik had het ver diend. en toen ik er om vroeg, lachte hij me uit." ,,Ik heb het alles gehoord", antwoordde Margaret „hij tergde u." .„{lij maakte me dol I" De stem klonk iets luider, maar was geheel heesch. „En toen hij zoo smalend lachte wist Ik niet meer wat ik deed. Ik kon dat lachende gezicht niet meer zien, ik meest dien lach eraf slaan. Mijn God, ik heb geen oogenblik gedacht wonder, dat Koen Zaanders 't er bovenop heeft ge- haald. Hij is altijd een schooier geweest, zei Derk Slot hij heeft z'n verdiende loon. Hij was toch niet meer uit de put te halen. Wil ik jelui eens wat vertellen?.... 't Laatst dat ik den vent sprak wou-ie me overhalen met hem te gaan smokkelen. En nog meer... Daar wil ik niet eens over praten. Neen, man nen, aan zoo'n schoft is niks voor de maatschappij verloren. En Derk Slot spuwde met vertoon van veel min achting naast zich op den grond. De boertjes keken elkaar eens aan. Ze kenden Derk Slot ook wel. Maar ze vonden 't toch maar het best om er niets op te antwoorden. En een poos lang hoorde men in dorpsherberg niets dan het puffen uit pijpen en sigaren het slurpen uit glaasjes brandewijn. MAITRE CORBEAU. Ondanks het mooie weer, zijn er vele menschen die volgens een gebruikelijke uitdrukking, zeer on lekker zijn. Het zijn vooral die menschen welke de zen winter slachtoffers geweest zijn van een kvya- de griep en zich van de gevolgen daarvan nog niet hebben kunnen bevrijden. Die booze ziekte verschilt vande meeste anderen hierin, dat, hoewel men zich er van genezen meent, men er nog langen tijd mede voortsukkelt en de kwade herinnering er aan met zich mede draagt. Het gestel heeft werkelijk langen tijd noodig om zich te herstellen van de tal rijke verwoestingen door de mikroben van de griep aangericht en om nieuw bloed te makeh. Er i9 echter toch een middel om dat herstellingstijdperk te ver korten. Daartoe moet men het gestel helpen om rijk en zuiver bloed terug te vinden en' in waarheid is er geen beter middel hiervoor dan het gebruik der Pink Pillen, waarvan het spreekwoordelijk geworden is te zeggen dat zij met iedere pil bloed geven..Laten wij nu het woord aan een van onze patiënten, den heer Adrien Martin, te Xeuilly, Frankrijk, die schrijft „Ik ben zeer tevreden over de behandeling met de Pink Pillen. Dank zij deze heb ik mij kunnen ver lossen van de gevolgen van een kwade en hardnek kige griep. Toen eenmaal het ergste geleden was, dacht ik dat de kwaal tot staan was gebracht en alles met een paar dagen rust en goede zorgen af- geloopen zou zijn. Maar die kwaadaardige griep had mij geheel ondermijnd en ik heb er nog zeer lan gen tijd aan geleden. Ik was lijdende aan bloedar moede In zeer hevige graad; ik was hoogst zwajt en leed altijd aan steken in de zijde, aan beklem ming o pde borst, aan duizelingen en aan schele hoofdpijnen. Met moeite klom ik de trappen op,vdaar het er iets van had of mijne beenen van watten wa ren gemaakt. Uwe goede pillen hebben binnen enkele dagen die verschijnselen doen ophouden." De Pink Pillen zijn onovertroffen tegen bloedar moede, bleekzucht, algemeene zwakte, maagpijnen, schele hoofdpijnen, zenuwpijnen en zenuwuitputting. Zij verrijken het bloed en versterken de zenuwfen. De Pink Pillen zijn verkrijgbaar f 1.75 per doos, en f9.de zes doozen bij het Hoofddepot der Pink Pillen, Da Costakade 15, Amsterdam. Te Schagensbij J. Rotgans, Molenstr. C 14 en ver der bij verschillende apothekers en goede drogisten. 15382 16315 16678 17135 17867 18801 19130 19520 20514 15840 16366 16736 17197 17924 18871 19134 19522 20752 15984 16375 16902 17301 18139 18942 19151 19539 20837 16138 16384 16996 17308 18379 18951 19241 19695 16168 16514 17000 17422 18391 18980 19260 19729 16246 16550 17016 17572 18528 19101 19306 20106 16630 17072 17742 18552 10124 19433 20271 Trekking van Donderdag 18 Januari 5e Klasse. 4e Lijst. Nos. 14491 19774 elk f 1000 Nos. 10389 10660 19173 elk f 400 Nos. 3074 12945 17389 elk f 200 Nos 456 769 3224 6810 11359 13506 14470 15837 16281 16658 17232 17603 18623 19222 elk f 100. Prijzen van f 70 203 859 903 940 1019 1255 1621 1707 1791 1851 1869 2005 2114 2200 2341 2400 2480 2496 2752 3291 3356 3916 4027 4140 4.366 4398 4694 4703 4830 4931 4953 5098 5011 5097 5272 5541 5589 5591 5596 5887 5900 5923 5931 5943 6023 6053 6199 6235 6462 6672 6729 7093 7098 7231 7292 7394 7454 7519 7617 7643 7730 7930 8078 8082 8239 8345 8581 8612 8067 8694 8861 8877 8917 8928 8983 9087 9091 9146 '9721 9764 9781 10050 10179 10207 10455 10505 10618 10743 10921 11275 11340 11450 11480 11524 11646 11653 11706 11923 11963 12022 12209 I232t> 12491 12613 12615 12801 12981 13016 13230 13680 13781 13810 J3895 13990 14058 14066 14140 14176 14228 11263 14269 14480 14532 14938 14997 15032 15055 15115 15318 15357 14938 14997 15032 15055 15115 15348 15357 hem te dooden I" Zijn stem ging over ln een kl.iai en hij keek Margaret radeloos aan. Hij deed haar denken aag een kruipend dier en zij ging on willekeurig een schrede terug, hoewel zijn aanblik haar met medelijden vervulde. „Haal een dokter", zeide zij rustig en de bedarende klank, die aan haar stem eigen was, scheen zijn ge jaagdheid ©enigszins te verminderen. „Haal een dok ter misschien kan er nog iets gedaan worden,"1 „Ja," luidde dadelijk het antwoord en u za lge- tuigen. dat ik geen oogenblik gedacht heb hem te doo den. Ik kom terug. Ik zal niet wegloopen. Rawson heet ik Charlie Rawson, u herinnert u misschien mijn naam wel?" I „Ja," antwoordde Margaret, want nu wist zij het plotseling weer, dat deze man lang geleden de vriend van Bernard en Tom was geweest. „Maar ga gauw, misschien kan er nog iets gedaan worden. Haal zoo gauw mogelijk een dokter." Maar toen zij naast den roerloozen man neerknielde en zijn hoofd op haar schoot trok. zeide haar beroeps ervaring haar al spoedig, dat geen dokter in staat zou zijn het leven te redden, dat reeds bijna gevloden was. Bernard was in zijn plotselingen val met zijn slaap legen een ijzeren piaat aangekomen Marga ret wist, dat hij stervende was. Even trokken zijn oog leden en zij dacht, dat het bewustzijn terugkeerde, en eens bewogen zijn lippen met moeite, alsof hij pro- beeren wilde om te spreken, maar er kwam geen ge luid en dat flauwe teeken van leven was het volgend oogenblik weer verdwenen. De ademhaling werd flau wer en langzamer en juist toen de deur openging en Rawson terugkwam, vergezeld van een dokter, hield zij geheel en al op; er volgde een stuipachtige bewe ging van de ledematen en Bernard Duncan's met zon den beladen ziel was voor haar rechter verschenen. HOOFDSTUK XXIX. Berfha en Betty. In Betty's Clevedale's slaapkamer brandde een flauw licht en behalve in de onmiddellijke omgeving van dat licht lag de groote kamer in 't duister. Buiten in den tuin was het ook hooi donker en stil en door Bettv's ramen, die wiid open waren, kwam de zachte lucht naar binnen die al de geuren meedroeg van een zomer- schen avond in het begin van September. De rozen en heliotroop in. den tuin vermennden hun zoeten geur met de zilte zeelucht en die niet te beschrijven geur, dit in de duinen hangt, van gras dat ruikt naar pas ge maaid hooi. Betty Kon vanuit haa rbad het open raam zien en een met sterren bezaaiden hemel; zij lag stil te staren haar diesterren, die zoo groot eu helder straalden in de donkerblauwe lucht, en allerlei, ge dachten, die half droef half zoet waren. Het beeld van Martin Holdsworth was er voortdurend doorheen ge- wevenen dat er eens een dag zou komen, waarop zij aan zijn wensch gehoor gaf en zijn vrouw zou wor den, scheen haar niet zoo onmogelijk meer ,,Hij geeft me zoo'n gevoel van rust en vrede", zoo peinsde ae,'„.ik kan me mijn leven niet meer zonder BROODVOORZIENING. De opperbevelhebber van tend- en zeemacht neon de navolgende order aan de korpsen gezonden Overwegende dat het noodzakelijk Jnaa te nemen ter beperking van het gebruik van en van de grondstoffen voor de bereiding van bro heeft de minister van landbouw, nijverheid en han del een distributieregeling van brood enz. vas steld als gevolg waarvan de burgerbevolking m t ingang van 5 Februari a.s. ten aanzien van de brood voeding op rantsoen zal worden gesteld. In verband daarmede acht ik het noodig, dat ook het broodverbruik door het leger en de geinter- neerden voor zooveel mogelijk worde beperkt en wordt door mij bepaald zulks onder intrekking van alle vroegere ter zake gegeven bevelen dat met ingang van laatstgenoemden datum aan alle militairen en geinterneerden niet meer dan 0.6 K.G. brood per dag mag worden verstrekt. REGEERINGSBOONTJES. Toen dezer dagen een groentenhandelaar ln den Haag een door hem, van het gemeentelijk distribu tiebureau betrokken, vat regeerings-dubbele prinres- seboonen openmaakte ,kwam hij tot de minder aan gename ontdekking, dat hij in plaats van een vat princesseboonen een vat pekel rijker was geworden, waarin hier en daar wat princesseboonen rond zwommen. De man had vooruit betaald en moet nu maar zien dat hij de schade vergoed krijgt! REGEERINGSVARKENS. Wij lezen ln de Vee- en Vleeschhandel: Het ligt ln de bedoeling, met de beschikbaarstel ling van regeeringsvarkens op ouden voet voort te gaan tot medio April; vóór dien datum denkt men niet de voorraden spek en vleesch aan te spreken, welke de exporteurs, die thans varkensvleesch uit voeren voor de regeering zouten en tot 15 April be schikbaar moeten houden. De hoeveelheid 19 65 pet. van den uitvoer naar Engeland en Duitschland. De karbonaden van deze gezouten varkens vallen buiten de distributie, wijl ze minder lang bewaard kunnen worden. Aan de exporteurs is dan ook ver gunning verleend, reeds thans deze karbonaden te verkoopen aan slagers, gemeentebesturen of voor het leger tegen ten hoogstd f0.90 per K.G. De slager die ze koopt, mag ze natuurlijk niet boven den maximum-prijs, vastgesteld bij beschikking geldende van 4 Jan. af, verkoopen, zijnde f 1.20 per K.G. Intusschen vernemen we van belanghebbende zil- de, dat het met dien verkoop van karbonaden niet zoo vlot zal loopen, wiil de slagers er niet veel be hoefte aan hebben. Kunnen de exporteurs ze niet kwijt, dan zullen ze komea voor risico van de re- geerirg. OVER DE GRENS GEKOMEN. Gisterenachtend arriveerden te Zevenaar twee als burger gekleede Duitsche deserteurs. De een had bil zich een portret van ziin ook reeds aredeserteerden zwager, die nu in Doetinchem ve-toeft. Hij vertoon de nog ziin oproepingsbrief om zich Donderdag als militair aan te melden. In plaats hiervan besloot hl| naar ona land uit te wijken. De andere, een man van ongeveer 30 jaar, had tal van gevechten meege maakt. De inneming van Antwerpen maakte hij me de; daarna den val van Warschau en Lodi. Thans bad hij verlof an hl] maakte van deze gelegenheid gebruik om te deserteeren. Gisteren kwamen in 't Aamsveen, gem. Lon- neker, twee Fransche krijgsgevangenen over de grens, terwill te Glanerbrug een Duitseh deserteur ona land binnenkwam. Te Doetinchem is gisteren een Duitseh deser teur ln uniform over de grens gekomen. Te Venlo kwamen Woensdagmorgen drie Fran srlie officieren over de grens. Ze waren uit Duit sche kritgsgevangenschap ontvlucht en hadden zich gekleed als Duitsche militairen. Op deze wijze viel het hun gemakkelijk de Duit sche posten, die ze moesten passeeren, voorbij te komen en de HollandBche grens te bereiken. SMOKKELEN. Gisternacht is te Didam wederom een smokke lende Duitscher door buitengewone kommiezen aan geschoten. De man werd in den schouder en ln een been geraakt. Bij die gelegenheid werd tevens be- hem denken, hij is zoo goed voor me geweest. Als Ik er zeker van was, dat Ik hem zoo iiefhad als ik hem behoor te hebben, dan zou ik geen minuut meer aarze len. Hij is zoo goed en nobel 1 O, kwam Margaret toch maar terug. Ik voel me zoo'n dom, klein kind zonder haar; 't is me, alsof ik nooit uit zal kunnen maken welk besluit het juiste fe Margaret ziet alle, zoo hel der in, zij zou dadelijk welen, wat het beste was. Och konden we haar ftiaar vinden I" En nu waren haar gedachten weer bij Margaret en werd haar stemming weer zoo treurig, omdat sedert /tan Aaa Hot t\\ rvrs vul Lr o.o.r\ svn„mM „u den dag, dat zij op zulk een onverklaarbare wijze uit Twillsburv verdwnen was, noch Michael Bond noch Jiettv taai of teeken had vernomen van de vrouw die zij beiden zoo lief hadden. noch t Is gedeeltelijk de angstige spanning over haar verpleegster, waardoor het herstel van mevrouw Cleve- dale tegengehouden wordt," had dokter Denby dien morgen nog tegen Holdsworth gezegd. „t>e sympto men, die ik voor oen paar dagen opgemerkt heb zijn verdwenen, zij zijn niet veroorzaakt door 't'geen ik vreesde, of. als dat al zoo was. dan hebben de goede zorgen en het nauwlettend toezicht van juffrouw Trench alles gedaan wat noodig was. Ik zal .haar vra gen nog dezen nacht op te zitten, en ik geloof dat hel raadzaam is mevrouw Clevedale morgen weer naar huis te zenden. Een verandering van omgeving zal allicht gunstig op haar werken en dan zaJ zij wuar schijnlijk zonder moeite haar krachten terugwinnen" En nu lag Betty wakker en keek naar de sterren en dacht aan Martin en Margaret, terwijl Bertha in de aangrenzende kamer met oen zonderlingen glimlach om haar lippen de woorden van den dokter noc oen» bij zichzelf fnerhaalde „Mijn goede zorgen en nauwlettend toezicht! En Betty gaat morgen weer naar huisl Bernard noemt zichzelf een kerel die njpts ontziet.. -Wat zou hij mii' noemen? Ik geloof niet, dat ik er de minste of sering ste gewetenswroeging meer op nahoud. En alleen men schen die zoo zijn, komen er in de wereld" Zij geeuwde even, rekte zich uit, stond op van haar stoel en trad de kamer van haar patiënt binnen Het vie haar tegen, dat zij,, toen zij bij het bed kwam Bet tv wakker vond en de groote bruine oogen op zich \iL richt zag. K „Neen „ik slaap niet," zeide Betty met haar lieve stem, terwijl zij vriendelijk glimlachend naar Bertha opzag-, ,.en .ik ben hlij, dat u komt, voor ik ga slapen ik wou u iets zeggen." B H Mij iets zeggen?" Bertha ging een paar passen achteruit, zoodat zii geheel in de schaduw stond Die zachte oogen met hun melancholieke uitdrukking ga ven haar een. onaangenaam gevoel van schaamte „Ja. Betty stak haar de hand toe. „Ik heb over veel hgjzen denken .terwijl ik hier naar <ie sterren lag te kijken en die heerlijke lucht om me heen voelde De sterren en de h'ooge duinen en de lucht van die groote groote zee doen iemand voelen, hoe klein hij is en ooi hoe kleinzielig het is, om leelijke gedachten te heb- ben .terwijl God's wereld zoo mooi en groot is en God zoo goed zij sprak op zachten, droomerigon toon en ik wou u zeggen, dat het me zoo spijt, dat slag gfileffd °P Mn paar duizend K.G. vet Bovenbedoelde smokkelaar blijkt geweest te zjin een met verlof van het front thuisgekomen militair die den nood in zijn gezin niet langer kon aanzien en daarom naar Nederland toog om wat voedsel te ha len. AANGEVALLEN IN EEN SPOORRIJTUIO. De koopman Akquoy, die Woensdagavond te Gel- dermalsen om half zes ln den trein naar Den Bosch stapte, vond daar ln een der achterste rijtuigen een heer schijnbaar dood en met zijn das gewurgd od den vloer liggen. '1 oegeschoten hulp mocht het ge lukken den bewustelooze bij te brengen. Hij verteld# toen dat een medereiziger even na het vertrek van den trein uit Culemborg opeens geroepen had: Kijk daar bulten eens! De heer had zich daarop voor- over naar het raam gebogen, waarop de ander hem ziin das om den hals sloeg. Wat toen met hem ge-1 beurd was, wist hijI niet Te Geldermalsen bleek, dat hem een portemonnaie met f 7 en een ring ontstolen was. De aanrander moet in Culemborg uit den trein ge sprongen zijn. Een dadelijk ingesteld onderzoek heeft geen re sultaat opgeleverd. EEN OUDERWETSCHE „SMAKPARTIJ". Men schrijft uit Alkmaar aan het Handelsblad: „Als u eens wilt zien, hoe in Noord-Holland nog een oud gebruik zij het dan ook in eenigszins gewijzigden vorm, wordt gehandhaafd, dan moet u eens mede gaan, als wij weer een houtveiling in de Zljpe hebben had ons een der rentmeesters van graaf Bentinck gezegd, die daar uitgebreide bezit tingen heeft ln den vorm van boerenhofsteden met bosschen en weiland .lop! was ons antwoord en zoo togen wij eergisteren per auto langs het Noord- HolJandsch Kanaal en gingen do St. Maartensvlot- brug over naar het landgoed „Anenas alwaar een 60-tal „parken" hout op den stam van pl.m, 15 Ja ren zou worden geveild. Er waren veel koopers, meest boeren uit den omtrek, die het hout voor paal werk bij het afzetten van landerijen of voor brand stof noodig hebben en grif kochten voor 6 tot 10, 11 gulden per park, hetgeen een uitstekende prijs mag genoemd worden, waarvoor zij telkens van den vei- ler een „geluk!" toekregen. Ten bewijze dat de ar beiders te platten lande een aardig daggald verdie nen, kan strekken dat de boschbaas den rentmeester mededeelde, dat voor f2.50 per dag en het zijn korte dagen tegenwoordig! geen houthakkers te krijgen waren; daar moest „puur een guldentje" bo venop gelegd worden, want zij konden anders loo- nender arbeid verrichjen. In héél vroeger dagen, zoo vertelde men ons, werd bij deze soort veilingen de flesch duchtig aangespro ken en hadden na afloop in het bosch de ..smak- partijen" om koek plaats, waarbij het somtijds erg vroolijk toeging. Koopers en belangstellenden werk ten dan met twee dobbelsteenen op het klein smak- bord na aankondiging van „onder de 6 of boven de 8" L te zullen gooien. Hiervoor werden dan krielen vol 1 koek aangevoerd, die alle stelselmatig tot den bo- 4 dem toe geledigd, teruggingen. Thans zijn deze open bare siaakpartijen, waarbij telkenmale onder groote hilariteit met een schuin oog naar de dobbelsteenen de vraag gesteld werd wie de grootste smakker van het smakbord was, afgeschaft, doch het oude gebruik leeft thans na dè laatste veiling waarbij een groote koek als strijkgeld wordt uitgeloofd, binnenshuis <>;>r I)«n vc: zamelen zich de rentmeester, de no taris, een flinke, stoere Fries ven afkomst, en eeni- ge intiemer bekende koopers ln de voorkamer van ite boerenwoning, waar een der hupeche dochters des huizes een brandewljntje met suiker schenkt, liet eerst versmakt een der rentmeeetere een gul den koek, waarvoor hij acht malen iuag gooien, en daarna volgen getrouw de notarie en andere be langstellenden. Het smakken wordt hoe langer hoe geanniineerder en men gaat ztjn geluk niet langer oor zichzelf probeeren, maar voor Anna-lle» L»«n- tje buur, tante Griet, oom Koos en neef Gerflt, Ja zelfs voor de aceoucheuse vanaan wie later de oventueele koeken worden teruggezonden, l'w cor respondent was zoo gelukkig een groot aantal koe- keh te winnen, waarmede hij aanvankelijk geen raad wist, doch waarvan de Alkmaarsche jeugd hem bij zijn terugkomst in de kaasstad wel spoed:g wist te verlossen. Het aajxiige Noord-Hollandache gebruik viert zijn hoogtij bij deze laatste veiling in het sei zoen omdat dan de belangstelling het grootst is en de onderlinge gezelligheid en goede harmonie tue- achen koopers en verkoopers na de koude liefhebbe rij van het buitenveilen ten zeerste wordt bevor- dord. WAARLAND. Vóór de vacante betrekking van onderw ijzer al hier, hebben zich 10 sollicitanten aangemeld. ik niet altijd vriendelijk tegen u geweest ben; ik dacht in den beginne, dat u niet van me hield. En ik weet nu, dat dat een kleinzielig, leelljk gevoe! was ca het was daarenboven zoo dwaas; muar ik had altijd 't 4 idee, plsof u een soort vijandin van me was. Nu schaam ik me daar heel erg over. en ik voel behoefte u te danken voor uw groote goedheid. U fa zoo heul, hoel vriendelijk voor me" „Dal ben ik niet," antwoordde Bertha, met geweld ae zachtere gevoelens van schaamte neerdrukkend, die e, °Pwelden- ,,Ik hen heel blij dat ik iets voor u heb kunnen doen en u is nu zooveel beter, dat u ip staat fa om morgen naar huis te oaan en het sondel mij te stellen." Maar ik ben u toch heel dankbaar,,' Betty glim tl' li rtili "W VII1IVOUQ Wwktuiglnk boog Bertha zich over haar heen en Betty s.oeg haar armen om haar hals en drukte haur zachte lippen op haar wang. Maar Bertha kuste haar niet terug, zij week opeens achteruit en begon vlug in de kamer het een en ander op te ruimen, terwijl ze intusschen de zachtere cevoelcns die Betty s woor den «n Betty's kus bjj haar hadden' opgewekt, trachtte .e onderdrukken. „Koel van hoofd bHjven en aan je eigen toekomst denken, en niet vergeten hoeveel ervan afhangt, dat je nu niet sentiment... noot w.ide ze bij ,1 'V.JÜ1U1 nucvuci Cl «au ••'■—O-I '?.nu,.Iue' sentimenteel gaat worden," zeide bij zichzelf terwijl zjj 't vermeed naar het bed te zien., waar kleine Betty haar hoofd op het kussen had neer gelegd om te «aan slapen Ga au in 's hemelsnaam I niet alles bederven doo rzótte sentimentaliteit, nu, je net spel zoó geheel in handen hebt. Wees geen zottin I Ras toen zij aan de zachte ademhaling merkte, oa ZIJ „au u© menie auciuiuuiug P - 'betty Ingeslapen was ging Bertha aan tafel zitten, waarop een lamp sto'nd door een groene kap over schaduwd en de melk die de zieke moest drinken, als zij wakker werd. Van de plaats, waar zij zat. was zi] geheel buiten 't gezicht van de patiente in haar in den donkeren hoek van de kamer, «n zij wist, da zelfs al was Betty wakker geweest, die bruine oogM haar niet hadden "kunnen zien Toch keek zij herhaaJ- lclijk zenuwachtig rond terwijl zij uit haar zak -l vierkant couvert haalde 'en uit dat couvert een net op gevouwen wit papiertje nam, klaarblijkelijk een po«W. Haar vinger beefde, toen zij het papier openvouwde, want Betty bewoog even en zuchtte, en het was Bertn® alsof die lieve, zachte bruine oogen haar verwijteno aanzagen. Maar zij verwierp dat idee met de vasm«" radenheid van iemand, wiens besluit genomen l« toen de rustige ademhaling haar bewees, dat Bettyy» beweging werktuiglijk geweest was en dat naar p tiente opnieuw rustig sliep, legde zij het nu ge<,P*? stukje papier op de tafel. Het bevatte een wit po<*r Nu schonk zij uit de verzegelde flesch een glas me» in en met «en hand, die volkomen vast was nam het papier op van de tafel en schudde den inhoud, geheelen poeder die er zoo onschuldig uitzag, 1Q melk 4 (Wordl vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 6