TABAK van J. R. KESJSS
- raüs
rs ws irBr-
s/insrjfjsB.hM
Schetsen uit de Rechtzaal.
Binnenlandsch Nieuws.
"desohaamohtb aan levensmiddelen ts
amsterram. 18
iiatona opgenomen te worden, maar het ontbreek',
/uoals de Iransche bladen ine«den. geheel en al aan
een voldoend aantal inrichtingen oin neu te kunnen
verplegen. Voor den oorlog stierven er in Frankrijk
vat de menschen, die dood gingen 40 pet aan tubercu
lose en van hen waren meer dan 50 pet tusschen de
twintig en veertig jaar oud. Hoe zal de statistiek na
den oorlog zijn?
Het centrale comité ten behoeve van tuberculeuze
militairen, waarvan Bourgeois voorzitter is, heeft de
medewerking van de groote industrie ingeroepen De
metaal- en mijnindustrie heeft dat beroep beantwoordt
met een eerste lijst,' waarop reeds voor twee en een
half millioen frank geteekend is. Op die lijst komt o.
a. het bekende huis Schneider voor met een gift van
150.000 frank. Behalve nog een gift tot hetzelfde be
drag komen op die lijsten voor van 100000; 75.000
en 60.000 frank,
GEITEN.
De stadEssen gaat een groot aantal melkgevende
geiten aanschaffen. Deze zullen op afbetaling aan den
werkenden stand worden afgestaan.
„PROTECTOR". „ROBERT EN MACAJRE"
Hij had er urenlang over zitten en liggen piekeren,
peinzen of hij 't wagen zou.
t Was voor hem een durf. De meneer met de zil
verwitte haren, het zwarte snorretje, 't gouden lorgnet,
decoratie in knoopsgat, piekfijn gekleed, 's winters met
een echte pels aan; meneer, die altijd glaasje wilte
port dronk en dan zulke kleine, deftige teugjes uit
z'n glas nipte was om don drommel niet de eerste
de beste, ilermans had als hij na 't sluiten van
z'n ouderwetsche winkeltje in papier, enveloppen, prent
kaarten, behangselpapier en zoo meer, avond aan avond
in het vertrekje achter z'n winkel zitten cijferen en
altijd weer dezelfde berekening makend en altijd
weer tot hetzelfde resultaat komend. De leesbibliotheek
ging niet meer. Toen z'n vrouw nog leefde, hield
die er de hand aan: wist van menig slordig klantje
dat deel van roman wegmaakte, vergoeding te krijgen.
Zorgde dat de stuivers leesgeld geregeld werden afge
daan. IVlaar Betje, z'n dochter had geen lust in het
bedrijf. Ze was suffig, vergeetachtig, onverschillig. Ze
lqs nooit een roman. Viel zoodra zij in het krantje
begon te kijken in slaap. Deugde alleen voor het
klaarmaken van het dagelijksche schamele potje eten.
Was weinig spraakzaam Geen vrijer had ooit naar
haar gunsten gedongen. Van vaders zaken had Betje
niet het flauwste begrip Wanneer zij minder geld dan
anders kreeg om 't huishoudentje gaande te houden,
dan berustte zij zonder pruttelen.
Kocht geen of minder vleesch, gaf margarine inplaats
van boter. En wanneer ze de vaten gewasschen had,
zat Betje te soezen over de kous, waaraan ze breide,
totdat vader opmerkte: Meid, 't wordt kinderbedtijd
Dan rolde Betje haar kous netjes op legde ze in
het mandje, stak een kaars op, zei: Nou, genacht,
vader, wel te rusten I... En slofte naar boven.
Dan zat de oude Hermans weer te cijferen en te
cijferen....
Maar altyd kwam "weer dat ellendig resultaat: zoo
en zooveel achteruit gekrabbeld. Hij wist geen raad
Een paar jaar geleden had kennis hem geadviseerd,
hypotheek op zijn huisje te nemen, 't Lag in een
buurt waar hitter weinig vertier was. Toen hij bij
den notaris kwam, trok die een bedenkelijk gezicht
Tjonge, Hermans, zei Notaris, dat zal een [oer
zijn. Die pandjes daar bij jou in de buurt gaan niet
omhoog. Integendeel. Zie 't te verkoopen eii ergens
ander iets tc beginnen. Elke maand, dat je wacht,
wordt de kans slechter. Vergeet dat niet...
Maar Hermans het magere mannetje, met hot
smalte geelachtfge gezicht en de fletsche oogen, was
besluiteloos. Hij kon niet tot een decisie komen, 't
Duurde een paar jaar, voordat hij weer naar notaris
stapte.
En toen was de kans bijna nihil om hypotheek je
van eenig beteekenis te krijgen op het vervallen pandje
In kwijnende buurt. Zonder borgstelling in geen geval.
Een van z'n oudste vrienden liet zien na einde
loos praten, bedenken, terugkrabbelen en weer overha
len ervoor vinden, om dan voor vijftien honderd
julden hypotheek borg te zijn. Voor het moment was
iet allerergste afgewend.
Hermans kreeg vleugje van energie. Nu zou hij
aanpakken... Ze zouden eens zien, dat de fut er "bij
hem nog niet uit was... Hij sloot met colporteur
een ndvertentie-contractje in een van de plaatselijke
volksbladen.
Colporteur bezwoer hem, dat elke gulden daarvoor
besteed honderdvoudig terugkeerde... Meneer Hermans
liet het geveltje van z'n huis wat opknappen. Schafte
zich nieuwe boeken aaa Zond circulaires in de buurt
rond. Maar 't baatte niet. Er kwam wel eens een
juffertje, nieuw klantje of oen R.H.B.S.er uit de buurt,
die amoureuze, eorotisch jjotine boekjes wilden hebben.
MentSer Hermans had zjjn collectie steeds rein gehou
den van alle smetten. Het hypotheek-sommetje ver
smolt als sneeuw voor do zon. De zaken timmerden
alm eer achteruit.
Toen was Hermans op de gedachte gekomen, den
deftigen ^meneer van de decoratie en de glaasjes port
in den arm te nemen.
In den aülerlaatsten tijd was 't wel voorgekomen,
fi
dat hij in het netste café-resuiurant van buurtje bin
nenliep als de zorgen hem al te zwaar begonnen
te drukken. Het gebeurde dan wel, dat het Hermam
was alsof zijn hart werd dichtgeknepen. Het win-
keitje werd hem te benauwd. Hij riep Üetje, zei uat-ie
zeer noodzakelijk „voor zakeneen uurtje weg moest
En dat ging best 's Middags zoo tusschen 1 en b
uur Kwam er haast nooit iemand in het winkeltje.
En 'mocht het gebeuren, dan kon Betje zich wel red
den. in het alleruiterste geval moest ze dan maar
vragen» terug te komen als Pa er wbs. En steetE
moest zij verzekeren, dat Pa „elk oogenbiik thuis kon
komen Sullig Betje kniKtc van dat het besi was.
Ging met haar breikous of verstelgoed achter de toon
bank zitten. De poes sprong in de etalage en lag
daar te knipoogen, als wakend, over het stoffige,
muffige goedje. Dan ging Hermans naar hel café res
taurant. Dronk zijn klare met suiker. Voelde alleng9
het pak van zorgen, hem drukkend, wat lichter wor
den....
Op een middag het deficit-cijfertje had weer een
sprong gedaan en de rekening van hypotheek met borg
moest er wel haast zjjn, had hij aan de ieesiafel
een stoel gekozen, vlak naast piekje, waar deftige mijn-'
heer altijd ging zitten.
Met nerveus nartgenonk en ijskoude handpalmen zal
Hermans te wachten.
De mijnheer verscheen precies op tijd.
Hermans maakte een zeer diepe buiging voor hem.
„Bonjour" zei de ander, en eventjes tikje verwonderd
aankijkend.
in goud gevatte lorgnet werd op neuspunt geplant.
De mijnheer nipte aan glas port. hermans waagde
het. met beverige stem, een schuchtere opinarking te
De mijnheer hoorde eerst niet. Na een .poosje zei
Hermans het wat luider.
De mijnheer staakte zijn lectuur, fronste zijn wenk
brauwen. Nam Hermans van het hoofd tot de voe
ten op.
Maar toch luisterde hy naar hem. Zelfs met eenige
attentie.
Legt de courant op leestafel neer. Trommelde met
de rijkelijk beringde vingers op het papier.
Werd zelfs minzaam tegen mijnheer Hermans.
Én winkeliertje, nu hij het eenmaal gevraagd
had, fluisterde snel, rap, haastig. Doodsbang dat
de mijnheer hem in den steek zou laten.
Op zeker oogenbiik haalde de zeer deftige een al-
terkeurigste portefeuille uit binnenzak; van prachtig leer.
„Tja", zei hij, gouden lorgnet weer op neuspunt
"„ik wil u wel van advies dienen. Maar... maar ik
heb" het zoo enorm druk.... ik zou mijn -agenda eens
even raadplegen I....
En de mijnheer schoof met blanke wijsvinger over
keurige plaatjes. Mompelde morgen conferentie in Den
Haag h uur diner bij de consul Generaal. ^ever-
morgenochtend jaarvergadering Mijnbouw Mij.. Hij
mompelde nog meer. Streek zich over het voorhoofd.
Hermans durfde door geen zuchtje storen.
„Weet u wat I" zei de mijnheer eensklaps „zorg,
dat u morgenochtend precies half elf is aan de lees
tafel in „Riche" Ik heb dan een oogenbiik voor u.
Ik zeg u bij voorbaat: niet heel lang. Want ruim
een half uur later moet ik naar het station... maar
ken ik u van dienst zijn...- enfin, dat is dus afgespro
ken.' De mijnheer knipte hein minzaam genauig toe.
permiteertzei hij. de krant weer opvattend.
Hermans "hoog ai maar. Mompelde iets van groote
erkentelijkheid.
Bedacht, hoe het nu voor hem geraden was te
vertrekken.
Vond dat hij zeer slim deed de deftige mijnheer
mocht niet de indruk krijgen, of hij zijn tijd in de
kroeg zat te verdoen, dan was all«6 mis...
HIJ vertrok. Nam nog eens heel diep zijn hoed
af voor protector, die hem weitjes abstract toe knikte
Hermans kwam in vroolijkcre stemming thuis dan
Betje in maanden beleefd had. Gaf de poes een bakje
versche melk. Vond het niks erg, dat er terwijl hij
weg was geen sterveling in winkeltje was geweest. Floot
een deuntje, terwijl hij nieuwe kaften om boeken
ging zitten bouwen.
De toekomst scheen hem nu veel rooskleuriger, alles
zou recht komen I....
De deftige .mijnheer zou hem de goede weg wijzen
om uit de zorgen te komen Daar had hij nu eenmaal
zoo'n voorgevoel van en zijn Antje zaliger .zijn goede
vrouw, had menigmaal tegen hem gezegd: „Klaas, jon-
i,«i!ners ko'ren bwlremmehl burger
blad voor hen. De cel, e_ ^nioen manier zi|n
mijnheertje die op zoo n raai on
kotfte dronk, met spottenge
iets achter-handje met elkaFfL. \jc; langzame, be-
Eindelijk kwam de 21 dTkell-
St? 3% SSSL dat was „a.uunyk
UIHif groette heel diep, heel hidiferent
De meneer kneep de oogen ha!f-dicht - gcö °»JK
baa rtiiet precies te binnen brengend
L'terSLiï'Zw V M»' k°ml
"KeST knorrig, -
a] zeer benauwd aan het hart werd. De liri|j jni-
troonde hem mee naar ver ulth^fn Xn-
café Toen zaten zij te fluisteren. Meneer me g
zenden magnificken cylinder op de zilver wftte haren
Hermans nederig-blootshoofds, nadat hij t °Pi
naast zich, op-'een stoel gedeponeerd had
Zoo zaten zij te fluisteren, - de deftigen was gToet-
moedig genoeg om - terwille van in nood verk®®
rend winkeliertje - blijkbaar z'n trein te
Want het duurde wel een uur voordat ze scheiiddeu
Hermans ging onmiddellijk naar huis, hij (,rpef? b j
od dien dag verder op de zaak te passen ,,1 j had f
gewichtige aangelegenheden". Hij schommelde in ijze
ren 'geldkistje met bevende handen. Het inoest. J
meneer van de rijke ervaring en de hooge uitgebreide
relatiën, had hem verduidelijkt, dat hij „geen keuze
had". Ér op of er onder f.... Maar meneer zou hem
er door halen hoe moeilijk het ook mocht schijnen.
Had wel voor heeter vuurtjes gestaan. Hermans pakte
de papieren bijeen. Er was groote haast bij. Hij be
sefte wat hij waagde. Maar het tafereel van maatschappe
lijke ondergang, hem door den mijnheer van zooeven
geschetst, had hem doen sidderen....,
Eri met pakje papieren onder den arm geklemd,
spoedde hij zich naar het adres, dat mijnheer hem
had aangeduid,...
Zes jnaanden!" zei de lange schrale kerel met de
boeventronie, toen de ander hem verteld had, wal
de eisch was van het O.ty. tegen Hermans, het win
keliertje van verloopen leesbibiiotheekje, wegens frou-
duleus bankroet en nog meer.
„Zes maanden de vent boft nogl' Ongetwijfeld zei de
mijnheer met de zilverwitte haren, het gitzwarte kne
veltje, de decoratie, de pelsjas, en de prachtige ringen
Adviseur uit voornaam eatë „Ongetwijfeld, amice
„Wij hebben toch in elk geval zes witte lapjes
aan verdiend I" zei compagnon van d« ongure j.hv-
sionomié. De arme kerel! zei deftige mijnheer, zijn
bontjas dientknoopend.
Even yvas het stil op kantoor van schavuiten. Kongsi
Toen gaf die van ae boeventronie den deftiger eais-
klaps een por in de maagstreek
Zal er een grooler bandiet wezen dan jy, vadertje
lief?" schaterdehij uit
Op dat moment liet de deftige zijn „pose' varen.
Schudde pok van jool en zelfbehagen, dat de gouden
lorgnet van neuspunt tuimelde
MAITRE CORBEAU.
gen, ie bent bepaald met een helm geboren. Ais je
vast idee van iets hebt, dan komt het ook uit. Wal
waar is, mag gezegd worden f...."
Kwart over tienen zat de volgende ochtend
Hermans in het zeer chique Riche. Een paar gepen-
sionneerde met hun tyd geen raad wetende, zaten een
kleintje koffie te savoureeren, met het versche ochtend-
DAT HELPT.
Het nieuwe stelsel ter bestrijding van den smok
kelhandel aan de Duilsch-Nederlai'Asche grens \<crk
zee rbevrodigend. De Duitschers, die zonder geldigen
pas woeden aangetroffen, worden opgebracht naar de-
wacht en na eerhgen tyd weder teruggezonden n
hun vaderland, met de waarschuwing niet terug te
koeren, daar Zb anders met hechtenis gestraft won Ion
Hun signalement wordt tèvoren opgenomen Ilierdoo
is de schrik erin gekomen en heeft de stroom van
Duitschers, die onze grensstreken dagelijks bezocht,
bijna geheel opgehouden, niet het gevolg, dat de prijzen
der levensmia>telen, die door de smokkelaars verba
zend waren opgedreven, in de NederlautLsclie grens
plaatsen tot het normale peil worden teruggebracht
en deze ook weer geregeld verkrijgbaar zijn.
TERDIEK.
Het Nut alhier hield hier Woensdagavond 7 Febr.
In het lokaal van den heer De Boer met een feest
avond zijn laatste bijeenkomst van leden met hun
ne dames. De lezing werd vervuld door mej. J. de
Wit-Hoogland, die zeer verdienstelijk weergaf: Een
huwelijk uit nood. Bijdragen volgden en wel; mej.
Stapel met: Een kleine surprise; K. Stapel met: Bru
tale Brecht; mej. T« Krans met: Mozes Handelszak;
J. Kind met: De vijfde vrouw; mej. J. Kind—Hooi
met: Open brief aan Falp. Nog volgden eene rij los
se bijdragen, geopend door een duet voor een paar
dames. Het Angelus. Dat klonk heel mooi en werd
ALKMAARSCHE
OVERAL VERKRIJGBAAR.
1 M IIHKBHI IlIMf
Over den arm, ging zij de keuken uit om haar broe
der te begroeten. ZIJ was, naar zij meende, op elke
mededeeling voorbereid, maar bij het weerzien ver
hardde haar jjelaat merkbaar en de gedachte aan
het onbillijke in al wat gebeurde, drong zich weer
naar voren.
Maar zij slaagde er in vastheid aan haar stem te
geveen.
„Ben je niet wat laat? Heb Je thee gebruikt? Wil
Je nog wat hebben, voordat Je naar het gemeente
huls gaat? Ik geloof, dat Janet kokend water heeft".
„Neen, dank je voor thee; wil Je even binnen ko
men, Alison? Ik wilde met je spreken".
Hij keek somber en ernstig; alle aarzeling en hui
vering was nu aan den kant van Alison. ZIJ zag er
uit, zooals zij zich voelde, heel zenuwachtig, en een
oogenbiik meende zij, dat zij het niet zou kunnen i
verdragen. Maar het volgend oogenbiik was zij in
de eetkamer en had Patrick het gas aangestoken,
dat een gezellig licht wierp in de gerieflijke huise
lijke kamer.
Het vertrek had iets ouderwetsch; een wonderlijk
oud kabinet van rozenhout met een marmeren kap,
meer geschikt voor een salon, deed dienst als buf-
fet en de stevige mahoniehouten stoelen, gevuld
met paardenhaar, glommen van het vele gebruik.
Maar het was een goed onderhouden en goed ver-
zorgde kamer, die sterk den indruk van gerieflijk
heid maakte.
een brle* van Guy? HIJ schrijft niet
aiKwijis Tk had hem bijna geopend, maar wij doen
an?erB brleven open, Pat?" zei Alison op
p vin korten. zenuwachtigen toon.
stahen leMteteo5enSeVen' maakte g66D aAD"
teriumr^vtro?gn-!jaDt!en8ameilk0mat Van het pre8by'
een kleinen snik. h<* V6rgezeld van
Toen deed Pat, die in den trein vele
woorden en zinnen om haar voor te h«r»uw, 5
ging Het het was om een meisje te zien een
meisje, dat ik wensch te trouwen".
,Ja zei Alison met zwakke stem. „Ik ben niet
zoo heel erg verbaasd. Pat. Ik geloof, dat lk het
-enigszins verwacht haid".
HIJ keek haar heel scherp aan met een vreemde,
peinzende uitdrukking, die tien Jaren van zijn leef
tijd afnam. Op dat oogenbiik kwam de jongen weer
terug op het gelaat van Patrick Fleming en het
trof zijn zuster, ondanks haarzelf. Het was een pijn
lijk oogenbiik voor beiden, maar zonder twijfel voor
hem bitterder dan voor haar. Menig man in zijn po
sitie heeft zich een schuldige gevoeld, ofschoon hij
zijn geheele leven geen ergernis gegeven had
en wat zij wenschte, niets was dan waar hij recht
matig aanspraak op had.
„Alison", zei hij, en zijn stem beefde. „Je zult
vriendelijk tegen haar zijn, niet waar? Evenals je
vriendelijk bent geweest jegens mij, jegens ons al
len? ZIJ ls een verlaten kind, zonder een enkelen
vriend in de wereld."
„Heeft zij geen familie?" vroeg Alison met iets
strijdlustigs in haar stem.
„In het geheel geen, maar als Je wacht, totdat lk
terug kom van de vergadering, dan zal ik Je allos
vertellen
„Heel goed". t
Zij deed, alsof zij de kamer wilde verlaten; maar
nog steeds verlangend naar een woord van deelne
ming of goede wenschen, beproefde hij haar tegen
te houden. „Alison, je zult dit toch niet heel slecht
opnemen, hoop ik? Je zoudt mij toch niet heb
ben willen vooroordeolen mijn heele leven alleen
te blijven?"
Zij slikte wat door in haar keel. Dit was dus do
waardeering voor haar offer; zij had slechts ge
tracht anderen tot een eenzaam leven te veroordee-
len.
„Natuurlijk was ik er op voorbereid, Pat, Je den
een of anderen dag getrouwd te zien. Maar ik wil nu
wel zeggen, want wij willen er niet meer over spre
ken, dat ik graag had gezien, dat Je wat openhar
tiger waart geweest. Ik heb al die brieven natuur
lijk gezien en de bedoeling van je uitstapjes naar
Glasgow gegist; maar het zou vriendelijker zijn ge
weest mij niet zoo lang in het duister te hebben gr
aten. 8
„Je begrijpt niet, hoe een man ln deze aange
legenheden voelt, Alison. HIJ kan er niet over spre
ien en bovendien was ik nog niet zeker. Ik heb
zr"hLa,ndaa?pa8 gevrttagd' dus zle Je. dat ik niet
mm veel Gjd verloren heb laten gaan."
rechtir. Vr°®g A1,8°n met het air van
HIJ koek naar de klok.
kom AZuL„daft,r F8®* mee wachten, tot lk temg
ga. ZIJ hebben mij gevraagd, iets in den geest van
lord Monckbarns te ontwerpen".
„Heel goed; dit is dus alles, wat je mij op het
oogenbiik te zeggen hebt?"
„Ja,antwoordde hy en weer kwam de peinzende
trek terug. Zy had het beter opgenomen dan hij had
verwacht, maar hij hunkerde naar een woord van
sympathie, waar Alison buitenshuis zoo kwistig mee
sympathie,
was.
Hij wist, hoe vriendelijk zij was voor de armen en
lijdenden. Hy hoorde er van in elk huis. Zy was alleen
hard, zoo dacht hy soms, voor haar eigen bloedver
wanten. Alison begreep hem niet, indien hij duarou
zinspeelde; zoo dikwijls hij er een woord van ze
sur hardde zy haar hart er tegen
vertrek^01"1161 plotselmF snelle beweging het
In haar eigen kamer gekomen, sloot zij de deur
en bleef in het donker zitten.
ZIJ had gemeend goed voorbereid te zijn geweest,
maar nu wat zij vreesde inderdaad zou gebeuren en
het huwelijk van haar broer binnen korten tiid t. n
voldongen feit zou zyn, besefte zy, hoezeer dit voor
I zoover ^iet haar aaiiging, een ramp was. AcÉt en
dertig jaar had zij beschutting gevonden onder het
dak van Üe kleine, grijze pastorie; het grootste deel
van haar leven was zij er de meesteres van geweest
Zy had haar nestvogels de wereld in zien uaan
waar zit hun plaats goed vervulden en nu haci do
laatste haar niet meer nood in To<-h m. h-»
haar meening Pat, die het 3 van allen hulp nJX
iima in-!?mmige aangelegenheden was hij traan
ge"eigd vertrouwen op zijn populariteit -
die gedurende een wijle oen man drijvende kan tL.
blikken van scherpe en zeer bijzondere rieuT,!L^F
reeds in haar verbeelding den Lannzainen „c^r.c? 288
van haars broeders populariteit en eindelijk het ceiuiS
ondergaan van zijn zon. Toen wist zij zicli met SS
sis"bTï&s
ja,
dachten. Eindelijk, kwart voor acht. verliet h»
tets uitgevoerd .«'hebben,
Pd.
nog door veel gezellig! gevolgd. Ter beeteinder tijd
In ae volksbuurten, met name in den Jourdaan
la de laatste dagen een toenemende geprikkelde item'
niing merkbaar, ln verband met de schaarschte aan
levensmiddelen Voor bijna alle winkels van nare
appelen en grutterswaren ziet men honderden vronï
wen en kinderen met emiyers, manden en zakken in
de hand zich verdringen om Iets van den kleinen
voorraad machtig te worden.
Dat eiken dag weer in de felle koude uren en uren
wachten dikwijlB om ten slotte onverrichter r.nke
hpen te moeten gaan, omdat plotseling de winkel g.
«loten wordt en het bordje met „uitverkocht" te»,,
de ramen wordt gehangen, dat trokken dan w,6f
naar een anderen winkel met groote kans op
anrstelling, om dat het daar evenzeer storm loom
Sl het Zielig gezicht van de vele kinderen
der de wachtenden, die als er gedrang ontstaat door.
ffaans naar de achterste rijen worden ternggodron.
ien maakt de stemming alleszins verklaarbaar en
zoo komen er onophoudelijk, tot dusverre gelukkig
nog weinig ernstige, ongeregeldheden voor. Dit wȕ
vooral eergisteren het geval, toen de algemeene on-
tevredenheid min of moer onverwacht een uitgang
zocht en op meer dan een punt plundering van win-
kels door opgewonden volksmassa s dreigde, wat ech
ter nog voorkomen is kunnen worden.
Gisteren was de politit» meer op alles voorbereid
en kon zoodoende gemakkelijker den toestand 1 e.
heerschen. Maar telkens weer bereikten haar drln-
gende verzoeken om bescherming der winkelle^
vooral in den Jordaan, die vreesden, dat dé honder.
den menschen voor hun winkels voor plunderen niet
zouden terugdeinzen. Op de Lauriersgracht maakte
gisteren het publiek aanstalten om een daar ligg,
ge kolenschuit leeg te halen. De politie kon hiertegen
bijtijds optreden. De gevallen staan alle op zicj)
zelf en zijn nog niet van ernstigen aard.
De politie treedt met veel tact op en heeft den
opdracht vooral de gemoederen tot kalmte te hrjn.
gen. Intusschen zijn natuurlijk de noodlge mantre-
gelen genomen om ook, waar noodig, met kracht
te kunnen optreden. In <öt verhand zij er de aan
dacht op gevestigd, dat de militairen, welke op en
kele politiebureaux een wacht betrokk- n hebben,
daar niet zijn om op te treden ip rumoerige straat-
tooneelen.
Deze maatregel ls slechts genomen, omdat de mi
litaire autoriteit de bewaking van de veoinen, waar
in voorraden voor de stelling Amsterdam liggen,
opgeslagen, op verzoek van den hoofdcommissaris
van politie hebben doen overnemen door soldaten,
aangezien er in de gegeven omstandigheden zoo
weinig mogelijk agenten aan den straatdienst mo
gen worden onttrokken «n de soldaten betrekken nu
deze posten van de politiebureau* uit, omdat de ka.
zernes te ver verwijderd zijn van sommige der vee
men.
Er ls echter vooralsnog geen sprake van. dat d«
burgemeeester van zijn bevoegdheid om militairen
tot het bewaren van de orde ln de stad te renul-
roeren, g.-hrulk heeft gemaakt Dit ter geruststelling! -
Vooral in den Jordaan, heeft dit misverstand nogal
zenuwachtigheid verwekt «ls een patrouille voori i
ring, schreeuwden vooral de vrouwen den militairen
at m toe, om niet te schieten.
Gisteren is een vrij groote aanvoer van anrdappelaa
en bruine boonen onder de winkeliers gedistribueerd
waardoor deren in veler behoefte konden voorzien.
Men meldt later:
?n den Jerdoan en omgeving hebben zich telkens
san ^nacboftngen voorgedaan voor brandMoffonpak-
hulzen en grutters- en aareappelwinkels. In enkele
gevallen maakte het publiek, mannen zoowel als vron
wen, Baretalten, om zich-gewelddadig te verschaffen
weereen men behoefte bad. Zoo ls er In de llasrlcm-
o-erboiit»"lnon een poging geweest om een b'anj
«tofbrnpakh'-la open te breken, welke poging echter
in den aanvang door de nolltie werd gestuft ft.
Ven Diemenstraat wilde het volk eer kar me' Ie
v-nsmlddelen leeghalen, welke bft verschillende win
keliers moesten worden afgeleverd, den heetunrdw
werd het verder ri'den belet, doch ook hier was on-
mlddellftk voldoende politie ter bescherming aan
wezig.
F.'ders heeft een volksmenigte een aanvang ge-
resekt met het nlnnderen van een schuit brandstof.
f»n. en ann de Print- tgracht van een schuit aard
appelen. In belde gevallen maakt» de politie er vnj
spoedig een eind aan; twee vrouwen werdenH
gehouden.
De hoofdcommissaris heeft hij het politlepersonssl
sterk aangedrongen op de gmotst mogeh ks
tigdheid bil liet optreden; er diende rekening
gehouden te worden, dat men in de n.< est» gc\
te doen heeft met menschen, dio door do zeer
Ihke omstandigheden geprikkeld worden tot
dadigheden, waaraan zij ander» n!-1 zo 'den di
EEN TORTELDUIF VAN 4S JAAR.
Iemand te Mierum had een tortelduif, dis 45 Jaar
oud geworden is. Het dier ls een paar dagen geleden
gestorven.
GRAANSCHIP AANOEKOMEN.
1 e Rotterdam ls binnengekomen een graanschip,
geladen met 9000 ton tarw e.
ergsi® hóg moest kom® Op zijn r
faat drukte zich zyn onverzett<
plannen te verwezenlijken, toen
d® vlammendcn zonsondergang
via en het temperament de Fleminia ln hem had
zijn hoogste spanning bereikt
kJ h00® °P z(jn zuster, boos op zichzelf, en
het meest op het lot, dat hem zoo had behantJeld.
want op zijn zes en dertigste jaar was hij nog niet
begonnen te leven. HU benijdde'het lot van den lsnd-
looper, "die onTler de sterren slaapt, met de haag als
0,,,°P *Un best met de beschutting van het
gewone logeraonL maar die tenminste meester over
z'jn eigen armzalig lot was
2 H ondank» zjjn gemoedsstemming, nooit
mft li™ °°8 ishoudennoch ooit gesproken
diLt Ulula« d«n nu, toen hij werd uitgenoo»
te Lf«n ie.re8Olu,i0 van het nieuwe plan uiteen
bir is u i.0* 20 door den voorzitter, lord Monck"
mantel ,voor8«le^'n HIJ werd door allen gecoinpll
t ®i» de veroi(lering atfleloopcn was €0 >J"
dicn°nv i bwo esngeiiaam was, spoedde hy
trekken alsof hiJ wUd®
stfi'.ra V°nd A'lïon rustig en naar het scheen o>
verstelw«b eettafel zitten, met een klein sti
«•nil ï,001" dch. Aan het andere eind' was
epnvoudig avondeten gedekt en dc welrh-k'
geur van koffie hing in <fe lucht.
d„ lL binncnhom«n stond zij op on ging
nLr x lfn om 'l t(' balen'' Alk, n ua8
(li., i gekaan. Zij was zoon vroege opstaan.
7..o k werk winter «n zomer met d» klok
uer „,g<Jn en wlfs, als het heel druk was, nog
"en vh'lï°m gewoonlijk om negen uur uaar
(Wa ef PMtode hield men zich aan vroege uren;
eyi® punten van strijd tusschen Alls°n
predikant wan zijn vurige wensch om 's»v
at op te zitten. ZIJ deëd geen vragen, toen bij -
«en haard kwam, nadat hij zijn modderige lo8rfil
n d. gang bij de keuken had uitgetrokken. 7.1J" ®l .i
.on ®^nd«n gereed op de mat voor den haard;
niutl niets verzuimd. Indien er nog eenige bitter'11.,
1, dr*a'de, dan slaagde zij er inderdaad
stekend in die te vorborken. Haar oogen waren
tor koud; maar Pat. die een vreedtde. ongewone
'nat." °Ver ^cb bad' 'ette nauwelijks op haar k
M'ordt vervdlgd.
elijkc
i hij
wil uii om zijn
4 den fijnen Hf®
V
