Zaterdag 9 Juni 1917. 60ste Jaargang No. 6016. DERDE BLAD. Schetsen uit de Rechtzaal. Bekendmakingen. Gemengd Nieuws. Binnenlandsch Nieuws. Burgerlijke Stand. Schaper Courant „Om Bart'» „mop". Ze waren op denzelfden dag getrouwd. De broers Steven en Klaas met de zussen Mien en Aagje. En aan den bruiloftsdisch had een van de ooms, ongehuwde „potter", gewoon aan 't gevleid en ge- hooraaamd worden door op erfenis azende, loerende verwanten gezegd: „Jongens, Jelui moeten nu al afspreken. Als Steven en Mien een Jongen krijgen, dan trouwt, die met de deern van Klaas en Aagje. Dan blijft 1 geld In de familie!" Oompje had op bruiloftsdag heel wat borrels ver schalkt; zag vuurrood en had al vier zakdoeken ver bruikt vanwege het transplreeren. Een hulpvaardige nicht reikte oom een vijfde, en de boer wreef zich oVer voorhoofd en wkngen. Maar t hielp niet. Het zweet gutste hem over rn boord, zoodat hij zich van dat'toilet-onderdeel maar alvast verloste. Er werd om zijn „mop" geschaterd. Maar de pas getrouwde Aagt werd kersrood. En aan tafel wisten zij best, waarom zij zich tikje schaamde Een zuster van oom Bart, ongetrouwd, ouder dan hij, die dus niet weerhouden werd door erfenis-over peinzingen, bromde dat-ie met z'n gekkepraat maar moest uitscheiden. Tante Eef had „te doen" met Aagje. „Zuip-jij maar wat minder!" beet ze broer toe, „straks moeten ze je nog wegbrengen!" Maar het gejoel overstemde de hitsige terechtwij zing. Dé man van nicht Mien had pret in oom's gek scheren; nam zich voor in een goed blaadje bij hem te komen. Steven had sluwe, vroolijke, schrandere oogen. „Recht zoo, oome-Bart!" riep hij ouwe-vrijer toe, „Ik geef je alvast mijn woord!" „Mij goéd!" lipt Klaas de tweede bruidegom vol gen. En er werd geklonken. Op het engagement van de twee spruiten, die „volle neef en nicht" zouden zijn. „Ze leven", riep er een aan den bruiloftsdisch. „Dat zit nog!" grinnikte een. grapjas. Én de moppen, de uien, de kwinkslagen volgden elkaar met groote snelheid. En niemand lette er op, dat 't gehalte al-minder fijn en kiesch werd. Oom Bart had succee van z'n uilEn hij begon zus Eef, die hem over z'n vele bruiloftsborrels berispt had, er-tusschen te nemen, wat aan de joligheid der stemming geen afbreuk deed. En van dat oogenblik stond 't vast: dat de neef en de nicht, die nog op aarde moesten verschijnen, man en vrouw, wettiglijk in den echtelijken staat, met elkaar verbonden, zouden worden. En 't was trouwens meer gezegd oom Bart bleek een -profetischenv geest te hebben. Want de eersteling van Steven en Mien was een knaap en die van Klaas en Aagje wa9 een deerntje. En in het stil afgelegen dorpje gingen de Jaren rustig voorbij. De kleine Ann^e, het blonde popje van Klaas en Aagt, was opgewassen tot een meisje, dat de aandacht trok door haar eigenaardig mooi. Ze was fijner, teerder dan de andere meisjes van het dorp. Ze joel-schaterde minder-luid en ruw. Wanneer zij lachte, dan kwamen er van die guitig-geestige kuil tjes in haar wangen. Annie hield veel van lezen, en menigmaal was 't gebeurd, dat boer Klaas, haar vader, het boek wegrukte en in een hoek smeet. Vroeg, of ze niks beters te doen had dan te zitten luiwammesen. „Allo!" zei vader, „vooruit!In de pchuur ls nog genoeg te doen. Als de bliksem Je klompen aan! Dat zit me midden in de week met pantoffeltjes aan der voeten. Heb-jij dan geen oogen in Je kop, wijf?" Aagt, gewoon aan blindellngs-gehoorzamen, schrok \an zijn nijdigheid, gaf den boer gelijk. Stuurde het meisje naar buiten, aan *t werk. Zij gehoorzaamde. Annie was niet balsturig. Een vreemde meid, zeiden ze allemaal. Vriendinnen had ze eigenlijk niet op *t dorp. Wel een paar meisjes met wie zij nu en dan een loopje maakte. Maar het v as net alsof ze van andere soort, ander slag van menschen was dan de rest. Oome Bart leefde nog, En op familie-verjaardagen kwam hij op zeker oogenblik als de wijsheid diep in de kan was geraakt met zijn oud plannetje, van over do achttien jaar geleden, op de proppen. „Allo!" zei oom tot neef Jan, de zoon van Steven en Mien —- Malle jong!.,.,.. Pak jij je nicht eens stevig!Geef haar een zoen, dat wij 't allemaal kunnen hooren. Ik geef jelui permissie!" Neef Jan was een hark van een jong. Een ruwe leelljke, botte knaap, liet borstelige roode haren en loeusche oogen. Dom, bekrompen, driftig, achter dochtig. Op school wist de meester niet, wat met hem te beginnen. Slaag-geven baatte niet. Hij trapte te rug, spuwde dengeen die hem op zijn falie gaf in het gezicht. Was koppig als een ezel. Vader Steven had maar één tuchtmiddel: geen eten geven Daar sidderde de jongen voor, die ongelooflijke hoeveelhe den boterluuumen naar binnen kon werken. Vader V as de eenige voor wie hij bang was. En voor zijn nlor e as t eenlge middel om hem te beheerschen de bedreiging: „Bost, wacht jij maar. Ais straks je ader thuis komt. Dan zul je er van lusten!" Dun zwei.- lantje. Gehoorzaamde. Kwam vader Steven. Keek mot norsch-onderzoekend oog naar den tongen, die In een hoek van de kamer zat „Niks bijzonders", vro-g hij dan. En moeder Mien wachtte even wist, dut Jau in doodsangst dacht aan c'n eten. „Wat zei Je?" „Iets bijzonders?" ..Neen", Jan herademde. Maar als-le 't te bar had gemaakt, dan luidde het vonnis: „Vort jij!....,. Naar boven. Geen eten van middag. Ca je haast?" y Ite boer balde een van z'n groote, roode, harige knuisten. En Jan naar zolder. Daar lag-ie dan 'te trappen, te krijschen, stukken hout kapot te slaan van woéde en honger. Werd het al te kras, dan zette vader even een stem op. F.n Jan had den moed niet om zich te vertoonen. Een ander tuchtmiddel om hem te beheerschen was 6r nteh „Kom, jong," zei oome Bart, „geef je nicht een zoen!" Jan grinnikte. Maar zooveel begreep hij wel: oom moest gehoorzaamd worden. En waarom dat snap- tn-ie ook weL Dan gihg Jan naast nicht Annie zitten, kneep haar in H dik van een arm, dat zij echt-pijnlijk „ai!" riep. Maar dat kon Jan niet bom- men. HU kneep nog eens In baar arm. En plotseling bracht hij dan de tabakspruim van den eenen kant in z'n mond naar den anderen, spuwde eens op den vloer en zoende haar met z'n groote, nog natte lip pen. Annie rilde ervan. Maar zij durfde niet weige ren. Zij zag 't vóór zich als iets onvermijdelijks, vno- zelf-sprekend, dat naast neef Jan neergezet woruem ZIJ wist ook. dat wat rijke, ongetrouwde oom-Bart zei, evangelie was iii de familie. Zij had een zachte, gedweeë natuur.. Vond niet de kracht om zich te verzetten tegen iets, dat haar een soort van natuur wet scheen. Zij onderwierp zich. Eens had moeder toen zij samen op een Zondag middag tegenover elkaar zaten in het pronkvertrek haar gevraagd: „Zeg, Ant, hou je niet een beetje van Jan?'t Is toch wel een goeie jongen!" Toen antwoordde het meisje niet Zij durfde niet zeggen, aan moeder, wat haar naar de lippen drong. Zij streek een paar malen over het boek, waarin -ze zat te lezen. Meur toen moeder haar weer aankeek vielen net een paar groote tranen op 't boek. dat Annie op den scbcot had liggen. Moeder zei toen niets meer. Do vlieten gonsden in het vertrek rond. De kanarie piepte ietwat-on- rustig. Verder was alles stil. Moeder begreep wel. Maar ook zij durfde niet denken aan de mogelijk heid om tegen het, onvermijdelijke, het onafwend bare te gaan worstelen Zij had al driemaal voor hem geposeerd. Moeder was er altijd bij als Annie ging staan bij de deur zooals de jonge schilder, die een paar weken bij hen kamers had bewoond, zei en dan de hou ding aannam, die meneer Dubois had aangewezen. Ze behoefde geen andere kleereu aan te trekken, dan die ze gewoonlijk door de wedt droog Zóó vond de schilder huar juist goed. Hij zat tc schetsen. En telkens richttb hij zijn geestige oogen van '4 doek naar bet meisie. En hij werkte. Ernstig, met lust. Nu was moeder even weg. Ze was geroepen door een van de meiden. En hij, schilder, rustte nu even „Klaar?" zei Annie. -- „Een oogenblik", antwoordde hij. En keek haar veer aan. Hij rookte <cn cigaretto en de uitdruk king van zijn gezicht was ernstig. Hij zei iets. Zachter dan gewoonlijk. En op An- nio's Wangen kwam een iicht blosje. Zij wist eigen lijk niet hoe 't kwam. Wat meneer Dubois aei, was volstrekt niet ongepast o( zoo Maar toch, durfde zij hem niel aanzien. Maakte aanstalten om 't huis in te gaan. Bleef toch even. Waarom ging zij. "nu niet naar moeder?..,. Hij sprak met ziin zachte, vrfendelijk-beschaafde stem. Zij rook de lekkere geur van zijn cigarette. Zij 'zag heel eventjes opkijkend het eigenaar dia iich tspel in z'n heldere, grijsbruine oogen. En ook merkte zij op, hoe glanzend z'n krullende brui-, ne lokken waren. Meneer Dubois had z'n slroaboed naast Zich op het gras geworpen. En hij praatte nog altijd. Anna verstond eigenlijk maar half wat hij zei. Maar toch vond zij 't zoo leuk om naar hem te luis teren. Toen kwam moeder terug en de schilder greep haastig naar zijn werk. Ging weer schetsen Moeder ging op haar gewone plaats zitten. En Annie poseerde nog een poosje. Toen was 't klaar voor vandaag. En moeder werkte volijverig voert aan het naaiwerk, dat ze onder handen had. Rn de Schets, waar meneer Dubois aan bezig was, vlotte prachtig Eu 't wa3 een drukkend, hoe;e zomer. Zoodat moeder Aagt wel eens indutte. Of in de ka mer vlak bij de plek, waar meneer Dubois zat te schetsen, bij 't raam ging zitten en dan ook indom melde. En Aagt, de boerin, wist niet dat die twee al vaak met eikaatr hadden zitten praten."Ook wist rij niet, dat meneer Dubois een van de wonderlijk- fijne en ondanks het ruwe werk toch betrekkelijk teer en jal blyvoo, de handen van Annie In de zijrie had genomen. En eens was 't gebeurd, dat hij haar een kus gat op. een van de zachte, poezele wangen. En Annie naa toen eerst recht gevoeld, hce ruw de zoen was, dien neef Jan haar had gegeven op aandrang van oome Bart, weet men wef. En wat meneer Dubois en Anna niet wisten, was, dat al een pear malen achter de struiken, op ben geloerd had een jongen met schele, giftige oogen. Had staan luisteren... Was komen aansluipen op kou sevoeten, de klompen in de hand. tot viak bij hen, dat slechts een moeibeziënbooin er tusschen stond. Dat was neef Jan Hij vertelde er niemand vat van Maar in zijn botte hersens drong de gedachte door, die stadsmeneer, die geurmaker gaat strijken met AnL.. Oome Bart z'n centen gaan verloren 1.,.. Jan, de crétin, bewaarde 't in zich als een' groot geheim. Hjj bad gezien, dat meneer Dubois nichtje zoende. Wat de schilder had gezegd, kou Jan niet verstaan Maar flauw, vaag bejgip drong door tot zijn beva ttings-vermogen. Jan wist ook. dat meneer Dubois tot het eind van de maand bij oom en tante zou blijven Toen werd 't kermis op 't dorp. Niel zoo druk en jolig als in gewonen tijd maar de Raad had toch besloten de kermis te laten doorgaan Anders gingen de bienschen bun kermiscenten maar ergens in de buurt verteren Jan had een flinke zakduit bij zich. En 's och tends om 10 uur had-ie al brandewijn met suiker zitten drinken Schreeuwde hij zóó hard, dat de jongens vroegen, ot-ie gek was geworden. Maar ze wisten Ank Tan 'c mACrtOTio rA\r\ 7tiltrma Via T itac^AriAn STAPVOETS RIJDEN. Burgemeester en Wethouders der gemeente Scha. gen, gelet 09 artikel 61 van de algemeen* politiever. ordening Voor die gemeente, brengen ter «Igetneene kennis, flat 09 Maandag 18, Donderdag 21. en Za ndag 24 Juni a.s. in het belang der Doenbare Veiligheid k verboden in de kom der gemeente, vsh- al de punten, waar de daartoe betrekkelijke waar. schuwingsboirden zijn geplaatst, anders dan stapvoets te rijden, met rij. en voertuigen mat paarden be spannen Ovfertreding wordt gestraft met een boete van ten hoogste f 25 of hechtenis van ten hoogste 6 dagen. Schajgen den 9 Juni 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. CORNELISSEN. De Secretaris, ROGGEVEEN. VERGUNNING TAPPERS. De Burgemeester der gemeente Schuren, Gezien ae artikelen 8 en 10b van cfe poiitieveror. dening dez<* gemeente: VERLEENT VERGUNNING: aèn We tappers <*n gednrehde de kermis muziek tc lalen miaken, danspartijen te doen plaat3 hebben en nal bo/etton tijd hunne loalitcitbn open tc houder, onverminderd de bevoegdheid om deze vergunning géhocl of ten deele in te trekken. WjjdbcH wordt gewezen op do vhkirdeiüng op ou blie! n Vermakelijkheden, w-narin ó.m, is bepaald: „Minsteais 24 uur voor d/it wo-dt overgegaan tot het geVen of ondernemen var, oonig openbare venna, kelijkheid (danspartijen, muziekuitvoeringen, enz moet daarvan aangifte wórden gedaan ter gemeente Socre_ takio. Schagen, 9 Juni 1917. De Burgemeester voornoemd, J. GORNELISSEN. niet, dat Jan 's morgens zijn zakmes "hal geslepen En telkens voelde hij of hy zich had. dat mes nog wel bij iTaen was 't in den laten middag geworden. Nicht Ant was thuis gebleven Had gezegd, dat ze aan hoofdpijn leed. En Acnie zag^ zóó bleek, dat zelfs vader haa" niet wou dwingen mee te doen - Jan liep te spieden en te loeren... Daar was-ie... De stadsmeneer. De schilder Dubois. Met nog zoo'n prutser. Met een vriend van hein zij kuierden de kermis eens op. Scbmien zich te ver. maken over de boerenjooL Jan was royaal. Bestelde al 't derde rondje. Tastte telkens la zn zak, Waar het mes wasgeborgen. Toen kwam er hoe wist eigenlijk memand te zeggen, wilde ruzie. De twee schilders gingen pp den 'achtergrond. Keken 't zaakje toch aan. En Jan was bij het tumult IIU had zich intusschen nog twee drie borrels ingeschonken. Z'n loensehe oogen fonkelden Plotseling vloog Ml n»«r meneer Dubois. -Wat heb Jij te staan lachen, mirakel dot je bent!?* schreeuwde do boereknaap. Het mes ln dj# vuist geklemd. De schilder week terug. Wilde hem met zijn stok pa roeren. Maai de jonge boer vloog op hem'aan Moord! PoRticf" werd er geschreeuwd, feen lichaam smakte tegen do grond En een bloed, golf gutste uit een wond, den jongen schilder toe. gebracht 1 In het doirp werd, dien dag slechts één onder, werp aangeroerd Een gevangenisstraf van zes maan den. <k*>r het O.M. bij de Rochtbank in de nabunge staii gevorderd - wegen, zware mishandeling - te. gen Jan, den oudsten zoon var Steven en Mien, die meneelr Dubois, den schilder, op dien kermisdag, had U^VYas'drukkend-stil in de familiekring En aelfa bij opme Burt, konden de borrels, die hem geschon ken wearden, nu «een joligheid wekzea „Dat komt ervan zei tante Eef, - „els «mm™»® zich bezondigt aan het vooruiüoopea 09 wat geheu. iX/ij'n"m een snuifje. En keek lelijk °^ie haar broer, eens eventjes aan... Wat had op dien bruiloftsdag, achttien jaar geleden, toen Bart zoo „moppig" was?..,. t.. Nicht Annie zat in een boekje van de kamer Tu rend naar buiten Dc herfst begon al tó komen En bet seizoen, dat de schilder buiten schetsen maken, was achter den rug. -* Nicht Anuie zei niets. Nu en dan streek zi] even over voorhoofd en t*>gea Maar nj w-.s. z.c.> te houden Want vader hield niel van dm „8 Oen" Ze wachtte tot rij 's avonds stilletes, veüig OP haar kamertje was. Daar lag zij haast dta 1 unen-iang te schreien En de menschen zeiu dat Aiit er zoo bleek en schraaltjes uitzag. Maar vader lachte erom. „Dat gaat bes! over, m hj. En knipoogde Want 't stond vast: Ow een slem jaar zouden Jan en Annie met elkaar "1 lievelingsplan van oome Bart zou toe 1 vervuld worden t...., .1 MA1TRE. CORBEAU. DE CONFERENTIE TE STOCKHOLM. Naar de Koln. Ztg. uit Stockholm verneemt, zijn de meeste Hongaarsche en ook de Bulgaareche so cialistische afgevaardigden voorloopig weder maar hun land teruggekeerd. DE AMERIKAANSCHE HULP. Uit PARIJS, 7 Juni. Aan het communiqué "van het ministerie van'marine'over de Amerikaansche samenwerking ter zee, voegt de „Matin" het vol gende toe: Een groot Amerikaansch vrachtschip met graan geladen, ligt thans in een Fransehe ha ven, na den Atlantischen Oceaan te ziin overgesto ken onder dekking van Amerikaansche oorlogs schepen. havenplannen. Het N. Wiener Journal verneemt van goed inge lichte zijde mededeelingen over twfee grootsche ha- venontwerpen voor Weenen, die reeds in bijzonder heden zijn uitgewerkt en die de stad Weenen een hoerschende positie in het midden-Europeeeche verkeer en in het bijzonder in het verkeer naar het Oosten zullen verzekeren. Het eerste ontwerp be staat hierin ,dat de Donau Stoomvaartmaatschap pij op eiger. kosten aan den rechter Donau-oever hij het Praterhoofd een omvangrijke loshaven zal hou wem hi hoofdzaak voor boven-Dultsché en Op- per-Silezischo kolen. Het tweede ontwerp ia een door de stad Weenen te bouwen nieuwe Donau- Haven aan den linker Donau-oever. DE GEVANGEN GENOMEN MINISTERS. De vesting Troeketzkoi, waar de leden van de voormalige Russische regeering zijn opgesloten, heeft een bijzonder somberen roep. De bewoners le9fden er onder een ontzettend dwangstelsel en vorlieten deze gevangenis Blechte, om naar het schavot te gaan. De Russische journalist Zimine was de eerste sterveling, die er als eenvoudig toe schouwer binnen drong en de Gaxette de Hollande bevat een verslag van zijn ervaringen. Aan de Pe ter- en Paulsvesting gekomen, moest hij heel wat gangen, gebouwen en dicht bewaakte deuren voor bij, voordat hij zich voor de zware eikenhouten deur van de Troebetzkoi gevangenis bevond. Deze bevat vier en twintig cellen, over twee verdiepin gen verdeeld. Zij zijn over het algemeen vrij ruim, maar somber, het licht treedt er slechts binnen door een nauw halfrond venster, dicht bij het plafond aangebracht en beschermd door een dicht tralie werk. Een ijzeren bed en :en houten tafel, vast te gen den muur beveetigd, vormen het eenige ameu blement. Het beddegoed bestaat slechts uit een stroo- zak, een met stroo gevuld: kussen en een wollen de ken. Een waterkraan en een emmer voorzien al leen in de toiletbencodigdheden Hierin bestond alle comfort aan de revolutionnalren toegestaan en niets is veranderd voor de gevangen ministers. Ook zij zijn niet gemachtigd hun persoonlijke goederen te laten komen, als hun -voorgangers 'moeten"zij eten uit den pot van de soldaten. Geen -enkele gunst is hun toegestaan en het stolsel voor de gefangeneu is zeer streng. Daarentegen zijn zli niet onderworpen aan mar telingen, zooals de cipiers van het Tsarisme den gevangenen oplegden, do behandeling blijft vol maakt onberispelijk. De meest reactionaire minister, Goremikin, te gen wien geen enkele beschuldiging was aange voerd, heeft bij zijn bevrijding dankbaar en ver baasd deze'volkomeri correctheid van de revolution- naJre regeering erkend. Een opening, die van bulten door een plankje is gesloten, !b aan de deur van iedere cel aange bracht, opdat de cipier leder oogenblik de gevan genen kan gadeslaan. Door die opening kon Zimine zijn waarnemingen doen, zonder do aandacht der gevangenen te trekkon. r Sturmér kon hij slechte ln don rug zien, op zijn bed zittend ln gebogen houding. Protopof liep daarentegen op cn neder ln zijn rel als een wild beest in zijn kooi, tondor te letton op de geluiden van builen. De pijnlijkste Indruk maakte Soekoemllnof. Voor korten tijd nog zeer Jeugdig, is hij veranderd in een grijsaard met holle oogen,. De „beul" Sobestjanski lag uitgestrekt op zijn bed, gehuld in de wolken rook van zijn sigarette. Vyroeboeva, do bemiddelaarstor tusscben d* Tsaritsa en Roespatin, zat nistig op haar bed en sloeg van tijd tot tijd een kruis. BRAZILIë BEREIDT ZICE OP DEN 'OORLOG VOOR. De Brariliaanscho Senaat zal 270 miilioen francs voteeren ter bestrijding van de oorlogskosten. De afgevaardigde Souza Silva heuft tegenover het blad „Arna" vei Haard, dat binnen drie maanden Bra zilië 600.000 man op de been zou kunnen brengen. Een Engelsch syndicaat heeft den minister van Ma rine voorgesteld een werkplaats voor oorlogsmateriaal op te richten, die 3e mineraion van hef land als DE SCHEEPSBOUW IN AMERIKA. Er wordt bekend gemaakt, dat de Amerikaansche scheepsbouwers in Mei 21 schepen voor de vaart op den Oceaan van stapel lieten ioopen ©u dat spoedig nog 35 schepen zuilen volgen. De in beslag genomen vijandelijke schepen worden hersteld en zullen bai- nen 1 maand kunnen uitvaren MIDDEl TEGEN MUGGEBETEN. n Met de zomerwarmte komen ook weer de klacb en over muflgebcten. M©n krabt en maakt het uaardoor erger in plaats van beter. Zooals overal, is och* bij1 muggebeten voorkomen beter dan genezen. Als voor. behoedmiddel jnoeten dan ln de eerste pluais ge noemd de „reukjes" die de insecten verjagen Een beetje citroenolio op de huid geeneerd kan al heel wat uitwerken, evenzoo kamfer, pepevmuntolie, teer. olie, carbol va «-Jine enz. Bijzonder goed werkt een itlureLvi uit het Pruisische insecten poeder .Tiactura Pvretlori rosei. Deze tinctuur heeft een bruine kleur dfe de bestreken uchaamsdeelen nauwelijks kleurt, ook bij langdurig gebruik niet schadelijk Is ea ge durende 4—5 uren zoo goed als volkomen beschermt DE DUURTE5DT00GINGEi IN VOORWEGEN. In geheel Noorwegen hadden duurtebetoogingen plaats, die overal in volmaakts orde verliepen. Te Christiania namen 40.000 personen, mei vlaggen cn opschriften tegen de duurte, aar een optocht deel. Een deputatie werd door -ien president van het Stor- thing ontvangen. Naar „Nationaltidende" uit Christiania meldt, wa ren Woensdag als pretest tegen de duurte alle win kels gesloten- De- restauretieho'iders hebben besloten, naar aan leiding van het verbod tot het schenken van alcohol houdende drankerv, hun inrichtingen drie dagen gesloten te houden. i>e stakingsbeweging heeft een gTooten omvang aangenomen. DUITSCBLAND EN HAÏTI. Uit BERLIJN, 7 Juni. De zaakgelastigde van Haïti stelde den staatssecretaris van buitenlandsche zaken -en nota ter hand, waarin g-protesteerd wordt tegen den oftbeperklen duikboot oorlog en schadevergoeding wordt geëischt voor de schade, die de handt! v.in Haïti geleden heeft door het in den grond boren van verscheiden schepen, waarbij ook HaVtiaansche staats burgers het leven hebben verloren. Verder worden in de nota waarborgen voor de toekomst geëischt. Daar de clschen <Vr HaTtiaansche regeering ln een ongewonaa vorm gesteld zijn en de v rvulling daar van wordt gcCReht binnen oen termijn, waarin het niet eens mo^sljjk zou zija gewecsi, de aangegeven rodenen te onderzoeken, horfi do Duitscho repecrinn hel' wenachrlijk geacht aan den HaïlRanschea graant dadelijk ziin paspoorten toe te renden. IN- EN UITVAL VAN HET HDJBLD. Natuurkracht. F.en verben! va hel front, cn gelukkig om er ooas bij te lachen. Want de ge allieerden 'ondervonden ditmanl den humor van het meestrijden hunner Afrikaanscho huigtroepen. In een der onlangs vrfj-gevochten i ransche dorpen van Noor<LF rank rijk ontstond een schandaaltje rond een neger, die er pierlala.naakt ging. De zwarte ke rel werd aangegrepen ter plaatse, wr.ar zich zijn kraag had moeten bevinden; en voor den burgemeester go. leid, had hij rekenschap te geven van zijn aanstootefcjk gedrag. De man grijnsde, zooals slechts een naakte neger weet te grijnzen. „Ikke soldaat I" antwoordde Wq eenvoudig, „ikke verlof.... Kapitein zeggen, ikke verlof in aigmi ci viele kleeding mag doorbrengen... Ikke dus lekker bloot!" IN DEK GROND CEBOORD. Uit Washington, 6 Juni. Hot ministerie van bui- tenlandsche zaken maakt bekend, dat er reden is, om aan te nemen, dat een Duitsche duikbout door «en gewapend Amerikaanse!) stoomschip in -den grond ia geboord in een stoomend gevecht. Het schijnt, dat het laatste schot de duikboot trof, die geheel uit het water kwam en daarna verdween. De duikboot werd het eerst gezien op een afstand van 7000 yards en voerde een 15 c-M. kanon voor op en een ander achterop en voerde geen vlag. Toen het stoomschip de duikboot zag, heesch het de Amerikaansche vlag en wachtte tien minuten at, Toen daarna de duikboot naderde, vuurde het, waarop de duikboot antwoordde. Het stoomschip minderde zijn vaart, om de duikboot binnen schot te kunnen krijgen. Er volgde een gevecht dat an derhal f uur duurde. De duikboot vuurde van een afstand van 2300 yards 35 schotén, h'et stoomschip 25 schoten. Het laatste schot van bet stoomschip trof blijkbaar de duikboot, die geheel uit het water opgetild werd .daarna eenige seconden met het achterschip loodrecht naar boven stónd en daarna verdween. De kapitein van het stoomschip gelooft, dat de duikboot in den grond geboord is. Het stoomschip is niet beschadigd. TWEE KINDEREN VERBRAND. Gisteravond omstreeks ft uur ls er te Lekkerkerk door onbekende oorzaak een hevige brand uitgebro ken op de bovenverdieping van hei huis, bewoond door oen heer Bruins. Dé brand bleef door hei kracht dadige optreden der brandweer tot dit perceel beperkt, doch !wee zoontjes van den heer B., 4 en 3 jaar oud, kwamen in de vlammen om. De buren haddfen veel waterschade HET NOORD-HOLLAND8CH KANAAL. Uit Alkmaar aan de Tel.: Donderdagavond had ln de Kamer van Koophan del een discussie plaats over een schrijven van de directie van den Rijkswaterstaat, betoogende de wcimchelijkUcid, het Groot Noord-Hollandsch Ka naal met liet oog op den petroleumnood, van één uur na Zonsondergang tot één uur vóór zonsopgang voor het scheepvaartverkeer te el uiten er. dus geen bruglicbten als anderszins to ontsteken. Het schrij ven. aan B. cn W, gericht, was om advies naar de Kamer gazonden en vergezeld van oen rapport van ien havenmeester, dat, in verband met oen aan voer te water voor de markten bier, welke aanvoer groot endeais 'a nachts plaats heelt, den maatregel ten sterkste ontraadde. Besloten werd te adresseeren dat het nadeelig voor het algemeen belang en ln het bijzonder voor Alkmaar als marktplaats zou zijn, het Kanaal 's nachts geheel te sluiten. De aanvoer van de Langedljker veilingen naar Amsterdam zou door dezen maatregel ook zwaar getroffen worden. Gelijk uit het schrijven bleek, ligt het ln de be doeling van den Waterstaat, waterwegen 's nachts voor het scheepvaartverkeer te sluiten. GEMEENTE OUDE MISDOR*. GeborenNicolsas Tbc© do rus, z. v. P. Mul en A. &oot Ondertrouwd: P. Jaspers ep A. Bssmsteiboer, Jo- hannos ücein».-ïbocr en C. van Stralen. Getrouwd: Jb Overman en P. de Jong. Ab. Bart qn Jc. Vink, P. Jaspers cn A. Becmaterboer. J BoejEnstefboer en C. v. Stralen. Overladen: Hendrik Uotlenberg, weduwnaar r Eln sabeth Nu'ji, oud #t 4 iran, Süuontje Wit, ongehuwd, J 8 iaat GEMEENTE SINT PAN CR AS. /Ingeschreven over de maand Me» lm7. Geboren: 1 mme!je, d. v, Abram Bakker ea ReL nG£wd°:n^rit Dijkman en Wilh. Helena PaulL n» Maria Dekker. Pietcr Middelbeek en Wopkjë van der Werft F raus Nico! ."is Spaan eu Aaltje Wageu naar 'Dirk Groen en .lansje KcoiJ GEMEENTE OUD KARSPEL. Ingeschreven over de maand Mei 1917. Geboren: Gerhardus Nicolass, zoom van Joh. Wljte en Johanna Slijkemi.-ta. Johanna Maria, dochter van Joh Spanjaari en M. C. Mi man Gehuwd: Pioter Jonker, 27 ,aar en Neeltje de Vries, 19 jaar Jereuiia Ever'. Vos. 40 jaar en Catnarina Borst, 27 jaar. Coinelis Shiuinc», 23 jaar en Neeltje Rooties, 22 jaar. Cornelis Motenaar. 26 jaar en Trijn. tje Heiimans, 25 jaar. N Overleden: Albert Bort, 38 jarr 200a van C. Borat ën T. Borat. ïnimetje Duijvc77 'jaar, echt van GEMEEN TB SIN* MAARTEN. Ingeschreven over de maand Mei 101.7 Geboren: Trijntje, dochter vaa Cornelis Visser en Gerritjc de Pee Guunruida Cathariua, dochter vfcn Pieter Borat en Anna Jongejan Ondertrouwd en Gehuwd; Cornelis Henewje-, oud' 16 jaren en Maertje Rus, oud 23 jaren, beiden te. Sim Maarten. Overleden: Conielis Dekker, oud 58 jaar, echtge noot van Antje Zutt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 9