De dingen om ons heen.
Niet door menschenhan-
den gebouwd.
60ste Jaargang. No. 6034.
W0ENS8A G II JULI 1917.
Uitgevers: TttAPiYlAN tè Co.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
ADER
Alneieei Nieuws-
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor-
den ADV ERTENTIËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
COURANT.
Aiïeneitie- luMlil
SCHAGEN. LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20
Prijs per 3 maanden fO.95; per post fl.10. Losse nummers 5 cent
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f0.40, iedere regel meer 7 cent
(Bewijsnummer inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek
Het heilige moeten (II)
«aar de mogendhedengroep, die de koloniën bezit,
de waterwegen beheerscht, en de invoeren uit over-
zeeschte ge^-esten controleert, volgens de besluiten der
conferentievan Rome en Parijs voornemens is den
handel met de Centrale mogendheden, heen fen weer
zoo krachtig als dit maar mogelijk is, te onderdruk
ken is de eenige mogelijkheid die het Vierverbond
overblijft om de eigen benoodlgdheden te betrekken
•n de eigen waren uit te voeren, het een of andere
neutrale land als bemiddelaar, als tusschenhand te
namen.
h "4®! de Entente haar zin krijgt (en wanneer
haar dit dan misschien niet op het slagveld gelukt,
is de Stateugroeu toch kracht^ genoeg o.n economisch
haa rwenachen aoor te drijven/ dan moeten de Neutra
len de makelaarsroe spelen
Voor ons land beteekent dit, dat allerlei schijtn-
maatschappijen niet sirooinanneu aan hei hoold zou
den moeten worden opgericht om het Duitsche fabri
kaat voor Nederlandsen te laten doorgaan
Zelfs de domste en doofste handelsattaché bij een
der gezantschappen van de Entente bemerkt dit spel
letje te eeniger tijd, vroeger of later. En dan staat
otos land weer voor een moeilijke keus.
Of het ziet zijn invoer en export afgesneden of
uitermate 'hoog belast, omdat men grond meent te
hebben voor de gedachte, dat het ,,wel weer alle
maal Duitsch" zal zijn Of er moét een blijvende
„N.O.T komen.
In het eerste geval Is de Nederlandsche handel en
Industrie op ieder gebied dood, in hert tweede geval
half levend
lede rkoopman of industrieel, die door den nood dei-
tijden de .N.O.T -bemiddeling heeft ingeroepen weert
hoe ver de controle gaat en dat hij praktisch geen
enkel handelsgeheim meer heeft. Zijn relaties zijn ge
noteerd, zijn factuurprijzen bekend en hij kan geen
zaak meer doen zonder dal een ol ander jongen oi
..meisje van de En O Tee" of een van de dwars-
kijkende beambten van de N.O.T die door groote
„bevriende'' kantoren in Rotterdam of Amsterdam tij
delijk naar den Haag gedetacheerd zijn.
Oorspronkelijk beteekende de N.Q.T natuurlijk een
reddingsbrag voor den handel die anders geheel lam
zou zijn gelegd, maar de verzameling dwarskijkers,
die In de twee en zestig N.o.t -huizen (het kunnen
en sind» gialeren ook 63 of 61 zijn) is samengebracht wordt
langzaam aan een bedreiging voor elk die nog hecht
aan hert oude voorschrift:
Kom vrii op mijn kantoor,
Doorsnuffel alle hoeken,
Maar vingers uit de kas
En oogen uit de boeken
Vooral tegen het verbod van den laatsten regel hebben
Ambtenaren van de N.O.T. zwaar gezondigd. Zij heb
ben niet alleen hun oogen niet uit ae „boeken' gehou
den, doch zelfs zoo vaak en zoo grondig daarin, ge
studeerd,. dat geen enkel koopman in ons land zich
meer behoeft te verbeelden zakengeheimen te hebbén
en ,,'n bijzonder goedkoop adres'' voor dit of dat te
bezitten. Zijn geheim is het geheim geworden van de
N.O.T en zeer waarschijnlijk ook van den zoon, neef
of bediende .van zijn concurrent die „met het
oog op de stilte In zaken''tijdelijk een betrekking
bij de N.O.T heeft aanvaard.
Vraag eenig koopman In onze groote handelsstede^
of hij niet alle waardoering voor wat de Trust tot
stand wist te brengen een andere gedachte heeft
over de gevolgen, die de werkzaamheid der N.O.T
j voor hem zal hebben
En nui lijkt het volstrekt niet onwaarschijnlijk, dat
ook n ahet eind van den oorlog een controieerend li
chaam noodig zal blijken te zijn om er voor te wa
ken, dat er toch om 's hemelswil geen kruimeltjé
Entente-waar (grondstof of fabrikaat)' de Centrale gren
zen overgaat en evenmin „besmette" goederen tfit de
Centrale landen naar de geallieerden wordt gesmokkeld
Het spreekt vanzelf, dat, wanneer het tot een eco
nomische boycot komt, beide partijen het neutrale
land als een bij uitstek vruchtbaren bodem zullen aan
zien, om flaar hun strooman "-fabrieken, -kantoren,
enz. te vestigen in de hoop, dat de tegenpartij wel zoo
vriendelijk zal zijn, die „Nederlandsche N. Venjnootsch.
tot het Expl. van X en V als zuiver Nederlandsch
te Villen beschouwen en haar als zoodanig te leveren
of van haar te koopen... Men moet al zeer optimis
tisch zijn, als men gelooft, dat een dergelijke stroo
ma nonderneming'niet aanstonds in haar ware karak
ter zou zijn onthuld. In Engeland heeft thans een zaak
reeds een vijandelijk karakter, wanneer 1/64 van haar
kapitaal in bezit van den vijand is.
Een schip, waarvan 1/64 vijandelijk bezit is, komt
met lading en alles in aanmerking om in beslag te
worden genomen en dus voor verbeurdverklaring. De
zer dagen berichtte de Engelsche pers reeds ,dat er
pogingen gedaan werden, via neutralen, om Engelsche
schepen te charteren voor neutrale rekening, terstond
nat den oorlog. Lloyds besloot zijn polissen voor al-
gemeene transportverzekering voor een geheel jaar eai
waarbij vroeger elk middel van uitvoer in aanmerking
kwam, zóó te wijzigen, dat die algemeene verzekering
piet geldig zou zijn voor ladingen, die zich bevinden
In schepen, die varen onder of voor rekening vah den
Duitschen handel.
Reeds het aankondigen van zulk een plan, zonder
dat nog iemand met redelijke zekerheid kan voor
spellen, wanneer het afloopt en wie dan in staat zal
zijn. nog dergelijke besluiten uit. te vaardigen en te
handhaven, wijst op een geestes gesteldheid, die
tot uiterst groote voorzichtigheid moet nopen, vooral
in de neutrale landen.
Immers, de twijfel die elk oogenblik dan door deze,
dan door gene groep wordt uitgesproken, of wij wel
werkelijk neutraal zijn, bewijst dat er maar heel wei
nig hoodig is, om dien twijfel in zekerheid te verande
ren. zoodat wij niet meer als neutraal, doch als par
tijganger van een der beide vijandelijke kampen wor
den beschouwd
Daardoor zou natuurlijk de handel der „strooman-
nen" 'onmogelijk worden, doch ook onze bonafide
eigen zaken. Zeker met eén, doch waarschijnlijk met
beide partijen, die haar grenzen door hooge rech
ten tegen ons zouden sluiten en omze aankoopers van
noodige grondstoffen, machineriön en andere producten
zoo\eel mogelijk zouden beperken of bemoeilijken.
Wij staan dus voor de vraag, hoe onzen eigen han
del na den oorlog het best te beschermen en het on
mogelijk te maken, dat men ons als verkapte of open
lijke vijanden beschouwt. De oplossing van die vraag
hebben wij zelf in de hand.
Inrichting van een officieel handelsregister waarin
elk handelaar, fabrikant, reederij. maatschappij voor
komt, met opgave harer leden, aandeel- en obligatie
houders gjs een middel. Dan weet men hoe de vork
in den steel /it en welk percentage van vreemden
invloed in elke onderneming aanwezig is. En daar
door wordt het stichten van „.stroozaken" zeer moei-
lijk wat in zichzelf reeds iets wenschelijks is.
Want het eigenaardige van een „stroozaak" is, na
tuurlijk, dat zij wel op onze bodem gedreven wordt
en hier haar personeel in staat stelt gela te verdienen,
doch dat de hoofdzaakde winst zelf, naar het bui
tenland gaat, naar de doodonschuldige'' bezitters van
aandeeltjes in de „HoLLandsche onderneming".
Het bijgevaar, dat zulk een „stroo-zaak" natuurlijk
geneigd zou zijn buitenlandsch personeél aan te Stel
len, is zooveel mogelijk halffabrikaten te gebruiken,
waaraan de landgenoot der feitelijke hoofdpersonen
of deze zelf wat verdienen, kunnen wij voorloopig
buiten rekening laten.
Over het „duimping gevaar" een ander maal als
de toestand wat duidelijker is.
Thans een enkel woord over het lichaam, dat de
controle zal uitoefenen over herkomst en finale be
stemming van onze in- en uitvoerartikelen.
Dat dit niet kan wezen „de N.O.T," of een andere
„N.O.Tis duidelijk. Geen privaat personen, met uit
gebreide zakenrelaties aanstellen ais controleur hun
ner collega's of concurrenten. Als controle onvermijde
lijk is, zou staatscontrole door ambtenaren, zij het
doo reen uitbreiding van het statistiek recht of op
andere wijze, verre den voorkeur verdienen. Hun con
trole zou even strict rijn die der belastingcontro-
leurs.. wietn ook memand het verwijt maakt, dat zij
zichzelf' of hun bekenden met hun verkregen kennis
verrijken of zelfs de gelegenheid daartoe op hun weg
vinden, wat natuurlijk bij de uit zaken kringen gere-
cruteerde N.O.T.-ambtenaren naderhand veel eerder
het geval zou kunnen zijn en wat nu reeds menig za
kenman een schrik op het ljjf jaagt bij de gedachte
aan een terugkeer van normalen tijden
Handelsregister als preventief en stricte staatscon
trole op handel en bedrijf zijn de twee eetnige midde
len om te verhoeden, cLat Nederland van een even-
tueelen economischen oorlog na het sluiten van den
vrede het slachtoffer wordt.
Maar niet te lang delibereerem
Terwijl Nederland nog studeert om de mogelijkheid
eener eigen staalindustrie, wordt de stichting van een
hoogovenwerk In Limburg reeds door stroomarmen
met vreemd kapitaal voorbereid, gelijk dezer dagen
onze pers meldde.
Handelen voor het te Iaat Ls. Ook voor Nederland
is er een „heilig moeten". Of behoort er tp zijn
althans.
UITKIJK.
EEN NIEUWE BRANDSTOF.
Het afval van vlas „leemen" genoemd, dat vroeger
totaal geen waarde had, is plotseling een waardevol
artikel geworden, nu blijkt, dat hert als brandstof ge
schikt is. De vlashandelaren in Zeeuwsch Vlaanderen
maakten in het begin van de vorige week f 13 tot
f 14 per 1000 Kg en aan het einde der week was
de prijs reeds tot f 20 gestegen. Velen hebben groote
voorraden van dit artikel liggen en hebben dus een
aardig buitenkansje.
HOOGWOUD.
Voor de Gemeenten Hoogwoud, Opmeer en Sijbe-
karspel, met als standplaats Hoogwoud is aangesteld
als Commies dier Rijks Directe Belastingen de heer
H. Roerhorst, Commies 3e klasse te Zevenaar.
ZIJPE.
De in deze gemeente gevorderde wol voor het le
gerbestuur zal op 16, 17, 18, 20, 23, 24 en 25 Juli
a.s. te Schagen moeten worden afgeleverd Ongeveer
5400 vachten kunnen uit deze gemeente worden ver
wacht
ZIJPE.
In onze gemeente zijn voor de landstormjaarklassen
1903 en 1902 respectievelijk 14 en 23 personen in
geschreven.
UIT HET ENOELSCH VAN DAVID LTALL
DOOR J. P. WESSELINK VAN ROSSUM
Uitgave W. DE HAAN, Utrecht
Geeart i 0.95, prachtband I ï.ig
4a
Zij keerde na een oogenblik terug met een lam?
blauw, officieel uitziend couvert in de hand
„Ik heb het niet noodig, Maar ga hier zitten, waar
je gezeten hebt, zei hij op een toon van groote
voldoening, (,,en lees het, zoodat ik je gezicht Irnm
waarnemen.
„Ik geloof niet, dat het me buitengewoon inte
resseert Wat doet het er toe, zoolang <]e leeft en
nieuwe testamenten zult maken; misschien nog vele."
„Dit zal het eenige zijn. dat practisch wat betee
kent," antwoordde Gij en weer alleen om hem ter-
wille te zijn. verbrak zij het zegel, streek het geaeoeide
document glad en liet haar oogen er over gaain Hij
sloeg haar aandachtig gade en zag hoe de uitdrukking
van. haar gelaatgaandeweg zachter werd en toen zn
bij een der paragrafen opkeek, waren haar oogen
vol tranen.
„Edmund, dat ia heel edelmoedig; maar het is geen
eerlijk testament tegenover de kinderen.''
„In welk opzicht la het oneerlijk tegenover hm?"
...Wel je hebt mij te goed bedacht Wat ter we
reld zou ik doen met vijftien honderd pond in het
jaar voor mijzelf. Vijf zou meer dau voldoende zijn."
„Ik denk er andera over; bovendien zul je het
met mij eens zijn, ais je goéd bedenkt., dat dé kin
deren ieder duizend per jaar hebben Zij hebben niet
meer noodig, zelfs Stepnen niet, en ofschoon hij
zelf nooit een stuiver verdienen zal, kan hij daarvan
leven, zooals hij verkiest."
„Ja, dat kan nij," zei Aifeon en terwijl zfl het do-
eument op haar schoot liet vallen, keek zij hem met
vasten, droeven blik aan.
„Is er iets andere, dat je niet goed vindt?" vroeg
hij bezorgd
„Ik waag mij alleen al hoe het komt, dat je zoo
edelmoedig bent, Edmund; geloof mü. het was niet
noodig die clausule er Inop te nemen, die in het
geval voorziet, dat ik sou hertrouwen. L)at aal niet
gebeuren."
„Maar je moert vrij blijven," zei hij snel. „Ik heb
raaruien gekend, die hun vrouw aan boeien legden.
Hert is een machtsmiddel van de laagste soort, boven
dien zou fk graag hebben, dat je nog een beertje go
luk had hert geluk, dat ik niet in staat was je
ta geven.
Zij slikte wat In, stond op en liep naar het raam,,
beproevende haar gevoelens volkamen te beheerschem
om te kunnen antwoorden.
Dit waren moeilijke oogenblikken en den laatsten
tijd hadden ziji haar rust maar al te vaak verstoord
Zij was teruggetrokken van natuur en weinig geneigd
om zich te uiten; en het voortdurende beroep op
haar gevoelens, dat haar man in zijn hulpeloosheid
deed, bracht haar in verwarring.
■Kom hier terug, Alison; ben je boos op mg?
"Neen," zei zij haar tranen afwisschende. „Ik voel
mij' beschaamd omdat ik al deze welwillendheid niet
verdien Ik heb niets voor je gedaan of tenminste
heil weinig."
De verpleging, die Je mij gaf, heeft mijn leven
gered, je Wl, dat men imj dat heeft gezegd; en
iets anders redde mijn ziel.
Zij gmfl weer naast hem Hitten, maar zei geen
woord
Herinner je je de dagen in Parijs, Alison?"
Ik zal ze tióoit vergeten," antwoordde zij zacht.
j'Weet je wel, wat mij daarvan het levendigst voor
den geest staat?"
Zij schudde hert hoofd.
Ik zie je daar op je knieën bij je avondgebed.
Toen schaamde ik mij dikwijls tegenover je. Ik zou
hebben willen wegsluipen en wegblijven, maar het beeld
verflauwde nooit, zelfs niet. toen wij geheel los van
elkaar schenen te staan."
Zij antwoordde niet. Hoe kon zij? Welke woorden
zouden hier passen.
WÜ waren üi Parijs heel gelukkig, Edmund; g*
lukkii/er dan wij geweest zijn, voor wij hier kwamen.
„Je bent hier dus gelukkig Be*,oesvt
„O, ja volkomen; en als je beter bent, zal ik nog
gelukkiger znn"
„Meeu Je dat werkelijk, lieve f
!]Wil Te mfl dan een kus geven uit eigen beweging.
In .langen tijd heb ik er geen gevraagd
Zij bloosde even en kuste hem; daarna wendde hij
zich om op zijn kussen en viel in slaap. Haar gelaat
*as heel zacht, terwijl zij eenige oogenblikken naast
hem zat; toen rij zeker was. dat hij vast rik», borg
rij het afschrift van het testament weg, verliet recht
de kamer en iep langs het strand naar het ach er-
hek van de pastorie van Rochallan. .Twee d igcn later,
's avonds laat kwamen Anna en Step hen. Madge was
den vorkjen dag gekomen. De beer Crewe waa den
ganschen dag heef opgewekt geweest en Madge in
klaarde, dat zü tevreden was met zgh uiterlijk; maar
rij had hem af en toe gedurende zgn
Anna en Stophen echter waren zeer geschokt Toen de
heer Crewe Stephen op den drempel zag lang. ma
ger en bruin, in staat zonder stok \c wandelen en ge
zond uiterlijk, ofschoon wat schraal, nam rijn ge
laat een uitdrukking van innige voldoening aan.
„Kom hier. mijn jongen, ik kan bijna niet gelooven,
dat het Stepnen is; ben 'je nu heeiemaal goed?"
„Ja, vader, volkomen, dank u," zei Stephen -met
een vreemde verlegenheid, want er was niets in dezen
magaren zieke met rijn vriendelijke oogen, dat hem
herinnerde aan den vaderj*dien hg gekend had ,Maar
ik vrees, dat het met u niet al te goed gaat
„Ik ben heel best; nu kun je niet blijven, Stephen,
want je moert de stof van de reis afwasschen en
wat gebruiken, maar beloof je mij daarna te komen,
zoodat wg samen wat kunnen praten?'
„Ja vader, stellig kom ik", zei Stephen ernstig;
en getrouw aan zijn belofte was hij binnen een uur
teru^ Alison liep met hem mede naar de deur om
een waarschuwend woordje te zeggen.
„Ik weet niet, of ik het wel mag toestaan, maar
daar het een zeer bijzondere gelegenheid b, geloof
ik, dat ik het moet Maar niet langer dan twintig mi
nuten of een half uur, beste Stephen, anders wordt
Ei vader zoo opgewonden, dat hij vannacht geenoogen-
lik slaapt"
Zij zag hem glimlachend aan, toen rij de deur
sloot en wischte op het portaal, voordat zij naar
beneden naar de meisjes ging, haar oogen af. Nie
mand dan Alison, zelf wist, wat het beteekendezulk
een vrede in -huis, een eensgezinde familie onder een
dak te hebben. "t>e goede verstandhouding tusschen
den vader en Stephen zette de kroon op alles. Het
kwam niet in haar op, dat dit alles haar werk was;
rij dankte God stil in naar hart en ging naar beneden.
„Ga daar zitten. Stephen, het is de plaats van je
moeder," hei de heer Crewe en wees naar hert voe
teneind van hert bed
.„Maar loop eerst tweemaal de kamer door, opdat
ik kan zien, dat hert been werkelijk heeiemaal weer
in orde ia.' J
„Bijna, vader, en ik voel mij zoo gezond.'' zei de
jongen, rijn levende vingers door zijn haar strij
kend ..Professor Keiler was dezen winter in Milaan;
toevallig ontmoette ik hem op straat, en hij herinnerde
zich mij, ja werkelijk en hield mij dadelijk staande.
Hij was zeer in zijn schik. Hij zegt, dat ik er in
de toekomst niet den minsten last meer vanjsal heb
ben. Is dat niet mooi?"
Het b mooi, en je hebt hard gewerkt, vertelt je
moeder mij., Zjj gelooft vast in je. «jongen. Zij heeft
van jou zoowel nis van mij wat gemaakt. Het blijft
toch niet bij wat geJiefhebber, hé? Het wordt wat,
ik bedoel dat schilderen?"
„Ik geloof het wel, vader."
.„Je zult in elk geval wat om handen hebben; je
zult genoeg hebben om van te leven, ais ik ben
heengegaan.
„Spreek zoo niet, vader, want natuurlijk Vwdt u
beter?'
WIERINOEN.
Terwijl in de onmiddellijke nabijheid een clown met
„celiheristen" optrad, werd Zaterdagavond om 8 uur
bij Jb. Lont te Den Oever de vergadering der Afdee-
ling Den Oever van den Bond voor S taats pensionne©-
ring geopend Buiten in de groote ruimte veel volk,
binnen weinig volk en veel ruimte. Toen het gezel
schap Heisman, bestaande uit één man, zajin programma
had afgewerkt, verdubbelde het aantal Ut vergade
ring opgekomen leden, maar was ook daar het.
programma bijna ten einde. Het geheele bestuur werd
herkozen, nl. de heeren G. Tijsen. J. Koster D. W.
Tïjseu, M. Kuijt en als voorzitter L.' Spaander, hoe
wel deze reeds een paar jaar geen vergadering had
doen uitschrijven. De boekhouding werd in orde be
vonden met een kassaldo van ruim f 14, hoewel de
contributie over 1916 nog niet geïnd was. Besloten
werd, deze nu zoo spoedig mogelijk op te halen en
daarbg een exemplaar van het zangbundeltje „Sta op
voor de grijsheid' den leden aan te bieden. Uit deze
liederbunael zullen eenige nummers op de meeting
van 26 Aug. te Hlppolytushoef gezongen worden. Be-
rken werd, wat er verder voor deze meeting door
afdeellng moest geschieden. Ook nam men zich
voor wat vaker te vergaderen (enkelen gaven zich
reeds op voor het opvoeren van een tooneelstukje)
en wat meer moeite te doen om een spreker te krij
gen Ook naar buiten zou de afdeeling meer teek enen
van leven geven. Daarom werd besloten een afge
vaardigde naar de algemeene vergadering" te Utrecht
op 7 Aug. te zenden, waartoe de heer Spaander aan
gewezen werd.
KOLHORN.
De exploitatie van het Waardpolderveen vanwege de
Gemeente valt niet mede Het aan 't water af wegbrengen
eischt veel arbeid en dientengevolge loon. Ook de
kwaliteit valt vooral nu de droogte heeft opgehouden,
zeer tegen, 't wordt een Slikboel. wat met Friesche
of Drentsche veenen nimmer 't geval is.
GEVAARLIJK INBREKER.
De Haagsche Courant meldt, dat de recherche al
daar een berechten inbreker C. heeft gevangen go-
nomen.
In den loop van dit jaar werd in tal van pensions
in Den Haag Inbraak gepleegd. Veelal werd er zil
verwerk vermist en nu geschiedde het herhaaldelijk,
dat bij opkoopera zoowel in Den Haag als in Am
sterdam, Rotterdam en Utrecht zilver, van diefstal af
komstig, door "de politie werd in beslag genomen
Vroeg men den opkoopera, van wien rij hert zilver
hadden gekocht,, dan gaven rij meestal een gelijkluir
dend signalement Van een 'persoon op. Daar dit sig
nalement dikwijls duidelijk en tot in bijzonderheden
werd opgegeven, herkende de Haagsche politie er een
ouden bekende" in, een zekeren C. een berecht In
breker, die de gewoonte heeft van keurig, als een
heer gekleed, te gaan, een strooien hoed en creme
handschoenen dragende G. heeft reeds veel op zijn
kerfstok; is herhaalde malen veroordeeld en heeft ge
zamenlijk tien tot vijftien jaar gevangenisstraf achter
den reg. Zaterdag kwam een rechercheur in de
Spuistraat C. tegen De rechercheur ging tot aanhou
ding van G. over, maar deze wierp hem een city
bag voor de voeten en trachtte door de "Passage te
ontvluchten. Na een kort verzet werd C. ingerekend
De city-bag, dien C. bijl zich droeg, toenhij werd
gearresteerd, was met een partij1 rifver gevuld. Het
staat vrijwel 'vast, dat koffertje zoowel als inhoud
van inbraak afkomstig zijn.
VOOR THEE.
De Duitsche fabrikanten, die in de Betuwe ker
sen opkochten en deze daar in vaten deden inmaken,
stellen zeer prijs op de medezending van de kersen-
„Misschien; Ja, ik ga snel vooruit, mijn zoon Dm
ben je gelukkiger dan je een langen tijd beat ge
weest?"
„Ja, dat ben ik, maar ik was heel blij haar van
avond te zien; u kunt u niet voortstellen, hoe gelukkig;
want natuurlijk als zij: er niet was geweest
„Dat is het mijn jongen, en vergeet dat nooit
Stephen Je zult er aan denken, 'tot het einde van -je
leven, wie Jou en je vader heeft gered, wie hem heeït
opgeheven van waar -hij was de plaats, waar geen
hoop Is."
„Ik zal het niet vergeten," zei de Jongen ernstig,
maar rijn oogen flikkerden onrustig, toen hij' zijn
vader op zoo gevoelvollen toon hoorae spraken.
„Dat is alles, wat ik heb willen zeggen. Ik weet,
dat ik haar bij je kan laten Zeg mij nu goeden nacht,
mijn jongen Slaap wel. Het is lang geleden,
dat de familie onder een dak sliep, is het niet?"
„Ja, en hu zijn we een familie pn is dat nu niet
prettig?" zei Stephen met weer iets van jongensachtige
droefgeestigheid in zijn stem. ..Het was zoo gezellig
beneden, en zg1 is er zoo big mee. Het is gewoon
heerlijk/'
Stephen, wij kennen eikaar niet heel goed, maar
als' God wil, zullen wij elkaar leeren kennen. Zeg
mij dit na: Goeden nacht, ik vergeel u."
„Maar dat wil ik niet raggen, vader, er is niets
te - vergeven, weert u dat niet zei Stephen treurig.
„Zeg dan, goeden nacht, vader, ik houd van u,
en" plotseling glansden de oogen van Stephen.
„Dat is gemakkelijker," zei hij, met den blijden
lach der jeugd, die geen wrok koestert. Goeden nacht,
vader, ik houd van u en ik dank u hartelijk, dat
u mg naar Milaan hebt laten gaan, waar ik zooveel
geleerd heb. Nu zullen wij allen gelukkig zgln, net
als in de vertelselboeken."
Zijn verlegen jongensachtige lach klonk, en met de
echo er van in rijn ooren en Ln rijn hart de reinste
vreugde die hij ooit in rijn onrustig leven had gekend,
viel Edmund Crewe ln slaap, den slaap, waaruit geen
aardsch ontwaken is.
Heel teer en ingewikkeld ls de webbe van het men-
scheJijk leven.
Op het oogenblik, dat Edmund Crewe ontsliep, werd
er een jongetje in de pastorie van Rochallan ge
boren, een groote, prachtige jongen, met oogen als
sterren.
Nadat zij haar taak vervuld had, van Patrick Fle
ming een man had gemaakt en hem haar zoon had
gegeven, om het werk te voltooien, boog de kleine
gentiaan het hoofd en ging heen om te bloeien in
niet betere land het tnnH
eeuwig ^durende lente.
van den morgen en do
(Slot volgt)
