Be voeding van het Vee in den aan staanden winter, DE BOETE. TWEEDE BLAD. Tweede Kamer. Zalerdaq 3 November 1917. 60sle Jaargang No. 6100. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. Schager Courant. Vervolg. Men heeft nagegaan, hoeveel gedroogd voeder een dier ongeveer kan opnemen en men vindt dit in boe gen over veevoeding opgegeven per 1000 Kg. levend gewicht, otndat wordt aangenomen, dat de hoeveelheid voeder, die een dier opneemt, ongeveer evenredig is aan zijn gewicht. 6 Een koe van 500 Kg. kan volgens dio gegevens on geveer 17 Kg. droogvoeder per etmaal verwerken (in hoogdragenden toestand misschien niet meer dan 12 a 13 Kg.) In die hoeveelheid moet dus een voldoende voedingswaarde zitten voor het doel, waarvoor wij het dier houden. Is het slechts onze bedoeling hel dier in niet draehtigen toestand in het leven te houden, dan is een zetmeel waarde van 3 Kg. per etmaal voldoende, terwijl voor iedere Kg. melk, die het dier per dag geeft, daaraan nog 0.25 Kg. zetmeelwaarde moet wor den toegevoegd. Bij «m dier, dal 5 Kg. melk geeft, moet bijgevolg in de 17 K& droogvoeder. die heit kan op nemen, 4.2j Kg. zetmeelwaarde zitten, bij een dier dat 10 Kg. melk per dag geeft 5.50 Kg. zetmeelwaarde en'bij een dat 15 Kg. melk geeft, 6.25 Kg. zetmeelwaarde Om het dier in staat te stellen 5 Kg. melk per dag te geven, moet het dus een voeder ontvangen, waar van de zetmeelwaarde per 100 Kg. 4,25/17 x 100 25 bedraagt. Om 10 Kg. melk per dag te kunnen ge ven, moet de zetmeelwaarde 5.50/17 X 100 =a 32 zijn, om 15 Kg.' per dag te kunnen produ- ceeren 6.25/17 X 100 37 en voor 20 Kg. per dag 7.50/17 x 100 44. Volgens deze gegevens is dus foed hooi zonder J^achtvoeder voldoende voor een oe, die niet meer cffh 10 Kg. per dag moet produoee- ren, terwijl voor een koe, die 20 Kg. moet geven weide- gras van goede kwaliteit ruim voldoende is te achten, doch met goed hooi biet kan worden volstaan, daar het weidegra* een zetmeelwaarde bezit van 47 en goed hooi een zetmeelwaarde van 32. Voor zwaardere of lichtere dieren worden de cijfers eenigszins hooger of lager. Een koe van 600 Kg. levend gewicht kan o/5 X 17 20 Kg. droog voeder ver werken, heeft voor onderhoud 6px3=5 3.5 Kg. zet meelwaarde noodig en voor iedere Kg. melk boven dien 0 25 Kg. zetmeelwaarde. Op deze wijze is gemakkelijk na te gaan, of een be paald voedermiddel geschikt is voor het gestelde doel of moet worden gecombineerd met voedenniddelen met een hoogere of een lagere zetmeelwaarde. Over de hoeveelheid eiwit, die een dier noodzakelijk moet ontvangen, bestaat veel minder zekerheid. Uit de opgaven van Kellner, een gezaghebbend onderzoe ker op dit gebied, laat zich berekenen, dat voor on- 2J| "L* «Ut voor «en rmtkglft mi volitXn. 5 -wlt hnworttoq 'fi a*nflw)om«hi d«t een rund ren 500 Kg bil de zoül dro^vo®der k»n verwerken, hoewel voedêr^^m.!?n^ra1lproev^ 00 hoeveelheid droog- 0411 Wi i 14 Kg. per 500 Kg levend meer in nr°S.en blJ hoo«drachti«e mIil«^Crk<Jli^oh^d hier bet eiwitgehalte bti een melkgift van 18 Kg. niet 5 o/0. maar 6 altiid mSPhïïü 18 ,nict «ttgmlotao, dat dieren, die in gras i 04 en koek ®Ün gevoed, niet InJull r5,n' Z00ueel voeder °P te nemen en daarom ;tr, LuCt °®ere zetmeelwaarde en een hooger eiwitgehalte zullen moeten ontvangen dan nierixrven is aangegeven. Er zal dez«n winter waarschijnlijk veel gelegenheid beslaan deze cjjfers aan de praktijk te toetsen en na te gaan met hoe weinig eiwit men inderdaad toe kan, want de voedormiddelen, waarover wij dezen winter beschikken bevatten over het algemeen weinig eiwit, penalve het hooi, dat daarvan een vrij voldoende hoe- eelneid bevat Ik laat hieronder eenige cijfers volgen om te laten zien hoe het daarmede staat' Wordt vervolgd. Schagen. 20 Octob«- 1917,. De Rijkslandbouwleeraar voor Noord-Holland, G. NOBEL. WH nV«n groet«r voowuul den die deb evsr m weken uitstrekt, zoo dien*, aldus d« mlnl»t«r vat» L„ N, »n H. de regearlng daar ia elk ftvaj te benouden. genschap" over mk Bij de interpellatie-Schaper cal ook de noolt-ult- geputte nardappeleivkwestie l k urnen. wel weer op het tapijt derboudsvoeder van een dier van 500 Kg 0.20 Kg. eiwit noodig is. terwijl voor iedere Kg. melk, die een dier geeft, 0.07 Kg. eiwit aan het rantsoen zal moeien wor de.» toegevoegd, zoodat een dier oin 5 Kg. melk te kunnen geven o.55 Kg. eiwit zal moeten ont vangen. voor een melkgift van 10 Kg. 0,90 Kg .voor een melkgift van 15 Kg 1.25 Kg., voor een melkgift van 20 Kg. 1.60 Kg. eiwit Die hoeveelheden eiwit moeten aanwe; ig zijn in 17 Kg gedroogd voeder, zoodat hef eiwitgehalte moet zij ii rasp. 0.2^17, 0.55/17, 0.80/17 1.25 /17 en 1.60/17 of 1.2 3.2 o/o, 5.3 o/0, 7.3 °/o en 9.4 <y0. Volgens ervaringen ui de praktijk schijnt evenwel een veel minder eiwitrijk voeder voldoende te zijn, daarom laat ik hieronder eenige cijfers volgen, die ik heb berekend uit gegevens welks gedurende den oorlog op de boerderij DiKopshof, behoorende bij de landbouw- academie te Bonn-Poppelsdorf in Duitschland, zijn aan- geteekend. Gehalte vanhet voedei in gedtoogden toeatand gedacht. Eiwitgehalte leOorioga- ZeOorioga- winter winter ODderhoudsvoedsel Beneden 6 Kg. melk 1.60 0/o 1.00 o/o G12 Kg melk 2.80 1.30 o/0 12-18 Kg. melk 4.50 °/0 2.30 o/0 Boven 18 Kg. melk 5.70 o/o 3.00 o/o Volgena Kellner noodig 1.20 0/o 3.20 o/o 5 30 o/o 7 30 o/o 8.40 o/o «t N 18o/o 25 32o/o 37o/o 44»/o Uit de uitkomsten van voederproeven in 1910, 1914, 1915 en 1916 genomen aan de Proefzuivelboerderjj te Een verhaal alt het hedendaagsch New-York door GOUVERNEUR MORRIS. Uitgave W. DE HAAN, Utrecht. 30. HOOFDSTUK XLIL 1 Niet» brengt bij den mensch zooveel slapeloosheid teweeg als de wetenschap dat hij zich als een gefa Bedragen heeft Tusschen Chicago en New York liet Wilmot zijn slaapplaats niet eens opmaken. Hij bezocht °P de juiste tijden de restauratiewagen, maar was zichzelf nauwelijks bewust van hetgeen hij bestelde of at. Hij «>cht kranten boeken en tijdschriften, maar keek geen *&n allen in Voor het grootste gedeelte tuurde hij uit raan» naar voorbijvliegend daglicht of duisternis. £2? gedachten draaiden steeds in een cirkel rond, die rS°n en eindigde met vernedering. Hij "had zich evenveel vertrouwen in handen van Blizzard ge- '?l(1 als «en kind van zeven jaar. Hij had mannen, vTJws anarchie en misdaad was, geleerd, hoe zij JJ^pens moesten hanteeren. Op goed geloof was qij h]ff«n 0p <j£ woorden van den keizer der boeven, zorhi 8®cn vragen gesteld of de kwestie nader onder- hii V®1 rijn geweten liet hein nu geen rust omdat J -scfiai1(j€ge|() met twee handen had aangenomen om SchuJden, die hein zoo zwaar drukten, af te betalen. 1.1 00rtsPruit*nd uit vernedering, steeg telkens de cir- 'gang van zijn gedachten op tot Barbara óm, vanuit sm ^eer® licht van herinnering en hoop dat haar om- ~alde, terug te vallen naar de duisternis, waarin hij or» telde c»m zijn evenwicht te herkrijgen. ~'J aankomst in New York zou éen man van minder bvoudigt*ii aard, onmiddedijk geprobeerd hebben om aan i^ailBrijke nieuws dat hij wist over te brengen run 'chtenstein, maar Wilmot gevoelde geen rust te beu hebben totdat hii Blizzard had gezien Oh hem .Ju meening nad gezegd. Dal hij zichzelf daardoor «v>nens^evaar bracht, viel hem niet in en zou ook Yeran<Wina in riin hd^liiit otthrar.ht hebben. Den Haag, 1 Nov. 1917. De wijziging van den termijn van navordering der vermogensbelasting; de heffing der dividend- en tantième-belasting; de wijziging der wet op de In- komstembelasrting-1914 en nog een paar ontwerp jee van ondergeschikt belang, waren vliegensvlug afge daan. Toen kregen wij de eindstemming over: hoo ger landbouw- en veeartsanijkundig onderwijs het „diergeneeskundig" werd met 51 tegen 7 stem- meh geschrapt; en het ontwerp tot instelling van het centraal testamentair-register. Laatstge noemd ontwerp kwam er met 35 tegen 23 stemmen. Het ontwerp, dat Wageningen tot Universiteitsstad maakt, is ten slotte zonder stemming goedgekeurd. Terwijl de inmiddels gekomen interpellatie-Scha- per over de levensmiddelen-voorziening onder aan de agenda is geplaatst. Restte dus behalve het aanhangig ontwerp tot uitgifte van grond aan landarbeiders de inter- pellatie-Snoeck Henkemans ovetr de aardappel-voor ziening der gemeenten. Waarmee het grootste deel van den middag zoek ging. Minister Posthuma veroorloofde zich zelfs een soort van „licht verwijt" aan de Kamer, dat deze Z.Exc. zoo lang van den arbeid houdt, waarop prae- ses Fock voor de hoogheid van heit Huis opkwam, door te zeggen^ dat de minister van L., N. en H. zeker zeer nuttigen arbeid verricht aan zijn departe ment, maar dat ook de arbeid der Kamer nuttig ia Welke opmerking mr. Marchant even kwam on derstrepen. Minister Posthuma heeft tienduizend- maal gelijk. Maarer zijn „dingen, die men nu eenmaal niet zegt" Veel nieuws heeft de interpollatie-Henkemans niet gebracht. Schriftelijk heeft minister Posthuma hem reeds beantwoord, dat de reserve-voorraad, voor ver bruik van zes weken kunnende dienen, z.L voldoende is. Uitbreiding tot 10 weken is zeer bezwaarlijk. Van 9 October aanvang der distributie tot 1 Decem ber zullen, naar maatstaf van 4 K.G. per hoofd en per week, 140 millioen K.G. of 140.000 wagonladingen aardappelen moeten worden vervoerd voor directe consumptie .Met een reserve van tien weken zou dat worden: 34.000 wagonladingen. Dit kwantum achtte de Minister te groot om n»t in zóó korten, tijd te vervoeren. De heer Posthuma blijft op dat standpunt Hij wijst op de moeilijkheden, voor zeer velen verbonden aan hert opslaan van grooten voorraad aardappelen; twee mud per gezin is z.1. al vaak te veeL En zoolang men niet weet, precies, hoe groot de aanwezige voorraad is, blijft voorzichtigheid dubbel geboden. Intusschen: al wat mogelijk ls, zal worden gedaan om de gemeenten tegemoet te komen. De heer Schaper viel tot hevige verontwaardi ging o.a'. van oud-burgemeester Van de Velde, de burgemeesters in Patria aan, van wie velen z.1. on geschikt zijn voor de distributie-taak. Betere distri bueering van burgemeesters hebben wij noodig!, riep de heer Schaper uit Maar uit de verdere mededeelingen van den mi nister bleek, dat men de burgervaders alte hard heeft gevallen. Hun antwoorden en inlichtingen woor den nog steeds aan het departement gewacht, maar in verzuim zijn ze feitelijk niet. Het leveren van „voldoende voorraden" aan de ge meenten, zooals de heer Snoeck Henkemans wensch te, blijft in den zin zooals hij het bedoelt, voorals nog niet mogelijk. Het opstapelen van Regeerings- voorraden op bepaalde plaatsen is zei de heer Posthuma bij harde vorst nutteloos. Terwijl in andere omstandigheden transport steeds mogelijk blijft. W?J „boomden" onder over het landarbeiders-ont werp. En rijn nu op art li het a men riem ent-Sch 8 per, dal uligifte van „plaat»jee" cm van lo» land slecht» in pacht wil gedoogen, du» niet in edgend.viu; het ameu- demetrt-Fleskcns, dat beoogt mogelijkheid der ultbrvi- van het bezit van landarbeiders op zandgrond, st slechts in erfpacht, maar óók in eigendom, en het amendement-De Jong en De Muralt, dat In bijzondere gevallen gromden (vooraL die, bij groote steden gelegen, hoeft mm hierbij op net 002) in eigen dom of in erfp acht wil geven. Hier zijn dus de pplaat»)«a" bedoeld. Misschien raken wij morgen. Vrij dag, door het ontwerp heen. Aan het slot der discussie van heden was er nog een „geanimeerd dispuut" tus schen prof. Visser van IJzendoorn en den heer Teen »tra. De vrij-liberale professor had het ontwerp „on voldoende voorbereid" genoemd. En de vrijz.-demo craat uit Zuidhorn vond dat deze opmerking bij de Algcmcene Beschouwingen had behooren geplaatst te zijn. Over het algemeen was de Kamer-atmosfeer heden ietwat-zwoeL Mr. ANTONIO. COMMISSIE VAN BIJSTAND VOOR ONBEKWA ME LANDBOUWERS. Men schrijft ons: Er zijn hi^r te lande tienduizenden hectaren Hand in cultuur, die van nature vruchtbaar genoeg zijn om bij éen zeer matige bemesting een ruimen oogst te kunnen voortbrengen, maar niettemin slechts geringe opbrengsten opleveren, ten gevolge van armoede, on verschilligheid of onbekwaamheid van hen die voor de exploitatie hebben te zorgen. Nu is het steeds de gewoonte geweest, dat iederert boer ten aanzien van de wijze van bebouwing van rijn grond geheel de vrije hand gelaten werd: wilde hij zijn gewassen laten overwoekeren door onkruid en dientengevojge geen of veel te kleine oogsten bin nen halen, dat stond aan hemzelf. Hij had de lasten en schade te dragen en geen enkele Nederlander de- hoefde er een boterham minder om te eten, daar de graanaanvoer uit het buitenland op zoo ruime schaal en tegen zoo jagen prijs plaats vond, dat er steeds) overvloed van broodkoren was. Maar de wereldcrisis heeft tot gevolg gehad, dat de aanvoer van overzag vrij wei geheel is stopgezet, waarom er van regeerings- wego ten aanzien van onzen landbouwenden stand tal van maatregelen zijn genomen om onze korenvoor ziening voor volgende jaren zooveel mogelijk te ver zekeren, maatregelen, die zoo diep ingrijpen in geheel het boerenbedrijf, dat ieder,, die op de hoogte is van landbouwtoestanden en gevoelt wat het zeggen wil voor een vrijen boer, om zoo naar alle zijden aan banden te worden gelegd, de handen ineengeslagen heeft van Verbazing, dat zulke voorschriften niet tot meer verzet aanleiding hebben gegeven. En een eeresaluut komt toe aan onze boerenbevolking, wijl zij, begrijpende wat er op het spel staat voor ons land en zijn be woner», bijna zonder uitzondering getoond heeft op loyale wijze, met uitschakeling van het eigenbelang, te wil le nmedewerken om onze voedselvoorziening zoo goed mogelijk op peil te houden. Bijna zonder uitzonde ring want den pachters of eigenaars van de tien duizenden hectaren, waarvan boven gewaagd werd, kan helaas geen eeresaluut gebracht worden, omdat zij door hun onbekwaamheid, hun onverschilligheid of hun ge- mi» aan overleg, aan ons voik millioenen kilogram men koren onthouden. En, wonder genoeg, de regeering laat hen maar tob ben tot nu lou. Zij neemt tal van maatregelen, die ui normale tijden nooit genomen zouden rijn. Zij be paalt dat er vta zekere gewassen geen verbouw mag plaats hebben of slechts verbauw tot een zeker centage van voorafgegane jaren. Zij decreteert dat er geen of slechts een zoer onvoldoende hoeveelheid voed sel voor het onderhoud van kippen en varkens zal worden verstrekt Zij bepaalt dat van sommige arti kelen de geheele oogst voor haar rekening zal worden overgenomen, enz., maar om onbekwame boeren van hun land te sturen en de leiding van hun bedrijf tij delijk in andere handen te geven, daarover schijnt zij niet te denken. Toch zou dit gemakkelijk uitvoer baar zijn. Immers, in bijna iedere gemeente is tegen woordig een landbouworganisatie er. de bestuursleden van zoo'n organisatie weten in 't algemeen van. iede^ ren boer in hun gemeente af hij zijn grond- verwaar loost, dan wel of Hij ervan haalt wat er, menschelijker wijs gesproken, van gehaald kan worden. Zij zijn dus in Staat tot aanwijzing van die menschen bij wie de mishandeling van den bodem de spuigatenuitloopt. Zij, die opvattingen huldigen, welke geen enkele land- vnort»uklni«s met ouderwetsebe, u*t den djd «reikt werktuigen en met ean oco wümeiüketi efkesr ta g»ït eik» wet kuaiunast fewt, waardoor hun oud mto bouwer met cenig inzicht kan onderschrijven, zij, die lal ndÉÉÉrik^^HM voldoende wijze van onkruid zuiveren, dat daarop geen uit luiheid indolentie hun grond op zoo on- 1 onkruid zuiveren, dat daan behoorlijke op 't gebied der cultuurtechniek hebben zien komen zonder daaruit eenige Leering te trekken en dus nog ;a "T' .'-"J nad zieft voorgenomen haar gedurenae een te a terug te zien, maar "hij meende er goed mee dn.!lt'eQ voornemen te breken, opdat hij baar den ""u v»o jiarry West sou kunnen melden. Maar de huisbewaarster zed hem dat Miss I-erris al 'een heel en tijd niet meer op het atelier kwam. Zij had niets van haar gehoerd. Op een bekeren dag was zij langs de achtertrap, en zonder hoed verdwenen, wat later was de man zonder boenen, de voordeur uit gegaan. De uitdrukking van rijn gezicht was om een mensch een doodschrik aan te jagen. Ja zeker, op een dag was de jongen in een taxi gekomen om eenigd kleedingstuKkeni t «komen halen. Hij had haar vragen niet willen beantwoorden. Zij had hem nooit een aar- digen jongen gevonden. Neen, de buste waaraan Miss Ferris gewerkt had, was niet weggenomen, Neen, mijn heer kon het niet zien. Zij moest haar orders opvol gen Nu ja, mijnheer mocht dan wel even mee naar' boven, in den laatsten tijd had rij toch ook geen bevelen meer gekregen. Zii ging hem voor de trap op, terwijl haar hand een geldstuk omklemde. Zij ontsloot de deur van Bar- bara's atelier en gooide die wijd open, b-rwijl zij opmerkte ,dat kr niets was aangeraakt sinds de juffrouw vertrokken was. Wilmot ontdekte veel stof, een omvergegooide stoei em. toen Ontmoetten zijn oogen Blizzard's kop als za gen zij ben levend wezen. De uitdrukking van dat beest achtige, gezonken gelaat gaf hem een gevoel alsof er mieren langs 'zijn ruggegraat kropen. Vort walging en haat wandoe hij zich af. „Oh, Barbs. Barbs. wat een koppige kleine (lieveling ben jé toch en voegde erbij „Maar mijn God, wat een talent heeft ze.' Blizzard was niet op rijn kantoor, maar boven en nij verwachtte Mr. Allen. Een meisje, dat buitengewoon mooi was geweest, deelde dit mede aan Wilmot Zij zou nog zeer mooi geweest 'zijn, want ze was heel jong, indien ze er niet zoo moe, zoo ongelukkig "en geestelijk geknakt had uitgezien Hield Rose nog van den taan voor wien zit haar vrienden verraden had en haar betere natuur had verloochend? Ja. Maar zy was tot .de ontdekking gekomen, dat rij voor hem slechts een speel- tuk was dat hij liefkoosde of brak al naar gelang zijn stemming was In het begin, voordat het nieuwtje eraf wan had hij haar genoeg ruwe teederheid betoond. In den laatsten tijd, nu zijn plannen tot njphod kwa men, was hü een en a) ruwheid Soms het hij haar voelen dat hij meer da^n genoeg had vau haar liefde en er over dacht-haar te vermoorden. Zi] keek den Jtnap- pen jongen man zijdelings aan, met oogen die door seftande en misdaad verduisterd waren, en wierp een medelijdenden blik op hem. „Komt u hier maar binnen, zeide ze Met een onheilspellend «kners sloot de deur zich achter wilmot en hij stoma ven aangezicht tot. aange zicht met den bedelaaj- zonder beenen HIJ zat achter een tafel waarop papieren en manuscript^ hoog op gestapeld lagen en in zijn blik was mets te bespeu ren van die spottende vriendelijkheid waarmee hij Wil mot Allen vroeger had behandeld. Hij zag er bitter. woedend en gevaarlijk uit Hij barstte uit £n oen har den leclijken lach. „Daar moet men jou voor hebben," zei hij. „oen maar binnen te stuiven, daar waar engelen niet binnen durven te treden Wees welkom in mijn salon. Goeie God. Wat een idioot Je hebt de laatste woorden van Harry West aangehoord en nou kom je hier regelrecht naar toe." ..Ik weet met hoe jij dat weet, maar het is waar, dat ik met je zoon sprak. Ik heb hem aangehoord. En ik ben hier gekomen om je dat te zeggei^. Om je te zeggen dat er tusschen on» niets meer bestaat. Van hieruit ga ik regelrecht aan de juiste autoriteiten ver tellen. wat ik weet" „Ga je me eerst niet in mijn gezicht slaan? Je hebt er wel lust in, dat zie ik in je oogen. Maar je bent bang." „Ik ben niet bang" zei Wilmot' „dat weet je best". Als antwoord nam de man zonder beenen een zil veren dollar op en brajt die woest in vier stukken. „Bang!" zei hij. ..Bangi Bangi1' Wilmot deed een stap naar voren. „Ik zou met het grootst mogelijke genoegen je kop Inslaan," zei hij rus- „maar ongelukkigerwijze ben 'je verminkt" lizzard zei niets en Wilmot wendde zich wit van woede en verachting om en. draaide aan den knop van de deur, waardoor hij was binnengekomen. „Die deur is op slot," zei 'Wilmot „Je bent mjjn gevangene." „Zoo, dat zou £k wei eens willen zien?" In een oogwenk had hij een automatische revolver van het grootste caliber getrokken en mikte hij op den man zonder beenen. Deze bleef stokstijf met dezelfde uitdrukking op het gezicht staan en wendde de oogen niet van wilmot af. Wilmot naderde, totdat slechts de tafel tusschen hen stond. „Je zult", zei hij „uit dien stoel klimmen en voor mij uitloopien en me uit dit huis laten." De man zonder beenen scheen na. te 'denken. Het was doodstil. Wilmot veranderde eenigszins van hou- l en de planken van Jen vloer kraakten, lizzard scheen een idee te hebben. Hij spreidde de handen uit op tafel als om zicb uit zijn stoel op te richten De palm van zjjn rechterhand bedekte, zonder dat Wilmot het wist, een electrisch knopje, „Misschien heb ie wal niet zoo'n haast om wee |r kouieoJ' net Blizzardals ie bgort dat Miss Ferris e-fl eiis* w*t MuaiUnest b-H waardoor hun grond mto- iehkn niet het derde gedeelte opbrengt van wat die sou kunnen opbrengen, rij dienen, boa hard en hoe pijnljjk het ook xno^c 4J&» belang van bet alge meen onthewm to -vofdin van het beheer over hun bedrijf, op advke van plaatselijke organisaties, welk ad vies, voor ieder gevat, door oen provinciale commissie be»taande uit bekwame landbouw kum.igcn. moet war- den onderechreveu, 05/dat er geen sprake van zal kun nen rijn dat iemand, bekwaam genoeg om zelf zijn oedrijf J» beheert-en, van dat beheer wordt ontheven als gevolg van persoonlijke veeten of iets dergelijks. En dau verder Dan moet dadelijk in den waren zin van het woord yp krachtige wijze de hand aan den ploeg worden geslagen, want het zal veelal gaan om bedrijven, die oeds tientallen van jaren aaneen aan ernstige verwanr- ioozing hebben bloot gestaan en als het ware met onkruai z|jn door- en overwoekerd. Maar er zijn, in iedere gemeente een voldoend aantal jonge, energieke loeren die met voldoende hulp binnen weinige maanden ijds in staat zijn om vrijwel alle onkruidplagen met wortel en tak Oit te roeien, zoodat wanneer er bin nenkort maatregelen getroffen worden, alle verwaar- 'josde gronden tegen t vodrjaar een dergelijke beurt gehad kunnen hebben en in staat zullen, zijn om bij verbouw van een zomervrucht een rijken oogst voort »e brengen Velen zal dit aües te radicaal lijken en te bezwaar- lijk voo rde pachters of eigenaars die bij de zaak be irokken zouden worden T Is echter absoluut niet noo dig om hen 6teeds geheel uit te schakelen Immers, waar zij uit onkunde oorzaak zijn van het feit, dat er op hun gromden steeds slechte oogsten groeien,- daar "behoevenanderen niet in hun plaats te komen, laar is het voldoende dat hun van meer deskundige zijde voorlichting wordt gegeven, waarna, onder voort durend toezicht, het verrichten der werkzaamheden aan hen kan worden overgelaten. En in die gevallen, waar de slechte toestand van de akkers het gevfig is van ar moede bij de gebruikers die geen gehuurde hulp en geen dure kunstmeststoffen kunnen betalen on ,d kunnen leeneu ook, omdat ze geen crediet heb- u, daar kan uit 's Rijks kas een voorschot worden verleend, welk voorschot uit de opbrengst van den oogst kan worden terugbetaald; daar kan verder met behulp van geïnterneerde Belgen het veldwerk worden afgemaakt, weer onder toezicht van bekwame land bouwers uit de buurt Op deze w|jze wordt niet alleen voor den tegenwoordigen tijd, maar ook voor de to - komst een zeer groote dienst bewezen aan dergelijk.' zwakkelingen onder de boeren. Alleen zij, dio uit luiheid of conservatisme oiet ha len van hun grond wat daarvan gBhaald behoort te worden behoeven dus maar tijdelijk van het beheer over hun bedrijf ontzet te worden, waarna dat bedrijf volgens de eischen van de moderne techniek op hun kosten kan worden voortgezet, terwijl aan hen kan worden uitgekeerd wat er overblijft van de oogst-op- brengst na aftrek van alle kostend Worden er spoedig maatregelen getroffen, dan kan op de gronden gunstig gelegen ten opzichte van het bo demwater, zoolang de vorst geen spaak in 't wiel steekt, hee Iden winter doorgewerkt worden aan do verbe tering van de cultuur-voorwaarden, terwijl die gron den, die veel last van het bodemwater hebben, hetzij door begreppeling, hetzjj door uitdieping der afvoer- slooten, gepaard met drainage, in een betere positie en dus in jneer vruchtbaren toestand gebracht kunnen worden, waarna er in Februari of Maart reeds met de voorjaarwerkzaamheden een aanvang kan worden gemaakt, zoodat er nog uitstekend haver, zomergerst of een nakvrucht kan worden geteeld. En ook de luie of conservatieve eigenaars dier gronden zullen per sal do waarschijnlijk nog de omstandigheden zegenen, die oorzaak wei-den dat zij tijdelijk uit hun bedrijf werden gezet, omdat ze uit de resultaten zuilen zien dat ook waaraan ze waarschijnlijk méér dan aan Kchzelf steeds het ontstaan van slechte oogsten hebben toegeschreven, bij behandeling naar de hooge «scnen van den modernen i|jd in staat zijn ten ruime opbrengst te geven. ONEENIGHEJD ONDER LANDBOUWERS. Er dreigt een scheuring te komen In den Groninger Landbouwbond. In een gistermiddag gehouden verga dering, speciaal belegd met het doel een Bond van Gromngsche veehouders op te richten, werd betoogd, dat de Groninger Landbouwbond, waarin veehouder en bouw boer vereeirigd zijn, de belangen der eersten schromelijk verwaarloost en bij rijn adviezen aan den minister yan Landbouw slechts rekening houdt met de wenschen en voordeelenvan den bouwboer. De Bond geeft aan .welken prijs het koren en het stroo ij moet kosten en de veehouder moet het betalten, ja kan voor die prijzen zelfs nog niets kriigen, omdat sommige bouwboereu daarboven nog een fooi eischen, Na langdurige discussie werd besloten af te wachten wat de reorganisatie van den Groninger Landhouw- bond, die in bewerknig is en 15 November zal gereed komen, vooi* den veehouder zal afwerpen. Blijkt dan op nieuw dat de veehouder wordt achtergesteld, dan zal de tftcrloopiga c^punissie bestaande uit de heereu J. J. Vink te Euumatil, Ven der Zwaag te Leegkerk en Harkema te Lagemoeden de plaatselijke veehoudersof- ganisaties, fok- en controle vereenigingen bijeengeroe pen tot een constitueerende vergadering van den Bond van Uoningsche Veehouders. stond, sloeg neer als eent iij*inng in de duisternis, lekneusd en tastte dadelijk dat hem bij de plotselinge da geslagen. Het eenige licht dat loor net open valluik in den ook in dit huis gevangen zit" In z|jn ontsteltenis liet Wilmot den loop van rijn revolver even uit de richting zwenken. Op dat oogen- blik drukte de man zonder beenen met de palm van z|jn rechterhand op een knop en het vierkante stuk van den vloer, waarop Wilmot valklep en h|j viel door d H|j wa» niet versuft of rond naar zijn pistool, dat' ling uit de hand we» geslt er binnenkwam, was door vloer. Zacht vi^l er iets neer voor zija voeten. H|j raar het op. Het was een in chloroform gedrenkte dode. Hij gooide hem ver van zich en tastte haastig rond naar zijn revolver. Weetr viel er een doek en daarna nog een. Een verwijderd gemeen gelach drong tot hem door. Nog meer doeken en de atmosfeer in de ruimte was als verpest door chloroform. Hij wist niet meer Waarnaar hij zocht en toen ten laatste z|jn hand zich om de kolf van de automatische revolver sloot, wist hij niet wat h|j gevoudeu had. Weer viel er een doek. HOOFDSTUK XLIIL Hij kwam bij in een smal ijzerem bed, hij voelde zich zwak en misselijk en bemerkte d'at hij geboeid was. Hij kon zijn voeten- tegen elkaar wrijven, maar ze niet van elkander verwijderen. Hij had gedroomd van Barbara, het waren gruwelijke droomen. Zijn eerste gedachte toen hij bijkwam was, dat ook zij een gevangene in Blizzard's huis was en dat hij haar op de een of andere manier moest bevrijden. Nadat hij vruchtelooze pogingen had aangewend om de glimmende, onsterk-uitziende handboeien te verbreken, bleken zijn pogingen om kalm na te den ken even vruchteloos. Uren gingen voorbij. Er kwam niemand. Langzamerhand' geraakte hij in een toe stand van machtelooze woede. Beschaving bestond niet meer voor hem. Indien het noodig was zou hij met zijn tanden vechten, oogen uitsteken, ja, zijn vijand alle mogelijke barbaarsche gruwelen aan doen. Langzamerhand verdween het gevoel van misselijk heid, want de atpaospheer in de kamer was frlsch en er bleef alleen een gevoel van zwakte en moe heid over. Aangezien hij een krachtig, gezond mensch was was hij eigenlijk flauw van den honger. Maar dit drong met tot hem door. Een vrouw van middelbare leeftijd kwam zacht de koiuur binnen. Zij droeg een blauwe lainjin,, witte

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 5