Be voeding van het Vee in den aan
staanden winter,
DE BOETE.
TWEEDE BLAD.
Tweede Kamer.
Zalerdaq 3 November 1917.
60sle Jaargang No. 6100.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
Schager Courant.
Vervolg.
Men heeft nagegaan, hoeveel gedroogd voeder een
dier ongeveer kan opnemen en men vindt dit in boe
gen over veevoeding opgegeven per 1000 Kg. levend
gewicht, otndat wordt aangenomen, dat de hoeveelheid
voeder, die een dier opneemt, ongeveer evenredig is
aan zijn gewicht. 6
Een koe van 500 Kg. kan volgens dio gegevens on
geveer 17 Kg. droogvoeder per etmaal verwerken (in
hoogdragenden toestand misschien niet meer dan 12
a 13 Kg.) In die hoeveelheid moet dus een voldoende
voedingswaarde zitten voor het doel, waarvoor wij het
dier houden. Is het slechts onze bedoeling hel dier
in niet draehtigen toestand in het leven te houden, dan
is een zetmeel waarde van 3 Kg. per etmaal voldoende,
terwijl voor iedere Kg. melk, die het dier per dag
geeft, daaraan nog 0.25 Kg. zetmeelwaarde moet wor
den toegevoegd. Bij «m dier, dal 5 Kg. melk geeft,
moet bijgevolg in de 17 K& droogvoeder. die heit kan op
nemen, 4.2j Kg. zetmeelwaarde zitten, bij een dier dat 10
Kg. melk per dag geeft 5.50 Kg. zetmeelwaarde en'bij een
dat 15 Kg. melk geeft, 6.25 Kg. zetmeelwaarde
Om het dier in staat te stellen 5 Kg. melk per dag
te geven, moet het dus een voeder ontvangen, waar
van de zetmeelwaarde per 100 Kg. 4,25/17 x 100
25 bedraagt. Om 10 Kg. melk per dag te kunnen ge
ven, moet de zetmeelwaarde 5.50/17 X 100 =a 32
zijn, om 15 Kg.' per dag te kunnen produ-
ceeren 6.25/17 X 100 37 en voor 20 Kg. per dag
7.50/17 x 100 44. Volgens deze gegevens is dus
foed hooi zonder J^achtvoeder voldoende voor een
oe, die niet meer cffh 10 Kg. per dag moet produoee-
ren, terwijl voor een koe, die 20 Kg. moet geven weide-
gras van goede kwaliteit ruim voldoende is te achten,
doch met goed hooi biet kan worden volstaan, daar
het weidegra* een zetmeelwaarde bezit van 47 en goed
hooi een zetmeelwaarde van 32.
Voor zwaardere of lichtere dieren worden de cijfers
eenigszins hooger of lager. Een koe van 600 Kg. levend
gewicht kan o/5 X 17 20 Kg. droog voeder ver
werken, heeft voor onderhoud 6px3=5 3.5 Kg. zet
meelwaarde noodig en voor iedere Kg. melk boven
dien 0 25 Kg. zetmeelwaarde.
Op deze wijze is gemakkelijk na te gaan, of een be
paald voedermiddel geschikt is voor het gestelde doel
of moet worden gecombineerd met voedenniddelen met
een hoogere of een lagere zetmeelwaarde.
Over de hoeveelheid eiwit, die een dier noodzakelijk
moet ontvangen, bestaat veel minder zekerheid. Uit
de opgaven van Kellner, een gezaghebbend onderzoe
ker op dit gebied, laat zich berekenen, dat voor on-
2J| "L* «Ut voor «en rmtkglft mi
volitXn. 5 -wlt hnworttoq
'fi a*nflw)om«hi d«t een rund ren 500 Kg
bil de zoül dro^vo®der k»n verwerken, hoewel
voedêr^^m.!?n^ra1lproev^ 00 hoeveelheid droog-
0411 Wi i 14 Kg. per 500 Kg levend
meer in nr°S.en blJ hoo«drachti«e
mIil«^Crk<Jli^oh^d hier bet eiwitgehalte bti een
melkgift van 18 Kg. niet 5 o/0. maar 6
altiid mSPhïïü 18 ,nict «ttgmlotao, dat dieren, die
in gras i 04 en koek ®Ün gevoed, niet
InJull r5,n' Z00ueel voeder °P te nemen en daarom
;tr, LuCt °®ere zetmeelwaarde en een hooger
eiwitgehalte zullen moeten ontvangen dan nierixrven
is aangegeven.
Er zal dez«n winter waarschijnlijk veel gelegenheid
beslaan deze cjjfers aan de praktijk te toetsen en na
te gaan met hoe weinig eiwit men inderdaad toe kan,
want de voedormiddelen, waarover wij dezen winter
beschikken bevatten over het algemeen weinig eiwit,
penalve het hooi, dat daarvan een vrij voldoende hoe-
eelneid bevat Ik laat hieronder eenige cijfers volgen
om te laten zien hoe het daarmede staat'
Wordt vervolgd.
Schagen. 20 Octob«- 1917,.
De Rijkslandbouwleeraar
voor Noord-Holland,
G. NOBEL.
WH nV«n groet«r voowuul den die deb evsr m
weken uitstrekt, zoo dien*, aldus d« mlnl»t«r vat»
L„ N, »n H. de regearlng daar ia elk ftvaj
te benouden.
genschap" over mk
Bij de interpellatie-Schaper cal ook de noolt-ult-
geputte nardappeleivkwestie l
k urnen.
wel weer op het tapijt
derboudsvoeder van een dier van 500 Kg 0.20 Kg. eiwit
noodig is. terwijl voor iedere Kg. melk, die een dier
geeft, 0.07 Kg. eiwit aan het rantsoen zal moeien wor
de.» toegevoegd, zoodat een dier oin 5 Kg. melk te
kunnen geven o.55 Kg. eiwit zal moeten ont
vangen. voor een melkgift van 10 Kg. 0,90 Kg .voor een
melkgift van 15 Kg 1.25 Kg., voor een melkgift van
20 Kg. 1.60 Kg. eiwit
Die hoeveelheden eiwit moeten aanwe; ig zijn in
17 Kg gedroogd voeder, zoodat hef eiwitgehalte
moet zij ii rasp. 0.2^17, 0.55/17, 0.80/17 1.25
/17 en 1.60/17 of 1.2 3.2 o/o, 5.3 o/0, 7.3 °/o en
9.4 <y0.
Volgens ervaringen ui de praktijk schijnt evenwel
een veel minder eiwitrijk voeder voldoende te zijn,
daarom laat ik hieronder eenige cijfers volgen, die ik
heb berekend uit gegevens welks gedurende den oorlog
op de boerderij DiKopshof, behoorende bij de landbouw-
academie te Bonn-Poppelsdorf in Duitschland, zijn aan-
geteekend.
Gehalte vanhet voedei in gedtoogden
toeatand gedacht.
Eiwitgehalte
leOorioga- ZeOorioga-
winter winter
ODderhoudsvoedsel
Beneden 6 Kg. melk 1.60 0/o 1.00 o/o
G12 Kg melk 2.80 1.30 o/0
12-18 Kg. melk 4.50 °/0 2.30 o/0
Boven 18 Kg. melk 5.70 o/o 3.00 o/o
Volgena
Kellner
noodig
1.20 0/o
3.20 o/o
5 30 o/o
7 30 o/o
8.40 o/o
«t
N
18o/o
25
32o/o
37o/o
44»/o
Uit de uitkomsten van voederproeven in 1910, 1914,
1915 en 1916 genomen aan de Proefzuivelboerderjj te
Een verhaal alt het hedendaagsch New-York
door
GOUVERNEUR MORRIS.
Uitgave W. DE HAAN, Utrecht.
30.
HOOFDSTUK XLIL
1
Niet» brengt bij den mensch zooveel slapeloosheid
teweeg als de wetenschap dat hij zich als een gefa
Bedragen heeft Tusschen Chicago en New York liet
Wilmot zijn slaapplaats niet eens opmaken. Hij bezocht
°P de juiste tijden de restauratiewagen, maar was zichzelf
nauwelijks bewust van hetgeen hij bestelde of at. Hij
«>cht kranten boeken en tijdschriften, maar keek geen
*&n allen in Voor het grootste gedeelte tuurde hij uit
raan» naar voorbijvliegend daglicht of duisternis.
£2? gedachten draaiden steeds in een cirkel rond, die
rS°n en eindigde met vernedering. Hij "had zich
evenveel vertrouwen in handen van Blizzard ge-
'?l(1 als «en kind van zeven jaar. Hij had mannen,
vTJws anarchie en misdaad was, geleerd, hoe zij
JJ^pens moesten hanteeren. Op goed geloof was qij
h]ff«n 0p <j£ woorden van den keizer der boeven,
zorhi 8®cn vragen gesteld of de kwestie nader onder-
hii V®1 rijn geweten liet hein nu geen rust omdat
J -scfiai1(j€ge|() met twee handen had aangenomen om
SchuJden, die hein zoo zwaar drukten, af te betalen.
1.1 00rtsPruit*nd uit vernedering, steeg telkens de cir-
'gang van zijn gedachten op tot Barbara óm, vanuit
sm ^eer® licht van herinnering en hoop dat haar om-
~alde, terug te vallen naar de duisternis, waarin hij
or» telde c»m zijn evenwicht te herkrijgen.
~'J aankomst in New York zou éen man van minder
bvoudigt*ii aard, onmiddedijk geprobeerd hebben om
aan i^ailBrijke nieuws dat hij wist over te brengen
run 'chtenstein, maar Wilmot gevoelde geen rust te
beu hebben totdat hii Blizzard had gezien Oh hem
.Ju meening nad gezegd. Dal hij zichzelf daardoor
«v>nens^evaar bracht, viel hem niet in en zou ook
Yeran<Wina in riin hd^liiit otthrar.ht hebben.
Den Haag, 1 Nov. 1917.
De wijziging van den termijn van navordering der
vermogensbelasting; de heffing der dividend- en
tantième-belasting; de wijziging der wet op de In-
komstembelasrting-1914 en nog een paar ontwerp jee
van ondergeschikt belang, waren vliegensvlug afge
daan. Toen kregen wij de eindstemming over: hoo
ger landbouw- en veeartsanijkundig onderwijs
het „diergeneeskundig" werd met 51 tegen 7 stem-
meh geschrapt; en het ontwerp tot instelling
van het centraal testamentair-register. Laatstge
noemd ontwerp kwam er met 35 tegen 23 stemmen.
Het ontwerp, dat Wageningen tot Universiteitsstad
maakt, is ten slotte zonder stemming goedgekeurd.
Terwijl de inmiddels gekomen interpellatie-Scha-
per over de levensmiddelen-voorziening onder aan
de agenda is geplaatst.
Restte dus behalve het aanhangig ontwerp tot
uitgifte van grond aan landarbeiders de inter-
pellatie-Snoeck Henkemans ovetr de aardappel-voor
ziening der gemeenten.
Waarmee het grootste deel van den middag zoek
ging.
Minister Posthuma veroorloofde zich zelfs een
soort van „licht verwijt" aan de Kamer, dat deze
Z.Exc. zoo lang van den arbeid houdt, waarop prae-
ses Fock voor de hoogheid van heit Huis opkwam,
door te zeggen^ dat de minister van L., N. en H.
zeker zeer nuttigen arbeid verricht aan zijn departe
ment, maar dat ook de arbeid der Kamer nuttig
ia Welke opmerking mr. Marchant even kwam on
derstrepen. Minister Posthuma heeft tienduizend-
maal gelijk. Maarer zijn „dingen, die men nu
eenmaal niet zegt"
Veel nieuws heeft de interpollatie-Henkemans niet
gebracht. Schriftelijk heeft minister Posthuma hem
reeds beantwoord, dat de reserve-voorraad, voor ver
bruik van zes weken kunnende dienen, z.L voldoende
is. Uitbreiding tot 10 weken is zeer bezwaarlijk. Van
9 October aanvang der distributie tot 1 Decem
ber zullen, naar maatstaf van 4 K.G. per hoofd en
per week, 140 millioen K.G. of 140.000 wagonladingen
aardappelen moeten worden vervoerd voor directe
consumptie .Met een reserve van tien weken zou dat
worden: 34.000 wagonladingen.
Dit kwantum achtte de Minister te groot om n»t in
zóó korten, tijd te vervoeren. De heer Posthuma blijft
op dat standpunt Hij wijst op de moeilijkheden, voor
zeer velen verbonden aan hert opslaan van grooten
voorraad aardappelen; twee mud per gezin is z.1. al
vaak te veeL En zoolang men niet weet, precies, hoe
groot de aanwezige voorraad is, blijft voorzichtigheid
dubbel geboden. Intusschen: al wat mogelijk ls, zal
worden gedaan om de gemeenten tegemoet te komen.
De heer Schaper viel tot hevige verontwaardi
ging o.a'. van oud-burgemeester Van de Velde, de
burgemeesters in Patria aan, van wie velen z.1. on
geschikt zijn voor de distributie-taak. Betere distri
bueering van burgemeesters hebben wij noodig!,
riep de heer Schaper uit
Maar uit de verdere mededeelingen van den mi
nister bleek, dat men de burgervaders alte hard
heeft gevallen. Hun antwoorden en inlichtingen woor
den nog steeds aan het departement gewacht, maar in
verzuim zijn ze feitelijk niet.
Het leveren van „voldoende voorraden" aan de ge
meenten, zooals de heer Snoeck Henkemans wensch
te, blijft in den zin zooals hij het bedoelt, voorals
nog niet mogelijk. Het opstapelen van Regeerings-
voorraden op bepaalde plaatsen is zei de heer
Posthuma bij harde vorst nutteloos. Terwijl in
andere omstandigheden transport steeds mogelijk
blijft.
W?J „boomden" onder over het landarbeiders-ont
werp.
En rijn nu op art li het a men riem ent-Sch 8 per, dal
uligifte van „plaat»jee" cm van lo» land slecht» in
pacht wil gedoogen, du» niet in edgend.viu; het ameu-
demetrt-Fleskcns, dat beoogt mogelijkheid der ultbrvi-
van het bezit van landarbeiders op zandgrond,
st slechts in erfpacht, maar óók in eigendom,
en het amendement-De Jong en De Muralt, dat In
bijzondere gevallen gromden (vooraL die, bij groote
steden gelegen, hoeft mm hierbij op net 002) in eigen
dom of in erfp acht wil geven. Hier zijn dus de
pplaat»)«a" bedoeld. Misschien raken wij morgen. Vrij
dag, door het ontwerp heen. Aan het slot der discussie
van heden was er nog een „geanimeerd dispuut" tus
schen prof. Visser van IJzendoorn en den heer Teen
»tra. De vrij-liberale professor had het ontwerp „on
voldoende voorbereid" genoemd. En de vrijz.-demo
craat uit Zuidhorn vond dat deze opmerking bij de
Algcmcene Beschouwingen had behooren geplaatst te
zijn. Over het algemeen was de Kamer-atmosfeer heden
ietwat-zwoeL
Mr. ANTONIO.
COMMISSIE VAN BIJSTAND VOOR ONBEKWA
ME LANDBOUWERS.
Men schrijft ons:
Er zijn hi^r te lande tienduizenden hectaren Hand in
cultuur, die van nature vruchtbaar genoeg zijn om
bij éen zeer matige bemesting een ruimen oogst te
kunnen voortbrengen, maar niettemin slechts geringe
opbrengsten opleveren, ten gevolge van armoede, on
verschilligheid of onbekwaamheid van hen die voor de
exploitatie hebben te zorgen.
Nu is het steeds de gewoonte geweest, dat iederert
boer ten aanzien van de wijze van bebouwing van
rijn grond geheel de vrije hand gelaten werd: wilde
hij zijn gewassen laten overwoekeren door onkruid
en dientengevojge geen of veel te kleine oogsten bin
nen halen, dat stond aan hemzelf. Hij had de lasten
en schade te dragen en geen enkele Nederlander de-
hoefde er een boterham minder om te eten, daar de
graanaanvoer uit het buitenland op zoo ruime schaal
en tegen zoo jagen prijs plaats vond, dat er steeds)
overvloed van broodkoren was. Maar de wereldcrisis
heeft tot gevolg gehad, dat de aanvoer van overzag
vrij wei geheel is stopgezet, waarom er van regeerings-
wego ten aanzien van onzen landbouwenden stand
tal van maatregelen zijn genomen om onze korenvoor
ziening voor volgende jaren zooveel mogelijk te ver
zekeren, maatregelen, die zoo diep ingrijpen in geheel
het boerenbedrijf, dat ieder,, die op de hoogte is van
landbouwtoestanden en gevoelt wat het zeggen wil
voor een vrijen boer, om zoo naar alle zijden aan
banden te worden gelegd, de handen ineengeslagen heeft
van Verbazing, dat zulke voorschriften niet tot meer
verzet aanleiding hebben gegeven. En een eeresaluut
komt toe aan onze boerenbevolking, wijl zij, begrijpende
wat er op het spel staat voor ons land en zijn be
woner», bijna zonder uitzondering getoond heeft op loyale
wijze, met uitschakeling van het eigenbelang, te wil
le nmedewerken om onze voedselvoorziening zoo goed
mogelijk op peil te houden. Bijna zonder uitzonde
ring want den pachters of eigenaars van de tien
duizenden hectaren, waarvan boven gewaagd werd, kan
helaas geen eeresaluut gebracht worden, omdat zij door
hun onbekwaamheid, hun onverschilligheid of hun ge-
mi» aan overleg, aan ons voik millioenen kilogram
men koren onthouden.
En, wonder genoeg, de regeering laat hen maar tob
ben tot nu lou. Zij neemt tal van maatregelen, die ui
normale tijden nooit genomen zouden rijn. Zij be
paalt dat er vta zekere gewassen geen verbouw mag
plaats hebben of slechts verbauw tot een zeker
centage van voorafgegane jaren. Zij decreteert dat er
geen of slechts een zoer onvoldoende hoeveelheid voed
sel voor het onderhoud van kippen en varkens zal
worden verstrekt Zij bepaalt dat van sommige arti
kelen de geheele oogst voor haar rekening zal worden
overgenomen, enz., maar om onbekwame boeren van
hun land te sturen en de leiding van hun bedrijf tij
delijk in andere handen te geven, daarover schijnt
zij niet te denken. Toch zou dit gemakkelijk uitvoer
baar zijn. Immers, in bijna iedere gemeente is tegen
woordig een landbouworganisatie er. de bestuursleden
van zoo'n organisatie weten in 't algemeen van. iede^
ren boer in hun gemeente af hij zijn grond- verwaar
loost, dan wel of Hij ervan haalt wat er, menschelijker
wijs gesproken, van gehaald kan worden. Zij zijn dus
in Staat tot aanwijzing van die menschen bij wie de
mishandeling van den bodem de spuigatenuitloopt.
Zij, die opvattingen huldigen, welke geen enkele land-
vnort»uklni«s met ouderwetsebe, u*t den djd «reikt
werktuigen en met ean oco wümeiüketi efkesr ta
g»ït eik» wet kuaiunast fewt, waardoor hun oud mto
bouwer met cenig inzicht kan onderschrijven, zij, die
lal ndÉÉÉrik^^HM
voldoende wijze van onkruid zuiveren, dat daarop geen
uit luiheid
indolentie hun grond op zoo on-
1 onkruid zuiveren, dat daan
behoorlijke
op 't gebied der cultuurtechniek hebben zien komen
zonder daaruit eenige Leering te trekken en dus nog
;a "T' .'-"J nad zieft voorgenomen haar gedurenae een
te a terug te zien, maar "hij meende er goed mee
dn.!lt'eQ voornemen te breken, opdat hij baar den
""u v»o jiarry West sou kunnen melden.
Maar de huisbewaarster zed hem dat Miss I-erris
al 'een heel en tijd niet meer op het atelier kwam.
Zij had niets van haar gehoerd. Op een bekeren dag
was zij langs de achtertrap, en zonder hoed verdwenen,
wat later was de man zonder boenen, de voordeur uit
gegaan. De uitdrukking van rijn gezicht was om een
mensch een doodschrik aan te jagen. Ja zeker, op een
dag was de jongen in een taxi gekomen om eenigd
kleedingstuKkeni t «komen halen. Hij had haar vragen
niet willen beantwoorden. Zij had hem nooit een aar-
digen jongen gevonden. Neen, de buste waaraan Miss
Ferris gewerkt had, was niet weggenomen, Neen, mijn
heer kon het niet zien. Zij moest haar orders opvol
gen Nu ja, mijnheer mocht dan wel even mee
naar' boven, in den laatsten tijd had rij toch ook geen
bevelen meer gekregen.
Zii ging hem voor de trap op, terwijl haar hand
een geldstuk omklemde. Zij ontsloot de deur van Bar-
bara's atelier en gooide die wijd open, b-rwijl zij
opmerkte ,dat kr niets was aangeraakt sinds de juffrouw
vertrokken was.
Wilmot ontdekte veel stof, een omvergegooide stoei
em. toen Ontmoetten zijn oogen Blizzard's kop als za
gen zij ben levend wezen. De uitdrukking van dat beest
achtige, gezonken gelaat gaf hem een gevoel alsof er
mieren langs 'zijn ruggegraat kropen. Vort walging en
haat wandoe hij zich af. „Oh, Barbs. Barbs. wat een
koppige kleine (lieveling ben jé toch en voegde erbij
„Maar mijn God, wat een talent heeft ze.'
Blizzard was niet op rijn kantoor, maar boven en
nij verwachtte Mr. Allen.
Een meisje, dat buitengewoon mooi was geweest,
deelde dit mede aan Wilmot Zij zou nog zeer mooi
geweest 'zijn, want ze was heel jong, indien ze er
niet zoo moe, zoo ongelukkig "en geestelijk geknakt
had uitgezien Hield Rose nog van den taan voor
wien zit haar vrienden verraden had en haar betere
natuur had verloochend? Ja. Maar zy was tot .de
ontdekking gekomen, dat rij voor hem slechts een speel-
tuk was dat hij liefkoosde of brak al naar gelang zijn
stemming was In het begin, voordat het nieuwtje
eraf wan had hij haar genoeg ruwe teederheid betoond.
In den laatsten tijd, nu zijn plannen tot njphod kwa
men, was hü een en a) ruwheid Soms het hij haar
voelen dat hij meer da^n genoeg had vau haar liefde en
er over dacht-haar te vermoorden. Zi] keek den Jtnap-
pen jongen man zijdelings aan, met oogen die door
seftande en misdaad verduisterd waren, en wierp een
medelijdenden blik op hem.
„Komt u hier maar binnen, zeide ze
Met een onheilspellend «kners sloot de deur zich
achter wilmot en hij stoma ven aangezicht tot. aange
zicht met den bedelaaj- zonder beenen HIJ zat achter
een tafel waarop papieren en manuscript^ hoog op
gestapeld lagen en in zijn blik was mets te bespeu
ren van die spottende vriendelijkheid waarmee hij Wil
mot Allen vroeger had behandeld. Hij zag er bitter.
woedend en gevaarlijk uit Hij barstte uit £n oen har
den leclijken lach.
„Daar moet men jou voor hebben," zei hij. „oen
maar binnen te stuiven, daar waar engelen niet binnen
durven te treden Wees welkom in mijn salon. Goeie
God. Wat een idioot Je hebt de laatste woorden van
Harry West aangehoord en nou kom je hier regelrecht
naar toe."
..Ik weet met hoe jij dat weet, maar het is waar,
dat ik met je zoon sprak. Ik heb hem aangehoord.
En ik ben hier gekomen om je dat te zeggei^. Om je te
zeggen dat er tusschen on» niets meer bestaat. Van
hieruit ga ik regelrecht aan de juiste autoriteiten ver
tellen. wat ik weet"
„Ga je me eerst niet in mijn gezicht slaan? Je
hebt er wel lust in, dat zie ik in je oogen. Maar je
bent bang."
„Ik ben niet bang" zei Wilmot' „dat weet je best".
Als antwoord nam de man zonder beenen een zil
veren dollar op en brajt die woest in vier stukken.
„Bang!" zei hij. ..Bangi Bangi1'
Wilmot deed een stap naar voren. „Ik zou met het
grootst mogelijke genoegen je kop Inslaan," zei hij rus-
„maar ongelukkigerwijze ben 'je verminkt"
lizzard zei niets en Wilmot wendde zich wit van
woede en verachting om en. draaide aan den knop van
de deur, waardoor hij was binnengekomen.
„Die deur is op slot," zei 'Wilmot
„Je bent mjjn gevangene."
„Zoo, dat zou £k wei eens willen zien?"
In een oogwenk had hij een automatische revolver
van het grootste caliber getrokken en mikte hij op den
man zonder beenen. Deze bleef stokstijf met dezelfde
uitdrukking op het gezicht staan en wendde de oogen
niet van wilmot af.
Wilmot naderde, totdat slechts de tafel tusschen hen
stond. „Je zult", zei hij „uit dien stoel klimmen en
voor mij uitloopien en me uit dit huis laten."
De man zonder beenen scheen na. te 'denken. Het
was doodstil. Wilmot veranderde eenigszins van hou-
l en de planken van Jen vloer kraakten,
lizzard scheen een idee te hebben. Hij spreidde de
handen uit op tafel als om zicb uit zijn stoel op te
richten De palm van zjjn rechterhand bedekte, zonder
dat Wilmot het wist, een electrisch knopje,
„Misschien heb ie wal niet zoo'n haast om wee |r
kouieoJ' net Blizzardals ie bgort dat Miss Ferris
e-fl eiis* w*t MuaiUnest b-H waardoor hun grond mto-
iehkn niet het derde gedeelte opbrengt van wat die
sou kunnen opbrengen, rij dienen, boa hard en hoe
pijnljjk het ook xno^c 4J&» belang van bet alge
meen onthewm to -vofdin van het beheer over hun
bedrijf, op advke van plaatselijke organisaties, welk ad
vies, voor ieder gevat, door oen provinciale commissie
be»taande uit bekwame landbouw kum.igcn. moet war-
den onderechreveu, 05/dat er geen sprake van zal kun
nen rijn dat iemand, bekwaam genoeg om zelf zijn
oedrijf J» beheert-en, van dat beheer wordt ontheven
als gevolg van persoonlijke veeten of iets dergelijks.
En dau verder
Dan moet dadelijk in den waren zin van het woord
yp krachtige wijze de hand aan den ploeg worden
geslagen, want het zal veelal gaan om bedrijven, die
oeds tientallen van jaren aaneen aan ernstige verwanr-
ioozing hebben bloot gestaan en als het ware met
onkruai z|jn door- en overwoekerd. Maar er zijn, in
iedere gemeente een voldoend aantal jonge, energieke
loeren die met voldoende hulp binnen weinige maanden
ijds in staat zijn om vrijwel alle onkruidplagen met
wortel en tak Oit te roeien, zoodat wanneer er bin
nenkort maatregelen getroffen worden, alle verwaar-
'josde gronden tegen t vodrjaar een dergelijke beurt
gehad kunnen hebben en in staat zullen, zijn om bij
verbouw van een zomervrucht een rijken oogst voort
»e brengen
Velen zal dit aües te radicaal lijken en te bezwaar-
lijk voo rde pachters of eigenaars die bij de zaak be
irokken zouden worden T Is echter absoluut niet noo
dig om hen 6teeds geheel uit te schakelen Immers,
waar zij uit onkunde oorzaak zijn van het feit, dat
er op hun gromden steeds slechte oogsten groeien,-
daar "behoevenanderen niet in hun plaats te komen,
laar is het voldoende dat hun van meer deskundige
zijde voorlichting wordt gegeven, waarna, onder voort
durend toezicht, het verrichten der werkzaamheden aan
hen kan worden overgelaten. En in die gevallen, waar de
slechte toestand van de akkers het gevfig is van ar
moede bij de gebruikers die geen gehuurde hulp en
geen dure kunstmeststoffen kunnen betalen on
,d kunnen leeneu ook, omdat ze geen crediet heb-
u, daar kan uit 's Rijks kas een voorschot worden
verleend, welk voorschot uit de opbrengst van den
oogst kan worden terugbetaald; daar kan verder met
behulp van geïnterneerde Belgen het veldwerk worden
afgemaakt, weer onder toezicht van bekwame land
bouwers uit de buurt Op deze w|jze wordt niet alleen
voor den tegenwoordigen tijd, maar ook voor de to -
komst een zeer groote dienst bewezen aan dergelijk.'
zwakkelingen onder de boeren.
Alleen zij, dio uit luiheid of conservatisme oiet ha
len van hun grond wat daarvan gBhaald behoort te
worden behoeven dus maar tijdelijk van het beheer
over hun bedrijf ontzet te worden, waarna dat bedrijf
volgens de eischen van de moderne techniek op hun
kosten kan worden voortgezet, terwijl aan hen kan
worden uitgekeerd wat er overblijft van de oogst-op-
brengst na aftrek van alle kostend
Worden er spoedig maatregelen getroffen, dan kan
op de gronden gunstig gelegen ten opzichte van het bo
demwater, zoolang de vorst geen spaak in 't wiel steekt,
hee Iden winter doorgewerkt worden aan do verbe
tering van de cultuur-voorwaarden, terwijl die gron
den, die veel last van het bodemwater hebben, hetzij
door begreppeling, hetzjj door uitdieping der afvoer-
slooten, gepaard met drainage, in een betere positie en
dus in jneer vruchtbaren toestand gebracht kunnen
worden, waarna er in Februari of Maart reeds met
de voorjaarwerkzaamheden een aanvang kan worden
gemaakt, zoodat er nog uitstekend haver, zomergerst
of een nakvrucht kan worden geteeld. En ook de luie
of conservatieve eigenaars dier gronden zullen per sal
do waarschijnlijk nog de omstandigheden zegenen, die
oorzaak wei-den dat zij tijdelijk uit hun bedrijf werden
gezet, omdat ze uit de resultaten zuilen zien dat ook
waaraan ze waarschijnlijk méér dan
aan Kchzelf steeds het ontstaan van slechte oogsten
hebben toegeschreven, bij behandeling naar de hooge
«scnen van den modernen i|jd in staat zijn ten ruime
opbrengst te geven.
ONEENIGHEJD ONDER LANDBOUWERS.
Er dreigt een scheuring te komen In den Groninger
Landbouwbond. In een gistermiddag gehouden verga
dering, speciaal belegd met het doel een Bond van
Gromngsche veehouders op te richten, werd betoogd,
dat de Groninger Landbouwbond, waarin veehouder
en bouw boer vereeirigd zijn, de belangen der eersten
schromelijk verwaarloost en bij rijn adviezen aan den
minister yan Landbouw slechts rekening houdt met
de wenschen en voordeelenvan den bouwboer. De
Bond geeft aan .welken prijs het koren en het stroo
ij moet kosten en de veehouder moet het betalten, ja
kan voor die prijzen zelfs nog niets kriigen, omdat
sommige bouwboereu daarboven nog een fooi eischen,
Na langdurige discussie werd besloten af te wachten
wat de reorganisatie van den Groninger Landhouw-
bond, die in bewerknig is en 15 November zal gereed
komen, vooi* den veehouder zal afwerpen. Blijkt dan op
nieuw dat de veehouder wordt achtergesteld, dan zal
de tftcrloopiga c^punissie bestaande uit de heereu J.
J. Vink te Euumatil, Ven der Zwaag te Leegkerk en
Harkema te Lagemoeden de plaatselijke veehoudersof-
ganisaties, fok- en controle vereenigingen bijeengeroe
pen tot een constitueerende vergadering van den Bond
van Uoningsche Veehouders.
stond, sloeg neer als eent
iij*inng in de duisternis,
lekneusd en tastte dadelijk
dat hem bij de plotselinge da
geslagen. Het eenige licht dat
loor net open valluik in den
ook in dit huis gevangen zit"
In z|jn ontsteltenis liet Wilmot den loop van rijn
revolver even uit de richting zwenken. Op dat oogen-
blik drukte de man zonder beenen met de palm van z|jn
rechterhand op een knop en het vierkante stuk van
den vloer, waarop Wilmot
valklep en h|j viel door d
H|j wa» niet versuft of
rond naar zijn pistool, dat'
ling uit de hand we» geslt
er binnenkwam, was door
vloer. Zacht vi^l er iets neer voor zija voeten. H|j raar
het op. Het was een in chloroform gedrenkte dode.
Hij gooide hem ver van zich en tastte haastig rond naar
zijn revolver.
Weetr viel er een doek en daarna nog een. Een
verwijderd gemeen gelach drong tot hem door. Nog
meer doeken en de atmosfeer in de ruimte was als
verpest door chloroform.
Hij wist niet meer Waarnaar hij zocht en toen ten
laatste z|jn hand zich om de kolf van de automatische
revolver sloot, wist hij niet wat h|j gevoudeu had.
Weer viel er een doek.
HOOFDSTUK XLIIL
Hij kwam bij in een smal ijzerem bed, hij voelde
zich zwak en misselijk en bemerkte d'at hij geboeid
was. Hij kon zijn voeten- tegen elkaar wrijven, maar
ze niet van elkander verwijderen. Hij had gedroomd
van Barbara, het waren gruwelijke droomen. Zijn
eerste gedachte toen hij bijkwam was, dat ook zij een
gevangene in Blizzard's huis was en dat hij haar op
de een of andere manier moest bevrijden.
Nadat hij vruchtelooze pogingen had aangewend
om de glimmende, onsterk-uitziende handboeien te
verbreken, bleken zijn pogingen om kalm na te den
ken even vruchteloos. Uren gingen voorbij. Er kwam
niemand. Langzamerhand' geraakte hij in een toe
stand van machtelooze woede. Beschaving bestond
niet meer voor hem. Indien het noodig was zou hij
met zijn tanden vechten, oogen uitsteken, ja, zijn
vijand alle mogelijke barbaarsche gruwelen aan
doen.
Langzamerhand verdween het gevoel van misselijk
heid, want de atpaospheer in de kamer was frlsch
en er bleef alleen een gevoel van zwakte en moe
heid over. Aangezien hij een krachtig, gezond mensch
was was hij eigenlijk flauw van den honger. Maar
dit drong met tot hem door.
Een vrouw van middelbare leeftijd kwam zacht de
koiuur binnen. Zij droeg een blauwe lainjin,, witte