Grif! Lomax en zijn daad
WOENSDAfi 28 NOVEMBER 1517,
tOste Jasrgang. No 6114
EERSTE BLAD.
Staatsloterij.
FEUILLETON.
UitgeversTRAPMAN Co.
Hollands Noorderkwartier.
SCHAKER
11
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag. Woensdag
Donderdag en Zaterdag. Bij inzendinr tot 'c o
j a nvBBTBvfifiv g tot s m°rgens 8 ure wor-
den^ADVERrEMlfiN m het eerstnitkomend nummer geplaatst.
COURANT.
MïMiü- LnttnvlIiL
SCHAGEN. LAAN D 5. - Inl. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.—;.per post f 1.20. Losse nummers 5 cent
AX>VERTENTIÊN van 1 tot 5 regels f G.55, Iedere regel meer 10 cent
(Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Trekking van Maandag 26 Nov
le Klasse. Ie Lijst
Na 11726 f 2000.
No. 5018 f 1500.
Non. 744 9895 13396 f 1000.
No. 15038 f 400.
No. 17715 f 200.
Nos. 1850 3738 15906 17001 18437 18584 18687 f 100
Prijzen van f 20.
^42 71 197 247 337 358 448
481 526 545 574 622 670 704
734 741 763 801 810 815 821
894 900 976 1009 1049 1072 1227
1234 1314 1317 1326 1337 1445 1453
1468 1508 1525 1571 1670 1671 1678
1867 1873 1877 1941 1967 2149 2155
2358 2387 24-11 2451 2476 2510 2542
2610 2611' 2618 2902 2905 2940 2943
2954 2966 2985 3022 3111 3117 3191
3246 3281 3387 340S 3452 3516 3528
3558 3588 3595 3605 3610 3641 3654
3692 3714 3740 3742 3779 3873 3884
3907 3936 4075 4082 4107 4123 4175
4199 4226 4324 4343 4349 4408 4412
4493 4496 4497 4507 4516 4521 4540
4549 4558 4619 4621 4651 4719 4728
4789 4858 4908 4983
5015 5017 5067 5165 5200 5211 5283
5322 5329 5334 5345 5395 5494 5601
5609 5701 5707 5736 582l' 5848 5878
5957 5996 6027 6046 6066 6072 6107
6192 6258 6273 6320 6322 6331 6491
6538 6549 6553 6558 6617 6672 6708
6733 6782 6793 6827 7066 7123 7132
7142 7219 7299 7305 7317 7321 7324
7356 7382 7387 7444 7487 7492 7501
7537 7567 7594 7619 7639 7661 7719
7750 7758 -93 -98 7833 7867 7918
7935 7963 8006 8029 8041 8090 8132
8316 8358 8467 8614 8618 8624 8679
8694 8761 9080 9092 9263 9272 9330
9355 9368 9468 9500 9517 9626 9668
9688 9697 9750 9913 9922 9928 —98
10036
10110
10139
10188
10244
10258
10266
10329
10428
10434
10449
10506
10509
10520
10556
10674
10624
10697
10706
10707
10715
10722
10780
10783
10830
10837
10851
10923
10959
10961
10970
11020
11040
11049
11099
11118
11121
11133
-147
-250
-362
-368
11445
11456
11496
11523
11542
11610
-620
11629
11716
11739
11740
11928
11932
-965
11969
11973
12033
12049
12074
12092
12194
12210
12309
12130
12475
12528
12684
12716
12752
12790
12819
12893
12966
12988
13037
13156
13188
13215
13223
13226
13257
13260
13283
13307
13379
13437
13469
-483
-635
13702
13773
13784
13911
13932
14003
14018
14062
14085
14215
14225
14354
14388
14619
14637
14664
14672
14684
14716
14757
14785
14801
14828
14857
14875
14891
14962
14966
14979
14981
15020
15102
15133
15148
15160
15170
15238
15297
15389
15-139
15460
15480
15482
15565
16508
15633
15743
15805
15843
15935
16038
16063
16142
16205
16214
16229
16230
16255
16302
16315
16322
16331
16347
1638G
16381
16508
16540
16543
16556
16706
16931
17099
17111
17165
17180
17353
17373
17433
17529
17556
17565
17584
17697
17718
-732
-773
17835
18489
18834
19082
19457
19546
19763
20103
20237
20543
20811
17845
18551
18946
19135
19160
19563
19792
20122
20257
20659
20821
18145
18604
18978
19178
19493
19598
19824
20129
20354
20664
20836
18221
18625
18981
19294
19494
19607
19940
20145
20368
20726
20846
18303
18675
19000
19357
19497
19656
19978
20154
20423
20730
18438
18706
19033
19361
19519
19689
20037
20193
20527
20784
18413
18758
19037
19456
19539
19750
20067
20216
20540
20785
door
HALLIWELL SUTCLIFF.E.
Voor Nederland' bewerkt d. W. J. A. ROLDANUS Jr.
In boekvorm verschenen bij W. DE HAAN,
Utrecht Ingenaaid 12.90. Gebonden f3.50.
2.
HOOFDSTUK IL
Gabriël Hint en Oreta Rotherson.
Anderhalve mijl vlak ten westen van Marshcotee,
aan den heirweg, die naar de grens van Lanca&hiro
loopt, ligt een ander dorp niet veel meer dan
«en groot gehucht dat «ven dicht op elkaar ge
bouwd ls als Marshcotes uit elkaar staat. Dit laatste
tegen verschillende heuvels aan met kleine
parast raatjes, die op den hoofdiweg uitkomen; maar
Ltog Crag staat recht in de moor-winden en ziet de
nog lang nadat de beschutting zoekende Marsh-
^Gshuizen reeds grijs in het schemerlicht liggen.
rT«t op dezen dag zijn de dorpelingen van Ling
een volk op zichzelf gebleven, en ook al
gij van, slechts een mijl afBtand van Dun gren-
'dn in» m<r
ervolgens pan de ordebespreking van het standi-
punt door de vereen igLrig in te nemen, inzake de re
geling van het dijksbeheer.
De commissie niervoor benoemd en bestaande uft
de heeren M. Visser, H. Jb. Avis, D. Brander Tz.
K. A. Kaan, C. Nobel en P,Stapel Sz., kwamen
tot de volgp-nde conclusies:
1. het beheer van de geheele zeewering van de pro
vincie .Noordholland zooveel mogelijk in handen be
hoort te komen van één Hoogheemraadschap, bestaan
de uit een dijkgraaf en hoogheemraden door de Ko
ningin benoemd, op aanbeveling van Gedeputeerde Sta
ten, die op hun beurt een aanbeveling ontvangen van
het Hoogheemraadschap, en hoofdiogelande^ door de
belanghebbenden gekozen;
2. voor de bestrijding der kosten van het beheer,
ook de gebouwde eigendommen naar billijkheid moe
ten worden belast;
3. door de Provincie als medebelanghebbende bij
een 'deugdelijk beheer in de kosten behoort te wor
den bijgedragen;
4. het toezicht op de binnendijken of tweede (water-
keeringen, die bij doorbraak van een. buitendijk groote
oppervlakten tegen overstroomiingen kunnen beveiligen,
bij .hetzelfde Hoogheemraadschap behoort te berusten;
5. de vergaderingen van dit college in het openbaar
moeten worden gehouden.
Wat punt 1, het hoofdpunt betreft, gaf de oommissie
de volgende toelichting:
De ervaring heeft naar hare meening geleerd, dat
voortduring van den bes taanden toestand, waarbij do
zeewering in deelen is gesplitst, die elk afzonderlijk
door verschillende, naast elkaar staande colleges wor
den beheerd, gevaar oplevert voor de veiligheid der
provincie en dat een deugdelijk onderhoud en de
eventueel noodige verbetering van alle onderdieelm
slechts verzekerd kan worden geadht, als het worflfl
uitgevoerd door een staf van zees deskundige ambte
naren onder beheer van een opzettelijk daarvoor in
gesteld Hoogheemraadschap, bestaande uit en behalve
dijkgraaf en hoogheemraden benoemd door de direct
belanghebbenden.
Door het beheer op te dragen aan een afzonderlijk
hiervoor benoemd college van belanghebbenden, ver
krijgt men aan de aeaie zijde waarborgen, dit aan
de deugdelijkheid van de zeeweringen voortdurend de
noodige aandacht zal worden geschonken, terwijl aan
de andere rijde tegen onnoodige opdrijving der kos
ten zal worden gewaakt
Wordt dan nog voor de vergaderingen van dit col
lege volledige openbaarheid voorges ei ireven, dan heb
ben alle belanghebbenden gelegenheid, zich een oor
deel over het dijksbeheer te vormen en desgewemscht
kritiek daarop uit te oefenen.
De commissie is van oordeel, dat een deugdelijk en
tevens oecunomisch beheer beter zal zijn verzekerd,
indien het berust bij een afzonderlijk daarmee belast
Hoogheemraadschap, dan wanneer het berust bjj de
Provincie, voor Welke het slechts een van de vele
onderdeden zou vormen, waarover het Provinciaal Be
stuur zijne zorgen heeft uit te strekken Daar Gede
puteerde Staten op de benoeming van den dijkgraaf
en de hoogheemraden een grooten invloed kunnen
gij van siecnis een unji aioiaim
ÏS toch beschouwen zij u als een vreemdeling.
f!let vlug er bij, om goed te spreken van een buur-
tnear dadelijk bereid hem te helpen, als hij in
5°°<i verkeert tuk op voordeel, meer lettend op hun
*to«elijkbche taak dan op klasseverschillen, vast
overtuig, dat hun dorp het middelpunt van het
^«elal i8 die karaktertrekken bezitten de in
voer» van Ling Crag. -
paar geslachten terug waren tij een ruw^
m!u dan thans. Een streng, voor de hel bevreesd
u fthodisme was het overheerschende kenmerk van
k&st&an, en steeds was het Methodisme een le-
le-li 40,1,1 voor hen geweest, ook al was met hun
Vr'p 0014 h®t godsdienstige in hen wat verzwak
-cs was het voornaamste deel van hun geloof,
zij 'ri8 epn groot huis in Ling Crag, dat vlak naast
Wan d<,,"P«buren staat. Het ligt rechts van den weg,
daar ?6r «e van Marsncotes komt. De Hirsts hadden
Mhiuk •ina ev«n lang gewoond als de Lomaxen op
farnis*6* Manor. Vroeger was het een .vroolijke
k.kknfortuin in hel kaartspel, drinken en
Tom m n reu zijn opgegaan, indien niet de oude
Rriukkia voor zijn eenigen zoon, „gods-
tto V
1 wil zijn ufi|<r|<aaii, luuicu
gelukkig voor zijn eenigen zoon, "g00*
-scworden was Geen uur verliep of hij dacni
'IJn Laatste uur: de Ebenezer Chapel ^weer-
iedere samenkomst van zijn „Amen zijn
voornaamste levenswerk was zijn zoon Gabriél een
godzalige opvoeding te geven. Gabriël was geboren
''juist op hot oogenblik, dat de godsdienstkoorts op
zijn hoogst was, en de oude Hirst had hem bij het
geven vau een naam voor altijd een brandmerk van
vroomheid gegeven. Op zijn tiende jaar had de Jon
gen al geleerd, dat hij door den Almachtige was uit
verkoren, had hij geleerd te bidden tegen vl.iescLe
lijke lusten, had hij geleeid zich den verfoeilijksten
zondaar van Gods schepselen tè gevoelen. Naarmate
hij grooter werd, oefende hij zich tegen den duivel
ti' verzetten eu worstelde dag en nacht.
De oude Tom stierf en zijn vrcxuw volgdo hem
een jaar iater, en beide malen dat hJj op het door
den wind gezwiepte kerkhol naast he graf stond,
wilde hij ook zijn eigen vioesch begraven; de wor
men der aarde, zoo vond hij, waren zachter dan de
worm die niet sterft, en een langer leven betee-
kende' slechts een langere tijdsruimte om te zon
digen Doch' de Hemel sloot zijn ooren voor zijn gebe
den en 'wilde hem niet de zoo vurig begeerde rust
geven. Hij verkeerde in een voortdurende vrees
een vrees, die hem soms het zweet op zijn voorhoofd
bracht en kon nergens rust vinden; hij kon al
leen wandelen over de heide of als een dolleman
over de kale wegen langs het moor rijden. Hij ver
meed' de Ebenezer Chapel en den omgang met zijn
kameraden, voelde zich een melaatsche ouder reine
menschen; hij stond op het punt krankzinnig te
worden van afzondering im-zich-zelf-gekoerdheid.
In die dagen maakte hij kennis met een Wealey-
aansch predikant te Marshcotes, die hem een
leidelijke beschrijving gaf van de vreugde om goed
te worden. Hij ging naar een opwekkingssamenkosnst
hóórde rood zicji mannen en vrouwen met luider
stemme uitroepen, dat zij gered waren, anderen knar
setanden in hun laatste worsteling met den Booze,
anderen met hysterische verrukking lachen. In zijn
ziel ontbrandde hei geestelijk vuur. Hij voekie zich
opgeheven, de klanken van ruischende lofzangen
bruisten in zijn ooren, het geklanwiek van taüooze
vleugels van engelen suisde om zijn wangen. Hij
sloot zijn oogen, en een diepe zucht ontwrong Ech
aan zijn borat. Hij was gered.
Van af dien dag begon hij te preeken; zijn lange
ervaring van een dergelijken strijd gaf hem stof voor
zijn onderwerpen, zijn natuurlijke aanleg maakte
hem welsprekend. Hij liet zich opleiden tot gewoon
geestelijke, doch vestigde zich als plaatselijk pre
diker En het duurde niet lang, of m alle omliggen
de domen en gehuchten werd Gahriel Hin* een
bekend spreker. Na de invoering van het Methodisme
is alles wel veranderd, maar in die dagen was het
een vanzelf sprekend feit, daii Gabnfei een eigen
uitoefenen, doordat rij de aanbeveling daarvoor opma
ken, heeft de Provincie alle gckgertieid om te zor
gen, dat het beheer van de neewering in volkometa
vertrouwde handen komt
De verdere punten kwamen, zoo als later blijkt, niet
in behandeling.
De heer C. Nobel brengt als rapporteur hartelijke
hulde aan den heer M. Visser van Amsterdam voor
het vele dat hij heeft gedaan om aller aandacht op
het noodzakelijke om het dijksbeheer te veranderen,
te vestigen. Applaus.
Hierna volgen de algemeeno beschouwingen. De
heer V. Kalj, Hauwert, v.H d n bostaaadem toestand
behouden, alleen het toezicht verscherpen- Wat de
betalingbetreft, gelooft deze spr. niet, dat het op de
gebouwde eigendommen zal kunnen worden ver
haald, feestelijk alc Amsterdam en andere groote
siteden daarvoor zullen bedanken. En imocht dax toch
gebeuren, dan zullen deze menschen medezegging
schap eischen en spr. wil liever dat da boer zelf baas
blijft In polderzaken.
De heer Krusemann, Halfweg, wijst op het ver
keerde in het rapport der commissie om d« uitga
ven van thans en voor de toekomst met elkaar te
verbinden. Dat Rijk en Provincie voor de extra on
kosten helpen, vindt spr. goed, voor die voor de toe
komst kunnen belanghebbenden zelf zorgen. Spr. is
er voorstander van, om de kosten over zoo ruime
scliaal mogelijk te verdoelen Eveneens wil spr. het
dijksbestuur vereenigd in één hand; er van verzekerd
als men dan kan zijn van voldoende en goed des
kundig toezicht. Spr. wijst er verder op, dat het
rapjiort niet breed genoeg is opgezet en aan ver
schillende zaken niet voldoende recht laat weder
varen. Als men de conclusies van het rapport in zijn
consequenties aanvaard, zal ook een ieder moeten
meebetalen aan de .lasten van IJ polder en N oordzee-
bescherming.
De heer Raat, Burgerbrug, noemt zich een tegen
stander van één hoogheemraadschap over Noord
holland, te veel als de provincie bestaat uit verschil
lende deelen. Spr. noemt de zaak veel te ingewikkeld,
om dat zoo te kunnen regelen als de commissie wil,
We kunnen zien hoe Ged. en Prov. Staten die moei
lijkheid gevoelen om tot een oplossing te komen
Spr. wil het aan die belde colleges overlaten die .ten
opzichte van deze zaak van den beginne af zeer
attent zijn geweest. Laat het toezicht op de polder
besturen nah Prov. en Ged. Staten, dat acht spr. de
beste wijze, terwijl hij van- de drooglegging der Zui
derzee in dit opzicht ook veel heil verwacht.
De heer J. Korthals Altee, Amsterdam, voorzitter
van den N.-IL Bond van Waterschapsbelangen en
Verkeerswegen mist tusschem toelichting en conclusie
de groote verbindingslijn. Spr. stelt de vraag aan
de commissie: Wat moet het Hoogheemraadschap dat
u zich voorstelt bevatten? Hier is de conclusie te
vaag, terwijl verder de kostenvendeeling zelfs wordt
uitgesponnen. Wat verstaat ge onder direct-belang
hebbenden. Is dit standpunt in deze wel Juist? De
tijden dat men sprak van dlrect-belanghebbenden,
liggen ver achter ons. De toekomst leert ons dat ons
land in dit opzicht één geheel vormt. Spr. wil een
urgentiemotie en daarin neerleggen de gedachte dat
de tegenwoordige regeling van het dijksbestuur niet
meer past voor de toekomstige samenleving. Verder
is volgens de Grondwet het oppertoezicht aan de
Koningin en het toezicht aan de Provinciale Staten.
Wendt u tot dat college met de vraag of het een
nieuwe regeling onder t oog wil zien.
De heer R. Visser Berkhout, kan zich met de eer
ste conclusie der commissie vereenigen, maar wil
geen nieuw hoogheemraadschap. Bij den chaos van
polderbesturen wil spr. niet nog een nieuw polder
bestuur voegen. Als er een Napoleon kwam, zou die
aan dien warboel spoedig een eind maken. .Spr. wil
groei) bewonderaars had, die zelfs tiaar Ludworth
gingen, om hem des Zondiagsochtenda te hooren pree
ken. Ja, zoo toegewijd en trouw waren de volgelin
gen van den prediker, dat hij als het ware een
eigen gemeente had; of hij sprak te Hfg Crag of
Marshcotes, te Ludworth of Cranshaw, altijd ver
zamelde zich na den dienst dezelfde groep bewonde
raars bij .de deur van de kapel, om na te genieten
van Gahriël's laatste insnJraiie.
Wanneer een jonge man zijn leven niet wilde ver
beteren of een meisje wat te wispelturig was, waren
Gabrlèl's toespraken liet onfeilbare geneesmiddel.
HIJ kon de toorn van God aanroepen en het helle
vuur inet grooter kracht schilderen, dan een van zijn
volgelingen, en zelfs de meest verstokte zondaar
sidderde voor de beschrijving van het Oordeel, dat
hem te wachten stond. Misschien waren de meisjes
minder met dén prediker ingenomen dan zijn vroom
heid zou doen vermoeden. Hij was wat men noemt
een knappe jongen. Had hij een van haar ten hu
welijk gevraagd, dan zou zijn aanzoek zeker niet
onwelwillend zijn opgenomen. Maar Gabriél scheen
nauwelijks te beseffen, dat zij vrouwen waren. Ai
zetten zij haar mooiste hoeden op. al keken zij hom
nog zoo coquet aan, hij merkte net niet; voor hem
waren zij slechts mede-zondaressen in een wereld,
waarin de erfzonde alles was; hij stelde alleen be
lang in haar, voor zoover zij trachtten het goede
pad te blijven bewandelen.
Doch bij dit alles waren in Gabriél de gebreken en
de deugden van eigen volk tot in bun uitersten
ontwikkeld. Het oudie moor-bloed, heidenseh tot den
laatsten droppel toe, stroomde in zijn aderen. Over
tuigd, dat hij een „roeping" had, trachtte hij dag
en nacht den geest in hem levend te houden, de
stem van den moor-wind in zijn ooren tot zwijgen
te brengen. Hij was sterk en hartstochtelijk van
nature en de eerste vijf jaar na zijn eerste preek
had hij al die kracht aangewend m den dienst van
de religie.
Voor het overige was Gabriël een heereboer, die
het grootste gedeelte van zijn werk overliet aan
oen zekeren Jose 3iona, een godzalig man, die de
hoeve uitstekend bestuurde en buitengewoon han
dig was in het koopen of ruilen van een beest
Griff Lomax en de prediker hadden als jongen veel
over het moor gezworven en in den laatsten tijd
had Gabriél telkens wanneer Lomax voor een korte
vacantie naar hier kwam, getracht hem .te „redden".
Londen, de duivel en het leven van een kunstenaar
waren synoniem voor Gabriël Hirst, en de gedach
te, dat de vriend uit zijn jeugd den weg des verderfa
opging, was voor hem een marteling. Hij hield van
Griff met beu soort wilde wreeniag, dis hij, hoe hij
het beheer over de zeewering, vaarten en wegen op
dragen aan een speciaal daarvoor te benoemen com
missie. Die commissie te benoemen door Ged. Sta
ten op voordracht van de waterschapsbesturen.
Dan komt het beheer in één hand onder toezicht der
provincie. Wat de betaling hetreft, wil spr. de polder-
lasten van de laatste 10 jaar Onveranderd laten, maar
een deal der hoogere kosten voor den toekomst laten
bijpassen in den vorm van materiaal Van het ver
halen op hat gioctwde "ril ewr. niets vreten, meer als
hjj gevoelt vóór opcenten op de inkomstenbelastitag.
Poldervergaderingen moeten tulen openhaar rijn.
De heeren C Nofel M, Visser zetten uitvoerig het
stecdpui-t jVt pomoTisate ilteesn, scherp naar '-■oren
laten komend bet voordeel dat hét beheer in één hand
komt Drï gesehAiriH'adigs Joop der zaken bewijst
eveneens hoe dit atsedc snese aö asser het geval is gé
worden»
Do Eietr Ecüft&is AltsB stelt «Sa vttlgeMfe utsjenti».
nwü® we*;
De derfc^s r-jïis. ée «uïgessk conclusies
lo. da' hc bohetf van da geheele Wwering en het
toezicht yp **--• bintitd^fcan 'tn tweede waietkeeriögen
dringend en isi spce.Jtg.-te reorganisatie eischt;
2c. det <ro«air dis bestrijding dar kosten in hg* beheer,
ook ds gebouwd» eig^jdoEinim axar billijkheid moe
ten wcfdets balast-
do. dat door de provincie in de kosten behoort ie
warden, bijgedragen;
4a dat de vergaderingen vetn watersehspscolleges in
het openbaar tnoatea w«tvto gffoouds: én besluit ven
deze conclusies de betrokken autoriteiten in kennis
te 'stellen.
Voorzitter wijst «r op, hoe deze mo«le vrijwel weer
geeft wat de commissie wil, alleen fan opzichte van
punt 1 üs de motie niet ikjo omlijnd.
De heer Kruseman vraagt, of alle aecwaterkeerendq
werken in NocrdhollaiBd werden bedoeld. Spr. waar
schuwt tegen de consequenties van het aamneraen van
een dusdanige conclusie. Spr. wil hier lezen: alle zee-
waterkeerendc werken, die niet In beheer rijn van pro
vincie en rijk, te brengen in één hand. Spr, zag nog
liever, dat Noorderkwartier zich alleen bepaalde tot
de Waterschappen boven het Noordzeekalnaal. Daar
van heeft men hier voldoende verstand, niet van wat
er bezuiden ligt
Na de noodige discussies neemt de commissie dit
amendement over, maar geldend voor de zeewater-
koerende waterschappen in heel Noordholland. Dit wordt
aangenomen met maar enkele stemmen tegen.
Nu aangenomen ès, dat het beheer ral komen 5n
één hand, komt de vraag naar voren: in welke hand?
Een nieuw hoogheemraadschap, een oommissie enz. enz.
De heer K. Breebaart Jz. stelt voor, niet meer te
precieseeren en de voorstellen van Ged. Staten in deze
af te wachten. Vraag aan Ged. Staten, zegt spr., of
de Ideeën en voorstellen van Ged. Staten in
zoo
langhob
Dit wordt goedgekeurd.
Volgen de besprekingen over de volgende punten.
Twee stroomingen doen zich in de vergadering kannen,
n.1. die deze punten willen behandelen en die ook
hierbij eerst de meening willen kennen van Ged. Sta
ten. Het eindresultaat van heel wat gedebatteer is,
dat met 31 tegen 23 stemmen wordt besloten zich
ten opzichte van deze verdere punten niet uit te
spreken.
ade rondvraag vestigt de heer Kruseman er de
ciit op, dat de minister van Landbouw maat-
vroegttidig worden bekend gemaakt, dat ode be-
hob benden daarover hun oordeel kunnen zeggen
rageten treft inzake voedervoorziening en een particu
liere maatschappij heeft belast mot in- en verkoop
van voederbieten Spr. vraagt of het bestuur wil onder-/
zoeken welke gevolgen dit systeem kan hebben, omdat
het verluidt aat de m'
zal gaan.
minister nog verder op dat pad
zijn beat ar voor deed, niet bedwingen kon; en juist
ln die tijden, dat hij het vurigst bad en de hel in de
meeat schrille kleuren afschilderde, wanneer de be
geerte naar zondeloosheid het sterkst in hem was,
placht hij het gezelschap van Lomax te vermijden,
wilde hij niet ln het moor gaan wandelen uit vreea
ham te zulten ontmoeten, totdat de overtuiging weer
ln hem post vatte, dat het zijn roeping was nog
maals te trachten hem te bekeeren.
Den -Vrijdag na Griff's terugkomst zag de prediker
hem in de bocht van den weg van Marshcotes naar
ling Crag Gauw schuilde hij achter een hooiberg
weg en liét hem voorbij gaar. Hij durfde niet naar
hem toe te gaan, juist omdat hij het zoo gaarne
wildé; maar toen hij thuis kwam en van Binn's
vrouw Betty, die voor zijn huishouden zorgde, hqpr-
de, dat Grift hem een bezoek had willen brengen,
kreeg hij spijt, dat hij ham niet aangesproken had.
Hij gebruikte slechts thee en droog brood en ging
daarna zes uur lang in een stortregen door het
inoor loopan. Toen hij weer thuis kwam, had hij
zijn preek voor Zondagmorgen gereed.
Die Zondag was het begin van den herfst; alle
regen was uit de wolken geperst, zoodat het een
mooie, heldere ochtend was. Het lag in Gabriël's
bedoeling zoowel 's morgens als 's avonds te Ling
Crag te preeken.
's Ochtends preekte hij vijftig minuten preekte
zichzelf enthousiasme donderde, tierde en
schreeuwde van het kleine spreekgestoelte, totdat
zijn hoorders den zuurdeesem der verdoemenis in
hun vingertoppen voelden gisten.
„Hoe dierbaar, hoe dierbaar!" ging het van mand
tot mond, toen. de gemeente zich na den dienst bi]
den Ingang verzamelde. Doch te midden der lofre
denen op Gabriël ontbrak het toch ook niet a-am
stemmen, die meenden, dat hij te veel de donkere
zijde van alles zag, ea oordeelden, dat hij beter zou
doen om te mouwen, waardoor hij een broederen en
zachteren hlik op alles zou krijgen.
Maar de prediker zag niemand en hoorde nie-
mand. Hij ging zoo g^uw mogelijk naar buiten,
waar hij weer tot de werke!i.ikb<4d ontwaakte', hij
zag het zonlicht op a* bedingen, voelde den fris-
schen wind in zijn gezicht, hoorde het fcezang van
een vlasvink uit een dorpstuin achter zich: en al
die dingen waren martelingen voor den man Gods.
Hij voelde 7deh söei; vol vmi de lusten des vieesches;
hij kon in den. zonneschijn niet andere zien dan een
licht, om aiin eigen zonden te doen uitkomen.
Wordt vervolgd.