Binnenlandsch Nieuws.
hoogwoud.
- barsingerhorn.
dirkshorn. nut
als de kok met de keukenmeid kijft..
gemeente warmenhuizen.
Eerste Kamer.
g\£T,^Ula DAt 48 geen Kozic'ht voor jou|"l°IWi 6D
Maar nicht Jetje was niet te vermurwen
En Henri werd naar de openbare terechtstelling ver
weren.
Het schandaal was niet meer tegen te houden.
In de familie wordt er niet over gerept.
Tante Mien, de moeder van do fantast-oplichter
is overleden. Maar nicht Jetje is nooit meor ge
worden het vroolijko opgewekte meisje van vroeger.
Zij is bleek cm stil En de expressie van haar zachte
oogen is als van mensehen die groote smart geleden
hebben. De naam, van don mom, die de familie schand
vlekte, wordt nooit op de lippen genomen. Maar als
zij, in de familio 't is nu zoovele jaren geleden
Jetje zien, dan denken zij toch altijd aan Henri,
den kwasie-rijkaard en...
- BREEZAND.
Woensdag 9 Januari hield de Rundveofokverocxnging
Anna Paulowna ecu vergadering in het lokaal vari
den heer G. Borst te Breezand.
De voorzitter, de heer D. Stammes, heet de aan
wezigen hartelijk welkom, en in het bijzonder de
nieuwe leden, waarvan hij hoopt, en vertrouwt, ilat
zij steeds moer'tot do overtuiging zullen komen, ver
standig te hebben gedaan, met zich bij de fokvereemi-
ging aan te sluiten.
Dc secretaris do> hoer N. Raap, leest daarop de no
tulen, die onveranderd wordan goedgekeurd Vervol
gens krijgt de penningmeester, de hoer R. C. Waiboer
het woord, teneinde een overzicht te geven van den
financieelen toestand dor vereeniging, waaruit blijkt,
dat er waarscijnhlijk een tekort zied zijn van 200 gld.
Door, de heeren Jb. van Stipriaan on C. Tiel worden
de bescheiden nagezien cm volkomen in orde bevonden.
Voorzitter deelt mede, dat de controleur met 1 Ja
nuari in dienst is gegaan en dat zijn functie tijdelijk
aan den controleur van Oudesluis was opgedragen.
De heer H. Pateer heeft bedankt als bestuurslid, ter
wijl de heer R. C. Waiboer moet aftreden, In do
plaats van den heer Pateer wordt nu gekozen de heer
Waiboer, terwijl als nieuw bestuurslid geikozen wordt
de heer C. Tiel.' Bedde heeren nemen hun benoeming
aan. Tot controleur wordt vervolgens door de ver
gadering 'benoemd de heer D. de Waal te Loenan
(op de Veluwe).
Thans krijgt de heer N. Raap het woord voor zijn
inleiding: „Wat is een goede koe?"
Spreker wenscht voornamelijk drie dingen naar vo
ren te brengen, waaraan een goede koe dient te be
antwoorden. In de eerste plaats, dient het dier zekere
uiterlijke eigenschappen te bezitten; tien tweede moet
het beest van een goede, behoorlijk geregistreerde af
komst zijn, en in de derde plaats heeft men op de
productiviteit te letten.
Wat de uiterlijke eigenschappen betreft, daarover kan
spreker heel kort zijniedere veehouder toch weet
wel een koe te koopen, die aan zekere uiterlijke eigen
schappen voldoet en geen uiterlijke gebreken vertoond.
Alleen dient met het oog op de inschrijving in het
stamboek op de kleur gelét te worden. Het dier moet
namelijk zwartbont zijn en witte pooten hebben.
Wat de afstamming betreft, herhaaldelijk heeft spreker
reeds, vroeger hier ter plaatse het belang eener goede
afstammkig betoogd, zoodat hii het thans niet bepaald
noodzakelijk acht, daarvoer ook nu weer in den breedo
uit te wijden.
Uitvoerig wordt echter de productie besproken, wijl
toch teu slotte voor den veehouder die koe de beste
is, welke hem het meeste voordeel In den vorm
van bote.' opbrengt. Heele reeksen van ciifcrs wor
den gegeven mot betrekking tot het velgehalle, melk-
gift en boterproductie, ontleend aan vaarzen twenters,
derdkalvers en oudere koeien uit den Wicringerwaard,
waarbij in het licht wordt gesteld, dat de waarde der
koe voor den veehouder niet uitsluitend bestaat in een
hoog vetgehalte, noch in een groote melkgift alléén,
maar uit het product van die beide,
Met productiecijfers van vee uit den Anna Paulowna
polder, ter vergelijking, naast de Wieringerwaarder cij
fers. te plaatsen wordt aangetoond, dat het vee van
Anna Paulowna er heusch nog wel wezen mag.
Na eenige gedachtenwisseling dankt voorz. den heer
Raap voor zijn inleiding en sluit vervolgens de ver
gadering
Woensdag 9 Januari hield het Onderling Veefonds
voor Hoogwoud en Opmeer hare gewone jaarlüksche
vergadering ten huize van dein heer Breed te Hoog
woud.
Na opening door voorzitter C. Pijper en lezing der
notulen door secretaris C. Schilder, volgde rekening
en verantwoording. De ontvangsten waren f 67C6.96, uit-
f ven f 6486.05V2, saldo f 220.90V2 vorig saldo was
143.46. Er werden 3 bestuursvergaderingen gehoudeh
om de uitkeerimg wegens de wisselende veeprijzen, vast
te stellen. Een verzoek van het lid J. Rood om een
gratificatie, wegens het afkeuren van 'zijne 7 koeien,
werd na eengie bespr. van de hand gewezen. Er werd
besloten wegens bovengenoemd geval geen storting in
het reservefonds te doen. De heeren D. Koorn, Jb.
Helder en P. Groen werden als keurmeesters herkozen.
Er bleken 31 runderen afgekeurd en 7 gestorven h
zijn. De omslag over het algeloopen jaar bedroeg f 3
per rund. De uitkeering werd voorlooplg vastgesteld
voor een koe op f 130 en voor een hokkeling op
f 60, f 80 on f 100.
B(j de rondvraag werden nog enkele Vragen gesteld,
welke ton genoege werden beantwoord, waarna on
dor dankzegging werd gesloten.
(SLECHTE VERHOUDING.
In do Drentscho gemeente Havblte hoorscht al sinds
goruimon tijd oen minder goede verstandhouding tus
schen het hoofd der gemoento on liet grootste deel dei
raadsleden. Do verstandhouding is zelfs zoo dat on
langs eon adres aan H.M. de Koningin werd gezonden,
verzoekende don burgemeester niet weer te wulon hér-
benoemen. Op dit verzoek is echter niet ïngegian.
Plotseling hebben nu 7 van de 11 raadsleden het
bijltje er bij neergelegd en hun ontslag ingediend.
EEN JEUGDIGE APACHE.
Een geacht ingezetene van Rotterdam schrijft
,,'t Gebeurde hedenochtend in de Zomerhofsuaat. een
der druksto straten van Rotterdam. Een opgeschoten
straatjongen, natuurlijk met sigaret, wierp een bcjaaro
heer oen sneeuwbal in het gezicht. Heer toomt, jongen
slaat Do heer heft nu zijn wandelstok op, waaroji
de apache een revolver uit zijn zak haalt en hem
toevoegt: „Eén slag en ik leg je neer! Politie op
rijwiel nadert, de jongen er van door, werd na wilde
jacht gepakt
Zal nu streng recht volgen? De baldadigheid grenst
hier aain het ongelooflijker'
DESERTEURS.
Te Vlake zijn 6 Duitsche deserteurs aangekomen.
Zij waren vau het Oostelijk naar het Westelijk fronl
gezonden, maar zagen in België door het doorknippen
van den electrischen draad; kans, op Noderlandsch
gebied te komen.
PAARDEN NAAR DUITSCHLAND
De vragen, die het Kamerlid A. Cohjn tot den
minister van landbouw gericht beeft, luiden, naar De
Veehandel meldt:
1. Is het juist, dat 5000 paarden van 8 tot 12 jaar
naar Duitscnland zullen worden uitgevoerd?
2. Zoo ja, is het den minister dan bekend, dat hier
geen overschot, maar wel een tekort is aan deze
soort paarden?
3. En is het den minister bekend, dat het tekort aan
werkpaarden nog grooter zal worden, als de wensch
van den minister wordt vervuld, dat de landbouwers
zooveel mogelijk grasland willen gaan scheuren?
4. Waarom is niet de uitvoer bevorderd van do
ongeveer 15000 anderhalfjarigo ruins, die hier wel te
veel zijn?
Daartoe uilgemoodigd door B. en Wi kwamen ver
schillende afgevaardigden van ooileges voor armenzorg
op ons Raadhuis bijeen, om te beraadslagen over den
onderstand aan de behoeftigetn. Het resultaat der bespre
kingen is geweest dat, gedurende het eerste kwartaal
van 1918, aan echtelieden f 8 en aan alleen staande
personen f 6 zal worden uitgekeerd. Mochten 3e kassen
der kerkelijke gemeenten, door de hoogere uitgaven,
te kort komen, dan zal dit door de burgerlijke gemeente
worden vergoed. De hoogere bedeeling, met _'t oog op
de dure tijden, achtte men algemeen zeer noodzakelijk.
LORD LISTER.
De Rotterdamsche politie heeft een drietal jongens
van tien a vijftien jaar aangehouden, die in de Nieu
we Kerkstraat uit een pakhuis een slede en een paar
dekens ontvreemd hadden. De slede hadden ze op
den Schiedamschen dijk van de hand gedaan.
Toen men aan het bureau Witte de Withstraai den
veelbelovenden jongens de duimschroeven aanzette, bleek
dat men met dit trio het bestuur te pakken had* ge
kregen van een georganiseerde dievenbende, die den
al les zeggen den 'naam voerde van Lord Lister.
Een nuiszoeking bracht een voorraad potlooden, pa
pier, schroeven aan den dag, alles van diefstal afkom
stig. In een hofje aan de Kruiskade bleek in een gat
in den grond de safe der bende tc zijn. Daar vond
men o.a. een heele verzameling valscho sleutels.
Het vergaderlokaal der jeugdige booswichten bevond
zich aan de Binnenrotte onder het Viaduct Van daar
uit werden strooptochten onderinomen. Vooral de Fran-
sche bazar was meermalen het doel der ondernemingen.
In de statuten van den bond was ook de bepaling
opgenomen, dat zooveel mogelijk detectiveromans zou
den worden gestolen, waarvan een bibliotheek moest
worden gevormd.
Waar de boefjes hun anti-sociale denkbeelden "van
daan haalden, behoeft men dus niet te vragen.
RUNDVLEESCH.
Het gemeentebestuur van Utrecht heeft, naar het U.
D. meldt thains het standpunt ingenomen, dat tot de
distributie van rundvleesch behoort te worden overge
gaan.
Het heeft zich gewend tot de commissie van bij
stand inzake de uitvoering van de Distributiewet 1916
en er op gewezen dat de stijging van de prijzen van
het rundvleesch, die een tijd geleden begonnen, nadat
het vleesch gedurende ecnigen tijd abnormaal laag in
prijs is geweest thans in snelle en hevige mate loe-
n<rwe stiiBinc is van dien aard, dat, naar de mee-
ïing van liet gemeentebestuur van Utrecht hel^rund-
vleesoh Vo*r tal van g^en met meer
•en is. Bovendien verwacht het, dat nex viro 1
'c eerstvolgende weken nog belangrijk
eïl'et°1?eeft daarom der commissie van bijstand ver
J£t or bij don minister van landbouw <>P
lringèn, met do distributie van-rundvleesch onvir j
oen aanvang te maken.
Woensdagavond vergaderde de vcreenigj jg
n Genoegen alhier, ten huize vam don heer r. IJ".
Na opening door den voorzitter, den heer F.
sté, werden de notulen door den secretaris, den
,oer R. v. d. Laan, gelezen en onveranderd goed
Volg?' rekerxing ,van den penniiijgroee^er, -den
icer L. Reuvers. Nagezien door de lieeren D. (,roen-
,art en T. IJff, wordt de rekening goedgekeurd op
aen batig saldo van f3.03.
De bibliothecaris, de heer L. Reuvers, deelt mee,
dat de lust tot lezen in de laatste jaren steeds toe-
11ÖWorden in 1913—1914 uitgegeven 349 nummers,
in 1914—1915 612 nummers, in 1915—1916 643 num
mers, ln 1Ö161017 steeg het tot 658 nummers. Wel
■en bewijs, dat de bibliotheek in een bestaande be
hoefte voorziet en Nut en Genoegen aan haar doel
beantwoordt. De vereeniging, die slechts 13 leden
telt. mag dus wel op meerderen steun van de bur
gerij aanspraak maken.
De rondvraag nlots opleverende, wordt de verga
dering gesloten.
ALS men z'n broodkaart vergeeti-
De Nederlander schrijft:
't ls Zondag gebeurd op het eiland Wieringen bij
een trouwplechtigheid.
Ti, verband met de broodmisère, mede naar aan
leiding van bet feit, dat de bruiloftsgasten hun
broodkaarten vergeten hadden, werd een pot soep
gekookt, een „ruize-pot", waarvan de inhoud later
nog eens extra werd verwarmd ln koperen ketels.
En juist dit laatste nu was oorzaak van minder
prettige gevolgen. Bij een groot aantal bruiloftsgas
ten openbaarde zich weldra een bijzondere belang
stelling voor ^n bepaalde tijdelijke verblijfplaats...
De soep-etende hij's en zij's, bleek, ontdaan, be
treurden meer dan ooit het vergeten van de brood
kaart en dat verminderde n!«t toen een hunner
wec3 op de mogelijkheid, dat het koper van de
ketels wel een oorzaak van een enander kon zijn.
Inderdaadlater bleek de juistheid daarvan.
Wij hoorden tot op heden niet van ernstiger
gevolgen, maar de feestvreugde voor dien dag was
lepdwenenen verdwenen waren ook bruid en
bi uidegom en vele gasten.
Alleen enkele gelukkigen, die niet aan de soep-
ti'Hctalle hadden deelgenomen, bleven bruiloftsgas
ten en zij konden liet blijven, want nu het grootste
deel was heengegaan, bleef er voor hen nog vol
doende te genieten over.
De soep echter lieten zij onaangeroerdI.
Uit een verslag der raadsvergadering te Smilde:
De heer EndendijkHet Ls de volle waarheid, dat
ilt "mijn vee met krijtwit heb gevoederd. Ik heb aan
Voortman zuivere boonen te malen gezonden en heb
er waardeloos voedsel voor terug ontvangen Dit is
de waarheid mijnheer de voorzitter. Ik heb het laten
onderzoeken bij het Rijkslandboüwproefstation te Wa-
geningen. Het is haast niet te denken, dat iemand zoo
laag kan staan als ons medelid Voortman. Is het
geen schande, meer dan schande?
De heer HoogerbruggeDat is nu die beslist Chris
telijke man.
De heer Endendijk: Schande, dat in deze troebele,
treurige tijden, nu de mensehen zoo te kampen heb
ben om hun vee in leven te houden, dat zoo iemand
en nog wel een lid van den Raaa, een vertegenwoor
diger dog- gemeente, het vee zal vergiftigen. Het Is oen
schande, meer dan schande, mijnheer de voorzitter,
ik kan het niet op ein moet het hier zeggen aan Inijn
medeleden. Het bewijs is er, dat het lid Voortman
ajin een viertal boeren f 25 hoeft gegeven om dit ver
gif itigLngsgeval te verzwijgen. De bakkers J. Smit, wed.
Smit en wed. Voorma iaten nog bij hem malen, al
de andere bakkers zijn reeds bij hein weg. Waarom?
omdat ze bed.... worden, mijnheer dc voorzitter, door
ons medelid Voortman.
De heer Voortman vraagt nu het woord. Hij -ver
zoekt, naar aanleiding van deze zware beschuldigingen
dat de heer Endendijk zijn woorden intrekt, gehoe,
ofgedeeltelijk, daar hij anders daden van den heer
Endendijk zal bekend maken, die ook wel over de
Smilde mogen.
I)e heer Endendijk vraagt het woord. Hij zegt, dat
hij den heer Voortinan maar vóór zal wezen. Ik ben
koopman en heb oen koopmansgeweten en een distri-
buuegeiveten en heb inzake de distributie wel eens
iets gedaan, dat niet naar de letter der wet was, mm.r
dit geschiedde om mijn vee ln het leven te houden.
^heer Voortman teekent
re besehuldigingen van den hoer Endm<hjk. Ik
zoek daarvoor ae bewijzen. Encndijk h
kilo's, maar mudden zuivere rogge, schoone rogy
ten malen.....
Een stem roept: Dat is ge« vergiftiging
De heer Voorlman vervolgt: Ik zou nog
klDe^heor^ndendijkZeg alles maart alles wal je
!>e heer Voortman: Nog niet lang geleden heb ik
nog een slede met twee knechten gehad van Ladend ijk
niet 2 H.L. rogge, zpo schoon op. De heer Wteringa...
1 heer Endendijk: Nu je mijnheer Wieringu noemt,
daarvan had ik permissie. Ik behoef mij niet te scha
men 't Was om mijn vee in het leven te houiicri,
niet om tp vergiftigen.
De voorzitter hamurt en sluit het debat.
Als do kok met de keukenmeid kijft
Ingeschreven over November en December 1017.
GeborenCatharina, d. v. Klaas Koning en Elisa-
beth Peek. Wilhelmina, dochter van Klaas Molenaar
en Kniertje Jonker. Johannes zoon van Jacob Grin cn
Elizabeth van der Molen. Catharina dochter van
Johannes de Groot en Guurtje Swart Maria, dochter
van Pieter Groot en Maria de Ruflter. Klaas, zoon van
Jan Dékker en Neeltje van der Oord. Trijntje doch
ter van Adam Delver en Maartje Raven. Catharina,
Veronica, dochter van Jan Klaver on Anna Johonna
Tak. Jan, zoon van Gerrit Zoon en il helmin*
Zwamborn. Cornelis, zoon van Comelis Smit en Lli-
ZaGehuwd: Maximiliamis Zomerdijk, 27 Jaar, wonen
de te Schoorl en Elisabeth van Baar, 25 jaar, wo
nende te Warmenhuizen. Jan Pool, 28 jaar, wonende
te Schoorl en Dieuwertje de Vet, 26 jaar, wonende te
Warmenhuizen. Jan van Rijn, 24 jaar en Dieuwertje
Veter, 29 jaar, beiden wonende te Warmenhuizen.
Overleden: Johanna Bakker, 18 maanden, d. v. Jo
hannes Bakker en Aagje Jonker. Cqthartna Mul,
81 jaar, wed. van Cornelis Schouten. IJtje Moerbeek,
5 maanden, d. v. Comelis Moorbeek en Wilhelmina
Maria Roozing. Cornelia Hugtenburg, 57 jaar, echtge-
noote van Dirk Mosch. Neeltje Out, 80 jaar, wed. van
Wilhelmus Swinkels. Trijntje Delver. één dag, d. v.
Adam Delver en Maartje Raven. Maartje Grin,18
maanden, d. v. Jacob Grin en Elisabeth van der
Molen.
uur bij de heuvelrij, vanwaar men een uitzicht heeft
op Frender's Folly.
Toen vijftig jaar geleden Luke Frender zijn ka
toenmolen te Luhterton verkocht, was hij nog een
jonge kerel met veel lust in een voornaam leven en
een half millioen pond op de bank. Daar hij iemand
met fantasie was en graag zijn geld uitgaf op een
manier, welke geheel verschilde van zijn kennissen,
liet hij midden in het moeras een groot landhuis
bouwen niet een gewoon vierkant gebouw met
gepoleiste muren, maar een trouwe nabootsing van
de Middeleeuwsche kasteelen. Aan den noordkant be
vindt zich een ruim binnenplein met een door vier
steenen honden bewaakte fontein in het midden: Kijk
gaten grijnzen u uit de muren tegen en op een hoek
brengt de trap van een ongebouwd gebleven toren
u naar de ramen der tweede verdieping. Deze ra
men zijn lang, smal en diep ingebouwd. Zooals dat
daar tegenwoordig staat, verweerd door vijftig ja
ren wind, regen en sneeuw, wat in het hartje van
Cr&nshaw Moor wat zoggen wil, heeft Castle Fren
der ln den omtrek beter bekend als Frender's Fol
ly, iets eerwaardigs. Hoewel zeer duidelijk te zien
is, dat het hier een imitatie geldt, is het tenminste
geen revolutie-bouw. De muren zijn dik en goed ge
voegd, terwijl het geheel den indruk van ruwheid
geeft.
Hoe kort Frender's Folly ook geleefd heeft, het
heeft snel geleefd, evenals zijn steenen voor hun tijd
verweerd zijn. Luke Frender verdobbelde zijn geld,
zijn crediet ook zijn vrouw, zeggen sommigen
binnen zijn muren; en hij joeg zichzelf in de groo
te kamer, die op het binnenplein uitzag en die hij,
half uit spot, had laten bouwen om als particuliere
kapel te dienen, een kogel door zijn hoofd. Daarna
wioondo de vriend, die hem van zijn geld en zijn
vrouw beroofdi hadi, op het kasteel, gaf zich over
aan den drank en stierf in een aanval van delirium:
zijn zoon, die hem opvolgde als bewoner van het
kasteel, trouwde met een van zijn eigen dienstmei
den, kwam in heel korten tijd tot de ontdekking, dat
ook hij zijn ziel aan den duivel verkocht had en
wreekte ln zekeren zin Luke Frender's dood door
zich in dezelfde particuliere kapel, die op het binnen
plein uitzag, aan een balk op te hangen. Dit gebeur
de vijf jaar voordat kapitein Laver&ck het kasteel
gekocht had'. Zijn geschiedenis was in de geheele
streek bekend; en mensehen, die er over dachten
i i 0l.,,?O!,en, 8chrlkten, zoodra zij het zagen, on
middellijk terug voor het leelljke van de omgeving
t n do griezelige geschiedenissen, die er aan verhon
den waren, zoodat Lavorack het voor een tiende
gedeelto van het bedrag, dat de bouw gekost had.
had kunnen koopen. Hot jachtveld in den omtrok
was uitstekend en de ligging zoo, dat de kapitein in
den tegen woord igen toestand van zijn huiselijke ra-
n'ü.. s 1<>t(>rs ha<3 kunnen wenschen.
Roddick wist niets van de aan Frender's Folly
verbonden geschiedenis, behalve dat het gebouw pas
■kort geleden gezet was; doch nu hij van af den heu
vel neerzag op de ruwe omgeving, voelde hij vol
strekt geen neiging in zich opkomen om het, zooals
hij vroeger wel eens spottend had gedaan, Katoen
kasteel te noemen. De zon, een vuurroode bol, raak
te met haar benedenrand het moor aan; een grijze
schemering kroop over de eeuwiggroene heidestrui
ken; de wind zuchtte. Alles was onuitsprekelijk droef
geestig, ontzettend eenzaam.
De zon was heelemaal onder, toen Roddick den
heuvel afliep naar de afgesproken plaats. Hij ont
waakte uit zijn gevoel van ontzag om te merken, dat
zijn oogen vochtig waren en zijn keel droog was. Hij
schold zichzelf uit voor een dwaas, maar hoe hij er
zich ook tegen verzette, hij kon zich niet onttrekken
aan den indruk, dien al die woestheid op hem
maakte. Hij huiverde, toen hij onder den ouden
den, die met moeite halverwege den heuvel opge
groeid was, staan bleef. Een schaap dat iets hoo-
ger dan hij op het, moor stond, blaatte zijft protest
uit tegen het noodlot, dat het daar gebracht had.
.Wanneer een flinke groote hond maar eens flink ge
blaft had, dan zou hij zich niet half zoo triestig
gevoeld hebben.
Maar het leelijke dier half mastiff, half collie
dat naar de afgesproken plaats geslopen kwam,
liet geen geblaf hooren. Hij ging naar Roddick op
zijn achterpooten zitten, kwispelde met het stompje
van zijn staart en drukte zijn kop tegen Roddick's
hand, om gestreeld te worden. Hij was er echter
op gedresseerd' geen geluid te geven en bang voor
een standje van het meisje, dat ©enige rassen ach
ter hem volgde.
„Janet!"
Geen ander woord kwam over Roddick's lippen
Hij drukte haar in zijn armen dicht tegen zich aan.
„Leo'begon zij eindelijk, „hoe dwaas van me om
je zoover over het moeras to laten komen!"
„Dat beteokent niets, kind!"
„Ik zou jo graag dichter bij Wynyates ontmoet
hebben, rna^r ik kan onmogeliik zoo lang vyegblijvcn
We hebben een hoop logé's oo het kasteel, die allen
op mij wachten om ze lozig te houden".
„Laat te wachten!" bromde hij gemelijk.
Evenals altijd zag hij duidelijk de dwaasheid van
deze ontmoetingen in; do inspanning was grooter
dan een getond man zou kunnen verdragen.
„Maar ze tullen me missen, wanheer ik hier lang
blijf, en Ik ben bang, dat vader me ontdekken tal
en dan zal, geloof ik, Leo, alles uit zijn".
„Janet!" rfep hij scherp.
„Ja?" Verschrikt door zijn toon, keek zij op.
»Jt moet eulke dingen mdet izeggen^ Weet je
welke lust in mij opkomt, wanneer je op dio ma-
nier je heelo hart voor mij bloot legt? Dan zeg lk
tot mezelf, dat ik je var) hier weg moet dragen om
een eind aan den strijd te maken. Je bent zoo licht'
Den Haag, 10 Jan. 1918.
Men weet, de afspraak was, dat de Senatoren ten
twee ure het nieuwe departement van Landbouw
zenden gaan •bezicdrtigen. Dies werd de zitting1
beden ten 1 ure verdaagd tot morgen, Vrijdag-och
tend.
Nadat de „heffing eener dividend- en tantieme-
belasiing"! alsmede de wijziging der Wet op ln-
komsten-beiasting-1914 waren afgedaan.
Eerstgenoemd ontwerp kon de goedkeuring van
zes der 36 aanwezige Senatoren niet verwerven,
i i iet waren de heeren Smits, Vefheijen, Van Was-
senaer, St'ork, v. d. Hoeven en Van SwaaiJ, die tegen
stemden..
Mn ar minister Treub had geen tware taak bij de
verdediging. Na de heeren Smits en De Gijsel&ar
1 maakte de heer Stork zich tot tolk der bezwaren
legen deze dividend- en tantleme-belasting. Haar
een dubbele belasting op de na&mlooxe vennoot-
schappen noemend; die daarmee totaal 10 pet. den
fiscus zullen moeten offeren. De heer Stork acht 't
onbillijk, dat de leden van het personeel de di
recteuren en verdere ambtenaren zullen worden ge
troffen. „Voor de commissarissen, die in den re
gel bitter weinig werk' hebben te doen voor hun
i baantje aldus de heer Stork kan 't ermee door
De heer De Gijselaar, die geklaagd had dat het
ontwerp hem niet genoeg „doorzult is van moderne
begrippen", voerde mr. Treub tegen, dat de Leid-
sche burgervader dus straks; als echt-moderne hef
fingen aan de orde zullen komen, die dus stellig zal
steunen„Behagelijk" ls .deze belaating niet, gaf
Z.Exc. dén heer Smits toe. Doch wie ter w ereld heeft
ooit van eene „behagelijk" geprezen belasting ge
hoord!?Overigens bepleitte de minister het lo
gische van deze heffing, die de naamlooze vennoot
schappen geheel -.-rij Iaat in het bepalen der win
sten, wat beter is dan een eigenlijke vennootschaps
belasting.
HeJ was,een genoegelljk uurtje van gekeuvel, he
den-ochtend in den Senaat, goede voorbereiding
tot den lunch en het tochtje naar den Bezuiderv
houtschen Weg.
Morgen, Vrijdag, moet nog een heel lijstje afge
daan.
M r. ANTONIO.
Ik zou je met gemak kunnen dragen, of je het goed
vindt of niet, en dan
Hij hield op. De gestalte van het jonge meisje
kreeg, iets soepels krachtigs een kracht, die
men van haar slankheid nie tverwacht zpu hebbeh.
„Leo", zeide zii langzaam. „Ik wil niets liever!
Ik ben niet bang dat gevaar te trotseeren".
Hij aarzelde maar slechts een ondeelbaar oogen-
blik. Dan schudde hij haar door elkaar, als was zdj
een ondeugend kind.
„Jou kleine dwaas! Wie is nu bang voor een ge
vaar, dat hij niet kent? Als je me nog eens op die
manier tot het uiterste durft te brengen, dan zal
Lieive God, Janet! v.el hij zichzelf met een ou-
uitsprekelijke teederhedd. irl zijn stem in de red©,
„huil nou niet. Zie je dan niet, dat oen man die
onzelfzuchtig en dergelijke onzin meer wil zijn' een
baarlijke duivel wezen moet. Het is makkelijk zacht
te zijn, wanneer je den strijd niet. gaande in je be
hoeft te houden".
„Leo zeide zij, „als je me niet dadelijk een zoen
gooft, zal ik je voor eeuwig haten. Heb ie dan
vergeten ging zij voort, als wilde zij zich voor die
vraag verontschuldigen: „heb je dan vergeten, wat
dit leven hier. voor mij is? Ik haat de moors, zij
jagen mij angst aan, het is alles zoo triest. En al de
mensehen, die vader hier hrengt, om het wat leven
diger voor me te maken, verergeren de eenzaam
heid slechts. O Leo, als ik nog maar een heel klein
beetje dwazer was, dan zou ik of mijn oogen uit
huilen of het meer is diep genoeg en de kou
zou maar een paar minuten duren".
„Ik ben een bruut, kind.; waarom heb je dat niet
eerder ingezien?"
Hij nam haar in zijn armen en streelde haar
„Leo lfuisterde zij en lachte door haar tranen
hem toe .4» dat onze gelukkige Kerstmis?"
oor Roddick kon antwoorden, begon de hond- te
janken, op een manier, die hun aandacht troKHb
snuffelde met zijn neus op den grond en rook hliik
baar iets, dat niet naar rijn kin waa Dan^loi^i
weg als een pijl uit een boog en een ja?n3ré
kwam uit een boschje heidestruiken vlak
hen Het was een heldere avond, de sterren sch^
helder gonoeg om de dingen ln oen irh™!S
uitkomon' het midden w
SSÜrt W. ln*enged°ken lompen en
„Mijn vrouw, verdlJanet roan a t
Maar Tramp was te opgewonden r,™
van het meisje te hooreru Hij lion om s
heen en weer, terwijl hij tuschcn zlh^ gestalte
nu ep dan een gesmoord geblaf uitst ei
naar" hem toe en greop hem bH vhoog
het was geen oogenblfk te vroeg wam f fl
op het punt een sprong te doen ro 14 was lu,st
uit de heideatruiken op. Roddick vervJoSuh^ fi
omdat het heidér genoeg was, om Janet het af
schuwelijk vertrokken grlaat te doen zien.
De stilte werd ondragelijk.
„Wat doe jij hier?"-vroeg Roddick.
„Maar, Leo, zoo moet je niet tegen me spreken,
nu ik je zooveel mijlen over het moeras nageloo-
pen ben. Zal je dan nooit leeren wat de liefde van
een vrouw beteek ent?"
Janet kromp ineen. Roddick's"oogen schoten vlam
men, toen hij het tengere meisje zag terugdeinzen
voor die verschrikkelijk© heks, die toch rijn vrouw
was.
„Hoe dikwijls moet ik je nog zeggen te blijven
waar ik dat wil?" Hij kon den lust, om haar te
worgen, bijna niet weerstaan.
,4'k kan niet gehoorzamen, wanneer ik dronken
n. Leo lk kan niet. Dan ben lk gewoon gek
op je Wie is dat meisje?"
„Janet, ga toch, als het je büeft, ga toch!"
Z.1J schudde de wezenloosheid dio haar bevangen
had, van zich af.
„Ik kan, ik wil je niet alleen laten. Leo, is jouw
strijd niet d» mijne? Hoe kan lk jo alleen laten in
zoo n toestand?"
„Waarom hehben we den hond zijn gang niet la
ten gaan?" mompeldo Roddick.
Janet verstond echter do voorden en greep hom
bij zijn arm.
„Neen, neen zeg dat niet Leo. Dat is het juist
wat ik bedoelde je zult liaar vermoorden, als ik
je alleen laat, en wij, jij en ik, zouden onze kans
op geluk voor goed verliezen. Zie je dat niet ln?
J iji die me daarnet dood schudde, omdat ik je vroeg
m'J mee te nomen?"
Hot schepsel staarde van den een naar de andere
en trachtte te sproken, maar Roddick legde haar
weer het zwijgen op.
„Het is niet zoo erg weg to loopen ais een moord
te begaan", ging het jonge meisje met aandrang
voort „Zie Je dat dan niet in, Leo?"
Hij vermande zich.
„Het beste is geen van beiden te doen. Je kunt
me vertrouwen".
„Zweer je me, dat Je <jat gMQ
zult doen?"
„Ja, lk zweer het Jet En ga nou".
Zij aarzelde, keek naar den bundel lompen, stak
dan hem haar wang toe. IHj kuste haar ernstig
„Dat ia onze plechtige verklaring, lieveling'.zei-
Hij keek haar na, tot rij uit het gericht verdwenen
was. ixan wendde hij zich tot zi,n vrouw G? mee
duivelin!" zeide hij kalm. m'6'
En samen liepen zij het moor op. Van tijd tot tikf
lachte Roddlok scherp. y
Wordt vervolgd.
