CM
GriSf Lomax en zijn daad
TWEEDE BLAD.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
Zaterdag 23 Maart 1918.
61ste Jaargang No. 6178.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Den Haag, 21 Maart 1918.
De treurige en ernstige berichten uit Wadhinirton
deden zich beden neer duidelijk gelden op de Sm-
iiïi/ng der hamer en hebben ook inivloed op do replie
ken bij het Distributie-debat, welke heden, Donder
dag, aanvingen 1
Er zijn drie rnotlën geboren.
De leider van de vrlja.-dW>craüsclhe fractie mr
Marchant die In eersten termijn -niet aan do dis
cussie dfelnam, wil de hamer als haar oordeel doen
uitspreken, dat terwille van de rechtszekerheid een
Raad van Beroep aan Administratieve Rechtsspraak
voor Crisis-zaken moet wonden ingesteld; dat aan al
le gezags-organen in het van Overheidswege geor
ganiseerde of gecontroleerde bedrijfsleven een amb
telijk karakter moet worden gegeven; dat alle rant-
soeneering van levensbehoeften in algemeenen zin
moet werken. De Kamer zou er bij de Regeering op
aandringen, in deze richting werkzaam te willen zijn
De heer Ter Spili, de vrij-liberaal, maakte eene mo
tie aanhangig, op den voorgrond stellend dat „bij de
zeer buitengewone omstandigheden der laatste da
gen" eene Regoerlngsorisis niet in 'slands belang
ion zijn. Dringt er op aan dat, in voortdurende sa
menwerking van de hoofden der departementen van
\lgemeen Bestuur, de Regeering „onverwijld.herzie
ning en ordening van productie en distributie" zal
voorbereiden.
Eindelijk de soc.-democratische motie-Van den
Tempel, do bekende edscben stellend van soc.-de-
mocratiscbe tijde uitvoerig ontvouwd en toegelicht
in beslag nemen van vet en vleeaóh; distributie van
kleeding en schoeisel, om.
Uit de replieken is heden wel zeer afdoende ge
bleken, hoe het besef algemeen Is, dat het Kabi
net thans niet mag worden aangetast De premier
heeft doen begrijpen, dat de val van Posthuma de val
van het kabinet zou beduiden. Men wenscht minis
ter Post hu ma vooral daarom niet te doen aftreden.
Mr. Van Beresiteijn zegt, dat slechts de .hoogst ern
stige internationale gebeurtenissen" hem doen beslui
ten, i.haii« geen katoineta-crisis uit te lokken.
Mr. Marchant wijst erop, dat niemand tl Lans een
minisierieele crisis wenscht. En niemand ook de ver
antwoordelijkheid voor het bewind op zich zou ne
men. Eene crisis zou thans niet zijn op te lossen,
llij wil handhaving van het huidige distributie
systeem mat verbetering in de uitvoering; het op
houden van rechtsonzekerheid voor zoovelen; doel
matige organisatie; algemoene rantsoeneering.
Mr. Ter Spill bracht hulde aan minister
Posthuma voor rijn jongste verweer. Schoon hij 't
met de strekking niet eens ie en hij vooral in de
egenwoordige-omstandigheden begrijpt men het
z.i. veel te kwistig veretrekkon van broodkaarten,
zwaar doet wegen. En minister Treuh riep hij toe:
t is eeif slecht soldaat, die ziin po6t verlaat. Ver
geet niet, desertie in oorlogstijd wordt met den ko
gel gestraft. Toon ook op het politieke slagveld, dat
gij, mr. Treub, dat beseft!
Het syeteom-Yreub de „surprise" vindt al bit
ter weinig sympathie. De heer Van Beresteyn vindt
zs „te gekunsteld". Heeft vruchteloos gezocht naar
de ^sparing welke ze moeten brengen. Is er „scep
tisch tegenover gestemd. Dat de heer Marchant er
nicvvoB gediend is, het bleek reeds voldoende.
Baron De W'yckerslooth vindt er wel t oen en an
der in, dat hem aantrekt, maar ook zijn slotsom is
aheoluui-ongunstig. Ook de heer Snoeck Henkemans
moet er niets van hebben. En de heer Van den Tem
pel evenmin.
Vdu een voor de „surprise" gunstig votum der Ka
mer i3 dus geen sprake.
Ik stip nog aan, dat mr. Van Beresteyn ganseh-on
bevredigd Ja na de rede-Posthuma.Volgens hem
heeft Z.Exc. alles willen, .goedpraten", was er van
edhte verdediging geen sprake en was de houding des
ministers van Landbouw in de zaak-De Jong aller-
slapet. -
De molie-Marchant zal op dit oogenblik wel de
meeste kansen hebben. De leider der vrij z-democra
ten hief de leuze Verzamelen 1" aan. Eendrachtig sa-
menwerken in de huidige omstandigheden, Oók voor
je Enquete, die zich zi. over het geheele crisls-be
leid moet uitstrekken. Harde woorden sprak de heer
Marchant nog over de Ejcport-Centrale, zi. het vijfde
rad van den wagen. Er moet 'zegt hij oèntra-
llseering komen van lm- en export. De N.UM heeft,
i ',gCe£ schitterend beeld" te ziengegeven.
1 een mcuw hoofd ervan aan te
sio<m? 6 l0D 4013ris en 6011 ruim Pen_
he,\ debat was over het algemeen be-
mdigd. De heer Duys,_ met zijn „animus hilaris ét
locosus de „gamin der Kamer riep van de
lange motie-Ter W (die de heer Henkemans „minder
practisch vindt dan die van mr. Marchant)- Daar
zit van alles in deze eenheids-motie. Precies «kfabfe-
worst I
De vraag is nu, wat <je Rcgecring ten slotte zal doen.
Zich mot do motie-Marchant yeroeniflen. die aan
vaarden?
Zoodat het debat dun toch naar mr Troelstra's
advies ben „pósitiri resultaat" zal hébben opge
leverd?
Zal dit het slot wezen?
En zal minister Trcub. naar mr. Ter Spill's woord,
ondanks het straks mislukken van zijn surprise"
geen „desertie plegen", op zijn post blijven?
Zeker is 't fciu voor ieder plicht om elke persoonlijke
.gevoeligheid te doen overheerschen door zijn liefde
voor hol arme, bedreigde vaderland.
Na de pauze zijn de motiën-De Muralt en Boogaerts
en Albarda, bij het Zuidyrzeo-ontworp ingediend, goed
gekeurd.
De eerste motie laat de Kamer als haar oordeel
uitspreken, dat bij de drooglegging, der Zuiderzee de
dijken van alle inpolderingen zulke afmetingen moeten
hebben, dat zij in staat zullen zijn de te verwachten
hoogste "stormvloeden te keereii, als de afsluitdijk ge
durende gerulmen tijd over eene groote lengte eveiüuel
is doorgebroken of de sluizen het begeven.
De motie-Albarda bepaalt, dat de Regeering alsnog
ral onderzoeken de mogelijkheid om van de pro
vinciën, aan de Zuiderzee gelegen, en van de grond
eigenaren en anderen in die provinciën, voorzoover
hun tengevolge van de afsluiting en droogmaking der
Zuiderzee geldelijke vooroeekm zullen U-beurt vallen,
bijdragen te doen verleenen in overeenstemming daar
mee.
i-ettelijk kan men zeggen, dat hiermee de „groote
lijnenvan liet Zuiderzee-ontwerp zijn afgebakend.
En de voltooiing van het grootsche plan valt juist
nu, in voor Nederland zoo sombere dagen
De hoer De Muralt vroeg hoofdelijke stemming over
njn motie. Waarom hij dat deed, was niemand duidelijk
.Misschien stemde de neer Visser v. Yzemloorn hij
was <le eenige der zestig aanwezige leden, die zich
get de motie niet bleek te kunnen ycreenigen er-
•egen, omdat de „pose" hem ergerde.
uat zeTs in deze dagen Nederlanders oog voor zul
ke futiliteiten kunnen hebben is o, afgevaardigde
voor Oosiburg psychologisch gedacht ook wel kras..
Eindelijk kwam het oogenhlik, waarop de voorzitter
vroeg„Verlangt iemand hoofdelijke stemming over
het wetsontwerp?... -Niemand?"... En toen daarop volg
de; „Dan is het wetsontwerp zonder hoofdelijke stenv-
ming aangenomen," en toen ging er uit de, zij het
ook schaars bezette, Kamer, zulk een algemeen spontaan
gejuich op (begeleid door handgeklap, dat ook eenigen
weerklank vond op de publieke tribune, waar nog ai
wat Delftsche studenten schenen te zitten) als wij nog
zeiden hebben gehoord binnen deze muren. De aanwe
zige leden veraio ngen elkander, rondom de ministers-
tafel, waar de drie Ministers, die daar zaten, de heeren
Lely, Cort van der Linden, en De Jonge, hartelijk
werden gelukgewenscht. Het middelpunt van deze ova-
'ie was natuurlijk' de heer Lely, van wien men kan
ftggen, dat zijn levenswerk thans in dit zijn derde
ministerschap, 'tot bekroning is gebracht.
Mr. ANTONIO.
door
H ALIIWELL SWTCLirr.E.
Foor Nederland bewerkt d. W. J. A. B0LDA1IUS Zr.
In boekvorm verschenen bij W. DK HAAN,
Utrecht Ingenaaid f2.90. Gebonden f3 50
32
„Ruw? Hoe bedoelt u dat?"
„Hij beweerde dat ik mijzelf opofferde, en hij las
me de les, precies alsof ik een schoolmeisje was, dat
de eerste de beste romantische ingeving. die rij in
haar hoofd krijgt, volgt. Als Leo mijn liefde had kun
nen dooden, zou het al lang gebeurd zijn: hjji doet
fee pijn en beleedigt me. wanneer hij boos is,. Arme
jongen." Plotseling hield zij op. „Hij doet meer voor
die die vrouw dan fk ooit zou doen. En nu be
haag Ik me nog. dat hij ruw isl"
„Welke vrouwr vroeg Gnff, die nog niet geheel
van zijn versuffing bekomen was,
„De vrouw, die zich zijn echtgenoot® noemt. Even
nadat ik hier gekomen was, kwam de verpleegster zeg
gen. dat zij onhandelbaar was en Leo ging met haar
•mede. Ik verwacht hem iedere minuut thuis. En ik
verlang naar hem. ook al weet ik, dat hij boozer op
nuj zal zijn dan ooit; dat is luj altijd na zoo iets.
Het kost hem in die oogcnblikken zooveel wilskracht
rim'haar niet te laten sterven." Trrv^_ r
t .„Stond Roddick u toe hier te blijven? vroeg Griff
kmderlijk-naiof. Hij had zijn eigen verdrL^ ,wa.lrJr-
getcti en Won belang te stellen ln zij'n vriend. Ergens
maar nogfe diep om aan do oppervlakte gebracht
te worden, was oen gevod, dat een plan,
geheel zou kunnen overzien, alle dne bevrijding
geven zou.
J „Hij moest wel Het was ten ocifenmde onmogdijk,
dat ik over het moor ging. dus was hij vani P
<fcö hoelen nacht hier op te blijven zitten, Uarwm 1
zjjn kamer gebruiken zou. Even voor de -verpieeg-
st^r 'kwam, had hij mij' tnaar bed gestuurd, maar ik
luisterde boven aan de trap en ben, toen hij wc6
haar beneden gegaan, om te zorgen, dat alles lokker
Warm zou zijn als hij thui? kwam."
„Precies zooals Kato dood, precies zooals Kat» voo
th'J 'dood," prevelde Griff.
„Maar dat alles zal morgenochtend opnieuw uitge
vochten moeten worden." ging het meisje voort. „En
vader zal wel raden waar rk oen. dat ik wegge]oonen
bon. tm dat zal het eind van al'os zijn, als,
biet wil. dat ik sterk ben."
Op de een of andere wijze voelde zij', dat deza
vhige. ongelikte man eerder een huisdier was, waar-
tegéO we vrijuit praten over wat ons het meest aan
Zitting van Dinsdag 20 Maart 1918,
ln verzet.
De eerste zaak heden bracht ons als beklaagde Jar
cobus Franciscus Hoekmeijer. een flinke 31-jarige werk.
man, uit Alkmaar, die in verzet terechtstond tegen oen
vonnis, tot een weekje brommen, opge;oopen wegens
belcediging van den Alkmaarschen politieagent Dd
Waard.
Jacobus deed zich heel netjes voor en bekende het
feit. doch al meende hij. niet voor het ondergaan vap
vrijheidsstraf in aanmerking te. komen, toch kon hij
niet veel ter zijner verontschuldiging aanvoeren. De
O v.J vond dan ook, nadat getuige de Waard was ge
hoord. dat er geene termen waren tot wijziging van
het reeds gewezen vonnis en vroeg doodeenvoudig be
krachtiging daarvan.
De inbraak te SL Maartensbrug.
Een rondtrekkende kermisreiziger, 26 Augustus 1885
geboren te Delft, en woonachtig te 's-Gravenhage. met
name Heinrich Gunen. had zich te verantwoorden we
gens een hem ten laste gelegden haverdiefstal. Die
hij echter zoo vrij was, te ontkennen Ook nog een
ander diefstalgevalletje, waar het bij de poging bleef,
had Gunen op z'n kerfstokje, scheen het.
a-n.r- ^cht van 26 op 27 Januari was met zoovele
tn tif?' ,?ok ket ë^i11 vfln den veehouder K. Brak
ivptfloc Maartensbrug- ln diepe rust. Doch die zou,
licht ongestoord blijven. Door het schijnsel van
vwi/ Belgische boerenknecht Petrus van den
uwa ,r> za8 zoo „en profiel" den vreemde in
brandende kaars in de eene hand en, in
<lns •ere n P^1" booge rijglaarsjes van de dochter
Si,^uif®-.t Was bekL. zei de Belg Toen de nach-
drmëer den knecht bemerkie. zette hij het
7/wJ^ loopen. De moedige knecht hem na. terwijl de
beer en ook Brak zelve door hot ongc-
nu, Jk rumoer spoedig op de been. kwamen.
Ti,r\i i op zijn nloote voeten vlug voortkon,
M/l i°! a' 8Quw zijn schoenen achter op cenige
Meters afstand van de boerderij. Do knecht zag buiten
riw<eeiuiaildQr^ Persoon, die ovenals do dief van een
njwie ibleok te zijn voorzien. De dief moest zijn rij
wiel ai spoedig in den steek laten, maar het tweetal
isl toch aan de vervolging te ontsnappen. Bij nader
onderzoek kon men geen sporen van inbraak waar
nemen Wel stonden een paar binnendeuren en een
buitendeur open. Beklaagde is, naar Brak meende, door
een ongesloten tuimelraam de behuizing binnen weten
te komen, doch heeft ontdekt zijnde, geen diefstal kun
nen plegen.
Ijn den 'nacht van 19 op 20 Januari is er een par
tijtje haver van eenige Hectoliters en ook wat zooge
naamd „achterst" van haver gestolen geworden bij
iten Sint Maartensbrugger landbouwer G. Kos. De sla
ger Jan Smit. mede te Zijpe, heeft Heinrich op 19
Januari te Schagen ontmoet en van hem toen haver,
die bekl. hem aanbood, gekocht Wanneer de levering
zou plaatsvinden kon bekl. niet zeggen, misschien den
volgenden dag 's avonds, omdiat 't toch anders gevaar
lijk was met het oog op de kans om "wegens smok
kelen gestraft te worden. Maar Smit ontving het lie
ver overdag en dat gebeurde een paar dagien later dan
ook. In 't geheel leverde Heinrich toen: 0 H.L. a 100
pond doch er was 34 pond te weinig. Smit betaald©
voor een zak „achterst" die bekl. hem leverde f 12 en
voor do overige goede haver f 84. totaal dus f 96.
Toen echter na den in de nacht van 19 op 20 Ja
nuari gepleegdenroof bij Kos onderzoek werd ge
daan, duurde het niet lang. ol 'de politie nam do door
Jan Smit gekochte haver in beslag. Ze bleek nu ter
terechtzitting te worden herkend als precies dezelfdd
soort haver, die bij Kos was gestolen.
Waarschijnlijk is er wat haver bij beklaajjde's schoeisel
in gerold, want in de( 7 dagen later gevonden schoenen
door den nachtolijken bezoeker bij Brak achtergelaten^,
zijn haverkorrels aangetroffen. Heinrich Meld zich ze
ker niet dikwijls onledig met reiniging van zijn schoei
sel. Bekl. bleef hardnekkig beide diefstalgevallen ont?-
kennen. Bij Brak was hij niet geweest. Een fiets had
llij niet meer op den datuin van het bezoe kbij Brak.
Eenige dagen te voren had Heinrich. naar hij voorgeeft^
zijn fiets verkocht voor f 5 aan een paar lui, die Mj
o pden Westfrieschen dijk ontmoette. De bij Brak ge
vonden schoenen, heetten voorts niet van Heinrich te
zijn .Maar ze pasten, hem toch perfekt zooais ter zit
ting bleek. De haver, die Kos vermist heeft, daar wist
Heinrich natuurlijk oo kniets van.
Zekere Heindigs, ftie evenals bekl. in een woonwa
gen vertoeft, heeft, zegt bekl. te Anna Paulowna haver
gekocht en die haver heeft bekl. aan Jan Smit verkocht
en afgeleverd. Bekl kon niet aangeven, wie het was.
van wie Heinings en hij (waarbij Heinings „handelend"
optrad) de haver te Anna Paulowna kochten.
De O.v.J, is zoo vrij. van beide diefstallen het be
wijs voldoende geleverd te achten en eischte tegen Hein
rich J0 maanden gevangenisstraf.
De verdediger Mr. de Groot, achtte het bewijs niet
voldoende aanwezig en vroeg, indien de rechtbank een
veroordeelend vonnis velde, toch een geringere straf
zou mogen worden uitgesproken.
Met gesloten deuren.
De zaak tegen R. J. H Assink. scMppersknecht te
Edam, werd, met het oog op de kinderwetten, met
gesloten deuren behandeld.
Looddiefstal.
Willem Groot, glazcnwasscher te Alkmaar, een 28-
jarig jongmensch met een tot nu toe blanco strafre
gister, heeft van het tot slooplng bestemde hotel ,,De
loelast" een groote hoeveelheid lood en eenig zink
gestolen. Het lood verkocht Mj voor f 34. het zink
voor 90 cents. Ongelukkiger wijze had hij bii1 het plegen
van den daad Duitsche schoenen met grof ijzerbeslag
aan en de sporen van dat schoeisel trokken bij onder
zoek de aandacht van de oplettende politie en leidden
tot de „uitvinding" van beklaagde.
'Regen Groot werd nu 5 maanden gev. geëischL
Mr. A. M. de Lange, concludeerde aJs verdediger
tot aftrök vain preventief en geringere straf, zoo moge
lijk voorwaardelijk.
Het ging niet door.
Lieuwe Hendrik v. d. Plaats. Karei Hugo Rooda en
Connelis Augustinus van Trappen, allen ferme jon
ge kerels, wonende te Amsterdam, hadden van vriend
jes tin de boosheid vernomen, dat er te Helder een
goeie slag was te slaan. Ze spoorden in den avond
van 1 Februari daarheen en wisten na overklimmuig
vap. een scheidingsmuur in het kantoor van Van Gena
en Loos te komen. Ruim voorzien van splinternieuw
inbrekersgereedschap,, boren, beitels, handschoenen, (te
gen de zoo gevreesde „vingerafdrukken") en electri-
sche zaklantaarns, zo urnen zich van gelden enz. op
het kantoor meester maken. Doch eer de soliditeit van
de boor en de overige werktuigen met het weerstands
vermogen van brandkast en lessenaars gemeten kon
worden, hoorde het klaverblad onraad en vluchtte. Doch
twee hunner vielen daarbij al spoedig in handen der
politie. De een. van der Plaats, werd zelfs al ge
knipt. toen Mj pas de toegangssteeg naar het kantoor
uit kwam loopen. En de derde van. het klaverblad
bleef ook niot lang meer onbekend. Ze bekenden allen
thans, Dat het bij do poging gebleven wus, was alleen
te danken aan van hun wil onafhankelijke omstandig
heden,
De O.v.J. eischic tegen elk dor drie beklaagden 8
maanden gav, Mr. Moens. pleiter, vroeg clementie
Bedelarij.
Daniël Meijer, oud 44 jaar, geboren te Heerhugo-
waard, laatstelijk zonder vaste woonplaats een oude
bekende van de rechtbank, heeft op 18 Februari in
de Langestraat te Alkmaar in het openbaar gebedeld,
door een agent om n dubbeltje te vragen. Daan. die
er reeds zeer verouderd uitziet en thans gedetineerd
is. werd nu opgeknapt met een eisch tot 3 dagen
echtehnis en 3 jaar rijkswerkinrichting.
Opnieuw met gesloten deuren.
Een tweetal zaakjes contra J, Visser, werkman te
Hoorn, die voorwaardelijk was veroordeeld en nu bin
nen den daarbij bepaalden termijn toch weer iets straf
baars had gedaan gingen volgens de wetsbepalingen
nu met gesloten deuren.
Boven den maximumprijs.
Cornelis van der Hoek. melkslijter, te Den Helder,
had aap een 16-jarig dienstmeisje, dat voor haar me
vrouw voorkwam aap de deur verkocht a 8 cents
per Liter, 't Wps éép cent boven maximumprijs per
Liter.
De eisch wegens deze overtreding was f 25 of 10
dagen hechtenis.
Hl] had het niet gedaan.
Marines Nicolaas de Waard, een 20-jarig arbeider,
wonende te Egmond Binnen, had wat eenden gesloten
van den landbouwer Wt Hopman. Wel 'n stuk of 12.
13. Maar de Waard wilde daar nu niets van weten!,
al werd heit door 'n paar getuigenverklaringen voldoen
de aannemelijk gemaakt.
De O.v.J, eischte tegen Marinus 3 maanden gevang.
Beklaagde zegt. dat het bewijs niet geleverd is.
Wegens oneerlijkheid.
Jan Jongejan. arbeider te Alkmaar, die in Januari
j.L al oen boetestraf opliep wegens oneerlijkheid, heeft
onlangs wederrechtelijk cokes „van Ge distributie" ver
kocht en voor dat goedje dat hem niet toebehoorde,
doch. dat Mj bezig was in anderer dienst te lossen,
f 1 ontvangen. Deze verduistering kwam hem thans
te staan op ©en edsch tot 3 maanden gevangenisstraf.
Zonder bon en daarom „op de bon".
Jan Daalder, grossier te Alkmaar, had daar aan een paar
„detaillisten" wat koffie cn thee verkocht bes lemd voor we
derverkoop in het klein. Zulks zonder daarvoor da
noodige bonnen in te nemen.
Wfat Mj gedaan had en wat hij niet gedaan had.
kwam hem op een eischje tot vijftig pop boete of 10
dagen brommen.
Zonder supces ln verzet.
Christaan Kuitwaard. vrachtrijder en landbouwer te
Akersloot, heeft met het planten van kool op land,
waarop dat niet mocht en waarvoor een vergunnings
bewijs was afgegeven, dat bekl. intusschen toch niet
vrij uit kon doen gaan. overtreding geleegd en werd
deswege nu voorgedragen tot dezelfde straf, waartegn
bekl. thans in dit verzetzaalye bezwaar maakte, n.1
de door den kantonrechter opgelegde f 60 boete. subs.
15 dagen hechtenis.
Mishandeling.
Reier Rezelman te Zijpe. heeft aldaar op 25 Ja
nuari mishandeling gepleegd. Zijn huis werd toen go-
steemigd" door jongelui en zijn vrouw kwam schel
dende naar buiten. Later verscheen ook Reier in de
reserve gelederen". Hij meende in den 19-jarigen Jaap
Knaap, pre dichtbij, mot het dienstmeisje vin Klok
stond te praten, een der daders te zien en mishandelde
Jaap.
De Ihnesus vroeg, schalks of Reier „de zon niet in
het water kon zien scMjnen" doelende op het samen
zijn van „Knaap" en meisje Maar voor Rezelman draaide
het tenslotte uit op een edsch tot f 15 of 10 dagen hecht.
Dat gaat niet
Lucas Buter was absent. Hij woont t© Helder, waar
hij „winkelt" in petroleum, etc. „Detaillist'' aizoo!
De petroleum, dié bij maximumprijs op „slechts"
44 cents „staat" verkochtl Lucas aan een vrouw
tje van 23 jaar voor 48 cents per Liter.
Ook Hannes Snoek, een andere trouwe klant der affaire,
betaalde op denzelfdm dag .22 Januari, 48 cents per
Liter.
In overtreding, heer Lucas, dat kal u 's heeren Offi
ciers eisch tot f 25 boete of 10 dagen zitten wel dui-
delij kinaken.
Nog meer distributiezaken.
Trijiitje van Ried, dochter van een kantoorbediende
te Hoorn, en als winkelierster voor pa optredende in
diens affaire, waar papa door kantoorbezigheden zelf
de zaken Met kan waarnemen, had overtreding gepleegd
het hart ligt Zij verloor reeds het persoonlijk ver
driet dal hem hier gebracht had, uit het oog.
Griff herinnerde 'zich. dat haar vader haar met meer
zou kunne* komen halen, doch dit leek hem v'a
minder gewicht, en Mj wachtte om meer van haar
te hoorenT Dit vluchtige denkbeeld begon in zijn brein
een meer definitieven vorm aan te nemen.
Gel ooft u, dat wij moeten wachten, jaar M jaar
uit tot mijn haar grijs en mijn gezicht
en ik zelf te lcelijk bon, om hem nog een
genot te geven" vroeg het jonge meisje n» een korte
stilte. Zij was benieuwd naar zijn antwoord.
„Neen, dat geloof ik niet." antwoordde hi.1 met plot
solinge geestkracht. „Grijp de gelegenheid aan, a
die voordoet, en dank God voor ieder stukj ge
dat u uit hot vuur kunt sloepen
„O, ik dacht wel, dat u het met mij ,.ee^^?,1A
zijn. Wilt u mjj helpen, om hem aan zijn vepmmd
te brengen, dat wachten het eenige, echte ofhr -
Hij denkt bij alles alleen aan mij en ^ar<?"L Ll,.hnd
des te harder te dragen, wanneer ik weet, ho n
Mj is voor wat ik wil." r^rr* K/vin
Het denkbeeld werd nog duidelijker ln Gnffs Brein.
„Ik kan u misschien nog meer helpen,( ri.i
mijn weg eenmaal duidelijk afgebakend ziezJ.
iij keek hem aan, zij'n woorden niet JP
bang, dat hij weer ln den afgetrokken toestand va
even teruggevallen was. Maar om zijn mona iag
vastberaden trek en zijn oogen scMtterden.
„Ik begrijp u niet", fluisterde zij,
„Ik begrijp mezelf nog niet. Laat me tijd om
te denken. Daar Is Roddick. Wil Re hem oj 'f
doen?" vroeg hij, toen er hard op dB buitendeur g
klopt wercR
Zit bloosde even.
,,Neen, dat kan ik u niet laten doen. Dat is mij
privilege."
Rustig bij het vuur zittend, wist Griff, dat ffljin
zijn armen lag en oven benijdde Mj haar gedeaiwrg*
geluk. Dan glimlachte hij ernstig en trachtte te De;
grijptin hoe hij, die twee zou kunnen helpen, als ny
iets werkelijk mcnschlievends zou kunnen doen, dan
zou hij tevens vrede voor zichzelf kunnen vindon.
Terwijl hiji zoo zat te peinzen, slapte Roddick d«i
hall door en de huiskamer binnen.
„Zoo ben jij daar?" begon hij nog barscher nan
gewoonlijk. Maar toen hij het gezicht van zijn vrl('"^
zag, hield hij zich in. „Kerel, wat is ër met jou pf
bcurd? Je ziet eruit als een lijk en je kleerea drui-
nrtfl
„Ik kwam om met jou wat te pralen en vond Miss
I/averack hier. Zij heeft me een heek-boel goed gedaan,
zddo Griff eenvoudig.
Zij behoorde op dit uur van den nacht in De
Naar boven, Janet. Lomax en ik zullen er ecnjja^
zitting van maken en ons verdriet ampel en nroea Be
spreken".
Zij ging naar Griff en gaf hem met een vriende-
lijken glimlach een hand.
„Goeden nacht," fluisterde zij. „En houdt u goed
En dan, zich oinkeerend, toen zij midden in ae ka
mer was„Leo, kan je je vriend geen andere kleeren
geven? Ik had er eerder aan moeten denken. Hij zal
oein verschrikkelijke kou vatten."
„Ik denk er niet over. Ik ben gewoon aan nat zijn
„Ja zult er wel over denken, viel Roddick beve
lend hem in de rede. ,',Ga naar boven ,en trek dadelijk
droge kleeren aan. Janet, wil jij hier even wachten?
We zullen niet lang werk hebben."
Toen zij eindelijk alleen waren, liet Roddick Griff
zijn hart uitstorten, om hom dan daarvan af te leiden
door over zijn eigen lijden te beginnen.
„Dit landgoed heet Wynyales „Poorten van den
Wind" botoekent hel, naar ik heb hooren vertellen;
en God, ik geloof het graag. Ze zouden geen betoren
naa/n (hebben kunnen verzinnen. Een haiven mijl ten
i noorden leeft een vrouw, die ik zoo veel mogelijk uil
den weg ga, uit vrees, dat zii mijl mijn vrijheid te
rug zou goven; vijf mijl aan den anderen kant wooint
Janet Een koude storm en een wanne wind gieren
en huilen dag en nacht om Wylnatyes. Het is alsof zij
regelrecht door mij heem waaien, Lomax; maar ik
Klurf ze toiet te ontwijken. Maar op den duur gaap
mijm zenuwen ermede naar den bliksem,eindigde hij
Griff gimg rechtop in zijn stoel zitten en keek over
den haard heen „Je bent een driedubbel overgehaal
de gek, Roddick. lederen keer, dat je je echtgenoot
redt, geef je een doodsteek aan de vrouw, die je lief-
hebt, Hoe was zij vanavond?"
„Slechter dan ik ze ooit gezien heb. Die arme zus
ter ts half dood van inspanmng. Zij zeide, dat ik
haar voor de rost van den nacht wel alleen kon laten,
maar ik zou het niet gedaan hebben, als Janet niet
Mar geweest was. Ik denk, dat de zuster me straks wel
weer zal komen halen. En dan heb ik Janet nog;
hoe moet ik die uit de moeilijkheden redden, waarin
zij zichzelf gebracht heeft".
Griff had nu zijn denkbeeld duidelijk voor o0!?®??-
„Vertol me nog wat meer van je vrouw," zeide Mj.
"^,5nr klein landhuisje, Bents Fooi,een halve
mijl verder den heuvel op. Je scMjlnt nog al P®lang
te stellen in die vrouw I Ben je soms van plani
sitekaartje bij haar af te geven?' vroeg Iioddi
zeker, dat je geen echtscheiding krijgen
kan?" vroeg Griff weer.
Dat heb ik ie toch al meer gezegd
Griff gaf e«n zucht van verlichting. „Kan zij nog
laTf)a t V\veet de hemel alleen. Jaren geleden had zij
moeten sterven en jaren kan zij nog leven. En in
tusschen vermoordt mijn kleine lieveling zich lang
zamerhand."
Weer die zucht van Griff.
„Vermoordt zichzelf langzamerhand?"
„Ja verduiveld, waarom praat je me als een pape
gaai na?"
Griff wierp hog een paar turven op het vuur,
„Kom," zeide mij, terwijl Mj weer ging ritten. Ja-
tem we oms veren'et laten rusten, oude jongen; we
wordan bitter. .IJem praatje over den jgoeden ouden tjjd
zal ons goed doem,"
Roddick merkte datgene, wat toch zeer duidelijk aan
de oppervlakte vam Griffs schijnbare onverschillig
held lag, niet op; rïa nog wat over koetjes en kalfjes
gepraat te liebbemj begom hij te knikkebollen, dan te
soezen, om eindelijk in een gezonden slaap te vallen,
alsiof 's morgens atam geen groote moetlijlheden bet
hoofd te bieden wa».
Maar Griff voelde geen neiging tot el apen. Hij
zat nu eens maar de gloeiende turven, dan weer naar
het gdziciut wan zijm vriend te staren. Toen de och-
tendf-ohemeiring orver de witte sneeuw kwam aam
kruipen, verliet hij ving bet huis dn de richting
van Bents Fooi,
HOOFDSTUK XXXI.
Grlff's daad.
<Vp den top wan den (heuvel, die Wynyatee be^
strijkt, stak de schoonsteen mn Bents l'
stijf alls een doodbidder t^en het grijs-witte vam
een schaduw, die zich lm de sdhemae-
SSMA L~r HIJ
dP deur te openen, doch vond die, eooals hij .ver
wacht had gesloten. Maar hij Jiet -zich daardoor
niet ontmoedigen; bij .bleef slechts staren over de
sneeuwizce, rich verwonderend) over mijm 'eigen kalm-
f'©
Na enkel© oogenlbllkken hoorde lhi.1 don al en i tel in
het gat am'dnaaiiem. Rodöick'e vrouw kiwam maiar
Ixuiten en keek hem in rijn gelaat.
„Wat moet je? Kom je me halen om me naar Leo
te (brengen?"
„Neen".
„Dan kun je wel gaan. II: zal hem zelf wel vin
den". Ook zij keek over de sneeaiwwoestenij en hui
verde. „Het is niet ver, miaar de weg is niet te zien.
I.k izou im de sneeuw kunrtem vaLlen ©n sterven; en
al is hij nog'kioo ruw, Leo's hart zou breken, als hij
mij verloor". Zij had een van haar vleierig© buien,
de woorden kwamen er verward uit en vielen hul-
