Tweede Kamer.
Gemengd Nieuws.
'''nieuwe koningen-samenkomst?
WIERINOEN. l
Naar wij vernemen, zal er binnenkort alhier bakha
ring en gerookte bokking worden gedistribueerd. Reeds
langen tijd hebben velen hier naar verlangd en hopen
velen, dat pok weldra weer koelhuisboter in de ge
meente aanwezig zal zijn.
WIERIN6BN.
De heer S. C. Kuut, welke voor eenigen tijd tot
diaken der Doopsgezinde Gemeente in do plaats van
den heer S. Snooij Sz., welke bodankt had, was geko
zen, heelt thans als zoodanig ook bedankt
GEMEENTE WIERINGEN.
Ingeschreven over de maand April. 1918.
GeborenAlida Elisabeth, dochter van Jacob Dek
ker en Neeltje Smit. Jan, zoon van Simon Rakker
en Dieuwertje Bakker. Gerrit, zoon van Jacob Lun-
dolt en Murytjo Koster. Guurlje, dochter van Corno-
lis Doves en Trijntje Kaleveld. Pieternello, dochter
van Jan Dekker en Aaltje Tijsen. Jan, zoon van Co re
nel is Martinus Tijsen en Maart je Smid. Sjoukie, doch.
ter van Rein. Windsma en Antje van der Mei. Jacob,
zoon van Cornelis Visser en Haartje Mulder.
OndertrouwdJan Smit en Neeltje Kaleveld. Simon
Cornelis Kooij en Antje Tijsen. Simon Tijsen en F re.
derika Tijsen. Cornelis Klaas do Haan en Maartje
Tijsen. Pieter Veerdig eh. Antje Poel.
Gehuwd Klaas Hakvoort en Dieuwertje Baijs. Pieter
Tijsen en Trijntje Scheltus. Jan Smit en Neeltje Ka
leveld. Simon Cornelis Kooij en Antje Tijsen. Simon
Tijsen en Frederjka Tijsen.
Overleden: Reinouwtie Kippenbroek, oud 69 jaren,
weduwe van Wiggert Tijsen.
schien lukt 't morgen, Vrijdag, nu nog wat hef.ig ge
harrewar de zaak tot een eind te lucngen.^^^
Den Haag, 2 Mei.
Mïnister Lely heeft heden een gevoelig échec gele
den. Het voorstel, tot aankoop en verbouw van het
perceel, waarin vroeger de porselein-fabriek van den
neer Jurriaain Kok, thans wethouder der Hofstad, was
gevestigd, teneinde dat in te richten voor" den Giro
dienst, is verworpen met 24 tegen 37 stemmen, waar
na dr. Lely de schorsing vroeg van h^t ontwerp tot
verhooging van de Regrooting-Posterijen en Telegrafie
voor het hier genoemde doel. De minister van Water
staat was blijkbaar zeer ontsticht over dit besluit der
Kamer. Hij had vast gerekend, op aanneming van het
voorstel 1
De motie-Ter Laan bij het ontwerp Waterweg Dordt
naar zee, met betrekking tot de oeverterreinem langs de
Oude Maas is met 50 tegen 27 stemmen verworpen.
Waarna wij terugkeerden tot het ontwerp-Handels.»
register. Tot eindstemming is 't heden nog niet gekomen.
Die zal op nader te bepalen dag' plaats hebben. En
kele wijzigingen zijn heden in het wetsvoorstel aan
gebracht. Zoo is bij art. 7 bepaald, dat als de Ven
nootschap „en commandite" is aangegaan, omtrent de
vennootcn u.j wijze van geldschieting wordt opgegeven
hun aantal, hun nationaliteit en het land hunner
inwoning, bonevens het bedrag der gelden, welke zij
gezamenlijk hebben ingebracht. Door samenwerking van
ao hoeren Gerritson en Rutgers is voorts bepaald, dat
land- en tuinbouwers, alsmede visschers en ambachts,
lieden niet onder kooplieden in den zin dezer wet zul
len worden verstaan. Het ontwerp noemde als zooda
nig reedsde publick-rechtelijke lichamen, minderjari
gen, straatventers e.d, en ambachtslieden, hun bedrijf,
uitoefenend zonder meerderjarigen of met slechts een
minderjar.gc in hun dienst.
Toeken ik nog aan, dat het maximum der posten
van inschrüv ng is teruggebracht door de Regeering, van
f 1000 óp f 50. zeker een heeje sprong. Ook is be
paald, dat er hoogcr beroep zal zijn van de Kanton
gerechten uitspraak, alsmede cassatie.
Tot het voorstel-Lohman ten bate van de onderwijl
zerssalarissen bijzondere school zijn we niet gekomen.
En daar mr. Lehman morgen, Vrijdag, de Chr.-histoj
risehe Uinie-vergadering heeft bij te wonen, zal :'dit
eerst a.s. Dinsdag, na de interpellatie-Kooien
aan .de orde komen.
Voor de Variatie hebben wij een robbertje gevochten
over het ontwerp-Duys c.s. tot verleening van Ouder.*
domsronte.
De heeren Snoeck Henkemans, de chr,-historische
afgevaardigde voor Apeldoorn en de heer Van Vuu-
ren, de katholieke voor Zevenbergen, vertolkten in harts
tochtelijke taal de Rechtsche verontwaardig.ng over dat
doordrijven van het Ouderdoms-ontwcrp„ De heer Hen
kemans poogde de Kamer er warep nog maar zeer
onkcle leden te bezweren, om toch niet het stelsel-
Duys voor het stelsel-Talma te doom gaan; de gratisj
uitkoering te geven in plaats van het slelsel, dat de ar
beider door eigen zorg moet trachten voor den ouden
dag te waken. Hij noemde het ontwerp „noodlottig
voor hot Ncderlandsche volk". De heer Van Vuuren,
in zéér warme gemoedsstemmihg en op luid-grams to,
trigen toon, protesteerde tegen dat opleggen van hare
macht door de overheid.
De heer Marchant mede-onderteekenaar van het ont
werp, trad heden bij ontstentenis van den hoer Duys,
dien de heer Henkemans als den eigenlijken „vader"
van. het ontwerp aanwees, wat z.i. ook uit de stijl
der toelichting zou blijken, als verdediger ervan op.
't Is hier weet men eene „res judicata". Mis-
om te sterven bidden, totdat onze knieën moede zijn
van het buigen en God brengt nieuwe kracht in
ons lichaam. En anderen bidden om te leven en 'die
worden weggenomen. En het leven wentelt rond en
gromt tegen beiden tegen hem, die bidt om te le
ven en hem, die bidt om te sterven."
Klaarblijkelijk stond deze vrouw op gesjxinnün voet
met haar lot. De hartstochtelijke klank in haar stem,
do minachting, waarmede zij over het leven sprak
als over een vriend, was niet te miskennen.
„Kijk eens aan. gij moet toch eten hebbeln," zei
Griff, die zich «enigszins schaamde over het vertrou
wen. dat zij elkaar hadden geschonken. „Gij zijt nog
zwak en ik laat u niet meer praten."
Hij goot wat havermout uit de pan, strooide er wat
bruine suiker over en vulde den schotel verder met
dikken, geurigan room; en zelfs terwijl hij met dit
werk bezig was, glimlachte hij bij de gedachte, dat
hij zoo spoedig de kunst geleerd had, een zieke te ver
troetelen. Trasn cn hij gebruikten hun pap zonder room
of suiker, maar Trash en hij genoten ook een uitste
kende gezondheid.
Eerst wilde de zieke vrouw niets van den schotel
weten, toen bedacht zij, dat Griff beleedigd zou zijn,
ais zij weigerde. Zij nam een lepel vol. twee, en de
honger, waarvan zij zich tot nu toe niet bewust was
geweest, overwon die onverschilligheid voor voedsel,
welk© 'de slachtoffers der sneeuw zoo lang bij blijft.
Zij ledigde den geheel-en schotel en keek met dankbare
oogen op oogen. dankbaar en droefgeestig als die
van den hond toen zij hem den scnotei teruggaf,
„Als gij zoo goed voor mij zorgt, zal ik spoeag
sterk s genoeg zijn om weg te gaan en u hier in
vrede achter te laten," zei zij.
„Gij zult niet gaan, voordat de sneeuw weg is, anl-
woordde hij norsch.
„Maar ik kaïn werkelijk ivlet blijven. Ik heb u reeds
lo lang beroofd van uw van uw bed."
„Ik heb mijn b.xl le vaak gemist om i.nar bijzonder
lig voor te zijn. Ziet gy. ik heb u gezogu ik
wii de u.ej.itcr en'ik zeg. "lat gij zult blijven, tot de
dooi is l.,gevallen en de heide heeft schoongemaakt."
Hij zag. dut zij haar zinnen er op had gezet om te
gaan «u was van plan. haar in haar wcnschen voor
zich to doen buigen. Het beest in den man was in
hem ontwaakt; hij hield zich instinctmatig vast aan
liet recht van don overwinnaar, aan de wet, welke zijn
vaderen in lang vervlogen dagen tot opstand had ge
dreven; t.ezc vrouw was van hem. hij Was haar mees
ter en zij zou blijven op zijn bevel, gaan op zijn bevel,
eten en drinken op zijn bevel. Deze plotselinge heftig
heid van don man beschouwde zij als een uiting van
zijn zucht tot lieorschen cn daarom' nam zij liet hem
kwalijk; als om haar wil door te zetten, rees zij half
het bed op, worstelde een oogenblik met haar zwak-
HOE HET ER IN AMERIKA UITZIET.
iDe Haagsclie Nieuwe Courant heeft van een land
genoot, die langen tijd in Amerika is geweest, heit
een en ander gehooid hoe men zich over den Oce-
aan inspant 'voor den -oorlog en wat er van Amerikas
hulp is te verwachten volgens dezen (zegsman.
Wij legden onzen zegsman, aldus genoemd blad,
eenigo vragen voor en geven wat wij daarop ten
antwoord ontvingen, in onze eigen bewoordingen
maar geheel ongekleurd of onaangedikt weer.
lo. stelden wij deze vraag:
Wat denkt gij van de kans dat er spoedig, zeg in
de loopendo helft van dit jaar, een eenig.-izins aan
zienlijk. Amerikaansch leger in Frankrijk zal zijn?
Hot is mij uit goede bron beiend, zoo ontvingen wij
ten antwoord, dat er op het oogenblik ongeveer 250.000
a 300.000 Amerikanen in Frankrijk zijn, grootendeels
gedurende zomer en herfst van het \orige jaar daar
heen vervoerd. Van den winter heeft het troepenver
voer door gebrek aan scheepsruimte vrijwel stilge
staan, en er is weinig kans dat er vóór 1919 een aan
zienlijk leger in Europa izal zijn, zooals trouwens
ook in den Senaat verklaard is.
Door do hoogst gebrekkige administratie m Atae
rilca gaat het "Wv-aaixligon van uniformen, munitie
en geschut zoo langzaam, dat de in Europa aange
komen en voor een groot doel in Frankrijk afgerich
te soldaten aan alles gebrek hebben en de moeilijk-
heiden der voedselvoorziening van de legers voor de
geallieerden zijn komen vergrooten., iets waarover
vooral de Engelschen in hooge mate ontstemd zijn,
wier mannen daarvan de gevolgen ondervinden.
Over geheel Amerika 'heerscht éen tekort aan
voedsel en brandstoffen als niemand ooit gedacht
had dat mogelijk zou zijn. ïn het spoorwegwezen
zijn de toestanden veel erger dan voordat ze in re-
geeringshanden waren; de spoorwegen blijken ge
heel buiten staat voldoende materiaal te vervoe
ren. Elke streek van de Unie heeft overvloed van
de producten die zij 'zelf voortbrengt, maar gebrek
aan alles waarvoor zij van het toevoer van elders
afhankelijk is. Langs de kust, waar men van dien
toevoer ongeveer geheel moet leven, heerscht sedert
November een toestand die op hongersnood gelijkt.
Kolen voor huisbrand worden dezen winter bij klei
ne wagentjes tegelijk aangevoeld; niemand heeft
voldoende kunnen krijgen en er is geducht kou ge
leden.
Door het gedesorganiseerde spoorwegvervoer heeft
ook de aanvoer van bunkerkoien voor de havens al
les te wenscben overgelaten. Men kan gerust zeg
gen dat daarin een achterstand van minstens drie
maanden is. In het binnenland staan op zijsporen
tienduizenden wagons kolen die niet meer voor- of
achteruit kunnen. De nieuwe productie voegt er
voortdurend nieuwe treinen aan toe en doet de on
ontwarbare .stremming toenemen. Wie bijv. van
Washington naar New-York reist, ontmoet onder
weg duizenden wagens met kolen geladen, die een
voudig langs den weg blijven staan.
Om den achterstand ©enigszins in' te halen, heeft
het hoofd .van het kolendepartement Garfield in het
begin van het jaar bevolen dat de gansche indu-
stroe beoosten de Mississippi vijf dagen lang moest
stopzetten en voortzetting van den volledige stilstand
gelast op eiken Maandag van de daarop volgende ne
gen weken een maatregel die allerwegen de groot
ste verontwaardiging en ontevredenheid wekte, en
slechts met allerlei uitzonderingen en bijzondere ter-
gunningen uitvoerbaar bleek. De vrachttreinen met
steenkolen en voedingsmiddelen kregen toen vrij
spoor gedurende die dagen en liepen zonder ophou
den dag en nacht door naar de kustplaatsen. Passa-
giers-exprestreinen werden nu op hun beurt op de
zijsporen gezet om de vrachttreinen te laten passee-
ren. Sneeuwstormen echter hebben dit plan over
het geheele land zoodanig in de war gestuurd, dat na
vijf dagen de toestand veeleer verergerd dan verbe
terd was, waartoe de gedwongen stilstand in de nij
verheid natuurlijk niet weinig bijdroeg. Ook de negen
Maandagen waarop daarna de fabrieken zouden stil
staan, nergens gestookt mocht worden, de lichten in
de winkels niet zouden mogen branden en de schouw
burgen gesloten zouden zijn, baatten niet; na drie we
ken was de ontevredenheid zoo algemeen, dat de
regeling werd ingetrokken.
Sedert een paar maanden zijn er nu in de Ver-
eendgde Staten wheatless en meatless days, waarop
geen brodd of vleesch gegeten mag worden. In den
aanvang éen dag van elk per week, is dat getal nu
reeds tot twee van eik uitgebreid, terwijl in vele
restaurants en hotels bet ontbijt en de lunch steeds
whaetless en meatless zijn.
Walt de legerverzorging betreft, is er een geweldig
tekort aan kleeding voor den gewonen soldaat, het
geen reeds een ernstige longontsteking-epidemie on
der de geoefende roereten tengevolge gehad heeft,
waarbij honderden stierven. Geweren en schoenen
heid en viel toen weer tusschen het heidekruid terug
„Daar. daarl" zei Griff als tot "een kind. „Ik was
ruw tegen u, maar ik weet, wat goed voor u is. Zie
eens wat ik voor u heb meegebracht voor het avond
maal," viel hij zichzelf in de rede, terwijl hij den haas
van de tafel optilde en hem voor zich uit hield, om
hem haar te laten zien.
Zij glimlachte op een rustige, verstrooide wijze.
„ik zou hem iniet lusten in elk geval nu nog
iniet. En toch sprak ik zoo dapper over heengaan i,
alsof ik even sterk en gezond was als als gij' zei
zij. met een afgunstigen blik op zijn gezond, groot li
chaam,
„Gij behoeft niet te gaan. Eén dak is stellig genoeg
om ons beiden te dekken."
„Wat moet ik doen?" vervolgde zij op smartelijkeo
toon, zonder acht te slaan op wat hij zeide. „Ik kan
u niet tot last zijn en toch ben ik zwak
en, o, het is zoo koud daar ginds 1"
Onwillekeurig rilde zij, terwijl zij uit het venster
staarde, alsof het pas ontkomen gevaar haar weer
van ïiabij bedreigde.
„Zie", onderbrak Griff haar, „ik heb jaren hier ge
woond, zonder iemand of iets om mee te praten dan
den ouden Trash. Zal het mij, denkt gij, kwaad doen
om leens van een weinig gezelschap to genieten?"
„Gij zijt goed o. gij zijt goed voor mij," mom
pelde zij.
Ja, dacht Griff, zooals hij goed zou zijn voor een
verloren .schaap of een koe, die bijna in het moerus
was verdronken. Hij antwoordde evenwei niet maar
zat in liet vuur te kijken, hoe de vlammen rezen en in
eenstortten, oin weer nieuwe vormen aan te nemen
liet duurde lang, voordut de vrouw weer sprak en in
haar .stem, hoewel kalm, lag een ondertoon van fris-
sclic kracht.
„Het is een lange, lange dag geweest," zei zij «n
ik 'heb nagedacht over wat er gebeurd is. Eerst wilde
ik in het geheel niet denken ik wist slechts, eiken
keer, als ik wakker wurd, dut gij mijn kindje hadt
genomen en hem daarginds onder de sneeuw had ver
borgen: en ik haatte u cn zei dat gij wreed waart. Maar
dan scheen ik u in eun helderder licht te zieu uw
êelaut, zooals gij hel den vorigeu avond over mij hem
oogt, de teedere wijze, waarop gij het mij vanmorgen
meuedeeldet; en ik wist, dat gij net om mijn bestwil
hadt gedaan,"
„Ik had geen keus" mompelde Griff „en en
ik heb ten slotte een soort gebed boven hem uitge
sproken,"
Haar tranen vielen kalm als een milde regen op de
verdroogde velden in den zomer; zij wist niet, waar
vandaan deze verlichting van haar last kwam; hoe
kon zij weten, dat Griff uit zijn hardnekkige, lange
worsteling tegen lijden en ontbering, een ruw doch
7ün maar voor de helft der oofonemlen aanwezl*. In
sommige kampen kan steeds maai flc bel ft der aan
wezigen voor een oefeningstoebt uitrokken, onwt«
er geen schoenen genoeg zijn; komen ze teiug iai
trekken do anderen dezelfde schoenen aan.
V\ ij herinneren er aan, dut dit volkomen klop
met hetgeen eenigen tijd geleden werd ontleend aa
het artikel van C NV. Gilbert in het Amenkaansohe
tijdschrift Leslie's llluktrated Weekly Newspapt i
de toestanden in het leger der Unie en de schro-
melijke 'verwarring tin de voorbereiding tot «en
krijg.
DUITSCHLAND EN DE OEKRAJINE.
Hoe de Duitsche troepen in de Oekrajino optreden,
waar zij zoogenaamd gekomen zijn om tic nieuwe
Kc vering der Qekrajine te steunen tegen de üolsje-
wiki. leert ons het onderstaande officieels Duitsche be-
Nd geeft een helder denkbeeld, dat de Duitscheis
daar optreden als lieer on meester en (lat dit tot groole
ontstemming in de nieuwe Russische Republiek uan-
leiding geeft.
Het Duitsche bericht dan vertelt:
„In den jongstm tijd viel te Kief (de hoofstad van
ho" Oekrajino)' een scherpe agitatie op te merken, dia,
naar het scheen, ook tegen den Duitsclien invloed in
de Oekrajine was .gericht. Onze pogingen om orde le
brengen werden 'door de regeering totaal onvoldoende
testeumd en bovendien nam zij geen maatregelen om
et uitzaaien in liet voorjaar en de daarmede samen
hangende vervulling der verplichtingen van het aan
gegane verdrag te verzekeren. Veldmaarschalk v. Eich-
horn zag zich dientengevolge na overleg met den kei
zerlijken ambassadeur v. Mumm genoodzaakt 'n be
sluit over den voorjaarsuitzaai uit te vaardigen, da!
door de Ockrajiensche pers verminkt gepubliceerd werd
wat aanleiding gaf tot opgewondenheid In het land
en Jol een protest in de Rada,
Er waren zelf aanwijzingen, dat leden der r^gs&rinj
deelnamen aan de agitatie tegen ons. Onder deze om
standigheden kreeg de willekeurige arrestie van den
directeur der Russische bank voor den b.iltenlundscnen
handel Dobry bijzondere beteekenis. )>obry werd-zon
der nadere verklaring uit naam van den Rond voor
de bevrijding der Oekrajine in zijn woning overvallen
en weggesleept. Te hulp geroepen soldaten en de re.
geeringsmilitie weigerden hem te beschermen.
Waar hij zich bevindt is op het oogenh.ik nog niet
hekend.
Dobry was als Oekrajienseh financieel deskundige
met de Duitsche leden van de economische coinmisj
sie in nauwe aanraking en had zich reeds verdienste.?
lijk gemaakt door zijn zakelijke samenwerking mei do
Duitsche en Oostcnnjksehe de.egaties. Bovendien kwa
men berichten in, dat er nog meer arrestaiies zouden
woruen geuaan en tevens verereeg uie.i ii-io -ang r
hoe meer aanwijzingen, dal de arrestatie was ui gei
gaai. van jouen uer reegeiiug zeil. Bij deze ontwikke
ling der zaken kon het Duitsche opperbevel niet rus. j
tig wezen. t
Zij beteekende dat de anarchie opnieuw was lx
goiinen en dat de regeering zich le zwak, had betooud
oin de rechtszekerheid te Kiel te waarborgen, veu
maarschalk von Eichuorn nam derhalve in orerlegwet
den ambassadeur v. Uuuuu speciale maatregelen, die
voornamelijk bestonden in de instelling vau militaire
rechtbanken, strenge bestraffing van a.genuen© inisdu
den ca beareigmg van hen, die pog.ng -n moe.i.en uoci:
om de orde te verstorea, met z>vare straflen.
Lntusschen was hel onderzoek van de zaak Dobry
reeds aan een Duitsche niLiiaire reen toont, opgedru/
gen. Dat onderzoek leidde o.u. tot gevangen neming van
den minister van oorlog Sjoekowski, aen afdeel mg
chef ia het ministerie van ouuien.,.aids cue zaken Da.
iewski. de echlgenoote van den minister van birme.v
laadscne zaken Tkatjenko, den commandant der ste
delijke militie Bogatsji. den afdeelingsehef in het mi.
Historie van bui.emundsche zaken Djoebonski.
Hel gerechtelijk onderzoek wordt voortgezet,
NEDERLAND EN DUITSCHLAND.
De „Temps" heeft weder eeu artikel over de
Duitsch—Neucrianusche onderimmdel.ngen. Zien,er de
conclusies ervan: Het is niet op geluk af, dat Duilschj
land die of d.e voorwaarde aan de Nederlanders
tracht op te leggen. Hei heeft een plan, als ailijd. bug
dien het van z.ns is, het Neuenundsclie gronugeb.ei
voor militaire uoe.eaidcn te gemuiken, gelijk de be
schouwingen van graat .KvvenJow sclnjuou aan te
uuiuen, dun is de eisen, wuar net tnans mee aankomt,
oen stap in uie ïicht.ng.
liet is mogelijk, dat ue klusneke middeltje, der di
plomatie het moge.ijk maken, deze schrede te doen
zonder ongevai.en. Wij hopen net vuu ganse,ter harte
cm onze t\ea«r.anusche vrrdnden we.eu ue., ual de ge
allieerden de ernstige redenen henbeu om uan ,,e
onaLhitKelijafleid van Neder.and le neciiten. tiaar abc
beleefdheid en alle goede trouw van de were.d ne.,en
niet de terp.fch.ing op, netdeiz.end le z.ju en ue
naïviteit van 1914 zal geen verontschuldig.ug zijn iu
luid. De hoofdzaak is te weten, waar Duiiscu.unu ,oe
komeu wn, wan, met uiptoiiiatieke üesciiouw.ngeu
iioudt men Luuendortt niet tegen.
LLN EEWLLRd LUITJsUH kREDEEOl'PENSIEF.
Vau unge.sehe zijne.
ileuter spreekt van een Duitsch yreaesobens.et,
bij de i'aus een nieuw vredesvoors.ei in zou dienen,
stei'k medegevoel had behouden, dat uitging naar ieder
een en waaraan men geen weerstand kou b.euen
Royd van. de Wmdyfarm had dat ondervonden in
de dagen, tóen tegenspoed, zieikte in het koren en li
chamelijke ongesteldheid donkere schaduwen rondom
hem wierpen; z.eke koeien gevoelden liet, wanneer hij
ze toesprak en haar geneesmiddelen ingaf en haar
over den beziyetstcn kop aaide; hij lutd, wat het voJk
van Ling ürag noemde „het geiuk van don beproefden
mm"/.de gave, om underen den vrede le.iirengen
die hem zelf ontbrak. Er viel oen stilte tusschen non!
een stilte intiemer dan een gesprek. Grill' keok einue-
iijk op: hij wenschte dé herinnering aan dat graf op
de heide te laten sluimeren; doch eerst had hij liaar
iets te vertellen, dat haar troost zou kunnen verscluifien
„Vanmiddag is een predikant met mij modegewandeld
tot aan den rund der heide en ik heb hem van
uw komst verteld en van van het kind En hij is
meegegaan naar het graf en heeft er een lijkdienst ce-
houden, opdat het kind geen christelijke becraienL
zou missen.
Een harder licht kwam er in de oogen van de
vrouw. „Christelijke begrafenis?" herhaalde zij teriviil
zy weer haU overeind ging zitten. „Ik heb den'laatsteii
tijd ouder de christenen gowoolnd en en ik heb nie
mand zoo wreed bevonden - niemand. O, zij baden
zij baden elk uur en misgunden mij het minste
geluk en zochten naar zonden in anderen, zooals kim
deren naar s.eutelhloemen zoeken, in de lente n«„,
uw gebeden zijn mij liever dan <öe zijne"
„Het kan zijn. maar ik heb zijn gebeden nw
dig. Dm.kt gij," viel Zij Zich met S,.lui ng^? Zrn
m de «ede, denkt glJ dat ik ooit de sneeuw zal zbn
ooit dea ïjskouden wind in miin oeri.-h, ziutl.
der het: te haten Zn zullen m i aC hlrT'^ 2011
het kind, dat zij mi ontWmen
uw vok, dat bidt en prëdkt 'ik heb^b.f müt
leden, nnartelijk geleden en 'de hi-™
kan niet slijten" hennnermg daaraan
Het scheen niet mogelijk, dat
fijne, zachte gelaat en den fijngeroelicën11 o T' h<'1
weinig {evoel voor die dingen zou ovti11
Zeker, ren vast godsdienstig geloof 1^! al\ hlj-
veingc vvorschrii.en, welke voor dc v ouw
om er deun in ie vinden, daaraan 21jn
kunnen imttrekken. En dus keek h i i 21J zich niet
aan en ierhaalde zijn vraag verwonderd
het' lever: harden°<k nëaTmeië en \r "Ik gftl°of dat
dan het leven, dat hen insluit. lk gJ,'Tt
en hrenrt het b-zoel: vsn den keizer van Oostenrijk
m S uëm aan den Ruitsehen keizer evenMis hvennre
l)o Voss m verneemt uit Lh.istian.aIn Noorwe.
gen verwacht men dat een nieuwe samenkomst der
Scandinavische hcersct.ers zal plaats hebben, waarschijn,
lijk dezen zomer. Koning Haakon en koningin Maud
zullen koning Üustaaf te Stockholm een bezoek brem
gen, waar waarschijnlijk ook konmg Chris,iaan van
bonemarken aanwezig zal zijn. De eerste nunlsters en
de ministers van Buitcnlandsehe Zaken zullen d« vorsten
vei» zeilen.
verachtelijk stelsel.
Inderduad. moet dit voortduren? Nu eens In een
kel'der (te Darijs), dun weer in «en werkplaats of in
een eethuis zetten de stille verklikkors hun lagen ar,-
beid voor! De menschen, die zij aanbrengen, worden
soms dagen, weken of maanden in preventieve hech
tenis gehouden en de rechtbanken spreken reu var.
om-doding uit wegens woorden zonder beteekenis en
gesprekken zonder gevolg." Aldus de Humanité die
m ren artikolVerachtelijk stelsel geheeton, opkomt
tegen het veroordrelcn vau menschen, die door stille
verklikkers bij de politie worden aangebracht omdat
zit feich eeu andere opmerking over den militairen
tóestand of zoo laten ontvallea De Humanité maakt
melding van de veroordeeling vcm «wee arbeidsters,
die in een eethuis als haar meening U kennen heb
ben gegevtm ,dat het onmogelijk is. dat ee»i kanon
op een uistand van 120 K.M. Parijs bombarde<rt IX
Duitschers zijn dus dichter hii Parijs en zij Jx-schieten
de stad op huil dooie gemak. Deze vrouwen zijn ver
oordeeld omdat haar gesprek, zoo wordt er m de
overwegingen van het vonnis gezegd, slechten in-
vloesi heeft op de stemming en onrust kan verwekken
onder de bevolking van Parijs, die aan eeu droobraak
van het Franschc front zou gaan gelooven.
Hoe hebben toch rechters, vraagt d« Humanité deze
twee vrouwen durven veroordeeleu zij hebben drie
weken in de gevangenis gezeten om zulk een reden.
Hebban die rechters zelf van het eerste oogentvik ai
aan dat bombardement op langen a fstaiid g.ioofd?
Dien dag verklaarden immers overal artilleristen de
zaak voor onmogelijk. Het blad waarschuwt dan ern
stig tegen dat verachtelijke, lage polille-stelseJ. Het
Fransche volk is wel hel laatste dal men onder een
zoodanig bestuur kan laten leven.
EEN BOYCOTPLAN TEGEN DUITSCHLAND.
Naar de Londenschè berichtgever van het Hdbl.
seint,, heeft Jlavelock Wilson, ae voorzitter van don
Zeelieden, en Stokershond, nog eens weer zich uitget
sproken over de „verliezen die aan de handelsvloot
worden toegebracht en over „de bestraffing" van de
Duitschers, die nu, naar ziin zeggen, al meer dan
15.(JOU Bdtsche zeelieden hebben doen omkomw. Wit.
san zeide, dat de Britsche zeelieden vastbesloten zijn
om puitschland na den oorlog te boycotten Nog geen
jaar celeden was besloten dien boycot op twee jarai
te stellen, maar de straf neemt toe met de voortzet
ting van den duikbootoorlog cn nu is de termijn van
Doycot af 'od vtjf cn een half jaar bepaald Wilson
meende dat de zeelieden over voldoende macht beschik,
ken om hun dreigement tot uitvoering te brengen en
hij verklaarde dat er dagelijks moer bewijzen v ,n in.
stemming met de boycotplannen komen. Toen men
hem vroeg, hoe men zich voorstelt dc plannen uit e
<xvren zonder goedkeuring van het parlement, zeide
Wilson: Dat is eenvoudig genoeg Niemand kan wor
den gedwongen voor een bepaalde firma te i.eiken
of iu een bepaalden winkel te koopen en zoo kunnen
ook onze leden niet worden gedwongen te werken voor
firma's die met Dultschland handelen, als ze dit niei
verkicwn te doen. Wij hebben bovendien de gezagvoer
ders en officieren en ook de reeders aan onze ijie
Wy verlangen van het parlement niet anders Jan dal
hei ons laat begaan.
EE ECONOMkSCHE TOEKOMST VAN DUITSfIL
LAND.
De „Westminster Gazelle" schrijft:
„Het ergst, waarvoor Duitschland wat de toekomst
betreft, bevreesd is, is de bedreiging met een uo.
einisciieii boycot.
Het blad „Welthandel". dat een aantal zakeulievlaa
te Brcmen naar hun meening heeft gevraagd, aangi&n-
de den waarborg omtrent üuitschland's vo<,rz.eui,,„
van grondstoffen na den oorlog, verklaart, dat zij ,oC-
geven, dat het onthouden aan Duitschland van ,le nooe
dige grondstoffen een doodelijken slag zou toebrengen
aan de industrieën, die gebaseerd zijn op den u t. cn
invoer. Volgens de meening van deze zakenli de.*, zal
Duitschland, zelfs indien de besluiten van «de oiv
terentie van Parijs niet ton uitvoer werden gcnuelik
moeten rekenen op kwade gezindheid en he: liju .ijk
verzet van de halve wereld.
Er zijn vele schrijvers in 'Duitschland tegenwoordig,
die de publieke meening waarschuwen voor do ern
stige moeilijkheden, waaraan Duitschland na den nor.
log hel hoold zal moeien bieden. Dr Waltei IUlhcna
voorziet groote moeilijkheden met de massa arbcids,.
krachten, die na den oorlog op de arbeidsmarkt zullen
worden geworpen. „Duitschland". zeg: hij. „z.-. Ic kam
pen hebben met werkloosheid op groote schaal, terwijl
terzelfdertijd dc koslcsi voor hel levensondor v.i :i e
zullen verminderen. Er wachten ons enorme .no.bol
heden en een gigantische taak in het ,n-.gul|iX..jck.
perk.
de wereld worden gebracht om te. lijden en te vragen
naar het waarom, zonder daarop een antwoord te krij
gen, totdat men het deksel van de doodkist boven enis
dicht schroeft."
„Maar wij kunnen lijden en voorwenden, dat het
iniet zoo is z« Griff. „Trots is een mooie kame-
raad iu zulkd tij dim."
^ij sloeg hem nieuwsgieriggade, terwijl hij daar
met ^peinzende oogen en achterover geworpen iioofd
zat. ben andere man, dacht zij, zou gezoclu nebben
naa rhet geheim van naar verbittering, maai hij -icod
nel met. Dezelfde kalmte, waarmee hij aanv.ui. 1 bad,
wat nu reninaai niet te veranderen was, dezelfde kalm
te, waarmee hij al wat naar nieuwsgierigheid' zweemde
verinccd^ betrachtte hij iu alles, zood&t hij haar ook
geein vragen stolde naar haar tocht over do ine. sneeuw
bedekte heide; en zij gevoelde, dat hier eindelijk een
njasi was, die als vriend jegens Iemand kon handclc|n,
alleen ter wille der vricnuelijkhcid en het verleden
van zijn buurman onaangeroerd laten, om zich slechts
niet zijn eigen zaken te bemoeien. Om deze reden
was zij, op vrouwen-manier, erover beginnen te deiu
ken. hem alles te vertellen; maar dan weer: het ver
haal was droevig en zij was zoo ongelooflijk moe en
misschien zou zij, voordat de sneeuw van de heide
van Ling Crag verdwenen was, nog wel een geschiiki
oogenblik vinden om het hem te vertellen. Toch, ter
wijl zij hem gadesloeg, overschaduwde ©en zonder
linge toom al dc warmte van haar hart. Hij was zoo
groot, zoo zonder hartstocht, zon ver weg. terwyl nij
daar bij het turfvuur zat te peinzen; hy' had haar
reeds vergeten; zijn levensplan -1- wat dit ook mocht
zijn was grootsch genoeg om een dozijn als het
hare te dekken on op te slorpen. Het kwam o veren
met het gevoel van Hester jegens Griff en de twee
vrouwen hoe uiteen!oo;>end haar karakters ook waren,
Saven elkaar de hand cn waren één in dit opzicht
at zij oen man zyn levensbeschouwing kwalijk na
men, die hem veroorloofde alleen te staan en be
vrediging te vinden in de sterren.
Zij bewoog zich onrustig hoen en weer en deed
hem opschrikken j en zij was blij blij met een
dwaas triomfantelijk gevoel dat zij ziin blik weer
geboeid had.
„Zijt gij niet verwonderd?" begon zij ,en hebt gij
u niet nieuwsgierig afgevraagd, hoe ik daar ginder
op de heide ingesneeuwd kwam?"
Griff lachte eenigszins somber," want zijn gedachten
waren Jang en treurig geweest
„Ik Jben altijd verwonderd"' zei hij Wat zijn er
anders dan wonderen overal Het leven en'de (lood zijn
vreemder dingen dan het feit u of iemand anders-
alleen te vinden op de heide van Ling Crag."
Wordt vervolgd.