5Cil8ffll'
COüi'iüH
TWEEDE BLAD.
Ingezonden Stukken. 4
Tweede Kamer.
Door .r>^r: geteerd.
Binnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 11 Mei 1918.
61sle Jaargang No. 6205.
FEUILLETON.
Arronciissements Xechtbank
te Alkmaar.
IMÜI
Geachte Redactie,
Beleefd wordt verzocht het pnders taande in Uwe
courant op te nemen, waarvoor gaarne dank wordt
betuigd
In Uw courant van 13 April j.1. is opgenomen een
advertentie van het bestuur dezer gemeente, vermel
dende de instelling van een huurcommissie voor Anna
Paulownn, ingaande 15 April d.a.v. Gewezen werd
daarbij op verschillcnue verplichtingen op verhuurders
van woningen rustende, indien zij meer huur bod.n
gen dan op 1 Januari 1916. Binnen een maand moet
worden verzocht die hoogcre huurprijs goed te keu-
mi. W as de woning o\if 1 Jan. 1916 nog niet verhuurd,
dan moet binnen denzelfden tijd schutting van dien
huurprijs worden gevraagd. Deze tormijn van één maand
is op 16 Mei verstreken 'en tot heden hebben slechts
enkele .verzoeken de commissie bereikt, terwijl toch
mag worden aangenomen, dat vele verzoeken dienden
te afijn ingekomen.
In verband hiermede wil ik bij deze er op wijzen,
dat, inden binnen den gestelden termijn geen verzoek
is, ingekomen, als huurprijs zal gelden:
1. voor woningen op 1 Januari 1916 verhuurd de
huurprijs op dat tijdstip bedongen;
2. voor woningen vóór of 1 Januari 1916 niet ver
huurd de huurprijs, door de huurcommissie geschat als
de huurprijs van 1 Januari 1916 en
3. voor woningen, nieuw gebouwd, na 1 Jan. 1916
voor hot eerst in gebruik genomen, de huurprijs, waar
voor de woning voor hot eerst is verhuurd geweest.
Mede is liet van belang voor verhuurders te weten,
dat indien zij ln strijd met het voorgaande een huur
prijs handhaven na 15 Mei as. zij zich aan eono
strafvervolging bloot stellen. Overtreding wordt gestraft
mK en geldlxictc van hoogstens f 1000.
Verzoekschriften moeten in dubbel bij oridergetee-
kande worden ingeleverd. Modellen töjn op aanvrage
te bekomen.
Anna Fuulowna, 8 Mei 1918.
De Secretaris der Huurcommissie te
Anna Paulowna,
C. KEIJZF.R.
Minister Lely heeft den heer Kooien geantwoord
dat Z.Exc. zich blijft plaatsen op het standmmt in
April 1916 ingenomen. De Minister van Waterstaat
verantwoordelijk voor do Arbeidersverzekering acht
verband tusschen dit ontwerp en de Invaliditeits
wet noodig. Zal den Maatregel van Bestuur en alle
verdere stapiien noodzakelijk voor het ten-uitvoer
leggen van dit ontwerp mocht het wet worden
met allen ijver voor bereiden. Do wijziging der Ra
il en wet, allereerst noodzakelijk, is vernemen wil
zoo goed als gereed.
Do heer Van Vuuren bleef heden in zijn repliek
steken. Te half vijf ure moest een der afdeelinoen
nog haar arbeid voltooien. uiigen
Met twee avondzittingen zal de Kamer in de week
n.s .Dinsdag aanvangend, tot het eind moeten uera-
ken, 6
Den Haag, 8 Mei 1918.
En do behandeling van het ontwerp-Duijs ca. be
treffende de Ouderdomsrenten is heden, Woensdag
middag nog niet afgeloopen.
De katholieke oud-minister Loeff heeft nog eepe
rede gehouden. Waarin .hij zijn leedwezen er over
te kennen gaf, dat de voorstellers niet alvorens
hun ontwerp in te dienen overeensfennning had
den gezocht met Rechts, 't Is, zal men toegeven
zeer de vraag, of zulk een poging succes zou heb
ben gehad. Voorts ontkende mr. Loeff, dat men hier
met een echt initiatief-voorstel te doen heeft, Het
ontwerp zei hij is „van de eene tafel genomen
en op do andero gelegd". Het allerergst vindt de heer
Loeff, dat men met deize „politieke manoeuvre" de
Eerste Kaoner in de wielen heeft willen rijden. Een
zwak argument toch, waar de Senaat immers op for-
meele gronden het oorspronkelijk Regeerings-ont-
v«*rp niet in behandeling nam.
De hoer Marchfcnt heeft het ontwerp verdedigd, ver
klarend, dat hij de Memorie van Toelichting en van I
Antwoord heeft geschreven, en niet de heer Duijs,
zooals naar men weet de heer Van Vuuren ver
moedde.
Nog heeft de heer Schaper een korte rede gehou
den ten gunste van het ontwerp, daarbij de wijze
woorden zeggend, dat Rechts zich in deze tot een
kort protest had moeten bepalen.
De rede-Duijs ga ik voorbij. Het argument van
den schepen uit Zaandam, dat do sociale wetten-
I alma v erslechterde editiën "van Bismarck's sociale
wetgeving zijn is niet nieuw .Overigens pakte de-heer
Duijs danig uit over de Rechtsche Farizeeërs en zoo
meer. Vertelde hij, opjgevoed in een christelijk ge
zin, tot „vijand van de Beumer's en Rutgers' te zijn
geworden", juist uit afkeer tegen dat „Rechtsche
gehuichel". President Fock moest een paar maal zijn
censuur toepassen.
Maar noodzaakte ook strikt.onpartijdig* leider
als mr. Fock is den heeij Rutgers om voor Links
krenkende woorden, als „monument van trouwe
loosheid toegepast door mr. Rutgers op het con
venant terug te nemen.
Zitting van Dinsdag 7 Mei 1918.
Lie kreeg z'n zin.
Do eerste zaak, die we heden te hooren kregen,
gold den 41-jarigen Hein Geel, van geboorte een Sint
Maarland*. Maar luj had t in zijn bakermat niet voort-
durend kunnen vinden en was weldra verder op"
gegaan; dón Oost-, dén Westwaarts, —"niet dl te
vei natuurlijk, want dan tip[iel je zee in op ons smalle
Moordhol landje maar ten slolle was Hendrik vol
maakt „zwervende".
Zoo armzalig on berooid mogelijk vroeg hij in einde
Maart en begin April te Alkmaar aan de j>olitie om
onderdak. Nachtverblijf, ja, dat was Geeltje zéér wello-
kom". Nu hij 'kroeg 't.
Maar op den koop toe werd hem een secuur ver
haaltje veneend mot als gevolg, dat de OvJ. thans 3
dagen hechtenis vroeg, plus 3 jaar rijkswerkinrichting.
KleedcndiefstaL
Nummer twee was Johannes Beumer een kerel nog in
do kracht van 'f. leven, pas 36 jaren oud en toch al
zóó aan lager wal, dat hij andermans spullen stal om
z'n eigen kinderen te kleeden.
Treurige geschiedenis.... Beumer woont te Bergen en
wijdde daar in den avond van 13 Maart j.1. veel te veel
aandacht aan de te bleek liggende wasehgoéderein van
zijn buurvrouw Margaretha Maria Schotten, ega van
Bertus Schouten. Bij handen vol stal Johannes weg:
zakdoeken en wat al niet, was van Zijn ,gajing".
Maar Margriet was daarmede niet content en zat
,,'m achter zn vodden." Jo bekende en had 't om
de kinderen aan kleeding te helpen gedaan. Werkelijk
was ook bij onderzoek gebleken, dat het gestolene niet
was verkocht, maar dat de kinderen het aap 't lichaam
droegen.
De Praesus vond het ijselijk dat een fatsoenlijk man
zoo een dief wordt. Had u dan niet 'beter gedaan, eerst
steun "te vragen, eer u tot diefstal overging, luidde
's lhesidenten vraag.
Jo had niet veel te zeggen. Hij vertelde nog, dat hij
in dienst der Heide Maatschappij werkzaam is en daar
f 2 daags verdient.
„Nou. daar moet je ook nét wezen om goed geld
te verdienen," meesmuilden een paar uit het publiek
halfluid.
De O.v.J. eischte f 15 boete of 10 dagen hechtenis
legen beklaagde.
Een liefhebber van bruine boonen.
De volgende beklaagde had geen ambitie dm zich tc
presenteeren. Misschien ook hadhij verhindering. Al
thans, hij was absent. Johannes Kolenberg, «zoo heet
deze beschuldigde, is werkman tè Alkmaar.
Hij heeft op 21 Maart j.1. de intrede van de schoone
lente benuttigd, door van zijn stadgenoot C. Peperkamp
20 kop bruine boonen te stelen. Alaar Koes, hoewel
reeds 72 jaren, oud en tamelijk doof, kijkt verduiveld
goed uit en had heel handig den diefstal bemerkt.
Kolenberg werd Ingevolge aanklacht voor de vier
schaar geslaagd en thans werd tegen den afwezigen be
klaagde bij verstek een maand gevangenisstraf gere-
quireerd.
ValscLe aangifte.
Ook Martha Koorn, huisvrouw Suthendorf te Den
Helder, was weggebleven. Zij was ter zitting ullge-
noodigd, omdat zij hare buurvrouw Antje Heiibiok,
vtouw van Martinus Schoof, had beleedigd. Martha-
had namelijk met rijke fantasie zich de weelde ver
oorloofd om een totaal valsche aangifte bij dc politie
te doen, als zou „Antje-buur" geld van haar hebben
ontvreemd niet alleen, maar ook als zou buurvrouw
de drooglijn hebben leeggestolen' en daarbij een bedde-
laken, een theedoek, een keep, een borstrok. en kousen
hebb.n meegenomen.
't Waren allemaal louter verzinselen en Antje wilde
zich zoo niet in hare eer en haren goeden naam laten
aan .lasten en klaagde Martha aan.
Martha heeft later erkend dat de aantijgingen valsch
zijn geweest. De O.v.J. reijuireerde tegen .Martha 14
dagen gevangenisstraf.
Ook dat mag niet
Werd uitgeroepen Jan Volder.... maar diens uur was
nog niet geslagen naar 't scheen. Tenminste hij werd
nog een poosje met rust gelaten, om eerst de beklaag-
Vervolg van Griff Lomax en zijn daad
door
HALLIWELL SUTCLIFFE'
Voor Nederland bewerkt d. W. J. A. ROLDANUS Jr
ln boekvorm verschenen bij W. DE HAAN
Uilgever te Utrecht.
Gecart. f 1.10, geb. f L35.
12.
Weer werd zij ongeduldig. Toch kon zij niet anders
dan respect hebben voor de uitdrukking op zijn ver
weerd gezicht; hij was niet langer de vriendelijke
vriend, klaar om te helpen en te handelen, want in
zijn oogen was dat fantastisch licht, dat den man be
straalt. die alleen leeft, ver van alle ijdelheden en
dicht bij don boezem van één groote Moeder. De rus
tige waterpa van. de veen poel en, waarin de lucht en
do wolken zich weer spiegelen, konden niet minder
harlstochtloos en stiller zijn dan Gfriff was op dit
oogenblik.
„Wel. gij zijt als do heide zelf," stamelde zij
„even stil en onaandoenlijk. Gij vraagt niet mijn naam.
noch hoe ik tot.u kwam en dit deed ook niet de
heide, toen zij mij in haar sneeuw wikkelde."
„Op een tijd. dien u zelf wel zult kiezen, zult gij
mij alles vertellen," zei Griff ,,of gij zult het mij
niet vertellen, cn dan zal ik weten, dat gij heit zoo
beter vindt."
„Ja," zei zij en zf] wax nkbaar voor zijn ver
trouwen, ofschoon zij, als van koude, huiverde om zijn
Kalmte.
Spoëdig sliep zij weer in en Griff ging, na een langen
blik op naar te hebben geworpen, naar de deur. Trasli
volgde hem, maar een gemompeld„waak, jongen! en
«en vinger, die naar hot bed wees. zcidc hem, wat zijn
Plicht was. En dus zat de hond bij het bed te waken en
trok do man de deur achter zich dicht en schreed
heen over dc bevroren heide. Met een van zijn plotse
linge veranderingen was zijn droomerigheid vordwenen
j*1 was hij weer waakzaam en praktisch.Hij had zich
herinnerd, dat een vrouw., die zoo fijn was opgevoed,
ponsten noodig had, waaraan Hester Royd nooit zou
nenken; en hoe laat het ook was, een uur of acht, naar
inaan te oordei:! en was hij van plan'nog naar
Windyfarm te gaan.
n j;iag hangende mist had de heide gedurende
1 nantiddng omhuld; maar deze was opgetrokken
v i c ,wijze, helder schijnende maan maakte een too-
lam! van de hoogten cn laagten. Eenmaal boven aan
*-**uie Crag llavine gekomen, waar dc lorkenboomeii
hun slanke takken in den wind heen en weer bewogen,
hoorde Griff een muziek, die gedurende vele jaren niel
in zijn oor en had weerklanken. Zwak en toch helder,
a's de muziek van een klokketoren uit het feeënrijk,
klingelden '!e koralen van bevroren mist op do lorken-
lakl'on tegen elkaar. Er bestaat in de _gehe-'le wereld
geen geluid als dit; in het diepste middernachtelijk
duister zal, wie op de heide geboren is, dit herkennen
on er blij om zijn, want men zegt, dat het klingelen
van deze feeën-klokjes een voorteeken is van een groot
geluk voor hen ,die hun klanken opvangen.
Een oogenblik bleef hij staan om te luisteren en ging
dan verder over de harde sneeuw. De hond Op de
Windyfarm sloeg aan, toen hij over het laatste stuK
hellend land gleed en klauterde totdat hij in den hof
kwam; en Hester stond aan de deur, reeds voordat
hij die had bereikt.
„O. zijt gij het," zei zij kort. terwijl zij op den
drempel bleef staan, „Is er iets gebeurd met dat lieve
kind dat gij een vrouw noemt?"
„Niets, matir wel. er zijn dingen, die zij kan
noodig hebben en ik dacht
„Gij dacht, dat ik niets van zulke dingen zoU( al-
weten, toen gij haar vanmorgen aan mij overliet?
.„Wel, gij hebt misschien wel andore kleeren voor
haur, ziet ge, en zij zou denk ik. wel graag een bail
willen 'hebben."
Hester stond in het door de maan beschenen portaal
met de handen in do zijden en genoot van zijn be
deesdheid, die zoo in strijd was met zijn gewone
heerschzuchtige manieren.
„Ik heb het haar vanmorgen gevraagd" zei zij lang
zaam, „en zij had niet <ie kracht, om mij iets anders
te laten wasschen dan haar handen en gelaat en haar
beide koude voeten. God beware ons," onderbrak zij
zich, toen een nieuwe gedachte hdar trof, „gij denkt,
dat zij warm water noodig heeft om zich te was
schen? Gij zijt» van hoogc afkomst en zijl ook; en
zij ziet er wel naar uil, alsof zij geen koud water kan
verdragen. Neen, daar heb ik geen oogdnblik aan
gedacht 1 Menschen als wij gaan eenvoudig naar do
boek, of de zon schijnt of dat het sneeuw, en wasschen
Gods vleesch met Gods koude water. Hier vader, hier
is mijnheer Lomax," viel zij zich weder in de rede,
terwijl zij hem voorging naar de woonkamer, waar
Roya naast den haard op hel mondstuk van een
koude pijp zat te bijten.
De kamer was vol van ecu baklucht cn werd s.crx
door een turfvuur verwarmd. Op de tafel bij het ven
ster lag een rij thoekockjes, vcrsch uit 'den oven on
een appeltaart, die nog lag te pruttelen en bruine bon
hei s aan de hoeken omhoog zond. Zulke geuren, wann
en doordringend als het turfvuur zelf, had Gnff lang
geleden in zijn moeders keuken gekend
brachten zij hem weder oen gevoel van huiselijkheid.
c on Albertus Glas en Petrus Groen onder handen
o nemen. Zij zijn, beiden Egmondor visschers en had-
im aan méér klan één keurige essenboom de schen
dende hand geslagen, om zich, met zaag en bijL ge
wapend wederrechtelijk wat hout toe te eigenen. Maar
een snik of wat gebroeders van den Berg plus de ge
mot nteveld wacht er Johannes Kramer van Egmond Bin
nen luidden het tweetal sëcuur in de gaien en ver
baal volgde.
De officier eischte tegen 'elk der beide beklaagden
t lo boete of Rj dagen-hechtenis
Ta dure theei
Nu was Jan Volders, beurtschipper te Anna Pau
lowna, aan do beurt Volders had thee verkocht, 'n Beetje
duin nogal Aan Olto Huibcrts Corneliszoom, zaadhun-
detaar te Ainna Paulowna, 2Va Kilogram, tegen f 5 per
/j kilo, dus een tientje per kilo. Aan een anderefa.
do rasgenoot, den landbouwer Comelis Geerligs, ver
kocht beklaagde eveneens een -hoeveelheid thee, ook
tegen f 5 per i/j kilo. Véél verdienen deed Jan nu niet
bepaald, als zijn opgave juist is, dat hij zelf reeds f 8.50
vo?r, kbo van doze thee hoeft betaald aan een hem
onbekend persoon, die er mede bij liem in de schuit
kwam. aar de verkoo.Mp, zooals hij die deed, wordt
"J®1 toegelaten en de Officier vorderde '50 gulden boete
ot 10 dagen bitten tegen Jan.
Met de Arbeidsinspectie te kwaad.
Klaas Paailborg, den jjlsten Januari 1876 te Zijpe
geboren en aldaar woonachtig moest zich als hoofd
of bestuurder der te Zijpe gevestigde groentenzouterij
verantwoorden voor de rechtbank, nu de Ambtenaar
wj bet Openbaar 'Ministerie in appèl was gegaan van
liet Kantonrechten!, vonnis, tem opzichte van Paarlbe'rg
uitgesproken. Paarlberg had in Je zoutciijinrichtjjig
niet aan de voorschriften voldaan en kreeg het met de
Arbeidsinspectie gaande. Want ter plaatse waar do pe-
troleummotor staat is de beschiciing ten eeneiimalo
onvoldoende. Niet alleen dat het 'beschot om den mo
tor niet tot hei dak is doorgetrokken, inaar 't is ook
niet behoorlijk afgedekt. Dientengevolge kunnen de zich
ontwikkelende gassen van' den werkenden motor zich
te veei in het werklokaal verspreiden.
De O.v.J. vroeg vernietiging van het vonnis van
dca kantonrechter en. eischte. opnieuw rechtdoende^
thans f 25 boete of 15 dagen nechtenis.
Een mannetjesputter.
Johannes Stoop, een 38-jorig werkman te Alkmaar,
geboortig uit Sint Maarten, was den 2den April 'n
beetje aan 't bitteren geweest van de drie kwartjes,
die hij toen in zijn zak had. Met het verklaarbaar gevolg
dat toen zijn centjes op waren, z'n dorst nog grooter
was dain toen hij begon te drinken, Hij zat „aan den
oever van een snellen vliet" het Noord-Hollaindsch|
Kanaal, wat uit te zakken en was zoodoende wel
djeht bij een heelcboel water, maar toch kon hij z'n
dorst niet lesschen. 1
Stoop ging eens kijken op het terrein, waar de verf-
fabriek ,te Alkmaar in 'aanbouw is en hoopte daar in
een der keeten wel water of een kraan, die *t hem
verschaffen kon, te vjnden. Helaas.... niets van dien
aard was te ontdekken.
Daar „vond" hij een zwaron rol lood van 70 kilo
gram gewicht. En hoe dorstig ook, ging Stoop met
grooten ijver aan den haal met zijn buit.
„U is met dien lieelen rol lood weggeloopen?" vroeg
belangstellend de Praesus.
„Ja. ik heb er ,'n stukkie" van meegenomen." zei
bekl. heel bescheiden, niet op zijn krachten willende
snoeven, ,,'n Stukkie'.... van 140 pond asjeblieft 't
Is geen iieuleschilletje.
Enfin Kees Visser van de Laat wilde er wel een
fatsoenlijk prijsje voor geven toen Johannes met het
vrachtje kwam aansjouwen, moe en... nog altijd
dorstigl i Kees betaalde royaalweg 41 gulden voor het
kostelijke brokkie lood en we vertrouwen gaarne dat
Hannes van hem loog wed een lekker glas water op
den koop toe zal helmen gehad oru den ergsten dorst
to stiljen. En bovendien had Hannes, die straks to
taal door z'n centen heen was, nu weer volop „lood",
om Zich verdere lafenis te verschaffen.
Vooreerst dus geen nood in de stad. Maar toen
er om rechtszaakje van groeide, ging het mooie van
deze geschiedenisaf. Visser werd behoorlijk ingepe
perd dat het zeer gevaarlijk werk is om zufke koopjes
te sluiten en tegen Stoop werd wegens diefstal 3 maan
den gevangenisstraf geëischt.
Boyen den maximumprijs.
Een andere Alkmaarsche werkman Petrus Nicolaas
Stokman genaamd, was absent. Hij had '20 kilogram
bruine boonen verkocht aan den koopman Hendrik
Kemps, voor 50 cents per kilogram.
Distributieovertreding, beste jongen. Eisch f 25 of 10
dagen hechtenis.
Comelis Gerrit Ambuul, 'n 33-jarig winkeliertje, gel,
boren te Amsterdam, en wonende te Enkhuizen, waar
waar hij thans nog ijverig „winkelt" had zeeppoeder
verkocht, één 'pakje, precies tegen maximumprijs. 22
cents, maar onacr vooraf gemaakt beding, dat het werk-.
stertje, Wilhelmhia Helena Paulina Maria Bolle, dat
er om kwam, meieen één nootmuskaat voor 12 ets.
moest koopen. fiat gebeurde e'n Ambuul „buulde" 34
cents. Maar do minister heeft niet alleen bepaald, dat
je niet boven maximumprijs moogt verkoopen, maar
ook heeft Zijne Excellentie voorgeschreven, dat men
onder gcenörlei voorwendsel of beding bijbetaling boven
en behalve maximumprijs mag vorderen.
j,Ik ben "laat met bakken." zei Hester. „Gif
nj zoo lang te Lostwithens gehouden, dat ik
hebt
mij zoo lang te Lostwithens gehouden, dat ik niet
eerder de koek kou rollen dan om vier uur."
„Wel. buurman" -zei de boer, terwijl hij met den
steel van zijn pijp naar den leegen stoel wees, „ga
zitten, ik moet u nog eens over die gevlekte koe
van mij spreken. Zij is er nog slecht aan toe, ofschoon
ik geloof, dat die flesch, die gij hebt meegebracht,
haar inwendig wel wat heeft opgeknapt, om het maar
zoo uit te drukken."
„Ik kan niet lang blijven zei Grfff. „Ik ben alleen
gekomen om te zien, of Hester met mij terug wil
wandelen en wat kleeren meenemen voor dat arme
meisje, daar ginder. Zij zai vannacht gemakkelijker
liggen, als men nog eens naar haar om heeft gezien.
„En er moet water gekookt worden, vader, en alles
zoo zacht gemaakt wonlen als een veeren bed," zei
Ilester, met een zijdelingschen blik naar Lomax. j.Moet
ik haar een hemd gaan brengen en haar gaan behan
delen als een klein kmid, zooals mijnheer Lomax
vraagt?"
„O ja, gij moet gaan meisje" zeide Royd, „want
er staan'van den heer Lomax en van zijn vader vóór
hem, nog een paar vriendschapsrekeningen open."
Hij zweeg en keek zijn gast met grappigen ernst aan.
,,Toch ben fk bang. mijnheer Lomax." vervolgde
hij, 'langzaam. „Ik kan best zien. dat een man veel
denkt aan een schaap, of een varken, of een koe
vooral een koe zonder er mij het hoofd over te
breken. Maar als er een vrouw in 't spel is, on
wanneer de gedachte aan haar hem drie mijlen doet af
leggen over een heide, tusschen acht en negen uur,
op oen kouden avond wel, dan heb Ik mijn ver
moedens."
Griff lachte slechts en nam een teug uit de kruik
zelfgebrouwen bier, welke de boer hem overhandig,
de; en spoedig daarna had hij hem goeden nacht gei
zogd en liep hij naast Hestor weer met groote stapj
pen .over de venten terug naar huis. Zij had nachy
goed en een aantal andero dingen medegenomen en
nad spottend Griff in rijn gezicht uitgelachen, toen
zij beloofd had, alles te doen, wat een man noodig
vond voor het gemak van een vrouw.
Hestor liet echter spoedig, vöordat do laatste mijl
was afgelegd, haar gaiottoniie® toon varen, /tj aactu
aan Ned. o'Bracken Clough. aan de volharding, waar-
modo hij haar het hof h iel gemaakt, aan dc kussen,
die hij haar dim middag had gegeven; z.j dacht ook
aan do afgetrokkenheid van don man naast 'ma a
do vtouw, dio te Lostwithens op hem wachtte en
aan haar eigen hartzeer.
„O. Griff Lomax. ik Wou, dat gij liet waart gc-
wcvstl" riep zij uit
„Wat .wouöt gij. Hestor?' vroeg hij. gewekt uit zijn
innige kalme gedachten over de natuur, die spijs cn
Do President vond, dat door gevallen als waarvan
Ambuul zich heeft schuldig gemaakt, het heele eco
nomische leven wordt ontwricht. De O.v.J. vertelde,
dat hij méér verbalen tegen Ambuul heeft ontvangen
en eischte nCi (om ie beginnen, alvast f 200 boete of
20 dagen hechtenis.
„Op de banken" voor die planken.
Ru dolf Eilips Wormbocker en zijn zoon Willem
Wormbecker, beiden visscher van beroep en woonachtig
te Hoorn, hadden zich sclhuldig gemaakt aan heling
van een aantal nieuwe planken, afkomstig van eep
partij Noorsch hout, die een schipper had vervoerd
voor don houthandelaar A. Zijp te Hoorn.
De schipper had zelf wat hout achtergehouden en
beklaagden ook elk wat planken cadeau gedaan. Worm
becker en zoon hadden het mooie gave houi al op zolder,
waar het netjes in beslag genomen werd, terwijl om
stevig verbaaltje volgde.
De O.v.J. releveeronde dat vader en zoon niet on
gunstig bekend staan, eischte tegen elk 3 maanden ge
vangenisstraf, voorwaardelijk met 3 proefjaren.
Volgde de schipper, Jelke Huitema van Modemblik,
die de {Manken voor den heer Zijp had vervoerd en or
voor zichzelf en voor de Wonnbeckers een sluk ót
wat wederrechtelijk had afgehouden. Tegen Huitema
wetrd 3 maanden gevangenisstraf geëischt niet voor
waardelijk.
Jeugdige boosdoeners.
Comelia Dekker, een 19-jarig Egmondsch meisje, had
haar 15-jarig broertje Comelis meegenomen, om. te
"helpen, toen zij op 16 November j.1. liout ging stelen
ten nadeele van den Burgemeester van Bergen, den
heer Van Reenen, aan wien do duingronden, waar de
diefstal plaatsvond, behooren.
De O.v.J. meende, dat er met geldboete hier nl
heel weinig bereikt zal worden en eischte tegen het
meisje .1 dag gevangenisstraf en tegen den knaap 3
maanden tuchtschool.
Mr. A. P. H. de Lange, verklaarde als verdediger
van den minderjarigen Comelis (wiens zaadje, omdat
hij tegelijk met rijn 19-jarige zus terechtstond, in het
openbaar werd behandeld, ondanks zijne minderjarig
heid) zich aan Jiet oordeel de.- rechtbank te kunnen
refereeren.
Die kwajongens.
Jan Schelling-er, een 19-jarige arbeider, geboren te
Opperdoes en woonachtig te Twisk, wertt aldaar bij
den metselaar Pieter Nieuweboer. Jan wordt om z'n
rossige haardos dikwijls door de jeugd geplaagd. Den
18den Maart was het daarmede heel erg De 13-jarige
Reins Kaan schold Jan uit en dreigde hem zelfs. Jan
sloeg den jongen gevoelig met het plat van een schop
tegen het zitvlak. Dat was wél wat erg, zeker, want
de klap, door een flinken jongen kerel in drift een 13-
jarig vuiltje toegediend en aan met zoo'n geweldig
wapen, kwam terdege „an". Doch als Jan niet had
geslagen, zou het 13-jarige joggie hem le na zijn ge.'
komen. En dat zou toch ook te kras geweest zijn.
Jan bekende en had berouw. Hij was te ver ge
gaan. Maar de O.v.J. beduidde den kleinen Rens Kaan,
aat die voortaan zijn gemak heeft te. houden, dat hij
zelf oorzaak was dat hü slaag kreeg en bij herha
ling van zoo'n gevalletje zullen Rensje en z'n maatjes
zelve eens op het' beklaagdenbankje komen.
Tegen den metselaarsknecht werd nu f 3 boete of
een»dag hechtenis gevorderd.
En dat om een halve X.G. boter.
Tegen den laatsten beklaagde, Jan Kroonstuiver, 39
jaar, geboren te Helder en thans zonder beroep je
Hoorn wonende, waren, wel een half dozijn getuigen
opgeroepen, de stationschef incluis.
Jan, nu geschorst, \yas namelijk voor dien knecht
bij 'het goederen ven- oer te Hoorn. Hij had zich op 8
Februari j.1. ïn de goederenloods een pakje, Inhou
dende Kg. margarine boter, toegeëigend. Dat pakje
was gedeserteerd uit een gescheurde doos, die een zen
ding van dat goedje.bevatte uit Amsterdam afkomstig
en bestemd voor de winkelierster weduwe W. Fijnheer
te Luljewinkei. Jan wou, wal al die zes getuigen ook-
aanvoerden, er nu maar ,jniet wezen", dat het geetn
zuivere koffie was. Ja, het pakje had hij gevonden
en in zijn jas gestoken, maar hij had het willen
rapportooren, dat hij het gevonden had. Doch door
zijn drukke werk had hij dat nog niet gedaan. En
inmiddels vond de stationschef het bewuste pakje ixi
Jan's jasje. Dit kleedingstuk had Jan ln het kamertje
van den schaalknecht opgehangen.
Jan mocht praten zooveel als hij wilde, maar hij
kon den Officier van J ustitie. niet beduiden, dat ie on
schuldig was en Z.E.G. eischte heden tegen Jan 6
maanden gevangenisstraf.
Ais^ Dinsdag uitspraken.
HOOGWOUD.
Alhier worden pogingen aangewend om de schade^
berokkend tengevolge van de veevordering gemeen
schappelijk door de veehouders' te doen dragen. Het is
te hopen, dat die pogingen mogen slagen en dat ieder
veehouder in zijn. eigen belang zal medewerken.
HOOGWOUD.
Door B. en W, is aan den heer F. Groot Gz. op
verzoek ^eervol ontslag verleend als directeur van het
Levénsmiddelenbedrijf, tot zijn opvolger is benoemd de
heer J. Koeten Jz. to Aarts woud.
drank voor hem was.
„Niets." antwoordde rij. ,.ïk hen nu. en dan hef.
dwaas, m spreek dan mijn gedachten luid uit."
Hij begreep het niet. Hij leefde eenvoudig in een,
andere sfeer, wjar de stem van dien ouden enden
eenden Zwerver, den wind, hem woorden toefluisterde.
Hij wist niet, dat er een meisje naast hem liep, dat
dicht bij Moeder Aarde woonde, een meisje, dat haar
kameraad zocht. Het was een treurspel in hét klein en
spoedig zon Ned o'Bracken Clough door Griffs ver
onachtzaming terrein winnen.
Toen zij de hut bereikten, liet Grilf zijn gezeülin
bij de deur alleen en ging hij zelf naar den koestal;
en hier vond Hester hem, ongeveer een uur later, toen
zij met haar werk klaar was.
„Wel?" zei hij, terwijl liij opkeek van de vaars,
waartegen hij gebabbeld had. „Hebt gij het haar zoo
gemakkelijk mogelijk gemaakt?'
„O. het gaat geien met haar. Ik heb die rondo tobbe
van u genomen en die tot den rand gevuld met water;
toen zij klaar was met wasschen en afdrogen, heb ik
alles voor haar in orde gemaakt voor den nacht. Bu
het Heilige Hart zij zag zoo verheugd als een kinn'
Zij had haar nachtgewaad on nog veel andere "inge
gemist; maar toen zij mij wilde bedanken, heb
naar gezegd, dat dit alles uw werk was. En nu
wel benieuwd, of gij haar haam kent?
„Neetn. dien heeft zij mij niet genoemd^
„Zij liet hem zich zooeven ontvallen,
in do dokem wikkelde. Ik wtó, d j Danehoim0
boorte was, dus koin rij even g biivoorbcelcL"
als iemmxd anders ®jn ^Hfhalr
voegde z'j er na» Lucifer. Gij drieën had
ffvSm kunnen ruilen, want de een is al «ven
Griff iSute legen^den mUur van den stel. HH zag
weder de gestalte van een meisje met rood-bruin haar
en vurig gelaat, die te midden van blaffende honden
wachtte, totdat hij haar den staart van den vos zou
brengen. Hij zag eveneens de vrouw, die gekomen
was om een beroep te doen op zijn gastvrijheidhaar
gelaat was nu in.het geheel niet vurig; en toch kon
men zich Dn het gelaat, de oogen en het haar niet
vergissen, wanneer- men eens van haar Identiteit op
de hoogte jvas gébracht. Hoe kon hem aanvankelijk
de galijkenis ontgaan zijn?
„Een Danoholme?" herhaalde hij. „Wel, dat had ik
moeten» weten."
„Ik zei iets over den ouden jonker en toen vertelde
zij mij. dat zij zijn nicht. was. Wel, wij krijgen hier
fijne vogeltjes, op de Ling Grag heide. Ons, arme
menschen, zal zij binnenkort niet meer dulden."
„Gij praat onzin. Hcstcr," zei Griff, op den rustigon.
half spottenden toon, die het meisje somtijds lot tra-
