I sft'S
Gemengd Nieuws.
Binnenlandsch Nieuws.
vele stedelingen met het platteland, zal allicht ten
gevolge hebben, dut meerdere stadsmemchen zich bui
ten vestigen, De welvaart der boeren die door hua
productie het land goede diensten bewezen en daar.
voor een veel hoogere bolooning gettoten dan vroeger,
znl die beweging in de hand werken, Vooral wanneer
het uitricht op hoogs prijzen voor landproduoten blijft
bestaan, En ait het geval jijn zoolang de aanvoe"
ren uit «len vreemde lüot weder normaal zijn ge'
worden, wat nog gcruimeu tjjd kan duren. Wanneer
het alleen pm Landbouwproducten ging, zou de op"
loszing van het probleem dus vrlf eenvoudig zijn.
Doch terzelfder tijd stelt ook scheepvaart cm industrie
en ajlerhande nadere bedrijven hun eischen.
Ga hu enkele bedrijftak kan dus ten aanzien van
werkkrachten in eun betere conditie geraken, dan ten
naUoolo van allo andere.
lXt Is zoowel van toepassing op elk land afzon
derlijk, als op do beschuafdo we rel a 011 het Mgemeen.
Aam den oenen kant lijkt dat de oplossing moeilijk
te maken. Aan den anderen echter brengt het ons
de solutie naderbü. Want waar één land voor onover
komolijko moeilijkheden zou staan, hoe bij het be
perkt getal krachten alle soorten bedrijven tegelijk te
helpen, geldt dit bezwaar niet voor de wereld als een
geheel.
Er zijn nl. in elk land verschillende takken van
productie die belangrijker zijn dan andere. Hel e«ie
land bezit delfstoffen, het andere oen vruchtbaren bo
dom, het derde heeft een voordeelige ligging voor_
scheepsbouw en scheepvaart, weer een ander voor vee
teelt of graanbouw. Daarin ligt de vingerwijzing naai
de oplossing
Waaneer elk land of elke landengroep er naar streeft
zelfgenoegzaam" te worden, productie en verbrui*
binoeslamds elkaar te laten dokken, zoodal in- en
uitvoer zoowel mogelijk beperkt wordt, geraakt ieder
Iaind en ïe^iere groep in moeilijkheden. I reductie, die
goedkoop en gemakkelijk werkte en die dus vroeger
voor export bezig was, zal worden beperkt, zoodra de
grens der consumptie in eigen land bereikt fc en de
nrlmkl i Laaraain tot dusv&rre ten koste gelegd i wor
dan besteed aan de voortbrenging van artikelen, die
men vroeger befer en goedkooper invoerde,
IXit systeem, waartoe zoowel de Entente als de Nier
boud zeggen te willen overgaan en waartoe de nèuf
truien dan ook zullen worden gedwongen, heeft dus
reusachtige economische nadeel en.
Daarom golooven wij niet, dat men er werkte!ijk
toe zal overgaan en zeker niet wanneer de Staten
bond of Volkenbond eenmaal een feit te
Zoodra dis er fc» komt do vrijhandel over de geheel©
wereld als een van zeltsheid.
Don wordt de oplossing zeer eenvoudig, aangezien
|n dat geval ieder land alleen te rekenen dieeft mei
die soorten, van voortbrenging waartoo het door zijn
ligging klimaat, bodemr\jkdoin ef technische toerusting
liet meest geschikt te. Het zal die artikelen beter en goed'
kooper kunnen produceercn dan eenig ander land en
v Loeit dus In die productie een ruilmiddel om andere
aVtikeleai te verkrijgen, die het minder goed of kosL
baar der dan andere landen kan voortbrengen.
Zoodra man internationaal niet moer met vijanden
doch met „butsn" gaat rekenen kan een arbeiasverdee.
ling plaats hebben, .die de dringende crisis helpt op
lossen. 1
Natuurlijk kan bijv. de Ententetroep vooral wan
neer men let op de hulpbronnen der koloniën en de
Vervoegde Staten reeds binnen egen grenzen zulk een
arbeidt verdeel big toepassen en groote voordeelen daar
van trekken.
Doch het volle voordeel komt eerst wanneer de reL
gering algemeen wordt. Dit algemeen worden kan even
wel eerst dan plaats hebben warmoe* do landen over
o.i weer ne; behoeven te Vreezen voor een vijandelijken
overval of een afsnijding der toevoeren in geval van
Otsu conflict Dat wil, zeggen: wanneer de Staten- of
Volkenbond er ia.
ZooUvng die oiltblijft .moet elk land of elke groep
uit eigen belang, uit lijfsbehoud ei op bedacht zijn.
zich 'zoovoel mogelijk van andere landen ,die straks
zijn vijand kunnen worden, onafhankelijk te maken.
Tot dien tijd moet ieder zich in het belang van zijn
onafhankelijkheid allerlei ontzaggelijk zware economi
sche offers getroosten.
Die weggeworpen zijn, zonder eonig voordeel voor
de productie en voor de mensch held. Die alleea bewij
zen hoezeer in onze beschaving elk land zijn even
naaste vreest en helaas schijnt te moeten vreezen.
En dit in een tijd, waarin, zooals iedereen inziet,
alleen verhoogde productie en verhoogde intemsiviteif
van bet economisch leven de wereld kan redden voor
een hongercrisis.
Komt het niet tot dien Volkenbond en tot die ar-
beidsverdeeling, dan kan hoogstens het verre Oosten:
China en Japan meit hun ongetelde reserves van ar
beidskrachten, de dreigende crisis onmogelijk maken.
Etn wat de golo rassen van de Westelijke beschaving
zullen eischen als prijs voor hun hulp, kan men zich
allicht voorstellen, als men bedenkt, welke financieel®
en economische voordeelen Japan zonder bijkans een
vinger te verroeren, tjjdcius den oorlog reeds in de
wacht heeft gesleept.
Dan lévert heel de Europeesche cultuur uit puri
vrees (al of niet gerechtvaardigd) voor zijn evennaaste
of buurman zichzelf over aan de genade van een nog
veel gevaarlijker en zekerder vijand dan misschien in
Europa zelf na deze uitputting te vinden is.
UITKIJK.
De oroole brand van SiamDoel. e~hr»f>
De Balkancorrespondent der N. R. Crt. schrijft
d De8^urk8che hoofdstad is wederom door een dier
oroote r unpen getroffen, welke haar van oudsher
boven het hoofd hangen een groote brand
DU maal is de bezoeking echter ontzaglijker en
verschrikkeUiker geweest, dan het sinds menschen-
heunenis was voorgekomen. Ja, men moet meer
dan tachtig jaren teruggaan om in de stadskronte
i iön hr-tnd tcruCf tc vinden vsiv zulk een om-
vanir als die welke van middernacht 31 Mei af ruim
•27 uur lang heeft geduurd Over een afstand van
ruim d K.M. heeft het vuur dwars door het oude
Stamboel van N O- tot Z.W. een strook weggebrand
van een hal ven tot, een K.M. breed, terwijl liet zich
van halfweg nog buitendien in zuidelijke richting
'^nen^stadswijken zijn daardoor zwaar geteisterd,
meer dan ÓOOO woningen, een twintigtal J»d<j.een
dozijn bazars en een tiental bedehuizen zijn
nield, ruim '200.000 menschen zonder dak.
Zooals bijna altijd, is ook nu het P«ge uk weer
gekomen in .toeroek-wakyt\ d.wx het seizoen dei-
aubergines. 6ie tijd is inderdaad die der branden.
Biina ceen dag gaat er dan voorbij zonder dat
hier ot daar brand is in de Niet dat die gtoen
tesoort daarop eenigen invloed oefent ofdaaraan
schuld is. In de maanden dat zu een van de hoofd
gerechten van de heele bevolking* mtmMkt,
van Juni tot en met September, is het de warms e
tijd, en daar het dan doorgaans ook zeer we^'K
regent, drogen de houten huizen, welke nog ïm t
verreweg in de meerderheid zijn. met turnt
dicht opeengebouwde volksbuurten, Keh*e'
waardoor ze br ndbaar worden ab lucdersdoosjev
Door dezen brand is die van 1870. toen haU Per*
verwoest werd. en sedert met was ovett'oflen tn
uitbreiding en verschrikking, verre in de sctuUuvv
gesteld. Men zal zich herinneren, dat de laatste
branden, welke ook in het buitenland de algemee
ne opmerkzaamheid hadden getrokken en deernis
hadden gewekt, die van Juni en Juli IS115 zijn g
weest, toen beneden Pera in de rav.jn tusschen de
gebouwen van de gezantschappen van OostenniK
Hongarije en van Duitschland op een uitgestrekt
heid van 800 mtter alles is weggebrand, en meei
dan 5000 personen daarbij alles verloren.
Toenmaals werd algemeen aangenomenn, dat a
.branden moedwillig waren gesticht door Armeen-
sche revolutionairen uit wraak voor de terechtstel
ling van twintig hunneren dat vermoederis later
bevestigd waarop een groot aantal Aimemf-is
min of meer hard hebben moeten ontgelden.
Ook nu zijn de Turken nog alles behalve goed
over de Armeniërs te spreken. Ge.ukkig voor de
Armeensche bevolking van Stamboel, nog steeds
een goede 100.000 zielen, is ditmaal de oorzaak en
de oorsprong van den brand dadelijk op onweer
legbare wijze kunnen worden vastgesteld: want
het feit, dat het vuur juist als het ware rakelings
langs de vooral door hen bewoonde wijken is heen
getrokken zonder ze aan te tasten, had allicht tot
zware verdenking en de voor hen bedenkelijke
gevolgen daarvan kunnen aanleiding geven.
Vast staat het, dat dit ontzettend ongeluk is ver
oorzaakt al wederom door het achteloos wegwer
pen vin een nog niet geheel uitgedoofd stompje
sigaret, in een hoek Tan een kamer, een onvoor
ziohtigheid welke de menschen ier in het Oosten
maar niet kunnen afleeren. Dit keer was het in
het slaapvertrek van een machinist van .de marine
dat dat vuurmakertje is terecht gekomen bij op
den grond liegende matrassen, daar is blijven smeu
len tot midden in den' nacht, toen de starenden
door de brandlucht en den rook zijn wakker ge
worden. Zij .begingen daarop den tweeden onver-
geefloken misslag, welke eveneens in dergelijke
gevallen meestal door de betrokkenen wordt be
gaan en waaruit dan zulk g.oot onheil voortkomt;
in plaats van voor alles dat toen nog vrij onschul
dige brandje met water te btusschen, wierpen ze
vamen en deuren open en liepen naar buiten om
alarm te1 maken. Door den daardoor ontstanen tocht
tengevolge van den sterken wind buiten, stond nu
alles in een oogwenk in lichten laaie, en aange
wakkérd door den Stijven bries die er woei uit In t
N.O., verbreidde het vuur zich in hei nauwe straat
je over de oude houten huisjes zoo snel, dat reeds
honderden daarvan brandden voordat de brand
weer ter plaatse was. N.O. en Z.W. wind zijn trou
wens de gevaarlijkste winden bij branden in Stam
boel. i
Oi«gstvn"iuiizii.hlei) in iiuitschiand.
't Moet al wonder meeloopen met hel weer, ver
telde ons in 't midden der vorige maand iemand
uit het hartje van het landbouwende westelijk
Duitschland, als er van 't vroege gras nog wat te
recht zal komen. En toen wij hem dezer dagen
eens opnieuw naar de vooruitzichten op zijn uit
gebreide landerijen en hooilanden vroegen, kon hij,
wat het grasgewas in de eerste plaats betrof, wei
nig goeas mededeelen. Alleen in de lage wei- en
hooilanden was nog wel een matige hoeveelheid
fras aanwezig, maar in de overige zou de oogst
itter schraal zijn, ten deele een gevolg van de
pressie. Ze was op ,en gekleed, maar zag eruit, ot
ze nergens beter was dan la bed.
,.li hebt vannacht bezoek gehad, hoor ik"N zei
Griff, terwijl hij het water van zijn jas schudde.
„Ja. Weet u, ik heb er dein geheelen tijd over
liggen denken, 't heeft me weer alle verhalm .voor
don geest gebracht, die oom aan 't ontbijt placht
mee te brengen, als. hij er 's nachts met de jacht
opzieners op uit geweest was. In die dagen dacht
ik niet, dat Ikzelf nog eens zoo'n scène mee zou
maken en onbekend blijven".
„Hester scheen geheel in de war door Ned's ver
dwijning, die achteraf eenvoudig genoeg was".
Hij vertelde haar, hoe Ned ontsnapt was en dat
hij oen schuiljstaats gezocht had op W'lndyfarm en
van plan was zich een tijdlang rustig te houden,
waarbij hij rekende op de eigenschap van den
Squire om een. grief te vergeten.
Mevrouw Nethercliff lachte zachtjes.
„Hij moet oom goed kennen", zei zij; „zijn aan
vallen van woede zijn haast onverdragelijk, maar
wanneer hij weer tot kalmte komt, dan zou hij
heide handen aan zijn vijand willen geven. Alleen
-- hij is niet altijd zoo er zijn dingen, die hij
nooit kan vergeven".
Griff vermoedde, dat ze aan de beleediglng dacht,
die lij den Squire had aangedaan, toen ze tegen
zijn wil getrouwd was, maar hij wilde niet, dat zij
zich langer plaagde met dïe gedachte. Daarom
ging bij er niet op in en maakte van het welkom
van Traste, die om hem heen kroop, tegen hem
opsprong, blaffend, Jankend en brommend, alles
in één adem, gebruik om haar af to leiden.
„Hij vraagt mo om hem te prijzen voor zijn goed
waken van nacht", zei Griff laphencL „Wel jongen,
kom! Ja hohoeft ma niet op te eten, omdat ik te
rug gekomen ben en jij je plicht hebt gedaan".
„Ais het van Trash afgehangen had, dan had die
stroo|>«r hoe heet hij ook weer ons beiden
kunntjn \nrmoorden. Terwijl lk me afvroeg, waar
om dl»> dikke, rèodc, druipnatte man de hut bin
nen kwam, en nog bedacht, dat we In ieder geval
den liond lmddén om ons te beschermen, besnuf-
n 'dr tiash hem een paar maal en begon toen met
zijn staart te kwispelen".
,.Zoo doen alle honden met Ned. Ihderdaad, lk heb
nooit icii.i nd gezien, mensch of hond, die niet
*sn Neo hield".
„Hoe staat het met Hester?" vroeg mevrouw
Nc.tucllff, „lk heb hen beiden dezen nacht goed
waargenomen en ofschoon er wel eenige verstand-
on*,ild"®"de
yunMiue w«riKe«eldhe J' 'bitaald. zooals men ze
ge,i wYleni2t kende- voor een voer hooi 1 0 mark;
i tot nu toe niet enao. buitengewoons.
golf «ts
meen is er flink J -jonuste nachtvorsten
VOll|" bclkedeDStandrdVrTavereis nlel^paald on-
eiönVwVden'r^ voSde te\u vaïande^e
w»eken duien, vó poten der knollen niet
Pe'e"l ip"juister 'tijd kon plaats hebben. F.n op de
lichtere gronden is de stand van du gewas noK al
nover fn de voornaamste plaats een gevolg van
Scheel onvoldoende bemesting De groenten en
tuingewassen vallen niet tegen, al kan men ook
daar de gevolgen eener ontoereikende bemesting
duidelijk waarnemen. De ooftoogst zal over het al-
ffemeen niet schitterend worden. De kersen zijn
ten deele totaal mislukt; ook de pere- en vroege
appelboomen beloven weinig Beter staat het er
voor met de latere >oorten. die bltjkbaai minder
van de vorst geleden hebben dan de vroege. Enor
me schade doen de rupsen en ander ongedierte
aan de böomeu cn andere gewassen. En de ver
delgingsmiddelen ontbreken thans geheel. Niet zel
den worden ueheeje akkers kaalgevreten.
flet scheuren van grasland, dat ook hier zeer
wordt aanbevolen, mede wegens het groote gebrek
aan mest-.toffeu en omdat toch de runderstapel
voortdurend afneemt, naai mel gtoote moeilijkhe
den gepaard. Gebrek aan geschikte arheidskrach
ten uoet velen er van afzien. En de kosten van
den stoomploeg zijn bovendien voor velen te hoog.
De cultuur van hakvruchten en van groen voeder
voor het vee lijdt zeer èn onder 't gebrek aan
menschelijke en dierlijke hulp èn onder de groote
behoefte aan meststoffen. Voor den veestapel zijn
de vooruitzichten dan ook verre van rooskleurig.
En de inkrimping ervan, veoral ook door de vee
vorderingen ten behoeve van leger en vloot, werkt
begrijpelijkerwijze zeer nadeelig op de mestpro
ductie en daardoor op de opbrengst1 van den grond.
Te vreezen staat weer een verwoesting van som
mige graansoorten, vooral h^ver, door den zooge-
naamden draadworm die reeds hier en daar zijn
vernielend werk begint. N. R. Ct.
volkomen overeensteimmln^ omtrent
ze.-r kort tijdsbestek zal |tjn bereikt
omtrent de lading binnen
hcutli ig tusschen hen scheen te bestaan en Hester
dadelijk klaar stond om hem te helpen, leek het
toi li of er iets haperde. Zij keek hem nu jyist niet
p.ur. sUof ze zooveel van hem hield".
„Iin u za~ dit alles gedurende dien nachtelijken
inval?' vroeg Griff met eenige verwondering.
„Onze zintuigen zijn scherper na een ziekte
misschien dat we in kleinigheden meer belang stel
lui, tou ik haast denken. Maar Hester interesseert
nu:. Ze is zoo prettig om naar te kiiken, zoo mooi en
s'erk en zelfbewust, lk denk, dat ze nooit half
van een man zal kunnen houden."
„Nu, dan moeten we maar hopen, dat Ned haar
winnen zal. Ze zou wat goeds van hem kunnen ma
ken en haar hart is nog vrij; zou lk zoo zeggen".
Mevrouw Nethercliff, hoewel jonger in jaren dan
hij, keek hem medelijdend aan, alsof hij het was,
die bescherming noodig had. 't Was de blik, waar
mee vrouwen, die in staat zijn helder te zien, de
mannen aanzien, die niet de vingerwijzingen van de
liefde kunnen waarnemen. Gebroken door smart en
ziekte als zij was, kennend alle bitterheden weg
gelegd voor dengano, die zijn hartstocht volgt, was
deze vrouw toch nog in staat een liefdesroman te
speuren en de kronkelwegen or van te volgen. Maar
ze vertelde Griff niets van de hem onbekende zijde
van Hester's gevoelens, noch verklaarde zij dien
vuripen, starenden blik, dien ze in de oogen van het
meisje gezien had, toen do eigenaar van Lostwithens
naast haar stond.
„En Is do koe gered? vroeg ze ten slotte met
lichten spot.
„Doo. evn wonder. We hadden haar bijna ver
loren."
„T Scheen me zoo vreemd toe, heb ik gister nog
tegen Hester gezegd, dat u door sneeuw en nat
tigheid ging, Juist om een boer met zijn vee te
heipon. Ik heb altijd gedacht, dat lk do voenbe-
woners kendo; 't was epn geliefkoosde bezigheid
van rpe, ziet u, om een eind do heide op te rijden
eit in de eerste do beste boerderij, die mijn aan
dacht trok. thee te gaan drinken, en o, ik dacht, dat
ik zooveel wist van dit goede volk. en toch waren het
blijkbaar alleen het schilderachtige uiterlijk en de ma.
nieren, die ik zag"
„Er is niet veel schilderachtigs in dit leven, maar
het is betor dan ieder ander, dat ik gekend heb."
Alle verlangen naar het vroegere leven was nu ge
heel verdwenen. Hij vergaf hef farmer Royd, dat hi,
hem met klem op de plichten gewezen had. die hem
up de Manor wachtten. Hij was hier te Lostwithens
VERVOER VAN MILITAIREN PER SPOOR.
Het personeel der H.IJ.S.M. is bij dieifitorder kou
nis gegeven dat hot Is voorgekomen, dat voor eou do-
taehememt (d.w.z een troepenafdrelihg die onder ge
leide ot onder commando san cm aangewezen com
mandaat staat) militairen die mol een bepaalden trein
moesten worden vervoerd en waarvan het vervoer niot
vooraf geregeld was, voldoende plaatsruimte in den
trein on brak en een gedeelte der manschappen moest
achterblijven, omdat in den trein aanwezige burgemt-
zigers weigerden voor de militairen plaats te maken
en do d.d. Stat. chef daartegen geen maatregelen nam.
IXt mng zich niet herhalen. I)e bepaling, dat do
treinen der hoofd- en lokaalspoorwegen in de eerste
nlaais ter beschikking zijn voor het vervoer van mili
tairen en dat het publiek slechts toegmg heef; tot de
treinen voor. zoover er plaats beschikbiar is, Ls nog
steeds van kracht. Het be'rokken personae! moet aan
de naleving van deze bepaling streng de hand houden.
Wanneer zich een militair detachement ter vervoer
aanmeldt, moet. ook al fs voor het detachement niet
vooraf plaatsruimte in den trein gereserveerd, op uit
drukkelijk verlangen van den hoofdgeleider van het
detachement plaatsruimte in den trein worden gemankt
en moeten zoo nood'g in den trein aanwezige nurger-
reizigers worden aangezegd voor de militairen hunne
plaatsen te ontruimen. Bij weigering is de- hulp der
militairen in te roepen.
Er moet voor gezorgd worden, dat de reizigers, het
zij "tnilitairen of burger-reizigers, zooveel mogelijk ge-
Ctst worden in de klassen, waarvoor hunne plaats-
Ijzen geldig zijn. waarbij (behoudens het bepaalde
onder 1 voor militaire detachementen in hot bepaalde
onder alle reizigers gelijke techten hebben, onaf
hankelijk of zij in het bezit zijn van een gewoon
of militair plaatsbewijs.
HET OPONTHOUD VAN HET CONVOOI.
Et js geen reden te gelooven, dat hel uitstel van
het vertrek van het convooi langer dan enkele dagen
duren zal. Door een der belligerenten ls na kennisne
ming van den inhoud der scheepspapieren bezwaar
gemaakt tegen vervoer van een ondergeschikt deel der
lading Voor, moeilijkheden van eenige beteekenis be
staat echter geen vrees, en men kan verwachten, dal
Mr TROELSTRA NIET NAAR ENGELAND
De beide (tostetiriJksch-Hongianchcu^vaiirllcdcu
van fle SDA.P daar te lando, de heeren dr. Ellen-
bogen en Seitz, zijn .Womsdagavond s-ltravynhage
aangekomen en hebben Donderdag .de aangekondigde
canFerentta met mr. Troelstra gehouden.
Van mr Troelstra vernamen >v(j trog, dat het met
in zijn bedoeling lag, naar aanleiding van de w«4.
gering door Engeland van het visum op zijn jms,
zijnerzijds stappen te doen om dit besluit ongedaan
to doen maken Door bovenvermelde passenweigttng
zal mr, TrooBtra ook niet kunnen voldoen aan de
uitnoodiglng van .N'andervelde *n De I Irouckere om
conferenties te hebben met de Belgische en I ran.
sche partijleiders.
ALLE ZWENDEL NEEMT TOEI
Kon medewerker schrijft aan het Tfdbl.:
Naar mdn weet, deed de Regeering al het moav
lljke, om don kleinen voorraad lhe* zooveel mogelijk
over alle inwoners van ons Land te verdoelen. Om flut
te bevorderm. moesten de theeboni te voren «orden
ingeleverd Wat zag lk nu evenwel dezer d&geu Jn ver
schillende plaatsen vart Friesland? Voor en hij «te
winkels waar thee gedistribueerd werd, zwermden «Ie
opko«)i)ers In I.eenwarden bood men zelfs f d re
f5 per cm» thee, en heiaas verkochltm velt- anno
lieden, door dien hOogen .prijs rerleW. htm paar eosj«
theé" In kleinere plaatsen ging de thee voor f .150 tot
f 2 NO. por ons. En wondrrUjlc jtoewH die hnndri op
s-trnat en uren achtereen, ja dagen lang werd gedreven,
greep de 'politie niet in Hier was toch wel ind«Td»»d
overschrij<ün| der .maximum prijzen. Waar blijft nu
die thee? Wed, Woensdag bevond lk me te Jelsutn fn
Cornjum, en daar boden lieden „thee" aan hij de
grooto boeren en notabelen <m Irerner^ien voor f 15
l«rr oond Doch b(j na flor onderzoek b eek de „Ou*
«lie mem voor dien enornvm prijs verkocht, slechte
V» theebladen eu rommel te bevatten. Zoodat 1
pond thee «len heewn f 45 opbrengt!
HeeJ ons land wordt moreel vergiftigd door dien
sluikhandel ln alles en trog wat.
DE DISTRIBUTIE TE NAARDEN.
Men schrijft uil Naarden:
De Levensmiddelenvoorzienitog ls hier van «Hen aard
dat Donderdagmiddag een honderdtal vrouwen zich
naar het gemeentehuis begaven, om den burgemeester
te -Spreken
Deze ontving de vrouwen bij twee tegelijk ln zijn
kamer.
Op haar verzoek om aardappelen kon de burgwcecter
slechts antwoorden, dat hij daaraan niets kon doen.
ovwmin als hij kon voorzien in het totaal gebrek aan
zeep. Herhaaldelijk worden telegrammen gezonden en
dan komen telegrammen terug met gorusta'ellende ver.
zekeringen, doch de nndkrgen blij ren uit. Dit was alles
wat de burgemeester k00 wggen De schuld lag aan
de nalat gher.l ren de central® distributie fai Den Haag
Inmiddels slijm de nood te Naardcn al hooger en
hooger Er wordt beslist honger gclolen, eöodui spoe
dige voorziening dringend noodxikelijk In somnnjf'
huisgezinnen leeft men «rikHe dagen op het nuttigen
van een paur „hompies" kaas pmdat er te weinig an
der voedsel per woek verkrijgbaar ia.
Tot nog toe is de armere bevolking kalm gebleven,
«ioch bovwistaande demonstratie ls reeds een begin
van 1de zich sterk uitbreidende ontevredenheid ook
ónder de nfidddklassen der bevolking
Reeds tweemaal te Ingebroken hl de Roomboterfabriek
Gooiland, alwaar melk werd ontvreemd.
Woensdag werd «reder voor ongeveer vier gulden
gestolen uit een melkkar van een venter van de h
or'ek „Necrlandia",
Eveneens werden .uit de villa ,.De Ekster" aan den
Amersfoortschem Straatweg -victualiën ontvreemd
DE DISTRIBUTIE IN MAASTRICHT,
t Is eu blijft treurig met onze distributie gesteld^
schrijft de „Lirnb. Kr.'
Zaterdag werd bekend gemaakt dat men in Zuid
Limburg deze weck overul vier kilo aardappelen zou
krijgen ,lx-lialve in Maastricht.. daar kon men wei
I me. drie kilo te®.
Eai wat b eek Woensdag-? Dat men in tal van winkels,
in plaats van drie kilo, maar een kilo krijgen kon.
Dn daar moest men ziju voor 3 kilo vasige.lridc bon
voor inleveren.
Geen wonder, dat er zich ernstige tcekenen van op
winding onder do bevolking vertoonden.
Laten wo toch ernstig waarschuwen, we zjjn met
onze distributie op den verkoerden weg
De fout is plaatselijk Elders bi Zuid-Uinburg is de
(.toestand vrijwel bcvrèdgcnd.
't "Beste ware misscni-n, als een groep notabelen,
middenstanders en arbeiders een telegninsche klacht
aan den Minister van Landbouw zond over den Maas.
trichtschen janboel. Een andere karakteristiek verdienl
de toestand niet.
Misschien helpt dat Het is ahhans te hopen. Wan.
van een voortduren ervan voorzien wij ernstige gevol
gen. En do verantwoordelijkheid daarvan zal niet rus-
lOn öp degenen, die dan misschien «ie .raddnuirers j,
de b«4hameU; of zoo iets zuUen heeten, maar op de
autoriteiten, die het door hun a«lniB)is ratief wanbe-
le.d zoover laten komen.
met bet gezicht op de akkers jjie hij .door hard
werken gewonnen had en de sneeuw was haas! wetf
oosinolten op het woeste stuk groad; dat nog onbebouwd
lag en dat hij hoopte te ontginnen voor het jaar
om wis.
Ik zal u spoedig verlaten," zei mevrouw Nctheè
cliïf plotseling. Ze was haar „eigen gedachtengang gu
volgd.
„Nu nog jpiet, ik wil er nog niet van hooren"
e „Maar u hebt al zooveel van me verdragen en
zoo geduldig en u brengt uw nachten zoo ongemak!
Jlciijk door.
„U zult wee* ziek worden tenzij u 'blpft en wat
rust houdt ze rhij kortaf, „benkt u, dat eenig man
of vrouw .kan doormaken, wat u geleden hebt en in
een oogenblik weer sterk zijn"
tr worden«" P^Atte zij bijna
klagond, ik zallm een paar dagen flink «n sterk zjn
heel flink en sterk en dan ga ik u verlaten"
„En denkt u dan, dat ik u een twevlen keer drn
doodmin stuur? Dat zal ik niet. want dan zou ik S
dood van een Vrouw op mijn geweien hebben
Gnff had slechts zacht gesproken, maar Lij <ic i-aLsto
woorden kromp htj ineen en krek een anderen kam
u-t en gast zag een vreemden pijnlijkTn trol
op zijn gelaat. Griff was zich echter o/»3lLS
woer meester en koerde zich weor «ot haar J
„U bent niet wils," «i hij scherp
„Neen, ik ben hulpeloos" rien
«hikkering van bitterheid in Trots ft 1?
,<XVni>.T.de 100 graa« allem staan."
Wacht dan, tot u woor Knni a
m^n hulp afwijzen," n dan kunt u
MiOftr» irinon !1>tl t
„Neen, neen, ik, wilde u hiet hcl«wtin„„
bent een vrremde voor mij -" W ewll«en' u
van kameraedschap* '11'' J?n P'^selingen "blik
groote betoovering voor ons'" S Kn i^'-dafl feu
„Dat is waar en o lk
vermoeid, dan u wel denken kunt ™°f>'
Haar trots en tecenstanrt
wist nu, dat hier een man wal d?e"n gebroken- Ze
kon en voelde zich voor 't mora„1? vertrouwen
geborgen. Van dien dag af gW hul* J® Cn wH"
in een spoor zoo vreedzaam "Un leven voort
Nethercliff geheel inhetvreemctel Zeker' dat
hetsamenzijn met den heer van I n<Tt !a[wt'J,rat erin
en meer. naarmate de [fld Meer
leden haar een booze sciiaduw TP.' L'elee,t 't ver-
.n fantastischhi,
y'dernls in't veen, die alleen verlevendigd
weid door een hut, een groepje schuren en stallen
en een smalle strook ontgonnen heidegrond. De
tooverkracht van de vlakte hield haar oevangen.
zoo sterkend en heilzaam, ais ze steeds doet, en
net wonder van dit nieuwe leven kwam tot haat-
op de wijze,-waarop ren kind het eerste ernstige
f'l] omtrent de goddelijke erfenis aanvaardt.,
inderdaad, mevrouw Nethercliff was in deze dagen
«Bs een kindhaar plotselinge kreet „Ik ben 200
moe, yeel meer vermoeid dan u wel denken kunt
was de bekentenis van een zwakte, die haar niet
spoedig zou verlaten.
De schok van het bedolven worden onder de
sneeuw in den nacht, toen Griff haar «evonden
had, zelfs de dood van haar kind zou ze spoedig
t* boven zijn gekomen maar de jaren van ellende,
ontaarding en lijden, zoowel lichamelijk als gees-
tolljk, die ze naast haar echtgenoot geleefd had,
wreekten zich, nu de spanning voorbij was. Ze was
niet Ziek, althans niet zoo, dat een dokter haar zou
kunnen generen; ze voelde geen pijn, ze was alleen
moe, als een kind tegen bedtijd en al wat ze vroeg
was rust. Zoo nu en dan kwam haar trots weer
boven en sprak ze er van Lostwithens te verlaten,
om haar vrienden te Hallfax op te zoeken; maar
icderen koer bezwoer Griff haar vastbera<ien en
mot klem niet te gaen, voor haar krachten zouden
fcljn teruggekeerd. En ze gaf meestal zonder tegen
spreken toe; want ze wist, dat hij gelijk had cn
haar zwakte begreep.
Zoodra de sneeuw van de helde verdwenen was,
begon ze bulten te wandelen, eerst lederen dag een
half uurtje, doch langzamerhand wat langer. En
steeds was ze vervuld van deze eene gedachte hoe
vreedzaam en waar en hoe rein dit nieuwe leven
was ln een land, dat bijna den hemel geleek Dit
was zeker het geheim ven Lostwithens, zei zé tot
zichzelf. Dnar ginds in hel dal was da hamal ïoo
ver af, haast ovoral afgeslote^ door hooge heuvels,
maar hier scheen hij zoo vertrouwelijk op de helde
a° ,.r.U8'ln,v,!«eJ1 t^dngbroeder, ren de vlakte be-
dekt met heidebloemen on breui. Soms 'snachts, als
Griff in den koestal was, kon ze naAr buiten slul-
ftm t1.-,nefidMn baar Ee'a;,t na»r den hemel op,
om naar de heldere sterren te kiiken. die op haar
."tvrza^en; en do sterren schenen
ze vrede C" 1 van liaar kleinheid vond
Wordt vervolgd.
