J. STUURMAN, Kapper-Haarwerker.
De Kamerverkiezing.
Door smart gelouterd.
12
Mr. P. J. OUD,
6lste Jaargang. No. 6230.
Laagzijde B 50, nabij de Markt, Schagen.
WOENSDAG 26 JUNI igij.
UitgeversTRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D I. Imt Teleph. No. I«.
FEUILLETON.
Welk een éénheid I
Theorie en praclijk I
Binnenlandsch Nieuws.
Kolhorn.
Parfumeriën,
Luxe Toiletartikelen,
Lederwarén,
Foto-Artikelen
Ministercrlsis.
Winkel,
dóï*J5fbT^.<3wfS2l*-t ,6n,,i
Kolhorn.
Kolhorn.
Frauduleuze slachtingen.
Of de koffie ook duur is!
Grenzeloos brutaal.
Koegras.
Kantoorlokalen.
Oa's iels nieuws.
Geen eieren.
Tegen de Regeering.
,fwo gaan nu ontbijten", waa Netbeiv
SMIS
I
y
7
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor-
den Af >V HR TEM IËiN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Prijs per 3 maanden f 1.per post fl.20. Losse nummers 5 cent
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels fO.66, iedere regel meer 12 cent
(Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. wosden naar plaatsr/ berekend
Woensdag 8 Juli a.s. moet de verkiezing plaats
hebben voor de Tweede Kamer, Dien dag <ius zul
len de Kiezers uitspraak, doen over de wijze waar
op de volgende vier jaren ons land zal worden
bestuurd. Ken keus van diepgaande buteekenis,
vooral in t(jden als wjj tegenwoordig beleven We
booren het zoo dikwjjls op wat minachtenden toon
zeggen: Ik bemoei mij oiel met poiitiea Zeker,
het klinkt in sommiger ooren goed, 't lijkt een
uitspraak waai bij men zich boven alle klein gedoe
stelt, maar in werkolijkheid is het een verderfe
lijke Ikeorie. Weet dat als gij U niet met de
politiek bemoeit, de politiek zich toch clken daa
bemoeit met u, dat ge elk uur van ons tegenweer
dig bestaan herinnerd wordt aun den geduohten
invloed van die politiek. Ons heele bestaan van
thans wordt van bovenaf geregeld en laat ons er
dus als kiezers voor zorgen, dat wij dan ook onzen
vollen en grooten invloed aanwenden om die politiek
te sturen in onzen geest, in onze richting.
Wij zien bij deze verkiezing onder het nieuwe
kiesstelsel tal van partijen als uit den grond rij
zen, partjjen van geen beteekenis, maar ook van
invloed. Reohts blijven de Roomsch-Katholieken en
Antirevolutionnairen de hoofdgroepen, links vraagt
onze aandacht de Economische Bond, de Liberalen,
de Sociaal-Democraten en de Vrijzinnig-Democra
ten.
We zullen in eeu paar artikelen bot een en
ander over deze verschillende partjjen zeggen.
De Economische Bond b.v. meent de volkswel
vaart te kunnen bevorderen zonder een bepaald
politiek begiosel tc aanvaarden. Dit is een onmo
gelijkheid. Er is uiet een bepaalde richting, die
men in moet slaan om de welvaart te bevorderen.
Wat de een good viudt voor de welvaart, acht de
•ader verkeerd.
Een voorbeeld slechts.
In 1913 is heftige strijd gevoerd tegen de Ta-
riefwet. Toch meenden de voorstanders van de T»
riefwet evengoed als de tegenstanders, dat zij de
volkswelvaart bevorderden.
Als iemand zegt ik ben voor bevordering der
volkswelvaart, dan kan hij evengoed vrjjhandelaar
als protectionist zjjn. Men hoeft dus aun oen der
gelijk gezegde niets. De Economische Bond is
daarom zoo wijs geweest om haar pogramma zoo
in te richten, dat hel zoo niets zeggend is, dal
iedereen bel kan onderschrijven, doch dat er bij
de uitvoering de grootste verschillen komen. Reeds
nu blijkt dat. Evenals in de Liberale Unie denken
in den Economisohen Bond versobillende personen
zeer verschillend. Eenheid van begiusel beslaat niet
Treub is de groote tegenstander van hel Staats
pensioen van jaren her, die nog in 1913 ais Ka
nierlid bedankte, omdat de vrijzinnige concentratie
zich voor Staatspensioen verklaarde. Treub wilde
invoeren een wet op de pensioen belasting, die
niet anders was dan. een verkapt* prcmiebelasling
Treub is nu leider van deu Econouiisohen Bond.
Het program van den Bond vermijdt angstvallig
hot gebruik van het woord Staatspensionneering.
liet spreekt slechts van «Ouderdomszorg*, waar
onder men ook verplichte verzekering kan begrij
pen. Ja, sterker, de beginselverklaring van den
Eoonomischen Bond houdt in, dat uitkeeringen uit
de Staatskas de volkskraoht niet verhooguu oii
■lechts als armenzorg toelaatbaar zjjn. Volkomen
in strjjd mot het Staatspensioen, dat volgens onze
opvattingen een recbl. geen bedoeling is.
Vervolg van Griü Lomsx en zjjn daad.
HALLIWELL°SUTCLIFFE.
Voor Nederland bewerkt d. W. J A. ROLDANUS Jr.
In boekvorm verschonen bi] W. DE HAAN
Uitgever te Utrecht.
GecarL I 1.10, gob. 1.55.
24.
In de dagen, die zoo ver af schenen, had ze dik
wijls gedacht, dat er een eeuwige stilte moest han
gen over de verre heide; ze leer£®
steeds geluid was, nu eens zóó zacht, dat slechts
het scherpste gehoor het kon opvangen, dan weer
vol rumoer, soms ook lieflijk, klankvol en r"st'£'
maar altijd spraken er stemmen, en niemand t>-
hoefde zich eenzaam te voelen in het veeri van
Lostwithens. Toen ze voor 't eerst uaar kwam,
met de sneeuw dik op het land, ha l de wind ge
floten; daarna hadden -egenvlagen in koor meege
zongen; toen, nadat de wind en regen beschaamd
weggekropen waren, als gasten, die te lang vaQ,
gastvrijheid gebnrik hadden gemaakt, kwam net
gedruisch van de gezwollen stroomen, gevbed door
de smeltende sneeuw. Het was eerst toen het v ee
braak lag en een briSsjo vroolijk uit het westen
"Hes, en kleine groene knopjes begonnen te zwel ion
en de knoppen der bramen uitbotten, dat de heine-
E*nt? in zachte tonen overging; dit koeltje, zoent,
streek het over een eenvoudige lier van heide-
bloesonls> maait te een muziek, die tot de vrouw
•prak van kameraadschap «n léven. E» langzaam
Perio heeft «ioh laten verleiden lid van den Eco-
noinischeu Boud te worden. I lij verdedigde in Rot
terdam voor dien Boud liet Staatspensioen.
Omstreeks denzelfden tijd debatteerde het vrjj-
zinnig-demooratisohe Kamerlid Mr Oud te Hengelo
met Mr Mesritz (eeu der candidateu van den Eoo
nomischen Hond). Toen Oud het Staatspensioen
verdedigde, werd het door Mesritz alsdoor en door
verderfelijk afgeschilderd. Zoo zitten de Eoouoinische
Houders elkander reeds voor zjj in de Kamer zijn
in de haren 1
Treub is voor hel afschaffen der particuliere
brand- en levensverzekeringmaatschappijen en wil
ons verplichten onze verzekeringen bij deu Staat
te sluiten.
De afdeeling Amsterdam van deu Eoonomischen
Bond is daar fel legen, laat door den heer Van
Duijn, inspeoteur van een groote levensverzekering
maatschappij die plannen van Treub bestrjjden en
neemt met groote meerderheid een motie aan, dat
de Economisohe Bond zioh tegen de plannen van
Treub moet verzetten.
De Economische Bond wil, dat de ondernemers
der bedrjjven geregeld overleg zullen plegen met
de vakvereenigingen der arbeiders. Dooh van de
afdeeling Eindhove» van den Eoonomischen Bond
is voorzitter de grootindustrieele Philips, die op
zjjn fabriek geen arbeider, ambtenaar of ingenieur
duldt, die lid is van een vakvereeniging.
In Alkmaar zei Treub, dat de oandidaten van
den Economifchen Bond allen even democratisch
zijn als hij zelf. Wjj verstaan dat antwoord. Het
is juist. <teen der oandidaten van den Eoonomisohen
Bond is democraat. Treub zelf is het immers ook
niet meer. Gelijk een oud jasje heeft hij de de
mocratie uitgetrokken en aan deu kapstok gehaugen.
Denk slechts aan zjjn voorstel tot belastingher
vorming. Is het schromelijk onrechtvaardige wets
ontwerp op de grondbelasting, dat veel te groote
lasten op den landbouw wil schuiven, dat de kleine
bezitter, wiens grond met hypotheek is belast, te
gronde zal richteu, democratisch P
Ën dat wetsontwerp is niet een particuliere aar
digheid vau Treub. Het gaheele belastingplan van
Trenb is volgens Mesritz ook dat van den Econo-
mischen Boud. Wie dus billijke belastingheffing
wil stemme niet op Treub.
Ujj stemme op lijst
der Vrijzinnig Demooruten, op den vierden naam
van die lijst van bovenaf op
die bij de belastingvoorstellen in de Tweede Ka
mer een warm voorstander is gebleken van be -1
lasting naar draagkracht, en aan wien alle groote
bladen zonder onderscheid hulde hebben gebracht
voor zijn kranige verdediging van zjjn fluancieele
voorstelleq, welke voorstellen dan ook in de Kamer
met groote meerderheid zijn aangenomen.
De ansjovisvissoherij is thans hier geheel ge
staakt. Aangezien er in do polders niet dadelijk
werk voor die menschon is, wordt de boel nog
niet geborgen en hoopt inen nog op kalmer weer
en sohooue zee.
aan, zonder dat zo het zelf bemerkte, begon de ver
moeidheid Neli Nethercliff te verlaten. Griff had
reeds lang opgehouden 'snachits bij haar te waken.
Zoodra'ze wol genoeg was om zijn onmiddellijke
zorg'te kunnen ontberen, had hij zijn kwartier op
geslagen In een hoek van den stal, waar Ttij etroo
had om op te Mggen en om zich mee te dokken.
Eerst had hij lederen nacht een soort verontschul
diging gevonden; er was een koe, waar hij bij moest
WiAon, een paard, dat toezicht noodig had, enz., tot
hirhaar ten slotte goeden nacht wenschte, zonder
eenig commentaar en ze zag hem gaan en verwon
derd.® zich over de als van zelf sprekende zorg, die
de man voor baar had. Ze had noodt zooveel hof
felijkheid, zooveel achting, zoo groote zorg onder
vonden van den echtgenoot, dien zij gekozen had;
ze had ze zelfs niet in deze mate ondervonden yan
den oom, die het ideaal was uit haar meisjestijd.
Toch bedroefde het haar, als de avond kwam en
Griff na het vuur opgestookt en Trash tot haar ge
zelschap achtergelaten te hebben, in de duisternis
uitging.
„Het is niet mooi", riep ze op zekeren avond, toen
zijn hand roods op den deurknop lag.
„Wat is niet mooi? Je tobt, kind, over de minste
kleinigheid, terwijl ik me van de gróotere niets aan-
trek".
„Maar 't is koud, daarginds, waar u slaapt. Ik
jaag u naar buiten en neem uw hut in beslag 1
rn ik kan u niets terug geven".
„ïk slaap en ben warm, wat kan Ik meer ver
langen, meisje?" vroeg hij met de half teedere, half
schertsende uitdrukking op zijn gelaat, die haar zoo
goed bekend was uit de dagen, toen zij nog zoo
zwak was.
Hli w as verdwenen, nog voor ze kon antwoorden,
maar mevrouw Nethercliff zat dien avond: lang
DEN HAAG. Het Persbureau Vas Diaz ver
neemt van bevoegde zijde dat de Minister van
Marine 20 dezer, nadat het vertrek van het oon-
roui den vorigen dag tot nader order was uitge
steld, aan H. M. de Koningin ontheffing uit zjjn
ambt heeft verzooht.
Dit is eene eenige gebeurtenis in de parlemen
taire geschiedenis: eene ministerorisis, amper een
week voor de algemeene verkiezingen, die naar
de opvattingen van den minister van Landbouw
en van hem niet alleen! het heele kabinet
demissionair zullen maken. De minister van Ma
rine treedt af.
WaaromP Daarmee heeft, naar het schjjnt, bet
Nederlandsohe volk voorshands niets te maken.
Joris Goedzak moet maar gelooven, dat iets
ernstigs 'e ministers besluit, dat notabene reeds
zes .dagen oud is, wettigt, en te gelegenertjjd zal
hjj dan misschien wel te weten komen, wat er aan
de hand is geweest.
Uit het officieuse bericht moet worden opge
maakt, dat de crisis samenhangt met het convooi
naar Indië. Althans in dat bericht wordt vermeld,
dat de minister ontheffing uit zijn ambt heeft ver
zocht «nadat het vertrek van het convooi den
vorigen dag tot nader order was uitgesteld*.
Het is dubbelzinnig genoeg. Er bljjkt niet uit,
of de minister door het uitstel gegriefd was,
dan wel hierdoor, dat andermaal tot uitstel en
niet tot afstel besloten was. Hot «Vaderland*
nam aan, dat in bet uitstel de reden van
's ministers vertrek moest worden gezocht; hjj
wilde varen. Ons, aldus de N. K. Ct., kwam bij
geruchte ter oore, dat het juist omgekeerd was;
dat verleden week van de Engelsche regeering
eene mededeeling ontvangen was, waarin minister
Kambonnet aanleiding vond, voor de verdere
verantwoordeljjkheid voor het oonvooi te bedanken.
Dit lijkt waarschijnlijker.
De Telegraaf meldt:
Nader vernomen wij, dat onze regeering in het
begin van Mei aan de gezanten der Geassocieerden
zonder meer mededeeling heeft gedaan van haar
voornemen, om het convooi uit te zenden. Van
overleg met de gezanten, in zake de vraag, of er
tegen het zenden van het convooi bezwaar zou
bestaan, is geen sprake geweest. De regeering
stelde zioh varmoedeljjk op het standpunt, dat
zulks onnoodig was.
Toen nu echter kort voor het vertrek van het
convooi bleek, dat er iuderdaad bezwaren bestonden,
ongeacht van welken aard deze waren heeft
de ministerraad bljjkbanr en zeer terecht do mo
gelijkheid van een confliot op zee willen vermijden,
en het vertrek voor onbepaalden tijd uitgesteld.
Hierin vond de minister van Marine aanleiding,
zijn ontslag te verzoeken.
Door de hoeren G. Jonker, A. Becker en D.
Wansink, werd het diploma 5-jarige cureua der
Vakteekensohool alhier behaald.
voor het vuur, en voelde haai' krachten terugkomen
en zo zei, dat ze hem zeker den volgenden morgen
zou verlaten.
De morgen kwam, die Griff weer binnen bracht,
een hongerige Griff, die naar zijn ontbijt verlangde,
een Griff, wiens gelaat straalde van volmaakte ge
zondheid en levensblijheid, frisch na zijn badi in don
vijver, dien hij voor dat doel in het turfstroompje
gegraven .had.
„Nu is het tijd, dat ik gal", zei ze, de weinige ont-
bijtbenoodigdhéden klaar zettend; en onmiddellijk
was zijn vroolijkheid weg.
„Ben ik jo beul, kind, dat u zoo verlangend bent
me te verlaten?"
„Men beul?" riep ze uit met een plotselinge® harts
tocht, die herinnerde aan het vuur van vroegere tij
den. „God geve me dan niets dan beulen, zooals u
er één bent".
Deze woorden ontvielen haar; ze wist niet, wat
biaar bewoog met zooveel vuur te sproken, maar
toch schaamde zo zich er niet over, ook omdat zo
wist, dat Griff nooit iets achter baar woorden zoe
ken zou, wat een ander, minder gewend aan zwa-
ren arbeid en eenzaamheid, allicht wel doen zo
Want ln vele opzichten had Griff een ruimte van. p-
vatting, evenredig aan den verren horizon,
held rondom hem begrensde. En nu ,P
haar; hij begreep haar kreet ,een kreet, zooals «a-
gar geslaakt moet hebben, toen ze te
de ellende van haar leven een
is"
Eerst was het: Wacht, tot de sneeuw weg is,
toen. Wacht, tot de heide droog is, en al dien tijd
Aan mej. Jansje Wijngaard,wed. Cs. v. Soheijen
alhier, werd een pensioen van f 214 per jaar toe
gekend.
Het woon- en winkelhuis van dén heer Cs. Kaper,
nieuwe streek alhier, ging bjj onderhaudsohen ver
koop over op den heer Tj. v. Duren alhier.
In het Westland wordt den laatsten tijd nog me
nig rund frauduleus geslacht. Dit bleek de vorige
week op de weekmarkt te Delft. Daar toch werden
niet minder dan 46 huiden aangevoerd, hoofdzake
lijk uit die streek afkomstig, t
Men schrijft:
In een der Geldersche grensplaatsen werd door
een heer uit Nijmegen voor één pond koffie de on
gehoorde prijs geboden van... f 60 en de koop werd
niet gesloten. Zou over de grens nog meer ga-
maakt kunnen worden?
Te Zaandam hebben gisternacht onbekende per
sonen in den Achtersluispolder bij de nieuw in
aanbouw zijnde fabriek de Vrede, een koe doodge
stoken, zonder te villen in stukken gesneden ca
meegenomen. Ongeveer een derde gedeelte was op
het land blijven liggen, waarvoor men vermoede
lijk geen kans heeft gezien ook nog wegtevoarea.
De koe behoorde aan den heer W. Onrust en
was een der beste van zijn veestapel.
De storm heeft onder de watermolens in dezen
polder danig huisgehouden. Niet minder dan dri*
werden tegen den grond geslagen.
Naar wij vernemen zal de geheele onderverpie-
ping van het gebouw voor het Kantongerecht al
hier, tot kantoorlocaliteiten worden ingericht. Voor
den conciërge zal eene woning achter het gebouw
worden aangebouwd. Men deelde ons nog mede,
dat de aanbesteding bij uitnoodiging plaats zal heb
ben. Bestek en teekening van «en en ander i§ re«ds
opgemaakt.
Voor de rechtbank te Arnhem is een zeereigea-
aardig proces gevoerd: iemand wilde eea zijner
voornamen kwijt raken.
De persoon, die dit proces aanhangig maakte
had drie voornamen.' Johannes Hendricus Herma-
nus. Hij was tot de wetenschap gekomen, dat in
zijn geslacht de oudste zoon steeds twee voorna
men gedragen had, nl.: Johannes Hendricus en
daar hij ook oudste zoon was, wilde hij nu gaarne
zijn derden naam Hermanus kwijt zijn.
Aan de rechtbank verzocht hij om hem van de
zen naam af te helpen.
De rechtbank meende evenwel, dat art. 68 B. W.
wel naamsverandering toelaat en de mogelijkheid
opent om een voornaam bij de reeds bestaande
voornamen te voegen, doch dat het niet de bedoe
ling is voornamen te schrappen. De wetgever heeft
zeker aan een verzoek als ait niet gedacht
Geen teruggave der Ouilscbe kolonies?.
Uit Johannesburg, 20 Juni. De jaarlijksche Con
ventie van de Zuia-Afrikaansche federatie van Ka
mers van Koophandel en Nijverheid namen een
resolutie aan, waarin eenstemmig de vaste over
tuiging werd uitgesproken, dat de teruggave aan
Duitscnland van zijn vroegere kolonies in Oost-en
West-Afrika noodlottig zou zijn voor den Vrede en
voor den Industrieelen voorspoed van de Unie van
Zuid-Afrika en van het Britsche Rijk.
Apeldoorn, met zijn eertijds groote eiermarkt,
kan nu in eigen behoefte van zieken en zwakken
niet meer voorzien.
In den Zuidoosthoek van Friesland, hebben zich
meer dan 200 veehouders, die voor eigen gebruik
hooiland huurden boven taxatie- doch beneden
maximumprijs, vereenigd om in rechten op te tre
den, wanneer de regeering ban hooi in beslag
neemt.
ben ok u tot laat. Neen, ik wil niet langer blij
ven".
Zo ging naar de deur en opende die. Als het et
nu om ging, wie van hen de sterkste was, waarom
zou zij dan ditmaal niet overwinnen? Maar toen
ze naar buiten keek. naar de zonnige heide en naar
het gezang van- den leeuwerik luisterde, werd na
zwakte baar weer te machtig, zoodat ze zien ^aan
deurpost moest vastklemmen om niet te yai
Griff kwam en bracht haar weer in da kamer w
toen het maai geëindigdl wasen i yan h:aar
cliff bezig was al de hardnekk g him VOrscbil
slacht te verzamelen» kwam Gr
van meening terug. nlet verlaten", ze hij.
„U zult dat haar wil, anders zoo
En zo verwmwerd6 n(>er'lcgde en meester ge-
stout en hef ig, verwcm<ier<ie er zich nog meer
over!&dat h^ar nederlaag haar zooveel rust gaf en
z-r' 1 s°e iTand er do rotsen uithouwt, zoo krach-
-werkt u aan uw afgravingen", zei ze, hem ru»
tig toelachende, terwijl bij zijn pijp aanstak.
Zoo is 't'\ antwoordde hij kort.
Spoedig daarna ging hij uit en mevrouw Nethes*
cliff vroeg zich zelf af, of ze blij was of spijt had,
dat hij zich steeds zoo meester wist te blijven. Eena
zuchtte zij, want het deed haar toch pijn te moeten
erkennen, dat deze man, jong en kerngezond, het
leven bekeek met den breeden» onpersoonlijken blik
van iemand, wiens gevoelens afgestorven zijn. Weer
vroeg ze zich af, voor de zooveelste maal, welk
geheim zijn leven zoo versomberde. Ze herinnerde
zich zijn vreen opschrikken, alsof hij geslagen
werd, toen hij ee..s gezegd had, dat hij, als hij haar
toestond Lostwithens te verlaten, den dood: va»
een vrouw op zijn geweten zou hebben.
Wordt vervolgd.
