HAARWERKEK van vervaardigd
J. STUURMAN, Kapper-Haarweite
Door smarl gelouterd.
WOENSDAG 3 JULI 1918.
61ste Jaargang. No. 6234.
Uitgevers: TRAPMAN Co.
DAMES!
Gemengd Nieuws.
ikwaart lw uitgevallen haar, er
word<:n alie soorten
inel Garantie.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
SCHA
AIigbcei Nieiis-
Dit bUd verkcnijnt via maal per week: Dinsdag, Woensdag.
Donderdag en Zaïcit.ag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor
den AL»> hKTEM lh.\ in het eerstuitkoinend nummer geplaatst.
Aimttitü- LiillniUii.
SCHACEN, LAAN D 5. Int. Teleph. No. 28.
Prijs per 3 maanden f 1.10per post f 1.33. Losse nummers 5 cent
ADVEKTENTIHN van 1 tot 5 regels iO.ói, iedere regel meer 114 cent
Bewijsno. inbegrepen). Groote lelt. worden naar plaatsr. berekend
EEN HOSPITAALSCHIP GETORPEDEERD.
Uit I/>.N1DEN', 1 Juli. Officieel. De Llanovery Castte
is op 170 mijn van het moest nabijgotejro<n land tot
zinken gvbracht. De opvarenden zwalkten in hun
booten rond, verdronken of zwommen zoo goed ze
konden.
De misdaad had den 27en Juni tegen 10 uur 30
's avonds plaats, toen de Llandovery Castle onder
een bedekten homol mot een gong van 14 knoopen
liep. Hei scliip wan duidelijk te zien en onmogelijk
voor Jeu andera te liouden dan het was: een scltlp
dat voor el kan aanval of aanranding gevrijwaard
moet zijn. Niemand aan boord zag de torpedo; de
eerste aanduiding van de aanwezigheid der duik
boot was de ontploffing, waarna alle lichten uitgin
gen.
Alles wat tuigde geschiedde bij een mat licht, dat
t er kregen weixi door een nood-dynamo. Juist vóór
dat bet schip tunk, lietgeeti in het duister plaats
had, werd den macliiuisten gemeld te stoppen en
dan met volle kracht achteruit te stoornen, doch
•r kwam geen antwoord meer uit de machineka
mer.
Omtrent de torpedoering wordt nader gemeld:
Do scheepstimmerman was in het achterschip be
zig met liet onderzoek van de aangerichte schade
en de marconist trachtte te vergeefs den toestand
en de plaats van het schip aan andere schepen te
seinen. De scheepstimmerman rapporteerde dat ter
hoogte van het vierde ruim een groot gat was en
dat liet schip niet drijvende kon blijven. Daarop
werd bevolen aan beide zijden de booten te strijken
en bet Khip te verlaten.
De officier die aan het hoofd stond van de Cana
doesche medische afdeeling aan boord, heeft mede
gedeeld dat al zijn menschen van boord waren ge
komen. Dit is van belang met het oog op het feit,
dat alleen de boot van den kapitein tot dusver is
opgepakt Behalve leden van de bemanning, en Van
het maehinekamerpersoneel, die wellicht door de
ontploffing van de torpedo zijn gedood, is gebleken,
dat allen van boord zijn gekomen.
Een van do kleine booten was aan boord gebleven
voor hem die het laatst het schip zouden verlaten.
Toen alle onderen reeds weg waren, ging de kapi-
i"«-» naar zijn hut om een «lectrische zaklantaarn
te halen en toen hij op het dek terugkeerde zag hij
dat ook deze boot weg was. De tweede officier vond
echter nog een reddingboot die in de davits hing
met haar abtersteven in zee en de boeg in de lucht
Hij slaagde er in haar te water te Jaten en zij die
nog aan boord waren, gingen er ln met behulp van
een reddingslijn.
Zij konden nog Juist bijtijds afzetten, om te voor
komen, dat zij naar beneden gezogen werden, toen
het achterschip van de Llandovery Castle zonk en
hel voorschip rechtovereind boven het water uit
stak. De stoomketel scheen te springen, toen er wa
ter binnendrong, en het schip helde naar stuur
boord over. Daarna verdween het binnen 10 minu
ten na de ontploffing van de torpedo in de diepte.
Groote hoeveelheden wrakhouten dreven rond en
daartusscben en daarop bewogen zich mensclien. De
sloep van den kapitein pikte elf man op en roeide
daarna naar de plaats, vanwaar een stem om hulp
riep. Men hoorde in de duisternis nog 2 andere
roepen.
Toen verscheen tusschen de drijvende wrakstuk
ken door de lange zwarte vorm van een duikboot.
De commandotoren was open en vaag kon men de
menschen op dek onderscheiden. De duikboot praai
de de sloep in bet Bngelsch. 'De commandant riep:
„Kom langszij'De sloep was echter weggerooid, om
iemand, die op het punt stond te verdrinken, hulp
te bieden; daarom stond de tweede officier op en
riep terug: „Wij pikken iemand uit het water op!"
Mat «en barsehe stem werd. vanaf de duikboot her
haald: „Kom langszij 1" Maar de boot bleef door-1
LA AG/I Jü L H 30
SCHEEN.
roeien. Plotseling werden twee schoten uit een ia-
\ol\er gelost. De duikbootcommandant riep: „Kom
Langszij of Ik zal met mijn kanon op u schieten!"
l>e boot kwam langszij en de kapitein kreeg last
om aan. boord van de duikboot te komen, voor het
geval dat hij zou worden gevangen genomen en aan
boord geliouden. Hij gaf zJJn tweede-officier, die
Ju de boot bleef, opdracht, ln welke richting moest
worden gestuurd en werd toen dn den uitkijktoren
van de duikboot gebracht. iDe <1 ui khootconimandant
vroeg hem op scherpen toon: „Welk schip was dat?"
(liter ontbreekt iets.)
De Duitsche gezagvoerder antwoordde „Ja", doch hij
scheen niet verbaasd te zijn; en hij voegde er aan toe:
„U heeft 8 Amerikaansche officiereu van den vlieg-
dienst aan boord."
De kapitein van de Llandovery Castle antwoordde:
„Dat is niet zoo Wij hebben zeven Canadcesehe offi
cieren van gezondheid aan boord, en het schip was door
do Canadoesche regoering gecharterd om zieke en ge
wonde Canadeezai van Engeland terug te brengen naar
Canada."
Toen de duikboot-commandant herhaalde: „Gij heli'
Anierikaanscho officieren voor het front vervoerd",
zei de <lc kapitein: „Ik heb gedurende zes maanden op
Canada gevaren met gewonden. Ik verklaar op mijn
ojiuwoord, dat wij niets hebben vervoerd dan pation-
ten cn personen van den geneeskundigen iLenSl
en van dein verplegingsdienst.
De commandant vroeg toen. of er Canadoesche offi
cieren van gezondheid in de boot waren, waarop hem
werd medegxleeld, dat er zich één in bevond. De com
mandant gelaste dezen aan boord te komen.
,/Waar zijn ónze andere sloepen f' vroeg de kapi
tein, maar do commandant bleef bot antwoord^ scliuL
dig
De Canadoesche officier van gezindheid werd op
ruwe wijze aan boord gehaald en onder het dek ge
worpen.
Dit werd met zooveel woestheid gedaan en zoozeer
met do klaarblijkelijke bedoeling hèm leed te doen, dat
de Canadoesche majoor Lyun een beentje in zijn voet
brak door de behandeling, die hij ontving. Er was ech
ter een andere Duitsche officier in den lonunando-lop
ren. Hij was de onder bevel voerder en bad nog geen
woord gezegd. In antwoord op de vraag van den kapi-
tojn wees hij met zijn kijker over zijn schouder naar
het Noorden.
Majoor Lyon word ondervraagd cn toen hij er op
wees, dat hij officier van gezondheid was. werd licm
bevolen weer in de boot te gaan. De kapilein kreeg
hiertoe eveneens verlof en de boot werd losgasjord
van don onderzeoör, waarop deze m volle vaart rond
om hot wrak begon te varen.
Herhaaldelijk naderde zij de boot cn eens snelde zij,
deze op een afstand van nog geen twee voet voorbij.
Later hield zij haa ropnieuw aan, nam den tweeden cn
den vierden officier aan boord en ondervioeg hen. On-
dertusschen had de duikbootconunandant e ti n euw ex
cuus gevonden. Hfl zeide, dat ecu sterke ontploffing had
plaats gehad toen hel schip zonk en dat het dus muni
tie aan boord moet gehad hebben De tweede officier
zette geduldig uilecn, dat de stoomketel gesprongen en
de schoorsteen neergevallen was, cn liierop kregen de
officieren wee rverlof naar de boot terug te gaan. De
(kiiderzceèr voer hierop weer korten tijd in de ronde en
bedreigde de boot door vlak langs haar te varen Ver
volgens verwijderde zij zich.
Nan deze positie uit, zoo zegt het officieels rapport
van den kapitein, opende zij "het vuur op een onzicht
baar doel en schoot ongeveer twaalf granaten af. Het
is misschien nog te vroeg om te kunnen gissen, welk
dat onzichtbaar doel geweest kan zijn, Waarschijnlijk
zijn het de andere booten gcwecsl. Wanneer zij Tajn
opgepikt, kan hieromtrent moer zekerheid verkregen
worden. De sloep van. dm kapitein is «enigen afstand
langsry van de duikboot op sleeptouw genomen. Er
was mots te zien .van de andere booten en daar geen
draadloos bericht xvas verzonden, bestond er geen
noop, dat van liet Noordon hulp zou opdagen. De ka-
pitoin besloot daarom maar do Iersche kust "koers te
zotten, om hulp te zonden. Na ongeveer 70 mijlen je
hebben gezeild en geroeid, werden zij door don torpe
dojager Lysander opgepikt, die onmiddellijk draadloos
verzocht om paar de andere booten le zoeken en de
opvarenden uit de boot van. den kapitein naar Queens-
town bracht
D« indruk in Engeland
Indien de rede van Van Kulhmann werkelijk was
bedoeld als een poging, om te komen tot eventueel^
vredesbesprekingen, dan heeft het wreede torpedeerén
van de Llandovery Cautie alle verwachtingen la dat opc
zicht voorgoed Jjaniet gedaan. De Lomdctnsche bladen
weerspiegelen nauwgezet de algemeene verontwaardi
ging en minachting, die men koestert voor het minder
waardig optreden de rduikbootkapiteins, daar de Ad-
miraltieit er op wijst, dat de Duitschers volkomen het
recht hadden, net schip te doen slempen en het te on
derzoeken volgens de^xmalingen derTlaaggche Conventie
Deze nieuwe wreedhekL. -juist pp den verjaardag van
do federale constitutie van Canada, en juist voor den
lil Juli, den Amerikaanschm onafhankelijkheidsdag doet
in yed krachtiger mate alle oude bitterheid herleven,
die veroorzaakt was door de vorige misdaden.
Een hoofdartikel van de Daijy News, getiteld: „Een
snoode moord", noemt het een der versclirikkelhkste
incidenten, im de vreesclijke geschiedenis van den qiiik-
booienoorlog.
Oudkarspel.
Blijkens een in dit nummer voorkomende an
nonce werd te Oudkarspel opgericht de „Eerste
Onderlinge Maatschappij van Verzekering tegen
Diefstal van Rijwielen".
De toenemende brutaliteit, waarmede de rijwieldie-
ven don laatsten lijd optreden, waardoor onze rijwielen
zelfs in schuren en pakhuizen niet meer véllig zijn,
<lo€t de behoefte aan Maatschappijen, waarbij men zich
tegen die schade kan verzekeren, ongetwijfeld gevoelen.
De Maatschappij verzekert uitsluitend onderling, be
rust dus op het beginsel, draagt elkanders lasten en
biedt daardoor de grootst mogelijke zekerheid aan voor
volledige schadeloosstelling.
Aangezien de kosten van toetreding gering zijn en
vergoeding wordt gegeven voor alle schade door dief
stal, waar en hoe deze mocht plaats vinden, twijfelen
wij er niet aan, of de Maatschappij zal zeer spoedig
oen groot aantal leden tellen.
Het bestuur der Maatschappij bestaat uit de heeren
D. KJaij en J. "Schrieken, Directeuren; F. Butler. K.
Goet en C Swager C.Az., Commissarissan.
HET SLACHTVERBOD.
Vermoedelijk ten bewijze dat -er ondanks het
slachtverbod nog wel eens een rund wordt geslacht,
hang gisterenochtend' ten huizo van dein chef-com
mies to Delft eenuitgebeende koeienkop aan de
belknop.
EEN RANTSOEN.
De burgemeester der gemeente Schaesberg deed
in de jongst gehouden raadsvergadering aldaar, me
dedeel in jr van een schrijven' van 't Rijksdistributie-
bureau te 's-Gravenliage, houdende mededeeling,
dat voor genoemde gemeente17 K.G. nachter
kalfsvleesch ter beschikking was gesteld-
Vervolg van Griff Lomax en zijn daad.
HALLIWELL SUTCLIFFE.
^oor Nederland bewerkt d. NV. J. A. ROLDANUS Jr.
In boekvorm verschenen bij W. l)E HAAN
Uitgever le Utrecht.
Gecart. f 1.10, geb. f 1.35.
26.
JWat fa er dan gebeurd op j« weg naar hui»?"
^oog Qriff toeu ander ophield om nog eens to
BCniêttJv va'n ge goede grap.
..Nu cj, wautanan om Squire Daneholmo te
<™fflnpp,n n** waar? En toen ik er Dick boVrnop
lad bracht' en een gat In mijn hoofd gekregen had
*ccr wat was opgeknapt, dacht ik, dat "l lijd
^d om naar huls to gaan, al was, t alleen maar
don hoeveel beter de boerderij er zou uitam,
'nds ft Jjcm i^g overgelaten aan mijn knecht Itetcr.
iSPteat, van hem ^^behecren Zoo oeude ik een
{Jfck's paarden en ging op weg, zoo fnsch «k
herf1 sWu mijn verbazing voor, toen üc J
^borg van Herden aangekomen, waar Ik
£>- om te drinken op den mooisten
ft1 8c voor het hartje van den zomer ooit gezien
taL Plotseling niemand anders dan Squire Daiw-
kennen aanrijden Hij was ai vlA
v.- 1 ^'8 m tprt"# °p. zoridcr clScnJljlv
C;" voor het hartje van den zomer ouu b-—
taL Plotseling niemand anders dan Squire Dano-
mg komen aanrijden IBj was ai vlA- lg
^eti w. ^'.8 m ®Pro'n8 op. zoridcr cl8CTlJljlv
k^^Ned!" lachte de ander. „Hester zegt. .dal
gat' aldjd overal weet uit te redden cm bet schijn
PÜ 1? ook zelfs hier uit hebt gered."
*4°? Is *t Eerst, ziet u, hield Sc mijn «dem n
S^°cn wei wat af le bars dat Ik
w:' godaan zou heblien om den Squire uil
pen mJ®3!1 m bom dan later tn do Rrinen te loo-
pan hl' l00^. zei ik tot mezelf, je bant van de
toen J„ T .^ur gekomen, zooals de pannekock ra,
SquW dc pan vioL Ik keek naar dern
do do Squire kloek mij san cn fle zag. "n
fiooci l andere aanleiding hem in een zeldzaam
dat had. I>e Squiro fa zoo'n mrtisch
**«1 hein zou kunnen leiden, afa hij w ccn
goede stemming fa, cn een ploeg menschen zou hem
niet kunnen voorttrekken, als hij door booze goeslcn
bezeten is. Welnu, hij "keek naar mij en ik keek
naar hem. Goeden dag Squire.ze ik, terwijl ik
mot mijn zweep tegen' mijn voorhoofd tikte.
I)c Squire tikte ook niet zijn zweep tegen I voor-
hoofd, want hij heeft de gewoon ie iodcren groe: te beant
woorden op de wijze, waarop die gebracht wordt. En
toen koek hij mij weer aan en trachtte nijdig te
kijken, ofschoon ik kon zien, dat zijn mond vertrok.
,.Ik moot "Je hebben." zei hij.
Dat is zoo" antwoordde ik, zoo onschuldig als een
lam. „Ik dacht er juist over bij Herder wat le gaan
drinkcii biu mot*! u me natuurlijk hebben, omdat u
gezelschap zoekt voor 't zelfde voornemen
„Je bent een verduivelde grappenmaker, Ned zd
hij heel vroolijk.
,)Dat ben ik etn ik dank u wd." zei ik.
,jNu het is to lang geleden om nog een wrok tegen
je te Jcoesteren <ïi bovcrwlien ik heb juist oen proces
gewonnen Kom binnen, jij snaak en je zult het beste
te drinken krijgen, wat er bij Herder te vinden is, als
je me één ding vertelt."
,/Met alle pleizier." zei ik, want ik kende zijn ge
noegen in het procedeoren, vooral als hij gewonnen
nad .en ik onderstelde, dat nu alles goed zou gaan.
Welaan dan. we stegen af en gingen naar binnen
en daar bracht Jabcz ons zijn beste drank, waarmee
ik Zondags en door de week gestraft mag worden.
„Nu." zei de Squiro, .ik zet mijn paard tegen i«n
kroon, dat jo dien nacht in do hut geweest henl, hoe
hol» jè ons toch zóó kunnen bedotten."
„Ik ben de achterdeur uitgegaan. Squiro, toen )J
door de voordeur binnenkwam. Turfschuren worden bij
ons op de heide altijd met twoo deuren gemaakt.
Hij was oon oogonblik stil en barstte locn uit m
lachen. 'Ik heb het verdiend, dat jo me ontglipt beul,
Ned" schreeuwde hij, „maar wacht je, als ik je weer
met'ie oude liefhebberijen bezig vind.'
I n to«n hnd Ik weer spijt, dat |k ie's van de turf
schuur gezegd had. Het zou me nog wel eens to pas
VfST"slot H^was wei icofcencnd voor Ned, die zoo-
dra hii aan een moeilijkheid ontkomen was. niets bc-
-i-| t- doen dan weer nieuwe te beramen.
fa ia" ging hij voort na over al zijn hcaimcnngm
J JT» 'flwdT uitgelachen te hebbctn, „er is van alles
S^dTönfW wxtcM te maken en <ie Squxro ui hot
vreemdsoortigs te dat ik ooit gezien heb. God zegen
me hij stond daar Jabez' besten borrel to drinken
en 'begon ine toen alles van zijn proces te vertellen.
Het was iets over water of het recht op oen weg.
weet ik veel ,en hij vlas zoo gelukkig als oen kind, dat
hij dien anderen klant verslagen had. Nu. waarom zou
hij zoo den omgang met advokaten zoeken, als hii
zoo eerlijk Is als u of ik? Wat mezelf betreft, ik vind
hot een prettige gedachte, dat de lioole breedte van
het Cranshaw Moor Jigt tusschen den dicht bijwouenden
advokaat en Bracken Clough. maar smaken verschiL
len. veronderstel ik"
Griff dacht aan den advocaat French van. MarsJv
eotes die hem oejis eetn slecliten dienst had bewezen
en liem tegelijkertijd onwetend ceu vrouw had ge-
geven en oon iaar huwelijksgeluk Ai' zijn gedachten
in deze streek die zooveel kw©l!*ndo herimneringen voo/
hem had. schenen te leiden naar de oude begraven
tijden; hij maakte een ongeduldige beweging en Ned
zag. dat hij geen tijd meer inet praten wenschte te ver
liezen.
„(Wol, u zult wel zaken te doen hebben," zei hij.
/want 'niets anders zou u er toe kunnen brengen
l-ing Crag op te zoeken."
„Ik ben op weg naar den molen om havermeel te
lialon. Joshtia Royd ts ziek. zooals je misschien veten
zult. en ik heb hem overreed om prn paar dagen tirais
te blijven."
„Ifoshua is al weken ziek Hij is niet meer de man.
die hij was, mijnheer Lomax. ofschoon hij v jaren
met ocre draagt. Ik heb liern zoo nu en Jan eens op
gezocht, ofschoon ik een heel eind van hem af was
in Wyecollar," voegde hij er met sluwen blik aan toe.
,;En je keek meer naar iemand anders, als ik je
yDat kan wol zijn.; ik heb er mezelf "fet wu h'1'1;
nen weerhouden zoo nu en dan het veen over
steken."
il'och 1 ïecft lies ter mo nooit verteld, dal te er go-
woest waai! Dat schijnt me vreemd, want ik ha<l graag
wat van te willen hooren."
'Dc dcik dat Ilaster het mot hoeft willen vertelleti-
Ict.s in deze rustige woorden, iels half beklemds in
zijn stem. dood GriTf jdotsebng scherp naar hein k«-
ken Hii herinnerde zich de voorspelling van Gabrtel
Ilirst en vroeg zich voor een oogonblik af. of de
prediker oen scherper blik zou hebben gehad dan
hij Toen zette hij alle achterdocht weer van zich af
Zeventien kilogram vleenich voor een bevolking
van pijn. 8000 zielen! L. K.
Ile Vftevoeder-Bureuax.
De Minister van Landbouw heeft de Veevoederbu
reau x opgeheven, en ingesteld een Rijkskantoor voor
veevoeder, waarvan 3 directeuren aan het hoofd staan.
Aan dit Rijkskantoor is toegevoegd een commis
sie van advies van 4 personen, waarin o.m. de heer
P. Oly te 's-Gravenhage ook zitting heeft.
Dan zijn als onderafdeelingen van het Rijkskan
toor ingesteld provinciale kantoren, die belast zijn
met de zorg voor de veevoeder-distributie in ae
betreffende provincie.
Voor Noordholland is het kantoor gevestigd te
Amsterdam, en is hiervoor directeur de heer F.
H. Meijer te Haarlemde heer J. P. Meurs te Scha-
gen, onderdirecteur.
Hei Slachtverbod.
Door het Tweede Kamerlid mr. J. B. Bomans
zijn tot den Minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel de volgende vragen gericht betreffende het
slachtverbod en de slagers.
1. Is de Minister mede naar aanleiding van
het verzoek der Dorpsslagers, in Bondsvergadering
te Utrecht bijeen bereid mede te deelen öf en
zoo ja, wanneer het slachtverbod zal worden opge
heven of van regeeringswege slachtvee beschikbaar
zal worden gesteld?
2. Wil zyne Excellentie met zijn ambtgenoot
van Oorlog overwegen of aan de militairen niet
gedeeltelijk paardenvleesch kan worden verstrekt,
zoodat der burgerij althans eenig vleesch gerant
soeneerd kan worden?
3. Mag van den Minister een tegemoetkomende
houding verwacht worden jegens de verzoeken der
georganiseerd? slagers omtrent het wezen van ge
legenheidsslagers, de invoering van centrale slacht-
paarden (waar niet aanwezig), de aanstelling van
practisch-vakkundige controle en slagerscommis
sies?
4. Indien het antwoord op 4 en 2 geheel afwij
zend of teleurstellend moet zijn, wil Zijne Excel
lentie dan met zijn ambtgenoot van Binnenlandsche
Zaken maatregelen beramen om de gedwongen
werklooze slagers te steunen en door deze tijden
heen te helpen, waar zij immers door de regee-
ringsmaatregelen zich van hunne bedrijfsinkom-
sten ontbloot zien?
ENGELAND EN ONZE KOLENVOORZIENING
Britisch News" verneemt uit Londen:
Geruchten doden de ronde, dat itn verband mei den
stand der kolönproductie itn Groot-Brilannie, de hoe
veelheid kolen, welke aan de neutrale Landen wordt
verstrekt, belangrijk zou worden verminderd. Op grond
van door my ingewonnen inlichtingen in officieele krin
gen, kan ik medodeelen. dat de geruchten in strijd zijn
met de waarheid,
Groot-Britanmië heeft verplichtingen op zich genou
men tegenover Noorwegen, Denemarken. Zweden en
Spanje voor de levering van kolen en alle mogelijke
maatregelen getroffen om deze verplichtingen na te
komen, zelfs terwijl het noodig is gebleken het kolen-
veibruik in het Voreenigde Koninkrijk te beperken, ten
einde mijnwerkers voor den militairen dienst vry te
maken.
Wat de vergelijking aangaat tusschen de prijzen van
Britscho en DuStsche kolen, moet worden opgemerkt,
dat de prijs van Britscho kolen in neutrale tónden in
hoofdzaak wordt bejiaald door de transportkosten en
dat de <joor do Duitsche mijneigenaren yerlaagde prij
zen aatn. de mijin veel hooger zijn dan de door de BriL
sche mijneigenaren berekende prijzen voor kolen van
veel betere kwaliteit
De invloed van den oorlog op den "handel in kolen
tusschen Engeland en Nederland wordt in het zooeven
verschenen rapport van de commissie van het departe
ment van Handel kortoHJks aangestipt.
Met nadruk wordt gewezen op de Duitsche planjnen,
om .den gehoelen importhandel van kolen in Nederland
onder één controle te stellen, zoowel wat het vervoer
ais het ter markt brengen aangaat. De commissie geeft
in overweging, dat de belanghebbende mijneigenaren^
en volgde den meer aangenamen gedachtengang, die
hem steods meer eigen werd.
„Niemand zal het meer pletzier doen dan mij. wan-
neer ik je getrouwd zal zien, Ned," zei hij na em
pijnlijke stilte. „Hester zou wat goeds van jo kunnen
maken."
Ned schommelde, niet op zijp gemak van den oenen
voet op den anderen. ,Ik kaïn me mijzelf nog niet
met een vrouw voorstellen. Ziet 't er naar uit, mijn
heer Lomax? Je kunt even goed van een harde wind
vlaag verwachten, dat hij zal gaan liggen eai ven ge
zin groot brengen."
Griff lachte slechts. Zij zal je op een goeden dag
wel beter loeren," zei hij met een knik tot afscheid.
Ned koek hem na, tot liij "uit het gezicht verdwonciti
was, en er fag een ernstiger trek op zijn gelaat dan er
gewoonlijk op to vinden was."
4/Als hij het wist", mompelde hij. j-11'/.. z(?'
vroeger vlug genoeg geweten hebben, toeu Inj <1 ma;
nieren van de meisjes nog niet vergeten was,
isMu (koud voor die dingen. Nu hot spijt me, cn dat is
de waarhaid, tmnar ik sta verbaasd over t geen er
mot me gebeurd Is."
Ned schaamde zich over zichzelf, ofschoon hij vroe
ger menigmaal zijn invallen was gevolgd zonder dat
er maar oen schijn van berouw bij hem ontwaakte. Hij
voelde op vage wijze dat hij begonnen was met iels.
wat wel eens een treurspel zou kunnen blijken te zijn;
hij 1 naakte zich duidelijk, dat Hesier was van fijner
maaksel, dieper van gevoel dan do meisjes uit het
veen. die hem op do kermis of in de kerk of op
de markt haar stoutste blikken toewierpen en fluis
terden: „Kus me ootns, als je durft". En wel mocht
Ned zich afvragen, wat er toch over hem gekomen
was, want do hoogere hartstocht, die slechts eens in
het leven komt van alle menschen, ze mogen ernstig
of zorgeloos verkwistend of spaarzaam zijn, was hem
nog gehocl nieuw.
„Haltl Dit gat ln inJjn hoofd moet er de schuld
van zijn," zei Ned. toen hij zich ten slotte met een
lach .omdraaide en zijn dartele kastanjebruin tot ren
korten galop aanzette. „Zoo'n kapot hoofd hoeft lijd
noodig om te genezen cn ik goloof, dat ik maar naar
Windyfarm zal gaan cn zi.cn of Ilester me niet be
ter ,kan maken."
Wordt vervolgd.
