zaterdag 10 adgdstds 1918.
A. SLEUTEL Jz„ v./h. p. de wilde,
Bond van Zuivelfabrieken
61ste Jaargang, No. 6258.
UitgeversTE Ar MAN Co.
EERSTE BLAD,
Schetsen uit de Rechtzaal.
S woeker W.,_m-
If&rleent op zeer voordeeiige yuorwwte
tnsscfienkeras! voor HYPSTHEUK en CRÏ0!tT[i.
SC8AKKI
COURANT.
AiïEiiraiic- 'inOnvlliL
Dit blad verschijnt viermaal per TreekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 ure wor
den aD\ tik 1 EN n&N in het eerstnitkomend nummer geplaatst.
SCHASEN, LAAN D II»t *»lepk. No. tf.
DU uurantr bestaat olt rtrle bladen.
't plakje,
Hjj hnd gewacht, totdal «ido haar jaarlij kschou tocht
ging maken naar de zuster, die ergens in Zeeland
woonde. Naar ,1'ante Eefje, de oudste van grootva
ders geain, en die hu doa leeftijd van rijf en zestig
laar liad bereikt. Op die ruis wachtte oom Daan t
heele jaar en het vooruitzicht ervan troost la hem voor
relarta mimprettige dingen. Ais er een brief van Eet)
je kwam, dan wachtte Ti ij in groote spanning en met
echtan angst naar het vernemen ran den inhoud. Een
maal was er sprake ran geweest, dat tante Eefje bij
nem er vviileniien zou komen, inwonen. Zijn stern
werd tniet gevraagd. Wat gade beschikte; dat was de
T*ut m huis. Hjj had'enkele bescheiden opmerkingen
gemaakt Zooals, dat voor mensclien, die aan de Zeeuw-
sche lucht gewoon wanen, het wonen in Holland niet
geraden was Gade hoorde met medelijdend glimlachje
hem aam. Haalde de schouders op. Gelukkig zag tan"*
E« faseive van de *aak af. Willenden placht een 'dag
in tlm uit te blijren voor zoon reis naar oudste zus
ter, Eenmaal liad zij .gezinspeeld op fiet wenschelijke,
tot manme haar vergezellen zou. Staar toon had hij,
Rudolf, kracht weten te vinden om op z'n al uk te
«taan., Hjj kreqg een extra-aanval van de jicht om
hem te sterken in zjjin oppositie. Eindelijk gaf me-
rrouw Eva haar voornemen prijs. Ze nam haar be
schikkingen, alvorens den tocht te aanvaarden. Sloot
allo kasten en nam de sleutels bij toch. Gaf'."Dirkje
—do tróuwe meid, die al veerden jaar bjj "hen diende,
uitgebreide instructies. Droeg baar op, precies na te
gaan, en scherp te onthouden desnoods op te schrij
ven al wat er gebeurde, of er soms visite bij mei.
neer geweest was en verierlei bijzonderheden méér. Ru-
dolf begreep, besefte wat er in pjn huis plaats had,
maar hij berustte erin. Als hij iets later dan gewoon
lijk thuiskwam, dan keek Dirkje hem aan met een
blik, waarin te lezen was: pas op, want ik vertel 't
mevrouw straks toch... Rudolf kreeg een bepaald som
metje ala zakgeld voor die tien dagen. Verder moest
dan foder gezegd worden, dat mevrouw uit -stad
vu, tot dun zoo. en zoo veels ten. Meneer was uitge_'
whaloeld. Hjj bracht Mina naar den trein, droeg haar
txide tusauho-n en een mantel. Ging, aldus beladen,
kaartje aan bet loket halen. Moest proboeren, zoolang
ara, ham nu en dan evon bespiedend in haar cou
pé. Nu en dan maakte zo een korte opmerking, die
hj| haastig, vriendelijk, gedwee beantwoordde. Jij/kocht
kranten voor haar van den Jongen op hst perron.
Vroeg belangstellend naar bijzonderheden, of zij yei
dit of dat had meegenomen; hoe laat zjj precies aan
zo* jeljn, belastte voor de twintigste maal He harte
lijke groeten aanzus Eefje Een snerpend-gillend gefluit
ven handdruk. Wuiven met hand en zakdoek.... Lang
zaam gleed de trein van liet station. Een paar maal
keerde meneer Rudolf zich om. Eindelijk wuifde hij
i— voor allo securiteit en om geen mogelijken uitbran
der vanwege zijn „koelheid" te krijgen, toen de trein
ïiog maar een heel klein voorwerp geworden scheen.
Dan Wies Jhij eens lokkertjes adem uit borstkas. Ecu
pak was hom ran 't Iiart gevallen. Dirkje, de meid.
waz er nog Maar dat was toch met te vergNijken,
mat de aanwezigheid ran gade. Hij streek In de sta
tion* vracht ka mor neer, bestelde een po'je bier. In ge
wone oraslRiidigheden zou hh Uaanum niet gedacht
hebben op dal uur, Mevrouw Willemien rook onmid
dellijk aan zijn adem, als hij: „iets gebruikt had".
Hield in zoo'n geval de kast, waar ?s middags te
vjjf ure het karafje en het glaasje uit werden gehaald,
voor de tvrae bittertje», gesloten. Hjj, Rudolf, kwam er
niet to» te vragen naar zh aneriiiefjo. Hij mg op
togen de jaremiada, die dan volgen zou, En fn hem
leefde toch ook iets, van wat eenmaal! mannelijke trots
was geweest in jeer-einhryonalm vorm. Hjj wist, dat
Willenden wejgaron zou. En ook, dat hij den durf den
kracht, de vojharding miste om zijn wil door te zet
ten Jlij berustte liever.
Als Wilicmim .naar zuster was, had Dirkje de sleu
tels van de kasten. Eens had Rudolf gade onder 't
oog gebracht, dat toch eigenlijk .hij, als ze er nle:
ras, en niet de meid... „Ja. dat kun-je begrijpen?"
riep mevrouw uit, „dan zou 't hier een prachtige
boel woMen... Neen, Ruudje, eer dat ik jou de sleu
tels overlaat, zet ik liever geen voet meer bij 'Eef in
huisl," Dat gaf dm doorslag. Staande vóór de keuzo,
tusschen het overlaten van beheer aan Dirkje of vrouw
tje de Zeeuwsche reis te zien opgeven, koos Rudolf
onmiddellijk het eerste. Hjjwas altijd .een goedige
lobbes geweest, bksch-gemoclelijk, indolent, gewoon aan
de leiband te foopen. Willenuem overlegde met den
bankier, die hun „papiertjes" onder zijn berusting had
en zorgde voor al wat betrof de twee solide pandjes,
die. zij in de oude stad bezaten. Nu en dan moest hij
't 'een of ander stuk teekenctt. Willemien. deed dan
kwasi of ze even iets met hem overlegde. Hjj luisterde
er nauwelijks paar. Wist dat «Mes goed bestierd werd.
Zette zijn handtekening.
Hjj genoot van het biertje. In portefeuille, rat
l-m tientje, waar WiU'-mien niets van wist. Een week
of wat geleden had oen kennis hem U«n pop, die hij
hing, heel lang geleden, vóór zjjn huwelijk, be
grijpt mm, had geleend, teruggegeven. Rudolf had
net tientje zorpvuldig bewaard. In de uendaflgsehe pe
riode van de Zeeuwsche reis zou 't hem kunnen te
PP» komen. Hjj kwam op vroOlijke stemming thuis,
raaar hield zich, wat druilig voor Dirkje, t Was- nu
hrerljjk stil in de wontag. Op dat uur zat mevrcwiw
Willemien altjjd te praten met haar vriendin, dj» dan
„een kopje koffie kwam halen". Van racnecr Rudolf
werd haast geen notitie genomen. schelle kakeL
siemmen ran de dames snerpten hem dan in het
oor. En hij moest luisteren, wanl 't koti.wezeO, dat
ram plotseling het woord tot hem richtte, en als t
dan bleek, dat hji hecAemaaL niet geluisterd had, »at
dot mevrouw Willamion weer slof tot smalend be-
spaegek©...
't Was doodstil in huls. Hif hoorde Dirkje in de
keuken bezig zijn. Dacht er aan, hoe vanavond de
oude kaaï xldb weer bjjeen zou zijn. Hjj dacht na, wie
w van de cllib over waren... Lte Bont, Gornelissm,
Jan Muller, rijn neef Toon... Tjonge*. 't was toch een
**k« pan geweest, vroeger. Reret het kaarten, dan
"tra biertjes, 't avondschoieltje, eentje op de valreep.
frrn Jmnm» Ih| wat vwhr*.
Prij: per '1 ru-iAnd'Mi f 1.10; per post f1 30. T.osse nummers 5 cent
ADVJïftTHNTlttN van 1 totOregels f0.66, iedere regel meer 12cent
,'Bewijsrio. inbegrepen). Groote lett. worden naar pl.iatsr. berekend
die er naar kraaide als hjj "heel laat thuis kwam. Een
gevoel van weemoed overmeesterde Rudolf, dat hjj
stilletjes zat te schreien over zijn machteloosheid. Maar
snel jjroop hij een boek. Na een vluchtig kwasi-tikkhn
trad Dirkje de kamer binnen. Keek met modelijdend!
lachje maar Rudolf.
„Meneer", zei ze. mjjn broer is vandaag jarig.'t Is
zeker wel goed, dat ik vanavond uitga en tegen halt-
twualf thuis kom?"
Hjj jpoogde zich pose te geven van meester, die de
vraag der dienstbare bepeinst.
„Ja, Dirkje" zo ihjj „dat is goed hoor... Dat kun-je..."
Tiaar de deur was al -®oht. Dirkje had niet eens
zjj'n toestemming gewacht. En 't was ftaerlijkjj vreug
de 'in Rudolf's gemoed geworden. 'Lot halftwnalf was
lilj vrij als een vogel in de lucht. Het oog van Dirkje
hem bewakend, beloerend, zou er niet zjj'n... Hij haai
de het tientje voor den dag en stopte 't in zijn porte-
inonnaie. Schroef snel de vereischte briefkaart aan Wil
lemien, dat „alles in orde was" en voegde er teedeu
woord*» bjj van inu reeds naar'terugkonóf. vórlangea
Ein de zeor, zeer ha/tel ij kc groeten voor zuster Eva.
Op het vaste uur gebruikte meneer Rudolf zijn ver
snapering. Mevrouw had ook deze raak met Dirkje
In allo bijzonderheden geregeld. Hij' at fels vroeger
dan gewoonlijk, welke verseiukking met Dirkje'J plan
nen, m verband mot dan verjaardag dos broeders won
derwel overeenkwam.
spreken...
Er werd gescheld. Mevrouw Wülemion keek cenigs-
ziiis verrast op. Rudolf was wit als een doek, Zat
met angstig bonzend hart. Als de vent, die geldschie
ter, oeas tóch..., Iljj had hem nog een week uitstel bo-
ioofd.... Dirkje tikte .api de deur.
„Meneer", Zei ze zich rechtstreeks tot Rudolf wen
dend. „daar is oen meneer, die u dringend- moet spre
ken..., Hjj heeft uaa oen meneer bü zich,"
Do kamer wentelde om armen Rudoif I)e woo-
wanem 't. Do vent gaf
II jj kon niet opreken.
keraar on ,zijn „compagnotu'
gevolg aan zjjn dreigement.
Stamelde iels.
Willemien zot hem eer té kijker mal oogoa, dia
vroegen, verachten, die hem schout» te ketenen..,.,v
„Iu koml Ja, ik komP' wist hjj eruit te brengén.
Dirkje ging hoon. Maar mevrouw Willemien plaalste
zich vóór dön doodsblwken, wankelanden man. Vree-
«eljjke vermoedens waren ra haar opgeloefd.
Ten opzichte der verlichting! voor den &.s.winter,
kan worden meegedeeld', dat wel niet veel and-era
dan carbid verkrijgbaar zal zijn.
Volgt de bespreking over liet punt: Regeling ga
rantie vetgehalte in de kaas.
Hot Bestuur stelt voor, dat direct hij den verkoop
van de kaas, door de© (Bond van Zuivelfabrieken
monster wordt gonomen voor het onderzoek van da
kaas en het resultaat van dit onderzoek wordt aan
genomen al« basis waarop de koop tusschen koopei
en verkoojjer wordt gesloten.
Voorzitter licht 'dllt too inet er op tie wijzen, dat
dit een zaak is tnwehen kooper en verkoop er. Ma«w
het gebeurd dat aian' meerdere fabrieken na weken
levering voor een lager gehalte in de kaas een ze
ker bedrag: wordt teruggevraagd. Onmogelijk is het
to constateeren of de kaas die aangewezen wordt
als to hebben minder gehalte als waarop ze eerst
door de fabriek aan de© handelaar ls verkocht, dWelf
\vr J. -VASJ 1'CWi'JiCft. nxuu UIOIU UKUiUVAIlUCU AfiN VIWX AJIR.J.BY, NJLVAC7JIA
n") 7 *y,a hoerau sprak zy mei oen s.eni, die kaas is die thans minder gehalte heet te hebben.
Rudolf als -eun zwoepsisg was, hem .„ricmoau. I)c f - -
woodc ziedde in hem op. „Niks! Heetenxaal niks!"
riep hij uit, haa. in .zijn opwinding op zij duwend.
En lilj .vloog de gang in. Mevrouw Wiitemim heiu
achtoitia,
Rudolf 'Zag vóór zich, wat hdm <kt bt-rokkmen zou.
IIoci als Willende» <Jat hoorde; van dat borgieekenm
voor oen. „.krocgvriend', zj|Imjor Zeeuwsche relze©
Toon gfng Rudoif uit. Tfolscerend de mogelijkheic!, zou staken. Da buide© aog veeL vfcei nauwer zou
dat dit ongewone hem later echtelijke gedachteuwissd
ling zou kunne© berokkenen. Op het gewone uur trad
hij het café binnen waar De Bont, Connelissen. neef
Toon e© de andere» hun kaartavondhadden, Hjj
was in de drie jaren van zjj'n getrouwd-zijn oo rjjpen
leeftijd ©ooit pieer in den kring verschenen. Het ta
feltje stond nog op zin oude plaats. Er was een an
dere kellner, -che er bediende. Toen Rudolf er zitten
ging, maakte de man de opmerking, dat het tafeltje
„vast besproken was". Maar Rudolf vorduideljjte, dat
hij de heere© goetf kende. Eh de eerste, die wrsuheeto,
ran de cfub, was waarachtig neef Toen. Hjj liot
Rudolf ziende zi'ten ran verbazing liaast zHi slok
op den grond vrdlm,
..Hel?' riep Toon uit, ,jBen jij h of ia 't je geest?....
Willemiem Js toch niet bijgeval...."
Lijtjjds «likte hji het woord m. Ieder wist, dal Ru
dolf onder het plakje tol En hoelL.,, Do andere©
kwamen ook. Twee nieuwelingen waren In de club
rekomm. Rudolf's komst had groote vreugde verwekt.
Eerst plaagden zij hem Maar hij moest btloven, nu
ta blijven komen op den kaartavond. Er werden rond
jes gegeven. In Rudolf kwam Iets van verzet tegen
zjja pantoffelschap. Na het zesde biertje nam hij zich
heilig voor „de banden te zullen verbreken. Willende»
eou eena kijkon wien zij vóór zich had..." Neef Toon
liet ean rondje aanrukken ter eere ran dat sublieme
voomiemen. 't Werd ouderweIsch-gcaellig. Rudolf scheen
een andere kerel geworden. En toen 't klokje al kwart
vóór twaalven «us geem Dirkte die al lang thuis
zou zjjn en natuurlijk Willemien haarfijn zou Inlich-
h-m kon hem niet meer bommen, zat hij met
zjjn ouden vriend Jan Muller aten een ander dan
het kaarttafeltje. Met ean derde sljjf grogjo vóór hen».
Muller was dan heelen avond stil geweest. En Rudoif
had ook gemerkt, dat hjj y slecht ui:zig, Verstrooid
«peelde^ kribbig werd als^ie verloor. Nu verleide Jan
-Muller. Van zijn zorgen. De zaken marcheerden niet."
Hot faillissement van z'n broer liad hem een looljjkm
klap gegeven, 't Zou wel terecht komen. Zeker Zon
der twijfel Maar de, kunst was om er nu d<x>r to
glippen. Iljj kon geholpen worden. Maar... u' moest,
oen borg rijn. Feitelijk voor een ldciniglieid. Vier
honderd pop. Natuurljjk zou geen haan er toaarkrar.i-
De borg zou er nooit iets van hooren... Toen
wterd Rudoif plotseling bcslonnd door een onweerstaan
baar gevoel, ixem jJrmgend om to toornen, dat hij wel
wis rtn waarachtig meester over a'n duiten was. iemand
kon helpen ets hij dat verkoos. Ze hadden hem al
<k» heden avond ritten taquineeren, züten 't land
opiaae». Als-ia een paar kwartje» betaalde, riep er
108».- „Dolf, jongen, wee» voomchtig. Straks knjg-je
v«© moeder de vrouw op je falie I..., Iljj wbs royaal
geweest om te toonen, dat hji wel degelijk z'n eigen
baas was In het tientje was al een heel gal gekomen,
't Kon ..Rudolf niet scheden. De biertjes cm grogjes
werkten. Hij wilde ricli losrukken van do voogdij,
't Moest uit we»». Voorgoed, finaal uit.
„Ik zal borg voor je zijnl" zd hij plotseling. En
tikte meteen om nog .twee van diem-ogjes. „Mecn-je
dat waarachtig?" riep Jan Muller uil Dc tranen spron
gen hem in de oogon. „Kerei, dat is., dat is..."
Hij kon ey niet uitkomen. Hjj drukte Rudolf8 reclv
terhand lang en iminig En den volgenden dag, op het
afgesproken uur, kwam "Rudolf bij Toon. Er was een
meneer met prachtig-flonkerende doekspeld, heerlijk!
schitterende ringen, blinkende witte tanden, keurig ge
kleed, allerhoffelijkst glimlachend en buigend. Die Ru
dolf „bjj reputatie" kende. Die hem een accept ran
vierhonderd presenteerde. Rudojf was nog in een wil
de (roesbui. Hij had best gemerkt, dat Dirkje hem,
toen hij tegen halfeen 's nachts was thuis gekomen,
stond to bei nis teren. Maar de oproerige stemming was
er nog.
Hjj toekende voor-a val.
In wanhoopsstemmlng zat Rudolf lm zfjh gewone
hoekje. Tegenover hem \vas mievrouw Willemien. Bla-
dermd in oen tijdschrift. Telkens tikkeldo het gouden
kettinkje van haar lorgnet tegen do knoopen van haar
japo©. De jongste reis naar Zeeland lag at acht mnmt-
<ien achter don rug. Na haar terugkeer was nadat
Dirkje verslag had gedaan periode gevolgd, waarin
de censuur verscherpt werd, zelfs beduidend. MinacJi-
tend-observeerende blikken werden telkens op Rudolf
geworpen. Stekelige toespelingen werden gemaakt om
«•e© haverklap. IRj \vas teruggezonken in zjjn weer
loosheid. Do bui om réculcitrant te worden dind
maar kort geduurd. En het verschrikkeljjke bedreigde
hem al-erger. Jan Muller was in gebreke gebleven.
Die memoer van het accept hnd Rudolf al herhaaldet-
Ijjk bezocht Om uitstel gesmeekt Jan Muller zo© toch
v.>i betalen.... Maar de zaken bjj Muller gingen voorU
<lumid slechter. Dé meneer van hef accept wist hoe
bu Rudolf de vork i» den steel- zat.. Dat dreigen met
visite to rijnen huizo, zoodat mevrouw van het zaakje
der aral-têekening te hooren kroeg, hier voor woel
keraartje het middel was
Rudolf wist geen raad. Kon gee» geld losmaken
zonder dat gade 't vernemen zou. Wist niet, waar dra:
tan. te krijgen. Deinsde er telkens voor terug om WJ
dichtsnoerou. Do wanhoop prikkelde rijn ^-oede. Daar
stonden ae.rcet hun beiden, woekeraar sa rijn com
pagnon.
„Wat wil-je?" barstte h^ uit," zich wendend tot den
mieneer met de hagelwitte tanden en de prachtige rini-
gön „wat mot-je?...,"
En toen de meneer het accdpt voor den dag haalde
oxn de vioriiondcrd 'gulden vroeg, glimlachend met
broeden grijns, zoodat ai de mooie witte teadeü. te
rien waren, werd Rudolf als doL
„Er uit ploert, die je bentl" schreeuwde hjj. „ge-
meeno opfichteri Afzettcr._ Scliaelja.„" Hjj smeet da
straatdeur open.
Mevrouw Willemien stond achter ijn de gang. Dirkje
bjj do keukendeur. Rudolf schreeuwde rog meer scheld
woorden Een stuk of wat menschen bleven vóór 't
huis slaan. De meneer zei iets, De compagnon toeken
de wat op. Een van de op slraat luisterenden werd In
den arm genomen. Of hg *t goed hoorde?....
Mot een zwaren bons sloeg de straatdeur dicht. Bevend
ran opwinding, tranen In de oogon, met bloedrood ge
laat. e» M-schilterende oogen, was hjj daar, Rudoll
Mevrouw Willemien stond roerloos j© de ging. Als
e«n stoenen beeld. Met strak gelaat. Het lorgnet nog
altjjd op den neus. Wel wal bieek. inaar elke beW
ging van Rudolf volgend niet oogen. waarin een som-
Eer, .ee© hééI-onh«iËpell«nd vuur ©raadde. Doodstil
was \t »u In huls. Slechts hoorde mm, op de straat, vink
vóór do woning, «acht mompels»....
4 I 'i
Geldschieter heeft riet» da scheldwoorden nfet doen
aanleunen. Maakte er et» „pJainte'" ran.
En het O.M. edschte tegen Rudolf eèn geldboete.
.Waarvan, hot bedrag toonde, dat men de reputatie von
don aanklager hiet geheel buiten spel. ha..l gelaten.
Mevrouw V.ojlepmhan had: 't voor do teer ran haar naam,
hoodig geacht, dat Rudolf een verdediger kreeg. En
©adat de officier de geldboete had gevorderd, hield
do verdediger zjjn korte, speech. Zeer-verzachtande ome'
standigheden pleitend. Eh óók liet hij wei »choon
dan m zoo bedekte termen, dat althans dv. publieke
tribuit*! niet snapte -vaar hjj eigenlijk op dacids
uitkomen, hoe 't heelo gevat voor den beklaagde, me
neer Rudolf nog -rr.dere dreeve aevolgm zou hcoben.
Yiudodigcr rinspeetdo op de .pijrÜjkc "Mra—ruo.
do „zorgzame gada".... Hij gmnkcht^ Iki c'a Ho-htec,
die wél begrepen, glimlachten ook. Zij keken naar het
Ireurig-vctrslagcn goedige gelaat van dein beschuldigde.
En ook de heer Officier, ambtenaar van hst (LM.,
streek over rij© gelaat, waar de expressie van glim
lachende deernis, de strenge Jjjnen voor ean oogenblik
verzachtte..^ t
MAITRE CORREAU.
STATIONSWEG C 115"-:- SCHAGEN.
INCASSO- en INFOSMATIE-BlKf.AU.
Vergadering op Vrijdag 9 Augustus 1918 te Alk
maar in café „Central".
De beer H. Koster K«. opent de vergadering met
een bijzonder woord va© welkom toeroepend, aam
Mr. P, J. Oud, Kamerlid'. 'Spr. Juicht h'et itoe, dat dit
Kamerlid ter vergadering ia om eens te kunnen
hooren wat geest er heerscht ondier de zuivelberet-
ders van Moordhol Iwnd. Spr. wijst er op, hoe op veel
vergaderingen steeds ia gezegd, dait de toestand dor
zuivelbereidiera een bevoorrechte was in deze crisis-
tijdon, man rdat is veranderd, die toestand ls hard
achteruitgegaan en kan op dit oogenblik naar waar-'
held worden geconstateerd, dait de zuivelberedders
op dit oogenblik over heit algemeen te weinig pro-
fiteeren. De regeling die van de regeering i» aatge-
komien, hoeft oVer het algemeen niet gegeven wat
zo geven' moest en had' kunnen geven en wetsontdui
kingen zijn er het gevolg van geweest. Wij zuival-
hereiders zijn steeds genegen geweest en wtj heb
ben dat ook nog steeds gedaan om met de regeering
mee te werken, maar de maatregelen der regeiering
van den kaatsten tijd mAken dat haast «nmogeliJK.
De goedgeorganiseerde zulvelhereiders .'worden do
dupe, terwijl andcghi die niet vereenigd ziJih «o
straffeloos verrijken'. Dat maakt de s'^td om
t>estn,.'in voor diegenen die fatsoenlijk blljvc-n gs
moeilijk en schept een concurrentie, éiev'ocrhen
niet is vol te houdiem. Spr. waarschuwt. d«l«ki dit
©let v/randert, de regeering van de zunelhoroidors
weleomwilkunnen krijgen niet een,^miseeirie
medhwcrldng, maar een georganiseerde tegenwer
king Er moeten veranderingen komen niet alleen
in mis belang, maar in het belang van het algemeen.
i ''wnrthn aangenomen. 1 zuivteliabriek als lid otti 6
Het komt vocvr dat op kaas die 9 toaianden oud is,
korting wordt gevraagd. Het ls onmogelijk te be
wijzen, dat dit de juiste kaae ia. Abuizen van het
pérsomewl enz., kujiwtt dit in de hand, werken. IXawr-
enbovcin ls *jp de jnarkt bij don Verkoop reeds een
monster ondorrocht eni spr. 'dlunkt, dat na die la gat*
rajitle, de risico voor den verkooper moet ophouden.
Het kaas- en boterkantoor moet met deate 'garantie
<»k genoegen neoinn. Toen de kaasvoreeniguig sog
werkte, was dit ook zoo, maar than» 1» er oen Rijka-
kar.toor en de adviezen vans die Gomm'ssl.e van Ad
vies worden niet opgevolgd Met ©enige samenwer
king is de zaak op te lossen. Het is niet te ver-
Ituigoü, dai, de handel deze risico 'draagt daarom
moet 'er een oplossing komen, want ook de produ
cent, mag dit risico niet blijven opgelegd., waardloos
dit voorstel.
De lieer G. Nobel, secretaris, deelt mee, dat er op
het Rijkskantoor groote verwarring heerscht en spr.
heeft gezegd, dat de toestand wel waa
goed te krijgen. De directie wemschte zich achter
met deze zaak niet te bemoeien, dat moesten han
del en producenten tmlaiar samen uitmaken. Dat
zou echter aanleiding geven tot tal van moeilijkhe
den. Volkomen' juist is dat de directie van het
Rijkskantoor van de adviezen der Commissie van
Advies kan gebruik maken, maar ze behoeft dat niet
te doen.
Over deze kwestie kwam vervolgens een groote
stroom van redeneeringen los, waarvan het voor
naamst» w«, dat Dr. Scheij er op wees, dat do za
ken ithiam» van hooger af anders wordlen geregeld en
opgezet.
Do kaas wordt op de markt gemonsterd, bi] over
gang van producent naar handelaar en na maan
den soms opnieuw gemonsterd bij overgang bande-
iaar naar Rijkspnkbuls, en dan kunnen zich verschil
len openbaren. Het feit is dat twee kaasjes wonden
onderzocht, waarvan het eene goed kaw zijn terwijl
j het tweed» onder het bepaalde percentage is en
daardoor kunnen enkele handelaren groote schade
lijden- Dat gaat niet. Deze zaak zal in kleiner kiring
nog eens moeiten worden' overwogen osn tot een goede
oplossing te komen, maar daarvoor is het ©nodig,
dat dc zaak van bovenaf ander» wordt opgezet Spr,
wijat es' op, dat vooral ook do identiteit mn de ktna
moet vaststaan én laait oen kaas in verzegeld, «-as-
watje zien, dot steeds als monster kan dienen-
Van verschillend» zijden wordt gewezen op de
groot» onbillijkheid, dat als de kaas is 89.5 net., direct
fö minder wordt ontvangen =>n de.kgootng-
,'chdl.t wedt to dlc kla&tw 80 pet., inplaate varv ix
.0 r j. gpenggevalkn. acht toen roer cnbtilijk
L»di„iiidü.d, vooral ook, aldus de hees' Met, waar dc
analyses d er proefstation» zoo Miteenloopen. De heer
Van der Moer bepleit, dat kaas 2 pet. beneden dé
grens, dus b.v, van 38 pet,, in de klasse van 40 pet.
zullen worden opgenomen. Spr. wijst er op, dat al
moet men niet steeds op de grens werken, het toch
ook plicht is er uit te halen wist «r dn zit «n het
met het ook op den vetnood niet goed is meer vet
op to nemen dan nooddg is. Spr. acht het hoogst
onbillijk, om kaas van 38 pet. voor 30 pet. te betalen.
Ook de heer Joch. Blaauboer Kz. acht deze speling
van 2 pet. alleszir.ï billijk en spr. wil dat van' de
regeering edBchen. Ook spr. wijst op het verschil i*
analyses van Hoorn én Goew vau 40 er. 38 pot,,
Waar dit het geval kan zijn, moet de regeering die
speling toestaan.
De hoer Dr. Scheij erkent de verschillen in uit
komsten, maar zegt, dat heft bij goede monster-
name niet hooger kan zijn dan 1 pet. Spr. wijst er
met nadruk op, dat voor de monstemsïne steeds het
zelfde kaasje Vnoct worden genomen. Ook spr. is er
voor, dat men mét de grensgevallen rekening hield.
Do heer Sellemians deelt miee, hoe bij het Rijk*"
kantoor do handel heeft gewezen op deze moet.Jij«■-
heden. De directie heeft overweging toegezegd. Pro
ducenten hebben déze bezwaren daar iiogi J1
baar gemaakt Laat de Bond van ZuivelfaMie^ t
samen inet den handel niet een goed omlijinci yoora
tDelfaew"0'. Nobel, secretaris, zegt,
het Rijkskantoor ter sprake te hebben gebracht Het
staat va<d, dat men in Den
aan de analyse. Spr. zou met dte
ders willen handelen, maar geen grooter apcUng
dan 1 pet., da's voldoende. Maar daarop is d^ het
RHkskantoor afwijzend beschikt. 40 ls 40, 89^» is 30.
Srr heeft toen voorgesteld om de kaas die op grens
te hammen voor het leger. Een feit is het.
toch 'dat dc Intendance geheel volgens het pet be
taald. Is dc kaas 39, er wordt betaald volgens 39 enz.
En' zoo dit geschiedde^ kreeg de producent en ook
dc handelaar preek» waaróp ze -recht hadden. Maar
ook hiertoe was het Rljkakuntoor niet bereid. Om
dc kaas in haar geheel aan' het Rijkspakhuie per pet
te laten uitbetalen, sgaa.t niet, omdat men dan ook
de gemeente besturen geen kaas van drie miaar. van
30 klassen zou moeten verknopen, en dat zou de
meest volmaakte waarde brengen.
Voorzitter bepleit 'dat het Rijkskantoor het eerste
onderzoek moet aanvaarden. Spr. meent dat als het
vetgehalte wordt bekend gemaakt en het kaaavervoer
verbod! streng wordt gehandhaafd', dus het Rijkskan
toor precies weet wait kaas er bij den handel in
het pakhui» ia, dit ook teer goed «al gaan
Verschillende hoeren bepleiten het instellen raa
meerdere klassen, geen 8 maar b,v. vijf klassen, ook
voor 25 en 35 pet, dan zijn de verschillen niet zoo
grotó
.ALitóeww elvéhess «tentlxyg ym M «fitorta BwiS-.
