uÜUlUiil
De dingen om ons heen.
Door smart gelouterd.
„SCHA 6 ER COUR AM",
FEUILLETON.
MAAR NIET DAT ER IEMAND IS,
DIK IN ONS BLAD ADVERTEERT
VOOR ONS PLEZIER
OF OM ONS TE BEGUNSTIGEN
HET IS HET UEKENDE SUCCES, HET
VOORDEEL VAN ADVERTEERENIN DE
Zaterdag 7 September 1918.
61ste Jaargang No. 6272.
TWEEDE BLAD.
Binnenlandsch Nieuws.
g§ D D D D 0 D 0 q 0 D 0 C 0 0 D D 0 0 D D D 0 D 0 D D D
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
VEROORZAAKT DOOR HARE GROOTE
OPLAGE, WELKE ONS ELKE WEEK
KEER ADVERTENT1ËN BRENGT. s s
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
ca
milt"**}
V red os oi I cnsi ev en.
Y n^'A^rling'eQtt om strijd xKxrkiLaj'eu tL&t
al] niets liever zouden iwtUmoi, dan een ©orvoillc® wo-
de. die ©m blijvende mat en de stticccs, voile autwik-
kciljig van heit volksbestaan mogelijk maa'kit, dJoon
aJJe regeftrdngen alles wat mij kunnen om toch aJs-
;,Ablii' li niacx niet tod zulk. een vrede te geroken.
AiMihons zij vorbiadiareui eüko poging, die het berei
ken van nutk een \TOd© vergemakkelijken zou. Na
tuurlijk doen zij dit niet zonder grond otf 'ton mdn-
*t«> ronder „gronden" aan te voeren moot deze ietwat
verbijsterende houding. Zij beweren, d'nlt het land,
dat heit erete zijn geneigdheid tot vrede laat blij
ken, daardoor zijn zwakheid verraadt en dn* een
-lelijk lot in liet vooruitzicht heeft als Rusland, on
dervond in Brost Lttowsk.
Voor dit eteodpurbt valt natuurlijk veeil te regeren
->n het voorbeeld van Brost Lttowsk, waar een vrede
zou warden geslote®, .ponder schadevergoeding, ao®-
t annexaties en met zelfbeschikkingsrecht dor na-
uanalitedton" ds inderdaad afschrikwekkend.
Doch dit voorbeeld van Rusland, dat zichzelf door
inwendige ontbinding machteloos maakte en op het
kritieke oogenhiik, toen een centraal gezag minder
dan oodt kon warden gemist een achJokratie, een
..heerschappij van al wie maar mee wou schreeu
wen" invoerde, behoeft in de andere landen goen
navolging te wekken. Trouwens alle andere landen,
staan, wat politieke ontwikkeling der burgerij be
treft, hooger dan het Oude Czarenrijk. Zij bezit
ten constitutloneele waarborgen en kunnen dus, zon
der revoluties, hun regeerders kenbaar maken, wat
zij begeere®.
Daarom juist dsribwt terneer te verwonderen, dalt
de vredeswensch, die overal leeft, niet meer en niet
krachtiger tot uitdrukking komt en dat bet de vredes
partij in de verechlLlende landen niet gelukt de re-
geeringeni naar deze wenschen te doen luisteren.
Toch zijn ook daarvoor gegronde redenen. De pn-
elWaten, de défaiittaten, de vaterlandsfeindllchen. zijn
tuis organisatie overal ln de minderheid en neagens
wordt het oiganisewen en speciaal het }ux>pagandve-
ren hunner wéhacben hun gemakkelijk gemaakt.
Integendeel
Eensdeels geschiedt dit bemoeilijken uit de over
wegingdat een krachtige vrede6propaganda achter
tiet front, terwijl in de gevechtslinie de sterkste oor
logsstemming noodig la, op de soldaten een ver-
iaimmenden invloed moet uitoefen.
Anderdeels: het proces van Bold en andere heer
schappen bewijst in welke om maar het allerminst
te zeggen: veiriOchit© handen die pacifistische pro
paganda is. En we begrijpen ook volmaakt, diat do
Entente, nu zij de kans krijgt eindelijk het mi'ld-
tairism© uit de wereld te helpen, heelemaal niet
gediend is van de bemoeiingen van allerlei neu
trale manlerm, dlo makelaar in vrede willen spelen
maar Diets v®i zich laten hooren zoolang Duksch-
land aan de winnende hand was.
Dit zou 1» veel gevergd zijn van een pmocedeerend
particulier. Hoeveel te meer dan van een staat,
die zulke schatten en zooveel menecbenoffera heeft
gebracht voor het bereken van het eenmaal gestelde
•Joel?
1 Het standpunt van de Times: „elk aanbod van
tHMjwlcLoJiM van «es neutraal land zullen wij «ds
onVTiciidsc"! appv.lifk afwdjteeof', Is natuurlijk veel
te sterk. En bovendien in srtrijd met een zeker
„vodje papier", elL de Haagsehe Conventie, die ufct-
nikkel ijk zegt, dat het aanbieden var* goede dien
sten of bemiddeling noodt ails onvriendschappelijke
ilaad mag worden opgevat
Thans genoegen nemen met een vrede door over
leg, een vrede waarbij het doel niet bereikt wordt
en binnen een paar jaar een hernieuwde greep naar
de wereldheerschappij kan worden gedaan, betee-
kent het vrochrtelcos-maken van alle offers, die tot
dusverre zijn gebracht
Iets andera, iets totaal anders is het echter, wan
neer er gepoogd wordt tot een vrede te geraken, die
zander verder bloedvergieten en zonder verdere ver
nietiging van geld en eigendom, aan de wereld een
vrede zou baotgerv, die wel garandeert, dat deze
oor oog de laatste g.«woest is, die wel da zekerheid
geeft, dat de energie van elk volk zich naar aard
en aanleg kan ontwikkelen, zonder dat imperialis
me en mllhairisme hun noodlottige werking kun-
rwn doen gevoelen.
Wat de Czaar in 1809 wikte, wat Wilson .thans
Mneclvt, wat mensclu-nvriorukn «B wlisBooren
uuet uitzondering ven het TYedschtkagenre dan
altoos gewenscht hebben, ontwapening en de stich
ting vani de „Vereenigd© Staten van da Wereldf', is
naftunriljk «teed* meeüfk «n r,arloTl mee» mwer
<to fase van vertvezeulijidiu
AJs he. iuo(ppo.kijk sou sim <*1 vredasdtoalednden, die
cuiJmimerea ln A u, Vwkv,. 'ximd, .te bereiken zoa-
der verder te strijden, eu geen enkele reden zich
in te spannen en zich. nieuwe offers te getroosten om
die cpJoshing met g weid te forecere®, zoolang er een
weg be&tnot, die goedikcoper is in geld en voorna! in
r- mientAk.enhloed.
Zoo dit bereikt wordt is de weg van hot geweld,
dus de «enige -«WL-uuusgrond van, het mAlitai'ri&ra*'
verdwenen. Zoo jfocd als de schutterijen en waand-
gelders <ler stede en der gewicwtcn verdwenen zoo-
dra llollandi en TJ.trecht en Gelderlandi geen vijan
dige staatjes rr .«r waren, doch leden van ©un go-
maanschop, zoo goud, konden-en zouden de sta
ten, al zij op hun beurt ook hun middeleeuwen
«ons achter dén rug hadden, hun .soldaterij" kun
nen opdoeken.
Dat de verBclii'llende regeeringein daar geen kijk
op schijnen to hebben, is ten slotte verbac'.ingwel
kend. Want ai' o minister van financiën in ©lk land
mag groot spreken en -tratsch beweren te zijn op de
resultaten van zijn oorlog»! eendng< uten slotte moet
hij toch met een huivering denken aan d© budget
ten na don vrede bij een zoo geteisterde producee-
rend© bevolking. Moet hij deuken aan do mogelijk
heid na den oorlog Oen streep te kunnen halen door
de bogrootingeu van oorlog en marine, die de grootst©
debet posten zijn van eik budget.
Nu heeft de heer Troelstra in een interview, dat
door het Handelsblad 'en Vaderland gepubliceerd
werd', de mededeeling gedaan, dlat in Januari ji. do
Duitsche meerdeatheidispartijen. in den Rijksdag, d.wjz.
de katholieken, sociaidsten en vrijzinnigen, besloten
hadden aanraking te zoeken met de pacifisten: in
Engeland om te genaketo tot "n wed© volgens de alge
meen© voorwaard©n van Wilson. En hij voegde ettJjiJ,
dat men d© Btritsohe gezant te Bern van die plannen
in kennis had gesteld om ze zijn regeering media
te doelen.
Nu zijn er drie mogelijkheden. Of het heele vee-
haal is onjuist. Of die gezant lieeft d© inededeeling
naast zich neergelegd,. Of d© Emgelsche regeeriing
heeft het armoedig gevonden zich in te laten met
het gescharrel van privé-politici, die zooals trou
wens gebleken1 is tooh geen den minsten invloed
hadden hij hun negeering.
AIb het verhaal geen legend© is, en als het
juiist is, zonden wij «r alilicihft ook van' andere zijde
iots van hebben vernomen -j- Idj'kt hert ons verkeerd,
dat men althans niet in onderhandeling getreden
is. DesnoodB in zeer voorloapig© besprekingen 7.011
der eerïige verdere verplichtingen. Dan toch zou aan
stonds zijn gebleken, in hoeverre het dien hoeren
ernst was en dn hoeverre hun regeering achter d»
beweging stond. (Mat een Duitsch diplomaat kunnen
de Brilsche hel tenslotte nog wed opnemen, als het
op handigheid en zake „ervaring aankomt, zoodat voor
valstrikkon geen vrees behoefde te bestaan.)
Stond er niemand achter die heeren, liandelde
op eigen gelegenheid, dan was daarmede het
geluwd, dat h* Duitache volk de* vrede tot alken
pr\js wenscht m zou de publicatie der bespraldndcfa
do Duitsulie noitortaag hcoWt, tr^cluvo,
Eji als hot enu»t was. als dü i^ogu^ 'bh do BerTHd,
sche begeering steun vond. welnu, dsn had de kans
bestaan voorgoed do hoezen van den kletterenden sabel
en de penu-enruisten op s^j Ie octtm.
En dan aoudo.n do hon<je»ud;J'A^v.w die se*
dort ik'hru.'iri jBovm^i of verminkt *i,;u nog lieei romL.
loojion. zouden do milliardon, die «um de economische
woreidontwikkeli'ig ontstolen *\,a nog ter btsclukkfc.fi
zijn.
Wanneer hot niet 8n gaan op dit voorstel een fout
van Ejuguland is. |s hot cr ook oen van dlo l>uitsche
ixilitici. dat rij hun mond hielden tot TroeLslra loevaL
1'k eens geLntervtewl word.
/.ij hobb 1 waaiiijk bdadoü gonoeg ln eigen land en
da »ailen om zulk een Iwwegmg tw proi asioerm
Of i: ^Jo heele geschiedenis een f<-gci>do'/
Misschien zou zulk een beweging de levens en lede.
maten sparen van lim. die anders in 1919 worden op
geofferd voor een ideaal, dat goedkooper te ber^i-t
ken is.
UITKIJK,
1de rij
bewijs
DE MOORD IN DE SCHERMERSTRAAT TE
HAARLEM,
1'u 't oimd van April is tio Haarlem en ook daar buk)
ton wel sensutio gewekt door oen mistig misdrijf.
De spoorwegarbeider B A. P. Hu bert, wonende
Schermerstraat, was spoorloos verdwenen. Er kwamen
al Spoedig verdachte omsUindigliodon aan het licht,
die doden vermoeden, dat Hubeirt vermoord zou zijn'
l>o commensaal, de 3I-jarige Duitsche deserteur K|
F. Attinger., werd door de politie aan een verhoor
onderworpen. De ^rouw van Hubcrt was in die dagen
afwezig geweest, zoodat Hubert alleen thuis was go.
oleven me! zijn iongo kmderen en rijn commensaal
OmWmenden hadden in den nacht gekerm gehoord
en Hubert hooren .zeggen: „O wat moet er nu van
miin \touw en kinderen terecht komen,"
Attinger gaf verschillende ontwijkende verklaringen.
Hij vertelde .dat Hubert 's nachts niet wel geworden
was en eoti bloedspuwing had gekregen. Eerst wtlde
hij niet. dat Attiingex een dokter haalde, maar ten slotte
stemde hij er in toe. dat Attinger hem met een "hand.
wagen, die in de omgeving van 't huis stond, naar
't ziekenhuis zou brengen. Onderweg is Z- zoo, zei
Attinger Hubert uit den wagen gesprongen en weg.
geloopen. Misschien is hjj toon wel in 't water gec
vallen of gesprongen.
De politie en justitie geloofde van dit verhaar niet
veel. 't Vermoeden rees. dat Attinger Hubert gedood
en daarna 't lijk met den handwagen vervoerd had.
Er word dan ook in die richting gezocht. Dat had ton
gevolge, dat 't lijk vap Hubert op Koningshof' on„
der Elswout gevonden werd Het lijk was bijna een
meter onder den grond gestopt, maar daar de grond
pas omwoeld was, #wekle deze plek bij de politie,
die 't terrein afzocht, achterdocht. Toen Attinger daar
op weqr verhoord werd. ze ihij, dat Hubert overledeif
was tijdens .rijn overbrenging naar 't ziekenhuis. Hij
ttl
Vervolg ven Grift Lornax en rijn daad.
HALLI WELL°8UT«LIFFB
Voor Nederland baw«rkt d W. J A ROLDANUS Jr
In boekvorm vwechanon bij 'W DE HAAN
48.
Voor de vrouw die daar nog steeds zat. toen de
zon al tot boven net lage venster gerezen was, was er
iets, dat haar tot eerbied dwong in de liekenteuis van
den vorige® nacht. Ze had liet leven van den man kun.
nen overzien, zei ze tot richtelf, in at rijn naaktheid;
daar waren geep verontschuldigingen geweest, noch een
losjes heenloopen ovor dat deel van de misdaad, dat
lxaax maakt tot jsen bijzonder soort van gereclUiglu-id,
ni er was oen vergoelijking mogelijk;, omdat iuj de
1 gedaan had ter wille van zijn vriend.-, hap en
voor het geluk en de eer van het meisje.
Op die wijze zal God ons eens zien.' mompelde
Nell bijna huiverend nu rij ia hei Ijlen van Ion koorts
lijder ln-: geheim van zijn leven had vernomen. ,.Z'>»
zullén we allen staan, zonder ons te verontschuldigen
of de zwarte plaatse® te bedekken, maar we nullen
klaar en duidelijk de feilen vertellen, zooals ze geweest
rijn. En zeker - zeer zeker God zal genadig
uju, want hu' zal weten, wat er aan voorat ging
Hoe zou zo dezen last van Gritfs schouders kunnen
ifnemenT Hoo zou ze hem kunnen overtuigen, dat
rij® boetedoening volbracht was, meer daai dat zelfs?
.'daar bovenal, hoe gou ze hem kunnen leensi. wat haar
juist nu zoo zeker schoen, dat hij OP den drempel
van een reiner, gelukkiger leven stond, meer vervuld
«n de macht om zijn inedeacfiepsfllen te begrijpen en
te helpen, dan wanneer hij nooit, terwille van een
.nmdschap, een zonde had begaan, of Wanneer hij
nimmer terwille van zijn ziel de wildernis was in-
gegian om te werken en te bidden? Dit waren nu de
laatste vragen, die haar bezighielden. Was ook ril' nte*
de poorten van smart gegaan, door de naargeestige, ho-
pelooze landen daarginds? Had ook zij niet geleerd
zich ie re* heugen over pl het bittere en het zwoegen,
wel wetend, dat al dat zwoegen haar eenige zekere
deun in het leven was? Ja, beiden waren dier poorten
doorgpgwn. en de één had 'ln andere gevori ten aan da
Te. verre 100men van de wildarnt»
Jfib bal paard hhjven," mi se j
sichtjes. „J« aa-
C3
C3
d
ld
C3
GELOOF
- Vit AAGT ONS BILLIJK ABONNLMENTSTAMItr. -
bbTB GQQEQDOüODPDQQoniioQnnnnnnDD
t=3
ker, hij zal gespoord blijven; en do jaren ligRen nog
voor os is en ik, o mr.nr gal hem vergoeden, wot
hh rich ontzegd liecft,"
Eindelijk stond zo op, keek naar den slupendon
nian, <>p ndt toca zachtjes de deur ie1 hut. un liet
de zuivere, krachtige wind om zich hd^n blazen. Ze
twijfelde or nu niet meur aan, dat Griff zou blijven
leven; ze betwijfelde het nu niet moer, of zijn geheim,
eens zoo gevreesd, toon zij het niet km<le, zich nooit
tusschen he® zou stellen, en boven alles twijfel do zi
niet aan de liefde, die ze voor eikaar voelden en aan
de oprechtheid ervan een oprechtheid, die oen schei-)
ding tot do onmogelijkheden maakte. Zo liep een eindje
het art op en stond te kijken naar do zonnige he)^
lingen, waar de dauwdroppels als pareltjes in rijen
neerhingen van ieder takje heide au brem, en waar
de varens nog pionden in een lacht wuas van mist, te
teer en te zeer gereed om in de lucht te verdampen,
dan dat. fco dauw genoemd zouden kunnen worden;
waar .de pluvier moedig zijn vleugais uitspreidt naar
de zon en de leeuweriken 't ld.ruk haddeu in de blauwe
lucht. Haar hart guig uit naar Leeuwerik en pluvier,
naar het veen, dat liaar zoovel smarten gebracht baxi.
maar uit die smarten was "haar geluk geboren.
De wereld? Waar was nu die kleine, rusteloozehoop
menschan. die streden en elkaar uitmaakten en
die hun eigen geluk niet vonden, alleen door de bo-
rte dat vah hun naasten te bederven? Benede®
Jilauw-purperen banden van licht daarginds, die
toonden, waar groote en kleine, valleien het veen on
der braken, waren steden on dorpen en de men
schan leefden daar onberispelijk, uil vrees voor men
schel ijke wetten, die hen honden kruipend voor de
roovers, die de hooge ambten bekleedden en de min
dere dieven in het vuil dringend. O, dat was waar.
maar dit geduchte veen, vrij bnder den hoogon hemel
en zeer dicht bjj God, wist niets van zulke kluisters;
en oen hart dat vrüheid noodig had voor zijn groei,
zooals dat van Nell, kon hiei de volle vrijheid vin-
den. Een dankgebed, rein als dat van den leeuwerik en
even voi van een melodie, die het hart sneller doet
kloppen, ontsnapte aan de lippen der vrouw. Ze keek
weer naar de gelukkige heuvels, zo hoorde het gezoem
van de bijen en bespeurde het stille wyndor van den
hemel als met kinacroogen, die voor hun eerste il
lusies zijn geopend. Wal er ook zou gebeuren, Nell
Nethercïïff wist op dozen zomermorgen, i(pt zo ge-
leerd had om te leven; en toen zo m-cr naar de nut
terimkeerde, voelde ze iets als pijn, oen groote tevreden,
hriden es«i onW^rnd goluk. j-StiWht dt^>r
ssk^hsid, dst Grtff ril, T^r d- wtoUr-
snecuw zou terugkomen, elkaar zouden toebohooran.
Gnlf sliep nog steeds, toen ze door de deur naar
hinnen keek: daarom ging ze Haar do bron, maakte
haar haren los ep waschte haar handen ca golaat in
hot krijtalheldore water.
Dit was de eenvoudige -wijze van toL'etmaken le
Lostwitheps, en wanneer zon en wind Vriendelijk wa
ren, zooais nu. dan liet Nelx tjpn .het koele zachte
nat naar hun edgeu goedvinden' drogen.
„L hebt mooi haar gekregen,' zei een stem aan
haar zijde, die haar uit haar droomerijen wekte, „Voor
al als d« zo® door hot jjruin hoen schijnt en ieder
haartje op goud doet lijken,.Ja, u hebt ooi zacht haar
en ^-makkelijker om op te maken dan mijn dikke
Mevrouw Nelhcrcliff draaide zich met een glimlach
om, zoodra ze de stem herkende.
„Goeden morgen Hester. Je bent vroeg, maar toch
niet de eerste, die in Lostwithens op de boem is."
„Hoe is 't met hem?" vroeg het meisje naar de
deur wijzend.
Nell, die haar nu scherper opnam, bemerkte een,
groQle smart en een groote vrees in Hester's oogen,
„Hij sal blijven leven." antwoordde zij kort.
„God {jj dank daarvoor ofschoon ik oigenlijk
niet weet, waarom lk dat zeg. Als hij sterft, dan ver-f
lies ik hem, en als hij gezond is, dan verlui ik 'hem;
en ik ben nu goed en wel getrouwd en behoorde aan
passender dingen le denken
Hestor had zeer wel geweten, dat haar liefde voor
Griff geen geheim voor do andere was; maar eerst
in dit oogenhiik van smart, gevolgd door een schok,
kon ze dit zoo openlijk bekennen, liet kwam er uiets
moor op aan, was Hestors gedachte oa het scheen haar
gemakkelijker er Iemand deelgenoot van te maken dan
net voor zich te houden.
.Je Txmt getrouwd on gelukkig getrouwd. Binnen
oe© Jaar zul 'Jc m deze dwaasheden velgelen zijn
zed Nell ©on wStnig scherp.
Hestor zette de handen op do welgevormde heupen,
c® deed dat op do oude zelfbewuste wijze Ze zag er
sterk en hartstochtelijk uit, een echt hcidekind. zoo
als zo daar stond mot haar verdriet en haar trots
in do oogen.
„O 't was dwaasheid" „maar Iran me® «nt
heïpea? Kan leen woonl het verlangen .an flagisi pn
nachten uitwisschonT Luister, want tk ben van plhn
ee® ooode vrouw voor Ned te worde® on u zult me
goen tw-©ode maal dwaasheden hooren zeggen LuLster,
U dekt, dat u van h«m houdt? Wslnu. lk ai «r om
tjidmsa, dat u gnaos» van hsm hcjdt om voor hsm
had toen rijh ÜJlf vwrffrw«m nm^st hft fwng wsa, cfnt
mer hem var een mlsuasu sou vervl nken. By
aaiihou-,. na wetoerdc hij Bit te z*vipea, oudst ter Ir
Du'lschland sr-oV zware si .rif s"»t op hel verborgen
van een lijk.
Eerst wwd ook de vrouw van Hubert aangehouden,
omdat 't vermoeden bestond, dat rij mbt haar com
mensaal had medegewerkt om 't misdrijf te kunnen
volvoeren.
De vrouw hooft dit steeds ontkend en werd ecnigc
dagen later, toen Attinger bekende Hubert gedood te
hebben, maar verzekerde, dat 'de vrouw onschuldig
was. weer op vriie voeten gesteld.
Donderdag stond Kart Fr edricti Attinger. horloge»
maker, geboren te Lor 1 ach, in Baden, voor de Haar.
Ionische rechtbank terecht.
Hem was ten laste gelogd moord, subsidiair doodslag
of mishandeling mot dooi'el ijken alloop.
Door het Openbaar Ministerie waren 17 getuigen
gedagvaard waaronder de vrouw van Hubert, de 37-
jarigo Aleida Anlohietto Maria EHsaboth Poppink. we
duwe Hubert, thans verhlijf houdende te Amsterdam.
De publieke belangstelling wus buitengewoon groot.
Do tribune was geheel gevuld bovendien stonde® voor
't gerechbsgsbouw zich nog honderden nieuwsgierigen
le verdringen. Aan twee zijden van de Janstraat was
oen pohtieöfzetting.
Toen Attinger de rechtszaal werd binnrngeledd, onta
siond er «enige l>owegiiig onder bet publiek,
Attinger is -.en gewoon werkmanstyi», rnj verklaarde
de Nederlandscho taal ocnigszins machtig te zijn. daar
om werd hij voorloopig verhoord zonder tolk. hoej
wel deze ter zitting aanwezig was.
Attinger ontkende dat hy Hubert met voorbedachten
rade vermoord hun. Het was zoo ineens opgekomen,
om hem met een bijl te slaan.
President: In de instructie hebt u erkend dat u
Hubert met ee® byl geslagen hebt met hel doei om
hem Je dooden.
Beklaagde: Ik heb hem niet willen dooden.
De president liet 'daarop de verklaring voor «Jen
rechtercommissaris voorlezen. Daarin had Attinger er.
kend. dat hij Hubert Zalerdagsnachts terwijl hij in
zijn bod lag met ©en bijl op het hoofd had ;{wlagen.
Hij had het doel hem te dooden, omdat hij zoo oei
van de vrouw "Van Hubert hield. N« de daad had
Attinger berouw. Zondags heeft hij Hubert verpleegd.
Zondagstnachts wilde hl) Hubert naar het 'ftekenhuii
brengen. Hij' had hem daarvoor op een handwagen
gelegd .toegedekt met oe® deken, ónder het vervoer
;>aar het ziekenhuis is Hubert overleden. H ijheeft to n
het lyk naar Elswout gebracht en daar onder boomen
verboige®. Dén volgendon avond is hij naar Amstov
dam gegaan, waar hy de vrouw van Huber in de
Witte Bioscoop vond .Hij zei toen aan haar. dat Hu
bert een bloedspuwing gekregen had. D© vrouw is met
hem medegegaan naa maarlem. O pweg naar do wo
ning heeft Attinger met do viouw gearmd geloopen en
haar gezoend.
Dit laatste zei beklaagde zich niet meer te kunnen
herinneren.
Aan beklaagde werd de bijl getoond, waarmede het
misdrijf gepleegd is. 't Was een groote bijl. Toen het
publiek hem zag werd „Hul" geroepen.
Attinger erkende, dat Oe vrouw van Hubert zijn
trouwring bezat.
Vrouw Hubert. als getuige gedagvaard, was niet ver
schenen wegens ziekte.
Ais eerste getuige wérd gehoord de heer v. d. Beek.
inspecfêCr der recherche. Aan. hpm heeft Attinger in
dertijd verklaard, dat hij Hubert gedood heeft, omdat
hij rijn vrouw Ücfliad on niet kon dulden, dat Hubert
die jvrouw ook liefde tpedroeg. Verder gaf Attinguf
toe. dat hij de® ©enen pacht het lijk naar Elswout ge
bracht had, en don volgenden nacht, toen de vrouw van
Hubert al weer in haar wradng terug was. heeft be
graven.
Hierop werden eenige politiemannen gehoord, die
geweest zyn bij het oMraven van het lyk op „Ko
ningshof. Het lijk zat 70 c.M. onder don grond.
Dr. Westerman on dr. NieuwenhuLzcp Hebben ftet
opgegraven jyk van Hubert geschouwd. D© dood is
een gevolg geweest van de toegebrachte slagen mat
Attinger ontkende Hubert ook geworgd te hebben.
Dr. Westerman: Toen Hubert nog leefde moet er
getracht zijn hem te wurgen, do bloeduitstortingen
wijzen daarop.
lJr. Nieuwenhuizem onderschreef dere verklaring.
Beklaagde: De bloeduitstorting is misschien gekomen
toen ik Het lyk heb aangepakt.
Attinger verklaard© by rijn verder verhoor nog da:
de kindenen van Ilubert ln de woning waren toen Hu
bert daar gewond lag Hy heeft de kinderen va® hun
vader afgehouden, zeggend, dat hy niet goed was en
de kinderen niet wilde zfci». Attinger heer- dien Zocu
dag nog met d© kinderen gegeten, volgens zya zegj
gen heeft hy ook koffie aan Hubert gegeven.
Een der bune: van Hubert verklaarde, dat zy' ©enige
dager* voor 't gehuurde door Hat art aan A'.Ungez hïwfl
hooren zeggen: „Ik heb lang genoeg de loer ge,
legen *q genoeg geziax, nu moet ja net nu» uit."' Ook
had deze vrouw gezien, dat Attinger op den bewuste*»
Zondagtnort:en «enige sloopan in den tuin heeft uiige,
wassehen. alsook ecu xlckon.
Een 16-jarig «buurjongetje hooft Zaterdagsnechts ruzie
gehoord tusschen Hubert en Attinger Hubert kermde;
„Wat moet er van myn kinderen terecht komen".
Het O. M. bij de Haarlemse he Rechtbank hóeft
tegen det» Duitscnen deserteur Attinger wegens moord
pp den grond te gaan liggen, zoodat hij bp u trappen
kan, als ny daar zin in mocht hebben genoeg, om
een stomp of een slag van ftein te krijgen en dit
liever te hebben dan «en zoen van een anderen man
genoeg ora hem mot handen an voeten te dienen
en te denken, dat uw werk slechts genot is. AL 'u niet
op die wijze van hem houdt, dan zal hij zyn goh wie
leven iots rnjsson, want zoo is hij wn als u wei
o jpSlie wy»; van hem houdt, dan rnqge God u be
hoeden, want «*an man "heeft een rigvnaardigb maaier
om de liefde over boord te gooien, alsof ze zoo waar
deloos was als slijk."
De volkome® ernst van het meisje, do vrijwillige
bekentenis van haar dwaasheid, groolsdi in haar roe.
kelooshcad, bewogen mevrouw Nelhercllff om even
openhartig terug te zijn.
„Ik heb hem lief op die wijze en op nog vwe
andere wijzen", zei te „Er is geen hoesje in mytt
hart, waarin hij piet mag lessn om zfch te verzeg
keren, van 't daarin trertwgete i«.
Een ooge®l>Jdi bleven z<> eikaar sanstarm. "'j1'
evea helder als hot zonlicht op de heide, schee® coor
het masker been, hetwelk vrouwro voo-r tókonder to
gen; en de waarticdd vertoonde met alleen don gloed
Hn do tooderhrid van denjhartetoeht, maar oe levende,
wilde ijverzucht, die sinds de heuvels uit do vasts
aardo"ontstonden, het orfderi van de vrouw is en haar
erfdeel Zal blijven, tot de houvris vlak worden an de
valleien hen tqgemoet stijgen.
Ik ben den vongen nacht op WtPdyfarm geweest'
za'Hestsr nu. Zo was nu weer rustig, alsof haar goj
voelens verzacht waren na ^ezo «ene eerlijks biedit.
Het is een slecht oogenblik on over liefde un teven
le praten, terwijl vu*ier daarginds op zijn doodskleed
wacht."
„Nu horinner 0c me, dat de dokter or iets van
gezegd heeft, loc® hij hier kwam,"
„Er u hebt het w©t vergeten? Niets natuurlijker
aangezien or slechts één rnon Jp 't veon Ls wier*
heengaan u reu dooden. Maar het is waar dat vari
gestorven i\ Den nacht te voren wend tk 'wakker
hoorde de® wind van «ion Jager" «Sn toen kon tic
gedachte aan Windyfarra niet ni«©r van me fcschu-*
Zoodra ik weer in slaap viel, droomt!© Ik van va
dien oahrelen nacht raorat tk me; tob, vechten, dat
pijn deed. en s morgens, zei lk i.t lk naar «fe v
dcr^J wilde gaan, soodra ik Ned zjn ontbijt, zou IriJ
b«n «Nfisren. Maar «r moest boter geraakt wot,l«rió
tlan was ©r nog von allerlei |n huh do«v ©a w.
bil» fh avvsavond, tosn ik tsn laatste wtó fcon
A. kwass op Wisdy tero «wt bftijjda Wn wLkr
