ümyer Courant.
VOGELVRIJ
De dingen om ons heen.
s suxs
DERDE BLAD.
Ingezonden Stukken.
Schetsen uit de Rechtzaal.
FEUILLETON.
'"Ui.Su'1 je-1*"
Zaterdag 28 September 1918.
61ste Jaargoog No. 6284.
Hl
«ia
J©f***aHSL*a«fr - "i
t komiS' T»"d.ttlj.'&,r"d'
M. de a
Beleefd verzoek ik u eeaige plaatsruimte In uw Blad.
BÜ vooibaat mijn dank.
Aan
den verslaggever van „de Schager Courant to
Petten
Naar aanleiding van uw verslag in de Schager Cou
rant van 21 dezer wilde ik u even Inlichten omtrent
eenige punten ui dit verslag voorkomende. In 't eerst
myn naam is „Kuiper maar geen ,.Wilmsen ten
tweede .b. grijp ik niet, hoe of u hot kunt schrijven, dat
mijn beelden onduidelijk waren. Ik heb uit don mond
van velen gehoord, dut do voorstelling prachtig was
geslaagd, dit werd mij n,l. Dinsdagavond nog door
eenige personen verteld In behagen die daar gelijk,
met mij aanwezig waren. Alleen dit moet ik boaeui
een, de eerste acte van het hoofdnummer was oenjgsJ
zins onduidelijk, maar dat gebeurt in de gioolslo
Bioscoopbedrijven, doch overigens waren, buiten do
avond- en nachtopnamcn, mijn beelden duidelijk ou
iedere letter die op het doek kwam, was zeer goed
te lezen.
l'en derde schreef u het doek was te klein, doch
£"oals u wel gezien zult hebben, was er in het cafe
van Langedijk. een zolder en de bovenkant van mijn
doek wus gelijk met den onderkant van de zolder-'
balken en hooger kan men toch niet en lager kon ook
met. want dan had ik schaduwbeelden van de voor;
aan rittende mensehen op het doek gekregen en als u
AVm iflfno'/ian kn<J .1 mi'S- «Uti.i l ir
eveti dltgezien had. stond mijn machine tot achter in
de zaal. dus er verder af staan kon ook niet, indien ik
dit gekend had. was mijn beeld even grooter geworden.
Maar u heeft zeker rekening gehouden met oen groot
vast Bioscooptheater, zooals ,.ae Witte" in Amsterdam
o1 het groote Bankhoftheater" in Berlijn, dit zijn na*
tuurüjk prachtige en groote en allen voor een dergelijk
bedrijf ingericht, terwijl wij ,als reizende zaken ons
steeds met primitieve hulpmiddelen moeten schikken
want iedere kolfbaan, of tooneuizaai is verschillend en
hoog zijn deze nooit, want in de meeste gevallen loo-
pen door deze zalen verbindingsstangen. dus van eèn
te klein doek Is absoluut niets van aan, dat is onmo
gelijk in dergelijke zalen en integendeel er zijn vele
vaste zaken In ae steden die geen grooter beeld heb
ben als Ik verleden week in genoemd café had. U
buut waarschijnlijk met ons Bioscoopbedrijf niet goed
bekend, anders had u dit niet geschreven, want overal
waar wij komen, werken,wij met groot succes, en op
ai deze plaatsen wil men ons gaarne terugzien.
L 'Mijnheer de Redacteur nogmaals dankend voor
do pkatsa^j.
Achtend J. H. KUIPER,
Bioscope. Hoogwoud.
JFLfN BOEKET"
Op de avondvisite bij mevrouw Ganders hadden zij
Kennis gemaakt mat den pa vam Willem. En daarna
zfl "s avonds oen kransje van kemussen hadden" die
glaasjes grenadine of andere goedje kregen te smullen
nadat zy 's middags met haar drieen Ma. Truus en
Lienlje -geen trek hadden gevoeld om iets te ge
bruiken. Wat dan wonderlik toevallig overeenkwam
met het uiterst schrale van Crisis-menu.
De groote vraag in den laatsteu tijd was geweest
zou de pa van Willem bereid zijn om kennis te ma*
ken7\Vim die van alles op de hoogte was. maar
rte verliefd op Lientje om daar iets om te geven, had
verteld van hoe ouderwetsch soiide-naargeestig bekromh
pen Pa was. En hoe stellig het naadje uit de kous
zou willen weten. Pa zat er warmpjes bij. En zelfs
was mevrouw De Wit de moeder yan Truus en
Lientje. zoover gegaan, om met den maneer van
de„Bank" die elke maand om zijn percentjes kwam
eh wiens maanbrieven telkens de jjselijkste consternatie
doodelijken schrik teweegbrachten, hèel in 't geheim
het vooruitzicht te spreken. Als Lientje eenmaal ge
trouwd zou zijn met Willem Tielemans. den zoon
van den eigenaar der twee Coreerende magazijnen
dan was alles immers in orde. Kwamen zij uit den
Brand Kon t Ma nlat schalen om. bfj ïi «tndsfrej
kaung ar desnoods honderd gulden „op :s leg-ta".
Maar da Bankdirecteur kende a'n measchjee. Dacht
«r hat aijna van. Moest *t eerst Men det da oude
Tielemans. dia bekend stond als piatutar zoopmin, meer
.gloeiend op de centen" zijn zoon. zou uithuwelijken
aen .een van de De Witjes, van de memjehen, die ér
na den dood van Pa De Wit ellendiger bijzaten dan
iemand eigenlijk bevroedde. F.en bestaan vati verkapte
armoede, van behoedzaam verborgen gehouden honger
en dUende moestan kaden.
Maar de Bankdirecteur nam akte van de mededeev
fing. Bleef knijpen, dreigen, eiken 20sten van een maand.
Het Vooruitzicht op executie openen.
't Was gelukt Pa Tielemans had de invitatie aangeu
nomen, om „een avondje" bij' mevrouw De Wit te
passeeren. Een waar vormelijke statjgo visites waren
achter den rug Nu kwam 't erop aan...
Van 's ochtends negen uur waren zij al iu de weer.
Den vorigen dag had Ma gedaan weten te krijgen van
tante Mies. dat die l.aar wat zilveren lepeltjes en een
taarteschep lemd. Makkelijk was 't niet gegaan. Zij
stond bil tante Mies al voor bijna veertig gulden In
't krijt. Maar het vooruitzicht dat het engagement van
Wiin met Lien zou doorgaan, had zijn invloed niet
gemist. De groote kwestie wus daarna geweest of zo
bij den confisour nog zouden „poffen". Ma had gewild,
diit Truus. die zulke dingen soms prachtig kou af
wikkelen. erop uit zou gniin. Maar Truus toch nl
jaloorsch pp de verliefdheid van Wilton bedankte
er voor.
Een hevige
van geweest, die
geworden door het
schoenmaker, die voor de ontelbnarste maal met zijn
„briefje" voor reparatie kwam. Voor do drie gulden
kibbelpartij was er het gevolg
lic plotseling onderbroken was
et bekende - ruwe schellen van don
zestig." die de man al over de vier maanden te vom
ni
raampje van de straatdeur hadden gezet. Trokken voe
deren had. Zij keken elkaar met groote schrik-oogen
aan, Herinnerden zich dat ze „niet tehuis" achter net
dende gezichten tegen elkaar... Daar had je het nou
Do vent had natuurlijk het herrieschoppen gehoord.
Wat nu?
Twee. driemalen trok de Jongen van den schoen
maker aan de bel. Zü hoorden hem smoezen met
iemand die langs kwam. Plotseling 'bonkte hij met
de vuist op de straatdeur. Rukte daarna nog een paar
maal aan de schel. Door een kiertje van een gordijn
stonden zij te spieden. De Juffrouw uit het kruideniers-
winkeltje aan de overzij van de straat, was uit ^haar
woning komen loopen. Het 'gemeeue. venijnige schepsel,
dat hen voor de zes gulden, die ze nog kreeg, niet
met rust liet Die toen lila eens iets was komen jialen.
en contant betaalde, waar al de menschen bij stonden,
had gevraagd, of ze dat Jn mindering" kon houden,
eindelijk van wat zij nog kreeg. Dat Ma, bloedrood van
schaamte maar had gezegd, dat het goed was. De
rijksdaalder liet houden En ktf 's middags thee moesten
a geg-
sn io!
maker té kletsen. Nu liet hij naar 't goor-beduimeidc
drinken zonder iets anders
bakken beschuitje te
Dat wijf stona nu met den jangfti yan .den schoen-
n een kurkdroog oud.
ebben gegete^.
v-~ t* k' «as kijken Liaa, vervolgde ztf -h 't ls toch
toch iehik fn Ti 1 fa|}eir'nal do«n Daar heeft Truus
toneer dan £Lrr" man ,eIefoan En tele-
KSrt «ltltd fn (ï°ot lakkers maar... Die
p n 0010 Evert- weet ik... Bij dien lukt
viHa AÜj"/ Zal 8aan> zei Truus, En zü Ring zich
n«Sn0'i«f°v 1^° du}>hel,i0 voor hot geval 't Uefoo
iw? kostte. Ondernam den tocht.
Mrt mtneer.van de. nieuwe zaak in porselein en elas-
iüreaen^H '^ofklijkst. Dij had juist aansluiting ge-
boek ik D'elp Lien je. wier handen wat beefden, in het
Groot en Vkkkers. nUTO Vaa ,de wiib"rma De
van^d ?Iuekere ^tom gaf zij 't op aan de juffrouw
v!r, 1, tel^°°n- Jvreeg antwoord. Begon te praten. Te
y Üf hoorde lle winkeldeur opengaan. Praatte
tlterprec stmmlng "Tst fcret tr'wdeHJk ttgun
Ucutjt |r> yj l#i wsjgvsa teutte W'bii fisaja
opgstogi-;., fiiuiba-d* haai li, da. «U-iw beven rtrvash.
Ung jeg HtJ kanda zijn vadar docc «Q door. Dat
zaazja kwam la erda.
whnfirrmiIavd aUCr. Z^ker' - de ïxwkhohder van de
n.l i bT ,kendA het adrea van 0om Evert. Een van de
ouue klanten O. was mevrouw haur moeder, oen zus.
v«rJ S}V"?T ii°°'jeI7 Uitstekend. En welk soort
verkoos zijGoede Bordeaux. Hif noemde den prijs.
im ,dat1 .wel «tHid tou WOiWn- En dan.De
naandcltjksche kwitantie... O, dat kwam terecht. De
urnia zond haar nota. Zeker dat was best. Vandaan
nog bezorgen?
De meneer van de wijnfirma had 't reeds getio-
toeruEon rouzebof... Lies was er warm van gewor
pen, Wendde zich om. wilde den eigenaar van porse
lein en glaswerk bodanken. Dacht dat zü peer zou
vallen. Daar stond de Juffrouw uit den kruideniers,
winkel het wijf dat pas met den jongen van don
schoenmaker had staan „smoezen". En bel hoede tele
fonische gesprek met de wijnfirma had beluisterd.
Nou snap ik je. snerpte zij met haar venijnige
krijschstem nou ben je erbij. zus... Maar je hebt je
wijntje nog niet Reken daar maar gerust op.
Mij voor over de zes gulden er laten invliegen en
dan bij een ander gaan poffen. Flesschentrekkers zijn
jelui... Afzettërsvolk,... Maar die menschen zullen
weten wie zo voor hebben. Ik zal wel eens effe ver
te! Ion wie daar fijnen wijn bij ze besteld hebben.
Och. meneer mag ik alsublieft ook even telefoneeren
Do juffrouw was in de nieuwe winkel gekomen met
het doel ceu brief van l 25 klein te maken. Toen zij
daar Lientje verraste, bezig te telefoneeren. De eigen
aar van den nieuwen winkel zag Lientje met wat
spottend, wat minachtend gelaat aan.
De juffrouw van den kruidenierswinkel was aan de
telefoon. Zij had gehoord het nummer door Lientje
opgeroepen. Eerst had de telefoniste haar een verkeerd
nummer gegeven. En toen was de kruidenierster ge
komen. De krijschstem schreeuwde aan het 'toestel;
Zeven honderd drie en tachtig. Juffrouw. Het nummer
van De Groot cn Vlakkers.
briefje kijken, waar allerlei aantoekeningan van:
2en terugkomen, den 16eo stellig, niet thuis, wordt
deze week betaald cn nog meer op stonden gekrabbeld.
De juffrouw, een hand tegen' wang houdend, schudde
't hoofd.,.. Nu keken zij naar boven De juffrouw van
den .kruidenierswinkel praatte met den loopjongen
Weer rukte hij aan de schel J>onkte tagen straatdeur.
DOOR DAVID HENNESSEY.
Naar het Engelsch bewerkt door W. J. A. Roldanus Jr
Uitgave Wt De HAAN. Utrecht
2.
Zij behoefden met lang te wachten. Het beest had
nog pijn van hol gloeiende brandijzer; het sprong op
zijn achlerpooteu eu liep toen woedend den heuvel of.
Salathiel wist wel liet oen en ander van het loven
op het stationj maar dit was zjin eerste ervaring
mot een stierkalf.' Hjj hield het beest echter stevig
vast. trok flink aan hot touw en liep zoo hard als 1.ij
kon. Gelukkig liep hel beest tegen eon staketsel op dm
weg naar Mailland, maar Jack had er niet lang pi ei.
zier van, want hü struikelde pver eon stronk, dfen hij
in het lange gras niet zag, aa viel achterover op zijn
rug. Hel louw stevig vasthoudende werd hij over hei
gras medcgesleepl achter het verschrikte kalf dat mei
ziju «tuurt omhoog en met schuim op zijiu bek naar
een volgende omheining rende. Het was oen komisch
gezicht en de administrateur ou de twee' galeiboeven
hielden hun buik vast van het lachen.
,.De omheining zal hein tegenhouden", zclde een
van de iautsten, inuar hij krijgt het beest nooit In
Maiilaud. als hij hot niet draagt.
„Du baas moe! wel oen pik qp Jack hebben om hem
■oo leis te laten doen" zoi do atvder; Ik zou het
voor gum honderd gulden op me nemen.
Als er geen stokslagen op guzetun luidden, zou Sa-
i dichthoudend. Eindelijk na nóg een exti
forschen bons. werd 't weer stil. Konden zij weer gaan
praten over de groote moeilijkheid: don wijn. Pa Tiele
mans hield van een glas goeden jvjjn wjsten zij van
Willem. Ma had getracht van haar broer Evert een.
paar flesschen los te krijgen. Maar die had haar ge.
zegd. dat menschen die trek in wijn hadden er eerst
de centen voor pioesten bezitten. Evert was en bleef
de koude, ongevoelige onhandelbare kerel, die hij 'al
tijd geweest was. Truus had liggen piekeren' Zij wendde
zich nu om.
Bestel 'twaalf flesschen bij De Groot en Vlakkers
of bij De Bodega, zei ze zeg dat zij den 2cn van
elke maand met de kwitantie komen. Misschien lukt 't.
Je bent stapel 1 zei Lientje. Ijaar ma scheen 't
nog zoo gek niet te vinden. Zij doen 't toch niet
zei ze.
't Is te probeeren. zei Tyuus, voor zooiets moet
je juist bij een groote zaak zijn. Een lekkere bood
schap, hernam Lientje wie weet wat ze je antwoor»
den. Tegenwoordig weten alle winkeliers...
't Is toch voor jou. snauwde Truus terug,
't Is toch, voor den Pa van ouw lieveling,
van jouw dierbaar joggie, fatsoenlijk te kun
nen ontvangen.. Wij zouden, zei Ma, nieuwe ruzie
duchtend, kunnen teiefoneeren.
Ja! riepen Truus en Lien. nu weer verzusterd uit
dat 's een goed idee.
Maar waar? Bjj wien? Er heerschte een oogenblik
stilte in de kamer.
Heeft .zei Truus, eindelijk die nieuwe zaak
lathto het opgegeven hebben, want hij was jeolljk
door elkaur gerammeid; maar hij hield vol i>u do hoop,
dal hot razende dier spoedig tot beduren zou komen,
loon hot aüiduljjk bleef staan, stond hij half versuft
op ou zag. dal hot kalf met zijn kop on gen poot
jusschon clo palen van de omheining was terecht ge-
kom»si Hij nond toen het touw om oen paal vast.
zqu hoed. dien hli verloren had, naJen, IIÜ
*as bijna een halve mijl meegesleurd; het zweet
h°P bij straaltjes over zijn lichaam. Toen hij torug-t
kwam. zag hij. dat hot kalf zich uit de omheining
mm losgewerkt en nog harder loeiende dan te voren,
met ailo mocht aan het touw stond te rukken. i
«el was een sterk, krachtig beest en Jack begreep,
echtheid niets te beginnen was. Het dier
mo,.f bang goinaakt worden.
ILu- geen twee jour geslagen" zeide Jack
Doch <ie zon stond reeds hoog aan den hemel en du»
begon Jack het touw los te maken. Met inspanning
van alle krachten duwde hij het weerspannige beest op
Ben weg; misschien zou hij nog binnen den aangegeven
tijd terug zijn. Wie weet, of hij niet een eind met een
kaf zou kunnen mederijden? Gauw sneed hij een
flinken stok en taaakte zich gereed om weer verder
te gaan.
Het kalf echter had er niet veel zin in, en in ant-l
woord op Jack's ,.Hul" begon het te loeien en dichter
tegen het hek aan te dringen; ma ar toen het een be,
weging maakte om met zijn nooras naar Jack te ste
ken. kreeg het zoo'n klap met den stokv dat het voor
uitschoof; daardoor echter raakte het niet ziin poolen
verward in het touw en viel hot. Toen Jack dichter bij
kwam. om hot op to helpen, sprong het plotseling voor
uit en trok met een ruk hot touw uit ae handen van
den ongelukkige.
„Beroerd beest 1" riop Jack uit. terwijl hij het ach
terna liep; maar het kalf was hem te vlug af en
rende hel bosch in. Er was '»1 weer een uur vcJooj
pen. toen hij. badende Ln zijn zweet, het dier weer
ving. Tweemaal had h(j het hoelenmal uit het oog
verloren. Het was nog een wonder, dat bil -hel
pakken gekregen had; gelukkig was het touw in 'de
wortels van ceu gevallen booin verward geraakt.
Ditmaal waren zij allebei zoo moe als een hond en
eenmaal op weg in dc goede richlhig, liep hei zalf een
poosje rustig aoor. Plotseling echter draaide het in
do rondte on beschreef eon cirkel om Jack. die daan
door^ hot touw om zijn buenwi kroeg Het dier liep
als een bezetene terug naar den stai Jack viel on
werd over oen korten afstand medegcsl'ourd; maar hij
liet hut touw geen oogenblik los
Nu ls hot, zooals Iedereen weoi. een hocle toer om
een kalf van zes maanden alleen voort te drijven, maar
dit exemplaar schoen do kracht on koupigheiicf van
wn dozijn .van fijn soortgonooten te hebben Nadat
er vtar uur vorloopen waren wus
Barstte uit in
radeloos snikken. Ma en Truus stonden bij haar. Wat
er dan toch was voorgevallen. Langzaam kwam 't er
uit 't Schandaal Dat natuurlijk binnen een uurtje door
dc^ Jieele buurt zon gaan. En de kans om Pa van
Willem Tieleman een behoorlijk glas wijn te schen+
ken verkeken.
Wij moeten hem afzeggen 1 riep Ma uit zoo
kunnen jvij den man onmogelijk ontvangen. Bij den
confiseur poffen zij voor geen stuiver meer. Ik zaf 't
jelui maar zoggen. Ik ben er geweest, maar de man
was zoo onbeschoft, dat ik mét wist hoe gauw de
deur uit te komea Als hij zijn geld na de eerste
van den volgenden maand heeft, dan zal hij het pu
bliek tegen ons waarschuwen... Wij zijn verloren. Atj
me Lien....
ZJi nam het hoofd van haa dochten- tusschen haar
handen en drukte .'t tegen haar borst. Zn kuste t' meisje
en-haar tranen drupten op Lien d'r hoofd. Maar Lientje
rukte zich weer los. Zij woelde met de klamme vint
gers door het haar. Het denkbeeld, dat de kans om
uit 'de schande de pijnigende geldzorgen uit de
ellende te zullen raken haar ontglipte, maakte haar
doi van verdriet Zij liep uit de kamer. Kwam terug
met hoed op en handschoenen aan. Zij had haar ge
zicht gewassen, bet haar weer in orde gemaakt. Zy
gloeide van koortsachtige opwinding. Gilng uit Zander
te zeggen waarheen. Verschrikt en angstig bleven. Ma
en Truus achter. Zij zagen in de spion Lien de straat
uitloopcn. Haastig, gejaagd, alsof iemand haar dicht
op de hielen zat. Zij kwam een paar uur latér terug.
Legde toen geld op tafel voor wijn en het verdere, noo.
dig om de visite te ontvangen. Zelfs stuurde zij de
daghit met de 6 gld naar net wijf van den kruide^
nierswinkel. En ging met de kwitantie naar de me,
neer van den porceleinwinkel om hem. na het schan
daal te toonen. wie zij waren. Geen afzetters en fl.es-
schentrekkers... t
En 's avonds kon de pa van Willem Tielemans be
hoorlijk. netjes, fatsoenlijs worden gerecipieerd.
Hy dronk als kenner den wijn. En verklaarde, dat
het „boeket" heerlijk was. Sdbliern. Meneer Tielemans
dronk een stevig glas van de Bordeaux. Hij faakte in
nemen Zy was dol ujlgelaten. Had niet wibm vesy
tellen, hoe zy aan het geld was gekomen. Pakte xnS
Truus om haar midd#i en danste met haar im d«
kamer rond. JLiet haar eensklaps los. Stortte op de
canapé neer pn barstte uit in een jammerend geschrei
Zoo 1uid-Weeklagend. dat $y gauw1 vooa de buren
het uuBi sloten. dal Zy hadden opengezet om dc ta
baksrook wat te ialen wegwaaien.
Dat de beklaagde Lina de Wit -— terechtstaand vee,
gens vier winkeldiefstallen, door haar geploegd on
toerekenbaar moest worden verklaarddaaromtrent was
zielszieke'vrouw verkeerde. Trouwens wie Lien de
Wit daar zag zitten op den bank der "beklaagden, weq
zenlaos mol star kurende oogen, un en dan even
schreiend en dan weer iacheaid ook de loe).. du<
haar zag moest tot het besluit komen yan haar auto»,
rekenbaar zijn. Alleen de ambtenaar van het O. M,
schoon nog to weifelen. Hij kon zich niet. zonder meer,
véreeuigen met hot advies der psychiaters. Wees op
sluwheid. Jict overleg, waarmee boklaugdo haar eersten
diefstal had gepleegd. Toen zo oen oud" zilveren, schier
waardeloos horloge, ergens ter reparatie bracht en in
de gauwigheid oen vry kostbaren ring wist weg te
kapen, die. onmiddellijk toca door haar beleen! werd.,
t Was de opbrengst van die gestolen ring. waaruit
bekostigd was de Bordeaux met het fijne „boeket"
door Pa Tielemans gedronken.. En ook de zes gulden
achterstallige schuld aan de juffrouw uil de löuide.
nierswinkel. De officier wees op dat fijnsluwe overieg.
Was niet af ie brengen van het dankbeeld, dat hier
simulatie schoon dan meesterlijk in net spel was.
En in zijn repliek zinspeelde de ambtenaar van het O.M.
ook op het pogen, door beklaagde om oen verloving
tot jstand te brengen. Daarvoor zekeren schijn van wei
stand aan te nemen. Was dit alles overeen te brengen
met absolute ontoerekenbaarheid? Toen hij zinspeelde
op "het sinds lang afgebroken „officieuse engagement"
nchtte hij den blik naar de vrouw in do bank. der
beklaagden. v 4
En op dat moment trof den officier toch de fiikk»
ring van wilde passie in de oogen (jea- beschuldigde.
De waanzingryns. die haar gelaat van nog jeugdige
trekken, verwrong. Wankelde toch zelf in zij"- twij
fel aan de juistheid van inzicht der deskundigen.
MAITRE CORBEAU.
H a n d e I s v o o r 1 i c h t i n g.
Als er ooit iemand in volslagen duister hoeft moeten
werken, dan is het de koopman van onze da
gen Niet zoozeer de kleine handelaar of winkelier, of
schoon diens lot weinig te benijden Ls. door de telkens
wisselende bepalingen op verkoop en vervoer door de
maximumprijzen' en distributiebepalingen. We bedoe
len dus groothandelaar, wiens zaken liepen van West
naar Oost. van Noord naar Zuid. Die koent en verkocht,
importeerde en uitvoerde, alles wat de ryke aarde en de
zwoegende industrie wist voort te brengen. Die de
gewichtige taak had in het algemeen-economisch bestel
te zorgen, dat. overal zooveel mogelijk, elke bèhoefte
gedekt werd en die daarbij de belangen aer productie in
net oog had te houden.
Voor dea oorlog vond elk koopman in zijn oéh,
tendblad de com-pleete noteering van goederen- en vrach
tenbeurzen van alle wereldcentra. De .prijs waarvoor
ieder artikel in. ieder productiecentrum, in iedere sta
pelplaats verhandeld werd., de prijs, dien men in alk
land waar men het noodig had netaald werd, de vracht
per spoor of boot op directen af indirecten weg tus
schen producent en verbruiker kwam automatisch tot
den koopman. En de privftelegrammm van zijn cor
respondenten of van bevriende firma's gaven hem aL
lerlei verdere gegevens die hij noodig haa om zijn taak
de verdeeling der goederen richtig uit te voeren. Sta
tistieken over oogsten, productie, verbruik en scheeps-
ruimte. dagelijkscne berichten over wisselkoersen, aat
alles stond tot zijn beschikking.
En nu?
De Amerikaansche marktberichten werden nog gepu
bliceerd .maar, terwijl de omvang in regels dezelfde
bleef, staat bijkans overal op de plekken, aie voor den
koopman het meeste gewicht hebben, die n.1. waa'- bet
gaat over de voorraden, een tergend streepje. Hetzij
wijl de publicatie dier cijfers verboden is. hetzij wijl
die voorreden den Staat behoorea ea dus aan den han
delsomloop zijn onttrokken.
de Liverpool Ranges te gaan leiden.
Toch wachtte hij nog een uur in de hoop. dat
een boerenkar of een sleeperswagen voorbij zou ko
men. om hem uit Zijn wanhopig dilemma te verlossen.
Hij had drie zuinig en in he: geheim bewaarde bil
jetten yan e«n pond bij zich. Wat zou hij die graag
hebben, als hij goed en wel met het jcalf in
itlamd was.
er vier uur vorloopen waren was hij hog geen vier
mijl vorder. 'Salaihiol, hongerig on uitgeput van ver
moeienis Jx>nd het dier aan oen boom en ging «elf
een m andere manier
l„e, -• iww
Maitland kragen, of anders worg ik je" Hy rilde
^„-Woer^chl aan laatste dracht rottingshu
toen
"ti° i"n*°
ging
op om gevallen stam zitkn, om uit te rusten én na
te danken.
Hij haalde, zijn pjjp te voorschijn, want hoewel
hij Vergeten had eten mede tfi öenien. had hij zijn
pijn en labak bij zicK
Al rookende, kwamen de woorden van den admini
strateur in zijn gedachten.
„Brady had gelijk" *ide hfl tot zichzelf, „er at
niéts anders op; ik denk ex niet over terug te gaan
om oen dracht slagen te krijgen. Maar het is zonde
en sAiamie. want bionfln drie maanden zou ik ontsla
gen zijn."
De man krak wanhopig naar de zon. bet was nu
al over twaalf hij kou het nooit moer halen. Toen
volgde do ome bittere gedachte op de andere; tranén
vers tik tan zijn stem, toen hij bad om raad Eindelijk
besloot hij liet kalf achter te laten eu L- dtnuoodi te
worgen tin bat toten ren eaa vogtevrjj verklaarde ia
Intusschen kwam ex oen kar voorbij. De voerman
was een boer uit den' omtrek, maar hij keek verdacht
tiaar Jack en het kalf; hij scheen bovendien haast te
hebben, zoodat Salathiel hem niet eens vroeg of hij
mee mocht rijden.
Nog een tijd lang bleef Jack angstig in beide richj
tingen zitten turen. Dan ging hij naar het kalf, dat
op do eerste de b' ste beweging van den man stond
te wachten; eindelijk leek allés hem een booze droom
hij zag zich weer vastgebonden en vernederd onder
de zweepslagen,
Hoe reis lig en aanlokkelijk was het bosch. hoe lek
ker was de geur der eucalyptussen en daarachter
waren do ranges.
Droef van hart liet Salathiel het kalf aan den boom
gebonden alaan en keek nogmaals den weg in beide
richtingen af. Hij zag of hoorde niets. Toen sloop
hfl weg als een misdadiger en verdween.
Hel onvermijdelijke volgde, John. Joseph Salathiel
geignaleerd al ren gevluchte dwangarbeider. Een paar
maanden later hield hij met een paar onderen do MaiL
laud-diligenoe aan; oen veidwacfiier. die verscheidene
woudloopers gewond had, werd doodgeschoten, csa zeer
korten tijd daarna ywrd Jack vogelvrij verklaard.
.HOOFDSTUK II.
Eon gerechtelijk onderzoek door de Jury.
Een paar maanden na do hierboven vermelde gebeur
tenissen was het tn McBurton's Hotel aan de Liver
pool Plains Road buitengewoon druk.
Er zou dien avond een diner en bal zijn bij een
rijken squatter. die vier mijlen verder woonde en de
moeste ganoodigden waren even ln het café blnnen-
geloopen om wat te gebruiken, het laatste nieuws te
hooreai en met kennissen zaken te doen, voor zy naar
het feest gingen,
Sam Grant, do inspecteur van Eurigbla, waseen
van de eersten; hij had mot Ben Baxter van Mo
thiel van jullie hooft er ook «ren gnu over
nadat hij gevlucht is. Ik noor. dat hjj nu ei uwi
,.h« fc lamm» to.
kerel h«i was een kalme en geschikte vent op Eunm-
b^-,biTti|SE~r ook; ik W.J.! n.Q.d. VVC
kar «ou nto zoo hawl arg op ayo gaaak U. Hy nwti
de vorige week een brief van Salathiel gekregen; eéu
formeel document je weet, dat hij een uitstekeinde op.
voeding genoten had waarin hij de noodige dreige^
men ten uitte, als hij nog eens een dwangarbeider zon
der voorafgaand onderzoek een dracht slagen zou la-
l£ii geven. 1
„Het is tegenwoordig een mooie boel." bromde Bax
ter. „die bereden 'politie helpt ook al niet voél. Tus-i
schen twee haakjesring hij Lachende voort, „ik hoop,
dat jij niet, medeplichtig bent aam het wegsturen met
dat "stier-kaif maar Maitiand. Het is niet te verwond«v
ren, <jat de tobbert naar de ranges gevlucht is."
Ze lachten er allebei nog om, toen de inspecteur
zich plotseling omdraaide en uitriep; „Wat Ls daar in
de gelagkamer gaande 7"
Blijkbaar gebeurde er iels heef bijzonders. De beide
mannen sprangen op en liepen naar de deur,
„Handen pp!" giloe oen ruwe slem. Geweren wer
den op hen aangelegd eu zjj slaken onmiddellijk de
handen op.
Drie gewapende mannen stonden op den drempel,
hef was duidelijk, dat tegenistand nutteloos «ou zyn.
Tot op dat oogenblik was nog geen schot gelost
te v<XHdee!en naar da ulgeiuretic opwinding ,wa-«n °-'-
woudloopers in groolen getale aanwezig üaxuti1 en
Grant wéren bddre ongewapend, zij gingen^wrer kalm
op "hun stoel zitten, zooals hun bev°''lsn -htte'
troep is hot)"
„Van Salalhiei". was het entwoora, 1
m besteld, drinken voor zichzelf w zijn
mannen ea voor degenen, die «in haddon wat te go-
^De^buffelchef aarzelde een oogenblik. Hfl had Sa
lathiel herkend en verloor, tiu hy buiten het trap pelen
van paardon dn de algemaano opwinding hoorde hffv-
lemaal zijn hoofd.
Nu. cauw Nvat, vriendje, als Je tenminste geen ko-
M dóóT je heisens wüt," zcide Salathiel, een t'^re-
loopspislool op hem richtend; „er zitten er vyf voor
den loop en ia het magazijn ook nog eon stuk of zes
In kleeding «1 voorkomen was Salathiel au neef
iemand anders dab de hang0 011 dwangara
beider mei ren stierkalf aan een touw op den weg
naar Maitland. Zijn dikke bruine board en snor wara»
geheel naar de laatste mode bijgeknipt. Een gouden ket
ting hing uit het horiogeaakje v.ju zyu robroek en
met zyu rjjlaarzea, bivede sporen. ir..oie rijjas rn
breedgerandon vilten hoed geleek hy v«ei op c- n wél-,
