Alieieei Riem-
AflTEiteiiiB- Luil iiTklai
P.Wardeuaar, Schap,
eerste blad.
De dingen om ons heen.
feuilleton.
TWEE MENSCHEN.
over te nemen.
WOENSIWi 5 FEBRUARI HL
62stP .111r m n n. ^c6
UitgeversTRAPMAN Co.
SCHE U RPLICHT.
wenscht nog 6 HA. Sctieurplicht
Staatsloterij.
Ingezonden Stukken.
X
SCHA
Dit blad verichijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending lot 's morgens 8 uur wor
den ADVEKTENT1ËN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
SCHAPEN, LAAN D S. Int Telapk. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.15 per post fl.3&. Losse nummers éecnt
ADV HRTENT1ËN tan 1 tot 5 regels f0.7ü, iedere regel meer 14 cent
(bewijsno. inbegrepen). Groote iett. .worden naar plaatsr. berekend
Dit nummer bestaat uit t*w bladen.
den worden, zooveel mogelijk in te perken juist
tegenovergestelde gedaan. Zij heeft kunstmatig de
oertJB p rd aan verschillende artikelen, .waar die
Nu ophouden met Distributie?
Toen destijds optimisten redeneerden: als de oorlog
inaar gedaan is, komt alles weer in het reine, hebben
wij de schouders opgehaald. Eveneens toen er van
verschillende zijden en "speciaal in de groote pers, die
handelskringen het naast staat, werd aangedrongen qp
de afschaffing "Van alle beperkende bepalingen be-
treftenda het zakenverkeer.
Zij stelden pns op het stanpunt en doen dit nog
dat er in afzienbare» tijd geen sprake van kan zijn
het keurslijf uit te trekken, waarin de handel beklemd
zit. Ja, wij geloorven, dat het reeds heel mooi zal zijn.
als dal keurslijf een heel kleta beetje minder stijf mag
worden geregen.
Twee groepen redenen pletten voor onae opvatting.
Eerstens de algemeene economische toestand op ae
geheele wereld. Tweedes», de reeks van verkeerde
maatregelen der overheid, gedurende de crisis genomen
Om met de laatste te Beginnen. De regeering heeft
in een tijd, waarin nood en gebrek dreigde en bet zaak
was het verbruik der* goederen, die schaars waren ol
zouden worden,
het
behoefte gecreëerd
behoefte voorheen niet bestónd.
<Wei bestond de vleeschvoorziening uit het uitdee-
ien van bons, waarop men géén vlees ch kon krijgen,
doch het heette toch dat een of twee ons vleesch elke
week ,per hoofd der bevolking beschikbaar zou zijn.
Ook voor personen en gezinnen, waar vroeger aan
vleesch niet werd gedacht, anders dan bij zéér bijzon
dere gelegenheden. Nu zeggen wij piet, dat wü dien
gezinnen vleesch misgunnen. Verre van dien. Wat de
welgestelde voor de instandhouding van zijn corpus
noojig heeft, komt voor Jiet zelfde physieke doeleinde
ook den armere toe. Maar het tót staat vast, dat
hij het zonder placht te doen en dat van één ons per
week per hoofd, laat staan twee in de meeste arbeiders"
an ln vela burgergexiniuen, almans in de steden geen
■prak* was. toen het zich dus Liet aanzien dat er
geen vleesch «genoeg zou zijn, had men een andere
regeling moeten treffen dan deze
immers wanneer de toestanden weer normaal wor
den, zal ook het gezin, dat normaal vlees chLooze
maanden kende, zioh den tgd der bons herinneren
en zeker zijn aanspraak op vleesch niet beperken op
één ons per week per hoofd. „Dat was goed tijdens
den oorlog, maar nu niet meer'Zoo aal de redenee
ring luiden, waarin de fout volstrekt niet gemakkelijk
ia aan te wijzen.
Het gevolg is, dat tijdens den oorlog een nieuwe
behoefte is geschapen, die na den vrede moeilijkheden,
tekorten, prijsstijgingen zal te weeg brengen In de
vleeschvoorziening.
Bij het bereiken van den ouden omvang van den.
veestapel wanneer dit dan ook het geval zal zijn
lift het voor de hand, dat er voor binuealandscha
consumptie hooger eischen gesteld worden, dat dus
da prezen stijgen, en waardoor tevens de eaport gei
ringer wordt.
Daling van export beteekent daling van invoer van
andere goederen of verslechtering van den handels
balans.
Ziedaar zéér in het kort één voor! -*ld waar
een ondoordachte regeexingsmaatregei tii la s de crisis
hel onmogelijk behóórt te maken, det de vrijheid van
bedrijf in vroegeren omvang weder wordt hersteld.
Dit voorbeeld ware met verscheidene andere aan
te vullen. Elk een, die broodkaarten heeft afgehaald
kent den tegenzin die, speciaal b{J de arbeiders, heen ch te
het bruinebrooo. Da aroeidarakindven lustten
het niet. Laten de rijkelui het eten I Wat deze dan ook
gedaan hebben en waardoor de toeslag, die toch zeer
zeker bestemd was ten behoeve der minder gegoedéo,
juist aan de betergesitueerdeu ten bate kwam
Verstrekken .van goedkoop bruimbrood «i ümitee-
ren van het gebruik van witbrood zonder maxi
mumprijs zou hebben voorkomen, da: na den oorlog
hei gezondere bruinbrood bij het meerendeel der be
volking in discredict is.
Zoo is er nog veel meer.
Wanneer wij thans overgaan de algemeene
factoren, dan zien ,wfl, dat er tfin aanzien van poo
goed als elk product overal een manco bestaat, dat
er van overschotten op de wereldmarkt geau sprake is.
De mobilisatie de oorlogsindustrie, de scheepsbouw,
de directe verliezen aan arbeidskrachten en verwoes
tingen van productiemiddelen hebben een algemeen
tekort veroorzaakt, dat in langen tijd niet in»p wor
den ingehaald.
Wat zal nu geschieden, wanneer men de consump
tie vrjj Is at, of althans zoo goed als vrij.?
Natuurlijk, dit. dat allen zonder uitzondering de
waren, die x^ zoolang hebben moeten ontberen, om
dat zij onder 4»tributiebepa lagen *- *-k~
n wenschen fa koopen.
en bonsysteman vie-
,aar distributie nominaal een ons (pi, ad man
werkelijk twee, drie ons begeeren om den vrijwel
ontwenden smaak, het verloren geraakt genot opnieuw
te hebben.
Dit beteekent natuurlijk, dat het wereldrantsoen voor
iedereen in een derde of vierde van dan tijd zou zijn
verdwenen.
Zelfs wanneer de kapitaalkrachtigen zich met
hun portie tevreden stelden, inplaats van (wat verf waar
schijn] ijker is) hel dubbele of tiendubbele te koopen
hunner behoeften en dit te reserveeren voor dén Jtwa-1
den dag".
Vrijlating van den handel beteekent ons inziens al
leen hel geven van een vrijbrief aan alle hamsteraarc
particulieren en zakenmens chen.
Dat wil zeggen in de tegenwoordige we^aldconjunc-,
tuur: gebrek aan alle artikelen, behalve voor de zeer
gefortuneerden, die direct, voor privé of zakengebruik,
voorraden opdoen niet slechts voor het heden, doch
ook voor de naaste toekomst.
Het is kinderachtig van elkeen die Tiet vrijlaten
van den handel voorstaat, zich te ontveinzen, dat de
handeLself deze feiten met zou inaim en dat het
gebruik van opslagruimte dientengevolge niet aanstonds
enorm zou stijgen?
Elk handelaar legitiem of gelegenheids» chartert
laar zal alles doen om goedkoop voorraad in te
slaan met de zekere overtuiging, dat er op slis wat
vrij" is een ,,run" al komen, die de prijzen der
"e artikelen enorm al opzetten.
ms teren en kettinghandel in meest pnbeperkten
zin wordt dus de leuze, wanneer de regeering of een
regeering zoo onvoorzichtig ware de distributie en de
controle, die zjj daardoor op het verbruik kan uit
oefenen, van den oenen dag op d» anderen op M
heften.
Het is bekend, dat tijdens de crisis de prUan van
allerlei weren met honderd, soms met duizend pn
z\jn gestegen.
Voor spek, dat 'n gulden per kilo kóstte, betaalt
de O.W^arbeider graag veertig cent per ons in de
steden. En het adres, waar het te krijgen is tot
viermaal den vredesprijs gaai van mond tot mond
en buurt tot buurt. Poederpepiertjes met thee, genoeg
voor twee kopjes kosten vijftien cent. Worden vsl
kocht door melkioopers In volkswijken, Men becjjfere
kilo
vrije i
Har
proest
volkswijken, Men becjjfere
in den sluikhandel 10 a 12
den winst, als
gulddh kost: l
Het spreekt van zelf, dat wij de prijzen van 1914
nooit weer terugzien. Het gezwoeg van de drukpersen,
die papiergeld lev««n aan alle regeeringec hééft tén
gevolge ge;,ad, dat geld bet goedkoopste geworden is
van alle bestaande artikelen. Dit dus elke koopwaar die
tegen geld geruild wordt, danig in prijs is
Terwijl de verhouding van ruiiartikelen-zeif
zelfde bleef voer zoover niet de ooriopbshoefte direct
inwerkte op één daar twee.
NAAR HET DUITSCH "VAN RICHARD VOS*.
De abt atotod aan haar met bloesems omgeven ster
venssponde au reikte iiaar de goddelijke geuade toe.
Maar Judith bemerkte ze niet. Zij keek alleen den
priester aan, Onafgebroken keek zij hem In de oogen.
Hi) boog zich diep tot haar neer. Hij zonk bij naar
neer. Nu knielde hij voor haar. Qp zijn Jmieén sprak
hij tot haar mei vuur bezwerend, mei al de Vracht
ven zjjn woord, van zijn persoon
Maar zij hoorde hem met. Zij keek hBm onaf
un, zij keek hem, diep, diep in de oogen.
ütj sprong op, luid steunend, alsof hij <lKx>ds.
imartan moest verduren, alsof het zjjn «tóeheü, dijn
eeuwige vervloeking gold. Hij bad en smeekte, ver-
tnaande en dreigde. War zij wendde de oogen met
af van den fanatieken godsman en..., met haar
brakenden blik jn den ajuen geboord, stierf Judith
den houden, waren verzameld. Niet alleen rouwdm-
Giden, maar ook nieuwsgierigen waren van verre fle
men, want de Kaningsvrouw. zoo slank uitgestrekt
op de baar te zien liggen, zoo volkomen werkloos en
uitrustend, zoo onbeweeglijk en hulpeloos, dat moest
een vreemd gezicht zijn. Maar de honden van Judith
bewaakten hun meesteres en haten hen slechts over
den drempel van het doods vertrek, die tot het huis
behoorden, zelfs de lieden van de hoeve waren bang
voor de met bloed doorloopen oogen en knarsende
tanden van de ruige ljjkbewaarders. De overigen ver-
op dm
Maar
omringenden hoorden dm kreet van don geeate
•K<'
/ij ragen, hoe hij wankelde, hoe
•NMd zon zjjn gestort: over de
iUJ, bleef recht op staan.
Toen hü na geruimen tijd sttch omwendde en neb
•erwijderde, had hjj een gezicht, dat allen, die dit
ioodsbleeke gelaat zagen, met huivering vervulde.
Nadat de geestelijke zich verwijderd nad, warm de
ueiuchen de neergestorte genaderd. Zij vonden haar
lood en de oogen wijd geopend.
Had Judith Platter de genade van het laatste sacra
ment ontvangen? Was zij een boetvaardigm, dus
en christelijken dood gestorven?
Van haar dienstpersoneel wist in het eerst niemand
•et. Eensklaps beweerde echter Be jonge Msrtindat
41 er een eed op kon doen, dat de mewteres uit de
tuiden van den geestelijke, de holige sacramenten had
•utvangen, Daarop zeiden de anderm het ook. Eén
'ut de waarheid Zou die «w sprakaa? Of betar
asgd: mocht dia ndjgaa?
Tm umm, dé* MJ Jwfc* Platt» ém teteeackt wil
lUk trokken allen zich terug en begonnen de11 lijk
dienst, nadat zij tevoren gegeten «n gedronken luid
den, beide aoo goed en zoo rgkalijk, alsof de .ge-
gestorven meesteres zelf voor hun onthaal aorg had
gedragen: op deze wijze eerden de meidm in dézén
nacht de nagedachtenis der gestorven vrouw.,..
Nu namen allen een klein, rood wes laarsje, dat de
lieden hadden meegebracht, bevestigden het op de
jank, die laaf alie vier de wanden der dienstboden
kamer liep, slaken het kaarsje aan, knielden er voor
neer, prevelden de gebruikelijke gebeden, zongen dé
klaagliederen
.Komt te hulp, gil heiligen Gods!
Sneli toe, MÜ engelen des Hoeren!
Noemt deze arme zied op I
En leidt haar voor het aangezicht Gods.
Verlost haar van de schrikkelijke pijn van het vagevuur!"
Jezus in uw geopende zijde...."',
Eensklaps werd het dof geprevel door heldere, lie
felijke tonen onderbroken. Eerst werd het oen getsjilp,
daarna werd het kweelen, tot het in gejubel overging:
[de vogels van JudithI
De stemmen der biddende» hadden hen uit hun die
pen slaap gewekt. Zij hadden het schijnsel der was
kaarsen zeker Voor het eerste daglicht gehouden en
begonnen hun ochiendlied. Het waren lentebiijde, vroo-
I lijke klanken .Dat was voor Judith Platter het juiste
doodsliedl
Later wegd da aafg woest. De föhn barste los. Hij
streek om ds vrijstaande hoeve van het Dolomieten-
huis, rukte san net met slee oen bezwaarde houten
dak, stiet razend tegen mum en ramen, kopte dön-
dareud tegen poort deuren, rukte huilend luiken,
bgpiawéd* sédk mm gsted «eegiag te vwnehaL
Het verschijnsel waarvoor de wereld in de naaste
toekomst staat is dus, dat alle loontrekkende» vri/vei
met hun verdiensten kunne» dekken, wat zij vroeger
voor hun loon konden koopen.
arbeiders weinig verschoven. Wel daarentegen van al
len ,die uil effecten en besparingen van welken aard
ln het algemeen zijn de levensomstandigheden der
JOKT
paringen
dan ook, een vaat inkomen trekken. Die alleen zijn
het „kind vaa de rekening' au reedt.
Zou nu de regeering er zich toe laten overhaietv
den handel vrij te geven, dan aou de toestand zich
ala volgt verschuiven, dat ook de arbeiders evenals
nu de pensioentrekkers en renteniers in het gedrang
zouden komen.
Zij zouden nominaal de vrijheid krijgen allee
wat zij wemschten te koopen iin ongelimiteerde noeweet-
heid.
Maar zij zouden gewaar worden, dat de handelaars,
wier hoeveelheid in deze wereldpositie niet ongein
miteerd ia, door prijsstijging tot exorbitante hoogte de
vraag zouden terugdringen tot, de hoeveelheid, ie zij
bereid zijn jer beschikking te stellen.
Men wiege zich vooral niet in slaap met het denky
beeld, dat de „concurrentie" wet voor daling der prij
zen zou zorgen.
Concurrentie toch is uitgeschakeld op elk gebied.
Sedert alle verkoopers jaren lang tegm de
maatregelen één fijn hadden le trekken. Sedert
grooihandeivereenigingen en producentenbondtn hun
afnemen een detailprijs voorschreven.
Zoolang de beschikbare hoeveelheden van alle arti-
-kelen ver onder het normale aanbod blijven, m dus
nog verder onder de vraag die wordt samengesteld
door wat men tin bet huidige oogenblik en ln de
naaste toekomst verlangt, zal (en kan) er van cook
currentie geen invloed Qp de prijzer, worden verwacht.
Als de kooper geen geduld neef: niet wachten wil
of wachten kan betaalt hij den prijs, dim de verj
vaststelt,
moet het zonder het artikel doen.
Wanneer men nu wil, dat alleen de zeerltapitaalT
krachtige zijn behoeften zal luimen bevredigen, dat
de overgrooie meerderheid ds volks niet kan koo
pen, zonder eqrst loonsverhooging te hebben afge
dwongen, wanneer men de L*-<-r.jh>*os:eri van alie on
dernemingen ruet nóg verder wil opdrijven, dén, mag
de regeeging niet anders dom, dan het distributie
systeem voor handel en consumptie nog gegiimen
tijd voortzetten.
kooper
Of n
regeling, zooels die door den Minister van Ooriog
ia bepaald. Gij allen weet hoe of wij in die steun-'
regeling ten achter worden - gesteld, vergeleken bij die
tientingen, welke tusschen 1 Augustus en 14 Nov. 1918
den (tiensl verlieten. Ten einde nu te trachten om
ons ook in deze s,eunbepalihgen te doen opnemen,
is het onze plicht om mede te werken en onze hulp
en s eun te verleetnm bij he< oprichten van plaatse
lijke Comité s van Actie. Zoo werd onlangs te Utrecht
opgericht het Centraal Neutraal Comité van Actie,
welke vereeniging zich ten dod stelt oom met wettigen
en geoorloofden middelen den Minister van Oorlog
le bewegen om ook ons te doen opnemen iri deze
gunstige steunregeling. Want, kameraden, wij toch zijn
net, die bij het brgm der mobilisatie met verschillende
moeilijkheden te kampen hadden, zooais b.v 'de lage
vergoeding, zware wachtdienst 9 zoor weinig bewe-
gingavrijheid, enz. enz.
Zoo werd de vorige week te Broezend een veijgu
dering gehouden waarbij de voorzitter iedoo aan
wezige opwekte om zich aan te sluiten bij het Centr.
Neutraal Comité van Actie, omdat dat Comité niet
in gevaar zal brengen uwe godsdienstige of politieke
overtuiging en zich rechtstreeks tot de verschillende
Kamerleden, wendt, opdat deaa hun Invloed ten onze
gunste kunnen aanwenden. Er sloten zich 40 leden aan
y het Plaatselijk Comité. Na afloop der vergadering
werd een gelijkluidende motie aangenomen als die van
het Centr. Neutr. Comité van Actie en werd recht*
streek) doorgezonden naar den Minister van Oorlog
Du^ kameraden, indien gil overtuigd zijt dat onze
actie een vólkomen neutraal karakter moet dragen,
sluit u dan aan bij bovengenoemd Comtié. Werk daar
toe allen mee, opdat daardoor de kracht van ooi
Comité des te sterker worde en sluit li daartoe aan
bij uw plaatselijke afdeeling; een ieder wekke zijn
vrienden op tot aansluiting
U, mijnheer de Redacteur, dankend voor de veri
leende plaatsruimte in uw veel gelezen blad.
Het Bestuur van het
Plaatselijk Comité van Actie te Breezand,
G. v. d. KUIJT, Voorzitter.
C. KOORN, Secretaris.
L BLAAUWBOER, Penningmeester.
Trekking van Maandag 3 Fabr.
5e Klasse. 9a Lijm.
No. 11174 f 1500
Noa. 1720 8615 10651 11805 19470 elk f 1000.
Noa. 26 3939 10106 12501 12572 13852 20331 t 400.
Noa. 265 1504 4384 5771 7853 13650 ,elk f 200.
Nos. 408 871 1771 5754 6946 13350 17842 18912
20610 elk f 100.
Er is aan deze kwestienog een internationaal!,
economisch aspect, waarop wij nadar zouden willen
terugkomen.
UITKIJK.
Breezand, 3 Februari 1919.
Mijnheer de Redacteur,
Vergun ons voor onderstaande regelen een plaatsje
in uw veel gelezen blad; bij voorbaat onzen dank.
AAN ALLE LANDWEER- EN MILITIEPLICHTIGEN
Kameraden,
Het i» u allan waarschijnlijk wel bekend, dat overal
in d«n lande sMuamea opgaaa orar ija nieuwa staun-
fen, alsof aok da storm bij ds gestorven» horna#»vrouw
lijk wake wilde houden.
Op de Alpw werd de losse Maarts die sneeuw op
gewoeld en in de hoogte gedreven. Lange fladderende
sluiers van vlokken woeien door de vale schemering
van den bewolkten maannacht
Dieper e» dieper {laaiden van den omfloers den he
mel de nevelmassa s neer. Hel was alsof zij de ge-
heale. geweldige AlpesiwereM begroeven. Dé bruisen
de stem van de windjbruid was net.steunen en kreu
nen van de levend begraven natuur.
De vogels van Judith hadden de vergissing opgc-
Prijzen van f 70,
223 229 357 411 468
1 25
562 580 913 973 1080 1165 1320
1475 1613 1631 1655 1696 1719 1807
1841 1981 2067 2084 2140 2143 2227
2444 2540 2746 2794 2827 2852 2970
8023 3066 3253 3274 3323 3329 3514
3561 3773 3775 3802 3832 4051 4074
4112 4151 4172 4179 4208 4319 4452
4467 4524 4525 4570 4688 4807 4880
4910 4925 4942 4994 5303 5632 5723
6812 5866 5992 6281 6354 6358 6410
6450 6467 6557 6860 6942 7080 7081
7157 7158 7166 7176 7268 7359 7421
7543 7558 7673 7817 7896 7912 7981
8059 8235 8248 8264 8330 8348 8359
8434 8568 8591 8739 8843 9019 9052
9182 9286 9309 9409 9541 9587 9610
9633 9800 9928
10076 10383 10399 10429 10613 10633 10682
10926 10946 10979 11006 11081 11132 11166
11203 11273 11278 11396 11543 11611 -644
11745 11885 11902 11924 11975 12027 12052
12078 12120 12278 12529 12548 12562 12603
12643 12728 13186 13147 13156 13210 13268
mannelijke gestalte
r had hij mei zijn
merkt, en waren weer ter ruste
vervuld van de eentonige wijzen
Het huis werd
Vijikzangen, waar
de s:oriu boven uit huilde en waennce zich van tijd
ot tijd het klagend gejank der honden mengde.
Tegen middernacht begonnen de beesten onrustig te
worden.
Plotseling sprongen zij me! schor gehuil op en
stormden aoor alle vertrekken, waarvan alle d«ur«n
wijd open s.ondon naar den uitging
Er naderde iemand. Z^ker een rouwgast, die was
opgehouden. Door föhns .orm en sneeuwstorm was de
nachtelijke wandelaar naar boven gedrongen om voor
de arme ziel in het vagevuur ie bidden, Zij mocht hel
wel noodlg hebben.
„Doet opent'
Door het loeien van den storm en hert geblaf 'der
honden heen herketide de lieden van de hoeve de stéin
Slechts de stem van een had zulk ooi gebiedenden
klank.
En daar er niet dadelijk werd gehoorzaamd:
„Doel openl'"
De jonge Martin riep terug:
„De honden, eerwaardieWij moetwi eerst de hon
den opsluiien. De dieren zijn als razend. Maar voor den
derden keer werd geroepen:
„Doet openl'.
Het was een stem, die onmiddellijk gehoorzaamd
moest worden. Zoo word dan den laten bezoeker
opengedaan.
De knechts drongen zich tusschen de honden en
de huisdeur, om de razende dieren van den binnen
komende af te jjouden. Hoog opgericht en sterk stond
hij op den drempel van het huls, waar heden inplaats
van oe huisvrouw da dood heers ch te.
Als ten spot scheen deze man het gewaad van
alle wereldvarmkmg en van te diensten ootmoed
ts diagp»; ea aeHsTa tekwe pfj te te Augustijner.
monnik kon de pracht
niet verbergen. Voor het hoodweer
witte koord de pij hoog opgetrokken, die capuchon
over het hoofd getrokken en een stevige stok had
hem geholpen de elementen tc trotseeren. Met één
driftige beweging van het hoofd sloeg hij den zware»
kap terug, zooidat atjn hoofd nu lot aan den nek vry
I weid.
De beigprieeter met hert vorstelijke gebaar van den
neerscber, de vale wangeu van een asceet, den goeien-
den blik van een dweper was in de beste jaren van
den mannelijke» leeftijd. Over bet kortgehouden, dichte
tiaar, waarin de tonsuur met zorg was uitgesneden, lag
reeds een lichte, grijze glans. Een deeltje nog niert
overwonnen, aarasche hdelheid verried de hand van
den eerwaarden heer, die mei sterken greep dv stok
hield omvathet was de goedverzorgde hand van
een aristocraat
De honden lieten rich door de knechts niet langer
«genhouden en wierpen zich op den bezoeker. Deze
bleef staan eui keek de woedende dieren gelat én aan.
Alsof er in de sombere oogen van den prieiter een
iwmgcutie macht lag, hielden de honden zich mkldai
in jitm sprong terug. Grommend en tandenknarsend
weken zij terug voor den laten gast van het Dolo-
mietanhuu.
Deze liep langzaam hel huis door. Hij sloeg op
niemand aent en liep naar de groote, mat pijnbooman-
hout betimmerde kamer, waann onder het goudglan
zend hou:werk de Koningsvrouw, als onder een balda
kijn, dood op haar baar lag De honden wilden voL
;gen. Maar de priester joeg ze terug waarop hij de
deur achter zien sloot. De menseben konden hooren,
hoe de sleutel werd omgedraaid.
De geestelijke wilde al.eeu bidden bij de gestorvene,
wier onboetvaardige ziel hij nog In het laatste oogenblik
niet voor den hemel had kunnen winnen. Om voor de
ziel van Judith Pletter te -bidden was pater Paulus
ondanks duisternis, föhns term en «neeuwjacht den ver
ren weg van af hert klooster gegaan, zoowel uit Chris-
elijke naastenliefde, als uit plichtgevoel. Nu zou de
I Heer alleen tegenwoordig zijn, als hij de .knie boog voor
het lijk van de aoo plotseling uit 'bat leven weggerukte
vrouw.
De kleine gemeente van "bidders dempte de stemmén
nog meer. De menschm schenen te luisteren, of zij
in het deodsvertrek te geestekijlM hoorden bidden.
Maar aflas bleef stil/
