Ingezonden Stukken.
Staatsloterij.
Plaatselijk Nieuws.
Binnenlandseh Nieuws.
digd dat een oudrtemte -van haar. Kaatje, waa over
leden. Tante Mien, bij wie rij, kind-rijmde, wel eens
gelogeerd had, Ze kom zich heit menschj© heel flauw
voor den geest halen. Deze tante Mien had haar tot
universeel erfgename gemaakt. Bij een testament
op het sterfbed gemaakt. Na aftrek van eenlge le
gaten schoot er voor Kaatje Zeeuw zoowat tien mille
over. Notaris 'had haar gefeliciteerd Kaatje had ge
schreid over de daad van tante Mien, die rij In geen
twintig jaar had gezien en aan wie zij nooit dacht.
Maar Ka was "m gevoelig menschje. 21e schreide heel
gauw en makkelijk. De blijde tijding van erfenis had
haar ook dermate geroerd dat de huisjuffrouw
druppeltjes haalde om' haar tot bedaren te brengen.
Maar ze waren allerliefst voor haar. Heel anders
dan vroeger. Kaatje merkte het en dacht geen oogem-
bük aan de mogelijkheid, dat haar nu ietwat ge
fortuneerd zijnZulke vermoedens kwamen niet
op In het naïef argeloos gemoed van simpel kinder
lijk vrouwtje.
Notaris had haar goeden raad gegeven. Op het
hart gedrukt toch voorzichtig te zijn met haar geld.
Zij luisterde eerbiedig, zander iets te begrijpen, zat
al-maar te knikken, met eerbiedig glimlachje Toen
kroeg zij van notaris een dik pakket stukken van
waarde. Teekeode een kwitantie, nog een ander stuk.
Met bevende vingers wist Kaatje haar naam op het
stijve, harde papier te zetten. De enveloppe nam zij
mee. Notaris giaf haar een goed, rolled adres van kas
sier, die de stukken voor haar bewaren zou. Kaatje
beloofde 1 Hospita die haar steeds vergezelde, gaf
haar het advies de stukken mee te nemn. Zij kon
toch altijd zien, wat zij e rmee deed. Dien ganschen
dag werd Kaatje Zeeuw bestormd door raadgevin
gen. Ben praohtzaakje werd haar aangeboden, een
magnifieke lijfrente, een onderneming, die op zXi
allerminst een ton moest opbrengenKaatje
Zeeuw had het pakket van notaris met angstige voor
zlchtigheid weggeborgen. Zij was er eigenlijk wat
schuw van. Kreeg een gevoel van angst, wanneer
zij keek naar de kast, waarin het pakket lagZe
griezelde, huiverde bij de gedachte er aan. Notaris
had haar, behalve de stukken, nog aan baar geld,
ruim driehonderd gulden, afgedragen. Dat vond
ze al zoo'n schatEn dan nog die stukken van
waardeX Drukte, hinderde simpel vrouwtje, die
in haar leven nooit meer dan op zin allerhoogst 50
gulden bijeen had gezien-
Toen zij den Zondag erop, uit de kerk kwam, toe
vallig alleen nu, kwam baas Joris Deens naar 'r toe.
Een vriend van huis-Juffrouw was ie. En hij wae
zooveel als ceremoniemeester geweest den avond
van het feestje, ter eero van Kaatje Zeeuw. Na het
eerste bezoek bij notaris bekend warden van de erfe
nis. Baas Deens liep met haar mee. HIJ was een
aardige, vroolijke kerel. Keurig nette man, had huis
juffrouw verzekerd.
Ik zie Jelui nog eens In paar worden, had Juf
frouw gezegd. En waarom niet, hé. Joris heeft best
z'n brood. En Jij bezit ook een centje.
Kaatje Zeeuw had erom gelachen. Maar hu baas
Joris naast haar liep, zoo rustig en vertrouwelijk, ge
noegeiljk met haar pratend, kwam X toch weer bij
haar opZIJ strokon neer, samen, voor een bui
tencafé. Eigenlijk had zij beloofd bij huiejuffrouw
koffie te zullen drinken. Maar zij zaten zoo gezel
lig,, zoo rustig in het tuintje Een virtuoos op de
harmonica speelde prachtige wijsjes. Baas Joris
Deens was royaal.
Kaatje Zeeuw dronk dien middag twee advocaatjes
En later drong hij haar nog een portje op. Toen
ze laat in den middag huistoe gingen, voelde Kaatje
zich doezelig. Zij kozen een omweg. En op zeker
oogenblik vatte BaasJoris een van Kaatjes, dikke
roode handen in zijn forsche vuist De vingers wer
den ineengestrengeld. Zoo liepen zij langzaam voort
door het stille laantje. En de boamen in het plant
soentje staand, hebben gezien hoe haas Joris vlee
zige lipnen een kus hebben, gedrukt op een van
Kaatje Zeeuw's wangen
Drie dagen later was het pakket uit de binnen-
kast op Kaatje Zeeuw'» kamer verdwenen. Zij had
het toevertrouwd aan baas Joris Deens, die een
meester was in allerlei epeculatièn, o zeer solide
waarvan hij Kaatje verteld had en welk verhaal haar
l>egrip was voorbijgezweefd als een Öbnte, dolle
droom.
Zij waren nu sovoeel als verloofd. Joris Deens bracht
haar trouw op tijd de rente van haar kapitaaltje. En
prachtige tijdingen over den aanwas, onder zijn
leiding
Toen bleef hij op een kwaden dag, tegen vaste af
spraak weg. Zond een briefje, dat hij .,voor taken",
ook Kaatjes belangen rakend; eenlge dagen uit-stad
waa
De zakenreis duurde zeer lang. Totdat de broer
van juffrouw Kaatje er genoeg van kreeg en de po
litie erin mengde. Ondanks Kaatjes heftig en ver
ontwaardigd protest.
Maar broer Janus had groot gelijk. En na een
poosje zoeken werd Baas Deens gepakt. X Heeft
èen haar gescheeld of de goedmoedige domheid van
Kaatje zou den dief gered hebben. Tot op de pu
blieke zitting had de rechter de allergrootste moeite
om te verhoeden, dat zij, benadeelde en eerste ge
tuige k charge, verklaren zou, dat zij het pakket ef
fecten aan Joris eigenlijk zoowat geschonken had...
Maar de president der Rechtbank wist het te bo
letten.
En Joris kreeg zijn anderhalf jaar. Op zekeren och
tend stond Kaatje Zeeuw weer in de hall van het
fijn-voorname werkhuis. En de huishoudster had met
haar te doen. Zij werd weer in genade aangenomen.
Den volgenden dag was zij weer bezig om de groote,
mood-glimmend© koperen roeden te leggen op don
zig. zwaar weeken looper van broeden trapHet
werk, waaraan «ij ontwend wias, kostte haar nog
meer moeite dan vroeger. En zij dacht na over al
wat ze doorleefd had fii de jongste weken, X Was
haar weer als een heel gekke, heel bonte droom.
Maar aan dat zware pakket, met kostbare stukken,
dat tn haar linnenkastje een korte pooe opgeborgen
was geweest maar heel kort dacht Kaatje
Zeeuw zander eenigen weemoed over geleden ver
lies. Zij doorleefde weer dat gevoel van angst voor
pakket. En voelde zich eigenlijk opgelucht over het
nu voorgoed weg zijn ervan. ZIJ vertolkte dat gevoel,
toen rij 'a middags bij mevrouw werd geroepen.
Ede het geval zoo interessant vond.
Heusch, mevrouw, zei goedig simpele Kaatje
lk verzeker X u met een woord van waarachtig
Eigenlijk ben ik maar blij, dat het zoo geloopen ia...
En dat meende de beroofde erfgename tot in het
diepst van haar wezen.
MAITHE CORBEAU.
De Zaanlandsche Padvinders betuigen hiermede
hunnen hartelijken dank voor de welwillendheid,
waarmede de inwoners van Schoorl hen hebben ont
vangen. Zij zijn overtuigd een goeden indrjik te heb
ben achtergelaten en hebben zelf de aangenaamste
herinneringen aan het mooie schoorl naar hunne
woonplaatsen medegenomen.
De Kampleider,
M. C. GRAFTNG,
Voorzitter Z.P.V.
Trokklng van Donderdag 21 Augustus.
;to Klasse. ie Lijst.
No. 672 f1000.
No 4614 f 200.
No. 4309 f100.
Prijzen van f45.
262 408 641 875 962 1024 1027
1280 1632 1804 1904 1514 2046 2085
2099 2974 4273 4516 4885 4917 5027
5078 5230 6578 6623 7056 7392 7584
TO11 7985 8062 8714 8855 8922 9418
9916 10140 10802 10462 10520 10612 10762
10098 11375 11610 11846 12011 12095 12495
12505 12768 13248 13776 13837 13874 14248
11421 14161 14629 14770 15011 15079 15123
16042 16065 16189 16312 16354 16398 16588
16598 16724 16?V> 16821 17140 17376 17463
17684 17788 17916 18025 18179 18436 18575
18723 19522 19530 19873 19934 20310 20416
20426 20458 20797 21090 21105 21536
3e kl. 3e lijst 14393 m. x. 14395.
bedwang werden gehouden, en zoodra zij in hun
huls waren, trokken deze gevoelen dik en duister
samen, zooals regenwolken zich samentrekken na
een tijd van mooi weer. Zij had dikwijls aan Daphne
Wing gedacht, en haar ook een paar maal geschre
ven, waarop zij als antwoord een naief en pathetisch
briefje ontving.
„Lierv© Mevrouw Fiorsen,
O, het is vriendelijk van u om te schrijven, om
dat ik weet wat u voelen moet, waar X mij betreft,
en het was zoo lief van u mij 'hierheen te laten
gaan. Ik probeer niet over wat er komen gaat na
te denken, maar natuurlijk moet ik wel, en nu is
bet net alsof het me niet kan schelen wat er ge
beurt. Moeder komt hier later heen. Soms lig ik den
heelen nacht wakker en luister naar den wind.
Vindt u ook niet dat de wind het naangeestigste is
van alles? Ik zou wel eens willen weten of ik er in
blij'ven zaL Ik hoop van weL O, ik meen het! Vaar
wel lieve mevrouw Fiorsen. Ik zal mezelf nooit
vergeven, wat lk u aangedaan heb.
Uwe dankbare
DAPHNE WING."
Het meisje was tusachen haar en Fiorsen nooit
weer genoemd sedert den avond dat htl bij haar
bed zat en haar vergiffenis vroeg; zij wist niet of
hij wel ooit dacht aan het danseresje en haar ver
driet, en of hij zelfs wel wist wat er van haar ge
worden was. Doch nu de tijd naderde, voelde Gyp
lederen dag steeds meer dat zij haar eens moest
gaan opzoeken. Zij schreef aan haar vader, die, na
een tijd met tante Roeamund te Haxrogate te hebben
doorgebracht, weer te Mildenham terug was. Win
sten antwoordde dat de ziekenzuster er was, en
dat er ook een vrouw scheen te zijn, die vermoede
lijk de moeder was, maar dat hij natuurlijk hier
niet persoonlijk naar geïnformeerd had. Kon Gyp
niet eens overkomen? Hij was alleen en de vossen
jacht was begonnen. Het was net Iets voor hem
om zijn verlangen te verbergen achter zulke droge
woorden. Doch de gedachte dat xlj hem genoegen
zou doen, en het vooruitzicht van een Jacht achter
de honden aan, versterkte ten zeerste haar meening,
dat «IJ gaan moest. Nu dat het kind zoo gezond, en
Fiorsen nog steeds niet weer aan den drank was
gegaan, mocht zij zlchzalve toch zeker wel deze
korte vacamtle gunnen en haar geweten verlichten
wat het meisje betrof. Sedert hun terugkeer uit Corn-
wBill had zij weder als van ouds voor hem. gespeeld
In de muziekkamer, en «IJ koos het einde van een
znorgenoefeulug uit om te zeggen:
„Guatav, lk wou vanmiddag graag voor een
naar Mildenham. Vader is zoo erg alleen".
'Mij legde rijn vioo Iweg, doch zij zag zijn rood
ONZE KOLENVOORZÏENING.
Op vragen ven het Tweede Kamerlid, den heer
Van Rapperd, omtrent de vooruitzichten van onze
kolenvoorziening, heeft de minister van landbouw,
nijverheid en handel geantwoord:
In aanmerking genomen de zeer ongunstige ko-
lenpoaitle, waarin de meeste Europeesche landen
verkeeren. kunnen de vooruitzichten van onze ko
lenvoorziening niet onbevredigd worden genoemd;
de aanvoeren van de laatste maanden hebben tot
eenlge voorraad vorming ln staat gesteld, terwijl
thans de aanvoer nog in bevredigende mate plaats
vindt Gelijk echter reeds eenlge malen la gepubli
ceerd zijn niet alleen de vooruitzichten niet van dien
aard ,dat volop kolen beschikbaar zullen zijn. doch
zou de toestand zelfs onbevredigend worden, indien
onverhoopt de Duitsche kolen niet zouden geleverd
worden. Met turf en bruinkolen als aanvulling cal
echter dan naar de meening van ondeng«teekende de
hnamdstoffeovoarziening een redelijk verloop heb
ben.
BIJ de Rtjkakolendistributie komen herhaaldelijk
offerten in voor kolenleverlng, die bijna zender uit
zondering vrijblijvend worden gedaan. Welke firma
in de bovengeetelde vraag bedoeld ia, is aan onder-
ge toekende niet bekend. Of die kolen op aanneme
lijke voorwaarden aan de Rijkskolendistributie zijn
aangeboden, geweigerd on per slot naar Zwitserland
zijn gegaan, kan du» niet met zekerheid worden ge
zegd. Het behoeft echter geen betoog, dat een doel
bewuste aankooppolitiek van Amerikaanse he kolen
niet kan bestaan in het afwachten en accepteoren
van offerten, welker uitvoering blijkens opgedane
ervaring geenszins vaststaat, doch dat, rekening hou
dende met behoefte en prijs, aangekocht moet wor
den op zoodanige wijze, dat de grootste kans op uit
voering van de aankoopen bestaat.
Ondergeteekemde stelt er prijs op, in dit verhand
nogmaals mede te deelen, dat thans van de Neder-
landsche acheeperuimte een zoodanig gedeelte is be
stemd voor den aanvoer van Amerikaanscho kolen,
dat maandelijks 50.000 ton kunnen worden aange
bracht.
Daarenboven zijn niet onbelangrijke hoeveelheden
Amerikaansche kolen gekocht die met vreemde ton
nage zullen worden aangevoerd'. De op deze wijze
hierheen gebrachte kolen zijn echter zeer kostbaar,
in verhand met de yxxxr vreemde tonnage geldende
vrachten. De hooge prijzen maakt het geraden voor
zichtigheid te betrachten bij het doen van aankoopen,
daar aanvoer van zeer groote hoeveelheden Aimert-
kaansche kolen met vreemde schepen een aanzien
lijke verhooging van de kol en prijzen ten gevolge
zou moeten hebben. Dat verdere verhooging van de
in ons land toch reeds hoogere steenkolenprijzen
voor de industrie en het geheele economische leven
van Nederland zeer ongewenscht zou zijn, zal niet
nader behoeven te worden uiteengezet.
Hieronder volgt ©en overzicht van de aanvoeren
van buitenlandse!)o kolen, gesplitst naar do landen
van herkomst sodert. t April j.L Inaanrnerking ne
mende, dat in het tijd'vaik van 12 maanden, eindi
gende 1 April J.L nog geen millioen ton kolen is ge
ïmporteerd, blijkt hieruit reeds de verbeterde po-
Aanvoer uit Amerika 1 April 1919 tot en met 16
Augustus 1919: a. met Nederl. schepen ca. 1.11000
ton, b. met vreemde schepen ca. 56.000 ton, België
ra 1.197.000 ton, DuitsehJand ca 233.000 ton, Enge
land ca 178.000 ton, totaal 1.775.000 ton.
Hieraan kan nog worden toegevoegd, dat op grond
van de gedane aankoopen in Augustus en Septem
ber ruim 200.000 ton Amerikaanscho kolen, met
vreemde scheepsrulmte aan te voeren moeten wor
den geleverd. Het is evenwel niet zeker, dat deze
geheele hoeveelheid door de verkoopers zal kunnen
worden (afgeleverd, in verband fcnet de scheep©-
ruimte.
- SCHOORL.
Donderdag werd te Schoorl aanbesteed de bouw
van 5 dubbele woningen. Laagste inschrijver was
de heer C. Kriller aldaar voor f 38000.
BUROEMEE8TER EN GEMEENTERAAD.
Uit Zwolle, 20 Aug. Zooal* men weet, heeft de
sociaaldemocratische raadsfractie alhier zicheeni
gen tijd geleden tot den minister gewend met het
verzoek om Zijner Excellenties bemiddeling inzake
de weigering van den burgemeester om overeen
komstig een genomen raadsbesluit des avonds te
vergaderen. Naar aanleiding daarvan is thans van
wege den minister bericht ontvangen, d.it Ged
Staten van Overijsel zijn opgedragen, den burge
meester uit te noodigen voortaan te dier zake zoo
veel mogelijk rekening te houden met het uitge
sproken verlangen van den raad. om nl. als regel
des avonds te vergaderen
De minister heeft daarbij te kennen gegeven, d.u
er overigens geen termen voor de regeering zijn
om tusscnenkomst in dezen te verleenen.
II- Hra"dst"llenscha«rsrh'e
Uit Zwolle, 20 Aug In verhand met de steeds
toenemende hezoi gdheid nopens de brandstoffen-
voorziening in den aanstaanden winter, isdour den
Prov Bond van Bi andstoffencommiN-des |n Orfri|Kl
en Gelderland aan haar aangesloten leden een
schrijven gericht, om te overwegen de wenschelijk-
heid om een voorraad turf op te slaan, tenzij men
verzekeid is, dal particuliere handelaren of »chip
pers hierin voorzien.
Voorts Is tot de Rijkskolendfstributie het verzoek
gericht om. waar het niet mogelijk is aan wezige i
turf bij de hrandstoffencommissies te verkoopen
zonder groot verlies als gevolg van het vrijgeven
der turf en het feit, dat schipper» legen lageren
prijs verkoopen, aan de genoemde commissies op
de aanwezige voorraden een toeslag te geven van
f 3 per 1000 stuks, te meer waar vernomen is, dat
de kolendtsiributie reeds aan sommige brandstof-;
I fencommUaiet toeslag geven op de aanwezige hoe
veelheid. Hierdoor wordt voorkomen, dat de com
missies met groote voorraden blijven zitten.
V EENHUIZEN.
Donderdagnacht brandde alhier af X schilders werk
plaatsje van den heer M. Spaan, staande op bet erf
van den heer K. Molenaars Alle verfwaren gingen
in vlammen op. Belendende gebouwen hadden geluk
kig door de winstilte geen last. De brand is ontstaan
door het vlamvatten van een broedmachine die daar
geplaatst waa
SELGti
NEDERLAND 'iguatuTv
m Part* M.S «4 zeer
gelichte
ste uiteenzetting w vo-r J"* weiosafi. t„ a*
missie van vertledi v5*
iaat van 1839, de TZ**?
,tie aan de Belgen do-, r da» de
gen qeenerlei afstand
bied betreffen. Broadn»
De Raadi van' Vijf is\ "fm tegen eiken
van Nederlander!) grondgn ''"d, dus ook w
stellen tot eventueel© oam.p»;,1?^uip«. vofo
Deze mededeollng bevestigt Jhet besM»
Raad van Vier, in Juni Ji. genomen, waarin
7,aamheden der commissie van veertien,
schreven en dat vraagstukken van «■ehWu!310t&-
uitfloot.
Naar'ihen weet, had de Belgische d©l<*.«
punten opnieuw in het geding gebracht Ti? iS
uiteenzetting van bet Belgische standpunt v
aanleiding gaf tot het verzet van Noïïiw'HM
zijde. naD^
V
worden.
„Naar he m? Nee Hij, zal jou ook nog stelen, zoo
als hij ook het kind stal. Het kind Ban hij krijgen
als hij wil, maar jou niet. Nee".
Gyp, die bij de plano stond, zweeg bij deze on
verwachte uitbarsting, doch het verzet laaide weder
in haar op. Zij vroeg hem nooit iets, en daarom be
hoorde hij dit niet te weigeren. Hij kwam van ach
teren naar haar toe, en sloeg zijn armen om haar
heen.
„Mijn Gyp, lk heb Je hier noodig ik ben óók
zoo alleen. G a niet weg".
Zij trachtte zich van zijn armen vrij te maken,
doch dit gelukte harr niet, en zij werd steeds meer
ontstemd.
Zij zeide koud: „Er Is nog een andere reden waar
om ik moet gaan".
„Nee, neel Er ia geen enkel© geldige reden, om
Je van mij weg te nemen".
„Toch wel! Het meisje dat op het punt is jouw Vind
te baren, is dicht bij Mildenham, en ik wil eens
gaan zien hoe het met haar ie".
Hij liet haar nu vrij, en terwijl hij terugdeinsde
tegen den divan, ging hij zitten. En Gyp dacht: Het
spijt mij dat ik dat gezegd heb. Zoo bedoeld.© ik'het
niet, maar hij heeft zijn verdiende loon".
Op doffen toon mompelde hij:
„O, ik had zoo gehoopt dat ze dood was".
„Ja! Wat jou betreft kon ze dat zijn, hél Ik ga
er heen, maar je hoeft niet bang te wazen dat ik niet
terug kom. Vandaag over een week ben ik teruir
dat beloof ik je".
Hij keek haar strak aan.
„Ja. Je breekt je beloften niet, dat zul Jo nu ook
niet doen". Doch plotseling zeide hij weer: Gyp ga
niet!"
„Ik unoet".
Hij stond op en nam haar in zijn armen
„Zeg dan dat j« me liefhebtl"
Doch dat kon ze niet Het verduren wan zijn om
helzingen waa tot daaraantoe, doch voorwenden dat
zij 'hem liefhad, kon ze niet. Toen hij' eindelijk weg
was, bleef zij haar haar zitten gladstrijken en voor
zich uitstaren met aen hard© uitdrukking in K-—
o ogen en dacht:
„En dat nog wel hier, waar ik hem met dat meisje
zag! Wat zijn mannen toch edgenlljk beeatenl"
Dien namiddag laat bereikte zij Mildenham. Win
sten kwam haar van den trein halen. 'En teen zij
naar huis reden, kwamen zij voorbij het landhuisje
waar Dapbn© Wing was. Het stond voor een l>oschj©
een met klimplanten begroeid, eenvoudig, hakstee-
nen huisje, met een tuin nog vol' zonnebloemen, «n
dat bewoond wand door den ouden Jockey Pettance,
zlta dochter dde weduwe was, en haar drie kleine
kinderen. „Bde praatzieke oude schavuit", zooale
Winsten hem altijd noemde, werd nog steeds tn
dienst gehouden in de stallen van Mildenham, en
zijn dochter wasohte en streek voor Winaton'e huis
houden. Gyp had voor Daphne Wing dezelfde vrije,
onafhankelijke zuinige zuster geëngageerd, die bij
haar bevalling over haar had gewaakt. Ook dezelfde
oude dokter zou bij de groote gebeurtenis zijn dien-
aten verleenen. Er was geen teeken van leven aan
het huisje te bespeuren, en zij wilde niet stilhouden,
daar zij te zeer verlangd© om weer thuis Xe zijn,
om de oude vetrokken weer te zien, en de oude
lucht van het huls te ruiken, en om naar haar oude
merrie 1© gaan, en te voelen boe hij met zijn neus
naar klontjes suiker bij haar zocht. Het was zoo
heerlijk hier weer terug te zijn en Je krachtig en
gezond en tot rijden in staat te voelen. De glimlach
van den stoicynschen Markey aan de voordeur deed
haar goed, zelfs de duisternis die heerochte in de
hall, waar nog een laatste glans van zonnelicht
viel op de huid van den eersten tijger dien Winston
geschoten had, en waarop zij zoo vaak doodmoe
was neergezonken na de jacht. Ah, wt was het hhr-
lijk weer eens thuis te zljnl
In den stal van de oude merrie was de oud©
Pettamce bezig hier en daar nog een laatsten veeg te
geven. Zijn gladgeschoren, ondeugende oude gezicht,
waarover het vel strak gespannen was, glimlachte
diepzinnig. Op suikerzoet en toon zeide hij:
„Goeien avond, mejuffrouw; 'n mooie avond, Juf
frouw!" En zijn kleine, vurige, bruin© oogen, die
door den ouderdom nog maar iets van hun gloed
hadden verloren, namen haar vol genegenheid op.
„Wel, Pettamce, hoe staat het leven? En hoe is t
met Atruiie «n (Lö kinderen.? Eu lio© t Bw üöz©
oude schat?"
,/0. dat gaat bezonder. Juffrouw; nog zoo slim
as n jonge kat Als u inorge' uitrij, zal ze u dragen
as 'n vogeltje".
„Eh hoe gaat X met 'r poctem?"
En terwijl Gyp met haar hand langs dde poot en
van ijzer voer, besnuffelde de merrie haar eens lm
den hals.
„Vanaf dat ze op stal is gekomme, zijn ze heele-
nmal niet opgeloope' ze is de heel© maand Juil en
Augustus in de wed geweest maar daarna heb ik
t altijd flink af gedraafd in de hoop dat u zo kom-
ms'."
„Ze vosten uitstekend aan". En, terwijl zij zich
mig steeds voorover boog, vroeg Gyp: „Em hoe is X
met je logé©. met de jonge dame, die ik je ge
stuurd hrtb?"
„Nou, Juffrouw, ze is erg Jong, en van dde Jonge
dames worden soms wel es Xi beetje opgewond©',
ziet u, as ze in 'm dergelijke 'positie zijn. Ik zou zegge'
dat ze nog nooit met blijkbare moeite hield hfj
de woorden in, „eerder op "n paard was geweest!
Ja, dat hadt je ook wel kunnen verwachten. En
d'r moeder, dat is me h rare, juffrouw. Dde maakt
Fm jubileum
Donderdag herdacht V\'. K'ui„ l(t v$c|
dag dat hij bij G. Mooij aan de Markt tiS Jt"
marktstalknecht werkzaam is geweest.
Dempen.
Op het Noord alhier circuleert een aar
den Rnad, waarin de demping van een
«Het Noord" wordt verzocht. Adressanten mil""'
dat deze gracht vooral bij haar begin veelt»
is, waardoor vooial des Donderdags oostim
het vervoer plaats heeft, wat voor persn
perceelen meermalen met een ernstig
paard gaat. ^eva«rti
Aaijevm
Bij den tusschenpersoon van den Ra«,i
beid te Schagen hebben zich tot heden rl*" tr
personen aangegeven. Dat zijn evenwel n
alle personen, die tot aangifte vern|jcf,i 7;,„0^ niet
vele inwonende zoons en dochters ve:/,,,~jVOOra'
heden. Men hedenke wel, dat liet ee„ n '°t
lateren leeftnd betrelt, dat ook de reviïl °P i
dan wel eens noodig kan hebben. v«nnu j
Marhlovrrzii.hi.
De marktdrukte begint Ungzamerh»nd
komen. De stille zomertijd, waarin alle hand-
door den hooioogst in beslag worden genomen
voorbij en alles begint weer zijn gewonen mill
gaan. hn lot dien gewonen gang behoort ook het
bezoek aan de nabijgelegen markten. Denk m*
dat dit eene voorgewende noodzakelijkheid 11 D»»r 1
is geen bouw of koeboer of hij heelt op die markt
noodzakelijke bezigheden te verrichten. Wij iou.
den 111 staat zijn bij de opnoeming daarvan «ne
geheele bladzijde te vullen, 't Was dan heden 14.
meliik druk op de markt. Een onzer photografen
vond het zeker een mooien dag om van Schagen's
alom bekende markt van het balkon IJe Graaietn
kiekje te nemen. Wij zijn nieuwsgierig of het goed
geslaagd is. De handel onderscheidde zich weinig
van dien voor acht dagen. Vette koeien met iets
meer kwaliteit liepen tot f **)0. Deze prijs kwam
op naam van den heer C. Smit Pz. te Barsmger
horn. De pondsprijs werd' op f 1.20 geschat. Vg
weidevee was algemeen vast in prijs, vooral
wat voor de slacht bestemd is. Tn melk- en lui
koeien komt nog weinig verand-ring Hei contm
voor l<J60 koeien en vaarzen voor België, welkt
aldaar door Belgische handelaren verkocht zullen
worden, oefent op de markt geen invloed uil. Er
gaan thans ook geruchten van een uitvoer na.ir
Duitschland. Of daar werkelijk iets van komenul
staat te bezien Een groot struikelblok voor den
handel met Duitschland is de'lage koen der.Mj>
ken Crediteeren. tot die koers zich Vwwtl
heeft zal ook niet gaan. dat zou een wissel «pon-
aizienharen tijd kunnen wotden, wat al eve rnm
zal gaan als zich met halve geldswaarde laten be-
talen. Schapen blijven vlug en zeer prijzig Slnclit-
overhoudnrs werden verkocht voor 95 gld..d-hefr
C. Smit GzBarsingrrhorn. Met den tegenwoordi-
gen prijs wordt een hoog weidegeld gemaakt. i>
lammeren, die in het voorjaar voor 15 A 2Kl"
lijn gekocht worden nu meermalen voor40»5t
gld. verkocht, du» dat gaat nog al. Hetzelfde no
men wij bij oude schapen waar. Na den lamme-
rentijd gekocht voor 40 k 45 gld., brengen ie
een weiaekuur van 3 4 4 maanden f 90 I rE»
Daar komt dan nog de prijs van de wol hij-D®
prijs van oude vette achapen liep Donderdag"1
f 110. Geen wonder dat de minister van landbouw
geweigerd heeft consenten voor den uitvoer w
schapen af te geven. Volgens Z-Exc. had hetscM*
penvleesch hier te tende voldoenden «fxet,getuige
de hooge prijzen, welke than» voor schapen «er-
den betaald.
ure aoui» wat gifttel Ze beeft niks geen deft#«
an d'r daar zit -t 'in natuurlijk. Maar <te
zuster weet u, die mot Je met geen mallighaW*"
kommie'. Dat te 'a znensoh ui< één etuk,
zitte' ws dus. Natuurlijk ia X gevolg dat z«
op 'r zeauwe' krijgt 't te toch ook waapf
zoo Jong je man al verliest!"
Gyp kon zijn ondeugenden, ouden glimte*
ten voor zij zich nog oprichtte. Maar wat
er ook eigenlijk op aan al gtete hij het? Zil
dat hij een etal-gehedm zou bewaren.
„Ja, Juffrouw, ik kan je verzekere' dst m«!
wat gekibbel en gehuil hebbe' gehad; go®*0
Ik slaap in de kamer dY naast ja, '8 Tf
als je op dien leeftijd al weduwvrouw y
kun Je toch ook niks andere verwachte',
herinner me, dat toen ik in Ierland op r0™,
ree' voor kaptein O' Neli, dat er toen X» jong»
was, die
vrou*
Gyp dacht: „Ik moet lm geen gelegenheid g®*?
om opnieuw te beginnen, of ik zal te laat a»11
komen", en dus zeide ze:
„O, Pettance, wie heeft dien bruin gekocht'
„Meneer Bryn Suimmierhay, juffrouw, van
dringiton, dde heeft Xn gekocht as jachtpaard;
rijpaard as ie in de etadi te, Juffrouw".
„Summerhay? Ah Ja!" En met een tikje van
zweep op haar geheugen riep Gyp zich den
man weder te binnen met de heldere ooge© j.
plagerigen glimlach, op de bruine merrie; de©
moedigen jongeman, die haar aan iemand' ©afl
denken, en zij voegde erbij: ,k«
„Daar zal hij het wel goed hebben, 8'®lo™^70V
„Ja, zeker, juffrouw, 'n Goeie stal «n "h eB j«
neer ook. Hij is bier geweest om 'm te &10©
vroeg naar u. Ik .vertelde 'm dait u nu g» j|)
was, Juffrouw. Aha, zei ie, ze ree' as "n en6^w,r di6
herinnerde zich ook nog heel goed. De
was toen niet hier, en daarom Het lk 1© hegRÏ
maar es probeer©', hij liet 'm over Pf ho0r,
sprimge', en toen ie terugkwam, zei
koop m. Hij kan zoo vriendelijk met Je etfj
laait 'r geen gras over groele' ook, want J' go01
van de week was X paard al weg ook. - xsH
drage'. Hij te h goed ruiter, en lang ©i0t
gevalle". stomen
„Ja, Pettance; maar nu moet ik w(
Je tegen Annie zeggen, dat lk moi>" -u w
„Heel goed, Juffrouw. De Jacht komt
Filly Crosa, om half acht. Gaat u mee
„Nou, en ofl Goedenavond".
Terwijl zij zich de binnenplaats ov^ p
dacht Gyp: „Ze ree' as 'n «rw*!1 asrm®
blij dat hij mijn paard nu beeft
Wordt