Ingezonden Stukken. Staatsloterij. Plaatselijk Nieuws. Binnenlandseh Nieuws. digd dat een oudrtemte -van haar. Kaatje, waa over leden. Tante Mien, bij wie rij, kind-rijmde, wel eens gelogeerd had, Ze kom zich heit menschj© heel flauw voor den geest halen. Deze tante Mien had haar tot universeel erfgename gemaakt. Bij een testament op het sterfbed gemaakt. Na aftrek van eenlge le gaten schoot er voor Kaatje Zeeuw zoowat tien mille over. Notaris 'had haar gefeliciteerd Kaatje had ge schreid over de daad van tante Mien, die rij In geen twintig jaar had gezien en aan wie zij nooit dacht. Maar Ka was "m gevoelig menschje. 21e schreide heel gauw en makkelijk. De blijde tijding van erfenis had haar ook dermate geroerd dat de huisjuffrouw druppeltjes haalde om' haar tot bedaren te brengen. Maar ze waren allerliefst voor haar. Heel anders dan vroeger. Kaatje merkte het en dacht geen oogem- bük aan de mogelijkheid, dat haar nu ietwat ge fortuneerd zijnZulke vermoedens kwamen niet op In het naïef argeloos gemoed van simpel kinder lijk vrouwtje. Notaris had haar goeden raad gegeven. Op het hart gedrukt toch voorzichtig te zijn met haar geld. Zij luisterde eerbiedig, zander iets te begrijpen, zat al-maar te knikken, met eerbiedig glimlachje Toen kroeg zij van notaris een dik pakket stukken van waarde. Teekeode een kwitantie, nog een ander stuk. Met bevende vingers wist Kaatje haar naam op het stijve, harde papier te zetten. De enveloppe nam zij mee. Notaris giaf haar een goed, rolled adres van kas sier, die de stukken voor haar bewaren zou. Kaatje beloofde 1 Hospita die haar steeds vergezelde, gaf haar het advies de stukken mee te nemn. Zij kon toch altijd zien, wat zij e rmee deed. Dien ganschen dag werd Kaatje Zeeuw bestormd door raadgevin gen. Ben praohtzaakje werd haar aangeboden, een magnifieke lijfrente, een onderneming, die op zXi allerminst een ton moest opbrengenKaatje Zeeuw had het pakket van notaris met angstige voor zlchtigheid weggeborgen. Zij was er eigenlijk wat schuw van. Kreeg een gevoel van angst, wanneer zij keek naar de kast, waarin het pakket lagZe griezelde, huiverde bij de gedachte er aan. Notaris had haar, behalve de stukken, nog aan baar geld, ruim driehonderd gulden, afgedragen. Dat vond ze al zoo'n schatEn dan nog die stukken van waardeX Drukte, hinderde simpel vrouwtje, die in haar leven nooit meer dan op zin allerhoogst 50 gulden bijeen had gezien- Toen zij den Zondag erop, uit de kerk kwam, toe vallig alleen nu, kwam baas Joris Deens naar 'r toe. Een vriend van huis-Juffrouw was ie. En hij wae zooveel als ceremoniemeester geweest den avond van het feestje, ter eero van Kaatje Zeeuw. Na het eerste bezoek bij notaris bekend warden van de erfe nis. Baas Deens liep met haar mee. HIJ was een aardige, vroolijke kerel. Keurig nette man, had huis juffrouw verzekerd. Ik zie Jelui nog eens In paar worden, had Juf frouw gezegd. En waarom niet, hé. Joris heeft best z'n brood. En Jij bezit ook een centje. Kaatje Zeeuw had erom gelachen. Maar hu baas Joris naast haar liep, zoo rustig en vertrouwelijk, ge noegeiljk met haar pratend, kwam X toch weer bij haar opZIJ strokon neer, samen, voor een bui tencafé. Eigenlijk had zij beloofd bij huiejuffrouw koffie te zullen drinken. Maar zij zaten zoo gezel lig,, zoo rustig in het tuintje Een virtuoos op de harmonica speelde prachtige wijsjes. Baas Joris Deens was royaal. Kaatje Zeeuw dronk dien middag twee advocaatjes En later drong hij haar nog een portje op. Toen ze laat in den middag huistoe gingen, voelde Kaatje zich doezelig. Zij kozen een omweg. En op zeker oogenblik vatte BaasJoris een van Kaatjes, dikke roode handen in zijn forsche vuist De vingers wer den ineengestrengeld. Zoo liepen zij langzaam voort door het stille laantje. En de boamen in het plant soentje staand, hebben gezien hoe haas Joris vlee zige lipnen een kus hebben, gedrukt op een van Kaatje Zeeuw's wangen Drie dagen later was het pakket uit de binnen- kast op Kaatje Zeeuw'» kamer verdwenen. Zij had het toevertrouwd aan baas Joris Deens, die een meester was in allerlei epeculatièn, o zeer solide waarvan hij Kaatje verteld had en welk verhaal haar l>egrip was voorbijgezweefd als een Öbnte, dolle droom. Zij waren nu sovoeel als verloofd. Joris Deens bracht haar trouw op tijd de rente van haar kapitaaltje. En prachtige tijdingen over den aanwas, onder zijn leiding Toen bleef hij op een kwaden dag, tegen vaste af spraak weg. Zond een briefje, dat hij .,voor taken", ook Kaatjes belangen rakend; eenlge dagen uit-stad waa De zakenreis duurde zeer lang. Totdat de broer van juffrouw Kaatje er genoeg van kreeg en de po litie erin mengde. Ondanks Kaatjes heftig en ver ontwaardigd protest. Maar broer Janus had groot gelijk. En na een poosje zoeken werd Baas Deens gepakt. X Heeft èen haar gescheeld of de goedmoedige domheid van Kaatje zou den dief gered hebben. Tot op de pu blieke zitting had de rechter de allergrootste moeite om te verhoeden, dat zij, benadeelde en eerste ge tuige k charge, verklaren zou, dat zij het pakket ef fecten aan Joris eigenlijk zoowat geschonken had... Maar de president der Rechtbank wist het te bo letten. En Joris kreeg zijn anderhalf jaar. Op zekeren och tend stond Kaatje Zeeuw weer in de hall van het fijn-voorname werkhuis. En de huishoudster had met haar te doen. Zij werd weer in genade aangenomen. Den volgenden dag was zij weer bezig om de groote, mood-glimmend© koperen roeden te leggen op don zig. zwaar weeken looper van broeden trapHet werk, waaraan «ij ontwend wias, kostte haar nog meer moeite dan vroeger. En zij dacht na over al wat ze doorleefd had fii de jongste weken, X Was haar weer als een heel gekke, heel bonte droom. Maar aan dat zware pakket, met kostbare stukken, dat tn haar linnenkastje een korte pooe opgeborgen was geweest maar heel kort dacht Kaatje Zeeuw zander eenigen weemoed over geleden ver lies. Zij doorleefde weer dat gevoel van angst voor pakket. En voelde zich eigenlijk opgelucht over het nu voorgoed weg zijn ervan. ZIJ vertolkte dat gevoel, toen rij 'a middags bij mevrouw werd geroepen. Ede het geval zoo interessant vond. Heusch, mevrouw, zei goedig simpele Kaatje lk verzeker X u met een woord van waarachtig Eigenlijk ben ik maar blij, dat het zoo geloopen ia... En dat meende de beroofde erfgename tot in het diepst van haar wezen. MAITHE CORBEAU. De Zaanlandsche Padvinders betuigen hiermede hunnen hartelijken dank voor de welwillendheid, waarmede de inwoners van Schoorl hen hebben ont vangen. Zij zijn overtuigd een goeden indrjik te heb ben achtergelaten en hebben zelf de aangenaamste herinneringen aan het mooie schoorl naar hunne woonplaatsen medegenomen. De Kampleider, M. C. GRAFTNG, Voorzitter Z.P.V. Trokklng van Donderdag 21 Augustus. ;to Klasse. ie Lijst. No. 672 f1000. No 4614 f 200. No. 4309 f100. Prijzen van f45. 262 408 641 875 962 1024 1027 1280 1632 1804 1904 1514 2046 2085 2099 2974 4273 4516 4885 4917 5027 5078 5230 6578 6623 7056 7392 7584 TO11 7985 8062 8714 8855 8922 9418 9916 10140 10802 10462 10520 10612 10762 10098 11375 11610 11846 12011 12095 12495 12505 12768 13248 13776 13837 13874 14248 11421 14161 14629 14770 15011 15079 15123 16042 16065 16189 16312 16354 16398 16588 16598 16724 16?V> 16821 17140 17376 17463 17684 17788 17916 18025 18179 18436 18575 18723 19522 19530 19873 19934 20310 20416 20426 20458 20797 21090 21105 21536 3e kl. 3e lijst 14393 m. x. 14395. bedwang werden gehouden, en zoodra zij in hun huls waren, trokken deze gevoelen dik en duister samen, zooals regenwolken zich samentrekken na een tijd van mooi weer. Zij had dikwijls aan Daphne Wing gedacht, en haar ook een paar maal geschre ven, waarop zij als antwoord een naief en pathetisch briefje ontving. „Lierv© Mevrouw Fiorsen, O, het is vriendelijk van u om te schrijven, om dat ik weet wat u voelen moet, waar X mij betreft, en het was zoo lief van u mij 'hierheen te laten gaan. Ik probeer niet over wat er komen gaat na te denken, maar natuurlijk moet ik wel, en nu is bet net alsof het me niet kan schelen wat er ge beurt. Moeder komt hier later heen. Soms lig ik den heelen nacht wakker en luister naar den wind. Vindt u ook niet dat de wind het naangeestigste is van alles? Ik zou wel eens willen weten of ik er in blij'ven zaL Ik hoop van weL O, ik meen het! Vaar wel lieve mevrouw Fiorsen. Ik zal mezelf nooit vergeven, wat lk u aangedaan heb. Uwe dankbare DAPHNE WING." Het meisje was tusachen haar en Fiorsen nooit weer genoemd sedert den avond dat htl bij haar bed zat en haar vergiffenis vroeg; zij wist niet of hij wel ooit dacht aan het danseresje en haar ver driet, en of hij zelfs wel wist wat er van haar ge worden was. Doch nu de tijd naderde, voelde Gyp lederen dag steeds meer dat zij haar eens moest gaan opzoeken. Zij schreef aan haar vader, die, na een tijd met tante Roeamund te Haxrogate te hebben doorgebracht, weer te Mildenham terug was. Win sten antwoordde dat de ziekenzuster er was, en dat er ook een vrouw scheen te zijn, die vermoede lijk de moeder was, maar dat hij natuurlijk hier niet persoonlijk naar geïnformeerd had. Kon Gyp niet eens overkomen? Hij was alleen en de vossen jacht was begonnen. Het was net Iets voor hem om zijn verlangen te verbergen achter zulke droge woorden. Doch de gedachte dat xlj hem genoegen zou doen, en het vooruitzicht van een Jacht achter de honden aan, versterkte ten zeerste haar meening, dat «IJ gaan moest. Nu dat het kind zoo gezond, en Fiorsen nog steeds niet weer aan den drank was gegaan, mocht zij zlchzalve toch zeker wel deze korte vacamtle gunnen en haar geweten verlichten wat het meisje betrof. Sedert hun terugkeer uit Corn- wBill had zij weder als van ouds voor hem. gespeeld In de muziekkamer, en «IJ koos het einde van een znorgenoefeulug uit om te zeggen: „Guatav, lk wou vanmiddag graag voor een naar Mildenham. Vader is zoo erg alleen". 'Mij legde rijn vioo Iweg, doch zij zag zijn rood ONZE KOLENVOORZÏENING. Op vragen ven het Tweede Kamerlid, den heer Van Rapperd, omtrent de vooruitzichten van onze kolenvoorziening, heeft de minister van landbouw, nijverheid en handel geantwoord: In aanmerking genomen de zeer ongunstige ko- lenpoaitle, waarin de meeste Europeesche landen verkeeren. kunnen de vooruitzichten van onze ko lenvoorziening niet onbevredigd worden genoemd; de aanvoeren van de laatste maanden hebben tot eenlge voorraad vorming ln staat gesteld, terwijl thans de aanvoer nog in bevredigende mate plaats vindt Gelijk echter reeds eenlge malen la gepubli ceerd zijn niet alleen de vooruitzichten niet van dien aard ,dat volop kolen beschikbaar zullen zijn. doch zou de toestand zelfs onbevredigend worden, indien onverhoopt de Duitsche kolen niet zouden geleverd worden. Met turf en bruinkolen als aanvulling cal echter dan naar de meening van ondeng«teekende de hnamdstoffeovoarziening een redelijk verloop heb ben. BIJ de Rtjkakolendistributie komen herhaaldelijk offerten in voor kolenleverlng, die bijna zender uit zondering vrijblijvend worden gedaan. Welke firma in de bovengeetelde vraag bedoeld ia, is aan onder- ge toekende niet bekend. Of die kolen op aanneme lijke voorwaarden aan de Rijkskolendistributie zijn aangeboden, geweigerd on per slot naar Zwitserland zijn gegaan, kan du» niet met zekerheid worden ge zegd. Het behoeft echter geen betoog, dat een doel bewuste aankooppolitiek van Amerikaanse he kolen niet kan bestaan in het afwachten en accepteoren van offerten, welker uitvoering blijkens opgedane ervaring geenszins vaststaat, doch dat, rekening hou dende met behoefte en prijs, aangekocht moet wor den op zoodanige wijze, dat de grootste kans op uit voering van de aankoopen bestaat. Ondergeteekemde stelt er prijs op, in dit verhand nogmaals mede te deelen, dat thans van de Neder- landsche acheeperuimte een zoodanig gedeelte is be stemd voor den aanvoer van Amerikaanscho kolen, dat maandelijks 50.000 ton kunnen worden aange bracht. Daarenboven zijn niet onbelangrijke hoeveelheden Amerikaansche kolen gekocht die met vreemde ton nage zullen worden aangevoerd'. De op deze wijze hierheen gebrachte kolen zijn echter zeer kostbaar, in verhand met de yxxxr vreemde tonnage geldende vrachten. De hooge prijzen maakt het geraden voor zichtigheid te betrachten bij het doen van aankoopen, daar aanvoer van zeer groote hoeveelheden Aimert- kaansche kolen met vreemde schepen een aanzien lijke verhooging van de kol en prijzen ten gevolge zou moeten hebben. Dat verdere verhooging van de in ons land toch reeds hoogere steenkolenprijzen voor de industrie en het geheele economische leven van Nederland zeer ongewenscht zou zijn, zal niet nader behoeven te worden uiteengezet. Hieronder volgt ©en overzicht van de aanvoeren van buitenlandse!)o kolen, gesplitst naar do landen van herkomst sodert. t April j.L Inaanrnerking ne mende, dat in het tijd'vaik van 12 maanden, eindi gende 1 April J.L nog geen millioen ton kolen is ge ïmporteerd, blijkt hieruit reeds de verbeterde po- Aanvoer uit Amerika 1 April 1919 tot en met 16 Augustus 1919: a. met Nederl. schepen ca. 1.11000 ton, b. met vreemde schepen ca. 56.000 ton, België ra 1.197.000 ton, DuitsehJand ca 233.000 ton, Enge land ca 178.000 ton, totaal 1.775.000 ton. Hieraan kan nog worden toegevoegd, dat op grond van de gedane aankoopen in Augustus en Septem ber ruim 200.000 ton Amerikaanscho kolen, met vreemde scheepsrulmte aan te voeren moeten wor den geleverd. Het is evenwel niet zeker, dat deze geheele hoeveelheid door de verkoopers zal kunnen worden (afgeleverd, in verband fcnet de scheep©- ruimte. - SCHOORL. Donderdag werd te Schoorl aanbesteed de bouw van 5 dubbele woningen. Laagste inschrijver was de heer C. Kriller aldaar voor f 38000. BUROEMEE8TER EN GEMEENTERAAD. Uit Zwolle, 20 Aug. Zooal* men weet, heeft de sociaaldemocratische raadsfractie alhier zicheeni gen tijd geleden tot den minister gewend met het verzoek om Zijner Excellenties bemiddeling inzake de weigering van den burgemeester om overeen komstig een genomen raadsbesluit des avonds te vergaderen. Naar aanleiding daarvan is thans van wege den minister bericht ontvangen, d.it Ged Staten van Overijsel zijn opgedragen, den burge meester uit te noodigen voortaan te dier zake zoo veel mogelijk rekening te houden met het uitge sproken verlangen van den raad. om nl. als regel des avonds te vergaderen De minister heeft daarbij te kennen gegeven, d.u er overigens geen termen voor de regeering zijn om tusscnenkomst in dezen te verleenen. II- Hra"dst"llenscha«rsrh'e Uit Zwolle, 20 Aug In verhand met de steeds toenemende hezoi gdheid nopens de brandstoffen- voorziening in den aanstaanden winter, isdour den Prov Bond van Bi andstoffencommiN-des |n Orfri|Kl en Gelderland aan haar aangesloten leden een schrijven gericht, om te overwegen de wenschelijk- heid om een voorraad turf op te slaan, tenzij men verzekeid is, dal particuliere handelaren of »chip pers hierin voorzien. Voorts Is tot de Rijkskolendfstributie het verzoek gericht om. waar het niet mogelijk is aan wezige i turf bij de hrandstoffencommissies te verkoopen zonder groot verlies als gevolg van het vrijgeven der turf en het feit, dat schipper» legen lageren prijs verkoopen, aan de genoemde commissies op de aanwezige voorraden een toeslag te geven van f 3 per 1000 stuks, te meer waar vernomen is, dat de kolendtsiributie reeds aan sommige brandstof-; I fencommUaiet toeslag geven op de aanwezige hoe veelheid. Hierdoor wordt voorkomen, dat de com missies met groote voorraden blijven zitten. V EENHUIZEN. Donderdagnacht brandde alhier af X schilders werk plaatsje van den heer M. Spaan, staande op bet erf van den heer K. Molenaars Alle verfwaren gingen in vlammen op. Belendende gebouwen hadden geluk kig door de winstilte geen last. De brand is ontstaan door het vlamvatten van een broedmachine die daar geplaatst waa SELGti NEDERLAND 'iguatuTv m Part* M.S «4 zeer gelichte ste uiteenzetting w vo-r J"* weiosafi. t„ a* missie van vertledi v5* iaat van 1839, de TZ**? ,tie aan de Belgen do-, r da» de gen qeenerlei afstand bied betreffen. Broadn» De Raadi van' Vijf is\ "fm tegen eiken van Nederlander!) grondgn ''"d, dus ook w stellen tot eventueel© oam.p»;,1?^uip«. vofo Deze mededeollng bevestigt Jhet besM» Raad van Vier, in Juni Ji. genomen, waarin 7,aamheden der commissie van veertien, schreven en dat vraagstukken van «■ehWu!310t&- uitfloot. Naar'ihen weet, had de Belgische d©l<*.« punten opnieuw in het geding gebracht Ti? iS uiteenzetting van bet Belgische standpunt v aanleiding gaf tot het verzet van Noïïiw'HM zijde. naD^ V worden. „Naar he m? Nee Hij, zal jou ook nog stelen, zoo als hij ook het kind stal. Het kind Ban hij krijgen als hij wil, maar jou niet. Nee". Gyp, die bij de plano stond, zweeg bij deze on verwachte uitbarsting, doch het verzet laaide weder in haar op. Zij vroeg hem nooit iets, en daarom be hoorde hij dit niet te weigeren. Hij kwam van ach teren naar haar toe, en sloeg zijn armen om haar heen. „Mijn Gyp, lk heb Je hier noodig ik ben óók zoo alleen. G a niet weg". Zij trachtte zich van zijn armen vrij te maken, doch dit gelukte harr niet, en zij werd steeds meer ontstemd. Zij zeide koud: „Er Is nog een andere reden waar om ik moet gaan". „Nee, neel Er ia geen enkel© geldige reden, om Je van mij weg te nemen". „Toch wel! Het meisje dat op het punt is jouw Vind te baren, is dicht bij Mildenham, en ik wil eens gaan zien hoe het met haar ie". Hij liet haar nu vrij, en terwijl hij terugdeinsde tegen den divan, ging hij zitten. En Gyp dacht: Het spijt mij dat ik dat gezegd heb. Zoo bedoeld.© ik'het niet, maar hij heeft zijn verdiende loon". Op doffen toon mompelde hij: „O, ik had zoo gehoopt dat ze dood was". „Ja! Wat jou betreft kon ze dat zijn, hél Ik ga er heen, maar je hoeft niet bang te wazen dat ik niet terug kom. Vandaag over een week ben ik teruir dat beloof ik je". Hij keek haar strak aan. „Ja. Je breekt je beloften niet, dat zul Jo nu ook niet doen". Doch plotseling zeide hij weer: Gyp ga niet!" „Ik unoet". Hij stond op en nam haar in zijn armen „Zeg dan dat j« me liefhebtl" Doch dat kon ze niet Het verduren wan zijn om helzingen waa tot daaraantoe, doch voorwenden dat zij 'hem liefhad, kon ze niet. Toen hij' eindelijk weg was, bleef zij haar haar zitten gladstrijken en voor zich uitstaren met aen hard© uitdrukking in K-— o ogen en dacht: „En dat nog wel hier, waar ik hem met dat meisje zag! Wat zijn mannen toch edgenlljk beeatenl" Dien namiddag laat bereikte zij Mildenham. Win sten kwam haar van den trein halen. 'En teen zij naar huis reden, kwamen zij voorbij het landhuisje waar Dapbn© Wing was. Het stond voor een l>oschj© een met klimplanten begroeid, eenvoudig, hakstee- nen huisje, met een tuin nog vol' zonnebloemen, «n dat bewoond wand door den ouden Jockey Pettance, zlta dochter dde weduwe was, en haar drie kleine kinderen. „Bde praatzieke oude schavuit", zooale Winsten hem altijd noemde, werd nog steeds tn dienst gehouden in de stallen van Mildenham, en zijn dochter wasohte en streek voor Winaton'e huis houden. Gyp had voor Daphne Wing dezelfde vrije, onafhankelijke zuinige zuster geëngageerd, die bij haar bevalling over haar had gewaakt. Ook dezelfde oude dokter zou bij de groote gebeurtenis zijn dien- aten verleenen. Er was geen teeken van leven aan het huisje te bespeuren, en zij wilde niet stilhouden, daar zij te zeer verlangd© om weer thuis Xe zijn, om de oude vetrokken weer te zien, en de oude lucht van het huls te ruiken, en om naar haar oude merrie 1© gaan, en te voelen boe hij met zijn neus naar klontjes suiker bij haar zocht. Het was zoo heerlijk hier weer terug te zijn en Je krachtig en gezond en tot rijden in staat te voelen. De glimlach van den stoicynschen Markey aan de voordeur deed haar goed, zelfs de duisternis die heerochte in de hall, waar nog een laatste glans van zonnelicht viel op de huid van den eersten tijger dien Winston geschoten had, en waarop zij zoo vaak doodmoe was neergezonken na de jacht. Ah, wt was het hhr- lijk weer eens thuis te zljnl In den stal van de oude merrie was de oud© Pettamce bezig hier en daar nog een laatsten veeg te geven. Zijn gladgeschoren, ondeugende oude gezicht, waarover het vel strak gespannen was, glimlachte diepzinnig. Op suikerzoet en toon zeide hij: „Goeien avond, mejuffrouw; 'n mooie avond, Juf frouw!" En zijn kleine, vurige, bruin© oogen, die door den ouderdom nog maar iets van hun gloed hadden verloren, namen haar vol genegenheid op. „Wel, Pettamce, hoe staat het leven? En hoe is t met Atruiie «n (Lö kinderen.? Eu lio© t Bw üöz© oude schat?" ,/0. dat gaat bezonder. Juffrouw; nog zoo slim as n jonge kat Als u inorge' uitrij, zal ze u dragen as 'n vogeltje". „Eh hoe gaat X met 'r poctem?" En terwijl Gyp met haar hand langs dde poot en van ijzer voer, besnuffelde de merrie haar eens lm den hals. „Vanaf dat ze op stal is gekomme, zijn ze heele- nmal niet opgeloope' ze is de heel© maand Juil en Augustus in de wed geweest maar daarna heb ik t altijd flink af gedraafd in de hoop dat u zo kom- ms'." „Ze vosten uitstekend aan". En, terwijl zij zich mig steeds voorover boog, vroeg Gyp: „Em hoe is X met je logé©. met de jonge dame, die ik je ge stuurd hrtb?" „Nou, Juffrouw, ze is erg Jong, en van dde Jonge dames worden soms wel es Xi beetje opgewond©', ziet u, as ze in 'm dergelijke 'positie zijn. Ik zou zegge' dat ze nog nooit met blijkbare moeite hield hfj de woorden in, „eerder op "n paard was geweest! Ja, dat hadt je ook wel kunnen verwachten. En d'r moeder, dat is me h rare, juffrouw. Dde maakt Fm jubileum Donderdag herdacht V\'. K'ui„ l(t v$c| dag dat hij bij G. Mooij aan de Markt tiS Jt" marktstalknecht werkzaam is geweest. Dempen. Op het Noord alhier circuleert een aar den Rnad, waarin de demping van een «Het Noord" wordt verzocht. Adressanten mil""' dat deze gracht vooral bij haar begin veelt» is, waardoor vooial des Donderdags oostim het vervoer plaats heeft, wat voor persn perceelen meermalen met een ernstig paard gaat. ^eva«rti Aaijevm Bij den tusschenpersoon van den Ra«,i beid te Schagen hebben zich tot heden rl*" tr personen aangegeven. Dat zijn evenwel n alle personen, die tot aangifte vern|jcf,i 7;,„0^ niet vele inwonende zoons en dochters ve:/,,,~jVOOra' heden. Men hedenke wel, dat liet ee„ n '°t lateren leeftnd betrelt, dat ook de reviïl °P i dan wel eens noodig kan hebben. v«nnu j Marhlovrrzii.hi. De marktdrukte begint Ungzamerh»nd komen. De stille zomertijd, waarin alle hand- door den hooioogst in beslag worden genomen voorbij en alles begint weer zijn gewonen mill gaan. hn lot dien gewonen gang behoort ook het bezoek aan de nabijgelegen markten. Denk m* dat dit eene voorgewende noodzakelijkheid 11 D»»r 1 is geen bouw of koeboer of hij heelt op die markt noodzakelijke bezigheden te verrichten. Wij iou. den 111 staat zijn bij de opnoeming daarvan «ne geheele bladzijde te vullen, 't Was dan heden 14. meliik druk op de markt. Een onzer photografen vond het zeker een mooien dag om van Schagen's alom bekende markt van het balkon IJe Graaietn kiekje te nemen. Wij zijn nieuwsgierig of het goed geslaagd is. De handel onderscheidde zich weinig van dien voor acht dagen. Vette koeien met iets meer kwaliteit liepen tot f **)0. Deze prijs kwam op naam van den heer C. Smit Pz. te Barsmger horn. De pondsprijs werd' op f 1.20 geschat. Vg weidevee was algemeen vast in prijs, vooral wat voor de slacht bestemd is. Tn melk- en lui koeien komt nog weinig verand-ring Hei contm voor l<J60 koeien en vaarzen voor België, welkt aldaar door Belgische handelaren verkocht zullen worden, oefent op de markt geen invloed uil. Er gaan thans ook geruchten van een uitvoer na.ir Duitschland. Of daar werkelijk iets van komenul staat te bezien Een groot struikelblok voor den handel met Duitschland is de'lage koen der.Mj> ken Crediteeren. tot die koers zich Vwwtl heeft zal ook niet gaan. dat zou een wissel «pon- aizienharen tijd kunnen wotden, wat al eve rnm zal gaan als zich met halve geldswaarde laten be- talen. Schapen blijven vlug en zeer prijzig Slnclit- overhoudnrs werden verkocht voor 95 gld..d-hefr C. Smit GzBarsingrrhorn. Met den tegenwoordi- gen prijs wordt een hoog weidegeld gemaakt. i> lammeren, die in het voorjaar voor 15 A 2Kl" lijn gekocht worden nu meermalen voor40»5t gld. verkocht, du» dat gaat nog al. Hetzelfde no men wij bij oude schapen waar. Na den lamme- rentijd gekocht voor 40 k 45 gld., brengen ie een weiaekuur van 3 4 4 maanden f 90 I rE» Daar komt dan nog de prijs van de wol hij-D® prijs van oude vette achapen liep Donderdag"1 f 110. Geen wonder dat de minister van landbouw geweigerd heeft consenten voor den uitvoer w schapen af te geven. Volgens Z-Exc. had hetscM* penvleesch hier te tende voldoenden «fxet,getuige de hooge prijzen, welke than» voor schapen «er- den betaald. ure aoui» wat gifttel Ze beeft niks geen deft#« an d'r daar zit -t 'in natuurlijk. Maar <te zuster weet u, die mot Je met geen mallighaW*" kommie'. Dat te 'a znensoh ui< één etuk, zitte' ws dus. Natuurlijk ia X gevolg dat z« op 'r zeauwe' krijgt 't te toch ook waapf zoo Jong je man al verliest!" Gyp kon zijn ondeugenden, ouden glimte* ten voor zij zich nog oprichtte. Maar wat er ook eigenlijk op aan al gtete hij het? Zil dat hij een etal-gehedm zou bewaren. „Ja, Juffrouw, ik kan je verzekere' dst m«! wat gekibbel en gehuil hebbe' gehad; go®*0 Ik slaap in de kamer dY naast ja, '8 Tf als je op dien leeftijd al weduwvrouw y kun Je toch ook niks andere verwachte', herinner me, dat toen ik in Ierland op r0™, ree' voor kaptein O' Neli, dat er toen X» jong» was, die vrou* Gyp dacht: „Ik moet lm geen gelegenheid g®*? om opnieuw te beginnen, of ik zal te laat a»11 komen", en dus zeide ze: „O, Pettance, wie heeft dien bruin gekocht' „Meneer Bryn Suimmierhay, juffrouw, van dringiton, dde heeft Xn gekocht as jachtpaard; rijpaard as ie in de etadi te, Juffrouw". „Summerhay? Ah Ja!" En met een tikje van zweep op haar geheugen riep Gyp zich den man weder te binnen met de heldere ooge© j. plagerigen glimlach, op de bruine merrie; de© moedigen jongeman, die haar aan iemand' ©afl denken, en zij voegde erbij: ,k« „Daar zal hij het wel goed hebben, 8'®lo™^70V „Ja, zeker, juffrouw, 'n Goeie stal «n "h eB j« neer ook. Hij is bier geweest om 'm te &10© vroeg naar u. Ik .vertelde 'm dait u nu g» j|) was, Juffrouw. Aha, zei ie, ze ree' as "n en6^w,r di6 herinnerde zich ook nog heel goed. De was toen niet hier, en daarom Het lk 1© hegRÏ maar es probeer©', hij liet 'm over Pf ho0r, sprimge', en toen ie terugkwam, zei koop m. Hij kan zoo vriendelijk met Je etfj laait 'r geen gras over groele' ook, want J' go01 van de week was X paard al weg ook. - xsH drage'. Hij te h goed ruiter, en lang ©i0t gevalle". stomen „Ja, Pettance; maar nu moet ik w( Je tegen Annie zeggen, dat lk moi>" -u w „Heel goed, Juffrouw. De Jacht komt Filly Crosa, om half acht. Gaat u mee „Nou, en ofl Goedenavond". Terwijl zij zich de binnenplaats ov^ p dacht Gyp: „Ze ree' as 'n «rw*!1 asrm® blij dat hij mijn paard nu beeft Wordt

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1919 | | pagina 6