BET ONBEREIKBARE.
WOENSDAG 17 SEPTEMBER BR
Ingezonden Stukken.
FEUILLETON.
Uit en Voor de Fers.
Staatsloterij.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGER
Alieitti Nieuws-
ion «jnnij t»n, G4E3
COURANT.
AdïertoRtie- Laiilonllal
Uit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag. Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur wor
den ADVER"1 EN1IËN in eerstuitkomend nummer geplaatst j SCHAGEN, LAAN D 6. Int. Telepk No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.20 per post fl.40. Losse nummers 6 cent
AD VERTENTIÊN van 1 tot 5 regels f 0.75, iedere regel meer 14 cent
(bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berekend
CALUNTS00Q BADPLAATS!
Mijnheer de Redacteur,
Beleefd verzoek ik u, het volgende te willen opne
men. Bi) voorbaat mijn dank ervoor.
De wijze, waarop de heer Jhr. Ch. van de Poll
in uw blad van gisteren enkele opmerkingen maakt
naar aanleiding van mijn ingezonden atuk d.d. 11 Sep
tember over bovenstaand onderwerp, heeft mij zeer
«pnmderd. Want de strekking ervan ia al blzander
«ril
Mijn hoofdbetooa sou volgens hem geweest cQn.
dn de familie v, cl Poll het Initiatief genomen heelt
tot de grondruiling met He Gemeente'«Caltantsoog. en
dat is. zegt hij, niet waar; B. en Wi van Gflllatnt.y
oog hebben het voorgesteld I
Jhr. Var de Poll wil daarmede natuurlijk dan jn*
druk vestigen, (door de zaak in deze richting te du
wen] dat daardoor nyjn gehoede betoog eigcnlgk waar
deloos is i
Maar dat sal Z,Ed. oq deze manier niet gelukken.
Ik heli immers alleen en uitsluitend, met argumeon
ten. Callantaoog'a toekomst als badplaats
behandeld, in verband daarmee het ruiiingsplan
besproken, en daarvan het gevaarlijke, het
Schadelijke voor Callantsoog trachten aan te too-
nen. Niets meer. en niets anders I
Waar dat ruilingsplan vandaan kwam. hoe het
ontstaan was. dat deed niets ter zake! En dat heb
ik ook in de paar laatste zinnen van mijn nogal uiti
voerig stukje gezegd l
Want heuscb en dat anapt iedereen i daar ging het
niet oml
Of het idee van Jhr. Van de Poll was. óf wet van
Burgemeester kovink. bet maakt niets uit. Maar het
ruiiingsplan is er. En heide heeren voelen er heel
veel voor.
Er lxlnkt nu echter uit Jhr. Van de Poli's „antwoord",
da> hij de eer van het initia tief wel aan anderen
Heeft willen laten, maar het goede figuur (hoe
het ook afloopt met 'deze onderneming) aan zich en
Ïne Familie. Zeer zeker (s dit wel een bewijs, dat
r. Van de Poli een goed en handig zakenman Ia
Jet», waaraan ik trouwens nimmer heb getwijfeld.
de goede handelsgeest ia ook bcpaaid de oorzaak,
dat "Jhr. Van de Poll wat durft zeggen en in 't zeg
gen niet Juist bescheiden ia. H(j debiteert „de vriende
lijkheid' aan het adres der CaUantsoogers, dat dat
voorstel tot grondruiling het eerste is. dat ooit in het
door mij geschetste 20jarig streven van Callantsoog
is gedaan, om 'da medewerking der Familie in te
roepen.
Dus de Callantsoogere hebben eigenlijk in die rich
ting nooit wat gedaan voor hare ontwikkeling als bad
plaats, Voor hen niet aangenaam, om dit vanaf „,de
villa" te vernemen, stel ik me zoo voor.
Maar als ik dan vlak daarop van 'Jhr. Van de Poli's
eigen hand lees. dat hij mijn betoog over Callantsoogfs
belangen „zeer ongelukkig gekozen actht,
om iemand over te balen tot het doen van
een nobele daad", .dan aarzel ik niet om te
zeggen, dat Jhr. Van de Poll niet veel last heeft van
aanvechtingen om oei is oen nobele daad te doen
l>at gevoel kent hij blijkbaar niet!
En de Callantsoogers weten dat bepaald maar èl te
goed. Doch dan mist m.1 Jhr. Van ae Poll het recht.
om die geringschattende uitdrukking aan 't adres der
Callantaoogers te richten.
111 gcchwen, dat de
Familie Van de I oJ part noch deel heeft gehad aan
den vooruitgang, waarvan ook het dorp Callantsoog
de uiterlijke ken teekenen reeds draagt.- Ik voeg daar
na aan toe. dat dia totale onthouding van een voor
name Familie, welke zoo grooten invloed aan geld en
goed en connecties heeft, en welke zoo tallooze jaren
toch geleefd en genoten heeft in deze Gemeente, haar
niet tot eere strek tl Hoeveel mooier zou het
niet klinken, als naar waarheid gezegd kon wor
den. door velen van harte onderschreven„mede aan
„den krachtigen en nobelen steun van de familie Van
,de Poll dankt Callantsoog haar yoorspoed en bloeit"
De koester niet de minste illusie, dat deze lof voor
eerst over 'dê familie Van de Poll geuit zal kunnen
worden, hoe jammer dat voor Callantsoog ook mcM
ge zijn.
Caflantsoog is aangewezen op zichzelf. Men ga
daar dan ook zijn eigen weg. en helpe zichzelf
Maar.... dan ook niet geduld die inmenging van in
vloeden. slechts ontsproten uit verouderd familie egolsf
me. waaraan desnoods het Callantsooger Gemeenteïxuang
zou moeten worden opgeofferd! .Het doel, zich als
badplaats te ontwikkelen en met de eischen destijds
op det gebied meer mede te gaan, houde men vast
voor pogen, ais een bereikbaar ideaal Bereikbaar in
de naaste toekomst, want alle factoren tot flinka uit
breiding en meer bloei z
fiQOR JOHN GALSWOHTHY.
LITGAVE VAN W. DE HAAN. UTRECHT.
Zllkon zjjQ gezicht voelen trillen, en zij ging yoort:
•,-Joeo ik bevond, dat ik je niet kon liöiebben,
jk dat ik geen recht op je had. Ik he bniet
"mju recht gestaan, welf'
Wederom trilde zijn gezicht, ea haastig ging zij voort
«Maar je kon toen niet van me Verwachten) dat ik
yu heele leven zou uitleven zonder ooit liefde ge-
te hebben jij, die baar zoo vaak gevoeld
i\ZtL En toen. terwijl zij haar handen in elkaar
aaide zij acht, met een jjekere verbazing
W* zichzelvej „tk heb lief. Ik heb mezelf gegeven,
uij maakte een Hgenaardig. klagelijk .uidv en fee-
'pi galaat. En 't refrein vau aen bedelaar:
medelijje' meneer, 'eb medelljjej"" kwam zon-
worSff*#* 111 AjP óp. Zou hjj .opstaan en haar
v1®' Zou zjj naar ae deur stormen en zoo proy
ooaenhuu oatsnappen? Gedurende een lang en élléndig
ven«r~i ,zag uj hem hoen en weer deinen op de
zondur met UJn handen voor zijn gezicht. Toen,
vuijt haar te kijken, drukte hij zyn hand tot een
vertrelTuJ^ Vem
yn mond en stormde het
MarW°Pen deur zag Gyp een oogenbük lang
kwam V "•"eginglooze gestalte, waar weder even in
dééd fiorsen voorbijging. Zjj haalde diep adem
Haar k?J*?Ur -QP 8101 j®11 °P haar bed ligg<
bcurva, 'Hopte onstuimig. Doch wat kan er niet ge-
Hii hTj f°° Ml «P dezen schok begon te drinken
Wök r wanhopigs gezegd. En zjj huiverde. Doch
tor V-Li iiten vlogen haar Skunmerhay. Om drie
tot». 01 elkaar bij do bank In St, l i mes Park
-boeten. Dóch ajlee was nsi anders, moeilijk en
CTyUk. Zij moest wachten en met haar va oer te
Z" gaan. En toch. wat zou hij ongerust zjjn als zy
jjjjtopraak niet hield. HU zou denken dat er allerlei
b l 8aaJr gebeurd wash jj zou misschien denken
zil u® dwaas dat zij het vergeten had, of zelfs dat
EL<)®'ouw had van haar liefde. Wat zou zij zelf den-
Da d; r" 66118 niet kwam op die eerste ontmoeting
deuk,!! Y"D gelukzaligheid? ZIJ zou dan zeker
had dat hU van gedachten .veranderd was: dat hjf
JJ* tegezien dat sM het niet waard was; dat hij voor
w#u» die toch too spoedig, soo gemakkelijk
Schagen. 10 Sept. 1919.
sjjn aanwezig.
Hoogachtend,
K KERKMEER.
BELASTING OP TüBlifODBmiLswwAa
Het eene katholieke blad na het andere komt zich
onder de oppositie tegen het wetsontwerp van minis
ter de Vries scharen. Ook Het Centrum" vindt er
„een element van willekeur", ip, ..waardoor het begin
sel van draagkracht niet. of niet voldoende, tot zijn
recht zou komen en een ongelijkheid en onevenredig
heid geschapen, welke drukkend zouden werken.
In zijne tegenwoordige gedaante schijut het ontwerp
den ook weinig kans te hebben te worden aangenomen
Wijngingen zullen moeten worden aangebracht, aller)
eerst wat den tijd betreft, waarover de belasting zou
worden geheven.
En afgezien hiervan rijst de vraag, pf thans niet
het oogenbük gekomen is. om in den een of ande
ren vorm over te gaan tot de reeds in het eerste
crisisjaar pok te dezer plaatse aanbevolen heffing in
eens.
Daaraan waren destijds* onmiskenbare bezwaren ver
bonden en voor een deel kunnen die bezwaren ook
thans nog gelden, het is piet te loochenen.
.Maar waar de nood dwingt, moet men wel tot In
grijpende maatregelen overgaan, eö dan geldt In hoo-
gere mate nog pan onder gewone omstandigheden de
eisch. dat de zwaarste last worde gelegd op de schou
ders. welke daartegen hel best bestand zijn.
Bij ae onderwijs, en sociale wetgeving heeft jpen
niet zonder resultaat gestreefd naar overleg en com'
promia.
Zou eenzelfde weg niet kunnen worden gevolgd bij
belastingheffing, zoodat én het goede, .wat er steekt ia
het voorstel van minister de Vries én het redelijke van
een heffingjnoena beide tot hun recht kónden komen?
kon geven, rijn leven niet kou geven.
In dóze wrëede onzekerheid bracht rif de volgende
paar uren door tot het bijna drie uur was. Als rij
niet uitging, zou hij naar Bury Street komen en dat
zou nog gevaarlijker zijn. Zij nette haar hoed op en
liep snel in de richting van het St. James Paleis.
Toen zjj er eenmaal zeker van was. dat rif pieA werd
gevolgd .steeg haar moed, en ril ging ^el verilèr naar
net water. Zij .was tien miputen te laat. en toen zij
hem daar 'zoo op en neer zag loopen èn zijn hoorn
telkens omdraaien om de bank met uit het oog te
verliezen, voelde zjj zich bijna duizelig van vreugde.
Toen zij elkaar begroet hadaen op <de pathetische ma
nier van minpendeta die elkaar als bij toeval ontmoet
ten. pn die toch zoo weinige» bedriegt, liepen zij
samen op langs het Buckingham Paleis, pree» park in.
en zoo onder de boomen Onderwijl vertelde zif hem
van haar onderhoud met haar vader, doch eerst toen
zij óp die betrekkelijk veilige schuilplaats zaten en hij,
onder dekking van de parasol, die dwars over haar
knieën lag. haar hand vasthield, sprak zij óver Fiorsen,
Hjj vette haar hand vaster in de ztjna. lief haar
toen plotseling vallen, en zeidei
Raakte hij je aan, Gypï"
kyp hoorde deze vraag piet een schok. Haar aan
raken 1 Jat Maar wat kwam dét er opaan?
Hjj maakte een zacht, huiverend geluid, en zij
koek hem verbaasd en treurig aau. Hjj had rijn tanden
op elkaar ^geklemd 4?n zijn handen floten vast in
elkaar ZÜ zeide zacht:
„Ëryanï Toe, doe dat niet Ik heb hem me toch
niet laten kussen."
Het was ajs maast hij zijn oogen dwingen haar
aan te kijken.
Goed, t is ook zooi lieveling', zeide hij, en. ter
wijl hij voor zich staarde, bee* hy op rijn nagels.
Gyp zat daar bewegingloos, tot in het hart gewond.
Zij Was bevlekt en voor hem bedorven. Natuurlijk)
En toch "brandde er eqp gewoel van verongelijking in
haar Haar hart was nooit geroerd; het behoorde ge.
heel aan hem Maar dat was voor een man niet ge.
noeu hij wenschte ook een ongerept lichaam. Dat
kon ril niet geven, dat behporde hg "éérder bedacht
te hebben En treurig staarde ook zü voor zich. en haar
gezicht nam een harden trek aan. Er kwam een klem
jonge,jo aan 0at voor hen hlm( >taaii. ra ten met
groote, ronde, starende oogen aankeek Zij zag .dat hij
een snee brood met jam m de hand had, en dai zijn
mond en wangen met rood besmeerd waren. Een vrouw
riep: „JackielVooruit, kom nouf" en hij werd mee-
o rokken, terwijl hij nog steeds omkeek, en haar zijtn
brood jnet lam toestak, alsof hij ^aar ook oen hap
aanbood. Zh yoelde hoe Summurnay zjjn arm om
hüsr |)U0f] SIOBÜ
„1 Is al voorbij, schat De beloof'het je.... nooit ml
ik zooiets weer zeggen."
Ach. dat kun hjj wel beloven^ cn zelfs die be.
"Rekking van Maandag 15 September.
5c Klasse. Ie Hjst.
Nos .3464 en 14660 elk f 1000.
Nos. 2989 41356 15705 en 17586 elk 1400.
Noa. 3409 15895 16056 18824 en 19657 elk f 200.
Nos ,2783 3122 7950 7997 8939 11839 15517 17327
en 21174 elk f 10Q.
Prijken van f 70L
68 75 126 410 432 762 787
815 870 876 1448 1501 1630 1818
1851 1855 1914 2462 2525 3200 3265
3486 3647 3740 4006 4295 4460 4488
4536 4575 4598 4724 5304 5331 5481
5501 5562 5655 5705 5746 6094 6515
6675 6690 6794 6800 6974 7243 7386
7572 7613 7804 7807 7829 7957 8145
8219 8223 8338 8480 8610 8720 8731
8873 9048 9185 9306 9322 9436 9440
9469 9480 9869 9680 9685 9763 9881
9906
10321 10343 10552 10856 1I5I9 11574 11792
11799 11863 11884 11891 11937 12074 12127
12130 12220 12331 12561 12571 12575 12733
12745 13220 13717 13826 13867 13928 14136
14233 14314 14456 14484 14499 14504 -571
14597 14653 15231 15232 15367 15385 15427
15457 15584 15867 15996 16147 16172 16249
16437 16444 16602 16641 16699 16770 17136
17398 17425 17504 17628 17659 17691 17894
17920 17993 18225 18906 19070 19683 19727
19832 19917 20073 20084 20255 20315 20347
20398 20420 20742 20794 20926 21537 21660
21781 21906
DAMMEND EN SCHAKEND DEN HEEK VER
HEERLIJKEN.
In het (Gereformeerd) Frieach Kerkblad beaptwoordt
ds. D. van der Meulen de vraag, of men op den dag
des Heeren ln Christelijke gezinnen mag schaken of
dammen, met te zeggen: „Wanneer men oqs de een
of andere reden niets heeft te iezan en dé vérzoéking
nader sluipt, is er o.i. niets tegen te zeggen, dat men
züne gedachten bezigheid schenkt door een spelletje
schaak of het dambord. Dit is in Ok geval te verkiezen
boven het behabfcelen van den naaste of onderling ge-
kibbel.
Echter dient opgemerkt, dat het beter zou rijn. met
elkander een psalm óf ander stichtelijk lied te zinj
gen of eens te spraken over de gehoorde predikatiën.
Niet iedereen bezit evenwel de gave van zin-jén én
ook op het terrein van bet geestelijk leven kan de
boog niet altijd gespannen zijn. Gepaste uitspanning
mag op den rustdag niet verboden worden. Er moet
naar gestreefd, ook In het jong gemoed het b^sef Te
wekken, dat de Heer in Zijne goedertierenheid ons
dien dag geschonken heeft om o»s te doen rusten van
allen slaatachen arbeid en i» de gelegenheid te stel
len. Hem te verheerlijken met -gedachten*, woorden én
werken.'
En zoo kan de Christen volgens den schrijver da^
ook dammend en schakend „den Heer verheerlijken.
LUMBANDEN OU VRUCHTBOOMEN.
Nu er eindelijkveer rupsenlijm van goede Kwali
teit verkrijgbaar is „is het zeer gewenscht. Jat bezitters
van boomgaarden dit najaar van dit uitstekende mid-'
del gebruik maken om nunne vruchtboomen tegen de
rups van den kleinen wintervlimder te beschermen.
Doordat gedurende eeltige jaren rupsen]ijm niet ver
vaardigd kon worden, moest op vele plaatsen de bestrij
ding van dit insect achterwege plijvcn., zoodat dit ge
legenheid heeft gehad, zich weer sterk te verméerk
deren. De beschadiging door de rups veroorzaakt, kwam
dit voorjaar dan ook zeer algemeen voor. zoodat op
de meeste plaatsen „waar vruchtboomen geteeld worde11,
met voordeel van rupsenlgm kan worden gebruik ge
maakt
De rups van den kleinen wintervlinder. ook wel trek
made genoemd, is in volwassen toestand ongeveer 21/»
c.M. lang. lichtgroen van kleur met aan dke zijde een
lichtere streep. Zij vreet vanaf het oogenblik dat de
knoppen zich gaan ontwikkelen, tot omstreeks mid
den Juni. aan alle doei en der vruchtboomen, dus de
knoppen de bloemen, bladeren en vruchten. Bij kersen
worden in 't bijzonder de jonge vruchten aangevreten,
die afvallen; bij appels komen de rupsen zeer vaak
voor 'in de z.gn. gemengde knoppen, waaruit zich
bladeren en bloemen ontwikkelen. waarbij dan de
bloemen warden aangevreten en het geheel mét spin-
draden aan elkaar wordt gehecht. Bg alle vruchtboo
men worden gaten ta de Bladeren gevreten. v®t soms
zoo erg kan zijn, dat de bladeren er als sterk ver.
hageld uitzien. Aan al deze kenmerken is de vretertt
van de rups van den kleinen wintervlinder gemakkelijk
te herkennen. Op dit oogenbük kan aan het blad nog
gezien worden. In welke mate de rups ta Juni aan,
wezig is geweest.
De rups verpopt in den grond en uit de pop komt.
op een tijdstip, geleoen tusschen begin October en eind
December, soms zolic nog later, de vlinder te voor.
schijn. Aangezien de vrouwelijke vlinder slechts kleine
vleugelstompjes heeft, waarmede zg in het geheel niét
kan vliegen, moet rij Joopende de takken en knoppen
bereiken, om daar hare eieren te leggen. Door p.u
een band met rupeenlijm om dein stam te leggen, kan
men de vlinders tegenhouden
Men bindt dus even voordat de vlinders te voorschijn
kunnen komen, dus in het begin van October, om
den stam van eiken vruchtboom een strook pertaw
memtpepler, met twee touwtjes stevig vast. Daarna wordt
op 'dit pepier een laagje rupsenlijm van goede quaüteit
gêsmeerêl ter breedte van 8 c.M. De vlinders werken
zich dan vast op deze lijm en sterven, of zij keeren
terug qn lemen dan vaak nog eieren op het stamga.
doelte beneden den Jljmband. Het is daarom zeer ge-
fwenscht. de lgmband tot het volgend voorjaar om dén
stam te laten of wel kan men het stamgedeelte onder
den band met een 8 pet. carbotineumjaplossing he#
handden, om de deren te dooden.
Direct op den stam mag de rupsenlijm niet gesmeerd
worden, daar de schors aan gedood kan worden.
De Phytopetholoflische Dienst geeft gaarne advies
over de aan te schaften rupsenlijm en over het aan
leggen der banden. De levenswijze van den kleinen
wintervlinder. de door de rups aangerichte schade, jd«
verbreiding over ons tand eto alles wat op de bestrij
ding betrekkind heeft, wordt uitvoerig behandeld en
afgebeeld int Medcdedingen van den Phytopetholod-
sclien Dienst. No. 3. öa Trekmade, verkrijgbaar h 10.20
per stuk.
Hooawouix
In de gister gehouden vergadering van de Vercenipu.^
voor Volksvermakelijkheden Hoogwoud Vooruit, weru
besloten op a.s. Maandag 2en kermisdag een fiets wed
strijd in ringsteken te houden voor dames en heeren^
tegelijk zullen de kinderen aan verschillende wedstrijd
den kunnen deel nemen.
De jekening en verantwoording sloot met een ontV
vang> van t 127.08V», een uitgaaf van f. 128.20, nadee-
lig slot f 1.12V». Tot bestuursleden werden herkozen
cba heeren D. Mulder en D. Rooker.
lof te houden. Maar hij ^ou tijden, altijd lijden» en
aan dien ander denken. En zy zeide i
„Je kunt me alleen hebben zooals ik beu. Bryan,
Ik kan me niet nieuw y.oor je maken; ik won dat
ik 't kon o, ik ftou dat ik dét konl"
„Ik had me mijn tong moeten uitsnijden voor ik
dat zei. Denk er maar niet meer aau. Ga mee naar
mijn huis om thee te drinken...er is niemand thuis.
Toe, Gyp...., ga meel"
HU vatte haar handen en trok haar op En Gyp
vergat ai het andere in de vreugde dicht hjj hem te
zijn. en in afwachting van het geluk.
HOOFDSTUK IX.
Nadat Florsea Markery voorbij geijld was zonder iets
te zien .ging hg de straat op. poen was nog geen hon
derd pes ver of hg Ijlde al weer terug. De bediende
die er nog altijd stoua. overhandigde hein den breed-?
geranden nood en sloot de deur voor zijn neus. We
derom ging hij in de richting van Piocadilly. Waar
zou hij niet toe in staat zgn geweest, indien Gyp die
uitdrukking niet op haar geripnt had gehad. En. ver
mengd met een wee gevoel ^an jaloezie, voeidé hij
een zekere verlichting, alsof hg bewaard was voor iets
vreeselljks. Dus had rij bem nooit Uefgehad. Heel^
maal nooit? Onmogelijk! Onmogelijk dat een vrouw
waaraan hjj zooveel hartstocht gegeven had. nooit eem
gen hartstocht voor hem zou gevoeld hebben Thlloozc
beelden van haar rezen voor hem pp zich over^y
vend, altijd zich overgevend. Det kon zg toch biet
allemaal geveinsd hebben. Hij was geen gewoon menscb
dat had ze zelf toch ook gezegd. Hg had charinc
of. dat vonden Andere vrouwen tenminste. ZIJ had
gelogenze moest gelogen hebben om zich te ver,
ontschuldigen.
Hij -ging een café binnen en vroeg om een fine
champagne. Men bracht hem een karaf, waarop de
maten waren aangegeven. Hij zat daar gèruimen tijd.
Toen hij oi .M n l. nad hij er negen .gedronken, eu
voelde hg zich heel wat beterin hem heerechte eén
soort van woedestemming, die weldadig a)a geheele
lichaam doorstroomde en tevens voelde h\j een soort
van adel. die weldadig was voor zijn ziel. Wat hem
betrof, mocht ze liefhebben en gelukkig ztin met haar
minnaar. Maar o. gis hij kerel tem hij zgn keel
te pakken kreeg. Zoo tang het haar gelukte haar min
naar uit zijn handen tp houden, kon ze gelukkig zijn.
En plotseling bleef hij staan, want daar op een recla
mebord Juist voor hem las hij de woorden: Daphne
Wing .Pantheon. Daphhe Wing. Plastisch Danseuse.
Poëzie der Beweging. Heden ten drie ure. Pantheon.
Daphne Wing."
Ah, dié had hem hetaehad, die kleine Daphne. Het
was even over 4riten. Nn te zijn binnen gegaan, mm
hij ptaat* in de stalles, diohtbg bet podium, en staarde
met een zeker bitter vermaak voor zich. -Dit was nog
de ironie van het lol Aha. daar kwam zij. Een piëta
retto in kort. doorzichtig mousseline, met wit gepoe
derd gezicht; een pierrette die langzaam op haar tee-
nen stond rond te draaien, met opgeheven armen,
en handen, du; zich in een boog samenvoegden boven
haar glanzend haar.
Wat een malle posel Gewoonweg mail Maar ze
vertoonde nog altijd diezelfde 'gelaatsuitdrukking, klaar
en zacht ata oen duif. En het goddelijke in haar dan
sen trof Fiorsen door al het malle van haar houdingen
heen. Zij fladderde eq draaide over net podium, telkens
opgevangen door een Pierrot iu zwart tricot, met een
gelaat dat al even wit gepoederd was als het hare.
onderstboven gehouden, of rechtop, met een knie zij
waarts gebogen, en dien teen yan den oenen voet
tegen den enkel van den ander aangedrukt, en mei
over haar heen gebogen armen. Vervolgens, terwijl de
handen van den Pierrot haar middel omvatten, lichtte
zijzich op één teen op. en draaide langzaam rond,
terwijl zg haar piulere been naar de zoldering op
hief. en het beven van haar lichaam verried hoe moei
lijk dit alles was. Vervolgens huppelde zg naar de
coulissen en weder Jerug, met op haar gelaat, die
goddelgke. duifachtige uitdrukking, terwgl haar volmaakt
gevormde beenen wit glansden, tot gau het dijgewricht.
Ja. op het tooneel was zg aanbiddelijk. En terwijl hii
zijn handen hoog ophief, klqpte hij on riep„Bravo r
Hg merkte op hoe haar oogen plotseling groot en rond
werden en noe "rij schrok,, meer niej. Zij had hem
gezien. Ahl Er'zijn er toch ook nog die me niet
Tvergetenl" dacht hg.
En nu kwam zij voor den tweeden dans gp, ditmaal
slechts geholpen door haar eigen beeld, dat weerkaatst
werd in een met wier bedekt poeltje mlddenop het
tooneel. Op hel programma fas Fiorsen..Ophelfa's
laatste dans" ,en wederom grijnsde hij. In een qauwy
sluitend zeegroen gewaad, hier en daar uitgesneden om
haar iravermgdelgke beenen te doen uitkomen, met
margueriten en korenbloemen In haar nu losgemaakte
haar. draaide zij om haar tegen beeltenis heen, loom,
bleek, troostejpos. Vervolgens terwijl ril langzamer*
hand de losheid aannam ^iouuig voor een zich toornen
in haar vplie kracht, danste zjj waanzinnig in een
straal magnesiumlicht v zonk daarna iln tiet schijnbare
water en dreef daar op haar rug te midden van pay
Leren waterlelies. Met naar oogen nog open, gescheiden
ppen en achter haar aandrijvend haar. zag zg in
derdaad liefelijk uil En weder hief Fiorsen de handen
op en klapte, en riep .„BravoI" Doch het gordijn viel
en Ophelia verscheen niet weder. Was het. omdat rij
hem gezien had, of wilde zij de illusie laten bestaan,
dat zg verdronken was? Dat listige vindinkje was nel
iets voor haar.
Wordt vervolgd.
