De dingen om. ons heen.
Tweede Kamer.
Eerste Kamer.
Binnenlandsch Nieuws.
Nos 159 8115 11701 13818 21322 en 21771 elk f 40Q>
No». 1190 19248 en 3U260 elk 1 200.
No». 8348 15075 15260 16255 18154 19827 20025 en
20456 elk t 100.
Prilaen van f 70.
113 309 855 981 1029 1041
1295 1406 1621 1679 1776 1783 1906
2290 2394 2588 2639 2788 3177 3268
3332 1351 3578 3597 J&656 3768 4740
500(16060 J5173 5219 5361 5691 5732
5801 5802 6023 6071 6085 6117 6244
6437 6465 6555 6645 6687 7160 7214
7478 7752 7865 8367 8482 8736 8758
8848 8869 9065 9122 9262 9435 9552
9722 9$53
10193 10210 10358 10415 10511 10697 10838
10917 10985 11144 11403 11473 11657 —733
11774 11811 11847 11902 12251 12368 -589
12663 12759 12850 12957 13013 13078 13095
12438 13565 13738 13781 13782 13820 13984
14272 14460 14498 14696 14709 14863 14974
15010 15019 15252 15425 15634 15773 15778
15964 16000 16022 16066 16198 16274 16592
16626 16658 16777 16865 16990 17072 17170
17199 17217 17337 174-39 17444 17447 17651
17785 18044 18289 18455 18534 18664 18822
18823 18842 18961 19158 19715 19811 19884
20094 20110 20256 20301 20424 20446 20694
20702 20830 20916 21160 21383 21419 21455
21636 21981
Den Haag. 18 September.
President Fock heeft het jroorzrtterschap der Ka
mer heden aanvaard met een aardig speechje. waarin
hij er met voldoening op wees.' dat in het afgeloopen
zittingsjaar geen enkele maal gebruik behoefde te wor
den 'gêmaaft van de buitengewone bevoegdheid de
machtsuitbreiding, krachtens ae jongste wijziging van
bet
heer
Reglement van Orde, den speaker" gegeven. l>e
Fock voegde er den wensch bjj. dat ook in het
nieuwe ïittingjaar van die bijzondere macht geen ge
bruik aal behoeven te worden gemaakt. Wél was net
nieuwe ^natituut der beperking van den spreektijd, de
rantsoeneering daarvan Jpegepast en de voorzitter con
stateerde dat met grooto vreugde. Drong nogmaals bij
de Kamer op zelfbeperking aan. opdat thans worde
verwezenlijkt de wensch, door pir. bock In September
1918 uitgesproken: hot vóór Kerstmis afdoen acr Be
groetingen. Dit jaar ,tt zei de praeses, ia dc kans
daarop yeel gunstiger dan In 1918.
En faij deed een beroep op de Kamer om te hel.
pen dat „goede oude gebruik" weer in eere t« hér
stellen.
De Kamer bleek van harte met die woorden ln te
stemmen. Of 't haar werkelijk dezen winter gelukken
zal? Laten wij er 't beste van hopen. Met den vasten
wil ojn pr in te slagen kan zy, zooals mr. Fock
terecht zei. zeer ver komei*
Na deze ..zelf installatie" van den voorzitter werd
de agrariër Braai beöedigd. Deze stoere landelijke fi-
guur bleef in deze eerste vergadering, door hem als
d bijgewoond .zeer /geïsoleerd. Hij stelde zich niet
voor en slechts de heer Heitkamp voorzoover ik kon
nagaan kwam een praatje met den Plattelander
maken. In hoever dé bekende, niet juist vleiende ma
nier. ^faarop de heer Braat zich indertijd over ons
Lagerhuis heeft .uitgelaten ln eene vergadering van zijn
partij, cp die koele houding van invloed is, zal na
der moeten blijken. Onmogelijk is 't zeker niet....
De heer Sanne» kroeg verlof tot het houden van
zijn interpellatie over de lcvenamiddclenvoorzicning. Zij
werd
vóór „I
het weer^
dadelijk op' dit punt terug.
De Kamer ging overtot het trekken der afdeelingen,
die tot hare voorzitter» bleken gekozen te hebben dc
hh. Schaper,. De Monté Ver Loren, De Savornin Loh*
man. Rink en Nolens.,
En toen brak het oogenMik aan der regeling van
werkzaamheden.
I
De president las een lapge. lange HJst voor van ant-<
werpen (de Begrootingen, het vrijz..democratisch voor
stel der heffing ineens, etc. etc., ul wat thans ter tafel
ligt van grooten en kleineren aard) welke do Ka.
mor in dé af deel ingen zou onderzoeken van 30 Sep'
tember al Om dan den 14en Octoöer te beginnen in
openbare zitting, met de Inlerpellatién-Hcbdinip-.n, K.
ter Laan. Oasendorp, Saunes,. over de verschillendo
onderwerpen van actueelen aard (salarisregeling, le
vensmiddelenvoorziening enz.) onlangs aangekond'
C.q. zou het afdeelii^pjonderzock op 21 en 221
tobor kunnen worden voortaeoct.
„Maar toen trad de heer Beladingen naar het 5pre.
gors podium en zei dat zijne Interpellatie over den
noodstand onder de Rijksambtenaren (inmiddels tot
de Rijks werklieden uitgestrekt! niet wachten kan. Er
ia gisting, beroering, onrust.. De heer Hels dingen wilde
liefst reeds morgen. Vrijdag 19 September interpdU
loeren.
Wat niet ging. $rant de Regeering had verklaard.
bare ffulevens oog niet Ween te hebben.
Dan desnoods pp Dinsdag 30 September, 'als de K*-
mer voor het aldödingaonderzoek bijeenkomt' stelde
de heer Helsdingen voor.
Maar dr Notens kwam met den zeer ventsndigen
raad om t san den voorzitter over te laten óm met
de Regeering in overleg te treden. Zeer waarschijnlijk
zou men 't dan wel aldus kunnen schikken, dat op
30 September geïnterpelleerd wordt
De heer Jroeis;ra, wijzend op „de groote beroering
ln den lande", nam daarmee geen genoegen». En dus
ook niet de heer Helsdingen.
Waarom niet. is niet recht f« begrijpen Men mocht
immers vertrouwen, dat Regcering en Kaïncr-praoscs
alles zonden doen om in deze spoed te betrachten.
Intuaschen er moest gestemd worden. En de
Kamer vcrccnigde £tch met 44 tegen 20 stommen mot
het voorstel .Notens. dom- den president Overgenomen
Zoodat "t aldus zal gaan. dat wij 30 September (en
vermoedelijk ook wel 1 October) de lnterpeUatién.
daarna in de afdedingen gaan.
BÜ deze regeling van werkzaamheden wees mr. Dres.
selhuys nog eens op de. urgentie der behandeling van
het Wetboek van Strafvordering, mr. Van Doorn op
die yan het Wetboek van Koophandel.
Niemand zal een seconde die urgentie betwisten.
Edoch.
Ik behoef deze zinsnodo immers niet te voltooien.
Men kent de red.
In deze vergadering vann den Senaat beeft zich
het geval voorgedaan, dat een wetsontwerp ia ver
worpen. De 'Eerste Kamer heeft van haar veto
recht gebruik gemaakt, en dat wel met zeer groote
meerderheid. Met 27 tegen 9 «temmen verwierp
zij hel ontwerp tot aankoop van gronden te Wa-
genlngen. dn verband met de uitbreiding der Land-
bouw-hoogeechoól. En wel omdat de prij*. welke
voor die gronden door den Staat zou worden be
taald exhoihiitant hoog moet worden geacht. De
oud-Wethouder Wan Amsterdam! Senator Vliegen
sloot zich aan bij de kritiek, in deze door den heer
De Boer op bet ontwerp geoefend en betoogde, dat
de duurste gronden te Amsterdam en te Water
graafsmeer nog beneden den prijs gaan, hier ge
vraagd.
't Betrof hder eene uitgestrektheid van 30 H.A., en
ook de grootte dezer oppervlakte wekte verbazing.
Minister Van Usselateljn wees erop, dait hij van de
Sebouwen der Wagen ingsche hoogeacbool een ge-
eel wil maken. Hij noemde den toeetand te W. be
slist onhoudbaar, den staat der gehouwen aldaar
„buitengewoon bedenkelijk".
Voegde erbij, erkennend dat te W. eene „be
lachelijke speculatie ln bouvytenreinen" plaat©
heeft, dat de eigenaars der gronden zonden vlag
gen, als het ontwerp wordt verworpen. Dan zullen
de gronden voor uitbreiding van' de stad dienen.
Intuaschen, er moest, aldus Z.Exc„ eene herziening
van do Onteigendngswelt (karnen^ (Welke, volgen»
mr. Van der Felitz, binnen vier weken kant en klaar
kon wezen. Wat de heer Bergsma zeker niet zon
der grond buitengewoon optimistisch noemde. Hij
wilde de wetsvoordracht aanityouden.
De heer De Boer hield vol, zei, dat paal en perk
moet warden gestekt aan de praktijben van de
op O.-W. belust en en oonsorten.
Lelden'» burgervader, De Gijeelaar wees erop, dat
Leiden voor laboratorium-ruimte aan 16 HM. ge
noeg heeft. Waarom moet Wagon ingen dan 34 HM.
hebben?
De minister deed al zijn best om het wetje te
redden. Weea erop, dat hij na 1 October de gronden
niet meer ln handen heeft; dat de uitbreiding der
Landhouwttooogeetihool zou moeten wachten. Ten
slotte verbond de mniister rich om van het kre
diet, bij dit ontwerp gevraagd, slechts gebruik to
.maken voor betgeen voor uitbreiding onmiddellijk
noodlg is voor het laboratorium, hier bedoeld. Het
verdere terrein zou men dan vla de Onteigenings
wet krijgen.
Maar ook deze verklaring, hoepel 2fj een paar
Senatoren vermurwde, baatte niet
Met het hierboven genoemde stemmen-cljfer ver
wierp de Kamer het ontwerp.
Voor de Wegenlngsche hoogasdhool zieker een be
treurenswaardig besluit Maar overigens is het wel
noodig, dat „men", hier dan de speculanten
doordrongen worden van de waarheid, dat het oude
leelijke spreekwoord, zeggend» dat „de Staat geen
weduwvrouw is", geen recht van bestaan meer
heoft.
De Senaat keurde heden goed de cmtwerpen-le-
vensmdddelen- voorzienlng; beschikbaarstelling van
gelden voor drinkwaterleidingen waarbij de heer
Van Kol nog een» de wichelroede verheerlijkte
keuring sn aanduiding van waren, lecning voor de
stichting van «en vast Jaaibeurtopbouw, wijziging
der personeel© belasting, aanleg Van scheepvaart
kanalen naar Twenithe.
De Arbeidswet blijft rusten, to* 30 September. Dan
herleeft aan beide kanten van het Binnenhof de
bedrijvigheid.
Kr. ANTONÏO.
gade. Speelde zij met hem of gaf zij werkelijk geen
zier meer om hem? .Dat leek hem toch ongelooflijk.
De cab, die zich door het doolhof van de straten van
Soho een weg gebaand had, hield stiL Daphne WUng
stapte uit, ging een nauw gangetje door naar een
groene deur rechts, en, na haar met een hulssleutel
geopend, te hebben, bleef zij nog even staan om te
zeggen:
„Ik vind het wel' aardig dat het in een smerig
straatje ia dat neemt alle idéé van dilettanterig
heid weg. Natuurlijk was 't eerst geen atelier, het
was 't achterhuis van een voddenkoopman. Iedere
ruimte, die je voor de kunst verovert, is iets, niet
waar?'
Zij ging voor, een met een groenen tooper bedekt
trapje op, een groot vertrek met een bovenlicht in,
welks wanden bedekt waren met Japansche, gele,
azalea-kleurige zijde. Hder bleef zij een oogenblik
staan, zonder iets te zeggen, alsof zij zich (verdiepte
in de schoonheid van haar home; vervolgens wees zij
naar de wanden en zeide:
„Wat kostte me dat een tijdl Ik heb t allemaal
zelf gedaan. En kijk mijn Japansche boompjes eens,
zijn ze niet mooi?" Zee, donkere mislukkingen van
boompjes stonden keurig netjes op een hoogs ven
sterbank opgesteld, van waar het bovenlicht afliep.
Plotseling voegde zij er bij: .,Nt geloof dat deze ka
mer Graaf Roseok wel .zou bevallen. Er is iets bi
zars aan, niet? Daar wilde ik mezelf juist mee om
geven, zie om een braarron loco in mijn werk te
«rijgen. Dat is tegenwoordig van zooveel belang.
Maar daarginds heb ik een slaapkamertje en een
badkamer en een keukentje met alles wat ik noodlg
heb; erg 'knus en huiselijk, en altijd warm water bij
de hand. Mijn oude lui nebben toch zulke rare
ideeèn over deze kamer. Soms komen zij hier en
staan maar te kijken. Maar ze kunnen niet san d©
buurt wennen, 't Is waar, ze ls armoedig, maar ik
vind dat een artist daarbovèn moet staan".
Plotseling getroffen, antwoordde F torsen vriende
lijk:
„Zeker, kleine Daphne".
Zij keek hem aan, en wederom ontsnapte haar
een lichte zucht
„Waarom behandelde je me toch zooal» je gedaan
hebt?" zeide zij .„Het ls zoo jammer, want nu kan
ik healomaal niets meer voelen". En terwijl zij zich
omwendde, streek zij aich met dien rug van haat
hand over de oogen. Hierdoor werkelijk geroerd,
ging Fioreen naar haar toe, doch zij had zich reeds
weer omgewend, sm, terwijl zij 'haar hand uitstak
ona ham af te weren, stond «ij daar het hoofd ts
knMerde. terw1^1 ®r •en traan op baar wimpers
t,Be1dedgroe^e,*iJn gevaarlijk, d®
buitenlandsche, de andere voor de blnnsBüMdlW»
rust. Feitelijk bestaat ar groots overeenkomt
schen de werkmethode van d4e
beide verlangen voor bun gemeenschap 1 trtb»»'
van het een of ander, 'dat een andw toébéboort «n
wel onder het mi-n of meer plausibel aangevoerd
argument, dat de tegenwoordige bezitter
of nog minder recht op heeft, dan hij, die er zijn
zinnen op heeft gezet en tevens over de noodige
macht Tiidervt te beecMkken om er zich meester
■van te kunnen maken.
Dan begint het met wat propaganda tot de bodem
voldoende voorbereid is en dan komen de wen-
schen en verlangens steeds duidelijker tot uitdruk
king om ten slotte plaats te maken voor dreige
menten en als de bezitter dan nog niet bereid is
te doen wat van heen verlangd wordt je hebt
van die dwaashoofden! dan gaat men over tot
geweld. Zoo gaan de ibokhiewisten te werk in Hus-
iand, in Hongarije en overal waar zij de macht in
handen, krijgen zal men hetzelfde wepel be
leven. En precies zoo zijn sedert onheuglijke tijden
de Imperialisten ook te werk gegaan.
We zien het aan het avontuur van Annunzlö,
hoe het imperialisme werkt Precies zooails In onze
middeleeuwsche geschiedenis een Jan van Ark el of
iets dergelijks op eigen houtje een inval in utrecht
ondernam en ais bit in het nauw raakte er den
graaf van Holland bijhalailde om ten zijnen behoeve
te interveneeren. Dan was ook het slot, dat de
Stichtenaren oen deel van hun grondgebied ver
loren, dan wél, dat Arkel en Holland belden zich
vergist hadden ln hun kracht, zoodat de Stichte
naren een deel van het Hollandsch gebied inlijfden.
We gelooven niet, dat d'Annunzio heel veel aan
de geschiedenis van ons land zal hebben gedaan
en feitelijk ls dit dan ook in het geheel niet noodig
aangezien imperialisme over de geheels wereld en
ln alle tijden precies eender ie geweest. Wat d'An-
nurio nu deed heeft zeer veel overeenkomst met de
Jamesonraki. Ook toenl •yerdruikt» „uitlandna",
zuchtend onder vreemde overheersching. Ook torn
een particulier, die met een legertje van gelijkge
zinden een Inval deed, die al» het ware gelukt, 4*
wereld voor een fait accompli nou -hebben gesteld,
en die als het scheef gaat verloochend kan worden
casu quo er voor in aanmerking komt als rébel op
geknoopt te wordetj.
t Die verloochening van den grooten" dichter is
al begonnen. De Itallaansche regeertng, die weet
dat zij voor duizend en oenige dingen van Ameri
kaanse he hulp afhankelijk is en dus den Raad in
Parijs niet -kan bruekeeren, heeft verklaard, dat zij
met meneer d'Annunzio niet» te maken heeft en dat
zij er niet aan denkt zdc hmet geweld meester te
maken van Fiume.
Do groote man heeft intuaschen een paar snor
kende proclamatie© in de wereld gestuurd om te
verkondigen, dat Fiunae nu aan het Italisansche
vaderland is gehecht en dat hij er niet van droomt
de atad weer op te geven. Dat zal vermoedelijk
wel een' „dichterlijke vrijheid" zijn, vooral omdat
er al Engelsche en Amerikaanse he matrozen aan
land zijn gezet om de orde te handhaven. Zeer
waarschijnlijk zal het herstellen dier orde wel ln
de eerste plaat* daarin bestaan, dat de heer d'An
numzlrt vriendelijk maar nadrukkelijk gewaagd zal
worden zijn vulpenhouder liever te gébruiken voor
bet hrvaken van sonnetten en ech*ndaalnoman\
waarin hij zoo bijzonder sterk ls, dan voor schrij
ven van proclamaties, die wel fraai klinken, doch
die toch beter achterwege warén gebleven. Dan zaï
de held wed naar huls gaan om de laatste voorbe
reidselen te treffen voor zijn met groot reclame-
lawaai aangekondigde vlucht van Rome naar To
kio, die „zeker" zal plaats hebben, als tenminste de
Japanners er na dit laatste exploot niet wat hui
verig van zijn geworden zoo'n wereldoverwinmaar
uit de lucht te zien vallen.
Dit la echter een tusechennummer, dat wed be
wijst hoezeer het imperialisme nog sterk ls ln den
mensch, doch dat toch geen er led fettelijke waarde
heeft.
Wat er nu met Fiume zal gebeuren, zullem we
©eretdaaga wel hooren. Eerstdaags, dat wil zeggen,
zoodra het bekend 1», of do Amerlka&nscho Senaat
goedvindt, dat de Volkerenbond tot stand komt. I
DM pas kan die Bond beslissen wat zwaarder
zal wegen, de Itallaansche wensch naar een oor
nidhtend onder vreemd regime. Vooral «j»
arme stakkers tan 44© onderdrukking tóó
gemerkt hebben, dat Mj nooit op de gedachw 3
gekomen van, Bever te verhuizen en terug t« l1*
ren naar 1 vaderland, waar zij degelijk» uit de tÜ"
te om heeten te weenea
Trouwens zou dat naar huis gaan eigenlijk
de ware oploesing zijn voor al het gcbeséT ovü
onderdrukt» nationaliteiten?
AJs bijv. de heer Van Groenendael het j»o „tu
dig vindt in Nederland ts wonen ls er toch ür
mand die hem belet zijn rerhulsMtJet naar
«el mu te vragen. Hij"kan er zeker van
men hem niet lang zal laten wachten op een L*
Zoodra hij ®ijn identiteitskaart en zijn bonboevw
heeft ingeleverd, kan' bij: gaan. Als dergeij ke vi?
drukte mensch en in weerwil van die vreemde nvl
heersching toch blijven, moet er voor dat blïïi
althans eendg motief tijm Vennoedolljk, dat 5
het trots die ^verheerschlng van een overwAM7
ger", toch te goed Jwhben om weg te gaan. m.11,
niet alleen toepasselijk op Groenendaelen maar J?
op Flumeeoen van Italiaanschen bloede.
De regeeringebureaux, die mot verhuisblljettra
maken hébbon, moeeten wat coulanter n d«,
was het voor den Raad Van Vijven ln Parijs
wat gemakkelijker en waren zij van veed
ontheven.
Maar. dan waren dc imperialisten van alle tijd/-
on «en van hun mooiste amim«.in, i.-,7"
de
zonde tyu »w/ u^ou»u. r<m nou aan m tm«
bel water t© visschen.
Wat de Bolschewisten betreft, die hebben een grrw,
overwinning behaald. Dat wil zeggen, de kirze»);
hot Engf V ch© district Widnea. cfio ilenderson' J|
het parlement afgevaardigd liehben, behaalden de <Z.
winning on de nomen Lenin en Trotzky profiteaa
ervan. Immera. die overwinning bij de slembus wï
Widnea heeft bewezen, dat het Engelsche volk van
interventie in Rusland niet wil hooran. zoodat de fW
van Vjjf. n ufciJ woot op Engeland bliK^md niet i»
kunnen rekenen terwijl het juist Eingeiand was dat
de expeditie uitvoerde maar ineens heeft beslötén
dat het uit moest zijn mot alle Interventie en dat d«
Russen, als zy daar zin ln hebben, net zoo hard ma.
gen hokhewistfn. als zij ralf maar willen. Er komt
dua vrede met de Sovietregeering en eindelijk zuilén
wi] de kans hebben eens ieto te \ornemen. omtroit
daar in Rusland gebeurd is. Wet kregen wij aanhou-
deud berichten allerlei vluchtelingen en reizigers uit
Potenburg die naar Hrislngfom of Stockholm 'kwa
men, hadden daar biykbaar niets andan v dom dan
het adres van don naastbhwonendan journalist té vra
gen oan daar hun hart uit te storten. Dat waren de
sohrikberlcbten. de gruwelen en misdaden der Sovkv
ters En lenin en de ziitwi zelf lieten éken dag
de draadloose werken tot ae antennedraden witgloeiend
stonden ter yerheerlijking tan hun bewind, Als er nu
vrede komt en niem.ina meer iets te bewijzen hééft,
is er kans op eerlijke berichtgeving en komt er een
einde aan de tendentieuze verhalen van voor- on tegénf
stander. Misschien is zells een Sovietregeering niet zoo
zvjjrt als men haar schilder^.. Je kuniritet niet een
weien l
UITKIJK.
STERFTE AAN SPAANSCHE GRIEP.
Volgens medcdeeling van het Centraal Bureau voor
de Statistiek was de sterfte aan Influenza in Juni 1919
gekomen beneden de normale sterfte aan die doods
oorzaak en kan worden gezegd, dat de gehoertcht
hebbend© influenza .epidemie, die met de bijkomstlgé
ziekten ruim .42000 personen ten grave sleepte, tot
het verledene behoort Het „Mnd.bl. d. Ccntr. G»
zondheidsnad" verduidelijkt dat met bet volgends
overzicht
Per 1000 en per jaar stierven:
Juni Nov Juni
1913/17 1918 19V
Influenza 0.081 19.04 04
Acute bronchitis 0192 0.685 0.131
Bronchojineumonie 0639 4.297 05Ï
Croupeuze pneumonie 0.629 6.147 0. 18
Aandoeningen der pleura.holte 0.039 0.116 O.Ott
ToUal 1 58 30 265 1.406
Met uitsondering van de sterfte aan aandoeningen
der pleuraholte, aie echter, steeds geringe betéaloM
loashaven ann do Adriatiachc ®co of de economi
eën* noodzakcltjkihedd voor de Jufoelaven om te
kunnen beschikken over de eend go behoorlijke ha
maar dan zal het zeer beroemde „zelfbeechlkkings»
recht" wed op den achtergrond raken en de econo
mische overweging den doorslag geven. Dl© dan
ook mottendaad bedangtrljker is voor de geheel* wo-
reld, dan al 'het gepraat over verdrukte inwoner»,
„Ga alsjeblieft op den divan ritten", ziedde rij. „Wil
je rooken? iDi/t zijn Russen". En zij nam een wit
doosje met roze sigaretten uit een verguld berken
houten tafeltje. „Zooveel mogelijk heb Ik allee Rus
sisch en Japansch; dk vinei dat dat meer dan i«U
andere helpt bij t schelp pen, van een atmosfeer. Ik
héb e entbaiLaLaika; daar kun Je zeker niet op spelen
hè? Hoe jammer 1 Had ik maar een viool 1 Ik had je
zoo graag weer eens hooren spelen". Zij «.traag 'haar
handen ineen. „Herinner Je je nog hoe ik voor 't
vuur voor je danste?"
Fiioreen herinnerde het zich maa ral te goed. De
roze sigaret beefde ln zijn vingers, en een beetje
heesdh zeide bij:
„Toe, dans nu eens voor me, Daphne!"
Éij schudde hei hoofd.
„Ik vertrouw je geen zier. Niemand zou dat
wel?"
Fioreen sprong op.
„Waarom heb je ine dan gevraagd oim hier moe
heen te gaan? Wat heb je in den zin, Jij kledne-
Toen hij haar rond», kalme oogen zag, zweeg hij Zit
zeide kalm:
„Ik dacht dat je graag zoudt aden dat lk mijn lot
meester ben geworden meer niet. Maar natuur
lijk, aJs het je niet kan schelen, dan hoef je niet
te blijven."
Fioraen liet rich weder op den divan vaillen Ben
overtuiging dat ai wat zij zeide, letterlijk zoo wa»,
begon langzaam in hem door te dringen. En, terwijl
hij een Jangen haal aan de roze sigaret deed, blies
hij den rook met een lach uil
„Waar lach je om?"
„Ik dacht er over, kleine Daphne, dat 1H nei
slot al een even groote egoist 'bent al» ik"
„Dat wil lk ook xDn. Dat is t oenige
zit, niet?"
Fioraon lachte weder.
yNtt, je hoeft er niet over te tobben. Dat ben je
altijd geweest."
Zij was op een Indisch krukje gaan ritten, dat
bixJokit vsaa mei een lapje Tuirkacli bord uurwerk on
terwijl rij haar handen in haar echoot vouwde. Int-
woordda zij ernstig:
„Neen; dat. was lk toch niet toen lk je liefhad.
Maar 't Wierft geen voordeel af, wiel?"
Fiiorson staarde haar aan.
„H Heeft eeu vrouw van je gemaakt, Dtepihn© J«
gericht is ook andere. Door mijn kussen is je mond
liever gewordenof '"dsschien omdat je er
verlangt. Je bent heeleaflaai 'knapper geworden",
i Daphne Wing"» wt&ngen wenden door rood overto-
gen. En door dien blos aangemoedigd, ging hij nut
vuur voort: Alla je me nu hefhadt, zou lk niet ge
wat er op
heeft gehad, rijn de sterftecijfers aan ae hierboven
ïoemde ziekten allen gekomen beneden hét gérara-
.de van 'Juni J913—1917. p« totale sterfte aan
deze doodsoorzaken ts ramen tvas in Juni 1919 0.175
por duizend lager dan het gemiddelde van 1913—{17.
BARSINGERHORN.
De heer 'G. Smit Dz te Barsingerhorn. die voor
Banne ritting had ln /i© Schager en Niedorper Koggav
heeft ypor d«je functie bedankt. Ds Banne Barsiav
gerhorn koos ln zijne ptaats tot Hoofdingeland van
net Ambgpht de heer T).
Ma rees aldaar^
1200.0CQ MARK GESTOLEN.
noeg van je krijgen. O, je kunt me geloovenl Ik
Zij schudde het hoofd.
,4-aten we nu niet over liefde praten, hé? Had;
je veel succes in Moskou en Petrograd 1 Het moe;
toch heerlijk zijn om werkelijk groote triomfen te
vieren.".
Fioreen antv oordde somber:
„Triomfen? Ik heb een hoop geld verdiend".
Daphne Wink kirde:
„O, je zult w»l erg gelukkig; wezen, hè?"
Dacht ze ironisch te rijm?
„lk ben heel ongelukkig".
Hij stond op en ging naar haar toe. Zy keek hem
in het gelaat.
^Hot spijt ine dat Je zoo ongelukkig bent Ik weet
wiat dat ®eggen wil".
,4e kunt me helpen het Diet langer te rijn, kledne
Daphne, je kunt me bed pen vergeten". Hy zweeg en
legde rijm handen op baar schouders. Zonder rich
te bewegen, antwoordde Daphne:
„Ik veronderstel dat Je mevrouw Fioreen. wenscht
te vergeten, niet waar?"
.„Alsof ze dood was. Ah, laat alles weer worden,
7xx>als het vroeger tusedhem, ons was, Daphne I Je
bent volwassen; Je bent een vrouw, kunstenares, en
je
Daphne ing had het hoofd naar de trap gewend.
,;Daar ging 'de bel", zéide zy. „Aila 't rnljn oude lui
en» waren. Ze komen altijd zoówtat om dezen tijd!
0, wat vervelendl"
Fioreen liet haar los, en deinsde terug tegen den
muur. En daar, terwijl rijn hoofd een der Japansche
dwergboompjes raakte, stond hij op zyn vingers te
bijten. Zy ging roede naar de deur.
„Mijn. moeder heeft e»n sleutel, aoodat 't ook «i
niet geeft of lk je eigens verstop, omdat rij altijd
zoo degelijk rondsnuffelt. Maar misschien zijn ze
't ook wel niet. Bovendien ben ik nu niet bang meer
voor ze: het maakt een kolossaal iverschil als je
zoo heelema&l op Je eigen woont."
Zy verdween. Fioreen kon de scherpe stam van
een vrouw, de tamelijk «dorre, zalvende van een
man, en het geluld van een klajaoen hooren. E®
met een boosaardig schouderophalen stelde hy rich
in een verdedigende houding. In de val gekvopent
Die kleiivo duliveldn! IDie kleine diuifachtige duive
lin! Hy zag een daime In een zijden japon, bietrood
met groen, oen kort, dik meneertje met een ronden
grijzeudien baard, een grijs pak aan, en een kledne
dahlia in rijn knoopsgat, en achter hen, Daphne
Wing, opgewonden «n met erg ronde oogen. Hy deed
een schrede vooruit, van plan zonder meer heen te
giaan. De heer aacido:
„Stol ons «ven voor, Dalay. Ik verstond hst niét
De politie te Zaodvoort heeft op verzoek d«r
utifceche Justitie aangehouden een tweetal Duw
©chor» verdacht van diefstal van één mdlliosn twe*
honderdduizend mark.
T>u
meneer Dawson? Hoe maakt u X meoég
er een van de iimpreaaario's van rnljn. doch.té
Wangenaam kenni» te maken, meneer".
Fioreen baalde diep adem van verlichting en bd|
Meneer Wagge'a ivarkiensoogjes hadden zich op
dwvrgboómpjes gevestigd.
„Ze heeft hier een heel aardige gelegenheid vo»
r werk, rustig en onconventioneel. Ik hoop, dat
een goed idee heb' van haar talent, meneer? U W
r wel slechtere vinden, zou ik zoo zegge'."
Fioreen maakte nogtinaals een buiging.
„U kunt tnotaoh op haar rijn", zeilde hy ,riJ
een rijzende ster".
Meneer Wagge schraapte rijn keeL
„Oh", zeide hy, „j ja! Toen. ene nog maar zoo»
hummel was, dachten we al dat 'r wat bij z^t. Ik
angzamerhand veel belang in 'r werk gaan
't Is mijn vak. wel niet, miaar lk geloof toch
d'r geen gék figuur in zal slaan. Ze werkt hartf'!',
hou. van menschen, die volhoue'. Al» je (voüxxkni
de halve slag om 's succes al gewonne'. D'r zli»
véél van dié jongelui die denken, dat 't leve' 'o
let je is. Dat zul' u in. uw beroep ook wiel heal
tegen konume', mieneer".
„Robertl"
Ben huivering voer lange Fiaraen"» rugg-
,4 aa?"
„De naam waa niet Dawson!" n
Ér volgde een lang oogenblik van epannlng-
den eenen kant bevond rich die zure vrouw,
haar hoofd' vooruitstak al» een booz» kloek, aam
■nderen kant stond Daphne Wing. wier waJ1©""
steeds rooder weiden. Zy opende haar Hippen
kiemde haar handen saimen op haar mooie hors'',
in het midden bevond rich die breette,
stalte, <met «leed» rooder wordend gericht, 1**»»
oogen en steeds heesoher stem. ..h»
„JIJ schurk! jy «atensche schatvuit!" De geé»^[
kwam op ham af en bdef een kwabbige vui»
boog. Fioreen sprong de trap af, en rukte de v
deur open. Hy li„p nv^n, ten prooi aan een K fl
van groote; vernedering. Zou hy teruggaan «n d
proleet met zijn baardig gericht bij de keel vaiw
En wat düe kleine feeks betrof? Doch
■over haar waren te gecxumpliceerd om <W1',€V en
dep te kunnen brengen. En toen /U'*L
bllndr rijn de wegen van den geest rini .a^o
gedachten terug naar Gyp, sooals tc daar ®P (J1.
■houten 'kist zat, en haar bekentenis deed;
gels «n geesels er van pijnigden hem
ooit.
Wordt vervolgd-
