Alltlttl Bitlis- Mmitnüi- Lulhnillii. ZATERDAG 3 JAnARl 1920 s jnarnann No, 6543 wordi vervaardigd van uitsluitend lekiasse Uverzeesche Tabakken Uitgevers: TRAPMAN Co. EERSTE BLAD. Staatskundig Overzicht. Alkmaarsche Tabak yan J. R. KEUSS FEUILLETON. DE VERBORGEN VALLEI j de balken, om rijn hoofd tusschen de armen te begra- Du blad verschijnt viermaal per weekDinsdag. Woensdag. j Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur Wor- den ADVERTENTIËN in het eerstuit komend nummer gekaatst. SCII AG F. X, LAAN D 5. |[nt. Teleph. No. 20. - 1 Prijs per 3 maanden fl.55. Losse nummers 6 cent. AD VERTEN TIËN van I tot 5 regels f 0.80. iedere regel meer 15 cent (bewijsno inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. i Het miinisterieuRuys de Beferenbrouck is van hel den toesland, waarin ondanks de honderden mijliofer begin af niet gelukkig geweest op het stuk van het Wen, die in den loop der jaren daaraan waren besteed, militair beleid. De billijkheid vordert daarbij terstond 'onze vloot verkeerde, wierd in den puden sleur voort- te erkennendat zijn taak in dit opzicht ook met ger gegaan. De minister Naudin -ten Cate Verdwjeetn wel makkelijk was. Zijin optreden viel samen met het einde van het tooneal, maar de minister-president zich tij van den wereldoorlog. Zoolang deze duurdfe was de 1 dedijk met het vlootbeheer belastende, sleépté zonder taak der Regeering op militair gebifed weinig anders v«el moeite de begrooting er door. r' (dan het bevestigen, zoo mogelijk uitbreiden van het Een nieuwe minister van Marine kwam, ditmaal bestaande. Daardoor was het voor "het ministerie-Gort jvaif der Linden, behoudens eenige kleine moeilijki heden als die van de opkomst der landstormjaarklassefn, die tengevolge van eigen halsstarrigheid den minister, Bosboom ten val bracht, op militair gebied tamelijk ivoor den wind gegaan. Wan'neer het met het tegen woordige ministerie spaak is geloppen» dan behoeven de afgetreden bewindslieden van hel vorige 'Kabinet daaip" uit zeker iniet de conclusie De trekken, dat Zij 2oo<~- veel flinker en Lekwamfer zijn geweest Het einde van den oorlog bracht echter .geheel nieir 'we toestanden. In de eerste .plaats onder het petrsoinéél van le«er en vloot. De langdurige m obi lisa l fe-tees ta nd .had te veel van de Ia-achten gevorderd. Allerwegen, ook in het buitenland, maakte zich een min of méér onkrijgstuchtelijke geest van de militairen meester. Men l-kon zich niet langer., voegen in tel militaire verband. De Harskamprelletjes bij het leger in October, de revolutionaire woelingen bij de liarinè in November jleverden het bewijs van den overspannen toestand. Noch de minister van Oorlog, de hècr Alting von Geusau, mocn zijn college van Marine toentferfijde nog de vice-admiraal Naudin tea Caie, waren begen den nieuw-en toestand opgewassen- Voor beiden was zij vofnden hei goed, rij nnltT.n£lh'.:rf mini vlo IVviaArlf)» TTümór Q TI iSflA. rfialn ^Arnalii Is nS,tn-./l nieuwe minister van Marine Kwam, oiimaai «een burger, een jeugdig Amsterdamsch advocaat, wifens eenige aanbeveling voor het hooge ambt was, dat hij als eeri goed vaderlander, een warme belangstelfijngl voor de Marine koesterde. Alsof dat voldoende was om liet zoo moeilijke vlootvraagstuk op le lossen. Het moest spaak loopen en het liep dan ook spaak i De hoeren, van Oorlog en Marine hadden hun nieu-' we bojro-otiingen opgemaakt en in. Sjeptenrbcr door huin ambtgenoot van binanciëln bij do Kamer doen indieH uien. Nieuwe banen .openden die begrootiingéu ni^t. Wel heette de Memorie vamToelichting van. den Minister van Oorlog schoon®. beschouwingen over dein Volk-ëtor bond, doch "het eindresultaat was bij hem zoowel als bij zijtn MarinocodegA: alles blijft bij liet oude. Ja, :aUes btétf bij het ondc, behalve do eindcijfers dér begrootingfcn, die gingen ©gn flink 'stuk omhoog. Im mers, zoo motiveerden de hoeren ministers die vér- hoogimg, aües wordt met den dag duurder on..„ 1920 is £en scürkkel jaar; ik moet ér dus rekening mee' houden, dat ik al nyjn mensehen 366 iuplaals van 365 dagen onderhouden moeL Meer hadden deze bewinds lieden niet te vertellen in een tijd wiarin alles naar hervorming snakte. En de andere lredon der Regeéring, •?-ii vnfn/lAt, höii hwowI vii vArzAM&n 7.io.h 'Q11 hi'i n.«ï niAf tp- - o u verzotten zich althans niet te- een dergelijk optreden van hun mïïtare collega's. Het was een defojisi'e-jpolitick van 'Gtvd zegen dein greep 1 Doch de Kamer en het .Nederlands ene Tolk gevoelden het anders. Er ging een kreet yan verontwaardiging op, toen men. zag, dat de Regeering .alleen 'voor militaire doeleinden nteer dan .hondordlnlillioön gul den wilde gaan besteden. De eisch bezutr^iing op dg militair* uitgaven jtionk luider dart ooit n. N«derte>-J En zij klonk niet alleen bij, de oppositt Katholieke kiesvereenigingen vergaderden etn namen moties aan, die rij toezonden aan haar Karerleden. Bij, het algemeen begrootingsdebat klonl zelfs de stem der vrije liberalen, die aifers toch voor militaire uitgaven niet zoo bag zijn, de Regeering dreigend in de ooren. De minler-presidënt bevreesd voor ongelukken, zond een bodschap naai? Voin Geusau en Bij'ieveld. die maar één word inhield.: bezuinigen 1 Nu, er werd bezuinigd, maar hoe! De .minister van Marine schrapte dan inbouw van twee kruisers van zijn begrooting, Heil wfen dezelfde kruisers, waarvan wij reeds een. jaar eeler den af- bouw hadden willen stpppen, om 'éérst ms i,e k'uirri Sten afwachten of deze peperdure schepeiwel in ons nieuw defensies telled zoudea passen. De Luier vér- wierp ofoze motie, nadat dc imnisler-p fcideut ver» klaard had, dat men ze gerust kon afbogen, omdat zij zouden passen „in ieder slels'el". Dit jacliiedde in Maart 1919 en op 22 November van dhrifde jaar geeft do minister van. Marine ze prijs ndat ze in zijn.stelsel niet passen. Doch vor lij op 22 November de schepen, prijs geeft, heet! jij op 17 begrootingen in .het vorige jaar, is dit van vrijzinnig-1 November nog even dc gelegenheid te bil genomen- 1 democratische rijde duidelijk, in bet licht gesteld. De om met een Engelsche firma «en contract f e sluiten Regeering had die begrootinglen- ingericht als ware et voor dc levering van ruim anderhalf mioea gulddn geen wereldoorlog gewieestZij wilde wpderom tiènial" pantserplalen voor den .afbouw vail deze le schepen, len millictenen ten koste leggen aan een verdédigingsn Daarbij ontwikkelde do burgerminister ui volledig stelsel, dat. zoo het al ooit waarde gehad had. die nu Lylootplain. Er was geen enkel grool schi bj, dat is toch zeker liad verloren, En ondanks het droevig beeld waarj doch er kwamen zooveel soorten n kleinen© dat de minister van Marine zelf moest ophangeto van schepen, vliegtuigen, mijnen In .aflorlöi pidere vér- de eerste ontmoeting m<et de Tweede Kamér alléaj- onaangenaamst. Doelt terwijl de zeeman toen het kort, 'maar krachtig besluit inam den ministerrok weer uit te trekken, besloot de andfer toen hij zag dat rijn houding bij de Kamer niet in den smaak 'viel, maar liever die houding te veranderen. Daardoor stond, het •echter reeds terstond, vast, dat het ook met den heer Von Geusau vroeg <*f laat moest spaak loopen. De t/Kamor TM-ger 'lx-eit ©em. .zxuni^Mj die -met naar haar pij pen wil dansen lastig maken, veel lastiger maakt zij het op den duur hem, die wel ratet haar medegaat. doch van wien rij gevoelt, dat hel niet eigen over tuiging is, die hem d,aartoe dringt, dat hij meer gedre* van wordt dan zelf leiding geeft Zeer duidelijk was het laatste het gevat bij 'den. heer Von Geusau. Te ernstiger was dit, nu deze bewinds-f man optrad in een tija, waarin alles roept om, nieu-f we lijnen. Het volk eh rijnvertegenwoordiging willen in .overgroote meerderheid niet langer voortsukkelen op het oude pad Men wil niet Janger millioenen en nog eens millioenen' besteden aan ©en defensie-stelsel, -Waar- :van men het nut niet langer inziet. Waar de vroeger zoo geduchte tnabuur Duitschland, militair voor miinstens eenige tientallen jaren is uitgeschakeld, Waar edn Vol~ ken bond op komst is, waarvan men toch op rij'n minst bonen mag, dat hij. tot eenige beperking van bewapen toing zal leiden, waar men zich in ieder geval in afwacht ting van heigeen die Volkenbond brengen zal, toch. nog eens dient te beraden op hetgeen er van ons vérdédi'- ;gings-stelsel worden moet,daar zou het onVerant-i woiordtelijk zijn, zonder mee?r door te gaan op den ou den voet Reeds bij* de behandeling der oorlogs- en marine. in ie! jig£ werktuigen op voor, dat jnen zich refeds, bij oppjrvlak'kige lering afvroeg; zal dat niet nog Veel nieu kosten? Doch die kosten voor 4a't nieuwe plan kWsinen op de begrooLingfevoor 1920 nog niet voor en dcapoor was er een millioen of vijf van de marin'eber groiing afgegaan, waarmede men blijkbaar hoopte aan Ëaar bezuiniging hongerende Kamerleden eeln zoo e kluif te hebben toegeworpen, dat zij wel minstens jaar zoet zouden rijn. ZfO kwam echter onze ongelukkige bewindsman tus- scha twee vuren. Aan den ecnen kant stonden de lodr. der vo-1 ksvertegeaiwoordiging, die deze bezuinir j yjni onvoldoende vonden, aan don. anderiejn kan rij, en het dpodlot wilde, dal zich onder hen i juis 's ministers naaste vrienden h-evoind'en, die voor gold en geen minister tier wereld dé monié krui- j S'ira wilden prijs geven- Diö laatsüein vo-ndcia warman U ©ia bij de zeeo-tfi.ci.ercn. Geheel .hel korps marinér I offi.iiorcn. liep -onder leiding van, chef ön, sous-chef v u den marinestaf, die nog wel zetelen in het eigen, itflbiuw van 'den minister, tegen, d'dn bewindsman, te hp-q>. Het regende ingezonden stukken in de pers, oB creeniging „Onze Vloot' te 's Gravcnhage 6n de t-^oniging van Marineofficieren in den Helder, haastten '4cl protes tvergadcringen te Kileggen om .den minister Li jestrijd-en, die de gedurende den oorlogsfijd van de Ipner afgeperste schepten weer wilde gaan prijsgevén. 'Cp zichzelf deed deze oppositüe der officieren niet sympathiek aan en is er dan ook in dé Kamer rijvet niemand geweest, «lié deze houding in beA 'tlirming heeft genomen. Niét bemin had rij ,tot gevolg, <Bt er zooveel van hetgüen zich binnein muren van lpödeparl-ement van Marine had afgespeeld, bloot kwam. ©tl liet beleid Van 'den minister in i&&n allerzo-nder*ï ikièt licht kwam te staan. Daarbij' kwam npg, dat ge" (juinde da laatste dagen voor die behandeling der ber ffohimg, hardnekkige geruchten de rondo dodieiu. dat te Iruisers toch weer zouden wordfen,afgebouwd, m. a.w. rit do minister opnieuw hèt jqer 'zou wendén. .heer Bijleveld is f&r niet in geslaagd, den indruk wir -•} riemen, dat deze geruchten waarheid bevattén. W< bleef hij den aanbouw van de kruisers 'bestrijden, doéi nu onder bijvoeging van rie woorden ,.als' zooi da'tig". Hieruit viel niet anders af te Jéiden dan dat hijae op stapel staande schepen niet wilde gebruiken voa hun oorspronkelijke bestemming, doch dat hij wed. wilde overwegen of hét fliisschien mogelijk was ze pch af te bouwen en dan te gebruiken voor eeri. anrjr doel Et was oaimogelijk -een der^elifk zigzagbeleid te steiiicn. Ter linkerzijde van dé Kamer was dit Ge algèteone o-pinie; bcr irech'lerrijd© jjestond ondanks al jet gebeurde groote inéiging den minisil-ei* de hand bom net hoofd te houden. Het schoen dus aan- vainjelijk volstrekt niet uitgesloten,, dal dé mi ais ten zijn begroeting, zij het. dan niet een énkele stem meédcfl-ncid, nog zou zien oangnomen. Het optre* do,van con doei van dé eigen pa nijgen ooien van dén miriter tiood echter du weegschaal, naai' de zijde van zijn tegenstanders overslaan. Eenigfe der anti-' rovdutioamaire Kamerleden maakten ml. van don. ar boui' der ki-uisers volgens het oorspronkelijke plan oen voorwaarde, zonder welker vervulling rij niet be reid waren don minister te handhavfen. Natuurlijk kon de'hoer Bijleveld ïïeze vcoitwaarde niet inwilligen; daavoor had hij te heslist verklaard, dat de krui sers niet thuis behooi-den in rijn systeem. Nü was dfe verwerping zeker, zoo zék^r. aal niemand meer het wood wensch te te yocren over de onderdeelén dér begroting en d-e Kamer terstond kon ovérgaari lot jie eind lemming met het békende resultaat. Ojk de minister van- -oorlog had, zijn Memorie van door HUBERT FOOTNER, voor Nederland bewerkt door L. ALETRINO. Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht. 18. De dageraad begon in de vèrte vóór hen te gloren, de zon klom op, en zond haar stralen rieer op die j rivier. Charley werd wakker en allen namen nu een pagaai ter hajnd. Zij lieten thans de hoofdketen van gebergte achter zich; de rivier vervolgde haar loop kronkelend door wijde Vlakten en rond den voet van minder hooge heuvels. Zij nuttigden het ontbijt op een vooruitspringende zandbank, waarbij' edn fantastische hoop drijfhout, dat -daar -bij! een hoogeu vloed was achtergebleven, hen ruim van brandstof voorzag. Toen d-e zo-n de middaghoogte naderde, haalde Nah- mya den blinddoek' .weer te voorschijn^ Haar gelaat vertoonde weer de oude, sombere, bijna' norsche uit drukking. Nooit had Ralph vermoed, dat iemand ge beurtenissen, die zóó dicht achter hem lagen, zóó snel vergeten kon. „Wij gaan dadelijk aan land," zei-de zij. „Dan heem ik 'den doek weer af." Ralph liet zich gewillig blinddoeken. Zij koersten landwaarts, toen op eenigjén afstand het holle, keelige geluid van gen waterval" zich liet hoe ren. Ralph ino-est eenige oog^nblikken wachten, dat rij de kano hadden ontladen en de bagage opgepakt. Toen werd hij den oever op geleid, en betrad naar rij'n voeten in de mocassins konden voelen, een hard pad. „Leg uw hand op Charley's scho-uder en voilg hem," sprak Nahnya. „De weg is goed. U zult niet vallen." Na enkele minuten nam Nahnya den doek weg, eri Ralph constateerde dat ze thans weer in een wbua wa- Ten. Maar het was ditmaal' slechts een bosch van zware .ratelpopulieren, met nechte, witte stammen -en glanzende, trillende bladeren. AF een. eindeloos bruin fint slingerde het pad zich langs en achter hete Te dicht was de aarde in den loop der eeuwen door de mocassins van de reizigers, de hoeven en zooien der wouddieren saamgedrukt, dan dat er nog iets op groeien kom Ralph vermoedde op grond hiervan» flt hij zich op een jioo-fdverkeers\v,eg bevond. Deze lip, voorzoo- ver hij oo-rdee'ten 'kon, in noordoostelijke ithiïng. Het viel "hem echter moeilijk daaromtrent Aerheid te. krijgen, want het pad slingerde zich voodurend. en meestentijds kon hij, de zonnestralen doo net dichte loof niet voelen. Zij hadden naar schatting twaalf a vijfth mijl. af*-'" gelegd, toen Nahnya liet halt houden. Zijwar^-n tom gekomen in. een kleine grasvlakte, die eeri til stroonp" je omzoomde. We zullen hier blijven tot middernach!' zeide af. „Tol zoólaing zullen we slapen." Ralph werd tegen zonsondergang wak Ir éri be merkte, dat 'fiij met. Charley alleen, in heljcamp wis. Iiij dacht aan de andere koenen, toen zij vas wegge slopen, en hij! haar gevolgd had. Maar".it'zou iiji dat. niet do-en. Weldra zag hij haar icTUgMen laigs heizelfde pad vainwaar rij geko-men ware, met en bijl óver naar schouder. Hij; memde dathuar grig slepetnd was, en dat op haar gelaal een üldrukkng lag van onuitsprekelijk verdriet. Maar to4 hij- siol w-as opgesprongen, zag hij dat hij- zich \rgist iud: het was do oude, ondoorgrQndelijke ,exp«ie, de weer een. muur tusschen hen opwierp. ..Binnen vijf uur vertrekken wij", zeidezij rujig.' „ua nog wat slapen." Zij zelf legde zich eenden afstand in hel gras. Het was pikdonker toen rij opbralten ei hun. De- gage oplaadden. Zij waren genoodzaaU, toi zij pad verder volgden, dicht bij elkaar te blijvé Wclra daald«n rij zigzag gewijs de helling ei laingcf rekten heuvel af, waar de wieg minder goe-dwas ©n hier en. daar. tenge^'nlge van zwar© regels, aten ër* loonde. Ralph kon slechts met moeite vo>rui|kom.n vo-ortduremd stootte bij zijn voeten aar, uUek,ad;e boomwortels, en trapte hij onverwachts ijl ti.eiy kuen. Toen riij eindelijk aan den vo,et van -den htuvl wre'n gekomen, werd hot pad w©er beter, rnair ftaliya, die voorop giing, week. nu van den w,eg af émJiet Charley en Ralph haar voteen door een gooe ijog- begroeide wéid©: schuifelend bewogen rich br.tnpas- sins door het vol'.e gras. De hemel was zwaar bewolkt. Ralph ko-n eruu.'er- nood Nahnya voor hem zienal het ander-^citi in de dichte duisternis te rijn opgeslokt To^ steen Nahnya precies te weten, waar rij ^evAdri Op e«n zeker punt, dat rich. voor Ralplt, doorüSjjij- zonprs on-derscheadde, hield, rij' halt, «n zeide: ,Je zullen hier wachten, tót hot licht is. Jo kunt slann, wanneer je wilt." Di dageraad bracht een nieuwe verrassing: zij' lagen bijnjtaaan den rand vari eoai steil© zaridneiling, en f twcéonderd voet béneden hen spoedde zich 'n bréé de troom voort, de rimpelende oppervlakte ^inste? i renc in het groeiend© licht als geplooid saöjn, als vloeie het water ondiep, over een matten spiégék De troom strekte rich ver t©r linkerzijde uit als een. glanend lint, hoog ingoslol-ein door kale héllingete StromaBvaarts waren verscheiden© kleine eilandjes ori_ wezel ijk zichtbaar in 'den dunnen morgennevel. Ht was een soort reusachtig© trog, waarin de ri vierliep. Vain den oeverrand strekte net land rich in zache golvingen tof in wazige verton uit. Achter hun kam) ein ter linkerzijde *r van deinde, zoover -hun oogbeikte, ieen van gras, van'een vréémde, diép- grode tint in het halflicht. Ter réchtorrijde begon- iruen op ongeveer ©en halve mijl afstand, begroeide heutls op te klimmen, geschaard als coulissen ach ter ikaar, de een al hooger dan de andere. Dé rib vier schéén, op het .eerste gericht te voorschijn té tredn van achter een kam dezer heuvels. Tot rijn verbtziing ontdekte Ralph achter zich ©en tweetal oude, verv;l!en blokhuizen, waarvan de ramen met plariken wam dichtgespijkerd, en de deuren gegrendeld. Eri met een schok nerinnerde hij rich, dat er ook nog blanjen bestonden buiteri hem zelf. Nrinva was druk bezig een pak in dekens te wik kel ec Met een touw hield rij het bundeltje bijéén; toeindo laatste knoop gelegd was, Reikte zij het aan Chatey over, waarop rij', met eein kort l^vd, hen voorjng, de steiie ocverMling al. 2aj bereikten, half Jo-opnd en half glijdend, den waterkant, waarheen miinütuurlawinen van kiezelsteenfjies hen vo-lgddu. Ber; nede„ opgesleept t-cgen de st-eeném, lag 'n kléin vlot. waaran <le vier balken door een sterk, licht koord werern samengehouden. Een kleine pagaai was tus schen de balken gestoken. Hetzelfde touw had vroe- ger jediönd ora Ralph 'te binden©en ander stuk ler vsi was gewonden om het pak 'dat Charley dropg. Ralp! begreep dat dit vlot Nahnya's werk moest rijn: 1 daaroor had rij de bijl inoodig gehad, den vorigen - middg, terwijl hij en Charley sliepen.' I Nafova en haar halfbroerstuwden het, vlot zóó j ver ia hel water, tot het nog slechts met de uiteinden der baken op de steenen lag. Charley hield het legén, Antwoord op de begrooting gaf er blijk van, het bezuinigingsbevel opgevolgd. De internationale ver houdingen waren, zoo verklaarde hij, inmiddels zoo zeer opgeklaard, dat hij zijn hervormingsplannen nie-t langer behoefd© uit te stellen. Er zou dus flink .hervormd worden 1 De duur van den eerste oefenings- tijd zou van acht en. een halve maand op zes -maan den worden gebracht, heit aantal beroepsmilitairen zou worden ingekrompen en de landweer zou wor den verkleind. Alleen die veTk-leining van de land weer leverde al een besparing van vijftigduizend gulden per jaar op. -Een geweldig-bedrag niet -tfaar op een begroeting van meer dan vijftig millioe-n in het geheel! De voorgestelde hervormingen- maakten den in druk van gedwongen fraaiigheid. Hier was niet een bewindsman aan het werk, die uit -voilé overtuiging nieuwe banen insloeg. Integendeel hier werden niet meer concessies aan de nieuwe ideeën gedaan, dan noodig was om enkele millioenen ie kunnen bespa ren. Van afschaffing van het kazernestelsel, eersten eisch -van democratische legerhervorming, geen spoor! Oefening uitsluitend gedurende de zomer maanden, zoodat gedurende den winter geen soldaat onder de wapenen is, de minister durft hét niet aan. Feitelijk vastgeroest in den ouden sleur, zich niet kunnend verheffen boven de begrippen, hoersche-nde bij de omgeving, die hem omringt, durft de -minister slechts noodgedwongen- een enkel bescheiden stapje in een andere richting tfe doen. Daarbij komt dan nog, dat hij het leger wil re-or- ganiseeren zonder eigenlijk te wetén, op welk doel onze verdediging -gericht moet zijn. Feitelijk blijft daardoor alles bij het oude. Met den afbouw van kostbare betonwerken in de stelling van Amsterdam, niet den bouw van forten bij Kijkduin en bij Vlissin- gen wordt voortgegaan alsof er geen wereldoorlog ïs geweest en de toestanden nog precies dezelfde zijn als in 1914. De eenige, die daartegen in de Kamer principieel sr.eJling neemt, is de leider der vrijzinnig-democra ten, Mr. March-ant. -Hij zet duidelijk uiteen dat wij zoo niet mogen doorgaan. Vóór alles is noodig: rust. In alle kalmte moeten wij overwegen,' w-at straks onze positie zal zijn in den Volkenbond en daarna moeten wij'besluiten, wat wij zullen doen met ons verdedi- gin-gsstelsel. Gedurende die periode van afwachting krimpe men de oorlogsbegrooting in tot het aller noodzakelijkste. -Slechts de bedragen, noodig om den dienst gaande te houden moeten .er op voorkomen; Dieuwo lichtingen moeten vooa icopig niét worden op geroepen, alle nieuwe plannen worden opgeschort, tot er zekerheid is. Doet men dat niet, dan zullen over éen of twee jaar weer ettelijke millioenen nut teloos blijken weggeworpen. De liberalen durven dat niet aan. Als steeds blij ven zij halverwege staan. Zij diend'en een motie in om de lichting 1920 kleiner te doen zijn. Wat zij wil len is op zichzelf natuurlijk wel een kleine bezuini ging, doch zij handhaven daarbij de bestaande kost bare organisatie en maken aldus aan de geldverspil ling geen einde, al verminderen zij toet bedrag daar van. De iRoomsch-'Katholieik-e afgevaardigde Bom arm vinldl de'motie 'dei' liberalen --prachtig. Zijn redevoer, ring is een en al a^ti-militarisrae en ontwapening. Hij -deelt ons mede, dat eigenlijk geheel de Rcomsch- Kathoiiéke kerk voor ontwapening is: de kerkvaders, <1© bisschoppen, de Paus, ja- wie niét al! Maar als aanstonds de heer Von Geusau mc; grot' geschut te gen de moties optrekt, ze onaannemelijk verklaart, ja,volgens den een bedekt, volgens Gen ander open lijk dreigt met een kabinetscrisis, dan kruip; de heer Romans in zijn schulp, dan laoi hii de Pau s en dc kerkvaders praten en siomt met al zijn vrienden tegen. De moties worden ven-worpen; die van de li beralen rechts tegen links, die van den heer «Mar- ehant met veel grooter stemmenverschil, omdat noch de liberalen, noch de neutralen hem durven steunen in zijn krachtig en principieel streven tegen den ouden militairisfischen sleur. Doch wie meent, dat de leider der vrijzinnig-demo craten toet' thans op zal geven, heeft het mis. Hij dat het. luiert zou afdrijven, terwijl Nahnya. 'knielend op de Jialken, h-et pak stcviaaan e\en dwarsho-ut hevea-4 ligde. Toen ze hierm^é/klaar was, sprong rij Weer op <ren- oever, en een drukkende stilte kwam over hét j drietal. Ralph wachtte apathisch op eenig bev©l» maar - er kwam biets. Zelfs Narmya' scheen verlegen en niet te yelen, wal rij doen moest: rij: had Ralph d©n rug toegewond- Charley lag nog steeds op zn knieën en i hield ,het vlot vast. I Ralph's geest was te zeer mjet smartelijke gevoeléns vervuld, .dain Gat de boteek©rïis van deze.toeberéidfj solen, tol hem doordrong. Van het eerste oogenblijt had hij zich gewend allé beschikkingen betreffende dó. 'reis aan Nahnya over te laten en op wat zij deden? sloeg hij' betrekkelijk weinig acht Hij was h»e<t, die d© stilte verbrak. „Dat kleine ding kan nooit sterk genoeg' rijn, om •oins drieën te dragen," zeide hij'"lusteloos. ,,Toch ,wolv" meende Charley grijnzend. Nahnya zei_ de jniets. Zij hield het hoofd vaii Ralph afgekeerd en later heiinn-erde Ralph zich, dat de knokkels harer vingers wit waren, zoo sterk kiemde zij d© handen opeen. Hij stapte o nhert vlot om de draagkracht er vaii te beproeveüi. Op hetzelfde oogenblik duwde .Charley bet met .de kracht van rijn bug vooruit, den stroom in. Toen begreep Ralph. "Snel wondde hij rich om. Een felle ,smart doorvlijmde rijn borst. „Nahnya!" riep hij, in wild, wanhopig verwijt. Zij wendde rich niet om, maar liet -.was als door schokte haar zijin roepen; rij: boog het hoofd, als wiMa rij eetn slag ontwijken» cn drukio dc handen teged do ooren. Charley lag nog op de steen©11 geknield, rijn donker gelaat" vertrokken tot e©n zonderlinge grimas. „Vaarwel, Looralph!" schreeuwde hij. Bij de wilde gewaarwordingen» verrassing, verdriet eb. woede, die hem bestormden, werd Ralph rich slechts ééln ding hewsut: ihij zag alleen Nahnya, met de handen tegen de oor,en gedrukt. Zij scheen, van rijn zelfbcheersching hét uiterste te willen vergén. ,,Zé wil me miet meer hooren roepen 1" riep hij zichzelf gebiedend toe, en hij kiemde de tanden opéén. S Om zich je bevrijden van Ge martetenae gewaar- wording, haar langzamerhand op den oever ie rieJi te" rugwijkeai.' naannato zijn vlot verder den stroom ür schoof, wierp hij rich in rijn volle lengte voorover óp véo/Hij Gacht er niet aan» dat het vlot niet vast lag;

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 1