Alltlttl Bitlis-
Mmitnüi- Lulhnillii.
ZATERDAG 3 JAnARl 1920
s jnarnann No, 6543
wordi vervaardigd van uitsluitend lekiasse Uverzeesche Tabakken
Uitgevers: TRAPMAN Co.
EERSTE BLAD.
Staatskundig Overzicht.
Alkmaarsche Tabak yan J. R. KEUSS
FEUILLETON.
DE VERBORGEN VALLEI
j de balken, om rijn hoofd tusschen de armen te begra-
Du blad verschijnt viermaal per weekDinsdag. Woensdag. j
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur Wor-
den ADVERTENTIËN in het eerstuit komend nummer gekaatst. SCII AG F. X, LAAN D 5. |[nt. Teleph. No. 20.
- 1
Prijs per 3 maanden fl.55. Losse nummers 6 cent. AD VERTEN
TIËN van I tot 5 regels f 0.80. iedere regel meer 15 cent (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN.
i Het miinisterieuRuys de Beferenbrouck is van hel den toesland, waarin ondanks de honderden mijliofer
begin af niet gelukkig geweest op het stuk van het Wen, die in den loop der jaren daaraan waren besteed,
militair beleid. De billijkheid vordert daarbij terstond 'onze vloot verkeerde, wierd in den puden sleur voort-
te erkennendat zijn taak in dit opzicht ook met ger gegaan. De minister Naudin -ten Cate Verdwjeetn wel
makkelijk was. Zijin optreden viel samen met het einde van het tooneal, maar de minister-president zich tij
van den wereldoorlog. Zoolang deze duurdfe was de 1 dedijk met het vlootbeheer belastende, sleépté zonder
taak der Regeering op militair gebifed weinig anders v«el moeite de begrooting er door. r'
(dan het bevestigen, zoo mogelijk uitbreiden van het Een nieuwe minister van Marine kwam, ditmaal
bestaande. Daardoor was het voor "het ministerie-Gort
jvaif der Linden, behoudens eenige kleine moeilijki
heden als die van de opkomst der landstormjaarklassefn,
die tengevolge van eigen halsstarrigheid den minister,
Bosboom ten val bracht, op militair gebied tamelijk
ivoor den wind gegaan. Wan'neer het met het tegen
woordige ministerie spaak is geloppen» dan behoeven de
afgetreden bewindslieden van hel vorige 'Kabinet daaip"
uit zeker iniet de conclusie De trekken, dat Zij 2oo<~-
veel flinker en Lekwamfer zijn geweest
Het einde van den oorlog bracht echter .geheel nieir
'we toestanden. In de eerste .plaats onder het petrsoinéél
van le«er en vloot. De langdurige m obi lisa l fe-tees ta nd
.had te veel van de Ia-achten gevorderd. Allerwegen,
ook in het buitenland, maakte zich een min of méér
onkrijgstuchtelijke geest van de militairen meester. Men
l-kon zich niet langer., voegen in tel militaire verband.
De Harskamprelletjes bij het leger in October, de
revolutionaire woelingen bij de liarinè in November
jleverden het bewijs van den overspannen toestand.
Noch de minister van Oorlog, de hècr Alting von
Geusau, mocn zijn college van Marine toentferfijde
nog de vice-admiraal Naudin tea Caie, waren begen
den nieuw-en toestand opgewassen- Voor beiden was zij vofnden hei goed, rij
nnltT.n£lh'.:rf mini vlo IVviaArlf)» TTümór Q TI iSflA. rfialn ^Arnalii Is nS,tn-./l
nieuwe minister van Marine Kwam, oiimaai «een
burger, een jeugdig Amsterdamsch advocaat, wifens
eenige aanbeveling voor het hooge ambt was, dat hij
als eeri goed vaderlander, een warme belangstelfijngl
voor de Marine koesterde. Alsof dat voldoende was
om liet zoo moeilijke vlootvraagstuk op le lossen. Het
moest spaak loopen en het liep dan ook spaak i
De hoeren, van Oorlog en Marine hadden hun nieu-'
we bojro-otiingen opgemaakt en in. Sjeptenrbcr door huin
ambtgenoot van binanciëln bij do Kamer doen indieH
uien. Nieuwe banen .openden die begrootiingéu ni^t.
Wel heette de Memorie vamToelichting van. den Minister
van Oorlog schoon®. beschouwingen over dein Volk-ëtor
bond, doch "het eindresultaat was bij hem zoowel als
bij zijtn MarinocodegA: alles blijft bij liet oude. Ja,
:aUes btétf bij het ondc, behalve do eindcijfers dér
begrootingfcn, die gingen ©gn flink 'stuk omhoog. Im
mers, zoo motiveerden de hoeren ministers die vér-
hoogimg, aües wordt met den dag duurder on..„ 1920
is £en scürkkel jaar; ik moet ér dus rekening mee'
houden, dat ik al nyjn mensehen 366 iuplaals van 365
dagen onderhouden moeL Meer hadden deze bewinds
lieden niet te vertellen in een tijd wiarin alles naar
hervorming snakte. En de andere lredon der Regeéring,
•?-ii vnfn/lAt, höii hwowI vii vArzAM&n 7.io.h 'Q11 hi'i n.«ï niAf tp-
- o u verzotten zich althans niet te-
een dergelijk optreden van hun mïïtare collega's.
Het was een defojisi'e-jpolitick van 'Gtvd zegen dein
greep 1
Doch de Kamer en het .Nederlands ene Tolk gevoelden
het anders. Er ging een kreet yan verontwaardiging
op, toen men. zag, dat de Regeering .alleen 'voor
militaire doeleinden nteer dan .hondordlnlillioön gul
den wilde gaan besteden. De eisch bezutr^iing op dg
militair* uitgaven jtionk luider dart ooit n. N«derte>-J
En zij klonk niet alleen bij, de oppositt Katholieke
kiesvereenigingen vergaderden etn namen moties aan,
die rij toezonden aan haar Karerleden. Bij,
het algemeen begrootingsdebat klonl zelfs de
stem der vrije liberalen, die aifers toch
voor militaire uitgaven niet zoo bag zijn, de
Regeering dreigend in de ooren. De minler-presidënt
bevreesd voor ongelukken, zond een bodschap naai?
Voin Geusau en Bij'ieveld. die maar één word inhield.:
bezuinigen 1
Nu, er werd bezuinigd, maar hoe!
De .minister van Marine schrapte dan inbouw van
twee kruisers van zijn begrooting, Heil wfen dezelfde
kruisers, waarvan wij reeds een. jaar eeler den af-
bouw hadden willen stpppen, om 'éérst ms i,e k'uirri
Sten afwachten of deze peperdure schepeiwel in ons
nieuw defensies telled zoudea passen. De Luier vér-
wierp ofoze motie, nadat dc imnisler-p fcideut ver»
klaard had, dat men ze gerust kon afbogen, omdat
zij zouden passen „in ieder slels'el". Dit jacliiedde in
Maart 1919 en op 22 November van dhrifde jaar
geeft do minister van. Marine ze prijs ndat ze in
zijn.stelsel niet passen. Doch vor lij op 22
November de schepen, prijs geeft, heet! jij op 17
begrootingen in .het vorige jaar, is dit van vrijzinnig-1 November nog even dc gelegenheid te bil genomen-
1 democratische rijde duidelijk, in bet licht gesteld. De om met een Engelsche firma «en contract f e sluiten
Regeering had die begrootinglen- ingericht als ware et voor dc levering van ruim anderhalf mioea gulddn
geen wereldoorlog gewieestZij wilde wpderom tiènial" pantserplalen voor den .afbouw vail deze le schepen,
len millictenen ten koste leggen aan een verdédigingsn Daarbij ontwikkelde do burgerminister ui volledig
stelsel, dat. zoo het al ooit waarde gehad had. die nu Lylootplain. Er was geen enkel grool schi bj, dat is
toch zeker liad verloren, En ondanks het droevig beeld waarj doch er kwamen zooveel soorten n kleinen©
dat de minister van Marine zelf moest ophangeto van schepen, vliegtuigen, mijnen In .aflorlöi pidere vér-
de eerste ontmoeting m<et de Tweede Kamér alléaj-
onaangenaamst. Doelt terwijl de zeeman toen het kort,
'maar krachtig besluit inam den ministerrok weer uit
te trekken, besloot de andfer toen hij zag dat rijn
houding bij de Kamer niet in den smaak 'viel, maar
liever die houding te veranderen. Daardoor stond, het
•echter reeds terstond, vast, dat het ook met den heer
Von Geusau vroeg <*f laat moest spaak loopen. De
t/Kamor TM-ger 'lx-eit ©em. .zxuni^Mj die -met naar haar pij
pen wil dansen lastig maken, veel lastiger maakt zij
het op den duur hem, die wel ratet haar medegaat.
doch van wien rij gevoelt, dat hel niet eigen over
tuiging is, die hem d,aartoe dringt, dat hij meer gedre*
van wordt dan zelf leiding geeft
Zeer duidelijk was het laatste het gevat bij 'den. heer
Von Geusau. Te ernstiger was dit, nu deze bewinds-f
man optrad in een tija, waarin alles roept om, nieu-f
we lijnen. Het volk eh rijnvertegenwoordiging willen
in .overgroote meerderheid niet langer voortsukkelen
op het oude pad Men wil niet Janger millioenen en nog
eens millioenen' besteden aan ©en defensie-stelsel, -Waar-
:van men het nut niet langer inziet. Waar de vroeger
zoo geduchte tnabuur Duitschland, militair voor miinstens
eenige tientallen jaren is uitgeschakeld, Waar edn Vol~
ken bond op komst is, waarvan men toch op rij'n minst
bonen mag, dat hij. tot eenige beperking van bewapen
toing zal leiden, waar men zich in ieder geval in afwacht
ting van heigeen die Volkenbond brengen zal, toch. nog
eens dient te beraden op hetgeen er van ons vérdédi'-
;gings-stelsel worden moet,daar zou het onVerant-i
woiordtelijk zijn, zonder mee?r door te gaan op den ou
den voet
Reeds bij* de behandeling der oorlogs- en marine.
in ie! jig£ werktuigen op voor, dat jnen zich refeds, bij
oppjrvlak'kige lering afvroeg; zal dat niet nog Veel
nieu kosten? Doch die kosten voor 4a't nieuwe plan
kWsinen op de begrooLingfevoor 1920 nog niet voor en
dcapoor was er een millioen of vijf van de marin'eber
groiing afgegaan, waarmede men blijkbaar hoopte aan
Ëaar bezuiniging hongerende Kamerleden eeln zoo
e kluif te hebben toegeworpen, dat zij wel minstens
jaar zoet zouden rijn.
ZfO kwam echter onze ongelukkige bewindsman tus-
scha twee vuren. Aan den ecnen kant stonden de
lodr. der vo-1 ksvertegeaiwoordiging, die deze bezuinir
j yjni onvoldoende vonden, aan don. anderiejn
kan rij, en het dpodlot wilde, dal zich onder hen
i juis 's ministers naaste vrienden h-evoind'en, die voor
gold en geen minister tier wereld dé monié krui-
j S'ira wilden prijs geven- Diö laatsüein vo-ndcia warman
U ©ia bij de zeeo-tfi.ci.ercn. Geheel .hel korps marinér
I offi.iiorcn. liep -onder leiding van, chef ön, sous-chef
v u den marinestaf, die nog wel zetelen in het eigen,
itflbiuw van 'den minister, tegen, d'dn bewindsman, te
hp-q>. Het regende ingezonden stukken in de pers,
oB creeniging „Onze Vloot' te 's Gravcnhage 6n de
t-^oniging van Marineofficieren in den Helder, haastten
'4cl protes tvergadcringen te Kileggen om .den minister
Li jestrijd-en, die de gedurende den oorlogsfijd van de
Ipner afgeperste schepten weer wilde gaan prijsgevén.
'Cp zichzelf deed deze oppositüe der officieren niet
sympathiek aan en is er dan ook in dé Kamer
rijvet niemand geweest, «lié deze houding in beA
'tlirming heeft genomen. Niét bemin had rij ,tot gevolg,
<Bt er zooveel van hetgüen zich binnein muren van
lpödeparl-ement van Marine had afgespeeld, bloot kwam.
©tl liet beleid Van 'den minister in i&&n allerzo-nder*ï
ikièt licht kwam te staan. Daarbij' kwam npg, dat ge"
(juinde da laatste dagen voor die behandeling der ber
ffohimg, hardnekkige geruchten de rondo dodieiu. dat
te Iruisers toch weer zouden wordfen,afgebouwd, m. a.w.
rit do minister opnieuw hèt jqer 'zou wendén.
.heer Bijleveld is f&r niet in geslaagd, den indruk
wir -•} riemen, dat deze geruchten waarheid bevattén.
W< bleef hij den aanbouw van de kruisers 'bestrijden,
doéi nu onder bijvoeging van rie woorden ,.als' zooi
da'tig". Hieruit viel niet anders af te Jéiden dan dat
hijae op stapel staande schepen niet wilde gebruiken
voa hun oorspronkelijke bestemming, doch dat hij
wed. wilde overwegen of hét fliisschien mogelijk was
ze pch af te bouwen en dan te gebruiken voor eeri.
anrjr doel
Et was oaimogelijk -een der^elifk zigzagbeleid te
steiiicn. Ter linkerzijde van dé Kamer was dit Ge
algèteone o-pinie; bcr irech'lerrijd© jjestond ondanks
al jet gebeurde groote inéiging den minisil-ei* de hand
bom net hoofd te houden. Het schoen dus aan-
vainjelijk volstrekt niet uitgesloten,, dal dé mi ais ten
zijn begroeting, zij het. dan niet een énkele stem
meédcfl-ncid, nog zou zien oangnomen. Het optre*
do,van con doei van dé eigen pa nijgen ooien van dén
miriter tiood echter du weegschaal, naai' de zijde
van zijn tegenstanders overslaan. Eenigfe der anti-'
rovdutioamaire Kamerleden maakten ml. van don. ar
boui' der ki-uisers volgens het oorspronkelijke plan
oen voorwaarde, zonder welker vervulling rij niet be
reid waren don minister te handhavfen. Natuurlijk kon
de'hoer Bijleveld ïïeze vcoitwaarde niet inwilligen;
daavoor had hij te heslist verklaard, dat de krui
sers niet thuis behooi-den in rijn systeem. Nü was dfe
verwerping zeker, zoo zék^r. aal niemand meer het
wood wensch te te yocren over de onderdeelén dér
begroting en d-e Kamer terstond kon ovérgaari lot jie
eind lemming met het békende resultaat.
Ojk de minister van- -oorlog had, zijn Memorie van
door HUBERT FOOTNER,
voor Nederland bewerkt door L. ALETRINO.
Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht.
18.
De dageraad begon in de vèrte vóór hen te gloren,
de zon klom op, en zond haar stralen rieer op die j
rivier. Charley werd wakker en allen namen nu een
pagaai ter hajnd. Zij lieten thans de hoofdketen van
gebergte achter zich; de rivier vervolgde haar loop
kronkelend door wijde Vlakten en rond den voet van
minder hooge heuvels. Zij nuttigden het ontbijt op een
vooruitspringende zandbank, waarbij' edn fantastische
hoop drijfhout, dat -daar -bij! een hoogeu vloed was
achtergebleven, hen ruim van brandstof voorzag.
Toen d-e zo-n de middaghoogte naderde, haalde Nah-
mya den blinddoek' .weer te voorschijn^ Haar gelaat
vertoonde weer de oude, sombere, bijna' norsche uit
drukking. Nooit had Ralph vermoed, dat iemand ge
beurtenissen, die zóó dicht achter hem lagen, zóó
snel vergeten kon.
„Wij gaan dadelijk aan land," zei-de zij. „Dan heem
ik 'den doek weer af."
Ralph liet zich gewillig blinddoeken.
Zij koersten landwaarts, toen op eenigjén afstand het
holle, keelige geluid van gen waterval" zich liet hoe
ren. Ralph ino-est eenige oog^nblikken wachten, dat
rij de kano hadden ontladen en de bagage opgepakt.
Toen werd hij den oever op geleid, en betrad naar
rij'n voeten in de mocassins konden voelen, een hard
pad.
„Leg uw hand op Charley's scho-uder en voilg hem,"
sprak Nahnya. „De weg is goed. U zult niet vallen."
Na enkele minuten nam Nahnya den doek weg, eri
Ralph constateerde dat ze thans weer in een wbua wa-
Ten. Maar het was ditmaal' slechts een bosch van
zware .ratelpopulieren, met nechte, witte stammen -en
glanzende, trillende bladeren. AF een. eindeloos bruin
fint slingerde het pad zich langs en achter hete Te
dicht was de aarde in den loop der eeuwen door de
mocassins van de reizigers, de hoeven en zooien der
wouddieren saamgedrukt, dan dat er nog iets op groeien
kom
Ralph vermoedde op grond hiervan» flt hij zich
op een jioo-fdverkeers\v,eg bevond. Deze lip, voorzoo-
ver hij oo-rdee'ten 'kon, in noordoostelijke ithiïng. Het
viel "hem echter moeilijk daaromtrent Aerheid te.
krijgen, want het pad slingerde zich voodurend. en
meestentijds kon hij, de zonnestralen doo net dichte
loof niet voelen.
Zij hadden naar schatting twaalf a vijfth mijl. af*-'"
gelegd, toen Nahnya liet halt houden. Zijwar^-n tom
gekomen in. een kleine grasvlakte, die eeri til stroonp"
je omzoomde.
We zullen hier blijven tot middernach!' zeide af.
„Tol zoólaing zullen we slapen."
Ralph werd tegen zonsondergang wak Ir éri be
merkte, dat 'fiij met. Charley alleen, in heljcamp wis.
Iiij dacht aan de andere koenen, toen zij vas wegge
slopen, en hij! haar gevolgd had. Maar".it'zou iiji
dat. niet do-en. Weldra zag hij haar icTUgMen laigs
heizelfde pad vainwaar rij geko-men ware, met en
bijl óver naar schouder. Hij; memde dathuar grig
slepetnd was, en dat op haar gelaal een üldrukkng
lag van onuitsprekelijk verdriet. Maar to4 hij- siol
w-as opgesprongen, zag hij dat hij- zich \rgist iud:
het was do oude, ondoorgrQndelijke ,exp«ie, de
weer een. muur tusschen hen opwierp.
..Binnen vijf uur vertrekken wij", zeidezij rujig.'
„ua nog wat slapen." Zij zelf legde zich eenden
afstand in hel gras.
Het was pikdonker toen rij opbralten ei hun. De-
gage oplaadden. Zij waren genoodzaaU, toi zij
pad verder volgden, dicht bij elkaar te blijvé Wclra
daald«n rij zigzag gewijs de helling ei laingcf
rekten heuvel af, waar de wieg minder goe-dwas ©n
hier en. daar. tenge^'nlge van zwar© regels, aten ër*
loonde. Ralph kon slechts met moeite vo>rui|kom.n
vo-ortduremd stootte bij zijn voeten aar, uUek,ad;e
boomwortels, en trapte hij onverwachts ijl ti.eiy kuen.
Toen riij eindelijk aan den vo,et van -den htuvl wre'n
gekomen, werd hot pad w©er beter, rnair ftaliya,
die voorop giing, week. nu van den w,eg af émJiet
Charley en Ralph haar voteen door een gooe ijog-
begroeide wéid©: schuifelend bewogen rich br.tnpas-
sins door het vol'.e gras.
De hemel was zwaar bewolkt. Ralph ko-n eruu.'er-
nood Nahnya voor hem zienal het ander-^citi in
de dichte duisternis te rijn opgeslokt To^ steen
Nahnya precies te weten, waar rij ^evAdri Op
e«n zeker punt, dat rich. voor Ralplt, doorüSjjij-
zonprs on-derscheadde, hield, rij' halt, «n zeide:
,Je zullen hier wachten, tót hot licht is. Jo kunt
slann, wanneer je wilt."
Di dageraad bracht een nieuwe verrassing: zij' lagen
bijnjtaaan den rand vari eoai steil© zaridneiling, en
f twcéonderd voet béneden hen spoedde zich 'n bréé
de troom voort, de rimpelende oppervlakte ^inste?
i renc in het groeiend© licht als geplooid saöjn, als
vloeie het water ondiep, over een matten spiégék
De troom strekte rich ver t©r linkerzijde uit als een.
glanend lint, hoog ingoslol-ein door kale héllingete
StromaBvaarts waren verscheiden© kleine eilandjes ori_
wezel ijk zichtbaar in 'den dunnen morgennevel.
Ht was een soort reusachtig© trog, waarin de ri
vierliep. Vain den oeverrand strekte net land rich in
zache golvingen tof in wazige verton uit. Achter hun
kam) ein ter linkerzijde *r van deinde, zoover -hun
oogbeikte, ieen van gras, van'een vréémde, diép-
grode tint in het halflicht. Ter réchtorrijde begon-
iruen op ongeveer ©en halve mijl afstand, begroeide
heutls op te klimmen, geschaard als coulissen ach
ter ikaar, de een al hooger dan de andere. Dé rib
vier schéén, op het .eerste gericht te voorschijn té
tredn van achter een kam dezer heuvels. Tot rijn
verbtziing ontdekte Ralph achter zich ©en tweetal oude,
verv;l!en blokhuizen, waarvan de ramen met plariken
wam dichtgespijkerd, en de deuren gegrendeld. Eri
met een schok nerinnerde hij rich, dat er ook nog
blanjen bestonden buiteri hem zelf.
Nrinva was druk bezig een pak in dekens te wik
kel ec Met een touw hield rij het bundeltje bijéén;
toeindo laatste knoop gelegd was, Reikte zij het aan
Chatey over, waarop rij', met eein kort l^vd, hen
voorjng, de steiie ocverMling al. 2aj bereikten, half
Jo-opnd en half glijdend, den waterkant, waarheen
miinütuurlawinen van kiezelsteenfjies hen vo-lgddu. Ber;
nede„ opgesleept t-cgen de st-eeném, lag 'n kléin vlot.
waaran <le vier balken door een sterk, licht koord
werern samengehouden. Een kleine pagaai was tus
schen de balken gestoken. Hetzelfde touw had vroe-
ger jediönd ora Ralph 'te binden©en ander stuk
ler vsi was gewonden om het pak 'dat Charley dropg.
Ralp! begreep dat dit vlot Nahnya's werk moest rijn:
1 daaroor had rij de bijl inoodig gehad, den vorigen
- middg, terwijl hij en Charley sliepen.'
I Nafova en haar halfbroerstuwden het, vlot zóó
j ver ia hel water, tot het nog slechts met de uiteinden
der baken op de steenen lag. Charley hield het legén,
Antwoord op de begrooting gaf er blijk van, het
bezuinigingsbevel opgevolgd. De internationale ver
houdingen waren, zoo verklaarde hij, inmiddels zoo
zeer opgeklaard, dat hij zijn hervormingsplannen
nie-t langer behoefd© uit te stellen. Er zou dus flink
.hervormd worden 1 De duur van den eerste oefenings-
tijd zou van acht en. een halve maand op zes -maan
den worden gebracht, heit aantal beroepsmilitairen
zou worden ingekrompen en de landweer zou wor
den verkleind. Alleen die veTk-leining van de land
weer leverde al een besparing van vijftigduizend
gulden per jaar op. -Een geweldig-bedrag niet -tfaar
op een begroeting van meer dan vijftig millioe-n in
het geheel!
De voorgestelde hervormingen- maakten den in
druk van gedwongen fraaiigheid. Hier was niet een
bewindsman aan het werk, die uit -voilé overtuiging
nieuwe banen insloeg. Integendeel hier werden niet
meer concessies aan de nieuwe ideeën gedaan, dan
noodig was om enkele millioenen ie kunnen bespa
ren. Van afschaffing van het kazernestelsel, eersten
eisch -van democratische legerhervorming, geen
spoor! Oefening uitsluitend gedurende de zomer
maanden, zoodat gedurende den winter geen soldaat
onder de wapenen is, de minister durft hét niet aan.
Feitelijk vastgeroest in den ouden sleur, zich niet
kunnend verheffen boven de begrippen, hoersche-nde
bij de omgeving, die hem omringt, durft de -minister
slechts noodgedwongen- een enkel bescheiden stapje
in een andere richting tfe doen.
Daarbij komt dan nog, dat hij het leger wil re-or-
ganiseeren zonder eigenlijk te wetén, op welk doel
onze verdediging -gericht moet zijn. Feitelijk blijft
daardoor alles bij het oude. Met den afbouw van
kostbare betonwerken in de stelling van Amsterdam,
niet den bouw van forten bij Kijkduin en bij Vlissin-
gen wordt voortgegaan alsof er geen wereldoorlog ïs
geweest en de toestanden nog precies dezelfde zijn
als in 1914.
De eenige, die daartegen in de Kamer principieel
sr.eJling neemt, is de leider der vrijzinnig-democra
ten, Mr. March-ant. -Hij zet duidelijk uiteen dat wij zoo
niet mogen doorgaan. Vóór alles is noodig: rust. In
alle kalmte moeten wij overwegen,' w-at straks onze
positie zal zijn in den Volkenbond en daarna moeten
wij'besluiten, wat wij zullen doen met ons verdedi-
gin-gsstelsel. Gedurende die periode van afwachting
krimpe men de oorlogsbegrooting in tot het aller
noodzakelijkste. -Slechts de bedragen, noodig om den
dienst gaande te houden moeten .er op voorkomen;
Dieuwo lichtingen moeten vooa icopig niét worden op
geroepen, alle nieuwe plannen worden opgeschort,
tot er zekerheid is. Doet men dat niet, dan zullen
over éen of twee jaar weer ettelijke millioenen nut
teloos blijken weggeworpen.
De liberalen durven dat niet aan. Als steeds blij
ven zij halverwege staan. Zij diend'en een motie in om
de lichting 1920 kleiner te doen zijn. Wat zij wil
len is op zichzelf natuurlijk wel een kleine bezuini
ging, doch zij handhaven daarbij de bestaande kost
bare organisatie en maken aldus aan de geldverspil
ling geen einde, al verminderen zij toet bedrag daar
van. De iRoomsch-'Katholieik-e afgevaardigde Bom arm
vinldl de'motie 'dei' liberalen --prachtig. Zijn redevoer,
ring is een en al a^ti-militarisrae en ontwapening.
Hij -deelt ons mede, dat eigenlijk geheel de Rcomsch-
Kathoiiéke kerk voor ontwapening is: de kerkvaders,
<1© bisschoppen, de Paus, ja- wie niét al! Maar als
aanstonds de heer Von Geusau mc; grot' geschut te
gen de moties optrekt, ze onaannemelijk verklaart,
ja,volgens den een bedekt, volgens Gen ander open
lijk dreigt met een kabinetscrisis, dan kruip; de
heer Romans in zijn schulp, dan laoi hii de Pau s en
dc kerkvaders praten en siomt met al zijn vrienden
tegen. De moties worden ven-worpen; die van de li
beralen rechts tegen links, die van den heer «Mar-
ehant met veel grooter stemmenverschil, omdat
noch de liberalen, noch de neutralen hem durven
steunen in zijn krachtig en principieel streven tegen
den ouden militairisfischen sleur.
Doch wie meent, dat de leider der vrijzinnig-demo
craten toet' thans op zal geven, heeft het mis. Hij
dat het. luiert zou afdrijven, terwijl Nahnya. 'knielend op
de Jialken, h-et pak stcviaaan e\en dwarsho-ut hevea-4
ligde. Toen ze hierm^é/klaar was, sprong rij Weer op
<ren- oever, en een drukkende stilte kwam over hét
j drietal. Ralph wachtte apathisch op eenig bev©l» maar
- er kwam biets. Zelfs Narmya' scheen verlegen en niet
te yelen, wal rij doen moest: rij: had Ralph d©n rug
toegewond- Charley lag nog steeds op zn knieën en
i hield ,het vlot vast.
I Ralph's geest was te zeer mjet smartelijke gevoeléns
vervuld, .dain Gat de boteek©rïis van deze.toeberéidfj
solen, tol hem doordrong. Van het eerste oogenblijt had
hij zich gewend allé beschikkingen betreffende dó.
'reis aan Nahnya over te laten en op wat zij deden?
sloeg hij' betrekkelijk weinig acht Hij was h»e<t, die d©
stilte verbrak.
„Dat kleine ding kan nooit sterk genoeg' rijn, om
•oins drieën te dragen," zeide hij'"lusteloos.
,,Toch ,wolv" meende Charley grijnzend. Nahnya zei_
de jniets. Zij hield het hoofd vaii Ralph afgekeerd en
later heiinn-erde Ralph zich, dat de knokkels harer
vingers wit waren, zoo sterk kiemde zij d© handen
opeen.
Hij stapte o nhert vlot om de draagkracht er vaii te
beproeveüi. Op hetzelfde oogenblik duwde .Charley bet
met .de kracht van rijn bug vooruit, den stroom in.
Toen begreep Ralph. "Snel wondde hij rich om. Een
felle ,smart doorvlijmde rijn borst.
„Nahnya!" riep hij, in wild, wanhopig verwijt.
Zij wendde rich niet om, maar liet -.was als door
schokte haar zijin roepen; rij: boog het hoofd, als wiMa
rij eetn slag ontwijken» cn drukio dc handen teged do
ooren. Charley lag nog op de steen©11 geknield, rijn
donker gelaat" vertrokken tot e©n zonderlinge grimas.
„Vaarwel, Looralph!" schreeuwde hij.
Bij de wilde gewaarwordingen» verrassing, verdriet
eb. woede, die hem bestormden, werd Ralph rich
slechts ééln ding hewsut: ihij zag alleen Nahnya, met
de handen tegen de oor,en gedrukt. Zij scheen, van
rijn zelfbcheersching hét uiterste te willen vergén. ,,Zé
wil me miet meer hooren roepen 1" riep hij zichzelf
gebiedend toe, en hij kiemde de tanden opéén.
S Om zich je bevrijden van Ge martetenae gewaar-
wording, haar langzamerhand op den oever ie rieJi te"
rugwijkeai.' naannato zijn vlot verder den stroom ür
schoof, wierp hij rich in rijn volle lengte voorover óp
véo/Hij Gacht er niet aan» dat het vlot niet vast lag;