Gemengd Nieuws. Binnenlandsch Nieuws. N.V. „DE TIJDGEEST". „Ik heb nooit Lewierd, dat ik' ze begrijp,." ant woordde ik. Er volgde een korte stilte. J 71 7001 74 65 70 16141 42 n.v. „de t:jdg~ "s vijf-en-trtvintig-j'ariig'e ervaring met dat stelsel, blij- kelijk vasthoudt. Er is overigens een bestuursmaat regel in voorbereiding tot het invoeren van dagze» gels voor werksters enz. naar de aanwijzin gen die de heer Van der Feltz daarvoor gaf in de Eerste Kamer. 'Dat de Invaliditeitsverzekering duur zou worden geadministreerd, betwistte de Minister voorts en haalde, ter vergelijking, de kosten aan van de particuliere volksverzekering. De heer Van Rijckevorssel merkte daartegenover op, dat deze vergelijking mank ging, aangezien die verzekering relatief zeer hooge inningskosten (heeft door het wekelijks aan huis ophalen van zeer kleine bedra gen en omdat deze verzekering ook veel heeft uit te geven voor reclame wegens de onderlinge concur rentie. De Minister kwam voorts op (tegen de onware voor stellingen die ook ten 'aanzien van de administra tiekosten worden gegeven. Men stelt het voor, alsoi de verzekerden of de werkgevers door die kosten zouden kunnen woTden gedrukt terwijl ze er niets mee te maken hebben daar de gansche adïninistra- 'tie wordt betaald door den Staat en de gestorte premiën uitsluitend dienen tot het mogelijk maken van de rente-uitkeeringen. Ook omtrent het verband tusschen premie en rente heerschen dwaalbegrip pen; menige huisvrouw waant bijvoorbeeld dat do zegels, die zij plakt voor ©en dienstbode die daar na trouwt, verspild zijn, terwijl ze inderdaad alle tot hun recht komen in de uitkeering op den pen sioensleeftijd. Dergelijke voorstellingen achtte de Minister goed deels uitingen van een boosaardige campagne die thans tegen de Invaliditeitswet wordt gevoerd, even als da.t vroeger geschiedde tegen de Ongevallen wet. Ine't bijzonder ook de beweringen omtrent de dure inrichting der Raden van Arbeid rekende hij daartoe. Wat speciaal het Tielschè geval betrof zou de Kamer binnen enkele dagen mededeelingen ont vangen waaruit haar zou blijken dat dit een tref fend voorbeeld was van een absoluut onware en sc'heeve voorstelling, afkomstig van iemand die een ongeschikt huis veel te duur had willen verhuren (f 35.000) en nu zich voor het mislukken van die poging wilde wreken door het bekladden van den voorzitter van den Raad van Arbeid. Het bleek, in repliek, dat de Minister hier vooral het oog had op de photografische voorstelling van zaken die in „Het Leven" was opgenomen. De heer Duijs, die den Minister bijviel ln diens bewering omtrent een opzettelijke campagne, in sinueerde daarbij onder meer aan het adres van den oud-mini'ster PostJhuma dat deze een der leiders ervan was. En de Katholieke heer Peul Reymer knikte daarbij instemmend. Wat eindelijk de gemoedsbezwaren betrof, waar omtrent de heer Beumer ook een vraag had gesteld, de Minister antwoordde dat meestal, bij nader on derzoek, de bezwaren uit dne weg waren te rui- men; in het gebied van één Raad van Arbeid b.v. bleven er van de 869 bezwaarden tenslotte slechts 79 onwrikbaar. Maar voor dezulken moest dan ook iets worden gedaan. HET GEVAAR OP STRAAT. In hel vorig jaar hebben in het Vereenigd Kolnink- rijk 51326 ongelukken in de straten plaats gehad door vervoermiddelen, waarvan '2628 met doodel ijken af loop; in 1918 warein die cijfers 37925 en 2193. Door trams werden gedood 187 menschen, tegefn 262 in 1918 <en gewond 6679 tegen 7294 in 1918, maar da andere mechanische voertuigen veroorzaakten de meeste der andere ongelukken. In Lotuden alléén telde men ,20412 ongelukken, waarvaji 700 met doou delijke afloop. Voor een groot deel is dit volgens den heer Winter Gray, secretaris van de „Safety first -Council" de vereeniging, die in woora en beeld het publiek wen ken geeft hoe op straat voor rijm veiligheid te zorgen te wijten aan het feit dat het verkeer Steeds groo- ter wordt; dat vele chauffeurs van het oorlogsterrein teruggekeerd, nog steeds oven woest redén als zijl in Frankrijk gewoon waren eb aan de spoorweg staking, die op eenmaal duizenden melnschen op straat bracht, die zonder die staking gebruik zouden hebben gemaakt van de ondergroncLspoorlijneh. INFLUENZA IN BRITSCH-INDIë. Gegevens, ^onlangs verstrekt bijl eene resolutie van het gouvernement iDombay, doen zien Wielke verschrikke lijke verwoestingen de infiuenza_epidemie valn 1918 onder de bevolking dier provincie heeft aangericht. Het aantal sterfgevallen in genoemd iaar onder eene bevolking van c.a. 20 miilioen zielen overtrof dat van het vorige jaar met 1 miilioen, d.i. 50 per mille van de bevolking, en was nagenoeg het drievoud van het gemiddelde in de voorafgaande tien jaren. Niet minder dan 35 landelijke districten hadden een sterftecijfer van 90 tot 100 per mille ^en in 6 stads, gebieden jvas dat cijfer hooger dan 100 per mille. In de eerste maanden van dit jaar werd de provincie Bombay weer door eene influenza epidemie bezocht, maar nu in milderen vorm, hetwelk de „Times pf India" daaraan toeschreef, dat de menschen zich meer voor die ziekte in acht nemen. EEN NIEUW VERVOERMIDDEL. De gemeenteraad van de dicht bevolkte Londensche voorstad Ilford is voornemens een nieuw vervoermid del in te voeren, n,L omnibussen, die electrischen een heel aardige man zou zijn?" In mijn heele leven ben ik nooit zoo uit het veld geslagende verbazende impertinentie van dit alles maakte mij sprakeloos. Ik voelde het bloed naar mijn gezicht strooinen. Vergeefs trachtte ik een scherp ant" woord te bedenken, dat haar toonen zou wat ik pre cies van haar dacht, maar iets in de uitdrukking van haar oogön joeg iedere gedachte uit mijn hoofd, pn plotseling keerde ik mij om en liep de toeneimendé duisternis in, niet wetend of ik op mijn hoofd of mijn voeten liep. „Weet u wel, dat ik vind, dat u voor een vrouw een -heel aardige man zou zijn?" De woorden vervolgden mij in het huis en in de stilte van de studeerkamer. Ik geloof niet, dat een andere vrouw in de wereld het gewaagd zou hebben zoo iets tegen me te zeggen. Hoe kon iemand met zoon meisje omgaan? Op welk een manier was het mo gelijk haar precies te laten voelen wat een man van haar en van haar onbeschaamdheid dacht. Ik draaide het licht op en liet d© gordijnen neer. Het was meèr dan hopeloos te verwachten, dat Don komen zou. Zij zou in geen geval mijn boodschap overbrengen, en als zij hem verteld had (wat onge twijfeld net geval was), hoe ik haar had beleedigdj, zou hij het mooit vergeven of vergelen. Castic klopte aam, om te zeggen, dat het tijd voor mo was om naar bed te gaan en voor het eerst in mijn leven snauwde ik haar af. „Om 's hemels wil, laat mij* toch met rust. Ik gn iniet naar bed. Iedereen zou denken, dat ik oen groot klein kind was Don lachte ik en werd wat kalmer, „Loop me niet zoo vrceselijk aclitorna, dan ben je een goede ziel," zeide 11c. 0>Ik mankeer niéts. Ik voel me vanavond veel beter." Zij nam mij eens goed op. „Ja, u ziet er beter uit, Mr. David, dat is zoo," stemde zij: met tegenzin toe. „Dat komt, omdat u van daag niet uit geweest bent." „Ja", was- mnin .schuldbewust antwoord, .idat komt, omdat ik vandaag niet uit geweest ben. Zij: ging heel voldaan weg en liet mij alleen aan mijn gedachten over. Ik hoorde het hek vain het huis naast ons open' gjain en Don's gefluit; dan hoorde ik zijn stap op et tuilnpad en het opengaan van Lambert's voordeur. Het jneisje zei fzou hem natuurlijk binnenlaten, dacht ik boos. Ongetwijfeld ik trachtte mijn ge* stroom zullen krijgen uit den bovengrolnddraad, jloch niet langs rails zullen gaan. De 'nieuwe vervoermid delen zullen vooral naar de buitenwijken rijden. De gemeenteraad zal dit nieuwe stelsel beproevén, om dat de kosten van tramaanleg veel te hoog geworden zijn. UIT WESTFALEN. Men schrijft uit Winterswijk: Wij spraken heden een p-aar hier woonachtige Duitsche spoorwegambtenaren, die zoo juist terug gekomen wiaren uit het door de Spartaciërs bezette gebied van Westfalen: Wanne, Hervest-Dorsten, Essen en omgeving. Sedert Donderdag van de vo rige week hadden zij daar gedwongen verblijf moe ten houden, daar de gestoorde treinenloop hen be lette 'huiswaarts te keeren. In de buurt van Essen moest men wel den. in druk krijgen dn vollen oorlogstijd te verlceeren. Voortdurend renden auto's en vrachtwagens oveer de w.ggen, bezet met machinegeweren en woest uit ziende Spartaciërs. In een dorpje, dicht bij Essen, zagen ze het dak der kerk do'or een kanonskogel getroffen, en hun werd verteld, dat daar tevens het ziekenhuis door grof geschut geteisterd was. In Essen zelf was de rust niet verstoord, maar in ang stige spanning wachtte de ordelievende burgerij de komende dagen af, als aan de communistische heer schappij door regeeringstroepen een eind gemaakt zou worden. In de kleinere plaatsen, als bijv. Wanne, ging (het vrij gemoedelijk toe. Daar had de politie, misschien wel uit politieke overwegingen, zich kalmpjes aan de Spartaciërs onderworpen. Tot belo'oning mocht zij in 'functie blijvem (Evenwel onder eeltige reserve. Eiken agent was de revolver ontnomen. Slechts een sabel werd hem gelaten. Deed hij echter dienst, dan moest hij steeds van een wasch-echten Spartaciëi vergezeld zijn. Ook hier heerscht rust, zij het een rust uit vreea daar ten minste drie-kwart der burgerij de indrin gers verwenschte. Niemand dorst echter als bij ons in den Franschen tijd in het openbaar zijn hart luchten, daar men er nooit zeker van was; wien men voor zich had. De nieuwe heerschers zagen er allen als tot de tanden gewapende roovers uit: een zwarten flam bard-hoed op het hoofd, een rooden zakdoek om den hals, een dolk en ©en revolver achter den gor del en een handgranaat in de hand. Alle beschik bare auto's van particulieren werden opgeëischt, om de heeren voor 't transport te dienen. Ook paarden werden gerequireerd, zoodat steeds meer Sparta ciërs tot ruiters werden verheven. De winkelstand leed voorloopig het ergst, daar de indringers van de roode manschappen eenvoudig alle benoodigdheden requireerden. Onze zegsman had het bijgewoond, dat e,en sigaren-handelaar voor 3000 Mark sigaren en sigaretten moest leveren en dat een kruidenier bijkans zijn ganschen winkel voorraad moest afstaan. De menschen gehoorzaam den grif, hoewel ze zich slechts met een bewijs van ontvangst tevreden \moesten stellen. De definitieve betaling zou later wel geschieden uit de gemeen.te- financiën. De stad Hagen waar deze communis ten thuis hoorden zou later alles of een deel ver goeden! Te Wanne zag onze zegsman geregeld nieuwe troepjes Spartaciërs arriveeren, die .na bekomen opdracht uit het hoofdkwartier weer vertrokken om dezen of genen post te bezetten of een dorpje in te nemen. Al deze lieden waren van geweren en dol ken, maar bovenal ook .van handgranaten voor zien. Onze zegslieden prezen, zich gelukkig weer in rustig Holland te zijn aangekomen. Al was het daarginds nu niet bepaald gevaarlijk te verkeeren, de troostelooze stemming en de neerdrukkende on gerustheid der vroeger zoo gemoedelijke bevolking omringde 'hen als een donkere kille nevel. N.R.Ct. MENSCHONTEEREND. Uit Munster, 25 Maart. Volgens een betrouw' baar bericht uit Hagen, hebben .daar de vrouwelijke/ leden van het zoogenaamde arbeiders-Samaritanen" corps met den band van het roode kruis schandelijke misbruiken gepleegd. Deze vrouwen hebben aan het afmaken van de batterij van kapitein Haselnclever te Wetter een zeer groot deel gehad. Hoewel zijl banden met het roode kruis droiegan, spoorden rij de mannen aaln, om de bloedhonden, zoo als zij de soldaten noemden, neer te vellen en rij schoten zeiven, naar Russisch voorbeeld, weeiriooze, op. den grond liggende gewonde soldaten neer. Toen het eerste transport gewonden in het algemeeiné gé" meenbelijke ziekenhuis aankwam^ spuwden deze hyena's den soldaten, die zware pijn verduurdeln, in het gericht en uitten haar vreugde in hoonend gelach. Deze vrouwen trokken ook door de straten en vet" richtten spionnendieosten. Alle goedgekleede mannén op straat werden door deze woest schreeuwende vrou wen omsingeld. Ziji riepen: „Daar heb je een spion, slaat hem dood." Een regeeringssoldaat, die verleden Dinsdag met verlof te Hagen was, werd door de Spar" taciërs en deze vrouwen met ê©n band om den arm DIE WILDEN NIET LOSSEN. In het begin van deze week hebben op1 de visch" markt te Grimsby (Engeland) de arbeiders geweigerd visch te lossen uit zes Nederlandsche treiters. Zij, heb" ben verklaard, geen bezwaren te hebben tegón hét werk op zichzelf, maar beloogen, dat de Nederlanders gedurende den oorlog niet vriendelijk waren tegen" over de (Engelsche?) visschers en dat het laden van dachten van hen af te zetten. Het ging in ieder geval mij iniet aan. Ik nam een boek en trachtte' te lezen maar "het. was een idiote liefdeshistorie en ik gooide het weer neer. Ik keek op de klok bijlna elf uur. Alle hoop als die er geweest was dat Don komen zou, ver" vlogen. Ik loosde een zucht en stond op; per slot van rekening kon je nel zoo goéd naar bed gaan; ik had mijn hand al op den knop, om het licht uit te draaien^ toe» er zacht op de voordeur geklopt werd. Ik luisterde "en weer hoorde ik hetik ging naar de gang, deed den grendel van de deur en Don stond voor mij. Hel licht achter mij v viel vol op zijn gezicht eön sullig uitziend gezielit en hij sloop met gebogen hoofd langs mij. toen ik wat ter zijde ging staan om hem binnen te laten. Hij liep de studeerkamer in en ik liet de voordeur open staan en volgde hem. Met den besten wil van de wereld kon ik nieJis bedenken, om een gesprek te beginnen én ik vérmoéd, dal zulks ook met hein 't geval was, want zeker twintig 'seconden spraken wij geen van beiden een ,VOO;-Ü. Voor den duivel," riep hij dan uit. Onze blikken ontmoetten elkander. „Ik kom u vergiffenis vragen, sir", barstte hij: los. „Ik heb mij gedragen als een jong veulen". Hij gilng eerst op zijin eene, dan op zijn andere been staan eb koek de kamer rond, vóór hij zijn blik weer op raai vestigde. „Is het weer in orde?" vroeg hij angstig, pre cies op de manier, waarop hij het jaren geleden vroeg, wanneer hij1 als schooljongen in mijn kamer kwam, om eön uitbrander te krijgen. Ik stak hem mijin hand toe. Wat had rij hem verteld, vroeg Ik me af. Er was absoluut goön. wrok in zijn manier van doen te be speuren, alleen een opluchting t>ij de gedachte, dat alles 'nu weer in orde was. „Ik zou graag morgein met Joy hier komen thee drinken." zeide hij: dan. Ik keek hem wezenloos aan. Kam het?" vroeg hij, terwijl een kleur kpeeg. Hij; beschouwde het als vaststaande, dat ik gecapitu" leerd had, dat koin ik zienhet k!wam niet in herrn op. dat ik !nog niet besloten had het meisje naast, ons kolen en levensmiddelen in Nederlandsche vaartuigen oponthoud beieekent voor dergel ijken arbeid voor Ln" gelsche treilers. SPOORWEGSTAKING IN ENGELAND. Uit Londen, 25 Maart. In Lancashire en Yorkshir» hebben hveeduizend spoorwegmanndn ge" staakt wegens het ontslag aan een locomotief machi nist gegeven, omdat hij geweigerd had, zooals de werklieden het 'uitdrukten, „dubbelwerk" te doen, toen hem dat was opgedragen. DE NIEUWE „BEZITTERS» IN RUSLAND. De Moskousche correspondent van de „Daily He rald" meldt dat .te Moskou een congres van kozak ken is gehouden. Wij behoeven daarvan niet veel te vertellen, maar teekenend is toch zeker de ver klaring van Kalmin, president van 'het Al-Russisch sovjet-congres, die ontkende dat de sovjet-regeering den kozakken het land wilde ontnemen, integen deel zij is voornemens de staatslanderijen en de groote landgoederen onder, de kozakken te verdoe len. Alweer een bewijs hoe in Sovjet-Rusland slechts het bezit wtordt verplaatst en een klasse van nieuwe grondeigenaars wordt gekweekt. JUBILEUM DR. VAN BALEN BLANKEN. De in gansch West-Frieslanc en ook daarbuiten welbekende arts G. C. van Balen Blanken te Span broek vierde Woensdag zijn 40-jarig artsjubileum, terwijl binnenkort nog meerdere jubilea zullen vol gen, n.1. zijn vestiging vóór 40 jaar als arts aldaar, zijn 25-jarig voorzitterschap der afd. OpmeeraSpan- broek der Holl. Mij. van Landbouw en zijn 40-jarig voorzitterschap van den Nederl. Kolf bond. Bij de huldiging op Woensdag j.1. sprak de burge meester van Hoorn namens het gemeentebestuur dier stad, en dr. Schreve namens het hoofdbestuur van de N©d. Mij. t. bevordering der Geneeskunst. Dr. A. C. van der Lee te Enkhuizen sprak namens de ocllaga's uit West-Friesland en roemde de goede eigenschappen van den jubilaris Dr. H. L. E. van den Berg te Hoorn, voorzitter van de afd. West- Friesland der Ned. Mij. tot bevord. der Genees kunst, roemde de groote opgewektheid van den heer v. Balen Blanken, zijn julnasse éternee en deelde mede, dat de afdeeling ln haar vergadering van 16 December 1919 hom de zeldzame onderschei ding heeft toegedacht door hem tot eerelid te be noemen. Met een humoristische speech onthulde de jubi laris daarop de door Theo Molkenhoer vervaardig de schilderij, voorstellende de vergadering van de leden der afd. West-Friesland van de Ned. Mij. t. beyord. der geneeskunst en bood deze aan den kringvoorzitter aan om een piaaits te geven in het vergaderlokaal. Dr. van den Berg aanvaardde deze schilderij met grooten dank. ORGANISATIE VAN BURGERWACHTEN. D'e minister van BAnnenlandsche >Zake>n heeft aan de Commissarissen der Koningin medegedeeld, dat eenigen tijld geled'cn de inspecteur der Burgerwach* ten hem voorstellen heeft gedaan met betrekking tot het brengen v.an onderling verband tusschen de vrijwillige burgerwachten. Tot die voorstellen behoorden het vormen van .Kringen" vereeniging v;an burgerwachten in verschillende gemeenten en het daarin oprichten van z.g. „Vliegende V'endels", terwijl dan het ver band tusschen deze kringen en elke provincie zou idienen te worden verkregen door het mistellen van Provinciale Raden. Thans deelt de Minister mede, diat hij van een algemeene doorvoering van bedoelde voorstellen afziet. Do vorming van kringen, het oprichten van „vlie gende vendels" daarin, de aansluiting van kringen tot provinciale verbonden waarbij de grenzen der provincie niet absoluut zouden behoeven te worden gevolgd zal geheel facultatief worden gelaten. Provinciale raden, als waarvan in de voorstellen sprake was, zal de Minister, niet instellen, zal de Minister met het bestuur van den Nederiandschen Bond van Vrijwillige Burgerwachten te Amsterdam in overleg treden, om te komen tot eene regeling, waarbij die Bondi, evenals tot dusver geschiedt, doch thans met steun en onder toezicht van de Regeering, alle werkzaamheden verricht, nooddg voor het bren gen van' verband' tusschen de burgerwachten on derling en het maken van propaganda, terwijl net voorts in de bedoeling ligt ook de regeling van de Rijksschie twe dis tri jden en van de provinciale schiet wedstrijden voor zoover die niet in handen is van bestaande provinciale lichamen aan den Bond op te dragen. DEPARTEMENTSHUISHOUDING. Men schrijft aan de Nieuwe Ct. Een paar weken geleden is bij' een der Haagsche typewïiterageritschappen een schrijfmachine ter rel paratio aangeboden, die werd herkend als be rijn gef lcverd aan het departement van financiën. De agent weigerde daarom ae opdracht van den particulieren ■eigenaar uit te voeren en stelde het departémént iin keAiis mét het geval. 't Onderzoek wees terstond uit, dat de machine door >een departementsgeëmployieerdie aan den parliculiér was verkocht. Deze geëmployeerde is natuurlijk ter" stond geschorst, en de Haagsche recherche kreeg dit zaakje verder te onderzoeken. De justitie staat hier echter voor een puzzle. Vast staat, dal de machine aan het departement behoort maar....... daar is ze nooit .gemist omdat niemand weet te zeggen, hoeveel schrijfmachines er aanwézig moeten zijn. De diefstal is dus niet vast te stellen. Dit geval heeft tot een aardige ontdekking celeid. Van heel de kostbare departementsuitrusting Bestaat geen schijn van inventaris. Daar kan van alles ver' "dwijnen, zonder dat het opvalt. Tot zoover de inzender. De Nieuwe Ct. heeft zich 'te bevoegder plaatse om j inlichtingen gewend, waaruit bleek, dat.de diefstal van de schrijfmachine zich inderdaad had voorgedaan en dat de justitie deze zaak in handen heeft. Dat echter alles maar kan verdwijnen zonder dal het opvalt, werd stellig ontkend. Er bestaat wel de" gelijk een inventaris van de depariementsuitrusting. Erkend moest worden, dat op het oogenblik, waarop j de schrijfmachine verdween, de inventarisatie "luist in een overgangsstadium verkeerde, zooals ook- moest worden „erkend^ dat de indertijd bestaande inventaris j niet regelmatig bijgehouden werd. Op dit oogenblik echter is de -nieuwe inventarisatie vrijwel gereéd. Voorts deelde men mede, dat er wat de gestolen ma- chine betreft aanteekeningón van den afdeelimgschéf j bestaan, waaruit de vermissing zal kunnen blijken. UIT DE SIGARENINDUSTRIE. Te Winschoten is aan 70 sigarenmakers ointslag j aangezegd wegens te groote voorraden, Trekking van 500 nummers ten overstaan van Notaris A. MUUIE. Woensdag 24 Maart 1920 Prijs van f 2000 16491 f 1500 19983 f 1000 3468 8989 f 200 53 13496 20604 t 100 360 5919 6069 8129 9989 17577 Prijzen van f 90. - (eigen geld,, 173 2573 5327 7303 9508 11883 14181 16475 18927 234 76 41 13 29 11913 14247 87 19015 77 2633 92 24 7 7 37 69 165U4 28 98 37 5531 43 94 72 80 39 43 344 60 51 60 9632 86 14301 68 54 56 2745 65 72 52 99 2 16625 19120 80 2927 96 7419 81 12265 4 82 36 405 68 5622 90 9709 67 14410 93 19303 38 3015 35 7559 49 76 59 16731 .5 41 50 69 9822 12303 72 42 9Ü als rijln officieele fiancée aan te nemen. Ik trachtte) het op een accoordjt te gooien. .„Ik bön bang, dal zij: met zal komen," zeide ik. „Ja, ik geloof zeker, lat rij weigeren zal," „Dat zal zij niet. het plannetje, is van haar uitge gaan Hij hield op en keek mij schuldbewust aan. „Het is een kranige neid, wat u en de oude Jardine ook valn haar mogen denken," ging hij voort. „Zij hoeft mij vanavond hèrheen gestuurd natuurlijk ik wou graag komen en ik vermoed, dat zij het gezien heeftmaar ii ieder geval heeft zij gezégd, dat het mijln plicht ws zij beweerde „Heeft zij je verted, dat zij twee da gein geledén bij mij geweest is?' vel ik "hein met doodelijke kalmte nu de rede. Ik meende de bedveling van dezen nieuwen stra" tegischeu zet te zien. Don met het vooruitzicht van mij te erven, was eea fortuintje; maar Don zonder fiinancieele vooruilziclten, niets. Daarom moest ik gumslig gustemd wordtn. Dom koek mij verbasd aan. „Joy hier geweest. L)at kan niet. Waarom Hij hield op en fronste ajii wenkbrauwen. „Zij is hier geweest?' zeide ik. „Zij zat ïu den stoel, waarin jij. nu rit; rij wou weten of mijn verzet to" gju jullie engagement definitief was Dom koek hoos, hi scheen dat nieuws niet erg prettig te vinden. „Zij heeft er mij gten woord van gezegd." Hij liep zenuwachtig de kamer op en neer. „Ik mag door ddn jjrond zakken, als ik vrouwen begrijp," zeide hij ciidelijk. „In ieder geval kom ik met haar theedrinken", zedr dc Don wal opgeweleer. „Als zij; wil komen" antwoordde ik. Ik twijfelde toog steeds. „Dat wil zij; zeker" zeide Doln vol vertrouwen. Ein inderdaad, ?ij hvam. Zij had haar appelgroen japonnetje en de kHnc witte schoentjes met dé gespen aan en de zonschcen precies zooals zij gesclie" 'non had, toen zij, op din arm van mijn leuningstoel zat. Wij. dronken thee in de eetkamer en Caslle had voor oen prachtige oclectie cakes gezorgd, waarop zij heel trotsen was. „We hebben niet ederen dag zoo'n thee-fuif, Mr. David", zeide zij tegel; me, toon ik vóór het meisje naast ons kwam jen inspectietocht naar de eet" 85 68 19460 13 95 16820 19559 30 14584 39 65 37 14655 73 88 49 14815 79 19631 66 87 16905 82 97 7628 84 504 3164 5711 78 90 19 87 5849 86 9930 608 3226 60i7 7714 80 11 70 65 76 82 24 76 91 7832 10208 35 3323 6113 83 56 12475 14914 30 19735 90 26 25 89 78 12761 68 49 50 748 3405 43 7990 10392 12815 15018 60 65 87 40 82 8119 10468 17 15150 88 98 812 3517 6209 33 77 25 60170P 20013 910 18 38 70 10541 26 71 45 1126 29 96 75 81 72 15230 J103 1248 3608 6378 78 99 12923 68 172..0272 1323 69 98 8227 10619 27 791732j 80 27 3701 6421 44 68 76 15305 78 89 52 21 42 47 8213002 10 17423 20303 1516 71 63 831210757 6 21 40 2? 44 3846 93 57 58 13 93 58 48 96 84 6577 99 77 24 15409 87 20488 1668 3974 80 8465 99 1732 98 6735 67 10827 76 4002 42 8509 35 1829 29 83 51 109 75 90 87 8608 1931 4117 6806 201100/ 13341 73 89 20619 40 4228 27 21 30 13437 15644 17829 26 55 89 63 5211144 13507 6417907 40 2019 92 78 8707 11202 92 72 54 60 76 4311 79 02 11 13607 95 94 78 90 43 92 95 39 24 9818148 20708 2104 4427 63 8812 78 43 15701 6 93 29 29 6933 892211440 3218357 20839 61 46 44 36 52 74 15868 65 56 31 3017550 93 35 15513 53 20560 58 2 17632 66 3268 71 73 87 'ul 7709 80 67 O 69 4570 45 9000 9013709 15934 8520903 2223 4654 6 12 91' 90 16004 18615 50 75 47.2 7<j 2311502 13860 15 21 4873 11 9108 91 77 16211 78 4972 70 13 1166413911 58 18713 21 5118 72 5011703 23 72 39 26 71 80 51 1414047 79 72 84 5231 7156 923611803 51 16314 87 75 5309 74 9381 43 76 16414 18834 «857 14 7276 9472 70 14111 62 53 Trekkinq van 100 nummers ten u.trs van Notaris fl S. Mui 2; Donderdag 25 Haart 1923 Prijs van f 100 797 Prijzen van 190.'eigen geldj 184 1824 5854 8446 10234 12514 145/5 17306 18915 589 98 5907 8680 10304 21 151Ü0 49 19019 681 2078 6509 90 10415 12651 15677 17501 19423 766 94 17 8855 75 1275315751 1762419833 806 2994 38 8994 11132 13009 15992 17739 19986 84 3540 6852 9143 11602 13222 16283 55 20208 1146 3604 93 9278 121621365016636 6320335 1237 3868 7305 9501 12263 14013 51 18036 20514 42 3995 7554 962912362 33 16847 94 20602 1344 4557 8070 9972 12452 14293 16965 185Ö1 80 1543 4791 829710046 7314571 92 18245 20934 66 Vorige Ejst stond 6863 abusievelijk tweemaal. kamer maakte. Ik wil heel graag bekennen, dat ik me erg zenuw achtig voelde en ik wist, dat Don het ook was. Geen van beiden hadden we geluncht en wel tien maal had hij tegen me gezegd: „Ik hoop dat u tiaar op haar gemak zult zetten. Zij is heusch heel aardig, als .u haar op de goede ma" mier aanpakt het is een kraan van een meid." „Ik. zal mijn best doen," verzekerde ik hem. „Maar de gezellige kant van het leven is nooit mijn fort ge" woest. „O, dat komt best ia orde," lachte hij, terwijl hij met rijln hand over zijn haar streek, waarop hij zoo veel olie gesmeerd had, dat het eruit zag, alsof het nooit meer rechtop zou staan. Hij nam mij eens goed op en zeide dan verlegen: Nu was ik dat ai Tatig van -plan geweest, maar ik wilde dat niet bekennen, waarom ik men goed ge" veinsde onnoozelheid antwoordde. „Een andere jas aantrekken?" Is deze dan ïiiet ?goed?" Dom kreeg een kleur. „Do blauwe is mooier," zeide hij: Ik ging naar boven en keek in den spiegel van mijn linnenkast. Ik bcin niet jjdelik heb geen enkele redén om ijdel, te rijn; maar ik moet be Kennen, dat ik me miet wat meer belangstelling in oogenschouw nam, nu een vrouw al was het dan ook maar het meisje naast oins de meening uitgesproken had, dat ik voor een vrouw eön heel aardige man zou kunnen zijn. Ecln groot, vrij, mager spiegelbeeld met plechtige oogen keek naar mij: terug en ilc voelde iets als af gunst bij; het denken'aan Don's robuuste kracht. Goön wonder, dat het meisje naast ons van hein hield. Maar ilc trok ©dn andere jas aan en ging dan naar bdneden, om me door Don te laten inspectceren. Hij Wwam juist met een lichtrose roos in zijn hand uit dein tuin. „Je wilt toch niet, dat ik die in mijh knoopsgat steek vroeg ilc. „Zij; was afgebroken," zeide hiji vlug, terwijl hij oen vuurroode kleur kreeg. „Ik vond het jammer do roos te lateln sterven en daarom heb ik ze geplukt." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 6