Gemengd Nieuws.
ongeveer knikkergroot .zijn, doch els inert ook de
wormstekigheiti wil bestrijden, moet de tweede toe-
spuiting, zooels boa-en werd uiteengezet, plaats heb
ben kort na den bloei. Men. doet den .echter beter de
appelen niet meer mot Bordeauxsche, maar met Ga-
lifornisch (zwovelkalk-)pap te bespuiten; door deze
pap 'mag echter geen Parijsch of Ürania-groen wor-
den gemengd, maar alleen loodarseniaat; de eerst
genoemde stoffen rvortmen n-1. met de awavelkaük
verbindingen, die het blad kunnen "beschadigen.
Wiio de eerste besproeiing vóór den bloei met Bor-
deauscho pap heeft uitgevoozU, en niet, om wat voor
redenen ook, voor een tweeden keer met Califor-
nlsche pap wil spuiten, kan toch de wormstekig
heid tegengaan door zijn appelen op (het boven aan
gehaalde tijdstip te bespuiten met H pet. loodarse
niaat in water of 0,1 pet. Parijsch of Urania-groen
ito kalkwater 2 .pc.t. kalk. Natuurlijk kan men
ook peren met deze oplossing bespuiten in plaats
van met de combinatie: Bordeauxs&ihe p,ap en een
arsenicumpraeparaat, maar deZe laatste verdient
met het oog op de schurft do voorkeur.
Het is zeer nood/zakelijk de bespuiting met groote
zorg uit te voeren, opdat de kelkholte van elk
vruchtje met vergif wordt ge'vuld. 'Dit ideaal 'is na
tuurlijk wel niet bereikbaar, maar men moot er
toch naar streven het zoo dicht mogeiij'jt te naderen.
Door de besproeiing met vergif be.trijdt men te
vens alle andere vretende insekteii, als rupsen
b.v. die van den kleinen wtotervlinder, de ringel-
rups, .de Uonsvlinderriups, enz. kevers b.v. Mei
kevers, blad-vretende snuitkevertjes on bastaard-
rup-on b.v. die van de perespinselbladvvesp.
Misschien zal ook de op wormstekigheid gelijkende
beschadiging der jonge vruchtjes door zaagwesplar-
ven door de tijdige bespuiting met vergif worden
tegengegaan, maar hierover :s nog niets bekend.
Nadere inlichtingen over de genoemde middelen,
de voor de besproeiing noodige machines en de
adressen waar een en ander verkrijgbaar is, zijn te
benomen bij den Phytopatootegiscden Dienst te
Wagentogen. of bij de plaatselijke controleurs bij
dion Dienst.
GESCHILLEN MET DEN FISCUS.
De Vereepiging van Nedorlandsche Accountants, ge
vestigd te Rotterdam, ihqoft een adres tot den minister
van Financien gericht, waarin zij wijst op de be
zwaren die Veri)0,njde|n 2?jn aan de tegenwoordige
wettelijke regeling volgens welke belastingplichtigen/
die ieen geschil miet den fiscus over do hoegrootheid'
van afschrijvingen voor den Raad van Beroep voor
de directe belastingen willen brengen, verplicht zijn
25 pet. vhn dat gedeelte van dein. aanslag, waarvoor
zij: in het ongelijk worden gesteld,, bij te betalen.
Naar het oordeel der veroeniging is het gevolg vah
deze voorschriften o.m., dat belanghebbenden vaak
van het beroep op don Raad van Beroep afzien? zoodat
die 25 pet ve.rhooging een ernstige belemmering zijn
voor het verkrijgen van oen onpartijdige Uitspraak.
Adressante meent dat de oplossing ter tegemoet
koming aan deze bezwaren gevonden zou kunnen'
worden door óf de regeling der 25 pet af te schaffen,
waarvoor echter een wetswijziging tooodig zou zijn,
óf den belastingplichtige het recht toe te kennen de
tusschenkomst in te roepen van een commissie van
advies bestaande uit vooraanstaande personen op
handelsgebied, waarvoor slechts de werkkring vah de
thans bestaand© commissie vata advies tot uitvoering
der wet op de O.W.JWasting behoefde te worden uitr
gebreid. De veflieeniging meelat dat langs dezen wég
een betere Waarborg voor de juiste berechting van
geschillen over afschrijving zou kunnen, worden ver
kregen en verzoekt dón. ministerbaar bezwaren en
denkbeelden ih overweging te willen nemen.
LIJNOLIE.
Tengvolge van dé zeer geringe aanvoeren van
lijnzaad, is er sdhaarschte ontstaan, aan lijnolie, zoo
dat het noodzakelijk is gebleken, maatregelen, te ne
men tegen algeheel gebrek.
NAKOMING VAN DUITS CHE CONTRACTEN.
De Nederlandsdhe Kamer van' Koophandelvoor
Duitschland te Berlijn deelt mee, dat haar in den
laatsten tijd tallooze klachten bereikt hebben van
Nederlandsdhe firma's, die door haar Duitsche leve
ranciers teleurgesteld werd'en en wel dn het bijzon
der doordat voor eenmaal gefloten contracten ach
teraf belangrijk hbogere prijzen verlangd wobdeh.
In de verschillende gevallen, die de Kamer tot
dusver heeft behandeld, is haar gebleken, dat een
dergelijk optreden ook in Duitschland, in het bijzon
der bij de Kamers van Koophandel aldaar, afge
keurd werd. Het was de Kamer dikwijls met steun
dezer Kamers van Koophandel mogelijk, Itusschen
den Nederlandsdhen afnemer en den Duits clhen le
verancier een voor beiden bevredigend compromis
tot stand te brengenl
De Kamer heeft den indruk gekregen, dat het
euvel echter zóó verbreid is, d'at het gewenscht is,
hiertegen een krachtiger en algemeener actie te
voeren. Zij heeft derhalve ha'ar vertegenwoordiging
te Amsterdam, Damrak 83, udtgenoodigd, in Neder
land .op zoo ruim mogelijke schaal materiaal hier
over te verzamelen.
Daar gebleken) is, dat in het bijzonder firma's
die tijdens of na den oorlog gesticht zijn, zich meit
deze praktijken inlaten, acht de Kamer het ge-
wenscht, den Nederlandschen handel in het bijzon
der te waarschuwen, bij het aanknoopten van nieuwe
relaties zeer voorzichtig te zijn.
DEN HELDER.
De gemeenteraad heeft met 10 tegen 0 stémméh
verworpen een voorstel vah B. en W. om aan elk lid
van het personeel lai gemeentedienst, dat zijn hoofd-
bestaan in gemeentedienst vindt, met uitzondering
van het onderwijzend personeel, een voorschot op de
in voorbereiding zijln-ue salarisherziening te verleer
nen van f 5 per week, gerekend met ingang van 1
Oct. 1919.
Aangenomen werd een voorstel Biersteker—Baak,
om B. en W. uit te noodigen, binnen een maand een
salarisherziening te ontwerpen met een minimum
salaris voor den ongeschoolden werkman van f 29
per week.
DE SPOORWEGTARIEVEN.
Het „Rott. Nwsbl." brengt schrik met het bericht,
dat een nieuwe verhooging. tier spoorwegtarieven te
wachten is van niet minder dan 40 pet..
Naar wij vernemen is dit bericht uit de lucht ge
grepen. Er is van verhooging der reizigenstarieven
geen sprake, zegt het- Htiibld.
FRANKRIJK'S SLECHTE ECONOMISCHE TOE
STAND.
Die militaire demonstratie tegen Duitschland, schrijft
de correspondent van do Westen. Ga zette te Parijs,
zou niet ondernomen zijn als Frankrijk niet tegen
Engeland was opgezet Deze correspondent verklaart
hiermede dus nog .eens, dat de bezetting van Frankr
fort meer o©n beweging is geweest in do richting van
Londen dab in de richting vab Berlijn.
Reeds lang -had de Fransche opelabare meening
zich tegen Engelabd gekeerd. Waarom Het geheim
van alles is volgens dezdn correspondent de financieel©
impasse. Het wantrouwt "Duitschland omdat Duitsch
land -de verwachte schadelooss telling biet betaalt Het
heeft reeds lang tegen zichzelf gezegd, dat Engeland
en Amerika feitelijk de ianddn zijn, 'die den vrede
gewonnen hebben.
Om het kortweg te zeggen, Frankrijk voelt zich ih
den steek gelaten. Voor zich ziet het deh gouden
glans van den. ,Britschen sover-eign en den alvereo
schijn van deh Amerikaanschen dollar.
Engeland herstelt zich, Frankrijk poogt zich te her
stellen. En soms ziet het ér oaar uit alsof het te
rugglijdt
Dag aan dag bespreekt men in elk café den stand
van den wisselkoers. Eb altijd heerscht or verhitte
ring, want de geallieerden van Frankrijk gaan vooruit.
Frankrijk zelf niet E|n steeds spreekt men van hulp,
die Engeland en Amerika moeten verloenen.
Het geheele Fransche volk beseft het sombaré voor
uitzicht der toekomst
Er kunneb nog bijoorzaken zijn voor do Verbittering
zooals de Syrische surprisesmaar de voornaamste
oorzaak is dezedat Engeland vooruit gaat eb Frank"
rijk begint te wanhopen.
Frankrijk voelt zich er tusschen gehomlen, dat is
het woord geen sciiadeloosstelling vab Duitschland.
geen steenkool uit Duitschland. geen bevrijding van
het Duitsche militarisme, terwijl andere landeh sche
pen hebben gekregen en koloniën.
Waarom, vraógt het zich af, maakt Engeland geld
van zijn steenkool, dat het aan Frankrijk levert?
Waarom bevolken de Britsclie schepen de oceanen,
terwijl Frankrijk niet eehs zijn koloniën kan bereiken?
Waarom, om kort t© gaan, gaat Engelabd vooruit,
Frankrijk achteruit?
Dat zijn d© vragen, die meh overal en steeds in
Frankrijk hoort
Het slohvoord van dit artikel luidt dan: Ais he'
bondgenootschap wil blijiveb bestaan, als Frankrijk
niet in. 'een isolement en in eenzaamheid wordt ge
dreven, dan is 'dat alleeb mogelijk door een verbete
ring van deb financieelen toestand. Wat dus noodig
isdat is ©en finabcied eenheidsfront
LEZEN DOOR. BLINDEN? Het geschrevene om
gezet in geluid.
Professor Bair, hoogleeraar aan da universiteit te
Glasgow, heeft een uitvinding gedaan, waardoor het
ook aan blindeb wordt mogelijk gemaakt omj ta .lezen.
Genoemde geleerde heeft nl ©én machiné uitgévondéfl
waardoor licht en schaduw van het geschrevene wor
den omgezet in muzLektohen. De letter ,,a" bijv.
werpt teen ander schaduwbeeld dam de letter ,„b" of
„c", zoodat ook verschillende ton eb ontstaan.
Blinde meisjes hebben zoodoehde 25 woorden in één
minuut kunben lezen met behulp van de machine;
ieder boek en ieder papier kan gebruikt worden. Het
denkbeeld moot afkomstig zijn yab den Franschen
prof. Fouraier.
Er bestaan nog slechts zeer weinig machines; deze
kosten thans 100 p st
Aldus ©en niei 'overduidelijk Daily -MaiT'-bericht,
naar welks nadere bevestiging men even belangstel
lend zal zijn als baar meer gedetailleerde bijzonder
heden.
ARBEIDSDWANG IN RUSLAND.
Uit Stockholm wordt aan de „Times" gemeld, dat
het negende SovjeLcoingres te Moskou een .motie aan"
nam ten gujnste van Trotsky's voorstel om den ar
beid te organiseeren op den grondslag van den mi
litairen dienstplicht en den arbeidsdwang. De regeer
ring zal de controle op den arbeid opdragen aan
speciale inspecteurs en baar aab de plaatselijke Sov
jets ontnemen.
Radek, di© het voorstel steunde, verklaarde dat Rus
Het was een duivels vervelende dag voor mij. De
uren schenen zidh op lood'en voeten voort te slee-
pen. Ik liep door het huis en dioor den tuin en tracht-
te vergeefs mij [bezig te [houden, iRogs, die blijkbaar
het huns naast me uitgezet was, kroop door de heg
en volgde mij met hangenden staart den geheelen
ochtend op mijn hielen.
's Moldidags ging ik naar den ouden Jardine en vond
(hem, zooals gewoonlijk, op de waranda ih slaap met
een rooden zakdoek.oim het gezicht, maar ik maakte
heim zonder veel plichtplegingen wakker.
„Ik moet iemand hebben om mee te praten", zei-
dte ik, toen hij protesteerde.
Hij ging rechtop zitten.
„Waar zijn de kinderen?" vroeg hij.
„De kinderen, zooals je ze belieft te noemen, zijn
naar de stadi", antwoordde ik op onaangenamer! toon.
„En daar ik me voorliet eerst in mijn leven met ipij-
zelf verveelde, ben ik hierheen gekomen".
„Ga. zit/ten", zoid© de oude Jardine.
„Neen, ga liever meo een wandeling maken. Dat
zal je goed doen".
Hij keek me snaaks aan.
„Een beetje «zenuwachtig en rusteloos?" vroeg hij.
Do oude man wreef In zijn handen.
„(Prachtig, dat ls een goed toeken; het bewijst, dat
Je beter wordt".
„Kk voel me uitstekend".
Nu eerst zag hij Rags.
„Wie voor den wat rvoor den begon hij.
Röigfi kwispelstaartte ton te-eken, diat bij hem lier-
kende.
„O, diion heb tk bij me", zoido ik losjesweg. „Het
arme dAcr hald ©on wandcltog noodig, daarom heb
ik Biom meegobradhl"
„Ik iwist met, diat Je ©on hionid hodt".
JRiJ ls ook niet von mij. 'HIJ' ls van hoor".
,/Wllo Jhiaar?" wroog hl} langs izijn neus weg.
Ik vooltiie, dat fk oen kleur kroeg.
„Van Joy roaai Miss Ijambort", legde ik vlug uit
„Het düor was alleen fthuis, daarom heb ük. het mee-
genomoiL".
„O", Bedde do looide Jarddne, „nou (begrijp ik het".
Hij ging waar binnen om tzijn hoed te halen' en ik
nam zijini artbel, dillen. Ik zooeven' gewoilgerd1 had. «Rlags
sprong klw^spelstaarfccnld op mijn knie en keek me
mat vragende oogen aan; het (bee-st scheen me om de
oen of andere roden-, die hij zelf het beste kende, als
zijn „baas" te beschloiu)weni,
land niet im staat was in de meest dringende behoef
ten '1e voorzien door invoer uit het buitenland en
dat het dus wel moest overgaan tol het mobiliseeren,
der bevolking tot gedwongen arbeid. De „Pravda"
noemt de opvatting dat de Sovjetregeering de arbei
ders tot slaven maakt een bourgeois-opvaltiing. Arbeid
is de eerste vo<^aarde van vrijheid en ijzeren dici-
pline is noodig om het algemeen belang. Intusschen
is er wel verzet tegen arbeidsdwang, hetgeen Lénin
aanleiding heeft gegeven aan te dringen op grooter
machtsconcentratie iin handen van de centrale re-
geering.
Melding wordt gemaakt van don aankoop van 500
locomotieven die ©en Amcrikaaische firma zat leve
ren tegen b otaiilng in goud en van aankoopen vam
litomof in Kopenhagen, cvea?<eons tegon betaling in
goud.
EEN SCHOOL OP EEN SCHIP.
Men schrijft uit Bradtord aan de Daily News"
„Ter oplossing van d£ oyerweldigend groote vraag
naar voortgezet onderwijs stelt hjet Education Com-
mittee (Opvoodings komité) voor, een'schooi met „wan"
delleerarcn" in te richten op een schip Het plan is.
een ter ze© varend stoomschip te bouwen, te huren of
te koopen, do groote kajuiten ervan in te richten voor
klasse-lokalen, de benoodigd© ouderwijzers aan to'
stellen en jongens (misscliiien ook wel meisjes) op
ontdekkingsreizen uit te sturen om aardrijkskunde
te leeren door het met eigen zien, van 'de dingén van
de landkaart, geschiedenis door het beschouwen van
de plaatsen, waar de historisch© feiten voorvielen/
astronomie 'en vel© andere wetenschappelijk'© 6n ar
tistieke zakèn en iniet het minst tot het verkrijgen van
di© ontwikkeling, die toi©t anders dan door reizen
verkregen kan worden.
ZELFMOORDEN.
In Oostfriesland is het aamtal zelfmoorden in de
laatste jaren schrikbarend gestegen. In het kleine
dorpje KL, waar een 500 menscuem wonen, kwamen
tot den 10 ApriL jL dit .jaar reeds negen zelfmoorden
voor.
EEN BIJZONDERHEID.
Een bijzonderheid iln Duitschland is de stad Pirma-
sens. Daar is nl geen enkele werkloozo en er is
nog gebrek aan werkkrachten in de lederindustrie^
waarvan de inwoners in hoofdzaak bestaan.
KLACHT VAN EEN BRIEFKAART.
Een briefkaart was ik eens, toen was ik dik en stevig;
Nu ben ik, dun ©a slap, aan kreukten onderhevig./.
Indien 't zióó voort moet gaan, en 'k zou het vreezan
schier
Word ik nog op het 'eind,., een hlaadj© vloeipapier.
Nieuw© Lt
AANKOOP VAN WONINGEN.
Men meldt
De gemeente Nordenham (Oost-Friesland) hoeft ter
voorziening in den woningnood vier hotels aanger
kocht yoor 415000 inar.k.
Tot lieden heeft deze gemeente 24 woningén aan
gekocht en is daarmee voordeeliger uit dan, andere
gemeenten,' die groote sommen voor aanbouw per
steedden.
"VOEDING VERSTREKKING.
"Het Amerikaansche kwakerscamité verstrekt reeds
in tien Duilsche plaatsen voeding aan 7000 onder
voede kinderen en jonge moeders. Het voorncmén
beslaat, dit aantal te verdubbeien,
EEN INCIDENT IN OPPEIteSILEZIë.
Uit 'Berlijn, Te Oppoten heeft eed Fransch sol
daat in een koffieiiuis Dinsdag een spoonvegbeambte
doodgescnoten en twee andere personen zwaar ge
wond Een üuloner. is intusschen reeds overiedejn.
Twee Italiaansche soldaten en een Fransche zouden
volgens de bladen in het koffieiiuis gekomen zijin
om biljart te spelen. Daar de biljartballen be
schadigd waren, was dat onmogelijk. Woedend sloeg
de Franschman daarop de dochter van den herbergier
in het gezicht Een dei" aanwezigen protesteerde, maar
werd toen onmiddellijk neergeschoten. Een tweedé
aanwezige werd zwaar gewond., e|n oen spoorwegbe
ambte werd ook neergeschoten. De daders zijn ge
vlucht. Men vreest, dat een algemeelu© werkstaking
het 'gevolg van dit incident zal zijn. De Bierliner
Zeitung am Mittag vertelt, /dat ©en voetbalwedstrijd,
welke Zondag te Oppelen moest plaats hebben, niet
kon doorgaan., ómdat die Fraiuschen de bal en de netten
hadden gestolen.
WIJ, EUROPEANEN!
Onder dit opschrift lezien wij!in de Deli-Ct van 8
Maarl
„Weer eens ©en khap staaltje van wat Europeanen
kunnen „praesteeren". Een adimnistrateur van een
der ondernemingen in Tamiang kreeg door bemid-
delnig van ©on Europees^he dame", die zich reeds
meerdere malen geleend heelt voor koppélariji, dé
beschikking" over een 15-jarig Iiniandsch meisje, nadat
niji pen vorige huishoudster van hem naar Java had
gezonden. De administrateur stelde de pleegmoeder
van 't meisje f 200 ter hand, luatuurlijk geen koop
som, maar als „vergoeding" waarvan de Luropeesche
mevrouw ongetwijfeld haar deel zal hebben ontvangen
Eenige dagen was het Ilnlanidschi© meisje bij! den
administrateur in buis, toen de eerste huishoudster
vanuit Java terugkwam en haar plaats iin jiot „gezins
leven" weer wenschte in 'te nemen. Do administrateur
stemde toe en .ontsloeg het 15-jarig meisje. Waar zij
echter gebleven is, weet niemand, bijl haar pleegmoe
der is ziji iniet teruggekeerd en vermoed wondt -dat
de „mevrouw" haar weer tot zich genomen heeft,- om
het kind weer aan eed, ander af te staan.
..,De Qxrald1 se/bijluit je goed te kennen", cze-ide de oude
Jiairdine, toen we wegigtinig&n.
„Ja", zedde ik en om de waarheid te eeggen-, ik
voelde me erg ini mijin scthiik. Ik heb altijd booren
zeggen, diat een homd steeds vriendischiap sluüt met
een- eenzamen! inan en dus- deed Rags misscihien niet
anders <d!am zadb naar, Idon ouden stelregel gedra
gen.
'Okize wandeling duurde niet lang, want de oude
Jardine wlais gauw moe en daar mijn huis dichter
bij was dan' het zijne, toen hij- tzeidie, diat hij niet -ver
der kon, stelde ak hem voor bij mij thee te gaan drin
ken.
HüJ \vnoolijkte dadelijk op; hij was Sn- zijn voorlief
de voor laiftennJoon-tea bijna eeni ivroujw.
Een gewoonte, die ik van mijn.lieve vro-uw geleerd
heb", excuseerde hij zich altijidi „-Een slechte ge-
wtoonte, dat weet lik, maar wot zal -je er aan doen
ik hen eien oiude man".
•Hij dronk juist zijn derdte kopje, toen de post kwiaim
en natuurlijk vloog, -Rags, die rusti'g aan zijn voeten
gelegen had1, moord on brand blaffend de gang in.
Castle, die do brieven was gaan halen, haatte hon
den, waarop ik haar to hulp ikwam en hem oppakte.
.klaar één tolriof -voor u, sir", e-eide Castle, terwijl
®ij dien mij op armslengte overhandigde, met eon
adhterdodhtigen- -blik op Rags, die zdch los trachtte
te rukken.
Ik nam hem mee naar do studeerkamer on deed
dé deur dicht, om hem binnen te houden.
„Elon klein, venijnig diertje!" zeide de oude Jardine
„Maar to-ch heusch heel aardig", melkte dk op.
Ik maakte do onlveloppe, \voarop het adres gotiept
was, open. Ik. (heb altijd 'het land aan; dergolijke en-
vetoppen-, gewoonlijk bevatten' Bij rekeningen of der
gelijke onaangename Ütngien. Deze echtor voa'mde
een udtoonidcrtng, o-fischoon zij van- een advocaten-
firma afkomstig was.
„Waarde Heer. U Kult ons zeer verplichten,
iniotten U ons het adres Boudt iwi-llen opgeven van
Donald' Roibert Ooroy, eenlgen aoon van wijlen
Rotbert Carey, over wiien gij, maar wij vernemen,
twaalf jaar geledn ala voogd Bijt aangesteld; of
als hij dn Engeland 8» en aan 'bovengenoemd
adres komen, kan, aal hij iets vernemen, Idiat van
groot belang is «Uw dienstwillige Fi C. Lami>-
sooi".
De eerste gedachte die bij mij opkwam, was, dat
Deze beschavingsgeschiedenis zet zich thans nog
voort...."
NITTI.
In Italië is het evenals in vel© andere riandea op
politiek en maatschappelijk gebied lang geen rozegeur
en manescnijiii. En de tegenwoordige minister-pres#
dent Nitli hoeft het -dan ook.lang niet gexnakkêlijk.
Bij (Jen jongsten stnjd in hot Parlement is het hem
ondanks de geduchte .aanvallen gelukt een overwinning
te behalen mei een meerderheid van. 55 stëmimén.
De correspondent van hot Berl. Tagebla.tt te Hora©
tracht deze oveuwinnteg te verklaren en geeft eén
aardige beschrijving van Nitli eu de omgeving, waar
in hij zijn positie wisl te handhaven.
„De lange slag zoo schrijft hij—was warm ge
weest. Hij; was oen geheel andere dan in vroegéré.
sclioone tijideh. Want de 156 socialisten zijn voor het
meerende-el geen academisch gevormde rhetorici méér,
gelijk zij. tot nu toe over het algemeen waren. De
grove elementen hebben het overwicht, D© éléméntén
met stemmen, die Stentor naast hen -yan schaamte
zo( (u,wegkruipen én met ecu manier van sproken, dat
een visehvroiuw of een karremau cle kameradon ver*
rukt aan het hart zou drukken. Deze elementen heb
ben de door den schoonheid zoeker Sartori© beschil
derde nieuw© zaal van Moutecitorio veranderd iii
een ruimte die nu eens een reuzembéurs, schijnt,
dan weer oen dierentuin, waar allerlei wilde beéstén
door elkaar brullen, en dan. weer een inrichting, waar
'men- geestelijk overprikkelde menschen voor korter
of langer tijd een kuur iaat ondergaan....
Nooit hebben wij; Nitli, dozen Orpheus van hot
Italiaansche parlementarisme, mieer bewonderd dan
thans, terwijf hij tien dageii lang heel rustig, zich,-
zeli meester en glimlachend zijn plaats op de ruin is ter-
bank bleef innemen, temidden van den heksensabbat,
die dagelijks regel en geen uitzondering was. Dezo
door niets van stuk te brengen „simpaticone", die»
ten Plotte de geheele - wereld (d© roodén imbégrépén)
gaarne mag lij.den On gaarne lijden moet deze/
man van het Italiaansche Zuiden,, is inderdaad de
Noordelijkste van alle Italiaansche staatslieden., Onder
een hagel van pijlen en het gebrul der moderniel
Sarasenen, keek Nitti slechts spottend om zich Keen.
of veranderde door .een paar woolijke woorden, een
vriendelijke handbeweging of een geestige grap, dé
schuimende woede 'der aanvallers in een stormachtige
vroolijkheid yan het geheele Huis. De toestand, waar
Nitli zich voor geplaatst ziet, is helaas-niet zoo, dat
hij door geestige woorden zou kunnen wordon opgelost
Noch de premier, zelf, noch een der andere spre
kers, lieten den geringsten twijfel er aan bestaan,
dat Italië, wanneer er lni©t spoedig rodding komt,;
moeilijke tilden tegemoet gaat.
Nitti heeft, gelijk do prediker in de woestijn, ge
tracht. zoower de ultra-bourgeois als <te ultra-socialisten
duidelijk te maken, hoo de waanzin Yan rechts zoo
wel ais -die van links hot fand t©n verdorve zo.u
voeren.
Hoe treffend do minister-president ook sprak en
hoe smeekend hijl ©en beroep deed op hét patriotismé
vfpi alle partijen om het bedreigde bestaan van 'Italië
te redden, zoo vermocht Nitli toch noch de rechter-,
noch de uiterste linkerzijde te overtuigdn.
Hoe het zij', Nitti heeft een waardige meerderhéid
en een, ziji het ook voorloopig, slechts tactische over
winning behaald. Hadden de katholieken zich niet uit
staatsbelang om Nitti geschaard, zoo zou het kabinet
reddeloos zijn gevallen.
VERWAARLOOZING IN FRANKRIJK.
Hel opruimingswerk na den oorlog schijnt in Frank
rijk biizonder Stroef te yerloopen. Eerst de eind©*
loo^e klaagliederen in de bladen over de roékoloozé
wijze, waarop er met de door de Amerikaansche troe
pen achtergelaten voorraden werd omgesprongen. Of
Liever; niet omgesprongen, want het verwijt was juist,
dat deze voorraden, die letterlijk van alles omvatten
levensmiddelen, uilrustingen, leerwerk^ wagens, ten
ten, 'loodsen, .enz., ©nz. en die de Fransche regeié-
riing voor milliarden vain de Amerikaansche gekocht
had, in parken ©n opslagplaatsen lagen te -bederven*
v,oor zoover ziji niet ten prooi vielen aan georganiseerd©
dievenbenden, die er op ongel'oofelijke wijze aan bét
plunderen sloegen.
Thans komt de Matin met de foto vain -©en schrome,
lijk verhavende vliegtuig loods en volgens het onderf
schrift staan er nu nog zulke-loodsen bii Nancy aan
het oude front, eenvoudig te vergaan. Uit Nancy wordt
daaromtrent het volgondi© aan de Matin gesc-nreven
De meeste vliegparken, die er tijdens den oorlog
i!n tle "nabijheid van het front zijn opgericht, zijn
aan hun lot overgelaten ©n bezig op droevige
wijze te vergaan. Hel betreft hier Uitsluitend Fransche
vliegparken want reeds dadelijk na den wapenstil
stand hebben de Ëngelschen en de Amerikanen zich
gehaast hun voorraden ontlor de best© omstandig
heden, op te ruinyen en aan de Lolharingsche boeren
het land terug te geven, dat zij tijdelijk tot landings-*
terreinen ingericht hadden.
Te Manoncourt 'ön Yermois bijiv. op 12 K.M. afstand
van Nancy zijn van zés vli-egloodsen, .di ©elk een
waarde van honderd tot hoinderdtwintigduizeiid frank
vertegenwoordigen, vier in den afgeloopen winter
door storm tegen den grolnd geworpen. De loodsen,
die staande zijn gebleven, hebben de boeren uit de
buurt aan -delMeeden geholpen: ziji sneden di© eénr
voudig uit de zeilen, die de wanden van de loodsen
vormden. Wat men te Mamoncourt ziet, herhaalt zich
op twintig andere plaatsén, ©n de verhezen, die de
administratie met olympische kalmte beschouwt,
kunnen veilig op millioenen geschat worden.
het ecu misplaatste grap iwas. Voor aootver ik rwist,
wais er indemainid in de heele wieroldi in staat iets
te doecn, diat v.an groot belang ivoor iDon was. Ik
gaf den brief aan den ouid©n Jarladne.
„Het is bootgstvtaaradhijnkijik een vergasring", Beide
ik,
In mijn Ihart hoopte ik het; het denkbeeld, dat
Don na al die jaren nog van een ander wat krij
gen Bon, lachte me heelemaal niet toe; in de laat
ste weken, ibadi (hij: me al bewijzen genoeg gegeven,
dat hij mijn voogdij moe waa
De ohld'e Jardine las den brief zorgvuldig door.
„Lampisionl lik k-en diat kiantoor goed", zeide hij.
Hij keek. me oiver dem rand van zijn bril aan: „Wat
denk jes dat het beteeket?" vroeg hij.
„Geld waarschijnlijk", zeüde ik. ,JI)at (beschouwen
advocaten- immers alis het eeni'ge, dat belang heeft",
De oude Jardine wreef peinzend zijn -kin.
„Ik dacht, dat de jongen geen familie bad".
„Dat dacht ik ook. Misschien ïjs er een verre
bloedrverwant van hem to Australië gestorven".
De oude Jardine giebelde.
Als' he.t geld ist, wordt het een bruiloft, of ik laat
me hangen", aedldie hij.
Ik keek hem verbaasd aam.
,,'Eien, bruiloftl"
„Ja Don en het meisje van hiernaast".
Ik trok mijn wenkbrauwen op.
„Maar ik heb het verbod-en en Dón heeft beloofd...
„Als het geld' is zal Don- die belofte terugne
men", voorspelde hij. „En. Ik -kian het hom wiet kwa
lijk nemen. Waarom ©on hij met zoo'n meisje wach
ten; waarom zou hij inliet trouwen vóór hij iweggaat,
om de homel weet wat onder de oogen te zJeru".
Ik zeil© don brief op den sclioo-rstodiimantel, wutr
Don hem, .zoodra hij binnenkwam, zien kon.
„Het is waarschijnhik eon vergissing," zeide ik weer.
„Dat is het waarschijnlijk niet." zeid© de oude Jar
dine.
En het was er goen. zoools de loop 'dor gebeur-
tenisscn bewees.
Don kwam dien avoind omlanks zijn belofte .laat
thuis; zij hadden 'eon heerlijken dac gehad, vertelde
hij mij, toen hij zag, dat ik nog óp hem zat te wach
ten hij had nooit zoo'n heerlijken dac gehad;
hij zag'er vrij opgewonden uit «Jn. hadi ©cm kleur; om-
der het praten Liep hij de kamer rond, pm eindelijk
vóór den brief op oen schoorsteen te blijven staan.
„Je moet dien jnaar eens lezen," zeide ik, totem
ik zag, dat hij ernaar keek.
Don scheen er (niet bijzonder op gesteld van mijn
verlof gebruik te maken; hij, las hem even door,
keek me dan aan ©n. zeiae lachend:
„Zeker iemand, 'die me or door wil' halen. Het
zou me niels verwonderen, als het die beroerde Sélby
was."
„Neen," zeide ik. „Mr. Jardine zegt, dat hij de
firma kent"
Wat hebt u «gedaan?" vroeg Don gapehd.
„Nog niets. De brief is vanmiddag pas gekomjelD,"
„Wat bent u dan vah plan om -te doen?"
„Ik geloof, dat het het beste zijn zal, als je er zelf
naar toe gaat"
„Goed, als u meegaat, ofschoon het wel niets beteer
kenen zal," geide, .hij: nonchalant
Maar dat was wel het geval: ien ik moet eerlijk be
kennen dat het mie als een drooitni toescheen, dat ik
toen ik den volgenden ochtend in Gray's Inn.op: Lampr
son's kantoor maar deh advocaat zat te luisteren, hoorde
dat Don de gelukkige (erfgenaam van achtduizend pond
was.
Don herhaalde de -woorden zwakjes.
Achtduizend pondl Maar wie ter wereld...."
En toen knegch w:e beidein den schok van oins leven,
want de testateur die in Amerika gestorven was, was
geen vofwijderd© bloedverwant, zooals ik verwacht had,
maar Don's moeder de vrouw die er vandoor gegaan
was en hem on zijln 'vader twintig jaar geleden aan
hun lot overgelaten had.
„Mijn moeder," zeide Don wezénloos. Hij kreeg
een kleur ©li keek mij; aam
Natuurlijk kende hij het verhaal van heli omberaden
huwelijk van zijn vader, maar v'oor zowor ik mij hier-
inneröti koai, had hij: nooit iels gevraagd omtrent 'do
vrouw, die hem zoo harteloos in den steek gelaten en
ten slotte bij haar dood getracht had dit tenmtostjQ
eenigszins te vergoeden.
Don keek hed ernstig, toen we het kantoor verheten,
en zeide dan plotseling
„Typisch, dat ziji na al dien tiid éa'u mij gedacht heeft,
hè-r
„Ja." zeid© ik. Eerlijk gezegd/had ik! altijd gedacht,
dat zij al jaren geleden gestorven was.
„In ieder geval," zeide Don vroolijkcr, "is acht
duizend pond niet om -op te spugen 1"
Ik moest lachen om cle manier waarop hij het zeid©
ik vroeg mijl of wat .of Joy Iambert ervan denkefn en
of zijl nu blij zou zijn, $at zij mijin raad opgevolgd
en den (hiing met parelen teruggenomen haa.
Wordt vervolgd.
