Alltlltl Bitlis- Mmttmic- Lnüuvllil. Woensdag 5 JVIei 1920. 63ste tteargang. JNte. 6613. EERSTE BLAD. Brieven uit Engeland. FEUILLETON. Hel Meisje van hiernaast. Staatsloterij. Reclames. Uit en Voor de Pers. Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8 uur worden Advertentiën zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN. POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN TIÉN van 1 tot 5 regels f 0.80, iedere regel meer 15 ct. (bewijsno inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend BIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Amsterdam, 1 Mei 1920. Wi] zijn omringd door wonderen. Er is eigeriliik niets om ons heen, of het is een wonder. Wn zijn er aan gewend geraakt, èn noemen het ,>natuurlijk"9 maar is de natuur dan geen wonder? Nu zouden we kunnen spreken over de grootte van de wonderen, die ons omgeven, over hun graad van wonderlijkheid. Doch waar is de maatstaf, om mge te rekenen? Ik vrees, dat er weinig kans zou zijn, om tien menschen tot overeenstemming te doen komen, Laat staan honderd, of honderd millioen. Aan een indeeling zal ik me dus niet wagen. Ik wou alleen één wonder noemen uit de massa, en daarvan opmerken, dat het zoo onverklaarbaar is als alle andere. Dat wonder is de menschelijke spraak. Hoe is zi] ontslaan? Waar werd zij het eerst gespro ken? Ziedaar twee vraagstukken, die in den loop der eeuwen heel wat hoofden hebben bezig gehoudén. Veronderstellingen zijn gemaakt, verdedigd en bestre" den, om vervangen te worden door andere, misschien ,beler 'en misschien slechter dan haar voorgangsters. Het ontstaan en de vormverandering der aarde is een interessante wetenschap, waarover veel gschré- ven is, en lang te praten valt. Zooveel is zeker, dé aarde is en zij 'kan vergaan fatsoenshalve had ze dal al honderd maal moeten doen, om de voorspellers niet teleur te stellen maar opnieuw ontstaan laten kunnen we haar niet. Kiitanen we ook de mensche lijk© taal niet opnieuw laten ontstaan? Dat denkbeeld is inderdaad meermalen bij men" sch.cn opgekomen, en pogingön om het te verwe zenlijken zi|n ongetwijfeld gedaa'n. Een daarvan had plaats in Egypte, zooals Sir James Frazer beschrijft in een werk over het Oude Testament. Een van de talrijke koningen van Egypte was er do 'bewerker van. Deze monarch, Psammeticus ge- heeten, liet twee pas geboren kinderen plaatsén on" der het toezicht en de algeheel© leiding van één géi tenherder, met de strikte opdracht, dat zij opgevoed moesten worden in een afgezonderde hut, ver van alle andere menschen, dat zij mets* mochten drinken dan geitenmelk, en nooit mochten worden toege sproken. Twee. jaren gingen voorbij, zonder dat iets ge beurde op het gebied van spraakontwikkeling. wat wiel niemand zal verwonderen. Doch daarna kwam de geitenhoeder eenmaal de hut binncJn. en wérd door zijn pleegkinderen begroet met den kreet: „bé~ kos". Dit herhaalde zich. dag na dag, telkens als hij binnenkwam, zoodat hij zich gerechtigd voelde, naar den koning te gaan, om hem verslag uit te brengen. Psammeticus was zeer verrast over dit eerste re sultaat van zijn proefneming en droeg geleerden pp' onderzoekingen in te stellen, naar het woord bekos. Het bleek te zijn het Phrygische woord voor brood, waaruit koning Psammeticus de zeer gewaagde gevolg" trekking maakte, dat de Phrygiërs Jiet oudste men" schenras waren, en hun taal de oorspronkelijke. Dat de in afzondering opgevoede kinderen geen brood kenden, dus „bekos" in hun taal hoogstens geilen"? melk kon beleekenen, scheen bij deri koning niet op te komen. Nuchtere menschen, die de geschiedenis later hoor den of lazen, kwamen tot ©en heel andere gevolg trekking dan den Egyptischen vorst. Zij meenden, den, helaas, zou ik bijna zeggen, dat de taal der kin deren een nabootsing was vain het geitengeblaat. NAAR HET ElNGELSCiH VAN RUBY M. AYRES DOOR W. J. A. ROLOANUS Jr. - Uitgave van W. DE HAAN. Utrecht. „Het is eten mooi© dag," reide Don ön Joy voeg" de eraan toe: „Ja, prachtig. Ik wou, dat ik met je me© kon gaan, lieveling." Het was d© eerste maal, dat ik haar dien term hoorde gebruiken en ik zag, dat Do!n een kleur kreeg. Dan zaten we in. den trein en ik verschool me ach ter <1© Times en liet hen aan hen zelf over; maar zu waren heel stil 'en ik wist heel zeker, dal het eén groote verlichting was, toen de trein stilhield .en wij de drukt© van Londen om ons hadden. Don had afgesproken een. paar vrienden, die met hem zouden reizen, aan hetvictoriastation 'te zullen ontmoeten en hun komst gaf aain alles iets' meer op gewekts. Zij kenden Joy ein babbelden met haar tot de laatst© oogenblikken kwamön. Ik liep naar pet eind vain het perron en kéék naar e©n stoeren stoker, die kolen op de locomotief sta- peld©. Ik was me volstrekt niet bewust, dat 'ik naar hem keek, tot hij tegen me zeide; „Warm weertje, sir..." Ik schrok, antwoordde, dat het heel warm was> en ging weer weg. pe h©rrie van het vertrek werd steeds grooterom ieder rijtuig stond een troepje- menschenverscheir dene menschen huilden. Joy en Don stpnden ernstig te praten; hij hield nu haar hand vast en voor het eerst scheen haar dat niet t© hinderen. Dan e©n schel gefluit eri het sluiten der portieren begon. Ik* ging tnaar Don toe „Vaarwel jongen, veel geluk ten het allerbeste." e drukten elkaar hartelijk de hand. „Vaarwel, sir ©n nogmaals hartelijk dalnk voor f, zo° ^UW mogelijk schrijven; vaarwel, sir.... Hn ke©k Joy aan en ik ging bescheiden een stap achteruit Maar ik zag hem zijnhanden op haar schoude(rs leggen en haai; in. 'haar oogen kijken en ik kan )mij mdenkcjn. ,dat hij Zeide, zooals hij dien avond in den donker©n tuin - gezegd had: „Beloof me, dat je me nooit verg©ten zult beloof het me." En dan bukte hij zich om haar «da zoen te gervea •n dan vroeg bato conducteur: Latere koningen schijnen de proefneming herhaald tie hebben, waaronder de Schotsche koning Jaco, bus IV. Volgens de geschiedenis liet deze .twee kin deren opsluiten met een stomme vrouw op het eiland Inchkeith, om te zien wélke taal de kinderen sprei- ken zouden, wanneer zij waren opgegroeid. En inaar de overlevering zegt, spraken zij zuiver Hebreeuwsch, wat natuurlijk niemand in twijfel zal durvetn trekken! Meerdere voorbeelden van opvoeding in afzondering zijn mij helaas niet bekend. De uitvinder van de laatste geschiedenis had echter, wel een anderé taal dan het Hebreeuwsch kunnen uitkiezen om de kin deren te laten .spreken. Chineesch had toch, dunkt mij, ook wel een kansje gehad om in aanmerking te k omen. Het is een algemeen bekend feit, dat de Chinéé- zen een oud volk zijn. Ook, dat zij een hoogen. trap van "beschaving hadden bereikt, toen önze voorva deren *nog op wortelen knauwden en elkaar en da wilde dieren om hen freen te lijf gingen met eérv knoestig stuk hout. Enkele bijzonderheden over de Chineesche beschaving en ontwikkeling werden eenigén tijd geleden bijeengebracht door „Everyday Science". Veel vond de Chinees uit. Wat hij jiiet uitvond, en waardoor al zijn vindingen voor 'ons verloren gingen, en kalmpjes, aan moesten worden overge daan, was een geschikt alphabet. Papier en boekdruk kunst vond hij uit, maar een schrijftaal met een teeken voor elk woord, inplaats van één voor elke klank is een beetje omslachtig en staat wel haast gelijk met geen schril f taal Papier werd gemaakt In China, in de derde eeuw vóór Christus, van lompen, hennep ein de binnen bast van boomen. Vier honderd jaar na Christus werd een keizerlijk decreet uitgevaardigd, waarin bevolen werd alle godsdienstige texten op hout te snijden en daarna op papier te drukken. Nog een eeuw of wat later, doch in allen gevalle vier vhonderd jaar vóór Laurens Janszoon Koster, vond eeri Chineesch smid de beweegbare lettervormen uit. Het kompas is een andere vinding, waarmee de Chineezen een duizend of wat jaren hadden dmgegaan vóór wij het leerden kennen. Ongeveer 2630 jaar vóór Christus won Keizer Hoang-ti er een grooten veldslag mee, door met behulp van een kompas zijn leger veilig door een dikken mist te leiden. Buskruit eveneens was een zestienhonderd jaar oud nieuwtje in China, toen Batholdt Schwarz het begon uit te vinden. Alleen waren de Chineezen achterlijk in dit opzicht, dat ze met ^Inzagen hoe prachtig het buskruit geschikt wasj—<©et er elkaar mee dood te maken. Zij Maakten er slechts vuurwerk mee, en bootsten er onweer mee na. Papieren geld jvas ook al een vinding van de Chineezen. 't Is een eigenaardig idee te bédénkén, dat in den tijd van de Batavieren en .•Kaninefaten daar in Oost.Azië al lustig met bankbiljetten werd omgegaan,. Niets ontbrak er aannaam vain de bank, datum van uitgifte, nummer van het biljet, hand- teekening van den kassier, waarde i'n woorden en cijfers. Zelfs dien dien sommige van deze biljetten te gelijkertijd als leermiddel: Breng voort, wat gu kunt; geef uit met zuinigheid", stond er op. Goede geldmenschen, die Chineezen. Dubbel boekhouden héb', hen we ook al aan hen te danken. Trouwens, er is nog zoo veel. Zijden stoffen, lak werk en porselein zijn algemeen bekelnd als Chi neesch. Maar behangselpapier is evengoed Chineesch en als wé in onzen tuin naar lelies of azalea's kijkein, bewonderen we bloemen,- het eerst doér Chineézéln gekweekt In het spelen waren ze ons. Westerlingen, al éven- goed den baas af. Knikkers, vliegers en tollen komen van China. Chineesche soldaten speelden voetbal met een leeren bal drie honderd jaar vóór Christus, hoe- Wel de bal opgevuld was met haar, inplaats van vol gepompt met lucht. Dominospel en speelkaarten zijn beide Chineesch. Alles te zamen genomen, zijn. we dein Chmeejaep heel wat verschuldigd. Huil beschaving is'duizenden jaren ouder dan de onze. Het feit was waarschijn lijk den Schotschen geschiedschrijver onbekend, of hu 'had de twee kinderen, in afzondering opgevoed door een stomme vrouw, met zuiver Chineesch voor den dag laten komen inplaats van Hebreeuwsch. „Moet u mede, sir?" En Don rukte zich los teJn. stapte in d©n wagoln met zijn vrienden, die allen voor het raampje kwamen staan. Drie flinke jongens waren het met hun gebronsde, glimlachende gezichten; weg gingen zij God alleen we©t welke gevaren tegemoet zonder éélnjgé vféés of gedachten aan zichzelf. „Groet Rags nog voor me" zeide Don. Ik geloof niet dathij wist wat hij zeidedie laatste minutcjn; waren de pijnlijkste van alle en Joy knikte en lachte en,zeide: „Ik zal het niet vergeten Dan scheurde dat vervloekte gefluit de lucht weer en de trein begoin langzaam van het perron weg te stoomen. Don leunde zoover uit het raampje als hij ko!n 'en greep Joy's hand. „Vaarwel, schat." „Vaarwel, lieveling, vaarwel," Don gaf haar eeri duwtje naar mij. „Zorg voor haar, sir en Joy, zorg jij voor hem.' De trein reed nu srieller en ik hield haar hand) vast en belette haar met den tredh mede t© ioopén. Met hoofddeksels werd gewuifd en het „Tot ziens" weerklonk langs den trein; dan verdwenen de glim lachende gezichten in een groote rookwolk en toen die optrok, was de trein de bocht om en Doin weg. "We bleven nog ©enigen tijd piet een g©voéi van hulpeloosheid staan kijken. Dicht bij o!ns snikte een vrouw [zenuwachtig en ik voelde, dat Joy aan mijn hand trok. „Willen we gaan?" vroeg zij. l\Ve verlieten het station, zonder >een woord "te zeggen;, maar haar hanld lag nog fn de mijne en ik liet die niet los voor we eten taxi gevonden had den en wegreden. Ik zat tegenover haar en probeerde eeji gesprek te beginnten. Ik trok het raampje op, maar Joy zeide, dait heit om te stikken was en dait zij het liever neer wilde hebben. Bk vroeg haar of zij ergens thee wilde 'gaan drinken, maar zij ziedde: „Thuis, ik kan hier niet vrij adem halen." Gelukkig stond er een trein Maar en Londen lag spoedig achter ons. Bk had eten paar couranten ge kocht en ofschoon we beiden moeite deden om erin te lezen, twist ik zeker, dat de woorden voor mijm oogen dansten. ,4Hjk eens!" zeide Joy plotseling. iBk keek door het naa/rppje. We relden langs een aerodroom en eten machine verliet «juist den grond vlak hij de spoorlijn1. We keken beiden in spanning. We waren zóó dicht bij, dat wij het gericht van den Vliegenier duidelijk I konden onderscheiden; vriendschappelijk wuifde hij 4e Klasse. Ie Lijst. Trekking van Maandag 3 M«t No. 9844 f 5000. Nos. 5584 en 5721 elk f 1500. No. 516 f 1000. Nos. 11098 en 22111 elk f 400. No. 7790 f 200 Nos. 10635 en 13274 elk f 100 Prijzen van f 60. 4 39 64 148 155 163 170 272 426 427 524 540 551 573 639 660 680 711 758 764 794 803 884 946 976 1009 1038 1197 1308 1346 1394 1532 1588 1599 1656 1672 1696 1726 1745 1973 2019 2060 2113 2159 2190 2202 2295 2458 2460 2567 2580 2602 2649 2696 2704 2721 2744 2802 2811 2816 2837 2862 2896 2968 2989 3002 3006 3025 3026 3127 3192 3489 3592 3681 3721 3724 3761 3828 3905 3930 3982 4093 4251 4255 4269 4327 4379 4460 4473 4560 4588 4602 4622 4641 4732 4786 4797 4821 4945 4956 5013 5085 5117 5161 5270 5285 5397 5404 5412 5443 5479 5582 5602 5694 5896 6905 6040 6088 6206 6253 6262 6345 6372 6379 6463 6473 6478 6638 6687 6714 6766 6813 —16 6850 6868 6917 6943 6959 6960 7004 7006 7024 7082 7120 7154 7162 7190 7192 7213 7368 7370 7390 7419 7623 7625 7685 7704 7707 7765 7851 7987 8058 8064 8105 8145 8174 8216 8307 8319 8356 8373 8413 8426 8483 8529 8658 8712 8721 8753 8781 8799 8838 8939 9045 9137 9177 9273 9355 9369 9398 9510 9526 9541 9553 9587 9637 9758 9774 9790 9834 9933 10081 10124 10147 10150 10248 10262 10269 10310 10402 10481 10485 10513 10632 10634 10657*10709 10745 10749 10754 10766 10776 10796 10800 10826 10861 10951 10955 10970 10984 10989 11006 11144 11192 11248 11306 11705 -767 11812 11841 11843 -928 —969 12014 12151 12168 12214 12306 12308 12329 12401 12418 12491 12628 12621 12651 12664 12690 12700 12732 12833 12846 12897 12963 12994 13008 13091 13092 13094 13104 13115 13119 13157 13216 13255 13289 13370 13474 13510 13588 13633 13658 13687 13770 13795 13824 13872 13885 13955 13987 14001 11078 41088 14103 14118 14120 14184 14369 14379 14445 14475 14504 14552 14557 14577 14621 14628 14636 14652 14719 14741 14765 14783 14790 14852 14890 14904 15031 15069 15150 15201 15202 15217 15287 15300 15302 15336 15554 15565 15575 15619 15651 15675 15719 15720 15802 15855 15859 15863 15896 15935 15973 16117 16181 16317 16320 16351 16407 16471 16543 16548 16587 16676 16678 16746 16782 16789 16800 16814 16921 17019 17044 17067 17098 17109 17118 17157 17169 17177 17182 —230 17235 17323 17366 17368 17468 17485 17554 mat zijn hand. Joy wuifde terug en dan snohde hij ,uifit ons ge zicht. Dam voor het eerst barstte zij in tranen uit. „Bk wou,- ik wou, dat ik liever vbor Don geweest was", snikte zij. i HOOFDSTUK XIIL Ik geloof, dat iik gedacht had, dat met Don's ver trek aMe® weer terugkeeren zou tot de gewone een tonigheid, die mijn leven gekarakteriseerd had voor den ochtend1 dait Joy Lamhert voor het eerst over de heining gegeken en „Hei daar!" gezegd had, maar lioe dat zij, ik werld spoedig ontnuchterd', want den volgtendien ochtend a.1 kwamen zij en Rags, ter wijl ik het ochtendblad las, en namén bezit van de eenige twee makkelijke stoelen in de studeerkamer. (Eir waren, pndanks Jiaar hartstochtelijke huil bui in dein trein van den, voiligen avond, geen spo- reh van tranen op haar 'gelaat te zien, en zij glim lachte heefl gelukkig -toen zij mij aankeek en zeide: „Bk heh vanochtend een telegram van Don ge had; het mo^t gisteren al gekomen zijn, maar ze waren aan het postkantoor te laksch om het nog; ,te bezorgen hij ging juist aan boord zn zucntte even „ik vermoed, dat hij hu wel in Frankrijk zal zijn," zeide zij met eeri blik op de klok. „Dat vermoed ik ook",, stemde ik toe. „En we zullen nu gauw brieven te beantwoorden krijgen." „Ik heb vreeselijk het land aari het beantwoorden van brieven." Er volgde een kleüne stilte, die zij, zooals gewoon" lijk, yerbrak. „En wat gaari we nu doen?" vroeg zij. „Nu doen?" herhaalde ik verbaasd. „Ja, om den tnd te dooden." legde zij uit „Het is alsof hij ai een eeuw weg is, efn wat ter wereld moet ik doen totdat hij terugkomt?" „De tijd zal wel omvliegen/ 'zeide ik. „Zou het? Dat gebeurt nooit, wanneer je het graag wilt, dat heb ik al zoo dikwijls opgemerkt," zeide zij. „En in ieder geval kan ik niet weken en maanden,' niets blijven doen. Denkt u, dat ik munitie zou kunf nein» maken?" Ik keek haar eens goed aari om te zien of zij soms gekheid maakte, maar haar oogen stonden ernstig. „Neen", zeide ik beslist „Ik weet zeker, dat u het niet zoudt kunnen." „Waarom niet?" drolng zij aan. .Omdat begon ik. „Omdat u ier In de eerste plaats niet geschikt voor beril" „Ik schijn nw^ens geschikt voor te zijn. Natuur) 17623 18084 18453 19015 19424 19714 19926 20213 20743 21178 21465 21636 21892 22117 22348 22574 22991 17699 18185 18455 19061 19441 19720 19952 20301 20762 21259 21467 21674 21919 22133 22391 22606 17571 17782 18236 18265 18486 18615 19226 19237 19477 19566 19723 19801 20094 20109 20315 20362 20794 20880 21296 21297 21518 21520 21698 21718 22039 22055 22157 22163 22395 22408 22609 22694 17847 17902 17948 18285 18301 18363 18706 18818 18981 19419 19420 19422 19604 19630 19708 19815 19858 19863 20178 20195 20197 20387 20553 20689 20897 21097 21137 21310 21337 21410 21534 21557 21579 21726 21762 21784 22066 22102 —108 —226 —231 —263 22476 22535 -546 22730 22810 —886 Gewone Huidkwalen EN HET GENEESMIDDEL ERVOOR. Een uit de lichaamsgesteldheid voortkomende huid kwaal vereischt medisch advies. Er zijn echter be paalde opgedane huidaandoeningen, die spoedig moe ten zwichten voor verandering iri gewoonten eb voe- ding, en behandeling met een speciale, antiseptische zalf. Tot de laatsten behooren de roosachtige, dragende, roode, droge of natte vormen van eczéem, die uit onzuiverheid van het bloed, geestelijke inspanning of besmetting ontstaan. Andere soortgelijke aandoenin gen zijn dauwworm, gordelroos, psoriasis, winterhan den, waterpokken, nuidjeuking, enz. Bil pl deze huidkwalen is volkomen zindelijkheid, geregelde stoelgang, rust, eenvoudig voedsel en ont houding van alkohol noodzakelijk. Men mag niet over de aangedane doelen wrijven of krabben wegens dé daaruit voortvloeiende misvormingen en gevaren. Om de jeuk en pijnlijkheid te verdrijven is een specialé zalf noodig en Foster's Zalf wordt hiervoor alom ge prezen. Zn heelt en geneest bovengenoémdé jéukéndé huidkwalen. j Foster's Zalf dient licht te wordieri aangewend ha afsponsing en zacht drogen der aa'ngedane deelen. Een enkele doos van deze speciale zalf is gewoon lijk voldoende om zelfs hardnekkige huidaandoenin gen te genezen. De zalf is ook bijzonder geschikt voor in- en uitwendige aambeien- Let op den juisten naam: Foster's Zalf. Te Scha, gen 'verkrngbaar bij Gehr. Rotgans a f 1.75 per doca. t DE WIJZIGING VAN DE HUURCOMMTSSOEWET EN DE WONINGNOOD» De Middelburgsche Ct (vniz.) schrijft: Dat de 'huurprijs niet dezelfde stijging onderging van alle andere dingen, heeft de huurder te danken aan de huurcommissie-wet, die de oude huren bevroor, met de enorme billiikheid tot gevold, dat een eigenaar van een onbebouwde stuk grond vrijelijk kan profir teeren van de stijgende pachten, terwijl zijri buurman voor een bebouwd stuks grond vast zit aan de huur* pnizen van 1916. Trouwenswaarom moet iemand.., die toevalling in huizen doet, gedwongen worden zich met de oude inkomsten tevreden stellen, terwijl iédér ander arbeider en "handelaar, eendrachtig zich eeri meerdere inkomsten verzekeren door loonsverhoo-giug of door pnjswerhooging? Te verklaren is het wel De huurder» toch moésten lijk had ik eigenlijk Inaar het tooneel moeten gaan. Ik weet dat ik daar wel succes gehad zou hebben» 1 „Dat denjkt ieder meisje tot zij het geprobeerd heeft," antwoordde ik droogjes. „U hebt, geloof ik, geen hoogeri dunk van mef' vroeg zij. „Misschien' hJeb ik geeri hoogen dunk van het toof neel," antwoordde Ik. „Dat is geen antwoord op mijn vraag." Zij stond op en liep de kamer rorid, terwijl Rags naar lodderig met één oog ha keek. „Als ik niets te doem krijg," ging zu even later voort „dan zal ik gek worden of sterven. „Dat zult u geen van beide," stelde ik haar kalm gerust „U zult het zooals duizenden andere vrouwen weten door te maken." „Maar ik ben niet, zooals duizenden andere vroif wen," zeide zij, terwijl zij zich plotseling omkeerde! en mij aankeek „Neen", stemde ik 'toe. „Neten, u bent niet zooals andere vrouwten." Dan vroeg ik mij af hoe voor den duivel ik zoo iets dwaas had kunnen zeggenwaarop ik vlug zeide „Wat zoudt u ervan z,eggen, als we een wandeling gingten maken? 'Het is zoo'n mooie ochtend en Ragis zal het in ieder geval prettig vinden. „Heel goed." Haar stem klonk riu wat opgewekter en weldra lieperi we samen in de straat „Ik wed er wat om, dat Mrs .Kenyori voor het raam zit" Ik keek vnj angstig inaar Mrs. Kenyon'B hui9. „Ik wed om een shilling," zeide Joy. „Aangenomen," -antwoordde ik, Ik was blij haar wat opgewekter te zien. Per slot van rekening was zu in vele opzichtten maar een kind en dan nog eeh kind dat een geliefkoosd stuk speelgoed kwijt was. Natuurlijk won zij het, want Mrs. Kenyon stond in het voortuintje, en Joy gichelde, toen ik een shil ling uit mijri portemonnaie nam en haar dien gaf. „Ik zal er een gat in laten maken en hem1 aan een kettinskje dragen voor geluk", zeide zij. ,,En ik zal er den datum op fatten graveeren." „Wat een heel o'nnoodige uitgave is," zeide; ik, „en meer dan eeri shilling kosten zaL" Joy lachte. „Wat komt dat er op aan?" zeide zij luchtigjes. „Er is oorlog," repliceerde ik „Ja, dat is zoo. Ik had het een oogenblik vergeten.' En haar stralend gezichtje betrok weer. „Luister eens," zeide jk tegen haar, u hebt var cantie eri een goede dosis zeelucht noodig. Dat zal u meer goed doen dan iets ander». Hoe denkt u erover?"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 1