Binnenlandsch Nieuws. N.V. „DE TIJDGEEST". 54 VA N.V. „DE TIJDQtEST". trale verwarming, maar meestal gaskachels. De asch, wanneer cr hoait of kolen, gestookt 'wordt, zet men buiten, waar ze van gemeentewege wordt gehaald. Ingeval van ziekte, zqm de buren altiid bereid te helpen, maar al hoed spoedig gaat de zie&o naar een hospitaal De ziekeninnclittngen ziisi talrijk en goed en de medici -«• naar metn mij zeide bekwamè lieden. Wat kan nu de Nederlander uit dit alles Jeercfci? Ten eerste oun niet bang tc zijn iets te doen wat gewoonlijk de -dienstboden! verrichten, zijin leven een* voudiger in te richten, maar vooral eenvoudiger hui zen 1e bouwen. Waar 9111 zoiu een Nederlander niet kunnen irtit een Californiür vermag. Deze zegt met trots: ,.Ik laat niets voor mi] 'doen, dat ik zeli doen kan". Is dit niet oen gezonde stelregel. En waarlijk het neemt zoo weinig tijd, behalve aan de vrouw des huizes. Mii dunkt dat wat daar zoo goed gaat, ook hier, hoewel op '©enigszins amidere wij zo, zou gaan. Ik sprak een dame uit Java, die twee jaar in Cali- fornië had doorgebracht. Ik vroeg haar o fzij niet geleden had door het gebrek aan bediening, en zij antwoordde: „Op Java had ik zeven bedienden en hier niet eenmaar ik Jieb mij'ni Javaantjes niet ge mist; ik had hier geen 'bediening 'noodig en ik was veel tevred-ener over mijzelf dan op Java." DE KOSTEN VAN DEN OORLOG EN DE OOR LOGSSCHULD. Uit (LooDdlens 9 Juni. lm oen redie voor hot Insti tuut vaim bankier» over de werkelijke kosten van den oorlog heeft Ed'giair Cnamomcl, een wyonniaiam firnan- cieel deskundige, gezegd, dat de geweldige economi sche beroeringen, van, de. laatst© vijf Jiaiair, een groot i&amtel averechtscbe voorstellingen' hadldlem gewekt. De iflomiinale oorlogsschuld van een oorlogvoeren den staat vonmidiet niet noodzakelijk hiet grootste deel ven die werkelijke kosten vani den1 oorlog, omdat, in zoover die schuld! dn het binnenland is aangegaan, zij enkel een verplaatsing van kapitaal van ide eene groep van inwoners' naar een. andere beteekiende. De voornaamste passiva van het 'Vereenigdle Ko ninkrijk tengevolge van den oiorlog tzijm: le. de gie- kapitaliseerde waarde van1 ooriogspensioenen, zijnde 1300 millioen; 2e, het geld dat de Engelsohe regee- ring aan het huitenlandi geleend1 heieft, namelijk 1300 milddoen.; 3e. de verkoop van- Briitsch bezit in vreemde ondernemingen, 1000 millioen; ie. het verlies aan scheepsrudmt© met ladingen en verliezen ten gevolge van het staken van werkzaamheden aan spoorwegen, havens, machine», fabrieken, huizen, gehouwen, 1600millioen. Tioitalail 5200 millioen. Hiertegenover kunnen' als activa gesteld worden: le. de oprichting en uitrusting van nieuwe fabrieken' en moderni&eteriinlg van' oude met nieuwe machines; 2e. belegging Van kapitaal in het buitenland1 in den vorm, van ieendngen aan' die geallieerden' en. de do minions; en 3e. dagwaarde van de activa die men reeds van D-iiitschland ontvangen h,eeft en ,de waar die van' het gebied, dat men krachtens het vredes- tiiactaat ovea-genomen' heeft, ftij schatte de -waarde van deze activa op 2000 millioen', zoodat er een zuiver verlies van 3200350.0 millioem olverblijfl DE-STOMMERE. Men seint uit Londen aan de N. IR. Cl dat in ©en treini van -d© Metropolitam Riailwiay aldaar ©engister- avond een reiziger -een pak heeft laten' ligsien, inhou dende duizend' Nederlanidsche bankbiljetten en dia manten, ter waarde van 14.0Ö0i. De diamanten wa ren gesorteerd* in 21 pakjes, vani steenen van ver schillend gewicht- DE LACHENDE ORANG-OETAN&. Als een der markant© onderscheidende kelnmerkén tusschen m-enschen. en dieren^ noemt meil wel ééns den lach. Dieren kunnen niet lachen,- zegt men, en alles, wat men bij -dieren wel lachen noemt, zooals het lachen van den, vos, beeft met het lachen vafi den mensch 'niets 'uitstaande. Maar, zou er ook hier evenmin als overal elders i!n de natuur, wel qen scherpe grens te trekken zijn? De jnetiscn doet het wel graag en voelt zich zoo gaarne boven alles uit, de heer der schepping Een beest lachen? Néén, Dat doet alleen "een mensch. En toch heb ik -den lach gezien 'bij ©en beest, (bij een Orang-oetamg in Artis, ©ein lachende uitdriikking als van een mensch. De verzorg-er van den oralng-oietang gaf het dier wat verzet d-oor met hem te worstelen. Het was ©en spel van gemoedelijk duwen en trekken, en me: zijn lange grijparmen, het roodbruine lijf gedoken, worstelde de aap met zijn oppasser, die telkens wal water in het gezicht van ,den aap wierp, welke dan, door zijn kop neer te buigen, ©n de lange arm-cln afwerend daarboven' te 'houden, d© kil!© droppels trachtte te ontwijken. Dat scheen voor den aap ©du genoeglijk spel dn hein in goed -humeur te brengen, want toen de op passer -den aap omdraaide en het tweetal rug aan rug stond, waarbij het apen-gezicht haar het publiek gekeerd werd, toen hief d>e orang-oeta'ng zijn kop vnaar zim bezorger op, en in zijln oogen glom een leu tige lach. Hij keek hem aan met oogen vol luimige verstandhouding, ongeveer zooals gemoedelijke men- schen die zich onschuldig vermaken, kunnen lachen. Maar de stemming van een aap kan wisselen met de seconde, en in een volgend moment was de si tuatie geheel andei's. De. aap hi-eld met zijn ©ené hand den oppasser bij -diens v-est vast, en niet den voel van zijn achterpoot diens arm, en wat de oppasser ook worstelde, de aap hield hardnekkig .vast f duwen noch wringen, het hielp alles niets. 't Werd griezelig en sommigen van de to-eschouwefra In het publiek begonnen zich heimelijk ongerust te maken. Het gezicht van den oppasser 'werd strakker, zijn oogen boorden in die van den aapmaar als de oppasser naar ons keek, dan glimlachte hij even. en cfat stolde ons dan weer half gerust. Maar de aap hield vast. onwrikbaar, zij-n roodharig sterk lijf in onverzettelijkheid gebogen, tot na vc-I© vergoefsche pogingen het den oppasser gelukte één hand vrij te krijgen; gelukkigl Toen wierp hij wetr water in het gezicht van den orang-oetamg en hij was weer meester*van de situatie; en ik geloof dat allo toeschouwers opgelucht waren. Met groote zelfbeheersching en geduld had de op passer net spel tot een goed einde weten té bréngén maar niemand kan peggen hoe liet afgeloopen zou zijn, als hn zenuwaenüg, ongeduldig of b<K>s was geworden, 'want een- booze aap zal het met zijn vier oerkracht tige grijpers stellig winnen van ©ein mensch ook al is die nog zoo sterk. Daarom moet, leenmaal begonnen, boe het ook loopt, -de geste van het spel voortgezet wordein, ook ai dreigt liet spel geen spel "meer te zijn. Maar, de ruige, roode, sterke aap, -die zoo pas nog zoo beldiommenn angstig zijn oppasser vast hield, hoe bang was die voor -een klein slangetje, dat dezd hem -daarna voorhield. Hij week v-ol afkeer achter uit, en toon de oppasser het slangetje mot zijn puntig groen kopje vooruit bracht, dicht Jbij edn kop van den aap, toen sloeg hij er naar met zijln lange, zwart© hand, als om een griezelig onheil af te wendcJn met geweld. WINDMOLENS. Vragen van den'Dag bevat een interessante studie van rnr. A. Loosies,- over „Onze windmolens ©n hun ne geschiedenis. ..De oudste geschiedenis van den windmolen sennjft bij ligt vrijwel in het duister,- en het is niet te zeggen wie 'hem ontdekt heeftbij schijnt trouwens meer dan ee'ns ontdekt te zij'n. Wel be vreemdend, daar niet te ontkennen valt, dat het» denkbeeld om beweegkracht op te wekken $oor mid del van wieken, die 'door de kracht van den wind draaien, 'toch geenszins met bet bekende ,,ei van Columbus" vergeleken kan worden, hoezeer, het ons thans als de natuurlijkste zaak ter wereLd mp-ge voor komen. Reeds in 868 is sprak© van 'een windmolen) in En geland, in het koninkrijk Mercia. Maar eerst in 1105 schijnen er windmolens te Parijst© zijn geweest; het denkbeeld zou te danken zijn aan kruis vaders, die ze in het Oosten hadden gevonden. Aanvanke lijk drongen ze slechts iaingzaam naar het Noordein door, als we de med-edeeling van A. Wouters in zijn „Histoire des environs de Bruxelles" mogen geloo- ven, dat tusschen de jaren 1167 en 1183 de eerste windmolens in. de Zuidelijke Nederlanden zijn ingec voerd. Tot de toentertijd nog vni achterlijke Noor delijke Nederlanden zullen 2© nog wat later zijln doorgedrongen, 'laten we aannemen in het begin der 13e eeuw. De eerste windmolen in dezé stré ken. waarvan ik speciaal vond melding gemaakt, da teert van het einde der 13e eeuw, en 'dit is ér oen in het tegenwoordige Noord-Brabant,, dat toen meer tot de Zuidelijk© dan tot de Noordelijke gewes ten kon gerekend worden. Het feit echter, dat er daarbij in 't geheel niet als van iets nieuws dn bii.- zonders gesproken wordt, wijst er wel op, dat de windmolens hier al©enig© geslachten bekend waren. Van dien eersten .speciaal genoemden N. N-eder- landschen windmolen is sprak© iln een open brief van Jan I, hertog valn Brabant dn Limburg, van 1296, waarin hij aan een zekeren Aiholdus, gezegd Heyme, verlof geelt tot het bouwen van e©n ,5mo- lendinum ad ventum" tusschen Sl O-edienrode en Schijndel, met erfelijk recht op den vnren wind. In den loop dar 14de eeuw wordt reeds herhaalde lijk melding gemaakt van windmolens; zoo in Leh- mann's Chroinik van de stad 'Spi-ers, waar staat var- meld, dat men in 1303 uit Nederland haalde een „Müfler, der mit der Wiridmühlen mahlen könlnen". In 1340 is sprake van een hevigen twist tusschen een AuguStijnerklooster te Zwolle, en den eigenaar vain naburige gronden,- die den mohniken niet wilde toe staan een molen te bouwen, omdat de molen in be weging gebracht moest: Worden, over zijn land gilng en dus hém behoorde, en 'niet door het klooster mocht gebruikt worden. De bisschop van Utrecht loste de moeilijkheid -op door te verklaren, dat all-ei wind in zijn bisdom hém behoorde, en dat hii geen bezwaar had tegen het bouwen van den molen. In 1394 lezen we van een windmolen in of bn Haarlem In het liber albus, berustende iin het Stedelijk Ar chief van Utrecht, is ook meer dan eens sprake van windmolens, zoo In een in het jaar 1397 gemaakte bepaling inzake „willigen, die den wylntmolen haren vvynt benemen." Met zekerheid kan wel worden aamgenomeln, dat we ih al deze gevallen te doen hebbefi met korén- moléns, die oudste en ijn het buitenland nog het meest voorkomende soort van windmolens. De oud© wind- korenmolens waren aanvankelijk bekend onder den jiaam van banmolens, daar zij voor rekening van loenheeren werden Opgericht, onder voorbehoud, dat zil Ju'tsfuitend voor een vastgesteld gebied of banna zouden malen meer noordelijk heetten zij, omdat de onderhoorigen voor huin heeren móésten malen, ook wel dwangmolenshet recht, voortvloeiende uit den grondeigendom (later verkeerdelijk het „recht van den wind" genoemd), heette x,dwancmaleria."" -En toen keken we elkander lang aan- en ik hoop o, ik*hoop het met mijn geheel© -hart! dat zij iets begreep van wat ik voelde en niet onder woorden durfde brengen. Maar ook al mocht zij het begrijpen, zij liét het niet blijken-. Haar gezicht was wat bleek en droevig*en na een oogenblik zeide zij met een blik op haar bloote armen; „Ik zie er vwat slordig uit. Ik wias bezig. Elr is heef Wat te doen voor ik het huis verlaten kan." „Ik ben. -heel blij, dat je bij Mr. Jardine gaat wo nen", z-ei-de ik. ,yHeusch?" lElen flauw glimlachje speelde om haar lippen. „En ik weet zeker, dat Dom het ook prettig zal vinden. We zullen hem nu wel weer gauw thuis hebben", „Ik hoop, dat hij niet te voel zal lijden", zeide zij, maaride woorden klonken onverschillig en alsof Don niet veel meer dan een vooibijgaand belang voor haar was. ZIJ keek mij aan; „HIJ heeft mij heelcmaal niets gemeld", zeide zij .dan langzaam. Ik probeerde een verontschuldiging voor hem te tnakeu. „Hij is ziek ik weet zeker, dat hij veel zieker Is dan hij wil hekonnen, Miaar hij zal schrijven dat staat ln den brief". „Ja", etemde zij toe, „maar er staat niet ln, dat hij aan mij zal schrijven. iNiet, dat ik het zoo erg vind. 'U moet niet denken, dat ik Jaloorach op u bon". „iDat bob ik nooit gedocht". Zij begon haar opgeslagen mouwen neer -te rollen on knoopte zo vast om haar -pols. „U gaat. zeko-r in Frankrijk naar hom kijken, als u mag? vroeg zij dan. Jk had er niet aan- gedacht on zeide het ook. „O, maar n gaat zeker. Het zal dus wel een tijdje duren voor ik u weer zie". „Ik heb or housch niet aan' gedacht", antwoordde ik vlug, „Ein- lk zal wol goon porml-ssie krijgen, ten zij iDon hooi wat erger is dan de brief zegt". ZIJ haalde haar achou-dore op. „O, zel-de, zij onverschillig, „we zullen' wel zien. Maar nu moet ik gaan, ik heb nog een heele boel te doen". Zij keorde zich om, om naar beneden te sprin gen, m-aar ik zeide Vlug. „Joyt"' „Ja?" Maar zij keek mij niet aan. „Ik zou zoo graag hoorem, dat jij' ook blij was voor je zelf', zei ik met moeite. „Ik hoo-p ik weet zeker, dat, wanneer 'Don terugkomt, het het begin van- -een groot geluk voor jullie zijn zal." Toen keek zij mij aan; zij keerde zich om en keek mij aan als trachtte zij in het diepst van mijn ziel te lezen; maar zij -antwoordde niet en na een oogenblik hoorde ik haar naar benéden springen on haar lichte stappen over het grasperk. Ik ging weer naar bannen en trachtte alleen té denken aan- Don en aan het -heerlijke nieuws, dat ik gekregen h-ad. Ik trachtte met al de kracht, die urn mij' wiais. Joy uit mijn gedachten en mijn hiaat te zetten, .maar waartoe diende dat? Je kaai niet ver geten, omdat je dat graag wilt. Ik -ging den ouden Jardine vertellen wat er ge beurd was, en ofschoon hij natuurlij-k erg blij was, zag ik toch iets als een teleurstelling in zijn oogen. „Fin Joy weet zij het?" vroeg hij. „Ja, ik heb het haar dadelijk verteld." „En wat zei zij?" „Dat zij1 erg blij was". ,^Hjumi,f Dan stak hij mij zijn hond toe en drukte de mijne. „Nou, ik (bon- ©o-k heel bliji", z-ei-de hij' har telijk. „Ik kon mij1 niet herinneren wanneer ik ooit zoo blij geweest ben! Je verdient den jongen1 terug te -krijgen, waarachtig, je verdient hot, Buchananr' „Het as een heele verlichting", zeide lk. „N.u nog kost hot mij moeite te gelooven, dat het nu al die weken van spanning geen voor-don-gek-hou-derlj is Ik had de hoop al -bijna opgegeven". „Hum", zeide do oude Jardine; hij- Hop wat op on neer on kwam voor mij staan. „ZIJ hoeft altijd ge weten, dat hiji terug zou komen", zoido hij' plotse- ,h3ai»« Wat tb&dool joï" Joy zij wist hot Wntan vrouwen, niet altijd dergelijke dlnffen bij, instinct? ZIJ in ioder geval wei". lilt keek mij snaaks aan. „Nou, wat zeg je er van?" vtroeg htf. „Ik schudde mijn hoofd. „Niets. Maarlk begrijp niet hoe tij het heeft kunnen weten. „ZIJ wist hel ZU heoft het altijd! gezegdi van het eerste oogenblik af aan; gisteren nog toen je haar hier gevonden heibt heaft zij het gezegd; „HIJ Xntkkjnq van J000 nummers tan oveMtan» van Notaris ft. 6. MUUE. Woensdag 9 Juni 1920 ft#» van t 1000 7123 14633 15920 18827 19907 I 400 2622 3639 11302 13300 16527 17074 f 1 200 6254 6814 7994 9916 13534 14260 18277 f 100 15471 16351 18813 Prijzen van I 90- «gtn geld. 20 2570 4938 1712 6711 118» 14144 16642 19397 103 2652 42 7811 39 .46 14283 18746 19675 210 65 54 50 9807 8414429 9519719 79 78 5022 51 10054 1191-1 14540 16921 66 322 2744 27 76 72 12017 95 45 94 93 2956 51 7953 10314 42 14737 17013 20052 539 82 5151 8059 10631 t'3 14842 53 88 653 3027 5215 91 36 12180 14922 62 20161 716 97 43 8146 78 84 15239 17536 91 34 3217 5370 8298 86 12315 46 45 20221 813 33 5406 8306 10748 12535 15368 17612 20358 19 43 10 8441 78 12639 15594 74 20434 946 3304 5808 8546 85 12811 15647 17877 35 1073 3650 II 60 88 45 15733 17983 42 1159 52 51 80 10801 12939 47 18121 92 63 3725 73 8623 15 52 15874 68 20504 1213 79 92 48 30 94 96 18221 24 67 3807 5995 6011048 13088 15915 97 54 1487 4018 6122 8705 U131 13129 25 18330 93 1761 24 6489 8985 64 13238 41 18544 20620 1828 67 6762 9024 91 13343 87 18784 20771 1969 4105 6939 52 11274 78 16033 18887 20868 71 77 58 65 94 13413 72 18954 20947 95 4226 83 9111 11327 13524 92 63 77 2177 41 7044 29 11461 13892 16104 19037 92 2224 65 53 9274 74 13937 54 98 2336 4405 59 9444 94 48 16249 19268 66 6 7414 9511564 14062 95 69 87 4513 7577 9617 11603 64 16364 19362 99 72 7612 61 16 71 16457 83 2424 4666 14 9684 50 14102 16620 19566 Later Bllosbafir 46 2667 4932 7255 9695 1177514044 16455 18637 79 2729 34 84 9770 82 54 84 66 134 32 65 7312 8011306 6316515 73 46 38 5042 50 9825 17 83 26 18712 81 55 60 67 36 74 92 33 38 215 72 79 7404 38 841411416617 48 58 76 89 55 4512005 35 18 53 805 97 5134 92 99 55 39 87 64 30 2802 50 7516 9967 74 14210 f6741 76 36 17 74 639208326288 38 68 5220 76 10048 12106 53 85 18824 421 80 26 7633 10105 44 14323 97 68 44 2980 33 62 48 60 311681618912 59 88 46 76 48 79 75 -22 74 73 3014 52 7789 66 12223 14430 531 33 65 7815 78 66 14530 679 78 6369 31 93 84 61 740 3138 65 40 98 95 79 55 49 5417 74 10262 1231214635 79 17 92 33 93 5314712 94 99 50 98 12432 58 5614837 74 14920 17017 7a 23 12560 43 19 19447 46 69 77 54 12624 15019 99 37 58 43 90 71 3220 49 7905 81 3364 64 1L 823 68 87 25 28 B4 5527 45 46 3407 45 80 54 84 5637 8019 10301 60 3512 40 34 13 78 69 83 41 04 3603 5758 75 922 19 63 6132 70 36 71 43 1021 3700 91 76 10413 1119 23 5836 8202 73 91 15182 17140 27 29 72 la 10513 12725 15216 71 1220 3861 98 75 26 30 19 82 19637 55 79 99 03 79 88 5517207 43 76 92 59U2 99 82 12807 94 27 88 89 3912 57 8327 96 63 15300 59 89 1372 24 6016 52 10623 63 31 17303 19824 1418 33 51 53 60 71 47 11 35 25 55 63 8427 10723 12912 71 47 38 54 64 6123 32 62 40 15425 17410 40 85 75 84 64 81 95 31 24 54 1525 80 6203 98 10858 13001 82 86 81 51 97 6 8516 76 13116 155.0 17502 96 1606 4017 12 30 83 66 51 44 98 1710 bO 17 33 10967 72 53 58 19970 36 76 26 45 53 95 15624 17626 73 92 84 68 8616 11090 13236 67 54 91 1837 4119 79 26 65 54 94 58 94 50 32 6301 43 76 94 99 9720007 70 50 50 8756 11115 13214 1570317703 27 71 60 70 88 37 65 20 17 20111 1917 65 6479 90 56 88 36 17849 44 2011 4203 6500 887011221 13400 82 72 20259 25 11 82 71 31 2 87 75 63 54 17 6615 82 32 50 15876 86 73 2101 4304 36 8987 37 61 15911 17924 20342 41 9 56 95 11301 76 27 25 88 49 17 70 99 36 13538 45 26 97 70 49 6728 9033 89 76 74 31 20415 97 4409 39 8611409 79 16014 18051 72 2214 86 45 9203 10 83 49 82 74 40 4539 61 93 6013605 65 48 6809 9328 96 8 80 4625 72 5811514 14 2344 39 6919 9408 41- 46 87 36 29 84 74 96 56 46 57 81 «03 64 47 71 O» 64 2(43 48 7 74 13 7033 23 - 25 2512 40,7164 51 70 00 00 67 3214 26g4»7 16 32 68 25 48 08 26 20 46 47 04 961160813744 57 9520507 5818100 53 85 2G 20648 00 27 64 4616143 51 87 54 85 91 20731 661621818210 53 87 23 62 20835 34 81 0510 83 36 40 38 99 84.U7Ü1 0638 2 43 68 28 18307 67 9 71 29 20 20938 221383616316 24 23 47 20 25 13921 23 18408 27 30 27 83 33 3418545 71 16405 62 05 50 7/ 15022 i 15062 is niet dood, ik weet h-et zeker", zeide zij. „Op een goeden dag zal hij binnen -komen loo-pen en dan „En dan wat?" vroeg ik, toen de oude Jardine zweeg, maar ditmaal schudde hij zijn hoofd. „O, niets jongen, niets", zeide hij luchtigjes. Ik had hem wel door elkaar kunnen schudden: die gewoonte om een ding te beginnen te vertel len en dan middenin op te houden, was -bovenmate irriteerend. Wlaarom mocht ik niet w-eten wat zij zei-de? Op weg naar huis kwam ik de onvermijdelijke Mrs. Kenyon tegen;, zij hiel-d mij aan en'stak mij haar hand toe. „Een gelukkige"" dag voor u, Mr. Buchanan!" zei de zij en ik was verbaasd over den oprechten klank, dien zij in haar stem wist te leggen. „Ik kwam juist uw huishoudster tegen, die heeft mij het groote nieuws verteld. Ik ben er erg blij om. Het is wer kelijk een geluksdag voor ui" „Öc zeide: „Ja" en dankte haar voor haar be langstelling. Een geluksdag! Dat was het inderdaad. -En toch God moge het mij vergeven, maar ik had mij nooit in mijn loven zoo ongelukkig gevoeld. Doo'a beloofde brief kwam drie -dagen later; hij was geschreven met een bevende hand en met een zenuwachtige onsamenhangendheid, die niets voor hem was. Hij meldde geon bijzonderheden omtrent wat er gebeurd of hoo hij ontsnapt was. "Zijn een-igo ge dachte was blijkbaar naar h-uis te komen. (Hij hoopte zoo zeide hij, naar een hospitaal in Bligh-ty g-ezon- don te worden, zoodra hij wat opgeknap-t was. Zijn been was nog al versplinterd en de ou-do „boondo- ron-zoger", zooals hij den officier van gezondheid oneerbiedig noemde, wist. nog niet of hil moest amputeeron of niet. Persoonlijk kon het hom niet. veel schelen, als het noodzakelijk mocht blijken. „Ik ben- al blij g-enoeg dat lk den dans ontsprongen bon", schreef hij-. „Later zw.1 dk het u allemaal wiel eens vertellen, maar op het oogenblik denk ik maar lie ver -niet aan die hel, die ik doorgemaakt heb vóór ik ln onze linies terugkwam. Iedereen hier is heel aardig. Knight komt mij, als hij maar even tijd heeft, opzoeken. Ik hoop, dat u zijn brief ge Ier ogen hebt. En de jongens komen ook. De verpleegsters hti'er zijn» prima-, prima, speciaal een dtbe een beetje lijkt op Miss Girling, maar veel knapper Trekking van 1000 nummer» Un overstaan van Notaris G. MULIE. Donderdag 10 Juni 1920 ft#» van t 50000 1032 1000 6451 m. premie van f 30000 I 400 15025 15449 20030 1 200 416 6386 20020 i 100 1497 7644 11612 12195 12968 J4307 '5148 15618 18623 19101 19160 19275 Prttzen vnn I 90. - (eigen geld. 253 1938 4323 7467 9421 11531 14420 17251 19692 426 2102 4470 7540 33 11732 50 7919711 58 2124 95 65 60 72 82 17639 49 551 2438 4593 7629 9590 11852 14513 47 88 90 2580 4680 79 9687 11956 36 17759 19880 98 2713 4769 7718 98 12153 53 98 19901 667 64 5004 25 9734 12235 14600 17818 24 86 99 18 44 9924 68 81 38 48 782 3017 5108 82 79 12427 14860 17903 20042 815 3156 5253 7915 10112 49 76 18195 20183 35 3279 5362 48 10215 78 14937 18301 20279 904 83 5528 64 70 12664 15038 90 20313 1055 3306 80 8071 10364 79 15140 18516 64 1141 9 89 8106 75 12700 15363 18640 72 73 14 5704 73 10441 12874" 88 1891020523 94 29 21 92 10572 13040 15436 68 30 1290 3425 5800 8210 10601 81 15577 19133 20608 1320 3712 6052 21 34 13200 15645 41 8 92 28 6237 8455 5713339 15957 49 II 1477 38 6514 8661 10819 96 18046 1927220705 89 40 34 8751 23 13427 16205 19367 64 1558 3820 47 8820 75 36 16306 76 77 81 76 67l I 8978 10909 13671 16554 16429 20840 65 90 6920 9067 11015 13804 16756 86 1601 3957 69 9243 83 14057 16925 19552 1806 4128 7088 632911185 14124 70 96 25 4287 7197 43 11258 14370 17085 19602 82 4821 7369 9511443 85 17106 19 Later atloebaar 24 2009 4576 6673 9267 11464 13587 16304 18633 25.- .24 77 88 9333 77 98 5 64 27 60 46C0 6715 4011526 13665 42 7? 67 98 18 6843 50 32 13785 80 ü8 73 2117 38 74 6911620 13859 89 187Ö0 81 82 46 76 70 28 13990 16444 l0 94 2213 52 6901 75 3414029 48 27 96 17 76 3 87 3614151 61 4' 131 25 78 31 9404 71 60 90 50 35 39 4717 55 9 79 90 16512 6§ 39 67 48 89 66 9214211 16 1880? 231 2305 97 7054 73 11713 42 23 22 403 16 4820 7142 87 15 44 88 60 31 34 29 86 9500 70 86 16707 18918 36 61 90 7203 1511842 14311 22 19067 50 89 4908 6 49 11909 33 50 §3 57 2405 25 29 76 35 35 16811 19101 60 14 29 30 9712 12031 14448 16904 6 503 58.5009 92 15 47 58 26 73 48 77 U 7333 9837 49 87 81 19208 67 2514 13 81 88 12108 9417020 94 99 32 15 95 9902 2314518 90 1033J 812 2833 16 7440 32 99 35 17123 70 87 81 69 89 44 12227 63 38 90 65 91 73 7553 52 28 14603 42 19434 97 2838 5128 7623 59 49 53 79 30 704 49 55 38 69 51 67 01 78 15 57 83 41 10055 58 14723 97 19517 67 2914 5201 770310122 78 31 98 44 79 19 2 6- 37 81 32 17200 48 84 33 12 37 51 12331 62 86 69 807 52 25 60 59 40 87 93 74 40 79 28 93 66 86 14824 17300 19624 44 92 62 7869 76 98 40 10 73 52 3051 70 89 96 12411 43 21 19733 64 81 94 7913 10241 36 67 17463 34- 85 3101 98 63 81 63 14010 67 47 014 23 5329 69 82 12501 87 95 54 34 39 36 8020 86 5 8917507 19830 63 76 60 22 10300 76 1502U 11 63 94 97 78 n 27 9 12630 44 71 71 1 1010 3224 96 42 25 38 15119 17605 19905 23 29 5471 50 48 69 35 13 15 K 81 3324 5578 8111 73 12703 15289 21 20036 '1 99 51 5611 23 10414 43 15317 22 67 1124 3496 62 30 45 44 15414 -31 72 V 1231 3527 79 53 98 89 50 66 96 50 3623 5705 56 10548 12810 „5 82 20106 51 99 16 64 51 46 92 17711 37 75 3713 97 86 95 57 15504 25 39 1303 - 89 5958 87 10607 60 29 45 20228 63 3810 6000 8224 22 91 49 58 43 99 29 33 81 3312917 55 79 61 1434 35 56 8301 52 41 69 96 67 61 47 95 51- 62 47 15620 17806 71 93 89 6104 8401 79 50 66 83 20334 1505 3946 '17 33 10742 53 15749 17920 20430 32 85 45 34 46 13021 53 44 61 39 4015 47 35 66 38 86 51 63 41 33 54 90 91 43 15821 64 20517 69 50 6207 8522 10829 93 32 81 20650 90 79 11 63 36 97 48 87 62 94 4106 13 8631 51 99 64 18046 68 1603 8 23 43 6313145 15902 54 20713 12 13 61 51 65 46 9 18102 72 44 14 82 88 73 86 16 12 84 48 21 6303 99 1090513211 47 14 88 92 31 6 8769 35 39 49 '39 20802 1711 4227 69 96 57 43 71 18211 21 26 75 6482 8840 11020 58 16019 39 31 93 4301 6508 67 34 13325 56 58 63 99 16 20 70 69 30 96 60 70 1804 22 37 8931 11116 35 16102 18309 74 33 - 35 39 9003 21 71 3 35 92 36 82 55 10 61 77 13 48 20961 44 89 61 15 11227 83 21 73 93 47 4402 70 31 83 85 45 77 91 13 72 3511348 13401 64 18515 97 52 97 8811401 7 80 67 1963 80 6646 90 31 54 82 68 86 4500 57 9139 42 13546 16260 88 2C07 12 58 80 62 52 83 90 1 Vorige lijnt stond 11307 - 17 74 - 84 m-z. 11906 - 17 - 74 - 84 12317 m.z. 12347 "•«tó m-t 15514 Dat was weer de echte Don, maar' ik was er blij om, want* daardoor wist ik dn ieder geval, dat hij zich niet te ziek voelde om een oogje te wagen aan een knap gezichtje. „Zeg aan Joy, dat zij zich niet ongerust maakt", ging hij op de volgende -bladzijde voort. „Ik maak het zoo goed als het kan en ik weet zeker, dat het niet lang meer zal duren, of zij ziet mij thuis met een blauwen band om mijn arm. Ik heb juist haar brief Over Uags gekregen die arme stakkerd! Wat zal (het vreemd; zijn hem niet te zien, als ik terugkom." Zooals gewoonlijk verzocht hij de .groeten" aan Castle en hij vroeg mij hem zoo dikwijls mogelijk te schrijven, „om hem den tijd te helpen dooden". Ik las stukken van zijn brief voor aan den ouden Jardine, die met de grootste belangstelling luister de. „Wbnderjongens zijn het allemaall" zeide hij wel twaalf keev. „Hij lijkt me in leder geval opgewekt genoog",' zeide ik. „Opgewekt!" herhaalde hij, terwijl hij mij veront waardigd aankeek. .JNa'tuurlijk is hij opgewekt? De eenlge lange gezichten, die je tegenwoordig ziet, zijn de lafaards, die hij moedors pappot honken. Opge- wektl Ik zog jo, dat het heele Britsclie Leger op gewekt is. Het is het prachtigste leger, dat er ooit gewiee«t ie en dat «r al ooit zijn. ml* Hij zat nu weer op zijn stokpaardje. Lk liet hem doorpraten; het was heerlijk hem weer eens te hooron doordraven na do laatste weken, waarin hij zich te veel bezig gehouden had met andere dingen, om over den oorlog te kunnen praten. Maar juist toen ik weg wilde gaan, zeide hij ge heimzinnig: „Ik wou je wat laten zien neen, boven lk wou weten hoe jij het vindt". 'Ik volgde hem verbaasd; hij liep als een school jongen, die eon geheim heeft, op zijn teencn over het portaal, deed een deur open en sloeg die wijd open. „Daarl" zeidie hij triomphantelijk. „Wat zeg je ervan?" Ik stond'op den drempel en keek. ,Wardl varvolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 6