Binnenlandsch Nieuws.
N.V. „DE TIJDGEEST".
54 VA
N.V. „DE TIJDQtEST".
trale verwarming, maar meestal gaskachels. De asch,
wanneer cr hoait of kolen, gestookt 'wordt, zet men
buiten, waar ze van gemeentewege wordt gehaald.
Ingeval van ziekte, zqm de buren altiid bereid te
helpen, maar al hoed spoedig gaat de zie&o naar een
hospitaal De ziekeninnclittngen ziisi talrijk en goed
en de medici -«• naar metn mij zeide bekwamè
lieden.
Wat kan nu de Nederlander uit dit alles Jeercfci?
Ten eerste oun niet bang tc zijn iets te doen wat
gewoonlijk de -dienstboden! verrichten, zijin leven een*
voudiger in te richten, maar vooral eenvoudiger hui
zen 1e bouwen. Waar 9111 zoiu een Nederlander niet
kunnen irtit een Californiür vermag. Deze zegt met
trots: ,.Ik laat niets voor mi] 'doen, dat ik zeli doen
kan". Is dit niet oen gezonde stelregel. En waarlijk
het neemt zoo weinig tijd, behalve aan de vrouw
des huizes. Mii dunkt dat wat daar zoo goed gaat, ook
hier, hoewel op '©enigszins amidere wij zo, zou gaan.
Ik sprak een dame uit Java, die twee jaar in Cali-
fornië had doorgebracht. Ik vroeg haar o fzij niet
geleden had door het gebrek aan bediening, en zij
antwoordde: „Op Java had ik zeven bedienden en
hier niet eenmaar ik Jieb mij'ni Javaantjes niet ge
mist; ik had hier geen 'bediening 'noodig en ik was
veel tevred-ener over mijzelf dan op Java."
DE KOSTEN VAN DEN OORLOG EN DE OOR
LOGSSCHULD.
Uit (LooDdlens 9 Juni. lm oen redie voor hot Insti
tuut vaim bankier» over de werkelijke kosten van den
oorlog heeft Ed'giair Cnamomcl, een wyonniaiam firnan-
cieel deskundige, gezegd, dat de geweldige economi
sche beroeringen, van, de. laatst© vijf Jiaiair, een groot
i&amtel averechtscbe voorstellingen' hadldlem gewekt.
De iflomiinale oorlogsschuld van een oorlogvoeren
den staat vonmidiet niet noodzakelijk hiet grootste deel
ven die werkelijke kosten vani den1 oorlog, omdat, in
zoover die schuld! dn het binnenland is aangegaan,
zij enkel een verplaatsing van kapitaal van ide eene
groep van inwoners' naar een. andere beteekiende.
De voornaamste passiva van het 'Vereenigdle Ko
ninkrijk tengevolge van den oiorlog tzijm: le. de gie-
kapitaliseerde waarde van1 ooriogspensioenen, zijnde
1300 millioen; 2e, het geld dat de Engelsohe regee-
ring aan het huitenlandi geleend1 heieft, namelijk
1300 milddoen.; 3e. de verkoop van- Briitsch bezit in
vreemde ondernemingen, 1000 millioen; ie. het
verlies aan scheepsrudmt© met ladingen en verliezen
ten gevolge van het staken van werkzaamheden aan
spoorwegen, havens, machine», fabrieken, huizen,
gehouwen, 1600millioen. Tioitalail 5200 millioen.
Hiertegenover kunnen' als activa gesteld worden: le.
de oprichting en uitrusting van nieuwe fabrieken' en
moderni&eteriinlg van' oude met nieuwe machines; 2e.
belegging Van kapitaal in het buitenland1 in den
vorm, van ieendngen aan' die geallieerden' en. de do
minions; en 3e. dagwaarde van de activa die men
reeds van D-iiitschland ontvangen h,eeft en ,de waar
die van' het gebied, dat men krachtens het vredes-
tiiactaat ovea-genomen' heeft, ftij schatte de -waarde
van deze activa op 2000 millioen', zoodat er een
zuiver verlies van 3200350.0 millioem olverblijfl
DE-STOMMERE.
Men seint uit Londen aan de N. IR. Cl dat in ©en
treini van -d© Metropolitam Riailwiay aldaar ©engister-
avond een reiziger -een pak heeft laten' ligsien, inhou
dende duizend' Nederlanidsche bankbiljetten en dia
manten, ter waarde van 14.0Ö0i. De diamanten wa
ren gesorteerd* in 21 pakjes, vani steenen van ver
schillend gewicht-
DE LACHENDE ORANG-OETAN&.
Als een der markant© onderscheidende kelnmerkén
tusschen m-enschen. en dieren^ noemt meil wel ééns
den lach. Dieren kunnen niet lachen,- zegt men, en
alles, wat men bij -dieren wel lachen noemt, zooals
het lachen van den, vos, beeft met het lachen vafi
den mensch 'niets 'uitstaande. Maar, zou er ook hier
evenmin als overal elders i!n de natuur, wel qen
scherpe grens te trekken zijn? De jnetiscn doet het
wel graag en voelt zich zoo gaarne boven alles uit,
de heer der schepping Een beest lachen? Néén, Dat
doet alleen "een mensch.
En toch heb ik -den lach gezien 'bij ©en beest, (bij
een Orang-oetamg in Artis, ©ein lachende uitdriikking
als van een mensch.
De verzorg-er van den oralng-oietang gaf het dier
wat verzet d-oor met hem te worstelen. Het was ©en
spel van gemoedelijk duwen en trekken, en me:
zijn lange grijparmen, het roodbruine lijf gedoken,
worstelde de aap met zijn oppasser, die telkens wal
water in het gezicht van ,den aap wierp, welke dan,
door zijn kop neer te buigen, ©n de lange arm-cln
afwerend daarboven' te 'houden, d© kil!© droppels
trachtte te ontwijken.
Dat scheen voor den aap ©du genoeglijk spel dn
hein in goed -humeur te brengen, want toen de op
passer -den aap omdraaide en het tweetal rug aan
rug stond, waarbij het apen-gezicht haar het publiek
gekeerd werd, toen hief d>e orang-oeta'ng zijn kop
vnaar zim bezorger op, en in zijln oogen glom een leu
tige lach. Hij keek hem aan met oogen vol luimige
verstandhouding, ongeveer zooals gemoedelijke men-
schen die zich onschuldig vermaken, kunnen lachen.
Maar de stemming van een aap kan wisselen met
de seconde, en in een volgend moment was de si
tuatie geheel andei's. De. aap hi-eld met zijn ©ené hand
den oppasser bij -diens v-est vast, en niet den voel
van zijn achterpoot diens arm, en wat de oppasser
ook worstelde, de aap hield hardnekkig .vast f duwen
noch wringen, het hielp alles niets.
't Werd griezelig en sommigen van de to-eschouwefra
In het publiek begonnen zich heimelijk ongerust te
maken. Het gezicht van den oppasser 'werd strakker,
zijn oogen boorden in die van den aapmaar als
de oppasser naar ons keek, dan glimlachte hij even.
en cfat stolde ons dan weer half gerust.
Maar de aap hield vast. onwrikbaar, zij-n roodharig
sterk lijf in onverzettelijkheid gebogen, tot na vc-I©
vergoefsche pogingen het den oppasser gelukte één
hand vrij te krijgen; gelukkigl Toen wierp hij wetr
water in het gezicht van den orang-oetamg en hij
was weer meester*van de situatie; en ik geloof dat
allo toeschouwers opgelucht waren.
Met groote zelfbeheersching en geduld had de op
passer net spel tot een goed einde weten té bréngén
maar niemand kan peggen hoe liet afgeloopen zou
zijn, als hn zenuwaenüg, ongeduldig of b<K>s was
geworden, 'want een- booze aap zal het met zijn
vier oerkracht tige grijpers stellig winnen van ©ein mensch
ook al is die nog zoo sterk.
Daarom moet, leenmaal begonnen, boe het ook
loopt, -de geste van het spel voortgezet wordein, ook ai
dreigt liet spel geen spel "meer te zijn.
Maar, de ruige, roode, sterke aap, -die zoo pas nog
zoo beldiommenn angstig zijn oppasser vast hield, hoe
bang was die voor -een klein slangetje, dat dezd
hem -daarna voorhield. Hij week v-ol afkeer achter
uit, en toon de oppasser het slangetje mot zijn puntig
groen kopje vooruit bracht, dicht Jbij edn kop van den
aap, toen sloeg hij er naar met zijln lange, zwart©
hand, als om een griezelig onheil af te wendcJn
met geweld.
WINDMOLENS.
Vragen van den'Dag bevat een interessante studie
van rnr. A. Loosies,- over „Onze windmolens ©n hun
ne geschiedenis.
..De oudste geschiedenis van den windmolen
sennjft bij ligt vrijwel in het duister,- en het is
niet te zeggen wie 'hem ontdekt heeftbij schijnt
trouwens meer dan ee'ns ontdekt te zij'n. Wel be
vreemdend, daar niet te ontkennen valt, dat het»
denkbeeld om beweegkracht op te wekken $oor mid
del van wieken, die 'door de kracht van den wind
draaien, 'toch geenszins met bet bekende ,,ei van
Columbus" vergeleken kan worden, hoezeer, het ons
thans als de natuurlijkste zaak ter wereLd mp-ge voor
komen.
Reeds in 868 is sprak© van 'een windmolen) in En
geland, in het koninkrijk Mercia. Maar eerst in 1105
schijnen er windmolens te Parijst© zijn geweest;
het denkbeeld zou te danken zijn aan kruis vaders,
die ze in het Oosten hadden gevonden. Aanvanke
lijk drongen ze slechts iaingzaam naar het Noordein
door, als we de med-edeeling van A. Wouters in zijn
„Histoire des environs de Bruxelles" mogen geloo-
ven, dat tusschen de jaren 1167 en 1183 de eerste
windmolens in. de Zuidelijke Nederlanden zijn ingec
voerd. Tot de toentertijd nog vni achterlijke Noor
delijke Nederlanden zullen 2© nog wat later zijln
doorgedrongen, 'laten we aannemen in het begin
der 13e eeuw. De eerste windmolen in dezé stré
ken. waarvan ik speciaal vond melding gemaakt, da
teert van het einde der 13e eeuw, en 'dit is ér
oen in het tegenwoordige Noord-Brabant,, dat toen
meer tot de Zuidelijk© dan tot de Noordelijke gewes
ten kon gerekend worden. Het feit echter, dat er
daarbij in 't geheel niet als van iets nieuws dn bii.-
zonders gesproken wordt, wijst er wel op, dat de
windmolens hier al©enig© geslachten bekend waren.
Van dien eersten .speciaal genoemden N. N-eder-
landschen windmolen is sprak© iln een open brief
van Jan I, hertog valn Brabant dn Limburg, van
1296, waarin hij aan een zekeren Aiholdus, gezegd
Heyme, verlof geelt tot het bouwen van e©n ,5mo-
lendinum ad ventum" tusschen Sl O-edienrode en
Schijndel, met erfelijk recht op den vnren wind.
In den loop dar 14de eeuw wordt reeds herhaalde
lijk melding gemaakt van windmolens; zoo in Leh-
mann's Chroinik van de stad 'Spi-ers, waar staat var-
meld, dat men in 1303 uit Nederland haalde een
„Müfler, der mit der Wiridmühlen mahlen könlnen".
In 1340 is sprake van een hevigen twist tusschen een
AuguStijnerklooster te Zwolle, en den eigenaar vain
naburige gronden,- die den mohniken niet wilde toe
staan een molen te bouwen, omdat de molen in be
weging gebracht moest: Worden, over zijn land gilng
en dus hém behoorde, en 'niet door het klooster
mocht gebruikt worden. De bisschop van Utrecht
loste de moeilijkheid -op door te verklaren, dat all-ei
wind in zijn bisdom hém behoorde, en dat hii geen
bezwaar had tegen het bouwen van den molen. In
1394 lezen we van een windmolen in of bn Haarlem
In het liber albus, berustende iin het Stedelijk Ar
chief van Utrecht, is ook meer dan eens sprake van
windmolens, zoo In een in het jaar 1397 gemaakte
bepaling inzake „willigen, die den wylntmolen haren
vvynt benemen."
Met zekerheid kan wel worden aamgenomeln, dat
we ih al deze gevallen te doen hebbefi met korén-
moléns, die oudste en ijn het buitenland nog het meest
voorkomende soort van windmolens. De oud© wind-
korenmolens waren aanvankelijk bekend onder den
jiaam van banmolens, daar zij voor rekening van
loenheeren werden Opgericht, onder voorbehoud, dat
zil Ju'tsfuitend voor een vastgesteld gebied of banna
zouden malen meer noordelijk heetten zij, omdat de
onderhoorigen voor huin heeren móésten malen, ook
wel dwangmolenshet recht, voortvloeiende uit den
grondeigendom (later verkeerdelijk het „recht van
den wind" genoemd), heette x,dwancmaleria.""
-En toen keken we elkander lang aan- en ik hoop
o, ik*hoop het met mijn geheel© -hart! dat zij
iets begreep van wat ik voelde en niet onder woorden
durfde brengen. Maar ook al mocht zij het begrijpen,
zij liét het niet blijken-. Haar gezicht was wat bleek
en droevig*en na een oogenblik zeide zij met een
blik op haar bloote armen;
„Ik zie er vwat slordig uit. Ik wias bezig. Elr is
heef Wat te doen voor ik het huis verlaten kan."
„Ik ben. -heel blij, dat je bij Mr. Jardine gaat wo
nen", z-ei-de ik.
,yHeusch?" lElen flauw glimlachje speelde om haar
lippen.
„En ik weet zeker, dat Dom het ook prettig zal
vinden. We zullen hem nu wel weer gauw thuis
hebben",
„Ik hoop, dat hij niet te voel zal lijden", zeide zij,
maaride woorden klonken onverschillig en alsof Don
niet veel meer dan een vooibijgaand belang voor
haar was. ZIJ keek mij aan; „HIJ heeft mij heelcmaal
niets gemeld", zeide zij .dan langzaam.
Ik probeerde een verontschuldiging voor hem te
tnakeu.
„Hij is ziek ik weet zeker, dat hij veel zieker
Is dan hij wil hekonnen, Miaar hij zal schrijven
dat staat ln den brief".
„Ja", etemde zij toe, „maar er staat niet ln, dat
hij aan mij zal schrijven. iNiet, dat ik het zoo erg
vind. 'U moet niet denken, dat ik Jaloorach op u
bon".
„iDat bob ik nooit gedocht".
Zij begon haar opgeslagen mouwen neer -te rollen
on knoopte zo vast om haar -pols.
„U gaat. zeko-r in Frankrijk naar hom kijken, als u
mag? vroeg zij dan.
Jk had er niet aan- gedacht on zeide het ook.
„O, maar n gaat zeker. Het zal dus wel een tijdje
duren voor ik u weer zie".
„Ik heb or housch niet aan' gedacht", antwoordde
ik vlug, „Ein- lk zal wol goon porml-ssie krijgen, ten
zij iDon hooi wat erger is dan de brief zegt".
ZIJ haalde haar achou-dore op.
„O, zel-de, zij onverschillig, „we zullen' wel zien.
Maar nu moet ik gaan, ik heb nog een heele boel
te doen".
Zij keorde zich om, om naar beneden te sprin
gen, m-aar ik zeide Vlug.
„Joyt"'
„Ja?" Maar zij keek mij niet aan.
„Ik zou zoo graag hoorem, dat jij' ook blij was
voor je zelf', zei ik met moeite. „Ik hoo-p ik weet
zeker, dat, wanneer 'Don terugkomt, het het begin
van- -een groot geluk voor jullie zijn zal."
Toen keek zij mij aan; zij keerde zich om en keek
mij aan als trachtte zij in het diepst van mijn
ziel te lezen; maar zij -antwoordde niet en na een
oogenblik hoorde ik haar naar benéden springen
on haar lichte stappen over het grasperk.
Ik ging weer naar bannen en trachtte alleen té
denken aan- Don en aan het -heerlijke nieuws, dat
ik gekregen h-ad. Ik trachtte met al de kracht, die
urn mij' wiais. Joy uit mijn gedachten en mijn hiaat te
zetten, .maar waartoe diende dat? Je kaai niet ver
geten, omdat je dat graag wilt.
Ik -ging den ouden Jardine vertellen wat er ge
beurd was, en ofschoon hij natuurlij-k erg blij was,
zag ik toch iets als een teleurstelling in zijn oogen.
„Fin Joy weet zij het?" vroeg hij.
„Ja, ik heb het haar dadelijk verteld."
„En wat zei zij?"
„Dat zij1 erg blij was".
,^Hjumi,f Dan stak hij mij zijn hond toe en drukte
de mijne. „Nou, ik (bon- ©o-k heel bliji", z-ei-de hij' har
telijk. „Ik kon mij1 niet herinneren wanneer ik ooit
zoo blij geweest ben! Je verdient den jongen1 terug
te -krijgen, waarachtig, je verdient hot, Buchananr'
„Het as een heele verlichting", zeide lk. „N.u nog
kost hot mij moeite te gelooven, dat het nu al die
weken van spanning geen voor-don-gek-hou-derlj is
Ik had de hoop al -bijna opgegeven".
„Hum", zeide do oude Jardine; hij- Hop wat op on
neer on kwam voor mij staan. „ZIJ hoeft altijd ge
weten, dat hiji terug zou komen", zoido hij' plotse-
,h3ai»« Wat tb&dool joï"
Joy zij wist hot Wntan vrouwen, niet altijd
dergelijke dlnffen bij, instinct? ZIJ in ioder geval
wei".
lilt keek mij snaaks aan.
„Nou, wat zeg je er van?" vtroeg htf.
„Ik schudde mijn hoofd.
„Niets. Maarlk begrijp niet hoe tij het heeft
kunnen weten.
„ZIJ wist hel ZU heoft het altijd! gezegdi van het
eerste oogenblik af aan; gisteren nog toen je
haar hier gevonden heibt heaft zij het gezegd; „HIJ
Xntkkjnq van J000 nummers tan oveMtan»
van Notaris ft. 6. MUUE.
Woensdag 9 Juni 1920
ft#» van t 1000 7123 14633 15920 18827
19907
I 400 2622 3639 11302 13300
16527 17074
f 1 200 6254 6814 7994 9916
13534 14260 18277
f 100 15471 16351 18813
Prijzen van I 90- «gtn geld.
20 2570 4938 1712 6711 118» 14144 16642 19397
103 2652 42 7811 39 .46 14283 18746 19675
210 65 54 50 9807 8414429 9519719
79 78 5022 51 10054 1191-1 14540 16921 66
322 2744 27 76 72 12017 95 45 94
93 2956 51 7953 10314 42 14737 17013 20052
539 82 5151 8059 10631 t'3 14842 53 88
653 3027 5215 91 36 12180 14922 62 20161
716 97 43 8146 78 84 15239 17536 91
34 3217 5370 8298 86 12315 46 45 20221
813 33 5406 8306 10748 12535 15368 17612 20358
19 43 10 8441 78 12639 15594 74 20434
946 3304 5808 8546 85 12811 15647 17877 35
1073 3650 II 60 88 45 15733 17983 42
1159 52 51 80 10801 12939 47 18121 92
63 3725 73 8623 15 52 15874 68 20504
1213 79 92 48 30 94 96 18221 24
67 3807 5995 6011048 13088 15915 97 54
1487 4018 6122 8705 U131 13129 25 18330 93
1761 24 6489 8985 64 13238 41 18544 20620
1828 67 6762 9024 91 13343 87 18784 20771
1969 4105 6939 52 11274 78 16033 18887 20868
71 77 58 65 94 13413 72 18954 20947
95 4226 83 9111 11327 13524 92 63 77
2177 41 7044 29 11461 13892 16104 19037 92
2224 65 53 9274 74 13937 54 98
2336 4405 59 9444 94 48 16249 19268
66 6 7414 9511564 14062 95 69
87 4513 7577 9617 11603 64 16364 19362
99 72 7612 61 16 71 16457 83
2424 4666 14 9684 50 14102 16620 19566
Later Bllosbafir
46 2667 4932 7255 9695 1177514044 16455 18637
79 2729 34 84 9770 82 54 84 66
134 32 65 7312 8011306 6316515 73
46 38 5042 50 9825 17 83 26 18712
81 55 60 67 36 74 92 33 38
215 72 79 7404 38 841411416617 48
58 76 89 55 4512005 35 18 53
805 97 5134 92 99 55 39 87 64
30 2802 50 7516 9967 74 14210 f6741 76
36 17 74 639208326288
38 68 5220 76 10048 12106 53 85 18824
421 80 26 7633 10105 44 14323 97 68
44 2980 33 62 48 60 311681618912
59 88 46 76 48 79 75 -22 74
73 3014 52 7789 66 12223 14430
531 33 65 7815 78 66 14530
679 78 6369 31 93 84 61
740 3138 65 40 98 95 79
55 49 5417 74 10262 1231214635
79 17
92 33
93 5314712
94 99 50
98 12432 58
5614837
74 14920 17017 7a
23 12560 43 19 19447
46 69 77
54 12624 15019
99 37 58
43 90
71 3220 49 7905
81 3364 64 1L
823 68 87 25
28 B4 5527 45
46 3407 45 80
54 84 5637 8019 10301
60 3512 40 34 13
78 69 83 41
04 3603 5758 75
922 19 63 6132
70 36 71 43
1021 3700 91 76 10413
1119 23 5836 8202 73 91 15182 17140
27 29 72 la 10513 12725 15216 71
1220 3861 98 75 26 30 19 82 19637
55 79 99 03 79 88 5517207 43
76 92 59U2 99 82 12807 94 27 88
89 3912 57 8327 96 63 15300 59 89
1372 24 6016 52 10623 63 31 17303 19824
1418 33 51 53 60 71 47 11 35
25 55 63 8427 10723 12912 71 47 38
54 64 6123 32 62 40 15425 17410 40
85 75 84 64 81 95 31 24 54
1525 80 6203 98 10858 13001 82 86 81
51 97 6 8516 76 13116 155.0 17502 96
1606 4017 12 30 83 66 51 44 98
1710 bO 17 33 10967 72 53 58 19970
36 76 26 45 53 95 15624 17626 73
92 84 68 8616 11090 13236 67 54 91
1837 4119 79 26 65 54 94 58 94
50 32 6301 43 76 94 99 9720007
70 50 50 8756 11115 13214 1570317703 27
71 60 70 88 37 65 20 17 20111
1917 65 6479 90 56 88 36 17849 44
2011 4203 6500 887011221 13400 82 72 20259
25 11 82 71 31 2 87 75 63
54 17 6615 82 32 50 15876 86 73
2101 4304 36 8987 37 61 15911 17924 20342
41 9 56 95 11301 76 27 25 88
49 17 70 99 36 13538 45 26 97
70 49 6728 9033 89 76 74 31 20415
97 4409 39 8611409 79 16014 18051 72
2214 86 45 9203 10 83 49 82 74
40 4539 61 93 6013605
65 48 6809 9328 96 8
80 4625 72 5811514 14
2344 39 6919 9408 41-
46 87 36 29 84
74 96 56 46 57
81 «03 64 47 71
O»
64
2(43
48
7 74
13 7033
23 -
25
2512 40,7164
51 70 00
00 67 3214
26g4»7 16
32 68 25
48 08 26
20
46
47
04
961160813744
57 9520507
5818100 53
85 2G 20648
00 27 64
4616143 51 87
54 85 91 20731
661621818210 53
87 23 62 20835
34
81 0510
83 36
40
38 99
84.U7Ü1
0638 2
43 68
28 18307 67
9 71 29 20 20938
221383616316 24
23 47 20
25 13921 23 18408
27 30 27 83
33 3418545
71 16405 62
05 50 7/
15022 i
15062
is niet dood, ik weet h-et zeker", zeide zij. „Op een
goeden dag zal hij binnen -komen loo-pen en dan
„En dan wat?" vroeg ik, toen de oude Jardine
zweeg, maar ditmaal schudde hij zijn hoofd.
„O, niets jongen, niets", zeide hij luchtigjes.
Ik had hem wel door elkaar kunnen schudden:
die gewoonte om een ding te beginnen te vertel
len en dan middenin op te houden, was -bovenmate
irriteerend. Wlaarom mocht ik niet w-eten wat zij
zei-de?
Op weg naar huis kwam ik de onvermijdelijke
Mrs. Kenyon tegen;, zij hiel-d mij aan en'stak mij
haar hand toe.
„Een gelukkige"" dag voor u, Mr. Buchanan!" zei
de zij en ik was verbaasd over den oprechten klank,
dien zij in haar stem wist te leggen. „Ik kwam
juist uw huishoudster tegen, die heeft mij het groote
nieuws verteld. Ik ben er erg blij om. Het is wer
kelijk een geluksdag voor ui"
„Öc zeide: „Ja" en dankte haar voor haar be
langstelling.
Een geluksdag! Dat was het inderdaad. -En toch
God moge het mij vergeven, maar ik had mij
nooit in mijn loven zoo ongelukkig gevoeld.
Doo'a beloofde brief kwam drie -dagen later; hij
was geschreven met een bevende hand en met een
zenuwachtige onsamenhangendheid, die niets voor
hem was.
Hij meldde geon bijzonderheden omtrent wat er
gebeurd of hoo hij ontsnapt was. "Zijn een-igo ge
dachte was blijkbaar naar h-uis te komen. (Hij hoopte
zoo zeide hij, naar een hospitaal in Bligh-ty g-ezon-
don te worden, zoodra hij wat opgeknap-t was. Zijn
been was nog al versplinterd en de ou-do „boondo-
ron-zoger", zooals hij den officier van gezondheid
oneerbiedig noemde, wist. nog niet of hil moest
amputeeron of niet. Persoonlijk kon het hom niet.
veel schelen, als het noodzakelijk mocht blijken. „Ik
ben- al blij g-enoeg dat lk den dans ontsprongen bon",
schreef hij-. „Later zw.1 dk het u allemaal wiel eens
vertellen, maar op het oogenblik denk ik maar lie
ver -niet aan die hel, die ik doorgemaakt heb vóór
ik ln onze linies terugkwam. Iedereen hier is heel
aardig. Knight komt mij, als hij maar even tijd
heeft, opzoeken. Ik hoop, dat u zijn brief ge Ier ogen
hebt. En de jongens komen ook. De verpleegsters
hti'er zijn» prima-, prima, speciaal een dtbe een beetje
lijkt op Miss Girling, maar veel knapper
Trekking van 1000 nummer» Un overstaan
van Notaris G. MULIE.
Donderdag 10 Juni 1920
ft#» van t 50000 1032
1000 6451 m. premie van f 30000
I 400 15025 15449 20030
1 200 416 6386 20020
i 100 1497 7644 11612 12195
12968 J4307 '5148 15618
18623 19101 19160 19275
Prttzen vnn I 90. - (eigen geld.
253 1938 4323 7467 9421 11531 14420 17251 19692
426 2102 4470 7540 33 11732 50 7919711
58 2124 95 65 60 72 82 17639 49
551 2438 4593 7629 9590 11852 14513 47 88
90 2580 4680 79 9687 11956 36 17759 19880
98 2713 4769 7718 98 12153 53 98 19901
667 64 5004 25 9734 12235 14600 17818 24
86 99 18 44 9924 68 81 38 48
782 3017 5108 82 79 12427 14860 17903 20042
815 3156 5253 7915 10112 49 76 18195 20183
35 3279 5362 48 10215 78 14937 18301 20279
904 83 5528 64 70 12664 15038 90 20313
1055 3306 80 8071 10364 79 15140 18516 64
1141 9 89 8106 75 12700 15363 18640 72
73 14 5704 73 10441 12874" 88 1891020523
94 29 21 92 10572 13040 15436 68 30
1290 3425 5800 8210 10601 81 15577 19133 20608
1320 3712 6052 21 34 13200 15645 41 8
92 28 6237 8455 5713339 15957 49 II
1477 38 6514 8661 10819 96 18046 1927220705
89 40 34 8751 23 13427 16205 19367 64
1558 3820 47 8820 75 36 16306 76 77
81 76 67l I 8978 10909 13671 16554 16429 20840
65 90 6920 9067 11015 13804 16756 86
1601 3957 69 9243 83 14057 16925 19552
1806 4128 7088 632911185 14124 70 96
25 4287 7197 43 11258 14370 17085 19602
82 4821 7369 9511443 85 17106 19
Later atloebaar
24 2009 4576 6673 9267 11464 13587 16304 18633
25.- .24 77 88 9333 77 98 5 64
27 60 46C0 6715 4011526 13665 42 7?
67 98 18 6843 50 32 13785 80 ü8
73 2117 38 74 6911620 13859 89 187Ö0
81 82 46 76 70 28 13990 16444 l0
94 2213 52 6901 75 3414029 48 27
96 17 76 3 87 3614151 61 4'
131 25 78 31 9404 71 60 90 50
35 39 4717 55 9 79 90 16512 6§
39 67 48 89 66 9214211 16 1880?
231 2305 97 7054 73 11713 42 23 22
403 16 4820 7142 87 15 44 88 60
31 34 29 86 9500 70 86 16707 18918
36 61 90 7203 1511842 14311 22 19067
50 89 4908 6 49 11909 33 50 §3
57 2405 25 29 76 35 35 16811 19101
60 14 29 30 9712 12031 14448 16904 6
503 58.5009 92 15 47 58 26 73
48 77 U 7333 9837 49 87 81 19208
67 2514 13 81 88 12108 9417020 94
99 32 15 95 9902 2314518 90 1033J
812 2833 16 7440 32 99 35 17123 70
87 81 69 89 44 12227 63 38 90
65 91 73 7553 52 28 14603 42 19434
97 2838 5128 7623 59 49 53 79 30
704 49 55 38 69 51 67 01 78
15 57 83 41 10055 58 14723 97 19517
67 2914 5201 770310122 78 31 98 44
79 19 2 6- 37 81 32 17200 48
84 33 12 37 51 12331 62 86 69
807 52 25 60 59 40 87 93 74
40 79 28 93 66 86 14824 17300 19624
44 92 62 7869 76 98 40 10 73
52 3051 70 89 96 12411 43 21 19733
64 81 94 7913 10241 36 67 17463 34-
85 3101 98 63 81 63 14010 67 47
014 23 5329 69 82 12501 87 95 54
34 39 36 8020 86 5 8917507 19830
63 76 60 22 10300 76 1502U 11 63
94 97 78 n 27 9 12630 44 71 71
1 1010 3224 96 42 25 38 15119 17605 19905
23 29 5471 50 48 69 35 13 15
K 81 3324 5578 8111 73 12703 15289 21 20036
'1 99 51 5611 23 10414 43 15317 22 67
1124 3496 62 30 45 44 15414 -31 72
V 1231 3527 79 53 98 89 50 66 96
50 3623 5705 56 10548 12810 „5 82 20106
51 99 16 64 51 46 92 17711 37
75 3713 97 86 95 57 15504 25 39
1303 - 89 5958 87 10607 60 29 45 20228
63 3810 6000 8224 22 91 49 58 43
99 29 33 81 3312917 55 79 61
1434 35 56 8301 52 41 69 96 67
61 47 95 51- 62 47 15620 17806 71
93 89 6104 8401 79 50 66 83 20334
1505 3946 '17 33 10742 53 15749 17920 20430
32 85 45 34 46 13021 53 44 61
39 4015 47 35 66 38 86 51 63
41 33 54 90 91 43 15821 64 20517
69 50 6207 8522 10829 93 32 81 20650
90 79 11 63 36 97 48 87 62
94 4106 13 8631 51 99 64 18046 68
1603 8 23 43 6313145 15902 54 20713
12 13 61 51 65 46 9 18102 72
44 14 82 88 73 86 16 12 84
48 21 6303 99 1090513211 47 14 88
92 31 6 8769 35 39 49 '39 20802
1711 4227 69 96 57 43 71 18211 21
26 75 6482 8840 11020 58 16019 39 31
93 4301 6508 67 34 13325 56 58 63
99 16 20 70 69 30 96 60 70
1804 22 37 8931 11116 35 16102 18309 74
33 - 35 39 9003 21 71 3 35 92
36 82 55 10 61 77 13 48 20961
44 89 61 15 11227 83 21 73 93
47 4402 70 31 83 85 45 77
91 13 72 3511348 13401 64 18515
97 52 97 8811401 7 80 67
1963 80 6646 90 31 54 82 68
86 4500 57 9139 42 13546 16260 88
2C07 12 58 80 62 52 83 90
1 Vorige lijnt stond 11307 - 17 74 - 84
m-z. 11906 - 17 - 74 - 84 12317 m.z. 12347
"•«tó m-t 15514
Dat was weer de echte Don, maar' ik was er blij
om, want* daardoor wist ik dn ieder geval, dat hij
zich niet te ziek voelde om een oogje te wagen
aan een knap gezichtje.
„Zeg aan Joy, dat zij zich niet ongerust maakt",
ging hij op de volgende -bladzijde voort. „Ik maak
het zoo goed als het kan en ik weet zeker, dat het
niet lang meer zal duren, of zij ziet mij thuis met
een blauwen band om mijn arm. Ik heb juist haar
brief Over Uags gekregen die arme stakkerd!
Wat zal (het vreemd; zijn hem niet te zien, als ik
terugkom."
Zooals gewoonlijk verzocht hij de .groeten" aan
Castle en hij vroeg mij hem zoo dikwijls mogelijk te
schrijven, „om hem den tijd te helpen dooden".
Ik las stukken van zijn brief voor aan den ouden
Jardine, die met de grootste belangstelling luister
de. „Wbnderjongens zijn het allemaall" zeide hij wel
twaalf keev.
„Hij lijkt me in leder geval opgewekt genoog",'
zeide ik.
„Opgewekt!" herhaalde hij, terwijl hij mij veront
waardigd aankeek. .JNa'tuurlijk is hij opgewekt? De
eenlge lange gezichten, die je tegenwoordig ziet, zijn
de lafaards, die hij moedors pappot honken. Opge-
wektl Ik zog jo, dat het heele Britsclie Leger op
gewekt is. Het is het prachtigste leger, dat er ooit
gewiee«t ie en dat «r al ooit zijn. ml*
Hij zat nu weer op zijn stokpaardje. Lk liet hem
doorpraten; het was heerlijk hem weer eens te
hooron doordraven na do laatste weken, waarin hij
zich te veel bezig gehouden had met andere dingen,
om over den oorlog te kunnen praten.
Maar juist toen ik weg wilde gaan, zeide hij ge
heimzinnig:
„Ik wou je wat laten zien neen, boven lk
wou weten hoe jij het vindt".
'Ik volgde hem verbaasd; hij liep als een school
jongen, die eon geheim heeft, op zijn teencn over
het portaal, deed een deur open en sloeg die wijd
open.
„Daarl" zeidie hij triomphantelijk. „Wat zeg je
ervan?"
Ik stond'op den drempel en keek.
,Wardl varvolgd.