Alititti Nicnn- lil- L Dinsdag 15 Juni 1920. 63ste Jaargang. No. 6634. UITGEVERS: TRAPMAN CO.. SCHAGEN. NIEUWE ABONNE'S voor de Schager Courant ontvangen de nummers die nog vóór 1 Juli a.s. verschijnen GRATIS. Kaascontröle. FEUILLETON. Het Meisje van hiernaast. Bxnnenlandsch Nieuws. f SCHASE Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8uur worden Advertentiën zooveel mogelijk in het eerstuitlcomend nummer geplaatst. POSTCHEQUE en OIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVËKTËN TIÉN van 1 tot 5 regels f t.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE, BLADEN. Geruimen tijd geleden kocht ik in een kaaswin kel een stuk 'volvette Goudsche kaas. Het was al thans mijn bedoeling het echte volvette product te ontvangen en de prijs, dien men vroeg, 1 gulden per ppini^ was daarvoor werkelijk hoog genoeg, Men sneed een stuk van een kaas, 'waarop het rijusmierk voor volvet aangebracht was-; derhalve had ik de zekerheid, dat ik kreeg, waarop ik recht had. Dit geeft den kooper een prettig gevoel, niemand "wil nu eenmaal gaarne bedrogen worden. Era. toich moet men wel dikwijls 'aan de waarheid van het oude .gezegde: „de wereld wil bedrogen worden1! gdooven, wanneer men ziet, hoe onverschillig het publiek in het algemeen is ten opzichte van maat regelen, welke ter zijner "bescherming worden géno- men. Door het gebrek aan belangstelling en mede* werking komt dan de goede, zaak eerst met veel moeite na langen tijd 'tot stand of mislukt tot groote voldoening van hen, die om begrijpelijke redendn liever niet gecontroleerd worden. De botercontrole onder Rijks toezicht is thans ein delijk ingeburgerd, al zijn er nog vele consumenten, die genoegen blijven nemen met de onzekérhéid, of zil een mélange als onvervalschte natuurboter beta len, of die zich idoor hun winkelier laten misleiden, wanneer hij op de verpakking de woorden „onder Rijkscontrole" of „onder RijkstoezLcht" heeft doen drukken, omdat hij niet gerechtigd is tot het aan brengen, een Rijksmerkpapiertje, of van het Rijks- stempel "op die boter of tot het gebruik van een wÜkkdpajbier, waarop het Ruksmierk gedrukt is. De kaascontrole onder Rijkstoezicht op het vol vette product is thans na zwaren strnd van haar toekomst verzekerd. Maar hoe staat bet ïw niet de Edammer kaas die in het algemeen uit niet geheel volle melk wordt bereid. Door melk, waaraan meer of minder vet is onttrokken, te verwerken, zal men kaas krijgen met een geringer of hooger vetgehalte; haalt de zuivel- bereioer meer boter uit de melk, dan zal de kaas natuurlijk magerder zijn. Men kan dus (binnen ze kere grenzen) kaas bereiden van euk yetgehaJté, én het is wel duidelijk, dat dit aanleiding moest geven tot een toestand van verwarring; want zonder schei kundig onderzoek is het meer of minder vet zijn der kaas niet voldoende te beoordeelen. vooral wan neer de kaas jong is, en de bereider de kunst ver staat ze in schijn yiet te doen zijn door een extra hoog vochtgehalte. In dezen verwarden toestand is orde gebracht door de kazen (ook in Goudschen vorm) uit niet volle mdk onder 3 (groepen te brengen, nl. 40 -f-> 30-(- era 20 -f kaas. De eerste soort bevat minstens 40 pet: vet in de (droge - t(o f der kaas. Deze uit- drukking vereischt ©enige toelichting. Wanneer mén in een Traas het vetgehalte bepaalt, en daarvoor vindt 24 pet., dan bevat 100 gram kaas of 1 ons 24 gram. vel Bil een later herhaald onderzoek is die kaat wat ingedroogd en zal men dus een hooger vetgehalte vinden. Daarom is het vetgehalte van de kaasmassa zelve geen bruikbare maatstaf. Maar nu bepalen we ook het vochtgehalte der. kaas en vinden bv. 45 pet Dan zijn die 24 gram vet, welke zich in de. 100 gram kaas bevonden, feitelijk aanwezig in 100 45 u5 gram vochtvrije kaas. of droge stof der kaas. Deze "kaas bevat dus in 10Ó gram droge stof f2455) X 100 43.6 gr. vèt of 43,6 pet. Het is duidelijk, dat dit getal standvastig is, ook al droogt de kaas mi 'het ouder worden in. De grens 40 pet. vet in de 'droge stof is niet wille keurig gesteld. Toen hot eerste Kaasoonfrolestation N.-H.. .(dat nuttig pionierswerk verricht heeft, doch zich niet kon handhaven) zijn arbeid begora, was uit vele systematische onderzoekingen, door Dr. van d©r Za'nde, .directeur van het Rij kslandbouwproefsla Lion te Hoorn verricht, gebleken, dat de kaas m de toen malige nog alle kleine N.H. kaasiabrieken en op die boerderijen gemaakt, het garanlieciifer van 40 pet. vet in de droge stor, zonder ©enig bezwaar kon na- len. Veeltijds was het zelfs heel wat hooger, het geen zijn uitdrukking vond in het teekera Dit-is nu wel wat gewijzigd, want door de techni sche verbetering der bedrijven, is men in staat heit vereischte vetgehalte aan de kaas te geven, én daar naast zooveel mogelijk boter te bereiden, dus van het standpunt van den producent, geera vet te ver spillen. l>e grens bij internen maatregel door het Kaascontrolestation gesteld is evenwel 42 pet. Is de producent daar beneden, dan vervalt hij in een boe te, die toeneemt met het 'tekort aan votgehalté. De grenzen 30 -f en 20 -f* zijn willekeurig ge trokken. Het controlemerk bevat verder die letter N.H., aan duidende, dat de kaas door een lid van het Kaascon trolestation Noordholland is bereid en verder een serieletter en een getal. Da kazen wordén van één doorloopend nummer voorzien, en daardoor is het station in staat, bij voorkomende kwesties uit te ma ken, wie de bereider van de kaas is. De merkplaatjes worden te Leiden in de fabriek I der vereeniging „het Kaasmerk" vervaardigd. Hoe wel geen l^ijksmstelling staat zij toch in nauwe be-1 trekking tot net Rijk. De merken bestaan uit caseïne of inelkeiwit en zijn in spiegelschrift bedrukt. Men leest de letters dus door het doorzichtige plaatje heen en dat beschermt ze bil het wasschen of schra pen der korst. Het merkplaatje wordt »ij het persen onder den doek op de kaas gelegd en worat dan als het ware een stukje van de korst. Tegenstanders van de kaancontrole' brengen soms als bezwaar naar voren, dat •het Rijksmerk de kwa liteit niet waarborgt. Dit is volkomen waar, doch dit kan toch niet als een bezwaar t-egen de controle gelden. Het is mogelijk dat een 30 -j~ kaas lekkerder van smaak is dain een slechte 40 -f- maar daarover kan de consument toch ook wel zelf oordietelenvoor hem is het veel waard, dat hij door het controlemerk weel, o fhij de kaas krijgt van het vetgehalte die hn bedoelt; deze kan dan nog in verschillende kwa liteiten voorkomen. Het Rijkabcteimerk geeft ook niet de kwaliteit der boter aan, doch vindt waar deering door hetgeen het den afnemer wel garan deert, nl. de echtheid en een normaal niet te hoog vochtgehalte. Onlangs trokken de etalages van twee kaaswinkels mijn aandacht. In de eene werden de kazen aan geprezen als „de fijnste kaas der wereld", 60 cent per pond, 40—45 pot. vetcehaltip. De kooper moet het- maar gelooven. In de andere waren Edammers, voor zien van het Rijksmerk, verkrijgbaar in de 3 soorten 40 -f-, 80 cent; 30 -f-, 60 cent; 20 -f-, 50 cent per pond. Dit is het wat de kaascontrole beoogt. Den consu ment een waarborg te geven in plaats van een raad seltje. zooals soms idie detaillist zijn klanten opgeeft, als ,;Hoe is het mogelijk?" Oude Meikaas f 1.75 per kaasje." Antwoord: Bij het onderzoek bleek zoo'n kaasje 24.9 pet. vet in de droge stof te bevatten. Het had derhalve het minste merk, 20 -f, moeten dragen Ovea de inrichting van het kaascontrolestation zal ik niet uitweiden; net laboratorium en het kantoor zijn gevestigd te Alkmaar, Fnidsen 107, van waaruit Onder de leiding van^ den directeur ir. D. C de Waal de producenten' worden gecontroleerd. De kaascontrole is in de eerste plaats ingevoerd, om den buitenlandschen afnemer garantie omtrent het product te geven, immers slechts een klein ge deelte van de productie aan Edammerkaas kan in het binnenland worden geplaatstmaar zn .zaf ook den naam der goede Edammerkaas in eere kunriefti herstellen bij tien Nederlandschen consument, die i maar al te dikwijls vet-arme kaas voor echte Edam- mer heeft verbruikt. De Nederlandsohe consument is er dus ook mede gebaat en dient haar te steu nen door Edammerkaas te vragen met het Rijksmerk. Hoorn, Mei 1920. Dr. L. T SCHEY. NAAR HET ENGELSCll VAN RUBY M. AYRBS DOOR W. J. A. RO'LDANUS Jr. Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht 28. Het was zeker een heel aardige kamer, blijkbaar voor een vrouw bestemd, geheel in lichtblauw ge houden met daarbij passende bedgordijnen en dra perieën, met zilveren ornamenten op de toiletta fel en alle comfort en weelde, die je bedenken kon. De oude Jardine keek me nieuwsgierig aan. „En?" vroeg hij. „Denk je, dat zij het mooi zal vinden?" Toen begreep ik wat hij bedoelde; dat was de voor Joy bestemde kamer. „De meeste dingen zijn van mijn lieve vrouw ge- weest", zelde hij met den eerbiedigen klank in zijn stem, waarmede hij altijd van' haar sprak. „Maar ik weet zeker, dat zij blij is, dat de kleine meld ze nu krijgt ze was altijd zoo' dol op meisjes". Hij keek me weer aan. „Denk je, dat zij: het mooi zal vin den?" 'Ik knikte van ja. ik wtist, te oordeelen naar de armoedige, smakelooze manier, waarop de groote Augustus het huis ingericht had, zeker, dat Joy nooit in zoo'n mooie kamer geslapen had. „Ja, ik vind het zelf ook mooi", zeide de oude Jardine. „Ik hen blij, dat je er ook zoo over denkt. Blauw was de lievelingskleur van mijn vrouw". Hij ging weg, maar ik bleef nog even staan, om een laatsten blik te werpen in de kamer, waarin mijn klein meisje zou slapen. Zij zou hier gelukkig zijn zoo gelukkig als zij zijn kon, tot zij een eigep tehuis had. Ik voelde mij allesbehalve opgewekt, toen ik weer wegging. Iedere dag, scheen thans den afgrond tus- achen haar laven en het mijne breeder te maken. VAN BIJBEL, ORANJE, DANKZEGGING— Nieuwe Haagsche Courant". Dagelijks verschijnend Christelijk Dagblad. Dinsdag 1 Juni 1920. Derde Pagina, Tweede Kolom, Onderaan: „Bijbel en Oranje" hield gisteravond in „De Dar geraaid" haar drukbezochte jaarvergadering". (Volgt inhoud der Jaarverslagen): Ne de pauze werd gemusiceerd, orgel, plano en 2 violen gaven fijne aesthetische genieting. ï>e aftredende bestuursleden H. da Boer, J. Du J. Meyer en H. A. B'aay, werden herkozen. Aan het eind der vergadering dankte de voor zitter allen, die haddon medegewerkt, in-'t bijzonder do musici. De vergadering wend met dankzegging door den secretaris gesloten,". Ons harte stamelt de dankzegging mede. Dan slaan wij het blad om, en lezen op de pa- gina der advertenties, terwijl ons harte van vreeze verstijft: OPROEPING I! Ondergeteekenden, getuigen van de ern stige mishandeling van den Hser W. C. T. j SCHEPS op de jaarvergadering van „Bij- 1 bel en Oranje" dn „de Dageraad verzoeken beleefd eenlge adressen te mogen ontvangen van ooggetuigen. J, RIJKHOEK, 18 Scheeperstraat J. WlESTËRiO&\ 48 Fahrenheitetr. 1 Het zou zonde zijn jegens God en de menschen om hier éénlg. kommentiaiar te leveren. Ons voegt slechts een stille lach. 'Ein„d&nkzieggiing"- Het Volk. DE AAR APPELEN CAMPAGNE IN DE STREEK. In de Stree k is dus de taiardappel en campa gne be- funmieii en wel, zooals we voorspeld hadden, ruim weken vroeger dan gewoonlijk. Licht had dit wel O maa-nd kunnen zijn, ware het niet, dat de Mei- 'Aiaud zoo koura weei had opgeleverd. Op 31 Mei begonnen te Bovemkarspel reeds de middagmarktera, teeken dat toen reeds de hoeveelheden aanvoer groot genoeg waren om een aparte markt daarvoor te houden. Tot nog toe zijn de bestede prijzen niet onbevredi- gend; begonnen met f9.per baal ven 50 kilo, zijn ze thans omstreeks i 6.50—7. Dit zijn echter nog al- - tijd de prijzen voor het binnenland. Als weldra dn groote massa gaat komen, raakt het binnenland vol en moet er wel gewerkt worden op den export, en welke prijzen daarvoor besteed zullen worden, is totaal onbekend. Geen wtonder, dat men in bouwers- kringen daar zeer benieuwd naar is, want- op de 1 opbrengst der vroege aardappelen da het heele be drijf gebaseerd. Met het oog op de zeer hoogs pro I düctiekosten moet dus deze Opbrengst wel goed zijn. 'Nu is men hiier wél gewoon' aan een dubbele cul- 1 tuur. In den regel wordt het land, dat vrij komt van de vroege aardappelen met koolsoorten bezet, meest bloemkoolen. Gerekend mag worden, dat een bouwer met één vasten' knecht aan Wt H.A. zijn 'handen vol heeft. In het drukst van den tijd komt daar dan nog een los werkman bij. Rekent men nuals loon f1000f1200 en voor overige onkosten als mest, zaaigoed, land- huur, enz. nog f 800, dan komen de productiekosten alleen reeds op f2000.per H.A. of f2 per vierkante oude roede, welke hier altijd nog de landmaat is. Wanneer zoo'n bouwer nu fS per roede maakt, kan men zeggen, dat hij daar net mee toe kan. Wat er meer van komt, is dus zijn winst. In de oorlogsj a ren was dat meerdere tamelijk groot en kon men er best mee uitkomen, maar hoe het nu zal gaan, ziedaar de groo-te vraag, die allen thans bezig 'hJoudt. KON. NED. LANDBOUWCOMITé. Het 'Ned. Landbouw Weekblad) meldt: De R.1K. Diocesane Lamd- en Tuinbouwbond, ge vestigd te Leiden, heeft met ingang van 1 dezer het lidmaatschap van het Koninklijk Nederlaradsch Landbouw-Oomitié opgezegd. De heer N. Dekker, te Obdam, is in verband met het uittreden van den 'R.K. Diocesanén Land- en Tuinbouwbomd,. gevestigd te Leider, afgetreden ali lid van het bestuur van het Koninklijk Nederlandsch Landbouw-Comité en de heer H. Klaver, te Alkmaar als plaatsvervangend! lid. Door het uit het Comité treden van den R.K. Di- ocesamen Land- en Tuinbouwbond zijn de heeren N. Dekker te Obdam, A. H. J. Engels te Leiden, H. Klaver te Alkmaar, G. J. van Marrewijk, te Loos- duinen, H. iRuijter te Leiden, en J. Pijnacker ta Lisse, afgetreden ais afgevaardigden bij het 'Ko ninklijk Nederlianidsch Landbou w-Comité. N.OXJ. ïn de vergadering van. de afd. tScbagem van hot Nederl. Ondorw. Genootschap op Zondag 13 Juni, werden tot afgevaardigden' naar de algemeens ver* gadering te Groningen gekozen de heeren Hazeloop te Wieriingerwaard, Reuvers' te DirkBhorn on. t<Jt plaatsvervangers de heeren W, Porie en !M. Vis ser te Schiagen. PROV. STATEN JN ,N0 ORD^H OLLA.ND, Gedeputeerde Staten schrijven aan de 'Statera, dat bij het toezicht op" de waterschappen dezer provin cie reeds meermalen de we nach el ijk h eid is geble ken, dat Ged. Statera meer dan thans mogelijk is, in vloed kunnen, oefenen op het tot stand brengen, wij zigen of opheffen van beramlingsinrichtingen en van kunstwerken, dienende tot afvoer van polder- of boezemwater, opdat de groote belangen, wekebij een goede beheersching Van de waterstanden in het poldergebied betrokken zijn, zoo volledig mogelijk tot hun recht komen. Tenieinde zich den gewenschtera invloed in deze te verschaffen, stellen zij voor, de verordening, hou dende regelen omtrent het toezicht van de Provin ciale Staten en van Gedeputeerde .Statten op d* waterschappen in Noord-Holland en op de water staatswerken dan te vullen met eenige bepalingen, waarbij wordt voorgeschreven, dat werken betref-' fonde bemialiingsinrichtingen, waterleidingen en kunstwerken, dienende tot afvoer van polder- of boezemwater, niet zullen mogen worden uitgevoerd, dan nadiat het ontwerp met toelichting door Ged. Staten zal zijn goedgekeurd. Gedojx. Grfjateii bobben'<le besturen van alle water schappen in*de provincie met het voorstel in kennis ■gesteld en hun verzocht de opmerkingen mede t« deelen, waartoe het hun aanleiding mocht geven. A'an dit verzoek is slechts door 43 van de bijna' 400 besturen gevolg gegeven, waarvan 20 hun onver deelde instemming met het voorstel betuigden. D« bezwaren, welke door 'de overige besturen werden geopperd', betroffen^voornamelijk de inbreuk op ds •autonomie der waterschappen, welke van de aan neming vam het voorstel 'het gevolg zal zijn. Die Inbreuk, zoo schrijven Ged. Staten, kan in derdaad niet worden ontkend; zij gaiat echter niet verder dan noodig is om de mog grootere belangen, die ons bij ons voorstel voor oogera hebben gestaan, ten volle tot hun recht te doen komen en laat ook aan het eigen Inzicht der besturen bij de beharti ging vani de hun toevertrouwde belangen mog vol doende recht wederviarera. Dat zij echter omtrent hun benwiHmgem beter wil den kunnen beslissen dan Ged. Staten, omdat zij meer ervaring hebben of zelf de meest belangheb benden ïijn, gelijk in enkele bezwaarschriften wordt opgemerkt, moeteni Ged. Staten betwijfelen. Êcntge waterschapsbesturen wijzen op de moei lijkheden en de kosten, welke de samenstelling van een ligger met zich zfal brengen. Deze bezwaren kunnen, meenen Ged. Staten, worden ondervangen, indien van hunnentwege de noodige hulp bij de sa- menstelling van den ligger wordt verleend, terwijl ten aanzien van de kosten een regeling zou kun nen worden gemaakt in den geest van die, welks j ten aanzien vian den*]igger der wegen Is getroffen, zoodat de provincie en het waterschap elk de helft •der kosten zou dragen. In de tweede plaats bieden Ged. Staten ter vast stelling aan een ontwerp-besluit tot aanvulling en wijziging vian de verordening, houdende bepalingen' Zij nam, nadat het bericht dat Don nog leefde, ge komen was, niet eens de moeite meer mij te ont- loopen. .Zij praatte dikwijls over de heining met me, maar altijd over alledaagsche, gewone onderwerpen, en ige-en enkele maal had zij: ook maar gezinspeeld op iets, dat ik tot dusverre alleen had trachten te vergeten. Ik had een gevoel alsof zij mij uit haar leven ge- stooten had cn ofschoon ik wist, dat ik daar blij om moest zijn en- ook probeerde dat te zijn, was mijn hart wanhopig. Zij pr&atte veel over Don. Zij praatte zelfs over de toekomst en vroeg zich af of hij ooit in staat zou zijn terug te komen en, zoo neen, wat hij dan doen zou. „Hij heeft u om voor terug te komen. Dat is ten minste een goed ding", zelde zij eens. „Ja en jou", liet ik er onmiddellijk op volgen en mijn hart bonsde, toen ik keek of ik ook nu weer de uitdrukking in haar oogen zou zien, die ik er vroeger altijd in zag, wanneer ik over haar toe komst met haar sprak. Maar nu herhaalde zij alleen maar mijn woorden. „Ja, en mij". Daaraan dachit ik, toen ik bij de open deur van haar kamertje siond. Misschien had ik per slot van rekening gelijk gehad en had zij mij nooit echt liefgehad; misschien was het een voorbijgaande meisjesgril geweest, die geheel sterven zou in de verrukking over Don's te rugkomst. Met mijn geheele ziel hoopte ik vurig, dat het zoo zijn mocht, maar al wat zwak in mij was kwam op tegen dit geluk, dat van mij afgenomen zou worden, nadat ik het slechts even geproefd had. De oude Jardine riep mij uit de gang beneden en ik ging naar hem toe. n wanneer komt zij?" vroeg, ik. „Ik denk de volgende week", antwoordde hij ge lukkig. „Zij zeide, dat alles de volgende week in orde zou zijn en dat zij dan vrij was om te komen". „Een geluk voor haar, dat zij jou als vriend heeft" Hij schudde zijn hoofd._ „Het zal mij meer pleizier geven dan dat zij' er zelf van zal hebben. Ik ben erg in mijzelf gekeerd na den dood van mijn vrouw, Buchanap". „En ik ben mijn heele leven eenzaam geweest", had ik kunnen antwoorden, maar ik deed het ralet. en misschien zou bet ook niet heelemaal de waar heid geweest zijn; misschien was ik pas, nadat ik Joy Lambert had leeren kennen gaan beseffen, hoe eenzaam ik het vroeger gehad moest hebben. Dien avond praatten zij en ik weer over de hei ning en ik vertelde haar, dat ik weer een brief van Don gekregen had. Zij knikte. „Ik ook". Een kleine pauze; dan vroeg zij. „En heeft hij u ook geschreven, dat hij misschien een been zal moeten missen." „Ja". Ik keek haar aan. „Het had erger kunnen zijn. HIJ had zijn leven kunnen verliezen". „ZIJ sloeg haar blauwe oogen op. „Wat zoudt u doen, als u een vrouw Was en de man, met wien u geëngageerd was, invalide werd?" vroeg zij. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stroomen. „Wat ik doen zou?" herhaalde ik. „Wel, het zou voor mij geen verschil maken. Hoe zou het ver schil kunnen maken, als Ik hem liefhad?" Joy glimlachte flauwtjes. „Ik had het niet over liefhebben", zeide zij. „Hoo- pen menschen zijn geëngageerd met menschen, die zij heelemaal niet lief hebben". Ik wist wat zij bedoelde, maar ik staalde mijn hart tegen haar. „Geen vrouw, die den naam van vrouw verdient, zou een ,man, al werd hij nog zoo invalide, ver- stooten", zeide ik. „Het zou haar des te trouwer aan hem makenof tenminste moeten maken". „U bedoelt, dat zij met hem zou trouwen, on verschillig hoe of zij zich voelde of zij hem li9fhad". „Ja." „Dat vind ik ook", zeide Joy na een poosje kalm. „En dat zal ik natuurlijk doen ook". Don schreef den volgenden dag weer, „De beende ren,zager" wist nog steeds niet wat hij doen zou, meldde hij, maar één ding stond vast, en wel dat hij in ieder geval voorloopig niet naar huis zou komen. Hij scheen zich daar heel goed in <te kunnen schikken en schreef, dat hij heel gelukkig was, waar hij was. Hij dacht erover Fransch te gaan leeren, om den tijd wat te korten. De verpleegster vond het ook een goed idee en zij zou in het ver volg altijdFransch met hem praten. Hij wist nu al hoe hij zeggen moest: „Ik heb goed geslapen" en „Wilt u als het u blieft het kussen omkeeren?" Ik vroeg mij af, of de verpleegster, over wie hij het had, d e verpleegster was. Daarna kwamen er geregeld brieven, waarschijn lijk omdat hij weinig anders te doen had dan schrij ven, en dan meldde hij in een ervan, dat het met zijn been zóó goed ging, dat de „beenderenzager" alle hoop had het te redden; geen wonder dus, dat hij juichtonen laiamihieL Het was derhalve een heele teleurstelling voor mij, toen ik met de volgende mail een brief kreeg, waarin hij mij vroeg of het niet mogelijk zou zijn, dat ik hij hem kwam. ,J)enk niet, dat ik erger ben of iets van dien aard", schreef hij, „maar als de autoriteiten u ver lof wildep geven, zou ik eeuwig dankbaar zijn. Ik zou u graag over iets spreken, dat ik niet schrijven kaïn, on heit kam nog een beelen tijd duren, voor ik naar huis kom. Doe al uw best om te komen, maar ik weet na+uurlijk, dat ra dat doen zultDon". Nu, ik deed mijn best, maar het hielp me nied veel; ik had .niet wat je .invloed" noemt op het ministerie van 'Oorlog era al miin redeueeringen had den geen vat op het officieele hart. Don was toch niet stervende, vroegen zij. ein toeti ik verontwaardigd „Neen" zeiae, was alle belangstel ling in mii weg. Dus moest ik hem schreven, dat het mij mislukt was ,en to.en hoorde ik geen twee dagen iels vatf hem, wat mjj erg ongerust maakte. Wordt varvoltfl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 1