Alftmil Nitiis-
Alraiiitit- LailMlil
Woensdag 30 Juni 1920.
63st« *J«arci9r\o. No. 6643.
lIlItiLVLHS: TKAPmaN CO., SCtiAG£IN.
Brieven uit Engeland.
FEUILLETON.
Het Meisje van hiernaast.
Birmenlandsch Nieuws.
Dit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag, Woensdag, Dondet
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Adverteniiën
zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE en 01R0DIENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 155. Losse nummers 6 cent. ADVERTKN
TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regël meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
Amsterdam, 26 Juni 1920.
Over van alles en nog wat zou ik dezen brief kunnen
noemen
Om to beginnen: Engelsche titels. Zooals men wcot,
worden deze achter den naam van den houder geschre
ven en steeds verkort. Het eerste heeft géén bézwarém Hét
laatste zooveel te meer, want zonder een lyst van deze
verkortingen, te vinden in do meeste woordenboeken, is
het voor den oningewijdo onmogelijk er achter te ko
men, wat zn bcteekeneh.
Voor de houders der titels zelf. is het stelsel, dunkt
me, ook niet zonder bezwaren. Als je het halve alpha-
bet, of meer, in bevallige wanorde achter je naam
hebt scharrelen, is het gevaar een stuk of wat van al
die hoofdletters to vergeten, 'of er andöre voor in de
plaats te zetten, ver Vhn denkbeeldig.
Laat ik een voorbeeld nomen. De Graaf van Rose-
bery voert achter zijn naam den volgenden sleepK.G.,
K.T., D.C.L., L.L.D., F.B.A., F.R.S, De Vici-Kanse-
lier van de Londenschc Universiteit noemt zich M.D.,
B.A., F.R.C.P., M.R.C.S.
Sommige titels, die, welke door universiteiten worden
!;egeven, Kun jé meer dan eens hebben, en dan moot
e er achter zetten, van welke universiteit ze zijn. Zoo
s de Engelsche koning vier keer LL.D., (Combridge,
London, Wales cn Glasgow) acht keer D.G.L. (Ox
ford, Alelbourne, Sydncy, Aaelaide, Mc. Gill, L«aval.
Toronto en Queen's College, Ontarip). Bovendien is hij
nog D. Lil van Sheffield, en Mus. D. van Wqles en
Londen. Do Prins van Wales .volgt hem al aardig; ik
tel zoo juist achttien lotters achter zijn naam, dip ik
nu maar niet alle op zal noemen.
Laten we hu eens een sprong - naar beneden maken,
van do menschcn met groote nninen, en lange titels,
tot de menschcn met korte, alledaagsche namen en
vaak heelemaal geen titols.
Wat ziin de meest voorkomende namen in Engelandj
en tegelijkertijd in Amerika? Smith. Johnson, Brown,
Jónés, Williams en Millfer. Sommige daarvan: Smit,
Jansen en Molenaar, zijn ook ons verre van onbekend.
Tijdens den oorlog is gebleken, dat er in het Ame-
rikaansehe leger zooveel soldaten, genaamd Smith, waren,
dat die alleen vijftien regimenten hadden kunnen
vormen. De Johnson's volgden met elf, de Brown's met
acht cn de andero drie nadien met zeven regi-
m-nlen ieder.
In de afdeeling handel van het Londensche adres
boek komen dezelfde namen natuurlijk ook in voldoend
aantal voor, hoewel daar de verhouding eenigszins an
ders is. Smith komt weer het eerst, 1055 keer. Een
tamelijk wanhopig werk dus, om op te zoeken waar een^e-
kere mijnheer Smith woont, vooral wanneer hij ook nog
het ongeluk heeft John tc heeten van zijn voornaam.
Met Bartolomeus of Epaminondas heb je dan tenminste
allicht meer succes.
Op Smith volgt dan Jones met 620 naamgenoton.
Brown met 489, Johnson met 322, Williams met 260
en Miller met 252.
Hoe zal ik nu met fatsoen een overgang maken van
de Smiltcn cn Jansens naar do treinen, die aanko
men en vertrekken eiken dag van Waterloo Station in
Londen? tyiets zoo gemakkelijk. Tien tegen een, dat
er in elk van die treinen, op elk uur van den dag
een Smith of een Johnson, een Brown of een Miller
zit, cn vijf tegen een, dat 'er meer dan een in zit.
Dus klaar is Kees. Ik heb het over Waterloo Station
en treinen.
Een paar maanden geleden heeft de stationschef van
dit Londensche "station, het grootste van Engeland, ziin
ontslag genomen, na er negen jaren werkzaam te zijn
geweest In dion tijd is de dienst er aanmerkelijk uit-
NAAR HET ENGBLSCiH VAN RUBY M. AYRBS.
DOOR W. J. A. ROUMNUS Jr. - -
Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht
33.
Ik had aaM niemand geschreven, dat ik terug kwam
ik was van plan kalm naar binnen te gaan ein haar
ik bedoel ben te verrassen maar juist toen
scheen het mif loe alsof er maar één persoon in bed
Engeland bestond, en aan de reis leek geen eind
tfi komen.
Als ik eens te haastig geweest wasl Als zij eens
veranderd was jen niet langer van mij 'hield? Ik
had de laatste weken in zoo'n verwarring geleed,
dat het moedliik was de dingen in bet juiste licht
tc zien. Maar ik geloof, dat ik diep in mijn ziel wist
dat alles goed afloopen zou, en ik ben er zeker van.
dat nooit een jongen van vijf en twintig gelukkiger of
ongeduldiger geweest is dan ik, toen ik op de Ka
naalboot stond en mijn oogen inspande om toch
maar iets van Engeland, te zien.
Ik ging terug naar alles wat ik van het leven ver
langde; voor mij begon het leven pas.
\eertig was ik Bah, ik weigerde het te geloo-
ven. Ik voelde me geen dag ouder dan een subal-
tern-ofiieier met een glad geschoren gezicht, die met
verlof naar huis ging en de beele reis door met mu
praatte.
IIil scheen erg opgewonden over iets te zqn en
eindelijk vertelde hij .me wat het was.
„Ik ga naar huis om te trouwen»" zeide hij met
pedante onverschilligheid.
„Ik ook," zeide ik en was toen verbijsterd over mijln
eigen brulaliteit.
lioe wist ik, dat Joy niet wijgeren zou mij aan te
kijken? Ik trachtte mjj bij de gedachte alleen onge
lukkig te voelen, maar die poging was louter huiche
larij.
We feliciteerden elkander met ons wèderkeerig geluk
©n toon de boottrein weer bij het Victori station kwam,
wisselden, we onze kaartjes.
„Mijn naam is Chester," zeide hij. „We hebben op
het oogenblik nog geen .vaste woning hier, ik ga
vanavond door [naar mijn moeder ijn Devonshixe
mijn meisje logeert bij haar."
Hij was ©en der aangebeden zomen vain mijn Mrs
Chesterwerkelijk de wereld is toch klein. -
„Ik heb van u gehoord," zeide bil mij, toen „ik
hem alles verteld had. „Moeder beeft in een van. baar
het aantal treinen, dat iederen dag Waterloo Station
binnenkwam of er uit ging 750. Thans is dit aantal
bijna verdubbeld, cn bedraagt 1350. Over alle uren van
dag en nacht gelijk berekend, is dat dus ongeveer
elke minuut een trein. Hierbij komen dan -nog de
extra treinen, voor Voetbalwedstrijden, harddraverijen
enz.
Het Centraal Station te Amsterdam is zeker wel het
grootste van'ons land. Het aantal perrons daar be
draagt, meen ik, vier, of, ais we ze dubbel rekenen
voor de treinen richting Haarlem, Zaandam cn Hil
versum acht. Waterloo Station telt 21 perrons en
dit aantal is eigenlijk nog te weinig op drukke da
gen, wanneer extra treinen moeten ioopen.
In het signaalhuis, dat het binnenloopen en vertrek
ken der treinen regelt, zjjn op de drukste uren van
den dag zes mannen op post, die al hun aandacht
noodig nebben, om alles geregeld te doen gaan. Maar
zoo goed sluit het systeem, dat de vertrekkende trei
nen het station gemiddeld nog geen halve minuut te
laat verlaten.
Onnoodig te zegcen, dat het werk van een stations
chef als aan Waterloo Station geen sinecure is, integen
deel sloopend werkt. Gedurende den oorlog werd er
zooveel meer van hem gevergd, dat het noodzakelijk
werd geacht, den heer Prince twee helpers te gevén,
en dit aantal is voor zijn opvolger thans zeifs uit
gebreid tot drie.
Voeit iemand veel lust om een reisje tc maken,
waarbij hij van Waterloo Station moet vertrekken of
er een kennis te gaan afhalen? In het eerste geval <zal
liij tiet verstandigst doen een drie kwurtier te vroeg
gebreid.
Toon Mr.' Princo naar Londen kwam in 1911, was
aan to komen, om op zijn gemak zijn perron op te
zoeken. In het laatste kun luj niet verstandiger doen,
dan liiuis op zijn dooie gemak zijn vriend af to wachten.
Tot slot nog iets over don oorlog, over do lucht-
aunvallen# op Londen, lil het begiii was het gemakke
lijk genoeg voor de Duitschers. Ze kwamen overdag,
gooiden bommen op hun gemak, yeru'okken,zonder
Mat de Engelsehon iets terug konden' doen.
De eerste visite was oti 8 September 1915. Wij wa
ren toen niet in Londen, logeerden in Maidonheud. De
kranten zwegen over het gebeurde, dus dc gevolgen
van deze eerste airraid zag ik zeif eenigen tijd geie-
dén ook voor het eerst in de Engelsche bladen: een
geweldige brand in presham Street, een schade van 18
iniilioeu gulden.
Een maand later was er één aiweui kanon. iOn-
voldoende, maar voor de Duitschers het begin van
het einde. y
L)f ergste week was van Zï tot 30 September 1917c
Dq Duitscfiérs kwamen op AJpandag, Dinsdag, Vrijdag,
Zaterdag cn Zondag. Het resultaat van die snel opeen
volgende bezoeken was, hoewel onbekend aan de Duit-
schors, dat men in Londen zoo goed als geen ammunitie*
meer had voor hot afweergeschut. In vliegende haast
kwflm een extra trein uit Schotland en een bootvol
uit Frankrijk, om in den dreigenden nood te voorzim.
Gelukkig bleven de Duitschers weg op Muundag. Als
ze gekomen waren, zouden ze het dien keer heei gé-
zellig .gehad hebbon boven Londen. En geen wonder,
Bij.de voorgaande vijf bezoeken, hadden de Londcnaars
niet minder dan 45000 granaten de lucht ingestuurd cn
er drie van hun kanonnen totaal mee versleten, liet
had er ieelijk kunnen uitzien voor Londen, als de
Duitschers van den toestand op de hoogte waren ge
weest. en bijvoorbeeld op dien Maandag met. een vloot
van Zeppelins en vliegmachines 'waren gekomen, des
noods midden op den dag. Dat zij hei niet deden,
was een gelukje voor de Engelschcn. Den volgenden
dag was alles voor een warme ontvangst gereed.
•- ST. PANKRAS.
Do heer F. Bakker, hoofd der school to Noordschar-
weude, is verkozen tot afgevaardigde ter Algemeene
V( rgadcringvan het N.O.G., op 29 en 30 Juli a.s. te
Groningen, voor de afd. St. Pancras. Plaatsvervangster
is mej. K. Vlug, té Broek op Langendjjk.
OUDKARSPEL.
In do gehouden schoolfeestvergadering bleken de ont
vangsten van de lijsten, met inbegrip van het saldo
vorig jaar f 636.01, tegen f 644.38 in het vorig jaar.
Dit jaar is er geen subsidie ontvangen van de gemeente.
Het vorig jaar f ^0.
Do reis voor do hoogste klasse naar Amsterdam zaï
plaats hebben op 6 Juli, de reis naar Schoorl en ©Br-
gen aan Zee op 22 Juli.
OUDKARSPEL
Tegen den heer C. K. alhier is proces-verbaal opge
maakt wegens clandestienen verkoop van sterken drank.
OUDKARSPEL
Zekere K. S. alhier, is naar Alkmaar overgebracht
wegens diefstal van een fiets.
EEN FURIE VOOR BE RECHTBANK.
Den lsten April jl. had de circa 20-jarige M. ,T.
ut Princenhage eenige rozenstruiken gestolen, voor
welk feit zij aezer dagen moest terecht staan voor de.
Arr.-Rechtbank te Breda.
Zoodra zij voor de groene tafel verscheen, werd zij
ongelooflijk brutaal, zoodat de president last gaf haar
te verwijderen.
I De marechaussee, die haar verzocht, hora te volgen,
1 kreeg een gcduchten opstopper van het juffertje, zoo
dat zijn kolbak van het noofd vloog. Twee collega's
snelden toe, ter assistentie, doch met hun drieën had
den ze nog moeite dc furie uit de zaal te voeren.
Ze schopte en beet waur ze maar raken kon, en
door het gansche gebouw klonk haar kwaadaardig ge-
.Urijsch.
Eenige oogenblikken daarna moest zij weer in dc
rechtzaal verschijnen. Ze begon de leden der balie te
dreigen met publicatie van net feit, dat haar geen ge
degenheid tot spreken gegeven was een 'leugen en
vorkondigde to zullen senrijven naar den Minister van
Justitie naar Wijnkoop, naar da gansche pers, smeet
haar horloge'door do zaal, en maakte zoon misbaar,
dat zij voor do tweede maal door de marechaussees
opgetild en buiten de zaal gebracht.
De zaak moest dus wel behandeld worden buiten
beklaagde om, tegen wie f 25 boete, subsidiair 25 da
gen hechtenis geëischt werd.
Juffrouw T. verliet zonder letsel hot gerechtsgebouw;
bij de marechaussees stonden do afdrukselen harer
tanden in de hand.
LUCHTPOST!VERKEER MET ENGELAND.
Do luchtpostdienst tusscnon ons land en Engeland
zal begin Juli aanvangen, zoo bericht de »Tel.'J voor-
loopig zal, bij wijze van proef een dageüjksche dienst
worden geopend.
Voor zoover den Nederlur.dschen dienst betreft, zal
de luchtpost te twee uur van het Amsterdamsche post
kantoor vertrekken, terwijl te drie uur het vliegtuig
vuil Schiphol naar Engeland 'opstijgt. Men hoopt dun
te huif zes in Croydon aan te komen, zoodat de j;ost
te half zeven in Londen kan zijn. Verzonden zullen
kunnen wordeh gewone en uangeteekende brieven, post
stukken. en drukwerken, zoowel per gewone als per
èxpresscA bestelling. De port voor de verzending per
luchtpost zal bedragen vijftien cent per twintig gram.
Brieven mef aangegeven geldswaarde mogen niet per
luchtpost verstuurd worden.
OPLICHTING.
Oplichters zijn slimme lui en bedenken telkens wat
nieuws, om de dommen of argeloozen erin te laten
vliegen.
In Rotterdam is dezer dagen weer een nieuwe vorm
van oplichting aan den dag gekomen.
De spreekwoordelijk geworden angst voor het eerst
daags uitbreken van do revolutie, hfeeft een pienter
jongmensch op een inval gebracht, waarmee hij een
aardig voordeeltje binnenhaalde. Wetend hoe goea men
bij Roomschen ontvangen wordt, als men zegt, een
vurig vijand van Troelstra en Wijnkoop c.s. te zijnde,
'diende hij zich bij verschillende Roomsche inrichtingen
geestelijke en vooraanstaande personen aart, als ver
tegenwoordiger van een op te richten vereeniging van
vaderland-getrouwe mannen, die zich ten doei stelden,
bij het uitbreken der revolutie het leven en de goe
deren van de donateurs en „kunstlievende" /eden der
vereeniging te beschermen. Hij vertelde, dat de „wer
kende" leaen der vereeniging zulke ijverige revolutie
bestrijders waren, dat zij uit eigen middelen, geweren,
kanonnen en patronen aanschaften.
De donateurs hadden niets anders te doen, dan een
donatie ad f 14.40 te betalen, om verzekerd te zijn
van alle mogealijke persoonlijke en zakelijke bescherming.
Als dan de revolutie uitbrak kreeg ieder die betaald
had een n^an met een machinegeweer voor zijn deur.
En de jongeman had succes -— schitterend succes
zelfs. Heel wat vooraanstaande ingezetenen maakten ge
bruik van deze „revolutie-verzekering-op-een-koopjp" en
betaalden de gevraagde som.
Als er nu iets gebeurde, waren de centen tenminste
onaantastbaar.
Overmoedig geworden door dit succes, probeerde het
jongemensch ook de roomsphe kerken tecen het lut
tele bedrag van f 14 te verzekeren. En nij liet zich
aandienen l)ij den kapelaan van de Boschjeskerk. On
gelukkigerwijs scheen deze mijnheer echter zelf ook
een vurig revolutie-bestrijder te zijn, zoodat hij het
aldra aan den stok kreeg met znn concurrent. Toen het
jonge mensch in de smiezen kreeg, dat hij een wei
nig te brutaal was geweest, schoof hij er tusschen uit.
De politie bemoeide zich met het geval en zoekt nu
den handigen oplichter. Het Volk.
WIERINGERWAARD.
Dinsdag had alhier een premiekeuring plaats van
merriën, veulens en jonge hengsten. Preniiën werden
toegekend als volgt:
Trekpaarden. Merrieveulens: Meina, eig. H., J. E.
C. Geer-
van Heorn, Wieringerwaard f 20; i eig.
ligs, Anna Paulowna f 20.
1- en 2-jarige hengsten en 2-iarige merriën niets.
3-jarige merriën: Mi, eig. Wed. A. D. Groneman,
Wieringerwaard, f 40; Ada, eig. dezelfde f 40.
4—7-jarige merriën: Charmante, eig: F. A. F. Gro
neman, Wieringerwaard f40.; Betsy, eig. H. Spaans,
D1i «/*- gip a. D. Grone-
brtevien over u geschtlevein, Typisch? fdat ik u omtmoeteja
moot; #j zal hot heel aardig vindén."
Maar weer kwam dat angstige vermoeden in mij op
als ik toch eens niet naar huis ging om te trouwen?
Wat een pedante dwaas ben ik toch geweest I"
Maar mijn opg©wiekte stemming kwam1 weer terug,
toon ik naar King's Cross-station hoste en een sneltrein
pakken kon, die me om zevejn uur in ons stadje
nrachL
Ik zal mu blijven herinneren wat een prachtige
avond het was en hoe de zonneschijn zelfs de leelnke
eentoonigheid der wegen, waaraan ik zoo hartelijk net
land had looren krijgen, scheen te metamorphoseerén
en er iets nieuws ein aantrekkelijk valn maakt©.
Ik was werkelijk niet van plan geweest dadelijk
van het station naar Jardine te gaan, doch hoe het
kwam, weet ik nog niet. maar vooi; ik het zelf wist, was
ik in de straat naar zijn huis en liep het tuinpad op.
De voordeur stond open en Ier scheen 'niemand thuis
te zijn, toen ik na een aogpnblik aarzelend te beilie/n
binnen ging.
Ik koek in de eetkamer, maar die was l©ègmijn
aandacht werd echter getroffen door twee Brieven,
die op de tafel lagen en Dlijkbaar pas met de post geko
waren.
Een lervan was van Don en droeg de verklaring,
dat de censor wel zoo goed geweest was hem door te
laten, Het was blijkbaar de brief en hij was nog niet
geopend.
Ik nam hem met een gevoel van angst op ein dan
hoorde jlk het tuinhek knarsen en een -vluggen stap
op het pad en het volgende oogenblik hoorde ik Joy s
stem vragen
„Geen brieven, Mason?" Zij was bliikbaar in de
gang een van de dienstmeisjes tege(ngekonSen, want
ik noorde antwoorden: „Twee, Miss, ik heb ze in de
eetkamer gelegd."
Ik keek niet om ik had het voor geen geld t^r
wereld kunnen doen, hoewiel ik wist, dat Joy in tie
kamer kwamdan hoorde ik een uitroep van schrik,
eindigde met mijn naam: ^.David" 1
Het scheen iets onmogelijks, dat er niet langer een
hamerde in mijn slapeini
Zn stond pp den drempel, met beide handen hield
zij do kanten vast, als moest zij zich stemden, en alle
bloed scheen uit haar gezicht geweken t© zijn.
Dan gingen,haar blikken ,de kamer roiad, als*zoehtein
zij 'iemand anders, ön ik' zag haar lippen Don's Haam
vormen, hoewel er geen geluid over kwam.
Ik heb hem in Frankrijk achtergelaten," zeide ik.
„Hil maakt het uitstekend en is heelemaal buiU^h
gevaar."
Zij haalde diep adem en deed eén stap voorwaarts. Ik
kon zien, dat zij beefde, ofschoon zij zich nu weer
geheel meester was, en, ér klonk iets van da oudé on-
I- man, Wieringerwaard f 40; Margot, eig. F. A. F. Gro
neman, Wieringerwaard f 60; Sultane, eig. H. K. Kos
ter, Wieringerwaard f 40.
Tuigpaarden. Hengstveulens, geen premie toegekend.
Mcrrieveulenseig. D, C. Rezelman, Anna Pau
lowna f 20.
1-iarigo Merriën: Grie, eig. C. D. Rezelman, Anna
Paulowna f 20; Gratie, eig. P. Hopman en Zn., Hillo-
gom f 20; Gretie, eig. dezelfde «i 20; Grona, eig. P.
ltaap, Harenkarspel 160.
2-tarigo Merriën; Firlani, eig. C. D. Rezelman,Anna
Paulowna f 50; Feika, eig. R. van Wieringen, Anna
Paulowna f 80; Ezula,. eig. D. Rezelman, Anna Pau
lowna f 40.
4—7-iarige Merriën: Frasa, 4-1., eig. G. W. Wai-
boer. Anna Paulowna f 40; Dedda, 4-J., eig. F. A.
F. Groneman, Wierringerwaard f 40.
De keuringscommissies bestonden uit de hoeren G.
Costerman, H. "Welt en J. C. Colder, voor de land-
bouwtuigpaarden en de heeren P. den Ouden .en G.
Costermans, voor de trekpaarden, benevem Dr. D. L.
verschillighedd in haar stem, toen ai vroeg: ,,Hebt u
Mr. Jardine al gezien? Hij is ziek geweest,"
„Ik weet het ik.heb het gehoord; maar ik heb
hem nog niet gezien. Ik hield even op. „Ik kwam om
jou te spreken," voegde ik eraan toe.
Het scheen ets ónmogelijiks, dat er niet langer een
scheidsmuur tusschien ons wasdat er inu geen redeüi
moor bestond, dat ik haar niet mocht zeggen, dat Ik
haar liefhad. Mijn geduld was bijna op en ik vermoed,
dat zij iets van mijn opgewondeneid op mijn gezicht las,
want zij ging wat terug en vroeg aarzelend:
„Om mij te spreken? Waarom waarvoor?"
En ik antwoordde haar zooals ik haar iin mijn ge
marteld© phantasie zoo dikwijls geantwoord had:
„Omdat ik je liefheb omdat ik je liefheb met
hart en ziel en omdat er niet langer oou reden |s,.
dat ik het je niet zeggen mag"
Zij stond mij met groote oogen ea open mamd
aan to staren; dan -herhaalde zii 'de woorden weef
met dezelfde vreemd-bevende slem, wélké bijna klonk
als of zit niet wist wat zij zeide
„Geen reden meer dat je het me niet zég
gen mag? Wat bedoel je?" En dan heel angstig:
„Don is toch niet dood?"
„Neen, neen, goddank niet." Ik ging naar haar
toe en legde mijn hainden op haar schouders "en
schudde haar ongeduldig heen iep weer.
„O, lieveling, probeer het toch te begrijpenik heb
jo lief ik wil je tot vrouw C
„En Don?"
„Hij heeft ie geschreven dat moet de brief zijn;
hil 'lag op tafel.
Zij trachtte zich van mij los te maken.
ÖLaat me als het je belieft los."
t ging onmiddellijk achteruit; het ware alsof een
koude hand mij en mijin hart greep. Zij liep naar de
tafel en nam Dota's brie!
Ik keek haar goed aan, terwijl zn jjien las maar
het was onmogelijk aan haar gelaatsuitdrukking te
zien wat zij voetlde.
Het leek eén eeuwigheid voor zij naar mij opkeek.
„Is het waar?" vrocc zij. „Waar wat hij zegt, be
doel ik? Dat hij werkelijk gelukkig is? Hu houdt zich
toch maar niet zoo ter wüle van mij
„Neen? op mijn woord van eer, neen?"
Er volgde een kleijie stilte.
„O," zeidie Joy zacht. „Ik ben blu zoo blij."
..Voor jou en voor mij?" vroeg ik heesch. „Of
alleen voor haar?"
Zn glóeg haar oogen naar mij op ein lang keken zq
in de mijne; dan. vielen die blaüke oogleden neer én
verborgen ze voor mij.
„Je hebt gezegd, dat je mij niet liefhadt...,Bijna
onhoorbaar kwamen de woorden over haar lippen.
„Dat moest ik zeggen," antwoordde ik wanhopig.
„Als ik het niet gedaan had Joy, je h^bt altijd
geweten, dat ik je liefhad."
„Je hebt gezegd, dat ik je niét werkelijk liefhad
dat het maar een..^ gril was, en dat ik het ver
geten moest"
„Ik was een idioot
„Je wilde me niet liefhebben," güng zij voort „Van
den 'beginne af heb je er tegen gevochten. Jé dééd
alles om te zorgen, dat je niet alleen met mij wasJe
vond me een afschuwelijk wezen en..."
Ik nam haar in mijn armen; mijn geduld was op.
Ik hield haar zóó, dat haar'kopje met het zonnige
haar in mijn armén lag; haar oogen staken diep
blauw af tegen /Le bleekheid van haar gezicht
„Heb jé me lief?" vroeg ik en mijn hamerdüde
hartslagen schenen zich vermengd te hehbefc met
mijn stem en maakten die schor en heesch.
„Ja," fluisterde zij flauwtjes.
„Zeg het dan zeg: ,Daviid ik heb je lief."
Ik zag haar lippen bewegendain keerde zij plot
seling haar gezicht om en verborg het tegen mijn ja».
„Ik kan net' niet., ik schaam mij zoo.... ik zbI
nooit vergeten,, dat ik het het eerst gezegd heb
dat ilu'p
„Ik wil het niet vergeten; het is eem van de
heerlijkste herinneringen aaln je...,"
„Je zoudt mij niet hebben liefgehad, als je er
iets aan had kunnen doen..." zeide xu met ge
smoorde stem.
„Maar ik kon er niets tegen doen," antwoordde
ik. „Ik heb veel meer geleden dan jij...."
Bn die woorden keek zij mij verontwaardigd aan.
...Heb je? Ik geloof het niet: jij hebt niet wakker
gelegen en gehuild en gewensent, dat je dood was..."
„Gehuild neb ik misschien met" stemde ik toe.
„Maar die andere dingem, 0, sclieid daarover uit"
Zij bloosde. „Je houdt mij voor den gek," zeide zij
met een stem, waarin trainen beefdejn.
Ik liet mijn armen wat los, maar niet zóó, dat zij
ontsnappen kon.
„Als je weigert .te gelooven, dat ik 'in ernst sproeki
is het maar peter, dat we Mr. Jardine gaan opzoe
ken"^ zeide ik met spottende waardigheid.
„Uitstekend."
Maar het was natuurlijk allemaal onzin én ik drukto
haar weer aan mijn hart ein ditmaal was haar ge
zicht dicht bij Tiet mijne en eén heel zaoht gefluister
drong door haar verwarde haren tot mij door;
„Ik heb je lief Dayid"
„Lieveling".
Zij wïerp haar hoofd achterover en keek mij pan.
Wordt vsrvolgd.
