ilieneti Nieuws-
Mmtntit- Lnliiitlal
OELVOHIA TANDPASTA.
Uit het Hart Yan Holland.
De dingen om ons heen.
Zaterdag 31 Juli 1920.
63ste «Jaargang. Jflo. 6661.
UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCI9AGEN.
EERSTE BLAD.
Gemengd Nieuws.
Dit blad verschijnt viermaal per weeltDinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Advertentibn
zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVfiRTRN
TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN.
i* ff.-'
Zoolang de oorlog aan den gang was, troostte men zich
over cle hoogo prijzen van allerlei artikelen met de hoop,
dat het wel beter zou worden, zoodra de vrede maar
eenmaal zou zijn teruggekeerd.
Thans heet het sedert meer dan een jaar. dat de vrede
er is, werd die vrede zelfs door zoo goed als alle par
lementen geratificeerd en desniettemin is er géén énkél
artikel, waarin iets van een werkelijke prijsvermindering
sprake is. In tegendeel van zeer vele goederen zijn
de prijzen nog gestegen.
Nu spreekt het van zelf, dat dit met verschillende ar
tikelen het geval moest zijn. In ,de eerste plaats
met die goederen, die gedurende den 'oorlog onder regéé-
ringscontrole stonden, waarop de overheid een bijslag
betaalde, zooals bijv. op brood. Het brood werd kunstma
tig' pie zullen niet zeggen goedkoop gehouden) doch
lager in prijs gesteld, dan het feitelijk nad moeten kosten,
gezien de wereldprijzen van de verschillende graansoor
ten. Zoodra in eonig land de staat geen bijslag /neer
betaalde, trad do wet van vraag en aanbod, die tijdelijk
kunstmatig buiten werking was gesteld, weder in aj
haar rechten en werd het brood dus duurder. Hetzelfde
zien wij bij alle goederen, waarvan de maximum-prijzen
werden afgeschaft. Na de afschaffing komt er tijdelijk
of voorloopig blijvend een stijging.
In de tweede plaats moesten de prijzen stijgen van
die artikelen, waarvan de product tijdens don oorlog ach
teruit ging en waarin niet van den eenen dag op den
anderen kan worden voorzien. Gronden, in gebruik voor
een of ander consumptie-artikel van niet vitaal belang,
werden tijdens den oorlog bestemd voor iets anders.
Bietenland werd gebruikt voor aardappelen of graan
en het 'spreekt, dat bij de algemeenheerschende onzé-
kerheid voor cenige maanden men niet in alle gevallen
er toe overging aanstonds terug te keeren tot de vroegere
cultuurr.
Een derde factor voor de prijsstijging is, dat het
gebrek aan kunstmest en aan behoorlijke bewerking een
achteruitgang der productie heeft veroorzaakt, terwijl
de vraag steeg. Landen, die plachten uit te voeren, zijn
ihuns importeur geworden en zuilen dit vermoedelijk
nog wol eenigen tijd blijven. Waar tijdens den oorlog ae
Centrale Mogendheden, als kooper uit het vrije verkeer
van do wereld waren uitgesloten, treden zij thans weder
als gegadigden voor verschillende wereldproducten op
en alleen net feit, dat hun valuta nog zoo hopeloos in
de. war zijn, bewerkt, dat hun vraag een niet nog veel
grooteren invloed op de prijzen heeft. Thans koopen
zij nog mondjesmaat, met credieten van allerlei aard,
zoodat hun invloed op de prijsvorming nog betrekkelijk
gering is.
Het feit, dat het nog geruimen tijd zal duren, al
vorens de mark en kroon zich hebben hersteld in
koopkracht, al zullen wij de oude pariteit van voor
den oorlog wol niet weer beleven, is intusschen voor de
andere volken een soort Van geruststelling, daar anders
do concurrentie der koopers nog vëei grooter zou zijn,
dan thans reeds het geval is.
De factoren, die wij noemden, zijn in zekeren zin
als normaal te boschouwen. Immers zij hebben een ge
wonen economischen achtergrond, waaraan niet valt te
tornen en dien men hoogstens met kostbare kunstmid-
deleln tijdelij k minder voelbaar kan maken.
Er h evenwel een factor, die van geweldige betee-
kenis is. voor de prijsvorming heden ten dage en die
'niet natuurlijk is te noemen. Die factor is het trustsy
steem, dat in alle landen en ook ten onzent zich zoos terk
doet 'gevoellen.
De oorzaak hiervan ls vrij eenvoudig. Prouducenten en
handelaars, die tiidens den oorlog door de regeeringen in
hun vrijheid werden beperkt en zich door allerlei maatre
gelen ae handen zagen gebonden, hebben in dien tijd
ingezien, dat zij alleen door gezamenlijke protesten iet»
konden bereiken. Voorbeelden hiervan uit den oorlogs
tijd behoeven wij hier wel niet aan te halen. De lezer
kent ze even goed als wij. De producenten, die gedwon
gen eikaars medewerking zochten, hebben na het sluiten
van den vrede eikaars adres niet vergeten. Inplaata van
concurrentie, zooals voorheen, concurrentie, die den
consument goedkoope en goede waar bezorgde, is in
vele opzichten verdwenen en heeft plaats gemaakt voor
samenwerking, waarvan in vele gevallen ae consument
de dupe woral. Hij heeft te nemen, wat de samenwerken
de producenten hem voorzetten ol gelieven te leveren én
hij beeft den prijs te betalen, dien zü hem in onderlinge
afspraak gelieven te rekenen. Wio zicb daar niet wensent
in te schikken, moet het maar zonder doon is de bood
schap.
Die onderlinge afspraken, die den oorlog overleefden,
zijn zelfs nog veel bindender geworden na dien tijd.
Een aantal kleine ondernemers had goed geboerd in
de donkere dagen. Een andere groep kon integendeel
den concurrentie-8trijd niet meer volhouden. Beide groe
pen wilden, weer van hun raken aL Aanstonds waren
er koopers t de groote ondernemingen, die de kleine
opslokten
Dit verschijnsel ziet men op velerlei gebied. Met de
bankinstellingen is hei ai Jaren aan den gang. Met kof
fiehuizen dito. Sigarenwinkels hetzelfde,kleecGngraagazij-
nen eveneens.
Uil vergemakkelijkt het vertrustingsproces, aangezien
men met zooveel minder ondernemers heeft te doen, die
dus veel gemakkelijker kunnen worden opgenomen in
één prijsregelend licbaam.
Natuurlijk gaat dit niet altijd en overal even gemakke
lijk. Vaak zal iemand, die prijs stelt op zijn onafhankelijk
heid als zakenman, die iets voelt voor de sport van
concurreeren, zich afzijdig, houden, maar de meeste onder
nemers zullen de vaste winsten, in onderlinge over
eenkomsten vastgesteld, verkiezen.
Bovendien: wie zich niet aansluit, zich niet voegt
naar de wenschen van de Irust wordt onmiddellijk het
slachtoffer van broodroof. Heeft men niet gehoord van
de suikerfabriek, die moest sluiten omdat de trust haar
het mfteriaal onthield toen zn weigerde lid te worden
van 'de trust I?
Herinnert men zich niet, hoe tijdens den oorlog,
brouwerijen in Nederland, die niet meededen aan het
„Kartel eenvoudig geen hop konden krijgen, tot zij het
hoofd in den schoot legden?
Nu spreekt men ter illustratie van het trustgevaar
van noteeringen van 100 pCt voor suikerondernemingen
ia Indië. Dit wil dus aeggea van te verwachten dividen
den van 100 pCt Dat wil zeggen, dat Indië, dat momenteel
tot de bietencultuur in het buitenland weer op niveau is.
een der voornaamste suikerleverancies is, van den we-
reldnood gébruik maakt (dat is i van de „wet van vraag
en aanbod" in een zeer naargeestig maskeradepak) om
den consument zoo uit te zuigen, dat het kapitaal per
jaar verdiend wordt
Beter illustratie van het feit hoe prijzen hoog blijven,
is toch wei moeilijk te geven?
Wil men andere? Zij zijn alweer voor het grijpen.
O ja de middenstanders hebben hier gecongresseerdd
iA
Op het ©ogenblik, dat wij dit schrijven, ls het
nog niet bekend, wat Engeland aam Ghlcherdn zal
antwoorden op de nota betreffende een conferen
tie te Londen tusschem de Entente en Rusland.
Wel heeft de Times, nog voor Lloyd George uit
Boulogne terug was, dus voor nog de eerste letter
van dat antwoord op papier kon staan, weten
mede te deel en wat de inhoud was, doch een der-
gs'ijk bericht van het genre „G-odzegem dun greep'-
is ndet geschikt om als baai» van een overzicht te
d i enen.
Hoi is mogelijk, dat de Time» goed heeft geraden,
aiaar er is evenveel kans dat het anders is. Ook al
omdat er van eenig contact tueschen het blad van
den tegenwoondigan doodsvijand v-\n Nor hcliffe,
Lloyd George, buitengewoon geen sprake d».
liet eenigo wat wij omtrent het Brits-.be antwoord
4ve>en is dat het in overleg met Frankrijk is opge-
«•ojd, dat het door Italië goedgekeurd moet worden
er: dat de inhoud aan Amerika is medegedeeld.
Zoodra het stuk 'vermoed kan wordo<i in Moskou
f.e zijn, zal het worden geouo'^ocnl, zoodat wellicht
notf voor deze regels den lerer onder bet «eg komen,
d»> tekst hekend zal zijn.
Bii-nen luttele dagen in dit geval zuilen wij wotan
waartoe de .Entente bereid is en welke condities tzij
slelt.
Over die condities is in Boulogne tamelijk veel te
doen geweest on vermoedelijk is hét Laatste woord dn
dit opzicht nog ndet gesproken.
Het schijnt dat Frankrijk bezwaar heeft gemaakt
tegen een bespreking zonder dat vooraf vaststond
welke voorwaarden Soviet-Rualand van plan is Po
len te stellen. Eerst wanneer de quaestie van den
vrede definitief van de baan. is en de regeling
voor Polen bevredigend is uitgevallen, wil Frankrijk
zich bereid verklaren ook over andere punten te
spreken.
Dit brengt het belang van Frankrijk mede, want,
zooals wij hebben gezien, is het er dit laöd om te
doen dat er in het Oosten van Europa «enige krach
tige naties bestaan, die, met Frankrijk bevriend, op
een gegeven oogenblik 'Buitscfoland zouden kunnen
bedreigen, wanneer het weder tot reVanche-idée's
zou komen. Het tweede punt, dat dan behandeld
zou worden ds de «tatus van 'Riueland ten aanzien
der andere landen.
Met een erkenning, dat de Sovietregeeririg 'Rusland
vertegenwoordigt, is niemand gebaat, met 'die frase
komt men niet verder. Eerst geld zien, schulden er
kennen, zegt Millerand. Eerst bewijzen, dat uw re»
geering democratisch ds en niet een dictatuur van
enkelingen <zegt Lloyd GeoTge, die blijkbaar de arti
kelen van Bertr&nd (Russell in de „Natiën" goed heeft
gelezen,
•Het blijkt dus dat op een paar theoretische
communisten na met uitzondering van degenen,
die kans zagen «beter te worden van bet Sovjetre
gime, niemand een goed woord) over heeft voor de
heeren kameraden in Moskou.
Zoo leek het tot op eens de Duitsehe minister van
Budtenlandsche 'Zaken, Simomst, zijp hoorders in
den Rijksdag enorm verbaasde met. de mededeeiing,
dat de Sovletregeering in Rusland toch zulk een
enorme praktische werkzaamheid; op organisatorisch
gebied had getoond en tevens het herbouwen van
het economische leven zoo krachtig ter hand had'
genomen.
Deze woorden hebben in den Rijksdag eenige ver
bazing veroorzaakt.
Tot dusverre waren het alleen de b6zolddgde pro
pagandisten uit Moskou en een stuk óf wat cver-
tuigdo aanhangers van het Bolchewisme, die iets
goeds wisten te zeggen van dat 'Sovietgedoe.
En zeer zdker heeft niemand ooit iets ontdekt van
dit verborgen organisatietalent en van hun strak-
verzwegen capaciteit cm pnactisch te werken voor
de herleving van hun land op economisch gebied.
Maar T)r. Simons zegt het.
Zegt het tot groote woede zijner eigen partij en
hare verwanten, tot groote tevredenheid alleen van
de Duitsche onafhankelijk en en communisten.
Dr. (Simons moet een reden hebben gehad om zoo
te spreken.
Vrij veilig kunnen wij aannemen,, dat hij zelfa
met den besten wil ter wereld, uit Rusland geen
materiaal heeft kunnen krijgen ter adstructie van
zijn bewering.
Ieder officieel stuk, dat van Moskou uitgaat, be
wijst opnieuw welk een fiasco het communisme als
regeer- en als productiestelsel is.
Zoo goed als alle reizigers die het oude Czaren-
rijk bezochten en hebben gezien hoe de toestónden
zijn, hoe de industrie 'kunstmatigi in het leven wordt
gehouden met bestellingen, van regeering en leger,
zijn het er over eens* dat van welvaart wezenlijke
welvaart niet meer ds te spreken.
De fabrieken werken niet voor het volk, dioch voor
het leger, dus hoe hoog hun voortbrenging ook is
uitsluitend improductief. En met zware werk
tijden.
Dat heeft de Duitsche minister van CBüdteniandsche
zaken geweten. Zonder twijfel kent hij de rapporten,
daaromtrent van verschillende zijden gepubliceerd.
Hij moest dus een aanleiding hebben om zoo te
spreken als hij deed.
En die aanleiding kan geen andere zijn, dan, dat
hij een brug zoekt te bouwen tusscben zijn directe
interessenten in eigen land en de Sovjetrepubliek in
Moskou.
Er is hi de laatste wieken genoeg bekend geworden
over de houding der Duitsche conservatieven om niet
te mogen concludeer on, dat zij m&p gaarne een' ravot*
Behoud Uw tanden door het gebruik van
Overal verkrijgbaar.
Voor Engros: J. STUURMAN, Schagen.
lutie zouden zien, mits zij zelf al» leider daarbij mo
gen optreden.
In een land met algemeen stemrecht i» hun» in
ziens het verschil niet zoo groot tusschen een alge
meens verkiezing, en een omwenteling. 'De arbeiders
het proletariaat krijgt op den duur toch door
zijn getal de overhand.
En dus kan een revolutie onder de leiding der con
servatieven, die zich nog steeds beschouwen als de
van God gegeven leiders der natie nooit dus heel
veel fkwaad doen!
Komt die revolutie, dan hopen zij te mogen zeggen,
hoe het gaan zal.
Gehukt het hun dan den bolchewistdschen aanslag
in de perken te houden en desnoods, voor een dag
of wat „mee te bolchewieken", dan i» hun doel be
reikt
Kan Diudtschland onder zijn eventueele nieuws re
geering het juk afschudden, door de Entente dn Ver-
sailles opgelegd....
Ein wanneer dan Duitschlond den rooden vloed
golf tot staan brengt, door zelf eerst een beetje
„rood" te zijn geweest, welnu, dan is Dultschland de
redder van Europa en zal geen enkel land der Eten-te
het weigeren dit Diuitschland de ,eer te geven, waar
op het aanspraak mag maken in de wereld. Aan
spraak, als de redder aller andere landen voor het
rooide gevaar.
Het wil ons toeschijnen, dat deze overweging niet
geheel vreemd' ds aan de zeer merkwaardige eerste
groote Rijksdagrede van Simons, na Spa.
Alleen deze verklaring lijfkt ons steekhoudend als
verduidelijking, van .Simons woorden.
Doch wanneer deze opvatting Juist zou zijn en
zelfs wanneer de rede van. Simons ndet meer was
dan een proefballon: of de Rijksdag zijn eigenlijk
plan begreep dan heeft men hier te doen met een
volkomen com pas verandering.
Niet alleen in, de Ententelanden, dioch ook in Rus
land.
Dan zou eigenlijknu de herziening van Ver-
sailles en Brestlltowsk in vollen gang xijn.
UITRUK.
DE ARBEUDSPOLÏTIEX DER SOVJETS.
De ..Vonwaerts" heeft oen en ander vernomen
van een .tweetal Duitsche hedtri.1 field era, die tien
tallen van, jaren in Rusland en ook onder het
sovjet-stelsel hebben gewerkt, over de maatrege
len der sovjets genomen ten opzichte van arbeids-
praestótie en productie.
De fabriekscomlté's voldeden niet
Toen de radenregeerihg de leiding in handen
nam werden door een decreet de fabriekecomité'»
in het leven geroepen, die door de arbeiders zelf
moesten worden gekozen. Deze comité'® hadden tot
taak een politieke en economische controle op de
bedrijven uit te oefenen. De leden der comdté's had
den .vooral oog voor de politieke belangen, doch ln
economisch opzicht waren zij veelal volkomen on
bekwaam.
Niettemin diepen de bedrijven nog vrij goed, zoo
lang de eigenaars en het vroegere technische per
soneel in de gelegenheid waren hun krachten er
aan te wijden. 'Echter werden ook zij bij decreet om
politieke redenen gebannen en werden de fabrieks-
ledders gekozen uit de arbeiders en het technische
personeel, die (echter onder invloed van de fiabrieks»
coimitó'a werden gekozen, zoodat zij voortkwamen
uit het meest onbekwame personeel. Hierna werd
de productie zichtbaar Biechten vooral ook door
de .aanfnoediging van de tegenstellingen tusschen
de arbeiders en het leidende technische personeel
en door het. wegnemen van alle persoonlijk ini
tiatief. Ook aan organisatorische leiding ontbrak
het, zoo,dat de toevoer van grondstoffen, brandstof
fen en b ©drijfsmateriaal in. 'it ongereede raakte.
Socialistische trust
Om in dit kwaad te voorzien werden de bedrij
ven v,an dezelfde soort door een decreet tot socialis
tische trusts vereenigd. Het bestuur dezer trusts,
belast met de verdeeling van de noodige bedrijfs*
materialen en grondstoffen,, bestond weer uit lieden,
die zich meer met de politiek dan met de econo
mie bezig hielden.
Deze trusts konden dan ook niet voorzien in het
toenemend gebrek aan materiaal en grondstoffen
en evenmin, in het afnemen van, arbeidsvermogen
en a/rbeidslust van arbeiders en technisch perso
neel, daar met de vermindering der productie ook
de 1 evensrniddelenvoorziening slechter werd.
Daar de regeering den slechten gang van zaken
weet aan de collectieve fabrieksleidingen, werden
d'eze door een nieuw decreet opgeheven en weer
vervangen door afzonderlijke leidende personen,
die de verantwoordelijkheid moesten «dragen.
De resultaten hiervan zijn nog niet te vooralen,
doch het valt te verwachten dat dieze leiders weer
zullen worden gerecruteerd uit de minst bevoegde
menschen.
Om de productiviteit te doen 'toenemen werd, dn
de sovjet-bedrijven het premiestelsel ingevoerd,
waarhij voor pnaestóties van 50 pet. boven de nor
male taak voor arbeiders 100 pet. toeslag op het
loon werd' «gegeven, maar voor beambten slechts, 50
pet
De leiders werden door de fabriekscomité's gedwongen
de normale taak steeds lager te stellen, waartoe de comité
leden weer werden gedwongen door de hen verkiezendé
arbeiders. Een sorteering volgens werkelijke praestaties
en degelijkheid was bij net communistische sovjet-stelsel
reeds lang uitgesloten.
De vrije hendel is, afgezien van de buitengewoon sterk
ontwikkelde smokkelhandel geheel verdwenen. Doordat
de regeering de fabrieken ging financieren en dit plaats
had onafhankelijk vna de productie, geraakte deze ge
heel In verval.
Arbeidsdwang.
Toen volgde de invoering van den arbeidsdwang, doch
ook deze bracht geen verbetering, daar de regeering niet
kon voorzien in ae noodzakelijke levensmiddelen en be-
drijfsartikelen. De betaling der beambten in de trust-
besturen was volkomen onvoldoende, zoodat deze moes
ten overgaan tot smokkelraakjes. Arbeiders en hand
werkslieden zijn, voor zoover zij niet bij het leger zijn,
naar de dorpen gegaan, zoodat er, hoewel 90 pCt. der
industrie stilligt, nog gebrek aan arbeidskrachten is.
Ten slotte ontieenen 'wij aan de mededeelingen welke
de „Vorwarts" over Sovjet-Rusland ontving, dat het
staatspensioen wordt verleend aan mannen, wanneer
zij 50 Jaren en aan vrouwen, wanneer zij 45 jaren
oud zijn.
DE BRITSCHE MIJNWERKERS.
Wordt Engeland weer bedreigd door een nieuwe mijn
werkersstaking? Deze vraag, welke een groot deel'van het
Engelsche publiek thans voor de zóóveelste maal bezig
houdt, zal wellicht beantwoord worden door het re
sultaat der bijzondere conferentie op 12 Augustus a.s.
Het valt niet te ontkennen, dat de toestand zicb
ernstig laat aanzien. Zooals men weet, hebben de En
gelsche mijnwerkers, bij monde van hun leider Smillie,
de regeering twee eischen gesteld: loonsverhooging en
tevens verlaging van den steenkoolprijs. Nu sir Robert
Horne uit naam van de regeering verklaard heeft, deze
eischen niet to kunnen .inwilligen, is het kritieke stadium
bereikt.
Zooaïs dat meer voorkomt, beweren beide partijen
in dit conflict, slechts het belang van het publiek op het
oog te hebben. Het verlangen der regeering is in de
eerste plaats gericht op een verhooging der productie,
terwijl de mijnwerkers verklaren, naar een verlaging
der prijzen te streven.
Men zou meenen, dat vooral de laatstgenoemde leuze
de geestdrift van het Engelsche publiek zou weten op
te wekken. Merkwaardigerwijze is dit geenszins het ge
val; integendeel, het schijnt, dot het publiek tamelijk
sceptisch tegenover dit altruïsme der mijnwerkers staat.
Het fs dan ook een feit, dat er aan dit altruïsme een
bijsmaakje is, want er is thans weer ernstig sprake van
den „eisch" tot verlaging der prijzen maar te laten
vallen. Hoewel er bij de thans gevoerde onderhandelingen
niet over de nationalisatie der mijnen is gesproken, vormt
deze nog steeds een voornaam punt op net mijnwerkers-
programma; het is zeer waarschijnlijk, dat deze kwes
tie bij de besprekingen een groote rol zal spelen.
De over veertien dagen te houden conferentie zal
dus een beslissing moeten brennen. Naar de „Times"
meent, is er grooto kans op, dat er voor een besluit
tot staking een meerderheid ral worden gevonden.
Doch zelfs wanneer oen dergelijk besluit mocht wor
den genomen, wil dat nog niet zeggen, dat een staking
onvermijdelijk Dit hangt o.m. al van do omstandig
heid, of bedoelde meerderheid groot genoeg is, want het
zou een bijzonder gewaagd stuk zijn, tot een staking pver
te gaan tegen den zin van een groot deel der mijn
werkers zelf. Bij een staking speelt de sympathie van
het publiek steeds een groote rol, en het is meer dan
twijfelachtig, of die aan de zijde der mijnwerkers zou
staan. Men ral zich dan ook, wanneer het erop aan komt,
tweemaal bedenken voordat men tot het uiterste over-
r; want een mislukte staking is een luxe, die zelfs
machtige Britsche mijnwerkersbond zich bezwaarlijk
zou kunnen permiteeren. Tel.
DE VROEGERE DUITSCHE KOLONWN.
Volgens mededeelinig dor (EtngOlache reigeenjnjg
over toelating van Duitschers en behandeling «van
Duitsche eigendommen, in de onder Engelsch be
stuur staande deelen der vroegere Duitsche gebie
den van OostrAfrika, wordt verklaard, dat alle
Duitschers uit Oost-Afrika moeten vertrekken en
't in. 't vervolg, tenminste voor zekeren tijd, aan
geen Duitse her vergund wordt, zich aldaar te ves
tigen. Alle Duitsche bezittingen in Oost-Afrika wor
den geliquideerd; het is niet toegestaan, dat zij
door Duitschers worden gekocht Evenaoo wordt in
de Britsche deelen van. Togo en Kameroen aan
Duitschers niet toegestaan zich te vestigen en
hunne eigendommen worden, onteigend en ver
kocht V. D.
ONBRANDBARE VLIEGTUIGEN.
In Amerika is een opzienbarende uitvinding ge
daan op aviatisch gebied, aldus vertelt de „Tet".
P. R. Bradley, chemist-uitvinder van naam, is er
in, geslaagd een soort verf samen te «tellen, waar
door vliegtuigen onbrandbaar gemaakt 'kunnen wor
den. Mem beweert dat door deze 'uitvinding het aan
tal vliegongevallen met 100 percent zal verminderen.
Misschien is dat overdreven, maar in elk geval zal
een «uitvinding,die het aantal brandOngeval 1 en met
b.v. 50 procent vermindert overal en ook in Hol
land men deuke aan Duinker—'Perk en aan Van
Dijk—Land mot enthousiasme worden begroet
Tegelijk beeft Bradley zijn uitvinding van, een
vuurvast-pilotenpak met helm bekend gemaakt.
Op 25 Mei j.1. zijn te Atlantic City ter gelegenheid
van het derde Pan-American Aeronautie Congress
de eerste demonstratie» gohouden voor officieels re-
geeringispersonen en vliegtuigkundige experts. De
vliegeniers waren gestoken in vliegpakken
volgens de nieuwe vinding geprepareerd en werden
evenals de machine met benzine overspoten, die vóór
de opstijging in brand gestoken werd. Het vlammen
de toestel schoot als een ster door de lucht, totdat
na 5 minuten, de vlammen uit zich zelf doofden.
Bij de daling bleek, dat toestel noch a/viateur eenig
letsel hadden bekomen.
VISCH VOOR DUITSCHLAND.
Huizen, 29 Juli. Mocht aanvankelijk in Duitschland
hoofdzakelijk versche en geen gerookte visch ingevoerd
worden, thans is de import-bewilliging reeds uitgebreid tot
bokking en bewerkte makreel, en in export- en visch-
handelskringen verwacht men pl.m. Augustus ophef
fing van alle beperkingsbepalingen. mede door de actie
over de geheele linie van Duitschen groot- middel- en
detailviscnhandel voor vrijen export van het buitenland.
TREURIGE TOESTANDEN.
Het komt dikwijls voor dat in do New-Yorksche bla
den kinderen ter adoptie pan vermogende lieden wor
den aangeboden, maar tot nu toe zag men geen adver-
tentiën waarin kinderen wegens broodgebrek door hun
moeder worden te koop gesteld. Dit ia echter thans
voorkomen.
Een Iersche vrouw, Katharine Nulty. biedt n.1. haar
21/a-jarig dochtertje voor 50 pond te koop aan. Voor
dit geld wil zij naar buiten gaan, om van de ftering te ge
nezen die haar lichaam haÖ gesloopt heeft. Ik ken me
mand die mij zou willen helpen, klaagt de arme vrouw,
en het is beter dat mijn kina do kans krijgt door goede
menschen gekocht te worden, dan dat het binnenkort
wees wordt en dan misschien door hongen «zal sterven.
