TWEEDE BLAD.
De dingen om ons heen.
Raad Harenkarspel.
FEUILLETON.
DE DEGENSTOK.
Zaterdag 21 Augustus 1920.
63ste Jaargang. No. 6673.
Polen: Toeval of Geniale Inval?
Op hetzelfde oogenblik, dat uit Londen en Berlijn
het bericht kwam, dat ae Roode troepen Warschau
waren binnengedrongen zelfs, dat zü de stad hadden
veroverd, begon onder leiding van Pilsadski den op
perbevelhebber het tegenoffensief van ©enige Poolsche
legerafdeelingen.
Reeds een dag later werd gemeld, dat de halve al-
stand tusschen Weichsel en Boeg was afgelegd, zoodat
Warschau niet alleen vrijer kon ademen, doch zelfs
de afsnijding van de etappelinie der .Russen niet ge
heel on al denkbeeldig mocht worden geacht
Dit Was ongetwijfeld een verrassing.
Verrassing, waaraan wij tijdens den oorlog ruim
schoots zijn gewend geraakt.
Wie de communiqués "uit den wereldoorlog mocht
hebben bewaard, zal geen moeite hebben een parallel
te vinden tusschen dit Poolsch bericht van nu en de
berichten van alle fronten, zoodra de tegenstander wat
roerig werd.
Altoos was het de „tang", waartusschen iemand of iets
zou worden afgeknepen, altoos zou de vijand nu wel
terugmoeten, daar toch „zijn verbindingshnie met het
achterland werd bedreigd.
Aan dit soort papieren oorlog hechtte niemand meer
eenige waarde, Terecht....
Men herinnert zich het Duitsche offensief, dat de
Engelschen in zee zou jagen, het Roemeensche tegen
offensief, dat Mackensen zou afknijpen in den tang.
En men weet, dat het allemaal anders is uitgeloopen,
dan de heeren communiqué-fabrikanten het wel voor
stelden.
Willen we hiermede zeggen, dat wij geen geloof
hechten aan het Poolsche legerbericht? Geenszins....
Méér wii stellen ons de vraag waar die Poolsche weer
kracht dan wel mag hebben gescholen, toen de roode
troepen in weerwil van geboden tegenstand linie na
linie passeerden, rivier na rivier forceerden, tot de
Polen, overal omsingeld, hun hoofdstad bijna merci
.zagen van den vijand?
Het is uitermate zonderling, dat men den optrek-
kentlen vijand stelling na stelling heert laten nemen,
terwijl men in staat isdirect na een serie zulke terug
tochten ,die toch op het moreel van den troep niet
dan nadeelig kunnen werken, nu opeens dien
oprukkenden vijand te verjagen uit die pas
veroverde posities, waa rh^j zich tot het defensief zou
kunnen bepalen?
Er zijn slechts enkele gronden, waarop men dit kan
verklaren.
Aan 'n listigheid der Polen, die dan daarin zou be
staan, dat men den Rus zich heeft laten doodloopen,
gelooven wij nu eenmaal niet.
Speciaal op het gebied van den vervolgingsoorlog en
van het wijkend vechten heeft het Russische leger een
goeden naam. Bovendien met het uitgemergeld ach
terland zal een Russisch bevelhebber zich niet bij
zonder bekommeren om etappelinies. Zeer vermoedelijk
Vermoedelijk zal de reden dan ook wei hierin moe
ten worden gezocht, dat het offensief van Wrangel in het
Krimgebied, ongeveer samenvallend met zijn erkenning
door Frankrijk, de bolchewistenregeering heeft gedwon
gen, ejen tleel der troepen, die tegen Polen bestetod
waren,, naar het duiden te sturen.
Wanneer men nu bedenkt, dat de opperste militaire
raadgever in Warschau een Fransch generaal is, ter
wijl Wrangel blijkens zijn erkenning evenees zelf
in Parijs in een goed blaadje staat en zeer vermoede
lijk geregeld contact heeft met Parijs (en dus met War
schau dan komt de zaak in een geheel ander licht
Dan zou dus Wrangel zijn erkend om Polen te
helpen, Polen, nu of later, weer worden geholpen om
Wrangel lucht te geven.
Dan zou, wat nu in Polen gebeurt, een bravour-
stukje zijn van Fransch militair en diplomatiek be
leid.
Het Fransch preestige speciaal op diplomatiek ge
bied heeft in den laatsten tijd zwaar geleden. iWat
na het terugtreden van Clemenceau niet andere
was te verwachten, aangezien Lloyd George de partner
blee fmet wien Millerand rekening had te houaen.
Lloyld iGeorge, die met 'den oorlog en den vrede
gepokt en gemazeld heeft, terwijl Millerand vermoede
lijk eerst na zijn optreden en zeker niet yan al-te-ge-
willigen kant de informaties moest verkrijgen, die hem
wegwijs behoorden te maken.
Wanneer het nu "heel de wereld heeft laten gissen,
praten, vloeken en zich verbazen wat Frankrijk toen
voorhad met die erkenning van Wrangel, met dat „op
blazen van 'n dood ding dat „schatten ging kosten
van bloed en geld", werkelijk alleen om zoodoende
Polen te helpen
Wanneer net hem lukt zooveel roode troepen naar
den Krim te lokken, waar de Entente wel kan helpen,
zóó dat Pilsudski's troepen in Polen den indringer kun
nen verdrijven
dan waarlijk is het een meester-stuk.
Het valt echter moeilijk, er aan te gelooven.
Immers waar „notning succeeds like success"
zou het dan toch zeker voor de hand hebben gelegen
den opmarech van Wrangel en 's mans erkenning wat
spoediger te hebben laten gebeuren, vóór een groot
qeel van Polen onder den voet was geloopen.
Toen Polen ver in Rusland, ver buiten eigen gren
zen stond, zou het momental zijn geweest....
Nu, dat oogenblik, waarin ook Roemenie, Hongarije
en Czechoslowakije weifelden, is voorbij gegaan, lijkt
I de berg van moeilijkheden, die zich opstapelen voor
de wederbevrijding van Polen en voor de krachtige hulp
aan Wrangel, zoo groot, dat men met geniaïiteiten,
zonder zéér veel kracht er achter, weinig sucées kan
hebben.
Vermoedelijk is deze opflikkering van Poolsche kracht
dus zeer tijdelijk.
Gevolg alleen van de goede gelegenheid door het
onttrekken van roode troepen uit Polen, ten behoeve
van de Krim-operaiies, aan Pilsudski geboden.
Geen plan dus, maar toeval.
Misschien grijpt Polen het geluk bij de haren.
Misschien waarschijnlijk niet.
De volgende week zijn wij wijzer.
UITKIJK.
leeft hij op, wat hij vindt in het door hem bezet ge
bied. Niet op wat hem wordt nagezonden.
Hij heeft dus geen enkele reden om terug te gaan,
naar de streek, waar hij reeds passeerde die dus
uitgemergeld is. Er moet hem alles aan zijn gelegeiv
verder te komen. Verder, naar nieuw* streken, waar
nog levensmiddelen en voorraden rijn.
Terugvallen, wegens bedreigd zijn van de etappelinie
heeft voor het Roode leger in het geheel geen betee-
kenis, in dien zin, dat er voor hem geenerlei voor
deel aan is verbonden.
Het Russisch leger, niet gesteund door voorraden
in het binnenland en met zeer gebrekkige transport
middelen, kan noch voor, noch achteruit gaan door
een woestijn kan alleen optrekken naar en door een
welvoorzien land. Waar toereikende voorraden niet
zichtbaar of niet grijpbaar voorhanden zijn is het
roode leger waardeloos.
Aangezien Napoleon's stelling, dat een leger mar
cheert o tpfe'n maag, nog altoos juister is dan alle
theorieën van Clausewitz, Moltke (dien van '70 be
doelen we) Bemhardi en dergelijke GeneraIsiëbler, die
bijv. een inval in ons Zeeland voorbereiden zonder
'n moment rekening te houden met de kwestie van het
drinkwater. D.w.z. met de Zeeuwsche koortsen....
Wanneer dus de Poolsche pressie niet overstelpend
groot is, zien wij niet in waarom de Russen, na hun
verrassend snel opmarcheeren thans zoo haastig terug
zouden kunnen worden gejaagd.
Ve.ngiajde-riteug -viam diern Riaia-d! sdiezieir igemieenjte op
Dicoudendaigi 19 Ajulgimstuis 1920, mam. 2 uuir.
Voorzitter id»e lueeir (Bmngecr, buingieoiiieeatar, secret-a-
ris idie heer Jb. Dam.
I Voorzitten* heet dé lai&nwiezigiem wolkom en opemt
I die vergiaidieiriinlg.
De motule-ii wordJen gelezen -en omveriaJndard; goed)-
I gekeurd-.
i Ingekomen v-am diem iRiaiad! der gemeente Term urn-
ten een schrijven, waarin hij de wenschelijkheid/
uitspreekt, om .vioior idieai lafitre'k vain noodzakelijk
levlanisomidieanhionid! cniieit (beperkt (te 'Wördiem tot een
aftrek viam f000 maximum. Men wemsöht igieen be
perking ini deze, maar volkomen vrijiheid. van dien
Raad.
B. en Wu stellen, voior om bet schrijven voor ken
nisgeving! aiam te memem. De heidoieil'iinigvami het
schrijven] drimgit niet (tot B, en W. door en een of
ficieel schrijven' betreffen/dé idieae is- rnog niet inge
komen, B, en Wi meenden dat de uitvoeringvan
dusdanige adressen laan d'e iVereeniging van N,e-
derlandsche Gemeenten moet worden overgela
ten, Op igirofnidl hiervan stedien fi. en W: voor het
schrijven voqT 'kennisgeving aan te nemen, wat
door allen wordt goddlgevondlen.
Van hert Ptrov. Drank weer comité is het verzoek
ingekomen om op lotingsdagien geen sterkern drank
te tappen.
B. èn W. stellen voior dlit Voor kennisgeving aan
•te nemen, oinJdlat hier do loitingisdJagen niet hin
derlijk worden gevierd. (Algemeen wordit dit
goedgevonden. De heer. De Vries merkt nog op dat
in andere gemeenten met de maatregelen tot in-
krilmpiihigi rvtajru fdlein. |dlramk.veir(k|oojp weinig Isucces
wordt béhiaiaild, tenminste vemschiiiremde gemeente
besturen .komen van die maatregelen .weer terug.
In de notulen As reeds kenbaar gemaakt, dat.
door bewoners onzer gemeente aan- den- Laanlder-
Detective-roman naar het .Zweedsch van S. A. DTJX
22 Berwerkt door W. J. A. ROOJNIALDU'S Jr.
Dagmar Bircherdt was doodsbleek, doch scheen
uiterlijk kalm.
„Jij hier?" barstte de hankier op plotseling heel an
deren toon en heel opgewonden uit. „Heb jij iets
met deze ruife uit te staan, lief kind?"
„Ik verzoek u die vraag op het oogenblik onbe
antwoord te mogen laten,' zeiue Dagmar ontwijkend.
„Ik voel mij moe en zenuwachtig."
Zwijgend liepen wij naar de villa terug, vanwaaruit
Tyra Jeffert ons tegemoet kwam.
»^aar heb JÜ gezeten. Dagmar?" riep zij uit. „Ik
neb je overal gezocht Maar wat zie je bleek? ben
jo ziek?"
„Ja, lieve Tyra. Ik zou graag wat in jouw kamer
rusten."
De scene tusschen Carring'en Bonnel was door de
andere gasten niet opgemerkt, doch had bij ons een
onaangenamen indruk achtergelaten. De bankier, die
niet wist. wat er aan Leo's optreden voorafgegbfefr
was, eischte een verklaring, welke deze hem zonder
aarzalen gaf.
v>,U zult dus begrijpen," eindigde hij, „dat ik dat
u u1®1 200 maar kon aanzien. Als man zou ik lus-
schenbeide gekomen zijn, welke vrouw het ook ge
weest ware.
De bankier was bleek geworden. Met een stem, die
i i^r vast moga^jk trachtte te doen klinken, bedank
te hij Leo, dat hij zijn dochter wel had willen bescher
men. „Ik vermoea echter, dat u de situatie toch ©enigs
zins verkeerd begrepen hebt Misschien zal zij u in
een ander licht verschijnen, als ik u zeg, dat Bonnel
en mijn dochter in het geheim verloofd zijn."
En met die woorden verwijderde Bircherdt zich.
De juwelier, die met de beide meisjes in de villa
gegaan was, kwam nu weer terug, om zijn plichten
als gastheer te vervullen. Ik bleef met Leo alleen.
„Nu verdwijn ik," zeide deze. „Vergeet je belofte
met. xioud Bonnel in het oog, maar waak over haar.
,e zij het noodig heeft"
Wij drukten elkaar de hand en ik smeekte Leo voor-
f 'L jZIin en ricïl ^et aan grootere gevaren bloot
te stellen dan noodig was.
SLrï? no£ ^een gelegenheid gehad met Tyra Jeffert
onder vier cogen te spreken. En toch brandde ik van
weg en a&ro den MlduMwieg), aaffreluMtog btj- ttè elec-
triciteilt is gevraagd! en wei te leveren door de ge-
mieent/e iHeeTbugcwiaiardL (B. en W. hebben daar
over 'een conferentie ig&hJad met den uitvoerder van
het werk den dag,elijksehen ingenieur van het P.g.N.
en dien heer Memeldnk van iScbagen. 'Deze hebben
gezegd-, dlait Hlarehkarspel' gerust küezie lleveranitiiie
aam HieerhugowaancL ikani Opdragen. Naar hun oor
deel zou naar dat déél) Idier gemeente Haren-karspel
nooit dam niet groote kosten .een aparte gelei-danig
kunnen wordieni geliegdl on zou idus Hareuk-arspe.1
nooit landiers dlani cmett groot' finiamitiieie-1 niaidieel zelf
die elecitriciiteit ikjurunlein leveren; B. en W. hebben
dus aam Heerhuglowaarld! verLof gegeven orn de
eleabricfttedit- -te levéren, tót wederopzegging Itoe.
Wenscht (Harenkanspel darter nellf te wilden leveren,
dam -kan: dart steeds.
Die heer De Vries hlald! over'dleze ®alaik juist wi'lAe®
meedeel en, dalt hlecm gebleken was d'art. enkele per
sonen daar reeds den) aanleg haiddem ma-ar geen
stroom konden (krijgen. Spr. hiad juist wd-fflen' voor
etellen om voiorlioópdg laiatru (Hieerbugowiaard, toe ito
staan stroom1 te leveren. Spr. kan1 dan ook vol-
kom'en met B. en W. mieegaiaml
Van GedL Staten iis goedgekeurd' terugontvangen
heit kohier, hctofdelijken omslag; besi.uiit geldlee-
niingi Deze leemdmg is in deze gemeente geplaatst
in laamldleieleni Van f250, dn 7 jaar aJlosbaax.
Gioedgeke-urdi As iddor Gedl Staten- de. isuppletodre
biegroioitiing f 1750, levenieens de betaiAngen uAt den
post voor onvoorziene .uitgaven.
Medegedeeld] wordt dat door idie dure steenkolen
de gajsprijs' iis verhoogd met 1 cent en miu is ge
bracht Op 2il en 22 oent.
Die vereenAginig lAvliiat&ieik v^iaiagt oim miaatreg-e-
len voor de veiligheid! bij vli'egdleimonistraitieis. Waar
B. en W. er iniog nAet aam' denken' -z-ulke demon
straties te hoiuidlem, steAl-eni ziji voor dit stuk voor
kennisgeving a,an te memem Aldus geschiedt.
Van heit gemeien-teheistuuir van A-llkm-aar is een
missive ingekomen aangaande het schoolgelld1 voor
leerlingen uit and'ere gemeenten die de HandelB-
öch-ofol of tHoogere HlandetLssohloo] (bezoeken. Het
gemieentebestuur van Alkmaar \vil de schoo-lgel-
dan idia-arvoior niet van: de ouders, mia-ar van de
gemieenitebesturemi heff-en' waar d-e ouders 'dier be
trokken kimdJerenl wonen, en wed' voor -de handels
school f 150 en voor de 'Hoogeree Handelsschool
f225 per leerling. Miocht aan dit Iverlamgjem van
Alkmaar niet worden voldaan, zoo zullen de -kin
deren van de isdkoAem worden verwijderd of niet
worden toegelaten^ Doze bepaflitogen van Alkmaar
hebben ook betrekkdmlg lop het jaar 1919. B. en
W. meenen dat 'aan het verlangen van Alikmaar
-moet worden voldaan, -temeer daar zij aan dé hand
van de Nijverh-eddswet 'daartoe het recht hebben. B.
en W. achten h-et bovendien ,eem kweötde v-am vorm,
omdat het sdhiooillgteid wie-er door idie gemeente op
die oudersi der betrokken Ikllinderen. klam worden
v-erhaald. B. en W. wAllém dat echter niet con
sequent -doorvoeren, omdat zij niet-kapitaalkrach
tige oudiers willen teg-emoie-t komen, als een leer
ling deze scholen wii viollgen en- -aian-leg heeft vioor
deze •studio.. B.. eni W, hebben dlaantom een ver
ordening ontworpen, waarbij As bepaalldl dat ouders
met een inkomen- van f 1000 of minder gebe-eil vrij
van di schoolgetid zullen zijn, van f 1(a)Q—f 3p300
25 pet; van' f 2001i3000 voor 50 pet. en daarboven
het geheel© bedrag, voor rekening dier ouders:
B. en. W. willen echter deze regeling voorloopig
aanhouden, omdat 'Alikmaar ook lover 1019 deze
gelden eisscht en de gemeenteraad' van 'Harenka.r-
spel daarop zijn invloed heeft kunnen uitoefenen,
Daarom is deze kwestie in 'een vergadering van de
Burgemeesters uit deze omgeving besproken en be
sloten' idaarover eens met het gem©en'tebe®tuur van
Alkmaar te spreken en nu weet Burgemeester offi
cieus dat met den- burgemeester van Alkmaar over
deze zaak een praatje is gehouden en deze is ge
vraagd of Alkmaar het wegzenden, der leerlingen
ook voor hen die reeds op i&chool zijn, consequent
zou uitvoeren. Officieus is toen' gezegd nog maar wat
te wachten, omdat men deze bepaling niet van plan
was toe te passen op de leerlingen die reeds op s.chool
waren,, maar aLl-een op de nieuwe leerlingen.
B. en W. willen, dus dat -eerst afwachten en daarom
de zaak nog Wat aanhouden, Allen voor.
Van die Gezondheidscommissie is ingekomen de
bekende waarschuwende circulaire tegen viéeschge-
brudk en eventueeJe vleeachvengiftiging. Voorzitter
zegt persoonlijk me-t d-e slagers te behben gesproken
en den keurmeester het meest scherpe toiezAcih't te
hebben opgedragen;
Was ingekomen van G-edi. Staten- een brief van den
Minister van Binnenliandsche Zaken, waarin deze er
op wijst idiat vele gemeenten moeilijkheden ondervin
den bij het plaatsen v-am leerlingen. Dan weodit men
zich tot de regeeriing met het verzoek om hulp: De
regeiering, zal 'deze hulp slechts in beperkte mate ver-
Leenen. Goodi Wordt het daarom geoord.'eeld -niet itot
uitgaven' te besluiten, welke uit leeningsg.eld wo-rden
bestrédén, alvorens zekerheid' te hebben dat de lee-
ndng gepllaiatst zal worden,
Wordit v-oor kennisgeving aiangenlomen.
Medegedeeld wordt, dlat goedgekeurd' is terug ont
vangen de heffing op de keurloon en,
IngekJoimen vah den' Directeur van het Centraal B-u-
or^eduld door haar lippen te hooren herhalen wat zij
mij onder het diner met halve woorden gezegd had.
Ik 'was tot over mijn ooren verliefd en gelukkig,
zooals slechts hij zijn kan, die pas de zekerheid ge
kregen heeft, dat zijn liefde beantwoord wordt. Dan
vergeet men zoo gemakkelijk alles om zich heen% en
door verlangen naar haar vervuld, had ik geen ge
dachte meer voor Bonnel, Leo en het heele Hepson-
mysterie. j
Toen Tyra eindelijk kwam, was zij zoo diep ter
neergeslagen, dat de liefdeswoorden niet over mijn
lippen wilden. Zwijgend gaf zij mij de hand en wij
keken elkaar in de oogen. Haar trouwe blik, vol einde-
looze teederheid, had geen woorden tot verklaring
noodig. Verward en verrukt 'drukte ik haar m mijn
armen en fuisterde weer: „Ik he faje lief 1En onze
lippen vonden elkaar in den eersten kus.'
„Ja George", zeide zij verfegen, „ik hen de iouwe.
Maar moge onze toekomst hooit zoo donker worden
als zij er nu voor die arme Dagmar uitziet. Ik heb
zoo'n zielsmedelijden met haar. Wat kan er toch
achter die onmenschelijke behandeling van den kanl
van haar vader zitten? En die vader, die altijd zoo
lief en goed voor haar was. Ik verzeker je, dat hij zijn
dochter innig lieef heeft; hij doet verder alles wat hij
kan, om haar Ie verwennen. Iedere luim van haar
bevredigt hij. Geen offer zou te groot voor hem zijn,
als hij haar gelukkig kon maken. Alleen in dit geval
is hij zoo hard als steen. Het is alsof hij niet meer
dezelfde mensch is, wanneer er sprake is van Dagmar's
toekomst Dan wordt hij onverbiddelijk en hard,
begrijpt niemand, die. hem kent, iels van hem. Zou
het misschien een idéé fixe zijn?"
„Dat denk ik bijna niet. Er steekt iets heel andere
achter. Ik geloof net als Leo, dat hij gedwongen wordt
zoo op te treden als hij doet."
„Maar hoe kan dat mogelijk zijn?"
„Ja, dat is het groote geheim. Een geheim, dat
Carring vast besloten is op te helderen en dat, naar
hij vast gelooft, licht in veel brengen zal, waarvan
wij niets vermoeden."
„Als je eens wist hoe nieuwsgierig ik ben."
„Ik niet minder. Maar misschien zal onze nieuws
gierigheid gauw bevredigd worden. Leo is er juist aan
bezig. En wanneer hij zich iets voorgenomen heeft,
voert hij het ook uit.
Voor de vrouw, die men liefheeft, heeft men geen
geheimen en ik vertelde nu Tyra wat er gaande was.
Zij had Leo's verdwijnen niet opgemerkt en was zeer
vetbaasd te hooren, dat ik op mij genomen had een1
rie op Bonnel te houden.
,waar rit hij toch?" riep zij uit. „Je hebt hier toch
al een heelen tijd op mij staan wachten. Op die manieiJ
kan je je belofte niet vervullen. Laten we hem gauw
gaan zoeken."
Wij snelden beiden het park in, waar we Bonnel in
een, naar het scheen, zeer opgewonden gesprek met
den bankier vonden. Zij stonden op een vnj groot-en
afstand van de overige gasten, die zich om een lange
tafel met ververschingen verzameld hadden. Al heel
gauw voegde zich ook Bircherdt bij hen. En Tyra,
die beloofd had mij bij Bonncl's bewaking behulp
zaam te zijn. overwon haar afkeer en trad op hem toe.
Hier voelde ik mij zeker. Want vreemd genoeg
ook Bonnel scheen Carring's afwezigheid niet op
gemerkt te hebben. Of dacht hij misschien, dat Leo
een wandelingetje maakte, om zijn opwinding meester
te worden. In ieder geval maakte hij in het geheeJ
niet den indruk ongerust te zijn.
Mijn gedachten waren bij Leo. Hij scheen zoo vol
hoop, toen hij wegging, en ik wist, dat hij een nauw
keurig plan voor zijn nasporingen gemaakt had en
alle denkbare gevaren zorgvuldig overwogen had.
Ten slotte zou deze verwarde knoop misschien nog
zonder al te groote moeite ontward worden. Een man
als Carring moest het gelukken.
Ik keek op mijn horloge. Meer dan een half uur was
Leo al weg. Weldra moest hij wanneer zijn bereke
ning goed wasweer hier zijn. Het wachten begon
spannend te worden. In myn phantasie ontstonden
allerlei vreemde vermoedens; dat zijn tocht mislukt,
dat hij wegens inbraak gearresteerd en aan de politie
overgeleverd was. Ik verlangde er werkelijk naar hem
terug te zien en voelde, dat er het oogenblik van zijn
terugkomst een steen van jnijn hart zou vallen.
Terwijl ik mij in een gesprek met mevrouw Jeffert
verdiepte tegen zijn toekomstige schoonmoeder
moet men altijd vriendelijk zijn zag ik, dat de
juwelier en Bircherdt langzaam naar de villa liepen
en in de groote warande gingen zitten.
Na een poosje kwam Tyra naar haar moeder en
fluisterde haar iets in, waarop deze naar een paar
dames ging.
„Waar heb je Bonnel gelaten?" vroeg ik.
„Daarnet was hij nog hier," antwoordde rij en
keek om. „Kijk, daar heb je hem. Hij zal het toch niet
in zijn hoofd krijgen Dagmar te storen. Zij moet
rust hebben."
Ik zag dat Bonnet naar de villa liep en dat <ie
beide heeren de warande verlaten hadden.
„Wees toch kalm, lieveling", zeide ik. „Ik zal den
schurk wel nagaan"
Ik liep hem na en zag, dat hij een oogenblik aarze
lend voor de warande bleef staan, maar dan vlug het
huis binnenging.
Toen ik in oen voorhall kwam, vond ik dien leeg.
reau vani de Startdsttek. een schirijveïi, dat Ta de ge
meente Hlareankiainspel over dé jaren 1916, 1917 en
1918 is verbruikt taiara la-lcoAh'oüihouidendte dranken per
'hbofd' resp. 2.-19, 2.23 en 1.25 liter en dez-e cijfers in hert
rijk resip. 4.73, 4.05 en 3,21 waren. Wel een bewijs dat
•hiert hier dn1 Hlarenkainspeli, zeigit voorzitter, nog niert
zoo slecht is, tal1 spreekt uien in- den JRiaad van Zuid-
scharwoud© afkeurend over- Onze kermissen.
Wordit aangeboden hert. gemeentevenslag over 1919,
wiaaruit enkele bijzond'erh-eden worden meegedeeld
en medie dis ingeklonuen leien veaikloint veerslag der Volks
huisvesting,
Is ingekomen (hiet verslag van de gasfabriek van
Warmenhuizeini, ailsm-edé het versflag van' de Handel»
winteraromdscfootoil te S-cihagen, waaruit blijkt dat (het
de mo-edte wiel loont om dien cursus te volgen. Van de
gemeente Hiareukiar-spel hiad) éen leerling dé school
bezocht.
Wordit aangeboden die gemeenterekening ov&r 1919,
wfearuit blijkt dat ds (ontvangsten en uitgaven sloten
meit ©en batig saldid van f 117.51%. Over 1919 moeten
echter nog enkele posten tot een bedrag van f2100
bdnn-enkomien, zoodiat liet baitdg isiailidio dtn zijn geheel
f 2217.51 Yt bedraagt.
De heeren De Vries, Francis, (Bakker en Dekker
worden- heliast m-ét het naziecn dier rekening.
Namens de wmtmissi© belast met het nazien van
de rekening van Ihet Leviensmididielienbedirijfbrengt
de heer Dekik-er rapport uiit. Allle posten- zijn stuk
voor -stuk nagezien -en- dn die beste orde bevonden,
wtaarom de commissie tot goedkeuring adviseert, wat'
geschiedt.
De commissie wordt voor h-ateur wenk diank gezegd.
Wordt overgelegd; de rekening van h-et 'Burgerlijk
Airmtoeistuur over 1919, waaruit blijkt dat de ontvang
sten f 6355,30 en de uitgaven i 5903.0054 bedragen, ooo-
dat de rekening sluit met een voordieelig saldo van
f 462.38^.
Enkele inlichtingen, wordén gevtraagdl, die dbor dien
renda-nteArmvoogdl, den heer 'Kdisteimiaker, bereidwillig
wo-rden verstrekt. 'NöldlaJt de heeren De Vries, Fran
cis en Bakker d-e -rekening hebben-nagezien, wordt
deze onveranderd goedgekeurd!, ondier dank voor hert
accuraat en zorgvuldig beheer.
Als zetters moesten aftreden- die heieren Borst en
Doek es. Die- vioor drachten- woirdlen opgemaakt aio
volgt: 1. (P. Borst, 2. C. Francis; 1. L. Doefces en 2.
S. J. de Vries.
Vlolgt benoeming commissie der landerijen. Voor
gesteld wordt om dit jaar B. en tV. aan te wijzen,
daar vorig jaar de raadsleden idlit hebben gedaan.
All-en voor.
B. en. W. -stellen vloo-r om iaian die -muirrt ekvereeniging
„Ondier Ons" een jaarlijkscbe subsi-die te verl'eenen
van f50. Dit wiordit voorgesteld naiar aanleiding van
een ingekomen, ad-res der vereonigi-ng. De vereeniging
staait zoto-we.1 lm als buiten, de gemeente goed- bekend
en is bereid om aan- aillie festiviteiten' uiee te werken.
Aan deze subsidie -wordt de wenisdhi verbonden om
ook eenis dn andere dealen der gemeente -een volks
concert of een -soort van repetitteavond te geven.
De bè-er De Vries had' giaiame verder gegaan., hert
voorstel is he-m sympathiek-, maar ge-zien. d-e gem.een-
tefiniamciëmi zal spr. zich» hierbij neerleggen en h-et (be
schouwen als een stap in. de goedie richting.
De heer Dekker acht hiet voorstel te ver en wilde
liever f25 geven.
De heer Bakker gaat met B. en W. mee. Vooral door
de wen-sclh aan deze subsidie verbomd-en.
Voorzitter wijst -er op hoe 'dit f-anfareciprpis steeds
bereid is koste-loos alle feesten o-p te luisteren, dlrt
is -oo-k -weer duidelijk gebleken1 bij het feest van den
pastoor. Ook daar heef.t het fanfarecorps geheel
koisteiloo® hialar medewerking verleend -en dat lis niert
alleen dOior mij,, -m-a-air -door de geheel© burgerij op
hoog,ent prijs gesteld'. Ein al mlogen d-e g emeente f imam-',
tiën niet rooskleurig zijn, toch meent spr. dlat een
vereeniging als deze, die allen zeer sympathiek ia,
e-en subsidie -ais f 50 toekomt. Gaara© hadden B. en
W-. meer gegeven,, en gezien de inkomsten en uitga
ven der v-ereeniigiinigi, wfais f100 meer m-ooidig.
De heer Dekker wijist op hiet gevaar van bert schep
pen van 'een precedent als men één vereeniging gaat
subsidie eren.
Voorzitter acht het gevaar -aJl heel gering, omdat
spr. me-ent dlat de Raad! volkom-en vrij is elk geval op
zichzelf te beloorde-el-en en zich af te vragen- of dtót
een vereeniging dis als de fanfare, die het volkomen
toekomt.
De -h-eer 'Francdis wijst op dé groote (koeten van aan
schaf f en van instrumenten. De vereenaging kan zich
zelf niet meer helpen en op-voering -dei" contributie-
zou bedanken van leden, tengevolge hebben. Hiet fan
farecorps stelt zich gaarne beschikbaar om verschillende
feestelijkheden op te luisteren;
Het voo-rstei van' B. en W. wfordt met algemeen©
stemmen- aangenomen.
I-n verbanidi met. lart 77 der gemeentewet, is man de
orde het aanwijzen van een p-lia-ateveirvamgier -bij ont
stentenis- van d'en burgemeester. Vroeger was dat
d-e o u-diste wethouder en ithans wordt door 'B. en W.
daarvoor een der wethouder» aangewezen. B. en W.
hebben, aangewez-en dien- hé-er Borst. Zijin e-chter alle
wethouders- niet aanwezig-, dan m-o-et de R-aad iemand
ter vervanging aanwijzen, tenminste al© men wil af
wijken van- de bepaling idlat -dit is het lid dat het
oudst in jaren. is.
Niemand was te zien. Het volgend oogenblik echten
hoorde ik in de bovengang een deur opengaan en
Dagmar Bircherdt angstig zeggen
„Bent u daar al weer? Kunt u mij dan geen oogen
blik met rust laten?"
Bonnel antwoordde met gedempte stem, maar toch
'zoo duidelijk, dat ik onder aan ae trap ieder woord
hooren kon.'
„Het spijt mij," zeide hij, „dat ik u beleedigd heb.
Wilt u net mij vergeven?
„Waartoe dient dit gesprek? Het eene oogenblik
dreigt en beleedigt u mij en "het volgende vraagt u
mij vergiffenis, om alles tcch weeer opnieuw te doen.
Ik wou, dat u mij eindelijk met rust iieL"
„Met rust loten? Dat wil zeggen, dat u mij mijlen
ver weg wenscht. U wilt, dat ik hiet meer met u praat,
nooit meer in uw nabijheid komen zal. Dat is onmo
gelijk. U weet hoo lief'ik u heb."
„Ik verbied ,u zoo tegen mij te spreken. Ga weg,
wanneer u nog een greintje eergevoel hebt," riep zij
met bevende stem.
Zijn antwoord had weer den brutalen toon. „Komt
u weer met die praatjes aan." zeide hij dreigend.
„Pas op, 'want u zult er sjfyt van hebben. Ik heb
middelen om u zoo week als was te maken en zal die
gebruiken, als niets anders helpt."
„Ga 1 Laat mij alleen'" smeekte zij.
„Neen, u moet Ieeren inzien, dat u de mijne worden
moet. Niets dan de dood kan ons scheiden."
„Duizendmaal liever sterven dan de uwe worden,"
antwoordde zij trots, „ti \veet, dat ik u verafschuw
èn uit het diepst van mijn ziel veracht."
Met die woorden wierp zij de deur dicht en ik hoorde
dat zij die van binnen sloot. Onmiddellijk daarna meen
de ik te hooren, dat Bonnel aan den deurknop ram
melde om ze weer te openen. Het was een knarsend
geluid. Dan volgde er een diepe zucht, een val als wierp
hij zich zwaar tegen de deur, eindelijk een zwak, zeer
zwak gesteun.
Nu is hij buitengesloten en wanhopig, dacht ik. Maar
nu heeft hij tijd tot zichzelf in te keeren. Op die manier
win je geen vrouw. -
Weer liet hetzelfde knarsende geluid zich hooren en
ik merkte, dat hij weer een poging deed om de deur
te openen. Mijn vingers jeukten. Ik had zin naar boven
te loopen en den brutalen kerel een flink lesje toe te
dienen. Maar ik zag ertegen op een nieuwe scene te
smaken. f
Ongetwijfeld zou hij nu gauw naar beneden komen
en om niet te laten merken, dat ik geluisterd had, ging
ik op de waranda op een bank zitten wachten. Voor
zoover mij hekend, kon men van de bovenverdieping
alleen maar langs de groote trap in den hall komen;
