Alumni Nlens- AdmteniiE- Laiiimhlii. Donderdag 21 Oetober 1920. 63ste Jaargang, fio. 6708. UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCBAGEN. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. FEUILLETON. 'Donkere Schaduwen Dit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag, Woensdag, Donder dag cn Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8uur worden Advertentiën zoo\eel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTCHEQUE cn GIRODIENST 23330. INT. TËLEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVERTKN TIËN van l' tot 5 regels "f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend Zitting van 19 Oetober 1920, GESTRAFTE BEMOEIZUCHT. Dc commies der dir. belastingen, tevens deurwaarder H; Kater te Avenhorn, bevond zich op "25 Juni te Gouw, gem. Berkhout, om aldaar een bezoek te bren gen aan den landbouwer G. Buisman, ^iie in gebreke was gebleven de*verschuldigde belasting te betalen. .Ger- rit was niet thuis, waarop Kater diens vrouw verzocht aan haar man mede te deelen, dat de boel zou wor- den opgeschreven, indien Mantel in gebreke bleef. De vrouw scheen niet veel lust te hebben om die bood schap oyer to brengen en bleef nog wat haspelen met den commies, terwijl daarop de 27-jarige landbouwer Maurits Schagen, 'n buurman van Mantel, er ook zijn mond in stak en den commies uitmaakte voor kwa jongen en snotneus, enzoovoorts. De beieedigde com mies diende daarop 'n klacht in en heden stond Maurits terecht. Hij had nog twee getuigen a decharge meege bracht, n.m. vrouw Mantel 'en diens zoon, maar h\j moest al beginnen te erkennen, dat hij do gememoreerde uitdrukkingen had gebezigd. Hij was boos geworden, omdat de commies' zoo brutaal optrad, doch de presi dent beduidde hem, dat de ambtenaar in zijn volste recht stond en hij zich buiten die kwestie had moeten houden. Het Ö.M. vorderde tegen den ai te ijverigen buurman f 25 boete subs. 25 dagen hechtenis. IIEILOOER KERMISGENOEGENS. Geen enkel jaar gaat de Hediooer kermis voorbij of de justitie heeft nog 'n naprelje te behandelen in den vorm van een strafzaak ter zake mishandeling. Dit jaar was Petrus Beentjes, j 'n 22-jarige arbeider uit Castricum de uitverkorene' voor de beklaagdenbank, omdat hij in den nacht van 31 Juli op 1 Aug. den 22-jarigen tuinder, Petr. Dekker, uit Limmen, zulk een mep met een bierglas op z'n gezicht had gegeven, dat Petrus zich onder dokters behandeling had moeten stel len en nu nog met een lidteeken prijkte, dat menig Duitsche student jaloersch zou kunnen 'maken. Waarom de strijd' eigenlijk was ontbrand, kon niemand bepaald zeggen, maar bekl. beweerde dat Petrus hem haa uit gescholden en aan zijn jas had getrokken. Petrus daar entegen beweerde dat Beentjes was begonnen met schel den en trr direct op los had geslegen. Vriend Beentjes staat niet best aangeschreven en alles bij elkaar geno men, meende het O.M. motief genoeg te hebben tegen hem 3 maanden gev. te vorderen. TOT HET ERGSTE GETERGD De 44-jarige smid, Anth. Corn. Grolle, stond terecht omdat hij op 27 Juli den 17-jarigen timmermansleerling W .Molijn, een klap met een stuk hout op den arm had gegeven. Grello erkent dit feit, maar had weder- keerig heel wat grieven tegen den leerjongen. Deze plaagde op 'n reuzemanier de verschillende werklieden. Probeerde de krant die zij zaten te lezen in den brand te steken. Toen Grolle :n kort middagtukje deed in den schafttijd,' sloeg de jongen met een houten ha mer op den loodswand en deed hem een ongeluk schrikken. Toen Grolle den deugniet op dit alles wees, i tochtte hij-'m nog iii z'n gezicht uit. Dat deed de maat bij beklaagde, die toch al driftig is, overloopen. Do pre sident kon zich dit volkomen indenken en brdeht den iongen -zijn onbehoorlijk gedrag onder het oog, terwijl het O.M. slechts f 10 boete subs. 10 dagen hechtenis vorderde. NOG MAAR EENS PROBEEREN. De Aikmaarsche slager, Jelke B,. is onlangs tot 3 maanden gev. veroordeeld, omdat hij in het abattoir v uit een koelcel zich een stuk.]<oevet had toegeëigend dat aan een collega toebehoorde. Beklaagde was bij de eerste behandeling niet tegenwoordig, zooals hij nu schreiend verklaarde, uit schaamte en had tegen "het vonnis verzet aangeteekend. De advocaat mr. Leesberg, verdedigde hem thans en riep de clementie der recht bank in* toen het O.M. bekrachtiging van net gewezen vonnis vorderde. Opposant heeft zeer veel., berouw. Zijn huisgezin en zaak zijn er ellendig aan toen als hij de gevangenis in moet, en daarom verzocht pleiter, hem voorwaardelijk te willen veroordeelen. Beklaagde, steeds snikkendj verzocht hem tot de zwaarst mogelijk voorwaardelijke straf te veroordeelen. UITSLUfriNGS MISèRE. In de dagen van de uitsluiting in de bouwvakken, hadden ook m den Heider voortdurend optochten plaats, waarbij een arbeider die werkte, door uitgestotenen werd thuis gebracht. Ook de timmerman v. d. Tocht tenoot op 12 Juli die al te groote eer en werd boven- ien nog door Hendr. Joh. Ravensteijn, 'n uitgesloten timmerman, uitgescholden voor „Rotkop", toen hij in zijn woning voor het opengeschoven raam had plaats genomen om zijn eere-wacht nog eens te overzien. V. d. Tocht liet zich die beleediging niet welgevallen en deed een klacht met gevolg dal heden tegen R, f 20 boete subs. 20 dagen werd gevorderd. GERUIT WOU NIET MEE OP STAP. De Aikmaarsche polderjongen Gerrit^ Veldkamp, was op 11 Juli te Schermerhom aan 't zwieren en maakte daar zooveel alcoholische Tawaai. dat de rijksveld wachter Kok reden genoeg meende te hebben om het voor do openbare orde zoo lastige ventje maar op te bergen. Gerrit ging echter niet accoord met de inten ties van den veldwachter en verzette zich zoodanig, dat heden 2 maanden tegen hom werd gerequireerd ter zake. wederspan nigheid. IN EEN HUIS OP WIERINGEN, BAKT MIJN MOEDER SPIERINGEN. Het ging hier echter niet over spieringen, maar over zeewier, dat de wiermaaier Evert Kuut in Juli zou hebben willen verduisteren ten nadeele van de gemeente. Evert is met Piet Rotgans aangewezen als wiermaaier. Daarvoor genieten zij hun loon, doch het wier blijft het eigendom der gemeente. Evert had echter 'n paar karrevraehten gebracht naar het pakhuis van den koop man D; Koorn. Hij beweert echter, dat dit wier niet eens gemaaid,'maar door hem drijvend was gevonden in zee. Hij meende dus het recht te hebben over dit wier alzoo zijn eigendom te beschikken. Piet Rotgans, als getuige gehoord, zeurde zoo twijfel achtig, dat het niet veel schoeide Of dé Officier was opgesprongen om Piet als verdacht van raeineejl aan den haak te pikken. Gelukkig liaalde hij op 't uiterstd moment nog bakzijl, door zijn verklaringen meer in overeenstemming te brengen met he! door den rijks veldwachter opgemaakte proces-verbaal. De koopman Koorn verklaarde, dat lèuut hem niet had gevraagd het weer te. willen koopen, maar alleen of hij het wilde persen. Het O.M. achtte bewezen dat bekl. zich het gemeente wier had willen toeëigenen en vorderde 2 maanden gev. Bekl. bleef bij zijn ontkentenis. Het was los zee wier en het is hem niet bekend^ dat hij dit niet mag opvisschen en zich toeëigenen. UITGESTELD WEGENS GEBREK AAN BELANG STELLING. 'De advocaat mr. J. Verdam kwam driftig aangestapt teneinde als verdediger op te treden voor Mijnden Rïti- ber, 'n Urker schipper, die omstreeks Februari strand goed zou hebben ontvreemd. Maar Mijnden was niet verschenen en de giètuige H. Weerstand, 'n Urker vis- scher, die in de volgende zaak als beklaagde moest terecht staan ter zake het Voordeel trekken uit het door Ruiter ontvreemde strandgoed, was eveij/tain op komen dagen. Deze twee zaken werden nu aangehouden tot Dinsdag 2 Nov. en mr. Verstom kon onverrichter zake weer vertrekken. ACHTER DE DICHTE DEUREN. Nic. Ger. Maria Visscher, n stoffeerders leerling, te Hoorn, had eieren ontvreemd bij den koopman Timmer- j man. De jongen viel echter nog onder ae kinderwetjes; en dus werd deze zaak met gesloten deuren behandeld. DOOR NATHALY VON ESCHSTRUTH. 6. Zachte, heerlijke lentelucht stroomde haar tege moet. De laatst© glans .va® het avondrood, schitterde nog aan, -den westelijken) heuvel, terwijl boven haar op do 'liohitMiaorvve toe© <fêr on eindigheid, de bleeke maan schijf zweefde als eene eenzhnne, 'verlore, verlaten Wel, wel'ke den reddende® over niet oneer kan be reiken! Zonder rechts of linlkis ite zieni, tsnelidiö Margareta lenigs de /eenzame laan; aan welker rechter zijde slechte 'hier en .dlaar huize® stonden, terwijl Jdci/k's groote vefld'en zich uitstrekten, 'Hder buiten de stadl, waar de meeste ruist heemc'htee en de frissche lucht woel, had de professor zijn woning gehuurd', ien ook do muzd e kme est er woon-- de In, een d:er afgelegen' Straten der voorstad', omdat i de woningen' hier ®oig goedkoop en ruimer waren, en hij zich hier die weelde van, eten tuin kon veroorlo ven, wat bij zijn talrijik geizdn zeker oen groot voor deel was. De miiiizdekmeester Helm behoorde tot die stief kin deren van het. lot, die het ondianiks laflle vlijt en de beste begaafdheid niet tot iets goeds kunnen1 bren gen, 'He verlegen en goedihiarig om zich in ,eene groote stad vol onverbiddelijke energie door alle hindernis- «en heen baan te breken, liet hij' zdcJh steeds weder door anderen op zljdle 'Schuiven, en dn weerwil van zijne begaafdheid ien zijné degelijke kennis moest hij eindelijk blij zijn, tegen eten klein salaris als direc teur der 'kleine stadskiapel in Rugenfurt te worden aangesteld'. Wel verdiende hij nog iets door 'privaatlessen on kleine coniceirten, die hij im de omstreken •arrangeer de, maar toch bleef zijn met kind,eren rijk gezegend 'huisgezin ver van welgesteld1. Zijne 'dappere, kleine vrouw, deed1 flink (haar be.sit om de groote huishouding met behulp van eon enkel jong dienstmeisje te 'besturen ten Margareta had reeds dikwijls dn eon wij uurtje op den wilden 'klei nen troep gepast, als de moeder en de meid' vol ede len wedijver in de keuken en kelder werkzaam wa ren. Ook nu klonk mejuffrouw von Uttenhofen een doordringend gejuich uit den' tuin tegemoet, dat haar TOEN KWAM MOEDER OP DE PROPPEN. Maar de moeder van den jeugdigen eierenpikker, de 44- jarige Dieuwertje Hoogland, nuisvr. Visscner, had die eieren, waaraan figuurlijk 'n reukje was, in het huis houden gebruikt, wetend, dat Nico er nieit eerlijk aan kwam En nu stond ze terecht wegens heling, 't Was 'n lamme perkara voor het mensch, dat er overigens zeer net en fatsoenlijk uitzag en ze mocht dolblij rijn dat het O.M. zich bepaalde rhet tegen haar f50 boete subs. 25 dagen te vorderen. MANE, THEKEL, UPHARSIN, De bankwerker J. W> du Pont was indertijd door de Alkm. rechtbank tot een voorw. straf-veroordeeld. Gedu rende den hem opgclegden proeftijd maakte hij zich opnieuw aan een ernstig strafbaar feit schuldig, met gevolg dat heden de rechtbank besliste, dat ook de voorw. straf op hem zal worden geëxecuteerd. OOK WAT MOOIS. De 44-jarige snijder Ger. Jac.- Corn. Bontekoe, stond terecht met gesloten deuren. Hem was ten laste gelegd art. 250 wetb. v strafre.cht en dat nog Wel met zijn eigen 14-jarig dochtertje. Het O.M. eischte tegen dezen „Bontekoe", waar wel degelijk groote vlekken aan waren, 8 maanden gev. JANTJE HEEFT WEL WATLRAAR GEDAAN. De 21-jarige werkman Jan Stuilbergen stond terecht ter zake twee vermogensdelicten. Om te beginnen had Jan op 31 Juli van/n partij ,van 7 zak btoemballeni, die hom door G. Brakenhofr waren toevertrouwd, om die thuis door zijn moeder en zusjes te laten pellen, er een hoeveelheid achter gehouden. Voorts had Jan van. een 100-tal loten a f 1.der Zaanl. loterij, die hem in commissie waren gehouden en waarvan, hij 10 ct per stuk provisie genoot, er 25 niet verantwoord. Later, toen Jan nattigheid begon te voelen, heeft hij het bedrag f 22.50 door bemiddeling van den burgem. v. Castricum zoo successievelijk aan gezuiverd. Jan stond heden nogal heel vrijmoedig ba redenee ren en beweerde dat het niet zijn bedoeling was ge weest om die bollen ztch 'toe te eigenen, De zak was stuk en toen had Jan er 'n handje uit genomen, dat hij' later aan Brakenhof zou hebben teruggegeven, maar hij was er niet aan toe gekomen, want voor hij aan zijn voornemen gevolg had kunnen geven, kwam de' politie en al zulke vieren en vijven meer. Maar Jan, mèt al zijn redeneerkunst, bereikte slechts 'n negatief resultaat, zooals bleek uit het requisitoir van den Officier, strekkend tot Jans veroordeeling tot 6 weken gevangenisstraf, EEN OUDE KENNIS. De heer Petrus Dekker, koopman te Alkmaar, -die vroeger zoo sporadisch wei teens in orizie rechtsrubriek optrad, fiet den laatsten tijd niet veel meer van zich spreken, maar heden handhaafde hij zijn ouden roem en werd ,maar tevergeefs, op het zondaarsbankje gere quireerd, teneinde terecht te staan ter zake wederspan- njgheid. Op 14 Augustus was Petrus op do Zaterdagsche markt te Alkmaar 'in actie gekomen «m aan 't knokken geraakt met een ander marktbezoeker. De „polizei" werd lelephonisch opgeroepen en 'n paar agenten wa ren weldra op het slagveld, waarop Petrus werd ver zocht om meer naar 't bureau te gaan. Maar Petrus was daar niet voor te vinden en nu werd er natuurlijk geweld gebruikt, waarbij Petrus zich zoo duchtig weerde, 6 politiemannen i^odig waren om Petrus in 't schuurtje te leggen. Een der agenten kreeg nog een trap tegen de buik. J Tegen den niet vei schenen recalcitrant werd thans 1 maand gev. gevorderd. EEN FIJN PHIL1PPICA. Te Den Helder, de stad der uitgezochte qualificaties bij ifiLnemendheid, kreeg op 5 Juli do werkman Pieter Corn. de Vries het aan den stok met een buurvrouw, zekere mej. Cornelia Steeman, huisvrouw van Pieter Dogger, die met de vrouw van Piet }n buurpraatje hield. Dit zinde Pietje blijkbaar niet «n hii begon nu zoo geweldig tegen Kee uit te pakken en genruikte daarbij zulke uitgezochte uitdrukkingen, dat met do Schager Courant, indien wij deze smakelijke titelatuur ook maar flauwtjes zouden weergeven, als een pornograehisch ge-* schrift uit de woning zou verwijderen. De president vond het zelfs te fraai om er nog met den bedrijgde over te spreken, maar deze was niet zoo kieschkeurig en begon al spoedig alles in 't breed op te lepelen, zoodat de president, die haast begop te blazen, maar gauw hrt. woord gaf aan het O M. dat tegen den niet verschenen beklaagie f 20 boete of 20 dagen vor derde. OP DE TEENEN GETRAPT. Ten tweede male werd nu de znak behandeld tegen onzen stadgenoot Hendrik Everts, die ook nu weder van geen belangstelling had blijk gegeven. Maar do beschadigde portie, de 17-jarige L. v. d. Bel uit St. Maarten, was thans behoorlijk present. Het bleek dat de dagvaarding hem niet had bereikt en. dat bij daarom de vorige maal niet was opgekomen. Dat scheelt hem 25 pop boete. V. d. Bel had dan op 27 Juni ♦Everts op de leenen1 getrapt en deze daarover zoo „heftig" geworden, dat hij maar z'n mes had gelrokken en v. d. Bei 'n pik in 't voorhoofd had gegeven. Erg was die prik niet aangekomen, maar het blijft toch altijd gevaarlijk met het mes te exeroeeren, zooals bleek uit den eisch van. het O. Mj, dat tegen Everts niet mindeir dam 2 maanden gev.vorderde. WILLEM VOND ZOO'N RING'. 'N AARDIG DING. De Aikmaarsche los-werkman Willem Bleeker was op 11 Juni aan 't werk in een vrachtschuit, die op het Luttik Oudorp lag. Zoo en passant scharrelede hij met zijn vriend Henk Klasing eens in het vooronder cn vond daar een gouden ring, die aan den schipper KI. Veenis van Winkel toebehoorde. Willem was zoo vrij zich dien gouden ring toe te eigenen, maar Véenis nam daar geen genoegen mee en deed aangifte. Heden werd bij verstek tegen Willem 1 maand geiv. gevorderd. ,PiET GING OOK VOOR BOEMAN SPELEN. Piet Ossendorp, t 'n arbeider te Enkhuizen, was ver stoord op zijn buurvrouw, mej. Mantel en kwam op Zondag 15 Augustus ongenood naar woning binnen om haar eens onderhanden te nemen over het feit dat zij Piet's kinderen altijd bang maakte. Piet ging zoo te keer, dat de bejaarde Kees Mantel hem verzocht de woning te verlaten, aan welk verzoek Piet echter niet wenschte te voldoen. Met behulp van zijn schoonzoon Kees Pruijs (niet de beroemde liedjes-zanger) werkte Mantel den lastigen Piet de deur uit. Ter zake huisvredebreuk werd thans tegen hem f 20 boete subs. 20 dagen hecht ge vorderd. EEN ONVOORDEELIGE KLANT. Bakker Gerrit Vader, op het Luttik Oudorp, hoek St Anna straat te Alkmaar, kreeg op 3 Augustus in zijn win kel zekere Franciscus Leo nardus Gitsel, een zwervende straatkoopman, «dlie brood en korstjes kommandeerde. Gitsel had te voren zijn dorst reeds rijkelijk gelescht en dit was zoo best aan hem te bespeuren, dat de bakkersvrouw Anna Kaandorp hem verzocht zich 'te verwijderen. Verontwaardigd over deze weinige 'waar deering op zijn klandisie sloeg Frans toen een winkelruit in. Eisch f 15 boele subs. 15 dagen. EEN ONGEWENSCHTE TRAKTATIE. De landman Corn. Kunst bevond zich op 16 Aug. in het café van Jurrie Lont én was in zoo n royale bui, dat 'hij iedere bezoeker tolde trakteeren. Ook boodt hij zijn dorpsgenoot Simon Bakker een 'gelagje aan, maar dit viel bij Bakker, die zelf verklaart dat hij Corneli^ niet kan uitstaan, in zoo'n slechte aarde,- dat deze eeni kogelflesch greep en Kuut daarmede een gat in. het hoofd sloeg. Bakker had op 'n.meer zachtzinnige manier de aangeboden traktatie kunnen „afslaan" en zich als dan kunnen besparen; dat de Officier tegen hem 1 maand gev. vorderde. •- reeds viain .verre bew.ees, diat de k-todere/n zich dm eene onbeperkte vrijheid v-eriieuigide/n. Zelfs het allerklekuste zat nog schreiend irn het laigie hioutieoi' wagentje, «zieker hongerigien moe, en itCch was er ge^ne huUpviaardliige hand K>m het naar: boven, maar bed te brengen. B-ij heit riten viara, het jonge meisje stormde d;e uit-1 gelaten troep terstond op haar af. „Juffrouw MaJgareta! Juffrouw Margareta! Mama is zoo -erg gevallen- Zij ligt te bed! E/n wij mogen- van avond' opblijven zoolang, wij willen!" ,^Govallen?!" Verschrikt isohoof mejuffrouw von Utternhotten' het luidruchtige troepje op zijde cn vloog de trap iop. Alle deuren «stonden wagenwijd; open, en ui;t de slaapkamer klonk haar de izachte, klagende slem dar vrouw van den muzd'elkmeester tegemoet .„Marde, zijit gij ar weein? Aichi, ihaal Lies je toch gauw boven, ik hoor 'het kind al sedert een half uur schreien 1" Margareta 'trad over den dtreimpel, ten de «zieke we-rd donkerrood van schrik. „O, zijt gij het, waarde juffrouw! O, neem mij het niet 'kwalijk, dat de les niet afgezegd, is ik had geene levende ziel om te zenden". „Mevrouw Helm- Zijt gij ziek? In 's hemels, naaia, wat is ar gebeurd? I" «Die zieke drukte hartelijk de toegestoken hand. ,„0, goddank, niets bijzonder ergs! Het had ve-cl erger kunnen afloop en. Wij wilden gordijnen ophan gende ladder gleed uiten toen heb ik mijn voet gebroken'! Toch beter dam dien halst" „En gij' 'Idgt 'dlaar zoo geheel alleen?" „Mijn man dö per telegraaf voor drie dagen naar Lutzenbupg geroepen. Mariie heeft eerst den dokter gehaald en is nu naar mijne vriendin, de vrouw van den ontvanger van registratie, of zij mij kan- komen helpen. 'Ik hoop het. Zij heeft geene 'kinderne eri haar man is zoo goedi lEini nu joelen de kinderen iin den' tuin,, geen van hen vertoont zich hoven eri j Ldteisje schreit zoo Eene angstige uitdrukking kwam op- het gelaat van diie zieke en hare wangen werden donkerder ge kleurd1. Ongeduldig richtte zij zich op. „A.ch, wie/Ik •een ongeluk, zoo hulpeloos daar te moeten neder- j liggen. Gij kunt niet gielooven, hoe moeilijk het is, ais men Margareta stond naast die spreekster en drukte haar izacht dn de kussens terug. '„Blijf stil liggen,1 mevrouw Helm en wind u niet op. Ik zal Lies je j halen en naar bed brengen!". „Aich, izoudt gij; dat wöJlleai? O1, lieve besteI Het jonge meisje was needis met haastige schre den weggesneld'; weiinige oogenblikken later ver stomde het geschrei in dien tuin, <en met teed'ere iief- kooziinigen tdle kleine geruststellend', trad mejuffrouw von Uttenhofen spoedig weer met het «kind op don arm de kamer binnen. (Mevrouw Helm behoefde haar nauwelijks eenige aanwijzingen te geven, zij zorgde vlug voor hte mon dige, zette de melk op het vuur, maakte het kleine 'bedlje dn .den kinderwagen in ordle «en begon het kindje te wasscihen. Liesj.e verzette zich wel een beetje tegen de vreem de dame, maar Margaretha's zachte, liefdevolle stem werkte als een itoovecrmidldel op het overver moeide schepseltje, zij: snikte nog -een paar maal, v,eria.ngdie naar hare moeder, en liet zich dan tevre den naast do zieke dm het wagentje 'leggen. Nu nog die een paar begeerdge teugen, en de oogjes vielen reeds toe. „ïNu ga ik 'de andleren 'halen! Da havehgontpap, die op het vuur staat te koken, is zeker het -av/and- e.te«n?" fluisterde Margareta. „Met sneden brood er.bij! O, lieve, beste juffrouw hoe zal ik u bedanken' „St!" glimlachte het jonge meisje «en legde d'en v inger op den mond* liane oog en stnaaldJèn en hare wangen werden zacht rood gekleurd. Welk een vreugde was deze ongewone werkzaam heid1 voor haar! Welk eene voldoening en bevre diging, was hei die izileke behulpzaam en voor de kinderen nuttig, te zijn. Zij huppelde snel weer naar den tuin, terwijl de arme vrouw met een 'diepen zucht van geruststel ling haar slapend kind' aanschouwde. Daar beneden in den tuin ontstond eerst,«en 'heete strijd. De jongens verzetten zich krachtdadig tegen de beperking hunner vrijhTeid, on de medsjes stoven kweelënd als jonge vogeltjes naar alle kanten heen en juichten: „Vang ons eerst, tante Margareta. Vang ons". lE'n dat deed het jonge meisje ondier lachten en schertsen, en bare* ifrii^sche, 'beminnelijke manieren' verrukten de kiimdterem en lokten ze onweerstaan baar in de uitgebreide armen. Weldra hing die wilde schaar aan 'hare kleedeben en evenals vroeger die .rattenvanger van Hameln trok Margareta het huis bannen'. „Als gij nu heel bedaard en zoet zijn, vertel'ik u onder het avondmaal eene vertelling". „O ja, eenie vertelling." „Van Indianen? Anders luister, ik niet". „Indianen? Neen, maar van' zeierooYers „Ook mooi. Komaan 'dan maar". „Maai* gij «eet in de keuken en maakt geen leven. Lies je slaapt". ,yOch kom, «eon beetje lawaai (hindert dat ding niet." „Och vertel! vertel! begin nu". „Goed, luistert maar. Er was -eerus .een zeer rijk koopman „Had hij honderdduizend gulden1?" „Ja, honderdduizend en nog meer. Hij woonde in Hamburg", cn Margareta ©loot de keukendeur ach ter zich toe en. begon gedUrende de vertelling de ta fel te» dekken. De grootste kinderen bielpe«n' haar borden en lepels klaarleggen, zeer "zacht en behoed zaam, 'Om geen woordi vian het verhaal te missen. «En welk leeme heerlijke en interessante en -einde loos lange geschiedenis was dat. Zij' boeide die toehoorders nog isteed©, toen die klaar waren; met eten on nu flink gekamd on ge~ wasschen werden, ja, zij wia® nog niet aah bet einde toen Margareta haiar groepje naar de groote slaap kamer .voerde, waar langs 'de gewitte muren groote en kleine lediikanten stonden. „Maar eerst uitvertellen, «anders slapen wij niet". „Goed, 1'k zal bij u gaan' zitten en toet -einde ver tellen; maar dan moet gij ook terstond' gaan sla pen". Een gedempt hoezee, M'efkooziingeai ten' vleiende woordje© -de groote kinderen ontkleedden' zich allen, en sprongen in hunne bedden, voo;r «de kléi nen zorgde Margareta ten legde ze ter rust. To/en deed ze de gebloemde gordijnen toe en ging naiast liet bed' von het kleinste zitten om verder te vertellen. Hef eerst, zoo spannende verhaal werd' steeds kal- mer. 'De arme, geroofde koopmanskin de ren waren gelukkig uit de handien der zeieroovers bevrijd en in de armen der ouders teruiggevoerdl, en nu leefden zij stil ten aten hunne soep -en lieten zich uitkleed en en naar bed brengen en begonnen te dlroomen. Het eer ste was het KerstkindjeSteeds zachter werd de stem der verhaalster, en de oogjes vielen 'toe, en weldra klonken, uit enkele bedjes 'diepe ademha lingen vast en rustig. „Ik ben nog wakker; tante Margareta* Kom bij mij!" werd'bij h$t venster gefluisterd, en mejuffrouw von Uttenhofen verwisselde onhoorbaar van plaats. Wordt vervolgd'.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1920 | | pagina 1