TWEEDE BLAD.
De dingen om ons heen.
FEUILLETON.
Donkere Schaduwen
Bïnnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 4 December 1920.
63ste Jaargang. No. 6733.
Men kan niet zeggen, dat de toestand in Europa
ér in de laatste weken voel duidelijker op geworden is.
Vooral het oosten baart nog gedurig nieuwe zorgen
en het hoeft er allen schijn van of de toestand nog
veel -ingewikkelder gaat worden, dan hij thans reeds is.
Men heeft voor den heer Krassin een lijstje van
wenschen klaar gemaakt, hetwelk, als men er in Mos-
keu mee accoord gaat, de basis zal kunnen worden,
voor een overeenkomst om den handel tusschcn Kus-
land on Engeland weder, te beginnen. Dat lijstje is
vrij» veel omvattend, al beantwoordt het volstrekt niet
aart de verlangens van de Britsche kooplieden en
m'.dbclcggcrs die met oude schulden zitten, en even
min aan do wensc-hen van Moskou zelf, dat'in'eert
hervatting der handelsrelaties zonder meer een poging
jnoont te moeten zien om de erkenning van de soviet-
ropubliek als negeering op de lange baan to schuiven
Tevreden met deze regeling is dus niemand. Noch in
West-, noch in' Oost-Europa, iedere partij ziet in. de
regeling oen poging tot bcnadecling der eien belan
gen, wensclit voor zich zelf meer, voor den ander
minder. Dit nu is een algemeen mcnschelijk ver-1
schijnsel, dat we als zoodanig geen bijzondere op
merkzaamheid zoudén hebben te schenken, doch het
wordt iets anders, wanneer zulk een voorstel de basis
bedoelt te zijn tusschen twee partijen, die reeds daar
om gelijkwaardig zijn, omdat de een den ander met
geen menschenmogeiijkheid direct kwaad kan doen. Al
net kwaad, dal die twee elkander konden bc.rokkemem
is geschied en zal ook verder kunnen geschiodèn, al
worden er inplaats van éert, zes handelsovereenkomsten
gesloten. De Sovict zal kunnen doorgaan met hare
ondergrondsche propaganda voor het Bolchewisme, een
propaganda, dio door particulieren gevoerd niets
niet haar als regecring behoeft te hebben uit te staan,
nietwaar? Moskou zal zonder blikken of blozen zeggen
géencrlci verantwoordelijkheid voor de handelingen van
particuliere aanhangers van de communistische theo-
rlën op zich te kunnen nemen, wanneer Engeland te
oenigcr tijd door die propaganda last mocht krijgen
In liidiö of elders. Engeland zal zijnerzijds natuurlijk
toelaten, dat Engelsche kooplieden blijven, stoken le
ien de Sovietregecnng, zoolang zij de hoop koestaren
van een andere regeering in Rusland, terugbetaling
hunner oude vorderingen te verkrijgen. Zoo zal alles
precies zoo blijven als het is, alleen met dit onder
scheid, dat niet de regeering officieel elkanders te
genstander ondersteunen, doen dat zij deze onder
steuning oogluikend door hare onderdanen zullen laten
verleenen.
De Engolsche regeering schijnt metterdaad heelemaal
niet met "animo dit voorstel te hebben gedaan, doch
veeleer te hebben gehandeld onder den aruk van ©en
deel harer aanhangers, die zich van de hervatting van
den handel, koeien met zeer vele gouden, horens be
loofden en die in. het parlement en in dc pers wel
ixms lastig zouden kunnen worden voor de regeering.
Wel is waar is de meerderheid waarover Llovd
George in het Parlement beschikt, enorm groot, doch
hecht is zij alles behalve en herhaaldelijk hebben in den
Jaatsten tijd loden der Arbeiderspartij en de Asquith-
liheralcn haar voor een nederlaag moeten behoeden,
daar hare eigen aanhangers of niet voldoènde opkwa
men, of zelfs tegen do regeering stemden. Dit is to
verklaren door het fait» dat de tegenwoordig© meer
derheid werd gekozen om „den vrede te winnen",
zooals het toen heette. Er werden cl; er lei voorspiegelin
gen gemaakt (waarvan er verschillende, zooals de be
taling door Duitschland cn het ophangen van den Kei
zer wel wat al te kinderachtig waren om ooit in ver
vulling te gaan) en op grond van dit den kiezer voor-
voorgehouden lokaas, kwam de meerderheid tot stand.
Do vrede evenwel heeft volst nokt niet opgeleverd wat
men er van hoopte en het gevolg is, dat er ook op,
politek ebiied oen soort malgaise heerscht, die zien
uit in antipathie en die nog wordt versterkt door de
ongunst ie toestanden op commercieel en economisch
gebied. Vandaar dat. dc regeering herhaaldelijk moet
passen en meten, hier wat moet toegeven om daair
wat gedaan te krijgen. Met andere woorden: moet
schipperen. En een regeering, die daartoe overgaat is
voer een principieel© politiek in andere opzichten ver
loren
Hot is nog niet zoover, dat Lloyd GeoTge zal moe
ten heengaan, en het is zelfs zeer de vraag, of ver
kiezingen thans of binnen de eerste zes maanden hem
niet opnieuw een groot© meerderheid zouden geven.
Dochdit is niet omdat men zoo met het regime van
DOOR NATHALY VON ESCHSTRUTH.
18.
Joriède was maar al te blij, voortaan de ha&r zoo
onsympathieke ziekenkamer te kunnen mijden, en als
'zij levendig, ruischend en elegant als een© vorstin voor
.een kort bezoek verscheen, dan gebeurde het 6lechts om
de tante ware wonderen te berichten, hoe veel last en
moeite dé huishouding toch gaf, hoezeer al hare energie
en bedachtzaamheid noodig waren, om de ontbrekende
huisvrouw en den strengen gebieder te vertegenwoordigen
hoe zij tijdig nog enkele onbetamelijkheden had ontdekt,
ontrouwe dienstboden door nieuwe, betere had vervan
gen en zich om zoo te zeggen opofferde in liare zore
voor het kasteel Triberg,
Juffrouw Buschmann accompagneerde deze'ontboeze
mingen levendig, wenschte mevrouw von Thungcn en
geheel Triberg geluk met deze bijna onontbeerlijke ver
tegenwoordigster der belangen van het goed en de zieke
was spoedig overtuigd van Joriède's onmisbaarheid en
diep geroerd ,dat hét lieve, onzelfzuchtige meisje al
naar tijd aan die zware plichten wijdde.
Ook juffrouw Buschmann had het drukker dan ooit
•on verscheen slechts nog voor de allernoodzakelijkste
diensten in de kamer harer meestenep meer en meer
werd elke zorg voor de zieke op zuster Margareta'3
schouders gescnovei), cn het jonge meisje nam gewillig
alle werk op zich, zoodat zij eindelijk geheel halleen als
goede "eest bij mevrouw Alma verloéfdo.
Ofschoon (Ie omgang met het zoo beminlijke, liefde
volle meisje de zieke zeer veel goed deed, ging de gé-
nezing niet vooruit, ja liet kwam Margareta dikwijls
voor, alsof de pude vrouw steeds zwakker en lijdendor
werd. Dc jonge diakones was nog veel te. onervaren
om zulk oene ernstige inwendige ziekte juist te kunnen
beoordeelen;- zij hield zich met strenge nauwgezetheid
aan de verordeningen van den dokter en vermoedde
niet, dal de behandeling van den weinig beduidenden
jongen arts geheel verkeerd was.
In het eerst had hij zeer onder den invloed van
gravin Perpiguan verordeningen gegeven, die de kwaal
eerder bevorderden dan stuitten, en toen deze steeds
toenam, verloor bij geheel den helderen blik en tastte
op goed geluk in de duisternis rond, te vergeefs van de
oene of andere, nieuwe poging beterschap hopend. De
oud© huisdokter!had eene badplaats moeten bezoeken en
zoo kon zijn plaatsvervanger niet eens meer raad en
aanwijzing van hein krijgen zich schriftelijk tot den
ouden hoer. ie weadteao, vond hij beneden zijne waardig-
thans is ingenomen, doch alleen omdat de tegenwoor
dige-premier herkozen moot worden, als SpeenhofY
Kamerlid van Bommelhuizen„omdat er niemand an
ders waa."
En nu moet .deze regeering, die geen innerlijk©
kracht bezit, behalve de verschillende groote binnen
lands che quaesties ook nog vragen oplossen, als de
Russiscne, de Mesopotamische, de Grieksche. Om van
.de Egyptische en het Indische probleem maar in het
geheel niet te spreken.
Men kan dus van le voren reeds zeggen, dat wan
neer Moskou - wat niet geheel en ai uitgesloten
schijnt te zijn liet Britsche voorstel afwijst, de
internationale toestand buitengewoon lastig zal wor
den. Natuurlijk kan Engeland dan dé schuld voor het
mislukken op Rusland schuiven, doch daarmede is
niemand gebaat, vooral niet degenen, die in de over
tuiging leven, dat er uit Rusland groote voorraden
brandstoffen en granen en grondstoffen voor de tex
tielindustrie zijn te verwachten (en dan natuurlijk:
veel goud) en dat Rusland een groot afzetgebied voor
Britsche exportartikelen zal zijn. Wij hebben 'reeds
vroeger uiteengezet waarom wij gelooven, dat al die
verwachtingen ongegrond zijn en dat er in Rusland
noch veel te halen, noch aan Rusland veel te le
veren zal zijn.
Dit voorstel van Engeland, om het even of het ver
worpen ot' aangenomen wordt, zal er toe strekken de
verhouding tusschen Frankrijk en Engeland, die lang
niet meer is wal z ij zijn moest, nog wat minder goea
te maken. Wel kan geen minister het woord voeren of
een interview geven zonder den nadruk te leggen, op
de buitengewone goede verstandhouding, maar wie niet
blind is, ziet de scheuren overal. Trouwens Frankrijk
dat ten slotte de overwinning in den Oorlog toch ook
voor oen goed deel heeft te danken aan Het geld, dal
'hét jaren lang bij handen vol in Rusland belegdiq,
heeft feitelijk minder reden, dan welk ander land ook
om zoo te staan op de terugbetaling der Russische
staatsschulden. Ons land, dat. zijn vier procent heeft
gehad en daarmede uit, dat van al de Russische stoom
walsen, die Duitschland zouden verpletteren, totaal geen
profijt had, zou veeleer recht hebben op betaling aan
to dringen. Maar .die waarheid ziet Frankrijk niet in.
Of misschien kan de regeering ze niet inzien, aange
zien het „Rijke Frankrijk" tegenwoordig dien naam
allesbehalve meer verdient; Een vluchtige»blik op de
noteering der francs en der Fransch© leeningen be
wijst dit reeds.
Nu Engeland dezen stap heeft gedaan, is de onrust
In Frankrijk zooal niet minder geworden en het spreekt
dat elke nieuwe stap van Londen in Parijs met groote
omzichtigheid wordt gadegeslagen.
Om het e»ven of aie stap Rusland, dan wel Grie
kenland geldt.
D© Curzonnota, waarover wij morgen schrijven, is
ook weder, precies van dien aard om den bondgenoot!
in Parijs, en zelfs die in Rome eènigszins kopschuw1
te maken.
UITKIJK.
NIEUWE SCHOOLSTRIJD.
Mén scllurijtft aam Ihet Hdbltdi
De bewofaems- rvam d© pro/vim ca e Gt!o hingen (hebtoèn
zdiCöi atttajjd. met v-oorlietflde verdiept in quaesties van
godsidae-nstiiigen aaiijdi en (builten tonm geestelijken fol
ders om ig-e.1 ie'Hhielbibecrid iop tTueioTojglscih igeihied, met liet
geivlolllg dat 'ar im dien loop deir jaren vele mdeiuiwe isec-
tenon «e-ctetjeis ontstonden, die, am vaak kleine, sleoht
ge-mtoutoelKdei, slechts .vieinllitehte en slee hit verwarmde
gdbbuwtijeis onlder ieddinig. van den een oif anderen
kleermaker, 'schoenmaker, otf winkelier, dde zich veel
in bijlbeliscliie quaestie (verdiept had', hunne 'godsdien
stige 'sattnenkoimtsiein' Melden. Dit toe/dlrijif droeg voor
de gemeenschap een betrekkelijk onschuldig karak- -
ter zij, die eraan -dieelnamem, waren rustige bur
gers, zij vielen nieanand lastig en de ko'sten noodig
voor de toeoefening van'hiun 'godisidilensit, weridien door"
h'en zeiif gedragen. En ook later, toeri de aanlhamg
van sommige vareenliigilmgeai 'zoo- groot 'was, diait ze in
enlkeile gemeenten scholen konden .stichten, bleef de
gemeenschap 'buiten 't igëdiimg. De kosten van huil
sectariseh onderwijs werden d'oor hen zeÉLf ge/d-ragen
en onrustbarend' groot wend' helt aantal bijzondere
scholen dat ze stichtten niet, diaar ze dn 't algemeen
niiet over genoeg .fobdteein beschikten olm aan de
voohscblriften voldoende gehouwen te dloen verrijzen
te voldoen en helt no-oddge personeel toehoiorlijk te
bezollddgen. N
Weliswaar nam toot aantal toe, naartmiate de toe-
liaigle'n .voor toazotldigiiintgi van heit, ipersoneel, vtoor zoo
ver ze uit 's Rijks kas klwamen, igro'otor wedden,
maar be'dehkélijllce- varm-eih nam 't verschijnsel niet
aan dn de jaren toen 't bijzondere onderwijs nog bij
helt openbare was adhtergesteld. Thans echter, nu üe
gelijkstelling van openhaar en bijz-ond'er ondierwijs
sinds eeniigen tijd een. fedit is- geworden, nni dus de
v ©re omgingen, die 'bijzondere scholen willen oprich
ten, géén financieele oiftfe-ris meer behoeven- .te vra
gen van do ouders der kinderen dlobr wie hunne in
richtingen bevolkt, zullen worden, zal <d.e toestand dn
vel©' gedeelten van de provincie Groningen en miis-
sdh'ien ook wel in .andere streken; van het land een
held, want „zwart op wit" springt iedere onwetendheid
dubbel scherp en gevaarlijk in het oog
Zoo gingen de dagen stil en eentooni'g voorbij. Tot
Jorièdes groote tevredenheid deed de „vrome, som
bere sichadiuwri, izo-oalis zij Margareta 'dikwijls iro-
nisch noemde, volistrekt geiene poging om zich op
paden te iwiaigen, die die jonge gravin als vo'or haar
„gesloten" badi vertelaard.
iWaiarlijk, diiit stille geduldiige persoontje met het
madoirinagezdehtje en,die .altijd gelijke, 'vriiendielijke
zacllutfmoediigheid beteekendie voor Triberg niets an
ders dan Oen geest, eene Schaduw, die in stilte haar
gang gaat, ivoor niemand zichtbaar, zoo niet -als enkel-
leyensteeken dükiwijilis ernstige wijzen'van ©en ko-
raallgezamg of volkslied door de open vensters we-
•ren gehoord.
Margareta. speelde niet als een© kupsternare®, maar
met diep ernstig gevoel, dikwijls- - uren 'lang eigen
phantasiieën, waarover een waais van weemoed, en
zulk 'een hartroerend! verlangen dag, dat mevro.uw
voin Tlhüngen de Ihiandeni vouwde, ©n zeid©: „Wat ls-
er toch iii uwe stem en in uw spel, zuster Margareta
dat mij zoo vreemd, tot in het diepst van het gemoed
doet "ontroeren/? Gij spreekt, evenals gij speelt. Uw©
stem gelijkt uwe melodieën, in beide ligt iets onver
klaarbaar eigenaardigs."
De zon had den geheelen voormiddag van den on-
bewolkten hemel hare brandende stralen neergezonden.
D© jasmijn geurde zoo bedwelmend, de vogels vlo
gen zoo laag ©ene doffe stilte heerschte onder de
rocrlooze, onbewegelijke boomtoppen.
Vol verlangen blikten aller oogen naar den hori
zont, of er boven de verre bosschen geene witte wolkjes
zouden opstijgen als voorboden van een gewenscht on
weer. Niets vertoonde zich echter; de lucht bleef hel
der en schitterend, en de zon daalde langzaam, steeds
schuiner vielen dé schaduwen en van den zeekant
woei de eerste, frissche bries.
Joriède had in de groote, koele zaal op de sofa'
86 Iien luchtig wit kleed golfde om haar heen, hals
en armen glinsterden als ivoor door de kanten, een
ruiker muurbloemen hing verwelkt in haar ceintuur
en zond stervend zijne sterke geuren tot haar op.
Joriède hield van deze bloemen, zooals van alles,
wat <J© zenuwen opwond en hartstochtelijk prikkelde.
Zij trad aan het venster.
Eindelijk! Eindelijk!
De zinkende zonneschijf wierp hare bloedroode stra
len over. haar gelaat het scheen, alsof haar wit
.kleed in vlammen werd gehuld.
Nu wordt het tijd.
Door hare zooeven nog zoo trage en lustelooz© ge
stalte stroomt leven
zeer be'débke^ljk 'karakter gaan Bedank9-
lijk 'omdialt bet aawtaj «cho-lwi en 't aam-tal lomid&rwij-
zers- dn> yele gemeenten twaa; drie maal ?oo- grorot
wordt aJlte voor het beretüken yam goede resultaten
moddig dB, toédejikelijk ook omdat dientengevolge aatn
d© openbare kassen dtie van gemeente en rijk
beilde oinncodfig zvyare edöchem geatedd wprden im
dézen toch al zoo zrwaren tijd, 'bedenkelijk ten slotte
omdat d'oor dit te ver gedreven sectariam© de een
dracht onder d© bevolking meer en meer dm twee
spalt. dreiijgt t© verkeerem.
Hoe erg het lo'open kdn als gevolg vam id© zotoge-
nteamde pacifiiicaiiie. op onidterwijisgetoiied pacifiioaitri©,
oimidiat die liinker- ©n Peclhiteirtgutoepein) im ld© kamer eim-
dellijfc dn diezeiUfde sichuit zijn terecht gekomen!'
wordt wel het sprekendst 'gedeimiomstreericL dloor den
toestanld te Ouirtesohiip, een bburtt van de Noord-Gro-
ndngjscne gemeente Utiitihuize-rmeed'em Vóór d© gelijk-
etefUlinig tussclhen open-baar en 'bijzonder onderwijs
was daair één©- openbar© lager© schools waar Ihet
meerendeel der kinderen onderwijs ontvangen. Slechts
enkele ouders vonden 'het. openbare onlderwijö zóó
uit don. toooze, d/art. ze hunne kinderen eraan waagden
om ze 'k morgens molt een wiagen te brengen maar de
christelijk© sohopil te Roodcisidhio-oll1, vanwaar ze- ls-mid
dags de aflstahd toedraagt onigeveer een uur 'gaans
te voet terugkeerden. Thans, oifisichtoom de be-
p.aiding.em van de niieuwe subsildlieering nog zoo' th<eefl
jónig zijn., is Omdesctodp al drie scholen rijk: de oude
openbare en twee nieuwe, n.Jl. een (met deh' bijbel en
een gerefo.rmeeird-e. En dat vocw* in 't geheel onge
veer 120 kinderen. Het resultaat? Im de eerste plaats
geestelijk nadeel voor de j-euigfd. I/mmers is het bui
ten kijf dat er veel beter en veel degeilijker onder
wijs z-oiu kunnen worden gegeven wanneer dlie 120
kinderen., vendeeil-d oiver 6 klassen dn, eene school,
aan 3 oif A leerkrachten wanen toevertrouwd, dan
thans het geval ds, nu aan dde'. drie schooltjes enkele
onderwijzers.drie of vier klassen voor hun rekening
krijgen. En verdere resultaten? Gioote schade voor
de gemeenscha pi, die ide oprichting en 't oudeiboiuld
van drie scholen, moet dragen en toehoort te zorgen
voor de salanieering van. aneer onderwijzers dan er
nooddg zijn om het onderwijs go eid© vruchten te-doen
afwerpen En ten slotte groot nadeel voor de ver-
standlhoudang onder de 'bevolking wan 'dezellide isitr-eek,
die elkaar steeds bo-oZer aanzien én is'tleeds rneer erop
ui-t zijn iom- elkaar in 't waanwafer te zitten en el-
kaars scto'olen te bienad'eelen. Zoio zijn-de ivoomstanlderis
der openbare ischool te -OiudeschSp-, bevEeeisldi (dot door
steeds dootogaand© ontvolking hun 'school opgeheven
zou worden, al zoo ver heen gekolmen Idat ze per ad
vertentie een aam-ge kocht huis op 'gemakkelijke voor
waarden te huur aanboden aan (iemand rniet, een
groot gezdni, mats dde genegen wois zijn'kfinderen naar
de opento. school te sturen! Zoo iets izet naüuiUrlij'k
k.waadl bloed bij de (tegenpartij., de 'kinderen hooren
thuils over dergelijke dingen' spreken, wordlen diaar-
d.dor tegen -elkaar opgehitst en 't geVolg van een ©n
ander is/ 'dat ld© verhoudingen hoe Hanger hu© meer
gespannen worden.
Het voorbeeld van' OuldeBCbüp staat totmutoe gelhk-
kdg op zichzélf, maar ook op andere plaatsen zal rpen
binnenkorit toestanden krijgen, dde -een dergelijk 'ka
rakter dragen en .tot gevolg zullen hebben, dat er
met vaak minder nobele anidldeleö een steeds .scher
pere strijd1 eal word'en gestreden, waardoor .aan- de
gemeenschap én geestelijk én financieel ontoereken
baar grotote scha.de zal w'orden. toegebracht.
RARSINGERHORN.
De- IJsclub. .iBansingeriioirn^—Hiarihghuizeu" Ihie'ld
Dinsdagavond j.1. verlgaderinig van' hare 1'eden. Van
de 77 waren er,, buiten helt bestuur, 2. .leden present.
Voorzitter, de' heer (D. Blaaulboer, opende de verga
dering ©n secretaris, de heer C. Klerk, gaf lezing der
notulen.
Ingekomen' stukkien waren circulaires «van den Ijs
bond I-Iol)tain(dis Nóor'derkwartier en van den >Schaat-
senrijde-rsb'onjdr, welke beiden voor 'kenniisgeving
wiedden -aangenomen. Voor inzending ter tentoonstel
ling'oip het igebied van IJs- en Wintersport, te-hou
den te Alllcmaar vanaif 15 tot en met 19 December aa,
zag .onze -afldeeling ge-eh kans- en voor geldelijke on-
dierstieu-niiinlg al evenmin, oimfdat zij rekening mioet-
houiden met de kas, fdie zich niet (lang laat gebruiken,
als 'het scimis op 'UitibeltaUing van- werkloo-zen op het
ijs dn den aanstaanden winter .mocht aankomen; dat
is genoegzaam 'bekend. -Om dezelfde reden neemt men
geen 'lidimaatisdhap aan van. den schiaatsenrijfdiersbond.
De rekening ©n 'verantwoOfliding over he.t ojfgeloo-
pen jaar wijist. aan eéne ontvangst van f 102.46 en eene
uitgaaf van i 33.81 K, zoodiat- er een'batig saildo is van
f 68.04/4. Do'or de beide aanwezige mi et-bestuursleden
werd .de ziaalk gecontroleerd.' en (i.n ojiid-e bevondieh.
'De Ibeisitiuiursivehloie'zdng luep gauw 'af; die beide af-
tredenid'em,, dé heeren Blaauboictr en -Moeiibeök wedden
hebkozen én -legden zich neer bij dit lot.
Tot afgevaardigde -naar de 'Alg, Vergadering op 18
Dec. ©js. «werd' gekozen de beer C. Klerk en .tot diens
plaatsvervanger de voorzatter, de heer Bl-aaubo-ecr.
Bij de bestuursverkiezing voor den IJsbond wór
d-en door onze afdeeling aangewezen: voor vice-voor-
TÜtter de heer J. Co.clk, tot len secretaris de heer Sar-
let de Solman en tot 2en isecretaris de heer P. C, Ak
kerman.. j
Verdier 'wordit besloten: le; oto het iw-erkloon op (hie-t
Zij grijpt naar de bel en brengt die driftig in be
weging.
Frederik verschijnt.
„Is Kraschowitz tehuis? Ik wil uitrijden.*'
„De jonge heer .wacht reeds sedert een uur op
het bevel."
Joriède haalt overschillig en barsch de schouders
op. „Dwaasheid. Hij vveet toch, dat ik met deze hitte
nooit voor zeven uur uitrijd. Nu moeten de paarden
worden gezadeld."
„Tot uw dienst, gravin."
De deur wordt gesloten en een plotselinge glim
lach vliegt even over haar gelaat
Hij wacht reeds sedert een uur Niet 'minder ver
langend dan zij ook. Hoe vroeg is hij vandaag van
het veld gekomen.
Joriède lacht. Dahne had tot haar gezegd: „In
's hemels naam, gravin, geef Kraschowitz toch geene
boeken te lezen, In plaats van zijn dienst te verrich
ten, ligt hij onder een boom te soezen."
Joriède had schouderophalend geglimlacht: „Bij zulk
een onschuldig kinderboek? Och kom, meneer de
inspèctor, de mensch leeft niet van brood alleen. Het
is toch vreeselijk, welk een ééntonig leven de jonge
man hier leidt en hoe hij elke geestelijke opwekking
ontbeert. Ik moet hem wel een weinig te hulp ko
men, en verzoek u heel, heel toegevend te zijn. Dc
lieden zijn immers alle vertrouwd het gaat toch
ook wel' eens zondör toezicht. En ik wil ook, dat
Kraschowitz met mij over de nieuwe literatuur kan
spreken."
„Zeker, zeker, gravin dat kan wel zoo geschikt'
worden", knikte Dahne goedig en liet zijn volontair
ongestoord bij de lectuur van het mooie, onschuldige
boek.
Een onschuldig boék.
,Het was een vertaling uit het Fransch én had een
der grootste realisten tot auteur. Het miste zijne uitwer-'
kiqg niet.
Sedert een uur wacht hij reeds. Joriède treedt voor
den spiegel en drukt den breedgeranden slroohoed
met den genialen, sierlijk godraaiden rozenkrans op
de korte lokjes.
In deze hitte1 kan zij het nauwsluitende rijkleed
niet aandoen zij zal in hare lichte,' luchtige phanta-
siekleeding in het zadel zitten enop de heks LorcP
lei gelijken, die zich tot den koenen jager nedor-
buigt on met een demonisch glimlachje fluistert: „Gij
komt hooit meer uit dit woud?...."
Als gravin Perpignan uit het slotportaal treedt, staat
Kraschowitz ïiog naast zijn padrd, met de hand op
het zadel..
Met brandende blikken ziet hij naar haar, zijne lip
pen trillen, maar hij neemt zwijgend den hoed van
ij« ie bépafyD" op £5 'CovVte1 pen uw en 2e.' -t*tl fcbt
bodélo-on w houdep op 5- conté ;per IM en -met 10
cents -exttra voor eli'k nieuw ia an&ewoarvea' -lid.
Na nog eendge bespreking over -te nemen maatrege
len ter -voorkoming mn ongelukken op bet ijs, over
die mogelij'klheid en de moeilijkhedd van te "houden
wödiSrtrijden, enz-, leM-t die voorzitter de bijeenkomst.
'T ZAND.
De uitslag van den voorwedstrijd te Schagerbrug
is als volgt, dat de aévolgende personen in aanmerking
komen voor den cindwedstrijd te Het Zand, die ge
houden 'zaï worden op Dinsdag 14 December in café
de. Jonge Prins, te beginnen s morgens om 9 uur.
D. Boekei, Winkel: De Lange, Wmkel; A. Peere-
boom, N. Nied-orp; E. Slikker, Oudesluis; C. Wat,
Valkkoog; P. C. ae Wit, Koegras; J. Zijp, Moerbeek;
WL dc Wit, Koegras; C. Slijkerman, Schagerbrug; J. v.
d. Oord, Moerbeek; P. Molenaar, Winkel; G. Schoorl,
Winkel; Ad. de Wit Cz., 't Zand; W. Keetman, Win
kel; G Slikker. Anna Paulowna; N. Stammes', N. Nie-.
dorp; J. Moerbeek, St. Maartensbrug; J. Broer, Scha
gerbrug: G. Slijkerman, Schagerbrug; Oosterman, Oude
sluis; C. N. de Wit, Stolpen.
De deelname bestond uit 50 personen.
DIRKSHORN.
„Die roede van 't lijf, de slagen vergeten", ziedaar
de eerste indruk, die wij ontvingen bij het binnen
treden der vergadering van de I.A.M.V., op Dinsdag
in het lokaal van den heer D. Bruin, waar de heer
liaspers van Midlaren zou spreken over het mili
tairisme. Tijdens den oorlóg werd een dusdanige ver
gadering alhier druk bezocht, en thans.....men schijnt
reeds al die namelooze ellende van den Iaatsten krijg
vergeten te rijn. Wat lijken groote menschen toch nog
veel op kinderen. Geen wonder, 'dat ze steeds weder
door de goocheme politiekers worden genomen.
De heer Kaspers ving rijn rede aan met de belang
stelling te schetsen, die de omstanders toonden bij
liet verdrinken van een kind, de pogingen door de
doktoren aangewend, om de levensgeesten weder op
te wekken, om te behouden, om daarnaast te plaat
sen de gruwel van den oorlog, van het opzettelijk in
den dood jagen van duizenden, millioenen menschen,
Dat is onbeschaafd, onchristelijk' onmenschelijk.
Noch de geestelijkheid, noch de socialisten hebben
ook maar een poging gedaan, om dien wreeden broe
dermoord te voorkomen. Dat moet anders worden. Ja,
maar hoeSpreker wil de menschen vrij maken in
denken ;en handelen. Niet meer handelen op comman
do, maar door eigen wil gedreven tot het goede. So
cialisatie kan daarbij een machtige hefboom blijken
door fnuikerij van de macht van het kapitaal, door
verheffing van den menschelijken geest.
De heer Kaspers hield met rijn rede, afgewisseld!
door fraaie gedichten het gehoor tot het eind vast.
Enkele aanwezigen jsftelden vragen of. maakten opmer
kingen, die door den spreker werden beantwoord.
D-e voorzitter van de aféfriing Winkel sluit hierna
de vergadering met een T >c-1 van teleurstelling over
d© slechte opkomst ook hier, waar toch gestreefd wordti
naar iets recht mènscbelijks. En dat na zoo'n af
schuwelijken oorlog, waardoor nog millioenen moeders
en weduwen in rouw gedompeld -rijn. Toch zullen wij
voortgaan met den strijd tegen het inilitairisme, zoo
besloot de voorzitter. Moge het succesdat nobel stre
ven loonen I
EEN NUTTIGE STAKING.
Etr hoe/fit, zooaDs anen weef, aan ld© "HaaglscTie @gis-
faibriélk omlanigB ©en isffaikiinlg ipHaats igehadi, waart)ij 60
weifkfliiiédeni ihet we/rik (blij neerileigderiL Toen zij dit, ge
daan toa.cllclein, kwam imien' toit die ontdek-kinlg, -dat' 'zij
eigenlijk geimaist 'konlden wolfden, en (men illet ze stan
ken. Dat, Ibeizoirlgiclie de gemeentekas een violondeetlifij©
van f 1610.— petr week. Maair uit de begrrio'otlingssitaik-
kem tolijlkt), d'at etr nog meer o'-vertodiige wetrklkraohten
waren. Bij de- Gafetfatori eiken, alilleen kon (hert. .personeel
met 93 mam, Ibij Id'e Zaeketolh'uizen met 28, bij dee Rei-
niilgiingjsld'ileinist met 24 mom yertmlinld-erdwlordien- en bij"
de orvenilg© diensten wer/dem vacatures, zonder sdhade
voor (dén dienst, «nale|t mieer aangewuQld^ lm hief geheel
iis de Gemeentedienst ld ikorten tijld ontlast van 288
wexkilieidlcn ©n 158 ambtenaren. [Dat scbeejt eitelijke
honderddluliizenidien giulldenfe iper ja-ar.
ïD© oorzaak vian Idieze razzia wiöè1' die staking der 50
en dtus' heelflt Idde staking voor die Gemeente 'haar nut
gebald! ©n nu was meteen, de zuiddfebèidsoomindisisie
miet haar ©trijld tegen- de üJnrtjestrekJk'erij -gereed. Tijld;
DAGZEGELS.
Vanaf 28 November jl. is het plakken van dagZe-
gels toegestaan, waardoor aan de bezwaren van velen
is tl^emoet gekomen.
Denk er aus aan, dat vóór dien datum; -■ weekze-
gels op de rentekaart moeten voorkomen.
Dagzegels mogen geplakt worden voor arbeiders,
wier din.slbttrekking voor minder dan vier dagen, is
aangegaan en korter dan vier -dagen duurt, alsmede
voor arbeiders, die in den regel in dezelfde kalender-
week niet langer dan drie dagen in dienst van den-
zelfden werkgever werkzaam zijn.
Wordt dus in den regel vier dagen per week voor
denzelfden werkgever gewerkt, dan moet een weekzé-
gel 'worden geplakt.
Er rijn drie soorten van dagzegels, nl. van 7Vz,
10 en 12Va cent. Die van 7Va cent rijn voldoende,
wanneer dc arbeider (arbeidster) behoort tot de eerste
of tweede loonklassc.
Een dagzegel van 10 cent is noodig, wanneer de
het hoofd en komt haastig naar voren om haar bij
het opstijgen te helpen.
Met eene afgemeten, trotsche hoofdbuiging heeft zij
hem gegroet, Zijne aangeboden hand ziet zij niet en
rij laat zich door den .knecht in het zadel helpen.
Kraschowitz wisselt van kleur, keert zich om en springt
te paard.
„En avant," beveelt de' gravin, ©en lichte zweepslag
en met den trots eener vorstin rijdt rij voor hem uit
het park in.
Als het slot achter de dichfé boomtoppéh verdwenen
is en geen blik hen meer volgt, wendt Joriède het hoofd
om en ziet hein aan.
„Waarheen?" glimlacht rij en houdt het paard een
weinig in. Zijn blikrust op hare eigenaardige, phan-
tastische verschijning, die als eene sprookjesfiguur in
het avondrood voor hem zweeft, en zijn vol, heet, on
stuimig kloppend hart weerspiegelt zich pp zijn ge
bruind gelaat.-
„Waarheen de gravin beveelt,"' antwoordt hij tus
schen de tanden.„Ik volg u tot aan het einde der
wereld tot in den hemel of de hel?
„De weg, die daarheen-*leidt, ken ik niet." Hoe
draait rij den. sierlijken hals, hoe blinken die spitse,
witte tantjes door de geopende lippen „Maar ik
meen recht naai* uw zin te handelen, als wij de op
perhoutvesterswoning tot ons doel nemen?'
De paarden gaan langzaam naast elkander door het
mulle zand /van den schaduwrijken parkweg.
„Naar mijn zin?" Zijn blik wordt weer somber. „In
hoesverre gravin?"
„Nu ik neem aan, dat er daar efen magneet
met blauw© oogen is, die u bijzonder aantrekt.'
„Dat gelooft gij zelve niet. Als men haar den glans
der zon mag zien, vraagt men niet meer naar ©en
armzalig sterretje."
„Hoe poëtisch zegt gij dat Ik geloof werkelijk, dat
gij de gedichten hebt gelezen, die ik u gisteren gaf."
„Wee mij, (d»at ik ze las," als een kreet van smait
klinkt het van zijne lippen; hij ziet haar aan met
eene uitdrukking van hartstocht, die zelfs Joriède het
bloed naar de' wangen jaagt Hij ziet het en rijne lip
pen beven.
Een oogenblik heerscht er stilte rij wendt het
hoofdje een weinig ter zijde, zij coquetteert met zoete
verwarring
„Ik geloof, dat het heel onvoorzichtig van mij was,
u zulke lectuur te geven," zegt zij zacht met neerge
slagen blik.
„Zeer onvoorzichtig."
„Wat denkt gij van de ballade van RoquetteT"
„Dat het een zoet, liefelijk, zinsverbijsterend sprook
je is.
„Een sprookje r
