iliinii Niiin-
Dinsd^a 4 Januar 1021.
©4ste Jaarganq. Ho. ©74©.
UITGEVERSTRAPMAN CO., SCHAGEN.
Ingtzonden Stukken.
FEUILLETON.
Donkere Schaduwen
swrsbuiten het 1:1 ?hBmer-
Binnenlandsch Nieuws.
mm
Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag,onder-
dag en Zatudag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Adveentidn
zoov eelmogelijk in het eerstuitkomend nummer geplast.
POSTCHEQUE en 01R0D1ENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN
TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote (letters worden naar plaatsruimte berekend
Mijier da Redacteur,
Wilt u derstaande in uw veel gelA2«n blad opna
men, bij vabaat mijn dank.
góed eeratis onderwijs voor allen*
Is het Muit tot intrekking van de voorgestelde
stichting eer M.U.L.O.-school democratisch beschouwd.
gelukkig teoemen? M.i. moet deze vraag ontkennend
beanlwooiworden.
Ie. Omd het nu ingevoerde plan met zijn dubbele
klassen vo alle lokalen, door alle deskundigen veroor
deeld. woi als niet gewenscht en uit een oogpunt
van goeduderwijs het één klassesysleem verre de
voorkeur rident, dus voor kinderen, die „niet verder
moeten" i niet in de 8ste klasse zullen komen, op
verslechte neerkomt, omdat het onderwijs met zoo
tot zijn ht komt, als bij niet toevoeging van dat
leerjaar i zijn.
2e. Ere kinderen van mmder-gesitueerde ouders,
die wel der moeten, is dit nieuw ingevoerde voor
hun volode? Zal de gemeente klaar staan om voor
hen schfild en spoorkosten te betalen? Of hoopt men
weer ocjhoolhoofd te krijgen als wijlen mijnheer R.
Visscheiie met zelfopofferende liefde velen heeft'
vooruit iracht? Mag de gemeenschap toestaan, dat
men zijdijen tijd opoffert om die jonge menschen
maar w te helpen?
Mogwij democraten den democratischen eischdat
de ontieling kutten voor een ieder gelijk zijn, op
dat eender die positie in de maatschappij kan bo-
klocdenfaarvoor rijn aanleg "hem voor beschikt, oan
egoïstisa redenen m een boek trappen? Want het
klasse-dame is de eenigste drijfveer waarom men
zoo oanocratisch is
En it de beter-gesitueerden betreftj zou voor hen
een bider ontwikkeling zóó kwaad zijn? Is het geld
voor i volksontwikkeling zóó slecht besteed, dat het
geld Met water gooienis, vooral ook voor hen doe
dan zoniet verder moeten?
Lata wij even rondom ons zien. Is de landbouw
niet dinct en indirect ons aller bestaan? Zien wij dan
niet jfier nu bepaald te willen „giften", hoe lang
zaam i verbeteringen die wij constateerm, verkregen
zijn?
Ie. De bemaling is in onzen Polder in den winter
n«g niet wat zjjbehoorde te zijn, al gaat het vooruit
(Vat üwens hewezcn wordt door de z.g. poldortjes in
oen polder, welks Roestemming van het Bestuur om
zichzelven te bemalen, wij niet genoeg kunnen appre-
cieeren; toch welke kosten voor die menschen hadden
kunnen vermeden .worden, indien het Bestuur actief
en grondig het watervraagstuk in studie had genomen,
wij zouden hier meer kunnen schrijven, maar zullen op
dit punt maar eindigen). Omdat er nog niet genoeg
voordeel wordt getrokken uit de natuurlijke drainage
van den polder. 2e. Omdat de poldersiooten tjok en
tjok vol zitten en vele duikers onvoldoende diep liggen
en te weinig capiciteit hebben het water snel door te
laten, zoodat een paar dagen na het stopzetten van het
stoomgemaal nog stroomingen door deze duikers gecon
stateerd kan worden. Het heeft mij gefrappeerd, dat
de menschen in het Zuidelijk deel daar altijd genoegen
mee hebben genomen.
M.i. is 'de oorzaak hiervan- omdat vele bestuurderen
een breede ontwikkeling hebben gemist, dat men hun
allerminst ten kwade kan duiden, doch cle gevolgen
blijven, dan voor de gemeenschap niet uit O.r. zij de
indirecte voordeden die er te behalen zijn, niet kun
nen zien, zijn zij altijd tegen directe uigaven, .die
moeten vooraf flaan om het 1ste te kunnen krijgen en
dus door hun bekrompen geest oorzaak zijn, dat vele
nuttige dingen achterwege blijven en ik geloof dan ook
dat het voor die menschen die wefl „bij" zyn (ge-
door nathaly von eschstruth.
25.
zeventiende hoofdstuk.
Toen Margareta bij mevrouw von Thungen binnentrad,
vond zij de zieke zeer opgewonden.
Zij klemde de handen samen en snikte hartvar-.
scheurend, en Joriède hield haar in den arm en poogde
haar tot beton te brengen.
„Neen, neen, alles zal bij het oude blijven, als gij
het niet wilt lief tantetje. Gij hebt immers slechts
te bevelen en alles gebeurt wat gij wilt. Ween toch
niet meer ik zeg .er geen woord meer over, zeker
niet."
Zou de gravin den wensch hebben uitgesproken te
vertrekken? r
Hoe zacht en innig de stem der kleine Francaise ook
klonk, haar gezicht zag er ongeduldig en 'boos uit
en toen de diakones binnentrad, stond aj snel op kuste
en liefkoosde de zieke nogmaals, zeer teeóer ea knikte
Margareta vluchtig toe„Ik ga heen, opdat zij tot rust
zal komen en slapen.
Een beetje met den ecnen voet «leepend «n zich
aan eiken atoel vasthoudend, verheit gravin Rrpignan
de kam^ terwijl ze Maxgareta's vnendeliik aanbod
naar te helpen ruw van de hand wees.
Toen zij de zaal had bereikt, hinkte zfl nit meer
maar ging met korte, driftige passen naar de vmaternia
leunde het hootd in beide handen en staarde n«t vast-
Toorn en woede maakten haar gekat onkeroaar.
,pjf° J?" d™ schipbreuk lijdra og de «igenzht
nirfieid dor kindsche, vrouw.
PJJJ hfl haar toch zoo aardig voorgesteld dat de
Ï33S?rou,w gaarne eene kleine bijvsrdiensta
ro1 van sj.kenverpleegter op
SSJtaKF" - vér-
Ban een« krankzinniie. Hare
missen' *1 *°u stervmran vea^
ShteTme^r n^fVe-'Sei?ie' ,kon go™e vreemde
°m^.a,ch hes», zien, en den korten
TCn had. hare Marrereta
luldtig hoen wij die óók nog) het een herculestaak
moet zijrvm t oen nog eenige verbetering aan te bren
gen. Aan ie mannen breng ik dan ook gaarne mijne
Algemee ontwikkeling kunnen wij dan ook best
gebruikenjemocratische Raadsleden, en op dat stand
punt staaiwe immers allemaal, toont dat u niet be
krompen jt en blijf niet langer staan op het z.g.
standpunten het grof materialisme, waar gij al veel
te lang ojhebt gestaan en dien in ,den meest uitge-
breiden zi de volksontwikkeling en geef de Wierin-
gerwaard 1921 een M.U.L.O.-school. Dus goed en
gratis ondwijs voor allen' Maar dan ook eerst zijt
gij werkeli democraten, tot heden toe was het maar
schijn'
JOH. FH. BLAAUBOER.
Wieaingwaard, 8,1/21.
Schellinkhout
Mij veer de Redacteur,
Beleefd rzoek ik u voor onderstaand een weinig
ruimte in i blad, bij voorbaat mijnen welgemeenden
dank.
Naar aaitding van- dê Alg. Vergadering van den
Bond van ludvoefokovrocnigingen, welke Jl. te Hoorn
la gehoude*,\eeft de heer J. Biaauboer Kz. gesproken
over die algemene melkcontrole „vanwege de fabriek".
Over 't gesprcene van hem, namen velen goede nota en
naar mijn tocht is dat een goede controle, wat be
treft het vetgalta. Voor een fokvereeniging is dat
voldoende, ma voor een zuivelfabriek is dat onvol
doende en el om de volgende redenen:
Als een zuijfabrièk in goede werking wil blijven,
dw.z. een goed kaas wil maken, dan moet de eerste
vraag zijn, is danelk goed die wij leveren, ja of neen,
want ontstaat e in een kaasbak een sterke gistings
proces, dan is vertikt dat een kaasmaker daarvan
een goede kaas an maken. Ik zelf heb ook 5 jaren
achteréén in eenkaas fabriek gewerkt, maar dan wer
den dikwijls de otste dingen uitgehaald, om het ge
brek Jos' te berijden en de melk werd nooit on
derzocht op de ptingsproef. Dank zij de Vakschool
voor Kaasmakers,die aaarin verandering brengt. Bij
enkele fabrieken wtdien rog wel eens af en toe monsters
genomen voor de pstingsproef, maar dan is het nog
maar van eiken teerancier één monster. Dat is naar
mijn inzicht wel e*i verbetering, doch niet voldoende.
Het plan van deiheer J. Biaauboer Kz. om vanwege
de fabriek, de conttfe uit te oefenen is een prachtige
gedachte, maar het ou nog beter zijn om dan gedijx-
ujddg met het monernemen van de leveranciers een
monster meer te nnen en dan van alle koeden die
zij hebben- voor d< gistingsproet dan weet men ook
dadelijk oi die levemcier goede melk levert. Voor
dien leverancier is kt ook goed, als hij weet hoeveel
Kg. melk, pet, vet elke koe geeft en of elke koe
goede melk geeft Blijkt het dan, dat alle melk
die aan de fabriek kot goed is en worden er dan nog
losse kazen gemaakt,ian zijn er andere oorzaken, b.v.
te koud kazen, of bt boenwater of de zindelijkheid
(wat in vele fahriekei nog te wenschen overlaat).
Volgens den hee J. Biaauboer Kz. zou dan de
kosten voor een zuJelfabriek ongeveer 0.1 cent per
Kg. melk zijn, doch vlgens mijne toerekening 0.15 cent
per Kg. melk, daar i dan onder begrepen net salaris
voor dien controleur, et salaris voor een monternemer
en de onkosten voor het melkonderzoek zelf. Of een
fabriek nu 1.75 cent of 1.90 cent of 2 cent per Kg.
melk voor exploitatiekosten verrekent, dat voelt een
deelhebber, of leveranfer niet en dan was da controleur
op de plaats waar hij noest wezen. De fokkers kunnen
dan evengoed doorgan met fokken, zooals ze altijd
hebben gedaan en de niet-fokkers kunnen dan enkel
met controle volstaan.
Ik hoop, dat iedere ceel hebber van, een fabriek, hetzij
Leden of niet-leden van een ttindveefokvereeniging 't
bovenstaande eens leest en herleest, om het goea te
kunnen begrijpen, het voordeel dat u er van kan hébben.
Nogmaals u, Redactie, beleefd dankend voor dö
plaatsruimte.
De Controleur i
Hk DE RUITER.
M. de Redacteur,
Met verwondering lazen wij in uw blad van 29 Dec
1.1. het verslag van de uitvoering te St. Maartensbrug,
gegeven door de Tooneelver. „Kunst haar Kracht' van
bt. Pancras. V/e hadden gemeend, dat iemand, die ver
slag uitbrengt voor een of andere courant, daarvoor in
de eerste plaats ontwikkeld genoeg moet zijn, om de
strekking van een tooneelstuk, hetwelk hij becritiseert,
te begrijpen. Dit schijnt met uw verslaggever te St
Maartensbrug niet het geval te zijn, getuige waar hij
schrijft, dat met de opvoering van „Cosmo", de Ad
vocaat v. h. Volk, op boeiende wijze propaganda wordt
gemaakt voor het anti-militairisme. immers,, met de
verpersoonlijking van den Genernaal en den Ritmees
ter, welke in het stuk voorkomen, wordt toch het mili
tairisme wel in zijn moest houdbare stellingen verdedigd.
U zult dus wel begrijpen, dat wij, hoe erkentelijk voor
goeden raad, deze niet aannemen van een tot critiseeren
onbevoegd persoon. De houding van het publiek, voor
het grootste deel Jongelui, de stilte tijdens het spel,
zijn voor ons de beste blijken van waardeering voor
de preestaties van dien avond. Hiervoor nog onzef
dank. Dankend voor de plaatsruimte,
Namens da Tooneelver. R.N.K.,
f A. F. BLOK.
Joriède was buiten zichzelve van opgewondenheid
en ergernis. Waar wai Margareta zoo lang geweest?
Wat had zij zoolang in den tuin te doen? Had zij
misschien den baron ontmoet?
Met jagende polsen bracht zij de bel in beweging
Frederik verscheen.
,?Hebt gij den genadigen heer reeds in het park
gezien? Heeft hij vernomen, dat de barones weer een
aanval heeft gehad?" vroeg zij zoo rustig als zij kon.
„Tot uw dienst, gravin, de heer luitenant heeft het
mee aangehoord, toen ik het zuster Margareta mede
deelde."
„Zoo, dan is het goed"
Zij zeide het op heeschen toon, wendde zich op
nieuw naar het venster, en Frederik ging weg.
Een hoonende glimlacl gleed over het gezicht der
gravin. In orde. Zij hadcen elkaar spoedig gevonden.
Dat was toch eene mooie ontdekking. Had gravin Jo
riède twee maanden van haar leven in deze troos-
telooze eenzaamheid doorgebracht om toe te zien, hoe
eene ziekenverpleegster haar in het laatste oogenbliik
den buit nog afhandig nuakt?
O neen zeker niet Dan zou zij niet de dochter
van haar vader zijm van den diplomaat, die ook voor
geen middel terugschrik te als het er op aankwam een
doel te bereiken.
Joriède staarde voor ach uit de scherpe tanden
blonken door de geopende lippen.
Zij wil meesteres van Friberg worden, en zij zal
het worden tot eiken prijs.
Donkere, onzalige, wilde grachtenwoelen haar door
het hoofd een nieuw iaee rijpt achter haar voor
hoofd en zij fluistert met een buk vol haat naar de
ziekenkamer met bittere ironie: Tu 1'as voulu, George'
wat er gebeurt, hebt aj u zelf door uwe eigenzinnig
heid op den hals gehaald, tante."
Ondertusschen liep Maurus onder de zacht fluiste
rende loofboomen van het park op en neer pein
zend en droomend zag hij naar het avondrood, glimla
chend als in heerlijke gedachten verzonken.
Hij hield de rooae roos in de band en ademde met
genot haar zoeten geur in.
Margareta von Uttenhofen'
Waarom verheugde het hem zoo, dat zh tot eene
goede, oude familie behoorde?
Vindt hjj haar daarom schooner en beter? o,
zeker niet
Maurus denkt niet kleingeestig. Maar hij Is in de
begrippen van zijn stand opgevoed en denkt weer aan
een spreukje, dat znne grootmoeder dik wij la aanhaalde:
Geliik goed,
gelijk bloed,
Gelijke jaren
Geeft de boste pacan'
WAT DIB „BORREL" ZAL KOSTEN.
De beide Kamers der Sta ten-Generaal hebben thans
de wet tot verhooging van dien accijnst op gedistilleerd
aangenomen. Spoedig 'zal rij in het "Staatsblad" ver
schijnen en dan j— zal de „borrel" duurder worden.
Hoeveel
De vraag is spoediger gesteld dan beantwoord, om
dat er verschil is tusschen een borrel en oen borrel,
althans wat de prijs betreft Ra de luxe-restaurants op
het Rembrandtplein kost hij wat duurder dan in een
kroeg op den Zeedijk.
Aangenomen mag worden, dat de duurste borrels
ook het meest |(n prijs zullen stijgen, en hoeveel de
verkoopers zullen „opleggen' dient te worden afgewacht
Echter is wel ha te gaan hoeveel de „borrel" zal
moeten Stijgen, tengevolge van de accijnsverhooging.
Zooals men weet is de accijns verdubbeld
Jenever van 40 pet. alcoholgehalte kost aan de slij
ters «Hnna f 1.90 per liter bij afneming van tenminste
80 liter (bij kleine hoeveelheden iets meer. Hierin is
begrepen f 1.32 accijns. Volgens het nieuwe tarief komt
er f 1.32 accijns bij, zoodat de totale slijtersprijs wordt
f 3.22 per liter.
Nu zijn iliet alle „borrels" even groot, maar aan-
rienlijk is het verschil toch niet, te minder, daar de
„groote bellen", 'welke vóór den oorlog bestonden, zoo
goed als geheel rijn verdwenen. Gemiddeld dan gaan
er 35 borrels uit een liter.
Thans kost 'hij dus aan den slijter netto ongeveer
5V» cent en hij zal na de accijnsverhooging 4 cent
duurder worden en dus yi/a cent kosten. We hebben
hier de prijzen genomen voor dè gewone jenever. An
dere „borrels" kosten duurder, maar de verhooging
door den accijns blijft ongeveer gelijk.
Bij jenever van 35 pet kost thans de borrel onge
veer 43/a cent en zal 31/* cent duurder worden.
Het blijkt dus uit het "bovenstaande, dat de slijters
met een verhooging van 4 cent de aceynsverhooging
zullen hebben verdisconteerd.
De borrels in de volkskroegen, welke thans 13 cent
kosten, zullen denkelijk op ten minste 18 cent wor
den gebracht De middenstandscafé's, waar thans 20
cent wordt betaald, ((beuken over een verhooging tot
35 cent
Bij de prijsvaststelling moeten de detail verkoopers
natuurlijk rekening houden met alle kosten welke het
bedrijf drukken. Als nu, door den verhoogden accijns,
het alcoholgebruik belangrijk mocht verminderen, zullen
de kleinhandelprijzen wellicht nog moeten worden ver
hoogd om de winstderving in te halen.
UIT HET WESTLANDi
Overzicht Het jaar eindigt ook voor het West-
land onder een depressie.
Hoe kan 't ^nders, waar de tuinbouw een belangrijk
onderdeel vormt van het groote geheel dat ondier eed
algemeenen teruggang gebukt gaat door stopzetten van
bedrijven, welke op de basis van de tegenwoordige
exploitatiekosten geen loonenden afzet Tomnen vin
den. In den tuinbouw worden die abnormale kosten
meerendeels veroorzaakt door de duurte van de mest
stoffen (die men in onze streek zoo rijkelijk noo-
dig heeft), door de arbeidsloonon en door don ver
korten arbeidstijd in vele nevenbedrijven, waarvan die
tuinders den druk gevoelen.
Een oningewijde zaL gezien de uitkomstcijfers over
1920 de veiling Westerlee sluit b.v. het jaar af
met een omzet van meer dan f 1.600.000, terwijl dit
nog niet eens de grootste veiling is de toekomst
voor den tuinder minder donker inzien, maar hij ver
beet licht, dat de hoogere bruto-onitvangsten (verge
leken met de jaren vóór den oorlog) in geen verhou
ding staan tot de netto-opbrengst bii dezelfde verge
lijking. En dat komt uitsluitend, doordat de exploitatie-
kosten procentsgewijze aanzienlijk hooger rijn dan in
de jaren vóór den oorlog.
Er is echter een factor, die voor het Westland over
wegend is, n.1. het verlies van de Duitsche koop
kracht, waartegenover weliswaar een ruimere afzet naar
Engeland staat, maar deze geeft niet een voldoende
compensatie voor het verlies dat geleden wordt door
de malaise in het oostelijk burenland. Zeifis een toe
nemende handel op Scandinavië kan het afvallen van
Duitschland niet goed maken. Niet vóór dat de Duit-
schers weer op Ge veilingen hier verschijnen, kan er
uitzicht bestaan op terugkeer van normale toestanden
en op te boven komen van de crisis-gevolgen.
De kassenbouw neemt ln deze streek toetéekenend
toe. Overal waar men komt, riet men de geraamten
ervan verschijnen. De sterke daling in de glasprijzen
maakt het den tuinders onmogelijk., hun bedrijf in
deze richting de gewenschte uitbreiding te geven. De
rcultuur staat er dat leeren de uitkomsten van
laatste Jaren veel beter voor dan die van dien
kouden grond HdbL
JTJLIANADORP.
Bij de gehouden vergadering op 28 Dec. 1920 rijn tot
leden van het Kiescollege der Ned. Herv. Kerk al
hier gekozen in de vacatures de heeren Troost, Huis-'
duinen, C. Tromp Rz., Koegras. K. Duit Jz., Koegras,
D. Hoornsman, Koegras en P. Zeeman, Koegras, terwijl
de aftredenden voor Kiescollege, zijnae de heeren Pt
J. Slikker, Koegras, F. de Graai, Koegras en A. Hoorns
man, Julianadorp werden herbenoemd. Bij college van
Notabelen was aftredend de heer C. Rosloot, Huisduinen,
die werd herbenoemd, in de vacature ontstaan door
vertrek van den heer W. Raven, de heer G. v. d. Eijk,
Julianadorp, terwijl in de plaats v. d. heer I. G. Gaakeer
Pz. de heer C. Hoogschagen Jr., Koegras, gekozen werd
In de vacature in het college van Kerkvoogden, ont
staan kboor het bedanken van den heer J. A. Slikker,
werd gekozen de heer I. G. Gaakeer Pz., Julianadorp.
Er ligt ongetwijfeld eene groote waarheid in, en het
Igeen noogmoed, als een mensch trouw blijft aan de
sfeer, waarin hij nu eenmaal behoort
Margareta von Uttenhofen'
Het is wel waar, zoo goed als zij heeft hem nog
nooit een jong meisje bevallen, zooveel als met haar
heeft hij zich in gedachten nog met geene andere bezig
gehouden.
Haar bekoorlijk, liefelijk beeld omzweeft hem, sedert
het eerste oogenblik, waarop hij het heeft gezien, ver
laat 'het hem niet weer.
Is rij het, werkelijk rij, voor wie hij zijn nog on
bewogen hart zoo lange jaren heeft bewaard?
Reeds bij deze gedachte klopt zijn hart luid en
door zijne aderen stroomt Eet bloed zoo heet, dat hij
den hoed van het hoofd trekt en diep ademhalend op
kijkt naar de open ramen, waarachter de engelachtigs
gedaante der jonge diakones zich over deozieke buigt.
O, welk eene tooverkracht, welk eene 'wonderbare,
tot aanbidding dwingende macht ligt voor den man
in het beeld van zulk eene barmhartige jonge vrouw.
Nergens zoozeer pis aan het ziekbed ziet hij haar
met engelen vleugels zweven, nooit treedt de reinheid
der jonkvrouw zoo helder voor zijn oog als in het
eenvoudige gewaad der ziekenverpleegster, nooit vindt
hij zijne idealen van de hoogste vrouwelijkheid zoo ver
wezenlijkt als in de hulpvaardige, onzelfzuchtige, die
nende schaduw van den nacht de diakones.
Met schitterende oogen drukt Maurus de roode roos
aan de lippen. Het is hem, alsof éfcn zachte, warme,
stroom hem plotseling omgeeft, of hij op gouden gol
ven gedragen wordt naar een erf/er zoo zonnig, zoo
heerlijk en vol hemelsche gelukzaligheid, als nij ,er
nog geen in den droom heeft aanschouwd. En Maurus
laat zich met een zalig welbehagen door den stroom
medevoeren, glimlachend, geduldig, zonder hand of voet
te verroeren .om dien oever te bereiken.
Hij laat het aan het noodlot over., of hij hem
beredzen zal of niet. Hij verheugt zich in het heer
lijke heden en denkt niet aan ae toekomst Bemint
hij Margareta?
Neen, nog bemint hij haar niet zoo, als een man
beminnen zal en moet, die eene vrouw tot middelpunt
van zijn gansch bestaan wil maken, maar zij trekt
hem aan, rij boeit hem en hjj geeft zich gewillig over
aan haar too vermacht.
Zoo gaat het morgenrood de zon vooraf en in
rijn hart wordt het zoo licht en klaar, alsof langzaam
maar zegevierend ook in hem de zon der liefde op
steeg.
Bia-non; Doos von Thumlgiein ihiaidl reeds twiee daigan
alleen gsegeten.
Gravin Perpijgnan/ IbaJdJ tridh in een canteuaiktvolle
kantien morgenjapon op (het terras laten brengen en
had baar neef rvierzodhlt baar todh een poosje ge^ei-#
schap te houden.
Zijl .praatten, speelden scfhaalk, lasen elkaar voor
en Maurus was (beleefd en ridderlijk als altijd,
ofschoon bij eene zekere onrust en ongeduld nau
welijks kon vierbedTgeni
Margareta bad bij nog niet wfeengeedjen.
„Is die aitne tante werkelijk zieker (geworden, gra
vin?" vroeg, (hij bezorgd Jilk zou gaarne eens naar
haar willen zi'en
„Nieeii, neen, dat niietP' smeekte Joriède (bezorgd1,
„hfet zou (haar maar opwinden. Zij slaapt niet meer,
de dokter beeft reeds de sterkste dosis van hJaar
poeder voorgeschreven, maar het werkt niet meer,
en dat maakt haar toestand natuurlijk vree se lijk.
Buitendien^1 de spreekster boog, zich vertrouwe
lijk voorover „geloof ik, dat zuster (Margareta de
verpleging todh niet h)eel goed. verstaat sedert zij
hier is, gaat bet nuet de zieke toch opvallend' ach
teruit.
iMaurus hief plotseling (het hoofd op en zag de
jonge dame verwonderd en geërgerd aam
„Waarlijk? dat komt mij ongelooflijk voor.
Zuster Margareta schijnt mij het ideaal eener diako
nes te zijnj, en dat zij' .tante uitstekend oppast, ziet
mien daaraan, dat de zieke zeer aan haar is ge
hecht (Die wetenschap van een arts verlanlgt men
niet van eene zuster, en tantes ziekte is ongenees
lijk".
Joriède weide terstond trnet een heminlijk glim
lachje: „Q, die overtuiging van u is eene groote ge
ruststelling, voor mij, beste neetf! Gij aveet niet, met
welke vermoedens men zich kwielt, al® men zoo al
leen de verantwoordelijkheid draagt* Ik houd veel
van Margareta. Ik zou haar inderdaad' zeer missen
en geloof en vertrouw op haar naadonnagezicht
Maar ik wie/et er zoo weinig van, want ik heh getene
menschenkennis' en omdat noten dikwijls zegt, dat de
duivel zich liefst achter een k engelenmiaskJer ver
kor vehbergt
Maurus lachte zacht. „Welk 'eeÊe phantasile! Neten,
waardei nicht, geef (zonder gewetenswroeging toe aan
•uwe (voorliefde voor de jong© dame, ik ben een
ervaren miemsdbenkenner, en voor juffrouw Mar
gareta steek ik (beide (handen' in het vuur".
Zij' hield zlohi alsof izdj waarlijk verheugd en ge
rustgesteld! was en bracht hlet gesprek handig op
ander© dingen.
Wordt vervolgd.