iliinii Niiin- Dinsd^a 4 Januar 1021. ©4ste Jaarganq. Ho. ©74©. UITGEVERSTRAPMAN CO., SCHAGEN. Ingtzonden Stukken. FEUILLETON. Donkere Schaduwen swrsbuiten het 1:1 ?hBmer- Binnenlandsch Nieuws. mm Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag,onder- dag en Zatudag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Adveentidn zoov eelmogelijk in het eerstuitkomend nummer geplast. POSTCHEQUE en 01R0D1ENST 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno inbegrepen). Groote (letters worden naar plaatsruimte berekend Mijier da Redacteur, Wilt u derstaande in uw veel gelA2«n blad opna men, bij vabaat mijn dank. góed eeratis onderwijs voor allen* Is het Muit tot intrekking van de voorgestelde stichting eer M.U.L.O.-school democratisch beschouwd. gelukkig teoemen? M.i. moet deze vraag ontkennend beanlwooiworden. Ie. Omd het nu ingevoerde plan met zijn dubbele klassen vo alle lokalen, door alle deskundigen veroor deeld. woi als niet gewenscht en uit een oogpunt van goeduderwijs het één klassesysleem verre de voorkeur rident, dus voor kinderen, die „niet verder moeten" i niet in de 8ste klasse zullen komen, op verslechte neerkomt, omdat het onderwijs met zoo tot zijn ht komt, als bij niet toevoeging van dat leerjaar i zijn. 2e. Ere kinderen van mmder-gesitueerde ouders, die wel der moeten, is dit nieuw ingevoerde voor hun volode? Zal de gemeente klaar staan om voor hen schfild en spoorkosten te betalen? Of hoopt men weer ocjhoolhoofd te krijgen als wijlen mijnheer R. Visscheiie met zelfopofferende liefde velen heeft' vooruit iracht? Mag de gemeenschap toestaan, dat men zijdijen tijd opoffert om die jonge menschen maar w te helpen? Mogwij democraten den democratischen eischdat de ontieling kutten voor een ieder gelijk zijn, op dat eender die positie in de maatschappij kan bo- klocdenfaarvoor rijn aanleg "hem voor beschikt, oan egoïstisa redenen m een boek trappen? Want het klasse-dame is de eenigste drijfveer waarom men zoo oanocratisch is En it de beter-gesitueerden betreftj zou voor hen een bider ontwikkeling zóó kwaad zijn? Is het geld voor i volksontwikkeling zóó slecht besteed, dat het geld Met water gooienis, vooral ook voor hen doe dan zoniet verder moeten? Lata wij even rondom ons zien. Is de landbouw niet dinct en indirect ons aller bestaan? Zien wij dan niet jfier nu bepaald te willen „giften", hoe lang zaam i verbeteringen die wij constateerm, verkregen zijn? Ie. De bemaling is in onzen Polder in den winter n«g niet wat zjjbehoorde te zijn, al gaat het vooruit (Vat üwens hewezcn wordt door de z.g. poldortjes in oen polder, welks Roestemming van het Bestuur om zichzelven te bemalen, wij niet genoeg kunnen appre- cieeren; toch welke kosten voor die menschen hadden kunnen vermeden .worden, indien het Bestuur actief en grondig het watervraagstuk in studie had genomen, wij zouden hier meer kunnen schrijven, maar zullen op dit punt maar eindigen). Omdat er nog niet genoeg voordeel wordt getrokken uit de natuurlijke drainage van den polder. 2e. Omdat de poldersiooten tjok en tjok vol zitten en vele duikers onvoldoende diep liggen en te weinig capiciteit hebben het water snel door te laten, zoodat een paar dagen na het stopzetten van het stoomgemaal nog stroomingen door deze duikers gecon stateerd kan worden. Het heeft mij gefrappeerd, dat de menschen in het Zuidelijk deel daar altijd genoegen mee hebben genomen. M.i. is 'de oorzaak hiervan- omdat vele bestuurderen een breede ontwikkeling hebben gemist, dat men hun allerminst ten kwade kan duiden, doch cle gevolgen blijven, dan voor de gemeenschap niet uit O.r. zij de indirecte voordeden die er te behalen zijn, niet kun nen zien, zijn zij altijd tegen directe uigaven, .die moeten vooraf flaan om het 1ste te kunnen krijgen en dus door hun bekrompen geest oorzaak zijn, dat vele nuttige dingen achterwege blijven en ik geloof dan ook dat het voor die menschen die wefl „bij" zyn (ge- door nathaly von eschstruth. 25. zeventiende hoofdstuk. Toen Margareta bij mevrouw von Thungen binnentrad, vond zij de zieke zeer opgewonden. Zij klemde de handen samen en snikte hartvar-. scheurend, en Joriède hield haar in den arm en poogde haar tot beton te brengen. „Neen, neen, alles zal bij het oude blijven, als gij het niet wilt lief tantetje. Gij hebt immers slechts te bevelen en alles gebeurt wat gij wilt. Ween toch niet meer ik zeg .er geen woord meer over, zeker niet." Zou de gravin den wensch hebben uitgesproken te vertrekken? r Hoe zacht en innig de stem der kleine Francaise ook klonk, haar gezicht zag er ongeduldig en 'boos uit en toen de diakones binnentrad, stond aj snel op kuste en liefkoosde de zieke nogmaals, zeer teeóer ea knikte Margareta vluchtig toe„Ik ga heen, opdat zij tot rust zal komen en slapen. Een beetje met den ecnen voet «leepend «n zich aan eiken atoel vasthoudend, verheit gravin Rrpignan de kam^ terwijl ze Maxgareta's vnendeliik aanbod naar te helpen ruw van de hand wees. Toen zij de zaal had bereikt, hinkte zfl nit meer maar ging met korte, driftige passen naar de vmaternia leunde het hootd in beide handen en staarde n«t vast- Toorn en woede maakten haar gekat onkeroaar. ,pjf° J?" d™ schipbreuk lijdra og de «igenzht nirfieid dor kindsche, vrouw. PJJJ hfl haar toch zoo aardig voorgesteld dat de Ï33S?rou,w gaarne eene kleine bijvsrdiensta ro1 van sj.kenverpleegter op SSJtaKF" - vér- Ban een« krankzinniie. Hare missen' *1 *°u stervmran vea^ ShteTme^r n^fVe-'Sei?ie' ,kon go™e vreemde °m^.a,ch hes», zien, en den korten TCn had. hare Marrereta luldtig hoen wij die óók nog) het een herculestaak moet zijrvm t oen nog eenige verbetering aan te bren gen. Aan ie mannen breng ik dan ook gaarne mijne Algemee ontwikkeling kunnen wij dan ook best gebruikenjemocratische Raadsleden, en op dat stand punt staaiwe immers allemaal, toont dat u niet be krompen jt en blijf niet langer staan op het z.g. standpunten het grof materialisme, waar gij al veel te lang ojhebt gestaan en dien in ,den meest uitge- breiden zi de volksontwikkeling en geef de Wierin- gerwaard 1921 een M.U.L.O.-school. Dus goed en gratis ondwijs voor allen' Maar dan ook eerst zijt gij werkeli democraten, tot heden toe was het maar schijn' JOH. FH. BLAAUBOER. Wieaingwaard, 8,1/21. Schellinkhout Mij veer de Redacteur, Beleefd rzoek ik u voor onderstaand een weinig ruimte in i blad, bij voorbaat mijnen welgemeenden dank. Naar aaitding van- dê Alg. Vergadering van den Bond van ludvoefokovrocnigingen, welke Jl. te Hoorn la gehoude*,\eeft de heer J. Biaauboer Kz. gesproken over die algemene melkcontrole „vanwege de fabriek". Over 't gesprcene van hem, namen velen goede nota en naar mijn tocht is dat een goede controle, wat be treft het vetgalta. Voor een fokvereeniging is dat voldoende, ma voor een zuivelfabriek is dat onvol doende en el om de volgende redenen: Als een zuijfabrièk in goede werking wil blijven, dw.z. een goed kaas wil maken, dan moet de eerste vraag zijn, is danelk goed die wij leveren, ja of neen, want ontstaat e in een kaasbak een sterke gistings proces, dan is vertikt dat een kaasmaker daarvan een goede kaas an maken. Ik zelf heb ook 5 jaren achteréén in eenkaas fabriek gewerkt, maar dan wer den dikwijls de otste dingen uitgehaald, om het ge brek Jos' te berijden en de melk werd nooit on derzocht op de ptingsproef. Dank zij de Vakschool voor Kaasmakers,die aaarin verandering brengt. Bij enkele fabrieken wtdien rog wel eens af en toe monsters genomen voor de pstingsproef, maar dan is het nog maar van eiken teerancier één monster. Dat is naar mijn inzicht wel e*i verbetering, doch niet voldoende. Het plan van deiheer J. Biaauboer Kz. om vanwege de fabriek, de conttfe uit te oefenen is een prachtige gedachte, maar het ou nog beter zijn om dan gedijx- ujddg met het monernemen van de leveranciers een monster meer te nnen en dan van alle koeden die zij hebben- voor d< gistingsproet dan weet men ook dadelijk oi die levemcier goede melk levert. Voor dien leverancier is kt ook goed, als hij weet hoeveel Kg. melk, pet, vet elke koe geeft en of elke koe goede melk geeft Blijkt het dan, dat alle melk die aan de fabriek kot goed is en worden er dan nog losse kazen gemaakt,ian zijn er andere oorzaken, b.v. te koud kazen, of bt boenwater of de zindelijkheid (wat in vele fahriekei nog te wenschen overlaat). Volgens den hee J. Biaauboer Kz. zou dan de kosten voor een zuJelfabriek ongeveer 0.1 cent per Kg. melk zijn, doch vlgens mijne toerekening 0.15 cent per Kg. melk, daar i dan onder begrepen net salaris voor dien controleur, et salaris voor een monternemer en de onkosten voor het melkonderzoek zelf. Of een fabriek nu 1.75 cent of 1.90 cent of 2 cent per Kg. melk voor exploitatiekosten verrekent, dat voelt een deelhebber, of leveranfer niet en dan was da controleur op de plaats waar hij noest wezen. De fokkers kunnen dan evengoed doorgan met fokken, zooals ze altijd hebben gedaan en de niet-fokkers kunnen dan enkel met controle volstaan. Ik hoop, dat iedere ceel hebber van, een fabriek, hetzij Leden of niet-leden van een ttindveefokvereeniging 't bovenstaande eens leest en herleest, om het goea te kunnen begrijpen, het voordeel dat u er van kan hébben. Nogmaals u, Redactie, beleefd dankend voor dö plaatsruimte. De Controleur i Hk DE RUITER. M. de Redacteur, Met verwondering lazen wij in uw blad van 29 Dec 1.1. het verslag van de uitvoering te St. Maartensbrug, gegeven door de Tooneelver. „Kunst haar Kracht' van bt. Pancras. V/e hadden gemeend, dat iemand, die ver slag uitbrengt voor een of andere courant, daarvoor in de eerste plaats ontwikkeld genoeg moet zijn, om de strekking van een tooneelstuk, hetwelk hij becritiseert, te begrijpen. Dit schijnt met uw verslaggever te St Maartensbrug niet het geval te zijn, getuige waar hij schrijft, dat met de opvoering van „Cosmo", de Ad vocaat v. h. Volk, op boeiende wijze propaganda wordt gemaakt voor het anti-militairisme. immers,, met de verpersoonlijking van den Genernaal en den Ritmees ter, welke in het stuk voorkomen, wordt toch het mili tairisme wel in zijn moest houdbare stellingen verdedigd. U zult dus wel begrijpen, dat wij, hoe erkentelijk voor goeden raad, deze niet aannemen van een tot critiseeren onbevoegd persoon. De houding van het publiek, voor het grootste deel Jongelui, de stilte tijdens het spel, zijn voor ons de beste blijken van waardeering voor de preestaties van dien avond. Hiervoor nog onzef dank. Dankend voor de plaatsruimte, Namens da Tooneelver. R.N.K., f A. F. BLOK. Joriède was buiten zichzelve van opgewondenheid en ergernis. Waar wai Margareta zoo lang geweest? Wat had zij zoolang in den tuin te doen? Had zij misschien den baron ontmoet? Met jagende polsen bracht zij de bel in beweging Frederik verscheen. ,?Hebt gij den genadigen heer reeds in het park gezien? Heeft hij vernomen, dat de barones weer een aanval heeft gehad?" vroeg zij zoo rustig als zij kon. „Tot uw dienst, gravin, de heer luitenant heeft het mee aangehoord, toen ik het zuster Margareta mede deelde." „Zoo, dan is het goed" Zij zeide het op heeschen toon, wendde zich op nieuw naar het venster, en Frederik ging weg. Een hoonende glimlacl gleed over het gezicht der gravin. In orde. Zij hadcen elkaar spoedig gevonden. Dat was toch eene mooie ontdekking. Had gravin Jo riède twee maanden van haar leven in deze troos- telooze eenzaamheid doorgebracht om toe te zien, hoe eene ziekenverpleegster haar in het laatste oogenbliik den buit nog afhandig nuakt? O neen zeker niet Dan zou zij niet de dochter van haar vader zijm van den diplomaat, die ook voor geen middel terugschrik te als het er op aankwam een doel te bereiken. Joriède staarde voor ach uit de scherpe tanden blonken door de geopende lippen. Zij wil meesteres van Friberg worden, en zij zal het worden tot eiken prijs. Donkere, onzalige, wilde grachtenwoelen haar door het hoofd een nieuw iaee rijpt achter haar voor hoofd en zij fluistert met een buk vol haat naar de ziekenkamer met bittere ironie: Tu 1'as voulu, George' wat er gebeurt, hebt aj u zelf door uwe eigenzinnig heid op den hals gehaald, tante." Ondertusschen liep Maurus onder de zacht fluiste rende loofboomen van het park op en neer pein zend en droomend zag hij naar het avondrood, glimla chend als in heerlijke gedachten verzonken. Hij hield de rooae roos in de band en ademde met genot haar zoeten geur in. Margareta von Uttenhofen' Waarom verheugde het hem zoo, dat zh tot eene goede, oude familie behoorde? Vindt hjj haar daarom schooner en beter? o, zeker niet Maurus denkt niet kleingeestig. Maar hij Is in de begrippen van zijn stand opgevoed en denkt weer aan een spreukje, dat znne grootmoeder dik wij la aanhaalde: Geliik goed, gelijk bloed, Gelijke jaren Geeft de boste pacan' WAT DIB „BORREL" ZAL KOSTEN. De beide Kamers der Sta ten-Generaal hebben thans de wet tot verhooging van dien accijnst op gedistilleerd aangenomen. Spoedig 'zal rij in het "Staatsblad" ver schijnen en dan j— zal de „borrel" duurder worden. Hoeveel De vraag is spoediger gesteld dan beantwoord, om dat er verschil is tusschen een borrel en oen borrel, althans wat de prijs betreft Ra de luxe-restaurants op het Rembrandtplein kost hij wat duurder dan in een kroeg op den Zeedijk. Aangenomen mag worden, dat de duurste borrels ook het meest |(n prijs zullen stijgen, en hoeveel de verkoopers zullen „opleggen' dient te worden afgewacht Echter is wel ha te gaan hoeveel de „borrel" zal moeten Stijgen, tengevolge van de accijnsverhooging. Zooals men weet is de accijns verdubbeld Jenever van 40 pet. alcoholgehalte kost aan de slij ters «Hnna f 1.90 per liter bij afneming van tenminste 80 liter (bij kleine hoeveelheden iets meer. Hierin is begrepen f 1.32 accijns. Volgens het nieuwe tarief komt er f 1.32 accijns bij, zoodat de totale slijtersprijs wordt f 3.22 per liter. Nu zijn iliet alle „borrels" even groot, maar aan- rienlijk is het verschil toch niet, te minder, daar de „groote bellen", 'welke vóór den oorlog bestonden, zoo goed als geheel rijn verdwenen. Gemiddeld dan gaan er 35 borrels uit een liter. Thans kost 'hij dus aan den slijter netto ongeveer 5V» cent en hij zal na de accijnsverhooging 4 cent duurder worden en dus yi/a cent kosten. We hebben hier de prijzen genomen voor dè gewone jenever. An dere „borrels" kosten duurder, maar de verhooging door den accijns blijft ongeveer gelijk. Bij jenever van 35 pet kost thans de borrel onge veer 43/a cent en zal 31/* cent duurder worden. Het blijkt dus uit het "bovenstaande, dat de slijters met een verhooging van 4 cent de aceynsverhooging zullen hebben verdisconteerd. De borrels in de volkskroegen, welke thans 13 cent kosten, zullen denkelijk op ten minste 18 cent wor den gebracht De middenstandscafé's, waar thans 20 cent wordt betaald, ((beuken over een verhooging tot 35 cent Bij de prijsvaststelling moeten de detail verkoopers natuurlijk rekening houden met alle kosten welke het bedrijf drukken. Als nu, door den verhoogden accijns, het alcoholgebruik belangrijk mocht verminderen, zullen de kleinhandelprijzen wellicht nog moeten worden ver hoogd om de winstderving in te halen. UIT HET WESTLANDi Overzicht Het jaar eindigt ook voor het West- land onder een depressie. Hoe kan 't ^nders, waar de tuinbouw een belangrijk onderdeel vormt van het groote geheel dat ondier eed algemeenen teruggang gebukt gaat door stopzetten van bedrijven, welke op de basis van de tegenwoordige exploitatiekosten geen loonenden afzet Tomnen vin den. In den tuinbouw worden die abnormale kosten meerendeels veroorzaakt door de duurte van de mest stoffen (die men in onze streek zoo rijkelijk noo- dig heeft), door de arbeidsloonon en door don ver korten arbeidstijd in vele nevenbedrijven, waarvan die tuinders den druk gevoelen. Een oningewijde zaL gezien de uitkomstcijfers over 1920 de veiling Westerlee sluit b.v. het jaar af met een omzet van meer dan f 1.600.000, terwijl dit nog niet eens de grootste veiling is de toekomst voor den tuinder minder donker inzien, maar hij ver beet licht, dat de hoogere bruto-onitvangsten (verge leken met de jaren vóór den oorlog) in geen verhou ding staan tot de netto-opbrengst bii dezelfde verge lijking. En dat komt uitsluitend, doordat de exploitatie- kosten procentsgewijze aanzienlijk hooger rijn dan in de jaren vóór den oorlog. Er is echter een factor, die voor het Westland over wegend is, n.1. het verlies van de Duitsche koop kracht, waartegenover weliswaar een ruimere afzet naar Engeland staat, maar deze geeft niet een voldoende compensatie voor het verlies dat geleden wordt door de malaise in het oostelijk burenland. Zeifis een toe nemende handel op Scandinavië kan het afvallen van Duitschland niet goed maken. Niet vóór dat de Duit- schers weer op Ge veilingen hier verschijnen, kan er uitzicht bestaan op terugkeer van normale toestanden en op te boven komen van de crisis-gevolgen. De kassenbouw neemt ln deze streek toetéekenend toe. Overal waar men komt, riet men de geraamten ervan verschijnen. De sterke daling in de glasprijzen maakt het den tuinders onmogelijk., hun bedrijf in deze richting de gewenschte uitbreiding te geven. De rcultuur staat er dat leeren de uitkomsten van laatste Jaren veel beter voor dan die van dien kouden grond HdbL JTJLIANADORP. Bij de gehouden vergadering op 28 Dec. 1920 rijn tot leden van het Kiescollege der Ned. Herv. Kerk al hier gekozen in de vacatures de heeren Troost, Huis-' duinen, C. Tromp Rz., Koegras. K. Duit Jz., Koegras, D. Hoornsman, Koegras en P. Zeeman, Koegras, terwijl de aftredenden voor Kiescollege, zijnae de heeren Pt J. Slikker, Koegras, F. de Graai, Koegras en A. Hoorns man, Julianadorp werden herbenoemd. Bij college van Notabelen was aftredend de heer C. Rosloot, Huisduinen, die werd herbenoemd, in de vacature ontstaan door vertrek van den heer W. Raven, de heer G. v. d. Eijk, Julianadorp, terwijl in de plaats v. d. heer I. G. Gaakeer Pz. de heer C. Hoogschagen Jr., Koegras, gekozen werd In de vacature in het college van Kerkvoogden, ont staan kboor het bedanken van den heer J. A. Slikker, werd gekozen de heer I. G. Gaakeer Pz., Julianadorp. Er ligt ongetwijfeld eene groote waarheid in, en het Igeen noogmoed, als een mensch trouw blijft aan de sfeer, waarin hij nu eenmaal behoort Margareta von Uttenhofen' Het is wel waar, zoo goed als zij heeft hem nog nooit een jong meisje bevallen, zooveel als met haar heeft hij zich in gedachten nog met geene andere bezig gehouden. Haar bekoorlijk, liefelijk beeld omzweeft hem, sedert het eerste oogenblik, waarop hij het heeft gezien, ver laat 'het hem niet weer. Is rij het, werkelijk rij, voor wie hij zijn nog on bewogen hart zoo lange jaren heeft bewaard? Reeds bij deze gedachte klopt zijn hart luid en door zijne aderen stroomt Eet bloed zoo heet, dat hij den hoed van het hoofd trekt en diep ademhalend op kijkt naar de open ramen, waarachter de engelachtigs gedaante der jonge diakones zich over deozieke buigt. O, welk eene tooverkracht, welk eene 'wonderbare, tot aanbidding dwingende macht ligt voor den man in het beeld van zulk eene barmhartige jonge vrouw. Nergens zoozeer pis aan het ziekbed ziet hij haar met engelen vleugels zweven, nooit treedt de reinheid der jonkvrouw zoo helder voor zijn oog als in het eenvoudige gewaad der ziekenverpleegster, nooit vindt hij zijne idealen van de hoogste vrouwelijkheid zoo ver wezenlijkt als in de hulpvaardige, onzelfzuchtige, die nende schaduw van den nacht de diakones. Met schitterende oogen drukt Maurus de roode roos aan de lippen. Het is hem, alsof éfcn zachte, warme, stroom hem plotseling omgeeft, of hij op gouden gol ven gedragen wordt naar een erf/er zoo zonnig, zoo heerlijk en vol hemelsche gelukzaligheid, als nij ,er nog geen in den droom heeft aanschouwd. En Maurus laat zich met een zalig welbehagen door den stroom medevoeren, glimlachend, geduldig, zonder hand of voet te verroeren .om dien oever te bereiken. Hij laat het aan het noodlot over., of hij hem beredzen zal of niet. Hij verheugt zich in het heer lijke heden en denkt niet aan ae toekomst Bemint hij Margareta? Neen, nog bemint hij haar niet zoo, als een man beminnen zal en moet, die eene vrouw tot middelpunt van zijn gansch bestaan wil maken, maar zij trekt hem aan, rij boeit hem en hjj geeft zich gewillig over aan haar too vermacht. Zoo gaat het morgenrood de zon vooraf en in rijn hart wordt het zoo licht en klaar, alsof langzaam maar zegevierend ook in hem de zon der liefde op steeg. Bia-non; Doos von Thumlgiein ihiaidl reeds twiee daigan alleen gsegeten. Gravin Perpijgnan/ IbaJdJ tridh in een canteuaiktvolle kantien morgenjapon op (het terras laten brengen en had baar neef rvierzodhlt baar todh een poosje ge^ei-# schap te houden. Zijl .praatten, speelden scfhaalk, lasen elkaar voor en Maurus was (beleefd en ridderlijk als altijd, ofschoon bij eene zekere onrust en ongeduld nau welijks kon vierbedTgeni Margareta bad bij nog niet wfeengeedjen. „Is die aitne tante werkelijk zieker (geworden, gra vin?" vroeg, (hij bezorgd Jilk zou gaarne eens naar haar willen zi'en „Nieeii, neen, dat niietP' smeekte Joriède (bezorgd1, „hfet zou (haar maar opwinden. Zij slaapt niet meer, de dokter beeft reeds de sterkste dosis van hJaar poeder voorgeschreven, maar het werkt niet meer, en dat maakt haar toestand natuurlijk vree se lijk. Buitendien^1 de spreekster boog, zich vertrouwe lijk voorover „geloof ik, dat zuster (Margareta de verpleging todh niet h)eel goed. verstaat sedert zij hier is, gaat bet nuet de zieke toch opvallend' ach teruit. iMaurus hief plotseling (het hoofd op en zag de jonge dame verwonderd en geërgerd aam „Waarlijk? dat komt mij ongelooflijk voor. Zuster Margareta schijnt mij het ideaal eener diako nes te zijnj, en dat zij' .tante uitstekend oppast, ziet mien daaraan, dat de zieke zeer aan haar is ge hecht (Die wetenschap van een arts verlanlgt men niet van eene zuster, en tantes ziekte is ongenees lijk". Joriède weide terstond trnet een heminlijk glim lachje: „Q, die overtuiging van u is eene groote ge ruststelling, voor mij, beste neetf! Gij aveet niet, met welke vermoedens men zich kwielt, al® men zoo al leen de verantwoordelijkheid draagt* Ik houd veel van Margareta. Ik zou haar inderdaad' zeer missen en geloof en vertrouw op haar naadonnagezicht Maar ik wie/et er zoo weinig van, want ik heh getene menschenkennis' en omdat noten dikwijls zegt, dat de duivel zich liefst achter een k engelenmiaskJer ver kor vehbergt Maurus lachte zacht. „Welk 'eeÊe phantasile! Neten, waardei nicht, geef (zonder gewetenswroeging toe aan •uwe (voorliefde voor de jong© dame, ik ben een ervaren miemsdbenkenner, en voor juffrouw Mar gareta steek ik (beide (handen' in het vuur". Zij' hield zlohi alsof izdj waarlijk verheugd en ge rustgesteld! was en bracht hlet gesprek handig op ander© dingen. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 1