EEN LIEFDE IN DE WILDERNIS.
PORTBEREKENING.
Uit het Hart Yan Holland.
Brieven uil Rome.
Raad Zuidscharwoude.
TWEEDE BLAD.
FEUILLETON.
i *on J» *»t nnrKwaarUlg» wBouwtptllam»' orrraïlTg »n Q.<?X!*r. T» F*W.s*en soms op 4»
1 waarnemen, dat de verkeersagenten een axtra-be-1 gruw-eU]kste wlfis, WjV. re verdirtnken ze als hon-
1 waking uitoefenden on alles wat auto of motor was, j d<er. to de rMer of werpen ze in een gloeiende- fa
Zaterdag 9 April 1921.
64ste Jaargang. No. 6802.
Obsh k/.nxf worden er op attent gemaakt, dat door
isfOBilag van de nieuwe Postwet, de porto van de
courant van X cent tot 1 cent is verhoogd en dus
bet abonnementsgeld met deie portoverhooglng ral
worden vermeerderd,
DE UIT O.
We hebben Zondag de groote bloembollendag ge
had. De bloembollenvelden hebben elk jaar de vrien
delijkheid oin op een rnooien Zondag op het mooist
te zijn, en al is Haarlem ook het middelpunt van
het bollenland, Don Haag profiteert ruimschoots
mee van de groote belangstelling voor de bloeiende
narcissen, hyacinthen en tulpen. Bij honderden en
duizenden passceren de feestgangers onze stad, op
getuigd met kransen en slingers verwelkende bloe
roen, en do stadsreiniging vindt daarvan een zeer
groot gedeelte terug in de vuilniswagens en do
ascliauto's van de gemeentereinging.
Op alle mogelijke manieren vallen de volden te be
reiken en elk dorp is gesteld op een bezoek, elke
reisgelegenheid op een reiziger. Allen maken ze
reclame, vooral het stoomtranynetje, tlat in gewone
dagen als ouderwetsch vervoermiddel niet zoo heel
voel belangstelling meer zal hebben.
Maar de nieuwste gelegenheid om de velden te
bezoeken levert de AMOVAM, die een passagiers-
auto heeft, welke sterk doet donken aan een Lon-
denscho Autobus, met een groote imperiaal. Deze
auto is een broertje van de sight-seeing-car, die
overigens ook niet ongeschikt voor dit doel zou zijn,
doch zijn vaste dienst heeft en ongeveer alle school
kinderen die vacantie hebben door de stad toert in
afwachting van de Engelschen en Amerikanen en
andere vreemdelingen, die hier 's zomers worden
verwacht.
Misschien houdt deze bloemveldendienat van de
actieve auto-maatschappij verband met de groote
r.utomobielententoon9telling in den Dierentuin, en
is een speciale reclame.
Doze tentoonstelling ia een zeer belangrijke ge
beurtenis voor onze sport en onze Industrie. Het is
onze „salon" die bij de buitenlandsche „salons" niet
zoo verre ten achter staat en waar het beste wat er
OP gebied van motoren en carosserieën geleverd
wordt, valt te bewonderen. Vanaf de opening heeft
deze tentoonstelling groote belangstelling getrokken.
Er zijn verder nog eenige attractie's aan verbon
den als een sterrit en een optocht door de stad, die
do aandacht van de geheele bevolking trekken en
riiot alleen van sportsmen en kenners.
Hot gevolg van deze tentoonstelling is dus, dat er
zeer veel, bijzonder veel auto's in de stad zijn.
Den Haag mag zich toch al reeds verheugen op
een elegant bestaan der motorsport. We hebben in
verhouding tot ons aantal inwoners een zeer groot
aantal automobielen, deels ook omdat, veel aanzien
lijke Hagenaars in Wassenaar wonen in het Park
de Kiviet, of op Groot Hazebroeck en dus het hou
den van een automobiel een noodzakelijkheid is,
voor do verbinding met de stad, met kantoor en
sociëteit voor mijnheer en thee en jour voor me
vrouw en 's avonds het theater en het concert.
Maar nu, nu de belangstelling van alle automobie-
listen op onze Residentie is gevestigd is het aan
tal auto's dat men langs onze straten ziet gaan
al extra groot.
.Sommigen hebben een groen en geel vlaggetje, ten
toeken, dat ze tot de expositie behooren. Ook de
trams en taxi's zijn met groen en gele vlaggetjes
versierd om de aanlacht op de sportieve gebeur-
tonis te vestigen. -
Dit alles nu lijkt een zeer heugelijk verschijnsel,
oen gebeurtenis van belang en een eer voer onze
stad. Men zou verwachten dat Den Haag zich gast
vrij en vergenoegd zou hetoonen over deze eenigs-
zilis feosteljke aangelegenheid. Maar zoo zijn we niet
meer. We zijn te blasé. We trekken er ons officieel
nie* veel van aan, integendeel zou ik bijna zeggen.
Toen Dinsdagcochtends de opening had plaats ge
had met de noodige plechtigheid en toen een ieder
iets bespeurde van het grootsche der onderneming,
toen de dagbladen ons reeds hadden ingelicht en
alles op dit gebied aanhield, met veel gewichtigheid
in boekjes schreef of bladerde als er niets te schrij
ven viel. en op de gebruikelijke wijze chicaneerde,
naar rijbewijzen vroeg, maat van letterbordjes nam
enz.
En dit is werkelijk wel een heel ergerlijk ver
schijnsel. We hebben een vorkeersbrigade, iets heel
nieuws en perfects, waar we heel belachelijk mee
zijn want het is een alleridiootste vertooning, en te
zien, hoe een agent op een vrij groot en verre van
druk plein fietsers en voertuigen staat toe te wui
ven en langs zich te wenken.
Veel ophef is er van deze verkeersagenten ge
maakt, want zoo gauw er iets nieuws is is er ook
oon blad in onze gemeente die den loftrompet
steekt, al klinkt dit trompetgeschal soms ook wat
valsch en spullebaas achter, en al denkt men daar
bij wel eens, wie redigeert er, de administratie of
de redactie.
Maar onlanks alles wat er te verwachten viel van
deze verkeersregeluars, die natuurlijke roeping ver
toonden en extra geschoold moesten worden is er
heel weinig van terecht gekomon, zoo weinig, dat
men niet zelden onder den zwaaiende arm van
den verkeersagent twee wielrijders tegen elkaar ziet
oprijden.
Werkelijk schadelijk waren de heeren met ge
streepte manchetten echter niet, tot dusverre. Ze wa
ren komisch en tegenover den vreemedeling wel
eens wat crompomitant.
In zulke omstandigheden, als een groote automo
bieltentoonstelling, wanneer ze dan'met verscherpte
maatregelen gaan optreden en al hun gewichtig
heid toonen en met opschrijfboëkjes zwaaien, wor
den ze voor onze reputatie bijna gevaarlijk. Het is
heel ergerlijk, als er ter gelegenheid van een wer
kelijk groote gebeurtenis zoo, zonder eenig inzicht
van het publiek belang, wordt opgetreden, en het
gevaar dat onze stad en heel ons land belachelijk
wordt in de oogen der buitenlanders, die elders blij
ven spotten met deze dienstklopperij, en de manie
van de verkeersbrigade voor algemeen Hollandsche
eigenschap aanzien, is niet denkbeeldig.
Veel minder is de nawerking van zulk en gebeur
tenis niet dan van de gevallen die zich in Harder
wijk en Dordrecht wel eens 'heoben voorgedaan,
waar vreemdelingen door de bevolking zijn lastig
gevallen.
Want ook een vreemdeling onderscheidt wel wat
een boerenjongen en wat aan de overheid moet
worden aangerekend, en „massreglerei" is iets, dat
een onaangename voor-oorlogsche nasmaak heeft en
waar de wereld heel weinig meer van gediend is.
Daarbij hèeft Den Haag een reputane op het gebied
van vreemdelingen attractie te verliezen.
Intusschen is de tentoonstelling een groot succes.
De geheele tuin van den Dierentuin is ingenomen
met auto's on behalve de groote zaal is er nog een
extra hall gemaakt en zijn er nog kleinere tenten
opgeslagen. Men vindt er de nieuwste uitvindingen
en de nieuwste modellen van de grootste binnen-
en buitenlandsche fabrieken.
Zeer verheugend is het verschijnsel, dat ons land
lang geen slecht figuur maakt en gerust kan me
dedingen.
Ik wil u een uitvoerige beschrijving der verschil
lende stands besparen. Dit zou me in dit kleine be
stek ook te ver voeren. Slechts kan ik een bezoek
aanbevelen aan ieder die belang in de auto-industrie
stelt. De tentoonstelling is een reis naar de Resi
dentie waard.
W. P.
brleöoaio^en; hot gaat hard tegen hard en de toestand
wordt met den dag meer gespannen. Gisteren heeft
een bom, geworpen to heit- theater Diana te Milaan,
18 menschen gedood en .120 gekwetst. Het helsche
werktuig sprong in het orkest uiteen; de meeste
slachtoffers zij® bralve musici, maar ook vrouwen
en kinderen werden ais zdeliltooaei dingen in flarden
gereten, een kreet van' ontzetting ging door Italië.
In wanhoop en verontwaardiging, schrijft „de Tri-
founa", een der groote on gematigde bladen van Ro
me. „De wrok tusschen een zekere kliek, tusschen
een klasse, dreigt, ons land to stukkien te scheuren,
.'öoo&Ls to de tijden toen de Guelfen en Ghiibeilijnen
die witten en zwarten,, hier tegenover .elkaar ston
den. Miaair toen wias er geton rechtspraak en geen
retgewlng. De keizer was ie zwak of onmachtig, om
«ïju onderdanen, de wet te stellen. Maar dat nu ver
schillende partijen in blinde hartstocht uit kunnen
razen, en hun haat in bloed koeion, dat is een gru
welijke anorihromisme, een sprong achteruit, to de
toaschaJvtog van' oen volk, dat zijn' wetgeivto'g zoo
democratisch mogelijk inrichtte en op het belang
van de meerderheid dor burgerij bedacht was. We
ooms Late eren, dat het hier niet gaat otm een politieke
geschil, maar om een riekteverschijinisel, om de «dege
neratie van een deel van ons wik. Wij hebben imet
een sociaal -gezwel te doen, dat zonder het lancet
niet te genezen is. We zijn in een hel van strijd en
moord, 'duldt het gouvernement, dat het weefsel van
ons maatschappelijk laven, van ons volk vaneen ge
reten wxxrldt? Als die ziel van het Italiaansche volk
niet een geweldige ruk geeft aan d!e Westinghouse-
reoii. stopzet do haat dar strijdende partijen, die to
bestiale uitingen elkaar trachten te vernielen, dan
loopt de maatschappij gevaar hier to dien barbaar-
schen toestand van. do middeleeuwen terug te zin
ken. Wij roepen onize regeering toe: steek de han
den udit' de mouiwen, talim niet langer, wanneer ge
niet wilt, dat aan die wondlen ZicJh het koudvuur
Openbaart, die onze samenleving ten dioode op
schrijft!"
Is dit niet e'en wanhoopskreet, van het groote Ro-*
metrische orgaan? De laatste berichten luiden, dat
de telegram- en telefoonverbinding met Milaan af
gesneden is. Spelen déar nu de Faccisten of die Bol-
chewisten de baias?
Ondertusscben is die Kamer voor een maand uit
een gegaan; er werd ook niets afgehandeld: de so
cialistische afgevaardigden scholdten de anderen
voor ploerten, 'bedriegers en oplichters uit Deze
zwegen, namen hun portefeuille en wandelden naar
huis. Nog eens, een raar land ddt Italië, een land
vol verrassingen!
Rome, 25 Maait.
E. F.
'Den 5 Maart schreef ik, dat de opstootjes hier niét
van' de lucht wanen; to- Florence was lhe,t toen niet
pluis en ik waarschuwde de Hollanders, niet arge
loos hierheen een plezierreisje te ondernemen.
In de twintig dagen die stoidis verliepen, werd de
toestand veel ernstiger, eon burgeroorlog dreigt
Noordnltalië to vuur en vlam te zetten.
iBen raar land diat Italië! Op den eersten Kerst
dag zond de gouvernement dien Italianen, die Fiume
bezet hielden, een kogelregen op het lijf en in de
sta 11e week plegen Facclsten (de burgerwacht, di'e
de orde moet handhaven) en anarchisten, de hevig
ste aanslagen tegen elkaar; moord- en doodslag in
Tos kano, Lombard ijle en V'eneto, en de regeertog
kruipt als een angstige kat to een donkere hoek
weg en ziet lijdelijk toe, dat er hier gaandeweg een
middeleeuwsche toestand1 ontstaat. Een roovensben-
die aan de eiene zijde staat tegenover een troep on-
g edii'sc'ipldn e er de studenten, die zich vredelievende
vrijwil li gems noemen;, ze bestoken elkaar; de eene
Vergadering van den Raad dezer gemeente op
Donderdag 7 dezer, 's avonds 7 uur.
Aanwezig alle leden.
De voorzitter, Jhr. van Spengler, opent met een
woord van welkom de vergadering en verzoekt den
secretaris de notulen voor te lezen. De notulen van
de voorlaatste vergadering hoopt Z.Ed. straks op
terujg te'komen.
De notulen worden door den secretaris, den heer
Parma gelezen en na een kleine opmerking van
den heer Berkhout, goedgekeurd.
Voorzitter stelt voor de notulen van de voorlaat
ste vergadering ter visie te leggen .en ook in het
vervolg de notulen bij de ingekomen stukken ter in
zage te leggen.
De heer Berkhout merkt op dat dan elk raadslid
genoodzaakt zal zijn do stukkon in te zien en men
is niet altijd in de gelegenheid daarvoor den noodi-
gen tijd vrij te maken.
De heer De Jong merkt op, dat het komen inzien
van de stukken dan een massa tijd zal vorderen.
Voorzitter: Het blijft mij precies hetzelfde, doch ik
dacht dat het door den Raad zou worden toege
juicht.
Wethouder Bekker: De notulen zijn soms zeer
lang en voorlezen is dan zeer tijdroovend.
Wethouder Kroon had de gedachte dat de Raad
er mee accoord zou gaan, vooral omdat de notuleri
steeds correct in orde zijn.
De heer Zeeman is er wel voor een proef te ne
men, misschien is het een proef waarmee de groote
nieuwe Raad zijn nut kan doen.
In stemming gebracht, verklaren zich alleen de
heeren Berkhout, en De Jong togen, zoodat geen
notulen meer gelezen zullen worden.
De voorzitter deelt mee, «iat van den heer S. Zee
man een verzoek is ingekomen om eervol ontslag
ROMAN VAN HULBJÏRT FOOTNER.
Voor Nederland bewerkt door W. J. A. Roidanua Jr.
UITO. W. DB HAAN, UTRBGHT.
8.
Zij mochten niet binnenkomen vóór Sam terug en
het avondeten klaar was. Hun humeur was er niet
beter op geworden en ieder oogenblik dreigde een
uitbarsting. Gedurende den maaltijd heerschte er een
knorrige stilte.
Beia bleef het air aannemen van een hooghartige
onderwijzeres in een ondeugende klas. Zij gehoor
zaamden haar allen, behalve Sam, die kalm aan
zijn werk bleef. Zijn gezicht had even weinig uit
drukking als dat van een wassen beeld.
k Zoodra Bela klaar was met eten, stond zij op.
„Ik ga", zeide zij kortaf. „Morgen kom ik terug".
De drie mannon trokken dadelijk een lang gezicht.
Sam keek niet op. Een korte opflikkering in Beia's
donkere oogen bewees, dat zij het verschil opmerk -
to. Zij liep naar de deur. Onwillékeurig maakte Joo
een beweging om op te staan.
„Blijf zitten", snauwden Jack en Shand tegelijk.
Bela ging.
Alleen gebleven, voelde geen der mannen veel lust
om te praten, behalve Husky. Evenals bij de meeste
zieken waren zijn zenuwen kalm en voelde hij een
behoefte om zich te uiten.
„Ik voel me uitstekend vanavond", zeide hij.
„Kan ons niet scholen!" bromde Joe.
„Het is heerlijk je krachten te voelen terugkomen",
ging Husky, heelemaal niet uit het veld geslagen,
voort.. „ZIJ is een prachtverpleegster. Zij zorgt voor
mij als voor een baby. Ik zou me liever aan haar toe
vertrouwen dan aan den duursten. dokter in de stad."
„Gistorenochtend zong Je een toontje lager", bitste
Joe.
„Je lijkt wel gek, Husky", voegde Shand er aan
toe.
„Jullie zijn Jaloersch", antwoorde Husky. „Ik wed,
dat. Jullie wat graag in mijn plaats zouden zijn. Maar
z!J is ook niet van gisteren. Jullie met je voortdu
rend ruzie maken kennen haar niet. Toen z« Jullie
jullie vanmiddag de deur uitgezet heeft, hebben we
heel gezellig gepraat. Je hadt eens moeten hooren
wat te allemaal vroeg. Ovei de stad en nog wat Alt
gooien bommen, die a® deren steken de kamers van
arbeid ju brand; diat eisch't weer 'bloedige wraak en tri*s 'id van de brandstoffencommissie met ingang
zoo worden de gemoederen verhit en tot ommen-1 va^ April.
schelijke daden gedreven. Een inensclhcnleven heeft j zelf een eenvoudige mededeeling, doch
niet die geringste waarde meer. De bolchewistischei heer Zeeman heeft jarenlang op zoo uitnemende
sooiaMsiten zeggen, diat ze zich wreken willen over wijze de belangen van een goede voorziening be-
die gevangenneming van hum voorman: Malateis'ta. bartigu m het belang van de ingezetenen van deze
Ze breken met dtoiamiet die spoorlijnen to stukken,
molken met hum' bommen en handgranaten heel het
een kind, maar veel verstandiger. Zij bedenkt zelf
allerlei dingen. Ik en zij zijn beste maatjes!"
„Houd je dwazen kop toch dicht!" snauwde Joe.
„Wees dankbaar, dat je languit op je rug ligt, anders
zou ik je een flinke rammeling toedienen.
Als men jou hoort praten, zou je gaan denken, dat
je een recht op haar kon laten gelden, alleen omdat
ze op je geschoten heeft. Halve gare! Je hebt heele
maal geen kans!"
„Je bent jaloersch!" antwoordde Husky. „Hoeveel
geef je ervoor om te weten wat er tusschen ons voor
gevallen is, toen jij buiten moest blijven?"
Husky was nog niet in een toestand om het vol te
houden tegen een gezonden man. Zijn stem ver
zwakte tot een gesteun en dan zweeg hij heelemaal.
Sam rolde zich in zijn dekens en ging slapen. Do
drie anderen bleven rooken en somber in het vuur
staren. Voor hen was er geen slaap. Zij wisten niet
hoe dichtbij zij misschien was. Hun hart was buiten
de hut. Ieder voor zich wist dat een poging om het te
volgen, een nieuwe ruzie ten gevolge zou hebben.
„Laten we een beetje naar buiten gaan", zeide Jack
eindelijk langs zijn neus weg.
De twee anderen stonden onmiddellijk op en zij
gingen tegelijk weg. De hemel won nog licht. ZIJ ke
ken heimelijk om zich heen in de hoop een toe
ken te vinden van haar aanwezigheid of een aanwij
zing van den weg, dien zij genomen had.
Met elkaar liepen zij naar de kreek tot het. punt.
waar van zij een heel eind den oever konden af
zien. Naar het Oosten was het meer als een stuk
pantserplaat. Achter hen verbleekte de hemel van
barnsteenkleur tot licht nephriet.
Zonder te zeggen wat zij dachten zocht ieder voor
zich den oever af naar een rookwolkje. Niets wns
te zien. Zij vroegen zich af of zij hen misschien niet
1n haar vuistje lachend uit de een of andere schuil
plaats gadesloeg.
Toen zij eindelijk onvoldaan en prikkelbaar terug
gingen, ontstond er bij de deur een onzinnige ru
zie over de, vraag wie het laatst naar binnen zou
eraan. Shand die zijn zelfbeheersching verloor, eraf
Joe zooto trap, dat deze op handen en voeten naar
binnen vloog. Doodsbleek en dol van woede sprong
hij weer op.
Jack en Slmmd' zochten InaMncttof at,erin Mf el
kaar. Joe. die ®ag. dat. .die kianöen tegen {hem waren
Vlog noinid'er een woord' .te zegelen', naar d-en' hoek
van de hut. waar «de geweren stonden. TV twee an
deren werdten blef/k en maten den afpand terug
naiar dg deur. Maar plotseling Weef Joe stokstijf
gemeente, dat ik behoefto gevoel u mee te deelën
dat dit ontslag op de meest eervolle wijze is verleend,
onder dankbetuiging voor de vele bewezen diensten-
Het was een functie die een allesbehalve dankbare
was, doch dat we steeds zoo goed het kon, van
brandstoffen voorzien zijn is in hoofdzaak aan den
heer Zeemhn te danken. De belooning die hij daar
voor heeft genoten, was absoluut niet het minst in
evenredigheid van de verdiensteen van den heer
Zeeman als lid van de brandstoffencommissie.
Bij de laatste kasopname bij den gemeenteontvan
ger waren de ontvangsten f 144864.81 de uitgaven
1140038.63, zoodat er een kasgeld moest zijn en was
van f 4826.18
De kas van het levensmiddelenbedrijf wees over
eenkomstig de boeken een saldo aan van f 167.69.
Goedkeuring is ingekomen op het besluit tot aan
koop van het oude schoolgebouw te Noordscharwou-
de.
Van de Holl. Spoorwegmaatschappij is de rekening
ingekomen van het Broeker spoortje, waaruit blijkt
een voordeelig saldo van f 11324.19*» alzoo f 1324.19#
boven de garantie.
Goedkeuring is ingekomen op het besluit tot wij
ziging in de opcenten voor de grondbelasting en op
het besluit tot verhooging van de jaarwedde voor de
wethouders tot f 150 voor elk.
Ingekomen is het verslag van de commissie tot
wering van schoolverzuim.
Al deze stukken worden voor kennisgeving aan
genomen.
Ter tafel komt de bekende circulaire van Ged.
Staten inzake de verzorging van uitbestede kinde
ren.. Hoewel in deze gemeente geen kinderen als
bedoeld zijn uitbesteed, meenen B. en W. dat het
nuttig en noodig kan zijn het reglement van het
Burgerlijk Armbestuur in overeenstemming te bren
gén met den wensch van Ged. Staten en alzoo aan
te vullen.
De Raad gaat hiermee accoord.
Van Ged. Staten is een circulaire ingekomen be
treffende de regeling van salarissen van de amb
tenaren van den Burgerlijken Stand. B. en W. stel
len voor deze circulaire voori kennisgeving aan te
Hf men, omdat ze meenen dat de tegenwoordige
regeling f 135, f 70 en f 25, voldoende is. Aldus
wordt besloten.
Overgegaan wordt tot benoeming van een onder
wijzer ter voorziening in de vacature-Klaver. De
voordracht is: 1. Joh. I. du Burck, tijdelijk te Zuid
scharwoude; 2. A. Koppenooi, tijdelijk te Uitgeest.
No. 1 van de voordracht wordt met algemsene
stemmen benoemd.
Van den heer Berkhouwer, ambtenaar ter secre
tarie is een verzoek ingekomen om verhooging van
salaris, hetwelk thans f600 is. B. en W. stellen
voor dit salaris met f250 te verhoogen, ingaande
1 Januari 1921, omdat ze er ten volle van overtuigd
zijn, dat de heer B. ten volle zijn diensten presteert
en hij dan ook een salaris moet hebben 4&t eenigs-
zins aan de capaciteiten beantwoordt.
De heer Berkhout spreekt er zijn verwondering
over uit dat het verzoek nu komt, hoewel er bij het
behandelen van de begrooting niets van vernomen
is. De werkzaamheden zullen eer minder dan meer
geworden zijn.
Voorzitter: Toen hij nog directeur van de distri
butie was, was zijn salaris ook meer en de werk
zaamheden nemen in verband met het steeds toe
nemen van het aantal regeeringscirculaires meer en
meer toe. Van vermindering van werkzaamheden is
geen sprake.
De heer Groen: Ook mij verwonderd het en met
het vaststellen van de begrooting is er geen reke
ning mee gehouden. Is er voor de werkzaamheden
hier wel een groote kracht noodig?
Hij is tevens gemeente-ontvanger en geniet een
behoorlijk salaris. Nogmaals: Is er een groote
kracht noodig.
Voorzitter: Voor hetgeen de heer B. presteert is
f 600 salaris tekort. Voor zijn werkzaamheden als ge
meenteontvanger is hij twee halve dagen afwezig en
de overige tijd is hij op de secretarie.
Door Ged. Staten is zijn aanvangsalaris op f1150
bepaald, doch we mogen daarmee niet te veel re
kening houden. Dat ambt wordt bezoldigd voor de
groote verantwoordelijkheid, f600 is te weinig, f250
meer beteekent nog zeer weinig. Broek vraagt een
tijdelijk ambtenaar voor f 2200.
De heer Zeeman meent ook dat die functies ge
scheiden moeten blijven. Het komt toevallig samen.
Ais voor 5 dagen arbeid f600 salaris betaald wordt,
is het een jodenfooi.
De heer De Jong meent dat hier niet voor 5 volle
dagen werk is. Als het wel zoo is, is f850 nog wei
nig. Er bleek toch ook voor werkzaamheden elders
nog tijd over te zijn.
Voorzitter: Dat ze in Broek werkzaam geweest
zijn, was om Broek tijdelijk ter wille te zijn en
onder uitdrukkelijke bèpallr<r, dat de werkzaamhe
den er hier niet onder mochten lijden. Do moeste
werkzaamheden voor Broek zijn 'savonds gedaan.
Dat het wat te druk was, heeft zeker de secretaris
wel ondervonden.
Alleen de heeren Groen en Berkhout stemmen te
gen, zoodat de verhooging aangenomen is.
Van den Ned. Bond van werklieden in overheids
dienst is het verzoek ingekomen om de salarissen
van het gaspersoneel to verhoogen. B. en W. stel
len voor dit adres in handen te stellen van de gas-
„Zij zijn weg!" riep hij uit.
Zijn Mik volgend. zagen nij», «dat «da hoek leeg «was.
Zij keken elkaar argwanend aan. Joe's woede laadde
opnieuw op.
./Dat hett> jij gedaan, verrader!" schreeuwde hijv
op Shand aanvliegend. „Jij hebt de geweren ver
stopt, om ©nis één voor één te kunnen neerschieten.
Jij met je achteilbal'ksch'o manieren werkt achter
onze ruggen om! Duldt, jij diat, Jack? Jij krijgt na
tuurlijk ook je beurt!"
AJdhteodtoehtig en argwianend ging Jack 'een etodjje
van Shand af staan.
„Wat voor redenen helb je om dat te zeggen?
vroeg hij aan Joe.
Joo had geen redenen behalve zijn woede. „Ik
zie heit aan zijn geiziicht!" brulde hij.
,JHet is een vervloekte- Leugen," zeide Shand,„Ik
doe niet gemeen!"
Joe herhaalde zijn beschuldigingen, en breidde die
uit. Husky voegdie vanaf rijm bed' er nog wait aan
toe, om ri'ch bij de sterkste partij aan to sluiten.
Jack's stille woede was nog gevaarlijker dan die
van de andieren. Weer w as de kil ene hiut als een
heksenketel, die ©verk'ookite van het vergiftig brouw
sel van haat.
Sam ging knipoogend en woedend ook'rechtop
ritten. Hij voelde dat hij alweer door hiun onizinndg
ruziemaken gewekt was.
„Wat is er to 's hemelsnaam' nu weer aJa nhet
handje?" vroeg hij.
,£hand heeft de geweren gestolen!" riep Joe.
,jDat is niet waar," zeide Siam „Ik helb z$ wegge
borgen."
Alleviier wienldidlen riji zich veiibaa'sid1 tot hom' „Waar
heb je dat gedaan?" vroeg Joe met een open mond.
„Om jullie te beletten elkaar vóór morgen een
kogel door jullie raap te schieten," zeid'e Sam kaJm.
„Ga naar je koo«i en ga slapen."
Joe kwam een stap naar hem toe. „Verdomime, we
heOtoen geen kok noodig om ons te zeggen wat we
doen moeten!" schreeuwde hij .„Ik zal je leeren
„Idioot" zeide Som minachtend. „Het 1'aat mij koud
oif jullie elkaar willen neerschieten. Ik wil mettallo
plezier zeggen waar zij zijn, Maar dan knijp ik'met
jullie verlof uit. Ik wil met die mordpartij- niets te
maken hebben. Do geweren Staan allemaal bij elkaar
zij zij®
.Houd je bek!" schreeuwde Joe zoo hard als hij
kon. „Hij heeft gelijk," zeide hij, zich tot de anderen
wendend. „Laat de geweren staan waar zij zijn. En
allemaal naar kooi Vtodrt. je ook niet, Shand?"
lfJa zekerl" bromde deze.
„Ik ook!" voegde Husky er van af zijn bed eenigs-
ztoö onnooidig aan toe. „Ik heb slaap noodig!"
IDe storm woei over. Joe ging vloekend naar zijn
hoek. Jack en Shand gingen tusschen hem en Sam
mi liggen .Sam viel kalm in slaap. Langzamerhand
begon Husky te snurken. De anderen hielden zich
of zij sliepen, maar lagen gereed óm bij de geringste
beweging van een der onderen op te springen.
Kort na het aanbreken van den dag stonden zij
hmnenismjonid8 vloekend van hun anmZallgie bedden
op. Zij keken elkaar nijldig ha®. In het alles behalve
flaitteerende ochtendlicht zoglen zij: er allen even
i moe, uitgeput en ontmoedigd uit
/Bliksems nog toe", mompelde Jack, die de ver-
standi'gsto was, van de drie, „Zoo kan 'het niet door-
gaan. ©tonen een week zij® we allemaal gek of ka
pot."
„En wat wil Je dan doen?" bitste Joe onmiddel
lijk.
,/Diat vechten om haar dient nergens voor",, zeide
Jack. „Zij neemt toch wieii z iJWil. Vlan vrouwen
kan je nooit op aan. Zoodra zij vandaag hier komt,
zal dk ronduit met halar praten en dan moeten we
haar antwoord afwachten."
„lEh denk je, dat we d'at zoo maar zullen toe
laten?'" vroeg |oo. ,/Nou jij, Shand!"
„Iedereen is vrij om voor zichzelf te spreken,"
antwoordde Jack. „Eh iedereen mag hooren wat ik
tegen haar zeg.'"
„Jack heeft gelijk" prevelde Shand. „Ik vtoid het
goed."
„En hoe Is die volgorde?" vroeg Joe. „Wie zal
het eerst sproken?"
„Ziji zegtgien altijd, dat (het lapt site wOordl dien mees-
ten indruk maakt," zedde Jack. „Eta dat mag jij heb
ben", voegde hij er minachtend aan toe. „Als zij
het gezonde verstand heeft, dat ik geloof, dot zij
heeft, dan; ben ik niet bang voor je."
„Joulw, kans is groot! Tweemaal zoo oud' als zijl"
hoonde Joe.
,/Nou ik waajg hot erop", antwoordde Jack kalm.
„Ik voel me al heel Wat beter, nu wij de keuize aan
haar oVerlatlen. Degene, dien zij' kiest, kan zijn deel
uit de zaak nemen en met haar. verder gaan. Hus
ky spreekt het eerst, dan ik, dan Shand en ten slotte
Joe maar we kunnen ook loten 1"
„Ik vtoid het goed zoo", zedde Shand met een zij-
delitogschen foilik op Jack. -Het leek. wel, alsof deze
twee voelden, dot zij' het meest bang voor elkaar
moesten' zij®.
Joe, die achterdochtig was tegenover allebei, wei
gerde zich erover uit te. laten.
,JHij moet het goed vttoidienr, zedde Jack on(v«r-
fldhdlïiigs. i