EEN LIEFDE IN DE WILDERNIS. PORTBEREKENING. Uit het Hart Yan Holland. Brieven uil Rome. Raad Zuidscharwoude. TWEEDE BLAD. FEUILLETON. i *on J» *»t nnrKwaarUlg» wBouwtptllam»' orrraïlTg »n Q.<?X!*r. T» F*W.s*en soms op 4» 1 waarnemen, dat de verkeersagenten een axtra-be-1 gruw-eU]kste wlfis, WjV. re verdirtnken ze als hon- 1 waking uitoefenden on alles wat auto of motor was, j d<er. to de rMer of werpen ze in een gloeiende- fa Zaterdag 9 April 1921. 64ste Jaargang. No. 6802. Obsh k/.nxf worden er op attent gemaakt, dat door isfOBilag van de nieuwe Postwet, de porto van de courant van X cent tot 1 cent is verhoogd en dus bet abonnementsgeld met deie portoverhooglng ral worden vermeerderd, DE UIT O. We hebben Zondag de groote bloembollendag ge had. De bloembollenvelden hebben elk jaar de vrien delijkheid oin op een rnooien Zondag op het mooist te zijn, en al is Haarlem ook het middelpunt van het bollenland, Don Haag profiteert ruimschoots mee van de groote belangstelling voor de bloeiende narcissen, hyacinthen en tulpen. Bij honderden en duizenden passceren de feestgangers onze stad, op getuigd met kransen en slingers verwelkende bloe roen, en do stadsreiniging vindt daarvan een zeer groot gedeelte terug in de vuilniswagens en do ascliauto's van de gemeentereinging. Op alle mogelijke manieren vallen de volden te be reiken en elk dorp is gesteld op een bezoek, elke reisgelegenheid op een reiziger. Allen maken ze reclame, vooral het stoomtranynetje, tlat in gewone dagen als ouderwetsch vervoermiddel niet zoo heel voel belangstelling meer zal hebben. Maar de nieuwste gelegenheid om de velden te bezoeken levert de AMOVAM, die een passagiers- auto heeft, welke sterk doet donken aan een Lon- denscho Autobus, met een groote imperiaal. Deze auto is een broertje van de sight-seeing-car, die overigens ook niet ongeschikt voor dit doel zou zijn, doch zijn vaste dienst heeft en ongeveer alle school kinderen die vacantie hebben door de stad toert in afwachting van de Engelschen en Amerikanen en andere vreemdelingen, die hier 's zomers worden verwacht. Misschien houdt deze bloemveldendienat van de actieve auto-maatschappij verband met de groote r.utomobielententoon9telling in den Dierentuin, en is een speciale reclame. Doze tentoonstelling ia een zeer belangrijke ge beurtenis voor onze sport en onze Industrie. Het is onze „salon" die bij de buitenlandsche „salons" niet zoo verre ten achter staat en waar het beste wat er OP gebied van motoren en carosserieën geleverd wordt, valt te bewonderen. Vanaf de opening heeft deze tentoonstelling groote belangstelling getrokken. Er zijn verder nog eenige attractie's aan verbon den als een sterrit en een optocht door de stad, die do aandacht van de geheele bevolking trekken en riiot alleen van sportsmen en kenners. Hot gevolg van deze tentoonstelling is dus, dat er zeer veel, bijzonder veel auto's in de stad zijn. Den Haag mag zich toch al reeds verheugen op een elegant bestaan der motorsport. We hebben in verhouding tot ons aantal inwoners een zeer groot aantal automobielen, deels ook omdat, veel aanzien lijke Hagenaars in Wassenaar wonen in het Park de Kiviet, of op Groot Hazebroeck en dus het hou den van een automobiel een noodzakelijkheid is, voor do verbinding met de stad, met kantoor en sociëteit voor mijnheer en thee en jour voor me vrouw en 's avonds het theater en het concert. Maar nu, nu de belangstelling van alle automobie- listen op onze Residentie is gevestigd is het aan tal auto's dat men langs onze straten ziet gaan al extra groot. .Sommigen hebben een groen en geel vlaggetje, ten toeken, dat ze tot de expositie behooren. Ook de trams en taxi's zijn met groen en gele vlaggetjes versierd om de aanlacht op de sportieve gebeur- tonis te vestigen. - Dit alles nu lijkt een zeer heugelijk verschijnsel, oen gebeurtenis van belang en een eer voer onze stad. Men zou verwachten dat Den Haag zich gast vrij en vergenoegd zou hetoonen over deze eenigs- zilis feosteljke aangelegenheid. Maar zoo zijn we niet meer. We zijn te blasé. We trekken er ons officieel nie* veel van aan, integendeel zou ik bijna zeggen. Toen Dinsdagcochtends de opening had plaats ge had met de noodige plechtigheid en toen een ieder iets bespeurde van het grootsche der onderneming, toen de dagbladen ons reeds hadden ingelicht en alles op dit gebied aanhield, met veel gewichtigheid in boekjes schreef of bladerde als er niets te schrij ven viel. en op de gebruikelijke wijze chicaneerde, naar rijbewijzen vroeg, maat van letterbordjes nam enz. En dit is werkelijk wel een heel ergerlijk ver schijnsel. We hebben een vorkeersbrigade, iets heel nieuws en perfects, waar we heel belachelijk mee zijn want het is een alleridiootste vertooning, en te zien, hoe een agent op een vrij groot en verre van druk plein fietsers en voertuigen staat toe te wui ven en langs zich te wenken. Veel ophef is er van deze verkeersagenten ge maakt, want zoo gauw er iets nieuws is is er ook oon blad in onze gemeente die den loftrompet steekt, al klinkt dit trompetgeschal soms ook wat valsch en spullebaas achter, en al denkt men daar bij wel eens, wie redigeert er, de administratie of de redactie. Maar onlanks alles wat er te verwachten viel van deze verkeersregeluars, die natuurlijke roeping ver toonden en extra geschoold moesten worden is er heel weinig van terecht gekomon, zoo weinig, dat men niet zelden onder den zwaaiende arm van den verkeersagent twee wielrijders tegen elkaar ziet oprijden. Werkelijk schadelijk waren de heeren met ge streepte manchetten echter niet, tot dusverre. Ze wa ren komisch en tegenover den vreemedeling wel eens wat crompomitant. In zulke omstandigheden, als een groote automo bieltentoonstelling, wanneer ze dan'met verscherpte maatregelen gaan optreden en al hun gewichtig heid toonen en met opschrijfboëkjes zwaaien, wor den ze voor onze reputatie bijna gevaarlijk. Het is heel ergerlijk, als er ter gelegenheid van een wer kelijk groote gebeurtenis zoo, zonder eenig inzicht van het publiek belang, wordt opgetreden, en het gevaar dat onze stad en heel ons land belachelijk wordt in de oogen der buitenlanders, die elders blij ven spotten met deze dienstklopperij, en de manie van de verkeersbrigade voor algemeen Hollandsche eigenschap aanzien, is niet denkbeeldig. Veel minder is de nawerking van zulk en gebeur tenis niet dan van de gevallen die zich in Harder wijk en Dordrecht wel eens 'heoben voorgedaan, waar vreemdelingen door de bevolking zijn lastig gevallen. Want ook een vreemdeling onderscheidt wel wat een boerenjongen en wat aan de overheid moet worden aangerekend, en „massreglerei" is iets, dat een onaangename voor-oorlogsche nasmaak heeft en waar de wereld heel weinig meer van gediend is. Daarbij hèeft Den Haag een reputane op het gebied van vreemdelingen attractie te verliezen. Intusschen is de tentoonstelling een groot succes. De geheele tuin van den Dierentuin is ingenomen met auto's on behalve de groote zaal is er nog een extra hall gemaakt en zijn er nog kleinere tenten opgeslagen. Men vindt er de nieuwste uitvindingen en de nieuwste modellen van de grootste binnen- en buitenlandsche fabrieken. Zeer verheugend is het verschijnsel, dat ons land lang geen slecht figuur maakt en gerust kan me dedingen. Ik wil u een uitvoerige beschrijving der verschil lende stands besparen. Dit zou me in dit kleine be stek ook te ver voeren. Slechts kan ik een bezoek aanbevelen aan ieder die belang in de auto-industrie stelt. De tentoonstelling is een reis naar de Resi dentie waard. W. P. brleöoaio^en; hot gaat hard tegen hard en de toestand wordt met den dag meer gespannen. Gisteren heeft een bom, geworpen to heit- theater Diana te Milaan, 18 menschen gedood en .120 gekwetst. Het helsche werktuig sprong in het orkest uiteen; de meeste slachtoffers zij® bralve musici, maar ook vrouwen en kinderen werden ais zdeliltooaei dingen in flarden gereten, een kreet van' ontzetting ging door Italië. In wanhoop en verontwaardiging, schrijft „de Tri- founa", een der groote on gematigde bladen van Ro me. „De wrok tusschen een zekere kliek, tusschen een klasse, dreigt, ons land to stukkien te scheuren, .'öoo&Ls to de tijden toen de Guelfen en Ghiibeilijnen die witten en zwarten,, hier tegenover .elkaar ston den. Miaair toen wias er geton rechtspraak en geen retgewlng. De keizer was ie zwak of onmachtig, om «ïju onderdanen, de wet te stellen. Maar dat nu ver schillende partijen in blinde hartstocht uit kunnen razen, en hun haat in bloed koeion, dat is een gru welijke anorihromisme, een sprong achteruit, to de toaschaJvtog van' oen volk, dat zijn' wetgeivto'g zoo democratisch mogelijk inrichtte en op het belang van de meerderheid dor burgerij bedacht was. We ooms Late eren, dat het hier niet gaat otm een politieke geschil, maar om een riekteverschijinisel, om de «dege neratie van een deel van ons wik. Wij hebben imet een sociaal -gezwel te doen, dat zonder het lancet niet te genezen is. We zijn in een hel van strijd en moord, 'duldt het gouvernement, dat het weefsel van ons maatschappelijk laven, van ons volk vaneen ge reten wxxrldt? Als die ziel van het Italiaansche volk niet een geweldige ruk geeft aan d!e Westinghouse- reoii. stopzet do haat dar strijdende partijen, die to bestiale uitingen elkaar trachten te vernielen, dan loopt de maatschappij gevaar hier to dien barbaar- schen toestand van. do middeleeuwen terug te zin ken. Wij roepen onize regeering toe: steek de han den udit' de mouiwen, talim niet langer, wanneer ge niet wilt, dat aan die wondlen ZicJh het koudvuur Openbaart, die onze samenleving ten dioode op schrijft!" Is dit niet e'en wanhoopskreet, van het groote Ro-* metrische orgaan? De laatste berichten luiden, dat de telegram- en telefoonverbinding met Milaan af gesneden is. Spelen déar nu de Faccisten of die Bol- chewisten de baias? Ondertusscben is die Kamer voor een maand uit een gegaan; er werd ook niets afgehandeld: de so cialistische afgevaardigden scholdten de anderen voor ploerten, 'bedriegers en oplichters uit Deze zwegen, namen hun portefeuille en wandelden naar huis. Nog eens, een raar land ddt Italië, een land vol verrassingen! Rome, 25 Maait. E. F. 'Den 5 Maart schreef ik, dat de opstootjes hier niét van' de lucht wanen; to- Florence was lhe,t toen niet pluis en ik waarschuwde de Hollanders, niet arge loos hierheen een plezierreisje te ondernemen. In de twintig dagen die stoidis verliepen, werd de toestand veel ernstiger, eon burgeroorlog dreigt Noordnltalië to vuur en vlam te zetten. iBen raar land diat Italië! Op den eersten Kerst dag zond de gouvernement dien Italianen, die Fiume bezet hielden, een kogelregen op het lijf en in de sta 11e week plegen Facclsten (de burgerwacht, di'e de orde moet handhaven) en anarchisten, de hevig ste aanslagen tegen elkaar; moord- en doodslag in Tos kano, Lombard ijle en V'eneto, en de regeertog kruipt als een angstige kat to een donkere hoek weg en ziet lijdelijk toe, dat er hier gaandeweg een middeleeuwsche toestand1 ontstaat. Een roovensben- die aan de eiene zijde staat tegenover een troep on- g edii'sc'ipldn e er de studenten, die zich vredelievende vrijwil li gems noemen;, ze bestoken elkaar; de eene Vergadering van den Raad dezer gemeente op Donderdag 7 dezer, 's avonds 7 uur. Aanwezig alle leden. De voorzitter, Jhr. van Spengler, opent met een woord van welkom de vergadering en verzoekt den secretaris de notulen voor te lezen. De notulen van de voorlaatste vergadering hoopt Z.Ed. straks op terujg te'komen. De notulen worden door den secretaris, den heer Parma gelezen en na een kleine opmerking van den heer Berkhout, goedgekeurd. Voorzitter stelt voor de notulen van de voorlaat ste vergadering ter visie te leggen .en ook in het vervolg de notulen bij de ingekomen stukken ter in zage te leggen. De heer Berkhout merkt op dat dan elk raadslid genoodzaakt zal zijn do stukkon in te zien en men is niet altijd in de gelegenheid daarvoor den noodi- gen tijd vrij te maken. De heer De Jong merkt op, dat het komen inzien van de stukken dan een massa tijd zal vorderen. Voorzitter: Het blijft mij precies hetzelfde, doch ik dacht dat het door den Raad zou worden toege juicht. Wethouder Bekker: De notulen zijn soms zeer lang en voorlezen is dan zeer tijdroovend. Wethouder Kroon had de gedachte dat de Raad er mee accoord zou gaan, vooral omdat de notuleri steeds correct in orde zijn. De heer Zeeman is er wel voor een proef te ne men, misschien is het een proef waarmee de groote nieuwe Raad zijn nut kan doen. In stemming gebracht, verklaren zich alleen de heeren Berkhout, en De Jong togen, zoodat geen notulen meer gelezen zullen worden. De voorzitter deelt mee, «iat van den heer S. Zee man een verzoek is ingekomen om eervol ontslag ROMAN VAN HULBJÏRT FOOTNER. Voor Nederland bewerkt door W. J. A. Roidanua Jr. UITO. W. DB HAAN, UTRBGHT. 8. Zij mochten niet binnenkomen vóór Sam terug en het avondeten klaar was. Hun humeur was er niet beter op geworden en ieder oogenblik dreigde een uitbarsting. Gedurende den maaltijd heerschte er een knorrige stilte. Beia bleef het air aannemen van een hooghartige onderwijzeres in een ondeugende klas. Zij gehoor zaamden haar allen, behalve Sam, die kalm aan zijn werk bleef. Zijn gezicht had even weinig uit drukking als dat van een wassen beeld. k Zoodra Bela klaar was met eten, stond zij op. „Ik ga", zeide zij kortaf. „Morgen kom ik terug". De drie mannon trokken dadelijk een lang gezicht. Sam keek niet op. Een korte opflikkering in Beia's donkere oogen bewees, dat zij het verschil opmerk - to. Zij liep naar de deur. Onwillékeurig maakte Joo een beweging om op te staan. „Blijf zitten", snauwden Jack en Shand tegelijk. Bela ging. Alleen gebleven, voelde geen der mannen veel lust om te praten, behalve Husky. Evenals bij de meeste zieken waren zijn zenuwen kalm en voelde hij een behoefte om zich te uiten. „Ik voel me uitstekend vanavond", zeide hij. „Kan ons niet scholen!" bromde Joe. „Het is heerlijk je krachten te voelen terugkomen", ging Husky, heelemaal niet uit het veld geslagen, voort.. „ZIJ is een prachtverpleegster. Zij zorgt voor mij als voor een baby. Ik zou me liever aan haar toe vertrouwen dan aan den duursten. dokter in de stad." „Gistorenochtend zong Je een toontje lager", bitste Joe. „Je lijkt wel gek, Husky", voegde Shand er aan toe. „Jullie zijn Jaloersch", antwoorde Husky. „Ik wed, dat. Jullie wat graag in mijn plaats zouden zijn. Maar z!J is ook niet van gisteren. Jullie met je voortdu rend ruzie maken kennen haar niet. Toen z« Jullie jullie vanmiddag de deur uitgezet heeft, hebben we heel gezellig gepraat. Je hadt eens moeten hooren wat te allemaal vroeg. Ovei de stad en nog wat Alt gooien bommen, die a® deren steken de kamers van arbeid ju brand; diat eisch't weer 'bloedige wraak en tri*s 'id van de brandstoffencommissie met ingang zoo worden de gemoederen verhit en tot ommen-1 va^ April. schelijke daden gedreven. Een inensclhcnleven heeft j zelf een eenvoudige mededeeling, doch niet die geringste waarde meer. De bolchewistischei heer Zeeman heeft jarenlang op zoo uitnemende sooiaMsiten zeggen, diat ze zich wreken willen over wijze de belangen van een goede voorziening be- die gevangenneming van hum voorman: Malateis'ta. bartigu m het belang van de ingezetenen van deze Ze breken met dtoiamiet die spoorlijnen to stukken, molken met hum' bommen en handgranaten heel het een kind, maar veel verstandiger. Zij bedenkt zelf allerlei dingen. Ik en zij zijn beste maatjes!" „Houd je dwazen kop toch dicht!" snauwde Joe. „Wees dankbaar, dat je languit op je rug ligt, anders zou ik je een flinke rammeling toedienen. Als men jou hoort praten, zou je gaan denken, dat je een recht op haar kon laten gelden, alleen omdat ze op je geschoten heeft. Halve gare! Je hebt heele maal geen kans!" „Je bent jaloersch!" antwoordde Husky. „Hoeveel geef je ervoor om te weten wat er tusschen ons voor gevallen is, toen jij buiten moest blijven?" Husky was nog niet in een toestand om het vol te houden tegen een gezonden man. Zijn stem ver zwakte tot een gesteun en dan zweeg hij heelemaal. Sam rolde zich in zijn dekens en ging slapen. Do drie anderen bleven rooken en somber in het vuur staren. Voor hen was er geen slaap. Zij wisten niet hoe dichtbij zij misschien was. Hun hart was buiten de hut. Ieder voor zich wist dat een poging om het te volgen, een nieuwe ruzie ten gevolge zou hebben. „Laten we een beetje naar buiten gaan", zeide Jack eindelijk langs zijn neus weg. De twee anderen stonden onmiddellijk op en zij gingen tegelijk weg. De hemel won nog licht. ZIJ ke ken heimelijk om zich heen in de hoop een toe ken te vinden van haar aanwezigheid of een aanwij zing van den weg, dien zij genomen had. Met elkaar liepen zij naar de kreek tot het. punt. waar van zij een heel eind den oever konden af zien. Naar het Oosten was het meer als een stuk pantserplaat. Achter hen verbleekte de hemel van barnsteenkleur tot licht nephriet. Zonder te zeggen wat zij dachten zocht ieder voor zich den oever af naar een rookwolkje. Niets wns te zien. Zij vroegen zich af of zij hen misschien niet 1n haar vuistje lachend uit de een of andere schuil plaats gadesloeg. Toen zij eindelijk onvoldaan en prikkelbaar terug gingen, ontstond er bij de deur een onzinnige ru zie over de, vraag wie het laatst naar binnen zou eraan. Shand die zijn zelfbeheersching verloor, eraf Joe zooto trap, dat deze op handen en voeten naar binnen vloog. Doodsbleek en dol van woede sprong hij weer op. Jack en Slmmd' zochten InaMncttof at,erin Mf el kaar. Joe. die ®ag. dat. .die kianöen tegen {hem waren Vlog noinid'er een woord' .te zegelen', naar d-en' hoek van de hut. waar «de geweren stonden. TV twee an deren werdten blef/k en maten den afpand terug naiar dg deur. Maar plotseling Weef Joe stokstijf gemeente, dat ik behoefto gevoel u mee te deelën dat dit ontslag op de meest eervolle wijze is verleend, onder dankbetuiging voor de vele bewezen diensten- Het was een functie die een allesbehalve dankbare was, doch dat we steeds zoo goed het kon, van brandstoffen voorzien zijn is in hoofdzaak aan den heer Zeemhn te danken. De belooning die hij daar voor heeft genoten, was absoluut niet het minst in evenredigheid van de verdiensteen van den heer Zeeman als lid van de brandstoffencommissie. Bij de laatste kasopname bij den gemeenteontvan ger waren de ontvangsten f 144864.81 de uitgaven 1140038.63, zoodat er een kasgeld moest zijn en was van f 4826.18 De kas van het levensmiddelenbedrijf wees over eenkomstig de boeken een saldo aan van f 167.69. Goedkeuring is ingekomen op het besluit tot aan koop van het oude schoolgebouw te Noordscharwou- de. Van de Holl. Spoorwegmaatschappij is de rekening ingekomen van het Broeker spoortje, waaruit blijkt een voordeelig saldo van f 11324.19*» alzoo f 1324.19# boven de garantie. Goedkeuring is ingekomen op het besluit tot wij ziging in de opcenten voor de grondbelasting en op het besluit tot verhooging van de jaarwedde voor de wethouders tot f 150 voor elk. Ingekomen is het verslag van de commissie tot wering van schoolverzuim. Al deze stukken worden voor kennisgeving aan genomen. Ter tafel komt de bekende circulaire van Ged. Staten inzake de verzorging van uitbestede kinde ren.. Hoewel in deze gemeente geen kinderen als bedoeld zijn uitbesteed, meenen B. en W. dat het nuttig en noodig kan zijn het reglement van het Burgerlijk Armbestuur in overeenstemming te bren gén met den wensch van Ged. Staten en alzoo aan te vullen. De Raad gaat hiermee accoord. Van Ged. Staten is een circulaire ingekomen be treffende de regeling van salarissen van de amb tenaren van den Burgerlijken Stand. B. en W. stel len voor deze circulaire voori kennisgeving aan te Hf men, omdat ze meenen dat de tegenwoordige regeling f 135, f 70 en f 25, voldoende is. Aldus wordt besloten. Overgegaan wordt tot benoeming van een onder wijzer ter voorziening in de vacature-Klaver. De voordracht is: 1. Joh. I. du Burck, tijdelijk te Zuid scharwoude; 2. A. Koppenooi, tijdelijk te Uitgeest. No. 1 van de voordracht wordt met algemsene stemmen benoemd. Van den heer Berkhouwer, ambtenaar ter secre tarie is een verzoek ingekomen om verhooging van salaris, hetwelk thans f600 is. B. en W. stellen voor dit salaris met f250 te verhoogen, ingaande 1 Januari 1921, omdat ze er ten volle van overtuigd zijn, dat de heer B. ten volle zijn diensten presteert en hij dan ook een salaris moet hebben 4&t eenigs- zins aan de capaciteiten beantwoordt. De heer Berkhout spreekt er zijn verwondering over uit dat het verzoek nu komt, hoewel er bij het behandelen van de begrooting niets van vernomen is. De werkzaamheden zullen eer minder dan meer geworden zijn. Voorzitter: Toen hij nog directeur van de distri butie was, was zijn salaris ook meer en de werk zaamheden nemen in verband met het steeds toe nemen van het aantal regeeringscirculaires meer en meer toe. Van vermindering van werkzaamheden is geen sprake. De heer Groen: Ook mij verwonderd het en met het vaststellen van de begrooting is er geen reke ning mee gehouden. Is er voor de werkzaamheden hier wel een groote kracht noodig? Hij is tevens gemeente-ontvanger en geniet een behoorlijk salaris. Nogmaals: Is er een groote kracht noodig. Voorzitter: Voor hetgeen de heer B. presteert is f 600 salaris tekort. Voor zijn werkzaamheden als ge meenteontvanger is hij twee halve dagen afwezig en de overige tijd is hij op de secretarie. Door Ged. Staten is zijn aanvangsalaris op f1150 bepaald, doch we mogen daarmee niet te veel re kening houden. Dat ambt wordt bezoldigd voor de groote verantwoordelijkheid, f600 is te weinig, f250 meer beteekent nog zeer weinig. Broek vraagt een tijdelijk ambtenaar voor f 2200. De heer Zeeman meent ook dat die functies ge scheiden moeten blijven. Het komt toevallig samen. Ais voor 5 dagen arbeid f600 salaris betaald wordt, is het een jodenfooi. De heer De Jong meent dat hier niet voor 5 volle dagen werk is. Als het wel zoo is, is f850 nog wei nig. Er bleek toch ook voor werkzaamheden elders nog tijd over te zijn. Voorzitter: Dat ze in Broek werkzaam geweest zijn, was om Broek tijdelijk ter wille te zijn en onder uitdrukkelijke bèpallr<r, dat de werkzaamhe den er hier niet onder mochten lijden. Do moeste werkzaamheden voor Broek zijn 'savonds gedaan. Dat het wat te druk was, heeft zeker de secretaris wel ondervonden. Alleen de heeren Groen en Berkhout stemmen te gen, zoodat de verhooging aangenomen is. Van den Ned. Bond van werklieden in overheids dienst is het verzoek ingekomen om de salarissen van het gaspersoneel to verhoogen. B. en W. stel len voor dit adres in handen te stellen van de gas- „Zij zijn weg!" riep hij uit. Zijn Mik volgend. zagen nij», «dat «da hoek leeg «was. Zij keken elkaar argwanend aan. Joe's woede laadde opnieuw op. ./Dat hett> jij gedaan, verrader!" schreeuwde hijv op Shand aanvliegend. „Jij hebt de geweren ver stopt, om ©nis één voor één te kunnen neerschieten. Jij met je achteilbal'ksch'o manieren werkt achter onze ruggen om! Duldt, jij diat, Jack? Jij krijgt na tuurlijk ook je beurt!" AJdhteodtoehtig en argwianend ging Jack 'een etodjje van Shand af staan. „Wat voor redenen helb je om dat te zeggen? vroeg hij aan Joe. Joo had geen redenen behalve zijn woede. „Ik zie heit aan zijn geiziicht!" brulde hij. ,JHet is een vervloekte- Leugen," zeide Shand,„Ik doe niet gemeen!" Joe herhaalde zijn beschuldigingen, en breidde die uit. Husky voegdie vanaf rijm bed' er nog wait aan toe, om ri'ch bij de sterkste partij aan to sluiten. Jack's stille woede was nog gevaarlijker dan die van de andieren. Weer w as de kil ene hiut als een heksenketel, die ©verk'ookite van het vergiftig brouw sel van haat. Sam ging knipoogend en woedend ook'rechtop ritten. Hij voelde dat hij alweer door hiun onizinndg ruziemaken gewekt was. „Wat is er to 's hemelsnaam' nu weer aJa nhet handje?" vroeg hij. ,£hand heeft de geweren gestolen!" riep Joe. ,jDat is niet waar," zeide Siam „Ik helb z$ wegge borgen." Alleviier wienldidlen riji zich veiibaa'sid1 tot hom' „Waar heb je dat gedaan?" vroeg Joe met een open mond. „Om jullie te beletten elkaar vóór morgen een kogel door jullie raap te schieten," zeid'e Sam kaJm. „Ga naar je koo«i en ga slapen." Joe kwam een stap naar hem toe. „Verdomime, we heOtoen geen kok noodig om ons te zeggen wat we doen moeten!" schreeuwde hij .„Ik zal je leeren „Idioot" zeide Som minachtend. „Het 1'aat mij koud oif jullie elkaar willen neerschieten. Ik wil mettallo plezier zeggen waar zij zijn, Maar dan knijp ik'met jullie verlof uit. Ik wil met die mordpartij- niets te maken hebben. Do geweren Staan allemaal bij elkaar zij zij® .Houd je bek!" schreeuwde Joe zoo hard als hij kon. „Hij heeft gelijk," zeide hij, zich tot de anderen wendend. „Laat de geweren staan waar zij zijn. En allemaal naar kooi Vtodrt. je ook niet, Shand?" lfJa zekerl" bromde deze. „Ik ook!" voegde Husky er van af zijn bed eenigs- ztoö onnooidig aan toe. „Ik heb slaap noodig!" IDe storm woei over. Joe ging vloekend naar zijn hoek. Jack en Shand gingen tusschen hem en Sam mi liggen .Sam viel kalm in slaap. Langzamerhand begon Husky te snurken. De anderen hielden zich of zij sliepen, maar lagen gereed óm bij de geringste beweging van een der onderen op te springen. Kort na het aanbreken van den dag stonden zij hmnenismjonid8 vloekend van hun anmZallgie bedden op. Zij keken elkaar nijldig ha®. In het alles behalve flaitteerende ochtendlicht zoglen zij: er allen even i moe, uitgeput en ontmoedigd uit /Bliksems nog toe", mompelde Jack, die de ver- standi'gsto was, van de drie, „Zoo kan 'het niet door- gaan. ©tonen een week zij® we allemaal gek of ka pot." „En wat wil Je dan doen?" bitste Joe onmiddel lijk. ,/Diat vechten om haar dient nergens voor",, zeide Jack. „Zij neemt toch wieii z iJWil. Vlan vrouwen kan je nooit op aan. Zoodra zij vandaag hier komt, zal dk ronduit met halar praten en dan moeten we haar antwoord afwachten." „lEh denk je, dat we d'at zoo maar zullen toe laten?'" vroeg |oo. ,/Nou jij, Shand!" „Iedereen is vrij om voor zichzelf te spreken," antwoordde Jack. „Eh iedereen mag hooren wat ik tegen haar zeg.'" „Jack heeft gelijk" prevelde Shand. „Ik vtoid het goed." „En hoe Is die volgorde?" vroeg Joe. „Wie zal het eerst sproken?" „Ziji zegtgien altijd, dat (het lapt site wOordl dien mees- ten indruk maakt," zedde Jack. „Eta dat mag jij heb ben", voegde hij er minachtend aan toe. „Als zij het gezonde verstand heeft, dat ik geloof, dot zij heeft, dan; ben ik niet bang voor je." „Joulw, kans is groot! Tweemaal zoo oud' als zijl" hoonde Joe. ,/Nou ik waajg hot erop", antwoordde Jack kalm. „Ik voel me al heel Wat beter, nu wij de keuize aan haar oVerlatlen. Degene, dien zij' kiest, kan zijn deel uit de zaak nemen en met haar. verder gaan. Hus ky spreekt het eerst, dan ik, dan Shand en ten slotte Joe maar we kunnen ook loten 1" „Ik vtoid het goed zoo", zedde Shand met een zij- delitogschen foilik op Jack. -Het leek. wel, alsof deze twee voelden, dot zij' het meest bang voor elkaar moesten' zij®. Joe, die achterdochtig was tegenover allebei, wei gerde zich erover uit te. laten. ,JHij moet het goed vttoidienr, zedde Jack on(v«r- fldhdlïiigs. i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 5