Alitieei Hun-
Mraiüitit- Lnilnillll
Fa. A. Fortuin,
te
T
Zaterdag 16 April 1921.
UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN*
EERSTE BLAD.
De dingen om ons heen.
KLEEDERMAKER,
Alkmaar - Den Haag.
VLUGGE LEVERING.
Uitsluitend Hangsche Kleedermakers.
HET WITTE HUIS
Kaasconlrölestation.
SCHAGE
64&te «Jaargang fio, 6806.
Dii bUd verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder-
daten Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Advertentiên
zooteel mogelijk in het eerstuiticomend nummer geplaatst.
POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN
TIÉN van 1 tot 5 regels f 1.10, iédere regel meer 20 ct. (bewijsno
inbegrepen). Groote |letters?i worden naar plaatsruimte berekend
BIT KVUgKBR BBSTAAT VIT BRIE BLADEN.
Ala dit artikel gedrukt wordt, is de algemeene sta
king van mijnwerkers, spooj- en transportarbeiders
in Engeland waarschijnlijk in vollen gang. Vermoe
delijk aal het zelfs niet bij die drie groepen blijven
en zuilen ook andere vakverenigingen er aich bij
aansluiten.
Dan zal Engeland het eerste land in West-Europa
Zijn, waar metterdaad van een algemeene staking
sprake is.
Terwijl deze beweging voor den Britschen staat
natuurlijk enorme nadeelige gevolgen heeft, vooral
ook in verband met de Iersche moeilijkheden en
met de naweeën van den oorlog in het algemeen,
zal zij voor ons en voor geheel West-Europa eep
leerzaam voorbeeld zijn.
Om het even wie winnend uit den strijd komt,
om het even aan welke zijde iemands sympathieën
zijn belangwekkend is de worsteling in de hoogste
mate. Zoowel om de methoden van voorbereiding als
om de doeleinden en tenslotte de middelen van af
weer,
De grond voor het huidige conflict is gedurendè
den oorlog gelegd. Toon waren er steenkolen noodig,
\oor de fabrieken, voor de.vloot, voor de bondge-
nooten. De mijnwerkers werden vrijgesteld van ge
dwongen krijgsdienst om de kolenproductie maar op
peil te houden en zelfs liet de regeering zoowel als de
vakvereeniging toe, dat lieden, die zich aan de inlij
ving wilden onttrekken, zich aanmeldden als mijn
werker, hoewel zij eigenlijk een geheel ander beroep
hadden, omdat zij op die manier de plaats konden
innemen van hen, die vrijwillig de wapens hadden
opgenomen.
Toen de mijnwerkers zoodoende tot het besef hun
ner onontbeerlijkheid waren gekomen, sprak het
van zelf, dat de eischen om loonsverhooging niet uit
bleven. Eerst waren het „tijdelijke bijslagen", doch
spoedig gingen die verhoogingen, berekend naar de
„onontbeerlijkheid" en naar de prijsstijging van het
levensonderhoud een intregaal deel van het loon'
inmiddels toonden de leiders, dat zij hun kost
waard waren. Zij volgden als leiders natuurlijk!
met de grootste stiptheid alle wenken op die van
de kleine, maar actieve minderheid der grootste
heethoofden, der socialisten en communisten uitgin
gen. Zoodoende ontdekten zij de noodzakelijkheid
van nationalisatie der mijnen: onteigening der mijn-
bezitters en exploitatie van staatswege.
Die eisch vond buiten den kring der heethoofden
onder de mijnwerkers en buiten die der studeer
kamer-socialisten weinig weerklank. Iedereen wist
welk een warboel de Staat als exploitant, koopman
en ondernemer op allerlei gebied had weten te schep
pen en iedereen wist ook, dat de mijnproducten de
basis vormen van de Engelsche welvaart, zoodat men
zich daarmede nog veel minder vrijheden kan per-
mitteeren, dan in welk ander bedrijf dan ook.
Toch bleef die wensch naar nationalisatie levendig
•nïij elke mogelijke gelegenheid werd hij opnieuw
eaugeheven. Feitelijk was de mijnindustrie reeds
voor oen deel in staatshand, daar immers de schat-
kist den mijneigenaars een beperkte winst garan-
d«erde en toeliet en uit belastingpenningen een toe
slag verleende om de uitbetaling der hooge loonen
mogelijk te maken. Daartegenover bepaalde de Staat
eveneens welke hoeveelheid voor binnenlandsch ge-
Jiruik en tegen welken prijs diesponibel moest wor
den gesteld en gaf hij voorschriften ten aanzien
tan de uitvoerprijzen.
Eenige dagen geleden hield die „controle" op en
werd de industrie weder geheel aan zich zelf over
gelaten, met als natuurlijk gevolg de aanzegging
«ener verlaging van het loon dat voortaan weder op
normale wijze zou hebben af te hangen van de re
sultaten der industrie.
Dat die verlaging, die in verschillende districten
zeer belangrijk was en over het algemeen veel të
plotseling kwam, den mijnwerker niet aanstond, is
menschelijk. Eveneens, dat hij er zich tegen ver
zette en weigerde op de nieuwe loonbasis een nieuw
arbeidscontract te sluiten.
Maar het conflict werd aanstonds door de extremis
ten uitgebreid tot ver over de loonquaestie heen. Er
werd geëischt, dat er een nationaal loon zou worden
vastgesteld voor alle mijnen r^k of arm en
dat de winsten van alle ondernemingen samen zou
den worden gevoegd om de uitbetaling van dat na
tionale loon mogelijk te maken.
Op hun beurt gevoelden de mijneigenaars niets
voor dit plan.
Zoo kwam het tot stilstand in het bedrijf en zelfs
do mannen, die voor het onderloopen der mijnen
moeten waken en die tot dusver altoos bij elk con
flict aan het werk hadden kunnen blijven, lieten
thans op hoog bevel van de stakingsleiders hun werk
in den steek. Een reeks van mijnen zijn nu reeds
onherroepelijk verloren, omdat de kosten van het
weder droogmaken veel hooger zijn dan de waarde
van de nog aanwezige steenkolen.
Zeker twintigduizend mijnwerkers zullen geen ar
beid meer vinden in de galerijen waar zij tot dus
verre hun brood verdienden.
Op zichzelf zou deze crisis van korten duur zijn
geweest. Niet alleen, omdat er met een klein wei-
nlgje goeden wil best een oplossing zou zijn te vin
den geweest, vooral nu de regeering zich daarvoor
interesseert, maar ook omdat de officieele geldmid
delen der verbonden mijnwerkers zeer gunstig zijn,
evenals het weerstandsvermogen der meesten indivi
dueel. Het spreekwoord „zoo royaal als een lord",
was in de laatste jaren niet voor niets veranderd in:
i.zoo royaal als een mijnwerker!"
Ware de uitslag niet door politiek vertroebeld, dan
zou vermoedelijk wel een royaler aanbod door de
eigenaars zijn gedaan en zeer waarschijnlijk had
men met regeeringssteun een weg kunnen vinden
waardoor tegelijk de industrie loonend en het'loon
voldoende was gebleven. Maar de communisten heb
ben het anders gewild en de spoor- en transport
arbeiders hebben besloten hun kameraden te' steu-
Pee^s zuiver politieke overwegingen, want
ook de spoorwegen moeten volgens de heeren aan
den Staat komen, deels omdat zij en terecht!
vreezen, dat ook hun loonen te oenigertijd voor ver
laging in aanmerking zullen komen.
Dat die verlaging niet uit kan blijven is duide
lijk. Engeland kan de concurrentie met het buiten
land niet volhouden, zoolang zijn prijzen voor trans
port en grondstof en dus ook van product zooveel
hooger zijn dan die van" andere landen. Amerika en
zelfs Zuid-Afrika importeeren steenkolen haar Eu
ropa ja naar EngelandI goedkooper dan En
geland zelf kan leveren. Frankrijk levert aan Oosten
rijk enorme hoeveelheden, die het onder allerlei
voorwendsels aan Duitschland heeft afgeperst. Wan
neer men nu bedenkt dat circa 85 van den kolen-
prijs uit loon bestaat, is het duidelijk dat het loon
in eerste plaats voor vermindering in aanmerking
moet komen wil men de oude afzetgebieden althans
gedeeltelijk behouden of terug winnen. Dat zien de
de bezadigde arbeiders zelf in en met een verlaging
naar maatstaf van het terugloopen van de kosten
voor levensonderhoud zou men dan ook wel genoegen
hebben genomen, wanneer de politieke, socialistische
propaganda er niet was bijgekomen.
Die propaganda wordt in de eerste plaats gevoerd
door de Daily Herald, het blad, dat bewijsbaar door
Lenin wordt gesubsidieerd en als orgaan der soviet-
beweging dient. Daaromheen groepeeren zich wat
intellectueelen, voor wie het communisme nu een
maal het ideaal en de sociale revolutie het evangelie
is en daarnaast staan weer de troep schreeuwers
zonder ideaal, die hopen uit een door een crisis als
deze, hun boontjes te doppen en tenslotte zijn er de
„leiders", die nu eenmaal niet anders kunnen, dan
de belhamels, die de ijverigste vergaderingbezoe
kers zijn, na te loopen en zoo hun baantje te be
houden.... de „leiders", die geen algemeene stemming
aandurven, die voortgaan met „leiden" naar de hard
ste schreeuwer schreeuwt, die weten dat iedereen
alles te beloven, ook het onmogelijke, de zekerste weg
is naar tijdelijke populariteit.
„De Duitscher moet betalen voor derf oorlog" was
een schandelijke staal van nationale demagogie,
maar de eischen van het Drievoudig Verbond zijn
als sociale demogagie nog veel schandelijker.
Al was het alleen omdat er ten minste een kansje
was, dat de Duitscher had kunnen betalen, wat de
mijnindustrie bewijsbaar niet kan.
UITKIJK.
Dinsdag 12 April .trad alhier in de kolfbaan var
den heer P. Bakker voor de afdeeling Winkel der
SJXAJP. op het Kamerlid) Duij», met hed onderwerp
„Tegen de reactie, vóór het socialisme".
Reeds vroeg stroomden die belangstellenden toe en
■toen de heer Darijs dn geselschap vian Ds. Schermer-
meibom binnentrad, vond hij een volle zaal.
J>e voorzitter, de heer Gaijaard opende de bijeen
komst met een woord' van welkom aan de talrijke
aanwezigen en gaf daarna het woord aan den spre
ker van dezen aVond.
IDe heer Darijs begon; erop te wijzen, dat wij met
hem een paar .jaren terug moesten gaan en wel naar
de Novemberdagen van 1018. iSpr. herinnerde aan
het gevleugelde woord, dait de keizers- en konings
tronen toen over de straat rólden, vooral im Duitsch
land smeerden 'm de 'koningen van Beieren, Sak
sen, Wurtemburg, enz., en'z., Ook de Duits oh e kei
zer, die tevergeefs beproefd had zijn leven op 't slag
veld te Halten, kwam over de iHollandsche grens. Als
gevolg van' de geweldige revolutie in Duitschland,
was ook hier de atmosfeer bezwangerd me't een ire-
volutionnaire 'trilling én toen Troelstra dan ook den
18en November z'n bekende rede hield en de regee-
ring aanzegde 'dat haar tijd gekomen was, om heen
'te gaan, omdat zijl.niet meer steunde op de meer
derheid des volks., 'toen sloeg der regeering en de
geheele bourgeoisie den schrik om 't hart. Nog zie
ik ze zitten, zegt spreker, de schrik om 't hart ge
slagen, doodsbleek, achter de groene tafel. SpT. ver
gelijkt dan de arbeidersbeweging me't een bezoeker
van U hotel de Ned. Leeuw.,- die reeds sinds gerui-
men (tijd op zijn besteld broodje met ham zit te
wachten, ten slotte van' -woede met de vuist op ta
fel slaat, waarop verschrikt de kellners van het ka
pitaal komen toesnellen, niet alleen met 't broodje
met'hom, doch met nog zeer vele andere gerechten,
welke plotseling gereed schenen te zijn. Zoo was
het ook toen Troelstra dn (Nóv. 1918 met de vuist op
tafel sloeg. iRuya de Beerenbroeck 'kwam verklaren,
dat het vrouwenkiesrecht ten spoedigste ingevoerd
zou worden-, Aalberse beloofde den 8-urendag en de
deftige De Visser van -IJZendoom kwam zelfs ver-
klareni, dat niemand zich om de afschaffing der
Eerste Kamer zou bekreunen, dam misschien 2 per
sonen, n -ld© bode en de conciërge, dlie zich tijdens
het vreemdelihgenbezoek wel eens in een extra fooi
verheugen. Tal van hervormingen werden 'in uit
zicht gesteld, en de arbeidersklasse werd plotseling
het troetelkind der bourgeoisie. De mevrouwen die
sterk gehamsterd hadden, gaven eieren en vleesch
aan hum dienstboden, uit angst dat zij bij een revo
lutie ontdekt zouden worden en dan misschien wel
gearresteerd' of nog erger.
'Spr. citeert een artikel' vam ds. Datema, een anti-
•rev. predikant, die een beschrijving gaf van den ge es
'testoestand van het ministerie en herinnerde er aan,
hoe in deze kritieke uren Idenburg bad', zoodat zijn
tranen langs Theo Heemskerk'# kleeren rolden.
Er werd een telegram gezonden aan H.M. de Ko
ningin: „Slaap gerust, Majesteit, Idenburg hoeft ge
beden!" Spr. Vond dit een beleedigktg van H.M.,
SPAANDER en Co^ Alkmaar.
Maat- en Confectiezaak
v, d. eeréten zang.
het Wiekt den indruk alsof zij niets anders doet al9
slapen, en dat ïim zulk .een tijd. 'Spr. zegt, dat wij
dat eens hadden moeten doen. )#Slaap gerust, 'Ma
jesteit, Vliegen bidt"., dam hadden wijl zoo- de bak
ingedraaid-, wegens majesteitsschennis. Spr. gaat
dan na. wat is tot stand gekomen, onder den drang
der sociaal-democratie. In 1003, het jaar der spoor
wegstaking, wiet Dr. Kiuypar .een zwarte reactie te
ontketenen, maar thans, zegt spr., op 't oO'genblik
heersebt er een nog veel zwartere reactie dn ons
land. Algemeen ziet irnen een pogen om den 8-uren
dag te verlengen, bij overproductie en de larbeiiders
hebben hum revolutiomniair socialistisch willen daar
tegenover -te stellen en zich te scharen onder da
roode vaan. der sociaal-democraten.
iSpr. zet dan uiteen, dat gebleken is, dat een zeer
groot gedeelte der arbeiders in -Nederland nog suft
en slaapt, vooral de christelijke arbeiders laten zich
geweldig voor den kapitalistisohen wagen gespannen
Spr. heeft dit gezien bij een demonstratie voor de
Kóningin op het Malieveld .te Den Haag, waar. de
arbeiders de paarden van haar rijtuig uitspanden
om het zelf te gaan- 'trekken. CRuys de (Beerenbroeck
is nu weer de krachtpatser, dn den oenen arm 'heeft
hij de burgerwacht en dn den andere de vrijwillige
landstorm. Schatten gelds worden hieraan wegge
smeten, de ooriog^begrootingen worden elk jaar met
vele mJillioenen opgevoerd, maar, .toen spr. voorstel
de in de Kamer, om het oudotmspensióen1 van- f 3
op f 6 te brengen, wias er geen geld voor, men ver
weet spr. zelfs, dat hij elk 'jaar. met een dergelijk
voorstel kWam. Dat was -echter .volkomen logisch.
Spr. stelde verdubbeling voor, omdat ook het sala
ris van (H.M. verdubbeld was en als -die er niet meer
met f 600.000 kon- komen, konden de oudjes zeker
niet -met f 3.komen.
Bovendien heeft zij zeker nog 1 tnillioen inkomen
uit het kroondomein enz„ voor onderhoud der .pa
leizen 1 50.000, prinsesje f 150.000, Hertog Hendrik
f 180.000 en of deze nog een -premie krijgt voor elk
zwijn dat hij schiet, is spr. niet bekend. (Gelach).
Spr. komt dan- weer terug op den geweldigen strijd
die de v.ereeniglde socialistische arbeiders moeten
voeren om het kapitalisme te overwinnen hij roept
de arbeiders op, om in de groote momenten van- den
revolutionnairen klassenstrijd; schouder aan schou
der te staan en alleen het oog gevestigd te houden
op het groote in onze idealen, dat ons te zamen
houldt Spr. wijst er op, dat we midkilen in- de revo
lutie leven stakingen daar, de orimiacht van de ka
pitalistische regeerders otn den vrede te herstellen,
dit alles doet het kapitalistisch gebouw in- hare ge
binten knaken, de zon van het socialisme rijist reeds
aan de kimmen. iMen verwijt ons wel eens, dat wij
oproerkraaiers zijn, doch dit is niét zoo. Zoo sprak
wel de haan. tot den fazant in hot tooneelstuk Chan-
tecler, van Edmon Rostand, dat de zon opkwam,
omdat hij kraaide, in zijn druk gesprek -met den
fazant bemerkte hij evenwel niet, dat het nacht
werd' en weer dag, en toen plotseling uitriep: „Wat
nu, de zon is er en ik heb niet eens gekraaid" Toen
sprak d-e fazant: „Nu zie ik, dat gij kraait, omdat
die zou opkomt". Zoó, zegt sp-r., is het ook met ons
socialisten, wij zien, op de heuvelen geklommen
zijnde, de zou van het socialisme rijizen, gegroeid1 als
een uatuuriijk proces, uit het kapitalistisch stel
sel; de kleine .patroon wordt opgevreten door de
naamiooze vennootschap, de N.V. dloor trusts en
kartels, zoo wordt vanzelf de maatschappij rijp ge
maakt voor de socialisatie.
Uit het feodale stelsel als overblijfsel van vroege
re samenlevingen zijn wij op weg door het kapita
listisch tijdperk, -naar het socialisme.
Spr. hekelt ook het onderwijs dn de vaderlandsche
geschiedenis op de scholen, waar het kind het gif
van de nationaliteitswaanzin wordt -ingegeven. Roof
hier, moord daar, dood- -van Prins Mauróts dn 1625,
en wee j e gebeente als je 1626 zegt Hét is -als vroe
ger piet .anders leefden diani moordenaar® en
dieven. Wat leent men u van Vondel, Remhrandt,
en andere meesters, wat van. de iscbooue Nederland-
sche litteratuur, immers niets. Schudt van- u de
ze veri-euigen-injg, door school, pers en kerk en maakt
u tot vrijdenkende wezens, in -eene vrijie socialisti
sche samenlovinig. (Applaus)
Vóór deibat gaven zich op dia heeren Da, Scher-
mertiorn, en Dekken.
Ds. Schermérho-rn zegt, met genoegen naar den
heer Duijs te hebben geluisterd en zal gaarne een
paar opmerkingen maken. Spr. is wel eens huive
rig om te debatteeren, omdat daardoor dikwijls een
mooie indruk van oen redë bij de hoorders te loor
gaat, en zal daaroin geen principieel debat voeren.
Spr. had- echter gaarne gewild, dat de heer Du ijs
niet verzuimd had over het miliitairisme te spreken
Spr. is anti-miliibairist in hart en nieren en veraf
schuwt militairgeweld Nu' vreest spr., dat men door
alleen den strijd' tegen het kapitalisme te voeren,
niet het militairisme voldoende zal1 bestrijden en
meent, diat zoolang het militairisme niet is over
wonnen, oo'k het kapitalisme niet »zal zijn te nekken.
Overigens is spr. het e rmee eens, dat wij hoe eer
hoe liever uit -deze kapitalistische hel moeten. Spr.
heeft ook nog -een bezwaar, hl, tegen de sociale wet
ten, die zooveel penmelikkers aan een baantje helpen,
die dan weer geep. productief werk kunnen- doen.
•Hij -meent, dat de arbeiders zich meer moeten toe
leggen op het veroveren der economische macht.
De heer Dekker vraagt, hoe of het komt, dat hij
de stemming over de tabaksbelasting eenige sociaal-
den!. Kamerleden afwezig waren.
De heer Duijs zegt, eerst den heer Dekker te wil
len beantwoorden- ën wel dit. Kleerekoper was af
wezig, omldat in den Amsterdomschen gemeente
raad zijn tegenwoordigheid noodig was, omdat het
daar ging om de bestraffing van 4200 8-Juni stakers.
Troelstra was ziek en spr. zelf stond bij het sterf
bed van1 zijn zwager. Spr» merkt op, dat het 't beste
is, maar een groot <aantal soc.-dem. naar de Kamer
af te vaardigen-, zoódafc er desnoods .eens een -paai}
gemist kunnen worden wegens huiselijke omstan*
dagheden*
iVc-rVoilgens gaat «pr. 'Uitvoerig in op de opmerMn»
gen van eersten Idebater, hij meent, dat mien het mi
litairisme vlugger en practischer kan bestrijden door
middel van- het stembiljet, daar de soc»-dem. door
hun «strijd tegen het kapitaal tevens het imilitairis-»
me bestrijden. Dan; behoeven de jonge mannen mief
geestelijk en -lichamelijk te lijden onder het gevan
genisleven. Verder haalt spr. een voorbeeld aan,
waaruit blijkt, dat (dienstweigeraars in het legeD
veel gevaarlijker zijln dan achter slot en grendel.
iWlat de veel ambtenarij: betreft, ook wij zijn diaaf
tegen maar 't verwondert hem dat men dit wei
zegt van sociale wetten en- soms niet van de mist*
standen in het huidige maatsch-appelijk systeem,
Zoo zijln er bijKr» oen 10.000 handelsreizigers, die dag
in -dag uit het lanid' aifslenteren, totaal overbodig.
Tal van -tuss'chenpersonen in den handel, die zich
als gevaarlijke parasieten stellen tusschen produ
cent en consument 'Eerst wanneer het maatschap
pelijk leven omgewerkt zal wórden in socialistische
richting, zullen deze personen verdrongen kunnen
worden en aan productief werk gezet. Verder is spr,
van meening, dat -administratief werk evenzeer noo
dig ds als productief werk. Spr. noemt het bijhouden
der. statistiek, geboorten, enz., enz., Spr. eindigt dan
met een krachtig pleidooi, om zich te scharen on
der de roode vaan, den beschaving®® trijkl mede te
strijden, naar omhoog. (Applaus.)
De voorzitter sluit te baüf één de vergadering, mei
een woord van dank aan publiek, spreker, en Ds,
Schermerhom, -voor zijn1 vriendschappelijk debat.
HEEREN- en KINDERKLEEDING.
PRIMA STOFFEN en VOERING.
Eerste klasse bewerking,
H. S. CLOECK, Alkmaar.
Vrijdag vergaderde te Alkmaar onder leiding van
den heer G« Nobel het Kaascontrolestation Noord-
Holland.
Na een algemeen welkom, voornamelijk aan den
heer Bieleman, Rijkszuivelinspecteur, wordt do
vergadering geopend en leest de heer D. C, de
Waal, secretaris, de uitvoerige notulen, die onver
anderd worden goedgekeurd.
Ingekomen is zoowel de ministerieele als de ko
ninklijke goedkeuring op de Statuten.
Medegedeeld wordt dat het aantal leden op 1 Jan.
1921 bedroeg 213, 2 hebben er bedankt, 25 nieuwe
zijn toegetreden, zoodat thans 236 leden zijn toege
treden.
Voorzitter deelt nog mee, dat de proeven in
Noordholland en Friesland met de nieuwe kaas-
merken genomen, onverdeeld gunstig zijn. Het be
stuur oordeelt, dat deze nieuwe merken zoo spoe
dig mogelijk algemeen voor de leden verkrijgbaar
moeten worden gesteld. Ee - uitspraak in deze ia
van de ledenvergadering noodig, om met klem op
verkrijgbaarstelling te kunnen aandringen. De groo
te moeilijkheid is thans nog dat door omzetting
van het merkenbedrijf in Leiden, thans nog maar
50.000 merken per dag kunnen worden afgeleverd.
100.000 is noodig.
Spr. deelt uitvoerig mee, dat met den heer Gram-
ser een overeenkomst is gesloten met het oog op
zijn kaasmerken. en dat is zeer gelukkig, omdat er
nu een algemeene samenwerking is om alle moei
lijkheden op te heffen. Er is in deze kwestie-Gram-
ser een arbitragecommissie benoemd, bestaande uit
de heeren Lovink, Mesdag en Silleveld, om na te
gaan de vergoeding die den heer Gramser toekomt.
Ook met den heer Dr. van Dam wordt samenge
werkt ten opzichte van het systeem-Pijper en zal
men tot een uitstekend resultaat moeten komen.
De heer Jm. Blaauboer dringt aan op het zoo spoe
dig mogelijk verkrijgbaar stellen der nieuwe mer
ken. Juist met het oog op het opleggen der kaas»
Spreker wil de oude merken desnoods vernietigen.
Dat idéé wordt door verschillende personen on
dersteund, en men wil desnoods de oude merken blij
ven gebruiken» ze opmaken dus, maar voor kaas
die bewaard moet worden, beslist de nieuwe merken.
De beer Slagter vraagt of depe nieuwe merken
moeten worden opgebracht volgens het systeem-Pij
per. Voorzitter licht toe dat de merken er zoo goed
opblijven, dat ze er met geen mogelijkheid
af kunnen en de kazen hun gewone behandelings
wijze: wasschen, kalken, enz., kunnen ondergaan.
De merken kunnen er gewoon op worden aange
bracht.
De heer Jac. Met erkent met de oude merken geen
last te hebben gehad. Dat was zeker de straf dat
spr. zoo laat toetrad (gelach), maar toch blijft spr»
aandringen om het merken niet verplichtend te stel
len en wil daartoe stappen doen, weinig vertrou
wen als hij ook in de nieuwe merken heeft.
Voorzitter heeft integendeel alle vertrouwen en
wijst op het botermerk, dat ook een tijd van proef-
nemon heeft gehad. Spr. gelooft dat het goed is om
aan te dringen op algemeene en spoedige verkrijg
baarstelling van de nieuwe merken. Hij licht nog in,
dat de wijze van merken maken zeer is vereenvou
digd en dat 't met 't oog daarop gelukkig is te noe
men dat het zoogenaamde groote plan voor de fa
briek voor het kaasmerk niet is doorgegaan.
Algemeen wordt goedgevonden cm met klem Op
■spoedig ver!krijig{baia<r stellen der (nieuwe merken aan
te dringen' en dan ihet gebruik van -de oude aan' dó
praktijk over te laten.
De balans en ex ploitaitierekening is door den ac
countant en' de commissie nagezien, (die beiden itot
goedkeuring adviseeren. De vergadering keurt het
eveneens goed.. Tevoren vraagt de heer Jm. Blaau
boer Kz., inlichtingen, waarom of de pensdoenver-
ze'kering van het personeel niet plaaits "heeft bij een
eigen organisatie, het Coop. Verzekeringsfond®, en
wel bij Kosmos. Het fonds werkt zonder winst, dus
goedkooper en is een eigen organisatie uit den land
bouw voortgekomen.
Voorzitter zegt, dat het bestuur aan Kosmos da
voorkeur meende te moeten geven, Wel was de pre-