Alitieei Hun- Mraiüitit- Lnilnillll Fa. A. Fortuin, te T Zaterdag 16 April 1921. UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN* EERSTE BLAD. De dingen om ons heen. KLEEDERMAKER, Alkmaar - Den Haag. VLUGGE LEVERING. Uitsluitend Hangsche Kleedermakers. HET WITTE HUIS Kaasconlrölestation. SCHAGE 64&te «Jaargang fio, 6806. Dii bUd verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder- daten Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden Advertentiên zooteel mogelijk in het eerstuiticomend nummer geplaatst. POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN TIÉN van 1 tot 5 regels f 1.10, iédere regel meer 20 ct. (bewijsno inbegrepen). Groote |letters?i worden naar plaatsruimte berekend BIT KVUgKBR BBSTAAT VIT BRIE BLADEN. Ala dit artikel gedrukt wordt, is de algemeene sta king van mijnwerkers, spooj- en transportarbeiders in Engeland waarschijnlijk in vollen gang. Vermoe delijk aal het zelfs niet bij die drie groepen blijven en zuilen ook andere vakverenigingen er aich bij aansluiten. Dan zal Engeland het eerste land in West-Europa Zijn, waar metterdaad van een algemeene staking sprake is. Terwijl deze beweging voor den Britschen staat natuurlijk enorme nadeelige gevolgen heeft, vooral ook in verband met de Iersche moeilijkheden en met de naweeën van den oorlog in het algemeen, zal zij voor ons en voor geheel West-Europa eep leerzaam voorbeeld zijn. Om het even wie winnend uit den strijd komt, om het even aan welke zijde iemands sympathieën zijn belangwekkend is de worsteling in de hoogste mate. Zoowel om de methoden van voorbereiding als om de doeleinden en tenslotte de middelen van af weer, De grond voor het huidige conflict is gedurendè den oorlog gelegd. Toon waren er steenkolen noodig, \oor de fabrieken, voor de.vloot, voor de bondge- nooten. De mijnwerkers werden vrijgesteld van ge dwongen krijgsdienst om de kolenproductie maar op peil te houden en zelfs liet de regeering zoowel als de vakvereeniging toe, dat lieden, die zich aan de inlij ving wilden onttrekken, zich aanmeldden als mijn werker, hoewel zij eigenlijk een geheel ander beroep hadden, omdat zij op die manier de plaats konden innemen van hen, die vrijwillig de wapens hadden opgenomen. Toen de mijnwerkers zoodoende tot het besef hun ner onontbeerlijkheid waren gekomen, sprak het van zelf, dat de eischen om loonsverhooging niet uit bleven. Eerst waren het „tijdelijke bijslagen", doch spoedig gingen die verhoogingen, berekend naar de „onontbeerlijkheid" en naar de prijsstijging van het levensonderhoud een intregaal deel van het loon' inmiddels toonden de leiders, dat zij hun kost waard waren. Zij volgden als leiders natuurlijk! met de grootste stiptheid alle wenken op die van de kleine, maar actieve minderheid der grootste heethoofden, der socialisten en communisten uitgin gen. Zoodoende ontdekten zij de noodzakelijkheid van nationalisatie der mijnen: onteigening der mijn- bezitters en exploitatie van staatswege. Die eisch vond buiten den kring der heethoofden onder de mijnwerkers en buiten die der studeer kamer-socialisten weinig weerklank. Iedereen wist welk een warboel de Staat als exploitant, koopman en ondernemer op allerlei gebied had weten te schep pen en iedereen wist ook, dat de mijnproducten de basis vormen van de Engelsche welvaart, zoodat men zich daarmede nog veel minder vrijheden kan per- mitteeren, dan in welk ander bedrijf dan ook. Toch bleef die wensch naar nationalisatie levendig •nïij elke mogelijke gelegenheid werd hij opnieuw eaugeheven. Feitelijk was de mijnindustrie reeds voor oen deel in staatshand, daar immers de schat- kist den mijneigenaars een beperkte winst garan- d«erde en toeliet en uit belastingpenningen een toe slag verleende om de uitbetaling der hooge loonen mogelijk te maken. Daartegenover bepaalde de Staat eveneens welke hoeveelheid voor binnenlandsch ge- Jiruik en tegen welken prijs diesponibel moest wor den gesteld en gaf hij voorschriften ten aanzien tan de uitvoerprijzen. Eenige dagen geleden hield die „controle" op en werd de industrie weder geheel aan zich zelf over gelaten, met als natuurlijk gevolg de aanzegging «ener verlaging van het loon dat voortaan weder op normale wijze zou hebben af te hangen van de re sultaten der industrie. Dat die verlaging, die in verschillende districten zeer belangrijk was en over het algemeen veel të plotseling kwam, den mijnwerker niet aanstond, is menschelijk. Eveneens, dat hij er zich tegen ver zette en weigerde op de nieuwe loonbasis een nieuw arbeidscontract te sluiten. Maar het conflict werd aanstonds door de extremis ten uitgebreid tot ver over de loonquaestie heen. Er werd geëischt, dat er een nationaal loon zou worden vastgesteld voor alle mijnen r^k of arm en dat de winsten van alle ondernemingen samen zou den worden gevoegd om de uitbetaling van dat na tionale loon mogelijk te maken. Op hun beurt gevoelden de mijneigenaars niets voor dit plan. Zoo kwam het tot stilstand in het bedrijf en zelfs do mannen, die voor het onderloopen der mijnen moeten waken en die tot dusver altoos bij elk con flict aan het werk hadden kunnen blijven, lieten thans op hoog bevel van de stakingsleiders hun werk in den steek. Een reeks van mijnen zijn nu reeds onherroepelijk verloren, omdat de kosten van het weder droogmaken veel hooger zijn dan de waarde van de nog aanwezige steenkolen. Zeker twintigduizend mijnwerkers zullen geen ar beid meer vinden in de galerijen waar zij tot dus verre hun brood verdienden. Op zichzelf zou deze crisis van korten duur zijn geweest. Niet alleen, omdat er met een klein wei- nlgje goeden wil best een oplossing zou zijn te vin den geweest, vooral nu de regeering zich daarvoor interesseert, maar ook omdat de officieele geldmid delen der verbonden mijnwerkers zeer gunstig zijn, evenals het weerstandsvermogen der meesten indivi dueel. Het spreekwoord „zoo royaal als een lord", was in de laatste jaren niet voor niets veranderd in: i.zoo royaal als een mijnwerker!" Ware de uitslag niet door politiek vertroebeld, dan zou vermoedelijk wel een royaler aanbod door de eigenaars zijn gedaan en zeer waarschijnlijk had men met regeeringssteun een weg kunnen vinden waardoor tegelijk de industrie loonend en het'loon voldoende was gebleven. Maar de communisten heb ben het anders gewild en de spoor- en transport arbeiders hebben besloten hun kameraden te' steu- Pee^s zuiver politieke overwegingen, want ook de spoorwegen moeten volgens de heeren aan den Staat komen, deels omdat zij en terecht! vreezen, dat ook hun loonen te oenigertijd voor ver laging in aanmerking zullen komen. Dat die verlaging niet uit kan blijven is duide lijk. Engeland kan de concurrentie met het buiten land niet volhouden, zoolang zijn prijzen voor trans port en grondstof en dus ook van product zooveel hooger zijn dan die van" andere landen. Amerika en zelfs Zuid-Afrika importeeren steenkolen haar Eu ropa ja naar EngelandI goedkooper dan En geland zelf kan leveren. Frankrijk levert aan Oosten rijk enorme hoeveelheden, die het onder allerlei voorwendsels aan Duitschland heeft afgeperst. Wan neer men nu bedenkt dat circa 85 van den kolen- prijs uit loon bestaat, is het duidelijk dat het loon in eerste plaats voor vermindering in aanmerking moet komen wil men de oude afzetgebieden althans gedeeltelijk behouden of terug winnen. Dat zien de de bezadigde arbeiders zelf in en met een verlaging naar maatstaf van het terugloopen van de kosten voor levensonderhoud zou men dan ook wel genoegen hebben genomen, wanneer de politieke, socialistische propaganda er niet was bijgekomen. Die propaganda wordt in de eerste plaats gevoerd door de Daily Herald, het blad, dat bewijsbaar door Lenin wordt gesubsidieerd en als orgaan der soviet- beweging dient. Daaromheen groepeeren zich wat intellectueelen, voor wie het communisme nu een maal het ideaal en de sociale revolutie het evangelie is en daarnaast staan weer de troep schreeuwers zonder ideaal, die hopen uit een door een crisis als deze, hun boontjes te doppen en tenslotte zijn er de „leiders", die nu eenmaal niet anders kunnen, dan de belhamels, die de ijverigste vergaderingbezoe kers zijn, na te loopen en zoo hun baantje te be houden.... de „leiders", die geen algemeene stemming aandurven, die voortgaan met „leiden" naar de hard ste schreeuwer schreeuwt, die weten dat iedereen alles te beloven, ook het onmogelijke, de zekerste weg is naar tijdelijke populariteit. „De Duitscher moet betalen voor derf oorlog" was een schandelijke staal van nationale demagogie, maar de eischen van het Drievoudig Verbond zijn als sociale demogagie nog veel schandelijker. Al was het alleen omdat er ten minste een kansje was, dat de Duitscher had kunnen betalen, wat de mijnindustrie bewijsbaar niet kan. UITKIJK. Dinsdag 12 April .trad alhier in de kolfbaan var den heer P. Bakker voor de afdeeling Winkel der SJXAJP. op het Kamerlid) Duij», met hed onderwerp „Tegen de reactie, vóór het socialisme". Reeds vroeg stroomden die belangstellenden toe en ■toen de heer Darijs dn geselschap vian Ds. Schermer- meibom binnentrad, vond hij een volle zaal. J>e voorzitter, de heer Gaijaard opende de bijeen komst met een woord' van welkom aan de talrijke aanwezigen en gaf daarna het woord aan den spre ker van dezen aVond. IDe heer Darijs begon; erop te wijzen, dat wij met hem een paar .jaren terug moesten gaan en wel naar de Novemberdagen van 1018. iSpr. herinnerde aan het gevleugelde woord, dait de keizers- en konings tronen toen over de straat rólden, vooral im Duitsch land smeerden 'm de 'koningen van Beieren, Sak sen, Wurtemburg, enz., en'z., Ook de Duits oh e kei zer, die tevergeefs beproefd had zijn leven op 't slag veld te Halten, kwam over de iHollandsche grens. Als gevolg van' de geweldige revolutie in Duitschland, was ook hier de atmosfeer bezwangerd me't een ire- volutionnaire 'trilling én toen Troelstra dan ook den 18en November z'n bekende rede hield en de regee- ring aanzegde 'dat haar tijd gekomen was, om heen 'te gaan, omdat zijl.niet meer steunde op de meer derheid des volks., 'toen sloeg der regeering en de geheele bourgeoisie den schrik om 't hart. Nog zie ik ze zitten, zegt spreker, de schrik om 't hart ge slagen, doodsbleek, achter de groene tafel. SpT. ver gelijkt dan de arbeidersbeweging me't een bezoeker van U hotel de Ned. Leeuw.,- die reeds sinds gerui- men (tijd op zijn besteld broodje met ham zit te wachten, ten slotte van' -woede met de vuist op ta fel slaat, waarop verschrikt de kellners van het ka pitaal komen toesnellen, niet alleen met 't broodje met'hom, doch met nog zeer vele andere gerechten, welke plotseling gereed schenen te zijn. Zoo was het ook toen Troelstra dn (Nóv. 1918 met de vuist op tafel sloeg. iRuya de Beerenbroeck 'kwam verklaren, dat het vrouwenkiesrecht ten spoedigste ingevoerd zou worden-, Aalberse beloofde den 8-urendag en de deftige De Visser van -IJZendoom kwam zelfs ver- klareni, dat niemand zich om de afschaffing der Eerste Kamer zou bekreunen, dam misschien 2 per sonen, n -ld© bode en de conciërge, dlie zich tijdens het vreemdelihgenbezoek wel eens in een extra fooi verheugen. Tal van hervormingen werden 'in uit zicht gesteld, en de arbeidersklasse werd plotseling het troetelkind der bourgeoisie. De mevrouwen die sterk gehamsterd hadden, gaven eieren en vleesch aan hum dienstboden, uit angst dat zij bij een revo lutie ontdekt zouden worden en dan misschien wel gearresteerd' of nog erger. 'Spr. citeert een artikel' vam ds. Datema, een anti- •rev. predikant, die een beschrijving gaf van den ge es 'testoestand van het ministerie en herinnerde er aan, hoe in deze kritieke uren Idenburg bad', zoodat zijn tranen langs Theo Heemskerk'# kleeren rolden. Er werd een telegram gezonden aan H.M. de Ko ningin: „Slaap gerust, Majesteit, Idenburg hoeft ge beden!" Spr. Vond dit een beleedigktg van H.M., SPAANDER en Co^ Alkmaar. Maat- en Confectiezaak v, d. eeréten zang. het Wiekt den indruk alsof zij niets anders doet al9 slapen, en dat ïim zulk .een tijd. 'Spr. zegt, dat wij dat eens hadden moeten doen. )#Slaap gerust, 'Ma jesteit, Vliegen bidt"., dam hadden wijl zoo- de bak ingedraaid-, wegens majesteitsschennis. Spr. gaat dan na. wat is tot stand gekomen, onder den drang der sociaal-democratie. In 1003, het jaar der spoor wegstaking, wiet Dr. Kiuypar .een zwarte reactie te ontketenen, maar thans, zegt spr., op 't oO'genblik heersebt er een nog veel zwartere reactie dn ons land. Algemeen ziet irnen een pogen om den 8-uren dag te verlengen, bij overproductie en de larbeiiders hebben hum revolutiomniair socialistisch willen daar tegenover -te stellen en zich te scharen onder da roode vaan. der sociaal-democraten. iSpr. zet dan uiteen, dat gebleken is, dat een zeer groot gedeelte der arbeiders in -Nederland nog suft en slaapt, vooral de christelijke arbeiders laten zich geweldig voor den kapitalistisohen wagen gespannen Spr. heeft dit gezien bij een demonstratie voor de Kóningin op het Malieveld .te Den Haag, waar. de arbeiders de paarden van haar rijtuig uitspanden om het zelf te gaan- 'trekken. CRuys de (Beerenbroeck is nu weer de krachtpatser, dn den oenen arm 'heeft hij de burgerwacht en dn den andere de vrijwillige landstorm. Schatten gelds worden hieraan wegge smeten, de ooriog^begrootingen worden elk jaar met vele mJillioenen opgevoerd, maar, .toen spr. voorstel de in de Kamer, om het oudotmspensióen1 van- f 3 op f 6 te brengen, wias er geen geld voor, men ver weet spr. zelfs, dat hij elk 'jaar. met een dergelijk voorstel kWam. Dat was -echter .volkomen logisch. Spr. stelde verdubbeling voor, omdat ook het sala ris van (H.M. verdubbeld was en als -die er niet meer met f 600.000 kon- komen, konden de oudjes zeker niet -met f 3.komen. Bovendien heeft zij zeker nog 1 tnillioen inkomen uit het kroondomein enz„ voor onderhoud der .pa leizen 1 50.000, prinsesje f 150.000, Hertog Hendrik f 180.000 en of deze nog een -premie krijgt voor elk zwijn dat hij schiet, is spr. niet bekend. (Gelach). Spr. komt dan- weer terug op den geweldigen strijd die de v.ereeniglde socialistische arbeiders moeten voeren om het kapitalisme te overwinnen hij roept de arbeiders op, om in de groote momenten van- den revolutionnairen klassenstrijd; schouder aan schou der te staan en alleen het oog gevestigd te houden op het groote in onze idealen, dat ons te zamen houldt Spr. wijst er op, dat we midkilen in- de revo lutie leven stakingen daar, de orimiacht van de ka pitalistische regeerders otn den vrede te herstellen, dit alles doet het kapitalistisch gebouw in- hare ge binten knaken, de zon van het socialisme rijist reeds aan de kimmen. iMen verwijt ons wel eens, dat wij oproerkraaiers zijn, doch dit is niét zoo. Zoo sprak wel de haan. tot den fazant in hot tooneelstuk Chan- tecler, van Edmon Rostand, dat de zon opkwam, omdat hij kraaide, in zijn druk gesprek -met den fazant bemerkte hij evenwel niet, dat het nacht werd' en weer dag, en toen plotseling uitriep: „Wat nu, de zon is er en ik heb niet eens gekraaid" Toen sprak d-e fazant: „Nu zie ik, dat gij kraait, omdat die zou opkomt". Zoó, zegt sp-r., is het ook met ons socialisten, wij zien, op de heuvelen geklommen zijnde, de zou van het socialisme rijizen, gegroeid1 als een uatuuriijk proces, uit het kapitalistisch stel sel; de kleine .patroon wordt opgevreten door de naamiooze vennootschap, de N.V. dloor trusts en kartels, zoo wordt vanzelf de maatschappij rijp ge maakt voor de socialisatie. Uit het feodale stelsel als overblijfsel van vroege re samenlevingen zijn wij op weg door het kapita listisch tijdperk, -naar het socialisme. Spr. hekelt ook het onderwijs dn de vaderlandsche geschiedenis op de scholen, waar het kind het gif van de nationaliteitswaanzin wordt -ingegeven. Roof hier, moord daar, dood- -van Prins Mauróts dn 1625, en wee j e gebeente als je 1626 zegt Hét is -als vroe ger piet .anders leefden diani moordenaar® en dieven. Wat leent men u van Vondel, Remhrandt, en andere meesters, wat van. de iscbooue Nederland- sche litteratuur, immers niets. Schudt van- u de ze veri-euigen-injg, door school, pers en kerk en maakt u tot vrijdenkende wezens, in -eene vrijie socialisti sche samenlovinig. (Applaus) Vóór deibat gaven zich op dia heeren Da, Scher- mertiorn, en Dekken. Ds. Schermérho-rn zegt, met genoegen naar den heer Duijs te hebben geluisterd en zal gaarne een paar opmerkingen maken. Spr. is wel eens huive rig om te debatteeren, omdat daardoor dikwijls een mooie indruk van oen redë bij de hoorders te loor gaat, en zal daaroin geen principieel debat voeren. Spr. had- echter gaarne gewild, dat de heer Du ijs niet verzuimd had over het miliitairisme te spreken Spr. is anti-miliibairist in hart en nieren en veraf schuwt militairgeweld Nu' vreest spr., dat men door alleen den strijd' tegen het kapitalisme te voeren, niet het militairisme voldoende zal1 bestrijden en meent, diat zoolang het militairisme niet is over wonnen, oo'k het kapitalisme niet »zal zijn te nekken. Overigens is spr. het e rmee eens, dat wij hoe eer hoe liever uit -deze kapitalistische hel moeten. Spr. heeft ook nog -een bezwaar, hl, tegen de sociale wet ten, die zooveel penmelikkers aan een baantje helpen, die dan weer geep. productief werk kunnen- doen. •Hij -meent, dat de arbeiders zich meer moeten toe leggen op het veroveren der economische macht. De heer Dekker vraagt, hoe of het komt, dat hij de stemming over de tabaksbelasting eenige sociaal- den!. Kamerleden afwezig waren. De heer Duijs zegt, eerst den heer Dekker te wil len beantwoorden- ën wel dit. Kleerekoper was af wezig, omldat in den Amsterdomschen gemeente raad zijn tegenwoordigheid noodig was, omdat het daar ging om de bestraffing van 4200 8-Juni stakers. Troelstra was ziek en spr. zelf stond bij het sterf bed van1 zijn zwager. Spr» merkt op, dat het 't beste is, maar een groot <aantal soc.-dem. naar de Kamer af te vaardigen-, zoódafc er desnoods .eens een -paai} gemist kunnen worden wegens huiselijke omstan* dagheden* iVc-rVoilgens gaat «pr. 'Uitvoerig in op de opmerMn» gen van eersten Idebater, hij meent, dat mien het mi litairisme vlugger en practischer kan bestrijden door middel van- het stembiljet, daar de soc»-dem. door hun «strijd tegen het kapitaal tevens het imilitairis-» me bestrijden. Dan; behoeven de jonge mannen mief geestelijk en -lichamelijk te lijden onder het gevan genisleven. Verder haalt spr. een voorbeeld aan, waaruit blijkt, dat (dienstweigeraars in het legeD veel gevaarlijker zijln dan achter slot en grendel. iWlat de veel ambtenarij: betreft, ook wij zijn diaaf tegen maar 't verwondert hem dat men dit wei zegt van sociale wetten en- soms niet van de mist* standen in het huidige maatsch-appelijk systeem, Zoo zijln er bijKr» oen 10.000 handelsreizigers, die dag in -dag uit het lanid' aifslenteren, totaal overbodig. Tal van -tuss'chenpersonen in den handel, die zich als gevaarlijke parasieten stellen tusschen produ cent en consument 'Eerst wanneer het maatschap pelijk leven omgewerkt zal wórden in socialistische richting, zullen deze personen verdrongen kunnen worden en aan productief werk gezet. Verder is spr, van meening, dat -administratief werk evenzeer noo dig ds als productief werk. Spr. noemt het bijhouden der. statistiek, geboorten, enz., enz., Spr. eindigt dan met een krachtig pleidooi, om zich te scharen on der de roode vaan, den beschaving®® trijkl mede te strijden, naar omhoog. (Applaus.) De voorzitter sluit te baüf één de vergadering, mei een woord van dank aan publiek, spreker, en Ds, Schermerhom, -voor zijn1 vriendschappelijk debat. HEEREN- en KINDERKLEEDING. PRIMA STOFFEN en VOERING. Eerste klasse bewerking, H. S. CLOECK, Alkmaar. Vrijdag vergaderde te Alkmaar onder leiding van den heer G« Nobel het Kaascontrolestation Noord- Holland. Na een algemeen welkom, voornamelijk aan den heer Bieleman, Rijkszuivelinspecteur, wordt do vergadering geopend en leest de heer D. C, de Waal, secretaris, de uitvoerige notulen, die onver anderd worden goedgekeurd. Ingekomen is zoowel de ministerieele als de ko ninklijke goedkeuring op de Statuten. Medegedeeld wordt dat het aantal leden op 1 Jan. 1921 bedroeg 213, 2 hebben er bedankt, 25 nieuwe zijn toegetreden, zoodat thans 236 leden zijn toege treden. Voorzitter deelt nog mee, dat de proeven in Noordholland en Friesland met de nieuwe kaas- merken genomen, onverdeeld gunstig zijn. Het be stuur oordeelt, dat deze nieuwe merken zoo spoe dig mogelijk algemeen voor de leden verkrijgbaar moeten worden gesteld. Ee - uitspraak in deze ia van de ledenvergadering noodig, om met klem op verkrijgbaarstelling te kunnen aandringen. De groo te moeilijkheid is thans nog dat door omzetting van het merkenbedrijf in Leiden, thans nog maar 50.000 merken per dag kunnen worden afgeleverd. 100.000 is noodig. Spr. deelt uitvoerig mee, dat met den heer Gram- ser een overeenkomst is gesloten met het oog op zijn kaasmerken. en dat is zeer gelukkig, omdat er nu een algemeene samenwerking is om alle moei lijkheden op te heffen. Er is in deze kwestie-Gram- ser een arbitragecommissie benoemd, bestaande uit de heeren Lovink, Mesdag en Silleveld, om na te gaan de vergoeding die den heer Gramser toekomt. Ook met den heer Dr. van Dam wordt samenge werkt ten opzichte van het systeem-Pijper en zal men tot een uitstekend resultaat moeten komen. De heer Jm. Blaauboer dringt aan op het zoo spoe dig mogelijk verkrijgbaar stellen der nieuwe mer ken. Juist met het oog op het opleggen der kaas» Spreker wil de oude merken desnoods vernietigen. Dat idéé wordt door verschillende personen on dersteund, en men wil desnoods de oude merken blij ven gebruiken» ze opmaken dus, maar voor kaas die bewaard moet worden, beslist de nieuwe merken. De beer Slagter vraagt of depe nieuwe merken moeten worden opgebracht volgens het systeem-Pij per. Voorzitter licht toe dat de merken er zoo goed opblijven, dat ze er met geen mogelijkheid af kunnen en de kazen hun gewone behandelings wijze: wasschen, kalken, enz., kunnen ondergaan. De merken kunnen er gewoon op worden aange bracht. De heer Jac. Met erkent met de oude merken geen last te hebben gehad. Dat was zeker de straf dat spr. zoo laat toetrad (gelach), maar toch blijft spr» aandringen om het merken niet verplichtend te stel len en wil daartoe stappen doen, weinig vertrou wen als hij ook in de nieuwe merken heeft. Voorzitter heeft integendeel alle vertrouwen en wijst op het botermerk, dat ook een tijd van proef- nemon heeft gehad. Spr. gelooft dat het goed is om aan te dringen op algemeene en spoedige verkrijg baarstelling van de nieuwe merken. Hij licht nog in, dat de wijze van merken maken zeer is vereenvou digd en dat 't met 't oog daarop gelukkig is te noe men dat het zoogenaamde groote plan voor de fa briek voor het kaasmerk niet is doorgegaan. Algemeen wordt goedgevonden cm met klem Op ■spoedig ver!krijig{baia<r stellen der (nieuwe merken aan te dringen' en dan ihet gebruik van -de oude aan' dó praktijk over te laten. De balans en ex ploitaitierekening is door den ac countant en' de commissie nagezien, (die beiden itot goedkeuring adviseeren. De vergadering keurt het eveneens goed.. Tevoren vraagt de heer Jm. Blaau boer Kz., inlichtingen, waarom of de pensdoenver- ze'kering van het personeel niet plaaits "heeft bij een eigen organisatie, het Coop. Verzekeringsfond®, en wel bij Kosmos. Het fonds werkt zonder winst, dus goedkooper en is een eigen organisatie uit den land bouw voortgekomen. Voorzitter zegt, dat het bestuur aan Kosmos da voorkeur meende te moeten geven, Wel was de pre-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 1