Alimii Nitiïs-
Alïtrttitit- LaillffllUt
Wii LIEFDE IN DE WILDENNIS.
Donderdag 19 Juni "'>21,
64ste Ho. 6939.
Nieuwe Abonné's
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Brieven uit Engeland.
SCHA
Dit blatl verschijnt viermaal per week iDinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 uur worden AdvertentiSn
zooveel mogelijk in het eerstnltlcomend nummer geplaatst.
UITf.FVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN.
POSTCMFQ1IF. \en OIRODIFNST 23330. INT. TFI FF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN
TTËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 et. (bewijsno
inhegrepen). Groote llettersl worden naar plaatsruimte hereltend
ontvangen de nummers die nog
tot 1 Juli a.s. verschijnen,
GRATIS.
DE UITGEVERS.
Zitting: van .Dinsdag 14 Juni lfifcl.
Ijskoud ea glashard.
Gdlles Klant was ons eerste klantje vandaag. Hij
vroeg een maand gevangenisstraf.
Van. de wal in de sloot.
iDtirk Groen, een 20-jarig Egmondsch visschertje,
en een izeer „goede" bekende van de Tr uhrtbank, had
stratie. Dit nummer komt steedsmeermalen voor,
evenals
4. voor de tanden! Ook in negen van do tien ge
vallen aanlokkelijk geiïlustreerd.
5. Om zwakke kinderen gezond en Bterk te ma
ken. Wordt door dokters' aanbevolen, en door de
,,Ja zeker, 'mekeer", luidide het antwioord, maar d'k
wóu de schop na gebruik truggebracht hebben, maar
dloor deukte, iziat uwé, is het izoover niet gekomen, en
miu...
Nu kreeg Piet, die erkende, d'e schuur -te hebben
opengebroken en de schop rte hebben gestolen, natuur
is Ton" zonieter" vaste \vwnpla&t8~rondzwerven'dië 4>o$- Ijk geen, vrijdom van straf. Kun Je begrijpen 1...
■«ntovcht geiboortl» uit den Helder en thans gede- Waarvoor heefWe n veel te lange waschlijst, waarop
nCT7 van Sewarintr te Alkmaar. allerlei straffen, grootere en kleinere voorkomen.
tHlbivii) ls -Mn^aar heerschap b5t onversohnilg in De O.v.J. vroeg dooddoik bekraohtiging van het
zijfie houding de groene tafel én^ oof al geen gewezen vonnis. Dirk wou graag voorwaardelijk
onbekende meer bij d'e vierschaar. Hij heeft in den vonnis, miaar,
Maait". Men iloopt er dus vaist, men loopt dan „in
den zak". Door bereidwillige handen werd Jacob
met bekwamen spoed weer op de been gebracht. Hij
had er nogal van langs gehad en deed' aangifte van
den 14den Maant jl. een schop gest" <m van Maar-1 het voorgevallene. Reindert zed, dat ie Dekker niet
ten Wok'ke te Bergen. Hij was vo< dat ,ygrappie" had mishandeld, maar Jaap was zoo maar op straat
SS' idLld mid.
het nu goed voor mekaar., meende hij. De schop
had-ie weggenomen, ja... maar dat was om konij
nen te delven, en...
„Dat as ook een strafbaar feit", zed de President.
Wh^ifMÏdwöid.Trof AW>ek.dus' °°*- warmaanprijzen. Twee uittreksels van
R. Smit, waar een daueparüjtje weti ur den nacht brieven vo[gen Geül>'ustreerd mct de liidende
V 1/r^?^ Mei jL zijn (*°3^ej!^th t menschheid, zich begevende naar een opgaande zon.
aiam. Met dezen kre^ ™n Kami^ryverechil over het Qm bekend te raken met bet middel wordt een
traoteeren op een gelagje. En de Koekoek kreeg er o-po+jq hnpvpBlhoid aanerpboden voor een dubheltie.
van zijn kleinen, maar fcmeMigen tegenstander ter- ^^nSngsSrtem
de-ge „op -
zomer van 1910 een fiets gerauscht van een veo-
haindelaar uit Beets, Willem Stolp genaamd. Wlm
had zijn karretlje in goed vertrouwen te Hoorn, in den
stal van een- café gedeponeerd'. Dat was nu wel goed
werk, -als... vriend Gilles er niet was geweest. Maar
gua.111 UKK-BIl, JltVU bDUHJUUB gioopooiu, vul .J
dert er in te laten loopen. Reindert lolde wel lek- 6. Voor de huid. Een ideaal middel. Geïllustreerd,
kar, maar vond geen geloof. En de O.vJ. eischte te- 7. Voor hoofdpijn, kiespijn, neuralgta, zenuwont-
gen Rein 14 dagen gevangenisstraf. i steking, slapeloosheid, influenza, jicht, rheumatiek,
iTraet gevatte kou, catarrhe en alle soorten zenuwpijnen
Een kktoe. stevige Jonge kerel, PiertervanKam- ™'e r z 0 e k van doctoren, die het
Een vendetta?
'Sijmen iLanigereis van AvenJhom heeft'aldaar met
zijb buurman Hermanus de Boer, drie veel ouder
is dlan hij, ruziie gehad. 'Dat gebeurde op den 18
,cvu,0, I4BU„U 0April. Do twist liep zeer hoog en Simon „turfde" er
die pikte het karretje heel brutaal in en verkocht j op 't laatst op. Een twist van ouderen datum, die
het ding daarna voor een zachit prijsje. Ook te Zij-1 nog een wrok had doen achterblijven, vond'en tus-
pe is sinjeur eenigen tijd' geleden op die manier be- schen partijen, en dde 'had plaatsgevonden tusschen
zlg k w e est. Hij heeft dn die gemeente en wel te-Sijmen's papa en de Boer, speelde ook geen onbe-
St. Maartensbrug een fiets, die door dien eigenaar j langrijke rol in 't gevalletje. Een paar geslachte var-
fan .Iiri'ks, alduar in den stal van de herberg van f kens gezamenlijk goedje, dus pittig gevaarlijk
Swa.rthof was neergezet, weggencKmen, en verkocht voor den goecüen vred'e 'hadden na hun dood de
Blijkbaar wist men 'het rechte spoor van den dader „vrienden" nog aan !t knorren gemaakt over de
niet ie vinden, docln ten slote heeft Klant het der dikke lappen spek, waarvan ze elkaar het rechtma-
Justdtie K»uniakkolijk gemaakt, door zich'zelve aan tig deel blijkbaar niet hadden gegund. Hoe het zij,
geven toen hij besefte, dat hij zich toch suist in d'e Sijmen mocht Hermanus niet slaan.
maatschappij1 kon handhaven en wel weer in eenDe O.vJ. eischte tegen ILangereas f 20 boete of 10
rljk.- v a, kinrichting of dn een cel zijn toevlucht zou dagen brommen,
moeien zoeken. EiJ stoere baas.
Du O.v.J. eischte' wegens diefstal, tweemaal ,ge-j jFranciscus Jacubuis Fortuin heeft den 28sten (Maart
ploogdi, thans, een jaar gevangenisstraf. i jl. juist den halven eèuw gepakt, (Maar hij is nog zoo
(M-r. Sluis, die de ondankbare taak van toegevoegd jon-gi en dartel van; harte of ie nauwelijks 20 is. En
verdediger bij dat individu moest vervullen, had aan gLaa-skenl" kén ie nog verdragen zoo best als de
zijn cliënt bij een onderhoud gemerkt, dat het de- ^^tei Zwaar ds deze Heldersche werkman ndet,
>..n al bitter weinig kon schelen, of hij wat meer of j m,aarhijl is* IJzersterk en 'n ultra lastig pr e sent haas-
ininder straf 'kreeg. Bij, zulike gevoelens van bekl. j je meneer te veel aan de wieg ges tooien heeft.
\Vi'.st pleiter ndiet beter te doen, dan czach te referee-j [8 herhaaldelijk in vorige zaakjes gebleken en
(ren aan het oordfeed der rechtbank. I de Helderschepolitie -van' thans en vooral dde van
Beklaagde -zei met beslistheid, dat hij heele Mr. tientallen jaren geleden zou daarvan lang
Sluis nooit of te nimmer had1 gesproken, waarop -^et zuinig weten mee te pralen. Franciscus Jaco-
zijn raadsman' rustig en glimlachend het tegende-;! hadl wederrechtelijk beschikt over een mand
bleef betoogen, terwijl de >E.A. Heeren des verlangd met verschillende kleediingstukken, -die een ander uv-jm»601
bevestiging van* s advokaats beweren konden krlj- .tóetoehoorde'. De eigenaar, C. P. de Vries, was daar- Alkmaar een politieagent om een paar centen ge-
Oviiaar tegen Piet, die thans ndet present was, werd
geëascht 14 dagen gev.
De Huurcommissiewet.
Amtoine Dubois, diroteur van een seintoestellenfa-
briek te Hilversum, is door erfenis eigenaar gewor
den van een woning te Den Helder. Hij had, met alle
bepalingen dn Den Helder niet op de hoogte zijnde,
d'e huur 'voordat perceel gebracht van f 600 op-
f 900 's jaars. Zulks zonder die huurcommissiie daar
mede in kennis te stellen. Hij was daardoor in over
treding en liep een kanitonrechterlijk vonnis op -tot
f 800 boete sulba. 600 dagen hechtenas. Daarvan waa
Antoine In hooger beroep geitomen. -Enj in zooverre
met succes diat de O.vJ. tha-ua ndjziging vroeg van
het vonnis ten opzichte van de strafmate yen jnu
f 160 boete, subs. 60 dagen hechtenis eischte.
Als verdediger van Antoine trad' op Mr. A> 'Ldnt uit
Amsterdam, die vrijspraak pleitte.
Wa teen snoezepoes.
Een groote krachtige vrouw Marma Boon', ega
van Adriaan1 'Dienaar te Helder, heeft ini drift op 2
Mei jil. den banketbakker J. N. C. Verfaille 'aldaar een
klap in zijn gezdchit gegeven, die „raak" was. Des
hakkers brilletje versplinterde tot gruis onder de
krachtige straffende hand1 van de vertoornde rijzige
Heldersche' dame. De banketbakker had haar. mis
noegen gewekt door meermalen, ook zelfs in het
publiek, op min of meer hatelijke manier te zin
spelen op een schuld, die altijd nog in Verfaille's hoe
ken openstond en waaronder hij blijkbaar nog geen
„non valeur" bad. geplaatst.,
De O.vJ. vorderde tegen d'e forsche dame f 20 boe
te of 10 dagen.
Gesloten.
Volgt een zaak met gesloten deuren.
Bat was de bedoeling weL
K. A. Hofman, eten öö-jarige'. bedelaar, heeft te
gen bij don cipier.
Nu liep bij Warm.
Ook in. het tweed'e strafzaakje werd Gilles Klant
als beklaagde ten tooneele gevoerd! Nu omdat hij
onlangs op een mooien voorjaarsdag op het spoor-
a '•uiiu.j. t 'Helderr—Amsterdam nabij Alkmaar in een
copé ji i ut rocken van1 een brajidiende cigaret had
zitten genieten. Daarop door een spoorwegcond'ucteur
i'v.'.izen zijnde, met nadrukkelijk verzoek, een der
gelijk O' Overtreding te staken, was Gilles zeer on
heil -h upgetred'enj en had zich verzot, toen' men
hem ambtshalve d'en trein, uit wdlde hiobbélen. Eén
Ier conducteurs schopte hij, een andr. spuwde hij
in 'i. gelaat en 't wa» waarlijk geen wonder dat de
h Of f! i er thans'tegen dit „klantje" '©en maandje
brom m-e n vord erd'e.
Babbels gonoeg.
Na Giiil I-s kregen we den' 2S--Jarlgen Jacob Schaako
uit don Helder Jaap had -met een heele boel mooie
praatjes zijn stadgenoot G. Bakker bewogen tot af
gifte van .1' 70. Tor leen- was dat dan, 'Best Jaap
schreef zelfs heel dapper een cheque en wel ten
bedrage van f 75. Dat bedrag zou Bakker daarop van
éen lO'ji d'e cheque vermelde Bank kunnen hal-en.
Die f 5 waren dan voor Bakker'» edelmoedigheid' en
moeite. Maar Jaap was failliet, de cheque was waar
deloos voor iBak'ker en die zou er bij de Bonk ook
heuscli .geen 75 pop voor krijgen, Jaap's gescharrel
werd! nu gekwalificeerd als oplichting en de O.v.J.
mee niet content 'en het einde was, dat Fortuintje vr-aagd. Dit werd als bedelarij gekwalificeerd. Het
van den O.v.J. te hooren kreeg, dat 'het bewijs van
zijn wandaad' geleverd was. De eisch luidde 2 maan
den gevangenisstraf
Zwart op wit.
Jan de wit, een scheepsbouwer van Broek op
Langendijk, was ais beklaagde stilletjes weggeble
ven. ISchaamde hij. izi-ch over den beleedigenden in
houd van -de briefkaart die hij' onlangs aan den
heer F. Kaarsemaker te Alkmaar heeft -gejacht?...
We weten het niet. Maar wèl, werd' ons bekend, dat
de O.vJ. het niet toelaatbaar vindt om beleedigen-
d-e briefkaarten aan- anderen te richten. Tegen die
Wit werd f 40 boete of 20 dagen de doos in gevorderd.
Het smoasje ging niet op.
IRindert Korver, sdnd's een twintigtal jaren han
delaar in verschillende soorten vee van diversen
leeftijd', is woonachtig te Hauwert, gem, Ndbbixwoud.
en is thans een krachtige baas van 37-jarigen leef
tijd. Voor hem was het geen toer om zijn tengere,
15 jaren oudere tegenpartij J-acob Dekker aan den
grond te werken. CR einde rt had een hekel aan Jacob.
En dan is het gaiuw zoo ver dat men tot handtas-
feit werd op 13 Mei jl. gepleegd.
D® eisch, wegens bedelarij tegen Hofman' ingesteld
'luidde 3 dagen hechtenis en 6 maanden rijkswerk
inrichting.
A.s. Dinsdag uitspraken.
Amsterdam, IJ Juni 1921.
De menschen willen nóg maar steeds graag be
drogen worden. Eeuwen geleden reeds lieten zij het
zichdoen door rondreizende kwakzalvers. Thans,
door schoonklinkende advertentiën in de kranten.
Het doet er weinig toe, welke krant men neemt,
of welk weekblad. Hier is Punch van deze week:
1. middel tegen zwaarlijvigheid. Volkomen veilig
en afdoende. Tevens uitstekend voor jicht, rheuma
tiek en eczeem.
(Het is een eigenaardigheid van dit soort van nim
mer falende middelen, dat zij gewoonlijk dienst kun-
Feuilleton.
ROMAN VAN fiüDBERT FOOTNER.
Voor Nederland bewerkt door W. J. A. Roidanus Jl.
UITG. W. DE HAAN, UTRECHT.
25.
HOOFDSTTUIK XVTH.
Toen 'Gilbert Beattie, nadat" hij zijn schoonzuster
aan boord' gebracht had. o-ver de Fransc'he factorij
naar 'huis reed, zag hij, dat er een nieuw gezelschap
settl-Ts aangekomen was, Er waren, ook vele in-
booiïlingen, aangelokt door het nieuws. De factorij
bood' oon ongekenden aanblik van beweeglijkheid en
drukte.
Het gaf den> chef veel stof tot overdenkingen,
Hot bleek heel duidelijk, dat de oude sleur snel
voorbijging en er weer een ondernemend koopman
nood ig w-as om zich; aan dón- nieuwen gang van
zaken -nam te passen. (Beatie was niet jong meer en
hij voelde een grooten angst voor de toekomst. Zou
hij1 dn staat zijn zijn suprematie te handhaven?
IToen hij; bij' zijn ei-gen factorij kwam, wachtte
daar een mooi inboorlingenmeisje op hem, doch
kon haar niet thuis brengen. Hij vroeg 'haar naam.
,/Bela -Charley", antwoordde zij.
„O", zei-de hij, terwijl bij 'haar nieuwsgierig op
nam, „ben jij Bela? 'Wóu je handelen? 'Dat -zal een
van de klebken wel met je afdoen."
Zij knikte v-an neen. „ïk wou u spreken-".
„Waarmede kan ik je dan van -dienst zijn?"
„-De compagnie heeft een klein huisje een eindje
verder, langs -den weg staan. Daar woont niemand
dn."
„Ja. en?"
„Wilt u daar mij' laten wonen?"
.jHet zou beter zijn, als je naar je eigen huis ging.
meisjelief". -
„paar ben ik weggel-oopen", antwoordde zij kortaf.
nen- doen voor verscheidene kwalen, dikwijls van
telijikhe-dion. komt. Dat was hier dan ook al heelzeer uiteenloopende soort. Zie volgende advertentie),
gauw het ge-val. 't Gebeurde dn dlót gedeelte van 2. Van onschatbare waarde voor het toilet. Om
het lange dorp Hauwert, -dat men in de wandeling j in het bad te doen. Verzacht de pijn, veroorzaakt
daar „de H-auwerter zak" noemt, omdat men, steeds door muskietenbeten. „Maakt zilver, juweelen en
Oostwaarts dten dorpsweg -afloopende. ten slotte het
einde van dien weg krijgt en v-oo-r -een -diepe vaart
„Wat wou je daar uitvoeren?" vroeg hij nieuws
gierig. „Hoe zou je daar je kost verdienen?"
„Er zijn hier nu menschen genoeg", zei-de zij.
„En er ko-men er nog meer. Ik zou daar een soort
eethuis willen'houiden."
„Alleen?" vroeg hij.
„Natuurlijk."
Hij schu-dide zijin hoofd. „Het zal niet gaan."
.„Waarom niet?"
„Je, bent tè mooi" antwoordde hij op den rrmn af.~
,Het zou geen pas geven.."
„Ik kan voor mezelf zorgen", zeide Bela. „Dat
zeggen ze allemaal."
„Etn w-at is er waar van dde geschiedenis, die te
genwoordig de ronde doet?"
,yDaar zullen wel veel leugens hij! izij'h, vermoed ik."
„Best mogelijk. (Maar het kan niet," zeidë hij op
vasten toon. „Ik mag geen schandalen vlak voor
het huis van mijn vrouw dulden."
>»Het zou anders goed voor je zaak zijn. De nieu
we menschen zouden hier komen, terwijl' zij te-gen-
wordig altijd bij! M-ahooley en iStdffy blijven 'hangen".
Dat argument was ndet -zo-nder belang; toch bleef
Beattie zijn hoofd -schudden. JHet gaat ndet, als je
geen 'chaperonne hebt."
„'Chaperonne?"
„Zorg dat een fatsoenlijke vrouw hij je komt in
wonen; -dan vind ik het goed".
Bela knikte en liep .zonder verdere woorden te
verspillen-, de factorij; uiit.
INa een uur kwam zij terug met iMary, de weduwe
van Bateese Otter. Mary was een toonbeeld van
deugdzaamheid'. Gi-Tbert Beattie grinnikte.
,yHier is Mary Otter", zeide Bela kalim. „Zij is
arm. Zij komt bij mij inwonen. Zij' is fatsoenlijk.
"Vroeger, is zij in de missie geweest om de vloeren
te schrobben. Père (Lacomibe heeft gezegd, d-at zij bij
mij moest gaan, wonen. Is1 het nu in orde?"
Nu Bela zich voor 'baa.r onderneming de sanc-tie
der Kerk verzekerd, had, voelde Beattie, dat hij
van de verantwoordelijkheid af was. Hij gaf -haar nu
graag haar zin.
Het verrassende nieuw® verspreidde zich als een
loopend vuurtje. Bela Charley zou een „resterau'*
karpetten schoon".
3. Voor het haar. Gewoonlijk vergezeld van illu-
Voor pijn in de voet. Helpt oogenblikkelijk.
Zooals men ziet nog maar een zeer bescheiden
hoeveelheid vergeleken met wat men vaak in an
dere bladen ziet.
Of ze werkelijk alle bedriegelijjc zijn, deze mid
delen? Ik geloof het niet, neen, ik geloof het tegen
deel. Tien tegen een, dat ze volkomen onschadelijk
zijn, even onschadelijk als regenwater. Tien tegen
een, dat er niets in zit, wat van eenig nut is vooi;
de kwaal, waarvoor de middelen worden aanbevolen.
En toch, en toch hebben ze vaak gunstige resul
taten. Hoe dat kan?
Iets om de tanden mee te poetsen. Men koopt het,
en poetst er de tanden mee. Men bemerkt baat, om
dat men nu geregeld de tanden poetst.
Iets1 om de huid mee te wrijven. Niet door het mid
del, maar döor het w r Ij v e n wordt de huid gebaat.
Met het middel om in het bad te doen dito. Het
is meer het bad, dan het middel, dat helpt.
En vaak heb ik opgemerkt, dat middelen tegen
hoofdpijn, slapeloosheid, gebrek aan eetlust en der
gelijke, vergezeld gaan van uitvoerige leefregels, vol
van werkelijk wijze raadgevingen: vroeg naar bed,
kalm leven, geen sterken drank gebruiken, veel in
de buitenlucht,1 en: 's morgens, 's middags en
'savonds het middel. Men kan er één lepel, twee
lepels, drie lepels van nemen. Hoe meer hoe beter,
voor den fabrikant.
De patiënt, die alles doet, wat gezegd wordt, wordt
bijna steeds beter, en prijst vol enthousiasme het
wonderdoend geneesmiddel. De patiënt, die allo
raadgevingen opvolgt, zonder de lepelsvol medicijn,
komt waarschijnlijk evenver. En de patiënt, die de
medicijn slikt, zonder den leefregel op te volgen,
ik heb het wel eens bij ondervihdipg gemerkt
bespeurt van de voorspelde wonderen niets.
Dit over onze tijden van kranten en advertentiëru
Zooals ik reeds zei, in het begin van mijn brief,
werden de menschen in vorige eeuwen, toen er
kranten noch advertentiën bestonden, evengoed be
drogen als thans. Hoe, kan men op zeer interessante
manier gewaar worden uit het werk van den
Franschman, Monsieur Jusserand, over het leven
in Engeland in de Middeleeuwen.
De middeleeuwen warijn een gulden tijd voor alle
kwakzalvers. De gezondheidstoestand van de men
schen was zeker niet beter, wel veel slechter, dan
thans. De doktoren waren natuurlijk veel minder
bekwaam dan thans. In honderden dorpen was geen
dokter aanwezig, en berüstte allo wetenschap van
de geneeskunde bij den barbier. Wie een kwaal had,
in die tijden, had ze, en leefde er mee, zoolang de
kwaal dat goedvond.
Tot e enkwakzalver kwam, met zijn nimmer falen
de middelen. Domme menschen, die ze kochten?
Wij zelf zouden ze ook gekocht hebben, al was het
voor onzen laatsten stuiver. Was het niet een
kwestie van dat of niets, van kans, of geen kans?
De kwakzalver in de middeleeuwen begaf zich,
vaak te paard, zooals de illustraties van M. Jus-
serand's boek toonen, van dorp tot dorp. Op het
dorpsplein, of op den Brink, spreidde hij een kleed
uit, en plaatste daarop zijn fleschjes en kruiken.
Waar en waarmee hij ze gevuld had, was zijn ge
heim.
Binnen enkele minuten na zijn aankomst, was de
wonderdokter zeker van een talrijk publiek, een
goedgeloovig en goedgezind publiek, gereed om van
openten. Dit gaf voed-sel voor nieuwe praatjes.
Niemand wist, dat Bela' in -die kolonie was. Nie
mand had haar ziien komen. Precies iets voor haar,
zei-den degen-en, die h-aar v-an vroeger kenden. Wat
zou er gebeuren,, wanneeer Bela en Saan elkaar weer
ontmoetten? vroegen- anderen.
Hoewel iedereen me-degehiolpen 'had om het ver
haal rond te vertellen, geloofde niemand, dat Bela
inderdaad iSam ontvoerd had. Grappig,, dat dit
meisjes op kw-am dagen juist op het oogonblik da/t
de andere weggegaan was. Niemand echter zag er
iets -meer in dan een toevaLLigen samenloop van
omstndighadien.
Het voornaamste was, dat Bela -als een eersterklas-
kokkin bekend stond, terwijl het eten in. de Fran-
sche factorij- (buitengewoon slecht was. Ma'hooley
zelf erkende dat.
(Binnen -twee uur kwamen' ze-s man, waaronder
Jack en zijn 'kornuiten, om te di-neeren. Bela werd
er in het geheel nie-t door uit hei veld geslagen.
Zij had reeds voorraden ingeslagen. .Een diner
kostte zes, een ontbijt en een souper vier bits.
-Vandaag moesten zij1 nog op -don gron-di zitten,
ma-ar morgen zou alles heter ingericht zijn. (Neen,
gelegenheid om te slapen was er niet. Iedereen
moest om tien uur naar huis. In- afwachting van
het diner konden zij wed een paar goed'e gras-zoden
snijden om het dolk te repareeren, ais zij wilden.
Enkele gasten, die aan het verleden dachten, na-
derdehvh-aar eenigszi-ns wantrouwend; maar al koes
terde Bela misschien ook' wrok, zij gedroeg zich
tegenover -allen als dezelfde oplettende, kalme, zorg
zame gastvrouw.
De mannen grepen de gelegenheid óm opnieuw te
beginnen, gretig aan. Drie hunner werkten zoo hard
als zij konden aan het dak. Huskey, die nog slechts
één arm tot zijnr beschikking had, maakte de visch
voor haar schoon. Het diner liet niets te wenschen
over.
Sam reed dien middag vraolijk fluitend in zijn hes
senden kar terug. Het ging hem in den laatsten tijd
naar wensch. De lange werkdagen in de open lucht
deden zijn lichaam en zijn geest goed. Hij hield van
zijn werk en verdiende een aardige duit. Hij had
een groote genegenheid opgevat voor zijn aardig
klein span en daar hij geen andere vrienden had,
deelde hij hun zijn hoop en vrees mede.
Niet, dat hij er al in geslaagd was den spot van
de anderen te overwinnen, maar toch was er voor
uitgang te bespeuren. Het hatelijke „blanke slaaf"
boorde h ijhoe langer hoe minder.
Hij kwam Jack en zijn kornuiten tegen, toen zij
in Jack's kar over de baai terugreden. Zij hadden
hun land aan gene zijde van de baai gekregen, maar
brachten toch nog het grootste gedèelte van den dag
in de kolonie door. Beiden hielden hun paarden in.
De mannen groetten Sam vrij hartelijk. Wat Sam
zelf betreft, hij was tot de cónclusie gekomen, dat
hij. nu hij toch onder hen moest leven, zich slechts
belachelijk zou maken door zich op een afstand te
houden. Hij moest er zich zoo goed en zoo kwaad als
het ging- zien door te slaan.
„Het nieuws al gehoord?" vroeg Jack met een
knipoogje naar zijn makkers.
„Welk nieuws?4' vroeg Sam voorzichtig.
„Je nieuwe meisje is hem gesmeerd".
„Wat bedoel je?" vroeg Sam.
„Verdwenen. Weg. Vertrokken".
„Maar over wie heb je het toch?"
„Ovèr de schoonzuster van Be.attie".
„Miss Mackall".
„Die is vanochtend tegelijk met den bisschop ver
trokken".
Sam trok een ongeloovig gezicht.
„Wist je niet, dat zij weg. zou zijn?" vroeg Jack
met geveinsde bezorgdheid. En zich dan tot zijn
makkers wendend: „Jongens, het is een ernstige
quaestie. Het heeft iets van verlief dén-twist. We had
den het hem wat voorzichtiger moeten mededeelen!"
„Ik geloof er niets van!" zeide Sam. „Maar aï is
het waar, zij heeft volkomen het recht om te gaan,
wenneer zij wil zonder het mij te vragen. „Hij wilde
verder rijden.
„Wacht nog even!" riep Big Jack. „Ik heb nog moeu
nieuws voor je".
„Vertel maar op", zeide Sa mminachtend.
Wordt vervolgd.