Alpitsi Nieiïs- Aitsittitii- Lnttiiillil NIEMEYER's STER-TABAK WEERZIEN SPAANDERS Co. - ALKMAAR. Raad Harenkarspel. R0OKEN Overal verkrijgbaar. MOTORRIJDERS! Saterdag 36' Juni '921. SCHA @4sta Jaargang «o. 0844 Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8 nur worden Advertentiën zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN. POSTCHEQUE en OIRODIEN9T 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent.ADVERTEN TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct, (bewijsno inbegrepen). Groote '(letters" worden naar plaatsruimte berekend DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. idJaoir ËDGAIRD N0RIMIA1N. (Overgenomen \Stit de Nieuwe .Rotterdameche Crt.) Toen Jiainl liet haar vertelde, hiaidl z& hert aMeeni ge voeld! als iets, diftit haar bil'iJi, haar (het thioio-fd licht loüaa'kte, plotseling baar de-edl opveren uit dien iiarnig- •ziom e-rhanjd in berus'tdmg aoinlvaarden toesta/nldl van ©til kiuaeiendi 'verdriet, idiait dloór Jante -omistuimigen -dra-rug, liefde te ge-yen, die zich! iln izoo -teedere zorg voor lineair uitte, miooiit wias óvePwo-rnnien-, maar dat 7,ij. om' hem niet te ontmoedtigen, in zichi ve-iboaigiön hield." (Het was die glans*, tintelend in zijn oogen-, die tüaiaar,. izonder 'na te denken, allis een geilluk deed aanr vaarden, wat hem zoo zomhiigrsitnaJlenid imiaakte. ;Zij dacht niet aan de verandering, diie idiiti onver wachte. Voo-r Quaram zou brtomgen-, niet *aan de vreug de, 'die eieni jomlg, gezin haar toon geven, niet aan. do mededinging, die zij naar zijn Jlfeifdein die ombe kende zou vinden. En toon Jan- zMk nidlt moeder'® omhelzing los maakte en hij Riek, die voor do half geopende deur in 't portaal had; gewacht,, zijn arrn om haar ilees-t, fotrmenivoe-rdo, klooit zij1 hiare oude be nige armen even onstuimig om de daar koud -en on wennig binmksnikomonide jonge vrouw, die haar vooh- tig-gTjansende o-ogen nauwelijks onclerschldden. Gut- ai g «oende haar oude* sdherpngehoeikrte mond, die (rrua-lsche viasthelid 'viahs idie bloeiende wianigen; zij hiel'd, tastbaar., in haar armen het geluk van' haar jongen; en was geüutotoilg, cooais zij nlert gedacht 'had! ooit meer te ikiunnien zijn, 'Aillg moest hij vertellen, hoe czie elkaar hadden -Ieeren kennen1 ,hopi lang geleiden en wanneer zij' 't van elkaar wisten. Jan sprak,, nu ruistig-gelu'kkdig, anet zijn hialnid Riek's po-Is, strelend1 of haar diep on dringjenid in de oogen ziend. Moeder hoorde nau welijks, wint Jan zeide,; dab hij spr*ak, met die blij de zekerheid van izijn gel-uik ©prak, wias haar vol doende. Dit hield haar in die otmtwaas.de sfeer, wiaar- iti «rij- zoo pilotseling omhóog geheven Was. Totdat Jian':S.,iboiomi anidiers. werd, 'zijn spreken meer aarael-enid, zijn blik minder vrij, tem wljlli Rietk, die oato bewogen, het gelaat in een verstarden glimlach ,- toegetuisterd had, nu het gezd*clh afwendde,, als be trof wiait nu ging gezegd! wordlen, Ihlaar ndet meer. 'Toon vooide het ouidé vrouwtij e in 'een 'duizelig iniak-endien val zich uit haar ohv er stoor d' en onhere- deivecrd geluk omlaag storten in* de-'dingen van de aliledaaigische werkellijtohejld'. Zij 'boog ztohi weer om In berusting te aa.n'vaarden, wat het 'Hot haar op- Ie,o-ven zou. Zij verbeet haar ontgoocheling on luis terde nu. Jan, tastend, aarzelend en voorzichtig deed'haar begrijpen ydiat hun samenwonen nu ten einde iko- men zou, ook do mlogö'lij'kllield1 voor hiaar te zorgen als tot nu toe. Hij keek niet naar Rdek, die, afwe- ixenid, d'ên blik,*afgeiweiüd hielidl. 'Als den flits van pijn voelde de oude moeder het, dat baar jongen, om die nu plllotseltlnig' vóór hiaar een .nedoding&tetr, een vijiandige, een indringster ige'wor- dlen onbetoonde haar, zijn moeder, :ddit zeggen moest. Als om hem daarvo-'or te troosten, zeilde zij met ft'on stem,, dim moest doen gedoo'Vien1, diat Idie knip- porende oofgen vanl geluk nog zoo vochtig glansden, do t dit yuan zelf spraak; zij. zou wei weer uit 'werken gaan-. Jan enl,Riek gingen he'eni, naar hddr familie. Hij durfde moeder ton a'fsóhei-dl mllert klussen. 'Hij voelde, dat idie Ideflldevoille heidlhiaftigiheid Van het oude Mei-, ne vrouwtje hem wieek zou maken; djait wilde hij nieit, om iRilek. Aiani de toekomst dacht zijl niet, toen zij alleen plee! Zij, dachlt laiani wat zij nu wist verloren te heb ben ydle teedere zorg van hiaar jongen, die los en luchtig dioor het leven zwierde, zijn jong 'en krachtig lichaam in door hiaar wei met angst 'vermoede avon turen uitvierde, maar nooit zidh aan iemand nog ge hecht hd, dian aan hiaar; al wat hiji boven dart zinne lijke uit hlad' te geven, aan Ihiaar hiadl geschonken. Plotseling was eens |dië verandering in hem ge komen. Uithuizig, lastig als hij thuis was, in die eerste jaren na den dóód van haar man, was hij zeventien, nauwelijks, onlvervracht een steun v.opr baatr geworden, 'toen iLieSje hen verlaten had. En niu, in hiaar omtgoooheldl geluk, -groef zij met onbewustlen wellust in hert leed, het nooit gestilde, ter wille yan Jon steeds verzwegen leed, om Hesje de zon, de 'straJlendb wiarmite in dien rtij*d, toen- zij om Jan dikwijls zorg, hlad, hehuilipizaam,, handig in' 'het kleine, huishoudentje als moeder uit werken was, om den toost te verdienen; gul voor moeder met het eorste geld, dat zij o*p een mode-atelier verdiende, rtotiiiat zucht voor o-psc'Wjk ttiiaar veelelschend bleek te maken, en zij z)i-ch dioo-r 'de oudle vrouw ui-et meer gezeggen lièrt; haar onaih'ankelijikheiidj -dioor overmoed he-tioonde, waarachter later gebleken was, dat zij angst voo-r ontdekking! van' wat moeder niet weten imooht, 'verborg. IM order vemioedde iwel', o-p welke w'ljb'e; Li esje nu telkens over zóó veel' geld' te beschikken had -en hoe zij die lange -avond-en buitenshuis doorbracht. Toen -zacht 'en 'liefdevol vermaan vr-ucJhitelo-os bleek, durfde Leit verd-er gaan, uit vree® biesje uit huis rte d!rij- ven. In -gestadlgen enigst om wat -haar. todind 'kón be dreigen, boef-die izij eiken dag, eiken avonid', tot long s'o-ms Ln den nacht., als zij CLl-esje hoorde 'thuiskomen on -dan eerst -durfde in te. slapten. iZoo lag zij eon ganscheri hangen nacht wakker Hesje kwam. niet thuis. In een kort briefje, koud en liefdeloos, schreef zij- moeder, dat zij „met haar vriend" naar Tarijis ginilg. En iniets had do oude -moeder daarna vah; ha'ar ItlnJd gehoord. Zij leed om ihaar kind, meer dom doo-r hot verdriet, haar zelf aangedaan. Llesje moest be rouw,, wToeigiug 'hebboni en slechts daarom zich schui-1 hoiudon. Zóó sprak zij ook.met Jan over Liesjos afdwaling. Maar hij wist betern bestreed hef tig die .geiidaTlseerde voorstelling, die moeder van Lie-slj e's gedrag gaf. Hij 'kiende de niets-ontziiende zuKïht van Li esje, zich uit' te leven^ desnoods ten k-o-ste van1 moeders geluk, HET WITTE HUIS HBEREN- en KINDERKLEEDING. PRIMA STOrFEN en VOERING. Eerste klasse bewerking. H. S. CLOECK, Alkmaar. Maar tegeno:ver de hardnekkigheid-, waarmee het steeds zoo volgzame oude vrouwtje aan haar -voor- .s-te-blli-mgi 'viani e-en 'berouwv-ol, maar beschaamd Lies-je vasthield, was iln hem.1 -als een plotseling opschieten de goil'f een oneindig- medelijden gestro-oimd1 met dit all'een in haar vend-riet zoo onbuigzaam sterke oude vrouwtje. Eini al wat zijn jóng harrt aan te edelheid te ge'v-en 'had, igii-nlg, au uit /n-aar haar. A-Is een heiligen plicht voelde hiji het, haar te la ten in haar liefdevollen kijk op Liesjes gedrag, waar- daar zij meer om dan door haar kind scheen te lijden. Maar zelden, alleen als 't or^yermijdelijk was, spra ken zij over Llestje. Jan voelde zich (niet heheerscht genoeg om zonder fout in -moeders ged-achtengalnig mee te gaian. Elni zij: wülde voor Jan veribergon, hoe zij 'leedi. iNiu dacht zij teru|g aan idlia Jaren, waarin de teedere lief-de van dien sterken, levenslustigen j-ongen een o-nlmetelijk geliuik was geweest, wajird-oor zij hot leed om Li esje waaandilg -en in beutuistiinlg hlad kunnen dragen. .INu ontviel haar -dit dó-or JamPa huwelijk. E!n zou zij met ha-ar verdriet lalloen zijn, elil-eien zdJdh-doo-r het leven móeten wo-ris-teilon. Toen Jan haar vader vertelde, dart hij door bemid deling van Riek's vader in Den Haag beter-bet'aald werk gevonden had en zij dus daar zouden wonen gaan, voelde de oude moeder het laatste, waaraan zij .vastgehouden had, zich ontglippen, de nabijheid van haar jongen, de mogelijkheid hem van.dichtbij misschien gelukkig te zien, misschien ook klein kinderen, die haar liefde, welke Jan niet meer noo- dig had, met jeugdige gretigheid zouden aanvaar den, en zelfs opeischen. Ook dit zou haar dus ont houden worden. Zij antwoordde niet, trachtte uit haar gelaat ge luk over Jan's blijdschap te doen spreken. Maar do tranen, die zij, alsof zij ze niet bemerkte, langs het gelaat liet afglijden, maakten Jan bewust, wat dit met opgewektheid vertelde plan voor 't eenzamo 'vrouwtje beteekende. Toen kwam iets van dat tee- der gevoel, dat hij vroege*- voor haar had, terug, en, ofschoon hij Riek beloofd had 't niet te doen, stelde hij moeder voor, 'ook in Den Haag te gaan wonen. Toen trok ze hem naar zich toe; snikkend kuste zij Jiem, zooals zij sinds den dag van zijn verloving hem niet meer gekust had, en om hem niet te doen raden hot verdriet, dat haar zoo juist overgolfd had, deed zij hem gelooven, dat zij van vreugde weende: „Ik ben zoo blij voor jou." Ofschoon Jan, die nu ruim het levensonderhoud voor zijn klein gezin verdiende, het haar aanbood, welièwaar niet met de overredende hartelijkheid van vroeger, wilde zij geen geldelijken steun vón hom aannemen. Om Riek, om do verhouding tusschen Riek en hem niet van haar kant te verstoren. M[aar nu moest zij werkhuizen zoeken. Haar leef tijd bleek, wèAr zij zich aanbood, het onoverkome lijke bezwaar. Toch ging zij er steeds weer op uit, als zij in de courant een advertentie gezien had, die haar aan werk, aan haar levensonderhoud kon hel pen. Angstig in jlie nauwe, drukke straten, niet zeker van den weg in die haar vreemde stad,, vond zij eindelijk het ruime, rustige Lange Voorhoht. De groóte, trots op het oude vrouwtje neerziende hui zen deden haar aarzelen. Maar zij moest wel, zij mocht* geen kans verzuimen. Moeizaam schuifelde zij den stoèp op. Met heel haar tenger lichaampje trachtte zij den stuggen sclxeltrekker omlaag te krij gen. Lui en loom hoorde zij den kieper tegen de klop kleppen en in de gang het geluid met weer kaatsingen versterven. Een knecht in rood-wit gestreept jasje en donke ren, geel-gebiesden pantalon deed de deur open, en vulde de kleine opening zóó, dat niemand binnen kon gaan. Toen zij zeide mevrouw te willen spreken, vroeg hij: „Heeft mevrouw je geschreven?" In haar angst weer dien langen weg terug te moeten gaan zonder iets bereikt te hebben, loog zij: „Ja, mevrouw heeft mij geschreven". Door de nu breed openzwaaiende deur liet hij haar in de gang binnen. Zij voelde zich klein in die groote, hooge ruimte, voelde zich verle gen en wilde weggaan, maür 'durfde niet. De knecht was aan het einde van de gang een kamer binnen gegaan, kwam na een oogenblik de kamerdeur weer uit en wenkte haar met een hoofdknik, dat zij ko men moest. Zij durfde nauwelijks. Alles leek haar buiten ver houding tot wat zij zelf was. Maar zij moest nu door zetten, wat zij was begonnen en drukte taiot koppige energie haar strompelige voeten in den dikken loo- per. Langs-den knecht, die do kamerdeur openduwde, ging zij binnen. Het door tWee vensters binnenval lende zonlicht overstroomde een weelde van teedere kleuren. Rechis in den hoek, aan een schrijfbureau bij het raam zat in licht, los gewaad eene jonge vrouw, met rossig blond haar, die zonder op te kij ken haar vroeg of zij zich als Werkvrouw kwam „presenteeren". Vaag klonken haar die woorden: als door een waas zag zij alles om zich heen. Moe was zij, vreemd voelde zij zich. Toonloos antwoordde zij: „Ja me vrouw". „Hoe heet je"? vroeg do Jonge vrouw, onverschil lig, zonder van haar briefpapier op te zien. En, zoo als in déze laatste weken zoo dikwijls, begon het oudje haar naam, haar adres en iets van haar le vensomstandigheden op te noemen, recht voor zich uit op den grond starend, „Wat"? riep de jonge vrouw. Hot oude vrouwtje schrikte op en keek de andere, .die zich omgewend had, in 't gelaat. Alles draaide en deinde om haar heen. Zij greep zich aan den kant van een tafel vast, maar voelde, dat zij zich niot meer staande kon houden. De jonge vrouw sprong op van haar stoel, dien zij achteruit trapte en kon haar nog vastgrijpen, vóór zij inéénzalcte. Die steun gaf 't oude vrouwtje meer macht over zich zelf. Gretig greep zij door de soepele zijde arm en schouder van do jonge vrouw en streelde ze met zinnelijk behagen. „God, moeder". „Ik wist niet, dat je getrouwd was", sprak de moe der, in verrukking voor zich uit ziende. „Getrouwd, getrouwd ben ik ook niet", antwoordde zij in een behoefte zich even tegenoveu het oude vrouwtje te vernederen. „Dat dacht ik wel, dat begreep ik wel. Anders was Je wel bij mij gekomen". Nu zag zij het verloren kind met teederheid in de oogen, greep haar vast en zoende haar. Nu voelde zij, het oude arme vrouwtje, zich de sterkste, de rijkste; zij had te geven, die onuitputtelijke, jaren lang opgestuwde moederliefde, Zij voelde zich boven die, eerst haar beangstigende, omgeving uitgroeien. „Moeder, laat mij, laat ons nu weder voor J© zorgen". „Neen kind, neen, zooals het nu met Je is, kan dat niet, kaïi ik dat niet aannemen. Maar ik kom er wel. Wees maar niet bezorgd over mij. Maar wèl", en nu trilden de handen, waarihee ze Lies je vast hield en trilde haa-ftstem: maar wel moet*jij bij mij komen. Je weet nu waar ik woon", zei ze rustig, eenvoudig. „Ja, ja, ik zal komen", snikte Liesje. „Maar u be doelt toch niet Voor goedl Dat kan niet". „Daar dacht ik nu niet aan. Ik wil je alleen maar bij mij alleen hebben. Kom morgen bij mij." „Ik zal zien, moeder vindt u goed, dat Frits, dat de knecht u uitlaat, 't Is anders zoo moeilijk voor me tegenover liet personeel, in mijn positie. Later zal ik u wel alles vertellen". „Ja kind, best, best." Toen Liesje gebeld had, zij en haar moeder elkaar ten afscheid gekust hadden en de knecht binnen kwam, konden zij elkaar niets meer zeggen. Toen viel het de oude moede in, hoe zij Liesje aan haar belofte kon herinneren. „Dus dan morgen?" vroeg zij onderdanig, maar met iets van uit geluk geboren spot in haar toon. „Ja goed, morgen", antwoordde Liesje toonloos. Nu lee.k die gang het oude vrouwtje minder groot en minder indrukwekkend; zij liep-vaster en met meer zekerheid'over dien zwaren looper. „Kom je hier morgen werken?" vroeg Frits. „Zoo heel jong zie je er niet meer uit. Je mag nog van geluk spreken, dat mevrouw je genomen heeft". „Dat doe ik ook", zeide zij glunder en met over tuiging. Met 'n glans van geluk in de oogen, zonder te den ken aan wat die weelde van Liesje wel beduid de, maar met dat alles overheerschend gevoel, dat zij haar kind teruggevonden had, liep -zij nu, nog wel eens strompelend, toch kordater door de volle stra ten. En haar klein, armelijk kamertje leek haar nu mooier, huiselijker ook dan tevoren. Bij Uw bezoek aan de a.s. Motor races vergeet vooral niet onze etalages te bezichtigen. 1 (De praclitprijzen zijn by ons geëtaleerd.) Vergadering vanl den Raad op Vrijdag 24' Juni. 102(1, des avoddis 7 uur. Aiainrweiziig, ajl'lieni •Voo-rizartter de heer J. Burger Jiz., burgemeester, secretaris die heer J(b. Dam-. (Na- op-eminig volgt ilezitnig der nlo-'tul'en, die on!ver anderd worden vastgesteld, onder diantotoetuiiginlg aan* -dien secretaris^ tM-eide'gedee'ld wordt, dat moig igeen voorstel ivoor wijlzijginlg van de instructie' voor de verlos kundige on* -dteni -dokter op de agenda voorkomt., omdat B. en W. eerst de wijzigingen aan -de belanghebbenden kenbaar wilden maken. (Het kohier hóofdel'ijtoen omslag is igoedlgekeurd en 'vasltlgeisteldi tot een bedrag vian I 241'6fl.50, met een v ermienliigvulddigtinigsc ij'f er -vatai '1,05. Bericht is ingekomen van de Centrale Brandstof fen commissie, diat (hot batig saldo- f 2.08 bedroeg, welk bedrag is ovengedraglen iaon (het iRijikisikiolendia- rtri/bu'tietoanboór. Van de toevoerlijn iStatlon'-IDorp Noordscbiarwo ud'e aai' over 1920 1pet. dividend worden uitgekeerd •vorig -jaar VA p-ct. Vaan don directeur van h!t Waterleidingsbedrijf is bericht ontvangen dat met -gen-oeg-on kennis is ge nomen dat de Raad met -aligeimeone stemmen in be ginsel besloot aan t.e si-ui tien bij- het waterl ei dings- bedrijlf- Wiat het houden van eeh spreekbeurt te W'aamnid betreft, wordt er op- gewezen, dat een aan sluiting van'Waarland eerst later -aan de orde komt, omldiat eerst die leiding naar Hoorn wordt gelogd, wat voor 1 Juli 1922 moet zijn gesclhied ondatdaarna met de- zijtakken w-ordt begonnen. De directeur ac-hit het daarom 'beter de spreekbeurt -uit te Stellen tot dat de aansluiting te Waarland meer aanstaande ds. Voorzitter izegt, dat hij het eerst het beste oorddel- de, dat op deze 'verlgad-erinig -de. door die1 Gdzoindlheidis- commissie goedgekeurde 'wijziging der bouwverorde ning zou wórden vastgesteld, diodh later is van de Gezondheidscommissie een telegram ontvangen dat zij eerst mog een,nadere bespreking wil. Ook naar -aanleiding vain hei schrijlveni vian' -den Directeur van het 'P.W.B. 'zou spr. hert nu beter ivindien, de ver ordening niet vast te stellen,, doch eerst eon be spreking met dó Oezonid'heidscommissle af rte wachr ten, doch niet die aansluiting, van Waarland. Ook het houden van elen spreekbeurt to Waarland acht spr. thans niet zoo goed, als later, wanneer idie aan- is SPAREN bij het gebruik van Roode Ster 60 cl. per hal! pond Gele H 50 Groene 40 Zwarte 35 TB SCHAGEN VERKRIJGBAAR BIJ FIRMA W. ROGGEVEEN, HOEK LAAN. sluiting aanstaande is. ID'e hee-r Francis acht het Vloor Waarfohld een' was sen neus, -\vantn-eer reeds 'voor de spreekbeurt da verordening wordt vastgesteld, Voorzitter meent, dat bet besluit voor Wlaa-rdanld toch niet den 'doorslag zial geven. De Spreekbeurt wordt -gehóuden, -om de menschen meer op -de hoog te te halen|gen, 'De heer (Dekker meent, diat Waarland dan- toch den inldru'k krijgt, id'at Dirkshiom en Tuitj-enhom zich honden uitspreken 'voor bet besluit van- den Raad' en Waarland later. Voorzitter zegt, dat do omstandigheden van' in vloed; zijn geweest en -het i® niet de bedoeling ge woest Waariiand.ini *elem ho'elkje te duwen. 'De beer Dekker adhrt -het touch wen-schelijk, reeds nu te Waarland propaganda rte maken voor water leiding, mede itni verband met die thans- h-eerschende •droogte. De genoemde verdachtmaking ver1 valt dan tenlminslte. OBesflóten Wordt, voor de vaststelling der verarde- min(g -eerst -die ooniferenrtie met (de iG-öz-o-nldheidscomr missie af te wachten 'en reeds nu een spreekbeurt voo-r Wlaarlaind -aan -te- vragen. lOmitrent de o-vere-cnikioms-t met 'de gemeente War- menhui'Z'en voor -gaslevering Is rapport van. don ac countant ingekomen, (B. on W. hebben -dat rappórt behandeld, douW/wik len eerstt nog eon .conferentie met B. en W. van- War- mienlhuizen, voordat 'zij -met eon advies bij' don Raad Iko-mien. Zij zijn- vaini oordeel, -dat hert ddivies van don ocfcoumitamt zoodanig i-s, dart eien aanisliudrtrtnjg onder de gestelde voorwaarden voor de gemeente te be zwaarlijk i;s, doordat' de kosten te hoog zullen zijd. Goedgevonden wordt, diat B. en W. oerst een- con ferentie hebben met het gemeentebestuur vanl War- menihluiizren. v 'Overgelegd wordt die óorresp-^nidlentdo die gevoerd' is met den Minister van Onderwijs maar aanl'eding van de vraag op de (vorige vergadering,-doo-r don lieer iDe Vertes gelste'lid^ nl.-of wiainbeer vian- ide 3 -open bare sc-ho^en' er na 1928 2 vau overgaan naar het hijizondor onderwijs, nog 'gerekend kan- worden op 25 pet. Rijkssubsidie voor aanbouWkoisien. De Minister antwoordde op -deze 'vraag, -dat voor de éene school, die oplenbare school zou blijven, aan spraak kan worden gemaakt op de 25 pet. bijdrage, mits het op de getmeenrterekeninig '10101 voorkomt, 'dóch ntiet. tegemoet kan worden gekomen -aa.n- de voorwaarden van de Kerkbesturen ten opzichte van de 2 bijzondere scholen. Wat evenwel dien. aanbouw van één lokaal te Keikebuurt betreft, waar voor die- fcchootl' reeds nu tijdelijk een 'onder lokaal wordt gebruikt, kan een uitzonde-rimg worden -gemaakt er;: voor -diat lokaal- 215 pet. 'Rijlkasteun- worden erlangd.. Dp dit schrij'-ven vnn -dien Minister is geantwoord dialt ge-en voorstellen idoo-r het Kerkbestuur zijn ge daan, idioich dat bet aantal il-eerldnigen aanbouw no-o* d-i'S maakt.. Ook al zoud-en de -schollen niet worden overgedragen zou aanbouw -noodig zijn. Teven» ir gevraagd, im verband met de toezegging der 25 pgi. voor ,e-en lokaal, of het bezwaar oplevert -dat beide, lokalen gezamenlijk wordien aanbesteed-. De heer Francis acht het wenschelijk, dat audiën tie bij den Minister wprdt aangevraagd om do kwee- tie zoo goed mogelijk toe te lichten, belangrijk ah; de zaak voor onze gemeente is. Voorzitter zegt dat een duidelijk schrijven is ver zonden en mocht persoonlijk bezoek noodig zijn, dan zal dit door B. en W. in overweging worden ge nomen. De heer De Vries meent, dat do Minister feitelijk over de gestelde vraag heenglijdt, doch do heer Fran cis en voorzitter meenen dat het antwoord van don minister, al is het dan in een andóren vorm, toch duidelijk is. Bij do op 13 Juni gehouden kasopname moest in kas zijn en was f 175.03.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 1