Alpitsi Nieiïs-
Aitsittitii- Lnttiiillil
NIEMEYER's
STER-TABAK
WEERZIEN
SPAANDERS Co. - ALKMAAR.
Raad Harenkarspel.
R0OKEN
Overal verkrijgbaar.
MOTORRIJDERS!
Saterdag 36' Juni '921.
SCHA
@4sta Jaargang «o. 0844
Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m.8 nur worden Advertentiën
zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
UITGEVERS: TRAPMAN CO., SCHAGEN.
POSTCHEQUE en OIRODIEN9T 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent.ADVERTEN
TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct, (bewijsno
inbegrepen). Groote '(letters" worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
idJaoir
ËDGAIRD N0RIMIA1N.
(Overgenomen \Stit de Nieuwe .Rotterdameche Crt.)
Toen Jiainl liet haar vertelde, hiaidl z& hert aMeeni ge
voeld! als iets, diftit haar bil'iJi, haar (het thioio-fd licht
loüaa'kte, plotseling baar de-edl opveren uit dien iiarnig-
•ziom e-rhanjd in berus'tdmg aoinlvaarden toesta/nldl van
©til kiuaeiendi 'verdriet, idiait dloór Jante -omistuimigen
-dra-rug, liefde te ge-yen, die zich! iln izoo -teedere zorg
voor lineair uitte, miooiit wias óvePwo-rnnien-, maar dat
7,ij. om' hem niet te ontmoedtigen, in zichi ve-iboaigiön
hield."
(Het was die glans*, tintelend in zijn oogen-, die
tüaiaar,. izonder 'na te denken, allis een geilluk deed aanr
vaarden, wat hem zoo zomhiigrsitnaJlenid imiaakte.
;Zij dacht niet aan de verandering, diie idiiti onver
wachte. Voo-r Quaram zou brtomgen-, niet *aan de vreug
de, 'die eieni jomlg, gezin haar toon geven, niet aan. do
mededinging, die zij naar zijn Jlfeifdein die ombe
kende zou vinden. En toon Jan- zMk nidlt moeder'®
omhelzing los maakte en hij Riek, die voor do half
geopende deur in 't portaal had; gewacht,, zijn arrn
om haar ilees-t, fotrmenivoe-rdo, klooit zij1 hiare oude be
nige armen even onstuimig om de daar koud -en on
wennig binmksnikomonide jonge vrouw, die haar vooh-
tig-gTjansende o-ogen nauwelijks onclerschldden. Gut-
ai g «oende haar oude* sdherpngehoeikrte mond, die
(rrua-lsche viasthelid 'viahs idie bloeiende wianigen; zij
hiel'd, tastbaar., in haar armen het geluk van' haar
jongen; en was geüutotoilg, cooais zij nlert gedacht 'had!
ooit meer te ikiunnien zijn,
'Aillg moest hij vertellen, hoe czie elkaar hadden
-Ieeren kennen1 ,hopi lang geleiden en wanneer zij' 't
van elkaar wisten. Jan sprak,, nu ruistig-gelu'kkdig,
anet zijn hialnid Riek's po-Is, strelend1 of haar diep on
dringjenid in de oogen ziend. Moeder hoorde nau
welijks, wint Jan zeide,; dab hij spr*ak, met die blij
de zekerheid van izijn gel-uik ©prak, wias haar vol
doende. Dit hield haar in die otmtwaas.de sfeer, wiaar-
iti «rij- zoo pilotseling omhóog geheven Was.
Totdat Jian':S.,iboiomi anidiers. werd, 'zijn spreken meer
aarael-enid, zijn blik minder vrij, tem wljlli Rietk, die oato
bewogen, het gelaat in een verstarden glimlach ,-
toegetuisterd had, nu het gezd*clh afwendde,, als be
trof wiait nu ging gezegd! wordlen, Ihlaar ndet meer.
'Toon vooide het ouidé vrouwtij e in 'een 'duizelig
iniak-endien val zich uit haar ohv er stoor d' en onhere-
deivecrd geluk omlaag storten in* de-'dingen van de
aliledaaigische werkellijtohejld'. Zij 'boog ztohi weer om
In berusting te aa.n'vaarden, wat het 'Hot haar op-
Ie,o-ven zou. Zij verbeet haar ontgoocheling on luis
terde nu.
Jan, tastend, aarzelend en voorzichtig deed'haar
begrijpen ydiat hun samenwonen nu ten einde iko-
men zou, ook do mlogö'lij'kllield1 voor hiaar te zorgen
als tot nu toe. Hij keek niet naar Rdek, die, afwe-
ixenid, d'ên blik,*afgeiweiüd hielidl.
'Als den flits van pijn voelde de oude moeder het,
dat baar jongen, om die nu plllotseltlnig' vóór hiaar een
.nedoding&tetr, een vijiandige, een indringster ige'wor-
dlen onbetoonde haar, zijn moeder, :ddit zeggen moest.
Als om hem daarvo-'or te troosten, zeilde zij met
ft'on stem,, dim moest doen gedoo'Vien1, diat Idie knip-
porende oofgen vanl geluk nog zoo vochtig glansden,
do t dit yuan zelf spraak; zij. zou wei weer uit 'werken
gaan-.
Jan enl,Riek gingen he'eni, naar hddr familie. Hij
durfde moeder ton a'fsóhei-dl mllert klussen. 'Hij voelde,
dat idie Ideflldevoille heidlhiaftigiheid Van het oude Mei-,
ne vrouwtje hem wieek zou maken; djait wilde hij
nieit, om iRilek.
Aiani de toekomst dacht zijl niet, toen zij alleen
plee! Zij, dachlt laiani wat zij nu wist verloren te heb
ben ydle teedere zorg van hiaar jongen, die los en
luchtig dioor het leven zwierde, zijn jong 'en krachtig
lichaam in door hiaar wei met angst 'vermoede avon
turen uitvierde, maar nooit zidh aan iemand nog ge
hecht hd, dian aan hiaar; al wat hiji boven dart zinne
lijke uit hlad' te geven, aan Ihiaar hiadl geschonken.
Plotseling was eens |dië verandering in hem ge
komen. Uithuizig, lastig als hij thuis was, in die
eerste jaren na den dóód van haar man, was hij
zeventien, nauwelijks, onlvervracht een steun v.opr
baatr geworden, 'toen iLieSje hen verlaten had.
En niu, in hiaar omtgoooheldl geluk, -groef zij met
onbewustlen wellust in hert leed, het nooit gestilde,
ter wille yan Jon steeds verzwegen leed, om Hesje
de zon, de 'straJlendb wiarmite in dien rtij*d, toen- zij om
Jan dikwijls zorg, hlad, hehuilipizaam,, handig in' 'het
kleine, huishoudentje als moeder uit werken was,
om den toost te verdienen; gul voor moeder met het
eorste geld, dat zij o*p een mode-atelier verdiende,
rtotiiiat zucht voor o-psc'Wjk ttiiaar veelelschend bleek
te maken, en zij z)i-ch dioo-r 'de oudle vrouw ui-et meer
gezeggen lièrt; haar onaih'ankelijikheiidj -dioor overmoed
he-tioonde, waarachter later gebleken was, dat zij
angst voo-r ontdekking! van' wat moeder niet weten
imooht, 'verborg.
IM order vemioedde iwel', o-p welke w'ljb'e; Li esje nu
telkens over zóó veel' geld' te beschikken had -en hoe
zij die lange -avond-en buitenshuis doorbracht. Toen
-zacht 'en 'liefdevol vermaan vr-ucJhitelo-os bleek, durfde
Leit verd-er gaan, uit vree® biesje uit huis rte d!rij-
ven. In -gestadlgen enigst om wat -haar. todind 'kón be
dreigen, boef-die izij eiken dag, eiken avonid', tot long
s'o-ms Ln den nacht., als zij CLl-esje hoorde 'thuiskomen
on -dan eerst -durfde in te. slapten.
iZoo lag zij eon ganscheri hangen nacht wakker
Hesje kwam. niet thuis. In een kort briefje, koud en
liefdeloos, schreef zij- moeder, dat zij „met haar
vriend" naar Tarijis ginilg.
En iniets had do oude -moeder daarna vah; ha'ar
ItlnJd gehoord. Zij leed om ihaar kind, meer dom doo-r
hot verdriet, haar zelf aangedaan. Llesje moest be
rouw,, wToeigiug 'hebboni en slechts daarom zich
schui-1 hoiudon. Zóó sprak zij ook.met Jan over
Liesjos afdwaling. Maar hij wist betern bestreed hef
tig die .geiidaTlseerde voorstelling, die moeder van
Lie-slj e's gedrag gaf. Hij 'kiende de niets-ontziiende
zuKïht van Li esje, zich uit' te leven^ desnoods ten
k-o-ste van1 moeders geluk,
HET WITTE HUIS
HBEREN- en KINDERKLEEDING.
PRIMA STOrFEN en VOERING.
Eerste klasse bewerking.
H. S. CLOECK, Alkmaar.
Maar tegeno:ver de hardnekkigheid-, waarmee het
steeds zoo volgzame oude vrouwtje aan haar -voor-
.s-te-blli-mgi 'viani e-en 'berouwv-ol, maar beschaamd Lies-je
vasthield, was iln hem.1 -als een plotseling opschieten
de goil'f een oneindig- medelijden gestro-oimd1 met dit
all'een in haar vend-riet zoo onbuigzaam sterke oude
vrouwtje. Eini al wat zijn jóng harrt aan te edelheid
te ge'v-en 'had, igii-nlg, au uit /n-aar haar.
A-Is een heiligen plicht voelde hiji het, haar te la
ten in haar liefdevollen kijk op Liesjes gedrag, waar-
daar zij meer om dan door haar kind scheen te
lijden.
Maar zelden, alleen als 't or^yermijdelijk was, spra
ken zij over Llestje. Jan voelde zich (niet heheerscht
genoeg om zonder fout in -moeders ged-achtengalnig
mee te gaian. Elni zij: wülde voor Jan veribergon, hoe zij
'leedi.
iNiu dacht zij teru|g aan idlia Jaren, waarin de teedere
lief-de van dien sterken, levenslustigen j-ongen een
o-nlmetelijk geliuik was geweest, wajird-oor zij hot leed
om Li esje waaandilg -en in beutuistiinlg hlad kunnen
dragen.
.INu ontviel haar -dit dó-or JamPa huwelijk. E!n zou
zij met ha-ar verdriet lalloen zijn, elil-eien zdJdh-doo-r het
leven móeten wo-ris-teilon.
Toen Jan haar vader vertelde, dart hij door bemid
deling van Riek's vader in Den Haag beter-bet'aald
werk gevonden had en zij dus daar zouden wonen
gaan, voelde de oude moeder het laatste, waaraan
zij .vastgehouden had, zich ontglippen, de nabijheid
van haar jongen, de mogelijkheid hem van.dichtbij
misschien gelukkig te zien, misschien ook klein
kinderen, die haar liefde, welke Jan niet meer noo-
dig had, met jeugdige gretigheid zouden aanvaar
den, en zelfs opeischen. Ook dit zou haar dus ont
houden worden.
Zij antwoordde niet, trachtte uit haar gelaat ge
luk over Jan's blijdschap te doen spreken. Maar do
tranen, die zij, alsof zij ze niet bemerkte, langs het
gelaat liet afglijden, maakten Jan bewust, wat dit
met opgewektheid vertelde plan voor 't eenzamo
'vrouwtje beteekende. Toen kwam iets van dat tee-
der gevoel, dat hij vroege*- voor haar had, terug, en,
ofschoon hij Riek beloofd had 't niet te doen, stelde
hij moeder voor, 'ook in Den Haag te gaan wonen.
Toen trok ze hem naar zich toe; snikkend kuste zij
Jiem, zooals zij sinds den dag van zijn verloving hem
niet meer gekust had, en om hem niet te doen raden
hot verdriet, dat haar zoo juist overgolfd had, deed
zij hem gelooven, dat zij van vreugde weende: „Ik
ben zoo blij voor jou."
Ofschoon Jan, die nu ruim het levensonderhoud
voor zijn klein gezin verdiende, het haar aanbood,
welièwaar niet met de overredende hartelijkheid van
vroeger, wilde zij geen geldelijken steun vón hom
aannemen. Om Riek, om do verhouding tusschen
Riek en hem niet van haar kant te verstoren.
M[aar nu moest zij werkhuizen zoeken. Haar leef
tijd bleek, wèAr zij zich aanbood, het onoverkome
lijke bezwaar. Toch ging zij er steeds weer op uit,
als zij in de courant een advertentie gezien had, die
haar aan werk, aan haar levensonderhoud kon hel
pen.
Angstig in jlie nauwe, drukke straten, niet zeker
van den weg in die haar vreemde stad,, vond zij
eindelijk het ruime, rustige Lange Voorhoht. De
groóte, trots op het oude vrouwtje neerziende hui
zen deden haar aarzelen. Maar zij moest wel, zij
mocht* geen kans verzuimen. Moeizaam schuifelde
zij den stoèp op. Met heel haar tenger lichaampje
trachtte zij den stuggen sclxeltrekker omlaag te krij
gen. Lui en loom hoorde zij den kieper tegen de
klop kleppen en in de gang het geluid met weer
kaatsingen versterven.
Een knecht in rood-wit gestreept jasje en donke
ren, geel-gebiesden pantalon deed de deur open, en
vulde de kleine opening zóó, dat niemand binnen
kon gaan.
Toen zij zeide mevrouw te willen spreken, vroeg
hij: „Heeft mevrouw je geschreven?" In haar angst
weer dien langen weg terug te moeten gaan zonder
iets bereikt te hebben, loog zij: „Ja, mevrouw heeft
mij geschreven". Door de nu breed openzwaaiende
deur liet hij haar in de gang binnen. Zij voelde zich
klein in die groote, hooge ruimte, voelde zich verle
gen en wilde weggaan, maür 'durfde niet. De knecht
was aan het einde van de gang een kamer binnen
gegaan, kwam na een oogenblik de kamerdeur weer
uit en wenkte haar met een hoofdknik, dat zij ko
men moest.
Zij durfde nauwelijks. Alles leek haar buiten ver
houding tot wat zij zelf was. Maar zij moest nu door
zetten, wat zij was begonnen en drukte taiot koppige
energie haar strompelige voeten in den dikken loo-
per. Langs-den knecht, die do kamerdeur openduwde,
ging zij binnen. Het door tWee vensters binnenval
lende zonlicht overstroomde een weelde van teedere
kleuren. Rechis in den hoek, aan een schrijfbureau
bij het raam zat in licht, los gewaad eene jonge
vrouw, met rossig blond haar, die zonder op te kij
ken haar vroeg of zij zich als Werkvrouw kwam
„presenteeren".
Vaag klonken haar die woorden: als door een
waas zag zij alles om zich heen. Moe was zij, vreemd
voelde zij zich. Toonloos antwoordde zij: „Ja me
vrouw".
„Hoe heet je"? vroeg do Jonge vrouw, onverschil
lig, zonder van haar briefpapier op te zien. En, zoo
als in déze laatste weken zoo dikwijls, begon het
oudje haar naam, haar adres en iets van haar le
vensomstandigheden op te noemen, recht voor zich
uit op den grond starend,
„Wat"? riep de jonge vrouw. Hot oude vrouwtje
schrikte op en keek de andere, .die zich omgewend
had, in 't gelaat.
Alles draaide en deinde om haar heen. Zij greep
zich aan den kant van een tafel vast, maar voelde,
dat zij zich niot meer staande kon houden.
De jonge vrouw sprong op van haar stoel, dien
zij achteruit trapte en kon haar nog vastgrijpen,
vóór zij inéénzalcte. Die steun gaf 't oude vrouwtje
meer macht over zich zelf. Gretig greep zij door de
soepele zijde arm en schouder van do jonge vrouw
en streelde ze met zinnelijk behagen.
„God, moeder".
„Ik wist niet, dat je getrouwd was", sprak de moe
der, in verrukking voor zich uit ziende.
„Getrouwd, getrouwd ben ik ook niet", antwoordde
zij in een behoefte zich even tegenoveu het oude
vrouwtje te vernederen.
„Dat dacht ik wel, dat begreep ik wel. Anders was
Je wel bij mij gekomen".
Nu zag zij het verloren kind met teederheid in de
oogen, greep haar vast en zoende haar. Nu voelde
zij, het oude arme vrouwtje, zich de sterkste, de
rijkste; zij had te geven, die onuitputtelijke, jaren
lang opgestuwde moederliefde, Zij voelde zich boven
die, eerst haar beangstigende, omgeving uitgroeien.
„Moeder, laat mij, laat ons nu weder voor J©
zorgen".
„Neen kind, neen, zooals het nu met Je is, kan dat
niet, kaïi ik dat niet aannemen. Maar ik kom er
wel. Wees maar niet bezorgd over mij. Maar wèl",
en nu trilden de handen, waarihee ze Lies je vast
hield en trilde haa-ftstem: maar wel moet*jij bij mij
komen. Je weet nu waar ik woon", zei ze rustig,
eenvoudig.
„Ja, ja, ik zal komen", snikte Liesje. „Maar u be
doelt toch niet Voor goedl Dat kan niet".
„Daar dacht ik nu niet aan. Ik wil je alleen maar
bij mij alleen hebben. Kom morgen bij mij."
„Ik zal zien, moeder vindt u goed, dat Frits, dat
de knecht u uitlaat, 't Is anders zoo moeilijk voor
me tegenover liet personeel, in mijn positie. Later
zal ik u wel alles vertellen".
„Ja kind, best, best."
Toen Liesje gebeld had, zij en haar moeder elkaar
ten afscheid gekust hadden en de knecht binnen
kwam, konden zij elkaar niets meer zeggen.
Toen viel het de oude moede in, hoe zij Liesje
aan haar belofte kon herinneren.
„Dus dan morgen?" vroeg zij onderdanig, maar
met iets van uit geluk geboren spot in haar toon.
„Ja goed, morgen", antwoordde Liesje toonloos.
Nu lee.k die gang het oude vrouwtje minder groot
en minder indrukwekkend; zij liep-vaster en met
meer zekerheid'over dien zwaren looper.
„Kom je hier morgen werken?" vroeg Frits. „Zoo
heel jong zie je er niet meer uit. Je mag nog van
geluk spreken, dat mevrouw je genomen heeft".
„Dat doe ik ook", zeide zij glunder en met over
tuiging.
Met 'n glans van geluk in de oogen, zonder te den
ken aan wat die weelde van Liesje wel beduid
de, maar met dat alles overheerschend gevoel, dat
zij haar kind teruggevonden had, liep -zij nu, nog wel
eens strompelend, toch kordater door de volle stra
ten.
En haar klein, armelijk kamertje leek haar nu
mooier, huiselijker ook dan tevoren.
Bij Uw bezoek aan de a.s. Motor
races vergeet vooral niet onze
etalages te bezichtigen.
1 (De praclitprijzen zijn by ons geëtaleerd.)
Vergadering vanl den Raad op Vrijdag 24' Juni.
102(1, des avoddis 7 uur.
Aiainrweiziig, ajl'lieni
•Voo-rizartter de heer J. Burger Jiz., burgemeester,
secretaris die heer J(b. Dam-.
(Na- op-eminig volgt ilezitnig der nlo-'tul'en, die on!ver
anderd worden vastgesteld, onder diantotoetuiiginlg
aan* -dien secretaris^
tM-eide'gedee'ld wordt, dat moig igeen voorstel ivoor
wijlzijginlg van de instructie' voor de verlos kundige
on* -dteni -dokter op de agenda voorkomt., omdat B.
en W. eerst de wijzigingen aan -de belanghebbenden
kenbaar wilden maken.
(Het kohier hóofdel'ijtoen omslag is igoedlgekeurd en
'vasltlgeisteldi tot een bedrag vian I 241'6fl.50, met een
v ermienliigvulddigtinigsc ij'f er -vatai '1,05.
Bericht is ingekomen van de Centrale Brandstof
fen commissie, diat (hot batig saldo- f 2.08 bedroeg,
welk bedrag is ovengedraglen iaon (het iRijikisikiolendia-
rtri/bu'tietoanboór.
Van de toevoerlijn iStatlon'-IDorp Noordscbiarwo ud'e
aai' over 1920 1pet. dividend worden uitgekeerd
•vorig -jaar VA p-ct.
Vaan don directeur van h!t Waterleidingsbedrijf is
bericht ontvangen dat met -gen-oeg-on kennis is ge
nomen dat de Raad met -aligeimeone stemmen in be
ginsel besloot aan t.e si-ui tien bij- het waterl ei dings-
bedrijlf- Wiat het houden van eeh spreekbeurt te
W'aamnid betreft, wordt er op- gewezen, dat een aan
sluiting van'Waarland eerst later -aan de orde komt,
omldiat eerst die leiding naar Hoorn wordt gelogd,
wat voor 1 Juli 1922 moet zijn gesclhied ondatdaarna
met de- zijtakken w-ordt begonnen. De directeur ac-hit
het daarom 'beter de spreekbeurt -uit te Stellen tot
dat de aansluiting te Waarland meer aanstaande ds.
Voorzitter izegt, dat hij het eerst het beste oorddel-
de, dat op deze 'verlgad-erinig -de. door die1 Gdzoindlheidis-
commissie goedgekeurde 'wijziging der bouwverorde
ning zou wórden vastgesteld, diodh later is van de
Gezondheidscommissie een telegram ontvangen dat
zij eerst mog een,nadere bespreking wil. Ook naar
-aanleiding vain hei schrijlveni vian' -den Directeur van
het 'P.W.B. 'zou spr. hert nu beter ivindien, de ver
ordening niet vast te stellen,, doch eerst eon be
spreking met dó Oezonid'heidscommissle af rte wachr
ten, doch niet die aansluiting, van Waarland. Ook
het houden van elen spreekbeurt to Waarland acht
spr. thans niet zoo goed, als later, wanneer idie aan-
is
SPAREN
bij het gebruik van
Roode Ster 60 cl. per hal! pond
Gele H 50
Groene 40
Zwarte 35
TB SCHAGEN VERKRIJGBAAR BIJ FIRMA
W. ROGGEVEEN, HOEK LAAN.
sluiting aanstaande is.
ID'e hee-r Francis acht het Vloor Waarfohld een' was
sen neus, -\vantn-eer reeds 'voor de spreekbeurt da
verordening wordt vastgesteld,
Voorzitter meent, dat bet besluit voor Wlaa-rdanld
toch niet den 'doorslag zial geven. De Spreekbeurt
wordt -gehóuden, -om de menschen meer op -de hoog
te te halen|gen,
'De heer (Dekker meent, diat Waarland dan- toch
den inldru'k krijgt, id'at Dirkshiom en Tuitj-enhom zich
honden uitspreken 'voor bet besluit van- den Raad' en
Waarland later.
Voorzitter zegt, dat do omstandigheden van' in
vloed; zijn geweest en -het i® niet de bedoeling ge
woest Waariiand.ini *elem ho'elkje te duwen.
'De beer Dekker adhrt -het touch wen-schelijk, reeds
nu te Waarland propaganda rte maken voor water
leiding, mede itni verband met die thans- h-eerschende
•droogte. De genoemde verdachtmaking ver1 valt dan
tenlminslte.
OBesflóten Wordt, voor de vaststelling der verarde-
min(g -eerst -die ooniferenrtie met (de iG-öz-o-nldheidscomr
missie af te wachten 'en reeds nu een spreekbeurt
voo-r Wlaarlaind -aan -te- vragen.
lOmitrent de o-vere-cnikioms-t met 'de gemeente War-
menhui'Z'en voor -gaslevering Is rapport van. don ac
countant ingekomen,
(B. on W. hebben -dat rappórt behandeld, douW/wik
len eerstt nog eon .conferentie met B. en W. van- War-
mienlhuizen, voordat 'zij -met eon advies bij' don Raad
Iko-mien. Zij zijn- vaini oordeel, -dat hert ddivies van don
ocfcoumitamt zoodanig i-s, dart eien aanisliudrtrtnjg onder
de gestelde voorwaarden voor de gemeente te be
zwaarlijk i;s, doordat' de kosten te hoog zullen zijd.
Goedgevonden wordt, diat B. en W. oerst een- con
ferentie hebben met het gemeentebestuur vanl War-
menihluiizren. v
'Overgelegd wordt die óorresp-^nidlentdo die gevoerd'
is met den Minister van Onderwijs maar aanl'eding
van de vraag op de (vorige vergadering,-doo-r don
lieer iDe Vertes gelste'lid^ nl.-of wiainbeer vian- ide 3 -open
bare sc-ho^en' er na 1928 2 vau overgaan naar het
hijizondor onderwijs, nog 'gerekend kan- worden op
25 pet. Rijkssubsidie voor aanbouWkoisien.
De Minister antwoordde op -deze 'vraag, -dat voor
de éene school, die oplenbare school zou blijven, aan
spraak kan worden gemaakt op de 25 pet. bijdrage,
mits het op de getmeenrterekeninig '10101 voorkomt,
'dóch ntiet. tegemoet kan worden gekomen -aa.n- de
voorwaarden van de Kerkbesturen ten opzichte van
de 2 bijzondere scholen. Wat evenwel dien. aanbouw
van één lokaal te Keikebuurt betreft, waar voor die-
fcchootl' reeds nu tijdelijk een 'onder lokaal wordt
gebruikt, kan een uitzonde-rimg worden -gemaakt er;:
voor -diat lokaal- 215 pet. 'Rijlkasteun- worden erlangd..
Dp dit schrij'-ven vnn -dien Minister is geantwoord
dialt ge-en voorstellen idoo-r het Kerkbestuur zijn ge
daan, idioich dat bet aantal il-eerldnigen aanbouw no-o*
d-i'S maakt.. Ook al zoud-en de -schollen niet worden
overgedragen zou aanbouw -noodig zijn. Teven» ir
gevraagd, im verband met de toezegging der 25 pgi.
voor ,e-en lokaal, of het bezwaar oplevert -dat beide,
lokalen gezamenlijk wordien aanbesteed-.
De heer Francis acht het wenschelijk, dat audiën
tie bij den Minister wprdt aangevraagd om do kwee-
tie zoo goed mogelijk toe te lichten, belangrijk ah; de
zaak voor onze gemeente is.
Voorzitter zegt dat een duidelijk schrijven is ver
zonden en mocht persoonlijk bezoek noodig zijn,
dan zal dit door B. en W. in overweging worden ge
nomen.
De heer De Vries meent, dat do Minister feitelijk
over de gestelde vraag heenglijdt, doch do heer Fran
cis en voorzitter meenen dat het antwoord van don
minister, al is het dan in een andóren vorm, toch
duidelijk is.
Bij do op 13 Juni gehouden kasopname moest in
kas zijn en was f 175.03.