VERZEN
Uit het Hart van Holland.
Urinezuur én de nieren.
huisjes om, met ten' minste één kamer, die -de zon
laat binnenstraten in al "baar glans en overtollige
dingen, meer blij van kleur en goed van lijn, waar
■een zieke een zoo groot mogelijke genezingskan®
heeft.
Ma3-r met mijn luchtkasteeten kon ik dézen ,stum-
;perd niét redden. Alleen stonden we onmachtig.
Echter waar ieder denkt, spreekt of schrijft over tu-
berculose, moeten deze gedachten in een willen
omgeteet tot daden leiden ,;die toestanJden aüls bi er
boven beschreven, onmogelijk maken.
ALKMAAR.
De Raad der gemeente Alkmaar heeft in zijne Don
derdag gehouden vergadering besloten tot het aan
gaan van eene tijdelijke geldleening, groot f150000
ter voorloopige bestrijding van buitengewone uit
gaven op den dienst 1920.
In de Donderdagmiddag gehouden vergadering van
den Raad sprak op voorstel van den heer Cloeck de
wenschelijkheid uit in de volgende vergadering een
voordracht van B. en W. te ontvangen tot het ne
men van eene beginseluitspraak omtrent de vraag
of in deze gemeente een U.L.O.-school zal worden
gevestigd vanwege de gemeente, dan wel van een
vrijzinnige vereeniging.
Tot lid van de Commissie van Toezicht op het
middelbaar onderwijs benoemde de Raad Mr. H. A.
J. M. Kusters" met 10 stemmen. Op den mede-aanbe-
volene M. J. Th. Vas Dias, voorzitter van den Raad
vanv Arbeid werden 8 stemmen uitgebracht, nadat
de heer Verkerk had medegedeeld, dat de heer Vas
Dias alleen een op hem uitgebrachte benoeming zou
kunnen aannemen als sociaal-democraat.
Tot leeraar in de Ned. Taal en Handelscorrespon
dentie aan de Handelsscholen werd benoemd de heer
N. P. Andriesma alhier.
Ingetrokken werd het raadsbesluit, in verband ^net
bezwaren van den Minister van Onderwijs, om aan
het bestuur der Bijz. R..K. Jongensschool over 1919
voor één onderwijzer boven het aantal, van 't welk
het Rijk ingevolge art. 59 der L. O.-wet de jaarwed
den vergoedt, een uitkeering werd toegekend van
f 1075.83.
Het salari9 van den Directeur .van het grondbe
drijf, het sportpak en het marktwezen werd bepaald
op f5000 tot f6500.
Afgewezen werd een verzoek van den caféhouder
Boersen, om de jaarlijksche kermis aan den Omval
te bestendigen.
Eene verordening op de keuring van waren werd
vastgesteld.
Een uitvoerige discussie werd gevoerd over het af
wijzend voorstel van B. en W. om aan de vereeniging
„Kinderbewaarplaats" over 1920 alsnog eene sub
sidie te verleenen van f1500, met het resultaat dat
met de stemmen der wethouders voor hun prae-
advies verworpen en de gevraagde subsidie alsnog
verleend werd.
Overeenkomstig de Rijksregeling werden nieuwe
"verordeningen vastgesteld omtrent, de aanstelling,
het getal der lesuren en de jaarwedden van het per
soneel aan het gymnasium en aan de Handelsscho
len, waarbij tegemoet gekomen werd aan enkele bij
den Minister tegen deze verordening gemaakte be
denkingen. Tevens werd alsnog aan het personeel
van het gymnasium een maand extra-salaris ver
leend over 1919, overeenkomstig de regelen, aangege
ven in eene circulaire van den Minister van Onder
wijs, cLd. 17 April 1920.
De gemeentebegrooting, dienst 1921 werd gewij
zigd in verband met het niet goedkeuren van den
door den Raad besloten verhoogden kinderaftrek
voor den hoofdelijken omslag en het vervallen van
de opcentenheffing van de vermogensbelasting, nu
de Raad besloten heeft eerst 1 Mei 1922 toe te tre
den tot de heffing van een hoofdelijken omslag door
de ambtenaren van de Rijksadministratie.
Het primitief kohier van de belasting, op de ge
bouwde eigendommen werd vastgesteld op f 46549.
Goedgekeurd werd de begrooting dienst 1921 Tan
het gemeentelijk sportpark, waarbij geconstateerd
werd dat door het in uitgaaf opnemen van f2000
aan aflossing op de schuld, aangegaan voor den aan
koop van het sportterrein, het nadeelig saldo van
f9000'op de exploitatie wordt verminderd tot f7000,
wijl op den grond niet behoeft te worden afgeschre
ven, daar de waarde niet achteruit gaat maar wel zal
stijgen, zoodat terzake geen verlies wordt geleden.
Het voorstel van B. en W. tot afwijzing van het
verzoek van de S.-D.-raadsfractie om te besluiten
tot het inrichten van een gemeentelijk groentenbe-
drijf, met als grondslag verhuur van gemeentegron
den, het sluiten van leveringscontracten met organi
saties van producenten in land- en tuinbouwbedrijf,
rechtstreeksche aankoop ter veiling en verkoop irr
eigen goed ingerichte verkoopplaatsen is, na uitvoe
rige verdediging van het verzoek der fractie door den
heer Westerhof en bestrijding door den voorzitter en
den heer Keijsper, die de voordracht verdedigden
hoofdzakelijk op grond dat alleen de vrije concur
rentie in staat is prijsregelend op te treden en tot
verlaging van bovenmatige winst kan voeren, ten
slotte aangenomen met 10 tegen 6 stemmen, die der
soc.-democraten.
Ten slotte had eene interpellatie plaats door den
heer Westerhof in verband met het stopzetten van
den woningbouw door vereenigingen en de gemeen
ten door de bekende circulaire van den Minister van
Arbeid tegen 1 Juni j.1. In het bijzonder gold deze
interpellatie het door den Raad op 27 Mei genomen
besluit tot het verleenen van voorschotten voor den
bouw van 140 woningen door de vereeniging „Roch-
dale", welk besluit den Minister 2 Juni bereikte. De
Zij ging naar de keuken om het eten klaar te ma
ken. Dan kwam zij terug om de vuile borden te ha-
len; maar Joe had reeds gezien, dat er twee koppen
op tafel stonden.
Toen zij zijn oiïtbijt voor hem had neergezet, zei-
de hij: „Haal een kop voor jezelf en kom bij mij
zitten". Hij probeerde aardig te zijn, maar het lukte
hem heelemaal niet.
„Ik moet werken", zeide Bela.
Onmiddellijk vloog hij op. „O, ik dacht, dat jij
iedereen gelijk behandelde."
Bela haalde haar schouders op, schonk een kop
koffie in en kwam tegenover hem zitten.
Er vólgde een stilte. Joe at niet, doch keek haar
slechts aan. Hij dacht na.
„Ik ben nog zoo kwaad niet, als ik maar goed aan
gepakt word", zeide hij dan plotseling met een po
ging om grappig te zijn.
„Zoo?"
„Ik houd net zoo goed van een grap als een an
der".
„Ja?"
„Jij bent wel leep, maar je kan. mij niet voor den
gek houden".
„Eet nou maar!"
„Al die gèheimzinnigheid is maar opsnijderij".
„Mogelijk".
Nu hij zoo weinig aanmoediging vond, hield hij
zijn mond en keek hij weer hartstochtelijk naar haar.
Ploseling duwde hij de bordjes op zij. Bela sprong
op, maar hij was haar te vlug af. Hij sloeg zijn armen
om haar heen en greep haar pols.
„Verdomme! Ik kan het niet langer uithoudenI"
riep hij uit. „Wat is er toch achter dat masker van
jou verborgen? Heb je dan geen hart, dat je het le
ven van een man tot een hel op aarde maakt?"
„Laat mijn arm los!" zeide Bela-
„Je bent de mijne!" riep hij uit „Je moet de mijne
zijn. Ik heb het gezegd en daar blijf ik bij. Als ie
mand probeert tusschen ons te komen, zal ik hem
vermoorden!"
„Laat mijn arm los!" herhaalde zij.
„Als je me een zoen geeft!"
Onmiddellijk werd Bela tot verzet geëlectriseerd.
Sommige mannen zijn gedoemd altijd het verkeerde
oogenblik te kiezen. Joe was leelijk gehandicapt door
de tafel, die tusschen hen in stonde Hij kon zijn
Wethouder toonde aan dat het meest nijpende wo
ningtekort, in Alkmaar omvat 292 woningen, n.1.
155 dubbele bewoningen; 46 die hun huwelijk uit
stellen, 31 perceelen die gesloopt moeten worden
voor wegverbreeding en 60 wier gezinnen elders
wonen en hier kostganger zijn. Het aantal beschik
bare bouwvakarbeiders alhier bedraagt 320. In ver
band hiermede zal alsnog bij den Minister eene po
ging om steun worden gedaan.
KATHOLIEKE EN NEUTRALE WONINGBOUW.
Men schrijft aan het HJÜtot. Van uit 'Nieuwkoop:
(Beklaagde men ziich iomliawgs 'vian KatboHteke zij
de :te Wonmerveer, dat de Katholieke BoUvwereeni-
gtag 'aldaar in) haar bouwplannen werd tegenge
werkt door de Soc.-Dem. raadsmeerderhei'dthans
doett zdch te Nieuwkoop .(Z.-CEL) een tegienoivergesteiHd
geval voor. Door 'de vereeni'ginlg „Nieuwkoop» Be-
lanJgf waren reeds eenagen tijld plannen beraaimld
tot bt oprichten Tan een Wonimglbouwvereeniging,
doch wielende, dat de .Katfhoilïeke burgemeester zich
herhaaldelijk'had uitgelaten tegenstander van wo
ningbouw met Rijk set eun) 'te zijn, had men nog niet
zoö'n groote blaast tmet de uitvoering dier plannen
gemaakt, tenéiuide eerst gegevens te verzameHen
die de nooidlaalkelijkheid van (het bestaan een-er
Bouwvereeniging o'vertuigend zouden aan to ornen.
Het percentage onbewoonde woningen is hier nJ.
zeer 'gering, terwijl er tal van womngen zijn, die
voor afkeuring in aanlmeikinlg zouden moeten ko
men. Toen men nu van Katholieke zijde van de
plannen van „Nieuwkoops 'Belang" kennis kreeg,
heeft men dn alle stilte een Katholieke Bouwver
eeniging opgericht en daarop de Kon. goedkeuring
verkregen. De statuten dezer vereeniging bepalen,
dat alleen Katholieken lid kunnen zijn.
Inmiddels kwam ook de andere Bouwvereeniginlg
tot stand voor ieder toegankelijk. Van beide zijden
werd grond in voorkoop verkregen en werden ver
zoeken om steun bij den Raad ingediend. Het ver
zoek der Katholieken was echter het eerst ingeko
men. Op dien grond! werd, met het uitgesproken mo
tief „wie het eerst komt, die het eerst maalt!" in de
Raadsvergadering van 2i Juni 11. door de Katholieke
meerderheid het eerste verzoek Ingewilligd en het
andere afgewezen. Men beweerde daarbij wel, dat
zou Worden bedbngen, dat bij het verhuren van de
woningen zooveel mogelijk neutraliteit zoiu worden
betracht, doch de argumenten van de andere zijde,
d)at het billijk was, dat de te bou'wen woningen per
centsgewijze aan heide vereenigingen zouden wor
den toegestaan en dat de afgewezen partij door de
thans gevoerde tactiek niet 'den minsten invloed op
den gang van zaken zou kunnen hebben, werden
genegeerd. Dat moest maar aan den burgemeester
(tevens raadslid) worden overgelaten, die vroeger
tgen dergelijke vereenigingen iwias en thianls nu
de Katholieke vereeniging haar .grond in hoofd
zaak van hem in voorkoop heeft voorstander is
geworden, met. uitsluiting yan de anldere vereeni
ging. Het spreekt vanzelf, dat het protestante deel
der (burgerij 3/7 zich door deze manier van
doen gegriefd acht en alles zafl aanwenden om de
autoriteiten van het onbillijke dezer handeling te
overtuigen, opdat haar recht worde gedaan.
BEVOLKINGEN.
Omtrent den Noop^der (bevolking in den loop van
1920, geven wijl hier 1de cijfers van.' e enige gemeenten
in Hollands Noordlen:
Alkmaar op 31 iDec. 1910 28778, op 31 Dec. 1920
241712; Anna iPaulowna 4246, 420i4; Dairsihgertiorn
1(870, 11878; 'Berlgen 3855, 4056; Broek op Langend'ijk
2306, 2268; Callanteoog 971, 946; Harenkarspel 3023,
2985; Heertiuigo waard. 4227, 4282; Helder 29380, 29165;
'Hoogwoud 2061., 2065; Hoorn' 1)1450, 11536; Koedijk
1002, ,1382; St. Maarten 1346 ,1312; Nieuwe Niedorp
1690, 1714; Noordischawtoiudle '1753, 1739, Opmeer 516,
536; Oude Niedorp 1210, 1253; Oudkarspel 1928, .1874;
Petten 371, 376; Schoort 1705, 1716; Spanbroek 1556,
1579; Warmenhuiizen 2001, 2067; Wielingen 31.U8, 3118;
Wderinjgerwaard lil'44, 1187; Winket 1'559, 1591; Wolg-
num 1(803, 1866; 'ZuidlschaTwioude 1777, 1748; Zijpe
472d, 4748; Schagen 3532, 3615.
DIRKlSiHORN.
Woensdag maakten) de leerlingen der h'oogste klasse
van die openbare school alhier hun) schoolreisje naar
Amsterdam. Was het weder aanvankelijk wat 'tries-
terig, in 'den loop van den dag werdi het steeds
mooier en voor Ihet doefll .uitstekend.
Per rijitu'ig aan statiion Schagen gebracht, alwaar
om© 'door -een onbekenlden motorbestuurder een groo-
ten dienst werd) Übewetoen, waarvoor hier onzen dank,
werd met den sneltrein) de reis aanvaard. In de
hoofdstad aanjgekomien, word eerst eens dver hst 'I'J
gelvaren, wiaarma .per tram Artis werd bereikt In 'de
zen fraaien dierentuin genoten dé kinderen enkele
uren, waarna het (bezoek aan' het Rijksmuseum' aan
de beurt was.
Vanhier volgde een wandeling 'door Leidsche-
straat, Helililgenweg, en Kalverstraat naar NieuWen-
dijk, de laatste pleisterplaats in de melkinrichting
van den heer Schouten, 1de 'Beiunskl'ok, In een pret-
tigen „dooirloopwagen'" werd te 8 ure 'Zijdewind be
reikt, waar het gezelschap teil' Weder de steedis be
reidwillige voerlui present vonid, om kinderen en
geleiders „hiuistoe" te rijden.
THet is voor 'de leerlinge ril een prettige, leerzame
dag geweest, die nog lang in heit geheugen zal blij
ven, al betuigden enkele 'kinderen, die dit reisje al
eerder hadden meegemaakt, hun .spijt' over de op
heffing van' het Panopticum, waarmee wij het' voll-
kdmien eens zijn.
kracht niet gébruiken. Toen hij Bela naar zich toe
trachtte te trekken, gaf zij hem met haar vrije hand
een harden klap om zijn oor. Zij vielen tusschen de
borden. De koffie brandde hem en voor een oogen
blik werd zijn greep wat losser. Bela rukte zich los,
zonder gezoend te zijn. Joe sloeg door zijn eigen ge
wicht om en lag eenige oogenblikken later tusschen
de gebroken borden op den grond.
Hij krabbelde weer op. Zijn humeur was er niet
beter op geworden. Bela was verdwenen. Hij ging
zitten om op haar te wachten en voelde de lust in
zich opkomen om uit medelijden met zichzelf te gaan
huilen.
Zelfs nu wilde hij nog niet toegeven, dat zi} van
een ander hield. Joe behoorde tot de soort mannen,
die van geen weigering weten wildèn.
Toen hij haar na een paar minuten "Tiiet zag, stond
hij op en ging in de keukentent kijken* De oude
Mary Otter stond daar met een onschuldig gezicht
alleen de borden te wasschen. „Waar is Bela?" vroeg
hij.
„Die is gaan kijken hoe Beattie zijn vrouw pud
ding met jam maakt!"
Joe liep boos de deur uit en reed weg. Zijn paar
den hadden het zwaar te verantwoorden.
HOOFDSTUK XX.
Joe vond het gewone groepje babbelaars in het
magazijn van de Fransche factorij. Behalve Mahooley
en Stiffy waren er nog twee van de laatst aange
komen troep farmers, een politie-ambtenaar, die geen
dienst hadden de jonge Mattison, een der landme
ters, die een boodschap van Graves was komen hren-
gen en volstrekt geen haast had om terug te gaan.
In het Noorden is het niet netjes om haast te
hebben. Van hen allen was alleen Stiffy in zijn klein
bureautje bezig. Hij was weer bezig zijn geliefkoosde
cijfers op te tellen.
Toen Joe binnenkwam, waren zij over den vorigen
avond aan het praten; zij uitten zich nu niet be
paald vriendelijk over Sam. Joe wist zich zoo te be-
heerschen, dat hij de woede, die hem verteerde, zoo
goed als geheel kon verbergen, ofschoon het hem
niet makkelijk viel dat te doen. Hij ging achteraan
zitten en zweeg het grootste gedeelte van den tijd.
Alles, wat iemand tegen Sam zeide, was als manna
EEN BILJETTENKAUWER.
In een café aam den Schiedamschenldijk te Rotter
dam bood, Woensdagavond een: Ameriikaansch sto
ker een honderd! d(ol'liar-bil|jet ter inwisseling aan. De
waard en anldere betzoeker® vertrouwden het biljet
niet en boden aam de «steker naar de'politie te ver-
getzel'ten om dit te 1'aten uitmaken of het eclbt of
vailisch was. Onderweg rukte d'e stoker het biljet uit
de hanlden van zijn begeleiders en ging er van door.
Eerst op die Zalmhaven kreeg men hem, na een
woesten ren dio'or 'Straten en' Sloppen en over sche
pen, weer te pakken, De man was toen) toeizig zijn pa
piertjes hij beaat er 'meer dab één' stuk te kau
wen' en te verslinden. Ud)t zijn zakken werd sigaret
tenpapier en tabak opgediept, waartusschen stukken
van de (blijkbaar in alle haast verscheurde dollar—
bil'ls.
VERKOOP3NG.
Uitslag, der verkoopdng te lMoert>eek! ten over
staan van) Notaris H. de -Boer, Hoogwoud.
Huis, ingericht t)ot Koffiehuis, met sdhillderisaffaire,
groot 25.80 Are, eigendom van X. Bart, Opgehouden
op f 7000.
dlooir
LiEGNlARD ROGGEVEEN.
Ballade.
In (haar 'burcht zat een weenenJdie edel)vrouwe,,
Heur herte versmachtte in groote rouwe.
Heur rtdider, hij was er ten oorlog, g.eigangen,
Er welde in heur herte een weldig verlangen.
Te milddemaicht ging hij en sprak tet haar:
„Wij 'gaan1 met ons allen en koeren tegaar.
Mijn) lief, tel de manen, en zijh het er zeven,
Zoo keer ik terug en in liefde wij leven.
Maar ben 'k biji 'dde izeivénde niet bij U, mijn gade.
Zoo smeek dtan toi Godi voor mijn zonden genade!
De zevenJde maan was voorbij gegaan.
Geen rtdder klopte aan heur poorte nóg laato...
Zij sloop dioor den hove, door vreeze gedreven:
„Adieu zoete sterren, adieu droeve leven!
A dieu, schoon e bloelmeni; gij ziet mij niet weer,
Ik zoek er mijn lief bij dien Hemelheer!1"
Toen rustig, was 't water 'daar diiep in da gracht,
Zég zij horen 'liefste en kluste hem cöacht...
We hebben het vereerenkl bezoek gehad! van
kroonprins Hira Hi'to van Japan' en dit beizoek
heetftl plaats gehad met de moedige feeistelijlkhe'den
en officieel) vertoon Een 'kledn politiek achtergrond
je heeft de«ze reds, niet alleen in onis land .maar Sin
'geheel Europa. Hef moet .alls een toenadering be-
sdhlouwd 'worden, als de grondslag voor verdere be
trekkingen., ien overal jzijn redievoeritnlgien gehou
den 'imi diiep 1geest. 'D'e prriinis reisde met een belang
rijk gevolg, waarin journalisten, die d'n Japan over
Europa getuigen moeten. Ver Schillende kranten
hebben herilmmerdmgen: opgehaald aan het eerste be
zoek van 'ml Japainsicbe commissie ilm 1862 en hebben
geconstateerd hoe dit land in di'en tthsschentijd zich
heeft 'onjlwikkelid en aan d!e iBuropeesche beschaving
is gel'ijik gewordien, althans hoe het zdch heeft aan'-
gepasf en ilm vele opzichten die Europeesche natiën
op industrieel en economisch gdbded gelijk waardig
is igewondlen.
(Wannéér men de 'bellangstelWing ud't 'dde dagen ver
gelijkt met di)e van dezen tijd 'valt al' dadelijk op hoe
gnoot dit verschil toeni was. Men vilnldt Am een Ja-
partner niet zooveel bijlzdrtderts meer. D'e 'bevalkdmlg
was minder nteutystgieirdg en het bezoek had niet
•meer zulk een exotisch karakter.
(Wel li'epen rnog vele Hagenaars te hoop om dien in
tocht hlji te women. 'Er werd gevlagd, er was een of-
ficieeie stoet, (muziek, galakleeding, enz., maar aan
iets onbekends, iets gelheell vreemds dacht ndemiand.
'Er wiaa ook geen 'groot enthousiasme. tDe bellang1-
stelling was maar betrekkelijk, en bleef ver bo-
nedeni idde, welke men op dien t'weedeni Dinsdag dn
Sepltember kan waarnemen.
Ook was het bezoek maar van' matig belang, om
dat de hooge bezoeker ontstellend weinig van de
Eunoipeescbe taliën .scheen te begrijpen. 'Hij zeiidie
eigenlijk niets, behalve in een klein Japartsclh be
leefd toespraakje, dat weinig om het ldjlf 'had, en erlg
'den indruk maakte (van een 'van buiten geleerd
testje.
INa den intocht iis er maar weinig notitie genomen
door de beivoiMng van deni hoogen bezoeker, die
ijverig het eiene officie el e bezoek na het andere af-
'legde. Hij' had het dlruk, zoo druk, dat ieder dti.e
zijn gangen in de courant volgde, eenlg medelijden
gevoeld moet hebben melt dezen! izwijigiziamen parade-
piiiine, idlie va)n fabriek naar onltlvanlgzaal, van diner
naar partij' -werd gevoedd, met .een snelheid, die wel
wat te groot is voor, een plezierreisje. Ert dom stonki
hij maar steeds, met zijn monld rvoil' tanden,, moest
prtverstaanbare mmpli'mentjea aanboortn, zag 'bul-
gendle en eerbiedige mensfchien, begreep vermoedelijk
voor hem.
„Ik mag door den grond vallen, als ik begrijp wat»
het meisje in hem ziet", zeide Mahooley. „Zij kan'
toch heel wat beters kiezen hier!"
„Hij heeft alles voor ons bedorven!" zeide een an
der. „Het zal nooit meer zoo gezellig worden in bet
restaurant".
„Wie is die Sam toch?" vroeg een van de laatst
aangekomenen.
„Een beroerd mispunt van een kok, wien het naar
zijn hoofd geslagen is", prevelde Joe.
„Hij is bier als kok gebleven, tot hij dat span paar
den kreeg", zeide Mattison.
„Wij hebben hem zoo lang als kok in dienst ge
houden, bedoel je", zeide Mahooley.
„Maar waarom heb je hem dan dat baantje van
voerman gegeven?"
„Een quaestie van zaken", antwoordde de chef
onverschillig. „Hij was nu eenmaal hier".
„Je kan er nu toch heel wat meer krijgen. Waar
om zet je hem niet weer aan het koken?"
Mahooley keek verlegen rond.
„Zaken zijn zaken", zeide hij. „Zelf mag ik hem ook
niet, maar voor zijn werk is hij uitstekend".
Joe's opmerkingsgave was door zijn haat ver
scherpt. Hij zag Mahooley's aarzeling en begon zich
af te vragen welke rtden de chef hebben kon om
Sam niet te ontslaan. HIJ rook een mysterie. Zichi
allerlei feiten te binnen roepend, begon hij een aan
tal kleine dingen met elkaar in verband te bren
gen.
Eens, zoo herinnerde hij zich, had iemand aan
Mahooley verteld, dat een der zwarte paarden kreu
pel geworden was, en Mahooley had toen, zonder er
bij te denken, geantwoord* dat dat hem niet aan
ging. Waarom had hij dat gezegd? Steunde iemand
anders dan Mahooley Sam? Als hij dat geheim kon
uitvorschen, zou dat hem misschien „vat" op zijn
mededinger geven.
„Zeg, Ik had niet gedacht, dat jij je door een ex-
kok loef zou laten afstekenl" zeide de vreem
deling.
Dat was te veel voor Joe's zelfbeheersching. Een
vuurroods blos bedekte zijn wangen.
„Den loef laten afsteken?" bromde hij. „Je moet
vanavond maar eens bij Bela komen, als je zien
wilt hoe ik een kok behandel I"
maar een /heel fcleto beetje van alles wal er rortd
heem gefheuaide, en was voorifdiurenid middelpunt ,vau
een heirn 'voilisila'gen (vreemd merusicheniiaa
EU.' dat (had hij nu al eeniige diagen izoo moeten
meemaken, voor hij hier kwam. Dat had hij juist
achter den ru'g in Enigellanld, Dat geniet hij, Overal
waar hij nu verder heentrekt, en we behoeven
slechts onder bUiltenilanldslchi nieuws te izoeken om
eeniigszios beknopter, soortgelijke verslagen te Vin
den al® .ortze (kranten bevatten tijdens zijb verblijf.
Een portret 'kortdifed! in de buitenlandsehe bladen
zijn ibezook telken® a.an, eien heischrijtiinlg vindt men
op den dalg van zijn aankolmisit, een rijtje van na
men van officie el e personen die gedecoreerd zijn in
die orde 'van de heilige schat en de rijzende zon be
sluit het ver/sil/ag.
iHij reist eiendigtslziin® al® die koning uit St. Niioolaas-
avortdT Van De Ge nestel, die uittrok met zijn nar
Fdoor, om. lintjes uit te' deelien. Die lijistije® zijn van
tevoren opigebraa k t,'worden ®e'l:fis niet eens veran
derd als diegene, die aanwezig (moet zijn verhinderd
is en dioor een ander wordt vervangen.
(Hij rnaaklt op dieze wiijlze heel' wat menscben blij.
zonder dat' hij zelf 'mii®siclhien- het fijnste begrip van
zijn weïdddien heeft, noch van' de haat en nijd di-e hij"
sticht, wanneer er, een® iemand' per onjgellulk ofver-
•geslliaiglen wordt
De tijd Vah' de glan® vart kronen en. dien eerbied
voor kominlkl'ijikö geslachten ils wel oenilgszin® voor
bij in hot oude Europa en miSschlien heeft Iliro. Hdlto
ondank® de vele officie ele eedbeWijlzen dat ookwel
kunnen opmerken.
De glans vab een vorstenhui® ils voor die men-
sOhen van moderne mentaliteit niet meer zoo schit
terend. .Hadden de ïapantneeelzen nu maar een meer
Japiaimslche kiteedlinlgtdbaehlt gedragen, dam zou het be
zoek nog meer indruk hebben kdnnen maken, maar
ook dit ontbrak en ali was de stoet niet 2o<nder luis
ter, al waren er heel wat ambtsgewaden bij, waar
van de om/stander® opmerkten, dat ze stijf van het
goud waren, een echt Japamlsch schouwspel, zooaïs
er in 1®62 geweest moet zijn, was er nd'et.
IDlIt op zichzelf is echitgr van .groote beteekenüs.
Het bewijst dat Jalpan allé 'tradiitióneele achtertijlk-
heldi en alles wat op exclusieve Japansche bescha
ving gelijkt, heeft afigesiclia.ft, Slechlts in operettes
als d'e MÜkaJda en die Geisha scbijlnt dlit nog te kun
nen Mijlven voortbestaan, maar in werkelijkheid is
het ben .doode gedoemd, en is Japan een staat die
meetelt. Het gele gevaar is niet geheel denkbeeldig,
moor het is anlders, het lis gevaar da't o.p eerlijke
conourrentiie gegrond! i® en d:at gmot wordlt wan
neer EUropa zelf verslapt en dOor die verslapping
verdient ten; onder te gaan. DOch <le betrekkingen
kunhJen .vrtenldschappelljlk blljiven en Japan kan zijn
partij dn het .politiek orkest mee^peJlen.
DaJt helt dit kan en wil, dat I's de bedoeling van
de reis vanl dien vreemidlen .prina Het is als' zoo
danig een wrtenldlschiappe'Lijk bezoelk. Een kennisma
king en met dezelfde vrtendschappelljkb eiid wOrdt
Hlroi HÜtoi overal ingehaald. Zoo i® hij logé vab oinze
Koningin geweest, zoo iis hij het aan alk vorstenhuis
van elk land: dat hij' haastig zal doortrekken, steeds
bezoeken brengend en rondgeleid wordend steeds zijn
'le®je afdraaiend, en ®tee»dö met 'een gevoJlg van knap
pe kerels, die ook het hUnbie vaini Ide rei® zullen op
steken en gromdlsllageni zullen leggen voor verdere
toenadering, voor plannen die de welVaart vain Ja
pan1 al® van die landen die Hiroi (Hdto» 'belzoekt, kun
nen bevorderen.
- (Alllg zoofd'aui'g is voor ons land dit bezoek, dat
oogeruschijnllljk vanl hoogst Igebiinge beteekenis ge-
we eslt dis, dat althans oinze beVoTkinfg vrij Wél kOud
gelaten heeft, van groote waairdle, voor den bloei
van onze indiusitrie en onzen (handel.
(Eb! 'dat die ontvangst ka.kn geweest is, wie weet
hoe aangenaam dat den Prins die op idiien grooten
toichlt ner;gieni9 kart afstappen zonder officieel 'ver
toon.', cmUzielk en een menlssidhenlmasisia, die hem aan
gaapt, geweest moet zijn. W. P.
Reclames.
Overtollig urinezuur ia de werkelijke oorzaak van
rtieumiatiek, ischias én spit', en het 'kan zoowel de
oorzaak Ols het gevolg zijn van niemwakto. Zware,
moeaiijk verteerbare spijlzen, 'aiicohoi, over werking
en. nadeetige igewoobten leilden tot de 'vorming van
een dusdanige hoeveelheid van dilt vergift, dat d'e
nieren overweldigd worden dioor de overspanning
om het bloed ito filtireeren.
iVoorzo'rgen en matigheid verminderen d.e hoevoel-
/heidl .urinezuur, veTgemakkelijken de taak der nie
ren. en Voorkomen, dat niet-gefiltreerldi urinezuur
züdh in dé 'deren, spieren, zenuwen on gewrichten
•afzet en k.rtstallii'seert. Deze voorbehoedende imiiiatre-
'geieni kunnen worden aangevuld door tijdige ver
sterking 'van de nieren door FoSter's Rugpijn Nie
ren Pillen. -Dilt speciale niergenecsmidfd'eO verschaft
succes, fee'lfs in geVordeT.de gevallen van ui eraan-
doening en verschijnselen al® bhoumatlek, «teen,
spit, ischias, nd.ergrui®, nierWaterzuchtv nier- en
blaasontsteking, on urdneizuuryvengiftiglng.
iFoster'is Rugpijn Nieren (Pillen wenken niet op
de ingewanden, doch louter op de nieren en blaas»
A'ntisepibiSch,_ vooxbehioedjenid. en genezend, wordt dït
ni erge nee smiddel alom laanbeVolon als gevolg van
de uitmuntende resultaten idi'e men ermede behaalde'
Te Sdhagen verkrijgbaar bij de bekende drogisten
k i 1,76 per doos.
„Wie is die oude vogelverschrikker, die naast
Beia's restaurant woont?"
,.Musq'oosis, een soort medicijnen-man van haar
stam", antwoordde Mahooley.
„Haar vader?"
„Neen; haar vader was een blanke".
„Wie was het?" vroeg Joe.
Mahooley haalde zijn schouders op. „Dat moet je
mij niet .vragen. Dat was lang vóór mijn tijd".
„Waarom woont hij dan bij naar, als Jiij geen
bloedverwant is?" vroeg de andee weer.
„O, hij heeft altijd zoo'n beetje voor haar gezorgd",
antwoordde Mahooley. De andere Indianen haten
haar. Zij vinden haar te trotsch".
„Zij geeft hem te eten; dat zal wel reden genoeg
voor hem zijn, om bij haar te blijven", merkte Mat
tison op.
„Musq'oosis heeft niemand noodig om hem eten te
geven. Die heeft genoeg", mengde Stiffy zich in het
gesprek. „Hij heeft prachtige credietbrieven".
Joe, die op alles lette, zag hoe Mahooley zich plot
seling omkeerde en zijn compagnon boos aankeek.
Stiffy hield dadelijk zijn mond. Joe kwam dadelijk tof
't besluit, dat Musq'oosis iets te maken had met het
geheim, dat hij op het spoor was. In ieder geval zou
hij een onderzoek instellen.
„Prachtige credietbrieven?" vroeg hij.
„Voor een Indiaan natuurlijk", antwoordde Stiffy
vlug. „Maar verder niet de moeite waard".
Joe was niet overtuigd. Maar hij beidde zijn tijd.
Het gesprek kwam nu op andere onderwerpen. Joe
zat te peinzen op welke manier hij inzage zou kun
nen nemen van Musq'oosis rekening-courant en
Stiffy's' boeken.
Na eenigen tijd kwam een inboorling zeggen, dat
er een Yorksche boot in het zicht was. Dat gaf een
welkome afleiding. Er ontstond een twistgesprek over
de vraag of het Stiffy en Mahooley's eerste boot van
dit seizoen of nieuwe voorraden voor Gravers zijn
zouden. Ten slotte besloten zij naai' den Point te rij
den om te kijken.
„Ga mee, Joe", zei er een.
„Joe deed alsóf hij lui was. „Och, waarom? Ik
blijf maar hier bij Stiffy".
Wordt vervolgd.
