Alüitti Nienis-
iirattntit- LaiiMlii
Van Tweeërlei Slag.
Kijkjes in Engeland.
Donderdag 4 Augustus 1921.
04- f* t.<r w» r «y^ n 6806'
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 nnr worden Advertentiën
zooteel mogelijk in het eërstnitkomend nummer geplaatst
UITGEVERS: TRAPMAN A CO.. SCHAGEN,
POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nnmmers 6 cent. ADVERTEN
TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno
Inbegrepen). Groote lletters worden naar plaatsruimte berekend
Zitting van Dinsdag 2 Aug. 1921.
DIEF8TAL.
De 17-jarige Johannes Jacobus Verheul, hoe
jong nog, reoda een zwervend type, thans gedeti
neerd in het Huis van Bewaring te Alkmaar,
moest heden de rg openen.
Hem was diefstal van een rijwiel ten laste ge
legd. Daar bekl. den 18-jarigen leeftijd nog niet
heeft bereikt, wordt, met het oog op de kinder
wetten, deze zaak met gesloten deuren behandeld
Mr. Langeveld trad op als verdediger. De eisch
tegen bekl. ingesteld luidde 6 maanden tuchtschool.
KOU8ENDIEFSTAL.
Daarna volgde beschuldigde Jan Peereboom.
Eerst moest nog wat worden gewacht op arrivemeut
van een getuige, maar als men geheel en al com
pleet is en alle rollen bezet zijn, gaat het gevalletje
zgn gang.
Jan, een 20 jarig Alkmaarschjongmensch, moest
zich wegens kousendiefstal verantwoorden. Hij heeft
dien op 16 Mei j.1. te Bergen gepleegd ten na-
deele van zekeren Veel.
De O. v. J. eischte een maand gevangenisstraf.
Beklaagde had op dezen eisch niets aan te merken
DE BAAS EN DE VROUW WAREN NIET
THUIS.
Johannes Öerardus Buutveld (voor de rechtbank
alhier reeds een oude bekende) is bakkersknecht en
gedomicilieerd te Leiden
Sinjeur is thans als beklaagde absent. Hij was
in de schoone Bloeimaand (die zich in dit bijzondere
jaar nog niet zoo kwaad hield in vergelijking met
de verzengende droogte in het overige gedeelte van
dezen zomer) in functie te Zwaag in kwaliteit van
bakkerakneoht en wel bij den kadetjesproduoent
Arie Knip.
In de eerste helft van Mei waren de baas en
bazin naar de stad.
Johan maakte zich de gelegenheid ten nutte en
wist zich wederrechtelijk f 20 toe te eigenen. Maar
de mijn sprong verkeerd, men kwam achter zijn
„guitenstreken" en het slot was thans een eischje
tot 8 maanden gevangenisstraf.
EEN POOTIG HEER.
Het was een lust om to zien, verleden jaar met
Ooster-Blokkerache kermis, hoe rap en krachtig
Bornardus van Westen, een pootige en tevens zeer
vlugge jonge kerel' uit Ooster Blokker, tuinman
van beroep, zich toen weerde, waar hij zoowat aan
alle kanten tegelijk ruzie had. 't Leek ons toen
als ooggetuige toe, dat hij bij kloppartijtjes een
best vriend, maar een terdege te duchten tegen
partij zal zijn. Dat laatste ondervond de 40-jarige
rietdekker J. Becmsterboer van Zwaag, toen hij
in den avond van 1 Mei j.1. aldaar in het oafé
ROMAN VAN ANNA WAHLENBBRO.
3
EXie man keerde zeker Weren cent tweemaal om
misschien leeid hij wel honger? om zijne schuld
edschers tevreden te kunnen stellen; want zoo klein
geestig naauwgezot was Lenmart altijd geweest. Hoe
kon hij het zoo iemand, die nu op 't oogenhlik on
der den indruk van de hem omringende weelde bij
hem zat, aan 't .verstand brengen, dat men ruim kan
leven, mooi wonen en partijen geven die honderden
kosten, zonder feitelijk iets anders te bezitten dan
söhuWen; dat men soms zoo „krap-aan" wezen kan,
dat er geen enkol bankbiljet in de portefeuille meer
te vinden is?
Na een kort pauze zeide hij;
„Hat spijt me hetspijt m'e vneeselijk, maar ik
moet je zeggen, dat ik voor het oogenblik heusch
niet in staat ben.... Je begrijpt, men kan in om
standigheden verkeeren, waarin men geen kapitaal
ter beschikking heeft. Dit is nu juist met mij 't ge
val, door mijn aandeel in een belangrijke onderne
ming.".
Eu nu was hij weder op zijn eigen terrein,
waar hij zijn stokpaardje luchtig en vroolgk kon
laten draven. Als het er om te doen was eene on
derneming of een plan mooi voor te dragen, dan
was Elvin een beste advocaat. Hij was reeds Direo-
teur geweest van drie maatschappijen, die bank
roet waren gegaanmaar desniettemin had hij er
weer altijd slag van om de mensohen, die hij meende
noodig te hebben, belangstelling in te boezemen
voor de voordeelige zaak waarin hij hen wilde
laten deelen. Hij kende dan ook bijna de geheela
wereld en telde de helft ervan tot zijne persoon
lijke vrienden. Hij had zooiets aardigs en innemends,
dat slechts weinigen den lust konden weerstaan
naar dien beminnelijken man te luisterenen wan
neer hij iemand onder zijn gehoor gekregen had,
dan had hij hem ook in zijn maoht Met onbe
grensde verbeeldingskracht ontrolde hy het schil
derij van de schitterende uitkomsten, die verkregen
van Beers met Bernard's „mot" kreeg en deze hem
aardig afdroogde. Ook buiten kreeg Beemsterboer,
hoe gevreesd ook door anderen, van den vluggen
sterken 21-jarigen Bernard behoorlijk z'n portie.
Dat smaakte den afgerammelden rietdekker be
grijpelijkerwijze niet best. En hy deed ter be-
voegder plaatse aangifte, met dit gevolg, dat er
tegen Bernard, den reuzen knokker, vandaag werd
geëisoht 1 maand brommen.
EEN BANANENLIEFHEBBER.
Een 13-jarig joggie was onlangs belust op In-
disohe vruchten eu heeft bananen gestolen. Dat
haalde hem een eisch tot 6 maandjes tuchtschool
op den hals. Het zaakje ('n kinderwettenzaakje)
werd met gesloten deuren berecht.
DEUREN DICHT.
Hendrikus Johannis Schiebroek, 'n 31-jarig
jongmensoh van 't Veld, gemeente Oude Niedorp,
was.de volgende beklaagde. Zgn zaakje werd met
de deuren tiiobt behandeld, daar het hier een
zedenmiscïrgf betrof.
Gpëisóht werd tegen Schiebroek 5 maanden ge
vangenisstraf.
NOGMAALS DEUREN DICHT.
De 18-jarige "Willem Weel had eveneens der-
gelgke handelingen gepleegd. Ook hier behandeling
met de deuren dicht.
Eisoh 5 maanden gev. met een proeftyd van 3
jaren, onder bgzondere voorwaarden.
WEDEROM ZOO IETS.
Poortsluiter was Jacob Rutsen, 50 jaren, woon
achtig te Alkmaar. Ook 'n zedenmisdrgf, gepleegd
te Sohermerhorn. Behandeling met gesloten deuren.
Geëisoht werd 8 maanden gev.
Alle uitspraken op Yrgdag 12 Augustus a.s.
Als drie groote bloedzuigers vergeef mij dit dras
tische beeld hangen aan Engeland] Palestina, Mfef-
sopotamië en Perzië.
Ik moet wel spreken van bloedzuigers, want deze
landen eischen benauwend veel van oen Engel schen)
belastingbetaler, zonder daartegenover ook slechts de
geringste kans to openen, dat althans de renjte van het
ontzaggelijke Engelsdhe kapitaal, dat naar die lan
den verdwijnt, ooit terug zal komen.
Palestina, Mesopotamië en Perzië, sta eens even stil
bh' die namen, en bedenk wat deze landen in de ge
schiedenis der wereld beteekend hebben. Wanneer mén
herhaaldelijk in de courant leest over den „Toestand
in Klein-Azië," men krijgt van tijd tot tijd een vagen/
indruk, dat er moeilijkheden in Perzië zijn,, of men
leest, dat de tocht va# den Hollandschen zee-officier
vliegenier, Frits Goedhart, van Holland naar Indië niet
door kan gaan, omdat de Engelsche Regeering niet kanl
instaan voor de gevolgen van eene noodlanding, in
Mesopotamië, of men wordt regelmatig door het Han
delsblad getracteerd op den klaagmuur, de ontevre
denheid en de mooie jongetjes in Jeruzalem, dan gaat
dat toch in den dagelijkschen sleur van het leven over
den lezer heen, zonder dat hij zich lang rekenschap
moesten worden, als zgne plannen verwezenlgkt
werden, en zijne gevolgtrekkingen leidden alle in
die richting. Hg gaf berekeningen, stelde voor
beelden, gebruikte zooveel mogelijk vaktermen, om
daarmee te bewijzen, dat er zelfs in het ergste
geval geen verlies van eenig belang te vreezen was,
terwgl onder gunstige omstandigheden een ruim
veld voor de nieuwe onderneming open lag. Wan
neer hg dan wegging, waren de anderen reeds
half, zoo niet volkomen overtuigd van zgn juisten
blik in de zaak
In dienzelfden geest begon hg nu het schilderg
der toekomst voor den kaasier te vertoonen.
Er was een nieuwe maatsohappg in wording,
die ten doel had, het afval van allerlei dingen bruik
baar te maken voor een chemisch product. Hy
werkte nu samen met den man die had uitgevon
den hoe het proces moest plaats hebbenhet patent
daarvoor was reeds in Finland genomen, en bin
nen eene maand zon de afrekening daarvan inkomen.
Daarna zou het iu alle besohaafde lauden der vijf
wereldeelen verkooht worden. In Zweden wilden
de ondernemers zelf fabrieken bouwen en voor
omzetting der waar zorgen. Ja, wanneer deze zaak
nu maar eerst zoo ver gevorderd zou zgn, dan
werd hg binnen zeer korten tgd een rgk man,
„En dan, Lennart, dan zal je niet weer tevergeefs
bg mg behoeven aan te kloppen 1"
Hy was onder het praten opgestaan, had een
paar keeren de kamer op-en-neer goloopen, en nu
sloeg hg zgn ouden schoolkameraad op den arm.
„Dan zgn we waar we wezen moeten, jg en ik
Lennart. Je krijgt renten van het verstrekte geld
goede renten en de achterstallige ook. Ik ben
geen peuteraar dat weet je. Je meisje zal, wan
neer ze 't verkiest, zgden japonnen kunnen dragen
en jg zult niet langer behoeven te zwoegen op het
kantoor van die schriele firma in 't Zuider-kwartier.
Ik zal je bg ons een betrekking bezorgen, met een
redelijk inkomen, dat voldoende voor je wezen zal
om fatsoenlgk te leven, zonder je elk genot te
ontzeggen, zooals nu."
van de zaak geeft
In de oudheid, lang voor de geboorte van GhristuS,
speelde zich in deze streken reeds een strijd naar wel
vaart, ontwikkeling en macht af. Hier is hoogstwaar
schijnlijk de bakermat van het tegenwoordige jntensch-
dom.
Hier werden in de oudheid veldslagen geleverd, die
aan de wereldontwikkeling eene bepaalde richting ge-
Ïeven hebben. Hier aan de rivier de Tigris moet ha
^radijs gelegen hebben.
Assyriö, met de hoofdstad Ninioeh Babiion, met
Ba bel, Perzië, Susa roepen weer andere jjiamen voor
onzen geest.
Wij -denken aan Jonah, aan deen propheet Erra en
aan Esther. Maar meer nog aan de koningen van Pefir-
zië, die door hun heldenmoed en durf Baoylon wisten,
te veroveren en later doordringen tot* het toen zoo
machtige Griekenland, aan Cyrus, Darius, en Xerxes.
Wij herinneren ons het Babylonië, een Plerzisch
wingewest geworden, diende als voorraadschuur voor
de Perzische troepen, dia ten oorlog trokken en hoe
ten slotte Alexander van Macedonia dit land evenjals
Klein-Azië, en Palestina op zijn zegepralenden tocht
naar Perzië en Indië veroverde.
Na den dood van Alexander in 323 y. G. toto 652
na C. werd er om het bezit van Palestina en Mie*
sopotamië gestreden tusschen Grieken, Parthen, Ro
meinen, Perzen en Arabieren, totdat deze laatster*
in 642 de Perzen dusdanig versloegen, dat hun macht
gebroken was en in 652 de Kallef van Bagdad de'
eerscher van deze landen wierd.
Het Kalifaat moest weer wüken voor de Turken,
die eeuwen lang Klein-Azië, Palestina, Mesopotamië
overheerscht en Perzië beheerscht hebben.
Totdat in den grooten oorlog van 1914 tot 1918
Turkije de zijde der Centrale Mogendheden koos en
nu van alle kanten door die geallieerden, Engeland,
Rusland, Frankrijk, Servië en Griekenland bestookt
werd
Perzië was een onafhankelijk land, maar zeer on
der den invloed der Turken, totdat in da 19e eeuw
de Engelschen in de Perzische Golf macht kregen, o.a
door middel van z.g.n. residenten, die gesteund wer
den door de machtige Britsche vloot
Aan den slavenhandel werd door de Engelschen een
einde gemaakt Vrede, rust en hand-el werden bevor
derd. Tigris en Euphraat werden bevaarbaar gemaakt
De kust en de rivieren werd|en gepeild en In kaart
gebracht
Dat de Engelsche handel de door de Riegeoring ge
boden kansen wist te gebruiken, blijkt wel uit het feit,
dat 87 pet. van den geheelen nanael in de Perzische
Golf Engelsch was. t
De Duitschers zagen dit met leede oogen, wisten
dat te water niets te bereiken was, doch kwamen op
het denkbeeld, van een spoorweg, waardoor Berlijn
via Bagdad met Busra, de havenstad aan de Perzi
sche Golf, verbonden zou worden. Wie bedien de veld
tocht der Grieken tegen de Turken volgt, zal kunnerf
zien, dat de Grieken profiteeren van het stukje Bag-
dadspoor, dat in Klein-Azië gereed is.
De Engelschen hebben zich in de laatste dertig Jaar
groote moeite voor Perzië gegeven,, getracht noocli^
hervormingen te doen invoeren, daarbij natuurlijk het
belang van het Engelsche wereldrijk bij een daar
bij aangesloten prospereerend Perzië, .met uit het
oog verliezend.
Sedert den vrede was er door hlet Engelsche Gou
vernement getracht een Engelsch-Perzisch tractaat tot
stand te brengen waarbij Engeland o.a. 2.000.000 p.st.
aan het Perzische Gouvernement zou ieenen ten einde
de finantiën te reorganiseeresn, een staand leger 'te
creëeren en de verkeerswegen te verbetérén.
Dit tractaat kwam echter niet tot stand. De voort
durend zich afwisselende ministeries, h-et niet bij-een
roepen der volksafgevaardigden en de atmospheer van
Elvin had*reeds lang vergeten dat zijn vriend
ziek was, en gevaarlgk ziek ook;hg verbeeldde
zioh in hem een levenskraohtigen man te zien,
wien het alleen aan de noodige geldmiddelen ont
brak om in de wereld vooruit te komen. Hoewel
zgn geheugen hem in de steek liet, groeide in
hooge mate zgne belangstelling in het lot van
zgn vroegeren schoolmakker en werd zgne gene
genheid voor dezen steeds warmer. In zgne ver
beelding verhief hg Lennart tot zgn besten en
liefsten vriend, en reeds bg voorbaat genoot
er van, hem met weldaden te overladen.
Luister eens, kerelWat zou je zeggen van een
betrekking bg ons bg voorbeeld als procuratie
houder Of nog beter je zoudt Directeur van
een onzer filialen kunnen worden.
Rosengren keek hem strak aan. Zgne kennis
van die zaken bepaalde er zioh toe te weten, dat
men er voorzichtig mee moet zijn en niet onbe
dachtzaam moet handelen. Zoo had hij er altgd
over gedacht, ook reeds voordat het met zgne
zaak mis liep; want dit was niet het gevolg ge
weest van slordig beheer, maar van ongunstige
omstandigheden, van ouvoorzienen tegenspoed. Hg
was daarna dubbel voorzichtig geworden. Elvin
was hem dan ook een raadsel. Moest hij hem voor
een genie houden of voor een dwaas P Hij wist
het niet. Maar dwaas kon hg toch niet wezen,
daar hij zoo algemeen geacht en bemind was, zoo
hoog in aanzien stond bg zgne stadgenooten hoe
zou hg dan ook aan zulk een mooi, groot huis en
aan die keurige inrichting gekomen zgn P Dus,
zgn oude vriend was een genie...,.
Maar dat hg hem hierom beter begreep kon hij
niet zeggenhg voelde trouwens wel, daar maar
geen moeite voor te moeten doen hg zou er toch
niet achter komen. Op hopeloozen toon zeide hij
„Lieve hemel, denk je dan dat ik daarop wach
ten kan P" -3-
„Waohten P"
O ja, het was ook waar, hij was ziek. En, met
door zgne opgewondenheid nog vermeerderde be-
eeuwig geintrigeer. hield de .zaak sleepende, totdat Week
dat Perzië met de Sovjetregearing in Moskou aan het
onderhandelen was.
De Engelsche Minister van Buitenlandsche Zakdn£
Markies Curzon of Kedlcston, heeft in het House of
Lords, mededeelingen gedaan omtrent Perzië,. die aan
oprechtheid wel niets te wenschen overlaten, want het
is niet gunstig voor Engeland, Maar misschien iaelfs
ongunstig voor de geheele wereld en daarom van
belang te hooren.
Als gevolg der onderhandelingen tusschen Teharaq
en Moskou,, verscheen er in April 11. een Sovjet-ga-
zant, Rothstein genaamd, in Tekeran, met al de ba
kende aankleve van dien, &I. bolsjewistische .propa
ganda in het groot en ïn bat geniep omkooperijianj
Kuiperijen en een Russische strijdmacht achter da
hand.
Lord Curzon betreurde natuurlijk* hetgeen geschied
de, want op deza wijze kwam er van een Engelsch-
Perzisch verdrag niets, terwijl dit ha alle opofferin
gen, die Engeland ach getroost had om het Perziscbjg
Rijk op te heffen, te treorganisejereu, en door het
geven van nieuwe krachten, de* toekomst van het volk
van Perzië to verzekeren, eene zeer groote teléur-
stelling was
ïiy wilds Perzië gc'öi verwijt maken van wat (nat
deed. De Perzische Regoering' moest zelf weten wat
het deed, en het was natuurlijk haar rqcht te mee*
nen dat de redding van Perzië uit Moskou moest
komen. Maar als oud-vriend van Perzië wilde Lord
Curzon toch wijzen op de gevaarlijke klippen, die er
lagen in de koens, welke bet Perzische pchip van
staat nu aangenomen had.
Hoedikwijls was gebleken, dat de gevraagde lief
desomhelzingen der Sovjetboeren ten slotte eindigde^
in het om bals brengen der vragers.
Bij slot van rekening zou beet niet Groot-Bri-
tannië of eenig ander land zijin, dat bij de nu aan
genomen tactiek; der Perzen zou lijden, maar Perzië
zelf. De beer Armitage Smith, dia zich ontzaglijke op
offeringen getroost had en wien geen moeite en zorg
bespaard gebleven x>f te veel géweest was, bij zijn stre
ven de Perzische finantiën te reorganiseeren, was nu
uit Perzië in Endeland terug. De Engelsche officie
ren, die vol moed de bijna onmogelijke taak aan;
vaard hadden, Perzië een behoorlijk leger te verschaf
fen, zouden binnenkort terugkeer en, walgend bij de
herinnering, hoe zij in Parzië behandeld waren.
iEr wanen nu nog 6000 ZuiLd-Penzisdhe soldaten,
de eenige, betrouwbare inadht, om orde te houden
langs de handelsrouten en -de Regeering zoo noodig
te steunen. Tot 31 Maart 11. waren deze troepen do-or
bet Rritscfoe en Brdtsch-Inddsdhe Gouvernement be
taald.
iDe Perzische Rageerinig wilde de troepen overne
men, maar zonder de Biliitsche officieren, Maar als
de Perzische Regeering zou nalaten de soldaten te
betalen, zou deze laatste troepenmacht verdwijnen
en daardoor tevens weer de van ouds bekende on
veiligheid op de handelsrouten, het rooven van goe
deren, het vermoorden van kooplieden en voerlieden
terugkoeren Er zou weer wanorde en anarchie
hesrschen.
Lord Curzon eindigende, zeide, diot hij hier een
beeld had moeten geven van een Land met eene
schitterende historie, een land, waarvoor hij warme
sympathie getoond had en nog gevoelde en waar
aan Engeland sedert den oorlog, millioenen pon
den sterling besteed had, maar helaas van een land
dat uit eögen, vrijen wil naar een einde wilde gaan,
dat spreker niet in haar geheelen omvang kon
langstelling, pakte Elvin zgn vriend hg de schouders
en bukte zich tot hem over.
„Wel, het zal zoo heel lang niet behoeven te
duren. Kom over een maand terug. Dan heb ik de
contanten uit Finland ontvangendie som zullen
we als broeders samen deelen. KomaanDaar heb
je mijn hand erop."
Dit was nu iets dat de oude kassier wel be
grijpen kon. Met tranen in de oogen stond hg op
en drukte zgn vriend stevig de hand. Zoo bleven
zg een oogenblik staan, wisselden nog enkele
woorden en toen vertrok de gast, om in de huis
kamer afscheid te gaan nemen.
Zgne boodsohad had hy gedaan en te vergeefs
was hg toch niet hier geweest, hoewel de ver
wachtingen waarmede hg gekomen was, grooter
en blgder geweest waren dan die waarmede hy
heenging. Die belofte was toch niet hetzelfde als
de feitelijke afrekening waarop hg had gehoopt
maar ze werd zoo vriendelijk en trouwhartig ge
geven, dat het niet mogelgk was er aan te twgfelen!
Mevrouw Elvin, die opstond en de heeren tegemoet
kwam in de zaal, merkte dadelgk, dat op het gelaat
van den kassier niet de opgewektheid van straks
te zien was. Zg begreep zonder veel moeite de
reden van die verandering, en gevoelig voor eiken
indruk, werd zg plotseling van innig medelijden
vervuld voor dien armen man, die zoo onbarm
hartig was teleurgesteld |in zgne verwachtingen.
Zg wierp een blik op haar man, die naast den
anderen stond, steeds voort redeneerend, met drukke
beweging van zgn handen, om nadere verklarin
gen te geven van zgn grootsche plannen, ten op
zichte dier schitterende onderneming. Ja, zg was
nu zoo goed op de hoogte der zaak alsof zij het
onderhoud der heeren van 't begin af had inge
woond.
"Wordt vervolgd.