Alüitti Nienis- iirattntit- LaiiMlii Van Tweeërlei Slag. Kijkjes in Engeland. Donderdag 4 Augustus 1921. 04- f* t.<r w» r «y^ n 6806' Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. FEUILLETON. Dit blad verschijnt viermaal per week :Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's m. 8 nnr worden Advertentiën zooteel mogelijk in het eërstnitkomend nummer geplaatst UITGEVERS: TRAPMAN A CO.. SCHAGEN, POSTCHEQUE en GIRODIENST 23330. INT. TELEF. no. 20. Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nnmmers 6 cent. ADVERTEN TIËN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ct. (bewijsno Inbegrepen). Groote lletters worden naar plaatsruimte berekend Zitting van Dinsdag 2 Aug. 1921. DIEF8TAL. De 17-jarige Johannes Jacobus Verheul, hoe jong nog, reoda een zwervend type, thans gedeti neerd in het Huis van Bewaring te Alkmaar, moest heden de rg openen. Hem was diefstal van een rijwiel ten laste ge legd. Daar bekl. den 18-jarigen leeftijd nog niet heeft bereikt, wordt, met het oog op de kinder wetten, deze zaak met gesloten deuren behandeld Mr. Langeveld trad op als verdediger. De eisch tegen bekl. ingesteld luidde 6 maanden tuchtschool. KOU8ENDIEFSTAL. Daarna volgde beschuldigde Jan Peereboom. Eerst moest nog wat worden gewacht op arrivemeut van een getuige, maar als men geheel en al com pleet is en alle rollen bezet zijn, gaat het gevalletje zgn gang. Jan, een 20 jarig Alkmaarschjongmensch, moest zich wegens kousendiefstal verantwoorden. Hij heeft dien op 16 Mei j.1. te Bergen gepleegd ten na- deele van zekeren Veel. De O. v. J. eischte een maand gevangenisstraf. Beklaagde had op dezen eisch niets aan te merken DE BAAS EN DE VROUW WAREN NIET THUIS. Johannes Öerardus Buutveld (voor de rechtbank alhier reeds een oude bekende) is bakkersknecht en gedomicilieerd te Leiden Sinjeur is thans als beklaagde absent. Hij was in de schoone Bloeimaand (die zich in dit bijzondere jaar nog niet zoo kwaad hield in vergelijking met de verzengende droogte in het overige gedeelte van dezen zomer) in functie te Zwaag in kwaliteit van bakkerakneoht en wel bij den kadetjesproduoent Arie Knip. In de eerste helft van Mei waren de baas en bazin naar de stad. Johan maakte zich de gelegenheid ten nutte en wist zich wederrechtelijk f 20 toe te eigenen. Maar de mijn sprong verkeerd, men kwam achter zijn „guitenstreken" en het slot was thans een eischje tot 8 maanden gevangenisstraf. EEN POOTIG HEER. Het was een lust om to zien, verleden jaar met Ooster-Blokkerache kermis, hoe rap en krachtig Bornardus van Westen, een pootige en tevens zeer vlugge jonge kerel' uit Ooster Blokker, tuinman van beroep, zich toen weerde, waar hij zoowat aan alle kanten tegelijk ruzie had. 't Leek ons toen als ooggetuige toe, dat hij bij kloppartijtjes een best vriend, maar een terdege te duchten tegen partij zal zijn. Dat laatste ondervond de 40-jarige rietdekker J. Becmsterboer van Zwaag, toen hij in den avond van 1 Mei j.1. aldaar in het oafé ROMAN VAN ANNA WAHLENBBRO. 3 EXie man keerde zeker Weren cent tweemaal om misschien leeid hij wel honger? om zijne schuld edschers tevreden te kunnen stellen; want zoo klein geestig naauwgezot was Lenmart altijd geweest. Hoe kon hij het zoo iemand, die nu op 't oogenhlik on der den indruk van de hem omringende weelde bij hem zat, aan 't .verstand brengen, dat men ruim kan leven, mooi wonen en partijen geven die honderden kosten, zonder feitelijk iets anders te bezitten dan söhuWen; dat men soms zoo „krap-aan" wezen kan, dat er geen enkol bankbiljet in de portefeuille meer te vinden is? Na een kort pauze zeide hij; „Hat spijt me hetspijt m'e vneeselijk, maar ik moet je zeggen, dat ik voor het oogenblik heusch niet in staat ben.... Je begrijpt, men kan in om standigheden verkeeren, waarin men geen kapitaal ter beschikking heeft. Dit is nu juist met mij 't ge val, door mijn aandeel in een belangrijke onderne ming.". Eu nu was hij weder op zijn eigen terrein, waar hij zijn stokpaardje luchtig en vroolgk kon laten draven. Als het er om te doen was eene on derneming of een plan mooi voor te dragen, dan was Elvin een beste advocaat. Hij was reeds Direo- teur geweest van drie maatschappijen, die bank roet waren gegaanmaar desniettemin had hij er weer altijd slag van om de mensohen, die hij meende noodig te hebben, belangstelling in te boezemen voor de voordeelige zaak waarin hij hen wilde laten deelen. Hij kende dan ook bijna de geheela wereld en telde de helft ervan tot zijne persoon lijke vrienden. Hij had zooiets aardigs en innemends, dat slechts weinigen den lust konden weerstaan naar dien beminnelijken man te luisterenen wan neer hij iemand onder zijn gehoor gekregen had, dan had hij hem ook in zijn maoht Met onbe grensde verbeeldingskracht ontrolde hy het schil derij van de schitterende uitkomsten, die verkregen van Beers met Bernard's „mot" kreeg en deze hem aardig afdroogde. Ook buiten kreeg Beemsterboer, hoe gevreesd ook door anderen, van den vluggen sterken 21-jarigen Bernard behoorlijk z'n portie. Dat smaakte den afgerammelden rietdekker be grijpelijkerwijze niet best. En hy deed ter be- voegder plaatse aangifte, met dit gevolg, dat er tegen Bernard, den reuzen knokker, vandaag werd geëisoht 1 maand brommen. EEN BANANENLIEFHEBBER. Een 13-jarig joggie was onlangs belust op In- disohe vruchten eu heeft bananen gestolen. Dat haalde hem een eisch tot 6 maandjes tuchtschool op den hals. Het zaakje ('n kinderwettenzaakje) werd met gesloten deuren berecht. DEUREN DICHT. Hendrikus Johannis Schiebroek, 'n 31-jarig jongmensoh van 't Veld, gemeente Oude Niedorp, was.de volgende beklaagde. Zgn zaakje werd met de deuren tiiobt behandeld, daar het hier een zedenmiscïrgf betrof. Gpëisóht werd tegen Schiebroek 5 maanden ge vangenisstraf. NOGMAALS DEUREN DICHT. De 18-jarige "Willem Weel had eveneens der- gelgke handelingen gepleegd. Ook hier behandeling met de deuren dicht. Eisoh 5 maanden gev. met een proeftyd van 3 jaren, onder bgzondere voorwaarden. WEDEROM ZOO IETS. Poortsluiter was Jacob Rutsen, 50 jaren, woon achtig te Alkmaar. Ook 'n zedenmisdrgf, gepleegd te Sohermerhorn. Behandeling met gesloten deuren. Geëisoht werd 8 maanden gev. Alle uitspraken op Yrgdag 12 Augustus a.s. Als drie groote bloedzuigers vergeef mij dit dras tische beeld hangen aan Engeland] Palestina, Mfef- sopotamië en Perzië. Ik moet wel spreken van bloedzuigers, want deze landen eischen benauwend veel van oen Engel schen) belastingbetaler, zonder daartegenover ook slechts de geringste kans to openen, dat althans de renjte van het ontzaggelijke Engelsdhe kapitaal, dat naar die lan den verdwijnt, ooit terug zal komen. Palestina, Mesopotamië en Perzië, sta eens even stil bh' die namen, en bedenk wat deze landen in de ge schiedenis der wereld beteekend hebben. Wanneer mén herhaaldelijk in de courant leest over den „Toestand in Klein-Azië," men krijgt van tijd tot tijd een vagen/ indruk, dat er moeilijkheden in Perzië zijn,, of men leest, dat de tocht va# den Hollandschen zee-officier vliegenier, Frits Goedhart, van Holland naar Indië niet door kan gaan, omdat de Engelsche Regeering niet kanl instaan voor de gevolgen van eene noodlanding, in Mesopotamië, of men wordt regelmatig door het Han delsblad getracteerd op den klaagmuur, de ontevre denheid en de mooie jongetjes in Jeruzalem, dan gaat dat toch in den dagelijkschen sleur van het leven over den lezer heen, zonder dat hij zich lang rekenschap moesten worden, als zgne plannen verwezenlgkt werden, en zijne gevolgtrekkingen leidden alle in die richting. Hg gaf berekeningen, stelde voor beelden, gebruikte zooveel mogelijk vaktermen, om daarmee te bewijzen, dat er zelfs in het ergste geval geen verlies van eenig belang te vreezen was, terwgl onder gunstige omstandigheden een ruim veld voor de nieuwe onderneming open lag. Wan neer hg dan wegging, waren de anderen reeds half, zoo niet volkomen overtuigd van zgn juisten blik in de zaak In dienzelfden geest begon hg nu het schilderg der toekomst voor den kaasier te vertoonen. Er was een nieuwe maatsohappg in wording, die ten doel had, het afval van allerlei dingen bruik baar te maken voor een chemisch product. Hy werkte nu samen met den man die had uitgevon den hoe het proces moest plaats hebbenhet patent daarvoor was reeds in Finland genomen, en bin nen eene maand zon de afrekening daarvan inkomen. Daarna zou het iu alle besohaafde lauden der vijf wereldeelen verkooht worden. In Zweden wilden de ondernemers zelf fabrieken bouwen en voor omzetting der waar zorgen. Ja, wanneer deze zaak nu maar eerst zoo ver gevorderd zou zgn, dan werd hg binnen zeer korten tgd een rgk man, „En dan, Lennart, dan zal je niet weer tevergeefs bg mg behoeven aan te kloppen 1" Hy was onder het praten opgestaan, had een paar keeren de kamer op-en-neer goloopen, en nu sloeg hg zgn ouden schoolkameraad op den arm. „Dan zgn we waar we wezen moeten, jg en ik Lennart. Je krijgt renten van het verstrekte geld goede renten en de achterstallige ook. Ik ben geen peuteraar dat weet je. Je meisje zal, wan neer ze 't verkiest, zgden japonnen kunnen dragen en jg zult niet langer behoeven te zwoegen op het kantoor van die schriele firma in 't Zuider-kwartier. Ik zal je bg ons een betrekking bezorgen, met een redelijk inkomen, dat voldoende voor je wezen zal om fatsoenlgk te leven, zonder je elk genot te ontzeggen, zooals nu." van de zaak geeft In de oudheid, lang voor de geboorte van GhristuS, speelde zich in deze streken reeds een strijd naar wel vaart, ontwikkeling en macht af. Hier is hoogstwaar schijnlijk de bakermat van het tegenwoordige jntensch- dom. Hier werden in de oudheid veldslagen geleverd, die aan de wereldontwikkeling eene bepaalde richting ge- Ïeven hebben. Hier aan de rivier de Tigris moet ha ^radijs gelegen hebben. Assyriö, met de hoofdstad Ninioeh Babiion, met Ba bel, Perzië, Susa roepen weer andere jjiamen voor onzen geest. Wij -denken aan Jonah, aan deen propheet Erra en aan Esther. Maar meer nog aan de koningen van Pefir- zië, die door hun heldenmoed en durf Baoylon wisten, te veroveren en later doordringen tot* het toen zoo machtige Griekenland, aan Cyrus, Darius, en Xerxes. Wij herinneren ons het Babylonië, een Plerzisch wingewest geworden, diende als voorraadschuur voor de Perzische troepen, dia ten oorlog trokken en hoe ten slotte Alexander van Macedonia dit land evenjals Klein-Azië, en Palestina op zijn zegepralenden tocht naar Perzië en Indië veroverde. Na den dood van Alexander in 323 y. G. toto 652 na C. werd er om het bezit van Palestina en Mie* sopotamië gestreden tusschen Grieken, Parthen, Ro meinen, Perzen en Arabieren, totdat deze laatster* in 642 de Perzen dusdanig versloegen, dat hun macht gebroken was en in 652 de Kallef van Bagdad de' eerscher van deze landen wierd. Het Kalifaat moest weer wüken voor de Turken, die eeuwen lang Klein-Azië, Palestina, Mesopotamië overheerscht en Perzië beheerscht hebben. Totdat in den grooten oorlog van 1914 tot 1918 Turkije de zijde der Centrale Mogendheden koos en nu van alle kanten door die geallieerden, Engeland, Rusland, Frankrijk, Servië en Griekenland bestookt werd Perzië was een onafhankelijk land, maar zeer on der den invloed der Turken, totdat in da 19e eeuw de Engelschen in de Perzische Golf macht kregen, o.a door middel van z.g.n. residenten, die gesteund wer den door de machtige Britsche vloot Aan den slavenhandel werd door de Engelschen een einde gemaakt Vrede, rust en hand-el werden bevor derd. Tigris en Euphraat werden bevaarbaar gemaakt De kust en de rivieren werd|en gepeild en In kaart gebracht Dat de Engelsche handel de door de Riegeoring ge boden kansen wist te gebruiken, blijkt wel uit het feit, dat 87 pet. van den geheelen nanael in de Perzische Golf Engelsch was. t De Duitschers zagen dit met leede oogen, wisten dat te water niets te bereiken was, doch kwamen op het denkbeeld, van een spoorweg, waardoor Berlijn via Bagdad met Busra, de havenstad aan de Perzi sche Golf, verbonden zou worden. Wie bedien de veld tocht der Grieken tegen de Turken volgt, zal kunnerf zien, dat de Grieken profiteeren van het stukje Bag- dadspoor, dat in Klein-Azië gereed is. De Engelschen hebben zich in de laatste dertig Jaar groote moeite voor Perzië gegeven,, getracht noocli^ hervormingen te doen invoeren, daarbij natuurlijk het belang van het Engelsche wereldrijk bij een daar bij aangesloten prospereerend Perzië, .met uit het oog verliezend. Sedert den vrede was er door hlet Engelsche Gou vernement getracht een Engelsch-Perzisch tractaat tot stand te brengen waarbij Engeland o.a. 2.000.000 p.st. aan het Perzische Gouvernement zou ieenen ten einde de finantiën te reorganiseeresn, een staand leger 'te creëeren en de verkeerswegen te verbetérén. Dit tractaat kwam echter niet tot stand. De voort durend zich afwisselende ministeries, h-et niet bij-een roepen der volksafgevaardigden en de atmospheer van Elvin had*reeds lang vergeten dat zijn vriend ziek was, en gevaarlgk ziek ook;hg verbeeldde zioh in hem een levenskraohtigen man te zien, wien het alleen aan de noodige geldmiddelen ont brak om in de wereld vooruit te komen. Hoewel zgn geheugen hem in de steek liet, groeide in hooge mate zgne belangstelling in het lot van zgn vroegeren schoolmakker en werd zgne gene genheid voor dezen steeds warmer. In zgne ver beelding verhief hg Lennart tot zgn besten en liefsten vriend, en reeds bg voorbaat genoot er van, hem met weldaden te overladen. Luister eens, kerelWat zou je zeggen van een betrekking bg ons bg voorbeeld als procuratie houder Of nog beter je zoudt Directeur van een onzer filialen kunnen worden. Rosengren keek hem strak aan. Zgne kennis van die zaken bepaalde er zioh toe te weten, dat men er voorzichtig mee moet zijn en niet onbe dachtzaam moet handelen. Zoo had hij er altgd over gedacht, ook reeds voordat het met zgne zaak mis liep; want dit was niet het gevolg ge weest van slordig beheer, maar van ongunstige omstandigheden, van ouvoorzienen tegenspoed. Hg was daarna dubbel voorzichtig geworden. Elvin was hem dan ook een raadsel. Moest hij hem voor een genie houden of voor een dwaas P Hij wist het niet. Maar dwaas kon hg toch niet wezen, daar hij zoo algemeen geacht en bemind was, zoo hoog in aanzien stond bg zgne stadgenooten hoe zou hg dan ook aan zulk een mooi, groot huis en aan die keurige inrichting gekomen zgn P Dus, zgn oude vriend was een genie...,. Maar dat hg hem hierom beter begreep kon hij niet zeggenhg voelde trouwens wel, daar maar geen moeite voor te moeten doen hg zou er toch niet achter komen. Op hopeloozen toon zeide hij „Lieve hemel, denk je dan dat ik daarop wach ten kan P" -3- „Waohten P" O ja, het was ook waar, hij was ziek. En, met door zgne opgewondenheid nog vermeerderde be- eeuwig geintrigeer. hield de .zaak sleepende, totdat Week dat Perzië met de Sovjetregearing in Moskou aan het onderhandelen was. De Engelsche Minister van Buitenlandsche Zakdn£ Markies Curzon of Kedlcston, heeft in het House of Lords, mededeelingen gedaan omtrent Perzië,. die aan oprechtheid wel niets te wenschen overlaten, want het is niet gunstig voor Engeland, Maar misschien iaelfs ongunstig voor de geheele wereld en daarom van belang te hooren. Als gevolg der onderhandelingen tusschen Teharaq en Moskou,, verscheen er in April 11. een Sovjet-ga- zant, Rothstein genaamd, in Tekeran, met al de ba kende aankleve van dien, &I. bolsjewistische .propa ganda in het groot en ïn bat geniep omkooperijianj Kuiperijen en een Russische strijdmacht achter da hand. Lord Curzon betreurde natuurlijk* hetgeen geschied de, want op deza wijze kwam er van een Engelsch- Perzisch verdrag niets, terwijl dit ha alle opofferin gen, die Engeland ach getroost had om het Perziscbjg Rijk op te heffen, te treorganisejereu, en door het geven van nieuwe krachten, de* toekomst van het volk van Perzië to verzekeren, eene zeer groote teléur- stelling was ïiy wilds Perzië gc'öi verwijt maken van wat (nat deed. De Perzische Regoering' moest zelf weten wat het deed, en het was natuurlijk haar rqcht te mee* nen dat de redding van Perzië uit Moskou moest komen. Maar als oud-vriend van Perzië wilde Lord Curzon toch wijzen op de gevaarlijke klippen, die er lagen in de koens, welke bet Perzische pchip van staat nu aangenomen had. Hoedikwijls was gebleken, dat de gevraagde lief desomhelzingen der Sovjetboeren ten slotte eindigde^ in het om bals brengen der vragers. Bij slot van rekening zou beet niet Groot-Bri- tannië of eenig ander land zijin, dat bij de nu aan genomen tactiek; der Perzen zou lijden, maar Perzië zelf. De beer Armitage Smith, dia zich ontzaglijke op offeringen getroost had en wien geen moeite en zorg bespaard gebleven x>f te veel géweest was, bij zijn stre ven de Perzische finantiën te reorganiseeren, was nu uit Perzië in Endeland terug. De Engelsche officie ren, die vol moed de bijna onmogelijke taak aan; vaard hadden, Perzië een behoorlijk leger te verschaf fen, zouden binnenkort terugkeer en, walgend bij de herinnering, hoe zij in Parzië behandeld waren. iEr wanen nu nog 6000 ZuiLd-Penzisdhe soldaten, de eenige, betrouwbare inadht, om orde te houden langs de handelsrouten en -de Regeering zoo noodig te steunen. Tot 31 Maart 11. waren deze troepen do-or bet Rritscfoe en Brdtsch-Inddsdhe Gouvernement be taald. iDe Perzische Rageerinig wilde de troepen overne men, maar zonder de Biliitsche officieren, Maar als de Perzische Regeering zou nalaten de soldaten te betalen, zou deze laatste troepenmacht verdwijnen en daardoor tevens weer de van ouds bekende on veiligheid op de handelsrouten, het rooven van goe deren, het vermoorden van kooplieden en voerlieden terugkoeren Er zou weer wanorde en anarchie hesrschen. Lord Curzon eindigende, zeide, diot hij hier een beeld had moeten geven van een Land met eene schitterende historie, een land, waarvoor hij warme sympathie getoond had en nog gevoelde en waar aan Engeland sedert den oorlog, millioenen pon den sterling besteed had, maar helaas van een land dat uit eögen, vrijen wil naar een einde wilde gaan, dat spreker niet in haar geheelen omvang kon langstelling, pakte Elvin zgn vriend hg de schouders en bukte zich tot hem over. „Wel, het zal zoo heel lang niet behoeven te duren. Kom over een maand terug. Dan heb ik de contanten uit Finland ontvangendie som zullen we als broeders samen deelen. KomaanDaar heb je mijn hand erop." Dit was nu iets dat de oude kassier wel be grijpen kon. Met tranen in de oogen stond hg op en drukte zgn vriend stevig de hand. Zoo bleven zg een oogenblik staan, wisselden nog enkele woorden en toen vertrok de gast, om in de huis kamer afscheid te gaan nemen. Zgne boodsohad had hy gedaan en te vergeefs was hg toch niet hier geweest, hoewel de ver wachtingen waarmede hg gekomen was, grooter en blgder geweest waren dan die waarmede hy heenging. Die belofte was toch niet hetzelfde als de feitelijke afrekening waarop hg had gehoopt maar ze werd zoo vriendelijk en trouwhartig ge geven, dat het niet mogelgk was er aan te twgfelen! Mevrouw Elvin, die opstond en de heeren tegemoet kwam in de zaal, merkte dadelgk, dat op het gelaat van den kassier niet de opgewektheid van straks te zien was. Zg begreep zonder veel moeite de reden van die verandering, en gevoelig voor eiken indruk, werd zg plotseling van innig medelijden vervuld voor dien armen man, die zoo onbarm hartig was teleurgesteld |in zgne verwachtingen. Zg wierp een blik op haar man, die naast den anderen stond, steeds voort redeneerend, met drukke beweging van zgn handen, om nadere verklarin gen te geven van zgn grootsche plannen, ten op zichte dier schitterende onderneming. Ja, zg was nu zoo goed op de hoogte der zaak alsof zij het onderhoud der heeren van 't begin af had inge woond. "Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 1