Brieven uit Engeland.
Burgerlijke Stand.
N.V. „DE TIJDGEEST",
1
S 40 80 81
£60 66 47 93
M13^ 18,71 03
S80 71 901111313707
2
waar aan te Meden. Maar zijn reclame 4s gewoonlijk
schreeuwend, zelden fijn. Hij zoekt het meer in het
groteske dan in het subtiele. Maar ihoe ook, doel
treffend zijn zijn middelen doorgaans wel.
Een paar New-Yorksche voorbeelden.
Een pillenfabrikant iaat een wagen rijden in den
vorm van een reuzenpil op wielen. Bovenop die pil
staat een wassen pop, voorstellende een knap en mo
dieus gekleed meisje. In de eene hand houdt ze een
glas water, in de andere een pil. En iedere seconde
slikt ze een pil en neemt een slok water na.
Een andere fabrikant van w onder-geneesmiddelen
liet een man en vrouw in een kleederdracht van een
paar eeuwen terug gearmd door de straten loopen.
Voor de groote winkels en in drukke straten bleven
de middeleaiwers met open mond staan! gapen. Natuur
lijk hadden ize veel bekijks en al heel spoedig verza
melden zij oen paar honderd menschen om zich
heen. Zoodra zij voldoend© do aandacht van de om
stander s getrokken hadden, riepen zij niet luide stem:
„De zenuwtahletten van Dr. die en die zijn de beste",
en duwden de verbaasde omstanders biljetten in de
hand, waarin de goede hoedanigheden van de ze
nuwtabletten breed werden uitgemeten.
Een anti-rooker.
Bilderdijk, de bekende Nedorlandsche dichter uit
den Napoleontischen itijd, had ieen geweldigen hekel
aan rooken. Tabak vond hij het meest verderfelijk©
kruid, dat er op Gods aardbodem groeide. In de vol
gende regels slingerde hij zijn banvloek naar de
tabak:
„Die heeft met Godvergeten hand1
Zijns vaders grijzen nek gebroken,
Die 't eerst dat heilloos stinkend rookea
Heeft ingevoerd in 't vaderland.
iHij gaf 't verachtlijk wormgehroedsel
Der laffe en vuile luiheid voedsel
In breinbedwelmings tooverlust.
iHij was 't die vlijt en spierkracht doofde
iEn 's menschdoms levenswaarde roofde
Voor dronkenschap der zwijmellust".
Amsterdam 1 Och 1921.
't Was een anstig nette bediening in de Roode Leeuw
te jFarcham. v
Een kcilner, Ja, dat is nu eenmaal een noodzakelijk
kwaad in een hotel, maar zoo'n statige kellner. Zoo een,
die jo bedient, alsof je het nooit genoeg.zult kunnen
waardecren, dat hij zoo vriendelijk wil zijn het te doen.
Het ergste kwam bij de afrekening. Of ik 'de reke
ning kon krijgen? Een lichte buiging van Zijne Keilner-
lijke Hoogheid, bijna iets als verdriet op zijn gelaat, dat
over 'een dergelijke iets ais rekeningen in zijn tegen
woordigheid werd gewaagd, daarna zijn aftocht.
Vyf minuten later zijn terugkomst. De lichte buiging.
De smartelijke uitdrukking. En in Zijne handen een
zilveren presenteerblad. Daarop de rekening.
Een gevoel van mjin kant alsof mijn aanslag
biljet voor de inkomstenbelasting uit de brievenbus in
mijn bevende handen komt Een snelle blik, een zucht
van verlichting inwendig geslaakt. Kellner en presenteer
blad m.n>n niet al te hoog aangeslagen.
Op het wachtend presenteerblad een bankbiljet gede
poneerd van 5 pond. Een buiging, en een aftocht.
Terugkomst met klein bankpapier, en zilver. Zilver
van verschillende afmetingen gjoon kleine. Alles op
het presenteerblad.
Langzaam en deftig 9ls het wordt aangeboden, wordt
hot door mij van oio schaal genomen. Welk van de
zilverstukken zal ik laten liggen? Die gedachte houdt
mij en mijn vriendL don kellner bezig. Zijn oogen wil
len liet doen voorkomen, alsof ze een anderen kant
uitkijken, zijn gelaat toont algeheeleonverschilliglieid voor
aardsch slijk. 4
Het is gebeurd. Het is onherroepelijk. .Eén secondo
eerder was het mijn geldstuk, nu is het het zijne.
Ik vind het groot; vinat hij het klein?
Wij trokken af. De fietsen worden gebracht. De
brenger, die. beweert, dat Efy ook schoenen poetst, en
dat net hotel voor het bewaren van de fietsen 30 cent
rekent wat ik hog steeds niet geloof en dat
hij onze bagage van "boven heeft gehaald, wat niet
waar is, zwijgt plotseling ais hij een shilling, heeft
gekregen. Hij praat niet langer dan noodig is.
Dan verlaten wij Farcham. Voor het eerst op on
zen tocht is hot weer bedcnkeliïk. Na alle droogte en
warmte is de lucht zwaar bewolkt. Maar kom, Eet wil
immers dozen zomer niet regenen.
Dus vooruit, naar Bishop^ Waltham. Een afstand
van niet moer dan een K.M. of tien, twaalf. Mam-
genoeg opi nat te worden, zooals we spoedig merkten.
Evenwel, de regen bleek van ophouden te weten. Ons
reeds gevormd plan, om te Bishop's Waltham op den
trein te gaan, behoefdo niet vervuld te worden.
't Was te vroeg om te lunchen in Bishop's Waltham.
En tusschen deze plaats en Winchester lag .alleen maar
Twyford, een klein gat, zooals duidelijk bleek op de
kaart. -
Uit Bishop's Waltham leidden twee wecen Noord
waarts. Moesten we links of rechts? Midden op het
marktplein bestuurden we onze kaart.
Terwjjl we bezig zijn met onze studie komt een
Engelschman naar ons toe, in liet co6tuum van een
motorfietser. Zijn fiets staat even verder, tegen een
huis. Of hij ons van dienst kan zijn?
Iets ongewoons voor Engeland Beleefd en voorko
mend zijn de Engelschen zeker, maar ongevraagd een
wording dat zé in een volgend oogenblik, tot een vujst
saamgdbald, met een dreunenden slag op het tafelblad
zouden neervallen, 't Was wel dwaas, zich zoo iets te
verbeelden. 4i
Maar zij was nu eenmaal bang, bang voor iets,
dat dreigend in de lucht hing en dat zij. niet begreep.
Daarom praatte zij zoo druk en gejaagd, (altijd maar door,
zonder erop t© letten of zij antwoora kreeg als er
maar geen stilt© kwam, die met iets onaangenaams zou
kunnen worden aangevuld. D© gevreesde stilte kwam niet
en zij werd' ook niet opgeschrikt door een vuistslag op
de tafel.
Toch was haar voorgevoel niet zoo geheel ongegrond
geweest, want plotseling stond Klaas recht-op tegenover
haar en verzocht hij zijne groeten aan haar vader te
willen overbrengen: hij moest nu weg, want hij werd
door een kameraad gewacht
Wanneer men 't in beleefde woorden wilde zeggen,
dan kon het moeilijk duidelijker gedaan wordenhij
kón het niet langer uithouden.
Helga gaf zich dan ook 'geen moeite hem terug te
houden. Maar toen hij reeds bij de deur was. stond zij
op en zeide„Klaas, wanneer je soms je schilders-
benoodigdheden wil meenemen, ik heb den sleutel
van de kast in mijn zak."
„Ja, dat wil ik wel gaarne. Dank je."
Zij ging met hem mee en hielp hem de dingen bij
elkaar zoeken. Maar van de opgewektheid en de spraak
zaamheid, die zij zoo even Duinen getoond had, wA
thans geen zweem meer over. Bijna volkomen stilzwij
gend werden de verschilleiidfe stukken te voorschijn
gehaald en in de gang by elkaar neergezet, waar Klaas
den boel schikte zoo als hij hem 't best meende te
kunnen dragen.
„Luister eens", begon hjj plotseling, zonder uit zijno
voorovergebogen houding op te zien. Jk had straks
grootcn lust om hem" hij wees met zijn auim achterom,
naar de woonkamer en naar de plek 'waar hij veronder
stelde jlat Dorf zitten moest te vragen, ot hij mij
ook niet eens wilde gaokijkem zoodat jij niet zoo onop
houdelijk onder zijne ocwen behoefde te zijn. Dat kan,
dunkt mij. voor memana prettig zijn; is 't wel?"'
Thans had hij het gelaat tot haar opgeheven, maar
nu wendde Helga het hoofd .af en zeiae i „Nee, zeker
niet"
Als door haar geweten gedwongen, liet zij er op volgen
„Maar, zie-je, hij is zoo bijzonder lief voor vader. Je
weet niet hoeveel hij voor hem doet"
„En daarom mag hij jou aangluren zooveel hij wil?"
SWCÉ& V'
sr
dienst aanbieden, zal hun zelden of nooit in den zin
komen.
WK vragen den koristen weg yaar Winchester. De
linksche. Zouden we te Twyford kunnen lunchen? Dit
blijkt zeer twijfelachtig. Maar Wïchester is zoo dicht bij
Twyford, dat we gemakkelijk door kuimen gaan.
We bedanken en vertrekken uit Bishop's Waltham.
Maar na enkele minuten splitst de weg .zich opnieuw.
We nemen den rechtschen. En juist, als we hem zijn
ingeslagen, tuft ons een motorfiets achterop, rijdt voor
bij, "keert dan, en Sle berijder knikt en groet. Blik
baar had hij de splitsing vergeten, en kwam even
kijken, of we wel goed gingen. Een buitengewone vrien
delijkheid en beleefdheid, waarvoor bij dezen onzen
dank aan den onbekenden Engelschman.
De weg van Bishop's Waltham naar Twyford is
mooi. Bovendien niet heuvelachtig. "Maar 'ook een mooie
weg begint vervelend 'te worden, wanneer je honger
gaat krijgen. Was het in Bishop's Waltham nog te
vroeg om wat te gebruiken, toen Twyford in "het gezicht
kwam, was het tamelijk laat, en wij hadden trek.
Het Maats je was klein, maar Viel niet tegen. Drie
café's. Wat kan een hongerige fietser meer verlangen?
HelaaSj een "dorpscafé in Engeland is niet altijd een
inrichting, waar je eten kunt, zelfs niet, al beweert het
uithangbord zulks met groote lettere.
In het eerste vingen we bot Was het maar echte
bot geweest.
„Warm eten," zei de dikke juffrouw van de in
richting. „Ik kook vandaag 'niet ik heb gisteren pas
gekookt. Morgen kook ik misschien weer."
't Klonk hoopvol, maar ik gaf de juffrouw de ver
zekering, dat we niet zoolang konden wachten. Dus
ri&ar nummer .(twee.
Maar nummer twee verschafte heelemaal geen eten,
van welken aard ook. Verwees ons naar nummer drie.
Wel, daar zouden we eten, onverschillig wat, warm,
koud, lauw, gaar of ongaar, 't Was meer dan tijd, be
weerden onze magen.
't Werd brood met bam, en bananen. Brood met ham,
en bananen voor ons. Brood met bam, en bananen voor
een akelig, bleek, lang uitgerekt jongm'önsch, dat er
uitzag, alsof de laatste tien dagen geen eten over zy'n
lippen was gekomen. En brood met ham, en bananen
voor een gezelschap automobilisten, dat in Twyford met
de auto was blijven steken.
Het kleine cafétje was meer dan vol. En allemaal
vroegen we om warm eten. En de juffrouw beweerde, dat
er anders nooit menschen kwamen, en dus aten we
allemaal brood met ham, en bananen.
Maar 't hield ons op ae been. Bovendien, Winchester
was vlak bij cn Winchester is een flink stadje. Gelegen
heden te Qver pm te middagmalen. In oen alleraardigst
restaurant in de hoofdstraat hebben we de dunne boter
hammetjes met bam, en de bananen maar uit ons
'geheugen verbannen, wat niet moeilijk viel en hebben
we heerlijk gedineerd.
Toen was de fietstocht afjgeloopen. 't Wlas 4
uur in den middag. Winchester— Maidenhead is te
ver voor een fietstocht na vieren. Nog een ruim uur om
het stadie te bezichtigen en dat is, met o.a. zijn
standbeeld van Alfred den Grooten het zien meer dan
waard en don per trein verder.
Spoorkaartjes geven ze in Engeland ook nog niet
fteg. Men zie op de kaart jjen betrekkelijk korten
afstand van Wicnester naar Maidenhead. Tien gulden
vijf en dertig cent voor twee menschen en twoe fietsen,
Dan nog glansrijk de aansluiting missen in - Reading,
waar Huntley en Palmers hun biscuits maken, en
noodzaakt zijn om bij het lange wachten aan het
station al weer wat te gebruiken? Brood met ham,
ditmaal zonder bananen.
Eindelijk Maidenhead. De plaats, van waar ik Mijn
brieven schreef, drie maanden lang, in den zomer van
1915. Bekende straten, bekende wmkéls. Dun ten slot
te, op nummer 30 in de Wellington Rood, bekende ge
zichten, onze vrienden. Wij hebben elkander veel te
vertellen. Wij zeggen dat zij, zij dat wij totaal niet
veranderd zijn. Zou het waar zijn? Bronda, huu doch
tertje, is van een kindje van zes jaar, een jonge dame
van twaalf geworden. Maar wij rijn totaal niet veranderd.
GEMEENTE OUDKARSPEL.
Ingeschreven over September 1921.
HuwelijkenAria Kossen en Klasina Paarlberg. Gustav
flermann Otto Ameling en Aattje Jonker. Coraelis Ilove-j
Ung en Cornelia Kiefl
GeborenCornelia i^gatha, dochter van H. Hoogeboom
cn Anna Maria StroeT Befnardus, zoon van Bernard
Wie uk en Theodora Ilerne. Jan, zoon van Jan Dirke
en van Roelofje Everharda van Dort. Jan, zoon van
PieLer Jonker en van Necltje de yries.
Overleden.Klaas Kroon Gz., weduwnaar van Geer
tje Stam, oud" 79 jaar. Arie, zoon van Maarten Visser
en Grietje Keppel, overleden te Alkmaar, 15 jaar. Klaas
Boot, echtgenoot van Grietje Schouten, oud 77 jaar.
ar.MCT.KTP. BROES OP LANGENDIJK.
Ingeschreven over de maand September 1901.
Geboren: Siman, z. v. S. Strijbis en G. Kruk. Cor
nelia, z. v. C. Timmerman en D. Bouwena. Hermanua
r. v. A. Pielkenirood en J. Ver heus. Gerardina, d. v.
C. de Gder en P. Hoogendoorn. Simone Nelly, d. v.
S. (Borst en T. Warnaar.
■Ondertrouwd: Slmon vanger Molen en Wilheliminü
iHendrika van Deventer.
Overleden: Grietje Slooten. 93 j., weduwe van Cor
nelia Ruijter. Aaitje Bakker, 82 J., echtgenoote van
Gerrit Spijker.
Nog eens zag Klaas haar doordringend aan; maar toen
rij bleef zwijgen, hing hij een gedeelte zijner benoodigd
heden over oen arm, nam de rest in de handen en ver
trok met een koel gloeien dag," wat haar zeer bedroefde.
Wat was zij blij geweest toen hij gekomen was. Het
had haar zoo gelukkig gemaakt, dat hij had willen blijven
eten. En daarna hem diaar op een canapé, naast haar
goeder vader te zien zitten, zoo ongedwongen babbelend,
als waren ze een paar oude kennissen, die bij elkander
behoorden. En nu was hij weggegaan, zoo* stroef en
kortaf, bijna alsof ze kwade vrienden geworden waren.
Zij ging de huisdeur uit en op de stoep staan, in de
hoop dat hij nog eens zou omzien. Het zou haar al
thans eenigsrins nebben gerustgesteld, al had hij alleen
nog maar even met de hand gewuifd. Maar hij liep
reent door, met gejaagden stap, om hoe eer hoe .liever
weg te komen, en toen hij den boek der straat om was,
ging zij naar binnen, met een bezwareng gevoel, jdat
naar op de borst drukte. Waarom had hij "haar nu
verlaten en haar onbeschermd aan die doordringende
oogen ten prooi gegeven?
Op rijn atelier komende, struikelde Klaas over een
der schilderijen, die "tegen den muur waren gezet, en
dit verergerde zijn toch reeds kwaden luim in die mate,
dat hij net kunstwerk een eind .de kamer in schopte.
Maar nog harder hadden het de opgespannen doeken te
verantwoorden, toen hij zich van zijn last bevrijd, en het
licht opgestoken had
Eén voor 'één wierp hij ze op een hoop in den
hoek, achter de kachel. Hij gunde ze niet langer de eer
tegen den muur te worden tentoongesteld.
Een gevoel van haat jegens alles overmeesterde hem.
Op die prullen had hij dus de beste jaren van riin leven
vermorst; hardnekkig nad hij het beste ervan gedacht en
en daarvoor niet alleen eigen werk en eigen tijd opge
offerd, maar ook de vrucht van jlen arbeid van an
deren; ja, hij hèd er de onrechtmatig verworven vruch
ten van andermans werk aan ten otter gebracht, welke
hem, wien ze toebehoorden, tot zegen hadden kunnen
en niets was een man die hoegenaamd geen rechten
zqn.
En wat had hij er voor terugontvangen? Wat hadden
ze van hem gemaakt? Een man die niets deed, niets kon
doen gelden. Immers, de eerste, de beste onver-
dragelijke kerel, een gewoon burgerman misschien, maar
die z.ijn armen en rijn hoofd wist te gebruiken, kon
hoogere eischen aan het leven stellen dan hij
Den volgenden dag .was Klaas weder uit den gezichts
kring der rijnen verdwenen, en.thuis bij zijne oudere
dacht men dat bij wesr op giea avontuur uit was, hoewel
Trekking van975mmnners ten overstaan
van Notaris A. fi. MUblE-
Woensdag 5 October 1921.
P-u* van 1000 721 7195
-0) 3508 10904 13079 15375
200 3232 5053 7727 13611
19276
1 0 43 187 5582 *0*3
7316 7386 10735 11161 11528 13445
15-71 '5814 16134
Priizen van f 90.(dgen geld)
3 1944 4016 6658 8450 11120 13780 15916 17C13
25 54 52 7085 855411210 13860 54 W
115 2014 55 7140 7811319 84 55 18352
32 86 4229 7217 8029 24 14071 16128 18422
207 212Ö 4339 61 88 79 95 80 50
31 83 48 07 87601156014158 16252 18554
74 2274 99 1379 9022 11604 14205 16549 18612
454 2374 4453 89 Ö202 95 14352 61 38
541 2540 4503 7436 12 11707 14601 99 18750
74 2604 13 7505 930211938 72 16672 18855
652 2797 4723 7820 9468 12134 14816 16812 18949
128 2825 4946 63 0543 12205^ 23 1G994 19000
58 28 89 7924 9687 1241(T 39 17050 63
75 53 5468 8079 9945 94 90 17189 19158
79 2922 92 8134 10077 97 14910 17231 19235
83 83 5525 50101581251315019 52 62
08 3097 89 591022612931 64 6619358
953 3180 5606 823310351 351511317387 78
57 3295 5707 34 67 13002 15301 17510 19474
1090 3494 6173 4410451 13111 58 59 87
1552 3641 6460 49106631331315401 7419542
1768 3725 6539 8335 10728 30 85 17675 IÖOjj
1926 3848 6609 85 10983 13470 15631 17676 61
37 3975 52 841811042 13602 15857 82 5-
83 19848 20077 20329 20625 20683 20807 20l
9 99 20256 20411 27 20798 12
Later atkebaar
6 2268 4567 6988 9093 11234 14210 17092 \9l
60 86 4327 7021 9142 64 1317125
83 2336 69 69 56 66 24 33 bi
98 41 4448 77 7911352 66 36 9.
105 43 65 80 9226 7414317 83 9.
43 50 69 84 33 81 241723019GU4
61 2436 TC 93 8011456 31
88 51 84 96 88 9314433 64
221 63 4533 7147 93 U535 3517350
SB 82 48 9M6
82 4027 79 62
81 236U 53 TSJS 73
W 81 11 88
09 4711 38 9435
15 43
40 45
48 77
BB 89
8117439
13
20
50
56
72
97
Q
81 03 13501 19700
97 14559 95 47
*1011629 73 97 54
73 3514630 13804 56
333
501
13 2605
54 41
06 80 82 50 8311810 76 70 uJ
000 2301 4804 7352 9503 82 77 17 96
32 56 38 7442 2* 91 88 89 10803
50 87 33 53 31 ItOCQ 14337 08 10
BB 65 4936 1503 10 fCI7Wü 43
810 284084 445 15 72 96 93
U 55 5014 23 9603 05 73 51 19910
22 92 88 74 7012011 03 99 12
33 2921 5112 7607 9105 2014844ITO03 79
57 24 6204 72 0 28 72 6720031
969 33 37 96 981312109 94 00 33
1014 57 5324 7749 82 2615014 96 56
21 62 5401 o9 86 29 6418067 71
40 90 12 86 88 83 68 8720230
45 3052 21 7818 93 84 B1U718136 95
47 79 25 30 9943 12227 93 93 98
72 3115 53 58 52 65152301820220213
78 65 62 761/ 70 12307 52 22 34
81 02 74 23 73 12 68 2860
85 3211 6508 60 10010 47 65 20 85
1103 18 14 75 30 66 00 9620305
48 62 2ü 8005 54 001530718313 12
60 65 38 30 62 12107 34 27 22
80 6625 42 74 72 4$S8«00 56
b0 1012912555 M 17 80
77 541203415423 44 20457
70 3379 89
80 91 8704
87 3402 21
1212 12
90 51
75 70
CIO 3553
10 55 6883
62 90
8310260 46 97 5/20503
93 BllteUT 79 5
65 90
76 810010316 95 3518506 41
95 11 17 12731 83 22 79
97 -39 20 7915040 G2 85
56 41 1281315208 8320604
b0 K>403 05 381S300 11
70 6935 82UU 30 OT tOBGS 72 20717
TT 72 57 0 8212907 32 62 66
1440 74 62 3010531 95 69 W 72
J 3622 6006 30 77130291500318704 83
63 17 77 81 50 27 65 91
65 35 8307 0313215 961881320823
13 00 62 10617 171006618023 70
- 23 30 62 34
68 42 87
591831616123
61 20 M
65 5716223
35 10750 13405
82 91 13613
69
71
99 68 91
V8Z30 99 8415
m - 40 6205 33
JJt 43 21
44 33
18 6319 8512 95 3616350
24 3810847 69 W
63 77 53 9010423
08 0400 8601 63 13209 64
U8842 9 13 85 28
42 46 68 870210919 53
$8 89 6527 - 5 37
09 05 6610 -ia 11016 90 88
SOS 3010 16 73 19 9216640
66 0301 8816
4073 2 29
09 4141 6832 67
10 67 87 8018 Ui
24 76 6923
S2S3 t 52
30 42 59 0010 i0 5016067 1P'
49 «2 88 321413417012
Vorlt ma OX S33W
3513838 53
38 0610712
41 13025 0818301
47 3710824 42
65 55 30 63
£18 UW 44 07
TC.IV03 94 CSUWW
91 62 K?
dit uitstapje het vorige wel wat spoedig volgde. Maar
men was aan rijn buitensporigheden gewoon en hechtte
er geeu groot gewicht aan.
HOOFDSTUK XVI.
„Op zekeren avond, toen Helga uit de school thuis
kwam, zag rij een dokterskoetisje voor de deur staan.
Reeds op een afstand had rij opgemerkt dat het vóór hun
huis stilhield. Toch dacht rij er niet verder over door.
In het huis woonden verscheidene gezinnen en er was
dikwijls iemand giek. Zij verwonderde zich er ook niet
over dat er licht brandde in de eetkamer en ook m de
kamer van haar vader. Dorf was waarschijnlijk gekomen
en Kris zou te zijner eer zooveel lampen hebben aan-
Maar toen zij, op haar bellen, niet het oude gelaat
van Kris te zien kreeg, maar Dorf de deur kwam open
doen. voer een rilling haar door de leden. Want de uit
drukking van rijn gezicht was geheel bijzonder. De
gewone kalmte was er vpn verdwenen en hij
vaalbleek. Hij groette haar met een enkel fluisU
woord. Aanstig vroeg rij
Wat js er? Is er een ongeluk gebeurd?
Maar nu hoorde rij een vreemde mannenstem in de
kamer van haar vader, en met bliksemsnelheid bracht
rij de verschijning van het dokterekoetsje er mee in ver
band De .slaapkamerdeur stond open.
„Is vader riek?" vroeg zij, nog voordat er op haar
eerste vragen een antwoord gevolgd was, nu ook fluis
terend.
„Maak-je niet bezorgd, 't Is alleen 't gewone ver
schijnsel; maar ik vond 't toch geraden om den dokter
te telefoneeren."
Dort deed rijn best haar gerust 'te stellen, maar op
zijn gelaat lag zulk een geheimzinnigheid, dat hij haar
meer angst aanjoeg dan geruststelde. En dan die woor
den: „alleen maar .'t gewone verschijnsel", wat beteeke-
nen die? Zeker, zij wist dat:haar vader een chronische
kwaal had; maar hij zelf had daarover altijd heenge-
praat, alsof het eene kleinigheid was en volstrekt niet
eene ernstige, telkens terugkeèrende riekte. Tot hedèn
waren de verschijnselen nog npoit van dien aard ge
weest, dat er een dokter bij had moeten gehaald worden.
Zonder verder een woord te spreken, ontdeed Helga
zich, in de gang, haastig van hoed fen mantel, snelde
toen naar binnen en stond op den drempel van vader's
kamer.
Met een kussen onder het hoofd lag hij daar op de
canapé uitgestrekt, bleeker dan andere en met een "«er-
1N.V. wDE_TUDQËËSrt
»oa Notaris CL RauwT**"""
Donderdag 6 October «Q***
Pr tii van 500UC 1X309
1000 M5 73V mm 17519
«0 1409 1679 H36u 20584
200 8282 16698 19757
ICO 178 10161 12679 13395
15526 16786 OQfl 17922 18096 19214
19241 20989
Priizen <n I 90b«4gen gsM)
7 2S« 4Ü23 8KB10022 X2Ï5814396 17385 19)91
17 H4I0 83 19568
28 68 45
160 2719 5069
99 79 52»
383 2992 5325
537 3020 5410
645 91 5503
793 3109 30 iOW 10455
939 10 5645
50 94 5704
62 3215 6015
81 43 6148
1002 64 6325
51 81 99
1108 3363 623
36 3498 58
JÏH4551 UBD2 19716
i R2 821732519865
313406 14880 98 !09tl
I 48 f4901 17800 14
6100» 12539 ÜJG28 !&36 20017
0 42*260 8518463 80
1 951850020121
-21505 3020221
f1290015228 41 02
315433 B 82
5 1620349
uu MM IO 1362918628 20421
«32» «Sm 1880120W5
14® 3697 44 71 110331331416060111311 78 J
1500 3881 1083 0000 «04 ÏSo 00 206OT 1
1614 4078 7281 9118 «1352716371 9920701
62 4160 7343 9327 65 130 1642819010 16
88 9441 WW BW 8^ H 20629
75 4224 7522 9633 11391 44 89 58 20912
1814 4335 7631 36 11725 79 W892 85 14426
21 46 98 44 87138151703619240
2326 54 T737 9789 1188614132 17149 91
24 '2 4509 7966 9807 13018 76 17201 19380
4t23 8006 12 2914283 2519408
J 34 2712132 14354 47 23
Later aücMtaar.
f°S 7804 9995 125001477517107 19112
•a) 5119 40 10026 41 14805 69 29
I.. 2109 28 53 37 68 65 78 74
50 72 83 17255 98
64 73 14919 17304 19210
12622 26 5 21
5 8055 Ml!? ,2737 34 78 '"u I
71 2SÖ7 3 S S £l740i 2!
528 40 5313 8101 9512805 81 72 74
56 58 28 10228 431500917531 19407
67 73 5407 58 54 61 30 41 27
623 78 22 72 98 78 59 60 67
25 79 55 81 10303 87 98 65 94 I
747 rrr, 12017 152,917622 195113 1
747 3030 5512 K) 10 50 24 34 41
57 66 31 8308SS®S9Ó3
82 93 49 22 961301015321 67 19607
863 IWO S l°*n f 24 17708 9
863 4 86U9 46 8 61 47 22 79
j-2 22 991053813121 87 58 99
„S S 2518421 6619779
45 88 S-J° 61 CZS41 94 99
4710643 68 721780719849
O 6013218 U.710 14 56
M 38 16 2619943
81 94 23 40 46
86 13381 34 18021 56
,8810011 61
23J 38 33 59
316 43 66 7914
34 64 5214 28
50 2816 25 82
410 31
60 04
85
,_95
78
80 3250 5936
1057 99 56
99 3313 0088
1191 27 08 85U7
93 67 99 24
96 71 6179
1282 82 6252
85 3403 54
1303 29 6304
17 40 80 8603 75 05
86 42 6411 731KJ2313657
51 18218 20107
75 64 57
77 85 02
96 86 99
71 15860 18302 20219
98 40 16 ®12 73
M18 63 25 75 84 72
22 3512 29 8827 06 80
53 48 52 72 99 90
93 80 8Üixj öfl 24 w
1603 3649 6G3Q 3511227 50 15900 18400
26 54 53 903311328 91 16027 3
61
78
82
88
99
4 51
23 80
47 20302
70
80
58 56 /wj® .301383216102 18 89
w w 113^138$ S
ITO M 0X8 a 53 14008 77 185» 58
arm M i»SÜ 4716219 33 73
36 4050 65 „JU 11729 74 32 34 94
40 58 75 ®lö 42 88 73 18601 20020
B10 77 a»5 87 51 14120 08 5 2s
«M»8 41 16301 7 30
?4ttlXI2S„Bl 23 56 28 24 88
50
85 7120
3 4228 61
5 4334 88
r 44 1215
23
41
55
70 14234
56 28
82 80
8716411
88 73
TS 6416583
<*32 UÖ21 71 M
_44 43 14327 16648
«c
30 87
48 20615
04 38
7018702 38
1520727
JS «SJ2 43 73 56 8320824
50 63 14406 67 86 35
Sn «1620618840 52
«08 H 54 8 66 69
E fj. 63 401891220917
K „«BK» 86 68 83
0616841 w
M 55 12220 M513 61 19027
oS, 34 5616828 34
KM «18 47 68 «7 40
71 14638 M 41
f TM ffl 12331 W W
8%24£M7!JnDg'ow?
3 506» w 3600»
moeide uitdrukking in 'do halfgesloten oogon. Hij zag
of hoorde haar niet binnenkomen, want de deliter stond
over hom heen gebogen en gaf 6iikelo aanwijzigen. Voor
dezen behoefde geen Komedie te worden gespeeld. Hij lag
hier nu zonder het gewone masker op net blecke, ver
vallen gelaat, waarop de doorgestane, novige pijnen hare
sporen hadden achtergelaten, rlij wist niet dat hij thans
gezien werd door haar, voor wie hij zich steeds hau
bedwongen, terwijl hij rijn oogen had doen schitteren;
in wiei" bijrijn net hem tot heden gelukt 'was, rijn
lichaam recht overeind te houden, niettegenstaande de
hevige pijn hem soms inwendig martelde.
Heur nart stond stil. De verandering was zóó groot,
dat rij meende hem daar dood te zien liggen. Met één
snik, waarbij haar geheele lichaam schokte, doch zonder
tranen, snelde zij vooruit, knielde bjj den zieke neer
en omhelsde hem.
„Mijn beste, lieve vadert" Meer kon rij niet zeggen.
Als door een wonder herkreeg de zieke, die straks
niet meer tot de levenden scheen te behooren, bij het
vernemen van die stem zijne „kleur en veerkracht. Hij
richtte zich op en trok rijn kind naar zich toe. Hij
glimlachte tegen Helga en streelde hare wangen.
Nu was hij weer zoo als rij hem van morgen ver
laten had, toen hij haar nog met een paar vriendelijke
boorden "had uitgelaten en jaarna vroolijk voor het
raam gestaan om haar goeden dag te knikken.
Zij had hem weer. Hij was bijna gestorven, maar nu
was hij tot het leven teruggekeerd. Toch was rij nog van
streek en rij snikte voortdurend, terwijl haar vader
opheldering gaf van het gebeurde. Het was de schuld
van Dorf, die hem toevallig was komen opzoeken,
toen hij juist weer een beetje ongesteld was geweest,
en toen had men maar den dokter gehaald. Als men d«
zaak bedaard had laten gaan, dan zou 't immers van
zelf weer terecht rijn gekomen; zoo jging het toch
altijd?
Helga zag den dokter vragend aan. Maar diens staal
grijze, glinsterende, niets zeggende oogen, achter de brille-
glazen, stemden niets toe en spraken ook niet 'tegen.
„Ja, mijn beste mijnheer Rosengrcn, nu zai ik maar
't Veld ruimen", hernar. hij op rijn ouden, vroolijken
toon; „deze jonge dame is stellig een betere geneesheer
dan ik. U was dadelijk weer zoo kranig toen rij binnen
kwam nu zal zij verder wel jtoot u zorgen en goed
op u passen"
Wordt vervolgd.