Brieven uit Engeland. Burgerlijke Stand. N.V. „DE TIJDGEEST", 1 S 40 80 81 £60 66 47 93 M13^ 18,71 03 S80 71 901111313707 2 waar aan te Meden. Maar zijn reclame 4s gewoonlijk schreeuwend, zelden fijn. Hij zoekt het meer in het groteske dan in het subtiele. Maar ihoe ook, doel treffend zijn zijn middelen doorgaans wel. Een paar New-Yorksche voorbeelden. Een pillenfabrikant iaat een wagen rijden in den vorm van een reuzenpil op wielen. Bovenop die pil staat een wassen pop, voorstellende een knap en mo dieus gekleed meisje. In de eene hand houdt ze een glas water, in de andere een pil. En iedere seconde slikt ze een pil en neemt een slok water na. Een andere fabrikant van w onder-geneesmiddelen liet een man en vrouw in een kleederdracht van een paar eeuwen terug gearmd door de straten loopen. Voor de groote winkels en in drukke straten bleven de middeleaiwers met open mond staan! gapen. Natuur lijk hadden ize veel bekijks en al heel spoedig verza melden zij oen paar honderd menschen om zich heen. Zoodra zij voldoend© do aandacht van de om stander s getrokken hadden, riepen zij niet luide stem: „De zenuwtahletten van Dr. die en die zijn de beste", en duwden de verbaasde omstanders biljetten in de hand, waarin de goede hoedanigheden van de ze nuwtabletten breed werden uitgemeten. Een anti-rooker. Bilderdijk, de bekende Nedorlandsche dichter uit den Napoleontischen itijd, had ieen geweldigen hekel aan rooken. Tabak vond hij het meest verderfelijk© kruid, dat er op Gods aardbodem groeide. In de vol gende regels slingerde hij zijn banvloek naar de tabak: „Die heeft met Godvergeten hand1 Zijns vaders grijzen nek gebroken, Die 't eerst dat heilloos stinkend rookea Heeft ingevoerd in 't vaderland. iHij gaf 't verachtlijk wormgehroedsel Der laffe en vuile luiheid voedsel In breinbedwelmings tooverlust. iHij was 't die vlijt en spierkracht doofde iEn 's menschdoms levenswaarde roofde Voor dronkenschap der zwijmellust". Amsterdam 1 Och 1921. 't Was een anstig nette bediening in de Roode Leeuw te jFarcham. v Een kcilner, Ja, dat is nu eenmaal een noodzakelijk kwaad in een hotel, maar zoo'n statige kellner. Zoo een, die jo bedient, alsof je het nooit genoeg.zult kunnen waardecren, dat hij zoo vriendelijk wil zijn het te doen. Het ergste kwam bij de afrekening. Of ik 'de reke ning kon krijgen? Een lichte buiging van Zijne Keilner- lijke Hoogheid, bijna iets als verdriet op zijn gelaat, dat over 'een dergelijke iets ais rekeningen in zijn tegen woordigheid werd gewaagd, daarna zijn aftocht. Vyf minuten later zijn terugkomst. De lichte buiging. De smartelijke uitdrukking. En in Zijne handen een zilveren presenteerblad. Daarop de rekening. Een gevoel van mjin kant alsof mijn aanslag biljet voor de inkomstenbelasting uit de brievenbus in mijn bevende handen komt Een snelle blik, een zucht van verlichting inwendig geslaakt. Kellner en presenteer blad m.n>n niet al te hoog aangeslagen. Op het wachtend presenteerblad een bankbiljet gede poneerd van 5 pond. Een buiging, en een aftocht. Terugkomst met klein bankpapier, en zilver. Zilver van verschillende afmetingen gjoon kleine. Alles op het presenteerblad. Langzaam en deftig 9ls het wordt aangeboden, wordt hot door mij van oio schaal genomen. Welk van de zilverstukken zal ik laten liggen? Die gedachte houdt mij en mijn vriendL don kellner bezig. Zijn oogen wil len liet doen voorkomen, alsof ze een anderen kant uitkijken, zijn gelaat toont algeheeleonverschilliglieid voor aardsch slijk. 4 Het is gebeurd. Het is onherroepelijk. .Eén secondo eerder was het mijn geldstuk, nu is het het zijne. Ik vind het groot; vinat hij het klein? Wij trokken af. De fietsen worden gebracht. De brenger, die. beweert, dat Efy ook schoenen poetst, en dat net hotel voor het bewaren van de fietsen 30 cent rekent wat ik hog steeds niet geloof en dat hij onze bagage van "boven heeft gehaald, wat niet waar is, zwijgt plotseling ais hij een shilling, heeft gekregen. Hij praat niet langer dan noodig is. Dan verlaten wij Farcham. Voor het eerst op on zen tocht is hot weer bedcnkeliïk. Na alle droogte en warmte is de lucht zwaar bewolkt. Maar kom, Eet wil immers dozen zomer niet regenen. Dus vooruit, naar Bishop^ Waltham. Een afstand van niet moer dan een K.M. of tien, twaalf. Mam- genoeg opi nat te worden, zooals we spoedig merkten. Evenwel, de regen bleek van ophouden te weten. Ons reeds gevormd plan, om te Bishop's Waltham op den trein te gaan, behoefdo niet vervuld te worden. 't Was te vroeg om te lunchen in Bishop's Waltham. En tusschen deze plaats en Winchester lag .alleen maar Twyford, een klein gat, zooals duidelijk bleek op de kaart. - Uit Bishop's Waltham leidden twee wecen Noord waarts. Moesten we links of rechts? Midden op het marktplein bestuurden we onze kaart. Terwjjl we bezig zijn met onze studie komt een Engelschman naar ons toe, in liet co6tuum van een motorfietser. Zijn fiets staat even verder, tegen een huis. Of hij ons van dienst kan zijn? Iets ongewoons voor Engeland Beleefd en voorko mend zijn de Engelschen zeker, maar ongevraagd een wording dat zé in een volgend oogenblik, tot een vujst saamgdbald, met een dreunenden slag op het tafelblad zouden neervallen, 't Was wel dwaas, zich zoo iets te verbeelden. 4i Maar zij was nu eenmaal bang, bang voor iets, dat dreigend in de lucht hing en dat zij. niet begreep. Daarom praatte zij zoo druk en gejaagd, (altijd maar door, zonder erop t© letten of zij antwoora kreeg als er maar geen stilt© kwam, die met iets onaangenaams zou kunnen worden aangevuld. D© gevreesde stilte kwam niet en zij werd' ook niet opgeschrikt door een vuistslag op de tafel. Toch was haar voorgevoel niet zoo geheel ongegrond geweest, want plotseling stond Klaas recht-op tegenover haar en verzocht hij zijne groeten aan haar vader te willen overbrengen: hij moest nu weg, want hij werd door een kameraad gewacht Wanneer men 't in beleefde woorden wilde zeggen, dan kon het moeilijk duidelijker gedaan wordenhij kón het niet langer uithouden. Helga gaf zich dan ook 'geen moeite hem terug te houden. Maar toen hij reeds bij de deur was. stond zij op en zeide„Klaas, wanneer je soms je schilders- benoodigdheden wil meenemen, ik heb den sleutel van de kast in mijn zak." „Ja, dat wil ik wel gaarne. Dank je." Zij ging met hem mee en hielp hem de dingen bij elkaar zoeken. Maar van de opgewektheid en de spraak zaamheid, die zij zoo even Duinen getoond had, wA thans geen zweem meer over. Bijna volkomen stilzwij gend werden de verschilleiidfe stukken te voorschijn gehaald en in de gang by elkaar neergezet, waar Klaas den boel schikte zoo als hij hem 't best meende te kunnen dragen. „Luister eens", begon hjj plotseling, zonder uit zijno voorovergebogen houding op te zien. Jk had straks grootcn lust om hem" hij wees met zijn auim achterom, naar de woonkamer en naar de plek 'waar hij veronder stelde jlat Dorf zitten moest te vragen, ot hij mij ook niet eens wilde gaokijkem zoodat jij niet zoo onop houdelijk onder zijne ocwen behoefde te zijn. Dat kan, dunkt mij. voor memana prettig zijn; is 't wel?"' Thans had hij het gelaat tot haar opgeheven, maar nu wendde Helga het hoofd .af en zeiae i „Nee, zeker niet" Als door haar geweten gedwongen, liet zij er op volgen „Maar, zie-je, hij is zoo bijzonder lief voor vader. Je weet niet hoeveel hij voor hem doet" „En daarom mag hij jou aangluren zooveel hij wil?" SWCÉ& V' sr dienst aanbieden, zal hun zelden of nooit in den zin komen. WK vragen den koristen weg yaar Winchester. De linksche. Zouden we te Twyford kunnen lunchen? Dit blijkt zeer twijfelachtig. Maar Wïchester is zoo dicht bij Twyford, dat we gemakkelijk door kuimen gaan. We bedanken en vertrekken uit Bishop's Waltham. Maar na enkele minuten splitst de weg .zich opnieuw. We nemen den rechtschen. En juist, als we hem zijn ingeslagen, tuft ons een motorfiets achterop, rijdt voor bij, "keert dan, en Sle berijder knikt en groet. Blik baar had hij de splitsing vergeten, en kwam even kijken, of we wel goed gingen. Een buitengewone vrien delijkheid en beleefdheid, waarvoor bij dezen onzen dank aan den onbekenden Engelschman. De weg van Bishop's Waltham naar Twyford is mooi. Bovendien niet heuvelachtig. "Maar 'ook een mooie weg begint vervelend 'te worden, wanneer je honger gaat krijgen. Was het in Bishop's Waltham nog te vroeg om wat te gebruiken, toen Twyford in "het gezicht kwam, was het tamelijk laat, en wij hadden trek. Het Maats je was klein, maar Viel niet tegen. Drie café's. Wat kan een hongerige fietser meer verlangen? HelaaSj een "dorpscafé in Engeland is niet altijd een inrichting, waar je eten kunt, zelfs niet, al beweert het uithangbord zulks met groote lettere. In het eerste vingen we bot Was het maar echte bot geweest. „Warm eten," zei de dikke juffrouw van de in richting. „Ik kook vandaag 'niet ik heb gisteren pas gekookt. Morgen kook ik misschien weer." 't Klonk hoopvol, maar ik gaf de juffrouw de ver zekering, dat we niet zoolang konden wachten. Dus ri&ar nummer .(twee. Maar nummer twee verschafte heelemaal geen eten, van welken aard ook. Verwees ons naar nummer drie. Wel, daar zouden we eten, onverschillig wat, warm, koud, lauw, gaar of ongaar, 't Was meer dan tijd, be weerden onze magen. 't Werd brood met bam, en bananen. Brood met ham, en bananen voor ons. Brood met bam, en bananen voor een akelig, bleek, lang uitgerekt jongm'önsch, dat er uitzag, alsof de laatste tien dagen geen eten over zy'n lippen was gekomen. En brood met ham, en bananen voor een gezelschap automobilisten, dat in Twyford met de auto was blijven steken. Het kleine cafétje was meer dan vol. En allemaal vroegen we om warm eten. En de juffrouw beweerde, dat er anders nooit menschen kwamen, en dus aten we allemaal brood met ham, en bananen. Maar 't hield ons op ae been. Bovendien, Winchester was vlak bij cn Winchester is een flink stadje. Gelegen heden te Qver pm te middagmalen. In oen alleraardigst restaurant in de hoofdstraat hebben we de dunne boter hammetjes met bam, en de bananen maar uit ons 'geheugen verbannen, wat niet moeilijk viel en hebben we heerlijk gedineerd. Toen was de fietstocht afjgeloopen. 't Wlas 4 uur in den middag. Winchester— Maidenhead is te ver voor een fietstocht na vieren. Nog een ruim uur om het stadie te bezichtigen en dat is, met o.a. zijn standbeeld van Alfred den Grooten het zien meer dan waard en don per trein verder. Spoorkaartjes geven ze in Engeland ook nog niet fteg. Men zie op de kaart jjen betrekkelijk korten afstand van Wicnester naar Maidenhead. Tien gulden vijf en dertig cent voor twee menschen en twoe fietsen, Dan nog glansrijk de aansluiting missen in - Reading, waar Huntley en Palmers hun biscuits maken, en noodzaakt zijn om bij het lange wachten aan het station al weer wat te gebruiken? Brood met ham, ditmaal zonder bananen. Eindelijk Maidenhead. De plaats, van waar ik Mijn brieven schreef, drie maanden lang, in den zomer van 1915. Bekende straten, bekende wmkéls. Dun ten slot te, op nummer 30 in de Wellington Rood, bekende ge zichten, onze vrienden. Wij hebben elkander veel te vertellen. Wij zeggen dat zij, zij dat wij totaal niet veranderd zijn. Zou het waar zijn? Bronda, huu doch tertje, is van een kindje van zes jaar, een jonge dame van twaalf geworden. Maar wij rijn totaal niet veranderd. GEMEENTE OUDKARSPEL. Ingeschreven over September 1921. HuwelijkenAria Kossen en Klasina Paarlberg. Gustav flermann Otto Ameling en Aattje Jonker. Coraelis Ilove-j Ung en Cornelia Kiefl GeborenCornelia i^gatha, dochter van H. Hoogeboom cn Anna Maria StroeT Befnardus, zoon van Bernard Wie uk en Theodora Ilerne. Jan, zoon van Jan Dirke en van Roelofje Everharda van Dort. Jan, zoon van PieLer Jonker en van Necltje de yries. Overleden.Klaas Kroon Gz., weduwnaar van Geer tje Stam, oud" 79 jaar. Arie, zoon van Maarten Visser en Grietje Keppel, overleden te Alkmaar, 15 jaar. Klaas Boot, echtgenoot van Grietje Schouten, oud 77 jaar. ar.MCT.KTP. BROES OP LANGENDIJK. Ingeschreven over de maand September 1901. Geboren: Siman, z. v. S. Strijbis en G. Kruk. Cor nelia, z. v. C. Timmerman en D. Bouwena. Hermanua r. v. A. Pielkenirood en J. Ver heus. Gerardina, d. v. C. de Gder en P. Hoogendoorn. Simone Nelly, d. v. S. (Borst en T. Warnaar. ■Ondertrouwd: Slmon vanger Molen en Wilheliminü iHendrika van Deventer. Overleden: Grietje Slooten. 93 j., weduwe van Cor nelia Ruijter. Aaitje Bakker, 82 J., echtgenoote van Gerrit Spijker. Nog eens zag Klaas haar doordringend aan; maar toen rij bleef zwijgen, hing hij een gedeelte zijner benoodigd heden over oen arm, nam de rest in de handen en ver trok met een koel gloeien dag," wat haar zeer bedroefde. Wat was zij blij geweest toen hij gekomen was. Het had haar zoo gelukkig gemaakt, dat hij had willen blijven eten. En daarna hem diaar op een canapé, naast haar goeder vader te zien zitten, zoo ongedwongen babbelend, als waren ze een paar oude kennissen, die bij elkander behoorden. En nu was hij weggegaan, zoo* stroef en kortaf, bijna alsof ze kwade vrienden geworden waren. Zij ging de huisdeur uit en op de stoep staan, in de hoop dat hij nog eens zou omzien. Het zou haar al thans eenigsrins nebben gerustgesteld, al had hij alleen nog maar even met de hand gewuifd. Maar hij liep reent door, met gejaagden stap, om hoe eer hoe .liever weg te komen, en toen hij den boek der straat om was, ging zij naar binnen, met een bezwareng gevoel, jdat naar op de borst drukte. Waarom had hij "haar nu verlaten en haar onbeschermd aan die doordringende oogen ten prooi gegeven? Op rijn atelier komende, struikelde Klaas over een der schilderijen, die "tegen den muur waren gezet, en dit verergerde zijn toch reeds kwaden luim in die mate, dat hij net kunstwerk een eind .de kamer in schopte. Maar nog harder hadden het de opgespannen doeken te verantwoorden, toen hij zich van zijn last bevrijd, en het licht opgestoken had Eén voor 'één wierp hij ze op een hoop in den hoek, achter de kachel. Hij gunde ze niet langer de eer tegen den muur te worden tentoongesteld. Een gevoel van haat jegens alles overmeesterde hem. Op die prullen had hij dus de beste jaren van riin leven vermorst; hardnekkig nad hij het beste ervan gedacht en en daarvoor niet alleen eigen werk en eigen tijd opge offerd, maar ook de vrucht van jlen arbeid van an deren; ja, hij hèd er de onrechtmatig verworven vruch ten van andermans werk aan ten otter gebracht, welke hem, wien ze toebehoorden, tot zegen hadden kunnen en niets was een man die hoegenaamd geen rechten zqn. En wat had hij er voor terugontvangen? Wat hadden ze van hem gemaakt? Een man die niets deed, niets kon doen gelden. Immers, de eerste, de beste onver- dragelijke kerel, een gewoon burgerman misschien, maar die z.ijn armen en rijn hoofd wist te gebruiken, kon hoogere eischen aan het leven stellen dan hij Den volgenden dag .was Klaas weder uit den gezichts kring der rijnen verdwenen, en.thuis bij zijne oudere dacht men dat bij wesr op giea avontuur uit was, hoewel Trekking van975mmnners ten overstaan van Notaris A. fi. MUblE- Woensdag 5 October 1921. P-u* van 1000 721 7195 -0) 3508 10904 13079 15375 200 3232 5053 7727 13611 19276 1 0 43 187 5582 *0*3 7316 7386 10735 11161 11528 13445 15-71 '5814 16134 Priizen van f 90.(dgen geld) 3 1944 4016 6658 8450 11120 13780 15916 17C13 25 54 52 7085 855411210 13860 54 W 115 2014 55 7140 7811319 84 55 18352 32 86 4229 7217 8029 24 14071 16128 18422 207 212Ö 4339 61 88 79 95 80 50 31 83 48 07 87601156014158 16252 18554 74 2274 99 1379 9022 11604 14205 16549 18612 454 2374 4453 89 Ö202 95 14352 61 38 541 2540 4503 7436 12 11707 14601 99 18750 74 2604 13 7505 930211938 72 16672 18855 652 2797 4723 7820 9468 12134 14816 16812 18949 128 2825 4946 63 0543 12205^ 23 1G994 19000 58 28 89 7924 9687 1241(T 39 17050 63 75 53 5468 8079 9945 94 90 17189 19158 79 2922 92 8134 10077 97 14910 17231 19235 83 83 5525 50101581251315019 52 62 08 3097 89 591022612931 64 6619358 953 3180 5606 823310351 351511317387 78 57 3295 5707 34 67 13002 15301 17510 19474 1090 3494 6173 4410451 13111 58 59 87 1552 3641 6460 49106631331315401 7419542 1768 3725 6539 8335 10728 30 85 17675 IÖOjj 1926 3848 6609 85 10983 13470 15631 17676 61 37 3975 52 841811042 13602 15857 82 5- 83 19848 20077 20329 20625 20683 20807 20l 9 99 20256 20411 27 20798 12 Later atkebaar 6 2268 4567 6988 9093 11234 14210 17092 \9l 60 86 4327 7021 9142 64 1317125 83 2336 69 69 56 66 24 33 bi 98 41 4448 77 7911352 66 36 9. 105 43 65 80 9226 7414317 83 9. 43 50 69 84 33 81 241723019GU4 61 2436 TC 93 8011456 31 88 51 84 96 88 9314433 64 221 63 4533 7147 93 U535 3517350 SB 82 48 9M6 82 4027 79 62 81 236U 53 TSJS 73 W 81 11 88 09 4711 38 9435 15 43 40 45 48 77 BB 89 8117439 13 20 50 56 72 97 Q 81 03 13501 19700 97 14559 95 47 *1011629 73 97 54 73 3514630 13804 56 333 501 13 2605 54 41 06 80 82 50 8311810 76 70 uJ 000 2301 4804 7352 9503 82 77 17 96 32 56 38 7442 2* 91 88 89 10803 50 87 33 53 31 ItOCQ 14337 08 10 BB 65 4936 1503 10 fCI7Wü 43 810 284084 445 15 72 96 93 U 55 5014 23 9603 05 73 51 19910 22 92 88 74 7012011 03 99 12 33 2921 5112 7607 9105 2014844ITO03 79 57 24 6204 72 0 28 72 6720031 969 33 37 96 981312109 94 00 33 1014 57 5324 7749 82 2615014 96 56 21 62 5401 o9 86 29 6418067 71 40 90 12 86 88 83 68 8720230 45 3052 21 7818 93 84 B1U718136 95 47 79 25 30 9943 12227 93 93 98 72 3115 53 58 52 65152301820220213 78 65 62 761/ 70 12307 52 22 34 81 02 74 23 73 12 68 2860 85 3211 6508 60 10010 47 65 20 85 1103 18 14 75 30 66 00 9620305 48 62 2ü 8005 54 001530718313 12 60 65 38 30 62 12107 34 27 22 80 6625 42 74 72 4$S8«00 56 b0 1012912555 M 17 80 77 541203415423 44 20457 70 3379 89 80 91 8704 87 3402 21 1212 12 90 51 75 70 CIO 3553 10 55 6883 62 90 8310260 46 97 5/20503 93 BllteUT 79 5 65 90 76 810010316 95 3518506 41 95 11 17 12731 83 22 79 97 -39 20 7915040 G2 85 56 41 1281315208 8320604 b0 K>403 05 381S300 11 70 6935 82UU 30 OT tOBGS 72 20717 TT 72 57 0 8212907 32 62 66 1440 74 62 3010531 95 69 W 72 J 3622 6006 30 77130291500318704 83 63 17 77 81 50 27 65 91 65 35 8307 0313215 961881320823 13 00 62 10617 171006618023 70 - 23 30 62 34 68 42 87 591831616123 61 20 M 65 5716223 35 10750 13405 82 91 13613 69 71 99 68 91 V8Z30 99 8415 m - 40 6205 33 JJt 43 21 44 33 18 6319 8512 95 3616350 24 3810847 69 W 63 77 53 9010423 08 0400 8601 63 13209 64 U8842 9 13 85 28 42 46 68 870210919 53 $8 89 6527 - 5 37 09 05 6610 -ia 11016 90 88 SOS 3010 16 73 19 9216640 66 0301 8816 4073 2 29 09 4141 6832 67 10 67 87 8018 Ui 24 76 6923 S2S3 t 52 30 42 59 0010 i0 5016067 1P' 49 «2 88 321413417012 Vorlt ma OX S33W 3513838 53 38 0610712 41 13025 0818301 47 3710824 42 65 55 30 63 £18 UW 44 07 TC.IV03 94 CSUWW 91 62 K? dit uitstapje het vorige wel wat spoedig volgde. Maar men was aan rijn buitensporigheden gewoon en hechtte er geeu groot gewicht aan. HOOFDSTUK XVI. „Op zekeren avond, toen Helga uit de school thuis kwam, zag rij een dokterskoetisje voor de deur staan. Reeds op een afstand had rij opgemerkt dat het vóór hun huis stilhield. Toch dacht rij er niet verder over door. In het huis woonden verscheidene gezinnen en er was dikwijls iemand giek. Zij verwonderde zich er ook niet over dat er licht brandde in de eetkamer en ook m de kamer van haar vader. Dorf was waarschijnlijk gekomen en Kris zou te zijner eer zooveel lampen hebben aan- Maar toen zij, op haar bellen, niet het oude gelaat van Kris te zien kreeg, maar Dorf de deur kwam open doen. voer een rilling haar door de leden. Want de uit drukking van rijn gezicht was geheel bijzonder. De gewone kalmte was er vpn verdwenen en hij vaalbleek. Hij groette haar met een enkel fluisU woord. Aanstig vroeg rij Wat js er? Is er een ongeluk gebeurd? Maar nu hoorde rij een vreemde mannenstem in de kamer van haar vader, en met bliksemsnelheid bracht rij de verschijning van het dokterekoetsje er mee in ver band De .slaapkamerdeur stond open. „Is vader riek?" vroeg zij, nog voordat er op haar eerste vragen een antwoord gevolgd was, nu ook fluis terend. „Maak-je niet bezorgd, 't Is alleen 't gewone ver schijnsel; maar ik vond 't toch geraden om den dokter te telefoneeren." Dort deed rijn best haar gerust 'te stellen, maar op zijn gelaat lag zulk een geheimzinnigheid, dat hij haar meer angst aanjoeg dan geruststelde. En dan die woor den: „alleen maar .'t gewone verschijnsel", wat beteeke- nen die? Zeker, zij wist dat:haar vader een chronische kwaal had; maar hij zelf had daarover altijd heenge- praat, alsof het eene kleinigheid was en volstrekt niet eene ernstige, telkens terugkeèrende riekte. Tot hedèn waren de verschijnselen nog npoit van dien aard ge weest, dat er een dokter bij had moeten gehaald worden. Zonder verder een woord te spreken, ontdeed Helga zich, in de gang, haastig van hoed fen mantel, snelde toen naar binnen en stond op den drempel van vader's kamer. Met een kussen onder het hoofd lag hij daar op de canapé uitgestrekt, bleeker dan andere en met een "«er- 1N.V. wDE_TUDQËËSrt »oa Notaris CL RauwT**""" Donderdag 6 October «Q*** Pr tii van 500UC 1X309 1000 M5 73V mm 17519 «0 1409 1679 H36u 20584 200 8282 16698 19757 ICO 178 10161 12679 13395 15526 16786 OQfl 17922 18096 19214 19241 20989 Priizen <n I 90b«4gen gsM) 7 2S« 4Ü23 8KB10022 X2Ï5814396 17385 19)91 17 H4I0 83 19568 28 68 45 160 2719 5069 99 79 52» 383 2992 5325 537 3020 5410 645 91 5503 793 3109 30 iOW 10455 939 10 5645 50 94 5704 62 3215 6015 81 43 6148 1002 64 6325 51 81 99 1108 3363 623 36 3498 58 JÏH4551 UBD2 19716 i R2 821732519865 313406 14880 98 !09tl I 48 f4901 17800 14 6100» 12539 ÜJG28 !&36 20017 0 42*260 8518463 80 1 951850020121 -21505 3020221 f1290015228 41 02 315433 B 82 5 1620349 uu MM IO 1362918628 20421 «32» «Sm 1880120W5 14® 3697 44 71 110331331416060111311 78 J 1500 3881 1083 0000 «04 ÏSo 00 206OT 1 1614 4078 7281 9118 «1352716371 9920701 62 4160 7343 9327 65 130 1642819010 16 88 9441 WW BW 8^ H 20629 75 4224 7522 9633 11391 44 89 58 20912 1814 4335 7631 36 11725 79 W892 85 14426 21 46 98 44 87138151703619240 2326 54 T737 9789 1188614132 17149 91 24 '2 4509 7966 9807 13018 76 17201 19380 4t23 8006 12 2914283 2519408 J 34 2712132 14354 47 23 Later aücMtaar. f°S 7804 9995 125001477517107 19112 •a) 5119 40 10026 41 14805 69 29 I.. 2109 28 53 37 68 65 78 74 50 72 83 17255 98 64 73 14919 17304 19210 12622 26 5 21 5 8055 Ml!? ,2737 34 78 '"u I 71 2SÖ7 3 S S £l740i 2! 528 40 5313 8101 9512805 81 72 74 56 58 28 10228 431500917531 19407 67 73 5407 58 54 61 30 41 27 623 78 22 72 98 78 59 60 67 25 79 55 81 10303 87 98 65 94 I 747 rrr, 12017 152,917622 195113 1 747 3030 5512 K) 10 50 24 34 41 57 66 31 8308SS®S9Ó3 82 93 49 22 961301015321 67 19607 863 IWO S l°*n f 24 17708 9 863 4 86U9 46 8 61 47 22 79 j-2 22 991053813121 87 58 99 „S S 2518421 6619779 45 88 S-J° 61 CZS41 94 99 4710643 68 721780719849 O 6013218 U.710 14 56 M 38 16 2619943 81 94 23 40 46 86 13381 34 18021 56 ,8810011 61 23J 38 33 59 316 43 66 7914 34 64 5214 28 50 2816 25 82 410 31 60 04 85 ,_95 78 80 3250 5936 1057 99 56 99 3313 0088 1191 27 08 85U7 93 67 99 24 96 71 6179 1282 82 6252 85 3403 54 1303 29 6304 17 40 80 8603 75 05 86 42 6411 731KJ2313657 51 18218 20107 75 64 57 77 85 02 96 86 99 71 15860 18302 20219 98 40 16 ®12 73 M18 63 25 75 84 72 22 3512 29 8827 06 80 53 48 52 72 99 90 93 80 8Üixj öfl 24 w 1603 3649 6G3Q 3511227 50 15900 18400 26 54 53 903311328 91 16027 3 61 78 82 88 99 4 51 23 80 47 20302 70 80 58 56 /wj® .301383216102 18 89 w w 113^138$ S ITO M 0X8 a 53 14008 77 185» 58 arm M i»SÜ 4716219 33 73 36 4050 65 „JU 11729 74 32 34 94 40 58 75 ®lö 42 88 73 18601 20020 B10 77 a»5 87 51 14120 08 5 2s «M»8 41 16301 7 30 ?4ttlXI2S„Bl 23 56 28 24 88 50 85 7120 3 4228 61 5 4334 88 r 44 1215 23 41 55 70 14234 56 28 82 80 8716411 88 73 TS 6416583 <*32 UÖ21 71 M _44 43 14327 16648 «c 30 87 48 20615 04 38 7018702 38 1520727 JS «SJ2 43 73 56 8320824 50 63 14406 67 86 35 Sn «1620618840 52 «08 H 54 8 66 69 E fj. 63 401891220917 K „«BK» 86 68 83 0616841 w M 55 12220 M513 61 19027 oS, 34 5616828 34 KM «18 47 68 «7 40 71 14638 M 41 f TM ffl 12331 W W 8%24£M7!JnDg'ow? 3 506» w 3600» moeide uitdrukking in 'do halfgesloten oogon. Hij zag of hoorde haar niet binnenkomen, want de deliter stond over hom heen gebogen en gaf 6iikelo aanwijzigen. Voor dezen behoefde geen Komedie te worden gespeeld. Hij lag hier nu zonder het gewone masker op net blecke, ver vallen gelaat, waarop de doorgestane, novige pijnen hare sporen hadden achtergelaten, rlij wist niet dat hij thans gezien werd door haar, voor wie hij zich steeds hau bedwongen, terwijl hij rijn oogen had doen schitteren; in wiei" bijrijn net hem tot heden gelukt 'was, rijn lichaam recht overeind te houden, niettegenstaande de hevige pijn hem soms inwendig martelde. Heur nart stond stil. De verandering was zóó groot, dat rij meende hem daar dood te zien liggen. Met één snik, waarbij haar geheele lichaam schokte, doch zonder tranen, snelde zij vooruit, knielde bjj den zieke neer en omhelsde hem. „Mijn beste, lieve vadert" Meer kon rij niet zeggen. Als door een wonder herkreeg de zieke, die straks niet meer tot de levenden scheen te behooren, bij het vernemen van die stem zijne „kleur en veerkracht. Hij richtte zich op en trok rijn kind naar zich toe. Hij glimlachte tegen Helga en streelde hare wangen. Nu was hij weer zoo als rij hem van morgen ver laten had, toen hij haar nog met een paar vriendelijke boorden "had uitgelaten en jaarna vroolijk voor het raam gestaan om haar goeden dag te knikken. Zij had hem weer. Hij was bijna gestorven, maar nu was hij tot het leven teruggekeerd. Toch was rij nog van streek en rij snikte voortdurend, terwijl haar vader opheldering gaf van het gebeurde. Het was de schuld van Dorf, die hem toevallig was komen opzoeken, toen hij juist weer een beetje ongesteld was geweest, en toen had men maar den dokter gehaald. Als men d« zaak bedaard had laten gaan, dan zou 't immers van zelf weer terecht rijn gekomen; zoo jging het toch altijd? Helga zag den dokter vragend aan. Maar diens staal grijze, glinsterende, niets zeggende oogen, achter de brille- glazen, stemden niets toe en spraken ook niet 'tegen. „Ja, mijn beste mijnheer Rosengrcn, nu zai ik maar 't Veld ruimen", hernar. hij op rijn ouden, vroolijken toon; „deze jonge dame is stellig een betere geneesheer dan ik. U was dadelijk weer zoo kranig toen rij binnen kwam nu zal zij verder wel jtoot u zorgen en goed op u passen" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 6