ST. NiCOLAAS-GADEAUX
ATELIER HIESTADT - Schim.
Gr
Artistiek uitgevoerde Vergrootingen,
B<
tu
bij uitnemendheid zijn:
Aardige Kinderfoto's,
Moderne Portretten.
Gemengd Nieuws.
- Uwe Kinderen.
PINK PILLEN
OP
li<
0
de jaarwedden weder te brengen op f 3000, f2200
en f1800, doch de Raad heeft geweigerd aan die
uitnoodiging te voldoen. Ged. Staten hebben nu
eenige posten van de begrooting der gemeente Oud
karspel tot een gezamenlijk bedrag van f1300 ver
laagd en daarmee de posten der jaarwedden voor
burgemeester, secretaris en ontvanger verhoogd,
waardoor het eindcijfer der begrooting f60796.85 ge
lijk blijft. De aldus gewijzigde begrooting is door
Ged. Staten goedgekeurd.
OUDKARSPEL.
Woensdagavond hield de Langendijker Winkeliers-,
Nering- en Vakvereeniging een vergadering ten lokale
van den heer G. Oudhuis.
Aanwezig, behalve de pers, 5 bestuursleden en geen
enkel gewoon lid.
De Voorzitter de beer S. Timmerman, opent met een
woord van welkom de vergadering. Voorzitter spreekt
zijn leedwezen uit over de treurige opkomst. Van de
leden zijn we bet gewoon, doch dat ook het bestuur
wegblijft is zeker een treurig verschijnsel. Altijd, heb
ik nog mijn hoop gehad op ae bestuursleden, doen .ook
bij hen schijnt die belangstelling ter verminderen.
Toch werpt de vereeniging haar goede vruchten af,
doch waar blijft de belangstelling, dit betreur ik diep.
Toch werpt de vereeniging
ir blijft de belangstelling, dit betreur ik diep.
Het nut dat de vereeniging .afwerpt, wordt niet erkend.
Met dé hoop op een prettige en aangename bespre
king gaan we tot de behandeling van die agenda over.
De heer W. de Groot heeft schriftelijk bedankt als lid
van de jncasso-commmissie. Hieromtrent is de hoofd
commissaris gehoord en als gevolg daarvan, wordt be
sloten voorloopig in deze vacature niet te voorzien.
Medeged. wordt, dat omtrent 't üitblijvan ven het zwarte
vakje is de meededeeling ingekomen, dat gewacht wordt
op nadere gegevens van de incasso-commissie.
Van de sociëteit „Ons Genoegen" is een verzoek
ingekomen om de beschikbaarstelling van een medaille
voor de te houden kolifeesten.
De Secretaris deelt mee. niet op dit verzoek te
zijn ingegaan, omdat er leden zijn, die er tegen zijn,
als de Zondag er bij opgenomen is. Het is da gewoonte,
die steeds gevolgd is.
De heer Olth'off, meent, dat het als vereeniging
van winkeliers wel gewenscht geweest was er op in te
gaan. Het niet te doen, acht spreker niet gemotiveerd.
Als we met den Langendijk meeleven, meen ik dat
we met het standpunt van afwijzen moeten eindigen, i
De Voorzitter merkt op, dat het 'een teer punt is. De
secreitaris stond volkomen in zijn recht, zoo te handelen. I
De heer Olthoff merkt op, dat er ook wedstrijden I
builen den Zondag gehouden zijn. Hij hoopt in den j
vervolge aan ander houding.
De beer Berkhout, secretariss acht het niet gewenscht,
ais de Zondag er bij betrokken is.
Er zijn leden, die zich er aan zullen ergeren. Bo- i
vendien hebben wij mét onze etalage-wedstrijd ook niet
om medaillles gevraagd. Zoolang de Zondag er bij be-
trokken is, ben ik er beslist tegen.
De heer Hart plaatst zich volkomen op het standpunt 1
van den secretaris. Spreker weet niet welke motieven
er voor de winkeliers-vereeniging zijn, om zooiets .te
steunen. We staan toch niet op de grondslagen van ver
maak, doch op het standpunt van de neringdoende
middenstand. Spr. kan zich niet voorstellen' dat het be
lang fV^an de vereeniging dit 'kan meebrengen.
De Voorzitter is van een ander gevoelen, hoe meer
feestifiteiten er op touw gezet worden, hoe 'beter het is
voor de neringdoenden in het algemeen.
De heer HartJa, voor de kasteleins.
Voorzitter is van oordeel dat er velen zijn, die
er eenig voordeel bij hebben, doch is niet voor het
toekennen van medailles of iets van dien aard, als de
Zondag er bij opgenomen is, uitsluitend omdat een deel
der leden zich hier aan zouden kunnen stooten.
Hierna wordt gestemd over het aannemen van 6
nieuwe leden, met als uitslag, allen voor.
Hiermee is het lidmaatschap van twee leden door
overgang op anderen overgegaan, zoodat het aantal
leden met vier vermeerdert.
Als bestuursleden worden herkozen de heeren S.
Timmerman, C. Olthoff en P. Berkhout.
De heer Berkhout zegt zijn benoeming te aanvaar-
dem echter niet uit lust, doch uit plicht. Sinds de
oprichting is hij lid van het bestuur, aanvankelijk omdat
hij meende, dat de vereeniging een belang voor het
zakenleven zou zijn. Meer en meer blijkt echter, dat het
belang ^llecn nog is Ons Weekblad en de incasso.
Hij kan het njet genoeg betreuren, dat zoo weinig
gevoeld wordt van welk belang de vereeniging voor de
leden kon zijn. Veel zou er kunnen worden gedaan als
de leden meer belangstelling toonden, doch nu wordt
het bestuur de lust ontnomen om meer te doen dan
noodzakelijk is.
Ook de andere heeren nemen met de zelfde góvoé-
lens de benoeming wederom aan.
De rekening van den penningmeester geeft aan eén
ontvangst van f 14141 Va; «en uitgaaf van f 96.30, alzoo
een saldo van f 45.11Vs, tegen f 46.63 het vorig jaar.
De vragenbus levert niets op.
Bij de rondvraag deelt "de heer S. Timmerman mee,
dat hij zich wegens verandernig van woning verplicht
acht, als lid van de incasso-commissie te bedanken.
In riin plaats wordt de heer P. Kok benoemd.
Na behandeling van enkele huishoudelijke zaken
wordt de vergadering met dank aan aanwezigen en
pers, door den voorzitter gesloten.
(Door post-vertraging eerst heden, j
DE STORM.
Mep meldt uit Cocksdiorp i(Texel) aan. de „Mab.":
Zondagmiddag even voor den storm losbrak, zag
men van Cocksdiorp af den schipper Bakker komen 1
op weg naar huis. Bij het begin van den orkaan zag
men echter al dadelijk, niets meer van hem door het
stuifwater en regen. Men vermoedt dat' Bakker geen
gelegenheid heeft gehad zijn tuig 'te bergen door de
onverwachte windvlaag en zoodoende direct is om
geslagen en weggedreven, te meer daar er bericht is
binnengekomen, dat er in zee hoven Nieuwe ;Schit
een omgeslagen schuit op den lagen wal ligt. Benige
schippers zijn daar nu heen om te onderzoeken.
Schipper G. Bakker, ruim 60 jaar, gehuwd, en zijn
zoon, 31 jaar, Jan Bakker, gehuwd en vader van 6
kinderen, woonden beiden te Cocksdiorp. Als ze zijn
verongelukt, is dit op dezelfde plaats gebeurd, waar
een 20 jaar geleden G. iBakker's vader en dirie broe
ders zijn omgekomen ook door een onverwacht op
komenden storm en ook in November.
Jan /Bakker was een der kranige redders van de
bemanning van den hier 14 dagen geleden ge stran
den schoener „Liesbeth".
GROOTE SCHADE.
iDe schade door instorting van de torenspits van
de kathedrale kerk te Roermond veroorzaakt, wordt
orp ruim f70.000 geschat.
RIJST.
Volgens telegrafisch bericht heeft de Indische re
geering allen uitvoer van rijst uit Ja/via tot Mei a.s.
verboden.
EEN ONTPLOFFINK AAN BOORD VAN DE EL L
Uit Colombo wordt geseind: dat er gisteren een
ontploffing heeft plaats gehad aan boord van de
Nederlandsche onderzeeboot K IV, ondier bevel van
luitenant ter zee lste klasse W'. K. Maurits, Maan dag
op haar reis van /Vliissmgen naar Nederl. Oostr'Indië
aldaar aangekomen. Een matroos is gedood, en- twee
matrozen werden gewond'. Men denkt, dat de ontplof
fing te wijten is aan ophooping van gas in den accu
mulator.
Een nader telegram meldt, dat ook een der twee
gewonde matrozen overleden is.
Aan het ministerie van marine was vanmorgen
nog niets van het ongeluk bekend. Hdbl.
BESTELLING VAN DRUKWERK IN DUITSCH-
LAND.
Men meldt ons, dat de audiënties, welke de minis
ter van landbouw, nijverheid' en handel gisteren
achtereenvolgens heeft verleend aan den voorzitter
en den secretaris van het hoofdbestuur van den pa
troonsbond in het drukkersbedrijf en aan de vertegen
woordigers van dfe vier gezellen—organisaties geen
bevredigend resultaat hebben opgeleverd. In de
eerste plaats bleek n.1., dat de bestelling van het be
wuste drukwerk in Duitschland reeds een voldongen
feit was, en ten 'tweede kon de minister voor de toe
komst geen hoopgevende toezeggingen doen, waarbij
hij de aandacht vestigde op het groote prijsverschil
taisschen Nederlandsch en iDuitsch drukwerk, een ge
volg van den stand: van de Duitsche valuta.
■De gezftLlenbonden kwamen na deze conferentie tot
de slotsom, dat h'un protest tegen het van regeerings-
wege meehelpen tot vergrooting van de werkloosheid
niet het minste resultaat heeft gehad, maar zij be
sloten, een actie tegen het geven van regeeringsop-
drachen in het buitenland met kracht voort te zetten.
Het bericht, als zou het drukwerk in kwestie hier
te lande niet kunnen worden vervaardigd, is na on-
dtrzoek gebleken op een misverstand' te berusten.
Geopend van 's raoraens 9 lot 's avonds 9 uur.
OOK ZONDAGS.
„Nu begrijp ik wat u bedoelt," viel zij hem fn de
rede. ,,Papa kan echter geen sporen achter gelaten heb
ben. Hij had namelijk overschoenen aan, die hij m
de vestibule uitgetrokken heeft"
„Toen de majoor naar de stad ging, was het hier
buiten nog volkomen droog?"
„Ja. Het is eerst tegen zes uur gaan regenen."
Carring noteerde deze dingen. Dan keek hij met
ongeveinsde bewondering naar het bezorgde gezicht
van het meisje
„Ik dank u voor uw mededeelingen, juffrouw von He
den," zeide hij. „U hebt mij een heel eind op weg
Hebt u reeds belangrijke ontdekkingen gedaan of
een aanknoopingspunt gevonden?"
„Het is nog te vroeg daarover te spreken," zeide hij
ontwijkend.
„Hè, vertel nu! Ik ben zoo vreeseiijk nieuwsgierig."
„Nu," glimlachte Carring, ,één feit heb ik reeds
geconstateerd. En wel, dat gedurende de afwezigheid
van uw vader er in dit vertrek een man was, die uit
den salon kwam, dat 'wil dus zeggen, door het openen
van de schuifdeur.
„Onmogelijk P' hoorde hij" een stem achter zich.
„Beslist onmogelijk. Dat kan ik 'bewijzen."
Majoor van Heden was ongemerkt binnengekomen en
had Carringls woorden gehoord. Hij zag er slecht uit,
doch begroette den detective met zichtbare vrerugdö
Deze zag onmiddellijk aan de laarzen van den majoor,
dat hij kort te voren zonder overschoenen buiten geweest
moest "zijn. Had mejuffrouw von Heden zich vergist,
toen zij zeide, dat haar vader overschoenen aan gehad
had, of was hjj na ztfn thuiskomst nogmaals buiten
EEN RIJNBRUG IN GEVAAR
Uit Berlijn, 10 Nov. Naar uit Bingen wordit ge
meld, aal de Hindenburgbrug over den Rijn boven
Bingen o-p last der Entente onbruikbaar worden ge
maakt, daar men 'baar beschouwt als een militair
hulpmiddel.
Tegen deze meening heeft men van Duitsche zijde
geprotesteerd, daar deze brug een verbindingsmid
del van. oconomischen aard tusschen de beide Rijn
oevers ds geworden, en aangezien tusschen Mainz en
K'Oblenz geen andere vaste brug bestaat.
DE WA PEN STILSTANDSDAG IN ENGELAND.
De derde jaardag van den (wapenstilstand zal we
der door geheel Engeland worden herdacht me*
plechtig eerbetoon aan de gesneuvelden. Te Londen
zullen kanonschoten worden gelost en er zal een
rustpoos van twee minuten worden gehouden, gedu
rende welke het maatschappelijk leven stil zal staan.
De vertegenwoordigers der Koninklijke familie, de
premier, de overige ministers en de v ertegenw oordi
gers uit Jnklrië in de Dominions .aullien kransen neer
leggen bij de Cenotaph en het ga-af van den onbe
kenden soldaat in de WestJn^inster Abdy.
DE MARK EN-DANS.
.De Berlijnsohe correspondent der Tel. vertelt hoe
veel men voor een lapje van honderd in Berlijn koo-
pen kan.
Toen ik vannacht de iBerlijnsche ochtendbladen, die
ik 's morgens tegen twee uur thuis gebracht krijg,
gelezen had viel mijn oog op de New-Yorksche no
teeringen en ik constateerde, dat de mark tot 0.43
Amerikaansche cent was gevallen.
Dat gaf me een idee.
Ik bedacht dat ik in mijn schrijftafel nog altijd een
biljet van 100 gulden liggen had en dk. meende dat
eindelijk het oogeriblik. was gekomen om het te wis
selen en winter-inkoopen te gaan doen. Ik zette mijn
wekker op aebt uur en sliep in fantaseerend over al
wat ik in den loop van den dag izou inslaan.
Om kwart over negen stond ik op de SpittelmaWct
en noemde een koetsier het straatnummer van een
kleine bank, idie maar de ondervinding mij geleerd
had Hollandsch geld op voordeeldge wijze wisselde.
De koetsier keek toe argwanend aan. Blijkbaar in het
geheel niet vermoedend welke rijkdom mijn porte
feuille bevatte, vroeg hij mij of ik wel wist, dat se
dert eemige dagen zijn tarief verhoogd was. Ik knikte
bevestigend, waarop hij, terwijl hij op den bok klom,
me een exposé gaf over het dure leven. Het vet kostte
nu al 26 mark per pond en in hot voorjaar had hij
er tien voor betaald. iZijn magere schimmel, die er
even haveloos en ondervoed uitzag als de koetsier
zelf, liet me geen twijfel over de noodzakelijkheid
van de tariefverhooging, die de man met zoo 'veel
woorden verdedigde.
Op de bank zat de kassier clean-shaven, gepom-
madeerd, met hoogen witten boord en zwarte slip
jas. reeds voor zijn geopend guichet. Ik deelde hem
't doel van mijn komst mede. Zijn houten been ma
zich sQieepend wendde hij zich op zijm draaistoel om
en mam een blad' papier met notities van zijn schrijf
tafel.
„Wij betalen op het oogenblik voor 100 gulden 7900
mark" zeide hij en komt u over een paar uur terug,
dan krijgt u waarschijnlijk nog meer".
Ik was met het genoemde bedrag ruimschoots te
vreden. Terwijl hij mijn rekening schreef vroeg ik
hem wat er op de devisenmarkt eigenlijk aan de
hand- was. Zijm lange handen als een paar reusach
tige ooren maast zijm hoofd brengend, zijm oogen
dichtknijpend en tegelijkertijd zijn schouders opha
lend wilde hij te kennen geven dat hij het niet wist.
Maar .zijm woorden waren mdet in overeenstemming
met zijn gebaren.
Alles mache wissen iSie" verklaarde hij en terwijl
zijn gezicht een glundere uitdrukking aannam ging
hij voort: een trommelvuur van marken op Washing
ton. Em een goedkoop „trommelvuur".
Ik beleed hem mijn onkunde en gemis aan in-
.zioht op financieel gebied. Niettemin had ik in het
binnenste van mijn gemoed de overtuiging een zeer
goede fnancieele transactie gedaan te hebben.
In ieder geval kon ik met mijn inkoopen beginnen.
Het eerst reed ik naar een kleermaker, die een
half jaar geleden voor 2400 mark me een bruikbaar
oostuurn geleverd' had. De man begon onmiddellijk
te lamenteeren. Hij bezwoer me, dat het onmogellijk
was, voor den ouden prijs nog iets deugdelijks te le
veren. Dat had ik ook niet gevraagd. Ik wilde alleen
weten wat hij opr het oogenblik voor een goed' pak
hebben moest.
„3000 mark" .zeide hij schuchter.
iDe prijs was'geen'bewaar. iSpoedig waren we het
over de stof eens en daar hij de oude maten nog had
was deize gewichtige operatie daarmede perfect.
Ik gaf den koetsier nu het adres van een schoe
nenwinkel in de Leipziger Strasse. Maar onderweg
l iet ik hem halt houden bij een tandarts, die in een
'■neindig lange en pijnlijke behandeling mij twee
1 iezen geplombeerd had. Bij mijn eerste bezoek had
;k hem reeds vijftig mark betaald en dezer dagen
.ad hij mij de eindafrekening van 80 mark thuis ge
stuurd. Ook dat bedrag kon ik vandaag betalen.
Het juffertje in den schoenwinkel maakte minder
omslag dan de kleermaker en de koetsier. Stevige
rijglaarzen die een maand geleden nog 300 mark
hadden gekost, bood zij mij zonder blikken of blo
ten aan voor 350 mark. Maar ik was weer een cou
lant kooper en daar ik nu toch eenmaal in den
winkel was verzocht ik mij ook neg een paar winter-
j antoffels voor 60 mark thuis te sturen.
In het W&sche-gesch&ft stuitte ik op de eerste
i loeilijkheden. Ik had mij de beste zwarte wollen
sokken, die voorradig waren, laten toonen. De prijs I
was 30 mark per paar. Ik wilde zes paar koopen,
maar dat ging niet.
Wij mogen niet meer dan twee paar tegelijk af- 1
leveren, antwoordde me de verkooper. Misschien
wilt u dadelijk nog even terug komen...
Dezelfde moeilijkheden bij de afdeeling ondergoe
deren.
•240 mark di egarnitur en ik kan slechts twee stel
tegelijk leveren".
s'oor twee overhemden betaalde ik 380 mark.
Het liep tegen den middag en ik moest nu zoo
snel mogelijk naar huis. 'Onderweg berekende ik,
wat ik van mijn honderd over had. Ik kwam tot de
conclusie dat ik zonder moeite nog de 3000 mark 1
kon betalen, die ik mijn hospita nog schuldig was
als pensionsprijs voor de afgeloopen maand.
Zeli'a na de 35 mark betaald te hebben die ik den
koetsier schuldig was bleef me nog geld genoeg over j
om 's avonds met een vroolijke Weensche vriendin
in een gemoedelijk Wijnrestaurant het wisselen van
mijn honderd, gulden-biljet te vieren. De noodzake
lijkheid van deze plechtigheid had ik'haar spoedig
genoeg kunnen aaT-f.ocr.en, alleen kostte bót eec'
hoofdbreken een ges hikt lokaal te vinden waar ni!
gestaakt werd. Zij kende echter een kelder met eei
strijkje in de Dorotheenstrasse waar een Rijnland
sche gastvrouw ons met open armen zou ontvai
gen.
Toen we 's avonds onder het bontgedrapeorde kei
dergewelf zaten, ontbrak er blijkbaar iets aan miji
stemming, want de Weensche onderwierp mij aa:
een kruisverhoor.
Ik vertelde haar de geschiedenis van mijn bondej
gulden.
En.... vroeg ze.
Nu heb ik het gevoel of ik al die dingen welken)
heb ingeslagen op een fatsoenlijke wijze gegapt heb.,)
Honderd gulden uitgegeven en dan gegapt!? en^
zag me aan of ik krankzinnig geworden was. Wissti
Sie wat honderd gulden in Oostenrijk waard zlte
Daar krijg je 100.000 kronen voor. En van 100.000 km
nen kan je ik zeg niet in Weenen, waar fcj
schreeuwend duur is maar in Graz en in hl
Stiermarken een jaar lang schitterend leven.
Haar vroolijk gesnap en de invloed, van de Hi
burger Bordeaux een beetje te zwaar maar w«
kelijk niet slecht, 60 mark per flesch verjoef
mijn moreelen.kater. Maar nu ik weer rustig op
ochtendbladen wachtend, u vertel wat men te Bi
lijn met honderd gulden do'en kan, vraag ilu nj
toch weer af: op wiens kosten leef ik zoo goe
koop? Wie komt te kort, wat ik te weinig betaal".
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het niet weet.
De bank, de kleermaker, schoenwinkelier, mam
facturier, mijn hospita, de koetsier en ik rclf' w
allen meenen goede zaken gedaan te hebben. Oi
mijn verwarring volkomen te maken schrijft va
avond mijn lijfblad de Lokal Anzeiger: Zelden is ove
een kwestie zooveel gestreden als over de vraag o
de tegenwoordige lage stand van den mark eei
geluk of ongeluk voor Duitschland; hteeekent. De ma
ningen loopen uiteen en het is moeilijk een uit
spraak te doen, daar beide partijen voor haar op
vattingen steekhoudende argumenten aanvoeren....1
Misschien heeft de Weensche toch gelijk gehad en
heb ik voor mijn 100 gulden nog niet genoeg gehad
Dl.
M
Reclames.
"a>«lk tlefelyker getchenk heeft de natuur aan
de menachen gegeven, dan hunne eigen klndeun.
De gezondheid uwer kinderen la het voorwerp van
uwe aanhoudende zorgen. Gy weet hoezeer de groei
hen vermoeit en verzwakt. Vooral uwe dochter*
«lachen op dat oogenblik een byzoitdcr oplettende
------ aandacht. ------
Laat daarom door uwe kinderen, gedurende dat
kritieke tydpcrk hunner vorming, by Iedere ad-
zctnswlsseling een kuur met dc Pink Pillen doen.
Op dJc wyee onderhoudt gy In hun tcedere
gcatcl, dat behoefte heeft voortdurend te worden
gesteund en opgewekt, den rykdom en dc zui
verheid Y|an hun bloed en het weerstand»*cvmogen
- - - - van hun zcnuwatclacJ. -
Ala alle kinderen, zullen uwe kinderen dch by
de Pink Pillen zeer goed bevinden. Gy zult
van dag tot dag hunne Ideur helderder, hun
blik I hun r-g-lm-Hger, hu,,
- karakter vroolyker zien worden. - - -
/.Khler dan ook wat de ouder* zeggen die tot de
Pink Pillen hun toevlucht hebben genomen. De
heer Rougl, boichwachtcr te Chaumont-la-VIlle
'Haute-Marne, Frankryk) echrccf ona het vol
lende e Ik heb de Pink Pillen door twee myncr
Carring uitte zich daarover echter niet, want hij
had ook gezien, dat de afdrukken op het tapijt niet van
den majoor konden rijn. Diens voet had een heel an
deren vorm.
?,Uw aanwezigheid aüeen neemt reeds een last van
mijn borst", zeide de majoor nu. „Bezorg mij de pa
pieren terug, breng Ucht in dit rnjsterie en ik zal u
netelen, wat u vraagt. Maar het moet gauw gebeuren.
Niemand mag hooren wat hier gebeurd is."
„Ik zal mijn uiterste best doen. Maar 'dan moogt u
ook tniets verborgen houden end moet u eerlijk op mijn
vragen antwoorden."
„Vraagt u maar."
„Wat stond er in het telegram 'dat li dwong zoo
gauw naar de stad te gaan?"
Deze vraag scheen een teer punt by den majoor aan
te raken.
„Dat kan van geen heteekenis rijn voor de zaak zelf/'
antwoordde hij ontwijkend.
„Pardon, ik heb alle reden om aan te nemen, dat "het
telegram en de diefstal in zeer nauw verband met
elkaar staan."
,?Ik ik kan uw vraag niet beantwoorden," zeide de
majoor kortaf. „Het telegram heeft met de zaak absoluut
niet te maken."
Leo Carring keek hem met een vreemden blik aan.
Begint het geheimzinnig-doen al? Nu, dan geloof ik,
dat ik hier niet veel zal kunnen uitrichten."
„Onzin. Wanneer het noodig is, kan ik u het 'telegram
zelf laten riem U zult het "echter wel niet noodig hebben
voor de oplossing van het raadsel hoe menschen door
gesloten deuren kunnen marcheeren."
„Dat is de grootste onzin I U begrijpt toch zelf wel,
dat hier geen wonder geschied is. De dief heeft één
voudig dezen weg genomen en daarbij deze deur op de
een "of andere manier geopend." En
op 'de deuropening naa raen salon.
„Onmogelijk, heb ik tl reeds gezegd
onmogelijk ais dat een olifant door
naald kruipt."
„Is u dat ernst?" vroeg Carring.
„.Daar kunt ge u zelf dadelijk van overtuigen. Ziet
u dit dingetje^ vroeg de majoor, terwijl hij Carring
een verzilverd apparaat in dep^vorm van een ouderwet-
schen sleutel liet zien. „Dat is een extra-fijn veiligheids-
slot Ik steek de as in het sleutelgat van het deurslot en
sluit dezen kleinen ptatten sleutel. Het apperaat doet
dus denzelfden dienst als een grendel, dien ik in iederèu
ijzerwinkel koopen kan."
„Enis door een- handigen inbreker makkelijk te
verbreken," vulde Carring aan.
„Dat ontken ik met. Maar deze grendel onderscheidt
zich van alle andere daardoor, dat ik het beslist mer
ken moet, wanneer hij geopend en van rijn plaats geno
men is, nadat ik hem bevestigd heb."
„Waardoor?"
„Dat zal ik dadelijk laten zien", zeide de majoor,
triomfantelijk. „Ik heb afrijd veel voor mechanica ge
voeld en dit js epn inrichting van mezelf. U bent
de eerste die dit geheim zien zult, .en ik spreek er
Carring wees
gd, Precies even
het oog van een
dochtertje* doen gebruiken. Nadat «y atnlge
doosje* hadden ingenomen, vond Ik dat ty hare
vcrichlllendc bezigheden met meer bcdryvlgheid
uitvoerden, haar eetlu»t waa veel grootcr en zy had
den een veel betere kleur. Deze ccrttc resultaten zyn
toegenomen en nu zyn rayne kinderen heel gezond.
Brief van Mevr. Marie BJey, wonende te Thf-
dlrac (Lot, Frankryk) c Myn dochtertje, oud
dertien jaar, waa erg bloedarm. Zy wa* bleek en
zwak en had nergens lust In. Uwe Plr.k Pillen
hebben haar heel en a] veranderd. Zy heeft nu
een goede kleur en een go/ede eetlust, ay is
opgewekt en krachtig. -
d« Pryi der "Plak Pitten bedraagt f, t.yS <1« coat,
f. j.oo 4ê a«< dooxtn. Zy toerden varksc'J in b*t
Hccfdiepot Tiattaukad* 3i4 te Amiteulam. Men
sitche dit adir.i en de bottandiche gebruikiaantoy-
xing. De Pink Pillen xyn cok te verkrygtn by de
- goede apotheken en drogit'en üt JSeJcrlanJ.
Too
In
Ad.
P:
f i.:
10 I
p:
de
lel,
de i
Pr-
Wl
in
hu
V*
av
Ei
v<
di
m
si
slechts over onder voorwaarde, dat u mjj uw eerewoord
geeft er geen woord over te zeggen."
..U hebt mijn eerewoord."
i.Goed. Luister ,dan."
En hjj ven-klaarde fluisterend zijn wonderbaarlijk
feunstslot Carring had in den beginne niet veel ver
trouwen in von Heden's uitvinding. Toen de majoor
echter klaar was, was hij een andere meening toegedaan.
„Dat is eenvoudig schitterend. Een genialle inval.
Ik inoet u mijn compliment maken, majoor 1" En m
zijii verlangen om het toestel'te .probeeren, sloot Carring
de schuifdeur, stak den grendel in "het <&t van den
sleutel en draaide hem om. Daarop maakte hij alles
weer open en bekeek het toestel nauwkeurig. „Ja' daar
valt niet aan te twijfelen." zeide hij. „Uw toestel is w©I
geen onoverkomelijke "hinderpaal Voor een handigen
inbreker, maar wanneer het geopend is, is het daarna
beslist te zien. In dit geval moet ik mij gewonnen geven."
En nu begrijpt u natuurlijk ook mijn beslise bewering,
dat gedurende mijn afwezigheid niemand langs dezen
weg binnengekomen kan zijn."
„Dat begrijp ik volkomen. Schijnbaar kan dus van af
het oogenblik, dat u de deuren gesloten hebt, tot dat
waarop u die weer hebt open gemaakt, niemand door
<ie vensters of deuren binnengekomen rijn."
„En toch is de diefstal in dien tijd gepleegd,"
zeide de majoor troosteloos.
„Ja," antwoordde Carring ernstig, „Dat valt niet
te ontkennen. De diefstal is ondanks alles gepleegd."
JiOOFDSTUK V.
Een verrassing,
Leo Carring begon opnieuw de schuifdeuren te onder
zoekon. Hij bekeek tedere plint en iedere voegè. klopte
en testte overal. Dan ging hij over tot de deurlijsten,
waarvan hij vooral het bovengedeelte zeer nauwkeurig
opnam. Toen hij klaar was, zou een scherp opmerker
Iets triomfantelijks in zjjn blik hebben kunnen zien.
„Hoe onverklaarbaar de zaak ook "schijnen mag,"
zeide hij, „moet ik toch bij mijn eerste bewering blijven.
In deze kamer was gedurende uw afwezigheid, ja, on
middellijk vóór uw thuiskomst, een man, die regelrecht
uit den achtertuin door den salon en door deze schuif
deur gegaan is."
De majoor lachte geprikkeld.
dc
0!
„Ik heb veel van uw bijna bovennatuurlijke scherp'
zinnigheid gehoord. Maar dit gaat toch te ver."
„Zoo, vindt u?" Zijn toon klonk wat spolleud.
De majoor "merkte het en kreeg een kleur.
„Het zou mij niet verwonderen, wanneer u ons nu
dadelijk een nauwkeurige beschrijving van de inbraak
en den diefstal en ook van den ouderdom en df
Sootte van den dief, de kleur van zijn haar en zijn
geding gaf. Dat weet u toch zeker allemaal, niet waar?"
„Neen, dat 'is het geval niet. Nog weel ik niets.
Maar ik kan bewijzen, dat gedurende, uw afwezigheid
in deze kamer een vreemde geweest is. En mijn ne
wijzen rijn even logisch als de tegenbewijzen, die u dooi
uw slot ineent te hebben. Wie u een bezoek ge
bracht heeft, kan ik u nog niet zeggen, hoewel ik fu
vermoed. De man was elegant gekleed, droeg ge?
overschoenen en had aan den binnenkant van zij
©ene hand, waarschijnlijk aan zijn vinger, een wondy
dat 'tijdens zijn oponthoud hief wat bloedde. Verd<
moet hij ergens door geschrokken zijn en gróote haast
gehad hebben of er was hem niets aan gelegen de
sporen van zijn bezoek uit tc wisscJien."
De majoor had moeite het woord „bluf en een
hoonend lachje te onderdrukken. Hij was ten volte over
tuigd dat Carring zijn onbewezen beweringen alleen -
om hem te imponeeren.
Op Ragnhild hadden rijn woorden een heel andere
uitwerking. Zij moest even aan Sixten Torhardt den-
j ken. Camng's beschrijving van den mysterieusen in-
breker-dief, de kleeding, de wond aan den vinger, d«
haastj het tijdstip allles past volkomen op Sinten.
S Maar hij kon hier toch mets te maken gehad hebben
i Hij had zich slechts een oogenblik willen schuil houden
i voor haar vader en was ongetwijfeld weer door d<
verajida naar buiten geslopen vóór de majoor nog jn ét
hall was. En bovendien had haar vader toch ook gelijk
met de schuifdeur. Het was ook vjoor Sixten onmogelijk
geweest door een gegrendelde deur te komèn. Hoe bon
rij toch zoo cfom zijn. Maar toch gelukte het haar nie-
zich Van dien beklemmenden angst te bevrijden. Zij
nerinnerde zich de waarschuwing in den brief van „del
koning der mollen" waarin Sixten haar onwaard^
genoemd werd
Wordt vervolgd.
