Akemeen Nitiin- Aimiinit- Laiiiirilai. Dinsdag 29 November 1921, 64ste Jaargang. No. 6932. EERSTE BLAD. Ingezonden Stukken. Gemengd Nieuws. FEUILLETON. SCHOPPtNi» OMNö. ia Reclames. Matigheid, Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- UltflPVPrS NV V h TH AP M AN fO SpIlflflPH Pri^9 per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- TIëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. VERGEET DE VOGELS NIET. Be winter is ingetreden en een slechte tijd ts er dientenlgavoüigie aangebroken voor onze 'vogels. Hulp moet er nu wonden verleend, o veral in ons land, iwant die voig-ela vervullen een belangrijke rol in tde na ituiur en een aanzienlijke vermindering 'van den vo- getotanidi kan tv oor onze cultuur (hoogst nsLdeelig wor den. Naar isqhiatting kwam in het voorjaar van 1917 de •helift onizier meezen van kou en ihonfger om- en een der- gélijk verlies moet tlhans vermeden worden. Dat kan gemakkelijk, indien er overall voor voed sel gezorgd wordt. Een eenvoudig eigen 'gemaakt voedortafeltije, ter hoogte ongeveer van W* Meteir, lokt al heel spoedig messen, roodborstjes, lijsters, spreeu wen, eriiz. Kennepzaald', (broodkruim, ge/kookte aard appels, fijngesneden kaaiskorsten, beenderen en afval •van viee-ach- en spek, alles wordlt met graagte veror berd. leder heeft wel iets eetbaars voor onze vogels, want kieskeurig -zijn izlj allerminst Jn den winter. Op de bekende vet/bellen, op apennootjes, cDoos noot, enz., zijn tal van voige-La verzot. Een ondiep bord met water is ook van groot be lang., want water is even noodig als voedsel. Vergeet de vogels niet; Uwe kinderen vinden een bron rvan voortdurend genot In de voederplaatsen. Het Hoofdbestuur der Nederatadische Veneenjgtng tot Bescherming1 van vogels, Dr .J. BüT/TlIKOEiR, Voorzitter. Dr. iA E. H. SWAEN, Secr. O EEN GELD NAAR RUSLAND. De Daily Eocpreoa heeift in de laatste dagen een vinnigen veldtocht (geVoeTd tegen ide propaganda van net Engelsdhe Rjed^de-kinderen-fonds ten behoeve van die Russische hongerlijders. Haiar argumenten waren daarbij, dat, zellf® indien de'omvang van den hon. gersnood. in (Rus/land izoo groot was als beweerd wordt, wat zij In Wij fel trekt, het nu geen tijd is, om zooveel gelid uit nEgeland weg! te zenden, waar ook gebrek wordt geleden. iHet blad heeft dan ook een vertegenwoordiger na'ar Cornwall gezonden, om ©en onderzoek in te steilten naar dten nood/ onder da werklooze mijnwerkers. Verdeer betoogt het, dat er ln Rusland graan genoeg is. Maar men kan dat niet. vervoeren, omdat het tegenwoordige regee.ringsatelsel de vervoermiddelen heeft 'laten vergaan. Hongersnood in districten van misgewas is niets nieuws in Rus land. nl vroeger tij/den bestreed1 de tsaristische regee- rinjg zulk een ramp door levensmiddelen naar de honjgsrdls'tricten te den, wat ook nu mogelijk >zou zijn indien de regeering de spoorwegen niet had laten ver worden. Ook fopochiK't de S o wj et-reg.e>erinig nog over genoeg goud naar .schatting «over 30 millioen p. s,t maar zij gebruikt dat bij voorkeur voor bolsjewisti sche propaguda in Indië en Perzdë, voor, wat Lord Curzon genoemd heeft: „rechtstreekscha ophitstag van Indische oproerlingen". Lord/ Weardale, de voorzitter van het fonds, heeft hierop geantwoord met aan te bieden dat een ve-- ttgenwoondigier van het Verbond van Couranten/eige naars «en 'Zelfstandig onderzoek in het hongersnood jkbiedl zou instellen. Voorts vindt hij dat Engelland net -zijn groote tradities op het gebied der liefdadig- hid' niet achter kan blijven iblj Amerika, dat dp teh genomen heeft om een nxMioem (kinderen ie veden., bij Frankrijk d/at 6 millioen fins, voor Rus- mbctiv&roman naar het zweedsch van s. a. duse. 'HOOFDSTUK IX Masker No. DL »Nu schijnt de zaak zich met recht dramatisch te Afwikkelen," prevelde Carring, tei-wijl hij met den ttjoor naar buiten vloog. Anna wilde Juist alles, wat zij jnedegeipaakt had, ntvoerig vertellen, maar Carring viel tiaar in de rede net een pa ar korte vragen, door het antwoord waarop Dij twee belangrijke feiten hoorde*. Het eerste was, dat het "dienstmeisje vonmiddellijk' ca haar ontdekking ,van den moord door een man met een zwart masker in den autogarage opgesloten was; het tweede, dat zij l$ort 'daarna een auto in de richting van de stad had hooren wegrijden. Onmiddellijk maakte Carring daaruit op. dat de moor dienaar van den huisknecht waarschijnhjK 'in die auto gevlucht was. Hij riep den majoor toe een oogenblik te wachten liep hard terug naar de villa. Daar telefoneerde hij aan twee van g?jn beste helpers, dat rij zoo gauw mogelijk op hun motorfietsen naar Stocksund rijden en, wanneer zij 'onderweg een auto tegenkwamen, ti&e volgen en niet uit het 'oog ver liezen- moesten. Be motorfietsen, die de detectiven gebruikten, liepen dank zij een pas uitgevonden geluiddemper bijna se- ruiscruoo» .en konden een buitengewone snelheid ont- wikkelen, waardoor zij zeer geschikt waren ongemerkt een auto te volgen. Anna vertelde intusschen den anderen haar griezelige avonturen. Toen zij zag, dat John's kamer donker was, I dacht jgj jn den beginne, dat hij èl naar bed was I gegaan. Op haar herhaald kloppen op de deur volgde echter geen antwoord'. Steeds harder klopte zij pp de gesloten deur/ maar vergeefs. Niets was er binnen te hooren. Overtuigd, dat John uitgegaan was, ging zij .weer terug, maar keek in het Voorbij loopen door Johns rasm. Het maanlicht viel precies op den verst •W 'owdm muu> <m ytf «g vnu boel duidelijk, dat1 land heeft teegieatt&am, bij dien Paus die 1 milloen lire geschonken heeft, bij (Zweden, dat /een groote Roodo- Krulsnexpedltie uitgerust heeft en bij vele andere lajnden, die hullp beloofd hebben. Er is ook reden om aan te nemen, dia-t de Enigelische regeerlng die reeds voor 250.000 p.sl voorraden voor Rusland heeft ge schonken, het werlk van het fonds met de grootste sympathie beschouwt. Mocht de Daily Express echter officiéél» verzekeringen (kunnen overbrengen, volgens welke de Engelsche regeering de behoefte aam steun ontkent of althans (van meen/tuig Is, dat hij in (dezen tijd niet verleend moet worden en dat 't ongewenscht is om het geld buiten Engeland te besteden, don zal het bestuur van het fonds zonder .aarzeling, zij het dan met groot leedwezen, in overweging -nemen, zijn werk te staken. In een repliek verklaart de Daily Express opnieuw dat het hemd nader is dan de rok charity begins at (home Zij laat echter het eind oordeel aan het publiek oVer. Lord Curzon, 'de mi nister van bu'itenlamdsche zaken, is een van de he se hermlheeren van het fonds. .Keurt hij het goed, vraagt zij, dat er in een tijd als deze honderddui zenden ponden het land uitgezonden worden? Voo-rts i vestigt het blad er 'de aandacht op, dat sedert verle den week de advertenties van (het fonds, waarin eerst gezegd werd dat „meer dan 8 millioen kinderen den dood voor oogen hebben", na haar veldtocht gewij zigd 'zijn. Het opschrift luidt nu dat „duizenden kin deren den dood voor oogen hebben". Ook Nansen zou tegen den iBerlijnschen correspondent van (het blad slechts gesproken hebben van „duizenden kinderen" id/ie -gévaar liepen dezen winter te verhongeren, VERANDERING GEVANGENISSEN. CHet Nieuws Agentschap Eastern Service meldt: Dr. Jamaoka, hoofd van de afdee-ltng gevangenis wezen! aan het departement van justitie te Tokio, heeft voorstellen gedaan voor een verandering v-an het Japamsche gevangeniswezen. Hij vindt het ver keerd de gevangenten in een uniform te steken en achter muren van de overige wereld gescheiden te houden en bovendien aam levenslange gevangenen te vergunnen den ge'heeien dag te -zitten lezen. Ge vangenen, die tv oor een aantal jaren -zijm veroordeeld ■moeten 'thans 'zeven uren per dag 'aam nuttige bezig heid w^den. Dit vindt hij te weinig, izij behóoren (vol gens hem 12 13 uren per -dog te werken dan zou den zij de gevangenis (niet zoo'n goed verblijf vin den zooals thans vaak het getval is. Aan de levens lange gevangenen moet de lectuur niet meer ver gund worden, maar zij be/hooren voor goed uit Japan te worden verbannen naar gevangenen-kolonies, b.v. naar Karafu'to in Sagalien. 'Zij kunnen daar in be trekking worden gebracht met de Japansche facto rijen, zoodot zij- aan vruchtbaren arbeid kunnen w-orden gezei, löp het oogenblik (behooren volgens Yamacka 'een duizendtal gevangenen naar de wil dernissen van -Sagalien te worden veabanmen. VERLENGING VAN ARBEIDSTIJD. De correspondent van het /Hbl. te Genève schrijft: Ook ln- Zfwitserlland is -sprake va/n verlenging van den arbeidstijd bij de spoorwegen. /Een motie in dien zin zal spoedig in ide Volksvertegenwoordiging in be handeling komen. Een twaalftal afgevaardigden uit die Vakbeweging had dezer dagen een audiëntie aangevraagd bij den Federalen Raad) om zich te vergewissen v-am de plan nen ider regeering. Zij verklaarden geen wijziging van de 8-uren-wet te zuiden aanvaarden. De leden van den' /Bondsraad president -Schul- thess en /Hia/ab, vice-president antwoordden, dat de toestand' het nemen van tijdelijke maatregelen nood zakelijk -maakte. -Men overweegt een voprloopige ver lenging van den -arbeidsduur, maar het is mogelijk, dat 'zullks -slechts een 'tijdelijke maatregel zal zijn en dus geen wetswijziging (behoeft plaats te hebben. In bijzondere omstandigheden -staat de wet vaststelling van. andere -arbeidsvoorwaarden toe. DE OORLOGSSCHULDEN. -De -Daily Express maakt in een telegram uit. New- Y-ork melding van het gerucht, dat Amerika wêüticiht een nieuwe intemaltionale -conferentie bij-een zal roe de stoelen tegen cfen .grond gegooid en ee(n daarvan heelemaal gebroken was. De schuifladen van de com mode waren uitgetrokken en, naar het scheen, leeg gehaald. De spie/gel, die altijd op de commode ge staan had, las in scherven in een hoek. Alles wees erop, dat er daar, woest gevochten was, niet het minsi de hier en daar zichtbare bloedsporen. Verbaasd en nieuwsgierig liep Anna nu om, 'om door het raam aan den anderen kant te kjjkem Én daar zag rij tot haar grooten schrik, dat John in bed lag met rijn hoofd' voor de helft over den rand heen en een ga pende wond (in z'n nek. (Hij was vermoord, daar viel niet aan te .twijfelen. CHoeWel zij 'n onmacht nabij en half (verdoofd was Ihad zij zich venmand- om in de villa alarm te slaan. Dan ecj(iter plotseling, als uit Iden grond opgerezen, eèn man "voor haar met een zwart masker voor zijn gezicht, waarachter een paar donkere oogen fonkelden. Hij zag er angstaanjagend griezelig uit. „Waar wil Je naar toe?" vroeg hij met een diepe bas stem die door het masker gedempt en vreemd klonk. „En wat heb fe hier te maken Is je nieuwsgierigheid nou bevredigd? Vindt ie dat hier voor een jong meisie zoo gesdiikt?" Anna kon van schrik jgeen woord uitbrengen en deed een poging om langs man heen te ontkomen. Maar hii pakte haar zoo hard aan haar arm, dat zij een gil van schrik uitstiet. „Stilt,, aeide inij drejgend. „Je bent op een hedi ongelegen oogenblik hier gekomen. Wainnteer je leven je lier 'is, oeef je geen kik en volg je mij. Sidderend gehoorzaamde zij, liep op zyn aanwijzing naar de <Jeur van den garage, die htf open maakte, en ging op zijn bevel naar binnen. „Vijf (minuten blijf te binnen," zeide hij. „Goed verstaan: vijf minutenl Kom je er wrder uit,, dan sta ik nicl voor je leven in. En dat zou zonde zijln van zoo'n mooi meisje P' De laatste woorden zeide hij op heel anderen toon en zij meende hem achter zijn masker te hooren lachen. Zij kookte van woede, maar was niet in staat iets te doen. Zij had den vreemde goed aangekeken en getracht een paar bijzonderheden in zich op te nemen. Hij was heelemaal in het zwart gekleed'. De kraag van zijn jas was hoog opgeslagen en een slappe, groote hoed) zoo diep ,in zijn gezicht getrokken, dat zij absoluut niets van zijn -haar had kunnen -zien. Het masker bedeikte zijn gezicht tot over de kin. Tóen Anna zoo ver met haar verhaal gekomen was, pen, die tien doel zou hebben ito be<r-aai(Magen -over -een/ 'vermindering1 van die ooriLogsschuld aiau- Ame rika met de helft. (De Diaily Chronicle heeft een telegram uit Washing ton, dat het denkbeeld -om komende jaar een finan- cieelie -en e-oo/nomi/sdh-e conferentie te Parijs -of Lon den te houden, (veld wint. DuitschflOnd zou daar -uit- genoodigd worden, Indien het de betaling van de schadevergoeding tot dat tijdstip v-oobtaet MODERNE SCHOLIEREN. Men schrijft aan de N. R. Ct uit "Frankfort a. M. Mjjn zoon Hans in nu al 11 jaar. Een alleraardigst^ jongen, nog volkomen kind Hij zit in de 3e klas van t gymnasiumj de Quarta. Menig ouder verwondert zien er misschien over, dat zulke jonge broekj/es al op 't gymnasium gaan, maar bier in Duitschland kiezen da kinderen reeds na 3 jaren. Dan zijn ze door die z.g. jVorschuie" heen en gaan naar gymnasium of burger- schooi Na de revulutie kregen we hier, zooals men weet hét tijdperk der „raden". Een raad van vijf aan 't hoofd der republiek, soldatenraden, arbeidersraden, ambtenaars- raden, kunstenaarsraden, enz. Die werkten op eens alle maal zoo goed-, dat ook schoolraden ingevoerd moesten worden. In de bewaarscholen scheen men het niet nood zakelijk te vinden, ook hiet ln de Vorschule dus w-erd met die eerste klas van jh©t gymnasium begonnen. De heeren zijn 9 jaar oud als ze hier hun" intrede doen. Zij rijn dan door de wet Terplicht (in ernst I) een .Sprecher" te kiezen, die tot taak heeft de bezwa ren der leerlingen aan den onderwijzer mede te deèlen. Deze Sprecher' moet ie^etr Half jaar opnieuw gokozejn worden. De vorige moet, of hij goed was of niet, voor een ander plaats maken Gisteravond kwamen we onder 't avondeten met Hamij over rijn ervaringen^ die hij als Sprecher opgedaan had, te spreken, met het gevolg, dat we meer gelachen dan gegeten hebben. Eerst hebben we nog geprobeerd ernr stig te blijven, maar hem alotte ging 't niet meer het glimlachen werd lachen, het lachten proesten Hans deed natuurlijk mee we hadden (een prachtigen Zondag Hans vertelde: De vorige week had een .leeraar (we spreken hier van (Studienrat) snaar ae meening der leerlingen te Viepi huiswerk opgegeven. De klas, bestaande uit 20 jongens, v$>nd dat het noog tijd werd, dat do Sprecher daartegen eens optrad, zoodat Hans opdracht kreeg om den leeraar mede te deelen% dat de klas vond dat hij te ,ye|el had opgegeven. Hans stond! dus op, stak zijn vinger iij da hoogte en deelde de meening der Heeren (11 jaar Imedte. 't Gevolg was...., dat Hans een draai om rijn ooren kreeg? Heelemaal niet. De Studienrat vond het eigenlijk ook een beetje veel en verminderde net werk met de helft. Dus een prachtig succes, dat tot havol- ging der methode moest verleiden. Toen dan ook de vorige week een ander leeraar de klas weer èens met een goede portie huiswerk bedacht, wilde de klas weer protesteeren, Maar ditmaal had Hans er niet veel zin m omdat het nu een veel strenger man betrof dan de vorige maal. Maar de klas had ploed geproefd en Hans moest er aan gelooven. Als hij 't niet deed, werd hem een pak slaag beloofd/. Dus stond Hans weer op en toen hjj op ,de minzame vraag /vat hij wilde T>nder groote spanning van het jonge publiek dé vraag om minder huiswerk deed, zat hij een oogenblik later met een beeft e sut hoofd weer in gjn bank en hoorde niog zoo halt, dat hem als hij nog^eens zoo iets durfde uithalen, een uur nableven en een slecht cijfer voor gedrag wachtte. Is deze instedlling van schoolraden niet zeer op voedend? T REINDIEVEN Men meldt: Van reizigera uit Duitschland verne men we, dat er ide-ze-r 'dagen- /te iHannaver -in een trein voor 'Nedeirlanld twee „rechercheurs'1 Instapten om de bagage dier .passagiers te controleeren. V-er-schilltendie koffer-s en andere reisbenooddgidhoden werden ge ïnspecteerd en naar het voorste gedeelte van den trein gebracht, om, zoo heet-te het, de (visitatie aan de grens gemakkelijker le maken. Toen (bij 'ecu volgend station ide trein stil -hield,» «otóhten verscMUendje r-el- kwam Carring terug en viel tiaar in de rede: „H-eb je ook gezien, of 'het masker ook over do ooren liep?, „Neen, het had den vorm van een gewoon carnavals- masker. Het sloot Ylak bii die ooren en werd vastge houden door elastieke banden." Waarom vraagt u naar zoo'n bijzonderheid?'' Vro«g de majoor. „Juist de bijzonderheden zijn het belangrijkst," ver zekerde Carring „.Soms (breniglt 'n schijnbaar niets be teekenend-e kleine bijzonderheid je op het goedé spoor. En in dit geval is de beantwoording van mijn- vraag beslissend "voor het 'feit of deze man dezelfde was als die zich bij u verborgen heeft." „En ïs da/t hét geval?" „Neen. Het is dus masker No. II. Zij schijnen paars gewijze te werken." Anna ging nu verder met haar verhaaL Toen de gemaskerde de deur achter haar gesloten had, en zij alleen in den donkeren garage was, maakte een onoverwinnelijke angst zich van haar meester. Be vend liet rif ;rich op de treeplank van de Scania Vabis vallen en luisterde met de uiterste inspanning naai; •ieder geluid. Zij hoorde deuren toeslaan, meubelen ver zetten en ten slotte het snorren van een auto. Dan werd het stil Haar nieuwsgierigheid streed met haar" angst. De laatste behield echter de overhand. Na een poosje sloop zij naar buiten en liep zoo hard als zij loopen kon naar de villa. De majoor gat nu lucht aan zijn verdriet, dat de beste huisknecht, dien hij ooit genad had, Hem zoo plotseling door een ruwe hand," ontrukt was. Met een traan tin het oog zeide hij, dat John zeker op zijn post gestorven was, toen hij trachtte zijn meester tegen schurken te verdedigen. Carring, ^ie den majoor scherp opnam, had den in druk, dat dit verdriet niet echt gemeend was. Hij schreef in zijn notitieboekje: ,De majoor treurt met rijn lippen over zijn knecht, maar in zijn jhart is hij blij. Waarom?" Inmiddels was men bij de deur van John's kamer ge komen. Onderweg zag Carring duidelijke bewijzen, dat men een zwaar voorwerp over het met kiezelzand bedekte gedeelte der binnenplaats gesleept had. Boven dien veel voetsporen, die echter van elkaar liepen en te Verward waren, om een aa nknoqpirigs punt te geven. opgewektheid, friaache dudht, geregelde gewoonten, de noodige rust en slaap, lichaamsbeweging en een •zorgzame -ieefwijee, is walt de natuur vraagt om uw (lichaam dm (go ©die conditie, -uw nieren gezond, en uw gestel vrij vam urinezuur te houden. Hebt gij er ooit aan gedacht, dot uw pijn in den rug, (hoofdpijn, urtnekwalen en waterzuchtige «wel lingen een gewolg (kunnen izijn van uw leefwijze? Ta zwaar eten, het voortdurend gebruik vam al-s cohol, te veel rooken, het zich te weimig beschermen tegen het klimaat, onmatigheid, en (het te weinig zoe ken -van geao-nde odtepamning en trust, zullen onge twijfeld de mieren mettertijd verzwakken. (En dan koanti de Last. Rugpijn, hoofdpijn, urtoestoorndesen, wateiwichü- ge zwellingen, miergruis, on Iduize'LügJheid! zijn ver- schijmselen 'Van' 'to veel Urimtefzai/ur im het bloéd en ©r bestaat gewaar voor nier- on blaasontsteking en en- geneesliijke nierziekten. Matig eerst die verkeerd)© gewoonten <ra sta dan de verzwakte nieren bij -door een degelijke kuur met Foeter'® Riugpijm -Nieren Pillen. (Deze werken niet op de ingewanden, doch zijn een betrouwbaar en T«fUg niergenecmidde 1 cuxder alle omgtnadijib eden. Die echte Foeter'» Rugpijn Nier emPlUen, vooraten van de hamdteekeriln» Vcm Jisjme» Poster op het eti ket, zijn te Behagen verkrijgbaar bij de bekend» dro gisten k 11.75 per dood. ziiger-s naar de (verblijfplaate humoer bage&e, echter te vergeefs: de koffers waren mét hum inhoud ver dwenen, alsmede de andere goederen, waaronder (heel w-at pelówaren. Eerst rnu kwam men tot de -ontdek king, -dat hier een paar trein/dieven hum slag (had den geslagen. EEN BRAND TE LONDEN. 'Domdierd-agmiddag brak plotseMm® bcramdl uit dm een groot gebouw, stoomde in Norfolk Street, en waarin ongeveer 500 klerken en meisjes werkzaam waren. De brand ontstond op de tweede verdieping in het kan toor der „Westinghouse Iml -Edectrio Co", en hoewel die beiwaker» en lift/mammen hét vuur mét ötrailen op standpijpen- en met emmers water trachtten te (blus- schen, gelukte zulks niet. Be vlammen verspreidden zich -zóó snel door liftkoker en langs de trappen, dat die kantoorbedienden -zich moesten spo-etden maar -het dak en tv-an door, vaak met groote moeite, langs de brandladders der kuniiddets aangerukte brandweer moesten- redden. Zij (hadden geen van allen tijd gehad hoeden, J-assen otf mantels -te redden. Een groote me nigte ln de straat aanschouwde het reJjdiingsrwetrk. KLEI ALS VOEDSEL. ,In mijn vestzak heb ik een klompje blauwe kled en ip denk het nu en dam aam diners voor den dag te halen, om mijzelf en anderen te herinneren aan -dé mén^ schen, die ik de laatste dagen in Rusland heb ontmoet, waar zij aan tafels van kale planken zitten", zoo Bchrijft Sir Philip Gibbs uit Kazan, in het Russische hon- gersmoodgebied; aan de „Dadly Chmonidl-e." Deze klei is afkomstig van een heuvel bij' een plaats, genaamd Bitijarsk, niet ver van de Wolga-oeveÉrs-, en wordit verkocht voor 500 roebel liet pond, ongeveer het zestigste deel van een ton. Be vrouw, die haar mij gaf, hield me een handjevol voor en weende erbij. Ik durfde niet meer 'dan een klein stukje nemen, want met deze kled hield zy zich zeJf èn "haar kinderen nog een poosje in leven. Duizenden menschen in het hongergebied slikken dit goedje om zich zelf het gevoel te gerven, gevuld 'te woraèn, hoewel ten koste van vreeselijke inwèndigö pijnen. In sommige boerenhuizen die ik bezocht was geen ander voedsel -clan dieza handvol harde klei en èem pot met appdboombladorcn, die tot poeder gemalen waren als een soort meel, In één huis was dat er zelfs niet. Er was niets dan een Russisch gezin, dat stierf van dien honger on dichter aan den dood toe was dan allo buren. Verscheid/ene njenschen moesten herhaaldelijk tuische® in de haag de kamer van John en het l^ioe hekje hoen en weer jgeloopen zijn. Tusschen al die ondui delijke, waarschijnlijk met overschoenen gemaakte voet afdrukken bevonden zich in het kiezelpad twee „vrijwel gelijk loopende groeven, welke heel goed afkomstig rijh konden van de na-sleurende voelen van een doode, -dia over den weg gesleept was. Toen Carring in de kamer kwam, was hij door de gedane ontdekking heelemaal niet verwonderd over het ïeat, dat de vermoorde (h uisknecht verdwenen was. Op ,den grond naast het bed lag een.groote plas bloed. Kussens en lakens zaten ook vol bloed, de peluwen waren door elkaar gegooid. „/Hoe -la® de vermoorde, teen je hein zag?" vroeg Carring aan het kamermeisje. „Hij lag, zooals ik. al gezegd heb. met zijn hoofd voor de helft over dén rand .van het oei" „Dat weet ik. Maar ik bedoel of hij onder de sprei lag --en uitgekleed was of..... „Neen," viel Anna hem in de rede, „hij" droeg zijn Zondagscho livrei en lag op de sprei. j,Dus ze hadden het bed niet zoo door elkaar behoe ven te gooien, om hem eruit to krijgen?" ..Neen, heelemaal niet" „Ook piet, als men groote haast had om het lijk weg te brengen?" v_. iNeen. Het lag op den rand van het bed." „Waarom is het bed dan zoo overhoop gehaald?" „Waarschijnlijk zochten zij iets," mengde de majoor zich in het gesprek. Zij 'nebben misschien gedacht, dat de arme John geld in zijn matras had. ,Humzeide Carring peinzend. Het ging hier niet om geld, tenminste niet ih de eerste plaats." Waarom zou men anders eeil huisknecht verboor den? Er moet toch een reden voor rijn." „Natuurlijk I En als ik de reden kende, zou waar schijnlijk ook het andere raadsel wel opgelost rijn." De detective bekeek nu den vloer. Niemand was in de bloedplas gestapt Pgze onvoorzichtigheid had men ondanks de haast bij het weg halen van' het lijk niet begagn. Maar wed waren er andere vuile voet sporen op den grond, die bewezen, dat er minsten# twee mannen geweest waren. De nen had overschoenen aan gehad, zoodat "de vorm van zijn afdrukken Heel onduidelijk was. De ander had echter enkele duidelijk^ kenteekenen achtergelaten. Word* vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1921 | | pagina 1