Akemeen Nitiin-
Aimiinit- Laiiiirilai.
Dinsdag 29 November 1921,
64ste Jaargang. No. 6932.
EERSTE BLAD.
Ingezonden Stukken.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
SCHOPPtNi» OMNö.
ia
Reclames.
Matigheid,
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- UltflPVPrS NV V h TH AP M AN fO SpIlflflPH Pri^9 per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- TIëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. no. 20. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
VERGEET DE VOGELS NIET.
Be winter is ingetreden en een slechte tijd ts er
dientenlgavoüigie aangebroken voor onze 'vogels. Hulp
moet er nu wonden verleend, o veral in ons land, iwant
die voig-ela vervullen een belangrijke rol in tde na
ituiur en een aanzienlijke vermindering 'van den vo-
getotanidi kan tv oor onze cultuur (hoogst nsLdeelig wor
den.
Naar isqhiatting kwam in het voorjaar van 1917 de
•helift onizier meezen van kou en ihonfger om- en een der-
gélijk verlies moet tlhans vermeden worden.
Dat kan gemakkelijk, indien er overall voor voed
sel gezorgd wordt. Een eenvoudig eigen 'gemaakt
voedortafeltije, ter hoogte ongeveer van W* Meteir, lokt
al heel spoedig messen, roodborstjes, lijsters, spreeu
wen, eriiz. Kennepzaald', (broodkruim, ge/kookte aard
appels, fijngesneden kaaiskorsten, beenderen en afval
•van viee-ach- en spek, alles wordlt met graagte veror
berd. leder heeft wel iets eetbaars voor onze vogels,
want kieskeurig -zijn izlj allerminst Jn den winter.
Op de bekende vet/bellen, op apennootjes, cDoos
noot, enz., zijn tal van voige-La verzot.
Een ondiep bord met water is ook van groot be
lang., want water is even noodig als voedsel.
Vergeet de vogels niet; Uwe kinderen vinden een
bron rvan voortdurend genot In de voederplaatsen.
Het Hoofdbestuur der Nederatadische Veneenjgtng
tot Bescherming1 van vogels,
Dr .J. BüT/TlIKOEiR, Voorzitter.
Dr. iA E. H. SWAEN, Secr.
O EEN GELD NAAR RUSLAND.
De Daily Eocpreoa heeift in de laatste dagen een
vinnigen veldtocht (geVoeTd tegen ide propaganda van
net Engelsdhe Rjed^de-kinderen-fonds ten behoeve van
die Russische hongerlijders. Haiar argumenten waren
daarbij, dat, zellf® indien de'omvang van den hon.
gersnood. in (Rus/land izoo groot was als beweerd
wordt, wat zij In Wij fel trekt, het nu geen tijd is, om
zooveel gelid uit nEgeland weg! te zenden, waar ook
gebrek wordt geleden. iHet blad heeft dan ook een
vertegenwoordiger na'ar Cornwall gezonden, om ©en
onderzoek in te steilten naar dten nood/ onder da
werklooze mijnwerkers. Verdeer betoogt het, dat er
ln Rusland graan genoeg is. Maar men kan dat niet.
vervoeren, omdat het tegenwoordige regee.ringsatelsel
de vervoermiddelen heeft 'laten vergaan. Hongersnood
in districten van misgewas is niets nieuws in Rus
land. nl vroeger tij/den bestreed1 de tsaristische regee-
rinjg zulk een ramp door levensmiddelen naar de
honjgsrdls'tricten te den, wat ook nu mogelijk >zou zijn
indien de regeering de spoorwegen niet had laten ver
worden. Ook fopochiK't de S o wj et-reg.e>erinig nog over
genoeg goud naar .schatting «over 30 millioen p. s,t
maar zij gebruikt dat bij voorkeur voor bolsjewisti
sche propaguda in Indië en Perzdë, voor, wat Lord
Curzon genoemd heeft: „rechtstreekscha ophitstag
van Indische oproerlingen".
Lord/ Weardale, de voorzitter van het fonds, heeft
hierop geantwoord met aan te bieden dat een ve--
ttgenwoondigier van het Verbond van Couranten/eige
naars «en 'Zelfstandig onderzoek in het hongersnood
jkbiedl zou instellen. Voorts vindt hij dat Engelland
net -zijn groote tradities op het gebied der liefdadig-
hid' niet achter kan blijven iblj Amerika, dat dp
teh genomen heeft om een nxMioem (kinderen ie
veden., bij Frankrijk d/at 6 millioen fins, voor Rus-
mbctiv&roman naar het zweedsch van
s. a. duse.
'HOOFDSTUK IX
Masker No. DL
»Nu schijnt de zaak zich met recht dramatisch te
Afwikkelen," prevelde Carring, tei-wijl hij met den
ttjoor naar buiten vloog.
Anna wilde Juist alles, wat zij jnedegeipaakt had,
ntvoerig vertellen, maar Carring viel tiaar in de rede
net een pa ar korte vragen, door het antwoord waarop
Dij twee belangrijke feiten hoorde*.
Het eerste was, dat het "dienstmeisje vonmiddellijk'
ca haar ontdekking ,van den moord door een man met
een zwart masker in den autogarage opgesloten was;
het tweede, dat zij l$ort 'daarna een auto in de richting
van de stad had hooren wegrijden.
Onmiddellijk maakte Carring daaruit op. dat de moor
dienaar van den huisknecht waarschijnhjK 'in die auto
gevlucht was. Hij riep den majoor toe een oogenblik te
wachten liep hard terug naar de villa.
Daar telefoneerde hij aan twee van g?jn beste helpers,
dat rij zoo gauw mogelijk op hun motorfietsen naar
Stocksund rijden en, wanneer zij 'onderweg een auto
tegenkwamen, ti&e volgen en niet uit het 'oog ver
liezen- moesten.
Be motorfietsen, die de detectiven gebruikten, liepen
dank zij een pas uitgevonden geluiddemper bijna se-
ruiscruoo» .en konden een buitengewone snelheid ont-
wikkelen, waardoor zij zeer geschikt waren ongemerkt
een auto te volgen.
Anna vertelde intusschen den anderen haar griezelige
avonturen. Toen zij zag, dat John's kamer donker was, I
dacht jgj jn den beginne, dat hij èl naar bed was I
gegaan. Op haar herhaald kloppen op de deur volgde
echter geen antwoord'. Steeds harder klopte zij pp de
gesloten deur/ maar vergeefs. Niets was er binnen
te hooren. Overtuigd, dat John uitgegaan was, ging
zij .weer terug, maar keek in het Voorbij loopen door
Johns rasm. Het maanlicht viel precies op den verst
•W 'owdm muu> <m ytf «g vnu boel duidelijk, dat1
land heeft teegieatt&am, bij dien Paus die 1 milloen lire
geschonken heeft, bij (Zweden, dat /een groote Roodo-
Krulsnexpedltie uitgerust heeft en bij vele andere
lajnden, die hullp beloofd hebben. Er is ook reden om
aan te nemen, dia-t de Enigelische regeerlng die reeds
voor 250.000 p.sl voorraden voor Rusland heeft ge
schonken, het werlk van het fonds met de grootste
sympathie beschouwt. Mocht de Daily Express echter
officiéél» verzekeringen (kunnen overbrengen, volgens
welke de Engelsche regeering de behoefte aam steun
ontkent of althans (van meen/tuig Is, dat hij in (dezen
tijd niet verleend moet worden en dat 't ongewenscht
is om het geld buiten Engeland te besteden, don zal
het bestuur van het fonds zonder .aarzeling, zij het
dan met groot leedwezen, in overweging -nemen, zijn
werk te staken. In een repliek verklaart de Daily
Express opnieuw dat het hemd nader is dan de rok
charity begins at (home Zij laat echter het eind
oordeel aan het publiek oVer. Lord Curzon, 'de mi
nister van bu'itenlamdsche zaken, is een van de he
se hermlheeren van het fonds. .Keurt hij het goed,
vraagt zij, dat er in een tijd als deze honderddui
zenden ponden het land uitgezonden worden? Voo-rts
i vestigt het blad er 'de aandacht op, dat sedert verle
den week de advertenties van (het fonds, waarin eerst
gezegd werd dat „meer dan 8 millioen kinderen den
dood voor oogen hebben", na haar veldtocht gewij
zigd 'zijn. Het opschrift luidt nu dat „duizenden kin
deren den dood voor oogen hebben". Ook Nansen zou
tegen den iBerlijnschen correspondent van (het blad
slechts gesproken hebben van „duizenden kinderen"
id/ie -gévaar liepen dezen winter te verhongeren,
VERANDERING GEVANGENISSEN.
CHet Nieuws Agentschap Eastern Service meldt:
Dr. Jamaoka, hoofd van de afdee-ltng gevangenis
wezen! aan het departement van justitie te Tokio,
heeft voorstellen gedaan voor een verandering v-an
het Japamsche gevangeniswezen. Hij vindt het ver
keerd de gevangenten in een uniform te steken en
achter muren van de overige wereld gescheiden te
houden en bovendien aam levenslange gevangenen
te vergunnen den ge'heeien dag te -zitten lezen. Ge
vangenen, die tv oor een aantal jaren -zijm veroordeeld
■moeten 'thans 'zeven uren per dag 'aam nuttige bezig
heid w^den. Dit vindt hij te weinig, izij behóoren (vol
gens hem 12 13 uren per -dog te werken dan zou
den zij de gevangenis (niet zoo'n goed verblijf vin
den zooals thans vaak het getval is. Aan de levens
lange gevangenen moet de lectuur niet meer ver
gund worden, maar zij be/hooren voor goed uit Japan
te worden verbannen naar gevangenen-kolonies, b.v.
naar Karafu'to in Sagalien. 'Zij kunnen daar in be
trekking worden gebracht met de Japansche facto
rijen, zoodot zij- aan vruchtbaren arbeid kunnen
w-orden gezei, löp het oogenblik (behooren volgens
Yamacka 'een duizendtal gevangenen naar de wil
dernissen van -Sagalien te worden veabanmen.
VERLENGING VAN ARBEIDSTIJD.
De correspondent van het /Hbl. te Genève schrijft:
Ook ln- Zfwitserlland is -sprake va/n verlenging van
den arbeidstijd bij de spoorwegen. /Een motie in dien
zin zal spoedig in ide Volksvertegenwoordiging in be
handeling komen.
Een twaalftal afgevaardigden uit die Vakbeweging
had dezer dagen een audiëntie aangevraagd bij den
Federalen Raad) om zich te vergewissen v-am de plan
nen ider regeering. Zij verklaarden geen wijziging
van de 8-uren-wet te zuiden aanvaarden.
De leden van den' /Bondsraad president -Schul-
thess en /Hia/ab, vice-president antwoordden, dat de
toestand' het nemen van tijdelijke maatregelen nood
zakelijk -maakte. -Men overweegt een voprloopige ver
lenging van den -arbeidsduur, maar het is mogelijk,
dat 'zullks -slechts een 'tijdelijke maatregel zal zijn en
dus geen wetswijziging (behoeft plaats te hebben. In
bijzondere omstandigheden -staat de wet vaststelling
van. andere -arbeidsvoorwaarden toe.
DE OORLOGSSCHULDEN.
-De -Daily Express maakt in een telegram uit. New-
Y-ork melding van het gerucht, dat Amerika wêüticiht
een nieuwe intemaltionale -conferentie bij-een zal roe
de stoelen tegen cfen .grond gegooid en ee(n daarvan
heelemaal gebroken was. De schuifladen van de com
mode waren uitgetrokken en, naar het scheen, leeg
gehaald. De spie/gel, die altijd op de commode ge
staan had, las in scherven in een hoek. Alles wees
erop, dat er daar, woest gevochten was, niet het minsi
de hier en daar zichtbare bloedsporen. Verbaasd en
nieuwsgierig liep Anna nu om, 'om door het raam
aan den anderen kant te kjjkem Én daar zag rij tot
haar grooten schrik, dat John in bed lag met rijn
hoofd' voor de helft over den rand heen en een ga
pende wond (in z'n nek. (Hij was vermoord, daar viel
niet aan te .twijfelen. CHoeWel zij 'n onmacht nabij en
half (verdoofd was Ihad zij zich venmand- om in de
villa alarm te slaan. Dan ecj(iter plotseling, als
uit Iden grond opgerezen, eèn man "voor haar met
een zwart masker voor zijn gezicht, waarachter een
paar donkere oogen fonkelden. Hij zag er angstaanjagend
griezelig uit.
„Waar wil Je naar toe?" vroeg hij met een diepe bas
stem die door het masker gedempt en vreemd klonk.
„En wat heb fe hier te maken Is je nieuwsgierigheid
nou bevredigd? Vindt ie dat hier voor een jong meisie
zoo gesdiikt?"
Anna kon van schrik jgeen woord uitbrengen en deed
een poging om langs man heen te ontkomen. Maar
hii pakte haar zoo hard aan haar arm, dat zij een
gil van schrik uitstiet.
„Stilt,, aeide inij drejgend. „Je bent op een hedi
ongelegen oogenblik hier gekomen. Wainnteer je leven
je lier 'is, oeef je geen kik en volg je mij.
Sidderend gehoorzaamde zij, liep op zyn aanwijzing
naar de <Jeur van den garage, die htf open maakte, en
ging op zijn bevel naar binnen.
„Vijf (minuten blijf te binnen," zeide hij. „Goed
verstaan: vijf minutenl Kom je er wrder uit,, dan sta
ik nicl voor je leven in. En dat zou zonde zijln van
zoo'n mooi meisje P'
De laatste woorden zeide hij op heel anderen toon en
zij meende hem achter zijn masker te hooren lachen.
Zij kookte van woede, maar was niet in staat iets te doen.
Zij had den vreemde goed aangekeken en getracht
een paar bijzonderheden in zich op te nemen. Hij was
heelemaal in het zwart gekleed'. De kraag van zijn jas
was hoog opgeslagen en een slappe, groote hoed) zoo
diep ,in zijn gezicht getrokken, dat zij absoluut niets
van zijn -haar had kunnen -zien. Het masker bedeikte
zijn gezicht tot over de kin.
Tóen Anna zoo ver met haar verhaal gekomen was,
pen, die tien doel zou hebben ito be<r-aai(Magen -over
-een/ 'vermindering1 van die ooriLogsschuld aiau- Ame
rika met de helft.
(De Diaily Chronicle heeft een telegram uit Washing
ton, dat het denkbeeld -om komende jaar een finan-
cieelie -en e-oo/nomi/sdh-e conferentie te Parijs -of Lon
den te houden, (veld wint. DuitschflOnd zou daar -uit-
genoodigd worden, Indien het de betaling van de
schadevergoeding tot dat tijdstip v-oobtaet
MODERNE SCHOLIEREN.
Men schrijft aan de N. R. Ct uit "Frankfort a. M.
Mjjn zoon Hans in nu al 11 jaar. Een alleraardigst^
jongen, nog volkomen kind Hij zit in de 3e klas van
t gymnasiumj de Quarta. Menig ouder verwondert zien
er misschien over, dat zulke jonge broekj/es al op 't
gymnasium gaan, maar bier in Duitschland kiezen da
kinderen reeds na 3 jaren. Dan zijn ze door die z.g.
jVorschuie" heen en gaan naar gymnasium of burger-
schooi
Na de revulutie kregen we hier, zooals men weet hét
tijdperk der „raden". Een raad van vijf aan 't hoofd
der republiek, soldatenraden, arbeidersraden, ambtenaars-
raden, kunstenaarsraden, enz. Die werkten op eens alle
maal zoo goed-, dat ook schoolraden ingevoerd moesten
worden. In de bewaarscholen scheen men het niet nood
zakelijk te vinden, ook hiet ln de Vorschule dus
w-erd met die eerste klas van jh©t gymnasium begonnen.
De heeren zijn 9 jaar oud als ze hier hun" intrede
doen. Zij rijn dan door de wet Terplicht (in ernst I)
een .Sprecher" te kiezen, die tot taak heeft de bezwa
ren der leerlingen aan den onderwijzer mede te deèlen.
Deze Sprecher' moet ie^etr Half jaar opnieuw gokozejn
worden. De vorige moet, of hij goed was of niet, voor
een ander plaats maken
Gisteravond kwamen we onder 't avondeten met Hamij
over rijn ervaringen^ die hij als Sprecher opgedaan had,
te spreken, met het gevolg, dat we meer gelachen dan
gegeten hebben. Eerst hebben we nog geprobeerd ernr
stig te blijven, maar hem alotte ging 't niet meer het
glimlachen werd lachen, het lachten proesten Hans
deed natuurlijk mee we hadden (een prachtigen Zondag
Hans vertelde:
De vorige week had een .leeraar (we spreken hier van
(Studienrat) snaar ae meening der leerlingen te Viepi
huiswerk opgegeven. De klas, bestaande uit 20 jongens,
v$>nd dat het noog tijd werd, dat do Sprecher daartegen
eens optrad, zoodat Hans opdracht kreeg om den leeraar
mede te deelen% dat de klas vond dat hij te ,ye|el had
opgegeven. Hans stond! dus op, stak zijn vinger iij
da hoogte en deelde de meening der Heeren (11
jaar Imedte. 't Gevolg was...., dat Hans een draai om
rijn ooren kreeg? Heelemaal niet. De Studienrat vond het
eigenlijk ook een beetje veel en verminderde net werk
met de helft. Dus een prachtig succes, dat tot havol-
ging der methode moest verleiden. Toen dan ook de
vorige week een ander leeraar de klas weer èens met
een goede portie huiswerk bedacht, wilde de klas weer
protesteeren, Maar ditmaal had Hans er niet veel zin
m omdat het nu een veel strenger man betrof dan de
vorige maal. Maar de klas had ploed geproefd en Hans
moest er aan gelooven. Als hij 't niet deed, werd hem
een pak slaag beloofd/. Dus stond Hans weer op en
toen hjj op ,de minzame vraag /vat hij wilde T>nder
groote spanning van het jonge publiek dé vraag om
minder huiswerk deed, zat hij een oogenblik later met
een beeft e sut hoofd weer in gjn bank en hoorde niog
zoo halt, dat hem als hij nog^eens zoo iets durfde
uithalen, een uur nableven en een slecht cijfer voor
gedrag wachtte.
Is deze instedlling van schoolraden niet zeer op
voedend?
T REINDIEVEN
Men meldt: Van reizigera uit Duitschland verne
men we, dat er ide-ze-r 'dagen- /te iHannaver -in een trein
voor 'Nedeirlanld twee „rechercheurs'1 Instapten om de
bagage dier .passagiers te controleeren. V-er-schilltendie
koffer-s en andere reisbenooddgidhoden werden ge
ïnspecteerd en naar het voorste gedeelte van den
trein gebracht, om, zoo heet-te het, de (visitatie aan de
grens gemakkelijker le maken. Toen (bij 'ecu volgend
station ide trein stil -hield,» «otóhten verscMUendje r-el-
kwam Carring terug en viel tiaar in de rede:
„H-eb je ook gezien, of 'het masker ook over do
ooren liep?,
„Neen, het had den vorm van een gewoon carnavals-
masker. Het sloot Ylak bii die ooren en werd vastge
houden door elastieke banden."
Waarom vraagt u naar zoo'n bijzonderheid?'' Vro«g
de majoor.
„Juist de bijzonderheden zijn het belangrijkst," ver
zekerde Carring „.Soms (breniglt 'n schijnbaar niets be
teekenend-e kleine bijzonderheid je op het goedé spoor.
En in dit geval is de beantwoording van mijn- vraag
beslissend "voor het 'feit of deze man dezelfde was
als die zich bij u verborgen heeft."
„En ïs da/t hét geval?"
„Neen. Het is dus masker No. II. Zij schijnen paars
gewijze te werken."
Anna ging nu verder met haar verhaaL
Toen de gemaskerde de deur achter haar gesloten
had, en zij alleen in den donkeren garage was, maakte
een onoverwinnelijke angst zich van haar meester. Be
vend liet rif ;rich op de treeplank van de Scania Vabis
vallen en luisterde met de uiterste inspanning naai;
•ieder geluid. Zij hoorde deuren toeslaan, meubelen ver
zetten en ten slotte het snorren van een auto. Dan
werd het stil
Haar nieuwsgierigheid streed met haar" angst. De
laatste behield echter de overhand. Na een poosje sloop
zij naar buiten en liep zoo hard als zij loopen kon
naar de villa.
De majoor gat nu lucht aan zijn verdriet, dat de
beste huisknecht, dien hij ooit genad had, Hem zoo
plotseling door een ruwe hand," ontrukt was. Met een
traan tin het oog zeide hij, dat John zeker op zijn
post gestorven was, toen hij trachtte zijn meester tegen
schurken te verdedigen.
Carring, ^ie den majoor scherp opnam, had den in
druk, dat dit verdriet niet echt gemeend was. Hij schreef
in zijn notitieboekje:
,De majoor treurt met rijn lippen over zijn knecht,
maar in zijn jhart is hij blij. Waarom?"
Inmiddels was men bij de deur van John's kamer ge
komen. Onderweg zag Carring duidelijke bewijzen, dat
men een zwaar voorwerp over het met kiezelzand
bedekte gedeelte der binnenplaats gesleept had. Boven
dien veel voetsporen, die echter van elkaar liepen en
te Verward waren, om een aa nknoqpirigs punt te geven.
opgewektheid, friaache dudht, geregelde gewoonten,
de noodige rust en slaap, lichaamsbeweging en een
•zorgzame -ieefwijee, is walt de natuur vraagt om uw
(lichaam dm (go ©die conditie, -uw nieren gezond, en uw
gestel vrij vam urinezuur te houden.
Hebt gij er ooit aan gedacht, dot uw pijn in den
rug, (hoofdpijn, urtnekwalen en waterzuchtige «wel
lingen een gewolg (kunnen izijn van uw leefwijze?
Ta zwaar eten, het voortdurend gebruik vam al-s
cohol, te veel rooken, het zich te weimig beschermen
tegen het klimaat, onmatigheid, en (het te weinig zoe
ken -van geao-nde odtepamning en trust, zullen onge
twijfeld de mieren mettertijd verzwakken. (En dan
koanti de Last.
Rugpijn, hoofdpijn, urtoestoorndesen, wateiwichü-
ge zwellingen, miergruis, on Iduize'LügJheid! zijn ver-
schijmselen 'Van' 'to veel Urimtefzai/ur im het bloéd en ©r
bestaat gewaar voor nier- on blaasontsteking en en-
geneesliijke nierziekten.
Matig eerst die verkeerd)© gewoonten <ra sta dan de
verzwakte nieren bij -door een degelijke kuur met
Foeter'® Riugpijm -Nieren Pillen. (Deze werken niet op
de ingewanden, doch zijn een betrouwbaar en T«fUg
niergenecmidde 1 cuxder alle omgtnadijib eden.
Die echte Foeter'» Rugpijn Nier emPlUen, vooraten
van de hamdteekeriln» Vcm Jisjme» Poster op het eti
ket, zijn te Behagen verkrijgbaar bij de bekend» dro
gisten k 11.75 per dood.
ziiger-s naar de (verblijfplaate humoer bage&e, echter
te vergeefs: de koffers waren mét hum inhoud ver
dwenen, alsmede de andere goederen, waaronder (heel
w-at pelówaren. Eerst rnu kwam men tot de -ontdek
king, -dat hier een paar trein/dieven hum slag (had
den geslagen.
EEN BRAND TE LONDEN.
'Domdierd-agmiddag brak plotseMm® bcramdl uit dm een
groot gebouw, stoomde in Norfolk Street, en waarin
ongeveer 500 klerken en meisjes werkzaam waren. De
brand ontstond op de tweede verdieping in het kan
toor der „Westinghouse Iml -Edectrio Co", en hoewel
die beiwaker» en lift/mammen hét vuur mét ötrailen op
standpijpen- en met emmers water trachtten te (blus-
schen, gelukte zulks niet. Be vlammen verspreidden
zich -zóó snel door liftkoker en langs de trappen, dat
die kantoorbedienden -zich moesten spo-etden maar -het
dak en tv-an door, vaak met groote moeite, langs de
brandladders der kuniiddets aangerukte brandweer
moesten- redden. Zij (hadden geen van allen tijd gehad
hoeden, J-assen otf mantels -te redden. Een groote me
nigte ln de straat aanschouwde het reJjdiingsrwetrk.
KLEI ALS VOEDSEL.
,In mijn vestzak heb ik een klompje blauwe kled
en ip denk het nu en dam aam diners voor den dag te
halen, om mijzelf en anderen te herinneren aan -dé mén^
schen, die ik de laatste dagen in Rusland heb ontmoet,
waar zij aan tafels van kale planken zitten", zoo Bchrijft
Sir Philip Gibbs uit Kazan, in het Russische hon-
gersmoodgebied; aan de „Dadly Chmonidl-e."
Deze klei is afkomstig van een heuvel bij' een plaats,
genaamd Bitijarsk, niet ver van de Wolga-oeveÉrs-, en
wordit verkocht voor 500 roebel liet pond, ongeveer het
zestigste deel van een ton.
Be vrouw, die haar mij gaf, hield me een handjevol
voor en weende erbij. Ik durfde niet meer 'dan een
klein stukje nemen, want met deze kled hield zy zich
zeJf èn "haar kinderen nog een poosje in leven.
Duizenden menschen in het hongergebied slikken dit
goedje om zich zelf het gevoel te gerven, gevuld 'te
woraèn, hoewel ten koste van vreeselijke inwèndigö
pijnen. In sommige boerenhuizen die ik bezocht was
geen ander voedsel -clan dieza handvol harde klei en èem
pot met appdboombladorcn, die tot poeder gemalen
waren als een soort meel, In één huis was dat er zelfs
niet. Er was niets dan een Russisch gezin, dat stierf
van dien honger on dichter aan den dood toe was dan
allo buren.
Verscheid/ene njenschen moesten herhaaldelijk tuische®
in de haag
de kamer van John en het l^ioe hekje
hoen en weer jgeloopen zijn. Tusschen al die ondui
delijke, waarschijnlijk met overschoenen gemaakte voet
afdrukken bevonden zich in het kiezelpad twee „vrijwel
gelijk loopende groeven, welke heel goed afkomstig rijh
konden van de na-sleurende voelen van een doode, -dia
over den weg gesleept was.
Toen Carring in de kamer kwam, was hij door de
gedane ontdekking heelemaal niet verwonderd over het
ïeat, dat de vermoorde (h uisknecht verdwenen was.
Op ,den grond naast het bed lag een.groote plas bloed.
Kussens en lakens zaten ook vol bloed, de peluwen
waren door elkaar gegooid.
„/Hoe -la® de vermoorde, teen je hein zag?" vroeg
Carring aan het kamermeisje.
„Hij lag, zooals ik. al gezegd heb. met zijn hoofd
voor de helft over dén rand .van het oei"
„Dat weet ik. Maar ik bedoel of hij onder de sprei
lag --en uitgekleed was of.....
„Neen," viel Anna hem in de rede, „hij" droeg zijn
Zondagscho livrei en lag op de sprei.
j,Dus ze hadden het bed niet zoo door elkaar behoe
ven te gooien, om hem eruit to krijgen?"
..Neen, heelemaal niet"
„Ook piet, als men groote haast had om het lijk
weg te brengen?" v_.
iNeen. Het lag op den rand van het bed."
„Waarom is het bed dan zoo overhoop gehaald?"
„Waarschijnlijk zochten zij iets," mengde de majoor
zich in het gesprek. Zij 'nebben misschien gedacht,
dat de arme John geld in zijn matras had.
,Humzeide Carring peinzend. Het ging hier niet
om geld, tenminste niet ih de eerste plaats."
Waarom zou men anders eeil huisknecht verboor
den? Er moet toch een reden voor rijn."
„Natuurlijk I En als ik de reden kende, zou waar
schijnlijk ook het andere raadsel wel opgelost rijn."
De detective bekeek nu den vloer. Niemand was
in de bloedplas gestapt Pgze onvoorzichtigheid had
men ondanks de haast bij het weg halen van' het lijk
niet begagn. Maar wed waren er andere vuile voet
sporen op den grond, die bewezen, dat er minsten#
twee mannen geweest waren. De nen had overschoenen
aan gehad, zoodat "de vorm van zijn afdrukken Heel
onduidelijk was. De ander had echter enkele duidelijk^
kenteekenen achtergelaten.
Word* vervolgd.