Alieitti Nieuis-
Dinsdag 13 December 1921.
64ste Jaargang. No. 6940.
Uitgeversi N.V. v.h. TKAPMAN Co, Schagen.
EERSTE BLAD.
Abonnementsgelden.
vóór 1 Januari
Parijs gezien door een Engelscben
Correspondent.
T
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAEER
C0S1AHT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
P0STREKEN1N0 No. 23330. INT. TELEF. no. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTRN-
TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Aan onze lezers buiten de gemeente Schagen doen
wij het verzoek de abonnementsgelden over het
vferde kwartaal ten bedrag evan 11.65 (voor cou
rant mot Zondagsblad 12.38)
over te maken per poatwlwel of n(var te laten echiij-
ven op oflize postrekening Nol 23330.
De laatste manier van vereffening raden wil ten
reerete aan, daar dit alechts 5 cents kost; formu
lieren zijn aan alle postkantoren een halven cent
verkrijgbaar. Per pootwtoael daarentegen zijn da
kanten 10.10.
Na genoemden datnm wordt beschikt mat 10.11
verhooglng. Toazadden te dus vonxdeellgl
Voor alle abomné'a, die gewekte rijn het conranten-
geld aan waa Agenten (de plaatselijke kantoorhou
ders) te betalen, geldt dit verzoek niet.
DE ADMINISTRATIE.
Gisteren om XI uur vertrok Ik van het Victoria Sta
tion te Londen met den express naar Dover. Wat Is in
Engeland de zaak 'toch altijd goed geregeld. Wanneer je
door de contröle gaat, .waar je 'meteen je kaart krijgt,
waarmedo je ïn Dover aan boord toegelaten zult wor
den, tan je niet meer terug. Om natuurlek fraude
mot .ije bootkaart tegen te gaan. Maar binnen de con
tröle vindt ge alles wat 'er m een station te vinden is,
dus er is geen behoefte om weer terug te gaan.
Verder stonden er twee treinen klaar, de II uur
trein en één yoortrein. Soms loopen ér 4 treinen in
het geheel. Dat hangt van het aantal passagiers af.
Ik behoef u zeker niet te zeggen, dat de eet wagen»
van de treinen keurig waren.
Overigens kon men, biet le klasse-kaartjes nog met den
voortrein gaan en in een luxe (Pufmann) wagen zitten,
Ik had op aanraden van mijn Engelsche vrienden, 26
klasse trein en Je klasse boot genomen. Ik was vroeg
aan het station, kreeg tnijh kaartje jen spaarde aldus
1.14 op jiot retour van 6.19 le klasse Londenj-
Farijs en vond zonder moeite oen hoekplaatsje aan het
raam In den 11 uur-trein. Over het algemeen waren
er niet veel plaatsen gereserveerd.
Precies op fljd vertrok de voortrein en 6 minuten
later wij.
Wij spoorden door het beeldige graafschap Kent en
daarna nog even langs de kust tof Dover. Inmiddels
had ik in den eetwagen een uitstekenden lunch.
In Dover liep men een klein stuk perron en daar
was de brug naar de boot De aparta, biuettcn afgegeven/
011 Je stond .boven op het dek van don mooien Balonboot
„Maid of Orlelans' ,die ons in. 70 minuten naar h&
station te Galais zou brengen.
Een vriendelijk zeeman vroeg, ot ik ean stoel wilde
hebbenden zorgde prachtig voor mij. Ik'gat hem een
'"oitje, dat hij zeer dankbaar aannam, met de woor-
q. „u behoeft anders aiejs t© geven, we ri'n er voor
behulpzaam te zijn."
Gelieve dit oven goed te noteerén. Dit was Engéland.
Do boot vertrok precies op tijd en wij Heten Dover,
dat mooi gelegen is op en tón de witte krijtrotsen,
die prachtig afsteken tegen dó kleuren van zee en
lucht, Spoedig achter ons. Nog ver konden wij het oude
Kasteel van Dover zien, dat uit den tijd van Willém
den Veroveraar dagteekent en waar de officieéle woon
plaats is van den Gouverneur der Cinque Ports, de vijf
belangrijke havens uit dien tijd, hier aan de kust,
waarvan er Sommigen, waaronder Rye, geheel verzand
zijn
Wellicht waren we maar 25 minuten omringd door
water, lucht en nevel, toe(n zageln wij de Franschei
kust reeds
De boot draaide vóór do haven en voer achterste
voren \$e haven binnen.
Er was even jjuaestie, waar de brug uit te leggen, op
het bovendek, waarvoor alles in orde gemaakt was of
beneden. Het werd beneden en dat gaf even moeilijk
heden voor de passagiers.
Ik was er nog ,al Vlug af èu dit was noodig.
Dat had ik begrepen, ornaat een paar dames, waar
mede lïk kennis had gemaakt, nadat zij juist een
zware handtasch op mijn verdekt opgestelde hoed wil
den zetten, mij vertelden, dat zij plaatsen hadden laten
reserveeren, omdat dit in Frankrijk noodig was. Zij
gingon den winter doorbrengen in St. Jeon de Luz,
den.
u
gelschen, die fiet heel goed betalen kuftnén, zijn.
Enun ik was dus gauw bij de douanen, ik had maar
een handtasch te laten inspecteerena en ik de vrouwe
lijke douanen mét West-Fries chen trouw in ue oogen
en na plechtig verklaard te hebben, dat ik geen tabak
m] mij had, omdat ik niet rook. .en geen' spiritualiën
omdat Bruin dat niet kan trekken, werd ïk ambtelijk
goedgekeurd.
Aan den trein gekomen sprong een jeugdige functi
onaris op mij -af, sprak Engelsch tegen mij, nam mijn
ias en handtasch af en rende met mij, nadat nn genoórd
had, dat ik niet gereserveerd, had, den trem langs,
duwde mij "in een le klasse, luid roepende tegen een
onzichtbaren functionaris in den trein, dat ik een vrachtje
le klas was en er voor mij gezorgd moest worden.
ik zette al njjjn lichamelijk gewicht ia schterwaarisch©
beweging in actie ten eiüde mijn duwenden ieugdfgén
assistent en mijzelt weer op het perron terug te wer-
wüüS!» hegreep, dat er .geen kostbaren tijd verloren
mocht gaan,
Ik heb 2e klas, deelde ik mijn vriend mede, toen
w« weer op het perron stonden.
Nieuwe harddraver^ Baar kant, waar vandéén wt
gekomen waren.
Ga hier binnenj loop doorv tot Je een plaats "Vindt
zonder nummertje en verder ook onbezet en vertoon jV
zoodra het gelukt is, want andere moet n we verder
zien
Het advies was goed. Ik vond een piairs en ga» n^jn
adviseur het 2 shillingstuk, dat de kleinste munt was,
die ik behalve een penny in mijn zak uad
Ziezoo ik zat. Maar dat konden 80 pCt van de rei
zigers niet 'zeggen. Zelfs .da .reizigers .met besproken
plaatsen konden uit de onleesbare nummers op hun
kaartje en. on de labals aan de plaatsen, mei wijs
worden. Ik begon mij érg thuis te gevoeTen, begon
goeden raad te geven, hielp cijfers lezen, auwae te
zamen met passagiers en kruiers andere passagiers en
kruiers, die van de andere kant den corridor inkwamen,
terug. Ik snoot met een zeker welbehagen dqn ah
schuwelijken luent van knoflook op. Ik haa dit in geen
9 Jaar geroken en nu rook eijse kruier er alferhartoujkst
naar. Och wat heerlijk om weer eens in Frankrijk
te zijn.
Er was eene onbeschrijflijke verwarring, eene verwar
ring, zooals ik bok, omdat 'ik in geen 9 jaar in
Frankrijk geweest was, 9 jaar had moeten missen).
Maar daarbij geen gebrek aan goed -humeur, aan
beleefdheid en geestige opmerkingën.
In nnjn coupé namen wij tenslotte 2 dames en ©en
kindje, alhoewel geheel overcompleet, op. Drie Engel-
sche heeren en ik schikten een beétie m, zorgdèn
voor de bagage der dames, grootmoeder, moeder en
kleinkind, en zoo zaten wij.
Ik kreeg toen we allen gezeten waren béhoefte om
het woord te voeren en deed dat Ik vertelde, hoe gé
lukkig ik mij weer voelde in dat zalige Frankrijk
met die zalige verwarring. Ik vertelde, hoe mijn vad©r.
toen hij mij als Jongen mijn eerste reis Kei maken aj
zeide: „Kijk eens, nu komen we qp onze reis in
Frankrijk, daar moet Je vooral voorzichtig zijn, wanjf
daar is eene hopelooze verwarring, maar ie zult het
fcr heerlijk vinden. Dan gaan we naar Dfuitschland, daar
'is alles .precies in orde, maar het is er hopeloos ver
velend."
Ik ben het daar altijd roerend me© eens geweest.
Ik wees er meed» op, hoe ondanks die verwarring, alles
terecht komt en iedereen goed gehumêurd was en dat
Juist die verwarringen daarna die ontwarring een intens-
genoeghjke, echt Fransche atmosfeer geeft.
Voor mij, nu ik zoo aan Engeland gewend boa,
was het aankomen aan het Gare du Nord te Parijs,
wel even vreemd.
In Engeland val Je op het station om zoo te zeggen
uit den trein, hetzij 'in een taxi, of in een UndergroimJ
trein of in een bus.
De geheele trein langs staan er kruiers, alles gaat
precies geregeld. 1
Hier in Parijs kwamen de kruiers aam toen do
brein binnen was en maakten het ons, andere passa
giers, bijna onmogelijk te loopen, zoo bonsten zij tegen
den stroom in.
Buiten stonden een Hij lieden, die er als bandieten
uitzagen. Een greep naar mijn bagage, met de vraag ol ik
een taxi wilde. Nu weet ik van ouas precies, waar die
taxi's staan, dus dankte voor hulp. De bandiet ant
woordde iets in j^jn baard. Even later begreep ik
dat antwoord. Er stonden wel 30 taxi's. Maar geen een
wilde mij nemen. Zij' waren, alleen gereserveerd.
Door de autobandieten natuurlijk.
Dat is een nieuwe truc. Die was er vóór den oorlog
niet
Enfin, nu weet ik het voor het vervolg en koop later
mïfn rust voor een fooitje van een autobandiet
Nu nam ik een „aapjeen reed met zulk een ouder-
wetsch vehikel naar mijn faoteL
Onderweg viel mij op, dat de Ville Lumièr© zoo don
ker is. Londen is veel vroolijker verlicht 's avonds.
In het hotel wachtte mij eene verrassing. De lift-
porlier en ik herkenden elkaar onmiddellijk. Negen Jaaf
waren verloopen en inmiddels is de man in den
oorlog geweest en werd hij 2 maai gewond.
Ik ben dankbaar voor het compliment dat ik weinig
veranderd ben en zal het bij de fooi behoorlijk waar-
deeren.
Vandaag heb ik gewandeld. Wat een verschil met
Londen. Ik ben door den Jardin des Tuileries naar den
Pont Solférino, toén langs de Guei d'Orsev en het
paleis van den Minister van Buitenlandscne Zaken,
net voormalige -paleis fiei< Prinsen van Salm-Salm
geloopen. Vervolgens langs het Gare d'Orléans, langs
die leuke boekenstalletjes aan de Seme-oéver naar den
Pont RoyaL Daarover naar bet Louvre en zoo langs bet
mooie standbeeld van Jeanne d'Arc naar dé Rue Rivob
en naar het HoteL i
Wat een verschil met Londen. Oim te beginnen üs d©
Zuid-oever der Theems door leelijke fabriekén én pak
huizen totaal bedorven en is alleen de Noordelijke oever
groots ch.
Wat een verschil in de gebouwen. Aan de Theemis-
oever de vooral forsch en correct aandoende EngeJscbe
gebouwen als Somerset House of House of Parliament,
aan de Sieine behalve dan het Paleis van de Guai d'Orsay
het Gare d'Orléans, o.a. de gebouwen van het Louvre.
Wat een heerlijke vlugge architectuur en toch ook Vat
«on grootsche schoonheid. Daarbij Jiet voorplein niet de
mooie triomphboog en het prachtige Standbeeld van
Gambetta. Een standbeeld, zoo echt Fransch, Je krijgt
lust Je mouwen pp tejstroopen, Je hoort de muziek reeds,
die Je roept om te volgen, om te streden voor recht ©n
vrijheid.
De man met de tamme musschen was natuurlijk aan
het werk. Het is leuk te zien, hoe zij handig de krui
mels in de lucht opvangen en den man overal volgen.
Maar lezeressen en lezers, ik heb het gévoél, dat
he<t een wonder is,' dat ik nog leef. Wat een Janboel
is het te Parijs op straat. Hiët is feitelijk 'de weerklank
van den FranJschcn volksgeestIndividualisme. Ieder
een moet maar zelf opletten, hoe hjj over de straat komt.
Het Hijdt maar .allemaal met een snelheid alsof men
alleen op den weg isA Geen politie-agent voor het
verkeer te reeeflen. Er staat soms wel een. politie
agent, maar blijkbaar om toe te zien, dat straks de
stukken en brokken netjes b(j elkaar geveegd zuilèn
worden.
Je wacht tot er een gaping in de met razende snelheid
rijdende auto's ïs, neemt dab de beenen en ondé!
het "uitspreken van een schiet-gebedje, kom ie naar
den overkant.
Wat een verschil met Londen.
Ik voor mij prefereer het verkeer ïn Londen. In
Parijs rijden alle auto's en bussen .veef te snei en'
mei te voei Rntövjnüte^, Sa Londoa boort men bijna
nooit toeteren. In Parijs toeteren ze als razend. Ik h©b
gisteren een poos yoor het Café de Ia Paix gezeten. Dat
is toch een buitengewoon amusante manier om* van hei.
straatleven te genieten. Dat mist Londen absoluut en is
voor een vreemdeling in Londen een groot gemis. Als
je in Parijs wat tijd over hebt, dan is zoo'n halfuurtje
zitten (kijk/en naar bet straatleven ©en alleraardigste
tijdpasseering.
De zedelijkheid Is In Parijs nog even groot of gering
ais vroeger. Typisch verschil tusscfaen Engelsen© &nl
Fransche soldaten viel mij op. Twee Fransch© soldaten
liepen met een meisje opde Place tt 1'Opéra. Een
haa zijn arm om het middel van het meisje. Buiten/
gewoon innig in Jfet publiek. Voor het café de Ia Paix zat
een meneer mét zijn arm om! den hals van zijn buur
vrouw. Dingen, die Je Sn ons heerlijk hypocritische!
Engeland ijjet ziet Toch omhelzen ze elkaar daar pok.
Maar als er niemand bij is. Ik 'ben meer voor de 'En-
gelsche mode l Honi soit qui ipal y pense.
In het Vandeville theatre heb ik een stuk gezréa:
„Papa", alleraardigst Fransch stuk, onvertaalbaar. Vlottle
zinnen, vlotte grappen en woordspelingen.J vlot gezegd en
gesproken. Acteurs en actrices zagen, er uit, zoo dat ze
de wonderlijke situatie waarschijnlijk maken. Dat moot
ook, anders is het stuk onmogelijk.
Bepaald hinderlijk was Jiet fooitjes gejaag in den-
schouwburg. Ik gaf wat aan de vestiaire en het fooitje
werd toen onmiddellijk zoo, dat Ik het hooren kon. aan
critiek onderworpen
Nu was er geen prijs bepaald voer het bewaren
van 'kleeren, men liet het over. In dat geval is kritiek
onjuist, zonder natuurlijk In discussie te brengen, dat
de Kritiek ongepast was.
Ik ben zeker niet gierig, maar nu spijt het mij nog,
dat ik iets gegeven heb.
Achter me hoorde ik Engelsch. spraken, ik zou bijna
zeggen met een Engelsche acpent
Het was een bekend Hollander met ajjne vrouw.
Durfden klaarblijkelijk geen Hollandsche spreken. Ik
heb mii toen ook maar op een afstand gehouden.
|Blijkbaar bang, dat Holiandsch vóór Duitseü aai
aangezien worden. Mijn hemel, dacht ik. is dat in
Frankrijk noodig. Ik wilde jdö dame en heer beiden
op.leeftijd niet onaangenaam, zijn en bleef dan met
"elf en mijn Hoilaiiitd^cji op, eon afetand.
zou het te gek hebben gevonden Engelsch .te
In Engeland Opreken wij "Hollanders, waar we zijn,
altijd Holiandsch, ik verloochen mijn vaderland nooit
ai mopper ik in mijne artikelen wel eens 'op mijn
lieve vaaeriand en heb nog nooit in Engeland iets
anders dan sympathie ondervonden.
Wel drommel ik heb geen handel gedreven met de
Duitschers. Ik neb niets gedaan wat de neutraliteit
van mijn vaderland kon schenden, hoe anti-Duitsah,
ik, anti-militairist 9<?k beij, ik verfoei ieder, de ons
land uit winstbejag elk 'oogenblik in oorlogsgevaar ge
bracht hebben en kan mij daarom de redevoeringen van
Bolland zeer -wel (Verklaren, maar ik g|a mijn geboorteland
niet verloochenen.
Zelfs indien "hal] zou. laten naturadseeren tot
Engelschman, zou ik ej" \rots op "blijven in Nederland
te zijn geboren.
Wil njjen mij (jaarom in .Frankrijk uitschelden of
afranselen tant pis pour les Franjais.
Ik ben er met voor de neutraliteit van een volk te
onderschatten, of te nfegeea^n en vind het inzenden
van vliegmacnines onder .den naam Fokker, getuige van
zeer weinig goeden smaak bij cte Nedar(an<dsche in
zenders.
Daar kleeft te veel Fransch bloed aan dien naam
Fokker.
Nu weet ik Vel, dat "Fokker in Engeland andejrs
behandeld zou rijn, maar de EhgeLschman aeeft een
geheel andere mentaliteit
De Franschman is nu eenmaal kleinzielig. Ais ©r één
volk dit moest weten, dan is het Juist het Nederlanidsche
Volk, dat, wellicht door veei Franschen invloed, ook erg
kleinzielig is. Daarom \is die Fokker-geschiedenis te
betreuren. Wij gaan, wat goeden smaak betreft, wel zeer
achteruit
Maar ook 'de Franschen hebben ziah door hunne
houding geblameerd. Doch zoo is de Franschman jrn
eenmaal
Ik heb nu al zoo lang met Engelschen omgegaan,
die in den oorlog gevochten hebben, sommigen van
het begin af Aan. Zij spreken nooit over den oorlog.
Toch zijn er bij, die sedert een been missen, ot een
oog of gegasd zijn. Hier in F^nkrijk spraken de Fran
schen dadelijk "met npj over oen oorlog .en wei op een
manier alsof het een,Joüetje" geweest was. Ik wéét
heel goed, dat ze het niet 'zoo bedoelen. Daar rit
achter die luchthartige woorden veel meer dan men op
pervlakkig zou denken.
De Franschman heeft zooveel 'goeds en is vzoo grap
pig, met al rijn fouten.
Toch ben ik weer blij naar Engeland terug te gaan.
Die Engelsch sprekende Hollanders achter mij, hebben
mij bewezen, dat er in Frankrijk geen plaats voor mij is.
Ik zou hier waarschijnlijk niet aarden, want al denkt
iedereen in Frankrijk blijkbaar, dat ik een Engelsch-
man ben, dat ben ik niet en als ik morgen hier een
Hollander tref spreek ik Holiandsch. krijg ik "dan een
pak slaag, dan zal ik wef weer troost vinden bij .ïhijn
Engelsche vrienden. Die rijn niet 'zoo kleingeestig.
Een Engelschmain heeft eens .gezegd„Wij "Engel
schen weten heel goed, dat wij niet beter zijn dafl
de rest der menschneid, maar wij hebben het jjeluk te
doen alsof we beter rijn."
Denk eens over die philosophie na en als ge het
eoed begrijpt, begrijpt ge meteen, waarom uw ohderv
danige correspondent zoo graag in Engeland is.
10TO gulden stond, in het vestzakje te verstoppen,
Eerst «wilde de vrouw (het papiertje In de kachel
gooien, maan- toedacht -zich. bekeek het nog eens van
alle kanten en las: Betaalt aan toonder een duizend
gulden.
Kom, dacht ize, vanavond komt mijn iman «thuis,
Ik izal het «een«s laten trien en vragen «wat hij hier van
denkt.
De man kwam- thuis en «werd met ide vondst van
«het zonderlinge (papier dn (kennis gierieild. Maar -ook
vader had nboÜ -een bankhdUet van f 1000 gezien.
Hij las de voorzijde van het papier, draaide het om
en zag den rooden trug-
vrouw vegt hij, in heb gever vijf én twintig
gulden, dan «dit ding. (Maar weet je wat, morgen
ochtend zal ik het boer Kruithof laten rien en vra
gen wat hij er van denkt.
Den volgenden morgen komt de arbeider in ge
sprek met den boer en zeigt zoo gekscherend weg:
„Boer, ik ben van plan dezen winter nog een koe
tje te knopen en een paar vaikens".
„Maar", zegt de boer, „van welk gelid!"
„O", zegt de aribeflder, „ik Ibetót ook wel .f 1000".
„Jij f 1000? Kerel je bent niet goed".
..Nu", zegt hij, kijk eens hier."
„Hè! Wa? Jij f 1000. Kerel, hoe kom je daaraan
De boer wist niet, hoe >of hij h'et met zijiii «arbeider
-had.
„Maar heuiach, boer, dis het echt? Ia het goed?"'
„Natuurlijk! Kom, ga mee bij mij in huis".
Boer Kruithof, die zulke roodie ruggen wel kent,
baalde een zelfde biljet te voorschijn en zeide: „Nu,
kan je nog verschil zien?"
,Jk niet", was het antwoord.
Dié etrbeider vertelde nu, boe het lm zijn bezit was
gekomen.
Boer zeide: ,JHet is «uw eigendom, zuinig leven
hoor. Het is «een gouden vest, dat Je gekocht heb*
voor f2."
Het d-uu«rde niet lang, «of Kees de koopman hoor
de het verhaal van het gouden «vest. (Daar komt
Kees biji den arbeider.
„Wat hoor ik vertellen? Dat in het Ve«t een' bank
biljet van 11000 zat?"
„Ja", zei de arbeider, dlat is waarl"
Kees wierp dit gauw op een samendeelen.
„Geef mij d«an maar f500 en jij de andere helft.
Want als de politie dit hoort, zou ie hét misachten
moeten afgeven.
Geen haar op het hoofd van den' arbeider, «dat er
over dacht Kees het gevraagde te geven.
De arbeider kreeg den raad van den boer om er
met den burgemeester oVer te spreken.
Terstond garf de man hieraian gevolg. Hij vertelde
de heel zaak. De burgemeester stelde den arbeider
gerust: hfi had een vest gekocht voor 10 en het res
tant behoorde hem ook toe.
Onze arbeider kocht Voor vrouw en B kinderen
nieurwe kleederen en nieuw beddegoed, verder bocht
«hij een jong varken. De rest Van zijn schat ging
naar de spaarbank. Enkh. Grt.
HET KWART MELLIOiEN VAJJ HUT GEBOUW
VOOR K en W.
De laatste trekking begonnen.
Amsterdam, 7 December. (Hot kwart millioen
ia er uit, het da gevallen op serie 1219 No. 40. Men
kon ons vanochtend ten kantore van den heer Koop
man nog niet medled'eelen, t orf het nummer is ver
kocht '0if in portefeuoJHe gebleven.
De «uMOting duurt vandaag dien géheefleen dag
voort en ook morgen nog. Zij is openbaar. Wie zich
ten kantore aanmeldt en verzoekt de ultloting to
mogen hijwonen, iwoadit, na' rijn hanidteekening op de
presentielijst te hebben gezet, tot het privé-kantoor
van den heer Koopman toegelaten, waar h«et rad van
fortuin «twee dagen .aan «één «sitiuk 'draait. Talrijke,
toeschouwers waren er heden (niet, «zoo «nu en dan
kjwaim er eens iemand poolshoogte nemen, om, als
hij ide vijf wielen oenigen «tijfel haldi rien rondgaan,
weer «te verdwijnen, Doch er was één' hardnekkig toe
schouwer, die bil den aanvang, o m9 «uiur des mor
gens gekomen wa» en tot het einde bleef, dié een
kop korffie naast zich h«ad Staan, en een driemaal
utigeaezen Telegraaf op die knie haid liggen; het waa
de Inspecteur -van politie Verheul, «die dén gang
van, zaken controleerde. Zoowel van de zijde der po
litie als die van de N.V. Gebouw voor Kunsten en
Wetenschappen, rijn alle maatregelen genomen om
«die «trekking te doen geschieden op een wijze, die el
ke critiek kan doorstaan. Er werd vanochtend om
9 uur begonnen met de uitloting van de hoog© prij
zen. Om te voorkomen, dat er geschilileni over de toe
wijlzing daarvan zouden «ontstaan ten gevolge van
een mogelijk haperen tiler «wielen, w-eridi hiervoor
een andier systeem gevolgd; er werden vijf bussen
gebruikt; de vier cijfers, «die nchereentviolgiena molt ide
eerste vier bussen kwamen, vormden iheit serie-getal;
hiet «nummer dat uit de vijifide bus (kjwam (dit (waren
nummers van 1 rt^at 5Q) Vormdeta het volgnummer
der «serie. De bovengenoemdèn inspecteur van po
litie had Zaterdag (den inhoud der bussen gecontro
leerd, teneinde rich te overtudgen, dat alle cijfers
zich 'daarin bevonden, en de bussen vervolge nis ver-
HET GOUDEN VEST.
Dezer dagen is vermeld dut Kees, de koopman in
ongeregelde goederen te Boon aan een arbeider in
rijn gemeente een oud vest verkocht, m welks zak
je later een bankbiljet van if'1000 werd gevonden.
Omtrent deze zonderlinge geschiedenis deelt men
nog d evolgende bijzonderheden mede:
De arbeider Van den landbouwer Kruithof kocht
een oud vest van Kees voor f2, welk vest afkom
stig -wa9 van markt of uitdragerij te Rotterdam.
De kinderen .van den arbeider, die met dat vest
zaten te spelen, haalden uit het blnnenzakje een pa
piertje en gaven dit aan moeder. Deze had nooit eon
bankbiljet van f 1000 gezien, dacht dot hot, v&is fëtaa
oen grap waa om een waAuduiood (patertje, '^wt-rop
De lagere prijzen) werden ud)tlgefl!oot met behulp van
de draaiende machine.
•Wij deelen dit alles zoo «uitvoerig mede, omdat nie
mand het «publiek kwalijk zou kunnen nemen, als
het na do 'historie met iBroefchuijs wantrouwen zou
koesteren, iegjen particuliere loteriFondernemingen
Wij kunnen -ten overvloede mededieelen, dat een
zeer iHj'vig dossier betreffende de premie-Jeeninig van
het Gebouw voor K. en W. maandenlang dn -onder
zoek is geweest bij de politie «en de justitie, en dijbt
er «geen enkele aanleiding, dis (gevonden om dn te
grijpen.
WIE KTNGERW AARD.
Het hurgerwoonhuis, staan«de aan de Kleine Buurt
bewoond door den heer «J. v. cL Laan, en eigendom
van den heer Jto. Kooij Kz., is uit de hand verkocht
aan den heer J. Klompmaker te Berkhout
VEENHUIZEN.
Voor een talrijk publiek declameerde «alhier Ds
Schenmerbom op meesterlijke wijze (het zoozeer, be
kende tooneelstuk „Ondergang" Derc kunstavond
was uitgegaan van het Onderling Nut, alhier
We kunnen niet anders «zeggen, of deze verwni-
gmg heeft hierdoor aan velen esni^a zeer aangena
me en leerzame uurtjes veir. haft. Do «voorzitter, di
heer G. «Smit Am, -wac wel de tolk der aairweri-
?®nl S?n JcSwBtQeirlijGt/to bfy ét ui ving
hacitoü-tjik
