De dingen om ons heen.
■n.v. „de tijdgeest.
m s 22 ""s8 72 30 70 t»4u
n.v „de tijdgeest/
Goedgekeurd wend ©en bouwplan J. ApedriKrow»
aMer voor ^en terrein gelegen ifcuissahien, den Hout,
de Lindienlaan en den Wesiterweg, met. verkoop van
een strookje bo©cbgr©inidl Jamgs den Weaferweg, groot
ongeveer 170 M2,, 'tegen ©en prijs van iT 12.50 per M2.
alsmede van ©en gedieotile gedempte sloot, groot on
geveer 632 M2., tegen ©en prijs van*. 12 per M2.
De onlangs aangebrachte wijizigiingi in de bouw- en
woningvere-ijden-ing, welke iwiijizdging Ged. .Sta/ten niet
wenschen goedi te ikeiuren, werd ingetrokken.
In verband met de wcuiaire van den Min. van
Binn. Zaken aangaand© de verzorging vian ruit .te be
steden kinderen, stolde de. Raad een© nieuwe ver-
ordening vast op biet Bestuur van bet Burgerwee s-
buis. Voor meerdere kosten vian bet stedelijk mu
ziekkorps ontvingen B. en W. van den Raad voor
1Ö21 :een nader credieti van i 700, een gevolg van pe
riodieke verboogiimgeni der muzikanten en 'van aan
geschafte 'instrumenten.
Ten slotte was iaan de orde een voorstel van B. en
W„ inzak© de bestrijding van' werkloosheid. Na zeer
uit voerige en! van de rij|de der iSJD.-Raadsfractie soms
heftige beraadslagingen besloot de Raad' met algo-
gemeene stemmen de laatste regeling van' den Mi
nister omititent de weokloo&eniuitkeering (70 pet. voor
het Rijk en 30 pet. voor de gemeente) te aanvaarden,
evenals het voorstel, om zooveel mogelijk werkgele
genheid te. verschaffen en daartoe aan B/ten W. een
blanco creddet te verleenen, terwijl met 9 tegen 5
stemmen werd besloten niet bij den Minister aan te
vragen ©en© wijziging van die genoemde weirkliooizen-
regeling ten aanzien van de voorwaarde, dat men dn
bet eigen bedriijf eerst weder IQ weken werkzaam
geweest moetzijn om trekkend te worden uit de
werkilooizenkas. Met gelijk steanmentail werd' verwor
pen een voorstel-Westerbof om geen onderscheid te
maken tusschen die verschillende soorten georgani
seerde werkloozen, nlï, georganiseerde, dubbel uitge-
trokskenen en reglementair ultgetrokkenen.
INVALIDITEITSWET,
Onder verwijzing naar de desbetreffende adverten
tie wordt de aandacht van werkgevers en arbeiders,
gevestigd op de wijziging der Invaliditeitswet, waar
bij de vroeger vastgestelde loongrens van f2000.—
met ingang van 31 December 1921, is gebracht op
f 3000.zoodat de werkgever eerst dan is vrijgesteld
van zegelplakken, indien het loon van den arbeider
per jaar het laatstbedoelde bedrag bereikt.
Arbeiders, niet in het bezit eenejn rentekaart, wier
loon minder dan f3000.— per jaar bedraagt, zullen
zich alsnog moeten aanmelden.
SPAANSCHE GRIEP.
Te Zevenaar doen zich zeer veel gevallen van
Spaansche gTiep voor, echter in minder kwaadaar
dige mate dan enkele jaren geleden.
MINDER ANIMO.
De achteruitgang van de vee- en zuivelprijzen in
Friesland laat zich nu ook gevoelen bij de verhu
ring van boerderijen. Voor een publieke verpachting
van twee boerderijen in deze week kwamen maar
vijf inschrijvingen.
LANDBOUW.
Men schrijft van de oostelijke zandgronden aan
het HdblcL:
De boeren klagen thans steen en been: geen vol-
doende voeder voor het vee, doordat de hooioogst
grootendeels mislukte en de herfstvoedergewassen
door de vroeg invallende strenge nachtvorsten totaal
zijn vernield. De veeprijzen nog immer dalende even
als de prijzen der zuivelproducten. Van de batige
saldo's in het landbouw- en veehoudersbedrijf in
voorgaande jaren wordt zeer zeker öp het oogenblik
heel wat ingeboet. Ëri valt dan ook in den veestapel
heel wat achteruitgang in kwaliteit te constateeren.
En de breed opgezette varkensmesterij valt al even
zeer tegen, doordat de prijzen van hammen en vleesch
nog immer dalen. Ook de kippenhouderij wordt hoe
langer hoe minder rendabel, nu de prijzen der eieren
van 18 cent op de helft gedaald zijn. Waarlijk, de
zandboeren hebben thans een alles behalve goede
tijd.
HèN KOOKEN.
Een correspondent uit Twenthe schrijft aan het
Hdbld.:
Een overoud gebruik, dat door den oorlog tijdelijk
was verdwenen, is thans in deze streken in volle eer
hersteld: het zoogenaamde „hèn kooken gaon" met
Nieuwjaar.en Driekoningen! (0 Jan.). Heel het dienst
volk op het platteland trok ook dit jaar op Oude
jaarsavond, evenals vóór den oorlog, weer uit naar
het ouderhuis „gewapend" met een grooten roggen-
stoeten (mik) en een ellange metworst, om daarmee
in het „volkshoes" nieuwjaar te vieren. Deze koste
lijke gave, een geschenk van „den boer en zijn
vrouw" was dit jaar dubbel welkom in het ouderhuis,
mede als herinnering aan de goede gewoonte van
weleer. En de gebruikelijke tegengift, een hoeveel
heid beschuit van de ouders der dienstbaren aan
den boer en zijn wederhelft ontbraken al evenmin.
En met Driekoningen zullen de boor en zijn vrouw,
volgens oude zede uitrijden naar het ouderhuis, om
daar den nieuwjaarsgroet te brengen en feestelijk
den overgang van het oude en het nieuwe jaar te
vieren.
En men verheugt er zich algemeen over, dat dit
oeroude gebruik weer ito zijn eer hersteld1 is, te meer,
waar het herinnert aan de goede, vredige tijden van
'weleer
UIT DEN TREIN GEVAIJLEN OP GEGOOID.
In den sneltrein, idie gistermiddag,4 u. 2 min. van
Rotterdam naar Amsterdam vertrok, kreeg J. B., die
fen een „coupe eersite klas Zat, onaangenaamheden met
zijn mede-reizigers. Nabij )de Zandvootrtschelaan onder
Heemstede ontstond hand/gemeen. B. is toen jiit den
trein gevallen of gegooid Dit moet nog onderzocht wor
den, Es fis aan dm noodrem getrokken, trein heeft
I toen ook 6tilgas<taan, maar is even late: w«*ar door-
j gereden.
Het personeel van het blokhuis aan de kajdvoorlsche-
laan heef' B. gevonden. De wissel wachter heeft den
volgenden trein uit (die richting Rotterdam- laten stoppen,
en B. werd met (dezen trein naar Haarlem vervoerd waar
oij aan Jiet station verbonden wend. Hij ontweek 'de
vraag, of hij" uil den tpein gegooid ol gevallen was. Te
Haarlem werd een verwonding aan iiet hoofd en aan
den voet vastgesteld. B. is daarop vervoerd naar Amster
dam, waar hij is opgenomen in Jiel Joudsche gastnuis.
Er wordt beweeajef dat de ruzie in den trein is ont
staan door kaartspel van z.g. kwartjes vinders.
DE SALARISVERLAGING VAN FOOÖVT$m
De gemeente Hoogwoud! heeft het sa3«rf» van den
Burgemeester met 500 gld. en dat van den Ontvan
ger met 400 gild. vierliaagd!.
Op ld© begroeting voor 1922 komt voor dieni Burge
meester een po>st voor vam f2000 en voor den Ont
vanger van f 1000. Ged. Staten hebben zich diaarmede
niet kunnen vereemgen, en den post voor den Bur
gemeester gebracht op f2500 en voor den Ontvanger
op f 1400. Andere posten zijn met een gezamenlijk
bedrag van f900 verlaagd. Diaerbij hebben zij den
Raadl uitgenoodigfdJ die aldus gewijzigd© begroot ing
goed te keuren.
Reclames.
Influenza en ue gevolgen.
Velen hebben tot hun schade ondervonden* dat de
gevolgen van influenza en griep soms erger dan de
kwaal zelf zijn.
Een van de gevolgen is achteruitgang van de nie
ren, en dit kan maanden van pijn en ellende met
zich brengen. Bij kou en koorts toch worden de
teere nierorganen overspannen door hun pogen om
de ongewone hoeveelheid onzuivere stoffen uit het
bloed te filtreeren. Zorg voor de nieren bij deze
overspanning, zou uitputting voorkomen, doch hoe
zelden wordt die zorg besteed. En deze verwaarloo-
zing leidt tot ontsteking van de nieren en blaas,
urinekwalen, onzuiver bloed, niergruis, nierwater
zucht, rheumatiek, steen, rugpijn, duizeligheid enz.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen baten tegen deze
nierverschijnselén. Wees niet moedeloos dooi? vroe
gere verwaarloozing; hoewel vroegere behandeling
het best is, kan verdere ernstige ontwikkeling voor
komen worden. Dit speciaal geneesmiddel voor de
nieren behaalde zelfs bij gevorderde en ernstige nier
en blaaskwalen succes. Duizenden dankbare man
nen en vrouwen hier in het land: danken hun goede
gezondheid aan tijdige behandeling met Foster's Rug
pijn Nieren Pillen.
De handteekening van James Foster op do verpak
king waarborgt de echtheid. Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen zijn te Schagen verkrijgbaar bij de be
kende Drogisten f 1.75 per doos.
zeide Carring beslist. „Hij was op de een of andere
wijze gedwongen te blijven waar hij was. Hij kon
niet eerder weg."
„Gedwongen te blijven?" zeide Roland twijfelend.
„En op zoo'n plek? Achter een safe en onder zulke
kritieke omstandigheden? Hij moest toch bang zijn
ieder oogenblik ontdekt, te zullen worden".
„Ja, en juist daarom kan hij niet vrijwillig ge
bleven zijn. Zelfs de brutaalste inbreker zou dat niet
wagen. Iets heeft luitenant Torhardt tegen zijn wil
in zijn schuilplaats vastgehouden. Daaraan valt niet
te twijfelen".
Toen Carring op het punt stond weg te gaan,
kwam de kostjuffrouw met een boek en enkele pa
pieren binnen.
„Hoe kan ik toch zoo vergeetachtig zijn! zeide zij.
„Natuurlijk heb ik nog proeven van het handschrift
van den luitenant. Hier zijn een paar brieven, die
hij vroeger aan mij geschreven heeft, en hier is een
boek met militaire aanteekeningen."
Leo Carring las eerst de brieven. Zij waren onge
veer van dezelfden inhoud als de laatste en verzoch
ten de kostjuffrouw den ingesloten brief te verzen
den. Evenals* de laatste waren ook deze niet ge
dateerd.
„Hebt u vroeger-ook al brieven aan dat Deensche
adres op de post gedaan?" vroeg do detective ver
baasd.
De kostjuffrouw keek een beetje verlegen bij die
VI,',Ncen, neon," «slde 2ij (fan vlug. „Geen kwestie
van. Do vroegere brieven waren geadresseerd aan een
jonge dame, die zeker.,..
„Spreek maar vrij .uit U behoeft niet bangte ztjn,
dat u ons een geheim verraadt. Waren zij geadres
seerd aan mejuffrouw von Heden in Stocksund'?"
„Hoe weet mijnheer dat? vroeg de vrouw verwon
derd. „Die brieven verstuurde lk toen de luitenant een
tijdje geleden met zijn compagnie op marsch ver van
de stad was."
Carring verdiepte zich dan in de militaire aanteeke-
pingen van den luitenant. Hij vergeleek het handschrift
aarvan met d© drie brieven ider Kostjuffrouw. En hoe
nauwkeuriger hij ze bekeek, des cLt© meer verduisterde
zijn gezicht. Toen hq klaar was, lagen er diepe rim
pels In rijn oorfioofd.
Op heden, 80 December 1921, compareerden voor
mij, notaris, resideerende te Parijs, in tegenwoordig
heid der na te noemen getuigen:
de heer John Buil, vertegenwoordiger van Groot-
Britannië en Ierland in - liquidatie, mej. Marianne
Lafrance en Beppo Italiano, allen aan mij notaris
bekend en verklaarden de comparanten bij deze,
met elkander eene naamlooze vennootschap te heb
ben aangegaan, onder de volgende bij deze vastge
steld wordende bepalingen:
Art 1. De naamlooze vennootschap draagt den
titel vato Maatschappij tot Redding en Exploitatie
der noodlijdende Volken van Europa.
Art. 2. Zij heeft ten,doei het verstrekken van
voorschotten tegen interest en het verkrijgen van
concessies op allerlei gebied, zoomede het .exploiteo-
ren van de landen, die als nemers van voorschot
ten in aanmerking komen.
Art. 3. De vennootschap zal duren zoolang com
paranten het met elkander zullen kunnen vindon on
niet langer dan tot den eerstvolgenden Europee-
schen oorlog.
Art. 4. Het kapitaal der Vennootschap bedraagt
twintig millioen pond sterling in goud, verdeeld in
twintig aandeelen, waarvan er vijf zijn genomen en
twee zijn volgestort. Plaatsing der overige aandee
len moet binnen een jaar na dagteekening dezes
geschieden.
Art. 5.
Jawel. Zoo zou men de overeenkomst kunnen neer
schrijven, die dezer dagen tusschen de Mogendheden
der Entente zal worden gesloten en waarvoor Lloyd
George en Briand het in Londen principieel eens
zijn geworden.
Sedert de politiek niet meer in db eerste plaats
een quaestie is der vorsten en militairen, komt
de economische kaait steeds meer op den voorgrond.
Wordt de diplomatie een businessonderneming.
Het plan om do landen, die zich in moeilijkheden
bevinden te helpen, heeft zelfs bijna uitsluitend een
zakenkarakter en het zou werkelijk niet zoo kwaad
zijn, als men daar rond voor uitkwam, door, zooals
wij boven bij wijze van parodie deden, eenvoudig
per notarisacte de statuten vast te stellen van de
nieuwe maatschappij tot exploitatie van Midden- en
Oost-Europa.
Iete anders toch is dH plan niet. Thans zal bM
door de regeeringen worden op touw gezet. Maar
feitelijk hadden evengoed een paar banken en groote
zakenlichamen het kunnen doen. Immers de regee
ringen zelf hebben geen geld en kunnen het der
halve alleen fourneeren, wanneer zij het van de bur
gerij in den vorm van belasting of van de welge-
stelden als leening hebben ontvangen.
Vermoedelijk zal dan ook de vorm, dat de ver
schillende Staten en niet de haute finance deze ex
ploitatiemaatschappij stichten, hierin moeten worden
gezocht, dat de regeeringen op de gestie der maat
schappij controle willen blijven uitoefenen en dat
zij dit doel beter meonen te kunnen bereiken door
zelfs als aandeelhoudster op te treden, dan dat toe
zicht uit te oefenen door middel van regeering»-
commissarissen of een dergelijk instituut.
Zooals de plannen nu luiden en er is geen re
den waarom de conferentie in Cannes niet haar ze
gel zou hechten aan de voorstellen der financieele
deskundigen zullen in de eerste plaats de drie
groote landen der Entente als aandeelhouder optre
den. Ook België, en misschien Japan, zal deelne
men.
Wat de Vereenigde Staten zullen doen is twijfel
achtig.
Maar wat niet als twijfelachtig kan worden be
schouwd, is dat het geld in hoofdzaak zal moeten
komen uit Engeland. Wel is Groot-Britannië niet
'meer rijk als voor den oorlog, maar het handhaaft
zijn wisselkoers en zijn staatsleeningen toch om en
bij pari, wat men van geen der andere Ententelan-
den kan zeggen. Do franken staan beneden 50 de
lire op circa, 25 en van de andere wisselnoteerin-
?en behoeft men heelemaal niet te spreken. Het zal
achter zeer de vraag zijn of Engeland kans en lust
beeft de onderneming zoo goed als alleen te finan-
j eieren, wanneer de statuten der N.V. niettemin aan
de andere oprichters, die geen deel bijdragen in het
kapitaal, toch een belangrijke positie in de winst
toezeggen.
Wanneer het alleen te doen was om een soort
Internationale Voorschotbank, was alles veel een
voudiger. Den had men vaai de rente, aan den geld-
nemer berekend, alleen de kosten van beheer af te
trekken zonder de belasting op het bedrijf en op
de meer-winstl en het verschil te verdoelen ov&c
de volgestorte aandeelen.
Doch zoo eenvoudig is het niet. De comparanten
bij den notaris willen niet alleen rente zien van
hun geld, doch ook dividend in de vorm van conces
sies, leveringscontracten en dergelijke.
En zij hebben met elkaar overeengekomen, dat die
concessies en wat die9 meer zij, verdeeld zullen wor
den naar rato van elks aandeel. Dit brengt eigen
aardige- moeilijkheden mede. Want wie niet, stort,
deelt niet mede... en krijgt geen contracten... en.,
heeft er dus eigenlijk niets aan of de handel, de nij
verheid, de welvaart in Oost- en Middel-Europa be
ter wordt of blijft zooala thans.
Dit bezwaar heeft men ingezien. Toen is er een
modificatie gemaakt in de plannen. N.l. dat Enge
land, Frankrijk, Italië en zoo mogelijk Amerika zou
den fungeeren al3 oprichters, maar dat ook andere
staten zouden worden toegelaten als aandeelhouders.
Precies duidelijk, hoe dit alles bedoeld wordt, kan
men het niet noemen.
Het heet dat Czechoslowakije, België, Nederland,
misschien ook. de Scandinaafsche landen en in elk
geval Duitschland zullen worden uitgenoodigd.
België natuurlijk omdat het lid der Entente is en
speciaal op gebied van spoorwegindustrie veel
presteert. Czechoslowakije naar het schijnt
omdat het eenige speciale industrlën bezit, suiker
produceert en glas en bier, zoomede ministerieele re
devoeringen!, maar vooral omdat de Czechen sterke
Slavische neigingen hebben, Russisch verstaan en
dJus niet zoo gemakkelijk door Moskou In de luren
kunnen worden gelegd. Misschien ook omdat de
Russen hen meer vertrouwen dan de andere landen.
Al zou dan, Czechoslowakije met zijn kronen van
8 y» cent zeer veel moeite hebben om een ietwat be
hoorlijk aandeel in ponden sterling op tafel te leg
gen, dan zou het als verkoopsagent oen aandeel in
de winst kunnon krijgen.
Doch dan Nederland.
WIJ hebben bankiers en financieel© geniën en
Treub la allicht niet voor niemendal raad-adviaeur
geworden in algemoenon dienst van de Nederland-
sche industrie. Wij hebben boggerinstallaties on der
gelijke specialitó's en kunnen beroemde dijken en
polderwerken uitvoeren. Men heoft dus iets aan ona
als deelgenoot. Maar bovenal Nederland heeft geld
en heeft er als spuiput van allerlei Oostenrijksche
en Russische effecten en Duitsche markbiljetten be
lang bij, dot die saldi bij gelegenheid weer wat
waard1 werden. Aangezien1 men weet, dat men bij
een Nederlander nooit tevergeefs aanklopt als er
wat te gokken valt, is de opzet volkomen duidelijk.
Wij mogen dokken. En krijgen dan ook een atem in
het kapittel.
Zonder verder op het nevelachtig© plan in te gaan,
is het zoo al te zeggen, dat wij ons bezit aan waar
deloos papier zullen trachten te redden door er nog
wat bij te nemen, dat misschien niet waardelooa zal
blijken op den langen duur.
Wij zullen van de 20.000.000 een behoorlijke por
tie bij mogen dlragen t© starten door den Staat en
te dekken door banken en industriöelen en we zul
len een van do zooveel directeuren mogen benoe
men, die dan een villa op 't eiland Jersey of Guern-
»ey in het kanaal, zal gaan bewonen „om op echt-
neutralen bodem te zijn" en vooral niet te veel in
in direct contact te blijven met de financieel© en
industrieele wereld—
Maas» w© speie®. ©en fraaie ml in da niwrro
r nderneming en voor een paar millioen pond krijgen
we allicht net zc -".*eel in te brengen als een echt
i grqpt land! Heerlijk niet?
I Maar in elk geval krijgen we meer in de melk te
I brokkelen, dan Dui'.scbland, dat weliswaar als in-
i dustrieland vlak bij Oostenrijk en Rusland uitste-
kend in de gelegenheid is om mee te werken aan het
j herstel dier landen, doch dat maar een half stern-
metjo krijgt, terwijl zijn aandeel in de winst in do
zakken van de commissie voor schadevergoeding te
recht zal 'komen.
De bevolking der landen, die we gaan helpen, mo
gen, voor onafzienbaren tijd, werken ten behoeve,
van hun holpers. Hun industrie, hun spoorwegnet,
hun rijkdommen van allerlei aard worden verpand
of geïnternationaliseerd. Van alles wat zij verdienen
komt een deel aan de redders in den nood.
Kortom, de tijd van het Batig Slot herleeft, maar
in plaats van inlanders onder het cultuurstelsel,
zullen voortaan do Oost- en Midden-Europeërs mo
gen werken ten behoeve van de handelaars, ban
kiers en fabrikanten, die anderA voor hun waren
en kasgeld geen loonend emplooi kunnen vinden.
Er is aan deze heele regeling maar óón ding goed:
dat de berichten uit Parijs komen en dat het feite
lijke plato er dus misschien wel wat behoorlijker zal
uitzien.
UITKIJK.
„Ik heb me vergist", zeide hij eindelijk somber.
„Er valt niet aahte twijfelen of deze laatste brief is ooik
ecfut Hij is door den luitenant zielf geschreven. Ook het
papier u./ii .de envelloppe rijn van diezeljd© soort als
de andier©/'
„Dus dan) feteBben de „MoHen hem toch nieit hier
gestuurd om den luitenant verdacht te maken?" vroeg
Roland nieuwsgierig.
„Neen, die conclusie was overijld."
Garriiig zag er heel somber uit en liep eönigo malen
met gebogen fho^fdjdfèi kamer op en neet.
Dan helderde rijn gezicht plotseling op. Hij begon
zacht te fluiten, zooals hij dikwijls deed, wanneer hq
dacht een fciaadsel opgelost te hebben.
„He heb het f' prevelde hijbinnensmond^. „Ik heb
net f En dan zeide mj hardop tegen Roland1: „Kom mee^
Roland, nu gaan we.
HOOFDSTUK XVHI,
Op h«t spoor.
Voor rij naar Huddlugen gingen, raden zf) eerfst even
langs tCarring's villa. Daar waditten twee jongens van
zestien jaar m werkkleeren op hem en gaven hom vlug
op kleine kaarten geschreven aanteekeningen.
Carring las ze en knikte, bevredigend.
„Prachtig," zeide hij. ,,En houdt nu veider pDe vier
goed de wacht. Ik zal nu een paar uur wegblijven.
Het volgende (rapport behoeft niet vóór vier uur hier
te rijn.
„Wat waren dat yoor Jongens f' vroeg Roland, toen
de auto weer verdej> reejd.
„Dat z(jn mijn particuliere speurders, een soort scouts,
als. je z© zoo noemen wilt. Zij' zullen later goede de-
tectiven worden. Zij £ijn wakker en sluw en vooral heej
^tpionneeren rij in de Moüen-zaak?"
„Ja, zeker. Het huiis ra de Klara Norra Kyrkagatat
waarin de „Molllen" hun hol hebben, moet bewaakt
worden. Hoe meer ik daarover hoor, vóór ik m(j In
hun inferno begeef, des te beter/'
Bh hun aankomst in Huddingen Hot Carring stil
houaen bQ .het station, dat hij tot uitgangspunt van
Zijn onderzoekingstocht maakte. En al- spoedig bleek,
dat hij daarmede een heel gelukkige keuze gedaan had.
Hij sprak met een paar stgtionsbeambten on een con
ducteur, die hem, toen rij 'hooiden wie hij was, alle
inlichtingen verschaften, waarover zij beschikten.
Na Leo Carring's beschrijving herkenden de mannen
majoor von Heden, speciaal «te conducteur, die 'hem dik
wijls in den lokaaltrein gezien had. Zijn naam echter
kénden rij niet: £ij wisten alleen, dat hij in Huddingen
een bloedverwante j)lacht te bezoeken, een zekere me
vrouw Liwen, (d|ie weduwe was en sedert een- half jaar
heel teruggetrokken ini haar villa leefde.
Omtrent (elfen vorigen dag vertelde de conducteur,
dat -hij £ven vóór drieën den majoor op het centraal
station tegen gekomen was. Hij kwam juist uit dé tele
fooncel en zag er heel somber uit. Waarschijnlijk had
hij Jhet mevrouw Liwen willen telefoneeren en haar
niet kunnen spreken, want hij vroeg aan den conduc
teur de lijn haar Huddingen soms gestoord' was.
De telefoniste had hem geen uitsluitsel kunnen geven.
De conducteur, die in Huddingen woonde en van alles
wat daar gebeurde, op de hoogte was, antwoordde hem,
dat het, wanneer hij met mevrouw Ldwen had willen
telefoneeren, li^et'zoo verwonderlijk was, ah hij géén
gehoor gekregen had. Zij was n/. den ochtendtrein
van" 10.14 naar Stockholm gegaan en, voor zoover hij
wist, nog met teruggekomen.
De majoor scheen uoor die mededeeling erg .té Schrik
ken. Na een poosje verliet hij het station en ging hij
de stad in. Of hij later nog naar Huddingen gegaan was,
wist de conducteur niet, maar hij geloofde het niet. M©t
den trediii van 3.15 was hij 'in ieder geval niet medegedaan.
Dan liet Carring .zich een nauwkeurige Inschrijving
van mevrouw Liwen/s uiterlijk geven. Zij was blóna,
had groote blauwe oogen .en was heel mooi. Haar
gslalte was iets meer diami mlddielmatig? groot en slank
Zij zou ©en dertig jaar zijn. Zeker was zij geen Zwieedl-
schè, waimt zij «praik ©eni -weemid© teiaü welk©,, wist
meni echter indet precies.
.Een d'er istatiomsbeajmbten, die (tae-vaJIig vrij was,
bood) zich aan om Carring- den weg naar de villa te
wijzen en rij' begaven tztich oiumÜdideMijk op weg.
De vdlil'a was echter gesloten en, maar het scheen,
onbewo'ondl. Van die buren hoorde Carring, dat me
vrouw met -een dienstmeisje en veeil bagage dien
ochtend vroeg maar Stockholm gegaan was.
■Carring docht er ©en ©ogenblik aan om ©nd'anks 't
gesloten rijn dier MiBa, daarin even een fcOdlk te
TrekKing *an 500 ruimmert len ovcr-
y«i Motnpis fl. e. MUUIE.
Wosnadap 4 Januari 1933
Prl). vuo f 50c0 12646
1500 1645
1000 10963 19580 20611
4U0 362 1010
f» 2)0 17753 18568
100 8324 8559 9458 11759
17073
PrQten van t 90.— atfen (cld.
ÜUtó 7960 10047 11367 14027 16400 19001
48 2319 6102 8012 60 11963 56 16583 93
lï 32 1? 10114 70 14119 96 19174
120 64 92 41 24 83 35 16657 19244
44 2428 90 45 10201 91 40 16730 ?2
54 8216 61 11 12049 14221 37 19316
96 88 8133 41 57 91 90 52
1 2623 5338 44 71 6814312 16823 63
144 2703 56 79 21 92 78 88 35
II 38 6402 96 So 93 95 16976 195:1
486 31 3 8106 34 12153 14545 17050 4J
77 48 6563 J 69 92 51 92 41
oo5a „'3 j 12280 71 17180 19013
66 9810 1641 2» 96 9514610 17204 14
80 95 65 830310459 12334 19 48 33'
616 2916 56 8427 98 62 22 17314 42
119 85 58 34 10691 83 48 66 Hó
41 93 97 75 68 93
66 10006 12458 14704 17404 197tl
V 13 70 10 10 82
56 5894 8605 57 92 51 41 19867
1 3306 5997 15 10730 12509 65 42 .9
1 2 6064 25 37 21 71 75 19902
1075 35 96 53 67 2514881 17518 4
1244 J501 6130 869910664 13616 14902 68 9
47 20 84 8708 78 88 05 17658 20023
84 3633 6 7 7610917 12702 72 82 31
1305 73 6328 8835 92 50 84 17732 20K3
10 94 86 894511026 12818 96 98 71
19 3719 6546 61 59 44 15057 17839 90
62 6646 93 11144 50 94 45 96
JS SI 59S 65 52 15136 18017 20269
1406 74 90 #129 11213 1291415210 19 20326
88 33 16 15301 85 20433
6204 37 13034 15507 18107 37
9330 65 13176 76 49 54
644411301 1322815601 52 78
68 71 93 47 88
9531 88 13314 84 90 20512
60 98 87 16760 16268 23
6011417 13434 60 18303 30
6602 71 54 15818 47 83
83 12514 57 32 20619
11505 45 61 80
..S S 71 '8531 20883
4 11615 98 93 18059 22.0
38
45
48
08
72
79
97
90 7145
24 19667 16971 18741
39 13819 16042 18938
- 99 71 73 31
"'Sü 11,96 13931 18183 41
7868 90 U 34 16306 47
61 10002 11807 59 21 96
■0 W 36 91 58 19078
van 100 nummers ten over-
vsn Notaris A. G. MUblE.
«rda# S Januari 1923*
i1000 20877 i
200 4W2
1C0 13411 i
i -r ()*<m van t 90*— etyen
85 3*31 5373 7413 023611512 15070 1720010121
219 4212 5762 03 06 11805 15206 17327 10414-
80 4350 77 T540 0374 12225 15410 61 1USÜ0
1887 06 5822 7947 06 12549 15630 175*3 1S95Ï
»42 4702 50*3 81 PO 9727 12656 64 17600 80
64 4802 63*73 «461 0884 129C0 16029 1778020183
1507 4070 683* 81 0040 13380 16315 178VI 2Ü310
Jfóö 5215 OOK 8tlu 10082 140*9 1M08 04 2*724
65 7UH0 til00 10751 14171 10728 18354 2U«
S1I 5340 7341 0051 10047 14253 16851 18*35
11 57 7411 0121 11130 14738 17228 19049
Varia» Ibat 10873 m-s. 108/6
werden. Maiair^ bij nader dnzilleni Het bij dat denkbeeld
varen. Het zo-u te veel opzien wekken. En bovendien
zou mevrouw (Ldwien wel niets 'achtergelaten hebben,
id at haad -kon compremltteeren,
Pe .rouwelijk© buren, wien de moote. ontoekanlij-
(ke wouw steeds een deotnn dm het ©og geweest was,
roken onmiddellijk een schianidaals antwoordden daar
om heel bereidwillig op Carring's vragen en vertelden
er uit eigen beweging nog 'heel wat bij.
Zij hadden, zoo zeiden zij, al lang gemerkt, dat dieiz©
vtuc'W een heel dubbelzinnige persoonlijkheid was.
Behalve den majoor, die blijkbaar zeer verliefd op
haar was en 'haar zijn achternicht noemde, kwam ooik
dikwijls een andere jongere man bij haar, en wel ai-
tijd in een auto, die hij zelf bestuurde. Mevrouw Li
wen maakte meermalen lange autotochten'met hem,
•soms tot -diep in den nacht. God weet wanneer ©ij
naar huiis kwamen, misschien wel pas tegen dien
ochtend.
De beschrijving van den anderen man was wel een
beetje vaag: hij liet zich nooit zien zonder de groote
cbauffeursbril voor die oogen, die zijn_ gericht heele
maal- onkenbaar maakte. Maar de schildering die zij
gaven, kon toch heel goe-di op John passen.
Verder hooide de detective, dat het dienstmeisje,
nadat mevrouw Liwen» naar dg stad vertrokken was,
van niet minder dan van Vier mannen bezoek gehad
had. Drie hunner waren even voor tweeën en do
.vierde omstreeks vijf uur vertrokken. Zit zagen er
uit als oip hun, Zondags gekleed© werklieden. Verder
wist men» niets van hen te izeggen.
Of men ook wist, wanneer ine wouw Ldwen» dien
nacht thuisgekolmon was? Neen, niemand had -haar
gehoord'. Maar -diien ochtend! vroeg was .zij thuis ge
weest. 'Men had haar met al! haar bagage zien ver
trekken, en wel in -een huurauto, niet in de gewone.
Leo Carring dankte de -dam.es voor haar inlichtin
gen en ging naar de telefooncentrale. Daar hoorde
hij, dat mevrouw Liwen de» twee laatste dagen, tel
kens opgeheld was, -maar dat men geen gehoor ge
kregen had:. Ook had men de stem htNrkond van een
man, die dikwijls van uit Stockholm opbelde.
Wondt vervolgd.
