1 PINK PILLEN
De dingen om ons heen.
N.V. „DE TIJDGEEST.
S58
80
N.V. „DE TIJDGEEST.
stelsel geen sinecure mee? tal «Jtl ''och élk biüqj&r én
elke burgeres zal kunnen jneesprekén bij dé vérViézingén
en niet meer met den wapenstok naar het stémburéau
gedreven wordt om quasi burgerrecht uit te oefenén,
door te stemmen voor ©en zaak, die al lang be
klonken is. y
Dit evenredige stelsel is een stélsél van gétrapté vér-
kiezingen, dus van een stelsel, waarvoor men m 1848
revolutie zou gemaakt hebben. Heden slikt men hét
in Nederland. Waarom? Om twee redenen.
lo, Omdat de partijbonzen er heil in zagen..
2o, Omdat da twee grootste partijen ia Nederland,
de Sociaal Democratisch? Arbeiders Party en de
Roomsch Katholieke Staatspertij er heil in sagen met
het oog op hun winst van zetels en zij vertrouwden dat
hun parüjdisciplline daarbij nog van oordeel zou
wezen tegenover de vrije, minder gédlscipl meerdé, aadièré
partijen.
Juist Partij -discipline. Is er in de gedisciplineerde
Sociaal Democratische Arbeiders Party of in de Roomsch
Katholieke Staatspartij ruimte voor vrijheid?
Het woord vrijheid ruikt in die partijen naar waar
achtige vrijheid als een bok naar de reseda.
Maar in de Roomsch Katholieke Staatspartij, daar
kraakt het reeds.
Het stelsel vernietigt daar de discipline. Vroegér moés
ten de Roomsch Katholieke candidaten zorgvuldig uitge
zocht worden om in het districtenstelsel eenigen kans
te hebben.
Thans gaat het in die partij feitelijk om een strijd
tusschen Aristoraten en Democraten.
Ik zei reeds, dat er in de andere partijen vooral bij
de Roomschen meer rattengcvecht is dan wel uitlékt
Maar wat uitlekt bewijst, dat er strijd is.
Het feit, dat de heer Arntz uit de Partij is getre
den, is natuurlijk ook niet omdat de Paus dood is.
Daar zijn andere redenen.
Moge men ook bij de Katholieken tot inkeer komen.
Moge er zich over Nederland een géést vaardig makén
om t huidige evenredige stelsel en dé kiésplieht té dóén
verdwijnen. Dan kan weer naar waarachtigen parlemen
tairen arbeid gestreefd worden, door lieden, dié vol
gens een algemeen stelsel gékozén wordén door allé bur
gers en burgeressen direct
Weg met de getrapte verkiezingen van hét évén-
redige stelsel.
BSODQOOOQQQOQDOODDOÖOOQQQQDOODODDBn
De
ca
ca
zijn de toevlucht voor El
de verzwakten, KZ2
de zwaarmoedlgen,
de bloedarmen,
C3
ca
de onmachtige*). czj
Ii ca
EiscHt Hollandache verpakking en Gebruiksaanwijzing.
BB DDQDDDQDDDÖDDDDODÖDÖDDQDÖDODÖDD BB
Voor Genua.
Sedert het eerste gedeelte van deze beschouwing
verscheen hebben zich gewichtige veranderingen
voorgedaan, die de juistheid van. onze opmerkingen
bevestigden.
Speciaal was dit het geval ten opzichte van
Frankrijk's houding. Immers de nota, door Poin
caré aan Engeland) gericht om een duidelijker om
lijning, te verkrijgen van het programma der confe
rentie en om daarvan alles te verwijderen wat maar
gelijkt op een wijziging van het Verdrag van Ver-
s ai lies, is het logisch gevolg van1 het blok', dat Frank
rijk door de nieuwe staten in Oostelijk Midden-Euro
pa tot stand liet brengen. Doch daarbij is het niet
gebleven. De Fransche pers, voor zooverre zij hare
inlichtingen van de regeering pleegt te verkrijgen
en proefbalons voor deze oplaat, kwam plotseling j
aan met het denkbeeld, dat niet de Opperste Raad
doch de (tot dusverre steeds gesmade) Volkenbond
een conferentie als die van Genua had behooren
samen te roepen.
Dit nu is hoog spel van Frankrijk's kant, hoewel 1
niet valt te ontkennen, dat er zeer zeker een kans
op winst bestaat.
Gesteld dat Frankrijk zijn zin krijgt, dat niet het
nieuwe Italiaansche Kabinet de uitnoodiging van
Bonomi's ministerie herhaalt, doch een nieuwe in
vitatie uit Genua aan de mogendheden wordt ge
richt, dan verandert daa<rdoor de geheele situatie.
Dan kunnen noch Duitschland!, noch Rusland,
noch de Vereenigde Staten deelnemen aan de be
sprekingen, althans niet als gelijkberechtigder^ aan
gezien zij geen lid van den Bond zijn. Zij kunnen
als toehoorder worden uitgenoodigd, dan wel tot het
geven van inlichtingen. De twee landten voor wier
herstel men in de eerste plaats de besprekingen had
willen houden, zoowel als het land dat allereerst
tot het medewerken van dat herstel in aanmerking j
komt, n.1. Amerika, bevinden zich-dan in die verga-
dering in een uitzonderingspositie. j
Zij vernemen wat de volberechtigde ledén zulléfi
besluiten en zullen zich hebben te onderwérpén dan
wel die beslissingen voor notificatie aan te nemen.
Zooali fcle zaken nu staan is de laaitste houding
met zekerheid van Rusland en Amerika, vermoedélijk
ook van Duitschland te verwachten.
Daarmede zou de conferentie een négatiéf résultaat
hebben opgeleverd, hetgeen préciés is wat Frankrijk Wil.
Doch daarmede zou het niet uit zijn. Er dreigen nog
andere gevaren. Gesteld, dat in de vrije conféréntié van
alle landen eens besloten werd het vérdrag van Vérsaillés
op verschillende p.unten de zoo hoog noodige wijziging
te doen ondergaan, dan zou Frankrijk c.s. zich daar
tegen moeilijk kunnen verzetten als het zich wildé
vrijwaren voor het odium van de zaak in de war
te sturen. Geheel anders staat het in eén vérgadéring
van den Volkenbond, die volgens de Statuten bij hei
maken van wijzigingen in dat Verdrag aan allerlei
beperkende bepalingen is gebonden én waar Frankrijk
met zijn vijf volgelingen alles zou kunnen tegenhouden!
wat het wilde. Of waar het voor elke concessie, waartoe
het zich bereid verklaarde een tegnconcéssié zou kun
nen verlangen.
Dan zou Poincaré en zijn aanhang van onverzoen-
lijken het formeele recht aan zijn zijde hjabbén én daar
door zelfs den schijn vermijden de ners telde wél vaart
van Europa op te offeren aan zijn mililtairistische angst-
politiek. Is het niet de Volkenbond, doch een vergadénng
«ot, zonder „misdadigers'' en ^scnuld-
verzakers" dan staat alles anders en heeft hrankrijk
veel minder kans om op een of andere wijze zijn zin
door te drijven om Duitschland er onder te houden en
de heropening van Rusland voor den Europeeschen
handel tegen te werken.
Vermoedelijk zal Frankrijk bij zijn pogen om thans
den Volkenbond op den voorgrond de schuiven, mede
werking vinden en wel van ongedachte, n.11. Engelscne
zijde. Het is immers bekend, dat Earl Grey en Lord
Robert Cecil, warme voorstanders van den Bond,
zich herhaaldelijk afkeurend hebben uitgelaten ovér hél
„voorbijgaan" van den Bond in een aamge legeinheid
die zoo essentieel het welvaren van allé volkén bétréft
en het schijnt niet geheel uitgesloten, dat hun woordén
van afkeuring Poincaré op de mogelijkheid opmerkzaam
hebben gemaakt om door het vooropschuiven van den
Bond het gewenschte oogmerk langs een omweg té
bereiken.
Zulke dingen zijn natuurlijk nooit met zekerheid aan
te toonen. Maar de plotseling ontwaakte liefde voor den
Bond aan de Guay d'Orsay is wat al te verrassend om
te kunnen worden verklaard, zonder aanleiding om
buiten. Dat het Llloyd George inmiddels duidelijk zal
zijn geworden, dat een ondersteuning van het Fransen©
plan de resultaten van de Conferentie in dan waag
schaal zou stellen, mag wel als vaststaand worden aan
genomen.
Doch met net oogenschynlijk plausibil voorstel heeft
Poincaré zich een groot voordeel verschaft. Had hij
eischen gesteld van verregaand karakter, aangaande dé
draagwijdt der punten van behandeling dan spreekt het.
dat de gedachtenwisseling daaromtrent kort en formeel
zou zijn geweest. Men had kunnen volstaan met de tegéuj-
opmerking: „dit en dat is in Cannes overeengekomen*
wilt gij de afspraak van uwen ambtsvoorganger in naam
der Fransche regeering gemaakt al dan niet gestand
doen
Daarop had men een categorisch antwoord: ?,ja" kun
nen verwachten, in het bijzonder omdat Bnand niet
op grond van een vijandig votum heen ging en Poincaré
derhalve,, als hij neen had willen zeggen, er voor uit
had moeten komen de conferentie niet té willén.
Nu hij de quaestie evenwel verschuift dbor het
argument van den Volkenbond te gebruiken, die in
Engeland' steeds met groote Ingenomenheid rvan re-
geeringszijde is beschouwd, maakt hij het ivoor Dow--
uiiingistreet moeilijk..
Immers de Engelsche regeering moet nu het be
wijs levéren, waarom zij aan de open conferente»
den voorkeur geeft, zonder het eendge goede argu
ment te kunnen bezigen, ml -„Gij, Framsdhen, zoudt
alles in de war sturen wanneer gij van de reglemen
ten van den Bond gebruik -zoudt kunnen maken om
de landen, wier tegenwoordigheid wij wenscihelijik
achten, daar uit te sluiten of in een udtaomderings-
posdtie te brengen. Wij weten, dat een Conferentie
bijeengeroepen door den Bond' U daartoe de gelegen
heid zou ©even en wij zijn er van overtuigd, dat GIJ
daanvan gebruik zoudt maken."
Deze bewering, de eendge, die bout snijdt, kan
Londen nat/uuriüjk niet) bezitgen tegenover Parijs.
Deed men dit, dan zou bet met de Entente natuurlijk
gedaan zijn. En er zijn redenen van allerlei aard,
daaronder gevoelsoverwegingen niet dn die laatste
plaats, die dit momenteel in Engeland; onwenschelijk
maken.
Veel' blijft nog steeds afhangen van de Vereenigde
Staten. Het Fransche antwoord op Amerika's besluit
dat de geallieerde ischuilden binnen 25 jaar moeten
•zijn afgedaan, nl. „dat kunnen wdji niet", kan er na
tuurlijk niet toe hebben bijgedragen om die stemming
jegens Frankrijk te verbeteren. De toevoeging van
de Fransche pers: „wij' willen.bet wel probecren, als
gij, Amerika, ons helpt, moreel en militair, om
Duitschland te dwingen zijn schuld aan ons in kor
ter tijd af te doen", nog veel minder. Vooral niet,
wanneer Amerika, dat „non poesumus" hoocrend, te
vens ziet' hoe de Kliedne Entente en Frankrijk ruim
twee miilflioen man op de been houden, waarvoor
blijkbaar wel geld genoeg is.
En ook de neutralen, die vol franken zitten, in
eiken zak waar zich' geen marken bevinden, kan het
niet onverschillig laten welk gebruik Parijs (en zijn
vrienden elders) maakt "van hert geld!, dat zij bewe
ren niet te kunnen betalen ter afdoening van de
ecbulicL UITKIJK.
dat het hiertoe koanep zou! Vergeef het mij, lieve
kind. Als ik ooit een" haar van.' je dief hoofd krenk,
dan moge God mij, in alle eeuwigheid vervloeken!"
En zij liepen zwijgend voort en zij was angstig tot
zij bij een kruispunt kwamen die een» weg ging
naar Oaimibridge, de andere naar Newnham. Hij nam
baar twee handen in de mijne en zeide: „Als ik deze
bloem, die op mijn pad gebloeid heft, deed verdor
ren, zou ik een ellendige schoft zijn". Hij. keerde zich
om en Hiep naar Cambriidge. En het jonge meisje,
dat niets begreep dan haar lieMe voor hem, huilde
den hoeden weg naar Newnham. Daarna heeft zij
hem nooit meer gezien of iets van hem gehoord. Een
week later verdween hij, zonder een spoor achter
te Haten. En of hij1, leeft of dood is, weet zelfs zij nu
niet En dat is de geschiedenis van uW vader".
Hij had met zijn hoofd in beide handen naar haar
geluisterd. Toen zij klaar was, zeide hij:
„Goddank! En ik dank ook u. Dat is dus de op
lossing van het raadsel".
„Ja. Er is geen andere".
„En als hij minder ja, hoe zal ik het noemen
romantisch minder nauwgezet op het punt van
vrouweneer geweest was zoudt u hem gevolgd
hebben tot het einde der wereld?"
„Ik?" Zij schrok op. „Ik? Wat bedoelt u?"
„Waarom de vriendin, zuster? Waarom die ca
mouflage?" Hij stak zijn hand uit en nam de hare.
„Beken het maar!"
Zij beantwoordde zijn handdruk, haalde baar
schouders op en zei<Je zonder hem aan te kijken:
„Ik geloof, dat het nog. al doorzichtig is. Ja. Na
tuurlijk zou ik alles voor hem opgegeven hebben.
Ter wille van mij ging, hij weg maar, zoowaar als
God mij hoort, ik heb hem nooit weggestuurd."
Een lange stilte volgde. Er was zooveel, dat enorm
worstelde om gezegd te worden, er was zoo wei
nig, dat gezegd kon worden. Eindelijk nam de jonge
man zijn krukken en wrikte zich van zijn stoel. Zij
stond vlug op, om hem te helpen.
„Laten we wat in de zon gaan wandelen. Het zal
ons goed doen".
Zij gingen naar buiten en zij hielp hem tegen
zijn wil, want hij triompheerde graag over moeilijk
heden het majestueuze marmeren bordes af; zij
liepen langs de vroolijke tennisbanen en de stoelen
van de opgewekte invaliden, die naar het spel ;ea-
ten te kijken, en verder door den Japanschen tuin
met zijn vijver vol groote waterlelies naar het kleine
l ^ekKirii van 1000 nummer* ren over
slaan van Notaris A G. MUblt.
Woensdar 8 Febroarl 1922.
f7 vou 2000 10050
JCOO 6220 KB83
*06 288
200 722 &042 8677 10772 1970! 12212
100 203 5P0 92? 1953 6451 77CH
12543 «S5Ö4 16402 20034
Preien vas j90. eegea gsiu
47 23uo 4434 7562 QÜÖ14ÖCB «64S 13!??
lo3 2J>üO 4633 7668 MJQ23 06I&3 83 1L
244 30 4833 7721 JWS22C2 55 W
6d 40 45 789410141 24 871671013:
70 48 4098 70151Q270 321470616808
72 56 5183 201033212546 1817106
97 2667 5317 51 V 7314820 17263 1.
340 72 61 8034 10513 13606 31 17714 1..
81 2866 5418 4310238 48 70 83
421 2983 5877 8211 731222014006 17044 l£u
90 3130 5038 66 10832 12810 15170 55
611 3331 53 5? 48 33 «33418040 li
39 32 71 8301 B 60 0468 18173 19759
63 47 6162 84021096» 18 741831220297
98 9465 6277 60 96 12900 96 61 20305
703 70 6307 71 11020 38 f8710 84 20429
54 3533 6484 85341111013000 3418501 li
861 54 6553 88 0613112 42 11 l
912 3605 76 8681 11428 13218 84 96 2C.
64 3794 6657 82 80 18301 15932 18657
1109 3880 6304 871611556 30 70 18738 20..
1300 4035 11 94 78 60 9618827 2..-.
59 82 7054 89® 80 1616163 bü
60 91 7311 9064 U837 1304016215 74
1455 4113 19 8353 44 13 46 18914
1770 4243 69 57 77 13062 63 43
1893 71 7440 18 81 83 7019057
2061 4409 75J8 9640 IMOO 14337 16483 191 lü
2143 14 27 097713020 6016638 4*
Later nfloshnoT
14 2179 4420 6584 860211786 06 16122 1.7 W
41 86 31 88 8330 9813710 ól .9
50 2246 44 6648 40 11257 32 47
55 48 00 77 48 02 40 59*»
93 51 87 06 8011309 83 76 5
121 53 4664 06 8857 0413899 8816812
205 98 67 90 891411444 1394216210 43
42 2388 4644 6W7 36 48 14022 55 6J
57 2441 63
85 83 60
326 04 6B 6032 000211542
404 2517 4717 43 7 64
82 23 08 189u2
88 14115 10322 IfcH.'
18 01 42 1000
58 08 50
73 90 4812
89 2692 49
95 2710 4004
0 16
M 01
8311617
27
54 65
1016446
8016501
94 16
J30 32
86 34
310 84
23 94
45 2800
67 65
709 03
13 Bl3i 21 14204 8819120
S 32 20 3616646 i>7
84 86 94 61 53
75 SQOO 11701 14313
76 2B 5158
25 7118 43 68 14400
63 24 «301 11809
03 57 10 94
157 60 70 65
78 65 70 89
87 «MES |0
35 2911 M23 7213 31 11900
48 35 34 M
52 46 51 22
53 54 8235
12
72 81
76 84
79 19211
00 15
3010760 76
41 67 98
40 80 10307
63 85 91
86 16849 10431
48 8 H503 16983 L4
60 21 2317000 10616
27
48 54 23
56 59 44 06 08 84 W 7» 88
59 80 87 7387 0502 05 MÖOÖ 17113 10615
b6 91 80 7454 51 12016 40 19._25
89 3002 5304 85 74 36 41
92 80 48 88 84 59 63
£34 90 70 7500 0616 73 80
:2 95 71 05 44 12110 85
£j9 3199 5411 7635 9*00 2414701
70 3248
10*> 58
40 74
44 98
89 99
95 3303
U4i 22
47 37
43 19727
46 50
81 73
84 19822
98 31
38 60 0853 89
43 61 74 96
gnS-M
65 40 83 43
03 58 3513 45 «£613400
II 80 18 78040)7 M
12*2 3404
31 17
43 24
49 68
1201 83
7 93 5064
bi 56 8015
71 61 24
1603 3973 48
12 96 76
36 7810
39
61 a
87 H
93 7901
30 5617222 76
14800 56 19638
5 64 20006
36 74 20
29 00 58
70 17311 20140
80 41 65
83 49 89
7320221
7994
94 20322
7814021
4312561 52
05 56 17416 61
8015012 33 82
83 15 72 87
S 03 12644 3617510 20420
W50 31 40 23 60
67 98 48 38 40 45 10 65 91
1421 3609 801010327 80 §Q 1*5520530
23 15 3602 42 31 1Z7Ü8 «tóf 65 71
24 22 *06 95 4412951 41 83 76
47 43 1* 80 16 5117745 86
-u 3717 17 81» »108 12918 5817830 20034
1M8 3804 64 30 58 40 77 41 96
45 1O5Q0 72 65 20775
61 57 13010 91 17SÖ4 2U80d
71 77 Zk KOM 46 17
06MÖ00 3715403 99 24
22 4024 8134 8238 15 56155181802820091
38 71 41 391070613157 40181(0
17C5 86 66 55 18 13224 47 16
10 4105 8246 80 64 4815600 22
44 7 55 90 77 87 1573518274
53 16 57 8345 WS» 13300 92 18300
59 83 22 44 15865 88
51 46 9818411
73 60 15916 61
92 7016039 74
93 13415 49 76
59 21
53
97 57
1845
61 8410
60 52
59 6320 79
48 4203 91 8513
76 31 6412 32 10936 44 51 18506
82 63 38 48 6613540 74 12
1083 4323 45 91 1W5C 9! 89 18612
97 53 6534 8630 72 13035 94 62
2090 J2. 68 8611138 71 95 18711
Vo»tS;« MfsC Btoud <.z.MMnx4 9Q bVi&mA
beukenboschje. Op een ruwe bank tusschen het door
de zon gevlekte groen, gingen zij zitten.
„Ik ben misschien een sentimenteele knul", zeide
hij. ,maar u schijnt mij nader te staan dan1 wie ik
ook vroeger in mijn leven ontmoet heb".
Zij maakte een klein hulpeloos gebaar. Hij lachte
zijn aardig lachje, dat aan zijn lippen haar hardheid
ontnam.
„U voorziet in een lang gevoelde behoefte, ziet u".
„Dat klinkt wel aardig, maar ik begrijp bet niet
precies, Mr. Baltazar".
„Scheid toch uit met dat Mr. Baltazar" riep hij
uit. „Mijn naam is Godfrey. Laat ik toch in Gods
naam iemand hooren, die mij zoo noemt. En u in de
eerste plaats. Lieve hemel, u hebt mij al voor mijn
geboorte gekend."
Hij zeide het onnadenkend een jongensachtig
epigram. Haar plotselinge blos bracht hem tot het be
sef van zijn blunder. Hij ging rechtop zitten en zeide
fluisterend:
„Neem het me niet kwalijk. Ik wist niet wat ik
zeide."
Zij heek heimelijk naar zijn jong en verslagen ge
zicht en haar hart ging uit naar hem, die zich per
slot van rekening een zoo weinig beteekend gezegde
zoo vreeselijk aantrok.
„Misschien is het heel goed, dat je erovér bégonnén
bent beste jongen. Jij en ik zijn beiden volwassén én
kunnen openhartig over de dingen spreken en som
mige dingen, waarover menschen gewoonlijk niet pratén,
zijn dikwijls van het hoogste belang voor hun eigen leven
en dat van anderen. Ik heb je vóór je geboorté niét
gekend en je vader ook niet En hij telt in dé éérsté
plaats. Als hij je gekend had, zou hij nooit je moeder
verlaten hebben, omNeen, neénl Hij zou één an
dere manier gevonden hebben, hij had haar niét kunnén
verlaten. Het is ongelooflijk. Ik weet het. Ik ken al
het sterke en mooie en edélé in hem/"
„Lieve God," zeide de jonge man, „wat moet u veel
van hem hebben gehouden I
„Zonder hem lief te hebben zou de grootste domkop
zijn eerlijkheid gezien hebben. Zoo iemand was hij.
„Vetel me," zeide hij, „al de kleine dwaashédén dié
u zich van hem kunt herinneren." En nogmaals legde
hij haar uit waarom hij zoo graag alles weten wikLei.
Hij was altijd een eenzame jongen geweést, dié niémand
had, met wien hij sympathiseeren kon; een intefléc-
tueele Ismaëliet wanneer een onmérkbaré hartstocht
voor wiskunde en een algemeen soort verlangén om
allerlei problemen van menschelijken zoowel ais god-
delijken aard op te lossen intellectueel génoémd mocht j
worden in ae ban gedaan door de materialistische
dogmatische, slechts aan geld denkende Woodcotts, om
zijn yermetelle klisyncrasieën steeds wéér vérgêlékén'
bij zijn schandelijken vader. Te verwonderen was het
dus niet, dat hij een soort eeredienst had opgebouwd
voor het eendge wezen, dat misschien iets voor hém
gevoeld zou hebben. En thans- dit was de heerlijkste
dag van leven. Al zijn droomen waren werkelijkheid
geworden. Neen, hij was geen sentimentéélé dwaas, vér-
zekerde hij nogmaals. Als er één waanzinnig dwaal
begrip was, dat de moderne levensbeschouwing .uit
elkaar deed springen, dan was het dat, volgens hetwelk
een kind zijn ouders dankbaar zijn moest, omdat zij hem
in Üie idiote wereld geschopt hadden. De eénigé fatsoén-
lijke houding, die ouders tegenover hun kinderen
konden aannemen, was een houding van diep
schuldbesef. Maar per slot van rekening kon een
verwaarloosd menschelijk atoom met begrip en emo
ties toch niet door het leven gaan zonder zijn voel
hoorns uit te steken naar een soort sympathie en
medeleven. Hij moest iets van Zichzelf Zichzelf
met een hoofdletter te danken hebben aan dege
nen, die hem verwekt hadden. En zoodoende was
het, toen zij hem trachtten in te prenten, dat hij
in geestelijke (ot volgens hun denkwijze ongeestelijk)
opzicht het evenbeeld van zijn vader was, niet meer
dan natuurlijk, dat hij die voelhorens uitstak naar
zijn vader, dien hij niet kende; vooral nadat hij later
gehoord had welk een groot man zijn vader was. Ja,
heusch, hij beschouwde dezen dag als de wonder
baarlijkste van zijn leven. Hij zou er graag zijn
tweeden voet voor gegeven hebben.
„Er is nog iets", zeide hij. „Indertijd heb ik in een
oud boek brokstukken van zijn handschrift gevon
den. Ik begon die te copieeren, speciaal zijn hand-
teekening. Zoo. iets echt idioots van een kwajongen.
En nou kan ik precies zoo schrijven als hij. Kijk
maar!"
Hij schreef een paar woorden en zijn handteeke-
ning. Zij schrok. Het was een boodschap van de
dooden. Hij lachte.
„Ziet u", zoo ging hij voort, „het is zoo heerlijk
eindelijk zekerheid' te hebben, dat de Familie het
leelijk aan het verkeerde eind haid en dat mijn eigen
instinct altijd juist geweest is."
Hij had dit alles gezegd met een heftigheid, die
zij zich zoo goed van vroeger herinnerde. En zij
I "skkinq van >000 nummiri ten owar-
*taan van Motarii R 6. MUUE.
Dohderda^ 9 Februari 1933.
fr;. irQn 1100 3734 6392 12578 10718 19098
20902
400 1509 9797
200 5240 6309 16388 17043
100 374 4298 8116 5998 6290 6730
12947 13221 13726 14774 15223
15545 17954 18124 20953
P* /iton van >90 vipen ?eia.
3 3116 5259 7656 957311738 13843 15764 18565
12 28 98 94 37 44 95 15875 18681
44 3278 5372 99 9641 11832 13910 92 83
127 W 78 7719 61 11996 89 16023 18778
213 91 5446 8002 9707 12054 14076 16243 18822
493 3502 5516 8243 15 12141 14469 16334 82
618 22 63 8325 22 12215 84 16470 18972
803 3834 76 40 9908 78 14526 16535 19043
87 75 5605 8401 24 12637 14652 16859 19161
1167 93 5738 8506 10042 39 87 99 19279
1283 3985 5863 41 78 47 14746 16984 19466
1311 4131 84 49 10314 12760 68 97 19716
52 4214 5985 64 74 86 86 17120 19801
1665 96 6000 8622 10419 1283614862 38 3
1794 4400 6224 54 10538 13240 64 17230 19925
95 25 6314 8721 64 52 14915 17342 20018
1980 4620 88 8803 10826 91 70 17589 20391
2022 42 6432 62 10949 13361 15109 17736 30622
2257 90 87 75 53 75 15233 17908 75
63 4836 8783 8908 11023 13438 49 33
73 37 88 34 46 13578 15327 81
2303 82 93 9060 11153 82 431«>28
39 4902 6965 9176 11339 92 6318223
70 16 7153 9201 11418 95 15533 39
2648 5061 7240 61 78 13638 15603 18404
2772 5127 7356 9423 11541 48 II 59
2818 5225 7414 70 71 13832 86 64
Lalar aflosbaar
16 2207 4166 6303 9019 10925 13703 16259 18652
27 13 75 24 5211007 8 77 68
54 26 4210 48 71 29 75 88 92
57 91 11 6530 93 54 13810 16378 18712
64 2326 55 58 9102 94 20 16419 79
90 27 57 89 6 95 57 25 18801
180 55 62 92 22 11120 >3001 29 17
259 60 4344 6635 53 79 21 71 37
98 72 82 49 93 80 63 85 55
314 84 4423 55 95 11221 80 16500 70
13 89 24 61 9232 34 14020 14 78
18 93 4541 70 5511333 36 54 18929
24 2451 53 80 9323 67 63 55 35
56 59 89 87 88 77 73 84 19068
67 63 93 6726 9485 11421 14123 16613 18103
61 80 4600 6808 93 33 45 19 36
488 87 15 13 9509 39 55 47 60
508 88 27 6909 37 47 73 58 80
83 2508 34 13 69 69 74 62 95
91 32 77 9632 70 76 16749 19214
17 43 4747 79 6011527 14233 83 28
690 54 53 7001 75 34 39 16828 40
67 2601 86 66 86 1163» 40 32 78
779 18 4819 94 90 46 42 33 86
800 33 38 99 94 52 14317 37 64
13 43 5| 7130 9726 11723 29 16950 96
29 52 4907 71 30 30 53 80 97
37 86 18 7259 47 11808 90 88 19333
52 2702 36 7308 5011938 98 17049 45
672 7 4o 75 80 85 14413 61 65
76 14 95 68 9836 12017 14524 71 78
1038 41 99 7451 56 78 85 17123 19429
48 57 5012 «5 58 86 14655 41 34
86 60 47 7528 90 97 14716 73 19566
1103 77 92 61 9112103 10 76 19627
13 86 510o 7640 0600 17 84 88 b3
O» 2826 5 67 3 42 89 17242 88
43 41 9 7723 4 59 14863 65 19709
62 44 l0 35 13 6314019 76 48
4 84 49 48 22 81 32 "302 81
78 96 '3 T832 62 12267 46 7 88
1295 2942 75 34 71 12314 60 53 19837
1354 61 5214 42 87 25 88 62 43
63 3061 63 45 881Ü081503» "432 52
71 3108 66 47 94 915W2 51 85
1120 24 5*1 4910010 12534 II - 99 89
28 76 18 7957 43 50 161T611 19994
68 3209 - 68 te a st g,_8i*»oa
94 2U 7a 74 90 M 781"16 15
1504 56 82 806J1011912B15 1SK7 40 22
12 88 88 8107 71 (2106 80 57 70
21 3323 92 20 f» K> 96, 77201 3
59 49 5404 90 96 21 *1345 17805 48
1615 50 15 93 10220 85 71 21 69
20 88 33 8230 1383» Q 7920205
40 3406 5503 33 85 47 78 53 13
43 31 5648 06 (2808 98 56 30
47 32 81 79 HBO» 29IM67 74 54
66 72 88 99 25 58 84 78 57
92 3524 5761 8305 95 94 05" "975 85
I 2 26 63 0 1040913028 24 95 96
42 56 5812 27 82 361®14 20304
7 7 90 14 8415 83 94 88 18 to
i 1 3040 5975 8S56 «620 13110 K825 27 85
i i 46 79 14 42 21 32 42
1 3 50 6002 93 6913220 42 «102 20416
1 3703 15 8806 72 59 15743 6 21
7J 75 38 88 76 99 57 12
71 87 56 8735 841330» 74 56 58
2..3 91 6119 3710619 6515617 71 67
16 3816 23 38 36 96 24 72 83
24 41 93 52 3913403 15914 89 89
51 58 6221 62 41 13 "J^205^
64 62 27 73 74 17 20 18329 58
75 78 34 8801 «742 80 28 59 79
84 3906 52 14 80 91 64 60 94
2117 9 56 15 «804 98 66 70 20626
26 55 68 61 23 13584 79 1S505 74
41 4083 72 90 98 13610 16024 15 20725
73 90 8921 10904 43 27 16 34
77 4103 63 51 18 62 16154 41 20827
2204 33 93 901! W 75 16236 55 57
20961 I
Yodge stond 10117 m. z. 101C7.
met 00 m.s 10882. 8188 met 00 m.z. 8475 met 00
had hem ter wille van die herinneringen en in de
hoop, dat hij er niet verder naar vragen zou,- laten
uitspreken'. Maar hij kwam er op terug.
„Een volgenden keer", antwoordde zij. „Die din
gen kunnen niet allemaal tegelijk uit het verleder
opgehaald worden. We zullen nog dikwijls genoeg
kunnen praten tot je nieuwe voet komt."
„U zult toch nog dikwijls met mij komen pra
ten?"
„Waarom zou je daaraan twijfelen?"
„Dat weet ik zelf niet. Neem me niet kwalijk, dal
ik het vroeg het ligt niet in mijn bedoeling, om
onbeschoft te zijn, maar vrouwen zijn soms zo<
vreemd."
Zij glimlachte door de wijsheid van haar ouderei
leeftijd zijn openhartigheid had ''e ontwapenend»
bekoring van die van een kind. „Wat weet je vai
vrouwen, Godfrey Baltazar?"
Hij rimpelde zijn voorhoofd en streek zijn hanc
door zijn haar.
„Niet veel. Trouwens welke man wel? Weet i
wel", ging hij voort op den toon van een pionier
van gedachten, „dat alle vrouwen het je bliksem,
lastig maken?"
Bij die woorden begon zij hartelijk te lachen. „Is zi
niet lief voor je?"
„Zij wie o ja. Hoe hebt u het geraden?"
„De wegen der Natuur verschillen maar heel we?
nig. En hoe staat het met haar?"
„O, alles zou in orde zijn, als mijn broer er nie
was
„Je broer? O ja, dat is waar ook." Ze moest haa
geheugen raadplegen. ,Je moeder was weduwe, toe
zij met je vader trouwde, en had' toen één zoon".
„Precies. Een jaar of acht ouder dan ik. Hij hee
Leopold Doon. We hebben het nooit kunnen vir
den samen. Ik heb mijn heele leven het land aa
hem gehad; maar hij is een kraan van een soldaa
Majoor. Eervol vermeld. Maar de kerel ls nog heeh
maal heel en' niet half kapot zooals ik."
„En de dame?"
„Dat zal ik u later wel eens vertellen als w
nog eens praten. Op het oogenblik ls het niets vei
geleken bij mijn ontmoeting met u. Lieve hemel!
riep hij na een korte stilte uit. „Wat een grappig
j wereld ls het toch".
Wordt vervolgd
