Zaterdag 18 Ftbruari 1922
DERDE BLAD.
Raad Yan Schagen.
Gemengd Nieuws.
Btnnenlandsch Nieuws.
65s(e daaryang» (No. 6978
Vergadering van den Raad op Vrijdag 17 Februari
1922, des morgens half tien uur.
Afwezig de heoren Schoorl, Rempt en Bregman,
de 2 laatsten met kennisgeving van verhindering.
Voorzitter de heer J. Cornelissen, burgemeester,
secretaris de heer A. C. Roggeveen.
Medegedeeld wordt dat aan den conciërge der open
bare lagere school is medegedeeld de steenkolen
op te branden en ze niet achter do schoeiing te
gooien.
liet uitbaggeren der Laansloot is niet geschied
door den polder maar voor rekening van particulie
ren. De polder heeft de sloot gepeild en de vaar
geul was 1.40 M. behalve in den hoek tegenover
perceel firma Trapman, waarvoor de gemeente zal
zorgen.
ingekomen is het rapport over het gedane melk-
orderzoek in Januari.
Het onderzoek naar het besluit van den Raad tot
aankoop van huis en erf aan de Loet is nog niet
dcor Ged. Staten afgeloopen en de beslissing wordt
di s verdaagd. Eveneens is dit het geval met het
besluit tot het aangaan van een geldleening^ groot
f15000.
Voor kennisgeving aangenomen.
Van de Ambachtsschool te Alkmaar is het verzoek
ingekomen om over 1920, in verband met de salaris-
verhooging der onderwijzers, een bijdrage te willen
vorleenen en wel tot een bedrag van f 34.06 per leer
ling. Een leerling uit onze gemeente bezocht dat
je ar genoemde school.
Op voorstel van B. en W. wordt besloten de ge
vraagde bijdrage te verleenen.
Ingekomen is het rapport van de commissie tot
wering van schoolverzuim.
Dezelfde commissie vraagt bij eventuëele vacatures
het recht te hebben een voordracht bij den Raad
te mogen indienen van door haar gewenschte can-
didaten.
Voorzitter zegt dat B. en W. in zulke gevallen den
Raad volgens de wet een aanbeveling van 2 personen
verstrekken en B. en W. achten het niet gewenscht
dit aan de commissie over te dragen, zoodat zij
voorstellen afwijzend op het verzoek te beschikken.
Goedgevonden.
Van het Bestuur der vereeniging Openbare Lees
zaal en Boekerij is ingekomen het verzoek om
tegemoetkoming in de onkosten, die de hier bestaan
de afdeelmg veroorzaakt.
B. en W. adviseeren afwijzend, omdat zij niet wil
len afwijken van het ingekomen standpunt geen
subsidie te verstrekken voor aanvragen die na be
handeling der begrooting zijn ingekomen. Aldus
wordt besloten.
Van het R.-K. Parochiaal Kerkbestuur is bericht
ingekomen dat het voor de school voor 1922 aan
spraak wenscht te maken op het gemeentelijk voor
schot.
B. en W. deelen méde, dat de kosten voor de in
standhouding van het onderwijs aan de Openbare
Lagere school voor 334 leerlingen hebben bedragen
f 439.31, is f 1.31 per leerling. De R.K. school telde
131 leerlingen en B. en W. stellen dan ook voor een
voorschot te verstrekken van 131 X f 1.31 f 171.61.
Van de 131 leerlingen kwamen er 12 uit andere ge
meenten, zoodat een bedrag van f 15.72 teruggevor
derd kan worden.
De heer Van Nuland zegt, dat B. en W. voor hunne
berekening alleen rekening hebben gehouden met
alinea 2 van artikel 101 der L. O.-wet, doch voor
het berekenen van de voorschotten dient ook reke
ning gehouden te worden met de volgende alinea's
2, 3 en 4 en ook met artikel 55, waarbij gewezen
wordt op de kosten van aanschaffing schoolmeu-
belcn, reparaties, onderhoud schoolmeubelen, ver
lichting en verwarming enz. Spr. komt tot de con
clusie dat een bedrag van f439.31 veel te laag ge
acht kan worden en vraagt B. en W. hun voorstel
terug te nemen en nader te herzien.
Voorzitter zegt dat de secretaris hem had uit
gelegd, dat de kosten van instandhouding alleen
sloeg op alinea 2.
De heer Trapman denkt dat er aan weerszijden een
misvatting is. Er is alleen genomen het bedrag van
de kosten van onderhoud gebouw. Al 't andere, on
kosten leermiddelen enz. enz. moet nog berekend.
De schatting van het gebouw moet nog plaats vin
den. Spr. vindt het daarom eveneens beter, dit alles
ineens te berekenen en adviseert eveneens dat B.
en W. hun voorstel terugnemen. Aldus besloten.
In verband met het niet-nemen van de crediet-
aanvrage van 2 perceelen door den heer W. Voor
man, waardoor renteverrekening noodig werd, wordt
de suppl. begrooting daarvoor vastgesteld.
Voor het geval de secretaris uit is of door ziekte
afwezig, wordt tot loco-secretaris benoemd de eer
ste ambtenaar ter secretarie.
B. en W. stellen voor toe te treden tot de steun
regeling 1922 werkloozenkassen, omdat hun is ge
bleken, dat hier nog is een werkelooze aangesloten
sigarenmaker en ook is opgericht een af deeling van
den Bond van Meubelmakers.
Goedgevonden.
Met betrekking tot den cursus voor volwassenen
hebben B. en W. naar aanleiding van de vraag van
den heer Helder, op de vorige vergadering gedaan,
een onderzoek ingesteld naar de kosten verbonden
aan dat onderwijs. Die kosten bedragen f228, ver
hoogd1 met f 25, wanneer de vergoeding voor het
geven van onderwijs op f2.50 per uur wordt be
paald. B. èn W. handhaven hun voorstel geen cur
sus te doen houden.
De heer Helder vraagt stemming.
De heer Trapman herinnert er aan dat het hoofd
motief van B. en W. was dat de heer Brouwer, hoofd
der school, een vergoeding verlangde van f2.50, ter
wijl .voor het geven van vervolgonderwijs en Fran-
sche cursus f2 per lesuur wordt betaald, wat de
heeren Deenik en Koning voldoende achtten en
ook door den minister is bepaald. Wanneer dus aan
den heer Brouwer f2.50 wordt gegeven, zit daar
voor de gemeente de consequentie aan vast dat
ook voor het vervolgonderwijs en de Fransche taal
f2.50 wordt gegeven. En dat nu vinden B. en W.
te duur.
De heer Helder vraagt wat dan de geldelijke ge
volgen zullen zijn, wanneer ook aan de andere
onderwijzers de vergoeding tot f2.50 wordt ver
hoogd.
Secretaris deelt mee dat dit verschil zal zijn voor
vervolgonderwijs en Fransche taal 848 uur ad 50
cent is f424.
Do heer Heldor zal, nu dat gevolg zooveel meerdere
kosten veroorzaakt, niet voor het houden van den
cursus voor volwassenen stemmen, omdat hij het
er mee eens is dat de consequentie eischt dot ook
de andere onderwijzers dezelfde vergoeding krij
gen. Als er echter onderwijzers waren die het on
derwijs wilden geven voor f2, zou spreker graag
voor het houden van den cursus stemmen.
Voorzitter zegt dat er pogingen zijn gedaan bij een
anderen onderwijzer, doch die deed ook de mede-
deeling dat hij het onder de rijksdaalder niet deed.
B. en W. konden toen moeilijk alle onderwijzers af-
loopen.
Dl hwr fraptttA trijst se ©o, in «ra swnen-
iprsking wit den heer Brouwer dezen ie gewezen
op de gevelgen wanneer de vergoeding op f 2.50 werd
bepaald. Het korte antwoord van den heer Brouwer
wm: ik wenich benedeni de f&50 niet te werken, een
antwoord dat spr. niet prettig heeft gevonden, omdat
de heer Brouwer had moeten begrijpen dat B. en
W. in deze, gezien de financieels gevolgen voor do
gemeente, moeilijk anders konden handelen. Waar
de collega's des heeren Brouwer zelf de f2 hebben
bepaald en dus voldoende vinden, waa naar spr.'s
oordeel do botte weigering van den heer Brouwer
niet verdiend.
Het voorstel van 11. en W. geen cursus voor vol
wassenen te houden, wordt met algomeuno stemmen
aangenomen.
B. on W. stellen voor, gehoord het advies van den
hper Mr. Boeman, niet te berusten in de vordering
inzake do N.V. „Noorderlicht", te Groningen, thans
in faillissement), doch te besluiten tot het voeren van
een rechtsgeding.
De heor Van Nuland! zegt dat er. In besloten ver
gadering is besloten geen besprekingen over deze
zaak te houden in openbare vergadering, doch spre
ker verlangt aanteekening dat hij tegenstemt
De heer "Trapman zou toch graag de motieven hier
voor hooren en wil dan in comité gaan-
De heer Helder zegt dat er niet in besloten ver
gadering is besloten de zaak niet in openbare ver
gadering te bespreken, maar de wenschelijkheid al
leen is geuit. Ook spr. wil graag de motiveering van
den heer Van Nuland hooren.
De Raad; gaat in comité.
Na heropening wordt het voorstel van B. en W.
zonder hoofdelijke stemming door allen goedgekeurd.
Bij de rondvraag zegt de heer Overtoon dat is
medegedeeld, dat de Laansloot geen. verbetering be
hoefde en de vaargeul 1.40 M. diepte aangaf. Spr.
vraagt echter hoe breedi die vaargeul is gerekend,
want 2 geladen vaartuigen kunnen elkaar daar
niet passeeren. Het is ons eenigst stukje vaarwa
ter en spr. zou, indien nog verbetering te verkrijgen
is, graag zien, dat daartoe pogingen werden gedaan.
De heer Hopman acht het 't heat dat dan het pol
derbestuur gevraagd wordt naar de opgave van pei
lingen.
De heer Overtoom wijst op de boomen langs de
Laaii bij h«t postkantoor enz. en meent dat die dood
zijn of dood' gaan.
Voorzitter zegt, dat d'e boomen in onze gemeente
na den storm van 6 November door deskundigen
van het Staotsboschbeheer zijn nagezien en daarover
is een gunstig rapport ingekomen, behalve dan over
die in de Molenstraat en die worden op royale wijze
gesnoeid.
De heer Trapman heeft dat -snoeien zoo verschrik
kelijk gevonden, dat hij meende dat die boomen ge
rooid moesten worden en heeft daarnaar geïnfor
meerd.
Voorzitter erkent dat het snoeien te ruw is ge
weest en hij heeft dun ook tegen den tuinman ge
zegd er zoo niet mee door te gaan. Toch meent spr.
dat de boomen weer goed worden.
De heer Hopman zegt dat er wonden zijn ge
maakt die nooit meer overgroeid worden. Het zal
zijn het begin van het einde en bet beste is dat
de wonden goed met carbolineum worden behan
deld.
Hierna volgt sluiting om over te gaan tot comité-
vergadering ter behandeling reclames hoofdelijken
omslag.
HET LEVEN IN BERLIJN.
Wij hebben de Laatste dagen weer allerlêi stakingén
in Duitschland zien opkomen en verdwijnen. Dit euvel
voortspruitend uit het dure leven, zal zich straks wel
weer openbaren. Hoe er in Duitschland geleéfd wórdt,
vertelt ons de correspondent der N. R. Ct
Hij wijst er o», dat het vooral de ambtenaar is, die
allertreurigst leeft De bouwvak- en indhstrie-arbeidérs
dwingen Xoonsverhooging ef, die na langer of korter
tijd1 komt, om dan opmeuw te beginnen, omdat intus-
schen alles weer duurder is geworden, maar de ambté
naar is er het slechtst aon toe,, omdat hun verhoogin
gen het langzaamst worden bewerkt. Hun leven is aÜer-
treurigjt, wat uit volgende duidelijk blijkt.
Om in Duitschland met een gezin van drie personen
te leven naar een standaard, cben men in Nedérlanid
een dragelijk of behoorlijk burgerlijk bestaan zou kun
nen noemen, heoft men tegenwoordig tusschén dé 30.000
tot 40.000 mark per maand noodig. Ter nadere aan
duiding van den levensstandaard, dien ik bedoel,
ddene: eenvoudig maar voldoende voedsel, toébéréid mét
vet of margarine, boter op de boterham., geen wittebrood,
maar toch goed bruinbrood. voldoende lijfgoed, linnen
goed op de bedden, gebruik van linnen servetten én
tafellakens, een woning van vier vertrekken, van wélke
des winters meer dan één ii verwarrad en des avonds
verlicht, één dienstbode. Echter geen zilver op tafel,
geen aasten en niet wat men noemt „uitgaan''. En dergé-
fijke levenswijs kost ongeveer 30.000 mark minimaal,
en daar dit minder is dan 5000 gulden Hollandsch, zal
deze schatting Nederlandschen lezers wei aannémélijk
voorkomen; zij zullen het zei fis goedkoop kunnen vin
dien. Dat vele' Duitschers daarentegen het génoémdé
cijfer exorbiant hoog zouden vinden, komt, doordien
zij zich voor bet meerendeel hebben aangéwénd. zich
op het stuk van eerste levensbehoeftén énorm té bé-
perken. Velen die zich nog, en naar verhouding zéér
zeker terecht tot de we lgesteldén rékénén, hokkén
des winters, in warme plunje, in een vertrek, nauwélijks
boven het vriespunt verwarmd Zij moeten de verschoo-
nincen gelijk zetten met de warmwatervoorziening dé-
welke in de huurhuizen slechts eens in de véértién aagén
funcitioneert, zij branden des avonds één pitje, en
eten het kaartenbrood, met luttel vet, terwijl dé warmé
maaltijd bestaat uit verschilende gerechten zonder vét,
die de vreemdeling moeilijk kan onderscheidén, omdat
zij alle denzelfden smaak hebben, namelijk dien van
zeepsop. Dat deze zelfde menschen nochtans dé „répré-
sentatie" niet verwaarloozen, is waar. De grootste éér
zucht van £»en echten Berlijner is namelijk, om van
tijd tot tijd van zijn huis een kosteloos restaurant te
maken, waar hij een maximum aantal menschen, die
hij nauwelijks en die elkander heelemaal niét kénnén,
ten eten noodigl Hij heeft zich echter ook in dat
opzicht moeten beperken, en is thans afgedaald tot zoo
genaamde ongedwongen tea's. Deze offers aan dé ijdél-
neid zijn wel niet goedkoop, maar het min uitgaven
in eens. Op deze wijze levende, kan mén hét misschién
nog met ruim een derde, zeker met dé hélft van
30.000 mark per maand bolwerken. Maar een beambte
oij de spoor moet het niet met de hein, niet mét één
derde, maar met een tiende doen.
Het hoeft dus geen verder betoog, dat hij In eén toé-
stand verkeert, waarvoor het werken in een toch al tij'
verantwoordelijke positie nauwelijks de moeite waard
De minister van verkeer heeft trouwens zélf ér-
kend, dat het loon slechts verzevenvoudigd is, waaruit
bij vergelijking met de prijs verhoogingen blijkt dat de
levensstandaard al zeer laag moet zijn geworden, zoo
laag, dat het de menschen tot wanhoop drijft. Nu kan
men zeggen: een ambtenaar mag niet staken, én als
hij toch staakt, dan maakt hij oproer. Deze stelling is bij
de jongste spoorwegstaking sterk op den voorgrond ge
komen. Alle burgerlijke partijen, alsmede ae méer-
derheidssociaal-democraten hebben haar verdedigd.
fEn tegen zulk een redenoening is öiét véél in té
brengen, maar de bakker en kruidenier gééft géén cént
crediet op dit alles en da's de practijk.
De ambtenaren, die gestaakt hebben, en dié hét wéér
zullen doen, geven niet veel om de kwéstié van hét
recht tot stoken. Velen van hen bestrijden niet ééns
dat zij dat recht niet hebben. Zij zeggen: kijk een# hiér,
dat is nu allemaal goed en wpl van die voordeelcn van
vast loon, pensioen en wat dies meer zij, maar wat
hebben wij aan vastheid, als dat beduidt, dat we vast
honger zullen leiden? De staat is verplicht onzen le
vensstandaard op peil te houden. Als nu de regecring
erkent, dat onze loon.cn slechts verzevenvoudigd zijn,
oase ievenwttmdiird dus tet een vierde of vflfdt vin
vroeger gedaald, en er aan toe voegt, dut *U de millL
oenen niet heeft, om aan onze eischen, dié onzé loonéo
ook lang niet op peU zouden brengen, maar ons leven
ton minste tijdelijk dragelijk zou maken, te voldoen, dan
vragen wijgeeft daarmee zulk een staat niet zijn élgén
onbestaanbaarheid toe? Heeft de staat niet hot recht
verbeurd, van ons het voortgaan met ons werk te ciichen,
als hij ons niet te eten geven kan? Inat hot dan geen
staking, laat het dan revolte genoemd worden, een staat,
die financieel zoo zwak staat, hoeft ook niet te verwach
ten, dat in hare huishouding geen revolten zullen voor
komen. i
Wat men tcgeu deze redunoeriug als zoodanig zul
mogen kunnen inbrengen, zij geeft volkomen du werke
lijkheid weer, het leven van Jexu menschen is treurig.
KERK EN TOONEEL.
Een geïmproviseerd debat over de moreel o bctueke-
nls van het toonaai tusschan (Ir. Rouch S tra ton, die gcuz-
stclijke herder van da Calvary Church te New York, en
WilJiam A. Brady, den bekenden theaterdirecteur, was
Zondag oorzaak van ongeregelde toernooien in de kérk.
Dr. Straton had onlangs Brady tot een debat uitgedaagd,
doch Brady, die bezwaar had tegen do voorwaarden,
weigerde. Zondag nu deed dr. Straton, dia algeméén bé
kend staat wegens zijn onophoudelijke en matclooze ai-
keuring van het tooneel en do film, een buiténgéwoon
bitteren aanval op beide instellingen. Bij het eindé
van zijn toespraak stond Brady uit de menigte op en
vroeg, kwaad van toorn, het woord). Hij besteeg onder
een storm van toejuichingen van een groot aantal acieurs
en actrices, en bol gehoon en gejouw van de rést, hét
podium. „Laat degeen, dia zonder zonde is, den éér
sten steen werpen,' schreeuwde hij. „Daarna zal ik u
gaarne in een debat ontmoeten en aantoone hoe,
in de laatste 20 jaren, afgrijselijke misdaden zijn ge-
gepleegd door de verkondigers van het Evangedié. Ik
zal bewijzen, dat méér gees'tebjken zijn veroordeéld
wegens moord dan acteurs en dat er thans meer geésté-
lijken in de gevangenis zitten dan acteurs. In Engeland
ging Brady voort, „slaat de koning tooneelspeier tot
Knight Predik God en het Cliristendoin aan de men
schen van het tooneel; maar belaster ze niet'
Een uitbarsting van gehoon en gejouw overstemde
Brady. Kreten van „Gooi hem er uit/' wisselden af met
het gejuich van zijn volgelingen. Tenslotte verscheén dé
politie, die de orde herstelde en mét instémming van dr.
Straton, Brady in staat stelde, rustig uit te spreken.
WENSCHZEOELS.
Naar aanleiding van een mededeeling, die wij uit „Op
de Hoogte" overnamen omtrent wenschzegels, dié dé
menschen elkaar in Scandinavië met Kerstmis en Nieuw
jaar toezenden, schrijft een lezer ons over 't éigénlijké
doei der wenschzegels. „De Julemaerker zijp uitgevon
den door Postraester Hollböll in Denemarken en worden
sinds jaren met Kerstmis voor twee öre per stuk ver
kocht. De geheele opbrengst hiervan is bestemd voor
de kust-sanatoria in Denemarken en hierdoor kan elk
jaar meer den Kr. 100.000 aan de bestrijding der tuber
culose gegeven worden.
„Ik benoef u Wel niet mede te deélén, dat dé Dénén
(die Noren en Zweden hebben dit gebruik la tér nagé-
volgd) die bekend staan voor hunne groote liefdadigheid,
gretig cebruik maken van dit middel om den tubercu-
lozen hunne gezondheid terug te geven.
„Ook hier m Nederland waar wij nog verre ten
achter staan bij Scandinavië, wat betreft de bestrijding
der tuberculose, zou de invoering dezer zegéls aan ïédér
gezond mensch de gelegenheid biedén door dézén Kérst-
groet aan vrienden en kennissen te zen'dén, tégólijk
een menschlievendie daad te doen.''
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
Uit Londen, 16 Februari. De boeken der ar
beidsbeurzen toonen aan, dat er een langzame, doch
gestadige vermindering is in het aantal werkloozen.
Die vermindering heeft in de laatste vier weken
42.600 personen bedragen.
SHACKLETON'S STOFFELIJK OVERSCHOT.
Uit Montevideo, 16 Februari. De Britsche bark
Woodville is met Shackleton's overschot naar Zuid-
Georgië vertrokken voor de begrafenis. Talrijke
kransen, waaronder een van koning George, dekte
de baar. De kist werd op een affuit door straten
gereden, geëscorteerd door troepen en muziek. Na
den kerkdienst koos het schip onder saluutschoten
der kustbatterijen zee.
Een draadloos telegram meldt nog dat de regee
ring van Uruguay Shackleton's nagedachtenis de
hoogste eer heeft bewezen. Op de kist had zij een
krans doen leggen, als duurzaam gedenkteeken op
het graf in Zuid-Georgië. De door walvischvaar-
ders gemaakte lijkkist was ruw betimmerd en word
naar het schip begeleid door Uruguay'scho solda
ten en ruiterij. Onderweg wierpen dames van de
balcons bloemen op de kist.
DE „JUBILEE-DIAMOND".
Uit Londen, 16 Februari. Naar de Daily Express
verneemt, zijn de Britsch-Inddsche prinsen voorne
mens de „Jubilee-diamond", op twee na de grootste
bekende diamant ter wereld, aan de Britscho Kroon
te schenken. De waarde van den steen wordt geschat
op 400.000.
DOOR BRAND.
Te Duisburg zijn gisteren de uitgebreide houtlood-
sen, de zagerij en een deel van het machinegebouw
van de firma gebroeders Kiefer door brand ver-»
nield. De schade loopt in de millioenen.
VALUTA-GRAPPEN.
Men schrijft aani die NaRjCnt.:
In Miunchen hoorde dik dezer dagen dm een variété
een komiek imétl den veelzeggenden naam Morgan
eeruige valtutaverbaaltjes ten 'beste geven, die bij het
publiek blijkbaar zeer dn den amaalk vielen.
«Hij begon met te vertellen, dat hij In Weenen
woonde en oinlaigs In Holmand was opgetreden. Van
deze tourniée in Nederland wals hij nipt een overschot
van 5 gulden naar Weenen teruggekeerd. Bij de Wie
ner Bankverein (een der grootste Weensche banken)
ging hij deze 4 5 in kron en wisselen. Van 't loket
werd hij direct bij de directie gebracht, met buitenge
wone eerbetuigingen ontvangen en hem plechtig ver
klaard, dat hem nu de geheele bank toebehoorde.
Een Nederlander komt te Weenen en wil een
paiaaf honderd gul'dlen in kronen! wisselen. Een paar
honderd guil'den zegt de heer Morgan met een bij
zondere plechtige ujitdiruklking. Op de vraag hoeveel
kronen 'hiij daar nu wel voor 'krijgt, wordt hem ge
antwoord: „Zoovéél u kunt dragen."
Op een goeden dag moetien in Weenen een paar da
gen alle bamikeni gesloten 'blijven, Er waren nJ. geen
mulllien meer voorradig.
Een 'zakenman, allés speelt dn Weenen, was aange
klaagd wegen» frauduleus bankroet. De instructie
duurde een! paar/ maanden, de vacantles der rechtbank
onderbraken het proces weer 'n tijd lang en toen de
zaak voor den rechter kwam, had de bankroetier door
de enorme istijging van alle prijzen der goederen
ndet aiileen) zijn schulden kunnen betalen, maar was
buitendien! een rijk man geworden, zoodat hij ten
slotte door den rechter tnog geprezen werd voor zijn
buitengewoon beleid.
Em tenslotte nog 'n sprookje uit de werkelijkheid,
dat eveneens een diepen kijk op de tegenwoordige
toestanden geeftti.
Voor een jaar of twee kocht iemand 100 vaten olie,
Toen hij er 'een goed stuk geld aan verdienen kon,
verkocht hij de 100 vaten. Na 'n paar maanden kocht
hij weer olie. Voor het geld dat hij bij den verkoop
der 100 vaten ontvangen had, kreeg hij nu slechts 50
vaten, omdat de prijs intusschen zeer steak ge
stegen was. Na verloop van maanden verkocht hij
ook deze partij mét een zeer hooge winst.
Voor dit geld kocht hij later weer oflie, kreeg echter
daarvoor nog slechts 25 vaten. En zoo kocht en ver
kocht hij steeds weer met hooge winst', tot hij ten
slotte met zijn beginsel en alle winsten slechts één
vat olie kon. koopen. Dit wilde hij voorloopig niet
verkoopen, maar toen hij dan ten rfotte toch weer
voor den opnieuw! gestegen prijs wilde bezwijken, was
het vat, dat lék was, leeggeloopen.
'Een economisch sprookje uit de werkelijkheid 1 Voor
eoonomte-iproifessoren om een boek over te schrijven.
Maar het lachende publiek scheen van den treurigen
ondertoon niets te willen weten
EEN VADER VAN 8S KINDEREN.
Een werkloos stratenmaker, die dezer dagen, voor
den werkloosheideraad van King's Lynn vcrccbeen,
deelde mee dat hij 36 kinderen bad, zoo vertelt de
„Daily Chroniole".
De man voerde aan, dat hy op 17-Jorlgen leeftijd
was getrouwd. Zijn vrouw was toen 10. Uit dit hu
welijk werden 25 kinderen geboren.
Toen zijn vrouw waa overleden, hertrouwde hij
en kreeg er nog 11 kinderen bij.
Hij kon niet zeggen waar thans al die kinderen
zijn, maur wel wist hij mee te deelen, dat er nog
7 onder du dertien jaar zijn eu bij bom thuis wo*
nen.
De man ontving 27 shilling ultkeerlng per week
door bemiddeling van het arbeidsbureau; de werk-
loosheldsraad kende hem nog 10 shilling extra als
mede 32 Eng. ponden brood per week toe.
WIJZIGINO VLEESCHKEURINOWET.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp
tot wijziging van de vleeschkcuringswet.
Aan de Memorie van Toelichting wordt ontleend, dat
in het ontwerp-Vleeschkeuringswet oorspronkelijk de
huisslachtingen van de keuring vóór en na het slachten
waren uitgezonderd, Naar aanleiding va.n de bezwaren,
welke tegen deze uitzondering werden aangevoerd, is
deze later weer geschrapt, voornamelijk uit overweging,
dat zuivere huisslachtingen slechts zeer weinig voor
komen. Intusschen is sedert het tot stand komen der
wei gebleken, dat deze meetüng niet juist was en dat
ten plattelands huisslachtingen alleen voor eigen ge
bruik en dat van het gezin wel.degelijk veelvuldig voor
komen.
De regeering is op grond hiervan tot de overtuiging
gekomen, dat een ongewijzigde handhaving van de wet
op dit punt niet wenschelijk kan worden geacht.
Indien inderdaad vaststaat, dat het van een huis
slachting afkomstige vleesch in het perceel blijft, waar
de slachting heeft plaats gehad, kan cr geen bezwaar
tegen bestaan, dat in gemeenten, waar do wenschelijkheid
van zulk eén vrijstelling gebleken is, deze slachtingen,
onder de noodige waarborgen tegen misbruik vrij wor
den gesteld van de keuring voor en na het slachtend
Voor een dergelijke vrijstelling pleiten vooral econo
mische overwegingen. Een besparing van personeel zal
daarvan het gevolg zijn, terwijl anderzijds de vrijheid
der huisslachters met onnoodig aan banden wordt gelegd.
Anderzijds erkent de regeering ten Volle de juistheid
van het beginselj dat de zoogenaamde onzuivere huis
slachtingen niet vrij mogen worden gelaten. Het cenige
middel, dat de Overheid heeft tegen misbruiken, welke
door de vrijstelling van huisslachtingen zullen kunnen
ontstaan, is een absoluut verbod van vervoer, verkoop,
enz. van ongekeurd en niet van stempelmerken voorzien
vieséh. Evenmin zullen de gestorven en in nood gedoode
dieren vrij van aangifte en keuring mogen worden
gesteld.
Het zijn immers Juist deze soort slachtingen, die
voor de volksgezondheid hoogst gevaarlijk zijn, zooals
bij herhaling gebleken is.
Wil de huisslachter het vleesch wèl vervoeren, dan is
er voor vrijstelling geen redien meer en valt hij onder
de gewone bepalingen.
voorts zal hij, die van de verleende ontheffing gebruik
wil maken ten minsto vier dagen van te voren van
zijn voornemen om een huissiachting te verrichten},
moeten kennis geven.
Op deze wijze is het onderscheid tusschen zuivere en
onzuivere huisslachting scherp te handhaven.
Voorts zal de ontheffing niet gelden voor inrichtingen
als restaurants, hotels, pensionaten, weeshuizen, zieken,1-
inrichtingen, enz.
De verplichte aangifte van het voornemen een huis
slachting te verrichten is noodzakelijk als waarborg tegen
ontduiking.
Bovendien geeft het voorgestelde artikel 6a aan de
Regeering de bevoegdheid de verleende ontheffing te
allen tijde in te trekken, wanneer ondanks de gevoerde
contröle mocht blijken, dat op eenigszins uitgebreide
schaal misbruik van de ontheffing zou worden gemaakt.
Het ligt evenwel niet in de bedoeling, dat de ontheffing
onder alle omstandigheden zal worden verleend, aange
zien er zich n.1. omstandigheden kunnen voordoen,
dat de bevolking tegen zichzelf moet worden beschermd,
b.v. bij veelvuldig voorkomende ziekten onder de slacht
dieren in bepaalde streken des kmds. Daarom moot
de Regecring telkens beslissen, of vrijstelling toelaatbaar
is. Waar zij dit is, zal rij ook worden verleend.
Het wordit noodig geoordeeld op het verkoopen, te
koop aanbieden, ten geschenke geven enz. van vleesch,
afkomstig van vrijgestelde huisslachtingen, een gestrenge
straf, uitsluitend gevangenisstraf of hechtenis, te stellen,
omdat in dergelijke overtredingen een zeer groot gevaar
voor de volksgezondheid ligt.
Tevens is voorzien in een leemte van een oude be
paling, die zonder meer het vervoer van ongemerkt
vleesch verbood', maar daardoor tevens formeel strafbem
stelde vervoer van in nood geslachte dieren naar de
keuringsplaats.
Voorts is van deze gelegenheid gebruik gem"aki om
nog enkele andere aanvullingen, respectievelijk wijzi
gingen in de wet voor te stellcm
Samenwerking tusschen gemeenten, zij het al op aan
zienlijke kleinere schaal dan bij de Warenwet, is zeer
wenschelijk, vooral omdat op deze wijze een belangrijke
besparing van uitgaven verkregen kan worden.
De Regeering heeft nu een plan van samenwerking
tusschen d e verschillende gemeentebesturen aan Gedepu
teerde Staten der verschillende provinciën doen toe
komen.
Deze samenwerking kan, bij het ontbreken van een bij
zondere regeling hiervoor in de Vlceschkeuringswet, niet
anders geschieden dan op den voet van de artikelen 121
en 122 der gemeentewet. Het laat zich intusschen reeds
thans aanzien, dat pogingen om tot een dergelijke (Tij-
willige samenwerking te geraken, in vele gevallen fiasco
zuilen lijden doordat verschillende gemeenten er de
voorkeur aan geven op eigen hand in zee te gaan, tot
schade van het geheel.
Zal een zoo economische mogelijke uitvoering der
wet niet in vele gevallen onmogelijk zijn, dan moet
de Regeering de bevoegdheid worden geschonken zoo
noodig de samenwerking dwingend voor te schrijven.
Daarom wordt voorgesteld een nieuw artikel 23 a in
de wet op te nemen waaraan artikel 9 der Woningwet tot
voorbeeld heeft gestrekt. Het geldt hier slechts een
b'evoeg(dheid van de Regeering waarvan deze al
leen zal gebruik maken, als de pogingen om tot vrij
willige samenwerking te geraken niet tot het gewenscht
resultaat mochten leiden.
De samenwerking wordt naar het voorbeeld der Wa
renwet gedacht in aezen geest, dat.een gemeente als cen
trale gemeente met de leiding van den dienst en van
het daaraan verbonden personeel wordt belast. Alleeu
de centrale gemeente zal dan ook de instructie voor bet
personeel van den gemeenschappelijken dienst! vaststellen.
De overige samenwerkende gemeenten dienen dus van
de verplichting tot het vaststellen van een instructie
te worden ontheven.
Nog wordt eene wijziging voorgesteld waardoor het
mogelijk wordt gemaakt dat afgekeurd vleesch aan dier
gaarden wordt afgestaan. De bepaling dat afgekeurd
vleesch alleen door den betrokken keuringsdienst naar
de diergaarden en dergelijke inrichtingen mag worden
vervoerd, geeft voldoenden waarborg tegen misbruik.
Het komt ten slotte niet geheel billijk voor, aan
inrichtingen, welke vóór het in werking tredenf d er wet zijn
opgericht, dadelijk alle eischen te stellen, welke aan
later opgerichte instellingen worden gestelo. Voor deze
inrichtingen moet evenals voor die, welke vóór 1 Janu
ari 1919 zijn opgericht, en tijd van aanpassing yordea
toegestaan.
ONTRUIMING GESTICHT MEDEMBLIK.
Nadat reeds een aantal verpleegden van het Rijk9
Krankzinnigengesticht te Medemblik naar Woensel
zijn overgebracht, werden Woensdag alle Israölie-
tische patiënten vandaar naar het gesticht ta Apel
doorn vervoerd.
