Alieicci lïleiïs-
llrattuit- LuttniM
Abonnementsgelden.
vóór 1 April
Brieven uit Rome.
TERUG IN HET LEVEN.
PROBATUM-Rijwielen
Woensdag 29 Maart 1922.
65s''e Jaargang. No. 7000.
Uitgevers i N.V. v.h. THAPMAN CoSchagen.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
K
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ inzending tot 'emorgene 8 sur, worden Adver-
tentlën nog zooveel mogelijk ln het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. - INT. TELEF. no. 20
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meen 20 cent (bowijsno.
inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Aon onze lazen balten dis gemeente Schagen doen
wij het verzoek de abonnementsgelden over het
«eiste kwartaal 182% ten bedrage van 11.85 (voor
courant met Zondagsblad 12.38)
over te maken per postwissel frf ovw te laten schrij
ven op qtito postrekening Na 23330.
De laeit&to manier van vereffening raden wij ten
zeerste aan, daar dit slechts 9 cents kast; formu
lieren zijn aan alle postkantoren h een halven cent
verkrijgbaar. Per postwissel daarentegen zijn de
kosten f 0.10.
Na genoemden datum wordt beschikt met !U<
verhoog in n. Toezenden ie dos voordoe lig!
Voor alle abanné's, die gewoon zijn het eonranten-
getd san onna Agenten (dn plaatselijke kantoorhou
ders) te betalen, geldt dit verzoek niet Voor kan
toor Bnrgerbmg Is het Agentschap opgeheven, zoo
dat de abanné's aldaar bet ooarantenaeU Mun nu
gelieve op te zenden.
®E ADMINISTRATIE.
Van twee Apostels.
Italië ia toet land van de groote tegenstellingen/ en
4n Rome komen de felle contrasten telkens scberp te
genover elkaar te staan.'.
Zondag den 12en Maart, was Rome zoo vol warme
•zonneschijn en bloemengeur, dat het wel een stralen
de Meidag scheen. De wedrennen in Paiioli waren
Wel al sinds een maand begonnen, maar nu (pas kon
<de vrouwenwereld er zich in hare elegante voorjaars
toiletten laten bewonderen en zoo snorden dan dezen
dag auto's en rijtuigen in lange rijen naar de ren
banen even buiten de stad. De zoo «onverdrag.elijke
Romeinscbe stotf, werd) in breede wolken opgejaagd,
verblindde de voetgangers en hulde de wegen in een
ondoorsdringbaro grijize materie. Roina scheen leeg te
stroomen, maar een stad van bijna een anillioen 'in
woners heeft verschillende aangezichten en Rome
meer dan eendg andere.
De groote wereld, de aristocratie en de
leegloopers, die zich. tweemaal 's weeks bij
de wedrennen vermaken- ds wel de minst sym
pathieke van de kringen, die zich hier als groote
cirkels langs elkaar voortbewegen zonder elkaar te
snijden., dus zonder elkaar veel te hinderen, en zon
der elkaar in het minöt te begrijpen, ook.
Terwijl dam op dezen zomerschen dag, de Jongelui
hun ,geld in Parteli verwedde en anderen in «die Cam-
•pagna samenkwamen, waai' zij: een groote jacht or
ganiseerden op eon paar armzalige wolven, die in
de vlakte' Losgelaten, door de bonden vervolgd en
verscheurd of door de dappere Jagers geschoten wer
den; terwijl de officieren van de jongste tot de oud
ste met ridderorden bespeld, zich met deze «edele
sport vermaakten, bewogen zich door Rome's straten
twee groote optochten, waaraan duizenden persomen
deelnamen, want twee Apostels werden beden her
dacht.
Het was driehonderd jaar geleden, dat Fiillippo
Neri heilig verklaard werd; 0<m den geliefden Santo
te eeren, lieten «zijn bewonderaars een kristallen kist
met rilververguld beslag Vervaardigen; in tegerKwoor-
digheid/ van alle in Rome tegenwoordige kardinalen,
werd! het stoffelijk o'verschot uit de steenen Itombe
hierin overgebracht en nu taou he£ met groote plech
tigheid! door de stadswijk wonden gedragen, waar
vader Fllllpl helti meest werkte en leef de, door de strar
ten om d«e 'Chiesa Nuova en het «Palazzo Massiöno.
Tegelijker tijd marcheerdien 'vele toonlderlden repu
blikeinen en communisten van die üPi&zza del Popoio
naar het «Kapitool, waar zij de nagedachtenis van
Giuseppe Maarini wildien huldigen, die voor Vijftig
jaren stierf.
Twee dagen te voren had) de koning, met veel om
haal en veriooning op den AVentdno de eerste steen
gelegd van een monument, dat weldra ook «deze tot
nog toe <200 istllle en ongeschonden heuvel aal ont
sieren.
De man die. met Garibaldi en CaVonr het deflde Ita
lië formeerde, Maazinl, die uit Rome verbannen werd
omldaJt hij de republiek de meest logische pegeerimgs-
vorm voor den jongen staat oordeelde,, die iin de ker
ker werd geworpen, amnestie weigerde en als een
vergeten man op «zijn zeven en zestigste jaar o«ndtor
een aangenomen naam in Pisa stierf, wordt nu als
een edele apostel herdacht «in alle steden van het
schiereiland!.
BIJ Aspromonte schoten de Italianen op Garibaldi
en verwondden hem, /Mazzkti werd in Palermo ter
dood veroordeeld, weer vrij gelaten, herhaaldelijk ge
vangen gezet maar hoe ze hier ook een menoch
bij zijn leven mishandelen en onrecht doen na hun
dood worden ze (bejubeld en krijgen ze hun smake
loos gsedienkteeken- iZooals het hier ging met den ban
neling Dante, zoo gang het met Maazini en zoo zal
het ga«an, met de koene pioniers die na hem komen.
Van /zijn 22ste jaar 'in 1808 iwerd hij in Genua
geboren leed en streed deze vurige patriot voor
de bevrijding van tzjjn land. Een even fel tegeneftlan-
der van 'Oostenrijk wals hij, als van Napoleon III,
toen die als beschermer van Italië optrad; maar ook
verklaarde hij zdch een- vijand van de monarchie na
Garibaldi's govangenmame door de troepen van Vic-
tor Emaniuel.
Voortdurend hield hij de gemoederen wakker door
zijn dagbladen en geschriften. Maazini droomde van
het herstel der oude Romeinsche republiek en 'hij -zag
niert in, dat zijn landgenooten daar nog bij lange na
niet rijp voor waren en er nog veel water door de Tl-
ber moet vloeien, voor dat dit Volk genoeg gedisci
plineerd zal zijn om zichzelf te kunnen regeeren. Een
lange stoet van jonge mannen, die roode vlaggen,
portretten van Mazrinl en borden droegen waarop
uitspraken van hem te lezen waren, drong met uit
dagende houding door het Corson; op. hun gezichten
Kvas strijdlust te leizen, het waren niet de ware Volge
lingen van «deni edelen patriot maar veeleer jonge
•menschen, wier vingers jeukten om hun revolver op
•andersdenkenden af te schieten en toen zij een troep
je Falcisten -zagen, kon do vechtpartij ook niet ge
keerd worden, het regende stokslagen, schoten knal
den en do odelij k owond viel een jonge man neer.
maar dat zijn zulke kleinigheden bij dergelijke op
stootjes, dait ze egenlijk niet de moeite Van het no-
teeren waard zijn i
Terwijl hier de hymnes van Mamelli en Garibaldi
aangeheven werden, schreed ginds de optocht, waar
aan boniderden katholieke vereendgimgen met hun
vaandels deelnamen, gevolgd door de seminaristen,
die in iRome stuideeren, langzaam aan, den stoet van
geeetteUJken vooraf, die de kist omstuwde, die het ge
beente Van den heilige bevatte. Sinds 1870, had zich
niet meer een dergelijke processie door de Tïber-stod
bewogen. Vóór dë baar, gingen «de bisschoppen, tien
Naar het Engelsch van WILLIAM J. LOCKE
Voor Nederland bewerkt door W. A. J. ROLDANUS Jr.
Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht.
16.
„Misschien hebt u een Oosterscnen «CaruBO aan uw
boezem gekoeste«rd," opperde de «dokter.
Neen, dat niet!" lachte Baltazar. Ghineesche stem
banden zijn niet op die manier gebouwd'. Maar het
zou mij niets verwonderen als hij een volledige kri
tische kennis omtrent de strategie van «den oorlog
bezat. Die «blüksemsche jongen Latijn loeren- Ik kan
er gewoonlijk niet bij- En kalm zijn geld beleggen in
oorlogsleeeningenl" r
«Hij zal toch niet stilletjes uitknijpen naar China?"
„Geen Cfuaestie van", zeide Baltazar ernstig. „«Daar
ben ik tenminste zeker van. De wonderbaarlijkste
edgenachop van den Chinees is zijn loyaliteit. Zijn
nauwgezette gehoorzaamheid is iets, «dat onze begtrip-
?)en te boven gaat. Dat is de reden waarom ik abso-
U'Uit niets van den oorlog gehoord' «heb. Quonig Ho zou
zich nooit schuldig maken aan ondankbaarheid. Dat
u mij zoudt zakkenrollen, Is iheel wat' eerder moge
lijk. Neen, Quong Ho zou op staan^en voet vroolijk.
sterven, als hij daardoor mijn leven rodden kon. Dat
weet ik". Hij haalde zijn pijp tilt zijn zak en stopte
die. „Ik dacht, dat ik een heele boel wist. Maar thana
begin ik te beseffen, dat ik absoluut niets weet en dat
alles, wat ik ooit gelee«rd heb, niets beteekent'.'
„Misschien", zeide de dokter na een aaroelenden
blik, „hebt u uw voet op den eersten sport van den
ladder dier wijsheid gezet."
Baltazar barstte uit ia een vroolijken lach. ,Jk wou
dat ik meer menschen ontmoet had zooals u. ZIJ zou
den mij goed gedaan hebben. U kunt mij op ®oo'n
heerlijk troostende manier zeggen, dat ik de Groote
Ezel van het heelal ben."
Nu zijn hoofd gene/zen, rijn angst om Quong Ho
Onnoodig en zijn besluit om Quong Ho naar Cam-
bridge te sturen, genomen was, hield niets hem meer
In Water-End terug. Hij ging naar Londen waar de
volle stroom van nationale gedachte en energie vloei
de. Wat hij daar zou doen wist hij niet. Hij zou gaan
loeren. Hil sou tenminste rijn hart laten kloppen in
im ge<tal, met hun hooge witte mijters en die kardinaal
van de Chiesa Nuova. in vol ornaat. Uit «de huizen
hingen tapijten en kleurige kleeiden, iangs dien weg
brandden kaarsen en waren altaren opgericht, van
uit de vensters werden bloemen op do kist gestrooid
en het volk, dot zich altijd luidruchtig uiten moet:
riep: „Evtviwa San Fillipe" klapte in,'de handen en wuif
de met zakdoeken als de kist aan 'hen voorbij /werd
gedragen en zij het zilveren maske zagen van den
heilige, wiens nagedachtenis door de Romeinen in
dankbare herinnering wordt gehouden. Velen keken
naar de processie uit nieuwsgierigheid alleen, maar
er waren ook devote gezichten onder die «duizenden
toeschouwers, en daar ginds, onder de menigte, idde Ide
trappen van het kapitool opdrong, waren het ook
meeat op emotie beluste jonge mannen, Idde te Ver-
ge eföch «naar een ideaal izoelkeni waarmee ze hun ar
moedig bestaan, hun leege gemoed) zouden' kunnen
vullen. |,i «iitf
S. Filippo Neri en Giuseppe Mazzini, apostels beide,
want ook Mazzini was een idealistisch dweper, die
met bewondcringswaardige zelfverloochening en volhar
ding leefde voor zijn verheven idee: de wedergeboorte
van zijn vaderland. Ook hij wilde evenals San Filippo de
menschheid gelukkiger maken, hij had daar zijn leven
voor willen neerleggen.
De idealisten die in onzen tijd geboren worden,
kunnen niet dezelfde idealen hebben als de XVle
eeuwers, de samenleving vraagt andere krachten, andere
talenten en offers naarmate de maatschappij een anderen
vorm aanneemt; geestelijke ellende was er toen en nu,
Apostels staan als lichte bakens daar, waar de branding
het "hevigste is, maar het licht schijnt soms voor blin
den wordt te laat gezien of eerst na eeuwen onderkend:
Voor San Filippo was het leven minder gecompliceerd
dan voor Mazzini; brandend van liefde voor ziin God,
ging hij' als een lichtgevend mensch hier rond
Mazirmi werd buiten Rome's muren gebannen, omdat hij
hare burgers tot vrije gelukkige menschen wilde maken.
Ewiva Mazzini' klonk het op het kapitool, „Ewiva
San Filippo" juichte de menigte voor de kerk van den
heilige.
Apostels waren ze beide, hun geest wordt maar door
zeer enkelen begrepen en nagevolgd, maar door de
sraten van Rome, bewegen zich hier vaandels meft
heilige voorstellingen en ginds andere met *Siazzini's
rev<riutionnairen oproep tot het volk. Beiden worden zij
toegejuicht en de zon speelt lachend over del
duizenden, die vandaag den grooten mensch, diien zij
bewonderen, met muziek en bloemen wilden herdenken.
E.-3E,
Het HIJWIEL voor hen die
hooge eischen stellen.
In diverse uitvoeringen. Vraagt prijsopgave.
6. ANNEVELDT, Dorpen, Schagen.
TIJDREKENING.
Jan liep met zijn Pa het "huis dooï
En keek vol oplettendheid
Naar 't verzetten van de klokken
Voor den nieuwen zomertijd»
En papa vertelde Jantje
Waarom iedereen dat doet;
Jantje luisterde aandachtig
En begreep den truc héél goed.
s Avonds vond men Jantje bezig
Met de klok in den Salon;
Daarvan draaide hij de wijzers
Steeds maar t rug, zoo vlug hij kola,
Jantje' Wil je 't wel eens laten1?
Moet 'die mooie klok nou stuk?
Jan keek in triomf naar Moed«er
En hii straalde van geluk.
Alle klokken draai ik t'rug Moe,
Hé, mijn vingers doen al pijn,
Want ik wou zoo graag eergister
Nog eens lekker jarig zijn.
Telegraaf. GLINGE DOORENBOS.
EEN GROOT GETAL.
Volgens do laatste (bekendmaking betreffende
de afgegeven mniimmea-ibewijtzen voor ^automobielen en
motorrijwielen, tot 2 iMaart,, blijkt dit aantal in to*
taal te zijn '100.625.
Een zeer «groot getal voor ons kleine Nederland,
voor automobielen en motorrijwielen.
KOLHORN.
De Huisvlijttentoonstelling vanwege 't Departe
ment der Mij. tot Nut van 't Algemeen „Kolhorn",
op 14 en 15 Mei te houden, ondervindt wel aller
medewerking. Behalve de bronzen medaille van
H. M. de Koningin, werden nog toegezegd: een zil
veren medaille van den burgemeester dezer ge
meente, een zilveren mecL van de dames-commis
sieleden; overigens van 't Nutsbestuur, van 't Har
moniekorps, van 't Nutsdepartement en nog andere,
te zamen een twaalftal.
Ook de inzendingen van fraaie en nuttige band-
werken zijn veelbelovend, alsmede de toezeggingen
van vereenigingen en scholen ter opluistering.
BARSINGERHORN.
Zondagavond j.1. werd ten huize van den heer
Van Stipriaan uitvoering gegeven door de gymna
stiek vereeniging „De Westfries", met goeden uit
slag; de leider, de heer Keesman van Schagen, had
ook nu weder eer van zijn werk. Het plan, om de
fraaie groepen sierlijk te belichten, moest men voor
dezen keer opgeven, maar. £al later weieens tot
uitvoering komen.
De heer Slikker van Warmenhuizen was uitge-
noodigd om ter afwisseling eenige muzikale voor
drachten te geven en dat heeft goed voldaan.
Er was flink publiek opgekomen en een geani
meerd bal besloot den avond.
KOLHORN.
Tot molenaar van den Braakpolder, nabij Kol-
born, werd benoemd de heer A. Droog te Kolhorn
en tot secretaris-penningmeester in de plaats tre
dend van den heer A. Droog, de heer Cs. Koorn
te Lutje winkel.
KOLHORN.
Hier ter plaatse heeft men weer drie tijden, als:
gewone tijd, zomertijd en tusschentijcL Naar de ge
bruikers noemt men ze boerentijd, burgertijd en
schooltijd.
LOONSVERLAGING.
De bouwvakarbeiders te Sneek zijn voor 't groot
ste deel (160 man) in staking gegaan. Oorzaak:
loonsverlaging. De patroons willen nJ. 10 ver
laging, de stakers verkiezen niet eer 't werk op te
vatten, of 't oude loon, 74 cent voor de vakmen-
schen, 71 voor de opperlui, moet opnieuw ween
worden toegezegd.
DE MELKPRIJS,
De melkslijters te Purmerend hebben den melk
prijs verlaagd tot 14 cent per liter.
In den omtrek van Purmerend ontvangen vele
veehouders voor hun melk 9 cent per liter pi boer
derij.
ONDER EEN TAS STEENEN.
Een viertal spelende kinderen geraakte gister
morgen te Diemen onder een omvallende tas stee
nen op de steenfabriek „Bingerden". Een negen
jarige jongen werd levenloos onder den steenhoop
vandaan gehaald. De drie andere kinderen waren
min of meer ernstig verwond.
LEVEND VERBRAND.
Gisteren geraakte te Bussum een dame die tracht
te een brandend potje terpentijn te dooven zelf in
brand. Deerlijk verbrand werd zij opgenomen. Na
enkele uren is zij gestorven.
DE BOOMEN NIET GESLOTEN.
Maandagavond ruim half tien passeerde een mo-
torrijwielrijder den overweg bij de Wilhelminar
school te Bussum, gaande in de richting Hilversum,
Op hetzelfde oogenblik passeerde een trein. De mo
torrijder werd gegrepen en bijna op slag gedood. De
afsluitboomen waren niet gesloten. De politie nnm
het lijk en de motorfiets in beslag.
overeenstemming met het 'hart van het Rijk. Hij pak
te het weinige lijfgoed, dat hij bezat, in een pas ge
kochte koffer, nam afscheid van de onsympathieke,
maar hinderlijk gastvrije Pillivant's, en nam met de
hooge verwachtingen van een jongen den trein naar
Londen.
Zijn eerste indruk van de meropolia waa opwekkend
Hier was een nieuwe wereld. Iedere pakjesdrager aan
het station, iedere courant/emjongen, iedere straatben
gel was in 'het bezit van een opeengehoopte kennis,
waarvan hem, John Baltazar, «een deel ontzegd was.
'HIJ las vreemde wijsheid in «de negen van werkende
meisjos en slordige vrouwen. Hij kocht alle avondbla
den en daarna in een boekwinkel alle boeken en bro
chures, die betrekking hadden op den oorlog. HIJ
wilde eon schat van Inlichtingen hebben.
Maar waar te beginnen? Indien hij slechts één en
kele kennis in Londen had, die hem op weg kon hel
pen, dan zou het boel eenvoudig zijn. Doch hij was
absoluut alleen in een ontelbare massa eenheden, die
door gemeenschappelijke banden verbonden waren.
Wat hij bij zijn eerste vurig zoeken zag en voelde
deod de kleinste tragedie van zijn eigen leven in het
riet verzinken. Want er stonden grooter «belangen op
het spel dan do revolutie der wiskundige gedndhten-
gang door een nieuwe Groepentheorie. Bij do totale
verwoesting van wat als de onsterfelijke werken dor
menschheid1 beschouwd) waa, beetekende het verlies
van oen paar Ghineesche manuschripten al even wei
nig als dat van een peperhuis voor krentenbollen.
De eerste halve eeuw zou de wereld niets hebben aan
excursies in de meetkunde der Vierdimensionale
Ruimte of aan een wetenschappelijke vertaling van
hot Chlneeache klassieke werk: Hot Boek van Beloo-
ningen en Straffen. Nu hij do werkelijkheden in Lon
den zag, «besefte Ihlj dat hij zijn leven, gewijd had aan
het najagen van schimmen.
«Als hij die werkelijkheden maar kon begrijpen!
Als hij er zich maar in onderdompelen en er deel van
uitmaken, zijn intellect on «zijn lichamelijke kracht
maar in dienst stellen kon van do reusachtige ma,-
chine, die hij aan het werk zag.
Dan zag hij zich door zijn eigen daden veroordeeld
om als eon passief toeschouwer «van het groote dra
ma te zitten kijken. Zijn alleen rijn viel op ihem als
een doodsvonnis. HIJ besefte het niuttelooze van zijn
ouderdom. Er was voor 'hem evenveol plaats.in het
racderne Londen als voor een, bewoner van Mars. Hij,
dio onbevreesd tot in de onbetreden binnenlanden
van China doogredrongen was, voelde een angst voor
drf groote wereldstad. Zij was te uitgestrekt, te onbe
kend, te vreemd: een oorlogsstad, zooals hij nog nooit
een stad gezien had. Jeugd in burgerkleeding was
van haar aangezicht verdwenen. De «vreemde vaal-
bruine uniiform vulde de straten. Het roode, waarin
do soldaten vroeger ge«kleed. waren, miste hij.
Ook het restaurant, waarin hij na zijn eerste wan
deling door Londen ging dineeren, had eeri vreem
den aanblik. Geen dames of h-eeren meer in avond
toilet. Ook hier de uniform o verheer schend. En dan
hoeveel verminkten en invaliden.
Na bet diner wilde hij, de eenzaamste ziel dn Lon
den, opnieuw een wandeling gaan maken. Hij kwam
uit de schitterend' verlichte vestibule in een Stygi-
sche «duisternis en in een onheilspellende stilte. In
plaats van den vroégeren vroolljken levensstroom,
gleden thans een paar onbestemde gedaanten over
het trottoir. Nu en dan gaven een bewegend licht en
een gesnor het bewijs, dat een taxi voorbijreed. HIJ
bleef verbijsterd voor het restaurant staan tot hij rich
herinnerde, dat hij gehoord bad van het donker hou
den der hoofdwegen. Daar de hemel «bewolkt was,
moest Londen het dien avond' buiten de vriendelijke
huip der sterren stellen. Baltazar zag het in al zijn
donkerheid en deinsde er onwillekeurig voor terug
als vcor iets bovennatuurlijks. Hij lachte en ging op
weg. Maar zijn wandeling duurde niet lang. Toen hij
een straat overstak, acheeldie het maar een haar
breedte of een <taxi, dien hij niet gezien of gehoord
had, had hem overreden. Hij voelde den wind' in iden
nok en hoorde den chauffeur vloeken. Daarna ver
loor hij rijn moed. Het weer oversteken van TraJal-
gar Square werd een gevaarlijk en adembeklemmend
avontuur. Hij was blij weer in het licht cn de vei
ligheid van het 'hotel te zijn.
Neen, Londen was niets voor hem. Hij voelde er
rich nog meer vreemdeling dan gedurende zijn laat
ste ongelukkig verblijf. Er scheen voor hem geen an
dere kans te bestaan ooits anders te zijn dan een
nummer in oen hotel. Hij voelde «rich als een gebro
ken kamrad, dat een.plaats zoekt in eon volmaakte
machine.
„Nog zoo'n paar dagen en ik word gek", zeide hij.
Hij werd niet gek, maar vluchtte ten slotte mot het
instinct, om zijn huis terug ie vinden, naar Cambrid.-
ge, «Daar tenminste zou hij eenige draden van het le-
von, die hij daar twintig jaar geleden verspreid ach
tergelaten had, kunnen oproepen. Eerst toen feij hal
verwege was herinnerde hij zich, dat het groote var
canitie was, zoo lane 'had hij onverschillig voor tijd en
jaargetijden geleefd. Maar ongetwijfeld zou de groote
vacantie nog precies als vroeger de donsl) dus aan
wezig zijn. iMaar wie aoudeni er na twintig jaar nog
zijn ondanks het spreekwoordelijk lang leven der
dons .Wie was nu don van iz'n College? Toen hij weg
ging, wend1 Fordyce al aardig oud. Als «hij thans nog
leefde, moest hij over die negentig zijn. Neen, For
dyce moefti sinds lang tot rijn 'vaderen vergaderd
zijn. Wi«e «k'on zijn opvolger wozen? Waarom had hij
*het niet nagekeken in, een adresboek? Het 4eek idioot
:bm terug te gaan naar rijn eigen College, zonder den
(naam van den don te kennen. Wie traden indertijd
/het- meest op den voorgrond? Westgrave, Barrett,
.Withington, Raymond, Smith, «HartwelL, Grayson,
(Mestyn allemaal mannen min of «ineer van zijn
positie; Sheep&hank, de beroemde wiskunde-repeti-
ttor, zijn vriend en vroegere helper. Van die allen zou
lier toch /zeker nog wel een Over zijn. Hij «voelde zich
I hoopvoller gestemd.
Een pakjesdrager wierp zijn ko/ffer in een hans om,
ijoen wolkom overblijfsel uit zijn jonge jaren, en keek
ihem dn antwoord op zijn vraag, of de „Blue Boar" nog
i (bestond aan als hoorde hij het in Keulen donideren,
„De Blue Boor, sir? Maar .natuurlijk, sir."
(Dus reed Baltazar do-or Trump4ngton direct haar
|dat oude logement. Hiji huurde er een kamer en ging
4dan weer uit om rijn longen met de atmospheer van
zijn geliefkoosde plaats en zijn iriel /met haar scho<an-
Hheid to vullen .In den beginne ging hij geheel op iin
«oude /herinneringen, die het aanschouwen- der zoo
"welbekende gebouwen in 'hem wakker riepen. Maar
(bij het zien van de groote nieuwere gebouwen kwam
hij tot het besef van ieits nieuws, "van iets, dat 'vreemd
was aan den academischen geest, die vroeger zijn
Vleugels over de stad spreidde. De rustige straten
waren gevuld met soldaten. Khaki, khaki, op rijwe
ggen en «trottoirs; khaki, khaki op coliegje-binnenr
plaatsen.
1') Don of tutor of fellow is een professor, die belast
is met het algemeen toezicht op do studie van een
college van een universiteit,
I Wordt vervolgd.