IDE LANGE X DE
TWEEDE BLAD,
üe dingen om ons heen.
FEUILLETON.
TERUG IN HET LEVEN.
Alkmaar.
CREDIETE
ETEN.
Wo.iiadatj 19 rtpr.l 1922.
65sle Jaargang. No. 7011.
„Nat kennt kein Gebot.*"
Men weet hoeveel moeite bet ibeeft gebost de Fran
sche regoeringi zoover te brengen, dat zij er in toe
stemde deel te nemen aan de Conferentie van Genua
en 'hoe krampachltilgi zij zich 'vastklemde aan de (bepa
lingen van Gaarnes, dat een herziening van de ,we-
desbepaiiogien van' Versaittles, een eventueel ontwape-
n imgTRprngrammaeen erkenning Van de Sovietregee-
ring ten ©enenmale behoorden te zijn uitgesloten van
de lijst der te behandelen onderwerpen.
Parijs heeft daaromtrent toezeggingen gekregen on
toon elk motief het een na het andere den hee
ren op de Quai d'Orsay uit. de ihanden geslagen was,
zijn. zij met ioodon schoenen op gegaan ter Conferen
tie
.Rusland werd geacht, door ihet feit zijner deelne
ming, in te stemmen met de 'verschillende eiscben
van Cannep, o.a. ten -opzidhte der erkenning der oude
schulden.
0e afspraak, dat er aan Versailles niet zou wor
den getornd, was wederzijds door de uitmoodigende
landen gegeven en zou worden gehandhaafd.
Ontwapening zou niet ter sprake komen.
Nu zitten de Franschen in Genua en zijn de debat
ten begonnen,, maar bijna onmiddellijk is het bewijs
geleverd, dat omstandigheden sterk Cr zijn dan af
spraken en idat, meer dan een "programma, feiten en
noodzaak beslissen.
Thans moet men, ndlens volens, tot (het inzicht ko
men, dat men do problemen van herstel der oude wel
vaart zelfs niet kan, aantippen zonder ter zelMer tijd
te spreken over de oorzaken, die de wereldcataetro-
phe van thans hebben doen ontstaan en bestendigd,
ja zdlfs nog verergeren. iMen zal thans wel overtuigd
zijn, dat de quaestie: hoe handel en nijverheid weder
in het oude spoor moeten worden gebracht, niet kan
worden behandeld, zoolang bijna de helft der bevol
king van. Europa als consument i.» uitgeschakeld en
tegelijk als producent, deels een overdreven groot©,
deels een belachelijk-Medn© rol «peelt.
«Dat het 'verder onmogelijk is de staatsbegrotingen
tot sluiten te brengen, zoolang een onevenredig deel
der staatsuitgaven heen gaat aan militaire kosten,
een deel, zoo groot., dat het in /vele gevallen het ge-
•heele staatsbudget van Wo.or den oorlog overschrijdt,
zoodat dus de beperking der militaire uitgaven een
noodzakelijk onderdeel moet vormen van elk schema
om tle staatsbegrootingen te laten balanceeren en
daardoor de inflatie en de koersschommelingen werk
dadig te bestrijden.
Geen dreigement van de Fransche regeert ngtspers,
geen redevoering van Barthou 'of straks "van Poancaré
in eigen persoon (kan iets aan de feiten veranderen,
dat, zonder het betreden der verboden paden, de weg
naar de redding niet kan worden bereikt, zoodat
daar nu eenmaal de wereldernstig dat herstel
wensoht en zijn „machthebbers" in die richting dringt
het fraaie woord van Bethmann-Ho'llweg: „Not
kennt kein Gebot", nogmaals in Europa tot toepas
sing komt. 0e Afspraak van Cannes wordt „-een vod
je papier", omdat de wereld anders niet is te redden.,
zooa's het neutraliteitstractaat "van België in 1914 een
vodje papier werd toen Frankrijk niet was aan te
randen, zonder België te schenden.
Tractaatschennis is niet „netjes", het verbreken van
afspraken niet prijzenswaardig, om het even welke
noodzakelijkheidsgronden aanleiding gCven tot die
schennis. tot dien woordbreuk. Maarals iemand
een belofte vordert, waarvan hij weet, dat degen, die
::e afleggen moet, ze 'niet khn houden, dan mag onen
toch zeker wel de algemeene rechtsbepaling inroe-
:vti, dat niemand gehouden is tot het onmogelijke en
mag de wereld, die ten slotte de eenige vierschaar is,
die een dergelijke schennis kan en mag veroordeelen,
gerust bij 'haar vonnis net feit in aanmerking nemen,
da- die voordbreuk alleen in het algemeen belang
plaats heeft, zonder dat iemands (belang er door wordt
geschaad, terwijl van do nakoming der afspraak niet
dan nieuwe en hevigere rampen het onvermijdelijk ge
volg zouden zijn.
Nu zit men in Genua en dagelijks blijkt meer, dat
<Jie ..woordenbreuk" tegenover Frankrijk moodzake-
1: k was, zelfs in "het belang van Frankrijk-zelf. Geen
üf'ficieele protesten van Fransche zijde kunnen den
indruk ongedaan tnakan, dtvt de F>-an*che «ta***<©-1 wijst, dat -Soes1 4ea wüüsm-s dt jföos*
jj^nkcredjetfin sluitsRd sgtcot gesja&fet." Eb in
den zelf gaan Inziendat zij tagen de feiten nie* k'
nen oproeien en dat 't wel en wee van hun eigen land
zoogoed als dat der andere naties aftmngt van een
algemeene reorganisatie Van den tegenwoordigen toe
stand. Wie daar -niet aan mede wil doen, benadeelt
weliswaar alle anldere leden van het organisme, doch
daarbij ook en in niet geringe mate zijn eigen
belangen.
Juist de drie onderwerpen, die Cannes uitschakel
de, zijn de hoofdmomenten in de beweging, die kan
leiden tot herstel: „de her opneming der volken, die
thans zijn uitgeschakeld in de Europeesche slaton -
familie, 2e. de beperking van het militairisme, 3e. de
herziening der bepalingen van Versailles, die don
spot drijven met alle overwegingen Van. gezoDde eco
nomie, van handelsverkeer en samenwerking der vol
ken.
Dat men de juistheid van deze feiten in Frankrijk
gaat inzien, blijkt uit verschillende aanwijzingen. O.a. uit
de wijze, waarop Barthou vrijwel aanstonds zijn
nroleslen staakte tegen de zittingneming van "Russen en
Duitschers in verschillende commissies, nadat LJcyd
Goorge, Home en Facta hem op het onhoudbare van
zijn oppositie hoezeer daarvoor dan ook formeele
gronden waren aan te voeren, hadden gewezen. Het
bloote vaststellen van het "feit, dat het handhaven dier
oppositie tot mislukking der Conferentie zou leiden,
was voldoende. Dit is buitengewoon teckenend, daar het
juist 'Parijs er weken lang om te doen is geweest met
alle middelen die Conferentie juist te doen mislukken,,
nadat hel pogen om haar niet bijeen te laten komen£
zonder resultaat was gebleven.
Dat Barthou bleef en verder blijft deelnemen aan de
beraadslagingen, terwijl toch de Russen zijn toegelaten
zonder eerst alles toegegeven, volkomen excuus gevraagd
en belofte van beterschap afgelegd te hebben ,mag als
eerste resultaat neergeschreven worden in het cj cdi.t
der Conferentie, die ^daardoor een belangrijken slap
verder is gekomen in de goede richting.
Nu wordt bet ongetwijfeld de Fransche delegatie njet
gemakkelijk gemaakt. Daaraan is voor een deel schuld,
dat Fransche vertegenwoordigers bij andere bespelingen,
o.a. te Washington, te vast schijnen te hebben gerekend
op het nict-doorgaan van de Genua-Conferen'de cn flat zij
zich daardoor hebben |laten verleiden tot uitlatingen^,
die toenmaals zonder verdere beteekenis waren, doch
waarmede men hot thans vrijwel schaakmat zet.
Zoo weet men, dat de Fransche delegatie in Was
hington, toen dc ontwapening te land, dan wel ren
beperking der legers ter sprake werd gebracht, twee
gronden aanvoerden voor hunne oppositie: de onbe
trouwbaarheid der Duitschers en hel feit, dat Rusland
nog tot de tanden gewapend was en niet bereid bleek iets
art. U: ..In elk land rr-.e de c-irsfe ?tcp naar dc weder
invoering ven den gou.dcri standerd zijn, dat dc jaar-
begrooting' h sluiten" zonder bet 'schepper- ypn nieuwe
credietgelden, die niet 'zijn gedekt door nieuwe hulp
bronnen."
Hoe wil men dezen toestand bereiken of zelfs benade
ren, zoolang ccn zoo belangrijk percentage der staats
inkomsten reële en fiduciairc wordt opgeslokt door
de uitgaven voor militaire en maritieme doeleinden?
Nog afgescheiden van het verlies aan ncrsoonlijko werk
krachten wat in ons wetgevend 'Nödcrlandsch zoo
elegant „manmaanden" heet die ea.n productief werk
werden onttrokken, om als „opvreters van stad en land"
alleen consumptief bezig te worden gehouden.
Het strekt tot eer voor do leiders der Conferentie, dat
zij niet schijnen te zullen opzien tegen den zooge-
naamden woordbreuk om door bespreking van het nood
zakelijke althans een poging te doen om tot verbetering
van den toestand te komen.
Over de cventueele herziening van Versailles en over
de erkenning van Rusland in een volgend artikel.
UITKIJK.
Biimenlandsch Nieuws.
FRANKEERING IN HET BUITENLAND.
iMen meldt-, dat maatregelen in ivoorbereiding: zijn
1 ogen do verzonding der post, uit hot buitenland naar
Nederland, van gedrukte -stukken, waarvan <1© ter
postbezorging in het buitenland plaats vindt, met,
hot doel om voordeel te trekken van het Verschil tus-
schen de Nederiandsche posttarievon en die in het
buitenland verschuldigde porten.
Deze maatregelen zullen waarschijnlijk binnen en
kele weken iworden ingevoerd.
Tegenwoordig overtreft het aantal hier te lanlde
uit het buitenland ontvangen -stukken dat der naar
liet buitenland 'verzondene met oneer dan ilO milldoen
per jaar, terwijl deze aantallen vroege-r altijd onge
veer gelijk waren.
DAT LIEP MIS.
Gisteren kiwamon op h-et hoofdpostkantoor té Am-
Htordam twaalf aang-eteekonde postpakketten, afgë-
zoniden uit Oostenrijk en geadresseerd aan een firma
daar ter stede. Door een toeval viel een dier pakket
ten achter het loket om, waardoor het touw brak. Er
vielen eenige boeken -uit en tevens een Oostomrijksch
bankbiljet. Bit was voor den beambte aanleiding -om
het pakket aan een nader onderzoek te onderwerpen.
wrDe inhoud bestond hoofdzakelijk uit oude Hehreeuw-
imilc richting van ontwapening tc doen. Beide argumcnilji j ^che boeken. De postbeambte deed tdvens de eigen
zijn Frankrijk nu uit de hand geslagen. Immers de aardige ontdekking, dat 'tusschen de kaften Oosten-
Duitschers zoo wordt thans zelfs door dc Commissie rljksche bankbiljetten, meestal van llOOQ kronen, za-
van Herstel erkend hebben gedaan wat van hen werd j hm. BIJ, sommige boeken stonden deikaft/en -er bol van
1 LnUU..V. 4,.rt i\ txrri Vi.rv+ itwaI nl-ln nrilf.lfnMni. n.nr.Kl.A
verwacht ten aanzien der
en hebbeh teven.*:
zien der ontwapening
hun financieele verplichtingen hagekomeu. Terzelfder
tijd verkondigden de Russen in Genua dat hun land vol
komen bereid is tot een aanzienlijke beperkijtg zijner
bewapening en dat het Sovjcticger reeds zeer aanzienlijk
is verminderd! Op beide punten ontzinkt dus aan de
Fransche argumentatie tegen beperking alle grond.
Wat het voor de Europeesche landen zou beleekenen,
als de milliarden, voor de legers besteed, eens vrij
kwamen en voor andere doeleinden konden worden
bestemd, resp. in den zak, dat wil zeggen: in de bedrij
ven der bclastingplichtingen konden worden gelaten, is
niet moeilijk na te gaan. Afe in plaats der epörmo
teKorten van bijna elke staatsbegrooting bij vermindering
van belastingdruk een sluitend eindcijfer ware te ver
krijgen, zou dit de waarde der verschillende nationale
geldsoorten aanstonds ten goede beïnvloeden en zou de
loestand worden bereikt, die in het programma der
Entente-deskundigen voor 'de sabilisatie "der koerven als
eerste voorwaarde gesteld woirdt. In het desbetreffende
schema immers heet het in art. 29: (waarvan de authen
tieke tekst voor ons ligt, hoewel zij zoover we weten nog
niet? is gepubliceerd.) „Een essentieele voorwaarde voor
het economisch herstel van Europa is het verkrijgen door
elk betrokken land van stabiliteit in de waarde van
zijn geld. Geen land kan de controle over zijn geldsoort
terugwinnen, zoolang zijn jaörbegrooting een tekort aan-
Naar het Engelsch van WILI,IAM J. LOCKE
oor Nederland bewerkt door W. A. J. ROLDANUS Jr.
Uitgave van W. DE HAAN, Utrecht.
21.
Den avond, vóórdat hij naar Godalming ging, di
neerde bij bij do Janckman. De familie bestond uit
Mrs, Jackman, een eenvoudige wouw, die bët groot
ste gedeelte van den dag doorbracht in een cantine
der Y. 1M. C. A. l) aan de zuidiaijde der .rivier, twee
jon-ge meisjes en een jongen, die met verlof thuis was
Enkele andere gasten w-aren gevraagd -om Baltazar
te ontmoeten: -een kolonel ider artillerie met zieken
verlof, een conservatief Parlementslid, dat bekend
stond om zijn eeuwig vragen, een redbter, de 'wou
wen, w,i beide laatsten, en een dame, die juist te
ruggekomen was, na anderhalf jaar gewerkt te heb
ben bij -het Roode Kruis aan het Russische front.
Zoodra hij kans zag zijn gastheer even alleen te spre
ken, zeide hij:
„Kerel, je nad al die menschen met moeten vragen. Ik
ben in geen twintig jaar in een 'Europeeschenl salon
geweest .Mijn instinct is. om grommend als een beer
neen en weer tc loopen.
Jackman, een opgewekte, kaal geschoren man, lachte.
IJ et is voor je eigen bestwil, Hoe eerder je de manieren
weer te pakken hebt, des te beter..
„Maar waar voor den duivel moet ik 'over praten?"
„Laat de anderen graten en luister zelf. Ik dacht, dat
je dat juist graag wou."
Baltazar izat tusschen Mrs. Jackman en de dame
uit Ru-sland'. In den (beginne voelde bij zich- wat ver
legen, zelfs verdoofd. Hij- had' na zijn vlucht uit En
geland niet meer met ontwikkelde vrouwen gepraat.
En de broede levensbeschouwing der vrouwen ver
baasde hem eenigszins. -Do vitale quaestie, waarop
vroeger met ingehouden adem gezinspeeld werd als
op het Maatschappelijke Kiwaad, kwam, hij wi-st niet
hoe, ter sprake. Zijn twee tafeldames praatten er
langs hem heen met een kalme openhartigheid ovei;
die hem sprakeloos maakte. Hij keek 'de tafel rond,
bang, dat de twee jonge meisjes het gesprek ge
hoord zouden hebben. Haar moeder scheen er zich
in het minst niet om te bekommeren. Zij citeerde met
een harde, duidelijke stem statistieken. De dame van
het 'Roode Kruis schetste de toestanden in Rusland-
Plotseling werd hem de vraag gesteld: „En hoe is
het in China?' Hij sprak vlug. Hij had in het hart
1) Christelijke Jongetingenvereeniging.
IE SCHAGEN. Donderdags in
llölel Vredelust.
idelust.
van het oude China geleefd, hoofdzakelijk een landbouw
bevolking, een min of meer zedelijke, door tradities ge
bonden poel der menschheid. Er viel veel te zeggen voor
het Oude China, ondanks de totale afwezigheid van de
meest elementaire denkbeelden over hygiene en de ab
solute onwetendheid omtrent de Westersche wetenschap
van rasverbetering. Zelfs thans nog werden de voeten
der kinderen misvormd. De dames volgden rijn wan
hopige pogingen om het gesprek op een ander onderw erp
te brengen cn begonnen over de minder gevaarlijke
kinderzorg. Toen hem naar rijn meening gevraagd werd,
zeide hij:
Ik geloof niet dat ik ooit een babij van dichtbij gezien
te hebben. Ik weet niets van hen- Inderdaad is uw
meening, dat baby's een belangrijk deel van het staats
lichaam vormen, nooit bij mij opgekomen. In China
wassen baby's op als onkruid. Sommigen sterven, an
deren blijven leven. En de leven-de rijn c$k meestal
onkruid. Je raakt daar gewend aan een bijna anima-
listischc opvatting der verschijnselen van leven en dood.
Ik leer hier allerlei nieuws, krijg allerlei nieuwe ge
zichtspunten. Het .moderne Europa is China niet. Zelfs
vóór den oorlog maakte men zich reeds ongerust van
haar manlijke jeugd, in een zeer benarde positie. Iedere
baby is een onschatbare toevoeging aan het ras. Lieve
hemeij" riep hij uit terwijl hij zijn lepel en vork
op rijn bord schoof, „daar hefi ik nog noon over
gedacht U moet wel denken, dat ik precies een kerel
ben op een der groote Cimardbooten, die beweert, dat hij
Amerika ontdekt. Maar dat neëmt niet weg, dat dc onl-
dèkking bestaat. Tot op dit oogenbiik was net denkbeeld
nooit bij mij opgekomen. Iedereen moet zoo gauw
als hij kan baby's fokken en het is ieders heilige plicht
te zorgen, dat zij blijven en gedijen en 'krachtige ouders
worden van meer gezonde kinderen. Dat is immers
uw 'bedoeling?"
Mrs. Jackman stemde het glimlachend toe. Ja, dat was
ongetwijfeld de bedoeling. De bloem der wereld afge
sneden door den oorlog.... O, je moesi er niet aan
denken hoeveel .flinke jonge levens opgeofferd werden.
Djaar had .je Die-en-Die en den zoon van weer een
ander.
Het was te tragisch. Het gesprek liep plotseling over
den vreeselijken oorlog. Baltazar luisterde en Ieerae veel
dingen.
Toen de heeren alleen waren, hoorde Baltazar nog
meer van den oorlog: de fouten, de onverschilligheid, dc
geheimzinnige invloeden, die iedere actie verlamden. De
soldaat vertelde van den dapperen strijd van een toege
wijde schare enthousiasten om een voldoenden voorraad
machinegeweren; de rechter over verborgen Duitsche
vertakkingen, waartegenover hij, de eenvoudige uitvoer
der der geschreven wet, machteloos stond;; het conserva
tieve Parlementslid ove{r rijn Onthullingen deden
Baltazar'» haren ten berge Tijzen. Jackman vertelde ovei
arbeiósmorilijkheaen, noemde een recent geval, waarin
Zoo wa-s ho-t une-t alle pakketten gesteld. (Hierdoor
1» men een omvangrijke smokkelarij) iv-an vreemde
Oanklblljetteri op 'het spoor gekomen. Het ligt voor de
hand, dat de truc niet voor de eerste maal is toege
past. De partij ds in beslag genomen. Tel.
VRIJHEIDSBOND.
De Centrale Verkiezingtsraad van den Vrljheidis-
ibond heeft n-og, wat wijziging gelb'raciht in de caaiddda-
tenlijsten. iDie voor Amsterdam, Den Helder, Haar
lem en Leiden is nu als volgt vastgesteld:
Mr. H. C. Dressel'h-uys, Den Haag, 2. mr. J. Ger-
ritzen, Den Haag, 3. K. Czn. de'iBoer, Assende'lft, 4.
P. Otto, ©loemendaal, 5. prof. dr. D. Eerdmans,
Leiden, 6. mevr. Welmoet-Dijiserinok '(mevr. Wy-
naendts FranckenDyserinck)Den Haag, 7. D. de
Boer, Stompe-toren, 8. dr. I. H. J. Vos, Amsterdam, 9.
mej. L. C. A. van Eeghen, Amsterdam, 10. mrt J. H.
L. Borgsma, Amsterdam.
Naar aanleiding van gemaakte 'opmerkingen, dat
do heeren Abr. iStaalman en 'H. ter 'Hall hu-n kiezers
in alle de el en van het land hebben, ds, in volkomen
overeenstemming met genoemde heeren, besloten,
twee algemeene bijlijisten in te dienen, waarop de
heeren Abr. Staalman en H. ter Hall onderscheiden
lijk als n-o. 1 zullen voorkomen.
HET HOOGHEEMRAADSCHAP NJL NOORDER
KWARTIER.
•De vereeniging „Pvrmer Belang" te Purmer hield
oen buitengewone algemeene vergadering voor een
bespreking over het nieuwe Hoogheemraadschap
Noord-Hollands NloordeTkwartier.
De heer D. Kooiman 4e Purmerend, Hoogheemraad,
herinneide aan d-e oprichting van 'het Hoogheemraad
schap en deed uitvoerige mededeeling betreffende de
financieele gevolgen 'hiervan voor de ingelanden, die
do belasting .hebben op te brengen. Er zijn de z.g.
vaste kusten Voor het gewone onderhoud van de dij
ker. en de waiersnoodkosten, welke gedekt moeten
worden.
DU watei sncoJkosten bedroegen 20 millioen gulden
Van dit bedrag heeft de provincie 8 millioen voor
haar rekening genomen en de resteerende 12 mil
lioen is overgebracht naar het Hoogheemraadschap,
da* hiervan rente en aflossing (heeft te betalen. Ook
heeft nu het rijk voor 1921 een bijdrage van f340.000
gegeven, waarvan de provincie f170.000 aan het
Hoogheemraadschap doet toekomen. En het -rijk heeft
laten blllken. 'flle ypofe •vtolgette' ml
verleend, zb worden.
Het te echter billijk, da* de geheet* rti-V^iJdne'* Us
Soede komt aan. <t? belanghebbenden el- do
en.
Hiervoor ia wijziging van bet reglement noodtg. Kin
tevens de steun van die ingelanden want dan staat 't
bestuur van „Noorderkwartier" sterker al» het (bij de
provincie daarop aandringt.
Dijkgraaf on Hoogheemraden hebben deze zaak
reeds onder de oogen gezien en 4n verband hiermede
heeft. sprekeT een uitvoerig rapport samengesteld,
hetwelk waarschijnlijk in de v-olgcndo algemeene ver
gadering zal worden behandeld. Ook H de Vraag ge
steld, of da provincie geen grooter aandeel ia de wa-
tersnioodkosten moest nemen.
Doch toen het er in de Staten-vergadering op aan
kiwam, toen1 hebben !de lAmisiterdamBche afgevaardig
den er Voor gezorgd, dot de bijdrage niet th-ooger werd
dan dieze thans ia.
Spreker weerlegde daarna nog enkele grieven, wel
ke tegen het nieuwe Hoogheemraadschap worden
geuit, nl. -over booge salarissen, pensioenen enz.
Na deze inleiding volgde eenige gedachtenwisse-
ling.
Het resultaat (van id-e beisprelklng was, idiot op voor
sten van den heer G. J. de Goede te Wijden es, hoofd
ingeland 'van „De Purmer" besloten weid, op 'hoogere
bijdragen aan te dringen. Er zal nl. aan de N.-H. ver.
Van Waterschappen en aan het Hoogheemraadschap
„N.-H. Noorderkwartier" 'een adVes gezonden worden
met verzoek om er -op aan te dringen, dat voortaan
de geheelë rijk,^bijdrage aan het Hoogheemraadschap
komt en dat de provinciale bijdrage wordt Verhoogd,
Dit besluit werd met algemeene stemmen genomen,
AARTSWOUD.
Eersten Paasclhdaig hadden we hier uitvoeringen
'van de Wieiringer Biio-scodp. Verschillende filmen, wer
den afgedraaid, waaronder humoristische en do Zui
derzeewerken op Wderipgen. Als hoofdnummer werd
gegeven ,d-e Bloedhond", dn een voorspel en 5 acten.
Dit is in een woord een prachtfilm en boeit van het
'begin tot het einde. De explicatie- w-as .in goede han
den. De kindervoorstelling was uitstekend bezocht.
Des avionlds had men beter opkomst Verdiend.
W ARMENHUIZEN.
Donderdag 20 Aprilia.s. hoopt de heer Kutterink, chef
van het Tramstation alhier, zijn 25-jarige werkzaamheid
bij de Nederl. Spoor- en Tramdienst te herdenken. In
1897 aangesteld als overweg-wissel wachter tc Oldenzaal,
vertrok hij vandaar Januari 1903 naar Bi\ockheu\ne
om dienst te doen. als arbeider-telegrafist In Juni van
hetzelfde jaar werd hij overgeplaatst als stations-chef
naar Glane, in Juni 1905 in dezelfde betrekking irnnr
Losser. In Augustus 1912 naar Abbekerk en vanaf 1913
bij do opening der Tramlijn Alkmaar—Schagen is Kutte
rink chef aan het slation 'Wormenhuizen. Moge hij
bij gelegenheid van zijn, zilveren jubileum veLe blijken
van waardecring ontvangen.
WINKEL.
Geslaagd voor de le klasse der Nutskwcekschool voor
onderwijzeressen te Haarlem. A. E. Lenghaus tc Winkel,
thans leerlinge der R.H.B.S. te Hoorn.
WINKEL.
Doo-r ons werd gebruik gemaakt van de gelegenheid
om inzage te nemen van ae verantwoording van het
comité voor de inzameling van gelden voor noodlijden
den in Rusland. Jüit elf inteekcnlijsten blijkt, dat is
bijeengebracht f 427.06. Dit bedrag is geheel overgemaakt
aan het Hoofdbestuur van het Nederl. Roode Kruis, dat
zich belast met de verantwoording der gelden voor Rus
land jen de zorg fvoor de goede besteding daarvan.
Bij de verschillende lijsten in overgelegd het stortings
bewijs en een bericht van ontvangst van den secretaris
van het Roode Kruis, houdende tevens een dankbetuiging
aan allen die hunne medewerking daaraan hebben ver
leend. Het geheele bijeengebrachte bedrag is overgemaakt,
De zekerheid, dat daarvoor iets zal gelenigd worden van
dien grooten nood, zij het loon voor hen die hurm|e
bemiddeling hebben verleend en voor allen die iets
hebben bijgedragen.
VEENHUIZEN.
len Paaschdag gaf ;'de centraal-bioscoop van den
Langendijk alhier, een voorstelling. Hoofdstuk was het
drame in 4 acten „Schakels" naar Heijermans. Van 't
begin tot het .einde was dit stuk zeer boeiend en werd
met klimmende belangstelling en aandacht door de
aanwezigen aangehoord. Ook te bijfilmen waren zeer
aardig, duidelijke, scherpe beelden, zonder veel trilling.
De overslrooming van den Bleekmeerpolder was mede
een aardige attractie. Wij roepen den ondernemers een
hartelijk tot weerzien toe, al vreezen wij, dat gezien de
weinige belangstelling der ingezetenen, wij hier niet veel
meer het genoegen van een bioscoop-voorstelling zullen
smaken, 's Namiddags was er een kindervoorstelling
waarbij veel leerrijke films afgedraaid werden. O.i. had
echter voor het komisch gedeelte een grootere "plaats
ingeruimd moeten worden.-
GEDURENDE HET SPELEN OVERLEDEN.
Bij een Zaterdagmiddag te De Glindhorst gehouden
voetbalwedstrijd tusschen een elftal uit Barneveld en
een elftal uit genoemda opvoedingsdorp, is een me
despeler uit laatstbedoelde club onwel geworden en
bijna onmiddellijk overleden.
duizenden arbeiders in een der voornaamste munitie
fabrieken het werk hadden neergelegd, omdat een dron
ken pacifistische arbeider ontslagen was. Baltazar had
nog steeds hetzelfde inricht in stakingen, dat hem eens
midden in den nacht bijna uit Pillivant's huis gejaagd
had.
„Waarom ontzien zij de verraders en binden rij* ze
niet voor den mond van een kanon?1 'barstte hij uit
„Er gaat toch maar niets boven een frisschen blik
op dingen," lachte het Parlementslid.
„Waarom doen rij het niet?"
„Gelooft u niet," vroeg de rechter, ,dat een dergelijke
handelwijze ertoe bij zou dragen om de aïbeidende
klasse te ontmoedigen?
„Het zou het leger niet ontmoedigen," antwoordde
de kolonel. „De manchappen zouden ervoor zijn. Wan
neer in het 'leger de ketels probeerden te staken,
zouden zij op staanden voet neergeschoten worden."
Hij was de eenige in het ^gezelschap, die maalregelen
van geweld voorstond. De anderen schenen werksta
king te beschouwen als natuurverschijnsel, dat den
oorlog (belemmert, als modder, die de artillerie tegenhield,
of als ongelukken, zooals ontploffing van buskruilfa-
brieken. Baltazar gmg heen met onverteerde kennis.
Na rijn terugkeer van Godalming dineerde hij met
Weatherley, een vrijgezel, en enkele andere publicisten
Hier liep het gesprek over meer intelleclueeler onden-
werpen. De oorlog werd beschouwd van internationaal
standpunt; rij discussieerden over de rassenquaestie
in Oostenrijk, de inwendige geschiedenis van den Roe
meense ben veldtocht, den hochelijiken toestand in
Griekenland, de mislukking "van de diplomatie der ge
allieerden- in gefheel GostrEuropa. Baltacar luisterde
aandachtig -naar de scherpzinnige discussie» en ging
gestaald en ivehkwikt haar tzijn (hotel terug.
Hij was terechtgekomen in een wereld, die des te
omtwarbaarder do-or elkaar 'gegooid scheen .te rijn,
naarmate zijtn horizont zich (verwijdde. Maar hoe bui
tengewoon belangwekkend. Daar fhadt je bijvoor
beeld de quaestie van dë Tsecho-Slowakken en de
Joegoslaven|Serviër9, Croajten, Slovenen. Tot dus
verre "had hij daar even Gobeopetra en andere torren-
families met Grieksctoe namen, wier geschiedenis en
levenswijze hem, daar hij geen entomoloog was, val-
koraen koud 'lieten. Hij had' nooit aan hen gedacht
als aan eventueel© factoren in de 'toekomst van
Europa. Thans, nu hij' weer in aanraking gekomen
was met zijn ttijdgenooten, was Londen niet langer
een stad' van angstaanjagende donkerte. Voor zijn
geestdriftigen blik was het bijtaa een -vdlle lutmière
geworden.
Een week (had: mariculeu/ze veranderingen gewrocht
die dag de meest miraculeuze van alle. Een week
geleden had hij hier als verdoofd en verdwaald rond
gezworven, terwijl een riefce Chinees zijn eenige scha
kel met de menschheid was. En thans was hij veilig
op zonnige zeeën, opnieuw aan heit leven gebonden
door vrienden, door een pas ontdekten zoon, en, won
der boven wonder, door de .vrouw, ter wille van wie
hij een evolutie in rijn leven gebracht had.
Hij had in China heel goed kunnen toouwen. Daar
polygamie in dat land toegestaan is eou t feit dat hij
een vrouw in Engeland had;, zoo*n huwelijk Volgens
ide C'hineesche wet niet ongeldig gesmaakt hebben.
Hij was er verscheidene (malen in de gelegenheid voor
geweest, want hij bekleedde daar een ivoor een Euro
peaan eendgë positie en een beschaafd opgevoede
Ghineesche rvrou/w (kon meer dan verleidelijk zijn
voor een eenzamen, voïbloedigen man. Maar steeds
had tusschen hem en een niet onteerende verleiding
het (beeld gestaan van helt Engelsehe meisje met haar
-rosé en blanke gericht en haar lichtbruin haar en
haar hatzetoleuri'ge oogen, waarin haar Engelsche
geest en haar Engelsch begrip en haar Engelsch©
liefde eni haar Etogelsdhe ziel straalden. Niet dat hij
twintig (jaar lang- gekniesd 'had om Macelle. Hij had
baar als een storend element uit zijn bestaan wegge
vaagd. Zijn 'trouw was meer passief dan actief ge
weest.
Welke verwoestende krachten hadden In dat tijds
verloop van twintig jaar niet aan het werk geweest
kunnen zijn, krachten, die den bios der wangen ver
jagen, de schittering in de oogen verduisteren, de
lippen misvormen, rimpels «op het gericht brengen,
zachte en geliefde omtrekken verharden, die ook het
gemoed verharden, (heit hart opdrogen, de ontwik
kelingen; der ziel tegengaan? Daar hij nooit gedacht
had 'haar in jdeize wereld nogmaals te zullen zien, had
hij ook nooit oven* zoo'n natuurlijke levensverande
ring gepeinsd. Eerst thans, nu hij haar gezien had in
de gratievolle volheid van haar vrouweschoonheid
had hij gehuiverd bij de gedachte aan wat had kun
nen zijn en gejuicht bij; de wetenschap rvan «wat -was.
Hij herinnerde ricb ©en vriendin van rijn vrouw, een
droom van een mooie, teere Vrouw, die een paar Jaar
uit Caidbridge weg geweest en toen teruggekomen
was plotseling oud, alsof een verdorrende hand
over haar gericht gestreken had. Zoo'n hand had
Marcelle niet aangeraakt. Dan schudde hij de her
innering van zich af en begon na te denken. Hoe
ould .was zij? Actó-en-dertig ne»en-en-dertig?
Twaalf jaar jonger dan hij. Hij lacht© hardop. Een
kind snogil Wat kon zij nu te maken (hebben met
Verdorrende handen? Vijftig acht-en-dertig- De
kracht van het leven. Wat is vijftig, wanneer een
man -zich nog evon -Jong voelt als op zijn vijf en itiwin-
figste-
wBliksems nog toe!" riep Baltazar uit, 'terwijl hij,
al loopend, door rijn slaapkamer, zijn spieren voel
de. „Zij zijn zoo hard als staal r
Wordt vervolgd.
