TWEEDE BLAD.
ürieven tegen liet jeugdig kiudeke
(bet tioogbeemraadscbap).
U Kunt er nietiind -i s dim pl ziiir vüii hBlilinn
WH ÜUSWlJK's
De dingen oti ons heen
Ingezonden Stukken.
Binnenlandsch Nieuws.
Mager Courant
Zalr.rday 22 April 1922.
65str Jaaryang. INo. 7013.
ii.
Wat vermindering! van personeel en 'Vereenvoudi
ging vian administratie aanbelangt, verdient voora.
ook 'aandacM de wijze van invordering van den om
slag. De meeste belastingplichtigen hebben daarvour
ontvangen de bekende ingevulde girobiljetten. De
vraag is gesteld' el dit niet is een kostbare en om
slachtige wijze van inning en of -heffing van opcen
ten op de grondbelasting niet de voorkeur verdient.
Ook dijkgraaf en hoogheemraden hebben aanvanke
lijk aan opcent en-heffing gedacht en ik had reeds op
me genomen daarover een rapport' op te stellen 'toen
de penningmeester op de gedachte van héffing per
postgiro kwam. Voor opcentenheffdng moet het be
stuursreglement door de Provinciale Staten worden
gewijzigd, het rijk moet willen medewerken, het zal
.zich daarvoor laten betalen (allicht het tarief van 2X
pet. der opbrengst, izooals vroeger provincie en ge
meenten voor opceratenibeflangen betaalden), mis
schien zou voor een en ander zelfs een regeling hij
do vvot moeten worden getroffen en ten slotte zijn de
belastingplichtigen voor de grondbelasting en het
hoogheemraadschap niet algemeen'dezelfde personen
De-ze moeilijkheden waren misschien nog wel te
overwinnen geweest, maar het izou veel 'tijd gevor
derd hebben en invordering door de post kon veel
spoediger aanvangen. Ik geloof niet -dat dit duurder
is dan opcentenheffing. Het hoogheemraadschap be
taalt. aan de postadministratie 5 coiit per girobiljet
en. heeft voor de,ze administratie weinig personeel
ru-odig. Het bestuursreglement ging uit van de ge
dachte, dat over heel het omslagplichtig gebied gaar
ders zouden worden aangesteld, allicht een 50-tal
ambtenaren meer. Deze groote groep van ambtenaren
is door de invordering per postgiro geheel vermeden
en er mag hier inderdaad wel gesproken worden van
een reusachtige besparing- Jammer is het zeker, dat
met de delging der watersnoodlasten niet eerder is
kunnen worden aangevangen. De vette jaren waarin
dit veel gemakkelijker zou zijn gevallen, zijn naar
velen vreezen, achter den rug..Laat ons hopen dat
deze vrees niet bewaarheid worde, maar reden voor
de vrees is er inderdaad wel.
- Maar nu ten slotte de hoogheemraden. Is het kin-
deke daarmede toch eigenlijk niet te ruim en 'te kost
baar aangekleed? De 6 hoogheemraden hebben ieder
f 1500 salaris. En zelfs zijn er nu al kleedingstukken
aangekocht tegen den tijd dat de bestaande afgedra
gen zullen zijn. Ik bedoel als hot salaris ophoudt
krijgen .zij pensioen. Gaan zij dood dan wordt pen-
sioen toegekend aan hun weduwen en weezen. Die
pensioenregeling heeft het hem gedaan en het
schijnt wel alsof daarvoor thans de hóogheemraad-
schapslasten moeten worden opgebracht. Men ziet er
bovendien die .snoodaards van hoogheemraden op
aan, dat zij zelf ,de pensioenregeling hebben voorge
steld en de heer Kooiman heeft die regeling nog wel
verdedigd.
Wat is nu bij- dit alles juist gezien? Ik wil ook
hierover wel iets zeggen, maar dan moet men me op
mijn woord gelooven, dat ik zulks niet doe uit eigen
belang. Ik heb aan het baantje van hoogheemraad
geen behoefte en kan in de plaats daarvan genoeg
anderen arbeid bekomen.
Welnu, het werk van hoogheemraden is van dien
aard en omvang, en hun verantwoordelijkheid is zoo
groot, dat de f 1500 ruimschoots worden verdiend.
Terwijl het bestuursreglement het treffen van een
pensioenregeling, niet alleen- voor dijkgraaf en amb
tenaren, maar ook voor de hoogheemraden, gebie
dend voorschrijft. Het spreekt -vanzelf, dat de sala
ris- en- pensioenregelingen voor het personeel in de
eerste vergadering (moes-ton worden getroffen. Dat
personeel moet niet alleen van stonde af aan kennen
zijn verplichtingen, maar ook zijn -rechten moeten
behoorlijk zijn omschreven. En nu durf -ik wel eens
uit de school te klappen door mede te deelen, dat
-hoogheemraden met rotgielang van pensioen ook voor
henzelf alleen zijn mede-gegaan op -lezen, grond dat
het bcstuursreglement. daartoe verplicht. Op die .ver
plichting -bob ik in do vergadering met hoofdinge
landen den nadruk gelegd en- dat was oe verdedi
ging mij nerfje.- maar dk heb er aan toegevoegd bij
voorbaat, met genoegen -voor mijn persoon van even
tueel pensioen méttariijd. afstand' -te willen -doen.
Maar om zelfs den schijn te vermijden nam overi
gens de dijkgraaf de verdediging van het hooghee-m-
radenpen-sioen van mij. over. Niet wat het pensioen
voor weduwen en weezen der hoogheemraden be
treft. Ik heb gewezen op het geval van den heem-
raa dvan Drechterland, die hij de jongste winterstor
men in die vervulling van zijn ambt het leven ver
loor. Als ik pleit voor verzorging van na te laten be
trekkingen in dergelijk geval, -men neme mij zulks
kwalijk, wie het me kwalijk nemen wil. Kort en goed
dus: het pensioen voor de hoogheemraden zou ik
niet med-é hebben voorgesteld als het bestuursregle
ment er niet toe had verplicht, het pensioen voor
weduwen en weezen heeft mijn volle instemming.
Maar op hot oogenblik 'kost. deze regeling aan inge
landen nog geen cent en veel zal zij onmogelijk ook
oo*l kunnen kosten.
Tot slot nog een kort woord over de -huisvesting
van den jonggeboren. Tot nog toe woont hij' -op be
scheiden wijze in /gehuurde lokaliteit Inderdaad ls
er evirg voorbereidend werk verricht ten einde hem
te vei schaffen een passend eigen gebouw, 't Is de
vraag of op den duur aan de noodzakelijlkhedd; -daar
van kan worden ontkomen en dan moet men ook op
dit punt bedenken, dat regeeren is 'Vooruitzien'. Maar
•moet het eenmaal hiertoe komen het heeft m.i.
nog geen haast dan zal ook in dit opzicht de
gr- otst mogelijke zuinigheid moeten worden be
tracht. Voor stichting van een paleis behoeft men
naar mijn meenlng niet angstig, -te zijn, ook niet wan
neer het kindje ouder zal zijn geworden. Die tijd
heeft hoop ik afgedaan.
Daar schijnt me nu nog iemand iets toe te roepen
over dien maaltijd na afloop van de eerste algemeone
vergadering met hoofdingelanden. Och, meet ik daar
over ook nog schrijven? Dien betaalden we toch im
mers uit eigen zak! Alleen weet ik me op het oogen
blik niet te herinneren of we uit eigen zak ook nog
betaalden voor onze hooge gasten van het provin-
ciaal -bestuur. Maar als het hoogheemraadschap dit
bekostigde zal men dat toch zeker ook wel kunnen
goedkeuren
Den anonymus uit Medemblik die me schreef over
aankoop van de vroegere burgemeesterswoning al
daar voor onzen, opzichter, kap, ik geruststellen. -Daar
aan- ia door dijkgraaf en .hoogheemraden nimmer
zelfs gedacht.
Voor ditmaal heb ik het dienstig geoordeeld op de
grieven eens uitvoerig in te gaan. Men make nu niet
meer zooals met het pensioen van' de hoogheem
raden van eeru -mug een olifant;, make niet perso
nen tot zondebokken, maar helpe eendrachtig het
hoogheemraads'chapsbestunr o,m vooral tegenover de
provincie zijn- fmancieele positie sterker te maken en
billijker geregeld te (krijgen dan zij thans geacht
moet worden te zijn,
Purmerend. KOOIMAN.
Naschrift, (Hiermede meen ik voldaan te heb
ben aan het op zoo waardeerende wijlze door den
heer J. Raat Dz. in de krant van 1 April uitgespro
ken verlangen om meer inlichtingen. Tot verdere
mededeellngen ben ik deevorlangd gaarne bereid.
Maar dan moet men niet doen «Ie de heer Breed- in
de krant van 19 April, die moppert {-om een- zacht
woord te gebruiken) op de „groote heeren", en „hoo
ge oomes" omdat,er niet één van in staat is in
de ure des govaars een kruiwagen grond aan te
brengen'.' Ik heb met hem groot respect voor den
ailbetd der polderjongens, maar goed bestuur en
-administratie moeten er toch ook zijn- -Of weet de
heer Breed iemand ,die polderjongen en dijkgraaf -te
gelijk kan wezen? De heer 'Breed vergist zich niet als
hij oordeelt, dat ik de -belastingbetalers van het hoog
heemraadschap dn bescherming wil nemen. Daarom
wil ik hij het provinciaal bestuur aandringen op ui-t
ik eering. der geheele rijksbijdrage van f334.000 per
jaar aan het hoogheemraadschap -en op hoogene pro
vinciale bijdrage, waardoor ook het Zuiden en Am
sterdam meer medebetalen. Maar d-aarvoor zijn niet
noodig] menschcn -die 'kruiwagens, grond aanbren
gen, maar bestuurders en ambtenaren-*4ie op hun
beurt weer tot iets anders in staat zijn. -Dat het hoog
heemraadschap dezen alleen dn zijn dienst kon krij
gen tegen loon, dat zij elders ook reeds konden ver
dienen, is hun toch waarlijk niet kwalijk te nemen-
Even-als ieder in zijn bedrijf misschien ook de
heer Breed heeft het hoogheem-raadschap goede
krachten noodig om hem te dienen. (Maar dde perso
nen mag men niet tot zondebokken- 'maken. Daar
aan heeft niemand- iets. Maar wel aan een gezamen
lijk streven -naar lastenvermindering, waarvoor ik
meen den weg te hebben aangegeven. D. K.
TK KOOPEN
De prijzen zijn zéér billijk gestéld en kwaliteit
is prima.
„Rapallo".
„Wien de Goden willen verderven, slaan zij met blind
heid", zegt een oud iGrieksch spreekwoord en het lijkt
er veel op, óf die oude taktiek nog volstrekt niet is
opgegeven.
Een andere manier om het Duilsch-Russisch ver
drag van 'Rapallo te verklaren is er niet. Het meer
dan volmaakt gebrek aan psychologische kennis, dut de
Duitschers tijdens den oorlog steeds deed grijpen naar
het middel, dat zij juist niet moesten gebruiken en waar
door zij ae geheele wereld legen zich in het harnas
hebben gejaagd, is blijkbaar van de keizerlijke cp de
republikeinsche regeering overgegaan. Er was geie'gcnheid
wij wezen er reeds op in vroegere artikelen orrt
Duilschlands internationale positie aanmerkelijk te ver
beteren en eindelijk een soort van gelijkberechtiging te
verkrijgen. In plaats die gelegenheid aan te grijpen en
zooveel mogelijk te benutten, sluiten de heeren het ver
drag met de Sovjet op het moment, 'dat zij zelf zitting
hebben in een commissie, die een algemeen regeling
tusschen de Europeesche landen en Rusland tot stan'a
wenscht te brengenDie algcmee'ne regeling wordt
daardoor, zoo niet onmogelijk, dan toch zeer bemoeilijkt,
terwijl Duitschland op zijn vingers kan narekenen, tint
het geen enkel voordeel, dat net zich bij dit verdrag
bedong, zal mogen behouden, zoolang de Entente iets
daaraan kam idoen.
Op zichzelf is het verdrag niets bijzonders. Met lawaai,
er over gemaakt, is overdreven, want tenslotte hebben de
twee oontracteerende mogendheden niets andeis gestipu
leerd, dan dat ,men elkaar niets zal betalen en dat er
verder gezanten etc. zuilen worden benoemd, zoo dat de
gewone toestand tusschen twee naburige landen wordt
hersteld. Inplaata van te zeggen, dat men elkander niets
zal betalen, had men ook kunnen overeenkomen, dat er
wederzijds eenige tienlallen imüliarden behoorden te
worden verrekend. Het resultaat zou hetzelfde zijn ge
weest, daar noch "Rusland, noch Duitschland in staat
is iets te betalen. Rusland, omdat het niets heelt;
Duitschland, omdat alle d>uitsch bezit ten voordeelei
der Entente verbypolhcekt en in beslag genomen is. Of
men dus ineens zegt „nul is gelijk nul", dan wel ,tien
milliard is gelijk tien milliarcF', komt precies op het
zelfde uit. Men erkent door „nul is nul" te zeggen, al
leen de feiten zooals zij zijn cn daarop kan zelts do
Entente niets tegen hebben. Niet het feit van het tracaal
zelf lokt derhalve de oppositie en de protesten uu,
doch veeleer het feit, dal dit verdrag thans en op die
manier werd gesloten, terwijl ook de eigenwijze manier,
waarop de Duitschers hun daad verdedigen en die bijna
schoolmeesterachtig .(in de allerslechtste beteekenis van
het woord) zou kunnen worden genoemd, nog meer
kwaad bloed zet. Het is natuurlijk voor de leiders der
Ententelanden, die gedurende 'eenige jaren gewend zijh
geweest in internationale aangelegenheden de wijsheid;
in pacht te hebben, eenigszinls onaangenaam van Duitsche
en Russische zijde te moeten hooren dat dit verdrag
hun een vingerwijzing moet zijn, hoe zij zelf ten aanzien
van Rusland hebben op te deden, als zij een goed ver
drag willen maken en verder de waarneïd moment
slikken, dat het een „vredesconferentie" niet anders dan
aangenaam moet zijn dat twee landen een vredesverdrag
met elkander sluiten, dat aan alle wederzijdsche wenschca
voldoet
Dit zijn natuurlijk de hoofdbezwaren, die de Entente
heeft tegen de afspraak, maar het is duidelijk, dat die
bezwaren niet genoemd woeden. Het is onmogelijk voor
de Fransche en Engelsche gedelegeerden te zeggen-
heeren, we zijn op onze leenen getrapt en dat nemen we
hoogst kwalijk. Men moet argumenten hebben van eenlgs-
zins anderen -aard, argumenten, waarmede men voor
den dag kan komen. Eln Duitschland „eerst verblind
door de Goden", is natuurlijk zoo vriendelijk dio argu
menten te 'verschaffen. (Daar is de déloyahteit van de
onderhandeling achter den' rug der commissie. Daar is
het afstand doen door Rusland vaüi zijn deel def
Duitsche schadevergoeding, terwijl Duitschland anderer-
zijds aanspraken opgeeft, die wellicht voor de. Entente
waarde hadden en ter zelfd-er tijd concessies enz., ver
geeft, die de Ententelanden hadden begeerd, om van de
wenschen der neutralen' in dit verband maar niet te
spreken. Ten slotte is er het gerucht, gelijktijdig door
Engelsche, Fransche en Poolsche bladen gepubliceerd,
dat het verdrag ook militaire bepalingen mnoudt, die
thans nog niet geheel vastslaan, doch die bij ondcrleeke-
ning een bedreiging van Polen en dus van diéns vriend:
Frankrijk zouden uitmaken. Als dit zoo is, wat men;
echter nog niet als een evangelie behoeft aan te nemen,
zou de toedracht metterdaad zeer weinig geschikt zijn om
den indruk te wekken d,at Duitschland ter goeder trouw
is cn .juist van de overtuiging, dat Duitschlanfl liet
eerlij k meent, zij n alle concessies van de zijde der E ntente
ten behoeve van de Duitschers afhankelijk. Zelfs mei
den besten wel ter wereld kan de groep, die in het
belang van het 'herstel der algemeene welvaart Duitsch
land economisch en financieel ietwat tegemoet wilde
komen, mets doen, als het blijkt, ddt de Duitschersj
nu reeds maatregelen voorbereiden om de gevolgen van
1914 ongedaan te maken. Een Duitschmud, dat 'ernstig
bereid was mede te werken, aan het herstei en het
zijne te doen ora de geleden schade te vergoeden en
zich voortaan als een vreedzaam lid der Europeesche
slatenfamilie te gedragen, kon hopen op hulp, ot althans
op een soort welwillendheid van ae zijde der crediteuren
Niet een Duitschland, dat ter sluiks Rusland zou wil
len bewapenen en als zijn vechtmachine zou willen ge
bruiken qm het Verdrag van Versailles te eeniger tijd
ongedaan te maken.
Nu blijkt het evenwel uit de houding der hoofdman
nen der Conferentie, speciaal uit die der Engelschen, daj
zij weinig waarde hechten aan die geruchten omtrent de
geheime bepalingen, zelfs waar de mededeeling gédaaï\
wei.4 dcor de bij uilnek goed ingelichte Daily Telegrapn.
De toevoeging van hei blaa, dat de Duitsche en Russische
afd-lingeu voor militaire verkenningen in de Baltische
landen al samenwerken cn dat die afdeelingen in Esth-
land zelfs onder een gemeenschappelljken chef staan,
zoodat ér reeds vootr fict tot -stand komen van de af
spraak op wordt geanticipeerd, klinkt eenigszins sen
sationeel en als het bericht van net Londenscn blad juist
zou Mijkon, dan zou Duitschland daardoor in een nog
ongunstiger licht komen te elaen.
Hot feit evenwel, dat de Britsche missie en de offi-
cieele spreekbuizen van Lloyd George zich van die
geruchten niet veet aantrekken, schijnt te bewijzen, dat
de waarde die zij er aan hechten niet at te groot is. In
plaats van dan ook zooals Frankrijk wilde onjtnid-
middcllijk de Conferentie af te breken of er tenminste op
te staan, dat de Russen en Duitschers zouden ophouden
deel uit te maken van de versdhililende commissie^
wiizen de Engelsche bladen er op, dat het incident
volstrekt geen aanleiding behoeft te wezen voor zulke
definitieve stappen. Sterker nog: uit de öouciing der
Engelschen en Italianen blijkt afdoende, dat zij
ernstige bezwaren hebben tegen de houding dergenen,
die in het gebeurde 'een aanleiding zien om de Con
ferentie geen verderen voortgang te laten hebben. Zulk
een idee, zeggen de Engelschen, kan alleen opkomen
bij die menschen, die van den beginne steeds alles heb
ben gedaan om het isamenkomen in Genua te verhinderen
en de conferentie zelve te-doen mislukken.
Zoolang die geest in Rome en Londen blijft bestaan,
behoeft men geen vrees te hebben dat de besprekingen
opgeschort of afgebroken worden. Doch in dien cusschen-
tijd is hel duidelijk, dat de houding van Frankrijk,
dat Duitschland steeds mistrouwde, veel is versterkt en
dat de taak van Lloyd George om ten behoeve van hel
herstei der wereld, die Fransche oppositie te overwinnen
om zoo een beteren toestand te verkrijgen, ernstig
wordt verzwaard.
Vooral ook omdat de machügfe Northcliffe-pers, samen
met de pro-Fransche Morning Post en blijkens de ont
hullingen thans ook aan het weifelen gebrachte Dailv
Telcgraph nu zeer zeker niet te vinden zullen zijn
voor een eetn^sziris tegemoetkomende houding ten aan
zien van Duitschland. Zelfs de zakenmenschen, die
tegen zulk een houding geen bezwaar zoudeh hebben
gehad, aangezien zij de noodzakelijkheid van een ont
spanning In deij. toestand duidelijk inzagen, zullen zien
tweemaal bedenken, alvorens zij Duitschland de kans
geven zoodra het op adem is, mei Russische "hulp wraak
te zoeken voor 1918 en, Versailles ongedaan te maken.
Aile fraser van Rathenau en van de leiders in Duitsch
land kunnen niet verhinderen, dat zij, cöc Drtschlaml
wantrouwden, oogcr.vv«ij)niJjjk geJijk hebbe.i gekregen*
Daarmede fa de toestand in Europc weer voor niaandeni
ach teitgozet.
Tego'.ijk met hun eigen gla..*n hebben de M-rer. van
Rapallo ook de ruiten van anderen ingegooid.
Gebrek aan psychotogischen kijk is een lastig ding in
iemand, die de lunctie van staatsman moet vervullen>
Vooral als hij zoo zeer tegen de helling moet opwerken,
als de Duitsche regeerders nog steeds hadden te doen.
UITKIJK,
VAN EEN REFERENDUM.
(Waörhétd en fantasia)
Dag juffrouw, Hé!
Alleenig maar,
Uw inan niet tdiuls?
Dat vind Ik naar.
Ik kwam voor 't referendum
iMuar O, da'9 waai*
Do zaak komit toch,
Wel voor (mekaar
U zet maar hier
Op dit papier
Den naam van uw gemaal.
Wij vullen- dan.
Naar onzen zin'
Ml Biljet wel in
Voor 't referendum
Heb Ik geen abuis,
I)an is de 'heer -S.
Ook al niet thuis.
Waar hangt die uit?
Wel, S. is bij de posterij
Zoo -straks 'heeft hij
Wel even vrij,
Nog drie kwartier
En hij is (hier
Dat, (tuurt -te lang.
Want ik hen bang
Da», 'k kom -te laat
Dij secretariaat,
Van '1 rc lerenidumi.
Een cnd-ori keor
«Kom ik" wel weer.
Over vier jaar
Dan siemm' hij maar
Voor 't referendum.
Och, Mijnheer Smi-t,
'Weet U waai' tuoh
Uw huurman cit?
In school?
Wel sapperloot,
Wat een malloot.
Waarom vraagt ihij
Geen pensioen?
Dan is hij thuis
En mag meedoen
Aan 't referendum.
Addeu Gegroet!
Ik stijg met spoel
Op H staien ros
En peddel nu maar
Viiegcïisvlug
Naar Hugowaard -icrug.
Met 't .referendum.
Besluit
Ging 'i overal zoo gemoedelijk
Maar tevens f-och erbarm er lijk,
Dan werd wis wel belachelijk
't Referendum.
V. v. T.
DIEFSTAL TE ROTTERDAM.
De trampoetser, aangehouden, als verdacht be
trokken te zijn in den diefstal van ruim 130.000 ge
pleegd in, do woning -van een kastelein op den Goud'
schenrijweg, te Rotterdam, as, naar de NJEtCr. mede
deelt, .naar het huis van bewaring overgebracht. Van
het gestolen geld is -nog niets .terecht gekomen.
.De kastelein is teruggekomen op zijn aanvankelijk
gedane aangifte, dat van hem f 50.000 tot f 60.000 ge
stolen is. Thans heeft hij verklaard zich vergist te
hebben en zegt hij, dat er maar f5000 tot f6000 ge
stolen ds.
DE KONINO VAN ZWEDEN.
Volgens de, ,N. R. Crt." wordt verwacht dat de ko
ning van Z'veden,, -ter gelegenheid van zijn verblijf
hier -te lande, met do koningin van Zweden en den
prins ook Rotterdam met een be-zoek zal verêeren,
Het voornamen van. do koninklijke familie moet zijn,
op 5 Mei de Rotterdamsche havens dn o ogen schouw
te komen nemen en het nieuwe stadhuis -te bezich
tigen.
HOOGE BELASTING.
ArrHbtnDelden, -18 April. Naar aanleiding van de
voorgenomen opvoering der belastingen In deze gc-
moentQ, bda*, mr. R. F. baron van Hsockereü van
Wassenaar le kennen ge gaver zich metterwoon te
Dieren te vestigen. Tengevolge hiervan hebben B. en
W. besprekingen en briefwisseling met genoemden
heer gevoerd, teneinde te bewerkstelligen, van dit
vertrek af -te zien. B. en W. stelden in de hedenmid
dag gehouden raadszitting voor, in plaats van 100 op
centen op de ver moge n-öb elas td n g te heffen 40 opcen
ten op de hoofdsom der Rijksinkomstenbelasting.
Wordt deze wijziging door den Raad aangenomen,
dan blijft baron Van Hoockeron hier wonen en ver
trekt hij niet naar Dieren, ofschoon, hij daar nog
veel minder belasting dan hier zou moeten betalen.
(Bij de eerst vastgestelde verordening zou hij in
Ambt-Helden 76 pot. van zijn inkomen aan Rijks-
en gemeentebelastingen moeten betalen).
.Na eenige discussie werd he-t voorstel van B. en> W.
aangenomen, zoodat het voorgenomen vertrek, zeer
tot vreugde der inwoners -niet plaats heeft,
W ARMENHUIZEN.
De Damvereeniging „Ons Genoegen" te Warmenhui-
zen? hield Dinsdag 18 dezer te Stroet een wedstrijd met
eenige heeren uit de gemeenle St. Maarten.
Er ,werd gespeeld op 13 borden. De uitslag was:
Warmenhuizen ol punten, en Stroef, St Maarten, 21
punten.
Maandag 24 April, 's avonds 7 uur, oude -tijd, zal de
eindstrijd worden gehouden te Warmenhuizen, in het
café „De Lindeboom" van den heer G. J. Mosk.
EEN INTERPELLATIE-TROELSTRA,
Naar „Het Volk" verneemt, .heeft de heer Troelstra
naar aanleiding van de verwerping van hoofdstuk
IJl der Grondwetsherziening door de Eerste Kamer
aan den voorzitter van de Tweede Kamer medege
deeld, dat hij' van plan is a.s. Dinsdag aan de Kamer
verlof te vragen, een interpellatie tot de regeering te
richten, om haar te vragen, wat zij naar aanleiding
van die verwerping denkt te doen.
GESNAPT.
Dinsdagavond is het de marechaussee te Wassenaar
gelukt den man 'te arresteeren die den weg onveilig
maakt, door het rollen van hand'taschijes der dames.
Een der marechaussees, als dame gekleed, wandelde
met een handtaschje langs den Buurtweg, toen een
wielrijder hem het taschge ontrukte. .De marechaussee
greep hem echter beet en gaf het sein, waarop de an
dere marebaussees, die zich' verborgen' hadden, te
voorschijn kwamen en hem arresteerden. Het bleek
te zijn een machinist in dienst der Haagsehe Tram-
wegmaat schappij.
DUITSCHE ZEEVISCH.
Men schrijft van reederszijde aan de NjR.Ct.:
Ons ha-lfmaandelijiksch overzicht betreffende de
aan voer o n van Duitsche zeevisch te -IJmuiden kan dit
maai netrekikelijk kort c.ijn, aangespen jin de -toestan
den geer verandering is ingetreden.
De laatste dagen voor Paschen -t.w. 13, '14 en 15
April kwam er slechts een boot aan daar de meesten
er wel de voorkeur aan .zullen 'hebben gegeven zoo
veel mogelijk de Paaschldagen in Duitschland door
te brengen.
Van 1 to-t 13 April kwamen er in totaal 45 Duitsche
treiters in IJmuiden met een totaal aanvoer van
12000 centenaar of 1100 centenaar gemiddeld op iede-
ren werkdag hetgeen -juist gelijk is aan -de gemiddel
de aanvoeren in Februari en -Maart.
Op 10, 11, 12 en T3 April bracht de wijting op
resp. 210. 200, 150 en 1-60 tmank per centenaar. De
kleine schelvisch. bracht Iden lOen April 300 mark op
per centenaar. De Zeezalm bracht op 10, 11 12 April
op 450. 375 en 525 -mank per centenaar.
Voor izulike prijzen hadden in den vasten tijd onge
twijfeld honderd-duiizenden Duitschers gaarne visch
gegeten.
En nu .zijn de vasten-dagen voorbij. Maar wie in
Duitschland -mochten -denken! dat daarmede de aan
voeren in Duitschland groot er en -de prijzen lager
zullen, worden, vergissen zich uitermate.
Naar van betrouwbare zijde werd vernomen ^zullen
na Paschen 'belangrijk meer 'Duitsche treilers in de
vaart worden gebracht'maar niet -ter voorziening van
de Duitsche markt maar om in IJmuiden en Enge
land te markten.
Onder deze omstandigheden is er voor het Duitsche
volk niets anders aan te doen 'om verbetering in den
toestand te brengen dan zonder ophouden aan te drin
gen bij, -de Duitsche regeering op wederinstelling van
het uitvoerverbod met -de verplichting aan alle Duit
sche visscbersschepen om de gevangen vdscli in Duit
sche havens te verkoopen.
DE NIEUWE KATHOLIEKE PARTIJ.
(Men meldt uit Utrecht, dat het gisteren onder
voorzitterschap van den heer F. W. Swane aldaar
bijeengekomen comité, 'belast met de organisatie van
de Nieuwe Katholieke Partij, vóór de behandeling
der agendapunten de bemind el ings-pogi nge n van de
herstel-commissie met de Utrech-tsche R. K. Kiesver-
eeniging besprak. -Na ernstige discussie heeft de ver
gadering zich op het standpunt gesteld, dat het co
mité van uitvoering niet bevoegd was over het her
stel der eenheid It besluiten, omdat dit comité al-
Ieeni in het leven i9 geroepen ter uitvoering van de
besluiten, welke'op de openbare vergadering van 7
April j!. zijn genomen. Bovendien stelde de vergade
ring zich op -het standpunt, dat waar de pogingen tot
verzoening niet tot een resultaat Ih-ebben geleid, waar
door een directe invloed van de Nieuw-e Katholieke
Partij op de richting dn de politiek werd verzekerd^
noch ook of doende waarborgen werden gegeven, dat
de reorganisatie van de -bestaande R. K. kiesvereeni-
gingen zou tot stand' komen, waardoor aan de onder
scheidene groepen (meer -invloed op het stellen van
candidaten en. op 'de -vaststelling van het progrtm
'zou worden gegeven, de voorstellen onvoldoende wor
den geacht om daarover de gedachtenwisseling voort
te zetten.
Nadat de vergadering dit besluit had genomen- wer
den do overige agendapunten afgehandeld.
OUDE NIEDORP.
Hot) bouwen van 4 woningen te Verlaat voor reke
ning der gemeente ls ojigedragen aan de laagste in
schrijvers: timmerwerk eni metselwerk aan den heer
P. Burgmeijer, vocxr f8200; schilderwerk aan den
heer P. v. Trienen voor (f735.50, beiden wonende al
hier te 't Veld.
DE 48-URIGE WERKWEEK.
Uit 's Gravenhage, -20 April. Verschenen is de
Memorie van Antwoord aan de Tweede Kamer over het
ontwerp van wet tot wijziging der Arbeidswet 1S19, waar
aan 'het Volgende wordt ontleend.
De minister kan het volkomen begrijpen, dat een
deet der in het voorloopig verslag aan het woora Shmae
leden zich teleurgesteld gevoelt nu hij zjch genoopt heeft
gezien het voorstel te doen den maximumduur voor den'
arbeid in fabrieken of werkplaatsen cn in kantoren vun
45- op 48 uur te brengen.
Ook den minister zou het aangenamer zijn geweest
indien h(j niet hiertoe hot initiatïer had moeten nemen!
doch deze indiening woid hem door den plicht geboden
De minister is van mcenmg dat ook zij, die het wel
moenen met de arbeidersbescherming, dezen maatre^l
zonder verbittering kunnen aanvaarden, omdat hij
niet tot grond heeft een wijken voor de reactie, maar
voor den onverbiddclijkcn drang der economische om
standigheden. Ook bij volle handhaving van dit voorstel
kan de minister In alle oprechtheid verklaren, dat hij
niet bereid is voo rdo reactie tegen de arbeiderswetgeving
te wijken, thans evenmin als vroeger.
Het is geheet iels anders, wanneer men misbruik
makende van de heerschcnde (malaise en van <te daardoor
zwakker geworden positie der arbeiders poogt terug "te
nemen, wat in vorige jaren ton gunste der arbeiders is
hepaald, dan wanneer men, rekening houdende met den
economischen toestand en met de sinds 1919 in de
practijk opgedane ervaring, op enkele punten meent
niet bereid is voor de reactie tegen de arbeiaersveetgévinrf
wacht werd. x
Het zal zeker niet in het belang van het land en
ook niet in dat van de arbeidersklasse zijn. indien de
minister, uit vrees voor de miskenning zijner goede
bedoelingen, het "oog vóór de werkelijkheid gesloten had.
