ROMMELKRUID,
DE JONGENS VAN DEN MOLEN
Gemengd Nieuws
Even laehen.
rijst er een géluid op, waarbij het geblaat van
honderd! schapen1 lieflijk as; noch -toon, moch
maat neomt inen in aanmerking. Vader en zoon
zwellen de aderen voor het hoofd op; zij gapen
tegen elkander met stijve kaken, worden bont
en blauw, en hijgen naar den adem, eer het ge
zang geëindigd is. (Hierop sluit de meester al
dankend cn bdddend, herhaalt (de zaken van het
morgengebed, alleen het geval Van Dirk en zijn
zoon er bij voegewdle. Zoo alö hij zegt: Amen! ja,
amen! viiegt de menigte wild en woest door el
kander, borst de deur uit en zwiert in het rond,
al slaande, stoot ende, trekkende!, schreeuwende
In- den namiddag! wordt hetzelfde toomeel-
stukje gespeeld." M.
DE PAUS EN GENUA.
„De Tijd" publiceert het schrijven, door den
paus tot kardinaal Gasparri gericht, over de
taak der conferentie te Genua. Het luidt aldus:
Uit het Vaticaan, 29 April 1922.
Hoer Kardinaal 1
l#Het zeer levendag verlangen om eindelijk in
de wereld den waTen Vrede te zien zegevieren,
den vrede, die vooral bestaat in die verzoening
der geesten en niet louter in den stilstand der
wai>enen, doet One met bezorgde belangstelling
en zelfs met groote ongerustheid den loop vol
gen der conferentie van. Genua. Om die reden,
heer Kardinaal, hébben Wij het geloovige
Christenvolk reeds aangemaand door Vurige ge
beden Gods zegen over de Conferentie af te
smeeken. Wij kunncni de voldoening niet ver
helen, die Wij, ondervinden, nu, zooals Wij
hoeren, tengevolge van wedenzijdschen goeden
wil, de moeilijkheden, welke in het (begin de
mogelijkheid eener toenadering schenen te Ver
hinderen, uit den weg geruimd zijn.
«Niemand immers ikan er aan twijfelen, dat
een zoo belangrijke bijeenkomst, waarbij, alle
«naties vertegenwoordigd zijn, een historischen
datum vormt in de geschiedenis der christelijke
beschaving, bijzonder in Europa. De Volkeren,
die zoozeer onder dten oorlog en de gevolgen
er van te lijden hadden, verlangen met recht,
dat door deze Conferentie het geVaar, voor
nieuwe oorlogen verwijderd worde, en Europa
spoedig economisch worde hersteld. Door het
volledige 'bereiken van deze hooge en nauw met
elkaar verbonden, (doeleinden of althans Hoor
het vaststellen van de beginselen voor de toe
komstige en niet al te ver verwijderde verwe
zenlijking daarvan, zal1 de "Conferentie zich
voor dé «mensdhlheid groote verdiensten) hebben
verworven,'een tijdperk voorbereidende van
Vrede en vooruitgang en zal men 'kunnen zeg
gen: „de rede en dé (rechtvaardigheid hebben
elkander omhelsd".
Een zoodanige terugkeer «tot den gewonen
«tand van zaken, doe door de gezonde redo en
door God gewild wordt, zal vtruchten afwerpen
voor de overwinnaars en voor de overwonnenen
In het bijzonder 'voor de ongelukkige bevolking
van het Oostem, wclko reeds door den oorlog
geteisterd, verscheurd door binnenlandsche
twisten en door de vervolging van den gods
dienst, nu de prooi is van hongersnood en ziek
ten, «terwijl haar grondgebied zoovele bronnen
Van rijkdom bevat, die zouden kunnen bijdra
gen tot het (maatschappelijk herstel. Aan deze
bevolking, ofschoon afgescheiden» van de ge
meenschap tmert 'Ons, bieden Wij Onze gevoelens
van deelneming en troost gelijk (Onze Voorgan
ger het deed, benevens den vurigen wensch van
Ons vaderlijk 'hart haar spoedig «te zien genie
ten van de gaven van eenheid en "vrede.
Indien ongelukkigerwijs ook op deze con
ferentie pogingen voor het scheppen van een
waren vrede te leur gesteld mochten worden,
wie zou dan, heejj Kardinaal, zonder vrees kun
nen bedenken, hoezeer de reeds droevige "toe
stand van Europa verergerd zou «worden door
het gevaar van nieuwe oorlogen, die geheel de
christelijke beschaving ten onder zouden bren
gen, 'want, gelijk, de Hl Thomas zegt (De
regimine Pr'incipum I, 10) en de ondervinding
bevestigt: „de wanhoop is tot alles in staat".
Daarom (hernieuwen «Wij, aan Wie de God
delijke Zaligmaker een zending van liefde heeft
toevertrouwd, Onze bede tot allen opdat zij met
christelijk hart jen. wedertzijdsche welwillendheid
zich mogen vereendgen voor het algemeen wel
zijn dat voor allen en ieder dn 't bijzonder nuttig
zal zijn. (Maar dit alles kan niet geschieden i
zonder de genade des Allersoogsten, den Maker
en Bestierder der maatschappij Koning der.
koningen, en Heer der heerscharen".
Wij 'vragen het christelijk volk zich tot Hem
i ie wenden, voor de burgerlijke maatschappij
het (gebed van de Goede Week herhalend:
1 „Onze God en 'Onze Heer gewaardige Zich
met vrede en eendracht te begiftigen en te
behoeden geheel de wereld, en geve ons op dit
aardrijk een rustig en kalm leven, om God den
Almachtigen Vader te verheerlijken".
•Op deze wijze «zal men tot die openbare wel
vaart geraken, welke h etnatuurlijk doeleinde
is 'van de burgerlijke maatschappij en die door
de Kerk wordt, nagestreefd, terwijl zij haar tot
een. bovennatuurlijk doel leidit: «„opdat wij de,
tijdelijke goederen «zóó mogen doorleven, dat
I wij de eeuwige niet verliezen".
Terwijl Wij 'deze Onze gevoelens .te uwer ken-
nis brengen, opdat zij door Onize diplomatieke
vertegenwoordigers aan de regeer Inge n en vol
keren worden medegédeeld, «checken Wij u,
heer Kardinaal, van harte den Aposlolischen
Zegen. PliUS P. P. XI.
DE OPVOEDING VAN 'T JONGE GESLACHT.
Geruimen tijd. geleden hebben .we enkele tref
fende staaltjes gegeven van de wijze, waarop
de Fransche jeugd, op "de openbare scholen
wordt opgevoed en rijp gemaakt voor een geest
van verzoening en (toenadering, welke alléén ten
j slotte voor Frankrijk het leven maast den ster
ken buurman mogelijk kan maken
Do „Frankf. iZ." vestigt thans weer de aan
dacht op een leesboek, onlangs 'door bet Fran-
sche schoolbestuur in Elzas-Lo{haringen in de
tweede klassen der scholen aldaar ingevoerd.
Het 88ste leeslesje daaruit luidt als volgt:
„(Vergeet niet! (Bedenkt, kleine Franschen,
door L. R.
III.
WlBem's mandhaermofedka.
Den volgenden morgen stond, Willem al vroeg
voor 't huis te fhiiten. Haastig kwamen Henk
en Jan aanüoopen, -toen ue Willem hoorden.
„Wel gefeliciteerd hoor", zei Henk, terwijl hij
Willem een hand gaf.
„Dank je wel", antwoordde Willem. En met
een liet hij er op volgen: „Ik heb hem bij me".
„Laat gauw kijken!" zei Jan.
Willem haalde uit zijn broekzak een karton
nen dosje. 't Was heelemaal wit, met een goud
randje. Midden op het deksel stond, ook al met
gouden Létters: Mondharmonika, en daarom
heen zag je een massa krulletjes en bloemetjes.
„Geloof maar gerust, dat ie duur is", zei
Willem.
„Dat kan je wel aan het doosje zien", ant
woordde Jan, „maar haal hem er nou eens uit".
Voorzichtig deed Willem het doosje open en
haalde de harmonika er uit. Henk en Jan keken
met groote oogen- toe.
dat tDurtschland Frankrijk aangevallen *n tot
den grooten oorlog gedwongen heeft. Denkt er
aan, dat België en Nooid-Frankrijk ruim drie
jaren door de 'Duitschers bezet zijn geweest. On
ze vijanden gedroegen zich als barbaren, zij
roofden de machines uit de fabrieken, de meu
bels uit de 'huizen em de schoonste kunstwer
ken uit de musea. De steden werden door hen
verwoest, de dorpen tegen den grond gehaald.
Zij vergiftigden de bronnen, hakten de vruCht-
boomen om. De Duitschers (begingen afschuwe
lijke misdaden, verminkten en doodden die kin
deren, schoten Vrouwen en grijsaards neer. Van
uit hun vliegtuigen beschoten zij onze steden
en maakten Idaanbij talrijke «slachtoffers. Hun
duikbooten «boorden handels-, zelfs hospitaal-
schepen' in den grond. Toen zij overwonnen wa
ren, smeekten d-e Duitschers om Vrede.
„Onze soldaten bezetten het land, maar zij
gedroegen zich menschelijk en eerbiedigde be
volking en bezittingen.
„Eeuwige schande over Duitschland!
„Eeuwige roem voor het schoone (Frankrijk
en zijn bondgenootenl"
Wat halen Genève en Genua en alle overige
theorie uit (tegenover deze praktijk?
ELECTRIFICATIE VAN MEUBELEN.
Iets nieuws onder "de zonl De „Electriciam"
Van 31 -Maart brengt er een geïllustreerd
artikel over van lEarl E. Whitehorne. De 'heer
J. F. Becker, leider der venkoopafdeeling van
die United Electric Light and Power Cy., -te
New York, is de ontwerper. (En, de Amerikaan-
jche meubelspecialiteiten schijnen er zeer «mee
ingenomen. (Een bezwaar van (gebruik van elec-
"triciteit as vaak, dat een (meubelstuk daardoor
aan een bepaalde plaats is gebonden in de
buurt van een stopcontact In tegenstelling
daarmee is nu hert meubel van eenige, op han
dige (plaatsen aangebrachte Stopcontacten voor
zien en wordt het met een snoer verbonden aan
de huisleiding.
"Zoo is, een ledikant bijv. voorzien van drie
stopcontacten: voor den bedwarmer, do nacht
lamp, den watenkoeler of (dergelijke. Draden en
contacten zitten maar aan één deel Van het
ledikant, dat dus uit elkaar kan zonder ver
breking kier geleidingen. Chiffonnière, kap
tafel, waschlafel, theetafel '(op wielen), buffet
eetkamertafel, zijn op soortgelijke wijze uitge
rust.
Het publiek zal vermoedelijk gauw genoeg
ontdekken, welke gemakken dit nieuwe Ameri-
kaansche idee oplevert.
SILO'S.
In bet Handelsblad lezen wij:
De wereldproductie aan tarwe, rogge, gerst,
haver en mals samen bddraagt jaarlijks onge
veer 360.000.000.000i Kg. Men rekent, dat biervan
„HM" zeiden ze gelijk, toen ze de mondhar
monika zagen, „wat «mooi!"
M, Was dan ook een prachtstuk: hij blonk als
zilver, en de letters die er op stonden, léken
wel goud. Maar hot mooiste vonden ze twee
ikoperen belletjes die aan het instrument zaten.
Met een veertje kon je die laten klinken.
„Mag ik hem even vasthouden?" vroeg Henk.
„Als je 'm maar niet kapot maakt, want dan
moet jij 'm betalen", zei Willem.
„Wees «maar niet bang!" zei Henk weer en hij
nam de harmonika van Willem over. Hij streek
met z'n mouw over het blinkende ijzer, tlng,
ting, ting, gingen de belletjes, Verrukt keek hij
Willem aan en gaf hem toen de mondharmo
nika teruig.
„Speel er nou eens op", verzocht htj.
En Willem speelde. (Hij deed het nog wel niet
heelemaal goed, maar Henk en Jan vonden het
toch prachtig. En af en toe liet Willem de bel-
jletjes «klinken, en ol- dat 'klonk toch zoo leuk,
net een orgel!
„Toe, nog wat!" zei Jan, toen het liedje uit
was.
„Ja maar, zooveel liedjes kan ik nog niet, spe
len", antwoordde Willem.
„En gister zei je van wel!" zei Jan.
I
„Nou, ja, gister is vandaag niet", antwoordde
Willem. „Maar ik zal er nog gauw wat leeren"
En weer liet hij de belletjes (klinken, terwijl
Henk en Jan met verrukte (gezichten luisterden.
«De klok sloeg acht. De jongen® gingen hun
■morgenboterham eten, want om negen uur be
gon de school.
Op school moest Meester de mondharmonica
ook zien.
„Fijn hoor," zei Meester, terwijl hij (Willem
feliciteerde, .gsopg maar, dat Je 't goed! leertl"
„Ja, meester," zei Willem.
Toen) alle kinderen op hunne plaatsen zaten,
zei meester:
„Weten jullie allemaal al, dat Willem Van
daag jarig is?'!
„Ja meester", „Nee meester", klonk het door
elkaar.
„Zoo, en hebben jullie hem al gefeliciteerd?"
„Tk wel, meester'!", „Ik niet!"
,«Ga het dan maar (gauw doen", zei meester
lachend.
Dat gaf een drukte! Alle kinderen liepen door
elkaar en Willem had handen te weinig.
Wordt vervolgd.
5 pet, verdwijnt, doordat alleriei ongedierte, alle insecten) eniizelfs hummie eitjes dood. Het mar I Geen humbug, imaar droevige waarheid «is
van ratten en muizen tot korenmot en andere keu dief inrichting is echter ivrij kostbaar. I het, dat het Amerikaansche publiek per jaar
insecten toe» als mee-eters fungeeren, zoodat al- Merkwaardig is «heC dat «tijdens den grooiten -tusschen- de 750 en 1000 ba ïl li oen dollar uitgeeft
•leen hierdoor 18.000.000 ton Van vdeze waarde- oorlog id)e lEngelsche regeering, die den igtraan-1 Voor bioscoopbe^eklln!HoManidsch geld os dal
volle producten verdwijnen, zonder voor den oogst van Australië moest opknopen, de ver-11J875.000.000^ 2.500.000b00^gulden,
mensch eenig voordeel te hébben gedaan, of warmingsmothode heeft moeten toepassen, om TT i "i4
Het blijkt uit een rapport van ide Senaats
commissie voor invoerrechten.
Lang niét afledaogsdh w«as het geschenk dat
EmilTKirdorf onlangs kj>eeg ter gelegenheid
van zijn 50-jarig jubileum in de mijnindustrie.
De dochter van den beroemden Bismarck
stuurde hem een hoed van haar vader, „daar
hij den rijkskanselier uit iDuitschlaods grootste
jaren zoo trouw gediend had met zijn "adviezen"
Bismarck had dien hoed maar weinig ge
dragen.
liever: terwijl er heel wat onnutte arbeid op be- te zorgen, dat niet die gehoele oogst door insec-
steed' is. Gerek^ad tegen een prijs van gemid-1 ten vernietigd! werd. Wegenis «gebrek aan silo's
deld f 150 per ton komen we jaarlijks op een waren nl. verreweg de «grootste hoeveelheden
verlies na (meer dan 2.7 milliard gulden, dat opgeslagen dn zakken of op andere manier in
te voorkomen is, wanneer i>eboorlij'ke opslag de vrije lucht, zoadat «een waar paradij® voor al-
ivan graan allerwege mogelijk is. Gaat men ver- lerlei graan et enlde insecten gevormd werd. Er
der na, welke hoeveelheden jaariijks verloren zijn toen 'transportabele inrichtingen gebouwd,
gaan door verkeerde wijze vair» opslaan, dan die vrij snél al dat graan konden" verwarmen
krijgt men zoo'n hoog totaal verlies, dot men en zeeven, zoodat een zuiver graan verkregen
tot het inzicht moet komen, dat een der eerste weid, terwijl alle insecten met hun larven en
•plichten der graanbouwende 'landen ligt in hert eitjes vernietigd waren
bouwen van goede silo's. Als voorbeeld wat dit Een andere strijdwijze tegen insecten in graan
kan 'heteekenen voor een land, zij hier vermeid, en meel wondt tegenwoordig meer in silo's toe
dat in Argentinië jaarlijks voor f225.000.000 gepast. Men gebruikt dan bet sterk giftige
aan graan bederft, doordat groote hoeveelheden «cyaanwalerstofgas, dat voor zoowat alle dieren
graan moeten wachten op vervoer naar de har «dioodedijk «is en wegens die sterke diffusie ook
vens. doordringt tot in de buizen, die indie silo's aan
Men zal zeggen, dart daarvoor toch geen kost- wezfe moeten zijn 'voor het vervoer van het
bare silo's gebouwd behoeven te worden, maar graan, en die een welkome (schuilplaats aanbie-
dat het voldoende is om te zorgen voor een vol j den 'voor ongeloofelijk© hoeveelheden insecten,
doend aantal spoorwegwagens. Nemen we daar- Na 24 uren. is dé zuivering afgeloopen„ (maar
voor eens den Argentijnschen tarwe-oogst ad. tijdens «dien tijid mag ook geen mensch «in het
gemiddeld 4.200.000 .ton, dan vereischt deze in pakhuis aanwezig zijn, zoodat zeer bijzondere
wagons van 15 ton 280.000 stuks. Zelfs als men maatregelen (voor het ontwikkelen van het gas,
aanneemt, dat tijdens den oogst die wagons en ook voor 'het (beletten, tiiat hét ontsnapt, ge-
viermaal 'heen en weer kunnen gaan, zijn er nomen moeten worden.
nog 70.000 wagons noodig. alleen voor het tar- Hoewel dus eeni silo in hoofdiziaak moet be-
wevervoer, die de -rest van het jaar renteloos staan uit een aantal diepe kokers, waarin bet
zouden staan. EenZeifde aantal zou dan nog graan opgeslagen wordt, dienen ook verdere
eens noodig zijn ten behoeve 'van het vervoer ruimten aanwezig te zijn. Ten eerste 'voor bet
van taai® en «dan nog groote aantallen voor lijn- bergen van een samengesteld vervoersysteem
zaad etc. Bovendien zouden de groote hoeveel- om het graan in elke verlangde afdeeling rte
•heden, die aangevoerd moeten worden in de kunnen brengen en het daarvandaan weer ge-
havenplaatsen, aldaar in goéd ingerichte silo's 1 makkelijk te kunnen vervoeren. Ten tweede
opgeslagen moeten worden, waaruit blijkt, dat voor de toestellen, waarin het graan gezuiverd
het veel voordeeliger is over een "geheel land kan .worden, van «tof,'onkruid (in het algemeen
de silo's te distribuceren, zoodait in elk district bijmenging genaamd), gedoode insecten, etc.,
voldoende opslagruimte aanwezig is om geen terwijl eventueel verwarmingstoestellen ook maande de «rechter, wat was «nu eigenlijk de be-
bederf te doen intreden en om de graanetende aangebracht moeten- zijn, of, bij! pneumatisch leedigLng?
dieren te weren. i veirvoer of droging, de toestellen voor bet leve-
Goed droeg graan kan opgeslagen worden in ren van voldoende hoeveelheden lucht onder
diepe bakken en blijft daarin maanden lang druk. In Canada zijh speciale silo's «over bet ge
goed. Dit is echter niet het geval mét graan, hoele land opgericht, die van vele bijzondere
dat nog niet voldoende gedroogd ia, «Hier te toestellen zijfn voorzien: en waarvan de naam
lande b.v. slaat «men het inlandoche graan, dot ,jhospital elevators" de bestemming duidelijk
tot de natte soorten behoort, op in silo's, die aangeeft,
een groot aantal zolders hoven elkaar hebben,
zoodat de laag graan vrij ondiep is. Bovendien DE BEGRAFENIS VAN EEN CHINEES,
is herhaaldelijk o-mweiken absoluut noodzake
lijk., hetgeen hooge kosten met zich brengt. Te-1 De 'Chineezen gelooven, dat bij een begrafenis
genWoordig wordt daarom in 'Duitsöhlond een Van den overledene onzichtbaar om de
soort silo's gebouwd, waarin het natte graan ijjun>aar heen zweeft.
zeer gemakkelijk gedroogd kan worden, zoodatAan die rondzwevende 'ziel worden offers ge-
broei voorkomen wordt. bracht om haar «in «een goede stemming te brem-
De gewone sülo's hebben een aairtftl diepe gen of te ho-uden, op«dat jij geen kwaad (zal doen
bakken van beton, waarin het graan gestort aan de levendon.
kan worden tot willekeurige hoogte. Is men Daartoe worden in den lijkstoet vierkante ta-
bang voor broei, dan laat men bet uit de mom- feitjes, met spijzen en dranken beladen, voor
ding, die beneden ,is aangebracht, vloeden op de kist uitgedragen. Die lekkernijen wonden in
een transportband en brengt men het met een kostbare porceleinen schalen en kommen op de
jacobsladder of pneumatisch weer omhoog om tafeltjes gezet. Hoe rijker de overledene, hoe
het in een onderen, bak weer te laten vallen. De kostbaarder het porcelein. Fijne groenten, lek-
rnieuwe soont bakken bevatten centraal een ker gekookte rijst en eieren en vooral' veel
doorboorde pijp, tej+wijl de opis taande wanden vpichten en gebak (bevinden zien -in het prach- i
zoo geperforeord zijn, dat geen graan erdoor tig© servies. Dat de stoet zich slechts langzaam Op een <zeer humane wijze
'kam vallen. Nu vult'men den bak met nat graan voortbeweegt om iniets te breken,, spreekt wel Vecht ge voor uw vaderland,
en blaast er door middel van een (ventilator vanzelf. Schotels met gebraden vleesch en ge- Hoe «opwekkend is uw Voorbeeld....
koude, droge lucht doorheen <b.v. nachtlucht), vogel te ontbreken evenmin, soms zelfs wordt Dog om oog en tand om tandl
Deze kan dan dwars door de graanmasBa drim-een gebraden varken in zijn geheel tmeege- En dat juist in deze "tijden,
gen em behoeft dus slechts eemAveg af te leggen voord. Nu de wereld ligt vertrapt,
van enkele meters, zoodat het graan afkoelt, en Verder worden een groot aantal levensgroot© Nu door heel veel zwakke broeders,
tegelij'k droogt. «Zelfs in warmen tijd; is *t vol-poppen meegevoerd in den stoet. «Zij zijn klou- AHerschand'lijkfit twordt gegapitll!
doend© om de twee of drie «weken een reser- j-jg gekleed en rijk met goud. en zilver ver-
J--~ '•»-!Isierd. Lichtend staat daar tegenover
Vlaggen, "wimpels, en doeken met Chineeeche Uw verheven ideaal:
VERKEERD BEGREPEN.
«Bedelaar: „Heb u niet 'n ouwe broek voor
me?"
Heer: „Dat moet je aan m'n vrouw vragen".
Bedelaar: „Ik blad wel liever een mans
broek."
DAT WAS TOCH WEL TE HOOREN.
„Ach (kom, eerft u dadelijk gemekt, dat wij
zijn vreemdeling? ^En waaraan? Aan onze
uitspraak?"
OOK AL EEN BELEEDIGING.
Te Bow werd een aanklaagster gehoord naar
aanleiding van een beschuldiging wegens be^
leediging, die zij «tegen een andere dame had
ingediend.
Kom nu eens eindelijk tot de kwestie zelf!
Die adder heeft van mij rondverteld, da*
ik een tweede-handschen hoed op hadl
Toen lachte de rechter.
DE VICTORIE
Frankrijk, houd je doeil voor oogen,
-Worg den Duitscher in je greep,
'Mocht ie stervend iegenspaiit'len,
Dan, sla toede hondenzweep!
Laat de wereld tmaar eens iweten,
Dat geen Hun je ooit verlakt.
Dat j'em steeds de baas zult blijven
Ingevoel en.... fijnen fcactll
Grijtp z'n laatste gouden Marken
Met een zwierig handgebaar,
«Eischt z'n laatste greintje kunnen
En z'n laatste koopmanswaarl
Blijf steeds nieuwe lauw'ren oogsten,
Redt uw onbevlekten naam,
Gij, de Europeesche ridder
Zonder vrees enzonder blaam! 1
voir met graan aldus te behandelen.
Andere silo's zijn ingericht om graan te dro
gen met (behulp van heet© gassen,. Zoo wordt I opschriften ontbreken evenmin, zoodait een Chi- Uw geduchte MarseiTlaise,
in Amerika veel gebruikt Üe ,D«»3diryer" ivoor .neesche begrafenisstoet in onze oogen meer van Met 't refrein: ,jMichiel bertaalU"
het drogen van gerst. (Dit graan ligt dan «in een €€n carnavalsoptocht heeft. ®in -wat moesten we (beginnen,
silo op bodems, die opgebouwd zijn uit stroo-j Maar de Chineezen doen dit alles in Vollen 'West-Luropa werd een hel,
ken gaas, die om hun lengteas kunnen draaien. or,nst. Zij denken met de -begrafenis op deze wij- Zonder uw opbouwend lichaam.
Men kan dus "van onderen heete gassen of heete in te richten «den afgestorvene het meest van De Commissie Van Hersteltl
droge lucht toelaten, dde door de betrekkelijk dienst te zijn, en het best gevrijwaard te blij-
dlnne laag graan gemakkelijk heendringt en v,en voor eventueel© wraakplannen van de rond Daarom Frankrijk, houd «je kranig
de bovenste laag slechts zwak (verwarmt. Door dolende ziel. Democratisch ouwe rot,
nu die stroken (gaas om de lengtas te laten
draaien, kan men hot graan gemakkelijk een
verdieping lager krijgen, waar -heit aan iets hoo-
gere temperatuur blootgesteld wobdit, terwijl
het bij het vallen goed omgewerkt is en dus
sterker droogt.
Moderne silo's wonden rmeeétal zoo gebouwd
DAT WEET NIET IEDEREEN.
Krom je fijne slanke banden,
Grijp de Duitscher bij den strot!
Laat lm om genade 'kermen,
Tot ie niet meer kruipen kan,
Sleep 'Vii dan ter guillotine,
De vraatzucht der dieren is op allerlei wijzen Volgens *t vastgestelde plan!!
wdoor dé natuur geregeld. "Slangen vinden slechts
dat ze vrij zijn en blijven van ratten enTmuizen zoo nu en dan voedsel, tmaar dan meestal véél. En als grijnzend straks de honger
.(veelal beton). Tegen insecten moet echter wel
opgetreden kunnen worden, daar deze met het
graan -zélf mee naar binnen -«gebradht worden.
«In enkele gévallen heeflt men het geheele graan
«pakhuis voorzien Van een bijzonder steak© cen
trale verwarming, zoodat men b.v. vanaf Zater
dagmiddag tot Maandagmorgen het gebouw kan
Maandenlang hongeren schaadt hun niet. Langs den iRijn (z'n intree d-oet,
De hongerige beren liggen den gansöhen win- Weik dan, laaiende ven geestdrift,
Her te slapen; Ikrijgen sluimerende jongen, en Op ons diep ontroerd gemoed!
voeden diel 1 Ga een namaak-Namssen fokken,
En wie kent schrokkeriger beesten dan de Met een woordenrijken mond,
vleermuizen?
j Ga, na de gestorven Russen,
Omdat er 's winter® (geen insecten zijn, laat' Voor den Hunmet 't petje rohdilll
«verwarmen tot ongeveer 50 graden Celsius. BIJ de natuur de Vleerftnuizen slapen' tot er weer
deze bit.te bederft (het graan niet, maar gaan insecten zijn!....
(Nadruk verboden.)
April, 1922.
KROES.