ROMMELKRUID, DE JONGENS VAN DEN MOLEN Gemengd Nieuws Even laehen. rijst er een géluid op, waarbij het geblaat van honderd! schapen1 lieflijk as; noch -toon, moch maat neomt inen in aanmerking. Vader en zoon zwellen de aderen voor het hoofd op; zij gapen tegen elkander met stijve kaken, worden bont en blauw, en hijgen naar den adem, eer het ge zang geëindigd is. (Hierop sluit de meester al dankend cn bdddend, herhaalt (de zaken van het morgengebed, alleen het geval Van Dirk en zijn zoon er bij voegewdle. Zoo alö hij zegt: Amen! ja, amen! viiegt de menigte wild en woest door el kander, borst de deur uit en zwiert in het rond, al slaande, stoot ende, trekkende!, schreeuwende In- den namiddag! wordt hetzelfde toomeel- stukje gespeeld." M. DE PAUS EN GENUA. „De Tijd" publiceert het schrijven, door den paus tot kardinaal Gasparri gericht, over de taak der conferentie te Genua. Het luidt aldus: Uit het Vaticaan, 29 April 1922. Hoer Kardinaal 1 l#Het zeer levendag verlangen om eindelijk in de wereld den waTen Vrede te zien zegevieren, den vrede, die vooral bestaat in die verzoening der geesten en niet louter in den stilstand der wai>enen, doet One met bezorgde belangstelling en zelfs met groote ongerustheid den loop vol gen der conferentie van. Genua. Om die reden, heer Kardinaal, hébben Wij het geloovige Christenvolk reeds aangemaand door Vurige ge beden Gods zegen over de Conferentie af te smeeken. Wij kunncni de voldoening niet ver helen, die Wij, ondervinden, nu, zooals Wij hoeren, tengevolge van wedenzijdschen goeden wil, de moeilijkheden, welke in het (begin de mogelijkheid eener toenadering schenen te Ver hinderen, uit den weg geruimd zijn. «Niemand immers ikan er aan twijfelen, dat een zoo belangrijke bijeenkomst, waarbij, alle «naties vertegenwoordigd zijn, een historischen datum vormt in de geschiedenis der christelijke beschaving, bijzonder in Europa. De Volkeren, die zoozeer onder dten oorlog en de gevolgen er van te lijden hadden, verlangen met recht, dat door deze Conferentie het geVaar, voor nieuwe oorlogen verwijderd worde, en Europa spoedig economisch worde hersteld. Door het volledige 'bereiken van deze hooge en nauw met elkaar verbonden, (doeleinden of althans Hoor het vaststellen van de beginselen voor de toe komstige en niet al te ver verwijderde verwe zenlijking daarvan, zal1 de "Conferentie zich voor dé «mensdhlheid groote verdiensten) hebben verworven,'een tijdperk voorbereidende van Vrede en vooruitgang en zal men 'kunnen zeg gen: „de rede en dé (rechtvaardigheid hebben elkander omhelsd". Een zoodanige terugkeer «tot den gewonen «tand van zaken, doe door de gezonde redo en door God gewild wordt, zal vtruchten afwerpen voor de overwinnaars en voor de overwonnenen In het bijzonder 'voor de ongelukkige bevolking van het Oostem, wclko reeds door den oorlog geteisterd, verscheurd door binnenlandsche twisten en door de vervolging van den gods dienst, nu de prooi is van hongersnood en ziek ten, «terwijl haar grondgebied zoovele bronnen Van rijkdom bevat, die zouden kunnen bijdra gen tot het (maatschappelijk herstel. Aan deze bevolking, ofschoon afgescheiden» van de ge meenschap tmert 'Ons, bieden Wij Onze gevoelens van deelneming en troost gelijk (Onze Voorgan ger het deed, benevens den vurigen wensch van Ons vaderlijk 'hart haar spoedig «te zien genie ten van de gaven van eenheid en "vrede. Indien ongelukkigerwijs ook op deze con ferentie pogingen voor het scheppen van een waren vrede te leur gesteld mochten worden, wie zou dan, heejj Kardinaal, zonder vrees kun nen bedenken, hoezeer de reeds droevige "toe stand van Europa verergerd zou «worden door het gevaar van nieuwe oorlogen, die geheel de christelijke beschaving ten onder zouden bren gen, 'want, gelijk, de Hl Thomas zegt (De regimine Pr'incipum I, 10) en de ondervinding bevestigt: „de wanhoop is tot alles in staat". Daarom (hernieuwen «Wij, aan Wie de God delijke Zaligmaker een zending van liefde heeft toevertrouwd, Onze bede tot allen opdat zij met christelijk hart jen. wedertzijdsche welwillendheid zich mogen vereendgen voor het algemeen wel zijn dat voor allen en ieder dn 't bijzonder nuttig zal zijn. (Maar dit alles kan niet geschieden i zonder de genade des Allersoogsten, den Maker en Bestierder der maatschappij Koning der. koningen, en Heer der heerscharen". Wij 'vragen het christelijk volk zich tot Hem i ie wenden, voor de burgerlijke maatschappij het (gebed van de Goede Week herhalend: 1 „Onze God en 'Onze Heer gewaardige Zich met vrede en eendracht te begiftigen en te behoeden geheel de wereld, en geve ons op dit aardrijk een rustig en kalm leven, om God den Almachtigen Vader te verheerlijken". •Op deze wijze «zal men tot die openbare wel vaart geraken, welke h etnatuurlijk doeleinde is 'van de burgerlijke maatschappij en die door de Kerk wordt, nagestreefd, terwijl zij haar tot een. bovennatuurlijk doel leidit: «„opdat wij de, tijdelijke goederen «zóó mogen doorleven, dat I wij de eeuwige niet verliezen". Terwijl Wij 'deze Onze gevoelens .te uwer ken- nis brengen, opdat zij door Onize diplomatieke vertegenwoordigers aan de regeer Inge n en vol keren worden medegédeeld, «checken Wij u, heer Kardinaal, van harte den Aposlolischen Zegen. PliUS P. P. XI. DE OPVOEDING VAN 'T JONGE GESLACHT. Geruimen tijd. geleden hebben .we enkele tref fende staaltjes gegeven van de wijze, waarop de Fransche jeugd, op "de openbare scholen wordt opgevoed en rijp gemaakt voor een geest van verzoening en (toenadering, welke alléén ten j slotte voor Frankrijk het leven maast den ster ken buurman mogelijk kan maken Do „Frankf. iZ." vestigt thans weer de aan dacht op een leesboek, onlangs 'door bet Fran- sche schoolbestuur in Elzas-Lo{haringen in de tweede klassen der scholen aldaar ingevoerd. Het 88ste leeslesje daaruit luidt als volgt: „(Vergeet niet! (Bedenkt, kleine Franschen, door L. R. III. WlBem's mandhaermofedka. Den volgenden morgen stond, Willem al vroeg voor 't huis te fhiiten. Haastig kwamen Henk en Jan aanüoopen, -toen ue Willem hoorden. „Wel gefeliciteerd hoor", zei Henk, terwijl hij Willem een hand gaf. „Dank je wel", antwoordde Willem. En met een liet hij er op volgen: „Ik heb hem bij me". „Laat gauw kijken!" zei Jan. Willem haalde uit zijn broekzak een karton nen dosje. 't Was heelemaal wit, met een goud randje. Midden op het deksel stond, ook al met gouden Létters: Mondharmonika, en daarom heen zag je een massa krulletjes en bloemetjes. „Geloof maar gerust, dat ie duur is", zei Willem. „Dat kan je wel aan het doosje zien", ant woordde Jan, „maar haal hem er nou eens uit". Voorzichtig deed Willem het doosje open en haalde de harmonika er uit. Henk en Jan keken met groote oogen- toe. dat tDurtschland Frankrijk aangevallen *n tot den grooten oorlog gedwongen heeft. Denkt er aan, dat België en Nooid-Frankrijk ruim drie jaren door de 'Duitschers bezet zijn geweest. On ze vijanden gedroegen zich als barbaren, zij roofden de machines uit de fabrieken, de meu bels uit de 'huizen em de schoonste kunstwer ken uit de musea. De steden werden door hen verwoest, de dorpen tegen den grond gehaald. Zij vergiftigden de bronnen, hakten de vruCht- boomen om. De Duitschers (begingen afschuwe lijke misdaden, verminkten en doodden die kin deren, schoten Vrouwen en grijsaards neer. Van uit hun vliegtuigen beschoten zij onze steden en maakten Idaanbij talrijke «slachtoffers. Hun duikbooten «boorden handels-, zelfs hospitaal- schepen' in den grond. Toen zij overwonnen wa ren, smeekten d-e Duitschers om Vrede. „Onze soldaten bezetten het land, maar zij gedroegen zich menschelijk en eerbiedigde be volking en bezittingen. „Eeuwige schande over Duitschland! „Eeuwige roem voor het schoone (Frankrijk en zijn bondgenootenl" Wat halen Genève en Genua en alle overige theorie uit (tegenover deze praktijk? ELECTRIFICATIE VAN MEUBELEN. Iets nieuws onder "de zonl De „Electriciam" Van 31 -Maart brengt er een geïllustreerd artikel over van lEarl E. Whitehorne. De 'heer J. F. Becker, leider der venkoopafdeeling van die United Electric Light and Power Cy., -te New York, is de ontwerper. (En, de Amerikaan- jche meubelspecialiteiten schijnen er zeer «mee ingenomen. (Een bezwaar van (gebruik van elec- "triciteit as vaak, dat een (meubelstuk daardoor aan een bepaalde plaats is gebonden in de buurt van een stopcontact In tegenstelling daarmee is nu hert meubel van eenige, op han dige (plaatsen aangebrachte Stopcontacten voor zien en wordt het met een snoer verbonden aan de huisleiding. "Zoo is, een ledikant bijv. voorzien van drie stopcontacten: voor den bedwarmer, do nacht lamp, den watenkoeler of (dergelijke. Draden en contacten zitten maar aan één deel Van het ledikant, dat dus uit elkaar kan zonder ver breking kier geleidingen. Chiffonnière, kap tafel, waschlafel, theetafel '(op wielen), buffet eetkamertafel, zijn op soortgelijke wijze uitge rust. Het publiek zal vermoedelijk gauw genoeg ontdekken, welke gemakken dit nieuwe Ameri- kaansche idee oplevert. SILO'S. In bet Handelsblad lezen wij: De wereldproductie aan tarwe, rogge, gerst, haver en mals samen bddraagt jaarlijks onge veer 360.000.000.000i Kg. Men rekent, dat biervan „HM" zeiden ze gelijk, toen ze de mondhar monika zagen, „wat «mooi!" M, Was dan ook een prachtstuk: hij blonk als zilver, en de letters die er op stonden, léken wel goud. Maar hot mooiste vonden ze twee ikoperen belletjes die aan het instrument zaten. Met een veertje kon je die laten klinken. „Mag ik hem even vasthouden?" vroeg Henk. „Als je 'm maar niet kapot maakt, want dan moet jij 'm betalen", zei Willem. „Wees «maar niet bang!" zei Henk weer en hij nam de harmonika van Willem over. Hij streek met z'n mouw over het blinkende ijzer, tlng, ting, ting, gingen de belletjes, Verrukt keek hij Willem aan en gaf hem toen de mondharmo nika teruig. „Speel er nou eens op", verzocht htj. En Willem speelde. (Hij deed het nog wel niet heelemaal goed, maar Henk en Jan vonden het toch prachtig. En af en toe liet Willem de bel- jletjes «klinken, en ol- dat 'klonk toch zoo leuk, net een orgel! „Toe, nog wat!" zei Jan, toen het liedje uit was. „Ja maar, zooveel liedjes kan ik nog niet, spe len", antwoordde Willem. „En gister zei je van wel!" zei Jan. I „Nou, ja, gister is vandaag niet", antwoordde Willem. „Maar ik zal er nog gauw wat leeren" En weer liet hij de belletjes (klinken, terwijl Henk en Jan met verrukte (gezichten luisterden. «De klok sloeg acht. De jongen® gingen hun ■morgenboterham eten, want om negen uur be gon de school. Op school moest Meester de mondharmonica ook zien. „Fijn hoor," zei Meester, terwijl hij (Willem feliciteerde, .gsopg maar, dat Je 't goed! leertl" „Ja, meester," zei Willem. Toen) alle kinderen op hunne plaatsen zaten, zei meester: „Weten jullie allemaal al, dat Willem Van daag jarig is?'! „Ja meester", „Nee meester", klonk het door elkaar. „Zoo, en hebben jullie hem al gefeliciteerd?" „Tk wel, meester'!", „Ik niet!" ,«Ga het dan maar (gauw doen", zei meester lachend. Dat gaf een drukte! Alle kinderen liepen door elkaar en Willem had handen te weinig. Wordt vervolgd. 5 pet, verdwijnt, doordat alleriei ongedierte, alle insecten) eniizelfs hummie eitjes dood. Het mar I Geen humbug, imaar droevige waarheid «is van ratten en muizen tot korenmot en andere keu dief inrichting is echter ivrij kostbaar. I het, dat het Amerikaansche publiek per jaar insecten toe» als mee-eters fungeeren, zoodat al- Merkwaardig is «heC dat «tijdens den grooiten -tusschen- de 750 en 1000 ba ïl li oen dollar uitgeeft •leen hierdoor 18.000.000 ton Van vdeze waarde- oorlog id)e lEngelsche regeering, die den igtraan-1 Voor bioscoopbe^eklln!HoManidsch geld os dal volle producten verdwijnen, zonder voor den oogst van Australië moest opknopen, de ver-11J875.000.000^ 2.500.000b00^gulden, mensch eenig voordeel te hébben gedaan, of warmingsmothode heeft moeten toepassen, om TT i "i4 Het blijkt uit een rapport van ide Senaats commissie voor invoerrechten. Lang niét afledaogsdh w«as het geschenk dat EmilTKirdorf onlangs kj>eeg ter gelegenheid van zijn 50-jarig jubileum in de mijnindustrie. De dochter van den beroemden Bismarck stuurde hem een hoed van haar vader, „daar hij den rijkskanselier uit iDuitschlaods grootste jaren zoo trouw gediend had met zijn "adviezen" Bismarck had dien hoed maar weinig ge dragen. liever: terwijl er heel wat onnutte arbeid op be- te zorgen, dat niet die gehoele oogst door insec- steed' is. Gerek^ad tegen een prijs van gemid-1 ten vernietigd! werd. Wegenis «gebrek aan silo's deld f 150 per ton komen we jaarlijks op een waren nl. verreweg de «grootste hoeveelheden verlies na (meer dan 2.7 milliard gulden, dat opgeslagen dn zakken of op andere manier in te voorkomen is, wanneer i>eboorlij'ke opslag de vrije lucht, zoadat «een waar paradij® voor al- ivan graan allerwege mogelijk is. Gaat men ver- lerlei graan et enlde insecten gevormd werd. Er der na, welke hoeveelheden jaariijks verloren zijn toen 'transportabele inrichtingen gebouwd, gaan door verkeerde wijze vair» opslaan, dan die vrij snél al dat graan konden" verwarmen krijgt men zoo'n hoog totaal verlies, dot men en zeeven, zoodat een zuiver graan verkregen tot het inzicht moet komen, dat een der eerste weid, terwijl alle insecten met hun larven en •plichten der graanbouwende 'landen ligt in hert eitjes vernietigd waren bouwen van goede silo's. Als voorbeeld wat dit Een andere strijdwijze tegen insecten in graan kan 'heteekenen voor een land, zij hier vermeid, en meel wondt tegenwoordig meer in silo's toe dat in Argentinië jaarlijks voor f225.000.000 gepast. Men gebruikt dan bet sterk giftige aan graan bederft, doordat groote hoeveelheden «cyaanwalerstofgas, dat voor zoowat alle dieren graan moeten wachten op vervoer naar de har «dioodedijk «is en wegens die sterke diffusie ook vens. doordringt tot in de buizen, die indie silo's aan Men zal zeggen, dart daarvoor toch geen kost- wezfe moeten zijn 'voor het vervoer van het bare silo's gebouwd behoeven te worden, maar graan, en die een welkome (schuilplaats aanbie- dat het voldoende is om te zorgen voor een vol j den 'voor ongeloofelijk© hoeveelheden insecten, doend aantal spoorwegwagens. Nemen we daar- Na 24 uren. is dé zuivering afgeloopen„ (maar voor eens den Argentijnschen tarwe-oogst ad. tijdens «dien tijid mag ook geen mensch «in het gemiddeld 4.200.000 .ton, dan vereischt deze in pakhuis aanwezig zijn, zoodat zeer bijzondere wagons van 15 ton 280.000 stuks. Zelfs als men maatregelen (voor het ontwikkelen van het gas, aanneemt, dat tijdens den oogst die wagons en ook voor 'het (beletten, tiiat hét ontsnapt, ge- viermaal 'heen en weer kunnen gaan, zijn er nomen moeten worden. nog 70.000 wagons noodig. alleen voor het tar- Hoewel dus eeni silo in hoofdiziaak moet be- wevervoer, die de -rest van het jaar renteloos staan uit een aantal diepe kokers, waarin bet zouden staan. EenZeifde aantal zou dan nog graan opgeslagen wordt, dienen ook verdere eens noodig zijn ten behoeve 'van het vervoer ruimten aanwezig te zijn. Ten eerste 'voor bet van taai® en «dan nog groote aantallen voor lijn- bergen van een samengesteld vervoersysteem zaad etc. Bovendien zouden de groote hoeveel- om het graan in elke verlangde afdeeling rte •heden, die aangevoerd moeten worden in de kunnen brengen en het daarvandaan weer ge- havenplaatsen, aldaar in goéd ingerichte silo's 1 makkelijk te kunnen vervoeren. Ten tweede opgeslagen moeten worden, waaruit blijkt, dat voor de toestellen, waarin het graan gezuiverd het veel voordeeliger is over een "geheel land kan .worden, van «tof,'onkruid (in het algemeen de silo's te distribuceren, zoodait in elk district bijmenging genaamd), gedoode insecten, etc., voldoende opslagruimte aanwezig is om geen terwijl eventueel verwarmingstoestellen ook maande de «rechter, wat was «nu eigenlijk de be- bederf te doen intreden en om de graanetende aangebracht moeten- zijn, of, bij! pneumatisch leedigLng? dieren te weren. i veirvoer of droging, de toestellen voor bet leve- Goed droeg graan kan opgeslagen worden in ren van voldoende hoeveelheden lucht onder diepe bakken en blijft daarin maanden lang druk. In Canada zijh speciale silo's «over bet ge goed. Dit is echter niet het geval mét graan, hoele land opgericht, die van vele bijzondere dat nog niet voldoende gedroogd ia, «Hier te toestellen zijfn voorzien: en waarvan de naam lande b.v. slaat «men het inlandoche graan, dot ,jhospital elevators" de bestemming duidelijk tot de natte soorten behoort, op in silo's, die aangeeft, een groot aantal zolders hoven elkaar hebben, zoodat de laag graan vrij ondiep is. Bovendien DE BEGRAFENIS VAN EEN CHINEES, is herhaaldelijk o-mweiken absoluut noodzake lijk., hetgeen hooge kosten met zich brengt. Te-1 De 'Chineezen gelooven, dat bij een begrafenis genWoordig wordt daarom in 'Duitsöhlond een Van den overledene onzichtbaar om de soort silo's gebouwd, waarin het natte graan ijjun>aar heen zweeft. zeer gemakkelijk gedroogd kan worden, zoodatAan die rondzwevende 'ziel worden offers ge- broei voorkomen wordt. bracht om haar «in «een goede stemming te brem- De gewone sülo's hebben een aairtftl diepe gen of te ho-uden, op«dat jij geen kwaad (zal doen bakken van beton, waarin het graan gestort aan de levendon. kan worden tot willekeurige hoogte. Is men Daartoe worden in den lijkstoet vierkante ta- bang voor broei, dan laat men bet uit de mom- feitjes, met spijzen en dranken beladen, voor ding, die beneden ,is aangebracht, vloeden op de kist uitgedragen. Die lekkernijen wonden in een transportband en brengt men het met een kostbare porceleinen schalen en kommen op de jacobsladder of pneumatisch weer omhoog om tafeltjes gezet. Hoe rijker de overledene, hoe het in een onderen, bak weer te laten vallen. De kostbaarder het porcelein. Fijne groenten, lek- rnieuwe soont bakken bevatten centraal een ker gekookte rijst en eieren en vooral' veel doorboorde pijp, tej+wijl de opis taande wanden vpichten en gebak (bevinden zien -in het prach- i zoo geperforeord zijn, dat geen graan erdoor tig© servies. Dat de stoet zich slechts langzaam Op een <zeer humane wijze 'kam vallen. Nu vult'men den bak met nat graan voortbeweegt om iniets te breken,, spreekt wel Vecht ge voor uw vaderland, en blaast er door middel van een (ventilator vanzelf. Schotels met gebraden vleesch en ge- Hoe «opwekkend is uw Voorbeeld.... koude, droge lucht doorheen <b.v. nachtlucht), vogel te ontbreken evenmin, soms zelfs wordt Dog om oog en tand om tandl Deze kan dan dwars door de graanmasBa drim-een gebraden varken in zijn geheel tmeege- En dat juist in deze "tijden, gen em behoeft dus slechts eemAveg af te leggen voord. Nu de wereld ligt vertrapt, van enkele meters, zoodat het graan afkoelt, en Verder worden een groot aantal levensgroot© Nu door heel veel zwakke broeders, tegelij'k droogt. «Zelfs in warmen tijd; is *t vol-poppen meegevoerd in den stoet. «Zij zijn klou- AHerschand'lijkfit twordt gegapitll! doend© om de twee of drie «weken een reser- j-jg gekleed en rijk met goud. en zilver ver- J--~ '•»-!Isierd. Lichtend staat daar tegenover Vlaggen, "wimpels, en doeken met Chineeeche Uw verheven ideaal: VERKEERD BEGREPEN. «Bedelaar: „Heb u niet 'n ouwe broek voor me?" Heer: „Dat moet je aan m'n vrouw vragen". Bedelaar: „Ik blad wel liever een mans broek." DAT WAS TOCH WEL TE HOOREN. „Ach (kom, eerft u dadelijk gemekt, dat wij zijn vreemdeling? ^En waaraan? Aan onze uitspraak?" OOK AL EEN BELEEDIGING. Te Bow werd een aanklaagster gehoord naar aanleiding van een beschuldiging wegens be^ leediging, die zij «tegen een andere dame had ingediend. Kom nu eens eindelijk tot de kwestie zelf! Die adder heeft van mij rondverteld, da* ik een tweede-handschen hoed op hadl Toen lachte de rechter. DE VICTORIE Frankrijk, houd je doeil voor oogen, -Worg den Duitscher in je greep, 'Mocht ie stervend iegenspaiit'len, Dan, sla toede hondenzweep! Laat de wereld tmaar eens iweten, Dat geen Hun je ooit verlakt. Dat j'em steeds de baas zult blijven Ingevoel en.... fijnen fcactll Grijtp z'n laatste gouden Marken Met een zwierig handgebaar, «Eischt z'n laatste greintje kunnen En z'n laatste koopmanswaarl Blijf steeds nieuwe lauw'ren oogsten, Redt uw onbevlekten naam, Gij, de Europeesche ridder Zonder vrees enzonder blaam! 1 voir met graan aldus te behandelen. Andere silo's zijn ingericht om graan te dro gen met (behulp van heet© gassen,. Zoo wordt I opschriften ontbreken evenmin, zoodait een Chi- Uw geduchte MarseiTlaise, in Amerika veel gebruikt Üe ,D«»3diryer" ivoor .neesche begrafenisstoet in onze oogen meer van Met 't refrein: ,jMichiel bertaalU" het drogen van gerst. (Dit graan ligt dan «in een €€n carnavalsoptocht heeft. ®in -wat moesten we (beginnen, silo op bodems, die opgebouwd zijn uit stroo-j Maar de Chineezen doen dit alles in Vollen 'West-Luropa werd een hel, ken gaas, die om hun lengteas kunnen draaien. or,nst. Zij denken met de -begrafenis op deze wij- Zonder uw opbouwend lichaam. Men kan dus "van onderen heete gassen of heete in te richten «den afgestorvene het meest van De Commissie Van Hersteltl droge lucht toelaten, dde door de betrekkelijk dienst te zijn, en het best gevrijwaard te blij- dlnne laag graan gemakkelijk heendringt en v,en voor eventueel© wraakplannen van de rond Daarom Frankrijk, houd «je kranig de bovenste laag slechts zwak (verwarmt. Door dolende ziel. Democratisch ouwe rot, nu die stroken (gaas om de lengtas te laten draaien, kan men hot graan gemakkelijk een verdieping lager krijgen, waar -heit aan iets hoo- gere temperatuur blootgesteld wobdit, terwijl het bij het vallen goed omgewerkt is en dus sterker droogt. Moderne silo's wonden rmeeétal zoo gebouwd DAT WEET NIET IEDEREEN. Krom je fijne slanke banden, Grijp de Duitscher bij den strot! Laat lm om genade 'kermen, Tot ie niet meer kruipen kan, Sleep 'Vii dan ter guillotine, De vraatzucht der dieren is op allerlei wijzen Volgens *t vastgestelde plan!! wdoor dé natuur geregeld. "Slangen vinden slechts dat ze vrij zijn en blijven van ratten enTmuizen zoo nu en dan voedsel, tmaar dan meestal véél. En als grijnzend straks de honger .(veelal beton). Tegen insecten moet echter wel opgetreden kunnen worden, daar deze met het graan -zélf mee naar binnen -«gebradht worden. «In enkele gévallen heeflt men het geheele graan «pakhuis voorzien Van een bijzonder steak© cen trale verwarming, zoodat men b.v. vanaf Zater dagmiddag tot Maandagmorgen het gebouw kan Maandenlang hongeren schaadt hun niet. Langs den iRijn (z'n intree d-oet, De hongerige beren liggen den gansöhen win- Weik dan, laaiende ven geestdrift, Her te slapen; Ikrijgen sluimerende jongen, en Op ons diep ontroerd gemoed! voeden diel 1 Ga een namaak-Namssen fokken, En wie kent schrokkeriger beesten dan de Met een woordenrijken mond, vleermuizen? j Ga, na de gestorven Russen, Omdat er 's winter® (geen insecten zijn, laat' Voor den Hunmet 't petje rohdilll «verwarmen tot ongeveer 50 graden Celsius. BIJ de natuur de Vleerftnuizen slapen' tot er weer deze bit.te bederft (het graan niet, maar gaan insecten zijn!.... (Nadruk verboden.) April, 1922. KROES.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1922 | | pagina 10