Zaterdag 10 Juni 1922.
65ste Jaargang. No. 7039
TWEEDE BLAD»
Verkiezingskoelle.
FEUILLETON.
TERUG IN HET LEVEN.
H.H. Landbouwers en Veehouders!
Accountantskantoor J. Schoort Pz. teSchagen.
Grieven uit Rome.il
Nu de 45 candldatenlijsrtieii voer ide 100 «Kamaraetela
aljiii Ingediend, blijkt meteen, dat de temperatuur der
kiezers ton opzichte dier aanstaande verkiezingen om
gekeerd evenredig ls met .de temperatuur, die door
de tberrrfometers ln Nederland wordt aangeduid.
Toen ik 'gedurende den gepaaseerdon winter op de
verschrikkingen van bet Evenredige Kiesstelsel heb
gewezen), zullen wellidht jviele lezeressen en lezers ge-
dacihjtl «hebber, die brave tman overdrljiPt, zoo'n vaart
zal het niet loepen,
Ik twijfel of er thans la (Néderte/nd nog, iemand ls,
belhalive die Parl-ijbonizoa, iwier ,-machltapoBitie im bun
partij1 zoodanig is, dat zo stellig verkozen zullen wor
den, (zoolang ;bun partij maar zooveel stemmen als
de kiesdeelor zal balen, die voor dit Evenredige stel
sel nog iets voelt.
45 oandidatenlijsten. 1
Wanneer men de meerderheid: dier lijkten beziet,
dan gaat hét uitsluitend om belangen, van een be-
tr eikkei ijk (gering aantal personen.
Ovor de 'dwaze persoonlijke lijstten wan menscben,
die, als ze niet verkozen worden, toch de satisfactie
zullen hebben iKaanercandidiaat geweest te zijn en
„Ijdeltuit" ondier hum naam kunnen laten «drukkeni,
wil ik. niet) spreken.
.Dait doet mij denken aam een lild van eene bekends
kiesvereenliginig 'ini Amsterdam, die bij elke vergade
ring, :dat candiMaatstellllngen besproken werden, op-
étonid om izichizelf op te gewen.
Ik herinner mij, dat r dan altijd voel pleizier on
der de aanwezigen waa. Ik vond de geheele vertoo
ning bedroevend. YToen he'm een9 gevraagd' werd, wel
ke qualiteiten (hij naar voren wilde brengen, noem
de hij aki eenige qualitedt op heit feit, dai hij vam do
oprichting af lid van de kiesvereeniginig was ge
weest.
Ten slotte wat dat een Kwaliteit, die anders lieden
wel eens in een gemeenteraad gebracht heeft.
Maar vooir zulke Meden is thans bet Evenredigs
Stelsel ide ijdeMieildskrachtmeter bij uitnemendheid.
(Dan kom ik aan .die kleine partijen, die heel be
paalde belangen iviam leeru groep 'of een aantal perao-
nen' voorstaan.
Ik izag onder die candldalten van zulke lijsten namen
van lieden, die blijven drijVen door gebrek aan zwaar
tekracht, maar toch nog in hun kleine omgeving een
paar aanhangers 'hebben, die den man naar voren
brengen. Dikwijls 'alweer uit puur eigenbelang.
Dooh onder die kleinere partijen zijn ook organi
saties van ontevredenen, van ernstige lieden, die het
land geibuiklt zien gaani ondier verschrikkingen,, die
zij do'T hunne organisatie hopen ie bestrijden.
Ik vil -daarvan noemen de lijst der Nederland-sche
Belastingbetalers. Deze lieden zien Nederland gebukt
gaai onder een belastingdruk, die fnuikend tis voor
-het 'land.
Onderaemlingisgieeat, handel en industrie worden
door een belastingdruk als in Nederland1 op de schou
diers, vooral der meer gegoeden, ru-sit, -eenvoudig on
mogelijk gemaakt; de huidige crisis zou, indien de
belastingen niet zoo oultizetltend drukten, zeer waar
schijnlijk 'snéller tot (heit verleden betoooran.
Wanneer je zoowat alles wat je verdient, aan be
lastingen kunt neertellen, dam raakt ld© aardigheid
om ondernemend en ijverig ie zijn, er wel een beetje
af. Óm nog niet eens te spreken van al de ellende van
het dnvullonj der totelastinigibtilleltten, het eeuwige ge
zeur der inspecteurs en andere belasting-autoriteiten.
Ik weet van een geval, dat iemand door geleden ver
niezen Izijn inkomen met dertig duizend' gulden ver
minderd zag. Do im.an ging dadelijk door den wind,
ging hocygst bescheiden leven, (toch gelooven de raads
leden in 'do gemeente, waar hij' woonachtig was, zijne
aangifte niet en maken hem het leven zuur. Alsof
imen voor (zijn pleizier ploltseljjng alle toe op <ziji zot
en heel bescheiden gaat doen.
De mentaliteit van don burgemeester en- de (Raads
leden ih dat Geldersche oord moot toch wel hoogst
Naar het Engelsch van WILLIAM J. LOCKE
Voor Nederland bewerkt door W. A. J. ROLDANUS Jr.
35.
De auto reed weg cn jQuong Ho kwam in de
eetkamer terug.
„Ik geloof sir," zeido hij, ,/lnt wij daareven afscheid
genomen hebben van een gelukkigtn jongen man."
'„Als een mah niet gelukkig is, wanneer hij op
zijn een en twintigste jaar zijn hartewensch vervuld
ziet, dan zou hij maar boter doen overplaatsing te vragen
naar een andere planeet. Ik heb mijn celük weggewor
pen." voegde hij er aan toe. „Moedwillig. Ik had nu
professor moeten zijn. Maar ik was een .dwaas. Ik
heb altijd verkeerde stappen gedaan. Dat is juist het
mooie va,n Godfrey, zooals je natuurlijk opgemerkt hebt,
Quong, dat hij altijd den goeden stap neemt.- Een
verwonderlijk evenwichtige geest." Hij glimlachte pein
zend en dankte den Hemel, dat hij Godfrey de stormen
van temperament 'had gespaard, waarin hij zoo dikwijls
schipbreuk geleden had. Een stevige 'jongen,
die niet gauw uit zijn koers geslagen zou worden. „En
hou," ging hij voort, „weer aan den arbeid. Laten
we naar boven gaan.
Het was groote vacantie en de onvermoeibare Quong
Ho verving BaltazaFs secretaris, die met een welverdiend
verlof buiten was. Een drukke middag stond hun te
wachten,. Dien avond moest het nieuwe nummer van The
New Universe op de pers, zoodat Baltazar Zijn overzicht,
den hoofdschotel van het invloedrijke weekblad, moest
afmaken.
Zij zajen in Balfazar's bibliotheek aan de ordelijk op
gestapelde schrijftafel, vrijwel zooals zij een jaar geleden
od Spendale Farm gezeten hadden, doch nu niet langer
als leermeester en leerling. De studiejaren hadden uit
stekende vruchten gedragen en Quong Hó bewees c6n
onschatbare medewerker te zijn, zoodat Baltazar nu en
danêdc universiteit te Cambridge vervloekte, omdat zij
hem gedurende het grootste gedeelte van het jaar van één
der scherpzinnigste geesten van het koninkrijk beroofde.
Quong Ho kon onfeilbaar e'èn drogreden in een rede-
necring aanwijzen; hij vergiste zich nooit in de hoofd
zaken der oorlogspolitiek, terwijl een'nauwgezet cor
rector als hij nooit geboren was. Zij werkten zwijgend
door, Baltazar aan zijn artikel, Quong Ho aan de laatste
drukproeven. Door het open raam kwamen de Londen-
sche geluiden van den warmen zomermiddag. Al heel
gauw stond Baltazar op, trok zijn jas en vest uit en
ging dan weer met een zucht van verlichting in zijn
koele hemdsmouwen zitten.
„Waarom doe jij dat ook niet?"
Quong IIo, onberispelijk in een donker pak en met
een hoog stijf boord, fmtwoordde, dat hij de warmte
niet voelde.
„Ik geloof, dat het jou zou hinderen, als je met netjes
en precies was," zeide Battazai. „Het zal me heusch
benieuwen wat 'er gebeuren zal als jij je eens Iaat gaan."-
^genaHirdig taSJn orai diDasü wwüo, «Mg «oo
'u\ plaigeii,
W»H trïJJ cself boiv&ti 'Uk fettrtoes' ttoij «tof* "ha®
wijl? ik een mooie» (Zondog'mid'dasg besteed heb as®
bf^.oauwfcC'U't'i'igi inWïHow der ialleorae Maf van ea «&4J
dan 'aifvroe^, waarom 'cici éar iperoentege over do
beele rommel, dan weet Je, waar je aan toe bout,
Enfin, onrc wéttenroafkers jcljn 'nu «erttnaal hapter
en. a^V.ci v/eHuBtsll'n'Reni iTalma'r! wet liep in
dv 4wrwiji' d® "van
GemïfM V**
aptikHien ws,
Wannwr '*v .«eb.v
tewédiB» Netótetstii ki aaNptaao,
(kunne» wijl -ons dat «eer wel 'begrijpen, Wij
dat er een paar ttieeren gekozen worden en- -zij. gewa
pend! met een bezuilniigliigébijl (het iBdinnenheif zulllea
betreden. 'Wat «uilen die ïxrarve lieden «eclhltisr gedesil
lusioneerd worden.
Zij moeten daar oproeien tegen sleur, tintte sleur,
zullen elk oogenblik last ondervinden van de „Oude
Rotten", die hun Bteds een voetangel of klem zul-
len^leglgen.
In dat opzicht toeeffo de Liberale Partij, die het
Evenredige IStelsel wil reorganiseeren, tenminste een
voorman, -die nielt zoo gauw igelntiimiideend zal worden.
De oudie heer iSam wan Houten, kenlt het klappen
"van de zweep. Wij vertrouwen en hopen, «dat hij ver
kozen izal worden en dat het hem gegeven zal zijn,
dit mislijkste aller ikiesstedselö, dat wij aan (dien (&uiper~
ijideltniüt ICort van der Dimde» 'te Idankeni hebben, on
gedaan te (maken.
De heer V-an Houten wil tot hielt ddipt.rkten-stelsel
zooveel doenlijk toegepast in «evenredige vertegen
woordiging, Iterugkeeren.
Ik tjuich dat zeer toe. Jk heft) roeds meermalen ge
wezen op de voordeelen (van een idistrictenstelsel (bo
ven helt partijstelsel. 1
De andere canxiddaten -van de lij«st van (Houten sijn
onbekenden op het politieke slappe koord. De heer
van Handenbroek 5is ieen ontevreden 'Vrijheddsbondier.
Ik kan Imij van d«aze partij ook al niet veel succes
voorstellen, of zij: moet niet slechte in helt! Parlement,
doch ook "daarbuiten een© voortdurende en zorgvul
dige prapaganda imaken. I
Dan fcrijigtt men die tBie®u1nlgers, d© volkswelvaart*,
lieden, Deizie wfillen natuurlijk ^precies het. aelfide als
de belastingbetalers.
De oiiheMerscandidiaWen, de (RapaillepartiJ, de Re-
volutionnaii-e Partiji, de Comiounisten on de .Socialis
tische Partij loopon natuurlijk ten slotte allemaal de
SjD.AP. tusschen de boenen.
Het zal waarschijnlijk de 8D.AP. (niet meevallen
wat al deze partijen ean stemmer* rullen halen. Voor
al van de Hauwen.
De S.D.AP. bestaat al weer cpon laeag, dat 2dj. (tal
van vijanden en (Vijawdlartóm geonaaikt heef-i Dit
alicb steeds meor Ümji* welen. il>e S.D.AP. theeift haar
hooghte tuaacht gekenkll
:D8.a,nmede wil dik miert! «eggeh, daf izij nieft misschien
nog binnen meer (korten ti$d retgeerio^spaftij; !z.ol wor
den,. door met owdere roodieni een Rood bloc «ie vor
men, maar zoodra de S.D.A.P. regeeringspartij is zal
zij in macht dalen.
Een rood: bloc zal slechts met de« iroode Roomschen
gevormd kunnen worden Ik zie den zwarten Pieter Jel
les, (Mr. J. B. Bomans van Haarlem, reeds samen met
den Roodén Pieter Jellise Troelstra» den regeering».
wagen mennen.
Moet (mr. iMarchant daar nog bij? -Wat rollen Da-
vifdi Wijnkoop en- Kolthek doen? Dat wordt een ge
zellig span voor een bokkenwagen.
Vooral omdat zoodra de Roomschen meedoen aan een
Rood. ©toe d® gïuutM wM'tg&ps in
die ttieuHT Kftthrjip,k«' ngrtij sdei veel
gtewmen halen.
De Poom?cbe geestelijkheid steunt de oude Roomsehe
SteBtsparty.
Men riet steeds weer de macht ven Rome. Eerst
notaris van Cranenburgh, onlengs nog Mr. Verburg uit
den Haag, komen vnn de ofdwaungen huns weegs terug
en blijven de oude Roomsche partij trouw.
Maar ®1 die Roomsche «del, middenstand, boerenstand
en nist r onde arbeiders zul>n een somengann i'n een
Rood Bloc te ontzettend vipden onr daoruan. mee te doen.
1>» macht ven de oeesteiiifee leiding heeft bok bij de
Room&chcn ten nIouo wrepzen,
Wij zien trouwens bij de RoomBehcn ook persoons
ik wijs in dit verbond op de lijst Arts, op de lijst van
Groenendal»! en op de lijst J. H. M. Balvers.
Herinnert u zich dien naam nog uit een vroeger
artikel
Die brave Balvers wil toch zoo graag Kamerlid worden]
en wordt steeds weer juist in een hoek gedrongen. Eerst
in 1913 toen hij in de Haarlemmermeer zich niet
alleen voor van Wichen moest terugtrekken, doch avond
en avond den Confcemtnatie-liberaal moest gaan bestoke'n
om voor van Wichen, die slechts één keer in besloten
Roomschen kring sprak, de kastanjes uit het vuur te
halen.
Hem werd de toekomst zeer fraai voorgespiegeld. Toen
van Wichen Eerste Kamerlid werd, ging men, cchtey
Balvers voorbij, ten behoeve van Mr. J. B.'Bomans.
In 1918 kreeg Balvers een plaats te laag om verkozen
te worden.
Thans wil "hij het blijkbaar er alleen op wagen in
den kieskring Leiden, waar Hillegom zijn woonplaats,
toebehoort
Wellicht zullen er genoeg democratische Roomschen
in het bollendistriot Hillegom, Lisse, Sassenheim wonen,,
om Balvers een kans te kunnen geven. Maar wat zal de
geestelijkheid in den kieskring Leiden doen?
Zal die toestaan, datBalvers vele stemmen krijgt?
Wij vreezen het engste voor den braven Balvers, aie
zich zei reeds ln 1913 bijna onmisbaar voor het Bin
nenhof vond.
Maar toch loont het duidelijk aan? dat de eenheid
van 1913 thans in 1922 niet meer bij de Roomschen.
bestaat.
In ons land, waar men elkaar allemaal kent 'en tot
vervelens toe tegen komt is de kritiek op de handelingen
van een buurman steeds gauwer hij ae hand dan net
verkondigen van rijn lof.
Daarom riet meh ook die bespottelijke candidaatstelling
met 45 lijsten en een kleine duizend namen voor hon
derd, zegge houder d plaatsen in 's Lauds vergaderzaal.
Inplaats van elkaar tc zoeken op punten,, die vereeni
gen, is men steeds weer bereid zich 'af te scheiden
zoodra men in één opzicht van mce;üng Verschilt.
Inolaals van elkaar tc zoehsn op hoofdpunten, die het
valide volksbestaan Li de Inkomst .ruller» verzekeren,
verdeelt men ric-h tot het belachelijke 'toe.
Het mooiste vind ik de lijst 'var.. W^rraerveer. Zoo
somber rie ik' do toekomst van NederKard in, indien het
met de politiek zal gaan als de Evenredige Vertegen
woordiging voorspelt.
Wormèrveer, dat feitelijk failliet is, komt nog met
een lijst, die den naam Wormerveer draagt.
Wormerveer. een plaats, die bekend stond als rijk,
is door yerdeeldheid en slecht bestuur gekomen'lot een
staat van feitelijk faillissement.
Moet het met Nederland niet zoo gaan?
Zullen de Nederlanders dan blijven kibbelen pf zullen
de weidenkenden eens trachten een programma van
actie samen te stellen, waardoor Nederland als solvabel
en gelukkig land zal kunnen bftjven bestaan.
Wtenfaeer men rac? wilde riek, wat gemakkelijk to
zteïï is, nl dat bri gébeele Staatshuishoüden rammelt,
dan zou men zien wjnr de rotte plekken rijm
Die rotte plekken rijn de onnoodige uitgaven,
Te kostbare administratie. Te kostbare Schoolwet.
Te kostbare sociale wetten. Te kostbare marine. Te kost
baar J'egcr.
Er rijn tocb rollloienen Nederlanders, vrouwen zoowel
als mannen, die een dergelijk wanbeheer in hün hart
vverfocten, m?v er ntets doen- oródat rij de poiitiq
3,'pt esr.durvcn.
Wanneer dje heeren vas tie lijsten' der belasting-
beteier", ©er hê^Jiniger?., de volfowe'vpgrt eejis tijdig
c^Trjeuf pioinep' ^rcn. ru eer? jaar gr den met den heet
van Ifci'.ten «n <Üens vrienden en sdj zouden de feiten,
welke Nederland naar eer. rekeren èfgromd brengen,
onder de oogen hebben gezien dan zouden rij invloed
ten goede hebben kunnen uitoefenen.
Tnans verdeeld in kleine 'organisaties, ls het tijd «in
geld verspillen.
Wellicht zal het Volgende tijdperk nog tijdig licht
in de duisternis brengen en zullen Nederlanders zich
organiseeren om overal te verkondigen de kwalen zoowel
als de geneesmiddelen.
Dat zal aan de geheele politieke atmospheer, aan elke
bestaande werkelijk politieke organisatie ten goede komen
Partijen, politieke organisaties, moetèn en zullen er
altijd blijven, dioch wanneer het zoo doorgaat in Holland,
dan hebben we over 4 jaar, dis die vrouwtjes ook gaan
losbarsten, 100 lijsten voor 100 Kamerzetels en vindein
we allemaal 'de boel zoo belachelijk, dat we het Parle
mentaire s'telisal over boord gooien.
Toch is het Parlementaire Stelsel een schitterend
stelsel, nuts dat het od gezond verstand gebaseerd, en
niet 'aoor een dwaze kieswet door het süjk gesleurd
wordt*
De Nederlanders rijn thans bezig zich onsterfelijk
belachelijk te maken.
Voor ik eindig, wensch ik "nog op iets attent te
maken.
Wanneer men de nameln dier candidaten van 1918
vergelijkt met die van thans, dan ziet men verschillende
miamen van personen, die vier jaar geleden op efcü
bepaalden lijst niet verkozen weidien, thans weer op
een geheel anderen lijst opduiken.
Dat pleit zoo voor de karakter en beginselvastheid der
betrokken lieden, dat men onwillekeurig voor huln en
's lands welzijn hoopt, "dat ze toch vooral nimmer
verkozen zullen worden.
Laat ons toch medelijden hebben met die candidaten,
die gaan spreken om de beginselen valn hun partij tb
verokndigen en te verdedigen.
Bij deze hitte rijn rij niet te benijden. Uren lang in
den trein zitten dan spreken ih etn warm lokaal met
weinig bezoeksters en bezoekers, daar de mees ten bé-
arijpeJijker wijze niet bij voorkeur raar een benauwd
lokaal gaan.
Ik brai# de dunnes rn hoeren een eore-saluut én
wensch aan uilen van narte een goed succes.
Waarom zijn de verkiezingen mei 's winters?
In dezen slechten tijd betaalt U licht te veel belasting
wanneer U geen boek houdt.
Laat een eenvoudige bedrijfs-administratie bijhouden
door het
Voor OedrijfsreUening, Balans, Belastingaangiften, Bezwaar
schriften en bespreking daarvan bij Inspecteurs der Be
lasting! 11 wordt dan tevens gezorgd.
De Italianen verstaan de kunst om een toofneelvoorstel
ling in elkaar te zetten hetgeen niet synóniemi is;
met een goed theaterstuk te schrijven, want daar is een
innerlijkheid voor noodig, die de kunstenaar hief over
het algemeen mist; in het bedenken van een pompeuzé
vertooning hebben rij het daarentegen ver gébracht met
hun behoefte aan paradeeren en kleur. Er moet ook
altijd een reden zijn om feest te vieren, waarbij de
chianti in groote overvloed geschonken, de gemoederen
verhit.
Het feit, dat het overschot van den in 1915
gesneuvelden Enrico Toti naar 'rijfn vaderstad Rome
gebracht zou worden, was weer een welkome gelegén-
heid om een groote mis-en-seène in elkaar te zetten.
Het is inderdaad wonderlijk zooals zij hier maar niet
genoeg krijgen van het. oprakelen van den oorlog met
al rijn leed en al rijn triomfen en dat heeft stellig
zijn oorzaak in de sentimentaliteit en "in den zin voor
romantiek die dit volk kenmerkt. Het is bii buien
vroolijk, maar vooral tragisch van natuur. Toti, de
iotajge man .met het ééne been, die niet rustte voor
hij als „Bcrsagliere" was aangenomen (wat nood dat
hij op een kruk rondsprong, hij bewoog zich zoo vlug
als water en hanteerde het géWeer even goed als
zijn makkers) deze Toti werd hun held toen hij, doodelijk
gewond met 'zijn kruk uitdagend in de Oostenrijksche
j gelederen wierp en in elkaar zakte met dé wensch,
dat ziju lijk' later «door het bevrijdde Triest zou worden
1 Veel heldenjdaden rijn er verricht, velen, die nooit door
een Sterveling naverteld zijn geworden, maar de gèste
I van Toti, die zijn kruk naar den vijand gooide, eln
geste zoo echt theatraal Italiaansch, die wordt niet ver
geten. Zij is al bezongen door legio dichters, rij verhief
1 Toti tot den nationalen held bij uitnemendheid en
Quong Ho glimlachte minzaam. „Ik heb altijd celeerd.
sir, dat zelfbedwang de grondslag is van alle ücugd/
Baltazar lachte. „Je bent nog long. Houd je daaraan
Ik voor mij heb er genoeg van genad. Ik zal mijn laatste
dagen, God zij (dank, slijten in een heerlijk gemis aan
zelfbedwang. Ik zal me laten gaan, vriendlief, als
een hollend paard. Éindelijk heb ik ze nu zoo onder den
duim, dat ze mij de vrije hand laten. Een heeie verande
ring met verleden jaar, wal?"
,,lk stem toe, dat de verandering zeer weldadig ge
weest is," zcide Quonfe Ho.
„Ja, woaracihtÜgi" rieip iBaltatzar uü't. „Toen (waren ,w©
een paar ongelukkige tooekeniwunnmen, die niéts voor
onszelf of onize medeschepselen voelden. En nu nu
«it Jij (hier denlkbeeWen. te corrigeeren, «die de wereld
doen schudden, en ik ben een dea* leidende mannen
van Engeland. Ik zou nu» «de boni wel eens willen
Kien, 'die ona eruit kreeg".
Hij sloeg de manchetten van rijn hemdsmouwen op
en ging weer verder mot zijn artikel. Doch nauwe-
lijks had hij een zin geschreven, of de deuir (ging
open en Marcelle stond top dien drempel. Hij: schoof
rijm stoel achteruit, stond op en ging! mét uitgestoken
handen naar haar toe. v
„Wat koon jij op dit uur van den dag hier «doen?"
Zij keek naar hem op, terwijl rij hem een hand! gaf
en 'hij las (bezorgdheid in haar oogen.
„Ik weet, dat ik je stoor, maar dk kon «niet an
ders", zeide zij vlug. „Ik (moet «je spreken". w
„Mtsschien wilt fu Mr. «Baltazar onder vie» oogen
spreken", zeide Quong Ho.
„Ja, dat zou ik heel graag, Mr. H. Neem het als hel
u blieft niet kwalijk".
Quong Ho maakte een buiging en ging weg. Bal
tazar schoof een stoel voor haar bö.
„En wat scheelt er nu aan, liefste?
„iGodfrey".
„Mijn God!" riep hij uit. „Toch geen ongeluk? Hij
i's toch niet gewond?"
„'O, neem, neenl Zoo iets niet."
«Baltazar haalde verlicht adem.,, Ik geloof, dat, als
hem nu 5cts overkomen zou, het mijn dood zou zijn",
zeido hij.
„Een uur geleden is hij bij mij geweesft".
„Nadat* hij: 'hier geweest is. Om je zijn promotie te
vertellen. Ben je niet blij?" v
„Natuurlijk. Maar ik zou nog (blijer geweest rijn,
als het daarbij gebleven was.1
j „Wat as er nu eigenlijk? Vooruit ermede!"
„Moet ik het je «vertellen?" vroeg 'zij1 hopeloos. „Het
ls op een schandelijke manier zijn Vertrouwen ver
raden. Ik weet, dat het slecht 'van mij: is. Ik had heit
hem nooit móeten beloven. Maar ik kam hem niet
1 i>;ij,n ondergang' tegemoet zien gsaan (zonder een offer
te brengen.
„Lieve Marcelle, je spreekt Sm rhadselon. Ia *e he
mels naam wees duidelijker."
I j^Het is Lady Edna Donnithorpe". I
j „En Wat is er met haar?"
„Ik wou, dat hij die vrouw nooit gezien had", riep
zij hartstochtelijk uit,
„Als hij, verliefd op haar ig, dan «al frankrijk hom
wel genezen. En zooals Sk 'je onlangs al gezegd hebt,
Lady Kduia ia absoluut «ongevoelig".
„J«e .schijnt me niet te begrijpen, beste John. Die
vrouw is verliefd] op hem. «Emi dat duurt nu hl inaan-1
den. Hij! heeft me er alles van verteM. 's Ochtends
om acht «uur gaat ize ai «autotochtjea met hem maken".
„Dwaze vrouw," bromde Baltazar.
„«Dwaas of niet, Lady «Edna. Donmlthoipe tzou dat
niet doen, als zij niet van hem hield. Zij ontmoeten]
elkaar zoo dikwijls als zij kunnen. En hij komt mij alles I
vertellen. Ik had het ie moeten zeggen. Maar ik kon mijn
woora niet breken. Zij rijn amants
„Amants. Wat bedoel je?" vroeg hij, zijn zware wenk-
brouwen fronsend.
„Nog niet. Niet in die beteekenis, dat weet ik zeker, j
Maqr rij zullen het weldra zijn," Angstig keek zij hem
aan. „Ik weet, dat ik Godfrev's toegenegenheid en mis-
schien «ook jouw eerbied verbeur maar ik kan niet
anders." Ze hield «op, om dan hartstochtelijk uit te
barsten: „Zij wil1 vanmiddag met hem wegloopen."
„De duivelin f" riep Baltazar uit. Hij liep met rijn
I handen in de hoogte de kamer rond. „Die vervloekte
jonge gekken. „Hij bleef voor Marcelle staan. „Waarom
heb jij het niet tegengehouden?"
Zij wees op haar machteloosheid. Hoe kou rij dat
gekund hebben? Natuurlijk had rij alle argumenten uit
zedelijk en maatschappelijk oogpunt'gebruikt. Maar hij
was woedend weggeloopen, -had haar kleingeestig en
bekrompen genoemd, en gezegd, dat het hem speet,
dat hij haar ooit rijn vertrouwen had geschonken Hij
had lang geleden beloofd haar alles te zullen zeggen.
En nu hij zijn woord gehouden had, keerde zij zich tegen
hem. Zij was machteloos geweest.
„Hij is oud genoeg om voor zijn eigen moraliteit te
zorgen 'zeide Baltazar, ,en ik ben niet zoo'n dwaze
huichelaar om in afschuw mijn handen op te steken.
Maar weg te loopen met 'de meest bekende vrouw van
de werela uit Londen en zijn loopbaan te vernietigen is
een tweede quaestie. O, die vervloekte jonge gékken:.
Die misselijke Edgar Donnitphore zal er natum-lijk
dadelijk gebruik van maken. Een smerig echtschei-
dingsproces. De jongen zal zijn ontslag moeten
(flemen, als hij tenminste niet uit het leger gegooid
wordt en met een vrouw trouwen, die vijf jaar ouder
is dan hij. Waar blijft dan zijn geluk?"
Hij ging weer öp zijn driftige manier op en neer
loopen en Marcelle volgde hem1 schuw met haar blikken.
„Vervloekt" zeide hij. Hij had zoo juist tegenover
Quong Ho hoog opgegeven over 'Godfrev's vastheid en
evenwichtigheid Waarachtig, hij zelf haa nooit zoo iets
dolzinnigs gedaan.
„En waar gaat het lieve paar heen?"
Naar een landhuisje van een vriendin' van Lady
Edna. Vijf mijl1 van station en postkantoor. Eén een
zaam Eden in- de wildernis. Of het Noordelijk, Zuidelijk,
Oostelijk en Westelijk van Londen was, wist zij niet. Een
oude vrouw zou voor hen zorgen.
„Ze zijn nu zeker onder weg?"
„Dat weet ik niet Misschien niet. Hij zeide, dat hij
rijn uniform nog moest bestellen. Trouwens, wat geeft
het, wanneer rij vertrekken?"
Baltazar woedde machteloos.
„Ik zou alles willen geven, als dit niet gebeurd was,"
riep hij liit. „Ik was èen idioot. Jij hebt me gewaar
schuwd. Eu ik, ezel die ik was, ik heb ze aangemoedigd.
Ik zou me kunnen trappen.."
„Dat is weer net iets voor jou, John, omi do schuld
niet óp mij te gooien."
„Maar ie hebt ook geen schuld. Je dacht, dat het een
jongensachtige dwaasheid was.... Maar waartoe dient
het er verder over te praten.?"
Maar toch praatten rij erover.
,,Eerst vanochtend is dat wanhopige plan bij hen op
gekomen," zeide hij. Als hij in Londen gebleven
was, zou het op de oude manier tot in het oneindige
doorgegaan rijn. Het vooruitzicht., dat hij zoo lang naar
Frankrijk moest, heeft alles in vuur en vlam gezet
Toen ik over de moreele zijde van de zaak begon, ant
woordde hij met een tu quoque."
„Wat bedoelde hij daarmcae?'
vLat iii. op rijn leeftijd, ook ber.dd was met een
getrouwd man weg te loopen."
„Wou je dat?"
„Ik geloof het wed," antwoordde zij met een moe
gjlimlachje.
„Dat was een heel andere zaak.'
„Niet uit een oogpunt Van moraliteit
pLaat de moraliteit naar de maan loopen."
Zij lachte ondanks haar smart. Het was zoo echt iets
voor hem. Als hem iets in den weg kwam, liet liij liet
naar de maan loopen en beschouwde hij het als nielr
bestaande
Hij bleef onrustig op en neer loopen; bij het zien van
zijn jas cn rijn vest, trok hij ze vlug aan, alsof hij
het jonge paar wilde gaan volgen.
„Wat ga ie doen?" vroeg zij.
„Ik weet het niet," antwoordde hij terwijl1 hij halver
wege ophield met het dichtknoopen van zijn vest. „Het
beroerde van de zaak is juist, dat er niets aan tc doen
valt."
Cp dat oogenblik deed Quong Ho schuchter de deur
open.
„Zult u mij het eerste half uur noodig hebben"?
Ja» natuurlijk. Kijk eens. .Hij wees met fijn 'hand
ttaar de met papieren bedekte tafel!. „We moetén van
avond op de pers."
Quong Ho keek op rijn horloge. „Dat spijt mij, want
Hu weet ik heusch met wat ik doen moet. Ik neb kapiteiin
Godfery beloofd om "vijf uur zijn koffer aan het statioo
te brengen."
Er kwam een glimlach op BaltazaFs gezicht en hü
wisselde vlug een blik nuét Marcelle.
„Welk stution!
,AVaterloo."
Ik dacht, dat hij alles in. rijn auto medegenomen had."
„Hij heeft mij gezegd, sir, toen hij huj in den hal
riep, dat hij den auto aan Waterioo Station niet kon
stallen.
„Ja, dat is zoo."
„E11 daarom moet 'ik den koffer in een taxi naar
Waterioo brenjgen."
Baltazar knikte goedkeurend en in rijn oogen kwam
de humoristische schittering, die Quong Ho nooit ver-
